| : [♪ Μουσική που είναι [♪ Μουσική Daisores & Σάββα Σχυρίδης, γενικός χειρουγός. Είμαι συνεργάτης του Ιατρικού Κέντρου τα τελευταία 11 χρόνια. Στιγμές ρομποτικής χειρουργικής και ξεκινάω κατευθείαν με την πρώτη στιγμή που αντίκρισα την αίθουσα ρομποτικής χειρουργικής το 2007 το Γενάρι και εκεί συνάντησα για πρώτη φορά την ομάδα του δασκάλου μου του κ. Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη και πραγματικά θαμπόθηκα. Είναι εκείνες οι στιγμές που ξανακαθορίζεσαι σαν άνθρωπος είναι εκείνη η στροφή που παίρνεις στη ζωή και καταλαβαίνεις ότι αντικρίζεις αυτό που θέλεις να κάνεις. Κόλλησα πραγματικά. Δουλέψα πάρα πολλές ώρες στην αίθουσα που βλέπετε σε μια αντίστοιχη αίθουσα που έχουμε στο νοσοκομείο μας γιατί η χειρουργική δεν ήταν πια ίδια. Ο χειρουγός χρησιμοποιούσε joysticks. Οι βοηθοί μπορούσαν και βλέπανε σε οθόνες και όλοι συνεργάζονταν μαζί για να βγει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον ασθενή. Ο ασθενής κοιμόταν ήρεμος. Ένα ρομποτικό σύστημα έκανε αριές κινήσεις με μικροσκοπικές τομέες από πάνω του. Παντού μηχανήματα, πλοήγησης, διαχειρητικής, όλες οι μορφές ενέργειας στα πόδια μας, μονοπολικές διαθερμίες, πλάσμα, ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, lasers, όλα ήταν δικά μας. Αλλά πώς ξεκίνησε αυτή η ιστορία. Ξεκίνησε από την αναζήτηση της NASA και του Αμερικανικού Στρατού να εξυπηρετήσει τον ασθενή στην πρώτη γραμμή του πυρός ή στο διάστημα εάν κάτι του τύχαινε στην αποστολή. Έπρεπε λοιπόν να μπορούν από απόσταση να χειρουργήσουν έναν ασθενή που θα βρισκόταν εκεί. Η τηλεχειρουργική δυστυχώς απέτυχε, γιατί οι τηλεπικοινωνίες δεν είναι ακόμα τόσο γρήγορες. Οπότε αναγκαστήκαν να παραμείνουμε στο καλώδιο. Το καλώδιο όμως απέδειξε ότι χρειαζόταν τελικά. Η τηλεχειρουργική είχε άλλα πλεονέκτηματα να εξασφαλίσει. Κι άλλες στιγμές από την παιδικότητά μας μπορεί να τις προσπεράσατε. Αλλά πολλά χρόνια πριν οι σκηνοθέτες στον έργο που αγαπήσαμε είχαν εδείξει, είχαν προβλέψει ότι μπορεί ένα ρομπότ να ακουμπήσει, να χειρουργήσει έναν άνθρωπο. Η ρομποτική θεωρείται εξέλιξη της λαπαροσκόψης. Η λαπαροσκόψη είναι εξέλιξη της ανοιχτής χειρουργικής. Η ανοιχτή χειρουργική είναι όταν ασθενείς είναι ανοιχτός φυσικά και είναι όλη η χειρουργία από πάνω του στραμμένη, αποθούνε τα σπλάχνα και προσπαθούνε να κάνουν την επέμβαση με ανοιχτή κοιλιά. Λαπαροσκοπική χειρουργική είναι όταν μέσα από μικρά σωλινάκια κάνουμε την επέμβαση κοιτάζοντας σε μια οθόνη δύο διαστάσεων. Πάλι είμαστε πάνω από τον ασθενή, αλλά οι τομέσεις είναι πάρα πολύ μικρές. Στη ρομποτική χειρουργική τα πράγματα αλλάζουν εντελώς. Ο χειρουργός χρησιμοποιεί, όπως βλέπετε, χειριστήρια και η κίνηση που κάνει την ίδια ώρα ακριβώς