| Διάλεξη 7: Παρακαλώ. Κάνουμε μια μικρή επαναλήψη λίγο στα τελευταία, γιατί θα τα χρησιμοποιήσουμε. Τελευταία που κάνατε με την κυρία Λουκογεωργία και γιατί θα τα χρησιμοποιήσουμε μετά. Θέλω πιο πολύ ερωτήσεις να κάνω, όχι το ίδιο το φαινόμενο, της διαμόρφωσης των κυματισμών στις ακτές, αλλά το γιατί γίνεται αυτό το φαινόμενο, ποια είναι τα έτια αυτό το φαινόμενο. Είχαμε πει για τη ρίχωση, τη διάθλασση, την περίθλασση. Περίθλασση είναι κάτι απλό, ανάκλαση είναι κάτι απλό, δηλαδή το έχετε κατανοήσει και από τη φυσική. Αλλά ρίχωση και διάθλασση, που είναι διαφορετική από τη φυσική, θα πρέπει λίγο να το δούμε καλύτερα. Αυτό είναι αποτέλεσμα κάποιου μαθηματικού μοντέλου, που περιλαμβάνει κάποια φαινόμενα, τα οποία τα έχετε ήδη κάνει. Ποιο είναι το βασικό φαινόμενο που περιλαμβάνει αυτό, τι είναι αυτό? Είναι ένα σκηματισμός που προσφύγεται σε μια ακτή. Ο σκηματισμός είναι πραγματικός σκηματισμός, το μοντέλο είναι μικραγμικό, προσπαθεί να προσωμιώσει το μοντέλο ως το δυνατό καλύτερα τη φύση και το βλέπετε να πλησιάζει μια ακτή. Τι παρατηρούμε, έτσι, για να μπορέσουμε, σαν πρώτη άποψη, να καταλάβουμε ένα φαινόμενο το οποίο κάνατε στα προηγούμενα μαθήματα. Και γιατί γίνεται αυτό θέλουμε να δούμε. Τι παρατηρούμε, τι πλησιάζει ένας σκηματισμός. Είναι σε τρεις φάσεις. Αν βγάλαμε τρεις φωτογραφίες, την ανήψωση της στάθμη θάλασσας, τη στιγμή ανήψωση της στάθμη θάλασσας, δηλαδή το κυματισμό, το βγάζαμε τρεις φωτογραφίες. Και βλέπετε, πλησιάζει. Τι βλέπετε να κάνει αυτός ο κυματισμός και πώς λέγεται αυτό το φαινόμενο που είχαμε ήδη περιγράψει στα προηγούμενα μαθήματα. Καταρχάς, τι κάνει αυτός ο κυματισμός. Πλησιάζει σε μια ακτή. Βλέπουμε καμιά αλλαγή στα χαρακτηριστικά του. Αυξάνεται το ύψος σχήματος. Πώς λέγεται αυτό το φαινόμενο. Το κάνατε. Αυξάνεται το ύψος σχήματος ως ένα σημείο. Πλησιάζει στην ακτή και σε ένα σημείο αυξάνεται. Γίνεται μάξιμο. Πώς λέγεται αυτό το φαινόμενο. Τι είχαμε πει, το έχετε κάνει, είναι η ρήχωση ακριβώς. Είναι το φαινόμενο της ρήχωσης ή ρηχότητα. Είναι το soiling στα μυχά. Αυτή είναι η διαργασία. Γιατί, μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει, γιατί όσο πλησιάζει ο κυμακισμός την ακτή αυξάνεται, είναι γιατί και είναι σημαντικό να καταλάβουμε, να μας μείνει για πάντα κάτι. Όχι έτσι να πούμε, η ρήχωση είναι αυτό το φαινόμενο. Μειώνεται το βάθος. Μειώνεται το βάθος, τι άλλο μειώνεται. Έχει σωστά προφανώς μειώνεται το βάθος. Οπότε, λογικό είναι, όσο μειώνεται το βάθος, από την αρχή της συνέχειας, θα περιμέναμε να έχουμε κάποιες μεγαλύτερες ταχύτητες, μεγαλύτερη ανήψωση, στιγμή ανήψωση, μεγαλύτερο ύψος. Άλλο όμως, πιο σημαντικό ίσως, που έχει να κάνει και με την ίδια την ενέργεια του κύματος, εκτός από το βάθος, μαζί με το βάθος, τι άλλο μειώνεται. Ουσιαστικά, το μήκος κύματος. Το ίδιο είναι, το μήκος κύματος. Η ταχύτητα διάδοσής του συνδέονται αυτά. Άρα, αν θυμόμαστε και το καταλάβατε από την εξίσουση της ενέργειας, θα πρέπει η ενέργεια να διατορηθεί η ίδια. Η ενέργεια όμως εξαρτάται και από το βάθος, εξαρτάται και από το μήκος. Άρα, κυρίως τώρα μιλάμε για το μήκος του κύματος. Άρα, η ίδια ενέργεια στα βαθιά νερά, θα πρέπει να παραμείνει η ίδια αν δεν γίνει κανένα φαινόμενο απώλειας της ενέργειας και στα ριχά νερά. Το μήκος όμως έχει μειωθεί, οπότε από τι άλλο εξαρτά τη ενέργεια? Από το ύψος. Οπότε αναγκάζεται να αυξηθεί το ύψος για να παραμείνει η ενέργεια σταθερή. Για την ακρίβεια είναι η ροή της ενέργειας. Η πυκνότητα της ενέργειας, η ροή της ενέργειας ή η ισχύς, πρέπει να παραμείνει η ίδια και στα βαθιά νερά και στα ενδιάμεσα και στα ριχά νερά. Άρα εφόσον μειώνεται βάθος και το μήκος, θα πρέπει για να διατηρηθεί η ίδια η ισχύς, να έχουμε αύξηση της ταχύτητας διάδοσης του κύματος, αύξηση του ύψους του κύματος. Ωραία, αυτό να το καταλάβουμε. Μετά, γιατί σήμερα αυτό είναι το μάθημα ουσιαστικά, μετά από μια-δυο αναφορές στα προηγούμενα, το μεξιμός σχεδόν τον μπροστά του μέτωπο μπορεί να γίνει πολλές φορές και κατακόρυφο. Αυτό θα το εξηγήσουμε παρακάτω. Αλλά να δούμε λίγο τι γίνεται, αφού φτάσει σε μια πολύ πολύ ακραία οριακή τιμή. Είναι δυνατόν να υπάρχει στη φύση νερό, να είναι ελεύθερη επιφάνεια, να είναι κατακόρυφη μπροστά παριά του. Στη φύση μπορεί να υπάρξει αυτό. Έχετε δει το νερό, καμιά φορά, ας το πούμε, να φτάνει σε αυτά εδώ τα σημεία, να είναι τελείως κατακόρυφο. Το νερό ελεύθερη επιφάνεια είναι οριζόντιο. Η φύση του αυτή είναι. Μπορεί ξαφνικά μια ποσότητα του νερού να γίνει κατακόρυφη και να παραμείνει. Πολύ δύσκολο. Από εκεί και πέρα ποιο είναι το φαινόμενο που αναμένουμε, που θα το δούμε σήμερα. Τι γίνεται όταν φτάνουμε σε αυτά τα όρια. Υπάρχουν στη φύση πάντα όρια. Το νερό δηλαδή μπορεί να πάρετε σε ένα ποτάμι να φτάσει στη ταχύτητα της 100 μέτρα ανασεκώντας. Είναι δυνατόν. Μπορεί το νερό να έχει τεράστιες ταχύτητες, γιατί τώρα όσο πλησιάζουμε στην ακτή, για να παραμείνει ενέργεια η ίδια, θα πρέπει να αυξάνεται ο τίπος σκύματος. Και από ένα μέτρο, ας πούμε, όσο πλησιάζει την ακτή, θα γίνει δύο μέτρα, δυόμισι, τρία, πέντε, δέκα, θεωρητικά. Μπορεί να φτάσει σε δύο μέτρα βάθος, σε ένα μέτρο βάθος, σε μισό μέτρο βάθος. Για να αρχίζουμε να αφαρμόζουμε τη διατήρηση ενέργειας. Μπορεί να φτάσει σε ένα ύψος σκύματος δέκα μέτρα. Και να έχουμε ένα μέτρο βάθος. Ποιο είναι αυτό το όριο. Η φύση έχει ένα όριο. Δεν μπορεί η ταχύτητα να είναι πάνω από αυτό. Δεν μπορεί, όπως ένα σώμα, να κινηθεί πάνω από ταχύτητα του φωτός, ας πούμε. Όρια έχει η φύση. Δεν μπορεί να φτάσει το νερό σε τεράστιες ταχύτητες. Κοινούμενα ελεύθερα, όπως είναι εδώ. Τι γίνεται από και μετά. Πού βλέπουμε. Βλέπουμε ξαφνικά το κύμα που μπορεί να είναι δύο και τρία μέτρα. Φαντάζομαι θα το έχετε προσέξει κάθοντας στη θάλασσα. Κάθετε σε μια παραλία, βλέπετε ένα κύμα στο βάθος, το βλέπετε δυο-τρία μέτρα. Εκεί που κάθεστε στην παραλία, πόσο ύψος κύματος έχει. Που μόλις σας βρέχει τα πόδια, ας πούμε, αν έχει γίνεται μέσα πολύ μεγάλη θαλώσσα ταραχή. Αν καθίσουμε, δηλαδή, εδώ πέρα στην παραλία, θα καθίσουμε σε αυτό εδώ το σημείο. Άρα σήμερα δεν θα λειτουργήσουν όλα. Στο σημείο το τέρμα της αναρρίχησης. Πέρα στην αναρρίχηση, απάνω ας το πούμε. Εδώ, σε αυτό εδώ το σημείο, εδώ που έχω το βελάκι. Καθόμαστε εμείς εδώ. Τι ύψους κύματος έχει. Μόλις μας βρέχει το νερό. Τι ενέργεια θα έχει σε αυτό το σημείο το κύμα. Νούμερο θέλω να μου πείτε. Προφανώς δεν είναι νούμερο 12,735 ας πούμε και τέτοια. Έχει ένα νούμερο θέλω. Τι θα έχει εκεί στο σημείο που καθόμαστε. Τι ενέργεια θα έχει το κύμα. Όταν σας ζητάω ένα νούμερο ποιο θα είναι ας πούμε αυτό. Ή 0 ή 1, κάτι τέτοιο νούμερο θα είναι. 0 δεν έχει ενέργεια. Τι έγινε η ενέργειά του. Αυτό είναι τώρα ότι η φύση δεν αντέχει ένα κυματισμό να αρχίζει να μεγαλώνει, να μεγαλώνει το ύψος του. Φυσικά θα πρέπει να φτάσει σε τεράστια ή σε άπειρα μεγέθη στο 0,0001 βάθος. Δεν αντέχει να έχει αυτές τις αυξήσεις του ύψους σχήματος. Ο κυματισμός τότε θράβεται. Είναι ο αφρός που βλέπουμε στη θάλασσα. Αυτό θα δείξουμε παρακάτω. Και χάνει όλη του την ενέργεια μέχρι να αναρριχηθεί πάνω στις ακτές και αυτή είναι αναρρίχηση της ακτής. Δεν μας ενδιαφέρει μόνο από άποψη φυσικής αυτό. Θα δούμε παρακάτω την αναρρίχηση. Είναι ένα ωραίο φυσικό φαινόμενο η φυσική. Δεν μας ενδιαφέρει μόνο από φυσική. Θέλουμε να κάνουμε τις κατασκευές μας. Πού θα τις κάνουμε? Προφανώς έξω από τη ζώνη αναρρίχησης. Για να είμαστε ασφαλείς. Και μάλιστα θα πάρουμε το μεγαλύτερο δυνατό κύμα που θα χτυπήσει αυτή την περιλοχή στα επόμενα 50 χρόνια. Μπορεί να είναι 5-6 μέτρα ύψος. 10 σεκών περίοδο. Αυτό θα δούμε πόσο θα αναρριχηθεί και από εκεί και πέρα μπορούμε να κατασκευάσουμε τον δρόμο μας, να κατασκευάσουμε τον beach bar, να κατασκευάσουμε μια υποδομή, ένα σπίτι, ένα δίκτυο. Η ίδρυψη της αποχέτειας. Είδα έξω από την Καβάλα μια περιοχή που τα κύματα άρχισαν να διαβρώνουν την παραλία και χτυπούσανε τέτοια τα κύματα τον ίδιο τον αγωχό του αερίου. Που έρχεται το αέριο που περνάει από την Καβάλα, που παίρνουμε από την Ουκρανία, από αυτά που έρχεται το αέριο, το χτυπούσανε τέτοια τα κύματα. Μάλλον δεν έγινε σωστά η πράξη. Μάλλον δεν