Μ. Βιολατζής, Ε. Λαμπροθανάση, Κ. Ράπτης, Ειδώλια ύστερων ελληνιστικών/πρώιμων ρωμαϊκών χρόνων..." /

: Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Γλώσσα:el
Είδος:Ακαδημαϊκές/Επιστημονικές εκδηλώσεις
Συλλογή: /
Ημερομηνία έκδοσης: AMTh 2018
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://www.youtube.com/watch?v=LmZvWBOzULo&list=PLEpOBHfJsEAYadEsrDiLVk5TdfDUP3PRd
Απομαγνητοφώνηση
: Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης Υπόλοιπος της Ευρωπαϊκής Κυβερνήσης που δεν διακρήθηκε, καθώς δεν εντοπίστηκαν σύνναμοι όμως ανθρώπους με μαρτύρια λησίδα, το καμπύλα λησίδα και υπομπόδιο, τα οποία σχετίζονται ως ευρύματα με αντίστοιχα γυναικά ειδόλια και είναι γνωστά από το αναβηρικό νεκροταφείο της πόλης. Όπως προκύπτει από κάποια κύρια χρηταστικά λησίδα ειδολίων, που απαρτίζουν το σύνολο από τον διαφορετικό μέγεθος αλλά και το δημοφωνικό εξαέρωσης, το σύνολο των 19 πλακών έχει κατασκευαστεί από τουλάχιστον 4 διαφορετικές μήτρες. Η μήτρα αποτελείται από δύο κατακόλυπα τμήματα που σχηματίζουν το εμπρός του και το φίστιο τμήμα. Αυτό μπορεί ευκολότερα να διαπιστωθεί στα τραυσμένα και συγκουρημένα ειδόλια αλλά και το προσπάθεια του περοπλάστη να καλύψει χειρονακτικά με ρωμένο πυλό την ένωση των δύο στυμάτων της μήτρας. Όπως οι κόμοι έτσι και τα υποδείμματα προσχέτουν το περοπλάστη σε δεύτερη πάση με τα χέρια. Είναι συνδεστονισμένα με έντενο χρώμα όπως είναι το κόκκινο και το μελιτζανί. Ενώ σε κάποιες περιπτώσεις προσφέρει το ανώτερο όριο όκους πάνω από το ύψος των αστραγγάνων με εξέχουσα δαινία. Η χνηβιολογικής διάβροσης εντοπίστησε σε διάφορα σημεία του σώματος των ητωλίων αλλά και λιγόστα ελαφρώς διακριτά ηχνη χρώματος που απλώς εμπεριάζουν το χρώμα και την εξωτερική υφή του πυλού. Ο πυλός καταρός με λιγωστές ασφαστολυτικές προσμήξεις και μήκα είναι καταβάζει το κοινωκός έως και πιο οχρός είτε ενός ηρώδιμος. Οι μορφές στα χθες ανάλογο με το χώρο εμπεσίστους ερμηνεύονται ως ιερόμυλιο, άνθρωποι καθιέζονται με την ίδια την αφροδίτη ή απλά χαρακτηρίζουν ως φλαγόνες, κούπλες δηλαδή τα πιθανόνια των πλανησκών. Ο μεγάλος αρχημός του συγκλιμένου τύπου ητωλίων είναι η πρωταδία της πόλης υποδηλώνει την προέλευση τους από τοπικά εργαστήρια. Τα πλυνά ειδόλια που οδηγωνίζουν το ένα πιθανός και θεάθρο δίτη και το δεύτερο τερωτή νίκη εντοπίστηκαν ακέραια κατασκευασμένα από τον ίδιο τυπομήτρας, αλλά με διαφορετικό μέγεθος και με προσθήκε τον έθνη των θεαρών στη δεύτερη περίπτωση. Στο πρώτο, η γυναική αμορτή φορέ με πρόσφυγκο ατλητικό σχεημάτιο και κρατάει με λυγισμένα τα χέρια στο ύψος του στήθου σε ένα δυσδιάκριτο αντικείμενο, πιθανόντα θυάει η εικάνιστο. Τα χαριταστικά του προσώπου δεν είναι διάκριτα ενώ η κόμμαση είναι επίσης σχηματοποιημένη με δύο καβηλωτές απολύξεις στο ανάπτωσημό της κεφαλής. Στο δεύτερο, η γυναική αμορτή φορέ με