γίνεται στο σωτερικό του σώματος. Η ακρίβεια είναι τεράστια, η κίνηση όμως είναι αυτή του χειρουργού μόνο, το ρομπότ δεν αυτοενεργεί. Βλέπετε λοιπόν πόσο ακριβά μπορούμε να ράψουμε μέσα στο σωτερικό της κοιλιάς σαν να είχαμε τον ασθενή ανοιχτό. Και αυτή είναι η μαγεία. Μόνο με τα δύο αυτά πλονεχτήματα, δηλαδή της ελευθερίας κινήσεων και της πάρα πολύ καλής οπτικής που φέρνει η ρομποτική, έχουμε κατευθείαν ένα καταπληκτικό εργαλείο χειρουργικής καινούργιο. Εδώ βλέπουμε ότι μπορεί ο συνεργάτης να δείξει στην οθόνη πάνω κάτι στον χειρουργό, αμέσως το βλέπει μέσα στο σύστημά του. Επίσης μπορεί να υπάρχουν δύο σύστηματα στην αίθουσα για να μπορέσεις να εκπαιδεύσεις τον συνεργάτη σου. Να του δίνεις εργαλία, να του παίρνεις εργαλία, ακριβώς όπως γίνεται και με τα μαθήματα οδήγησης. Αυτή είναι η ρομποτική αίθουσα που αγαπήσαμε. Ας ταξιδέψουμε λοιπόν με το ρομποτ μέσα στο σώμα να δούμε ποιες επεμβάσεις γίνονται ρομποτικά. Πριν από αυτό θέλω να σας πω ότι το ρομποτ είναι ένα σύστημα πληροφοριών με χέρια, έλεγε κάποιος μεγάλος χειρουργός. Και αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να βάλουμε όλες τις τεχνολογίες που θα χρειαστούμε στο μέλλον για να χειρουργούμε με μεγαλύτερη ασφάλεια των ασθενείων. Βλέπουμε ότι μπορούμε να βάλουμε συστήματα διχειρητικής πλωήγησης. Δηλαδή παίρνουμε τις εικόνες από τη μαγνητική και αξονική τομογραφία, κάνουμε ανασύνθεση, τις βάζουμε σε έναν υπολογιστή και τον συνδέουμε με το σύστημα. Ο χειρουργός έχει μπροστά του τρισδιάστατες volumetric εικόνες του σώματος στην ανατομία των ασθενούς από μια απλή μαγνητική ή αξονική αγιογραφία. Αυτό το παρουσιάσαμε πρώτοι το 2009 στο San Diego με πολύ μεγάλη επιτυχία πρώτοι παγκοσμίως. Διότι ήμασταν οι πρώτοι που σκεφτήκαμε να συνδέσουμε ένα laptop με το da Vinci. Μπορείς να επικονίσεις το νεφρό, ένα νόγκο πάνω στο νεφρό, όλα τα αγγεία τους κλάδους της αορτής. Να δεις πόσα αγγεία πηγαίνουν σε ένα συγκεκριμένο όργανο, τι έχεις να αντιμετωπίσεις. Όλα αυτά στην κοιλιά όπως θα δείτε σε λίγο είναι πολύ πολύ μπερδεμένα γιατί κρύβονται, είναι κάτω από ο λύπος, κάτω από ο ισουριστούς. Η τεχνολογία αυτή του navigation μας επιτρέπει να βλέπουμε εκεί που δεν βλέπαμε πριν. Το navigation προχώρησε και άλλο και τώρα το τελευταίο καιρό μιλάνε πολύ για το fluorescence. Είναι μια ουσία που μπαίνει στο σώμα του ασθενός την ώρα που κοιμπάται και μπορεί και επικονίζει λεμφαδένες, χολυφόρο δέντρο και τα αγγεία που αιματώνουν το έντερο. Πάρα πολύ βασικές δομές που δεν είχαμε ιδέα πριν πού βρίσκονται, πόσο καλά είναι η καλή νιαιμάτωση του εντέρου. Τώρα μπορούμε και τα βλέπουμε φωτίζονται σαν λάμπες στο εσωτερικό του σώματος. Ξεκινάμε με το θυροειδή. Ο θυροειδής χειρουργείται