εκτίμησαν τη διάβρωση, αλλά δεν έγινε και σωστά η πράξη της αναρρίχισης. Όλες οι κατασκευές μας από εκεί. Σύμφωνα με την ίδια τη νομοθεσία, αυτή η γραμμή που φτάνει μέχρι στη αναρρίχιση κυματισμός λέγεται γραμμή εγγυαλού. Ορίζεται και μάλιστα έτσι. Ο νομοθέτης δεν ήταν ακτομηχανικός προφανώς, ήταν νομικός. Και όρισε όμως, ίσως μία υπερβολή, όρισε η γραμμή εγγυαλού μέχρι εκεί που θα φτάσει το χειμέριο κύμα. Αυτή δηλαδή η γραμμή υπέρα, η μάξιμου της αναρρίχισης είναι μια γραμμή που την χαράζουμε στους χάρτες και λέγεται γραμμή εγγυαλού. Και από εκεί και πέρα αρχίζει μια άλλη νομοθεσία και λέει στα 100 μέτρα δεν μπορείς να κτίσεις. Αυτή όμως η γραμμή δεν είναι τόσο εύκολο να την προσδιορίσουμε. Εξαρτάται από τη διάβρωση. Εξαρτάται από την κλιματική αλλαγή. Εξαρτάται από τα κύματα που θα χτυπήσουν την περιοχή. Μπορεί ξαφνικά να εφανιστούν κύματα 6 μέτρα ύψος και να έχουμε πολύ μεγάλες αναρριχίσεις. Τότε η γραμμή εγγυαλού, θεωρητικά με αυτά που λέει ο νομοθέτης, θα πρέπει να είναι 2 και 3 και 5 και 10 μέτρα. Και έχουμε πολλές φορές αυτή την αντίφαση, να κτίσεις ένα σπίτι σε 100 μέτρα από τη γραμμή εγγυαλού ή λόγω διαβρώσεων να χαθεί η αμμουδιά ή λόγω ακριών φαινόμενων η γραμμή αυτή να προχωρήσει 10-15 μέτρα και εσύ θεωρητικά είσαι παράνομος. Υπάρχουν κάποιες αντιφάσεις γι' αυτό ίσως ο ορισμός δεν είναι τόσο σωστός, δηλαδή εκεί που αναρριχάται το μέγιστο κύμα. Θα επανέλθουμε σε όλο αυτό γιατί κάτι θα δούμε παραπάνω. Εδώ λοιπόν τη ρίχωση δεν θέλω πολύ να μείνουμε απλά μόνο να καταλάβουμε πάλι είναι η διατήρηση της ισχύος ανάμεσα σε δύο σημεία. Από εκεί προήλθαν όλοι οι τύποι που βουλέψατε και δεν θα επανέλθουμε γιατί τους έχετε κάνει με την κυρία Λοκογεωργάκη. Ας δούμε όμως τώρα και θέλω να μου εξηγήσετε το φαινόμενο της διάθλασης. Έχετε κάνει, έχετε κάνει και άσκηση, τι γίνεται στη διάθλαση, γιατί έχουμε διάθλαση του κύματος. Καταρχάς κάποιος να μου πει, το λέμε κιόλας εδώ, τι είναι η διάθλαση, ποιο είναι το φαινόμενο της διάθλασης. Αν το λέμε ας πούμε και αν δεν το λέμε, το δείχνουμε κιόλας. Έρχεται ένας κυματισμός και προσπίπτει πλάγια σε μια ακτή. Λόγω του φαινομένου της διάθλασης, τι θα παρατηρήσουμε, τι θα γίνει. Εν έχετε δει, καθέστε εσείς σε μια παραλία, άθεστε εδώ βλέπετε τη θάλασσα μπροστά σας. Έρχεται από αριστερά. Εσείς μπροστά στο κυματισμό, πώς το βλέπετε να σκάζει. Μπορεί δε να απορρούνε, γιατί οι κυματισμοί συχνά όλο σχεδόν κάθετας στις ακτές χτυπάνε. Έρχονται κάθετας στις ακτές. Δεν το απορρούν πολλοί κόσμους. Και εσείς φαντάζομαι, όταν καθόσαστε στη παραλία και λέτε εκεί στο ποσίδι που πάτε, βλέπετε ένα κύμα να έρχεται, από δεξιά θα έρθει από αριστερά, από ευθεία πάνω κάτω θα χτυπήσει σχεδόν κάθετα την ακτή. Αυτό είναι το φαινόμενο της διάθλασης. Διάθλαση είναι η αλλαγή κατεύθυνση του κύματος όσο πλησιάζει στην ακτή. Και τίνει οι κυματοκορυφές τους να είναι παράλληλες στην ακτόγραμμή, παράλληλες στις ισοβαθείς, ή ο κυματισμός, το λέμε αλλιώς, να προσπίπτει κάθετα στην ακτή. Μπορεί να ξεκινήσει ο κυματισμός με μία πλάγια πρόσθεση και μετά ο κυματισμός θα τίνει να πέσει κάθετα σε μία ακτή. Αυτό είναι το φαινόμενο της διάθλασης, δηλαδή η αλλαγή της κατεύθυνσης του κύματος, όπου η κυματοκορυφή γίνεται παράλληλα στην ακτή ή ο κυματισμός προσπίπτει κάθετα στην ακτή. Τώρα είναι δύσκολη η ερώτηση. Η προηγούμενη υποθέωτα ότι την ξέρετε. Ρωτάμε γιατί θα γίνει αυτό. Πάλι κάπου το λέμε. Δεν θέλω να μου γράψετε εξετάσεις όταν ρωτάμε γιατί θα γίνει ότι γράφει το βιβλίο λόγω της επίδρασης του βάθους. Τώρα αυτή τη φορά μάλλον θα γράψουμε βιβλία. Κρίσιος ερωτήσεις. Οπότε θα αποφύγουμε να μου γράφετε μέσα ότι γράφει το βιβλίο. Δεν ρωτάω να μου πείτε λόγω της επίδρασης του βάθους της θάλασσας που γράφει μέσα το βιβλίο. Γιατί και πώς λειτουργεί αυτό το φαινόμενο θέλω να το καταλάβω. Ακριβώς. Το λέμε εδώ ακριβώς. Αυτό είναι όλο. Εδώ λοιπόν απλά σε αυτή τη κυματοκορυφή, σε αυτό το κεμματισμό, αυτό το σημείο βρίσκεται σε ένα μικρότερο βάθος από και αυτό το σημείο. Αν βρίσκεται σε μικρότερο βάθος, τότε η ταχύτητα διάδοσής του είναι μικρότερη. Εδώ είναι μεγαλύτερη. Εδώ λοιπόν αυτά τα σημεία ταξιδεύουν πιο γρήγορα από αυτά τα σημεία. Αφού ταξιδεύουν πιο γρήγορα θα πλησιάσουν πιο πολύ, πιο γρήγορα στην ακτή. Και έτσι θα τύνουν να γίνουν όλα παράλληλα. Αυτά τα σημεία που πάνε πιο καθυστερημένα, αυτά πιο γρήγορα τα προλαβαίνουν. Και έτσι έχουμε αυτή την πλάγια από πλάγια πρόσπτωση. Γίνεται κάθετη πρόσπτωση στην ακτή. Αυτό είναι το φαινόμενο της διάθλασσης. Πολύ ωραία. Εντάξει λοιπόν. Οι ερωτήσεις μας είναι γιατί πολλές φορές. Γιατί αν δεν κατανοήσουμε γιατί, δεν μπορούμε να μείνει μέσα. Θα το θυμηθούμε πάντα. Πάει η διάθλασση. Δεν την κάνουμε ποτέ τυποποιημένα γνωρίζοντας αυτό. Εδώ είναι το κλασικό παράδειγμα της διάθλασσης. Κάτω το διάγραμμα είναι το σωστό. Βλέπουμε εδώ ο ίδιος ο κυματισμός. Οι ορθογωνιές του. Ο ίδιος ο κυματισμός με την ίδια γωνία. Εδώ προσπίπτει κάθετα στην ακτή. Οι ακτές βέβαια δεν είναι ωραίες και παράλληλες ισοβαθής. Αλλά η τοπογραφία είναι πολύπλοκη. Εδώ έχουμε ένα ακροδύρο και δύο κόλπους. Και βλέπουμε ο κυματισμός. Από αυτά τα σημεία εδώ θα στρίψουν προς τα δεξιά. Εδώ θα στρίψουν προς τα αριστερά. Αυτή είναι η διάθλασση. Εδώ πάλι αυτά θα στρίψουν για να πάνε κάθετα στην ακτή. Αυτά θα στρίψουν για να πάνε κάθετα στην άλλη την ακτή. Και έτσι έχουμε αυτή εδώ. Πώς να καταλάβουμε και κάτι άλλο όμως τώρα. Αν υποθέσουμε ότι η συνολική ενέργεια του κυματισμού... είναι η ίδια εδώ και περικλείεται μέσα σε αυτή την έκταση. Τι γίνεται καθώς είμαστε εδώ... ή συμβάλουν η κατεύθυνση του κύματος, ας πούμε, οι ορθογόνιας που λέμε... και οι κυματισμοί από δεξιά και από αριστερά κάπως ενώνονται και προστίφονται. Ενώ εδώ απλώνονται. Πού θα περιμένουμε από τις δύο περιπτώσεις να έχουμε μεγαλύτερη ενέργεια. Σε σημεία κοντά στην ακτή εννοώ. Το λέμε πριν αρχή διατήρησης ενέργειας είχαμε μόνο κάθε την πρόσφαση... όλα ήταν ιδανικά παράλληλα στο βαθύ. Εδώ είμαστε στον χώρο και γίνεται μια ανακατανομή της ενέργειας στον χώρο. Η αρχή διατήρησης ενέργειας διατηρήθηκε στον χώρο... αλλά δεν διατηρήθηκε τοπικά, κάπου έχουμε παραπάνω ενέργεια... μεγαλύτερη ενέργεια κάπου έχουμε μικρότερη. Εδώ λοιπόν που περιμένουμε να έχουμε λογικά μόνο σκεπτόμενοι μεγαλύτερη ενέργεια... σε αυτή την περιοχή ή σε αυτή την περιοχή. Στο κρετήριο μεγαλύτερη ενέργεια προφανώς γιατί συμβάλουν κυματισμοί... ενώνονται κυματισμοί από δύο κατευθύσεις και έχουμε αύξηση του ύψους κύματος. Εδώ οι δύο κυματισμοί ο ένας πάει δεξιά ο ένας πάει αριστερά... δεν μακρύνονται οπότε απλώνει ας πούμε αυτή την έκθεση ενέργεια σε μεγαλύτερη έκταση. Αυτά που είδαμε στα προηγούμενα μαθήματα αναφορούσαν ότι δεξιά την περίπτωση... όπου η ενέργεια λόγω διάθλασης απλώνεται. Άρα ο συντελεστής διάθλασης που είχατε κάνει δεν θα πάρει ποτέ την τιμή μεγαλύτερη από τη μονάδα. ΚΑΠΑΡ από το refraction που είναι διάθλαση δεν θα πάρει ποτέ την τιμή πάνω από τη μονάδα. Πάντα θα είναι μικρότερος της μονάδας. Αυτό να ξέρετε αν κάνετε κανένα λάθος της πράξης και βρείτε λίγο μεγαλύτερο ΚΑΠΑΡ από τη μονάδα. Αυτό είναι ένα λάθος, βάλετε ένα θαυμαστικό, πείτε έκανα κάποιο λάθος, θα το καταλάβουμε. Απλά θέλω να το ξέρουμε. ΚΑΠΑΡ που κάνα το συντελεστής της διάθλασης θα πρέπει να είναι πάντα μικρότερος της μονάδας γιατί δηλώνει αυτό, ότι η ενέργεια του κύματος απλώνεται. Άρα το ύψος του κύματος στα πιο ριχά νερά λόγω διάθλασης θα είναι μικρότερο από το ύψος του κύματος στα βαθιά νερά. Εδώ και μια φωτογραφία για να το καταλάβουμε, να δούμε πότε πάνω αριστερά πώς ο κυματισμός, το βλέπετε με τον Αφρό με τη θράψη του, πώς ακολουθεί την ακτογραμμή. Όπως και αν άρχισε θα ακολουθήσει την ακτογραμμή. Για να πάει ακόμα και σε μία μικρή προεξοχή που είναι απάνω το διάγραμμα, τίνει ο κυματισμός πάλι να πάει κάθετα στην ακτή μας. Αυτή είναι όλη η διαργασία που γίνεται. Εμείς όμως, αυτό αντιμετωπίσαμε, αυτό που κάνατε με την κυρία Λοκογεωργά και τους τύπους που τους περνάμε, αντιμετωπίσαμε λίγο ιδανικές συνθήκες. Και από εδώ και πέρα έτσι θα δουλεύουμε δηλαδή. Κυματισμός, γωνία πρόσθοσης, μία γωνία πρόσθοσης