| Διάλεξη 1: Πάντοτε όταν έχεις μία εκπαιδευτική διαδικασία μιλάς για εξουσία, όμως αυτό ισχύει και στις διαπροσωπικές ασχέσεις με τους φίλους σας και εκεί μιλάμε για παιχνίδια εξουσίας. Άρα λοιπόν το πρώτο ερώτημα που τίθετε εδώ πέρα είναι εάν εγώ πω σε κάποιον όπως εδώ τώρα έλα εδώ διάβασε ένα όνομα και πάρε τις παρουσίες ή για παράδειγμα δεν μιλάει και κανένας πάλι τώρα λέω σε εκείνον εκεί σήκω και πήγαινε εδώ πέρα. Το ερώτημά μου είναι από πού αντλώ εγώ την εξουσία μου για να κάνει αυτό το οποίο του λέω εγώ. Τι είναι αυτό που μου παρέχει εμένα την εξουσία. Βασικός κανόνας εικόν με το χέρι. Η θέση μου ότι είμαι καθηγητής στο πανεπιστήμιο οπότε αυτός έμαθε ίσως από το σπίτι του ότι όταν μιλάει ένας καθηγητής πανεπιστήμιου και σου λέει κάτι θα πρέπει εσύ να το εκτελέσεις ή είναι ο δάσκαλος του σχολείου και θα πρέπει εσύ να το εκτελέσεις. Να ξέρετε ότι πολλές φορές στην πρώτη επαφή μας και οι καθηγητές πανεπιστήμιου το κάνουν αυτό αλλά και οι δάσκαλοι όπως και οι φοιτητές οι οποίοι στη συνέχεια πάνε σχολείο και γίνονται δάσκαλοι. Υπάρχει η καθιερωμένη άποψη ότι όταν εμφανίζεσαι σε ένα τμήμα θα πρέπει να είσαι μουτρωμένος και με το παραμικρό που θα μιλήσει κάποιος θα τον κοιτάξεις άγρια και θα τον βγάλεις έξω. Θα δώσεις δηλαδή το στίγμα σου ότι εσύ δεν σηκώνεις μήγα στο σπαθί σου. Οι φοιτητές βλέποντας αυτές τις συμπεριφορές των δασκάλων τους όταν είναι φοιτητές αντιδρούν. Όταν στη συνέχεια περνάνε το ρουβίκονα και γίνονται και αυτοί δάσκαλοι τότε γίνονται χειρότεροι από τους δασκάλους. Ιδιαίτερα αυτά τα άτομα τα οποία την ώρα που ο δάσκαλος μιλούσε μιλούσαν και αυτοί και βγάζαν αντίδραση. Από την άλλη την πλευρά υπάρχουν και κάποιοι άλλοι δάσκαλοι οι οποίοι στο πρώτο μάθημα προσπαθούνε να δείξουν αυτό που είναι. Να πούνε ορισμένα πράγματα σε σχέση με το ότι ξέρεις για να μιλά κάποιος εδώ θα πρέπει να σηκώνει το χέρι του ώστε να υπάρχει μία τάξη. Προσπαθούνε να κάνουν όσο γίνεται καλύτερο μάθημα. Το πώς γίνεται το καλύτερο μάθημα με αυτό το θέμα θα ασχοληθούμε και στα επόμενα μαθήματα αλλά και σήμερα. Οπότε εδώ άμεσα εσύ πήγαινε και κάθισε εκεί και μιλήσαμε για αυτή την εξουσία. Ένας τρόπος για να γίνεις αγαπητός στους μαθητές σου είναι ποιες πηγές εξουσίας χειρίζεσαι για να καθοδηγήσει το τμήμα σου. Οπότε εσείς είπατε τώρα εδώ ότι μία πηγή εξουσίας είναι είμαι ο καθηγητής και μόλις τολμήσει κάποιος και μιλήσει εσύ εκεί πέρα βγες έξω. Αυτή είναι η μία πηγή εξουσίας. Υπάρχει άλλη πηγή εξουσίας. Γιατί τα λέω αυτά ώστε να μπορείτε εσείς όταν θα γίνετε δάσκαλοι και θα μπείτε μέσα σε ένα τμήμα είδατε ότι αυτή η πηγή εξουσίας αυτό το πράγμα δημιουργεί αντίδραση. Άρα λοιπόν ποιά άλλη πηγή εξουσίας θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε ώστε να μην βγάλετε αυτή την αντίδραση που βγάζουμε εμείς σε εσάς. Υπάρχει κάποια άλλη πηγή εξουσίας. Το όνομά σου. Σταύρο. Το βλέμμα που αναφέρει τώρα ο Σταύρος για να μπορέσει να έχει επίδραση θα πρέπει να έχω εγώ κάποια εξουσία από κάπου να αντλώ. Η μία εξουσία λοιπόν είναι ότι έχω την υπηρεσιακή θέση καθηγητής ή δάσκαλος στο σχολείο. Υπάρχει άλλη πηγή εξουσίας, υπάρχει άλλος λόγος εκτός από αυτόν εδώ για τον οποίο οι μαθητές κάθονται φρόνιμα και ακούνε κάποιον δάσκαλο ή κάνουν αυτά που τους λέει ένας δάσκαλος. Το όνομά σου. Λευθέρη. Μπράβο. Το ίδιο είναι να έρθει κάποιος να σου διδάξει ο οποίος είναι άσχετος στο μπάσκετ και το ίδιο είναι να έρθει ο διαμαντίδης. Στο διαμαντίδη τον βλέπεις ότι είναι πολύ καλός παίχτης χωρίς να ξέρεις αν είναι καλός δάσκαλος ή οτιδήποτε άλλο και μόνο η ικανότητά του ότι έχει τόσο πολλές γνώσεις και δεξιότητες αμέσως σε κάνει να στέκεσαι μπροστά του Σούζα. Άρα λοιπόν το άλλο πολύ σημαντικό για εσάς είναι να γνωρίζετε πολύ καλά το αντικείμενό σας. Άλλη πηγή εξουσίας ενός δασκάλου. Να ξέρετε όσες φορές με κάλεσαι ένας δάσκαλος να του δώσω τη βοήθειά μου σε σχέση με το οτι είχε φασαρία με κάποιο