ρομποτικά. Ναι. Εφαρμόζεται. Όχι και τόσο. Στην Ελλάδα και στην Ευρώπη γενικά δεν έχει εφαρμοστεί πολύ. Ο λόγος είναι ότι η θέση που διαλέξανε για να μπει το ρομπότ κάτω από τη μασχάλι για να προσπελάσει το θυροειδή δεν είναι η καλύτερη για τον Καυκάσιο και για το δικό μας σωματότυπο. Είναι πιο καλή για τους κοριατικούς πληθυσμούς. Εκεί χρησιμοποιείται πάρα πολύ. Βλέπουμε όμως ότι μπορεί να γίνει ένα σύστημα ρομποτικό να μπει από τη μασχάλι να αφαιρεθεί ο θυροειδής χωρίς τομή. Στη δική μας κλινική προτιμούμε λίγο τη πιο κλασική τεχνική. Δεν καταργείται η ανοιχτή χειρουργική. Κάμε την τομούλα μας με τον νευροδιεγέρτη, βγάζουμε με ασφάλεια το θυροειδή και, δόξα στον Θεό, έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα. Πάω στο κυλιακό τείχωμα και τις κύλες. Κύλες, για όσους δεν γνωρίζουν, είναι τρύπες στο κυλιακό τείχωμα. Μπορεί να έχουμε μία επηγαστρική κυλιοκύλη, μία μετεχειρητική κυλιοκύλη ή βουβονοκύλες. Η ανοιχτή χειρουργική είναι αυτό που θα κάνουν 80% των χειρουργών σήμερα στην Ελλάδα. Θα πούνε, έλα να σου κάνω τοπική, να σου φτιάξω την κύλη. Αυτό είναι ήδη πάρα πολύ τραυματικό. Θα κόψει δέρμα, θα κόψει το υποδόρειο λίπος, θα κόψει αγγεύου που περνάνε από κάτω και ενδεχομένως και νεύρα αν δεν προσέξει ή αν είναι πιο άπειρος. Θα πρέπει να κόψει τον εξωτερικό μη για να φτάσει στην τρύπα που υπάρχει στον εσωτερικό μη. Άρα φτιάχνει μία κύλη από μόνος του ιατρογενή για να διορθώσει την άλλη κύλη που είναι από κάτω. Η κύλη που θα διορθώσει από κάτω, τη σκεπάζει με ένα πλέγμα που μπαίνει από την απ' έξω μεριά. Φανταζόμαστε λοιπόν έναν πάλωμα από την απ' έξω μεριά, ο ασθενής θα πάει να ξυπνήσει, θα βήξει, θα πετάξει τον πάλωμα, να υποτροπεί στην ανοιχτή βουβωνοκύλη. Η λαπαροσκοπική τεχνική, ακριβώς επειδή πάμε κάτω από τους μης και κερδίζουμε αμέσως πεδίο κάτω από το χάσμα, τοποθετούμε και το πλέγμα εκεί, οπότε όσο και να βήξει ο ασθενής αυτό κολλάει καλύτερα. Η κάκωση που γίνεται στην ανοιχτή χειρουρική έχει επιπλοκές. Ο ασθενής μετά από την επίμβαση κύληση μπορεί να μην μπορεί να ουρήσει, μπορεί να αισθάνεται καλά, να πονάει, να έχει τραβήγματα, από την τομή τη μεγάλη να έχει διαποίηση, μετά αν κάνει φλεγμονία εκεί είναι επικίνδυνο για το πλέγμα. Όλα αυτά μας οδήγησαν να καταργήσουμε, τουλάχιστον στη δική μας κλινική, την ανοιχτή βουβονοκύλη. Πολύ σπάνια γίνεται η επέμβαση αυτή που βλέπετε, συνήθως κάνουμε λαπαροσκόψη. Στη λαπαροσκοπική κύλη έχουμε προσπέλαση κατευθείαν στον προπεριτωναϊκό χώρο ή για μια κοιλιοκύλη μπαίνουμε μέσα στη κοιλιά και βάζουμε το πλέγμα κάτω από το μη κοχάσμα, πάρα πάρα πολύ σημαντικό για τη σταθεροποίηση και τη σύγκληση της κύλης. Μπορεί να πούμε εδώ ότι το πλέγμα δεν είναι το