πάνω σε παράλληλες οβαθείς, που τύνουνε, φαίνονται εδώ από τις κορυφές, τύνουνε να πάνε κάθετα στην ακτογραμμή. Έχουμε κατανοήσει τώρα καλά γωνία πρόσθοσης. Τι σημαίνει? Εδώ έχουμε τον έναν ορισμό. Φαίνεται ένας ορισμός. Θέλω να ακούσω αυτόν τον ορισμό, να ακούσω και έναν άλλον. Γωνία πρόσθοσης, λέμε, γωνία πρόσθοσης είναι 45 μήρες, 30 μήρες. Τι σημαίνει αυτό? Αυτός είναι ο δεύτερος ορισμός. Σωστά, δύο είναι οι ορισμοί. Ή αυτό που είπε τώρα ο συνάδελφος, οι κορυφές των κυματισμών με την ισοβαθή, στα βαθιά νερά, αυτή εδώ η γωνία που σκηματίζεται εδώ, αυτή η γωνία ας πούμε. Ή οι κάθετοι της ισοβαθής με τη γωνία της διάδοσης των κυματισμών. Με την ευθεία διάδοση των κυματισμών αυτή η γωνία, αυτή που παρουσιάζεται εδώ. Δηλαδή το ένα το βέλος αυτό εδώ που καταλήγει και πάει να γίνει κάθετο στην ακτή με την κάθε ισοβαθή. Οπότε δυο γωνίες που έχουν τις πλευρές τους κάθετες είναι ίσες μεταξύ τους. Αυτή η δύο είναι οι ορισμοί. Μην μπερδεύετε τίποτα άλλο. Είναι σημαντικό αυτό γιατί τώρα λίγο καμιά φορά έχουμε και μια συγκεχημένη εικόνα. Να σας πω. Με την κάθε ισοβαθή, σαφέστατα, που σχηματίζει η ορθογόνια, η ορθογόνια με την κάθετι, σαφέστατα. Η ορθογόνια που είναι κάθετη στις σχηματοκορυφές με την κάθετη στην ισοβαθή. Αυτή είναι η γωνία πρόσθεσης. Για να το καταλάβουμε θα πούμε κάτι πολύ απλό. Η γωνία πρόσθεσης όταν οι κυματισμοί προσπίπτουν κάθετα στην ακτή πόσο είναι. Μόνο αυτό θα ξέρετε και τα βγάλατε όλα. Πόσο είναι? Μηδέν. Άρα, έχουμε μηδέν γωνία πρόσθεσης όταν οι κυματισμοί προσπίπτουν κάθετα στην ακτή. Νόημα οι κυματισμοί να πάουν παράλληλα στην ακτή, σχεδόν δεν υπάρχει. Δεν λύνεται εύκολα το πρόβλημα. Υπάρχει δηλαδή, προφανώς στη φύση τα πάντα υπάρχουν, αλλά μαθηματικά θα έχουν θραυστεί, δεν το αντιμετωπίζουμε. Άρα, δεν υπάρχει το 90. Μέσα στη φύση δουλεύουμε ή μάλλον μαθηματικά δουλεύουμε για να αναπαράγουμε τη φύση 60-70. Μετά αρχίζουν και γίνεται παράλληλα και δεν έχουν ήδη θραυστεί. Δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε εύκολα παρά μόνο μαθηματικά μοντέλα. Άρα λοιπόν, για να το ξεκαθαρίσουμε πλήρως αυτό. Η γωνία πρόσθεσης όταν οι κυματισμοί προσπίπτουν κάθετα στην ακτή είναι μηδέν. Από εκεί και πέρα έχουμε αυτές τις... Κοίταξε. Το βοράς παίζει ρόλο όταν δεν παίζει κανένα ρόλο δηλαδή στο ίδιο το φαινόμενο. Γιατί η φύση δεν έχει καμία σύμβαση με το βορά. Οι κυματισμοί μάρχονται μόνο από το βορά ή από το νότο. Παίζει ρόλο γιατί τους ονομάζουμε τους κυματισμούς. Βόρους κυματισμούς, νότιους κυματισμούς. Τους ονομάζουμε με βάση στον προσανατολισμό του βορά. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο βοράς σε αυτή την περίπτωση, αν ο βοράς είναι προς τα πάνω, τότε πραγματικά αυτός ο κυματισμός τι θα είναι για να το καταλάβουμε. Το κάνουμε μετά όμως. Αυτός τι θα είναι. Τι θα είναι. Μπράβο. Θα είναι βορειοδυτικός. Άρα μία ακτή, ας πούμε, αν ήταν αυτή κοιτούσε στο βορά, θα τη χτυπούσαν. Άρα είναι άνεμη, βορειοανατολική, βορειοδυτική. Αλλά αυτό θα το πούμε παρακάτω, όταν θα δούμε τι θα κάνουμε για την πρόγνωση των κυματισμών. Και όχι τώρα. Αυτή η ακτή βλέπει βορά. Αν αυτή είχε 10 μοίρες από το βορά, πάνω όλα. 20, 150, 200. Αλλάζουν όλα. Οπότε δεν έχει σχέση. Το βορά, κάθε φορά, όταν έχουμε να λύσουμε ένα πρόβλημα, το παίρνουμε και το προσαρμόσουμε περίπου να είναι έτσι. Δηλαδή, να είμαστε εμείς από τη μεριά της ακτής και να βλέπουμε τη θάλασσα, για να διευκολυνθούμε με όλους αυτούς εδώ τους τύπους. Αλλά η ανάλυση που θα κάνουμε πριν, για να δούμε τι κυματισμί χτυπάνε την περιοχή μας, το έργο μας, το λιμάνι μας, αν έχουμε ένα λιμάνι εκεί, προφανώς θα έχει να είναι βορειο, κυματισμί, βορειοανατολική, βορειοδυτική. Εφόσον το βρίσκουμε εμείς, δεν μας το δίνει κανένας, δεν θα πάμε σε κανέναν δήμαρχο εκεί, για να μας δώσει ο δήμαρχος μια δουλειά και θα σας πει, το χτυπάνε βόρειο, κυματισμί και τόσες μοίρες. Αυτό που θα σας δώσει ο δήμαρχος, δεν είναι αυτή την περιοχή, θέλω να μου κάνει σε ένα λιμάνι. Εντάξει, οπότε προχωράμε. Δεν έχουμε τίποτα άλλο. Λίγα για την περίθλαση. Κάνατε και άσκηση την περίθλαση, έτσι. Ωραία. Τι είναι περίθλαση? Ακριβώς. Οπότε το ξέρετε καλά. Η διάδοση πίσω από τα εμπόδια, από ένα σώμα που είπε η συναδέλφηση, πίσω από τα εμπόδια. Και προφανώς έχουμε και αλλαγές στην κατεύθυνση. Αλλά ωραία, αφού το έχουμε κατανοήσει αυτό, τι είναι η περίθλαση. Μπορεί κάποιος να μου πει τι θα γινόταν αν δεν είχαμε το φαινόμενο περίθλασης εδώ πέρα, τώρα, ας πούμε. Έτσι, να το καταλάβω ότι το καταλάβατε. Δεν είχαμε περίθλαση, δεν υπήρχε περίθλαση στη φύση. Τι θα γινόταν εδώ, αν σβήναμε και τα φώτα. Τα βλέπαμε, τι θα γινόταν. Για να καταλάβω ότι το καταλάβαμε. Όχι αυτό, ας σβήναμε και αυτό το βίντεο προβολή, τι θα γινόταν εδώ. Έχουμε ένα παράθυρο. Εδώ αν καθόμουν, ας μας κόταν έτσι το φως, θα ήχαμε σκοτάδι και εδώ θα με βλέπατε. Πάμε μια δέσμη φωτός. Η περίθλαση, ουσιαστικά, είναι η διάδοση του κύματος πίσω από το εμπόδιο, γι' αυτό διαδόθηκε και κυματισμός πίσω από το εμπόδιο και βλέπουμε. Αυτό είναι βέβαια, έχουμε και τις ανακλάσεις, όλα αυτά, αν θα τα δούμε λίγο σε ένα λιμηνικό έργο. Άρα η διάδοση πίσω από το εμπόδιο, που γίνεται και η αλλαγή της κατεύθυνσης. Για να δούμε τώρα, πώς θα καταλάβουμε καλά, δεν θέλω έτσι να μείνω σε αυτά, τα έχετε κάνει με την κυρία Λουκοκιοργάκη. Ίσως αυτό το πίνακα θα μας δώσει κάτι, ο πίνακας Βίγκελ έτσι θα δουλεύουμε στις εξετάσεις, που θα μου πει κάποιος από τι εξαρτάται η περίεθλαση του κύματος. Πάντα εννοούμε έναν κυματοθράφτη, εδώ βλέπετε το πρόβλημα που λύνει ένας ημιάπυρος κυματοθράφτης, αριστερά είναι το κρομμόλιο, δεξιά πάει άπειρα, τώρα το άπειρο σε εμάς μπορεί να είναι και 200 και 300 μέτρα, θα είναι χιλιόμετρα ή για έναν μαθηματικό άπειρο, μπορεί να είναι 100-200 μέτρα, δηλαδή κάπου να πάει πεπερασμένο, που να μην επηρεάζει το πρόβλημα. Για εμάς τους μηχανικούς υπάρχει η έννοια το άπειρο προφανώς στους τύπους μας, αλλά είναι κάτι πολύ μεγάλο ή πολλές φορές και το ίδιο το μηδέν να μην είναι ποτέ μηδέν, να είναι κάτι πολύ μικρό. Ένα νούμερο για εμάς το 10 στιγμίων 10 να είναι μηδέν, δεν είμαστε φυσικοί ούτε μαθηματικοί. Ας πείτε ότι η ταχύτητα, το ύψος του κυματισμού είναι 0,001, τι θα πούμε, δεν είναι μηδέν, είναι 1 χιλιωστό ύψος του κυματισμού, τι θα κάνει, αν βγάλουμε από τους τύπους κάτι, ας πούμε. Έτσι και εδώ το είμαι άπειρο είναι κάτι πολύ μεγάλο, εκτείνεται δεξιά κάπου πολύ μεγάλο, αλλά θέλω να μείνω, καταλαβαίνετε πόσο προσπίπτει ο κυματισμός και τις γωνίες που επηρεάζεται. Θέλω να δούμε λίγο το ρόλο της περιόδου στο συντελεστή περίθλασης. Καταρχάς πώς ορίζουμε το συντελεστή περίθλασης, θυμόμαστε, που όλα αυτά είναι συντελεστής περίθλασης μέσα. Πώς ορίζεται το συντελεστή περίθλασης. Σε λέμε εδώ στο σημείο α έχει συντελεστή περίθλαση στις 0,5. Τι σημαίνει αυτό. Αν έξω από τον κυματοθράφτη εκεί που λέει η γραμμή κορυφής σε αυτή την περιοχή, ο κυματισμός είναι ένα μέτρο, ο συντελεστής περίθλασης στο σημείο α είναι 0,5, το ύψος σκήματος στο σημείο α. Πόσο είναι. 