τμήμα. Έχω κάτι εκτάκια τα οποία μου κάνουνε διαρκώς τη ζωή δύσκολη. Μιλάμε όλο το τμήμα είναι χάλια. Όσες φορές έχω πάει μέχρι στιγμής δεν έχω συναντήσει μία περίπτωση όπου να μην υπάρχει αντίδραση από το τμήμα. Δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο φέρεται ο δάσκαλος ιδιαίτερα αν είναι αυταρχικός εσείς εσείς αυτά τα πράγματα βγάζει αντίδραση στο τμήμα. Και μόνο που τον βλέπουνε οι μαθητές του και μόνο που τον βλέπανε τους έρχονταν να κάνουνε με το. Και σε εσάς φαντάζομαι θα είχατε στο σχολείο πάρα πολλούς καθηγητές όπως και εδώ στο πανεπιστήμιο με το που μπαίνει ο άλλος μέσα και είναι έτσι. Μην τολμήσει κανένας να μου μιλήσει σήμερα και παίρνει εδώ. Με το που μπαίνει μέσα σας βγάζει αντίδραση. Αυτό είναι καθοριστικό. Άρα λοιπόν η πρώτη πηγή είναι να κερδίζεις την αγάπη των μαθητών σου. Αυτό το κερδίζεις κάνοντας ένα καλό μάθημα αλλά κυρίως μπαίνοντας στη θέση των μαθητών σου. Πώς αισθάνεται ο φοιτητής μου όταν κάθεται εκεί και εγώ μιλάω ή φέρω με με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Πώς αισθάνεται ο μαθητής μου όταν το βάζω να κάνει πάσα δάχτυλα στο βόλευ την προάσκηση με τα γόνατα κάτω στην άσφαλτο. Κάθισε εσύ και κάτσε εκεί. Εάν καθίσετε και σκεφτείτε τις προασκήσεις που τους δίνουμε και μπείτε στη θέση τους. Τότε θα μπορέσετε να σκεφτείτε και να τους δείξετε ότι εγώ νιώθω πως νιώθεις όταν σου δίνω αυτήν εδώ την άσκηση. Να πούμε ένα παράδειγμα. Το μάθημα μας θεωρείται από τα πιο ωραία μαθήματα του σχολείου και όμως τα παιδιά δεν θέλουν να κάνουν μαζί μας μάθημα. Δεν θέλουν να καθίσουν και να τους διδάξουμε την μπάσα ή το σουτ. Προτιμούν το παιχνίδι. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί. Γιατί είναι από τη μία είναι πολύ σημαντικό να μάθεις να παίζεις και να έχεις ένα δάσκαλο το διαμαντίδι και να σου δείξει πως να κάνεις τρίπλα ή πως να κλέβεις. Και όμως με εμάς δεν θέλουν. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί δεν θέλουν μαζί μας. Το όνομά σου. Βαλάντη. Βαλάντη. Γιατί τους βάσουμε λόγους. Τους φέρνεις σας. Ένα είναι αυτό εδώ. Έτσι και άλλος βέβαια το σχολείο είναι υποχρεωτικό οπότε τα παιδιά υποχρεωτικά έρχονται σε εμάς. Εσείς δεν είσαστε να είστε υποχρεωμένοι να έρχεστε σε αυτό το πανεπιστήμιο το επιλέξατε αλλά παρόλα αυτά βλέπετε ότι πάλι το ίδιο συμβαίνει. Αλλά ποιος είναι βασικός λόγος για τον οποίο οι μαθητές μας μας κάνουνε φασαρία το όταν πάμε να διδάξουμε κάτι. Μάλλον. Ίσως θεωρούν κάποια βράματα αυτον τον άνθρωπο που τα ξέρουνε ήδη. Μπράβο. Και αυτό πολύ σημαντικό. Ήθελες κάτι να πεις. Ναι. Γιατί αυτό που κάνουμε στο μάθημα δεν έχει καμία σημαντική λόγω στον τηλέφωνο. Παράδειγμα. Ο δάσκαλος μπαίνει σε ένα τμήμα και λέει παιδιά θα σας διδάξω το σουτ στο μπάσκετ. Χαρούμενα τα παιδάκια. Επιτέλους ένας δάσκαλος θα μας δείξει το σουτ στο μπάσκετ. Ο δάσκαλος έχει πάρει το βιβλίο του μπάσκετ και μέσα η μεθοδολογία λέει για να διδάξεις το σουτ στο μπάσκετ στην αρχή το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνεις τους μαθητές σου είναι να εκτελέσουνε την κίνηση με μίμηση χωρίς την μπάλα. Και πας εσύ και τους λες παιδιά σουτ στο μπάσκετ. Ω τέλεια. Πάμε. Σε μια σειρά εκτελέστε σουτ στο μπάσκετ στον αέρα. Μία δύο. Στο πρώτο λεπτό τα παιδιά σου λέει άντε δάσκαλος είναι κάτι ξέρει παραπάνω από εμάς ας το κάνουμε το χατήρι. Το ίδιο κάνετε κι εσείς με το που μπαίνει ένας καινούριος δάσκαλος μου δίνεται περίοδο χάριτος. Δεν ανάγκη να είμαι αυστηρός για να κερδίσω την προσοχή του τμήματος την πρώτη ώρα. Η ώρα είναι ανοιχνευτική και εκείνοι βλέπουν τι είσαι και εγώ βλέπω τι είναι. Άρα λοιπόν το αυστηρό το βλέπω δεν έχει νόημα. Στη συνέχεια η επόμενη άσκηση που προτείνεται από πλευράς μεθοδολογίας είναι παίρνουμε την μπάλα και αν έχετε 5 μπάλες και 25 παιδιά. 