| : Είχα πάρει δύναμη. Είναι φοβερό να βλέπεις ανθρώπους να είναι... Δεν μιλάμε για ευτυχία, ούτε θα μιλήσει για κάτι τέτοιες λέξεις, αλλά ότι το απλό αρκούνται με αυτά που έχουνε. Χαμογελάνε, βρίσκουν το νόημά τους, βρίσκουν το δικό τους είναι μέσα από αυτά που έχουνε. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Βρίσκουν το νόημά τους, βρίσκουν το δικό τους είναι μέσα από αυτά που έχουνε. Όλα τα παιδιά, όλη η ομάδα, είχαμε να τους δούσουμε συναισθηματικά πάρα πολλά πράγματα. Αγάπη, ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτό που νιώσαμε εδώ πέρα. Δηλαδή που είχαμε ένα τόσο συνέσθημα και είναι τόσο εδώ. Αφήνω έτσι μια μεγάλη αγκαλιά, γιατί πήρα μια μεγάλη αγκαλιά και σωματική την πήρα και ψυχική αγκαλιά. Και να τους πω ότι θα το σκέφτομαι και εκεί που θα είμαι. Δεν είχε σημασία ότι δεν είχαμε εδώ, οι σκέψεις όμως ήτανε κοντά τους. Ξεκινήσαμε 45 άτομα, εννέα άτομα από Κύπρο και οι υπόλοιποι από Ελλάδα. 40 θελοντές της ActionAid από Ελλάδα και Κύπρο ταξιδέψανε μέχρι του Κησούσε. Μία από τις κοινότητες που στηρίζει η ActionAid στην Κέντρια, όπου και θα περνούσαμε τις επόμενες μέρες συμμετέχοντας με τους κατοίκους της περιοχής ένα έργο νερό. Είμαστε στην κοινότητα Παράγκελ λοιπόν που έχουμε έρθει εδώ και 4 μέρες να βοηθήσουμε τους ανθρώπους εδώ του χωριού. Και να φέρουν ουσιαστικά το νερό στο σχολείο. Το νερό το οποίο είναι το πιο φυσικό να γραφώνει και το οποίο λείπει από εδώ. Είναι μεγάλο θέμα το νερό για εκείνους. Βρίσκεται σε πάρα πολύ μακρινό σημείο μέχρι πρότεινος. Επηρεάζει πάρα πολύ τη ζωή και των νοικοκυριών όσο και των παιδιών. Τα κύρια προβλήματα της περιοχής λόγω της έλλειψης πρόσβασης σε καθαρό νερό επηρεάζουν κατά κύριο λόγο τα παιδιά και τις γυναίκες. Τα κορίτσια αναγκάζονται να περπατούν καθημερινά αρκετά χιλιόμετρα για να βρουν νερό. Με αποτέλεσμα να αργούν στο σχολείο ή να μην πηγαίνουν καθόλου, να μην έχουν χρόνο για διάβασμα και πολλές φορές να πέφτουν θύματα βίας από ανθρώπους και ζώα στη διαδρομή. Το πρόβλημα του νερού έχει επίσης οδηγήσει σε παιδική εργασία αφού τα αγόρια πολλές φορές δεν πάνε σχολείο για να μεταφέρουν νερό στο χωριό προς πόληση. Σεκινάμε από εδώ, περνάμε τον δρόμο, όλο το σκάφουμε και τον δρόμο, περνάμε απέναντι και πάει. Σκαψήματα σε σκληρό έδαφος, δύσκολο, οι περισσότεροι έχουμε τραματήσει στα χέρια και πονάνε. Παρακολουθήσαμε το σκληρό έδαφος. Δεν είναι το έργο σαν έργο μόνο, είναι ότι θες να δεις να γίνεται, θες να ξέρεις ότι εδώ το σχολείο θα έχει νερό. Τα παιδιά που μιλάω πριν, ο Πίτερ, η Σάρα, ότι δεν θα χρειάζεται πλέον να μεταφέρουν αυτά τα ντιτόνια τα οποία τα κουβάλισαν και ξέρω τι είναι. Είναι πολύ σκληρά. Θα ήθελα να παίξουν με τους παιδιούς μας και να τα δω. Είμαι πολύ χαρούμενος. Δεν χρειάζεται χρόνος δηλαδή για να ανοιχτούν ή να ανοιχτούμε εμείς. Είχε απίστευτη έννοια να μας τα παρέχει όλα όπως θα ήθελε να είναι φιλόξενες, να έρθουμε εμείς στο σπίτι μας, δεν έχει πάρα πολύ ανάγκη. Και το θεωρούσε μεγάλη ευλογία που ήμασταν εμείς εκεί. Αυτή ήταν μια μοναδική εμπειρία, λίγο δύσκολο θα έλεγα. Μπορεί όχι για όλους αλλά για σκέψους από εμάς η πρώτη μέρα του λάχιστον το περιβάλλον. Κάτι πολύ διαφορετικό από το δικό μας γιατί άλλο ο δρόμος που σκάβεις και η κοινότητα και άλλο να μπεις στο σπίτι του άλλου να δεις πώς είναι την καθημερινή του ζωή, να δεις πώς μαγειρεύει, πώς τρώει, πού κοιμάται. Κάποιες φορές ασκητά στο καριστικό το πώς ζουν. Ήτανε ανεπανάληφοι, δεν ξέρω. Είναι πολύ καλοί άνθρωποι εδώ, σου ανοίγουν το σπίτι σου ανοίγουν την αγκαλιά τους. Ήτανε βραγματικά σαν να είναι το σπίτι μας. Τελικά καταφέραμε για λίγες μέρες εκεί αλλά για πάντα στις καρδιές μας να γίνουμε μια οικογένεια. Ένας ακόμα στόχος του ταξιδιού ήταν να γνωρίσουμε από κοντά το έργο της ActionAid στην ευρύτερη περιοχή. Βρισκόμαστε ήδη στη γη των Μασάι. Η ActionAid τους παρέχει μελήσια καθώς και την εκπαίδευση για την καλλιεριά τους. Επόμενη στάση η οργάνωση νέων Vision Youth Group. Ενώ η περιοχή μαστίζεται από την ανεργία. Οι 28 νέοι άντρες αποφάσισαν ότι αν ενωθούν μπορούν να προσφέρουν πολλά στον κόσμο τους. Κατά καιρούς έχουν αναλάβει διάφορα έργα γύρω από την εκπαίδευση, την ενημέρωση για το AIDS, την παροχή τεστ και πολλά άλλα. Τον τελευταίο χρόνο ασχολούν με τη διατήρηση του περιβάλλοντος μέσω της διανομής σπόρων για την καλλιέργεια αναθεκτικών δέντρων στην περιοχή. Σήμερα λοιπόν είναι η τελευταία μέρα όπου παραδίδουμε το έργο στην ουσία. Όχι εμείς μπρος τους ανθρώπους, όλοι βασικά μαζί. Σήμερα ουσιαστικά ήταν κάτι σαν γιορτή. Δώσαμε πίσω όλα αυτά τα συναισθήματα που είχαμε αυτές τις μέρες, όλοι που μας δημιουργήσαν αυτοί οι άνθρωποι. Τη ζεστασιά, την ευγνωμοσύνη, την φιλοξενία. Παίξαμε ποδόσφαιρο, γυναίκες. Όχι εθνικές, όχι εθνικικές. Δεν έχω λόγια να δημιουργήσω την ευγνωμοσύνη μου για αυτές τις πραγματικές πράξεις. Η ευγνωμοσύνη εδώ είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Γιατί δεν είναι. Αυτό που πήραμε είναι μοναδικό. Ελπίζω να το κρατήσουμε και τώρα που θα πάω πίσω να μπορέσω καθώς όσο μπορεί να αλλάξω τα πράγματα που πραγματικά νόπλουν και να απολαύσω αυτά που πραγματικά έχουμε, γιατί έχουμε πάρα πολλά. Εύχομαι όταν επιστρέψω πίσω να μπορέσω να κρατήσω όσο πιο δύνατα μπορώ αυτό το θησαυρό που έχω πάρει. Γιατί η ζωή μας πραγματικά πρέπει να είναι τόσο ναπλή και να είναι τόσο νουσιαστική, που πολλές φορές χανόμαστε σε ανούσια πράγματα και χάνουμε την ουσία μας σαν άνθρωποι. Και το λέω για μένα. Απεριόριστο δευμασμός στην Action8, νιώθω πάρα πολύ χαρούμενη και περήφανη που είμαι μέλος αυτής της οργάνωσης και πραγματικά είναι ένα πράγμα το οποίο εμένα... ναι, εμωευτή. Εμείς πλέον, κάθε φορά που θα ανοίγουμε την βρύση μας, θα βλέπουμε να αντανακλώνται στα γάργαρα νερά τα χαρούμενα πρόσωπα των ανθρώπων της Παράγγκα. Γιατί μια σταγόνα νερώ αρκεί για να μας ταξιδέψει πέρα από τον κόσμο μας, πέρα από την Ελλάδα, πίσω στην Κένεια. |