πρόσφυγκο ατλητικό σχεημάτιο και κρατάει με λυγισμένα τα χέρια στο ύψος του στήθου σε ένα δυσδιάκριτο αντικείμενο, πιθανόντα θυάει η εικάνιστο. Η καλύτερη ινδιατήρηση του ειδωλίου μας δίνει τα ακριβή χαρακτηριστικά του προσώπου αλλά και της προετοιμής κόμματος του συγκεκριμένου διπλου ειδωλίου. Η κόμμα έχει μαζεχεί στην κορυφή του κεφαλιού σαν δεσμό που συγκρατεί παινώνι με σφαιρική απόσταση. Το πίεση του ειδωλίου αποδείχεται σχηματοποιημένο ενώ στο κέντρο υπάρχει τα τραγωνισμένη οπία εξαέρωσης. Η νίκη παράει επίσης σε μικρός ανεπίπεδο βάσημα που στο νότωρο στιγμήμα του ορίζεται από εξαίχουσα ταινία. Στη σηκωμένη επιφάνεια του ειδωλίου μπορεί κανείς να παρθεί σχετίσει στιγμήματα με βιολογικές επικαθήσεις. Διαπηκώνηση της θεραστικής προορίζησης κατέχει πρωτακτική θέση στα τραφικά κυριαρχίσματα σε αυτήν της κύκλου που απειχούν περιοχώς οικονοματικά πρώτα. Η φτώχεια της υπόστασης και ο γεμάτος αρχισμός χαρακτητήρας της εμπνεύει τις χοροκλάσσες και της δίνει την επεδοχή της προκειμήσης του οργαστικού κοινού. Τα δύο από τα τρία συμπλέγματα που εντοπίστηκαν σε δύο νακέρια υποδίσουν τους έργους του έρωτα και της ψυχής. Στο πρώτο, η σκηνή δεδραματίζεται στην υπαθρότητα αφού οι αναγκαλισμένες μορφές αποδίδονται σε βραχώδες έξανου. Το κάτω μέρος των σωμάτων τους αποδίδεται με τοπικά ενώ στο νότωρκο σμήμα υπάρχει συστροφή και νεκρευτεί ο αναγκαλισμός. Το σύνολο συμβιολώνει δρόμοιο πτυνό που υπονίζεται ανάμεσά τους και δεν θα μας παρακολουθεί με ενδιαφέρον. Στο τμήμα αυτό έχει δεσοχή λεφτό επίπτυσμα και σπουρό χομοφόρντο πίσω από τα κάτω άκρου του πτυνού. Το πτερό της ψυχής αποδίδεται σχηματοποιημένο με εγχάρρικτο ηρεοκέντηση του καρδιώσιμου περιγράμματός του. Οι κόμμετες αποδίδεται σχηματοποιημένα καθώς πηγαίνουν σε χώρος το πίσω μέρος της κεφαλής. Στον κομμάτι της ψυχής διακλείονται οι επιχώρεις του ημαδίου και του χειτώνα της που τονίζονται λόγω της κατοίμωνης στάσης. Αντιθέτως, ο αέρας αποδίδεται λοιμινός. Το πίσω μέρος του υπολογίου αποδίδεται σχηματοποιημένο χωρίς πηγήτρα και ενώ σχεδόν επικλήκτυο βία εξαέρωσης. Ολόκληρη συγκυλία τρανεί σε μεκρόστινη επίπεδη βάση, στην οποία διαδρέχει σκροκότινη ταινία πλαισιωμένη από λευκό επίκτησμα. Παρόμοιο σύμπλεγμα που βλέπετε σήμερα στο κλειπό μουσείο της Ελλονίδης και προέρχεται αποκτηστώτα από τις ίδιες περιοδικίες του Ελληνικού Ελεκτρονικού της Πόλης, έχει φραγματοποιηθεί τον 1ο αιώνα μεταπιστό. Το δεύτερο πίγμα σύμπλεγμα με την ίδια θρηματολογία, το βλέπουμε εδώ αμέσως μετά τον εντοπισμό του, είναι σχεδόν ακέραιο, καθώς λείπει μόνο το συμμετοποιημένο τελό της ψυχής και αποδίδει το ζέγος αναγγελισμένο πάνω σε ανάγκημα. Τα γραφηταστικά του προσώπους αποδίδονται ρεαλιστικά με επισοβράφηση, με μελανό χρώμα πάνω σε ακίρτισμα, ενώ η πόμια αποδίδεται σχεδοποιημένο. Στο πρωστινό μέρος του σώματος της ψυχής πάνω