0,5. Άρα λοιπόν αν πολλαπλασιάσουμε το συντελεστή περίθλασης με το ύψος σκήματος που προσπίπτει, θα μας δώσει το ύψος σκήματος πίσω από τον κυματοθράφτη στο σημείο που μας ενδιαφέρει, στο σημείο που υπολογίσαμε το συντελεστή περίθλασης. Και έτσι λοιπόν να πούμε τώρα μια πολύ κλασική ερώτηση που έχουμε βάλει αρκετές φορές και δεν είχαμε και πολλές σωστές απαντήσεις. Απλά πώς επηρεάζεται ο συντελεστής περίθλασης σε σχέση με την περίοδο του κύματος. Όταν μεγαλώνει η περίοδος μεγαλώνει ή μικρένει ο συντελεστής περίθλασης. Ένας απλός συνειρμός και εδώ φαίνονται όλα. Αλλά θα σας πω και ένα παράδειγμα για να σας μείνει ας πούμε το συντελεστή περίθλασης. Το βλέπετε εδώ, αλλά ρωτάω πολύ κλασική ερώτηση. Αν έχουμε ένα κυματισμό 5 σεκόντ και ένα κυματισμό 50 σεκόντ περίοδο και τα δύο, ποιος θα μπει πιο εύκολα μέσα στο λιμάνια να σας το πω αλλιώς. Πολλές φορές εδώ φαίνεται ας πούμε όσο εξαρτάται. Για ρίξαμε μια ματιά πάνω είναι Άλ. Η απόσταση δηλαδή το Ά εδώ που δείχνει είναι εκεί που πάει το Ά με το μήκος του κύματος. Ακριβώς. Όσο μεγαλύτερη περίοδο έχουμε, τόσο πιο μεγάλους συντελεστής περίθλασης έχουμε. Αυτό φαίνεται και από εδώ το πίνακα από τους τύπους που μεγαλώνουν οι συντελεστές περίθλασης, γιατί όσο μικρότερο Άλ έχουμε, δηλαδή για ένα σταθερό Ά όσο μεγαλώνει το Ά, που είναι το Ά το μήκος του κύματος που εξαρτάται από την περίοδο, μεγάλες περιόδους μεγάλα μήκη κύματος, μικρές περιόδοι μικρό μήκη κύματος, άρα όσο το Ά μεγαλώνει, Άλ μικρένει, και το βλέπετε είναι οι τιμές ψηλά ψηλά που είναι πάντα μεγαλύτερες. Άρα θέλουμε ένα πολύ καλό κανόνα ότι οι κυματισμοί που έχουν μεγάλο μήκος, άρα εννοείται ότι έχουν μεγάλη περίοδο για το ίδιο το βάθος, θα έχουν μεγαλύτερες συντελεστές περίθλασης, πρακτικά σημαίνει ότι θα μπαίνουν στο λιμάνι πιο εύκολα. Θα μπαίνουν μεγαλύτερο ύψος κύματος μέσα στο λιμάνι. Αυτό θέλω λίγο να το έχουμε καλά κατανοήσει, είναι σημαντικό. Άλλο οι βραχοί σκηματισμοί και άλλο οι μακροί κυματισμοί. Έχει νόημα στο σχεδιασμό των λιμενικών έργων. Αν έρθει ένας μακροίς κυματισμός, έστω και μικρός να είναι, θα μπει ολόκληρος μέσα στο λιμάνι. Το λέω μακροίς κυματισμός με ένα μήκος 200 μέτρα, 1.000 μέτρα. Όχι ανεμογενείς από άλλη αιτία, θα μπει ολόκληρος μέσα στο λιμάνι. Και για να το καταλάβουμε αυτό καλά, για να μας μείνει μέσα όσο μακροίς κυματισμός, ένας πολύ μακροίς κυματισμός, δηλαδή ένας κυματισμός με πολύ μεγάλη περίοδο, είναι το Tsunami. Το σεισμογενές κύμα, το κύμα που περέχεται από ένα σεισμό, δηλαδή φουσκώνει ο πυθμένας της θάλασσας, μετακινείται, τεράστιες προφανώς εκτάσεις, πυθμένα της θάλασσας μετακινούνται χιλιομέτρων, σηκώνουν τη στάθμη θάλασσας και αυτό είναι ένα Tsunami, το οποίο μεταδίδεται και χτυπάει τις ακτές. Tsunami στα γιαπονέζικα σημαίνει το κύμα του λιμανιού. Tsunami, το κύμα του λιμανιού. Το κύμα δηλαδή που μπαίνει μέσα στα λιμάνια. Τα λιμάνια όμως τα κάνουμε για να μην μπούν τα κύματα μέσα. Αυτός όμως και ο Tsunami μπαίνει μέσα στα λιμάνια. Μπαίνει γιατί είναι μακρύς κυματισμός, έχει μεγάλο μήκος και μπαίνει ολόκληρος μέσα στο λιμάνι. Οπότε δεν προστατεύονται τα πλοία. Γι' αυτό ανησυχούσαν οι Ιαπωνέζες, γι' αυτό ανησυχούν στα Tsunami όλοι, δεν είναι μόνο η αναρρίχηση. Θα μπει μέσα στο λιμάνι ολόκληρος. Ένα μέτρο είναι έξω από το λιμάνι. Ένα μέτρο θα είναι και μέσα στο λιμάνι περίπου. Άντε να είναι 90 εκατοστά, να έχει ένα μικρό συντελεστή περίθρασης. Ολόκληρο, γιατί σαν να φουσκώνει ολόκληρη θάλασσα. Αλλά να πούμε και ένα δεύτερο παράδειγμα, πιο καθημερινό από το Tsunami. Ποια είναι ο μεγαλύτερος κυματισμός που υπάρχει, μεγαλύτερος ενός σε μήκος ή σε περίοδο που υπάρχει στη φύση. Η Παλήρια. Έχει 12,5 ώρες περίοδο, ώρες. Οι κυματισμοί ανεμογενείς έχουν 12,5 δευτερόλεπτα. 15 δευτερόλεπτα, 20 πολύ δευτερόλεπτα οι ανεμογενείς, οι βραχείς. Άλλοι κυματισμοί μπορεί να έχουν κάτι λεπτά. Το Tsunami μπορεί να φτάσει μάξιμο σε δεκάδες λεπτά. Αλλά 12,5 ώρες περίπου είναι η Παλήρια, ένα τεράστιο κύμα. Όταν λοιπόν φουσκώνει το Αιγαίο από την Παλήρια, φουσκώνει ολόκληρο το Αιγαίο. Όλο το βόρειο Αιγαίο θα φουσκώσει από την Παλήρια. 10 κατοστά που είναι η Παλήρια στο βόρειο Αιγαίο. Ε, οπότε θα συναντήσει το λιμάνι της Μητυλίνης. Δεν θα το φουσκώσει όλο το λιμάνι της Μητυλίνης. Θα έχει περίθλαση, θα φουσκωθεί το λιμάνι της Μητυλίνης 1 εκατοστό, ενώ έξω όλη η θάλασσα, όλο το βόρειο Αιγαίο θα φουσκώσει 10 κατοστά. Να καταλάβουμε ότι προφανώς όσο πιο μεγάλο περίοδο είναι του κύματος, τόσο πιο η διάδοσή του μέσα στο λιμάνι είναι πιο σημαντική. Δηλαδή, σαν να μην υπάρχει λιμάνι, γιατί φουσκώνουν όλα. Τώρα είπαμε αυτά τα τρία τα φαινόμενα ρίχωση, διάθλαση, περίθλαση. Λίγο καταλάβαμε, γιατί βάζουμε και θεωρία εκτός από ασκήσεις, αλλά φέτος είπαμε αυτή τη χρονιά, μάλλον τώρα θέλω να το συζητήσω και με τους συναδέλφους, λίγο να είμαστε πιο ελαστικοί στη θεωρία, γιατί χάνεται πολλούς βαθμούς στη θεωρία και δεν θα είναι ποτέ καιρό πια που δεν είναι από στη ήθιση, δεν είναι απλή γνώση, περιγραφή φαινομένων από το βιβλίο. Θα είναι με ανοιχτά τα βιβλία, δεν θα έχουμε καινούτο μισάωρο μάλλον, τώρα το λέω μάλλον, γιατί δεν το έχουμε καταλήξει ακόμα. Θα μπαίνουμε μέσα, θα έχει κάποιες 2-3 ερωτήσεις θεωρία, κρίσιος όμως, σαν και αυτές που είπαμε, γιατί γίνεται αυτό. Με ανοιχτά τα βιβλία και από εκεί και πέρα αυτό που μας νοιάζει, είναι να έχετε κατανοήσει καλά τα φαινόμενα. Ας βγαίνουμε από εδώ, δεν είναι φυσική όμως, μην το βλέπετε κυκλοπεδικά. Αύριο θα πάτε να σχεδιάσετε ένα λιμάνι. Οι ακτές μας που είχαμε πει και στο πρώτο μάθημα χάνονται, ξαφανίζονται, διαβρώνονται, οι αμμουδιές μας μειώνονται. Θα πάτε να αντιμετωπίσετε τη διαβρώση μιας ακτής, που οφείλεται ουσιαστικά στο φαινόμενο της θράψης. Αν δεν είχαμε θράψη, μπορεί να μην είχαμε κανένα πρόβλημα ακτών. Άρα, τη θράψη, μην τη βλέπετε. Ωραία, μάθαμε και λίγο φυσική τι είναι θράψη και θράβει το κυματισμός, χάνεται ενέργεια και τέτοια, δεν είναι καθόλου έτσι. Θα βγάλουμε τύπους μέσα, που από αυτούς θα σχεδιάσουμε ένα έργο για να προστατέψουμε την ακτή μας, θα σχεδιάσουμε ένα λιμενικό έργο, η περίθαλαση. Δεν είναι ωραίο φυσικό φαινόμενο. Από αυτό σχεδιάζουμε το έργο. Ο σκοπός μας σε ένα λιμενικό έργο είναι να εξασφαλίσουμε μια ηρεμία, να δέσουν τα πλοία και να εκφορτώσουν τα εμπορεύματα. Άρα, αυτό που θέλουμε να εξασφαλίσουμε στο λιμάνι είναι ύψος κύματος μέσα στο λιμάνι, κάτω από μισό μέτρο περίπου. Ο κυματισμός θα μπει από περίθαλαση μέσα. Πρέπει να το σχεδιάσουμε έτσι, να μην μπει κυματισμός μέσα σε εκεί που δένει το πλοίο, να μην φτάσει ποτέ πάνω από μισό μέτρο για να μπορέσει να λειτουργεί το λιμάνι. Αυτή είναι η όλη φιλοσοφία. Άρα, μην βλέπετε την περίθαλαση και τη διάθλαση, τα ακούτε από τη φυσική του γυμνασίου, θα τα χρησιμοποιούμε για το σχεδιασμό των λιμενικών έργων. Παίρνουμε τώρα στη θράψη που είπαμε, το κυματισμό. Ας δούμε λίγο δύο ειδών θράψης, θα ασχοληθούμε όμως με το δεύτερο είδος. Η πρώτη, όποτε καθόμαστε σε μια παραλία και έχει μια θάλασσα ταραχή, βλέπουμε την θάλασσα, βλέπουμε και αρκετά βαθιά τον αφρό, το οποίο προφανώς καταλαβαίνουμε ότι όπου είναι ο αφρός είναι θράψη, αυτό είναι θράψη του κύματος. Το βλέπουμε στα βαθιά έναν αφρό στην επιφάνεια. Αυτό είναι η θράψη στα βαθιά νερά. Αυτό γίνεται το ότι καθώς δημιουργείται ο κυματισμός και μεταδίδεται η λεπιδράει στα βαθιά νερά, αρχίζει, φυσάει και ο αέρας, αυξάνεται η ενέργεια του κυματισμού όσο προχωράει, τότε φτάνουμε σε κάποια σημεία που πάλι να έχουμε οι κορυφές τους σε αυτά εδώ τα σημεία. Εδώ, να είναι πολύ οξυμένες, μητερές ας το πούμε, και εκεί ο κυματισμός τύνει κοντά στην κορυφή του να γίνει σε μια πολύ μεγάλη κλήση να έχει, για να έχουμε λύση να τύνει δηλαδή σε κάποια σημεία να πάει και στην κατακόρυφη. Δεν αντέχει λοιπόν ο κυματισμός, η φύση δεν αντέχει ο κυματισμός να έχει τόσο μεγάλη οξία κορυφή και θράβεται. Κάποια σημεία, αυτός που είναι ο αφρός, φεύγουν από την μάζα του νερού, φεύγουν από τη θάλασσα και γίνεται, αναμυγνύονται με τον αέρα, γι' αυτό είναι άσπρος στη θράψη. Αυτό που βλέπουμε είναι μια διφασική ροή αέρας-νερό. Ο αφρός είναι το ενδιάμεσο, αέρας με φυσαλίδα νερού. Αναμυγνύεται ο αέρας με το νερό, δημιουργούνται αυτές τις φυσαλίδες γιατί τα υλικά σημεία τύνουν να φύγουν έξω. Έχουν πολύ μεγάλες ταχύτες να φύγουν έξω από τη φάση του νερού και να γίνουν σε αυτή τη φάση που είναι ανάμεσα αέρας και νερό. Ουσιαστικά υπάρχει μια κατάδυση προς τα μπροστά που θα τη δούμε λίγο καλύτερα. Άρα μέσα στα βαθιά νερά δεν μπορούμε να έχουμε τέτοια ύψη κύματος που να είναι πολύ μεγάλα. Κάποια ύψη κύματος δεν μπορούν να είναι πολύ μεγάλα. Το κριτήριο για να δούμε αν ένας σκηματισμός από το σημείο και πέρα, που είναι θεωρητικό αυτό το κριτήριο, θα δημιουργείται μια υδροδυναμική αστάθεια είναι αυτό εδώ. Ήψος κύματος προς το μήκος, η μέγιστη τιμή που μπορεί να πάρει δίνεται από αυτό εδώ το τύπο. Στα βαθιά νερά να το ανάγουμε, το ύψος κύματος προς το μήκος θα πρέπει να είναι μικρότερο από το 1-2-7. Προσθέξτε, αυτή είναι η μέγιστη δυνατή τιμή που μπορεί να πάρει. Δεν υπάρχει παραπάνω. Όλη η κυματισμή που βλέπουμε στη φύση, το ύψος του είναι μικρότερο από το μήκος κύματος 2-7. Είναι ένα ανώτατο όριο, έτσι θέλω να βλέπουμε τη θράψη. Ανώτατο όριο