5 παιδιά εκτελούνε ψηλά στον αέρα και την ξαναπιάνουν την μπάλα. Τα υπόλοιπα παιδιά κάθονται και περιμένουν. Η επόμενη άσκηση γνωρίζει κανείς. Ποια είναι η επόμενη άσκηση που συνήθως ήταν και κλασικό ερώτημα ασέπ και μεθοδολογίας. Είναι από τις πιο σώσες ερωτήσεις. Είναι πως διδάσκουμε το σούτ στο μπάσκετ, πως διδάσκουμε την μπάσα δάχλα στο βόλι, πως διδάσκουμε την μανσέτα. Είναι κλασικές ερωτήσεις. Γνωρίζει κανείς η επόμενη άσκηση που προτείνεται για το σούτ στο μπάσκετ μετά από να στρίλω την μπάλα στον αέρα με τη λογική. Ποια θα ήταν η επόμενη προάσκηση φοβερή. Ποια θα τους έβασες, όνομά σου. Αλέξης. Αλέξη. Πράγμα στον δείχο. Μπράβο. Εάν λοιπόν καθίσετε και ανοίξετε ένα βιβλίο ή μπείτε μέσα στο ίντερνετ και βάλετε μεθοδολογία για το σούτ στο μπάσκετ, θα δείτε ένα σωρό προασκήσεις. Εγώ θέλω από εσάς πριν τις δώσετε αυτές τις προασκήσεις τους μαθητές σας να τις εκτελέσετε οι ίδιοι και να καταλάβετε πως νιώθουνε. Ποιο είναι το νόημα τώρα εγώ να κάθομαι για ένα παιδί δέκα χρονών έτσι. Εσύ σαν δάσκαλος, ναι λες το γράφι του στο βιβλίο του ο Φων Χατζόπουλος ο οποίος σπούδασε στο Χάρβαρτ και εγώ δεν ξέρω πού. Όμως εσύ έχεις μπει μέσα στη θέση των μαθητών σου. Ε, λοιπόν, θα πάθετε την πλάκα της ζωής σας να δείτε ότι αυτή τη μεθοδολογία την αντιγράφουμε από το ένα βιβλίο στο άλλο. Ήδη από τότε που βγήκε το μπάσκετ ή ένα άθλημα τι κάνουμε, παίρνουμε και το βάζουμε και εμείς στο δικό μας το βιβλίο. Άρα λοιπόν ένας βασικός λόγος για τον οποίο οι μαθητές μας μας κάνουν φασαρία είναι γιατί εμείς δεν κάνουμε καλό μάθημα. Ένας βασικός λόγος για τον οποίο οι φοιτητές κάνουνε φασαρία είναι γιατί εγώ αυτά που λέω τους φαίνονται βαρετά. Δεν τους αγκίζουν. Ή είμαι απλά ένα βιβλίο και αντί να διαβάζω το βιβλίο τα έχω μάθει απ' έξω και σας τα λέω. Ξαναγυρνάμε στις πηγές εξουσίας, είπαμε λίγα λόγια για την αγάπη των μαθητών, πώς μπορείς να την κερδίσεις. Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι, πάρα πολλοί παράγοντες και αυτούς θα τους μάθουμε στην πορεία και σε όλη τη διάρκεια των σπουδόσεων στο ΤΕΦΑ θα ασχοληθούμε με το πώς θα μπορέσετε να κερδίσετε την αγάπη των μαθητών σας. Το πρώτο βασικό που εγώ σας τονίζω είναι η ενσυνέσθηση, να μπαίνετε στη θέση των μαθητών σας ή των αθλητών σας και να προσπαθείτε να νιώθετε πώς νιώθουμε. Είναι βασική ικανότητα ενός δασκάλου αυτή. Η δεύτερη πηγή εξουσίας είναι η γνώση, αυτό που είπαμε με το διαμαντίδι. Η τρίτη πηγή εξουσίας είναι η υπηρεσιακή θέση, ότι είμαι ο καθηγητής. Και τέλος είναι η νομοθετική. Εγώ σαν δάσκαλος φτιάχνω τους νόμους και εγώ τους εφαρμόζω. Και όχι μόνο αυτό, δεν έχω καμία αντιπολίτευση. Ανά πάσα στιγμή σε αυτόν εδώ που τον αντιπαθώ, του βάζω την αυστηρότερη ποινή, σε εκείνον εκεί που κοιμάται και δεν τον πάω με τίποτα, παρόλα αυτά όμως είναι συμπαθητικό παιδί, είμαστε και φυλαράκια, σε εκείνον δίνω μια υπηρότερη τιμή και κλείνω τα μάτια και δεν λέω τίποτα. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι ένας τέτοιος δάσκαλος, τι εντύπωση θυμιουργεί στο τμήμα. Μπορεί να σας φαίνονται αυτά λεπτομέρειες, όμως αυτά είναι που θα σας κάνουν αγαπητό ή μισητό και είναι αυτά τα οποία θα κάνουν τους μαθητές σας να κάθονται και να σας ακούνε φρόνιμα όπως με ακούτε εσείς ή να κάθονται και να χασκογελάνε όπως όταν ξεκίνησα στην αρχή το μάθημα. Για εσάς τώρα όταν θα θέλετε να επιβάλετε την τάξη σας προτείνω ποτέ μα ποτέ να μην ξεκινήσετε από αυτήν εδώ. Δηλαδή μη μιλάς γιατί θα σου μηδενήσω το γραπτό. Αυτό είναι το μεγαλύτερο όπλο σου. Μην το ξοδεύεις από την πρώτη στιγμή που μπαίνεις μέσα. Είναι σαν να πηγαίνεις σε μία μάχη, είσαι ο Μέγας Αλέξανδρος και εμφανίζεται μια μικρή ομαδούλα εκεί πέρα από πέρ σας και εσείς στέλνεις όλο σου το υπικό εκεί πέρα για να τους διαλύσεις γιατί έχεις αυτή την εκδικητικότητα. Θα ξεκινάς από το ελάχιστο που μπορείς με το οποίο θα αντιμετωπίσεις την κατάσταση. Ποτέ λοιπόν κατευθείαν από εδώ. Το πρώτο πράγμα από το οποίο θα ξεκινάς όταν σου γίνεται φασαρία είναι πολύ σημαντικό να προσπαθήσεις να την αντιμετωπίσεις και να καθοδηγείς