| 13η Διάλεξη: Παρακαλώ, κύριέ μου αγαπητή διευθύντρια, αγαπητοί μου συνάδελφοι, αγαπητοί μου όλοι. Λοιπόν, είπε πολλά πράγματα η κυρία Κασάπη, σχεδόν όλα. Μου άρεσε πάρα πολύ ο τίτλος που έχετε δώσει στη σημερινή σας συνάντηση, οι δρόμοι των μεταφραστών. Εμένα μ' αρέσουν οι δρόμοι, μ' αρέσει και να βρίσκομαι στους δρόμους. Οι δρόμοι των μεταφραστών θυμίζουν τους δρόμους του μεταξιού, θυμίζουν τους δρόμους του νερού, τους δρόμους της φωτιάς, τους δρόμους της αγάπης και τους δρόμους του Ιησού που είναι άπειροι. Λέβει εν τε λισινιόρις ονοιμφυνήται. Επομένως χαίρομαι πάρα πολύ που είμαι εδώ. Είμαστε κάθε μέρα άλλωστε, δεν είναι πως έχω πολύ καιρό να σας δω και με τους αγαπητούς συναδέρφους και με εσάς. Μεταφράζω νέας τεχνικά όμως. Είναι ένα από τα κρυφά και ανομολόγητα πάθη που καμιά φορά παίρνει τη μορφή συγκεκριμένων εκδόσεων, αλλά ελάχιστον. Λοιπόν, δεν θέλω να σας κουράσω. Έχω εξετάσει στις 11 παρατέταρτο και θα ξανάρθω όμως μετά να ακούσω μερικές... Σας χαιροκροτηρίζω κιόλας. Δεν ξέρω αν θα προλάβω. Θα ξανάρθω να ακούσω μερικές εργασίες σας, γιατί με ενδιαφέρει. Με ενδιαφέρει φυσικά όχι μόνος πρόεδρος. Ας πούμε, τολμώ να πω επιστήμονα όλος αυτός, όλη αυτή η δουλειά που γίνεται στη μετάφραση. Και δεν ήρθα μαζί μου όπως κάνω πάντα, δεν ήρθα μόνη μου, με συγχωρείτε, όπως κάνω πάντα. Έχω και παρέα. Λοιπόν, θέλω να σας διαβάσω δύο σκέψεις αυτού του θηριώδη, κατά τη γνώμη μου, στοχαστή. Ένα από τους αγαπημένους μου, του George Steiner, που μέσα σε όλα αυτή την περίπου αυτοβιογραφία, αφιερώνει πολύ μεγάλο κομμάτι στη δουλειά του μεταφραστή και σε όλη αυτή τη συλλογιστική της μετάφρασης. Είναι από το ΕΡΑΤΑ, είναι μια σελίδα, μια άμυση, θα μου επιτρέψετε να το διαβάσω. Αναφέρεται πριν στις διάφορες φάσεις, από τις οποίες περνάει η μεταφραστική διαδικασία. Θα καταλάβετε εδώ, φτάνει στις τελικές τους σκέψεις. Η τέταρτη κίνηση έχει αναφερθεί σε τρεις προηγούμενες, θα τις καταλάβετε. Είναι και η κρίσιμη. Επιπλέον παρουσιάζει και τη μεγαλύτερη δυσκολία να αποδοθεί αφιερημένα ή περιγραφικά. Το εγχείρημα της μετάφρασης με την εισβολή και την απόκτηση του πρωτοτύπου, για να ολοκληρωθεί πραγματικά, πρέπει να αποζημιώνει. Πρέπει να επανορθώνει προκλητικός ιδιωματισμός για την επιδρομή του, για την αρπακτικότητά του και για το κέρδος του. Από μια άποψη επανορθώνει δίνοντας στο πρωτότυπο νέα πείχηση η περισσότερη ζωή, ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, ανθεκτικότερη θέση στην ιστορία και στην κουλτούρα. Η μετάφραση είναι το οξυγόνο περιορισμένων γλωσσικών κοινοτήτων και παραμελημένων παραδόσεων. Το ζήτημα όμως είναι λεπτόπτερο. Αναπόφευκτα ακόμα και ο καλύτερος μεταφραστής θα διαστρεβλώσει, θα προδώσει, όπως επιμένει το ιταλικό λογοπέγνιο. Τραντιτόρε, τραντουτόρε, ξέρετε αυτό το πολύ γνωστό. Θα περικόψει, θα παραγεμίσει, θα κεντήσει, θα κάνει περιοριστικές επιλογές ό,τι αφορά το κείμενο πηγή. Η αποζημίωση που προσφέρει μια πραγματικά εμπνευσμένη μετάφραση είναι κάτι νέο που ήδη υπήρχε εκεί. Δεν πρόκειται για μυστικισμό. Κάθε σκεπτόμενος μεταφραστής ξέρει ακριβώς τι εννοώ. Η πίηση, ιδιαίτερα, είναι τόσο πολύτροπη σε δυνατότητες σημασίας και υπενηγμού μέσα στον χρόνο. Αντιστέκεται τόσο καλά σε οποιαδήποτε πλήρη ανατομία ή παράφραση που περιέχει σε κατάσταση εξίσου λανθάνουσα και δραστική, ενέργειες που ο μεταφραστής μπορεί να τις εκμεεύσει, να τις απελευθερώσει, να τις βγάλει στο φως. Όταν ο Βαλερή μεταφράζει Βυριγίλιο, όταν ο Λερής μεταφράζει Χόπκινς, όταν ο Τσέλλαν αποδίδει Βαλερή ή Ουγγαρέτη, το λατινικό, το γαλλικό ή το ιταλικό κείμενο μένει με κάποιο απτό τρόπο, πιο πλούσιο, πιο ολοκληρωμένο από πριν. Απέκτησε ίσως για πρώτη φορά κάτι που ήδη ήταν δικό του. Μόνο σε αυτό το σημείο μπορώ να προσεγγίσω την πιστότητα στη μετάφραση και να της δώσω ένα επαληθεύσιμο νόημα και κριτήριο. Έτσι, το τετραπλό διάβημα από τη συνάντηση, από το στίχημα με τη σημασία ως την τελική πράξη της ανάπλασης, είναι βασικά μια διαλεκτική εμπιστοσύνης, ένα παρεδόσε. Εκεί όπου κατορθώνεται εντελώς η μετάφραση, μια και οι μεγάλες μεταφράσεις είναι πιο σπάνιες από τη μεγάλη λογοτεχνία, δεν αποτελεί παρά βιωμένο λόγο ανάμεσα σε δυο ανθρώπινα πλάσματα εφαρμοσμένη ηθική. Είναι και αυτό μέρος της συγκομιδής της Βαβέλ. Με αυτές τις σκέψεις του Στάινερ θα ήθελα να χαιρετήσω τη σημερινή σας συνάντηση, να ευχαριστήσω ξανά για την πρόσκληση και να ευχηθώ την μεγαλύτερη δυνατή μακροημέρευση στην αγαπητή κυρία Κασάπη που εποπτεύει όλο αυτό, στον αγαπητό μου συνάδελφο και εξαιρετικό μεταφραστή, δεν το λέω μόνο εγώ, τον κ. Παλαιολόγο, και σε όλους εσάς. Καλή δουλειά, εύχομαι, θα ξανάρθω να σας ακούσω. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Ήρθα εδώ με πάρα πολύ μεγάλη χαρά. Για να συγχαρώ, καταρχήν, την κυρία διευθυντρία του μεταπτυχιακού μας προγράμματος και τους διοργανωτές της εκδήλωσης αυτής. Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενη. Ευχαριστώ και την κ. Πρόεδρο, η οποία έχει παρευρεθεί και η οποία πάντοτε στηρίζει με όλες τις δυνάμεις το τμήμα. Αυτό που θέλω να σας μεταβιβάσω ως μέλος του συντονιστικού του μεταπτυχιακού του τμήματος, είναι ότι είστε πάρα πολύ τυχεροί, γιατί οι άνθρωποι οι οποίοι συγκροτούν το συντονιστικό του μεταπτυχιακού στο τμήμα με επικεφαλή στην κυρία διευθυντριά μας, είναι άνθρωποι οι οποίοι, επί 24 ώρες θα έλεγα, δουλεύουν και νοιάζονται και προσπαθούν να προωθήσουν καινοτόμες ιδέες και εφαρμογές για εσάς. Είστε η βασική τους προτεραιότητα και αυτό το πράγμα διαφαίνεται, είναι τόσο διάχυτο και τόσο ξεκάθαρο στις συναντήσεις του συντονιστικού. Η κυρία διευθυντριά μεταπτυχιακού και το τμήμα γενικότερα έχει πρωτοστατήσει σε καινοτόμες και ιδιαίτερα εξειδικευμένες εμπιστημονικές κατευθύνσεις και θα έλεγα ότι το μεταπτυχιακό πρόγραμμα του τμήματος αντικατοπτρίζει αυτή ακριβώς τη νέα κατάσταση. Είναι κάτι πολύ πρωτοποριακό και κάτι πολύ σύγχρονο. Ελπίζω να το απολαμβάνετε και καρπός όλες τις προσπάθειες του πρώτου έδους που καταβάλατε, είναι αυτή εδώ η ημερίδα στην οποία είμαι πραγματικά χαρούμενη που συμμετέχω. Εσθάνομαι πραγματικά και λόγω του αντικειμένου μου πάρα πολύ πεζή, αλλά και πάρα πολύ χαρούμενη συγχρόνως, γιατί ακούω τους συναδέλφους από τη λογοτεχνία και τη μετάφραση που τα λένε τόσο ωραία και ποιητικά και συγκινούμαι, θα έλεγα, γιατί και εγώ έχω στο βιογραφικό μου μεταξύ άλλων και πτυχείο φιλολογίας και έτσι είχα ασχοληθεί με τα θέματα αυτά και χαίρομαι πάρα πολύ. Μου θυμίζει καταρχήν, θυμάμαι τα νιάτα μου πρώτον, αλλά και δεύτερον, κουβαλώντας και όλη την επαγγελματική και την επιστημονική εμπειρία που έχω, θα ήθελα να σας πω ότι η μετάφραση και η διερμηνία είναι το μίσο οι οποίοι απασχολούν τις νευροεπιστήμες και την νευρογλωσσολογία, κάτι το οποίο μπορείτε να διαπιστώσετε και με ένα απλό ψάξιμο στο Google Scholar για τις μελέτες τις νευρογλωσσολογικές που υπάρχουν, για τον εγκέφαλο των διερμηναίων, για τις γλωσσικές διαργασίες που επιτελούνται οι οποίες είναι ιδιαίτερες και ξεχωριστές, γιατί είστε μια επαγγελματική ομάδα η οποία έχει ιδιαίτερες και ξεχωριστές ικανότητες όσον αφορά τον τομέα της γλώσσας. Από την άποψη των νευροεπιστημών και των νευρογλωσσολόγων είναι σαφώς διαφορετικές οι γλωσσικές ικανότητες και η γνώση των γλωσσών που έχει ο διερμηναίος και ο μεταφραστής από τον καθηγητή των γλωσσών και τον πολύγλωσσο και υπάρχουν αρκετές μελέτες γύρω από αυτά τα θέματα των διαφοροποιήσεων σε επίπεδο νευροψυχολογικών διαργασιών. Η κυρία Κασάπη είναι άνθρωπος, ο οποίος είναι πρωτοπόρος και σκέφτεται πάρα πολύ μπροστά. Έτσι σκέφτηκε και το αντικείμενο της νευρογλωσσολογίας και τα γνωρίζει αυτά τα θέματα, την προσέγγιση την νευροεπιστημονική στο χώρο της μετάφρασης και της διερμηνείας. Οπότε μπορείτε να δείτε μεταξύ άλλων να διαφημιστούμε και λίγο. Εμείς το κάνουμε αυτό. Δεν είμαστε τόσο συντηρητικοί όσο οι φιλόλογοι. Διαφημιζόμαστε πάντα με την καλή έννοια. Έχουμε και εμείς δουλειά στον τομέα αυτό. Έτσι μπορείτε να το δείτε από το Google Scholar αν ψάξετε τα σχετικά ονόματα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Είμαι πολύ χαρούμενη. Καλή επιτυχία να πάει πάρα πολύ καλά αυτό το πρόγραμμα γιατί το αξίζει για τους συναδέλφους που δουλεύουν σε αυτό, για τους μεταπτυχιακούς που έχουμε προσελκύσει και για τη δουλειά που καταβάλει η κυρία διευθύντρια υπό την επίβλεψη τη γενικότερη της Προέδρου του Τμήματος. Καλή σας συνέχεια. Θέλω να ευχαριστήσω την κυρία Σταυρακάκη και ήδη έχει κάνει μελέτες γύρω από την εργαζόμενη μνήμη και το λεξιλόγιο των διερμηνέων. Η προσφορά της θα είναι πάρα πολύ σημαντική σε θέματα που θα επηρεάσουν τη διδακτική των μεταφραστών και τη διδακτική των διερμηνέων. Εμείς πιστεύουμε και περιμένουμε με την ενεργοποίηση της κατεύθυνσης που φέρνει μέσα στο μεταπτυχιακό και μια άλλη στροφή στα διδακτορικά και στα μεταπτυχιακά θέματα έρευνας της κατεύθυνσης μετάφρασης. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. Υπάρχει ένας απολογισμός που πρέπει να κάνω για το μεταπτυχιακό και μετά είναι η ομάδα της τάξης του κυρίου Παλαιολόγου. Αν θέλετε μπορείτε. Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Το μεταπτυχιακό, όπως ξέρετε, έχει χαρακτήρα επιχορίγησης ιδιωτικής. Είναι δηλαδή μεταπτυχιακό με δίδακτρα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχει και απολογισμό. Γιατί αυτοί οι οποίοι πληρώνουν τις δαπάνες εγγραφής για να μπορεί να λειτουργήσει πρέπει να ξέρουν και τι γίνεται. Αυτή τη στιγμή το μεταπτυχιακό διαθέτει 9.075 ευρώ λογιστικό διαθέσιμο υπόλοιπο, εκ των οποίων οι 3.000 προκύπτουν από τη δική μου εργασία γιατί κρατώ το ρόλο της γραμματιακής υποστήριξης από το Γενάρι και πέρα και αυτό σημαίνει 3.000 ευρώ εξοικονόμηση μέχρι σήμερα. Αυτά προκύπτουν γιατί οτιδήποτε έχει να κάνει με διαχειριστικά θέματα από το Μεταπτυχιακό προς την Επιτροπή Ερευνών και λοιπά, τα χειρίζομαι ατομικά, με ατομικό χρόνο και με ατομική προσπάθεια. Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, από τα 9.075 ευρώ τα 3.000 τα έχω αφήσει μέσα στον προϋπολογισμό των διαθέσιμων με την ατομική μου δουλειά. Είναι κάτι που το γνωρίζουν ο πατήρ Μίλιος και ο συνάδελφος συντονιστής της κατεύθυνσης μετάφρασης ο κ. Παλαιολόγος. Αυτά ως προς τα χρήματα, τα διαθέσιμα λογιστικά μας. Ως προς τον προγραμματισμό μας, θέλησαμε φέτος να ανοίξουμε καινούργιους δρόμους στην εκπαίδευση των μεταφραστών, οριοθετώντας την παρέμβασή μας στην εκπαιδευτική κοινότητα. Και στην έρευνα και στη διδασκαλία, εμείς κινούμαστε σε έναν χώρο πολύ καλά περιχαρακωμένο σε σχέση με άλλα μεταπτυχιακά. Τον χώρο που υπηρετεί την μετάφραση ισπανικής προς ελληνική και ιταλικής προς ελληνική για θέματα ανθρωπιστικών περιοχών, όπως είναι από λογοτεχνία μέχρι ιστορία και από ιστορία μέχρι δοκιμιογραφή ανθρωπιστικών επιστημών και λοιπά. Κοινηματογράφο, κόμικ, οτιδήποτε έχει σχέση με μεταφραστική πράξη και με συναιδριακή μετάφραση, η οποία υλοποιείται σε εμάς μέσα από έργα ή που εμφανίζει μετά η Βικιπέντια ή που εμφανίζει μετά το περιοδικό ITI, το οποίο είναι έκδοση της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και το οποίο το διαχειριζόμαστε καθηγητές από το Αριστοτέλειο μεταξύ των οποίων είναι εδώ και η κυρία Μυρονίδο από την Ιατρική και είναι κάτι που το γνωρίζουν οι φοιτητές μας γιατί εκεί μέσα υπάρχουνε δημοσιεύσεις τους. Οι στόχοι μας τώρα για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε αυτή την περιοχή που θέλουμε να εμπλουτίσουμε με την λειτουργία μας είχαν φέτος τον εξής χαρακτήρα, πρώτον να μπούμε σε ένα διεθνές δίκτυο το οποίο να παρέχει υποόρους και προδιαγραφές τη δυνατότητα στους μεταπτυχιακούς φοιτητές να κάνουν εργασίες οι οποίες να έχουν επαγγελματισμό, timeline κλπ. Από την Παγκόσμια Βικυπέντια μας δόθηκε η δυνατότητα στο μάθημά μου να γίνει μια σύμπραξη η οποία δημοσιεύει, αυτή η σύμπραξη προβλέπει τη δημοσίευση μεταφράσεων από Ιταλική και Ισπανική Βικυπέντια στην Ελληνική Βικυπέντια με όλες τις προδιαγραφές που προκύπτουν από τα εργαστήρια μετάφραση που κάνουμε και τη δεσκαλία μας. Βεβαίως ένας βασικός κανόνας που ισχύει τουλάχιστον στην Αμερικανική Μεταφραστική Εταιρεία και τον οποίο τηρούμε εμείς απαράβατα κυρίως γιατί τα σύνορα τα ορίζει πάρα πολύ καλά φύλακας άγγελος του μεταπτυχιάκου ο κύριος Παλαιολόγος. Δεν θέλει να πηγαίνουμε σε άλλες περιοχές ούτε να έρχονται άλλες περιοχές να μας δυσκολεύουν την ανάπτυξή μας την εκπαιδευτική και την επιστημονική με πράγματα που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε. Λοιπόν, η βασική μας αρχή είναι να μην κάνουμε κανένας μεταφραστής να μην κάνει υπέρβαση του ρόλ του και κανένας μεταφραστής να μην φαντάζεται άλλα από αυτά που μπορεί να κάνει. Έτσι, οτιδήποτε ισπανικό δημοσιευτή στο ITI δεν είναι αποτέλεσμα, αν και έγινε υπό την επιβλεψή μου σε δύο μαθήματα, την καθηγητική επιβλεψή μου, την παιδαγωγική επιβλεψή μου, δεν είναι αποτέλεσμα επιμέλειας δικής μου, είναι αποτέλεσμα επιμέλειας του κυρίου Παλαιολόγου τον οποίο και ευχαριστώ. Όπως και τον ευχαριστώ για την συνέναισή του να δημοσιευτεί στο περιοδικό. Το δεύτερο που έχω να πω είναι ότι οι μεταφραστές οι οποίοι δούλεψαν σε ομάδες, γιατί αυτό είναι ένα top ζήτημα στη διδακτική της μετάφρασης και ένα top ζήτημα στις ειδικές μεταφράσεις. Ειδικές μεταφράσεις, για να ξεφύγουμε πια από αυτό το κλεισέ, σταματήστε να πιστεύετε ότι είναι μόνον τα νομικά κείμενα ή τα θεσμικά κείμενα ή τα ιατρικά κείμενα. Ειδική μετάφραση, κατά πώς λέει ο Τζίντεο Ντουρίν, είναι ακόμα και ένας πολύ καλός μεταφραστικός χορός που μπορεί να παίξει ο μεταφραστής μέσα σε ένα λογοτεχνικό κείμενο. Όλα λοιπόν έχουν ιδίκειευση και ειδικότητα. Είπα αυτή την έννοια, θέματα που στην Παγκόσμια Μεταφρασιολογική Διδακτική έχουν γίνει κανόνας, σε εμάς ακόμα απαλεύονται και δίνουμε έναν τεράστιο αγώνα να εξικοιωθούν οι μεταφραστές που εκπαιδεύουμε με την ομαδική έρευνα και την ομαδική μεταφραστική πράξη. Γιατί οι μεταφραστικοί ρόλοι επικύλουν, έχουν να κάνουνε από αυτόν που λαμβάνει τη μεταφραστική εντολή μέχρι αυτόν που κάνει την τελευταία τελεία editing. Τι σημαίνει αυτό ότι για παράδειγμα όταν έχουμε ένα ιταλικό κείμενο που το μεταφράζουμε στα ελληνικά, οι ισπανόφωνοι μεταφραστές μας εκ των πραγμάτων δαιοντολογικά θα ήταν λάθος μας να τους κάνουμε να πιστεύουν ότι μπορούν να μεταφράσουν από τα ιταλικά στα ελληνικά. Έχουν όμως τον ρόλο της περιγραφής του εξογλωσικού κόσμου, δηλαδή μας φέρνουν στοιχεία του ισπανόφωνου πολιτισμού τα οποία τα χρειαζόμαστε γιατί θα πρέπει να θυμάστε πάντοτε ότι τα κείμενα είναι ένας τόπος που από πίσω τρέχουν πάρα πολλοί δρόμοι. Έχουν υπόγειες πολιτείες δρόμων, έχουν υπόγεια μονοπάτια. Αυτά τα υπόγεια μονοπάτια τα συγκροτεί και τα συγκρατεί στα κείμενα ο συνειδητός και υποσυνείδητος πολιτισμός της γλωσσικής κοινότητας. Αυτό τι σημαίνει, δεν μπορούμε να μεταφράσουμε ένα ιταλικό κείμενο που αναφέρεται στον Λόρκα για παράδειγμα γιατί εκεί μέσα έχει συστατικά αναφορά στον ιταλικό, γλωσσικό και υποσυνείδητο ακόμα πολιτισμό και την ιστορία βέβαια, εάν δεν έχουμε μέσα στη μεταφραστική ομάδα ισπανόφωνους οι οποίοι θα μπορούνε να μας ανοίξουν την πόρτα σε αυτόν τον πολιτισμό. Αυτό το ρόλο τον παίξαν φοιτητές μας, εξηγιώθηκαν με αυτό το ρόλο. Τους θεωρώ μεταφραστές της ομάδας στα μη λεκτικά συστατικά των κειμένων και τους ευχαριστώ γι' αυτό. Κάθε ομάδα μας έχει πάντα έναν συντονιστή. Ο συντονιστής ορίζεται χρόνια τώρα στα μαθήματά μου από το 2002 γιατί διδάσκω την ομαδική μετάφραση. Ο συντονιστής ορίζεται για να μπορέσει κάποιος να μάθει να επικοινωνεί με όλα τα μέλη μιας ομάδας κατ' οικονομίαν όμως με τον υπεύθυνο της μετάφρασης μόνον αυτός. Γιατί όταν πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι μπορούν να θέσουν ζητήματα ιδιοσυγκρασικών διασκολιών ή να μεταφέρουν εντολές δεν βγαίνει ποτέ στο τέλος έργο. Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι κατανοητό. Εκείνο που χαρακτηρίζει τις ομάδες εργασίας μας είναι ότι πάντοτε δοκιμάστηκαν όλοι οι άνθρωποι μέσα στην τάξη μας για κάθε μετάφραση που κάναμε. Ποτέ δεν μείναν όλοι. Όχι γιατί τους διώξαμε, γιατί απ' την αρχή στα μαθήματά μας υπήρχε η αρχή ότι όταν μεταφράζεις και αισθάνεσαι ότι αυτό σου ξεφεύγει και αυτό ξεκινάει από την Αμερικανική Υπηρεσία Μετάφρασης του Αμερικανικού Στρατού που είναι από τις καλύτερες μεταφραστικές υπηρεσίες στον κόσμο δεν θέλουν ούτε διπλώματα, ούτε επιστοπιτικά, ούτε τίποτα. Σε καλούνε, σου δίνουν ένα δοκιμαστικό και τι σου λένε. Κάνε το και πες μας αν μπορείς σε αυτό το επίπεδο ή σε παρακάτω επίπεδο να δουλέψεις. Εγώ λοιπόν αυτό το κάνω στις τάξεις μου από το 2002. Όταν λοιπόν δίνω ένα δοκιμαστικό και αυτό ισχύει πάντα οι φοιτητές οι οποίοι αρνούνται να συνεχίσουν μια μετάφραση θεωρώ ότι έχουν εκπαιδευτεί σε αυτή την αρχή γιατί ένας καλός μεταφραστής πρέπει να γνωρίζει τα οριά του και τους επιτρέπω να διαλέξουν άλλο κείμενο. Από κει και πέρα έχουμε στρώματα μετάφρασης 2. Κι αυτό το κάνω από το 2002 γιατί διευθύνω το Μεταφραστικό Εργαστήριο στο Παπάφιο και όλες μου οι μεταφράσεις έχουν δύο στάδια εκεί πέρα. Μερικές φορές το παιχνίδι εκεί της μετάφρασης μένει ανοιχτό. Θα το ακούσετε και σήμερα και έχει και τρίτο στάδιο και τέταρτο στάδιο. Στα δύο στάδια λοιπόν μετάφρασης έχω να αναγνωρίσω ότι μπόρεσε να εκπαιδεύσω τους μεταφραστές να δέχονται τις διορθώσεις χωρίς περιτές κουβέντες. Το πιο δύσκολο σημείο στην εκπαίδευση ενός μεταφραστή είναι να μπορεί να δέχεται το λάθος του χωρίς να αντιδρά. Δεν υπάρχει τίποτα πιο αντιοικονομικό σε μια μεταφραστική ομάδα από έναν άνθρωπο που μπορεί να αρχίσει να λέει μα το λένε και έτσι. Όχι δεν το λένε και έτσι και δεν το λένε και έτσι γιατί στον συντακτικό άξονα της πραγματικής γλωσσικής μας κοινότητας για κάθε πραγματικό παράδειγμα χρήσεως λόγου ακόμα και αν αλλάζουν τα θέματα υπάρχει μια συγκροτημένη δομή με την οποία λέμε τα πράγματα και όχι άλλοι. Αυτό το μάθαν οι φοιτητές. Εκείνο που ακόμα δεν μάθαν καλά οι φοιτητές είναι ότι όταν κάνουνε καθοδηγημένη επιμέλεια του κειμένου που είναι μέρος της εκπαίδευσής τους δεν πρέπει να αισθάνονται ότι κάνουνε αυτοδύναμη επιμέλεια του κειμένου. Αυτό θα το χρειαστούνε όχι μόνο για τώρα, έτσι κι αλλιώς οι βαθμίτους και η αξιολόγησή τους είναι κάτι που έχει γίνει. Αυτό θα το χρειαστούν όλοι οι μεταφραστές, γιατί όταν θα δουλέψουν σε ομάδες μεταφραστικές, εάν δοκιμάσουν να θεωρήσουν ως ατομικό προϊόν ένα συλλογικό, έχουν βρεθεί εκτός ομάδας στη συνείδηση των μελών της ομάδας. Και αυτό τι σημαίνει, θα χάσουν δουλειά στο μέλλον. Νομίζω ότι πρέπει να τα λέμε καθαρά αυτά τα πράγματα γιατί είναι μέρος της εκπαίδευσης των φοιτητών. Θελήσαμε να αντιμετωπίσουμε το κομμάτι που αφορά τους πέντε των διδακτορικών επιβλέψεων. Ο νόμος, δυστυχώς, επιβάλλει να έχουμε πέντε άτομα σε διδακτορικές επιβλέψεις, εκτός αν έχουμε συνεπίβλεψη. Εκεί δεν υπάρχει περιορισμός. Και έχουμε ανοιχτεί σε πορτογαλικά, ισπανικά πανεπιστήμια και αμερικανικά πανεπιστήμια και προσπαθούμε να κρατήσουμε μία φόρμουλα που θα της δώσουμε θεσμικό χαρακτήρα, ώστε να μην είναι οι επιβλέψεις περιορισμένες στον αριθμό πέντε για τις διδακτορικές διατριβές, γιατί οι διδακτορικές διατριβές είναι ένα ζήτημα που αναπαράγει την επιστήμη και γιατί όποιος έρχεται να κάνει ένα μεταπτυχιακό, αυτό το μεταπτυχιακό συνήθως μετά έχει μια συνέχεια για ανθρώπους που έχουν μεγάλη έφεση στη μελέτη και στην έρευνα σε διδακτορικό και συνήθως θέλουν να ειδικευτούν δίπλα σε ένα συγκεκριμένο ειδικευμένο επιστήμονα. Δεν μπορεί επομένως να τους στηρίσουμε αυτή τη δυνατότητα. Τα έργα που σκοπεύουμε να κάνουμε πριν τελειώσει αυτή η χρονιά είναι να δώσουμε σε κάθε καθηγητή την ενίσχυση την οικονομική για να μπορέσει να πάει σε ένα συνέδριο να ανακοινώσει δουλειά που έκανε με τους φοιτητές του, απλά περιμένουμε να μας κάνουν μια αίτηση καθηγητές που να λένε ότι έχω εγκριθεί εδώ και θέλω αυτά τα χρήματα. Σκοπεύουμε να πάμε στην Αθήνα και στην Κέρκυρα για να μπορέσουμε να προσελκύσουμε νέους φοιτητές στο μεταπτυχιακό, γιατί το μεταπτυχιακό δεν είναι κάτι, αγαπητοί μου, νέοι συνάδελφοι, το οποίο αρχίζει και τελειώνει με εσάς. Το μεταπτυχιακό είναι κάτι που πρέπει να κινείται δυναμικά συνέχεια για να επιστρέφει κύρος και στο δικό σας δίπλωμα. Πρέπει αυτό να γίνει κατανοητό. Οπότε όλο αυτό το υλικό θέλω σήμερα να το φροντίσουμε όλοι να βγει σωστά στη βιντεοληψία για να μπορέσει να κινηθεί προς άλλα πανεπιστήμια που θα πάμε με τον κύριο Παλαιολόγο, ώστε να κερδίσουμε την αναπαραγωγή της εκπαίδευσής σας και την επιστροφή του κύρου σε εσάς, αυτού του γεγονότος. Έχουμε ήδη υπόψη μας ποιους καθηγητές θα έχουμε του χρόνου. Έχουμε εδώ μέσα ανθρώπους που θα σας μιλήσουν και θα σας βάλουν κλείοντας το μάτι στον ιταλικό πολιτισμό. Γεια σου Κιάρα. Και έχουμε τη χαρά να μπορούμε, εφόσον έχουν προκύψει 3.000 ευρώ από τη δική μου προσπάθεια, αυτά να τα κάνουμε μια καταπληκτική αίθουσα, αφού δεν μας τα έδωσε κανένα στάφο εγώ με τη δουλειά μου, θα τα κάνουμε μια καταπληκτική αίθουσα, για να μπορείτε όσοι παίρνετε ανταποδοτικές να μπαίνετε εκεί μέσα και να στηρίζετε τον χρόνο των άλλων, να δουλεύουν σε καλούς υπολογιστές και να ψάχνουν καλά τα διάφορα θέματα που τους αφορούν. Ήδη έχω κάνει κινήσεις στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο για επαφές και θα τις συνεχίσω. Ήδη έχω κάνει κινήσεις με Αμερικανικό Πανεπιστήμιο και θα τις συνεχίσω. Βάλαμε το θεσμό των υποτρόφων που αυτή τη στιγμή περιμένουμε από τη νομική επιτροπή κάποια στιγμή να μας εξηγήσει πώς ακριβώς τον υλοποιούμε και με ποιους όρους γίνεται η προκήρυξη. Προφανώς θα μετατεθεί αυτό για την επόμενη χρονιά οσηλοποίηση της υποτροφίας, γιατί τώρα έχει τελειώσει, επειδή θα έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα. Θεωρώ ότι έχει πολύ δρόμο η εκπαίδευσή σας, όπως και η κάθε μετάφραση, γιατί δεν κλείνει ποτέ. Η μετάφραση είναι ένα άθλιο πράγμα το οποίο το λατρεύουμε, βίτσιο είναι, όπου κάθε φορά που μας φεύγει ένα κόμμα σχεδόν μας κλείνει το μάτι και μας λέει ξανά αρχήν από την αρχή. Εγώ δεν έχω να πω κάτι άλλο, δίνω τον λόγο στον κύριο Παλαιολόγο. Ελάτε, ελάτε, ελάτε και εσείς κύριε μου, και εσείς