: Θα μας πουλήσει, θα μας μιλήσει, ποιος συγκεκριμένα, γεια. Το ισόν στην Ευρώπη, γενικότερα. Αρχικώς θέλω να πω ότι είμαι πολύ χαρούμενη που βλέπω τόσους φοιτητές, αλλά και πολύ αγαπητούς συναδέλφους από διάφορα δυναστικά δικαιήματα, κάτι το οποίο είναι πολύ σπάνιο. Έτσι μας τιμά η παρουσία σας, ιδιαιτέρος. Όπως είπε και ο αγαπητός και ο γεράσιμος ο Βακρής, που νομίζω ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο για κάποιον να έρθει ο γεράσιμος. Και τσάλεντζι. Έτσι, έχει και πολλές προκλήσεις. Το θέμα του... Το ισλάμ στην Ευρώπη είναι ένα ευρύτατο θέμα, που έχει πάρα πολλές κοινωνικές, ιστορικές, μεταναστευτικές και άλλες διαστάσεις, που διαφέρουν από πόλεις τη χώρα. Πρώτα από όλα, μπορεί κανείς να καθίσει να σκεφτεί ορισμένα ευρύτερα ερωτήματα. Ποια είναι η θέση των θρησιών στην Ευρώπη? Και αν όντως μιλούμε μόνο για μία θρησκεία ή για περισσότερες θρησκείες, στην θεολογική και λόγω του αντικειμένου της θεολογίας αλλά και των θρησιών, λέμε στους φοιτητές μας ότι όταν Απόστολος Παύλος έρχεται από την Ελλάδα στην Ευρώπη, δίδαξε σε ιουδαϊκές κοινότητες αρχικώς. Άρα υπήρχε ήδη ο ιουδαϊσμός. Ύστερα, όταν μιλούμε για τη διαδρομή του κύκλου του φωτός, για τη μεταβίβαση των ελληνικών γραμμάτων της αριστοτελικής και κυρίως της νεοπλατωρικής σκέψης στη Μέση Ανατολή, μιλούμε για τη διαβίβαση του κύκλου του φωτός στο τέλος περίπου της περίοδης των Ομαγιαδών, γύρω στο 750 και λίγο πιο πριν στην Αδαλουσία. Και παραμένει παρατηγματική αυτή η συνείπαρξή, ίσως να είναι και λίγο νοητή αυτή η συνείπαρξη, αλλά ένα καλό μοντέλο για την εκπαίδευση ακόμη και μέχρι σήμερα συνείπαρξης Χριστιανών, Μιουσουρμάνων και Ιουδαίων, που διώχθηκαν διέρος την εποχή της Σαβέλας και του Θερδινάρδου, γιατί ήθελαν να ανακαταλάβουν την Ευρώπη. Συνεπώς, τα πράγματα δεν βλέπει κανείς το ιστορικό βάθος, κυρίως της λεκάνης της Μοσογείου. Και αν πάει και πιο πίσω αυτό που προσπαθούν οι ιστορικοί να κάνουν, και πολύ πετυχημένα πλέον σήμερα μιλούν για τη συνέχιση της ύστερης αρχαιότητας και των μεγάλων πολιτισμών, των γνωστών πολιτισμών στην Εκκάη της Μασοποταμίας και τους Ακάδες και ευρύτερα και στο Ιράν και τον αρχαίο ελληνικό ελληνισμό και την ταινιστική περίοδο και τη Ρώμη όπως αυτά συνεχίζουν μετά διαμέσου του Ιουδαϊκού κόσμου και εμπολιάζουν και το Χριστιαγισμό και φτάνουν να εμπολιάσουν και το Ισλάμ, βλέπουμε ότι έχουμε πολλά περισσότερα κοινά από ότι νομίζουμε αρχικώς και πόσο μάλλον οι τρεις λεγόμενες αυραμικές ή μονοθευστικές θρησκείας που στηρίζονται ακριβώς στο ίδιο βιβλικό υπόβαθρο της μονοθείας και την εκφράζουν βέβαια οι ομέρους του διαφορετικών πολιτισμικών, γλωσσικών και άλλων συμφραζωμένων και αναφορών. Έχουν ένα κακό οι τρεις μονοθευστικές θρησκείες, είναι τα αγωνιστικές μεταξύ τους και κυρίως ο Ιουδαϊσμός, το Ισλάμ και ο Χριστιανισμός γιατί και οι δύο στην αγωνία τους να ιδιαγγελίσουν ή να εξισλαμήσουν τους ανθρώπους προς όφελό τους γιατί αυτόματε είναι στις διδαχές τους έχουν την ίδια θέρμη για τη μετάδοση της θρησκείας και της αλήθειας της πίστης. Τι κάνετε τώρα στην Ευρώπη, πώς κανείς μπορεί να ελέγξει τις πολλές θρησκευστικές τάσεις. Εδώ έχουμε και αγαπητούς συνεδέτες που είναι και κοινωνιολόγοι που ξέρουν αυτά πάρα πολύ καλά υπήρξε η εποχή της εποσμίκευσης