δεν μπορεί λοιπόν ένας κυματισμός να έχει μεγαλύτερο ύψος από το 14% του ίδιου του μήκους, αν είναι στα βαθιά νερά ή από εδώ το τύπο που δίνεται με την υπερβολική εφαπτωμένη. Θέλω αυτό πολύ καλά να είναι μέσα μας, ένα ανώτερο όριο. Θα κάνουμε λοιπόν πράξεις και βγάλουμε ύψος κύματος μεγαλύτερο από το 1-7 του μήκους, τότε θα πρέπει να δούμε ότι εδώ ο κυματισμός έχει θραυστεί και δεν μπορεί να έχει τέτοιο. Οι τύποι που θα κάνουμε για την πρόγνωση του κυματισμού το περιλαμβάνουν αυτό, οπότε δεν μιλάμε για πρόγνωση κυματισμών, θα το τονίσουμε αυτό, δεν θέλω λίγο να το μπερδέχουμε. Η άλλη όμως η θράψη που μας ενδιαφέρει πιο πολύ είναι στα ριχά νερά. Αυτή η θράψη περιλαμβάνεται στην πρόγνωση του κυματισμού στα βαθιά νερά, αυτή η θράψη όμως εδώ στα ριχά νερά είναι παρόμοια βέβαια αλλά άλλη διεργασία. Τι κάνει που είχαμε περιγράψει πριν, ξεκινάει η θράψη από τα βαθιά νερά την πρώτη φορά που βλέπουμε αφρό, εδώ στο βάθος δεν βλέπουμε αφρό. Άρα ο κυματισμός δεν έχει άνεμο από πίσω του, στο βάθος βάθος, όχι το αφρό το πρώτο που βλέπουμε, πολύ βαθιά. Πώς λέγονται αυτοί οι κυματισμοί που δεν έχουν άνεμο, δεν φιστάει άνεμο σε εκείνη την ώρα, για να βλέπουμε αφρό στα πολύ βαθιά νερά, στα πολύ βαθιά νερά μπορούμε να μην βλέπουμε τίποτα. Να έρχεται όμως ένας κυματισμός. Πώς λέγεται αυτός ο κυματισμός που εκείνη την ώρα που το βλέπουμε να έρχεται στην ακτή δεν φιστάει. Θα την έχετε ακούσει την έκπραση. Μπορεί να υπάρξει καλύτερα, ναι. Χρησιμοποιείται ή βουβό κύμα ή σουέλ, καλύτερα βουβό είναι λίγο πιο, όχι λαϊκό δηλαδή το χρησιμοποιείται, αλλά πιο πολύ επιστημονικά χρησιμοποιούμε τον όρο το σουέλ σαν ορολογία διεθνής ας πούμε, αλλά το χρησιμοποιούν και οι ναυτικοί γι' αυτό κιόλας. Ήρθε ένα σουέλ. Πώς έρχεται αυτό το σουέλ, κάνω και μια εισαγωγία για το επόμενο μάθημα. Πώς είναι το να ενέρθει ένας κυματισμός χωρίς άνεμο, χωρίς να φυσάει. Καθόμαστε ειδικά στην Κρήτη, καθόμαστε, βλέπουμε στο ρέθυμνο και βλέπουμε να χτυπάει το ρέθυμνο την ακτή του ρεθύμνου κύματα. Πητάζουμε, δεν φυσάει καθόλου. Ακριβώς. Κάθεσαι στο ρέθυμνο, στην ακτή του ρεθύμνου, βλέπεις κύματα, δεν φυσάει. Μπορεί να έχει φυσήξει στο βόρειο Αιγαίο, έξω από την Καβάλα, να δημιούργησε τα κύματα, να σταμάτησε να φυσάει, ή να φυσήξε μόνο στο βόρειο Αιγαίο και να συνέχιζε να φυσάει στο βόρειο Αιγαίο και μπορεί να σταμάτησε να είναι εκεί. Και τα κύματα μεταδίδονται, φυσικά, σε ένας βοριάς, περνάνε όλο το Αιγαίο και χτυπάνε την Κρήτη. Και στην Κρήτη δεν φυσάει καθόλου. Αυτό είναι το σουέλ. Εδώ, ας πούμε, σε αυτό το παράδειγμα, έχει δημιουργηθεί ένας κυματισμός με κάποιο τρόπο και διαδίδεται προς την ακτή. Και αρχίζει σε κάποιο σημείο να θράβεται. Αυτός είναι ο αφρός. Θράβεται, συνεχίζει θραβόμενος, το βλέπετε όλο τον αφρό ακόμα συνεχίζει, και φτάνει μέχρι τα σημεία κάτω που βλέπουμε, όπου ο κυματισμός αναρριχάται και σε όλη αυτή την έκταση έχει χάσει την ενέργειά του. Είναι ουσιαστικά απώλεια. Η θράψη είναι απώλεια ενέργειας του κυματισμού. Χάνει την ενέργειά του ο κυματισμός, καθώς μεταδίδεται από το σημείο θράψης που έγινε η πρώτη θράψη, μέχρι το σημείο αναρρίχησης που είχαμε δείξει και την άλλη φορά. Εδώ λοιπόν να δούμε, σαν ορισμούς, τα βαθιά νερά είναι εκεί πέρα. Σιγά-σιγά, μόλις πλησιάζουμε, αρχίζουμε, έχουμε τη ρίχωση. Είπαμε ότι με τη ρίχωση αρχίζει να αυξάνεται το ύψος του κύματος. Φτάει σε ένα σημείο που πια δεν αντέχει του κύματος. Εκεί αρχίζει να θράβεται, σε αυτό το σημείο εδώ το 2 που λέμε, αρχίζει να θράβεται η θράψη. Και μεταδίδεται θραβόμενος μέχρι να αναρριχηθεί σε όλη τη ζώνη θράψης. Αυτό είναι το φαινόμενο της θράψης σε νερά, τα οποία ξεκινάνε, ας πούμε, θα το λέγαμε πιο πολύ ριχά ή ενδιάμεσα προς ριχά νερά και ριχά νερά. Δεν είναι όπως στα βαθιά νερά κάτι στιγμή γίνεται μια θράψη, χάνεται το ύψος κύματος και σταματάει. Από τη στιγμή που θραυστεί το κύμα, αριστερά, στο σημείο 2 που λέμε, θα συνεχίσει θραβόμενο, άντε να κάνει και κανένα διάλειμμα λίγο, αλλά θα φτάσει μέχρι την αναρρίχηση με τη διαδικασία της θράψης. Πάλι κύμα είναι, πάλι κυματισμός είναι, δεν είναι κάτι άλλο. Ο αφρός μας θυμίζει κινούμενο υδραβηκό άλμα, οι ροές μοιάζουν, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι κάτι άλλο. Πάλι κυματισμός απλά έχει στην επιφάνεια τον αφρό, αυτή τη θηφασική ροή και έντονες τυρβόδιες κινήσεις, που του δίνουν σημαντική απώλεια στην ενέργειά του. Άρα λοιπόν η θράψη στα ρηχά νερά είναι μια διαδικασία απώλειας της κυματικής ενέργειας. Πού πάει αυτή η κυματική ενέργεια. Είπαμε απώλεια κινητική ενέργεια, πού πάει. Έτσι χάνεται η ενέργεια στη φύση, κάτι πρέπει να γίνεται. Ένα ποσότητα ενέργειας είναι να μεταφέρεται η άμμος από τη δράση του κύματος. Άρα ένα μέρος της ενέργειας του κύματος είναι τα εζήματα, ας πούμε τώρα τα πετρώματα. Η ανάκλαση όταν έχουμε θράψει είναι της τάξης του 1-2%, ένα μέρος είναι και αυτό. Άλλο. Ακριβώς, ένα μέρος είναι ούχους. Καθόμαστε εμείς σε μια αυτοίκη και ακούμε πλάσπρου, αυτό είναι ενέργεια. Ένα μέρος της ενέργειας του κύματος μετατράπηκε σε ήχο. Άλλο. Αυτό είναι η κατώτερη του μορφή ενέργειας. Ένα μέρος και γίνεται θερμότητα, είναι η κατώτερη μορφή ας πούμε. Ίσως είναι λίγο πιο ζεστά τα νερά μέσα στη ζωνη θράφισης που δεν σας συνισθώ να κολυμπάτε βέβαια. Μέσα στη ζωνη θράφισης θα το δείξουμε γιατί δεν πρέπει να κολυμπάτε στη ζωνη θράφισης μέσα. Έχει πολύ μεγάλη σταχύτητα στο κύμα και ρεύματα τα οποία θα μελετήσουμε, αυτά μας απασχολούν. Πείτε μου όμως το πιο κλασικό από άποψη υδραυλικής φαινόμενο που έχουμε από όλες τις ενέργειες. Πάπα με όλα. Και σας είπα ότι έχει μεγάλους έντονους στροβίλους. Τι σημαίνει αυτό, πώς το λέμε από την υδραυλική μάλλον τη μηχανική ρευστόν που κάνατε στο... Δευτωρέτος την κάνατε η μηχανική ρευστόν, στο δευτωρέτος. Πώς λέγεται αυτή η ροή? Τυρβόδης ροή. Έντονη, στροβιλόδης, τυρβόδης ροή. Η ροή κάτω από ένα θραβόμενο κυματισμό. Αυτό εδώ τι σημαίνει, τότε αντί να κάνει μια κίνηση ομαλή το κύμα, κάνει μια κίνηση τυρβόδη, έντονα διαφορετικά από αυτή την ομαλή. Μπορεί κάποιος να μου κάνει με το χέρι του, την κίνηση του υλικού σημείου σε ένα κυματισμό μέσα. Με το χέρι του να μου δείξει τι κάνει. Ρίχνουμε, ας πούμε, ένα χαρτάκι μέσα στο συστήλ του νερού. Έχουμε τα γυαλιά μας εκεί και βλέπουμε, κάτω από τη δράση του κυματισμού, αυτό το χαρτάκι πώς κινείται. Κάντε με το χέρι, έτσι. Κινείται έτσι, μια λιψοειδή κίνηση. Κοντά στην επιφάνεια μπορεί να είναι, κοντά κύκλος, κοντά στο πιθμένα να πάει, δεν μπορεί να κάνει έλειψη κοντά στο πιθμένα, δεν μπορεί να μπει μέσα στο πιθμένα, θα κάνει οριζόντια κίνηση. Έχει αυτήν εδώ την κίνηση. Μπορεί τώρα κάποιος να μου κάνει την κίνηση του ρεύματος. Ψέω, ποτάμι, ρίξουμε ένα χαρτάκι με ποτάμι, πώς θα πάει το υλικό σημείο σε ένα ρεύμα. Ξεκαθαρίσουμε και λίγο ρεύμα και κύμα, έτσι. Εσύ έχεις το μυαλό σε κανακαλό ποτάμι στην Ήπειρο. Όχι, ένα τελείως αγωγό, ανοιχτό, λίω, όλα τέλεια, ας το πούμε. Πηγαίνει έτσι. Έχεις δίκιο, τώρα πάντα το δεις, πάει έτσι. Αλλά πάει έτσι, έτσι, αυτή είναι η κίνηση του ρεύματος. Τι ανακάτεψε το ρέμα, θα το δούμε παρακάτω. Μπορεί κάποιος να μου κάνει, όμως, την κίνηση του ρεύματος σε τυρβόδη ροή. Πλησιάζει αυτό που είπες, συζήπεις το πραγματικό, ας πούμε. Πάει έτσι. Πώς θα πλησιάζει σε τυρβόδη ροή. Όταν είναι έντονη τυρβόδη ροή, τι θα κάνει, ας πούμε. Θα πηγαίνει έτσι, όμορφο, ομαλά, μεταβαλόμενο ή ομοιόμορφο. Πώς θα πηγαίνει. Θα το κάνουμε έτσι, δηλαδή, στον πίνακα να το δούμε. Αυτή είναι η κίνηση του ρεύματος. Ένα λοικό σημείο έκανα. Όταν είναι τυρβόδη ροή, πώς κάνει. Λοικό γιατί, ό,τι κάναμε στη μηχανική ρευστόν και στην υδραυλική, θα τα χρησιμοποιήσουμε εδώ πέρα, έτσι. Για αυτό και στην υδραυλική βάλαμε το κεφάλι αυτό που λέτε ποτάμια, που έχει μεταφορά εζημάτων. Γιατί θα κάνουμε εδώ μεταφορά εζημάτων, να μην ακούτε πρώτη φορά κινείται η άμμος κάτω από τη δράση των ρευμάτων, ας πούμε. Το κάναμε, το υπολογίσαμε στα ποτάμια που λέτε. Αυτά είναι αλλοβιακές ροές. Πείτε μου τώρα εδώ πώς θα έκανε, θα γινόταν η κίνηση, όταν είχαμε τυρβόδη ροή. Ήταν κάπως έτσι. Έτσι θα πήγαινε. Αυτή είναι η τυρβόδη ροή. Ή αν θέλουμε πραγματικά να το