μπάλωμα που θα κλείσει τη τρύπα. Ο οργανισμός πάει και βάζει ενώδιστο και τελικά κάνει μια καινούργια πονευρωτική αντίδραση στην περιοχή. Βλέπουμε λοιπόν τη κοιλιά από τη μέσα μεριά της και τι ωραία που μπαίνει ένα μπάλωμα από τη μέσα μεριά και κλείνει μια βουβονοκύλη. Οι εικόνες από το πραγματικό χειρουργείο δεν είναι τόσο τρομαχτικές όσο ακούσατε γιατί στη λαπαροσκόπηση και τη ρομποτική δεν έχουμε καθόλου αιμορραγία. Τα αγγεία φαίνονται πάρα πολύ μεγάλα, τα συλλαμβάνεις από νωρίς με ένα εργαλείο διπολικό που καυτηριάζει μόνο ανάμεσα στα άκρα του και τελείωσε η ιστορία, έχεις ελέγξει την αιμορραγία σου. Αυτή η κύλη κάνει 20 λεπτά να γίνει. Βλέπετε τι ωραία που απλώνει το πλέγμα, επενδύει το εσωτερικό κάτω από τους μυς και καθυλώνεται είτε με απορροφίσιμο eclipse είτε τώρα μια πιο καινούργια μέθοδος που έχει φέρει η ομάδα μου, αυτοκόλλητο πλέγμα το οποίο απλώνει σαν μια ταπετσαρία μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, αντιδρά με τη θερμότητα του σώματος και ενεργοποιεί όλα από μόνο του. Αυτό το πλέγμα είναι δύσκολο, πρέπει να ξέρεις καλά την επέμβαση για να το κάνεις και όλη η αίθουσα έχει την ίδια αγωνία με εμένα να μπει γρήγορα στη θέση του για να μην κολλήσει αλλού. Πάμε στο στωμάχι, το στωμάχι χειρουργείται φυσικά ρομποτικά και πρέπει να χειρουργείται ρομποτικά, το στωμάχι είναι ένα όργανο κάπως περίεργο με πολύ πλούσια μάτωση και δυστυχώς οι κακοίθειές του θέλουν πάρα πολύ λεπτή παρασκευή και πάρα πολύ καλό λεμφαδενικό καθαρισμό. Χαρίς τη τρισδιάστατη όραση αυτός ο καθαρισμός γίνεται καλύτερα με το ρομπότ. Για να βγει ένα κομμάτι του στωμάχου πρέπει να κινητοποιηθεί, όπως λέμε, δηλαδή να αποκολληθεί από τις γυροδομές και να φύγουν κάποια αγγεία. Τα αγγεία σφραγίζονται με ειδικά clips, απολυνώνονται όπως λέμε στη χειρουργική και στη συνέχεια φεύγει ένα κομμάτι του στωμάχου με ειδικό εργαλείο που λέγεται κοπτοράπτης γιατί κόβει και ράβει την ίδια στιγμή. Σήμερα ο κοπτοράπτης για εμάς είναι ρομποτικός, είναι αρθρωτοός, έχει την κίνηση του καρπού και πάει εκεί που θέλουμε. Εφόσον έχει κοπεί το κομμάτι του στωμάχου που έπρεπε να φύγει, πρέπει κάπως να αποκαταστήσουμε τη συνέχεια του πεπτικού. Φέρνουμε λοιπόν μια έλικα λεπτού εντέρου και κάνουμε τη λεγόμενη αναστόμοση. Όλη η χειρουργική είναι μια σωστή αναστόμοση και αυτή γίνεται με την βοήθεια κοπτοράπτη, όπως είδατε, με απόλυτη ασφάλεια. Εδώ αυτή η κυρία, 60 χρονών, μου ήρθε με αιμοραγία από το πεπτικό, λόγω ενός έλκους το οποίο δημιουργόταν αποπίεση εξωγενός από μία μάζα. Όταν τη βρήκε αυτή τη μάζα ο γαστητερολόγος, μου ζήτησε να βγάλω μαζί με τη μάζα και το έλκος που ήταν από κάτω του και δηλαδή σημαίνει να βγάλω την επένδυση του στώμαχου, το