δεν είσαστε μέλος της ομάδας, ελάτε. Έχουμε καρέκλα για όλους. Ναι. Ε, ωραία, να, είμαστε... Λοιπόν, καλημέρα. Πρέπει κάποιος να είναι στο PowerPoint, έτσι θα χαρούμενο, αμέσως να καθείς. Λοιπόν, ξεκινάμε λίγο ανάποδα, είναι το ιταλικό τμήμα, αλλά εμείς είμαστε ισπανική μαφία εδώ πέρα. Τι θα σας δείξουμε, θα σας δείξουμε τη δουλειά που κάναμε στη διάρκεια αυτού του έτους, εγώ θα σας παρουσιάσω και την ομάδα για όσους δεν την γνωρίζετε, και θα σας πω ότι ξεκινήσαμε με πολύ ψηλά το μπίχι, όταν ο πρόεδρος αναφέρει το George Steiner, μετά, ό,τι και να πούμε, ο πίχις έχει ανέβει πάρα πολύ ψηλά. Ελπίζομαι να σας αρέσει αυτό που θα δείτε. Τα κοσμήματά μας, αυτά είναι, είναι μια πλούσια ομάδα επίσης. Είπη η κυρία Κασάπη ότι είναι χόμπι και εμείς το έχουμε πάρει στα φοβάτα. Ξεκινάω από τις κυρίες της παρέας. Η Ζαχαρούλα έφτιαξε το PowerPoint που θα δούμε και που θα εκθέσει τη δουλειά όλων των υπολοίπων. Οι υπόλοιποι ποιοι είναι, είναι η Μαρισολ, είναι η Γαμπρίελλα, είναι ο Γιώργος, είναι οι φοιτητές μας που είχαμε στην ισπανική κατεύθυνση, το μάθημα της μετάφρασης και της ευθείας μετάφρασης από τα ισπανικά στα ελληνικά που το διδάσκω εγώ και από τα ελληνικά στα ισπανικά που φέτος είχαμε την τύχη να έχουμε έναν καταπληθυκό καθηγητή τον Ενρίκε ο οποίος μεταξύ άλλων πραγμάτων θα μας κάνει διάσημους και πλούσιους γιατί θα εκδοθεί το έργο που έκανε με τα παιδιά σε ισπανικά περιοδικά οπότε καταλαβαίνετε ότι μας περιμένουν πολύ μεγάλες μέρες. Λοιπόν, δεν ξέρω θέλετε να πείτε κάτι, είστε τρακαρισμένες το ξέρω αλλά πείτε κάτι, πείτε κάτι και εσείς, να δώσουμε λίγο χρόνο στη... Πρέπει να μιλάτε στο μικρόφωνο. Και ισπανικά. Όχι και ισπανικά. Ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία της κ. Κασάπη και του κ. Παλαιολόγου που μου έδωσαν την ευκαιρία να είμαι μέσα σε αυτήν την υπόσχεση η οποία ήταν όλη μια αδερφή, αλλά ήταν μια εμπνευσιακή εμπειρία έχουμε μάθει πολύ, πολύ και ήταν λίγο δύσκολο γιατί κάποιες φορές πρέπειναμε να μεταφέρουμε το ελληνικό. Ήταν μια εμπειρία τελείως, μάθαμε, πιστεύω, πιστεύω, πιστεύω και η ελληνική είναι η εμπειρία μου και η ελληνική. Ήταν μια εμπειρία βασική. Απαιντήκαμε, πιστεύω, πιστεύω, πιστεύω, πιστεύω πιο ελληνική. Και, λοιπόν, τίποτα. Ευχαριστούμε πολύ για την ευκαιρία που μας έδωσε. Θα θέλαμε να ευχαριστούμε και τον Ενρίκε, τον δεύτερο μας κ. Παλαιολόγου. Ποιος είναι ο Ενρίκες? Ο κ. Ενρίκε. Όχι μόνο η κ. Κασάπη και ο κ. Παλουλόγος, αλλά και ο Ενρίκης. Η πραγματικότητα είναι ότι η κλασσία που μας έδωσε ήταν πραγματικά θετική. Απαιτήσαμε πολύ. Και σε αυτό έχουν αρκετά λόγω. Η κ. Κασάπη, ειδικά για εμένα, και με κοριχέρα ένας Ισπανόαμβλάντης, ήταν δολορός. Αυτό θέλω να σας πω, επειδή είμαι καθηγήτρια της επανεικής γλώσσας, και με αυτό που έλεγε η κ. Κασάπη, δηλαδή ότι να είμαστε δεχτοί ότι κάποιος να με διωρθώνει, για εμένα ήταν λίγο πονημένη η ιστορία να με διωρθώσει ήδη ένα Ισπανόφωνος. Εμένα που λέω ότι είμαι καθηγήτρια, αυτό το χάρηκα πάρα πολύ, γιατί είναι μια συνεργασία που είχαμε πάρα πολύ σωστή και καλή. Το ίδιο με τον κ. Παρολόγο, που φυσικά με διώρθωσε και στα Ισπανικά μου επίσης. Άλλος πόνος. Άλλος πόνος, αλλά αυτό είναι το πλούτο της ομάδας. Συγγνώμη, και δύο λεπτά μόνο να ευχαρισήσουμε και τους συμφυτητές μας, που ήταν δίπλα μας. Φυσικά, ας πούμε ότι είναι χαϊ τέκ που εμείς είμαστε ανήκουμε σε άλλη εποχή. Δεν είμαστε τόσο πολύ του χαϊ τέκ. Ευχαριστούμε πάρα πάρα πολύ σε όλους που ήταν δίπλα μας. Ναι, πράγματι. Λοιπόν, τώρα η ιδέα είναι η εξής, ότι στο PowerPoint που έχουμε φτιάξει, έχουμε κομμάτια από τη δουλειά που έχουμε κάνει. Οπότε ανάλογα με το τι εμφανίζεται θα μιλάει και ο υπεύθυνος ή οι άνθρωποι που συμμετέχουν σε αυτήν την ομάδα. Οπότε, Ζαχαρούλα, πες κάτι. Κάνε μας μέσα, όχι. Πρέπει να πατήσεις το μικρόφωνο. Λοιπόν, εγώ βασικά θα ήθελα να ευχαριστήσω όλη την ομάδα. Ήταν ένας χρόνος πολύ επικοδομητικός για όλους. Μάθαμε πάρα πολλά πράγματα. Το επικοδομητικός είναι το 8ο επίθετο, αλλά τα 7 πρώτα τα παραλείπνουν. Το παραδέχομαι, είμαι λίγο τρεκαρισμένη, αλλά αυτό που θέλω να πω είναι ότι έμαθα να βουλεύω σε ομάδα. Ήταν πάρα πολύ καλή εμπειρία. Έδεσα πολύ καλά με το ισπανικό κομμάτι. Ίσως και γι' αυτό επέλεξα και στη διπλωματική να ασχοληθώ με τα ισπανικά. Θα προτιμούσα να μιλήσουν οι συνάδελφοι συμφιτητές για όλη τη δουλειά. Και εγώ να ασχοληθώ, θα αλλάζω με τα σλάιτς στο boundary point. Όχι, εσύ θα μας κάνεις τη συντονίστρια, κατάλαβα. Πάλι. Οπότε μπορούμε να ξεκινήσουμε. Εδώ θα μιλήσει ο Γιώργος. Ο Γιώργος ο οποίος δεν είναι της κατέλησης. Και θεωρείται ότι έχει και καλή μνήμη, γιατί αυτό νομίζω είναι του προηγούμενου εξαμίνου. Έτσι. Πολύ σωστά θυμάσαι. Λοιπόν, τι να πω, είναι μια δουλειά που την κάναμε όλοι μαζί και το αποτέλεσμα είναι αυτό. Λύψε. Λύψε. Το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό, αυτό είναι το πρωτότυπο. Καμουφαρισμένο. Προσπαθεί να σας ξεγελάσει. Τέλος πάντων, στο προηγούμενο εξάμινο, θυμάται πάρα πολύ καλά ο Γιώργος, ξεκινήσαμε τη μετάφραση αυτού του βιβλίου, μέρους αυτού του βιβλίου, το οποίο το έχει γράψει ο Γιγέρμος Αμπέριο, είναι ένας Μεξιτάνος. Φανταστείτε ότι ένα από τα πιο διάσημα έργα του είναι ένα μικροδίγημα τώρα, που έχουμε και μια άλλη εκδήλωση με τα μικροδίγημα, το πιο διάσημο έργο του είναι ένα μικροδίγημα το οποίο έχει τίτλο «El fantasma» και δεν έχει καμία λέξη. Αυτό, αυτός λοιπόν ο κύριος που πουλάει φύγια για μεταξωτές κορδέλες, έτσι μεταξύ μας, ναι, ναι, ναι, ναι, το έστειλα κάπου και μου λένε «Κύριε, ξεχάσατε το κείμενο». Φανταστείτε ότι ο τίτλος θυμίζει για το συγγραφή, αλλά και για το μεταφραστή μετέφρασα το «El fantasma». Το γράφεις στο βιογραφικό σου. Λοιπόν, τέλος πάντων, εδώ, σε αυτό το βιβλίο, δίνει συμβουλές, δίνει συμβουλές για το πώς γράφεται ένα δείγμα. Ο κύριος που έχει γράψει το «El fantasma», επαναλαμβάνω, δίνει συμβουλές για το πώς γράφουμε ένα δείγμα. Οπότε, μέρος αυτού του βιβλίου, το μεταφράσαμε στο μάθημα και έχουμε κάποια αποσπάσματα. Αυτή είναι η δουλειά μας, αυτή που ακολουθεί, γιατί το βιβλίο που λέει ο Γεωργός, ψεύδεται. Είναι το πρωτότυπο, όπως είπαμε. Απλώς θέλει να το παίξει σαν Πέρι, ως τι δεν είναι σαν Πέρι. Λοιπόν, θα διαβάσουμε… Θα μας διαβάσετε κάτι σε εσπανικά να διαβάσουμε και στα ελληνικά, να δούμε αν είναι καλή η δουλειά μας, γιατί δεν ξέρω. Θα δείτε αν ρε… Θα δείτε αν ρε… Λοιπόν, Γιέρμος Αμπέριο, «Πώς σε σκριβάει ένα κόντο, εκτράκτο». «Σι algo define el cuento como género es su tendencia a lo concreto. El cuento es una maquinaria precisa donde cada palabra está ahí para cumplir una función narrativa». Γιέρμος Αμπέριο, πώς γράφετε ένα δίγημα, απόσπασμα, εάν κάτι χαρακτηρίζει το δίγημα ως είδος ή είναι η τάση του προς το συγκεκριμένο. Το δίγημα είναι ένας μηχανισμός ακριβίας, όπου κάθε λέξη βρίσκεται εκεί για να επιτελέσει μια αφηγηματική λειτουργία. Ωραία, πώς θα το διαβάσουμε όλο… Έτσι. Είναι αναμένο. Αναμένο. Λοιπόν, αυτό. Θα συνεχίσουμε κάποια στιγμή με αυτά τα κείμενα. Δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε κάποτε να το έχουμε όλο το βιβλίο έτοιμο. Πάντως, προσταχή θέλουμε να κινηθούμε. Να πω ένα πράγμα? Ναι, ό,τι θέλεις, βεβαίως. Για αυτή τη μετάφραση, εμείς σαν Ισπανόφωνες προσπαθήσαμε να δώσουμε στα παιδιά το τι καταλαβαίναμε εμείς… Στα παιδιά. Στους συμφυτητές. Ναι, όχι, όχι στα παιδιά. Τα παιδιά αυτό λέω. Να ξέρουμε ποιοι είναι. Τέλος πάντων, ναι, στους συμφυτητές. Τι καταλαβαίναμε, ώστε να μπορέσουν αυτοί να το αποδόσουν καλύτερα στα ελληνικά. Και για εμάς δυσκολευτήκαμε, γιατί ο συγγραφέας είναι Μεξικανός, αν δεν κάνω λάθος, και υπήρχαν λέξεις που, σαν ουρουγανή και σαν χιλιανή, δεν είναι αυτές που χρησιμοποιούμε, ούτε κάτι λέξεις που… Θέλουν να πούνε, δηλαδή, ότι δεν μας βοήθησαν καθόλου. Αυτό θέλουν. Ήταν τρομερή βοήθειά τους. Αυτό το κατάλαβαν τα παιδιά και στο μάθημα της ευθείας μετάφρασης, αλλά και της αντίστροφης. Ήταν, αλλά και στο σεμινάριο που κάναμε. Όσο αδύγλωση η ομάδα, κατάλαβαν και καταλάβαμε όλοι πόσο πολύ βοηθάει ένας φυσικός ομιλητής στην ομάδα που έχει αναλάβει ένα μεταφραστικό έργο. Είναι τρομερή βοήθειά του. Συνεχίζουμε, γιατί θα προλάβουμε να τα πούμε όλα και έχουμε πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα. Εδώ είναι οι συντελεστές. Αυτό θα το διαβάσει, τώρα δυνατά, δεν είναι τους συντελεστές. Όχι όλο, το τέλος. Ναι, τα ονόματα. Από την προτελευταία σειρά και πάνω. Συμμετείχαν οι φοιτήτρες και οι φοιτητές. Αλέξανδρο Σαϊβαλιώτης, Χριστέλλεν Ανδρέουγλου, Λουίσα Μαρισολ Φουέντες, Ζαχαρούλα Καμπούρη, Γαμπριέλλ Αλαριο, Γεώργιος Μανιώτης, Φανίπα Παπασταματίου. Να πω εδώ πέρα. Καλά, εντάξει. Λοιπόν, να πούμε ότι εδώ παρατηρώ ένα πρόβλημα γιατί ο μεταφραστής, και το λέω στα παιδιά αλλά νομίζω ότι τους κοροϊδεύω, πρέπει να έχει ένα όνομα. Λοιπόν ξαφνικά η Μαρισολ Φουέντες μου έγινε Λουίσα Μαρισολ Φουέντες. Ενώ πιο καλά, δηλαδή θα μπερδεύουν, πρέπει να έχεις ένα όνομα ως μεταφράστρια, έτσι. Το καλλιτεχνικό ποιο θα είναι. Λέμε στη μετάφραση ότι όλα διορθώνονται. Είναι ένα νεκρό βιβλίο. Συντά μου τώρα. Θα πει πόσο ωραία θα πέρασες στη Θεσσαλονίκη. Ακριβώς. Λίγο καθυστερημένα θέλω να ευχαριστήσω πρώτα από την κυρία Κασάπη και τον κύριο Πάλεο Λόγο για την ευκαιρία που μου δόθηκε να διδάξω ένα μάθημα σαν αυτό το μεταπτυχιακό. Και θα πω αυτό, πόσο ωραία πέρασα στη Θεσσαλονίκη και στη τάξη και με τους φοιτητές μου. Που ήτανε πάρα πολύ ωραία εμπειρία. Βλέπεις? Ναι, ναι, βλέπω. Και θυμάμαι. Είναι τα κείμενα που θα μας κάνουνε πλούσιους που λέγαμε. Ναι, αυτό είναι ένα από τα κείμενα που θα μας κάνουνε πλούσιοι. Ψάξαμε κείμενα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, περιοδικά. Και τα μεταφράσαμε αυτό, πώς λέγαμε, ομαδικά, στη τάξη. Το πρώτο που κάναμε ήτανε μια μετάφραση ο καθένας. Και αυτό το μιλήσαμε στη τάξη, τι έκανε ο ένας, τι έκανε ο άλλος. Και με αυτά τα κείμενα μετά προσπαθήσαμε να κάνουμε μια τελική μορφή όλοι μας. Αυτή είναι η μορφή, η εκδοχή που θα δημοσιευτεί. Είναι και δημοσιευμένη. Σε ισπανικό περιοδικό. Ναι, σε ισπανικό περιοδικό της Μαδρίτης. Στο Αλμιάρ, λέγεται. Είναι ένα περιοδικό της Μαδρίτης. Ένα κείμενο, όχι αυτό, το δεύτερο που θα δούμε. Λοδεκού ερώ. Λοδεκού ερώ, κυρίως. Να δούμε λίγο ένα απόσπασμα από το πρώτο. Πάμε λίγο πίσω. Αυτό. Εδώ, τώρα, άμα θέλουν τα παιδιά να μιλήσουν για τις δυσκολίες, ή να διαβάσουν ένα κομμανάκι. Πράγματι, όταν ο κύριος Καριθυγητάου πέρα μας έλεγε και μας παρουσιάσε αυτό το κείμενο σαν λογοτεχνικό έργο, δεν ήταν εύκολο για μας, γιατί ήταν μια πρώτη φορά που πλησιάσαμε τέτοιο είδος έργο. Οπότε, είχαμε πάρα πολλές επεμβάσεις, δηλαδή από την περιοδοσία της Γαβρίελλα και από εμένα και από τον ίδιο. Γιατί μιλάμε για μια γλώσσα, η οποία μιλεί σε πολλά μέρη διαφορετικά. Και αυτό έπρεπε να το είχαμε κατά νου από την αρχή. Τι εσπενικά θα μεταφράσουμε. Ακριβώς. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό για αρχή. Το οποίο αποφασίσαμε όλοι να μεταφράσουμε προς τα ισπανικά, τα οποία είναι εντός αγορικών διαδνείς, για να μην θυσιάσουμε ούτε τα ισπανικά της Ισπανίας, ούτε τα δικά μας από τη Νότια Αμερική. Θυσιάσουμε. Ναι, το ξέρω. Οπότε, από εκεί άρχισε την πρώτη δυσκολία. Μετά σιγά σιγά μπήκαμε με ένα όριο. Καταλήξαμε κάπου. Το θέμα ήταν να προσπαθούμε να το κείμενο να έχει ένα φυσικό ροή της γλώσσας, του λόγου. Ωραία, και να το δούμε λίγο αυτό στην πράξη. Να το διαβάσω στα ασπενικά. Ναι, θα το διαβάσω και όμως το ελληνικό. Ένα κομμάτι, πόσο, μέχρι που νομιζετε. Μέχρι το Φουτούρο. Ναι, μέχρι εκεί. Επιστρέφω στην ομίγυρη. Πολύ κοντά σε μία φίλη είμαι. Πλησιάζουν τα πρόσωπά μας. Άνωστο φιλί, χωρίς πάθος, χωρίς έρωτα. Τάχο με τόν, μου λέει. Δεν νομίζω να γίνει τίποτα με εμάς. Ρεγκρέσω κόν λαγέντε. Εστοι μουι σέρκα δε ουνα μήγα. Σι' ασέρκαν νουέστρους ρόστρους. Ου μπέσου ενσύπιδο. Συν πασιόν, συν αμόρ. Ε punctus. Ρομ Lun dataset. Δεν νομίζω να τελειώνει ο α certainty. sicherly, σ' ασ acht, σι STDF, που με κοιτούσαν κατάπληκτοι, βλέπετε εκτός από γουρουνοτσάρουχα, άλλα παπούτσια δεν είχαν ματαδεί. Άπλωσα τα κανιά μου και ο πατέρας προσπαθούσε με το κόκκαλο να χώσει το πόδι μου στον παπούτσι. Σηκώθηκα όρθιος και έκανα φιλότιμες προσπάθειες να το φορέσω. Όμως με τίποτα δεν έμπαινε. Απελπισμένα, στυλώσαμε τα μάτια στα δερμάτινα που αρνούνταν να με χωρέσουν. Αυτή είναι η παρουσία. Αυτή είναι η παρουσία. Εγώ ήθελα να δούμε τι πείσεις σε όλα τα πρόσωπα που μπορεί να έχει. Ένα από τα πράγματα που θέλαμε να δούμε είναι αυτό, η μετρική του ποιήματος, τον αριθμό της συλλαβές, την ομοιακαταληξία και τέτοια. Και η πολυδούρη, ενώ ακούγονται πολύ ωραία τα ποιήματα της, δεν έχει πολύ τέλειο μέτρο, ας πούμε. Οι συλλαβές πικίλουν και η ομοιακαταληξία πικίλει λίγο κάποιες φορές. Και ακούγεται σωστά και ήθελα να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε ωραία ποιήσεις χωρίς να είμαστε πολύ μηχανικοί. Να διαβάσεις το πρωτότυπο και να διαβάσουμε μετά. Μετά θα τη διαβάσουμε την ίδια. Κοντά σου δεν έχουν άγρια οι άνεμοι. Κοντά σου είναι η γαλήνη και το φως. Στο νου μας τη χρυσό βεργινανέμη ο ρόδινος τυλιέται στο χασμός. Κοντά σου η σιγαλιά σαν γέλιο μοιάζει που αντιφεγγίζουν μάτια τρυφερά. Και αν κάποτε μιλάμε αναφτεριάζει πλάι μας κάπου η άνεργη χαρά. Κοντά σου η θλίψη ανθίζει σαν λουλούδι. Και ανήποπτα περνάμε στη ζωή. Κοντά σου όλα γλυκά κι όλα σαν χνούδι, σαν χάδι, σαν δροσούλα, σαν πνοή. Κοντά σου, Μαρια Πολιδούρι, Κοντά σου δεν ακούγεται ο ρόγιος του βασίλειου. Κοντά σου βρίσκομαι το ειρήνη και το φως. Οι πιο γλυκά ιδέες τραγουδούνται στον κόκκινο πόδι της σκέψης. Κοντά σου ο σκέψης παρέχει σκέψη. Ρεφλεκτική σε μια γλυκή μορφή. Και τις φορές που μιλάμε, αντιμετωπίζει στην ευτυχία μας. Κοντά σου η θλίψη ανοίγει σαν χαρά. Οι πάσαντες απερθυδίδα πόρ' λαβίδα. Κοντά σου δουλθούρα η σοαβιδά, αντιμετωπίζει στην ευτυχία μας. Λοιπόν, εάν βάσουμε, ναι, τους συντελιστές. Λοιπόν, συμμετείχαν οι φοιτητές και οι φοιτήτριες. Βασιλική δώσαμε τζί. Λούισα Μαρισολ Φουέντες. Πουμταμάλτε, τώρα έχει τέσσερα. Ναι, κάθε φορά αλλάζει. Αν λίγο γράφουμε δύο όνοματα. Έχω πολλές προσωπικότητες. Και λίγο θα γράφουμε Μαρισολ. Καλά, σε αυτό φταίω κι εγώ. Επέτρεπε να κρατήσω ένα συγκεκριμένο, αλλά... Όχι, όχι. Ας ξεκαταρήσεις τι προσωπικότητα είναι. Είναι δύσκολο μάλλον. Φοβάται τις συνέπειες. Ζαχαρούλα Καμπούρι, Γαμπριέλα Λαριέ, Γιώργος Μανιώτης, Δήμητρα Παπαδοπούλου. Ναι, εδώ πέρα τώρα αυτό έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Οι δουλειές που θα δούμε λίγο στη συνέχεια, έγιναν στο πλαίσιο ενός εργαστηρίου λογοτεχνικής μετάφρασης, που διοργάνωσε το μεταπτυχιακό μας συνεργασία με την Ισπανική Ένωση της Εθαλονίκης του 2017. Ή Ισπανοελληνική. Δεν θα το μάθω ποτέ. Δεν θα το μάθω ποτέ. Είναι ο κύριος Κουπλίδης εδώ, αντιπρόσωπος αυτής της Ένωσης, που εγώ αρνούμαι να μάθω, αλλά θα οικιοποιηθώ το έργο που κάναμε μαζί, γιατί ήταν ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον πείραμα. Δηλαδή, φτιάξαμε μια δίγλωση ομάδα 12 ατόμων. Ως καθηγητές ήταν ο Ενρί και Ισπανόφωνος, εγώ Ελληνόφωνος. Και είχαμε 10 άτομα, 10 ανθρώπους που γράφτηκαν σε αυτό το εργαστήριο. Οι 5 ήταν Ισπανόφωνοι και οι 5 ήταν Ελληνόφωνοι. Και το τολμήσαμε. Και έκαναμε μετάφραση από τα ελληνικά στα ισπανικά κειμένων. Τι ήταν, ήταν μικροδιοίγηματα και αντίστροφα. Οπότε, παραδείγματος χάρη, μεταφράσαμε, νομίζω για πρώτη φορά μεταφράζεται στα ισπανικά, έναν πεζογράφο εδώ της Αισαλονίκης που μου αρέσει πάρα πολύ, που είναι ο Αντώνης Σουρούνης. Για την εμπειρία σε αυτό το εργαστήριο μπορούν να μας μιλήσουν τα κορίτσια από εδώ, εδώ μπορεί να μας μιλήσει και κόσμος που είναι κάτω, αλλά εντάξει, τώρα μην εκθέτουμε κόσμους που είναι κάτω. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία, δεν ξέρω. Πολύ καλή. Ήταν μια εμπειρία πολύ καλή, γιατί βρεθήκαμε, τα κάναμε πρώτα, μας δώσατε τα κείμενα, μας έδωσαν μια ημερομηνία για να καταθέσουμε ο καθένας τις μεταφράσεις. Όποιος ήθελε μπορούσε να το κάνει προς τα ελληνικά ή προς τα ισπανικά. Μετά το είδαμε μαζί. Ήταν στις συναντήσεις, μία φορά κάναμε τα κείμενα προς τα ελληνικά, τα άλλα προς τα ισπανικά, και ήταν πολύ ενδιαφέρον, γιατί ήμασταν 12 άτομα, ο καθένας με τις ιδέες του, ούτως ώστε, μέχρι να φτάσουμε σε ένα συνολικό... Έχουμε κάποιο απόσπασμα από τη Λόλα να διαβάσω. Διάβασε. Α, μάλιστα. Ωραία. Λοιπόν, ποιος διαβάζει το ελληνικό... Έλα, Γιώργο, νομίζω ότι η φωνή σου ταιριάζει στη Λόλα. Είμαι η Λόλα. Λόλα, Αντώνη Σουρούνης. Είμαι η Λόλα. Είμαι περισσότερη ντροπή από μένα. Είχαν περάσει 30 χρόνια, όμως θα έπρεπε να τη θυμάμαι. Γιατί ήταν η Λόλα, που ένα πρωί πέταξε στα σκουπίδια το σλίπ που φορούσα και πέταξε στα χέρια μου ένα πακέτο αμερικάνικα σόβρακα. Δεν νομίζω ότι είναι αυτό το κείμενο. Αμερικάνικα σόβρακα. Αμερικάνικα είναι ψέματα. Αυτά πρέπει να φοράς εσύ και όχι εκείνα τα βρακιά. Ήταν καμιά δεκαριά χρόνια μεγαλύτερη από μένα και σκέφτηκα αφού ήξερε τι πρέπει να μην φοράω θα ξέρε και τι πρέπει να φοράω. Κανονικά θα έπρεπε να τη θυμάμαι και δύο και πέντε φορές τη μέρα. Όπως θυμάμαι όταν φοράω γραβάτα εκείνη που μου την έλυσε. Ήταν του πατέρα μου και την είχα φορέσει για να δείχνω συνομή λικό της και όχι γυμνασιόπαιδο. Την έβγαλα με προσοχή για να μην χαλάσω το κόμπο και αμέσως μου την άρπαξε από τα χέρια και την διέλυσε. Τι κάνεις εκεί, ρώτησα τρομαγμένος. Πώς θα τη δέσω τώρα. Θα μάθεις, είπε ήσυχα καθώς ξεντεινόταν. Έχεις όλα τα χρόνια μπροστά σου να μάθεις. Όλα τα ωραία πράγματα τελειώνουν εκεί που δεν πρέπει να τελειώσουμε. Να πω ότι οι μεταφραστές είναι οι πιο καλοί αναγνώσεις σε οποιοδήποτε κειμένο. Σε τέτοιο σημείο που αυτό το κειμένο είναι δημοσιευμένο πριν 30 περίπου χρόνια, ανακαλύψαμε ότι υπήρχε λάθος στον πρωτότυπο και το διορθώσαμε. Είναι ακριβώς μια από τις ικανότητες του μεταφραστή. Δεν υπάρχει άλλος άνθρωπος που να διαβάζει το κείμενο. Ούτε καν ο συγγραφέας, γιατί όπως καταλάβατε το λάθος ο συγγραφέας το είχε κάνει, δεν ήταν τυπογραφικό. Ούτε καν ο συγγραφέας δεν διαβάζει ένα κείμενο όπως το διαβάζει ο μεταφραστής του. Και ειδού το αποτέλεσμα που είχαμε στα ισπανικά. Η Λόλα, είμαι η Λόλα, απαντήθηκε πιο ευγνωμένη από εμένα. Είχαν περάσει 30 χρόνια, όμως, πρέπει να μ' εμφανίζω από εσένα, γιατί ήταν η Λόλα η οποία μήνα πήρε στο σκουριά το σλίπ που είχε και μου έδωσε στις χέρες ένα πακέτο από αμερικάνες σκουριά. Αυτές είναι οι που πρέπει να βάλεις και όχι αυτούς τους σκουριάς. Είχα 10 χρόνια πάνω από εμένα και πιστεύω ότι αν ήξερα ότι δεν πρέπει να μ' εμφανίζω, θα ήξερα ότι πρέπει να μ' εμφανίζω. Πραγματικά, πρέπει να μ' εμφανίζω τα δύο, τι λέω, πέντε φορές το μέλλον. Όπως θυμάμαι όταν είμαι με κορβάτα, όπου μ' εμφανίστηκε. Ήταν από τον πατέρα μου και το έκανε για να παρουσιάσει από την ίδια ηλικία και όχι ένας σκουριάς. Μου έκανε αυτό το κείμενο του Σουρούνι και ένα κείμενο του Σωτήρη Δημητρίου, επίσης πολύ γνωστού πεζογράφου, εντάξει δεν θα το διαβάσουμε και αυτό, φτάνει, γιατί πρέπει να προχωρήσουμε. Η ομάδα που συμμετείχε ήταν η Σάντρα Αρμέρο, η Χουάνα Μπάριος, ο Χρήστος Βασιλιάδης, η Μαρισολ Φουέντες, η Εκατερίνη Ιορδανοπούλου, η Ζωήκα Ραγιόργου, η Αλεξάνδρα Κουρκουμέλη, η Γαβριέλλα Λαριέου, η Μαθύλη Σιμχά και η Εύα Τοπάλο, και οι συντονιστές ο Εντιρίκε και η Διέβολη. Εδώ θα μιλήσει η Γαβριέλλα. Αυτές ήταν κάτι κείμενα του κυρίου Χατζόπουλο που είχαν μεταφραστεί από του κυρίου Χατζόπουλο. Ο κυρίος Παλαιολόγος τα είχε δώσει να μεταφραστούν σε μια φοιτήτρια εράσμου στην Κριστίνα Οσέτε και μετά της έδωσε η κυρία Γασάπη για να κάνουμε μία, όχι δεύτερη μετάφραση, αλλά να το δούμε εμείς από τη δικιά μας τη γωνιά, πώς μας φαινόταν. Ότι έχουμε την άδεια του κυρίου Χατζόπουλο. Ναι, ναι, ναι. Τώρα καταρχήν έχουμε την άδεια. Τότε εμείς κάναμε σαν μία δεύτερη, πώς το είδαμε εμείς τη μετάφραση με τη Μάρι Σολ και έτσι σητήσαμε δια μέσω του κυρίου Παλαιολόγου την άδεια του κυρίου Χατζόπουλο και, οπωσδήποτε, επικοινωνήσαμε με την Κριστίνα Οσέτε και της είπαμε ότι θα κάναμε αυτή τη δουλειά. Η κοπέλα μας έδωσε την άδεια, δεν είχε και κανένα θέμα. Τότε κάναμε εμείς εδώ την ελληνική γελαιοκαρφία. Να δούμε λίγο το κείμενο. Α, ok. Έλα, Σαχαρούλα. Όταν βρώμαγε το χνότο μου από την πίνα, πείθα τους Ευρωπαίους ότι είμαι πλούσιος και με βάζουν στο ευρώ. Εκεί αρχίζω να τρώω τις επιδοτήσεις. Βγάζω ένα σκασμό λεφτά και μόλις με πάρουν χαμπάρι, πείθα το δούνου του ότι είμαι φτωχός και με βοηθά. Τι άλλο να κάνω ο πούς της. Ωραία. Όπως καταλαβαίνει, είχα μια πρώτη μετάφραση από την Κριστίνα Οσέτε και μετά με την Μαρισολ και βεβαίως με την επιλυμμέλεια του Ερρή και των καθηγητή μας, το κάναμε όλο μαζί και εμείς αλλάξαμε λίγο τα πράγματα. Αυτό δεν ήταν μια κριτική προς την κοπέλα, απλώς ήταν το δικό μας πρίσμα, πώς το βλέπαμε. Να πω μια στιγμή, συγγνώμη που παρεμβαίνω, επειδή το λέει κάπως ενοχικά, δεν υπάρχει καμιά ενοχή. Το ζήτημα της αναμετάφρασης είναι ένα πάρα πολύ γνωστό και περπατημένο μονοπάτι στην μετάφραση και ευτυχώς η μετάφραση έχει το εξής πλειονέκτημα. Έχει πάρα πολλά πλειονέκτηματα, δεν πληρώνεσαι, σπαταλάς χρόνο, διαλύεις τα νεύρα σου, χάνεις φίλους γιατί κλείσαι σε σπίτι και δουλεύεις, αλλά έχει ένα καλό. Δεν έχει ιερότητα, δηλαδή δεν έχει την ιερότητα του πρωτοτύπου. Το πρωτότυπο είναι πάντα κάπου ψηλά στη δική μας κοινωνία, γιατί δεν ήταν έτσι πάντα και ελπίζω να μην είναι έτσι και στο μέλλον. Αλλά αυτή τη στιγμή, στην κοινωνία που ζούμε, το πρωτότυπο θεωρείται ότι είναι ένα κείμενο που δεν μπορεί να το αγγίξει κανένας. Η μετάφραση αντίθετα μάλλον δεν έχει αυτά τα βαρίδια. Ο καθένας μπορεί να δοκιμάσει και να ξαναδοκιμάσει. Εδώ πέρα, αυτό που κάναμε, μπορεί να γίνει αναμετάφραση μέσα στον χρόνο. Τώρα, ας πούμε, ξαναμεταφράζεται ο Δόν Κηχώτης, ο οποίος είχε μεταφραστεί τελευταία φορά έτσι μια αξιόλογη έκδοση την δεκαετία του 50. Αλλάζουν τα ελληνικά, αλλάζει η μετάφραση. Εδώ πέρα, αυτό που προσπάθησαν τα κορίτσια είναι να δώσουν με κάποια διαφορετικά ισπανικά. Είπε πριν η Μαρισόλου ότι τα ισπανικά είναι μια γλώσσα που μιλούνται από 350-400 εκατομμύρια ομιλητές. Υπάρχουν διάφορων ιδών ισπανικά. Υπάρχουν τα ισπανικά της Χιλής, τα ισπανικά της Κούβας, τα ισπανικά