της νεοτερικότητας και θεωρήσαμε ότι η θρησκεία σε ένα μεγάλο βαθμό ότι είχε χάσει το ενδιαφέρον, τέλος πάντων να ανταγωνιζόταν τα πολιτικά πράγματα στο δημόσιο χώρο. Μιλούμε όμως για μια εποχή από το 1970 και ενδεύτερη κυρίως για τη μετανοητερική εποχή έναν όρο που το χρησιμοποίησε πολιτικά από τη φιλοσοφία ο Μισέλ Φουκώ όταν ήταν μεταποκριτής το 1979 στο Ιράν βλέποντας την Ισλαμική Ιρανική Επανάσταση και πώς επανήλθε το θρησκευτικό στο δημόσιο χώρο με τέτοια ένταση και με τέτοια απέτηση και πώς επικράτησε ακόμη και μέχρι σήμερα όπου αναγνωρίζουμε όλοι ότι επιστρέφει η θρησκεία εκ νέου στο δημόσιο χώρο και σε μια πολυπολιτισμική πλέον Ευρώπη λόγω της μετανάστευσης λόγω αυτού του ιστορικού βάρκους το οποίο αναφέρχει το οποίο όμως δεν το γνωρίζουμε και δεν το σπουδάζουμε ακριβώς στα διδακτικά μας εγχειρίδια γιατί μετά την πτώση των μεγάλων αυτοκρατοριών και κυρίως με την δημιουργία των εθνών κρατών δημιουργήθηκαν πολύ στενά εθνικά και ιστορικά αφηγήματα που σε πολλές περιοχές όπως τη δική μας περιοχή και στον Βαλκανινιό, αλλά και στη χώρα μας που ήταν η πρώτη χώρα που επαναστάτησε κατά του Οθωμανικού ζυγού η αναφορά στη θρησκεία ήταν πολύ έντονη ήταν η σανίδα σωτηρίας για να επαναστατήσει κατά του Τούρκου αλλοεθνούς και βέβαια κυρίως αλλοθρύσκου γιατί τότε είχαμε την έννοια του θρησκευτικού έθνους και αργότερα εμποριαστήκαμε και με την έννοια του έθνους με την εθνική του σημασία και με την ευρύτερη θρησκευτική αυτά ακόμα είναι έντονα στις περιοχές μας και ακόμα είναι ένα στίχημα για την εκπαίδευση και το πώς κανείς διδάσκεται τα της θρησκείας του και τα της θρησκείας του άλλου με έναν τρόπο ανταγωνιστικό ή μη ανταγωνιστικό αυτό υπήρξε στίχημα και για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί σήμερα η κατάσταση είναι πάρα πολύ συγκεκριμένη έχουμε πάρα πολλούς μουσουμάνους, έχουμε χριστιανούς που θρησκεύουν και χριστιανούς που δεν θρησκεύουν έχουμε πολλούς ανθρώπους που είναι κοσμικοί η κοσμικότητα είναι μεγάλος εχθρός για τον Ισλάμ πολύ περισσότερο από ότι είναι οι χριστιανοί σε πολλές περιπτώσεις έχουμε Ιουδαίους και Εβραίους πολίτες οι οποίοι και αυτοί αναβιώνουν την πίστη τους ακόμα και μέχρι σήμερα οπότε είναι πολύ ενδιαφέρον το πως η Ευρώπη με τις πολλές διαφορετικές εκπαιδευτικές πολιτικές θα μπορέσει να διαγυρίσει μία συνοχή μεταξύ των διαφορετικών πολιτισμικών και θρησκευτικών δεδομένων και βέβαια έχουμε για δρόμους που έχουν και άλλες αναφορές έχουμε και βουδιστές και υποδιστές και τα λιουκά κάτι που ήδη αρχίζει να ισχύει και για τις χώρες της Μέση Ανατολής, στη Μέση Ανατολή και κυρίως στα Ηνωμένα Αραβικά Ενιάτσα πολλές φορές όταν πηγαίνουν ταξίδια σε αυτές οι περιοχές είναι ως εφήλους που μιλούν λίγο για το φρισκιανισμό με έντονο τρόπο ενθυμού με την Αφρική ο κράτης και ακόμα και τώρα πολλούς άλλους ανταγωνισμούς και κυρίως το τι συνέβη σε πολλά κράτη της Μέση Ανατολής και συγκεκριμένα στη Συρία τις δομάδες δεν γυρνούνται τόσο εντός εγωγικών από το φρισκιανισμό όσο από το λινδοϊσμό γιατί έχουν τόσα πολλά εργατικά χέρια πλέον ανθρώπων που προέρχονται από τις Ινδίες που είναι σχεδόν σίγουρο ότι σε λίγα χρόνια ήδη, εν μέρει, έχουν ανατραπεί τα πληθυσμιακά ρεντομένα στις υποδιοχείες των Ηνωμένων Αραβικών Αμυράτων που βέβαια