βλενογόνο. Μπήκαμε μέσα στο στωμάχι με ρομποτικά εργαλεία, όπως βλέπετε, μονοπολική διαθερμία γύρω-γύρω από τη μάζα και όταν έφυγε η μάζα οι συνεργάτες μου λένε τώρα θα κάνετε κύριε Χηριδή, έχουμε μια μεγάλη τρύπα στο στωμάχι. Λέω ερεμίστε ρε παιδιά, έχουμε το ρομπότ. Με το ρομπότ μπορείς πολύ εύκολα να ράψεις στο στωμάχι με μεγάλη ακρίβεια και μεγάλη άνεση σαν να ήταν ανοιχτός ο ασθενής μέσα από το μούλες 5 χιλιοστών. Το παρασκεύασμα ήταν τέλειο σε υγιή όρια και η γυναίκα έφυγε την τρίτη τέταρτη μέρα χωρίς κανένα κανένα πρόβλημα σαν να είχε κάνει μια απλή επέμβαση χωρίς. Φεύγουμε από τη φίλη μου αυτή να πάμε στο διάφραγμα και τον ισοφάγο. Το διάφραγμα είναι ο μεγάλος στολωτός μυς που χωρίζει το θώρακα από την κοιλιά. Καμιά φορά εκεί που περνάει ο ισοφάγος το άνοιγμα για τον ισοφάγο ανοίγει περισσότερο και το στωμάχι φεύγει και πάει στο θώρακα. Αυτό λέγεται διαφραγματοκύλη και πρέπει να φτιάχνεται γιατί προκαλεί φοβερή παλληνδρόμηση. Στην διαφραγματοκύλη αυτό που κάνουμε είναι πάλι να κινητοποιήσουμε, να αλευθερώσουμε τον ισοφάγο, τον ανώτερο στώμαχο και τον αριστερό στώμαχο. Και κλείνουμε τα σκέλη του διαφράγματος που ήταν ανοιχτά όπως θυμάστε με ραφές πάλι χάρη στη ρομποτική πολύ πολύ πιο εύκολα από ότι με τη λαπαροσκόψη και πιστέψτε με πάρα πολύ δύσκολη επέμβαση ανοιχτά. Στη συνέχεια αφού κλείσουμε τα σκέλη και σταματήσουμε την άνοδο του στώμαχου στο θώρακα μπορούμε να κάνουμε μια πλαστική του στωμάχου με το αριστερό τμήμα του να έρχεται πίσω από τον εαυτό του και να κουμπώνει μπροστά. Αυτή είναι και το θωλοπλαστική 360 μυρών κατά νίσεν μια παλιά επέμβαση η οποία όπως με τη ρομποτική γίνεται εύκολα και έχει τρομερά αποτελέσματα 90-95% των ασθενών σταματάει η παλιδρόμηση το βράδυ της επέμβασης. Ο ασθενής που βλέπετε με πήρε τηλέφωνο πολύ συγκινημένος οχτώ μέρες μετά την επέμβαση να μου πει ότι ξανακοιμήθηκε οριζότια μετά από 20 χρόνια γιατί κοιμότανε με τέσσερα μαξιλάρια στην πλάτη και ξύλινη σφήνα που είχε παραγγείλει ειδικά για το πρόβλημα της παλιδρόμησης. Τυχαία συζήτηση κάναμε κάποια στιγμή στο γιατρείο και του είπα ότι φυσικά η παλιδρόμηση χειρουργείται. Η χωλή στο δικό μας το κέντρο γίνεται με το ρομποτικό σύστημα μέσω μίας μόνο τομής 1,5 εκατοστό κάτω από τον οφαλό, κρυμμένη στις άβλακες του οφαλού και πραγματικά μιλάμε για incision-receptory, δηλαδή για χειρουργική χωρίς ουλές, χωρίς τομές. Όλα τα εργαλεία μπαίνουν από αυτή την τομούλα, χειάζονται στο σημείο εισόδου και ο χειασμός ανερείται ηλεκτρονικά έτσι στο δεξί χέρι έχω το δεξί εργαλείο. Αυτό προσφέρει τρομερή εργονομία για να κάνεις την επέμβαση μέσω μίας τομής single side. Χειρουργήσα έναν στενή 30 χρονών, γιατί μιλάμε για Moments και πρέπει να θυμόμαστε τα