της Γραννάδας, τα ισπανικά της Μαδρίτης. Αλλά η προσέγγιση, λοιπόν, ήταν να δούμε πόσες φορές, πόσες μεταφράσεις μπορούμε να έχουμε από την ίδια γελαιογραφία. Αυτό. Οπότε μπορούμε να τη διαβάσουμε. Ή δεν θέλετε να τη διαβάσετε, δεν ξέρω τι πείτε. Να διαβάσουμε την... Το δικό σας, το δικό σας. Ωραία. Διαβάζουμε τη Χριστίνα και το δικό μας. Το δικό σου. Α, ok. When I was dying of hunger, I go and convince the Europeans that I am rich and they put me in the euro. There I start to eat the subsidies, I put on my boots and as soon as they catch me I start to convince the IMF that I am poor and it helps me. I can be more bastard. Και... Για να μιλήσεις λοιπόν. Να μιλήσω τη συγχωριλία σου. Όχι. Όχι, όχι, δεν χρειάζει. Ωραία, τώρα το άλλο. Θα χάσουμε και το χρόνο. Να διαβάσουμε και αυτή τη γελαιογραφία. Μην το βλέπεις έτσι και πώς να το δω με κομμένα νύχια, μαλλιά και κρατική χρηματοδότηση. Μπανιαρισμένο, ξυρισμένο κόντρα, να φορά χειροποίητο παπούτσι, ακριβό κοστούμι και να αγορεύει στα πάνελ. Είναι σημανικά. Δεν το βλέπεις έτσι. Δεν το βλέπεις έτσι. Δεν το βλέπεις έτσι. Δεν το βλέπεις έτσι. Δεν είναι μια ερώτηση. Δεν το βλέπεις έτσι. Δεν το βλέπεις έτσι. Αυτό είναι το ελληνικό από το Κίλε. Τελευταία προσπάθεια μενιά. Δεν το βλέπεις έτσι. γ escuchε. Και τquito θέλετε να το βλέπουμε рекiantέahnε δεχânιά με polish的 παρτίες, μούσια ταξίδι χ�ς κ搞 தουτιάρι, με κομμάρι όμορφη με καλό σvine, χ confrontårtعم μόνο χαλα Bengel και διαβ 485 realized καιこん διάβволε aurait kleineesper. Τι θέλετε να πείτε, σύντροφοι, ότι μόνος εσείς θέλετε να πάμε Ιθάκη. Γιώργο. Μια χαρά. Πάμε, Γιώργο. Πάμε, Γιώργο. Πάμε, Γιώργο. Πάμε, Γιώργο. Πάμε, Γιώργο. Πάμε, Γιώργο. Πάμε, Γιώργο. Πάμε, Γιώργο. Νοσότρος, ούλισσε το 48 Είναι η σύντομη εκδοχή της Μαρισολ που συμμετέχει. Και συνεχίζουμε με τα κόμιγκ. Εδώ, πάλι στο πλαίσιο του μαθημάτως μας, μεταφράσαμε όχι μόνο δηγήματα και ποιήσεις, μεταφράσαμε και κόμιγκ. Τον Αρκά. Μεγάλη πρόκληση. Αλλά τους άρεσε πολύ, από τι καταλάβα. Και επιμέναμε πολύ για να το δείξουμε. Εδώ, είχαμε θέματα με λογοπέγνια και τέτοια. Εδώ μιλήσει αυτό το κόμιγκ, η Ζωή Μετά. Μιλάει διαφορά θεματά θρησκευτικά πολλές φορές. Εντάξει, για τη ζωή μετά από το θάνατο. Και εδώ μιλάνε για αιρέσεις που θεωρούν ότι η Άγια Σοφία είναι... Μιλάνε για την Άγια Σοφία... Μιλάνε για μεταφυσικά θέματα. Ναι, ως άλλος μέρος της Αγιάς Τριάδας. Και λέει, όχι, δεν είναι μια Αγιά Τετράδα με την Αγιά Σοφία. Είναι απλώς τρεις και ο Κούκκος. Προσπαθήσαμε να κάνουμε κάτι στα ισπανικά, να ακούγεται έτσι αστείο. Και να μιλήσουν τα παιδιά τώρα, τι κάνανε. Παιδιά, τώρα εγώ δεν βλέπω τι κάνουν. Μην προσπαθείτε να μου πείτε να το διαβάσω. Λίγο η σαχαρούλα. Μίλησε εσύ που ήσουνα και εσύ μαζί μας. Εγώ θα μιλήσω στο επόμενο που είμαστε. Ωραία, τουλάχιστον έχει ενδιαφέρον να πείτε πώς μεταφράζεται το τρεις και ο Κούκκος. Αυτό ήταν μεγάλη δυσκολία. Είχαμε και μια αγαπητή μάχη με την Γαβριέλλα. Πώς να μεταφράζουμε αυτό το πράγμα. Ήταν φοβερή δυσκολία. Γιατί κάθε μία είχα μια εκδοχή. Τα οποία δεν ήταν τόσο ξένα για κάθε μία. Απλώς έπρεπε να τα ενώθουμε. Και είπαμε, κάθε μία θα πάρει τον δρόμο της. Και εγώ το μετάφρασε, όπως το έχω μάθει από μικρή, εδώ και πολλά χρόνια. Και λέει, «λωστρές ή κουατροπελαγάτος». Το οποίο είναι μία έκφραση πάρα πολύ συνηθισμένη στη Νότια Αμερική. Πολύ Νότια. Γιατί η Γαβριέλλα, που δεν είναι του Νότου, θα μας πει άλλα λόγια. Απλώς είναι μία εκφράση που το λέμε συνεχώς όταν, ας πούμε σήμερα, είχαμε πάρα πολλούς καλεσμένοι. Και λέγαμε τώρα, «αμάν, αμάν, ήρθα μόνο εσείς». Το οποίο φυσικά είναι τα πιο σημαντικά πρόσωπα για εμάς σε αυτήν την στιγμή. Αλλά οι άλλοι, που δεν ήρθε κανένας, ούτε κουατροπελαγάτος ήρθαν. Δηλαδή πάρα πολύ λίγα άτομα. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει σημασία αυτά τα άτομα που δεν ήρθαν. Για απλώς είναι τα σημαντικά. Είναι λίγα, αλλά αγαπημένα και τα σωστά άτμα που ήθελαν να μας ακούνε. Ωραία. Και εγώ, εμείς και ο Κούκος, έχουμε και εμείς μία έκφραση παρόμοια. Αλλά ευτυχώς που το ώψαξα, γιατί σε μία λέξη που λένε «κουρούχα», εμείς αυτό το χρησιμοποιούμε μόνο στην Ουρουγάη, που σημαίνει κουτσομπόλα. Και έτσι, δηλαδή, και να το είχα γράψει, δεν θα το καταλάβανε κανείς. Τέλος πάντων, και γι' αυτό εγώ το άλλαξα και βρήκα ποια ήταν μια αγία εντός καθολικού κόσμου. Τέλος πάντων, ποια ήταν μία αγία που είχε σχέση με ζώα. Τέλος πάντων, και βρήκα την Αγία Γερτρούδη. Και είπα ότι εδώ υπάρχει ένα μυστήριο. Δεν έβαλα, ήταν λίγο έτσι, δυσκολευτήκαμε. Προσπαθήσαμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο για να ακούγεται καλά. Αλλά πιστεύω ότι είναι από τις πιο δύσκολες μεταφράσεις, αρκά, να μπορείς να αποδώσεις το χιούμορ του. Αλλά πιστεύω ότι τα καταφέραμε. Η θεσπανικά τουλάχιστο. Εγώ δεν προχωράμαι, εντάξει. Εδώ πάλι έχουμε... θέλετε κάποιος να διαβάσει το τέλος της τρίτης και τη δεύτερη, φυσικά. Η απόλυτη επικράτηση. Αυτή είναι η ουσία της Δευτέρας Παρουσίας. Αν αφαιρέσεις την ουσία τι μένει η Δευτέρα Παρ. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο. Αλλά τα καταφέραμε. Πώς τα καταφέραμε, πείτε το σε. Τα καταφέραμε με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Τώρα πώς τα καταφέραμε, Ζαχαρούλα. Αυτό είναι ο δικός. Ο τριούμφος αυσολούτος της αγωστηφίσεως, της αγάπης ή της αίσθησης. Αυτό είναι η ασένθεια και τα λαλούδια. Δεν διαβάζουμε. Δεν διαβάζουμε. Δεν διαβάζουμε. Πρέπει να μεταφράσεις το λογοπέγνιο που έκανα. Το λογοπέγνιο που έκανα είναι ότι φεύγει από μια μέρα όταν λείπει το φως αυτό το οποίο μένει είναι η νύχτα. Έτσι μου φάνηκε, έτσι το μετέφρασα. Το διέλησες το λογοπέγνιο. Πρέπει να το πεις ολόκληρο. Δεν κατάλαβα κανένας τίποτα τι έκανες. Πρέπει να δω λίγο το ελληνικό το κείμενο. Μπορείς να πας λίγο πίσω. Έπρεπε να μεταφράσω το χιούμορ του ΑΡΚΑ το οποίος αφαιρώντας το ένα μέρος μιας λέξεως κάνει το λογοπέγνιο και αφαιρώντας την ουσία από την παρουσία μένει η Δευτέρα ΠΑΡ. Δηλαδή από τη Δευτέρα Παρουσία μένει το Δευτέρα ΠΑΡ. Και προχωρώντας εγώ προσπάθησα να αποδώσω κάτι το εξίσιο χιούμοριστικό. Δεν μπορούσα να το κάνω να αφαιρέσω κομμάτι λέξη από ισπανική λέξη. Ή πιθανόν να γίνει τα λαγόδια, δεν το κατάφερα. Και έτσι αφαίρεσα το φως από την ουσία και έμεινε η νύχτα. Απ' τη μέρα. Απ' τη μέρα της Δευτέρας Παρουσίας και έμεινε η νύχτα της Δευτέρας Παρουσίας. Τώρα το εξήγησες καλύτερα. Καλύτερα, ναι. Ακούγεται καλά πάντως. Δεν ξέρω πώς θα ακούγεται. Πολύ καλά. Ακούγεται στα ισπανικά, δεν ξέρω. Πολύ καλά. Πολύ καλά. Λοιπόν, εγώ, για να δούμε το πρωτότυπο, επειδή μιλούσα για τη Δευτέρα Παρουσία, έψαχνα για να δω πώς ακριβώς μεταφράζεται η Δευτέρα Παρουσία στα ισπανικά. Και ήθελα απλώς να παίξω με τις λέξεις. Βλέποντας ότι το μεταφράζουν σαν… Χουίθιο φινάλ. Χουίθιο φινάλ. Ήθελα να παίξω με αυτές τις δύο λέξεις. Οπότε τα προσάρμασα όλα, έτσι ώστε στο τέλος, αν αφαιρέσεις το χουίθιο, τι μένει? Το τέλος. Το τέλος. Έχεις αφαιρίσει καλά. Ναι. Ήταν πολύ καλό. Προχωράμε γιατί πρέπει να κατεβαίνουμε. Α, τα ονόματα της ομάδας. Δωσονετζή Βασιλική, Καμπούρη Ζαχαρούλα, Λοριέκ Γαμπριέλλα, Μανιότης Γιώργος, Παπαδοπούλου Δήμητρα, Φουέντης Μαρισόλ. Εδώ αλλάζει ξανά η μεταφράση. Και από Μαρισόλ, Φουέντης, βάζει τώρα το Φουέντης. Δηλαδή βάζει τις πηγές γιατί ξέρετε. Αφού μιλάμε για λόγο παιγνίδια. Αφού μιλάμε για λόγο κυρικά θυγητά. Μιλάμε για παιγνίδια οπότε να μην φανεί και αυτό. Αυτό δεν είναι μια δράση που έγινε. Είναι μια δράση που θα γίνει και που σκαλούν τα κορίτσια. Καλέστε κορίτσια στον κόσμο. Στο πλαίσιο στο φεστιβάλ που γίνεται εδώ και 7 χρόνια. Όχι και 6 χρόνια στην Αθήνα. 7 χρόνια στην Αθήνα. Προσπαθούμε πράγματι εδώ και καιρό να έρθουν οι συγγραφείς από Αθήνα στην Θεσσαλονίκη. Γιατί είναι κρίμα να μην έρχονται οι συγγραφείς με μεγάλο όνομα στην πόλη μας. Πέρσι πρόπρεση ήρθες ένα καταπληκτικό χιλιανός. Και φέτος χάρη για μας και για την πόλη μας. Έρχονται τέσσερις συγγραφείς. Ένας από το Περου, ένας περουγιανός, ένας από τη Βενεσουέλα, μία συγγραφείς από τη Χιλή και ένας από την Κολομπία. Αυτό θα γίνει από 17 του μήνα ως 20 Ιουνίου στο βιβλιοπωλείο public. Και θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί ξέρουμε ότι αγαπάτε πάρα πολύ το είδος της λογοτεχνίας μας στη Νότια Αμερική. Και θα είναι μια γέφυρα μεταξύ δύο κουλτούρες για να δείτε εσείς και πόσα πόσα έχουμε κοινά. Και για να μάθετε όχι μόνο λογοτεχνία από την Ευρώπη. Γιατί εμείς έχουμε φοβερή λογοτεχνία επίσης. Οπότε θα σας καλέσουμε. Και η διερμηνία. Α, η διερμηνία θα κάνει εδώ η Γαβριέλλα. Και η Μαρισολ. Στον συγγραφής από το Περου. Ενώ υπάρχει μια τρίτη εκδήλωση. Η τρίτη θα κάνει ο Παναγιώτης που είναι εδώ μπροστά σε εμάς. Και εγώ θα κάνω την διερμηνία του κύριου αυτός. Βρύτο από την Βενεσουέλλα. Οπότε σας περιμένουμε με πολύ μεγάλη καρδιά. Να είστε καλά. Λοιπόν, αυτά. Τελειώσαμε. Έχουμε κάτι ακόμα. Ναι, ένα λεπτό. Θέλαμε και να ευχαριστήσουμε. Το μπαμπά μου είναι αυτό ότι ένα λεπτό. Όχι, όχι, όχι. Όχι τη μαμά μου και τον μπαμπά μου, όχι. Θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον πατέρ Μίλιο που ήταν και πολύ υπομονευτικός μετά. Και μαζί μας λόγω των ελληνικών μας, τέλος πάντων. Και ήταν πολύ OK μαζί μας. Γιατί ήταν λίγο δύσκολα καμία φορά να καταλάβουμε μερικά πράγματα. Αυτά. Ευχαριστούμε πολύ. Αυτά. Ευχαριστούμε. Έχει άλλο διάλειμμα το καφέ, όχι, όχι. Όχι, όχι. Δεν έχει η καφέ. Απαγορεύεται. Α, ευχαριστούμε πάρα πολύ. Θα τα ξαναφούμε. Είναι να μη μας δώσουν τη μητρόφωνο. Λοιπόν, πρέπει να μιλήσουμε ελληνικά, βέβαια. Εδώ είναι η ομάδα της καθηγήτριας Ραφράν Καστορνέλλη, που είμαι εγώ. Ένα μέρος της ομάδας, βέβαια. Θα παρουσιάσουμε κάποια από τα πράγματα που κάναμε αυτή τη χρονιά. Βασικά, περάσαμε και από άλλες εμπειρίες, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, πανεπιστήμια, πρόγραμματα σπουδών. Αλλά τώρα θα παρουσιάσουμε μόνο τρία πραγματάκια, που είναι τα ταξίδια που κάναμε. Και θα μιλήσω αργότερα λίγο, μετά από τα παιδιά, μάλλον. Θα θέλαμε να αρχίσουμε με τη πρώτη μεγάλη δουλειά και έχουμε μία μικρή συνέντεση στο Skype με το συγγραφέα του βιβλίου που μεταφράζαμε. Κώστα, Buongiorno. Σε καλωσορίζουμε εδώ στη ημερίδα που κάνουμε για τις εργασίες του Μάστερ. Σε ευχαριστούμε που είσαι εδώ και θέλαμε να σας ακούμε λίγο για το βιβλίο που έγραψες και για τα μπλούς του Αγίου Πεντελεήμονα. Λοιπόν, καταρχήν ευχαριστήσω και εγώ από τη μεριά μου το Αριστοτέλιο του Πανεπιστήμιου της Θεσσαλονίκης, το τμήμα της Ιταλικής Φιλόδογίας και Γλώσσας, σας προσωπικά τη κυρία Στονέλη και τα παιδιά που δούλεψαν, που σκύψαν επάνω από το κειμενό μου με τόση αγάπη και φροντίδα. Είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ θέλω να πω. Και θέλω να πω ότι είναι και η χαρά μου διπλή, πρώτον γιατί νιώθοντας όλη αυτή την αγάπη και τη φροντίδα για το βιβλίο, οπωσδήποτε κάποιος γίνεται χαρούμενος, αλλά αυτό γίνεται ακόμα μεγαλύτερο γιατί αυτή η μετάφραση έγινε στα Ιταλικά, που για μένα είναι η Ιταλία μια δεύτερη πατρίδα εκτός από τα χρόνια που σπούδασα στη Ρώμη. Πρέπει να προσθέσουμε και έξι χρόνια