το τμήμα σου από την ακτίμηση των μαθητών σου. Όπως είπε ο άλλος με ένα απλό βλέμμα στην αρχή δεν ανάγκη αμέσως να γαβγίσεις. Ας υποθέσουμε όμως ότι κάποιος ξεκινά κατευθείαν από εδώ. Μην ξεχνάς τον υπολογιστή αναμένω γιατί θα σε βάλω τιμωρία. Καλά όλα αυτά που σας είπα στη θεωρία. Εσείς τι θα λέγατε σε ένα παιδί το οποίο ξεχνά διαρκώς τον υπολογιστή αναμένω ώστε να μην ξεκινήσετε κατευθείαν από την νομοθετική σας εξουσία. Πώς θα μπορούσατε να την ίδια παρατήρηση, γιατί θα πρέπει να του κάνεις παρατήρηση. Πώς θα τη διατυπώνατε ώστε να μην του βγάλετε έτσι την αντίδραση. Το όνομά σου? Αρετή. Γιατί θα χαλάσει ο υπολογιστής. Άρα τι κάνει η Αρετή, τονίζει τις συνέπειες. Δεν του λέει μην το κάνεις αυτό γιατί θα σε τιμωρήσω. Μην το κάνεις αυτό γιατί μολύνεις το περιβάλλον. Είναι τελείως διαφορετικό από το να πεις μην το κάνεις γιατί θα σε τιμωρήσω. Μην μιλάς γιατί θα σε βγάλω έξω. Τι θα μπορούσατε να πείτε εσείς σε αυτή την περίπτωση αν ήσασταν δάσκαλοι. Ο ένας ο δάσκαλος λέει μην μιλάς γιατί θα σε πετάξω έξω. Εσείς όμως τώρα που ευαισθητοποιηθήκατε σε αυτό το θέμα, τι θα μπορούσατε να πείτε σε ένα μαθητή, σε ένα φοιτητή. Τι θα του έλεγες. Μόνο αυτή την παρατήρηση θα είχες να του πεις. Τι θα του έλεγες. Ξέρετε όλοι λέμε μην μιλάς γιατί θα το κάνω αυτό εδώ και εδώ αντιδράτε. Όταν όμως μετά γίνεστε δάσκαλοι και εγώ δεν σας έχω δώσει εναλλακτικές προτάσεις και εσείς τα ίδια πράγματα θα πείτε. Άρα είναι πολύ σημαντικό να σκεφτείτε από πριν για να γίνετε διαφορετικοί από τους άλλους, από εμάς λοιπόν. Τι θα του έλεγες εδώ πέρα. Δέστε τα βλέμματα, αποφεύγουν το βλέμμα τους. Είναι σημαντικό επίσης να διαβάζετε τη γλώσσα σώματος των μαθητών σας. Θα σας βοηθήσει πάρα πολύ. Τι θα έλεγες λοιπόν αντί για αυτό εδώ μην μιλάς γιατί θα σε πιάξω έξω. Δεν μπορώ να σε το πείσουμε τη συνοχή στο μάθημά του και να μην το κάνεις. Άρα λοιπόν ένας άλλος τρόπος όταν ο μαθητής μιλάει την ώρα που εσείς μιλάτε είναι να του εκφράσετε τα προσωπικά σας συναισθήματα. Δηλαδή όταν εγώ μιλάω και εσύ χτυπάς την μπάλα κάτω του μπάσκετ τότε δεν ακούγουμε και αναγκάζομαι να φωνάζω ακόμη περισσότερο. Όταν όμως αυξάνω την ένταση της φωνής μου τότε αυτό με επηρεάζει εμένα ψυχολογικά και γίνομαι ακόμη πιο εκνευριστικός. Μπορείτε να βρείτε ένα σωρό πράγματα. Μπορείτε να βάλετε χιούμορ μέσα. Σβήσε λοιπόν τον υπολογιστή γιατί επιβαρνείς το περιβάλλον. Συνειδητική αρχή εδώ λοιπόν ένας τρόπος υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι είναι να τονίσεις τις συνέπειες αυτής της πράξης του. Πολλές φορές οι μαθητές δεν τη συνειδητοποιούν ποια είναι η συνέπεια. Έχει στο μυαλό του να χτυπήσει την μπάλα του μπάσκετ. Είναι παιδί. Εδώ τώρα υπάρχει το αυθαρχικό στυλ, το συμμετοχικό και το ελευθεριαζόμενο. Το συμμετοχικό στυλ είναι όταν οι μαθητές συμμετέχουν σε αποφάσεις του μαθήματος. Το ερώτημά μου είναι έχετε κάποιο παράδειγμα για το σουτ στο μπάσκετ. Πώς θα εφαρμόζατε εσείς το συμμετοχικό στυλ εξουσίας. Υπάρχει κάποια μέθοδος την οποία μάθατε στο προηγούμενο εξάμινο. Α εδώ τα δείχνει διαφορετικά και εκεί διαφορετικά. Υπάρχει κάποια μέθοδος λοιπόν εδώ πέρα στο συμμετοχικό. Γιατί στη θεωρία λες πολύ ωραία να συμμετέχουν. Τι κάνω εδώ για να συμμετέχετε στο μάθημα εσείς. Θα ήθελα να σηκώσετε το χέρι. Εγώ σαν δάσκαλος σας λέω να χρησιμοποιείτε το συμμετοχικό στυλ. Εγώ όμως τι κάνω ώστε να εφαρμόσω αυτό το πράγμα εδώ. Μπράβο. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Ποιο είναι... Πριν πάω σε αυτό ας μου πείτε λοιπόν στην τάξη. Θέλετε να εφαρμόσετε το συμμετοχικό στυλ για το σουτ στο μπάσκετ. Πώς θα οργανώνατε μία άσκηση για το σουτ στο μπάσκετ. Ώστε να πείτε ναι οι μαθητές μου δεν είναι απλά όργανα τα οποία κάνουν αυτό που τους λέω. Αλλά αναλαμβάνουν και αυτά πρωτοβουλίες και νιώθουν ότι έχουν κάποια αυτονομία. Πώς θα οργανώνατε μία άσκηση για το σουτ στο μπάσκετ. Ώστε να το νιώσουν αυτό και αυτό γιατί είναι πολύ σημαντικό να νιώθει ο άλλος ότι συμμετέχει στις διαδικασίες απόφασης. Έτσι γίνεσαι αγαπητός γι' αυτό το λόγο το τονίζω. Τι θα κάνετε λοιπόν για να γίνετε αγαπητοί στους μαθητές σας. Καθώς δείξουμε την άσκηση και ρωτήσουμε γιατί νομίζεις... Ένα λοιπόν να το κάνω ερώτηση. Για ποιον λόγο. Άλλος τρόπος ώστε να του δώσω και μεγαλύτερη ελευθερία. Υπάρχει μία μέθοδος την οποία τη μάθατε σίγουρα στο προηγούμενο εξάμινο. Μπορεί να θυμηθεί το όνομά σου. Κωνσταντίνε. Κωνσταντίνε. Κώστας. Μπορούμε να πούμε στον τελετή αρχή βρείτε όποιο τρόπο θέλετε να βάλετε. Αλλά αυτό δεν είναι πρακτικό με την έννοια ότι ήταν ένας είναι σωστός τρόπος. Α εδώ πέφτει πολύ μεγάλη συζήτηση έτσι. Ο Κώστας λέει στην αρχή είπε βέβαια τη λύση αυτή που τη θεωρεί πέδο κεντρική. Λέει θα τους αφήσω να σουτάρουν αυτοί με τον δικό τους τον τρόπο. Μετά όμως το μαζεύει και λέει ναι αλλά δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος. Ο σωστός τρόπος είναι ο τρόπος με τον οποίον σουτάρει ο Σπανούλης. Άρα λοιπόν αυτό που πάνω να κάνω και που προτείνουν τα παιδαγωγικά έρχεται σε αντίθεση με αυτόν εδώ τον στόχο. Πρώτα να κλείσω το θέμα αυτό εδώ ένας άλλος τρόπος είναι η μέθοδος της διαφοροποίης του βαθμού δυσκολίας. Ένας καλός δάσκαλος βάζει διαφορετικούς κόνους διαφορετικές αποστάσεις. Ένα κόνο στο ένα μέτρο ένα κόνο στα δύο μέτρα ένα κόνο στα τρία μέτρα. Τι να πεις τους μαθητές του στην αρχή θα σουτάρετε από το ένα μέτρο μετά θα σουτάρετε από τα δύο μέτρα μετά από τα τρία. Λέει παιδιά επιλέξτε ο καθένας ανάλογα με το επίπεδό του. Είναι τελείως διαφορετικό στην προσωπικότητα ενός μαθητή να πεις θα σουτάρεις από εδώ και τελείως διαφορετικό να του πεις επέλεξε. Εκεί του έχεις πάρει την καρδιά. Αυτές οι μικρολεπτομέρειες είναι που βγάζουν τον έναν δάσκαλο καλύτερο και αγαπητό και τον άλλον τον βγάζουν αφταρχικό. Το ερώτημα τώρα είναι γιατί οι δάσκαλοι δεν χρησιμοποιούν αυτού του είδους της μεθόδου δασκαλίας όπου μπορούν οι μαθητές να συμμετέχουν. Ήδη κάτι είπε ο Κώστας. Το όνομά σου. Μπράβο. Οι άνθρωποι για να φτάσουμε σε αυτές εδώ τις γνώσεις περάσανε χιλιάδες χρόνια και είναι γραμμένα στα βιβλία. Φαντάζεστε εμείς κάθε γενιά μαθητών που έρχεται να περιμένουμε με ερωτήσεις και με πειραματισμούς να ανακαλύψουν πάλι τον τροχό από την αρχή ή να ανακαλύψουν τον σωστό τρόπο για το σουτ στο μπάσκετ. Δεν θα μας έφτανε ο χρόνος. Άρα λοιπόν εδώ είναι πολύ σημαντικό εσύ σαν δάσκαλος να μπορείς να ισορροπείς από τη μία την πλευρά την ύλη που έχεις να διδάξεις και από την άλλη όμως την πλευρά την ανάγκη των μαθητών σου να συμμετέχουν στο μάθημα. Και εδώ η παγίδα που συνήθως πέφτουμε είναι, εγώ έχω καθορίσει να σας πω πέντε σελίδες από το βιβλίο μου. Και αρχίζω μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα κάνω ερωτήσεις μπλα μπλα μπλα μπλα φτάνω τελευταίο πεντάλεπτο και λέω αμάν έχω άλλες δυο σελίδες να τους πω. Και εκεί κατεβάζω τα χέρια και αρχίζω μπλλλλλλλλλ τα είπα όλα και εγώ νιώθω καλά σαν δάσκαλος. Εγώ τους τα είπα τώρα αν αυτοί δεν τα μάθανε είναι άλλο. Το ίδιο συμβαίνει και στο σχολείο. Έχει πλάνο ο άλλος και θα το συναντήσετε αυτός το τρίτο έτος όταν θα πάτε στο σχολείο και έχει βάλει τρεις καταπληκτικές ασκήσεις και παιχνίδια. Ξεκινάει το πρώτο τα παιδιά περνάνε μια χαρά και το αφήνει λίγο παραπάνω. Ξεφνικά βλέπει ότι ο χρόνος έχει περάσει, τσακ το σταματάει και πάει στο επόμενο. Κάνουν μια προσπάθεια οι μαθητές του τσακ το σταματάει και πάει στο επόμενο. Έτσι νιώθει ο δάσκαλος και ο προπονητής ότι εγώ το δίδαξα αυτός τους μαθητές μου. Και στη συνέχεια στον αγώνα πηγαίνει και φωνάζει γιατί δεν κάνεις αυτά που κάναμε στην προπόνηση. Γιατί δεν τα δίδαξες. Το έκανες μόνο και μόνο για να νιώσεις εσύ καλά. Ποια είναι εδώ. Είπαμε τα μειονεκτήματα για το συμμετοχικό στυλ είναι ότι είναι ο χρόνος. Ένα άλλο φοβερό μειονέκτημα αυτού του στυλ είναι, σήκω λίγο πάνω, ο δάσκαλος κάνει καλό μάθημα, δέχεται