Moments, ο οποίος έκανε την επέμβαση βράδυ και το άλλο πρωί ήθελε να φύγει, ήταν business man, ήθελε πολύ γρήγορα να φύγει, κάπου λίγο αγχώθηκα εγώ. Τον βλέπω μετά από μία εβδομάδα στην τράπεζα, σηκώνει την μπλούζα το ti-shirt μέσα στην τράπεζα, γιατρέ κοίτα δεν έχω το μές. Ήταν μεγάλη η έκπληξή μου αλλά και μεγάλη ικανοποίηση του γιατρού να δίνει τέτοια χαρά στον ασθενή για κάτι πρωτοποριακό, για κάτι που του δίνει ικανοποίηση και αισθητικά αν θέλετε και λειτουργικά. Αυτό το παιδί είχε ένα απολύποδα που έπρεπε οπωσδήποτε να βγει γιατί είχε ξεπεράσει το ένα εκατοστό και έπρεπε να ξέρουμε αν έχει κάποια κακοίθια ή δημιουργεί κάποια δυσπλασία. Ευτυχώς δεν είχε τίποτα το παιδί και το όργανο βέβαια έπασκε και έπρεπε να φύγει. Βλέπουμε ότι με τη χρήση ρομποτικής μονοπολικής διαθερμίας αποκολλάμε τη χωλιτόχο κίστη από τη θήκη της στο σηκώτη και μέσα σε ένα ειδικό εντομπάγκ τη φέρνουμε στο σημείο του ομφαλού και τη βγάζουμε έξω. Αυτή είναι η single-site χωλοκυτεκτομή που έγινε πρώτη φορά στο κέντρο μας στην Ελλάδα πακοσμίως. Την ίδια μέρα μαζί με τους Ιταλούς και τους Ελβετούς κάναμε και στην Ελλάδα την πρώτη πακοσμίως single-site χωλοκυτεκτομή ρομποτικά. Πάω σε ένα όργανο που είναι λιγάκι επικίνδυνο της κωλικοειδής απόφυσης. Η σκωλικοειδής μπορεί να γίνει ρομποτικά φυσικά μπορεί να γίνει, γίνεται όχι. Δεν πρέπει να γίνεται ρομποτικά. Νομίζω ότι είναι μια πάρα πολύ πιο απλή επέμβαση να γίνει λαπαροσκοπικά. Ας μιλήσουμε όμως για την ανοιχτή σκωλικοειδεκτομή. Ένας χειρουγός που θα παραλάβει ένα παιδάκι με μία σκωλικοειδή τη δα θα κάνει την τομή τη λεγόμενη μακμπέρνη κάτω δεξιά και θα ψάξει να βρει τη σκωλικοειδή. Αν η σκωλικοειδής είναι μπροστά του έχει καλώς. Την βουτάει, τη βγάζει, τη σφραγίζει και τη βγάζει. Εάν όμως είναι κρυμμένη πίσω από το παχύ έντερο, τότε αυτός ο χειρουγός έχει μεγάλο πρόβλημα. Διότι κοιτάζει την κοιλιά από λάθος μεριά και πρέπει να ανοίξει κι άλλο την τομή του να σηκώσει το παχύ έντερο και να ψάξει να βρει τη λεγόμενη οπιστοτυφλική σκωλικοειδή τη δα που άμα σπάσει κάνει και περιτονή τη δα. Σε αυτή την περίπτωση, λοιπόν, η λαπαροσκόψη φέρνει πανάσταση γιατί εμείς απλούστατα δεν πάμε να ανοίξουμε δεξιά πάνω από τη σκωλικοειδή. Ανοίγουμε αριστερά τον ασθενή με τρεις τομούλες των πέντε χιλιοστών, βάζουμε το λαπαροσκόπιο και βλέπουμε από κάτω το παχύ έντερο. Το σηκώνουμε κατευθείαν και οποιαδήποτε οπιστοτυφλική ή ποιελική θέση της κωλικοειδούς είναι το ίδιο για εμάς. Αμέσως τη σηκώνουμε, απολυνώνουμε, σφραγίζουμε τα αγγεία της και με δύο λούπες, πολύ εύκολα και απλά, αφαιρείτε το όργανο που πάσχει. Όπως σε αυτό το παιδάκι που βλέπετε, που ήρθε από την Τίνα το καλοκαίρι με οξία περιτονίτη, τα πήρε η μητέρα