αναλύσουμε, αυτή είναι η πραγματική ροή, αν είναι η πραγματική ταχύτητα ου αυτή, ας πούμε. Αναλύεται σε μία ταχύτητα, ας το πούμε, μέση τυρβόδη κίνηση ου τόνος, συν μία τυρβόδη κίνηση που είναι ου τόνος. Άρα η ταχύτητα η πραγματική είναι μία ου τόνος τυρβόδη συν τη ροή του ρεύματος. Ας στη θέση του ρεύματος έχουμε κύμα, θα δούμε τώρα πώς θα είναι. Αυτό το έχουμε καταλάβει. Εδώ μεταφέρεται η μάζα, εδώ ου τόνος κάνει όλες τις κινήσεις στροβυλώδης, μικρές, μεγάλες, μεσαίες, στροβυλώδης κινήσεις, αλλά δεν μεταφέρεται, το υλικό σημείο μένει εδώ που είναι. Άρα αναλύσαμε αυτή την τυρβόδη ροή σε δύο. Αυτή είναι σε μία συνισθόσα μόνο τύρβη και μία συνισθόσα μόνο ρεύμα. Αυτή εδώ λοιπόν είναι η μέση τη μη τυρβόδη, δηλαδή η μέση τη στιγμή δεν μετακινείται. Το υλικό σημείο κάνει βόλτες, κάνει στροβυλώδης, δεν μετακινείται. Αυτό έχουμε μέσα στη ζώνη θράψεις, που όμως αντί να έχουμε τέτοια ροή, έχουμε αυτή τη ροή, οπότε εδώ θα είναι κάπως έτσι η ροή, που πάλι θα αναλυθεί σε δύο διαφορετικές. Έχουμε απώλεια της ενέργειας στους στροβύλους της τύρβης, οι οποίοι δεν είναι κύμα. Είναι αλλοπρόσαλες κινήσεις, χαοτικές κινήσεις, τυρβόδιες κινήσεις. Άρα ένα μέρος της ενέργειας γίνεται του κύματος, γίνεται κινητική ενέργεια και το υλικό σημείο κουνιέται χωρίς λόγο δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω σε στροβύλους. Γύρω από τον εαυτό του, ας πούμε, σε στροβύλους. Αυτό δεν είναι ένα σημαντό, όμως, γιατί καθώς κινείται έτσι, παίρνει την άμμο και τη σηκώνει από κάτω. Η απώλεια της ενέργειας, θα δούμε παρακάτω, δημιουργεί και ρεύμα, ένα ισχυρό ρεύμα. Λοιπόν, εδώ μέσα στη ζωνη θράφιση, εκτός από αυτά που είπαμε πριν, το πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε χάσει ένα μέρος της ενέργειας, συγκινήσεις, τυρβόδεις, που αν προσωμιοθούν, αν τις μελετήσουμε, ίσως είναι το κυρίαρχο και το μεγαλύτερο ποσοστό απώλειας της ενέργειας να προέρχεται από αυτούς και το μικρότερο, να είναι θερμότητα, θόρυβος, όλα τα άλλα. Και μαζί με κάποια δύο άλλα φαινόμενα, το παράκτιο ρεύμα και την ανίψωση στάθμη θάλασσας, που θα τα δείξουμε και θα τα πούμε και αυτά, αυτές είναι οι αιτίες που η ενέργεια του κύματος πια μηδενίζεται. Έχουμε διαφορετικούς τύπους τώρα με θράφιση. Δεν θέλω να επιμείνουμε πολύ πάνω σε αυτό, αλλά για να καταλάβουμε μια ακτή αν διαβρώνεται ή όχι, χωρίσαμε τους τύπους θράφισης τέσσερις. Οι βασικότεροι είναι ουσιαστικά οι τρεις πρώτοι, ο άλλος θα να μην γίνεται θράφιση. Το ένα το λέμε, εξαρτάται μάλλον καταρχάς από τον αριθμό Iribaren, αυτός είναι ένας επιστήμονας από τους πρώτους της παράκτιας μηχανικής ένας Πορτογάλος, ο οποίος αυτόν τον συντελεστεί λίγο γράψτατο, είναι ο συντελεστής Iribaren, θα το χρησιμοποιήσουμε πολλές φορές, γιατί μας συνδέεται με όλα τα φαινόμενα της θράψης και εδώ θα μας δείξει με ποιον τρόπο θα θραυστεί ο κυματισμός. Αλλά συνδέεται και με το σχεδιασμό ενός κυματοθράφτη, με την αναρρίχιση συνδέεται, με την ίδια τη θράψη μέσα στο παράκτιο χώρο. Είναι λοιπόν η κλήση πυθμένα διά το ρίζα της καμπυλότητας, η καμπυλότητα είναι ύψος σχήματος προς L στα βαθιά νερά. Πολλές φορές θα το δούμε και τον τύπο ύψος σχήματος προς L στο σημείο που θέλουμε να εξετάσουμε, όχι στα βαθιά. Άλλο το βλέπουμε στα βαθιά νερά, είναι πιο απλό σαν εφαρμογή. Αλλά το πρώτο είναι η κλήση πυθμένα. Τι σημαίνει η κλήση πυθμένα, ας πούμε 1 προς 10. Να δούμε λίγο να θυμηθούμε για να μην μιλάμε με την ίδια γλώσσα. Κλήση πυθμένα 1 προς 10, ή 0,1. Το λέμε συνήθως σαν εφαρπτωμένη. Θέλω να μου το πει επιστημονικά κάποιος, εφαρπτωμένη ποιάς γωνίας, αλλά να μου το πει και πρακτικά. Τι σημαίνει 1 προς... Στα 100 μέτρα ή 1 προς 1. Ακριβώς, είναι το 10% 1 προς 1 στα 10 μέτρα 1. Δηλαδή, αυτό είναι η απλοποιημένη, ας το πούμε. Προχωράμε μέσα στη... αυτό που θα πω τώρα, δηλαδή, προχωράμε μέσα στη... και από την ίσαλ, από την παραλία, στα 10 μέτρα απόσταση από την παραλία προς τη θάλασσα, θα συναντήσουμε ένα μέτρο βάθος. Είναι 1 προς 10. Αυτή είναι η αλλιώς, αν θέλουμε να το πούμε, είναι εφαρπτωμένη της γωνίας που σχηματίζει οριζόντια πυθμένα. Αυτή είναι η ορισμή της κλήσης. Είναι η ίδια η ορισμή της οδοπίας, η ορισμή παντού, ας πούμε, όταν λέμε 1%. Αυτό είναι, αλλά εδώ πια δεν είμαστε τόσο κλήσιοι όπως στην ιδραυλική 1 της 1.000 και 1 προς 5.000. Εδώ η κλήση μας είναι 1 προς 2 στους σκηματοθράφτες, 1 προς 3 στους σκηματοθράφτες, 1 προς 5 σακτές, προς 10, προς 15, προς 20, άτε μέχρι 1 προς 100 είναι οι κλήσεις σακτών που μας ενδιαφέρον. Από εκεί και πέρα δεν μπορεί να έχουμε πιο ήπιες, πιο μικρές κλήσεις. Λοιπόν, εδώ υπολογίζουμε τον αριθμό, η ριμπάρ ενή, αλλιώς την παράμετρο της θράσεις. Και ανάλογα με το τι τιμές θα πάρει αυτό, αν είναι μικρότερος από το μισό, είναι ο περίφημος spilling της υπερχύλησης. Αυτό γίνεται λίγο στα βαθιά και έχουμε μεγάλη ζώνη θράσεις. Αν είναι ανάμεσα στο μισό και στο 0,3 είναι το plunging. Και αυτά τα δύο ουσιαστικά έχουμε γιατί το collapse είναι αυτό, είναι παρόμοιο ή το surging, είναι κοντά στο τρία και μεγαλύτερο από το τρία. Είναι όταν ο κιματισμός σκάζει ουσιαστικά πάνω στην ακτή, όταν έχει μεγαλύτερες τιμές από το τρία. Έτσι λοιπόν, της υπερχύλησης αυτός ο κιματισμός είναι με μικρές τιμές περίπου μισό, για να το δούμε ότι είναι κάτω από μισό, θα έχουμε συνολικά ήπες, ας το πούμε, κλήσεις. Εκεί λοιπόν ο κιματισμός θα θραυστεί αρκετά μακριά από την ακτή και θα έχει πάνω από τρία-τέσσερα μήκη κύματος να μεταδοθεί στην ακτή. Αυτό είναι σε ένας άλλος τρόπος να το βρούμε. Αν δούμε δηλαδή ένα κιματισμό να θράβεται αρκετά μακριά από την ακτή, αυτός μάλλον θα είναι spilling. Πώς χαρακτηρίζεται ο spilling είναι αυτός ο κιματισμός που έχει έναν αναφρό στην κορυφή του, ενώ ο plunging είναι αυτός ο κιματισμός που καταδύεται όλη η κορυφή μπροστά. Πώς βλέπουμε το surfing στις Αμερικάνικες ταινίες, αυτός είναι plunging κιματισμός. Ο spilling είναι, πιο πολύ στην Ελλάδα ίσως το δούμε, όταν βλέπουμε βαθιά ο κιματισμός πάνω στην επιφάνεια του, πάνω στην κορυφή του, να έχει κάποιο αφρό και να έχει μια ήπια μορφή θράσεις, χωρίς να γίνει αυτή η μεγάλη κατάδυση που γίνεται στο plunging. Δεν θέλω λίγο να επιμείνουμε σε αυτά, πιο πολύ τη γνώση του ξύ θέλουμε, γιατί θα επανέλθουμε αργότερα για να δούμε πώς αυτά επηρεάζουν τις ακτές και τη μορφολογία τους. Εκεί θα τα δούμε αυτά, οπότε δεν μπορεί να επιμένουμε τώρα. Αυτό ίσως είναι, κατά κάποιον τρόπο, ένα εγκυκλοπεδικό. Και τώρα μπαίνουμε στο θέμα το ίδιο στην πράξη. Όταν θέλουμε να σχεδιάσουμε ένα ελειμενικό έργο, πώς μας επηρεάζει η θράψη. Γιατί μας ενδιαφέρει η θράψη, όταν σχεδιάσουμε ένα ελειμενικό έργο. Μπορεί κάποιος να μας πει τι μας νοιάζει η θράψη. Πώς συνδέεται η θράψη με τα ελειμενικά έργα. Συνδέεται η θράψη με τα ελειμενικά έργα, αλλά πιο απλά, πιο επί σκέψη. Μην σκέψεστε πολύ, πλάκα πολλές φορές. Αυτό είναι το επόμενο μάθημα, τα επόμενα μαθήματα. Πιο απλά να σκεφτείς, και αυτό όλα σωστά είναι. Πού κατασκευάζουμε τα ελειμενικά μας τα έργα. Τα κατασκευάζουμε στα 20 μέτρα βάθος, γύρω γύρω. Είδατε, εσείς κανένα λιμάνι σε 20 μέτρα βάθος, που δεν γίνεται θράψη, δεν γίνεται τίποτα. Πού τα κατασκευάζουμε, στη ζώνη θράψης. Τα ελειμενικά μας έργα, το 99% των ελειμενικών έργων στον πλανήτη, λίγα είναι αυτά που είναι κατασκευασμένα μέσα στη θάλασσα, στα 20-30 μέτρα βάθος. Τα ελειμενικά μας έργα, στο σύνολο των ελληνικών, σχεδόν όλα, είναι μέσα στη ζώνη θράψης, είναι συνακτή. Θέλουμε το ελειμενικό έργο, θέλουμε επαφή της ξηράς με τη θάλασσα. Αυτό είναι, ας πούμε, το πλοίο στη θάλασσα, το αυτοκίνητο στη ξηρά, το πλοίο θα έρθει μέσα στη θάλασσα, θα έρθει σε επαφή με τη ξηρά το πλοίο, θα δέσει σε έναν τείχο, άρα εκεί, στην περιοχή, τα βάθη θα είναι μικρά. Άρα στην περιοχή του ελειμενικού έργου, παλιά, πριν κάνουμε το ελειμενικό έργο, θα υπήρχε μια ωραία ακτή συνήθως. Ο κυματισμός έσπασε και δεξιά και αριστερά από το ελειμενικό έργο, η ακτή θα συνεχίζει να υπάρχει. Μης κάναμε το ελειμενικό έργο, μετατρέψαμε μια ωραία ακτή με αμμουδιά, τη μετατρέψαμε, τη σκάψαμε μέσα για να φέρουμε ένα βάθος. Δύο μέτρα, τρία, πέντε, δέκα, δώδεκα, μάξιμον ένα μεγάλο το λιμάνι του Πειραιά, μέχρι και 15 μέτρα της Αλεξανδρούπολης, τα μεγάλα λιμάνια. Εδώ στη Σαλονούχη μέχρι 11-12 μέτρα το πολύ είναι το βάθος. Μετατρέψαμε δηλαδή μια ακτή, σκάψαμε, εκβάνθηση κάναμε, αυτό λέγεται εκβάνθηση, και την κάναμε ελειμενικό έργο, κάναμε τις κατασκευές μας, θα τις δούμε λίγο παρακάτω πώς είναι οι κατασκευές, οι κρυπηδότηχοι, για να δέσει το πλοίο. Άρα τα λιμάνια μας είναι μέσα στη ζώνη θράυσης, άρα προφανώς θα πρέπει να εκτιμήσουμε ποια είναι η ύψη κύματος, λαμβάνοντας υπόψη και το φαινόμενο της θράυσης. Αυτό που μας νοιάζει πάρα πολύ και θα συγκουληθούμε, θα είναι την πρώτη φορά που έσπασε, στο σημείο θράυσης που είχαμε δείξει η προηγούμενη διαφάνεια, εκεί που έσπασε πρώτη φορά το κύμα. Από εκεί και πέρα θα αρχίζει να θράβεται το κύμα και μέχρι να πλησιάσει στην ακτή θα είναι θραβόμενο. Άρα μας ενδιαφέρει το πρώτο σημείο που θα σπάσει το κύμα. Αυτό θα είναι σταθερό σε μια ακτή. Μπορείτε να πείτε σε μια ακτή το σημείο θράυσης είναι στα 120 μέτρα από την παραλία, και να πείτε ότι είναι αυτό. Γιατί δεν το χτυπάει η ίδια κύμα. Μια φορά θα έρθει ένα μέτρο κύμα, αυτό θα σπάσει αλλού, πέντε μέτρα κύμα, αυτό θα σπάσει αλλού. Ποιο θα σπάσει πιο ριχά, το ένα μέτρο κύμα ή τα πέντε μέτρα κύμα? Το ένα μέτρο κύμα. Έτσι, μια εικόνα για να καταλάβω. Φαίνεται από τον τύπο εδώ που θα σπάσει. Έρχεται ένα σκηματισμός που έχει πέντε μέτρα ύψους. Το θέλω πολύ καλά, γιατί δεν ξέρω γιατί μου το κάνετε λάθος, να είναι πεντακάθαρο, όπως πούμε. Όχι πολύ κάποιοι, αλλά δεν δικαιολογείται κανένας να κάνει λάθος αυτό. Έρχεται ένα σκηματισμός πέντε μέτρα ύψους και πλησιάζει προς την ακτή. Και αρχίζει, είναι στα βαθιά νερά, βλέπει 10 μέτρα βάθος. Βλέπει τώρα, λέμε, 9, 8, 7, πότε 4, 5, 3, 2 αρχίζει να τα βλέπει. Αρχίζει να τα νιώθει. Αρχίζει να διαδίδεται σε τέτοια βάθεια, να το πούμε σωστά. Πότε πιστεύετε από όλα αυτά τα μήκη που είπα, αυτό το κυματισμός πέντε μέτρων είναι, θα έχει αυτή την υδροδυναμική αστάθεια και θα αρχίζει να θράβεται. Σε τι βάθη, ας πούμε, δεν θα σας πείτε το πέντε θέλω να θραυστείς τόσο κόμμα, τόσο, ας πούμε. Α, μου πείτε μια γυναική εικόνα για να το σκεφτείτε πρώτα για να μην για πάντα, ας πούμε. Λογικά, μπορεί να υπάρξει πέντε μέτρα κύμα σε δύο μέτρα βάθος. Σε τρία μέτρα βάθος. Τέσσερα μέτρα βάθος. Απαντάτε και δεν ακούω, υπάρχει, μπορεί να υπάρξει εύκολα. Αρχίζει κάτι γίνεται και τέσσερα. Γιατί σας τιμίζω, το πέντε μέτρα κύμα είναι, στη γραμμική θεωρία, δυόμισι πάνω, δυόμισι κάτω. Στην μη γραμμική θεωρία είναι, τα πέντε μέτρα κύμα μπορεί να είναι και τρία μέτρα πάνω, δύο κάτω. Ή τέσσερα μέτρα πάνω, ένα κάτω, στη μη γραμμική θεωρία. Και στη φύση. Τέσσερα, μη φαντάζετε εσείς, τα πέντε μέτρα κύμα, μισό και μισό πάνω, κάτω, πάντα έτσι, πάντα έτσι. Γιατί όσο πλησιάζει στα ρίχα νερά, έχει μια συμμετρία, που λέμε ως προς την οριζόντιο. Στα πέντε μέτρα βάθος, θα μπορέσει να υπάρξει πέντε μέτρα κύμα. Γιατί όχι. Είναι δύο μισή μέτρα πάνω, δύο μισή κάτω. Αλλά και έστω και να σας πω, τέσσερα μέτρα πάνω, ένα μέτρο κάτω. Το κύμα τέσσερα μέτρα πάνω από τη στάθμη. Η κορυφή του και η κοιλιά του, ένα μέτρο κάτω. Αρχίζει πια εκεί γύρω. Άρα, ένας γενικός κανόνασης, να καταλάβουμε τι γίνεται στη θράψη, περίπου στο βάθος του είναι το όριο του. Το ύψος του στο βάθος που έχει το ύψος. Δηλαδή τα πέντε μέτρα αρχίζει να είναι το όριο του. Δεν είναι πέντε μέτρα κύμα, πέντε μέτρα βάθος μόνο αυτό. Ίσως είναι ένα από τα ακραία, ας το πούμε. Μαθηματικά μόνο, από τη θεωρία του μεμονωμένου κύματος του μοναχικού κύματος, ο λόγος, η μέγιστη τιμή, το πούμε καλύτερα, η μέγιστη τιμή, που μπορεί να πάρει, προσέξτε τώρα τις εκφράσεις μου αν θέλετε γράψεις, η μέγιστη τιμή, σύμφωνα με τη θεωρία, που μπορεί να πάρει ένας κυματισμός στα ριχά νερά, είναι 0,78 του βάθος του. Τι σημαίνει αυτό, σε ένα μέτρο βάθος, ποια είναι η μέγιστη τιμή του κύματος που μπορεί να υπάρξει. Από κει και πάνω δεν γίνεται. Σαν να έχουμε ένα όρατο χέρι και να λέει αυτή είναι η μέγιστη τιμή, σε ένα μέτρο βάθος, ποια είναι. Είμαστε σε ένα μέτρο βάθος, θέλουμε να σκεδιάσουμε ένα έργο και δεν έχουμε κανέναν τύπο, κανέναν. Και λες, ποια είναι η μέγιστη τιμή του ύψους κύματος που θα σκεδιάσουμε. Θέλω να σκεδιάσουμε ένα έργο από χέτευσης, ποια είναι η μέγιστη τιμή. Τώρα το είπαμε ρε παιδιά, 0,78 εκατοστά, θα το πάρουμε και τέλειωσε. Αυτή είναι θεωρητική τιμή. Οι εργαστηριακές μετρήσεις έδειξαν ότι το 0,78 είναι σε κάποιες εδενικές καταστάσεις του μεμονωμένου κύματος για μια θεωρία. Άλλες θεωρίες το έβγαλα 0,81 περίπου. Πολύ συχνά το 0,78 το κάνουμε 0,8. Στην πράξη 0,9. Αν θέλετε λοιπόν στις εξετάσεις, γιατί θα δώσουμε και διάφορους παραπάνω τύπους όπως ο παρακάτω, λίγο πιο πολύπλοκος. Θα έχουμε την τιμή 0,8-0,9, την παίρνουμε αυτή την τιμή. Και στην πράξη την παίρνουμε, την παίρνουμε 0,9, να λειτουργήσουμε και λίγο δυσμενέστερα. Άρα σε ένα μέτρο βάθος η μεγαλύτερη τιμή του κύματος που θα μπορούν να υπάρξουν είναι 80-90 εκατοστά. Δεν μπορεί να πάει παραπάνω. Με τίποτα δεν μπορεί να πάει. Θα σας κάνω τώρα μια ερώτηση. Θα σας τη γράψω για την ακρίβεια. Είναι μια ερώτηση που βάζαμε στη θεωρία διάφορες φορές. Η οποία, φώσοντας τη θεωρία, δεν είναι χαμηλή, ούτε τίποτα, ούτε τίποτα. Θα σας δίνω. Ένα ύψος σκήματος 4 μέτρα. Περίοδο τάβ, ίσον 8 δευτερόλεπτα. Γωνία πρόσφασις φι στα βαθιά νερά 45 μήρες. Υπολογήστε ποιο είναι το ύψος σκήματος. Στα 50 μέτρα βάθος και στα 1 μέτρα βάθος. Στη θεωρία πρέπει να περνάτε μία μονάδα με δύο τέτοια. Δεν θα κατακλέψατε. Γωνία πρόσφασις 45 μήρες, περίοδος 8 δευτερόλεπτα, ύψος σκήματος 4. Απλά εξηγούσα και μια εξήγηση γιατί. Οι απαντήσεις είναι εδώ. Στη διαφάνεια η μία και στην άλλη στον πίνακα. Τι θα κάναμε αν δεν βάζαμε το μυαλό μας να δουλεύει. Ήταν ένας υπολογιστής που δεν δουλεύει σαν άνθρωπος. Τι θα έκανε για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που μόλις μπήκε. Το 1 είναι αυτό. Υπάρχει περίπτωση στα 4 μέτρα κύμα. Θα βάλω και το μέτρα εδώ. Εννοείται προφανώς έτσι. 4 μέτρα κύμα να ξαφανιστεί κάπου στο 1 μέτρο βάθος, είναι σίγουρα έχει θραυστεί. Που είπαμε περίπου τα 4 μέτρα θα θραυστούν, στα 5 μέτρα, 4 μέτρα και γύρω θα θραυστεί. Άρα το 1 μέτρο βάθος είναι ήδη θραβόμενος. Η μέγιστη τιμή που μπορεί να υπάρξει είναι 0,78-0,80-0,90 εκατοστά. Άρα η μία απάντηση στην ερώτηση, η δεύτερη απάντηση είναι, στο 1 μέτρο βάθος θα έχουμε γύρω στα 80-90 εκατοστά. Και τα 2 σωστά. Είναι ο κυματισμός σίγουρα θραυόμενος. Άρα λοιπόν εδώ κάνουμε μία απαρέθηση. Επίτευ δεν σας το άφησα εδώ έτσι. Σαν να έχουμε στο μυαλό μας, θα κάνουμε τις πράξεις, θα τις κάνουμε τις πράξεις. Και μάλλον θα μου πείτε εσείς τι πράξεις πρέπει να κάναμε, για να τα βγάζαμε όλα αυτά που σας ζητάω. Ποια φαινόμενα θα έπρεπε να δούμε. Ήταν αρκετές οι πράξεις. Είναι η άσκηση που έχετε κάνει. Θα κοιτούσατε ριχότητα, θα κοιτούσατε συντελικής ριχότητας, συντελικής διάθλασης. Θα κάνατε γωνία πρόψωσης. Τι γωνία πρόψωσης θα έχω στα 50 μέτρα βάθος, τι γωνία πρόψωσης θα έχω στο 1 μέτρο βάθος. Θα ρίξετε εκείνο με τα ρίζα, τα συνυμήτων, όλα αυτά, για να βγάζατε ένα Kr και ένα Ks, για να βάλετε το ύψος σκήματος σε αυτό εδώ το σημείο. Αυτά όμως θα σας ζητούσαμε στις ασκήσεις. Στη θεωρία δεν τα ζητάμε αυτά, γιατί έπρεπε να τα απαντήσετε απ' έξω, χωρίς τύπους. Επαναλαμβάνω, τι θα έπρεπε να κάνουμε. Θα πάρουμε όλους τους τύπους που κάνατε με την κυρία Λοκογεωργάκη στα προηγούμενα μαθήματα, τους τύπους της διάθλασης, της ριχότητας. Θα υπολογίζετε τους δυο συντελεστές και θα βγάζετε το ύψος σκήματος σε αυτό το σημείο. Εδώ όμως θα λέγατε έξυπνα, εδώ σίγουρα ο κυματισμός είναι θραυόμενος. Άρα, ό,τι και να με βγάλουν οι τύποι, και εδώ επανέρχομαι λίγο, πείτε ότι ήμασταν ηλεκτρονικοί υπολογιστές, ας πούμε. Και λέμε όχι, έχω τους τύπους, θα δουλέψω τους τύπους και θα βγάλω το ύψος σκήματος. Πηγαίναμε σε ένα μέτρο βάθος, υπολογίζαμε τη γωνία πρόσφωση στην καινούργια, υπολογίζαμε το kR ρίζα τα δύο τα συνειμήτωνα, το ks με τα μήκη κύματος ρίζη τα δύο λόγος των μηκών κύματος, ό,τι ακριβώς κάνατε πριν, και βγάζατε ότι εδώ το ύψος σκήματος από τα 4 θα πήγαινε 4,20. Άρα βγάζατε εδώ, ας πούμε, το κάνουμε κόκκινο, h