αυτά που λένε οι μαθητές του και προσπαθεί να βρει κάθε φορά συμβιβαστικές λύσεις και οι μαθητές του νιώθουν τον δάσκαλο ότι είναι κοντά τους. Έχω κερδίσει την εκτίμηση φαντάζομαι για το πρώτο μάθημα από εσάς. Ο μαθητής πιάνει στη συνέχεια τον δάσκαλο στο τέλος. Ε δάσκαλε φοβερέ. Θέλω με αυτό να πω ότι από τη στιγμή που εσύ θα ακολουθήσεις ένα στυλ αυτής της μορφής και όχι το αυταρχικό που είναι σε απόσταση οι μαθητές τότε θα πρέπει να είσαι πάρα πολύ προσεχτικός μέχρι που θα αφήσεις τους μαθητές σου να σε πλησιάσουν και βέβαια και τι λέξεις θα χρησιμοποιήσουν για να πέφτουν σε εσένα. Και πολλοί φοιτητές πέφτουν στην παγίδα και λένε α θέλω να με λέτε Δημήτρη και να μου μιλάτε στον ενικό. Πάνε στο άλλο άκρο και εκεί την πατάνε. Με το που εμφανίζονται μέσα στο σχολείο πέφτουν όλα τα πιτσιρίκα επάνω τους αυτοί νιώθουν ευτυχισμένοι γιατί είναι πολύ ωραίο να σε αγαπάνε. Στη συνέχεια όμως όταν πάει να κάνει μάθημα και ήταν ένα από τα πιτσιρίκια που του κάνει φασαρία είναι αυτό το οποίο το έσφιγγε ένα κοριτσάκι με ροζ και εγώ δεν ξέρω τι πολύ γλυκό πως θα του κάνεις παρατήρηση και πως θα το καθοδηγήσεις. Άλλοι είναι οι σχέσεις, άλλοι είναι οι κανόνες που ορίζουν τη σχέση μεταξύ δασκάλου και μαθητή και άλλοι οι κανόνες μεταξύ δύο φίλων. Αμέσως δημιουργείς πρόβλημα στα παιδιά τι έγινε αυτός μέχρι τώρα ήταν φίλο μας τώρα είναι δάσκαλος μας οπότε δεν μπορείς να επιβληθείς πλέον να καθοδηγείς το τμήμα. Γι' αυτό οι δάσκαλοι προσπαθούνε και χρησιμοποιούν το αφταρχικό στυλ είναι πολύ εύκολο στην εφαρμογή του. Για το άλλο το στυλ για να μπορέσεις να το εφαρμόσεις απαιτείται από το δάσκαλο αυτή η διπλωματία και οι κοινωνικές ικανότητες που οι περισσότεροι από εμάς δεν τις έχουμε. Σε αυτό το μάθημα λοιπόν θα σας δώσω για παράδειγμα μία σειρά πως θα πρέπει να συμπεριφέρεστε σε προσωπικές συζητήσεις με μαθητές σας. Οπότε παίρνετε έτσι και μία ιδέα τι θα μάθετε σε αυτό το μάθημα. Εάν ο δάσκαλος χρησιμοποιεί τώρα διαρκώς αυτό εδώ το στυλ άρα λοιπόν δεν το έκλεισα το άλλο. Άρα λοιπόν σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να τονίσετε αν έχετε σίγουρα 2-3 παιδιά θα πέφτουν επάνω σας. Αν το επιτρέψετε αυτό θα έρχεται όλο το τιμό γιατί θα γίνεται ανταγωνισμός ποιος θα αγκαλιάσε ποιος σφιχτά το δάσκαλο. Γιατί μεταξύ τους γίνεται ανταγωνισμός ποιος θα γίνει πιο αγαπητός το δάσκαλο. Εσύ αυτό θα πρέπει να το σταματήσεις και να τονίσεις χαίρομαι πάρα πολύ που με αγαπάτε. Όμως θέλω να μου δείξετε την αγάπη σας με το να εκτελείτε τις ασκήσεις που κάνουμε στο μάθημα και έτσι να γίνεστε καλύτεροι. Για μένα η μεγάλη χαρά είναι να σας βλέπω να γίνεστε ακόμη καλύτεροι από αυτό που έχετε καταφέρει μέχρι τώρα. Θα πρέπει λοιπόν να κόβετε τέτοιου είδους συμπεριφορές. Το ίδιο το συναντώ και εγώ εδώ στο πανεπιστήμιο με φοιτητές που είναι φοιτητής και θα έπρεπε να γνωρίζει βασικούς κοινωνικούς κανόνες συμπεριφοράς και όμως πάρα πολλοί φοιτητές ξεχνάνε με νιώθουνε κοντά τους και έρχονται και παίζουνε μαζί μου. Σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ σημαντικό εσύ να μην τον πάρεις έτσι κατευθείαν γιατί και ο φοιτητής κακά τα ψέματα σε πάρα πολλούς από εσάς λείπει η εμπειρία και οι συνέπειες του τι έχει αυτό. Το κάνει από την καλύτερη διάθεση, νιώθει καλά μαζί σου. Άρα λοιπόν εκεί θα του πεις με ένα διακριτικό τρόπο ότι ξέρεις καταλαβαίνω πως νιώθεις αλλά προσπάθησε να μην με φέρνεις σε δύσκολη θέση. Μιλάτε λοιπόν και να εκφράζετε τα συναισθήματά σας. Είναι πολύ σημαντικό. Εάν χρησιμοποιείς αυτό εδώ το στυλ ποια είναι η αρνητική συνέπεια για τους μαθητές. Τι μαθαίνουν οι μαθητές όταν ένας δάσκαλος χρησιμοποιεί μόνο το αυταρχικό στυλ. Προσοχή εδώ δεν θέλω να παρεξηγηθώ και το αυταρχικό στυλ έχει τη θέση του στη διδασκαλία. Δεν μπορεί δηλαδή την ώρα του παιχνιδιού να ρίξει το όνομά σου. Ο Ιορδάνης και ο Ιάσονας. Ο Ιορδάνης πάει και ρίχνει κλωσιά στον Ιάσονα. Εσύ τι θα του πεις έλα εδώ Ιορδανάκι μου τι έκανες και όλα αυτά. Κάθισε κατευθείαν έξω. Δεν σημαίνει ότι το ένα στυλ ή η μία μέθοδος είναι καλύτερη από την άλλη. Όλα τα στύλα έχουν θέσει μέσα στο μάθημα. Είναι πολύ σημαντικό όμως για σένα σαν δάσκαλος κάθε φορά να επιλέγεις το κατάλληλο και εκεί είναι η εμπειρία του δασκάλου ή του προπονητή. Δεν θα ξεχάσω τον Μουρήνιο ο οποίος θεωρείται από τους πιο αυστηρούς προπονητές. Και θυμάμαι ήταν ένα παιχνίδι ίντερ εναντίον μιας ομάδας δεν θυμάμαι ποια ομάδα όταν πήρανε το Champions League και πηγαίνει ο Καμπιάσο δίπλα του και του έλεγε και φαινόταν εξεκάθαρα No coach αυτό πρέπει να κάνουμε και ο Μουρήνιο κάνει μια... Μιλάμε για ποιον για κάποιον ο οποίος εμφανίζεται να είναι ο δικτάτορας και όμως βλέπετε ότι δίνει την αίσθηση σε επιλεγμένους έτσι όχι στον παλωτέλη. Και εκεί βέβαια είναι συζητήσιμο για μένα καλός προπονητής εκεί ή καλός δάσκαλος είναι αυτός ο οποίος και από τον παλωτέλη θα πάρει το 110%. Εκεί φαίνεται πόσο καλός δάσκαλος ή πόσο καλός προπονητής είσαι γιατί με κάποιους αθλητές ή μαθητές οι οποίοι είναι εντάξει ήσυχοι εκεί είναι εύκολη η δουλειά σου. Να ξαναγυρίσω όμως αν υποθέσουμε ότι εσύ χρησιμοποιείς διαρκώς ταυταρχικό στυλ ποιο είναι το μήνυμα που περνάς τους μαθητές σου. Στη συνέχεια όταν αυτοί μεγαλώσουνε τι θα σκεφτούνε. Τι θα σκεφτούνε οι μαθητές σου αν εγώ διαρκώς σου δίνω εντολές και εσύ είσαι ένα υπάκουο πλασματάκι και τις εκτελείς. Τι επίδραση έχει αυτό στην εξέλιξη της προσωπικότητάς σου. Εάν είμαι διαρκώς αυταρχικός και επιβάλλω την εξουσία μου με τα δικά μου τα θέλω ποτέ δεν σας αφήνω ούτε καν να επιλέξετε ποιο παιχνίδι θα παίξετε στο τελευταίο δεκάλεπτο. Θα παίξετε ποδόσφαιρο πάει τελείωσε θα παίξετε μπάσκετ το λέω εγώ σαν δάσκαλος και πάει τελείωσε. Τι μήνυμα περνάω εγώ στους μαθητές μου. Από την ψυχολογία τώρα αυτό τα παιδαγωγικά και η διδακτική είναι μια συνθετική επιστήμη. Απετείται να έχεις γνώσεις και προπονητικής για εμάς εδώ και ψυχολογίας. Είναι και λογικό δεν χρειάζεται να γίνει και κάποια έρευνα ότι όταν εσύ σε κάποιον δίνεις τη δυνατότητα να συμμετέχει σε αποφάσεις τότε αυτό αυξάνει την παρακίνησή του το ενδιαφέρον του για το μάθημα. Όταν όμως εσύ το περιορίζεις και του λες θα κάνεις αυτό αυτό και αυτό έτσι θα σουτάρεις και για το σουτ θα γυρίσουμε κάποια στιγμή και θα μιλήσουμε και για αυτό για το σωστό τρόπο. Και εδώ έχουμε πάρα πολλά πράγματα όταν θα μιλήσουμε για ολική και μερική μέθοδο διδασκαλίας. Όταν εσύ διαρκώς του λες τι να κάνει τότε αυτό περιορίζει το ενδιαφέρον του για το μάθημα. Εκτός από αυτό όμως για το ενδιαφέρον υπάρχει κάτι άλλο που επηρεάζει το αυταρχικό στήλ εξουσίας σε σχέση με την εξέλιξη της προσωπικότητας του μαθητή. Και αυτό σωστό. Υπάρχει όμως κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Όταν ένας δάσκαλος είναι αυταρχικός τι επίδραση έχει αυτό στην προσωπικότητα των μαθητών του. Όταν αυτοί θα μεγαλώσουνε τι περνάει στο μυαλό τους. Τον όνομά σου. Χριστίνα. Ναι. Τι γίνεται. Θα το δείτε και εδώ εσείς σε πάρα πολλού. Δέστε αυτούς που κάνουν διδακτορικό. Παρατηρήστε τους. Και παρατηρήστε τον καθηγητή ο οποίος είναι υπεύθυνος για αυτούς. Ε, λοιπόν, φέρονται όπως αυτός. Επίσης, όταν εσύ περνάς τους μαθητές σου, ότι από τη στιγμή που εγώ έχω τη θέση του καθηγητή, έχω μια θέση ισχύως και θα με ακούς μόνο και μόνο γιατί έχω τη θέση του καθηγητή, ή γιατί έχω αυτή τη θέση, είμαι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, τότε περνάει η αντίληψη στον μαθητή ότι για να μπορέσω εγώ να επιβάλλω την άποψή μου, είναι αρκετό να καταφέρω να έχω μία θέση. Με αυτό θέλω να πω ότι ο συνδυβασμός που είναι απαραίτητος για να μπορέσεις να κερδίσεις εσύ την εκτίμηση των μαθητών σου, πάει περίπατο, διότι όταν εσύ θέλεις να εφαρμόσεις αυτό το στυλ, τότε σίγουρα θα πρέπει να κάνεις συνδυβασμούς. Όταν ο τάδε μαθητής θα μαλώσει με αυτόν, αυτός που μεγάλωσε με το αφταρχικό στυλ, θα του ρίξει