του το πλοίο και έκλαιγε όλο το δρόμο αν θα προλάβει, γιατί το παιδί είχε 40 πυρετόδυο μέρες. Πήγαμε πάρα πολύ καλά, δηλαδή να ένα μόμεντι, η σκηνή που μας αγκάλιασε η οικογένεια όταν βγήκαμε από το χειρουργείο ότι όλα πήγαν καλά, πλύναμε την κοιλιά με λαπαροσκοπικό τρόπο, το παιδί δεν ανοίχτηκε. Πραγματικά δεν μπορώ να σας την περιγράψω γιατί το παιδί μου είχε ανοίξει την κοιλιά με λαπαροσκοπικό τρόπο. Μας αρέσει που είμαστε μπροστά στην τεχνολογία, μας αρέσει που δείχνουμε τον δρόμο στους άλλους χειρουγούς. Θα τελειώσω με το παχύ έντερο και με την πιο σημαντική επέμασή που έχω κάνει μέχρι τώρα, σε μια φίλη, η οποία έχει έρθει με κολποματίτητα, που είναι φλεγμονή από την αριστερή μεριά τώρα, παρόμοια με την σκολικόειδητητα. Είναι φλεγμονή που έπρεπε οπωσδήποτε να της κάνω παραφύση έδρα και δυστυχώς την άφησα με παραφύση έδρα τρεις μήνες μέχρι να στην έλθει. Έγινε καλά όμως και στους τρεις μήνες μου ήρθε για να ξαναχωλήσουμε το έντερο. Έλα που την κοιλιά ήταν ένα μαύρο χάλι μετά από τόσο ταλαιπωρία, μόνο ρομποτική. Μόνο ρομποτική της λέω. Με τη ρομποτική, με το σύστημα που βλέπετε, το κυκλικό αναστομοτήρα, μετά από πολλές ώρες χειρουργείου έχω δύο κομμάτια εντέρου που πρέπει να ξανασυνδεθούν. Ο κυκλικός αναστομοτήρας έχει ένα θηλυκό και ένα αρσενικό, κουμπώνουν, φέρνουν τα δύο κομμάτια αντικριστά και μόλις πυροδοτήσω το εργαλείο αυτό κόβει στη μέση χωρίς να πειράξει το ναυλό γύρω γύρω και δημιουργεί καινούργιους σωλυνά. Αυτός είναι ο τρόπος που γίνονται αναστομώσεις χρόνια τώρα, αλλά ρομποτικά, ενδοκυλιακά, γίνονται μόνο σε αυτές τις ομάδες που έχουν την εμπειρία της ρομποτικής. Η γυναίκα πήγε τέλεια, μετά από τέσσερις μέρες δεν είχε καταλάβει τίποτα, είχε φύγει αυτό το παλιό πράγμα της στομίας αριστερά και είναι ενθουσιασμένη με το αποτέλεσμα, γιατί ακριβώς δεν έχει κάκωση πουθενά. Είναι παράλληψη να μην πω για τη ρομποτική ουρολογία, γιατί η ρυζική προστατεκτομή, παρόλο που δεν είναι στην ειδικότητά μας, είναι η πρώτη και καλύτερη επέμβαση που γίνεται ρομποτικά και φυσικά όλες οι γυναικολογικές επεμβάσεις. Θα κλείσω με το μέλλον της ρομποτικής χειρουργικής, με το single site, το καινούριο, το οποίο έρχεται μέσα και αυτό από μία τομή, αλλά τα εργαλεία βγαίνουν με αρθρώσεις πολύ πολύ πιο εξελιγμένες, με snake robots και η κάμερα είναι περιστρεφόμενη γύρω γύρω, ούτε και εμείς ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον και τι θα δούμε μέσα από αυτά τα καινούργια εργαλεία. Ήθελα να πω ότι τα moments της ρομποτικής είναι πολλά και για το μέλλον και για εμάς, αδυμονούμε να τα δούμε και πιο πολύ να δούμε τις αντιδράσεις και το συνεχιματικό κόσμο των ασθενών μας που διαλέγουν χειρουργό με joystick. Ευχαριστώ. |