ίσον 4,20. Λέω τώρα έναν νούμερο, δεν ήταν έτσι τώρα. Σε ένα μέτρο βάθος μπορεί να υπάρξει σκηματισμός 4 μέτρα σε ένα μέτρο βάθος. Σαν να είχαμε στο μυαλό μας ένα εάν το ύψος σκήματος είναι μεγαλύτερο από το 0,8 του βάθος, τότε γράφω ψευγωγλώς σε υπολογιστή, ας πούμε, ύψος σκήματος ίσον 0,8 του βάθος. Αυτό ήταν. Δεν υπάρχει πια το 4,2, θα είναι τα 80 κατοστά που είπαμε. Παναλαμβάνω, θα κάνετε πράξεις μέσα στις ασκήσεις που θα έχετε. Θα βγάλετε μια τιμή και θα ελέγχετε, αυτή τη τιμή μπορεί να υπάρξει, η φίστατη αυτή τη τιμή. Μπορεί να έχω τέσσερα και τρία μέτρα και δύο μέτρα ύψος σκήματος σε ένα μέτρο βάθος. Η απάντηση είναι όχι, η μεγαλύτερη τιμή που μπορεί να πάρει το ύψος του κύματος μέσα στη ζώνη θράψης στο ένα μέτρο βάθος είναι περίπου 80 εκατοστά. Αν δηλαδή από τις πράξεις βγάζουμε αυτό, τότε το ύψος σκήματος αμέσως γίνεται αυτό. Άρα η απάντηση εδώ είναι πολύ σωστά, τη δώσαμε, 80 εκατοστά. Για το πρώτο όμως, ποια είναι η απάντηση? Είναι γραμμένη. Ακριβώς, τέσσερα μέτρα. Γιατί? Γιατί αν κάνεις το εμπολιγίσμα που συγκινάει το όριο φλάσος είναι περίπου 3,5 βάθος, τέσσερα μέτρα. Τώρα το μπέρδεψες. Γιατί θα είναι τέσσερα μέτρα, έχεις κάποιο δίκιο, αλλά γιατί θα είναι τέσσερα μέτρα. Ακριβώς. Πότε αρχίζει ο κυματισμός να καταλαβαίνει, να νιώθει, τώρα μιλάμε σαν τον κυματισμός να είναι άνθρωπος, να νιώθει εντός εισαγωγικών πυθμένα. Ο κυματισμός αυτός. Για να σας κάνω μια διευκόληση αυτή την έλεγα στο μάθημα, περίπου το μήκος κύματος στα βαθιά νερά είναι περίπου 100 μέτρα. Αυτή τη διευκλήνηση την έδινα και σας τη δίνω ας πούμε. Είναι περίπου 100 μέτρα. Πότε αρχίζει να καταλαβαίνει ο κυματισμός ότι υπάρχει πυθμένας από κάτω του, από πιο βάθος και ριχότερα. Νούμερο θέλω εδώ πάλι. Στα βιβλιά μου σαν νερά, πέντε, μισό, αυτό. Όταν δηλαδή έχουμε βάθει από πενήντα μέτρα και ριχότερα το μισό του μήκου σκύματος. Γιατί? Γιατί ο κυματισμός, είτε έχουμε πενήντα μέτρα βάθος, αυτός ο κυματισμός που έχει 100 μέτρα μήκου σκύματος, είτε έχουμε 60 μέτρα βάθος, είτε έχουμε 500, είτε έχουμε 1.000, είμαστε 2.000 νότια της Ρόδου, είναι το ίδιο για το κυματισμό. Μεταδίδεται από τα 2.000 μέτρα μέχρι να φτάσει από ένας νοτιονατολικός άνεμος μέχρι να φτάσει τα 50 μέτρα έξω από τη Ρόδο, ότι η Ρόδο σε μια ακτή μεταδίδεται χωρίς θεωρητικά σύμφωνα με αυτόν τον τύπο να αλλάξει τίποτα. Ούτε γωνία πρόσφωσης η ίδια θα παραμείνει, ούτε ύψος η ίδια θα παραμείνει. Η περίοδος εννοείται ότι δεν θα αλλάξει σε αυτήν εδώ τη θεωρία, αυτό ξεκάθαρα. Μην μου υπολογίσετε περίοδο και αλλαγή, μην έχουμε τέτοιες αστοχίες. Γιατί λοιπόν, ρωτάω γιατί για να το καταλάβουν, γιατί ο κυμπατισμός δεν καταλαβαίνει βάθη από 50,1, 50, 60, 70, 80, 100, 1.000, 2.000. Γιατί? Ακριβώς. Η κίνηση του νερού, κάτω από τη δράση του κυματισμού, επεκτείνεται από την επιφάνεια μέχρι ένα βάθος ελ-δεύτερα. Εκεί κινείται το κυματισμός. Τι φαντάζετε εσείς, στα 2 χιλιόμετρα θα κινιότανε ο κυματισμός σε 2 χιλιόμετρα σε όλη τη στήλη του νερού. Τι ενέργεια θα είχε. Άρα, από την επιφάνεια μέχρι ένα βάθος ελ-δεύτερα, εκεί κινείται το νερό, κάνει αυτές τις κινήσεις που είχαμε πει. Κάτω από ελ-δεύτερα, δεν κινείται καθόλου. Άρα, κάτω από ελ-δεύτερα, μπορεί να ήταν πυθμένας, ή μπορεί να ήταν αβισός. Δεν καταλάβει ο κυματισμός. Με άλλα λόγια, έτσι να το καταλάβουμε. Ένας δίτης που πήτανε στα 51 μέτρα βάθος, μπορεί απάνω να βλέπε τεράστια κύματα, να τα βλέπε. 5 μέτρα κύμα, 5.5, 6.5, 7 μέτρα που μετρήσαμε τώρα στο Αιγαίο, το μεγαλύτερο κύμα, να είχαν 8 στο επόμενο περίοδο και αυτός να μην κουνιότανε. Να βλέπε απάνω, τι γίνεται απάνω, πώς θα ανέβω απάνω, να έλεγε, και κάτω να μην κουνιότανε. Άρα, λοιπόν, μέχρι το βάθος των 50 μέτρων, δεν αλλάζει τίποτα από το κυματισμό. Γωνία πρόσθεση 45 μήρες ήταν 45 θα μείνει, ύψος σχήματος 4 μέτρα, 4 μέτρα θα μείνει. Λοιπόν, η απάντηση ήταν πολύ απλή, ότι στα βαθιά νερά, που είναι τα 50 μέτρα βάθος, γιατί είναι μισό του μήκους κύματος, ο κυματισμός είναι 4 μέτρα, και εκεί στο 1 μέτρο βάθος σίγουρα έχουμε θράψει, άρα σίγουρα ο κυματισμός υπόκεται στο νόμο 0,8 του βάθους, σαν μέγεστη τιμή που μπορεί να πάρει, άρα η απάντηση ήταν 0,8 μέτρα αμέσως. Τώρα το 0,8 δεν είναι και τόσο μια τιμή σταθερά στις εξετάσεις, και στην πράξη όταν αδυνατούμε να κάνουμε πράξεις υπολογισμούς δηλαδή, το παίρνουμε 0,8 δεν θα είναι τίποτα τραγικό. Άντε πάρτε το 0,9 αν σχεδιάσετε κάτι αδιάφορο, αλλά εδώ στην πραγματικότητα ένας αναλυτικός τύπος είναι εδώ που δίνεται, απάνω είναι 0,8, άρα μπορούμε να πάρουμε αυτό το ύψος σκήματος στο σημείο θράψεις, προς το ύψος σκήματος είναι δίνεται από αυτόν εδώ το τύπο. Προσέξτε τώρα λίγο έτσι να το δούμε. Εδώ ο τύπος αυτός και ο απάνω χρησιμοποιούνται, ο απάνω και για το τι δεν γίνεται μες στη ζώνη θράψεις, λοιπόν και χρησιμοποιείται για να υπολογίσουμε πότε έχει σπάσει ο κυματισμός πρώτη φορά σε πιο βάθος, το σημείο θράψεις, δηλαδή πιο βάθος σε πιο βάθος έσπασε και τι ύψος είχε όταν σπάσει. Τα έχουμε όλα τα στοιχεία εδώ για να το υπολογίσουμε. Τι θέλουμε, τι δεδομένα έχουμε σε έναν κυματισμό σε όλες μας τις ασχήσεις, θα δούμε σε παρακάτω μαθήματα πώς το υπολογίσουμε. Δύο νούμερα έχουμε, μάλλον, μαζί γωνία πρόσθεσης, τρία. Γωνία πρόσθεσης, ύψος σχήματος, περίοδο. Από την περίοδο βγάζουμε το μήκος σχήματος, δηλαδή σαν να έχουμε ύψος σχήματος, μήκος σχήματος και γωνία πρόσθεσης, αυτά τα τρία. Εδώ μπορούμε να υπολογίσουμε, αν, ας πούμε, η γωνία πρόσθεσης στο φύσχο μου είναι μηδέν, ο κυματισμός προσφύπτει κάθετα συνακτή, μπορούμε να υπολογίσουμε από αυτόν εδώ τον τύπο σε ποιο σημείο θα σπάσει. Έτσι, μηδέν και είναι γνωστό. Υποθέτουμε ότι εδώ αυτό το πρόβλημα που σας λέω τώρα, έχουμε γωνία πρόσθεσης μηδέν. Πόσο είναι ο ΚΑΡ στη γωνία πρόσθεσης μηδέν, ως συντελεστής διάθρασης? Ένα, έχουμε καλά στο μυαλό μας. Ο κυματισμός που προσφύπτει κάθετα συνακτή, δεν παθαίνει διάθραση. Άρα, στην τελεισή διάθραση, KΑΡ1. Αυτό είναι ξακάθαρο. Και να κάνετε λάθος και να το βάλετε στους τύπους μέσα, μονάδα θα βγάλετε. Γιατί η γωνία πρόσθεσης είναι μηδέν. Αμέσως, κάνετε τις πράξεις, θα βγάλετε μονάδα. Πώς κατορθώνετε καμιά φορά, κάνετε τις πράξεις και δεν βγάλετε μονάδα, κάνετε κάποια λάθος. Μικρό λαθάκι της πράξης. Όταν ο κυματισμός προσφύπτει κάθετα συνακτή, όταν δηλαδή η γωνία πρόσθεσης είναι μηδέν, το KΑΡ1 στην τελεισή διάθρασης είναι μονάδα. Υποθέσουμε εδώ το πρόβλημα που λέμε, μετά θα δούμε τι θα γίνει όταν έχουμε κάποια γωνία πρόσθεσης. Αν έχουμε μηδένα, είναι κάθετο κυματισμός, υπολογίζουμε το λόγο ύψος κύματος προς L0, το L0 το θυμόμαστε, έτσι? L0 βγαίνει 9,81 περίοδος στο τετράγωνο, διότι είναι γραμμένος μέσα στο βιβλίο σας ο τύπος, κλασικός τύπος, δεν το θυμόμαστε απ' έξω, αυτό θα ψάχνουμε τους απλούς τύπους, να βρούμε σε ποια σελίδα είναι τώρα, αν και είναι στις πρώτες σελίδας. Υπολογίζουμε αυτό και από εδώ υπολογίζουμε το ύψος κύματος στο σημείο φράσεις. Ανεβαίνουμε απάνω και υπολογίζουμε το μπάντι που φράβεται. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε πού έχει φραχθεί ο κυματισμός, πού είναι το λιμανικό μας έργο. Μέσα στη ζώνη φράσεις, έξω από τη ζώνη φράσεις, πού βρίσκεται. Αυτά είναι πολύ σημαντικές πληροφορίες για τον ίδιο σχεδιασμό. Αν δηλαδή ο κυματισμός μας φραχθεί πριν πλησιάσει το λιμάνι, βάζουμε όλους τους τελεστές για να υπολογίσουμε τους ογκώληθους φοράκισεις. Αυξημένους 20%, 30% τους προσέχουμε, γιατί μέσα στη ζώνη φράσεις όλα είναι στα όρια τους. Ταχύτητες του κύματος μεγάλες, τα ύψη κύματος, έχει αφρό μέσα που θα χτυπήσει τις κατασκευές μας με τον αφρό μαζί. Βρίζονται οι μάζες αέρας και χτυπάει την κατασκευή μας και μπορεί να την ανατρέψει. Άρα, αν το λιμάνι μας είναι μέσα στη ζώνη φράσεις, άλλοι είναι οι υπολογισμοί μας. Αν δεν είναι, αν είναι στα 20 μέτρα βάθος το λιμάνι, αν υπάρχει τελεύταξη. Λοιπόν, το πού θα φθαστεί την πρώτη φορά ο κυματισμός είναι ολόκληρη διαδικασία. Ο απλοποιημένος τύπος είναι αυτός. Δεν βγάζει λαθασμένα πολλοί αποτελέσματα. Θα έχει απόκλειση, αλλά θα κάνουμε και μία άλλη προσέγγιση με τα διαγράμματα του Γκόντα. Και θα κάνουμε και δύο ασκήσεις, αλλά αυτά τη Δευτέρα. Έχουμε απορίες πριν το σταματήσουμε. |