στην Ιταλική Σχολή Αθηνών. Οπότε αν τα συνυπολογίσουμε όλα αυτά, η Ιταλία είναι πραγματικά για μένα μια δεύτερη πατρίδα. Τώρα να περάσουμε στο βιβλίο. Το βιβλίο γράφτηκε σε μια περίοδο που ο Άγιος Παντελεήμονας συμβόλιζε ότι πιο κακό υπήρχε στην ελληνική κοινωνία. Κάθε βράδυ τα κανάλια παίζανε σκηνές απίρου καλούς. Η πλατεία αυτή είχε γίνει το σύμβολο του ρατσισμού στην Ελλάδα. Τα προβλήματα πραγματικά ήταν τεράστια. Προβαλόντουσαν συνεχώς άναρθρες κραυγές σαν ανακτισμένων κατοίκων. Και επειδή εγώ σε αυτή τη πλατεία είχα ζήσει τα παιδικά μου χρόνια και ήταν ένα κομμάτι του εαυτού μου, είχα νιώσει σαν η προσβολή αυτή να ήταν προσωπική. Και αυτό το βιβλίο ήταν μια προσπάθεια απάντησης σε αυτή την προσωπική προσβολή που είχα νιώσει. Στη γραφή του βιβλίου προσπάθησα να κάνω έναν λόγο υπενυκτικά αντιρατσιστικό, έναν λόγο κυρίως βασισμένο στην ανθρωπιά. Και η ανθρωπιά είναι κάτι το οποίο το κουβαλάμε μέσα μας. Είναι αυτό το οποίο έχουμε ζήσει τα παιδικά μας χρόνια. Είναι μια μνήμη συλλογική που την έχουμε οι Έλληνες. Και εγώ πιστεύω πάρα πολύ ότι για να απαντήσουμε σε δύσκολα θέματα σημερινά, πρέπει να καταφύγουμε στη μνήμη μας, σε μια μνήμη συλλογική που μας έχει βοηθήσει να ορθοποδίσουμε μετά από πάρα πολλές δύσκολες καταστάσεις κοινωνικές, τα αρχές εμφυλίους κλπ. Δεν είναι μια προσωπική ιστορία, παρότι σε πολλά σημεία, μιλάω για τα δικά μου παιδικά χρόνια, ο πρωταγωνιστής σε όλο το βιβλίο έχω προσπαθήσει να είναι η πλατεία να είναι οι κοινές μνήμες των ανθρώπων που ζήσανε σε πλατεία σαν αυτοί. Δεν είναι τυχαίο δηλαδή ότι μου είπαν πολλοί άνθρωποι από τον Παγκράτη, από τον Μαρούσι, ότι βρήκαν τον εαυτό τους μέσα σε αυτό το βιβλίο. Δεν ήθελα να πω τη δική μου προσωπική ιστορία, ήθελα να πω την ιστορία της πλατείας και των παιδιών που μεγαλώνουν σ' αυτοί. Ήθελα επίσης να πω ότι αυτή η υποβάθμιση όλων αυτών των περιοχών δεν έγινε τα τελευταία χρόνια με την άφιξη των μεταναστών. Έχει αρχίσει πολλά χρόνια πριν, στις δεκαετίες ακόμα του 60, του 70 και του 80, από την υπερβολική κερδοσκοπία που εμείς οι ίδιοι εφαρμόσαμε σ' αυτές τις ωραίες, παλιές Αθηναϊκές ανθρώπινες γειτονιές. Μέσα από αυτή την ποσοτική ανάπτυξη χωρίς να... δηλαδή αυτό που πάντα θεωρούσαμε την ανάπτυξη κάτι ποσοτικό, χωρίς ποτέ να βάζουμε κάποια ποιοτικά χαρακτηριστικά, υποβαθμίσαμε τις γειτονιές μας. Ήτανε μοιραίο εμείς οι ίδιοι να φύγουμε και επειδή το κενό δεν το δέχεται η φύση, ήταν μοιραίο κάποιοι άλλοι να έρθουν και να γεμίζουν αυτές τις γειτονιές. Θέλω να πω ότι... ήθελα να το πω δηλαδή μέσα στο βλίο, ότι υπάρχει ένα πλέγμα κινήσεων και καταστάσεων, στο οποίο ποτέ δεν φταίει μόνο ένας. Ποτέ δεν φταίει μόνο ένας. Όλοι αυτοί οι Ιταλικά θα το λέγαμε κατσαλεστρέγγε, αυτό το κινήγι των μαγισσών που έγινε ενάντια στους μετανάστες τα τελευταία χρόνια, έχει την απαρχή του σε αυτό το κινήγι που εμείς δεχτήκαμε από την αδυφάγα κερδοσκοπία που εμείς οι ίδιοι Έλληνες εφαρμόσαμε πάνω σε αυτούς μας και στις γειτονιές μας. Αυτό ήταν το νόημα του μιλίου. Ήθελα να είναι ένα πολιτικό μιλείο χωρίς όμως να μιλάει καθαρά και πουθενά σχεδόν για πολιτική. Και, εντάξει, επειδή και γενικά σαν άνθρωπος είμαι αισιόδοξος, μπήκε και μια παραγραφούλα στο τέλος η οποία προβάλλει προς το μέλλον την αναγέννηση των πραγμάτων γιατί πραγματικά αυτό που λέει κάπου ότι οι πλατείες δεν έχουν τέλος, εμείς οι άνθρωποι έχουμε, αλλά αυτές είναι εκεί και θα είναι πάντα για όσους πάνε και όσους έρχονται. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα του μιλίου και τι άλλο, δεν έχω κάτι άλλο να πω αυτό. Ευχαριστώ Κώστα. Εμείς θα προχωρήσουμε προς αυτή τη διαδρομή και θα το κοιτάξουμε όλο μαζί. Συγγνώμη. Για τη παιδική χαρά που έχει διαλυθεί τελείως. Να μας πεις κάτι. Γιατί είναι ένα σύμβολο. Ναι, ειδικά η παιδική χαρά είναι το κέντρο σε επίπεδο συμβολισμού. Η παιδική χαρά ήταν τροκοντινά για μας στο σπίτι μας. Δηλαδή ξημεροβραδιαζόμασταν εκεί πέρα, νομίζω ότι περιγράφουμε μέσα. Στην παιδική χαρά κάποια στιγμή μαζεύτηκαν πάρα πολλοί άνθρωποι οι οποίοι δεν είχαν που να πάνε. Δηλαδή, υπήρξε ένα είδος στρατόπεδ. Αυτό το πράγμα, αντί να βάλει σε σκέψεις και να ξεκινήσουν κάποιοι μηχανισμοί να βοηθήσουν αυτούς τους ανθρώπους, να δώσουν κάποιο καταφύγιο, να δώσουν κάποιο μέρος να πάνε να κοιμηθούν, αντί γι' αυτό, η απάντηση ήταν η αγανάκτηση των κατοίκων, μπήκαν μέσα τους, πλακώσανε, τους διώξανε και μετά βάλανε εκείνο το συμβολικότατο λουκέτο που αν δούμε τι είναι μια παιδική χαρά, αυτό που λέει η λέξη παιδική χαρά, θα πρέπει να είναι χαρά, όλο αυτό το μαύρο που έπεσε στην περιοχή για πάρα πολλά χρόνια, μηδένισε τη χαρά, δηλαδή αυτό το λουκέτο ήταν ένα λουκέτο στη χαρά και όχι μόνο την παιδική, στη χαρά, στην ανθρωπιά. Αυτό το πράγμα ήταν. Ναι και εμείς νομίζω πως παίξαμε αρκετά στη παιδική χαρά μαζί σου, το βιβλίο το έχει πολλές φορές και εγώ όταν πήγα τελευταία εκεί είδα το λουκέτο, είδα κάποια παιδιά να παίξουν έξω με μία μπάλα, τέλος πάντων. Εμείς το βιβλίο το αγαπήσαμε, θα συνεχίζουμε αυτή τη διαδρομή μαζί σου. Έχεις και ένα άλλο που θα παρουσιάζεις σύντομα, έτσι δεν είναι Κώστα? Ναι, είναι ένα καινούριο βιβλίο. Ξαναπιάνει το θέμα της μνήμης και πώς η μνήμη μπορεί σήμερα να μας οδηγήσει. Είναι μια σειρά αρθρωτοί δηγημάτων. Αυτοί που χωρίς να έχουν σχέση το ένα με το άλλο, όλα μαζί έχουν μια σχέση. Ωραία, θα το διαβάσουμε και θα δούμε. Ευχαριστώ πάρα πολύ εκ μέρους μας. Ευχαριστώ, ήταν μεγάλη τιμή αυτή που μου κάνετε. Ευχαριστώ πάρα, πάρα πολύ και εγώ. Και για εμάς, ευχαριστώ Κώστα. Επειδή έχουμε ένα διαθέσιμο χρόνο που δεν είναι πάρα πολύ, δεν θα πω πολλά πράγματα. Θα πω κάτι πόσο με εμπλούτισε αυτή την εμπειρία. Πάρα πολύ. Εγώ έμπαινα στη τάξη σαν να μην είχα δουλέψει καθόλου τα κείμενα, όλα τα κείμενα που κάναμε και άκουγα. Άκουγα, συζητήσεις, κακό. Στην αρχή ερχόταν οι φοιτητές και γιατί το μετέφρασα σαν έτσι. Γιατί έτσι μου πήγαινε, έτσι ήταν ωραίο. Τυμωρία. Μετά οι συζητήσεις ήταν πολύ μεγάλες. Και στο τέλος ή εγώ έλεγα για μένα είναι έτσι και αν δεν συμφωνήσαμε πάλι από την αρχή, ή συμφωνήσαμε κατά κάποιο τρόπο. Αλλά αυτό με εμπλούτισε πάρα πολύ. Ελπίζω να εμπλούτισε και τα παιδιά. Το τρόπο σκέψεων που περνάει από μια Ιταλίδα που έχει τόσα χρόνια, που έχει ζήσει μάλλον τις ίδιες εμπειρίες με τον Ποδικόπουλος και τα παιδιά που είναι πολύ πιο νέα. Αυτό ήταν τολμηρό να κάνουμε κάτι παλιό όσον αφορά την πρώτη εργασία που θα παρουσιάσουμε. Γιατί μετά από την πρώτη σελίδα εγώ σκέφτηκα δεν θα τους αρέσει. Είναι πολύ παλιό, δεν θα το καταλάβουν. Ενώ το καταλάβανε και τώρα θα σας δείξουν πώς. Ευχαριστώ πρώτα απ' όλα στη διεύθυνση του μεταπτύχιακού στη κυρία Κασάπη, στο κύριο Παλαιολόγο το συνδοριστή και στη πρόεδρο της Ιταλικής Φιλολογίας, του τμήματος της Ιταλικής Φιλολογίας και ένα μεγάλο ευχαριστώ στα παιδιά. Χαίρετε και από εμάς. Θα σας παρουσιάσουμε το πώς δουλέψαμε πάνω στη διαπραγμάτευση σημασιολογικών στοιχείων μέσω μιας διαπολιτισμικής ανάγνωσης, αυτός είναι ο τίτλος που δώσαμε, από τον ελληνικό γραπτό και προφορικό λόγο στον Ιταλικό. Η τάξη η οποία δούλεψε πάνω σε αυτό ήταν... Λοιπόν, σε πρώτο στάδιο κάποιες από τις σελίδες του διβλίου δουλεύτηκαν από το τμήμα των μεταπτυχιακών φοιτητών. Θα σας αναφέρω αλφαβητικά. Ανδρέολ Χριστέλλεν, Βασδούκη Μαρία, Ιωσήφ Ιδουνώτα, Καμπούρη Ζαχαρούλα, Κυριλίδου Βαρβάρα, Ταϊλάκη Παναγιώτης, Παπασταματίου Φανή, Σπηλιοτόπουλος Αριστοτέλης, ο οποίος δεν βρίσκεται και μαζί μας σήμερα, δυστυχώς, τον πήρε η πατρίδα. Έτσι όπως το λες ακούγεται άσχημα. Είστε Ριανούη Βασιλική, Σιόπλος Δημήτρης και ο Χριστάκης ο Γιώργος. Το κείμενο που μας έφερε η καθηγητρία μας κύριε Στορνέλη για να δουλέψουμε, μας το παρουσιάσε και ο συγγραφέας, ονομάζεται Ταμπλούς του Αγίου Παντελεήμονα. Εκδόθηκε το 2013, από τις εκδόσεις Εύμαρος και ο συγγραφέας, όπως είπαμε, είναι ο κ. Ποντικόπλος Κώστας. Ας δούμε λίγα στοιχεία τώρα για τον συγγραφέα. Ο συγγραφέας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958, μεγάλωσε στη γειτονιά του Αγίου Παντελεήμονα. Όπως θα δούμε και στο κείμενο παρακάτω, έχει πάρα πολύ στενή σχέση με την Ιταλία, γιατί έζησε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα εκεί λόγω των σπουδών του, σπουδάς αρχιτεκτονικής στη Ρώμη. Παλαιότερα διατηρούσε και αρχιτεκτονικό γραφείο στο Μαρούσι. Ήταν συνεργάτης με το περιοδικό Μουσική και έκανε μια εκπομπή για το ιταλικό τραγούδι, που ονομαζόταν «Σκιά των Απένινων» και αρθρογραφή στην εφημερίδα «Μαρουσία», όπως ήδη ακούσατε εκτός από τα μπλουζ του Αγίου Παντελεήμονα, που έχει αναφορά εις το παρελθόν και το παρόν της παιδικής του γειτονιάς. Έχει ετοιμάσει ήδη το επόμενο βιβλίο του, το οποίο κυκλοφορεί και λέγεται «Το φορτηγό και το τριαντάφυλλο». Ας μιλήσουμε τώρα πλέον για το πώς δουλέψαμε, για τη μεθοδολογία μας, πάνω στη συλλογική μετάφραση. Σκοπός της συλλογικής αυτής μετάφρασης ήταν, αφού αποκτήσαμε βαθιά κατανόηση του ελληνικού κειμένου, στη συνέχεια, με όσο το δυνατό λιγότερης αποκλήσης και λαμβάνοντας και την προσωπικότητα του καθενός από εμάς που εργαστήκαμε πάνω σε αυτό το έργο, μέσα από την αντιπαραβολή των απόψεων μαζί με την καθηγήτριά μας και η Ιταλίδα, κυρία Στορνέλη, να πετύχουμε τη διαπραγμάτευση σημασίων και πραγματολογικών στοιχείων που για τον Ιταλό αναγνώστη θα ήταν δυσνόητα και μακρινά. Επιλέχτηκε η ξενοποίηση για ονόματα και στοιχεία που αναφέρονται και συνδέονται με το ελληνικό και κοινωνικό πολιτισμικό πλαίσιο του βιβλίου, όπως για παράδειγμα η λέξη σουβλάκι ενώ σε φράσεις με χαρακτηριστική χρειά ή σε άλλες περιπτώσεις τις οποίες και θα εξετάσουμε στη συνέχεια κατά την ανάπτυξη των μεταφραστικών μας δυσκολιών, διατηρήσαμε την οικιοποίηση. Σε αυτή την αντιπαραβολή ανάμεσα σε ανθρώπους πολιτισμούς που είναι διαφορετικά φορτισμένοι αξιακά αλλά και στον τρόπο σκέψης και εξαιτίας της προσωπικότητας του συγγραφέα που είναι επηρεασμένα από τα πολλά χρόνια που έζησε στην Ιταλία, η επικοινωνιακή ροή ήταν αμφίδρομη. Δεν στρεφόταν μονάχα από τους ελληνόφωνους σπουδαστές προς την Ιταλίδα διδάσκουσα σχετικά με αναφορές πάνω στο ιταλικό πλαίσιο αλλά κινούνταν και αντίθετα. Έτσι συνέχιζε η συζήτηση σε ένα φαύλο κύκλο ξαναγυρίζοντας και επιμένοντας σε θέματα που η ομάδα δεν μπορούσε να διαπραγματευτεί επαρκώς μέχρι να καταλήξει σε μια ικανοποιητική επιλογή. Επειδή όμως η συλλογική μετάφραση είναι χρονοβόρα για να μπορέσουμε να την ολοκληρώσουμε. Δουλέψαμε πέντε σπουδαστές μαζί για ένα εξάμινο. Η διαδικασία ήταν διαφορετική από αυτή τη τάξη. Κάθε σπουδαστής είχε διαφορετικά αποσπάσματα να μεταφράσει και έτσι στο τέλος είχαμε το τελικό μετάφρασμα. Οι σπουδαστές μαζί με τη διδάσκουσα έλαβαν αυτή τη φορά ομαδικά την επιμέλεια, λέξι προς λέξι, ολόκληρο του κειμένου. Τώρα, περνώντας στο κείμενο, αυτή είναι η πρώτη σηλήδα του κειμένου. Και είναι η τελευταία που βουλεύτηκε. Θα σας εξηγήσω ακριβώς το λόγο που αυτό έγινε. Θα σας διαβάσω το πρώτο ελληνικό κείμενο και θα σας δώσω τις εξηγήσεις. Τι να λέμε άλλες εποχές. Κάποιοι θυμούνται την Κυδία, τον βασιλιά Παύλος το Τατόι, κάποιοι τις