σε ελεύθερο επισοβράφηση έχει διατεπιθεί μελανό τρανικό μοτίο που πιθανότητα επωδηλώνει το ένδυνο. Διακρύονται επίσης οι τείχος του υφάσματος που είναι στρωμένος στο ανάγκημα, καθώς και ένας υφάσματος που καλύπτει τις μορφές, το ανάγκημα αποδίδεται συμμετοποιημένο. Αν και η πρόσθε όψω του αποδίκτα αγαμτή στην ομπίστια διακρίνεται η κάψη του επίπεδο το βάρος των φορθών. Ανάμεσα στα πρωτικά στερίγματα με τοπικά υπάρχει η ύφασμα που προσουμιάζει με σκηνή αυλές και αποδίδεται με τυχόσεις. Στο τμήμα αυτό έχει διατηρηθεί λεπτό επίκρισμα και έχουν δύο χρώματα. Το κατακόλυφο πληρωπτικό όριο του αποδίδεται με δύο κάτωτες γαλάδες στενίες ενώ στο υπόλοιπο τμήμα έχουν διατηρηθεί ήχνοι ρόδοι του χρώματος. Στο κεντρικό τμήμα που ορίζεται από δύο σκουρόχανοι σμελανές γραμμές υπάρχει και διαφορετικό χρώμα το οποίο δεν διατηρήθηκε. Οι υπόλοιπες τρεις πλευρές του ανακλήνου προς αυτές υπαγγελίσεις το δική σου πλευρά να φέρει την οπλή εξαλλησμού. Στην επάνω προς τη μία αριστερή κονία μπροστά από τον εγκαιρισμένο ζευγάρι υπάρχει κάποιο είδος αγγίου. Στο τμήμα αυτό έχει διασωθεί η τμήμα του λεπτό επίκρισμα του σκεπλέ χρώμα. Το σχηματοποιημένο φτερό του έρωτα αποδίδεται με κεντρονοκό χρώμα. Στα συγκλέμματα που απαγγούν ζεύνια υμορφών μπορεί κανείς να αποδώσει πολλαπλέ σερμηνίες όπως την αγάπη και την νεότητα ή την ομορφιά και την ομορνημότητα. Από το τίποτα συνέχεια να παραστάσεις ζεύους σε τάχους είναι αυτό το έρωτο του κρυφτουσιχείς που προσπαθεί να αποδώσει εκτός από τις τόμοι της διότητας, την νεότητα και την ομορφιά της ταρμούσης που δε πρόσθεται να χαρεί τον έρωτα και την ομορφιά του κρυφτουσιού. Από το τίποτα συνέχεια να αποδώσει εκτός από τις τόμοι της διότητας και την ομορφιά της ταρμούσης που δε πρόσθεται να χαρεί τον έρωτα και την ομορφιά του κρυφτουσιού. Από το τίποτα συνέχεια να αποδώσει εκτός από τις τόμοι της διότητας και την ομορφιά της ταρμούσης που δε πρόσθεται να χαρεί τον έρωτο του κρυφτουσιού. Από το τίποτα συνέχεια να αποδώσει εκτός από τις τόμοι της διότητας και την ομορφιά της ταρμούσης που δε πρόσθεται να χαρεί τον έρωτο του κρυφτουσιού. Από το τίποτα συνέχεια να αποδώσει εκτός από τις τόμοι της διότητας και την ομορφιά της ταρμούσης που δε πρόσθεται να χαρεί τον έρωτο του κρυφτουσιού. Από το τίποτα συνέχεια να αποδώσει εκτός από τις τόμοι της διότητας και την ομορφιά της ταρμούσης που δε πρόσθεται να χαρεί τον έρωτο του κρυφτουσιού. Από το τίποτα συνέχεια να αποδώσει εκτός από τις τόμοι της διότητας και την ομορφιά της ταρμούσης που δε πρόσθεται να χαρεί τον έρωτο του κρυφτουσιού. Από το τίποτα συνέχεια να αποδώσει εκτός από τις τόμοι της ταρμούσης που δε πρόσθεται να χαρεί τον έρωτο του κρυφτουσιού. Από το τίποτα συνέχεια να αποδώσει εκτός από τις τόμοι της ταρμούσης που δε πρόσθεται να χαρεί τον έρωτο του κρυφτουσιού. Ευχαριστούμε.