μια μπουνιά, είμαι ο πιο δυνατός, αυτή είναι η πηγή εξουσίας μου και νίκησα. Τα παιδιά τα οποία μεγαλώνουν σε οικογένειες όπου πέφτει ξύλο για να καθίσουν εφρόνιμα, αυτό έχουν μάθει και σου κάνουν φασαρία και περιμένουν από σένα να τους ρίξεις ξύλο για να καθίσουν εφρόνιμα, για να το πω έτσι ακόμα πιο πέρα. Εάν και εμείς στο σχολείο συνεχίσουμε αυτό το πράγμα, τότε περνάμε σε μία κοινωνία όπου για να καθίσουν εφρόνιμα οι φοιτητές πέρασε έξω. Ο άλλος ο δάσκαλος όμως όταν θα δει ότι θα του κάνουν φασαρία θα σκεφτεί, όταν σου κάνουν φασαρία ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι, ποιά είναι η πρώτη σκέψη που πρέπει να κάνετε εσείς όταν διαπιστώσετε στο τμήμα σας ότι γίνεται φασαρία. Ποιά, μπράβο να βρείτε το γιατί, μου κάνει φασαρία εκείνος εκεί πέρα, γιατί κάνει φασαρία, σκεφτείτε μήπως γιατί κάνω κακό μάθημα, μήπως γιατί τον άφησα εκεί να περιμένει πολύ ώρα, μήπως και ξέρετε τι γίνεται, σε ένα τμήμα βλέπουμε ποιος μας κάνει φασαρία και θα το διαπιστώσετε και εσείς και στο σύλλογό σας και αυτού μου το όνομα είναι το πρώτο που μαθαίνουμε, οπότε αυτός εδώ έχει κερδίσει την προσοχή μας και η προσοχή του δασκάλου είναι καθοριστική για τα παιδιά, νιώθουν όμορφα όταν εσύ ασχολείσαι μαζί τους, το άλλο το παιδί το έχεις αφήσει ήσυχο εκεί, είναι ήσυχος αυτός δεν ασχολείσαι μαζί του και ασχολείσαι με αυτόν εδώ ο οποίος διαρκώς κάνει φασαρία και μάλιστα πολλές φορές τον γλύφουμε για να μη μας κάνει και φασαρία, γιατί είναι ο παιδαγωγικός τρόπος και το άλλο το παιδί που είναι ήσυχο διαφορούμε και δεν κάνουμε τίποτε, από εσάς θέλω πριν σας κάνει φασαρία ο καλός ο μαθητής, ο καλός ο αθλητής να του δώσετε εσείς την προσοχή σας. Επίσης είναι πολύ σημαντικό να μπορείτε να καταλαβαίνετε μέχρι πού θα τραβήξετε το μάθημά σας, πόση ώρα θα κάνετε μία άσκηση. Μπορεί να λέει η μεθοδολογία ότι ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις το σουτ στο μπάσκετ είναι να κάνεις όσο περισσότερες επαναλήψεις μπορείς. Χίλες να πεθάνεις από τις επαναλήψεις, ναι αλλά εκεί δεν υπάρχει μόνο η σωματική κούραση πρώτα επέρχεται η ψυχολογική κούραση. Άρα λοιπόν την ώρα που κάνεις μάθημα και βάζεις μία άσκηση στους μαθητές σου παρατήρησέ τους μπορούν αυτοί να σε παρακολουθούν ή αρχίζουν και κουράζονται. Όσο και ενδιαφέρον μάθημα και να κάνω ήδη αρχίζετε να αναστηνάζετε αυτά τα μηνύματα εσύ θα πρέπει να τα παίρνεις. Οπότε θέλω να διαβάσετε αυτά που λέω στις διαφάνειες και θα σας εξηγήσω και εγώ. Λοιπόν για το τρίτο το μάθημα όχι για την επόμενη φορά για το τρίτο το μάθημα επιλέγετε το ένα από τα δύο όποιο θέλετε εσείς μπορείτε να σχηματίσετε ομάδες των 4-5 ατόμων δεν έχω κανένα πρόβλημα και να κάνετε ένα θεατρικό δρώμενο όπου στην πρώτη περίπτωση είσαστε επιτηρητής και λέτε σε ένα φοιτητή πήγαινε εκεί και σου λέει δεν πάω. Στην άλλη περίπτωση αν θέλεις να επιλέξεις την άλλη περίπτωση κάποια παιδιά θέλεις να τους κάνεις ομάδες και λες στον Ιάσονα η Ιάσονα πήγαινε εκεί και σου λέει Ιάσονα όχι δεν πάω εκεί να πάει ο Γιάννης. Σκεφτείτε λοιπόν τρόπους με τους οποίους εσείς θα αντιμετωπίσετε αυτήν την κατάσταση βέβαια προσπαθήστε να σκεφτείτε και τρόπους με χιούμορ μην κολλήσετε σε πανεπιστημιακά και σε ακαδημαϊκά μόνο πρότυπα και η Πείρα μου λέει ότι τις περισσότερες φορές το χιούμορ λύνει πολύ πολύπλοκες καταστάσεις και καλύτερα μάλιστα από τη τρόπη που σας δείχνω εγώ εδώ εσάς. Άρα λοιπόν θα έχετε να μου δείξετε ένα τέτοιο βίντεο ή να το παίξετε εδώ πέρα να βγείτε εδώ μπροστά μας. Ξέρετε ο καλύτερος τρόπος για να προετοιμαστείς να κάνεις μάθημα εκεί είναι να το παίξεις εδώ με τον άλλον διότι όταν θα έρθει ο γονέας για παράδειγμα και σου πει γιατί έβαλες 5 στο γιο μου εσύ αν δεν το έχεις εξασκήσει από πριν και μόνο που θα σε πλησιάσει έτσι θα βρεθείς και θα τα χάσεις αυτό σημαίνει Πείρα. Οπότε όποιο θέλετε εσείς επιλέγετε αυτά δεν θα τα πούμε βλέπω ότι ήδη σας κούρασα και είστε ελεύθεροι. |