εκλογές βίας και νοθείως το 61. Κάποιοι τους γάμους του διαδόχου Κωνσταντίνου με την πριγκύψα Άννα Μαρία, κάποιοι το τρίκυκλο του Κοντζαμάνη και την περήφανη νίκη του αμφιλεγόμενου γέρο της Δημοκρατίας το 63. Κάποιοι το ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο, κάποιοι άλλοι την αποστασία του Σωτήρη Πέτρουλα, τους Λαμπράκηδες, τον Αθανασιάδη. Και την οδό ονείρων, τον Γρηγόρη Πιθικώτσ και την Άννα Μούσχουρη. Τα νέα ταλέντα του Γιώργου Οικονομίδη, φίλου μου αγαπημένη, τη Γιωβάνα, τη Μεριλό, την αμπειρία των πειρατικών δαξή, το μακρύ μάτι, αυτοί και χέρι του παλατιανού κράτους. Τόσο αξίζει εσύ και η καρδιά σου η χρυσή, τα μάτια τα κρασάτα, τα μελιά της Πόπης Αστεριάδη, το Στέφαν Μπόμπεκ και ούτω καθεξής, τώρα να μην χάσουμε παραπάνω χρόνο. Αυτή είναι η πρώτη σελίδα του κειμένου και είναι η τελευταία που εμείς μεταφράσαμε, γιατί όπως βλέπετε, το πολιτισμικό πλαίσιο που περιγράφει ο συγγραφέας είναι τεράστιο. Και ένας Ιταλός δεν θα μπορούσε να το κατανοήσει με τίποτα, αν δεν δινόταν μια πολύ πολύ μεγάλη υποσημείωση. Προκειμένου λοιπόν να δουλέψουμε όμως εμείς, και επειδή φοβηθήκαμε την υποσημείωση, αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος ενός μεταφραστή, σκεφτήκαμε μια άλλη ιδέα, να κάνουμε έναν πίνακα με ιστορικά γεγονότα και χρονολογίες και να δώσουμε και μια ιστορική εισαγωγή, στην οποία θα περιγράφουμε λίγο αυτή την εποχή, στην οποία ζει ο ήρωας. Αναφορικά σας δίνουμε κάποια από αυτά τα στοιχεία, για παράδειγμα τον εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα, γιατί υπάρχει αναφορά γι' αυτό, υπάρχουν αναφορές για τα πολιτικά δρόμενα της χώρας, θέλοντας ίσως να εισάγουμε τους Ιταλούς σε μια πραγματικότητα, που και για μας, ως πιο σύγχρονους Έλληνες, με την ύλη που μαθαίνουμε από το σχολείο, δεν είναι τόσο γνωστή. Και σίγουρα κερδίσαμε κι εμείς από αυτό, μάθαμε κι εμείς κάτι παραπάνω, νομίζω. Ωραία. Φτάνουμε μέχρι και τη δεκαετία του 70 περίπου εμείς στις περιγραφές μας, γιατί μετά νομίζω είναι πιο κοινά τα βιώματα και στην Ιταλία και στην Ελλάδα, δεν είναι τόσο μεγάλη διαφορά. Επειδή τώρα να σας παρουσιάσουμε ένα κείμενο, την εισαγωγή αυτή που θέλουμε να δώσουμε στο βιβλίο, θα ήταν χρονοβόρο να το κάνουμε, σκεφτήκαμε να δουλέψουμε λίγο σαν ένα φωτογραφικό άλμπου, αυτό που παρουσιάζεται, δίνοντας τα σημεία που ο συγγραφέας, μέσα σε όλο το βιβλίο, κάνει τις αναφορές του. Για παράδειγμα, τη νίκη του Παπανδρέου του 63, για πρώτη φορά μια κυβέρνηση του κέντρου, αμέσως μετά τον εμφύλιο και την προσπάθεια να δημιουργηθεί ξανά το κράτος, υπό το βασιλικό καθεστώς, το τρίκυκλο του Κοτζαμάνη, εδώ είναι και η αναφορά με το παλατιανό καθεστώς, η δικτατορία, προχωράμε στην επόμενη διαφάνεια, μεταβατική κυβέρνηση Νόβα, όλη αυτή η ειρωνία του τύπου εναντίον των αποφάσεων του βασιλιά, αναφορά στον εμφύλιο πόλεμο, όμως δεν φτάνουμε μόνο στα ιστορικά γεγονότα, μπαίνουμε και σε ένα πολιτισμικό πλαίσιο που πρέπει να περιγράψουμε. Γιατί γίνονται συνεχώς αναφορές ταινιών, ηθοποιών, τραγουδιστών, τραγουδιών, θεατρικών παραστάσεων που έχουν σημαδεύσει αυτή τη χώρα. Και έτσι επιλέξαμε και εδώ πέρα να κρατήσουμε το ίδιο πλαίσιο, να δώσουμε δηλαδή εικόνες, τις λεζάντες από το κείμενο, όπως ακριβώς αυτές δίνονται σε κάθε σελίδα και να σας τις παρουσιάσουμε. Παράδειγμα, η οδός ονείρων, μετά βλέπουμε το Fallacro πράκτορα Thouveux, πώς θα μπορούσαμε να τον περιγράψουμε στους Ιταλούς, δεν νομίζω να υπάρχει κάτι εντυστυχό. Ή για παράδειγμα, το BBC, με τη Χούντα, ότι ακούγανε στα κρυφά κάποια πράγματα, δεν νομίζω ότι θα μπορούσαμε να τους τοποδώσουμε διαφορετικά. Και τώρα θα προχωρήσουμε στις μεταφραστικές δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε στο κείμενο. Νομίζω αυτό θα το ανελάβει η συνάδερφος. Κύριε Κυριλίδου. Θα σας μιλήσω για τις μεταφραστικές δυσκολίες, τα γλωσσικά ζητήματα του κειμένου. Ο τρόπος που αποφέσαμε να το κάνουμε είναι να σας δείξουμε κάποιες καρτέλες, τις οποίες έχουμε χωρίσει σε ομάδες θεματικές, τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε. Το κείμενο του συγγραφέα βρήθη από εκφράσεις προφορικού λόγου, ιδιωματικές εκφράσεις ή άλλες εκφράσεις μόδας της εποχής, τις οποίες αντιμετωπίσαμε μια δυσκολία ως προς τη μεταφρασή τους. Κάποιες από αυτές βλέπετε στον πίνακα. Μερικές μάλιστα ήταν και λέξεις τις οποίες έπλασε ο ίδιος ο συγγραφέας. Για παράδειγμα, η λέξη Βλαχονταγλαράδης, η οποία μας ταλαιπόρησε αρκετά ως προς τη μεταφρασή της. Αλλά και άλλες, όπως για παράδειγμα το «Είσαι παλιά καραβάνα», το οποίο έπρεπε να βρούμε μία αντίστοιχη έκφραση προφορικού λόγου στην ιταλική γλώσσα. Ή, ας πούμε, η λέξη μεγαλό αντιπαροχάς, η οποία επίσης είναι δημιουργημένη από τον ίδιο το συγγραφέα και συνδέεται με το προφορικό λόγο περισσότερο. Δίπλα είναι η μεταφράση που επιλέξαμε. Ένα άλλο γλωσσικό ζήτημα, το οποίο αντιμετωπίσαμε, είχε να κάνει με λέξεις και φράσεις, οι οποίες σχετίζονταν με την πολιτική ιστορία της Ελλάδας στις δεκαετίες του 60 και του 70, όπως ακριβώς περιέγραψε πριν και ο συνάδελφος ο Δημήτρης, ο Τσιόπλος. Βλέπουμε εδώ κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα που σχετίζονται με αυτό, όπως για παράδειγμα πώς μεταφράσει, ας πούμε, το νόμο περί του αντιποϊσμού. Έπρεπε να βρούμε κάτι αντίστοιχο, ψάχνοντας παράλληλα κείμενα στα ιταλικά, αν έχει μεταφραστεί κάτι αντίστοιχο και πώς καταλήξαμε σε αυτή τη μετάφραση. Ή ας πούμε μία λέξη που μας απασχόλησε, η λέξη αποστασία. Γιατί τελικά καταλήξαμε στην επιλογή της λέξης «ντεφετσιόναι», ωστόσο είχαμε περάσει και από άλλες λέξεις, μπορεί να μου συγχάρει από τη λέξη αποστασία, η οποία όπως και έπειτα από κουβέντα και έπειτα και από συμβουλές της επιβλέπουσας καθηγητριάς μας, της κυριαστός Νέλη, συνδέεται πιο πολύ με ένα θρησκευτικό πλαίσιο και όχι τόσο πολύ με την αποστασία, την πολιτική, όπως συνέβη στην Ελλάδα. Ψάχναμε λοιπόν έναν έναν τους όρους, ώστε να φέρουμε το κείμενο πιο κοντά στον ιταλό αναγνώστη. Ένα άλλο γλωσσικό ζήτημα που αντιμετωπίσαμε είναι ότι στο κείμενο ο συγγραφέας, καθότι μιλάει για την παιδική του ηλικία και για την παιδική χαρά της πλατείας του Αγίου Παντελεήμων, είναι σκαμηλάκια για τα παιχνίδια που παίζανε εκείνη την εποχή. Κάποια παίζονται ακόμα και σήμερα, κάποια όχι. Έπρεπε να βρούμε αντιστοιχίες με παιχνίδια που παίζονται και στην Ιταλία από τα παιδιά, με τέτοιο τρόπο που να γίνονται κατανοητά. Πολλά από αυτά ήταν πολύ δύσκολα να τα περιγράψουμε, γιατί ας πούμε το κάνανε μητήτσα όταν μετρούσαν τα βήματα για να στήσουνε το τέρμα στο ποδόσφαιρο στην πλατεία. Έπρεπε να ρωτήσουμε πώς κάνουνε τον αντίστοιχο χωρισμό στην Ιταλία τα παιδιά, για να δούμε πώς θα το μεταφράσουμε με τρόπο που να γίνεται κατανοητός. Ή ας πούμε τη λέξη κορυμπάνια, η οποία ο ίδιος ο συγγραφές θα αναφέρει λίγο διαφορετικά από ότι έχει αποτυπωθεί σαν όνομα στα παραδοσιακά παιχνίδια της Ελλάδας. Έχει κάνει μια παραλλαγή της λέξης. Ένα άλλο μεταφραστικό πρόβλημα που συναντήσαμε ήταν η αρχιτεκτονική ορεολογία, καθότι και ο ίδιος αρχιτέκτονας χρησιμοποιεί πάρα πολλά κομμάτια από την εργασιακή του εμπειρία και από τις σπουδές του σε αυτό το τομέα και άλλωστε το χρησιμοποιεί και για άλλους λόγους, γιατί εδώ βλέπουμε μια τομή του χώρου και του χρόνου, οπότε αυτό αποδίδεται πάρα πολύ μέσα, όχι μόνο από τις περιγραφές των κτιρίων, αλλά ακόμα και οι οποίες είναι πολύ σημαντικές γιατί μας δίνουν και το στίγμα της εποχής, αλλά και το στίγμα του πώς ζούσαν αυτοί οι ήρωες και σε τι πλαίσιο. Φυσικά ήταν πάρα πολύ δύσκολο να μεταφραστούνε, γιατί μιλάμε για συγκεκριμένη ορεολογία που χρησιμοποιούν στην εργασία τους οι αρχιτέκτονες. Για παράδειγμα, ας πούμε, για να βρούμε το κάτωψι ΒΕΕΣΟΧΙ, το οποίο χρησιμοποιούν και στα σχέδια τους οι αρχιτέκτονες, έπρεπε να ανατρέξουμε στον αντίστοιχο όρο. Κάποια άλλα γλωσσικά ζητήματα είχα να κάνουμε τα κυρία ονόματα και τις στρατηγικές μετάφρασεις που επιλέξαμε. Εδώ δουλέψαμε με μια μίξη στρατηγικών. Για παράδειγμα, ας πούμε, κάποια επιλέξαμε την οικιοποίηση. Βλέπουμε δηλαδή, ας πούμε, στη λέξη Μιχαήλ Βόδα και Υγείας, που είναι ονόματα οδών, κάναμε μεταγραφή της λέξης στα Ιταλικά, με λατινικούς χαρακτήρες. Σε κάποιες άλλες, όπως, ας πούμε, το Χούλια Κωτσιγίτ, επιλέχθηκε επειδή είναι τουρκικό όνομα, να δώσουμε τη γραφή έτσι όπως γράφεται στα τουρκικά. Ένα άλλο παράδειγμα που μπορεί να σας παραξενεύει εδώ είναι η Αλίκυβου Γιουκλάκη της Τουρκίας, το οποίο το μεταφράσαμε ως Μόνικα Βίτη της Τουρκίας. Γιατί, αν ο Ιταλός αναγνώστης έβλεπε αυτήν την παρομοίωση, γιατί στον λόγο δεν θα καταλάβαινε, έπρεπε να βρούμε ένα πρόσωπο αντίστοιχο της Αλίκυβου Γιουκλάκη εκεί πέρα. Ένα άλλο γλωσσικό ζητήμα ήταν οι ξένες λέξεις που χρησιμοποιεί με τα γραμμένες στα ελληνικά ο ίδιος ο συγγραφέας. Για παράδειγμα, η λέξη «Debitat», «Ferfoze», «Jookbox», βλέπουμε δηλαδή ότι χρησιμοποιεί και αγγλικές και γαλλικές λέξεις, οι οποίες έχουν μεταφερθεί στα ελληνικά. Όσες υπήρχαν ήδη στα ιταλικά, τις χρησιμοποιήσαμε έτσι. Πρέπει να τους χάρη, ας πούμε, βλέπουμε ότι το «Picap» το ονομάζουν «Ιταλίτζι» ή «Αντίσκι», οπότε χρησιμοποιήσαμε αυτήν τη λέξη. Άλλες περιπτώσεις, όπως το «Ferfoze», που είναι η γαλλική ονομασία, χρησιμοποιήσαμε την αντίστοιχη γαλλική λέξη. Ένα άλλο ζήτημα, επίσης πολύ σημαντικό, είναι ο μεταφορικός λόγος που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας, ο γλωσσοπλαστικός του πειραματισμός, όπως επίσης και το γεγονός ότι χρησιμοποιεί συχνά εκφράσεις από τραγούδια ή μεταφορές που συνδέονται με τις μνήμες του. Μας έκανε να αντιμετωπίσουμε δυσκολίες. Μπορούμε να δούμε ένα δύο από αυτά τα παραδείγματα, ας πούμε, το μία σβούρα σε τρόπο ματζόρε, για να καταλάβουμε τι ακριβώς εννοεί ο συγγραφέας. Το διαπραγματευόμασταν όρες ολόκληρες. Ή, ας πούμε, η πλατεία είναι μία υποδόρια αποσκευή. Είναι πολύ δύσκολο αυτό, γιατί στο μεταφορικό λόγο, το ελληνικό μπορεί να γίνει κατανοητό από το ελληνικό αναγνώστη, αλλά για να μεταφερθεί στην ιταλική γλώσσα είναι λίγο λεπτό το ζήτημα. Κάποια άλλα παραδείγματα, ας πούμε, το μικρό χωριό αυτή η χώρα, πώς θα καταφέραμε να χλιτώσουμε τη λέξη της επανάληψης «παέζε», οπότε ανατρέξαμε σε μία φράση ιταλική αντίστοιχη, μία ιδιωματική έκφραση άλλη. Κατά αυτόν τον τρόπο, όπως βλέπετε εδώ πέρα, τις υπόλοιπες ιδιαίτερες εκφράσεις. Ένα άλλο ζήτημα γλωσσικό ήταν η ιταλικότητα του κειμένου, όπως βλέπουμε είναι σε άμεση σύνδεση ο συγγραφέας με την Ιταλία, χρησιμοποιούσε συχνά ονόματα καλλιτεχνών Ιταλών, όπως εδώ πέρα βλέπουμε την Κλαούτια Καρτινάλε, τη Σοφία Λόρεν και μάλιστα αναφέρονταν και σε αυτές αναλυτικά. Μπορούμε να διαβάσουμε ότι «άχω πάλι στις Ιταλίδες ξεστράτσα, θεός φυλάξη» και ούτω καθεξής. Επέρα από αυτές βλέπουμε και αναφορές, επειδή υπάρχει και σύνδεση και με την ιταλική μουσική. Αναφορές σε ιταλούς καλλιτέχνες, όπως ο Σέρτζι Νερίκο, ο Αλμπάνο και η Ρωμίνα Πάουερ, η οποία περιγραφή της Ρωμίνα Πάουερ εδώ πέρα μας ταλεβόρησε μεταφραστικά και αυτή, γιατί είναι εξαιρετικά ιδιαίτερη. Επίσης είχαμε αναφορές και σε ταινίες της εποχής που όλες χαρακτηριστικές. Βλέπετε ότι το Amici Miai το χρησιμοποιεί μεταγραμμένο ο ίδιος ο συγγραφέας. Εμείς βέβαια υιοθετήσαμε την ιταλική γραφή του, έτσι όπως είναι κανονικά ο τίτλος της ταινίας. Η «Επίστημα Αλήθεια» της Λάουραντων Έλλην. Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα που εμείς δεν κατανοούσαμε, δεν το είχαμε σαν εικόνα και χρειαζότανε, χρειάστηκε η κυρία Σταρλεννία που βλέπουσα μας να μας εξηγήσει σχετικά. Είναι αυτό που είπε πριν και η Χριστέλλεν, ότι η ροή αυτή επικοινωνιακή ήταν και προς τις δύο κατευθύνσεις. Τώρα θα δούμε κάποιες φωτογραφίες από την πλατεία της οποίας έβγαλε η κυρία Στορνέλλει, ώστε να συνδεθούμε λίγο και με το χώρο. Χριστέλλεν. Η πλατεία άδειασε και έπειτα, όπως κάνουν οι πλατείες και καρδιές, ξαναγέμισε. Με καινούργιους πάλιοι ανθρώπους, ξανθά παιδιά, τα πιο πολλά που μιλούσαν γλώσσες τελείως διαφορετικές, ακατανόητες, αλβανικά, πολωνικά, ρώσικα. Και το ιταλικό λίγο από τον Δημήτρη. Αυτές είναι κάποιες φωτογραφίες από την πλατεία. Όσες φορές κι αν πήγα έφευγα με ένα παράπονο. Μισές επιστροφές δεν ξεσκονίσουν την αποσκευή. Όποιος έφυγε, έφυγε και συνεχίζει να πορεύεται. Και ύστερα ήρθαν και άλλα παιδιά. Κάτοικοι κλείσαν την παιδική χαρά, αλυσίδα και λουκέτο. Βιτσιλάντες παραφυλάνει στις γωνίες. Η Άρτεμις, ένα από τα κορίτσια με τα πιο όμορφα μάτια και τα πιο καθαρά πρόσωπα που γνώρισα στη ζωή μου, κατηγορείται για συνέργεια σε επίθεση με μαχαίρι κατά μεταναστών. Μάλλον εδώ αναγνωρίζετε το επεισόδιο. Η εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα. Και ο Άγιος, μεγάλη χάρη του, από τον τεράστιο τρούλο του, από τον περίκαλο ναό του, τον μεγαλύτερο των Βαλκανίων. Σαν το τεράπεuta. Κοίτα και εκείνη την πλευρά από τη Σπιππίνου, ήταν η πιο σημαντική στιγμή. Από εκείνη την πλευρά, επί της Σπιππίνου, ήταν η πιάτσα το ταξί και το καφενείο του Βιζούρη. Σήμα κατατεθέν της πλατείας με τα μπιλιάρδα. Γαλλικά δεν υπήρχαν τότε τα αμερικάνικα και τα μαρμάρινα τραπεζάκια. Καθρέφτη στους τείχους και κρεμάστρες τείχου μεταλλικές που από πάνω είχαν τέσσερις, πέντε βέρχες μεταλλικές σαν ράφη θέση για τα καπέλα. Μετά που έκανε το ίδιο σκοπό, η κομμάτια της Βιζούρης, η σκέψη της κομμάτιας της Βιζούρης, η σκέψη της κομμάτιας της Βιζούρης, η σκέψη της κομμάτιας της Βιζούρης, η σκέψη της κομμάτιας της Βιζούρης, η σκέψη της κομμάτιας της Βιζούρης, η σκέψη της κομμάτιας της Βιζούρης, η σκέψη της κομμάτιας της Βιζούρης, η σκέψη της κομμάτιας της Βιζούρης, η σκέψη της κομμάτιας της Βιζούρης, και η σκέψη της κομμάτιας της Βιζούρης. Σ spies είχαний ο"? Μάλλον τον περισσότερο καιρό κοιμόταν, έτσι και τα σουβλάκια τα έφτιαχνε η μεσόκοπη κυρά του. Μένανε δυο πόρτες πιο κάτω, στην υγείας, σ' ένα υμί υπόγειο. Μεσοτυχία με την πολυκατοικία που ήταν το σουβλατζίδικο, στη γωνία Πιπίνου και Αλκιβιάδου. Ήταν ένα παλιό γκρυζό κτίριο με κάγγελα στα παράθυρα. Ανάμεσα σε αυτές ήταν να πιείς 5-6 ποτήρια νερό και μετά να τρέξεις τρεις φορές γύρω γύρω το οικοδομικό τετράγωνο, υγείας αλκαμένος. Φούρνος γειτονιάς όπου σταμάτησαν να με στέλνουν, όταν το πήραν απόφαση πως, ό,τι κι αν μου λέγαν, φρατζόρο ολόκληρος στο σπίτι δεν θα έφτανε ποτέ. Μπακάλικο Καρπαθάκη, Πιπίνου, Μιχαήλ Βόδα. Δεν θα το διάβασε μόνο κάτι. Που έμενε διαγωνίως απέναντι από το σπίτι μου, Μιχαήλ Βόδα και Πιπίνου. Και ακριβώς απέναντι από το πατρικό λέγανε του Δέμι Ρούσου, Αγοροκρίτου και Αλκιβιάδου. Ήταν η παιδική χαρά. Με ψηλό σιρματόπλεγμα γύρω γύρω και την πόρτα προς την Αγοροκρίτου. Από την πλευρά του ιερού, προς την αχαρνόν απέναντι, ήταν το φωτογραφικό τετράγωνο. Προς την αχαρνόν απέναντι, ήταν το φωτογραφείο του πατέρα, του συμμαθητή μου, του Φιλίμονα. Εδώ βλέπετε μια ενδεικτική βιβλιογραφία σχετική με τη δουλειά μας. Και όσον αφορά τις ευχαριστίες, θα ακούσουμε ένα τραγούδι από το κείμενο, το οποίο αναφέρει και ο συγγραφέας και το οποίο το ακούγαμε και εμείς όσο δουλεύαμε. Λέγουμε. Είναι στην αφώνη, στην επιφάνεια εργασίας υπάρχει. Σας ευχαριστούμε πολύ που μας παρακολουθήσατε. Η συγκεκριμένη ομάδα θα έχει κι άλλα τραγούδια. Είμαστε πιο πολύ του τραγουδιού εμείς μάλλον. Πέρα από τη συγκεκριμένη δουλειά που έκαναν τα παιδιά, και συγχαρητήρια να πω γιατί ήταν πάρα πολύ ωραία η παρουσίαση, πέρα από τα μπλουζ που μεταφράστηκαν, κάναμε κι άλλες μεταφράσεις. Όπως ένα τραγούδι, ένα τραγούδι, ένα τραγούδι, μεταφράσεις. Όπως ένα τραγούδι ελληνικό και κάποιες συνταγές, που έτσι λίγο επιγραμματικά θα τα δούμε, για να μην σας κουράσουμε περισσότερο, γιατί και ο χρόνος είναι πολύτιμος. Θέλω να πιστεύω ότι και το δικό μου το τραγούδι θα παίξει. Θέλω να πιστεύω, είμαι ισόδοξη. Θα το πούμε. Λοιπόν, εδώ πέρα είναι πάλι ομαδική μετάφραση συνταγών και του τραγουδίου «Διάφανος» του Θανάση Παπακωνσταντίνου, από ελληνικά στα ιταλικά. Και φυσικά πάντα με την επιβλεψή της κυρία Στορνέλη και με όλη τη βοήθεια που πρόσφερε. Εγώ στο συγκεκριμένο PowerPoint, επέλεξα να έχω και περιεχόμενα, για να ξέρουμε λίγο πώς θα κινηθεί όλη η παρουσίαση. Τις ευχαριστίες μου επιλέγω να τις λέω στην αρχή. Και εδώ μπροστά ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ. Είναι από τις αγαπημένες μας καθηγήτριες. Έχει στηρίξει πάρα πολύ, πάντα με χαμόγελο. Είναι πάντα δίπλα μας, πολύ υπομονετικοί. Η ομάδα εργασίας. Ανδρέολου Χριστέλεν, Ιωσφύδου Νότα, Καμπούρη Ζαχαρούλα, Κυρίλη Λίδου Βαρβάρα, Μπαστούκη Μαρία, Νταϊλάκης Παναγιώτης, Παπασταματίου Φανή, Σπηλιοτόπουλος Αριστοτέλης, Στεριανού Βάσο, Τσιόπλος Δημήτρης, Χριστάκης Γιώργος. Όλα αυτά φυσικά με την επίβλεψη της κυρίας Στορνέλη. Η πηγή για τις συνταγές. Είναι ένα βιβλίο της Σοφίας Φλώρου, Εικόνες και Γεύσεις, που μνήμες εγείρουν. Λοιπόν, ο τίτλος. Αν θέλετε να πείτε κάτι για να βοηθηθούμε λίγο. Επίσης, στις συνταγές υπάρχουν... Το πρώτο πρόβλημα είναι τα υλικά, βέβαια. Μετά υπάρχουν και άλλα που θα πει η Ζαχαρό. Και σε ένα φημισμένο άρθρο του Ιάκοψον. Ο Ιάκοψον μιλάει για το «sir rossico» πώς μπορεί να μεταφραστεί. Και δεν έχει την ίδια γεύση του «sir rossico» στα Ιταλικά. Έτσι, αναφερτήκαμε και εμείς στη Φέτα η κατσαρικότα που λιέσαι. Που ήταν αυτό που στο διαδίκτυο φαινόταν το πιο... να έχει πιο μεγάλη σχέση με τη Φέτα. Αν και η Φέτα είναι γνωστή σαν Φέτα παντού. Λοιπόν, οι λέξεις κλειδιά. «Traduzione di ricette, miniletto, alimenti, migrazioni, mediterraneo». Ναι, γιατί μιλάμε για τον μεσουγέ. Μιλάμε για τον μεσουγέ. Ουσιαστικά τα κριτήρια και κατέ με και οι δυσκολίες... για να γίνει μια μετάφραση σε συνταγές... είναι φυσικά τα υλικά. Κατά πόσο είναι διαθέσιμα τα συγκεκριμένα υλικά. Κατά πόσο χρησιμοποιούνται. Σίγουρα οι μονάδες μέτρησης. Άλλοι χρησιμοποιούν τη κούπα, το φλιτζάνι. Εμείς επιλέξαμε τα γραμμάρια... για να είμαστε καλυμμένοι, να είμαστε πιο συγκεκριμένοι. Ναι, γιατί το πρόβλημα της συνταγής... και μέσα σε μια χώρα που είναι ένα μεγάλο κομμάτι της μεταφρασιολογίας... είναι ακριβώς πώς μεταφράζονται αυτά τα πράγματα. Πώς είναι διαθέσιμα. Εμείς λέγαμε κάθε φορά που συναντιόμασταν... έχουμε μπροστά μια νοικοκυρά, η Ταλίδα... ή τέλος πάντων που έχει πάνω από μεσαία εκπαίδεση... και τις αρέσουν τα παράξενα φαγητά που έρχονται από άλλες χώρες... αλλά πρέπει να βρει τα υλικά. Δεν πρέπει να γράφουμε κάτι που δεν θα μπορέσει να το βρει... δεν θα μπορέσει να φανταστεί τι είναι. Και επίσης, πολύ συμβατικό είναι η μέτρηση. Η μονάδα μέτρηση φαίνεται λίγο παράξενο... αλλά και πρόσφατα διάβασα ακόμα σε άλλα βιβλία... είναι τελώς λάθος τη μονάδα μέτρηση. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Για μένα που είμαι η Ταλίδα να πάρω μια κούπα και να μετρήσω δύο κούπες... αντί να μετρήσω 200 γραμμάρια μετρελένει. Δηλαδή κλείνω το βιβλίο και δεν το κάνω... για να αξιγούμε πολύ πρακτικά τι συμβαίνει. Ναι, και μπορεί να βγει και λάθος η συνταγή. Καλά, αυτό βγαίνει έτσι καλώς, αλλά σε εμένα. Μια παρατήρηση εδώ να κάνω για το ιταλικό νότσε... που χρησιμοποιούν όσον αφορά το βούτυρο. Ήταν και επισήμασή του Δημήτρη να έχουμε και τη φωτογραφία... να δείξουμε ακριβώς πώς το χρησιμοποιούν. Τι είναι το νότσε, λοιπόν, για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε κιόλας. Λοιπόν, έχουμε την πρώτη μετάφραση... η συλλήκειο αυτή της Μύρνης... ως ιταλικά η συλλήκειο αυτή της Μύρ. Και εδώ βλέπουμε ότι χρησιμοποιούμε γραμμάρια. Ναι, σε κάποιες συνταγές βάλαμε και υπότιτλο... γιατί η συλλήκειο αυτή που δείχνει εδώ... δεν είναι ακριβώς αυτό του Σμύρνη... αλλά είναι μια ελληνική εκδοχή. Αναφορά στο διαδίκτυο. Γιατί βέβαια αυτό ήταν πολύ σημαντικό... να ψάξουμε και να μάλλωσουμε... γιατί εγώ είμαι από το νότο της Ιταλίας... και τα παιδιά λέγανε... και έτσι βρίσκεται και φύλλο Χρούστα. Και ψάχναμε και έπρεπε να έχουμε... ένα σωρό site που λέγανε το ίδιο... γιατί και μέσα σε μια χώρα υπάρχουν διαφορές. Οπότε εγώ τους έλεγα... ζητούσα πάντα να φέρουν... πόσα site αναφέρουν αυτή τη λέξη... ώστε να είμαστε σίγουροι... πώς είμαστε στο σωστό πλαίσιο. Με το δύο σκεπτικό έγινε και η συγκεκριμένη συνταγή... Κατούμ Μπουντού της Μύρνης. Και σε αυτό έχουμε μια επεξήγηση. Πάλι βλέπουμε ότι ο τρόπος είναι ίδιος... με τα γραμμάρια, με τα υλικά. Φυσικά πολλές αναφορές στο διαδίκτυο... για να ξέρουμε γιατί μιλάμε... και να είμαστε σωστοί. Οι δυσκολίες φυσικά ήταν οι ισοδυναμίες... η ορολογία όσον αφορά για τις συνταγές. Εδώ πέρα έχουμε κάποια παραδείγματα... όπως με το ψιλοκομμένα. Ήταν ένα πρόβλημα με το ξερό κρεμμύδι... το οποίο το επίθετο ξερό... δεν χρησιμοποιείται για την Ιταλία. Τα μεταφρασιστικά μας μέσα... φυσικά τα δίγλωσα λεξικά. Φυσικά το διαδίκτυο... το οποίο έχει αρκετά λεξικά. Υπάρχουν μονοεύθιες συνταγές στη γλώσσα. Αυτό ακριβώς. Και τώρα περνάμε φυσικά στο τραγούδι... στο ευχάριστο μέρος. Που κάναμε δύο λεπτά από τα τελευταία μαθήματα... ακούσαμε ένα σωρό... διάφορα ιταλικά τραγούδια... από Βάρδους... όπως ο Τανάσης Παπακοστέλης. Καταλήξαμε σε μια ανεκάθαση... που δεν είχαμε χρόνο να τραγουδήσουμε... και όμως αναχτήσαμε στο... είναι σε κάποια σάιτ. Φυσικά να αναφερθούμε στην ομάδα εργασίας... Ανδρέο Γλουχριστέλλεν, Καμπούρη Ζαχαρούλα... Πασδούκη Μαρία, Παπασταματίου Φανής... Πηλιοτόπουλος Αλιστοτέλης... πάντα με την επίβλεψη της κυρία Στορνέλη. Καταλήξαμε για την δισκογραφία του Τανάση Παπακοσταντίνου. Έφερνε να πείσει στο κείμενο. Δεν ξέρω πώς θα παίξει... και το τραγούδι γι' αυτό. Θέλω να πιστεύω ότι θα παίξει, αλλιώς θα παίξει. Ναι, ξεκινάει, γιατί είναι και σε συναυλιακό χώρο... οπότε... Ναι, ξεκινάει, εντάξει. Ναι, δυστυχώς. Ναι, ευχαριστώ. Θα το κάνω από το MP3, ναι, από το MP3. Ωραία, ωραία. Εδώ. Ένα λεπτό, γιατί τελειώσαμε. Στην Κάπλος. Είναι τα μπλεξάρα μου, διαφανές αγλές. Είναι τα μπλεξάρα μου, διαφανές αγλές. Όταν τα ανοίγω βλέπω πρός μου τι κι αν τύχει Όταν τα ανοίγω βλέπω πρός μου τι υποθώ Στου βίνου τι να πει από την ήχη Σαν θένο, σαν τσεναλί, σαν καταγεμό Ήρθε και κατακάθισε πάνω σαν σελόνι Ήρθε και καταγεμό Ήρθε με τη σιγά της και η μαύρη θάναξα Έφερε ένα ταράδι ακυβέρνητο Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Έφερε ένα ταράδι ακυβέρνητο Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό Ήρθε και καταγεμό |