έχουν και σχολεία και έχουν και ναούς και υπάρχουν και χριστιανικοί πλέον σε αυτές τις χώρες αλλά και ινδρυστικοί και βουτιστικοί και κέντρα Υγιουβέρδας όσο περίεργο κι αν μας φαίνεται και αυτά είναι κατά εκτίσης των τελευταίων δέκα το πολύ 15 χρόνου. Συνεχώς τα πράγματα αλλάζουνε παντού και αλλάζουνε εργα. Και καλούμαστε και σε νομικό αλλά και σε εκπαιδευτικό και σε πολιτιακό επίπεδο να προλάβουμε αυτές τις αλλογές προς συμφέρον των λαών μας και των κρατών μας. Έτσι λοιπόν η παγκοσμιοποίηση γεννά βέβαια και τον ορθοδαμεταλισμό, η μετανάστευση γεννά και τη φτώχεια, το διαδίκτυο γεννά την πληροφόρηση και την παραπληροφόρηση ζητούμενο σε πολλά κράτη αλλά και σε καθέναν από τους πολίτες εξακοριστά είναι η αποδοκή, η μύτη της σκεφτικής και πολιτισμικής αιτερότητας, της διαφορετικότητας δηλαδή και του κλουραλισμού. Μεγάλο ρόλο παίζει στην κατανόηση του άλλου και κυρίως του Ισλάμ, το ιστορικό υπόβαθρο της κάθε χώρας και αλλιένει τα πολιτικά και θεσκευτικά πρωτάγματα διαφόρων ισονομικών οντοτήτων και κρατών και αυτή είναι ορισμένη μόνο από τους παράγοντες που επαναφέρουν στις δημόσια συζητήσεις το θέμα της θρησκείας και ειδικά το θέμα της παρουσίας του Ισλάμ στην Ευρώπη. Αν δούμε τώρα την επόμενη διαφάνεια, θα βοηθήσει εκεί η αγαπητή μου. Μου λένε να φύγω από εδώ, δείτε τι έχουνε. Ααα, δείτε σε σε ταλεπιδεύομαι τώρα. Δεν πειράζει. Λοιπόν, να σου πω ότι πάει, να σου δώσω την καρέλα να κάνεις ή ποιο. Όχι, όχι. Η καθηγήτη κυρία Τεράκη αναφέρθηκε προηγουμένως λίγο στα ποσοστά των μουσουμάνων στην Ευρώπη. Επισήμως οι μουσουμάνοι στην Ευρώπη είναι πολύ δύσκολοι. Θα ξέρουμε ακριβώς ποιοι είναι και ποιοι δεν είναι μουσουμάνοι και καλά κάνουν και δεν ξέρουμε. Είναι γύρω στα 20 εκατομμύρια είναι οι επίσημες στατιστικές. Στην δυτική και βόρειο Ευρώπη. Και γύρω στα 7 με 9 εκατομμύρια στην δική μας χερσόνησο, την βαλκανική χερσόνησο. Με βέβαια πρώτη χώρα, την Βουλγαρία, η οποία τα τελευταία χρόνια όμως έχει χάσει μεγάλο μέρος του πληθυσμούς της λόγω των υπηρεσμανών οικονομικών συμφυγών. Έχουν μεταναστεύσει πάρα πολύ βουλγαροί πολίτες. Και η Ελλάδα μέχρι πριν το 2013-2014 είχε 1,5 με 2% μουσουμάνων, το οποίο τώρα φτάει γύρω στο 3-4 ίσως και 5% μαζί με όλο το μεταναστευτικό Ισλάμ. Σε αυτές τις περιοχές των Βαλκανίων έχουμε το λεγόμενο «αυτόκθονο Ισλάμ», το οποίο πανάγεται ήδη από την Οθωμανική εποχή και σε ορισμένες περιοχές, όπως εδώ στη Βόρεια Ελλάδα, στις Τεσσέρες και σε άλλα μέρη, ήδη από τα πέλη του 24ου αιώνα και εντεύθεν. Αυτή τώρα είναι μια μεγάλη συζήτηση, πως ενσωματώθηκαν οι μουσουμάνοι πολίτες στις χώρες, τις ιδιαίτερες χώρες μετά την πιο Οθωμανική σακοδότητα, αλλά δεν πάρουν να είναι οι συμπολίτες μας, για τους οποίους δεν μιλούσαμε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά τα τελευταία χρόνια, λόγω του μεταναστευτικού και προσφυγικού ρεύματος, τους χρειαζόμαστε ως καλούς διαμεσοναδυτές, τους χρειαζόμαστε και σε πολλές περιπτώσεις παραμένουν άγλωσι. Στο θέμα, λοιπόν, το πως ο μουσουμάνος, είτε ήταν μεταναστής, είτε είναι μία θρησκευτική μειονότητα ενώ στις χώρες, την οποία διαβεί, θα είναι και μέτοχος και κοινωνικά ισότιμος, είναι πάρα πολύ σημαντικό για τα κράτη, γιατί θα είναι όμως μία δίοδος επικοινωνίας, όχι μοναδική, αλλά και με άλλους ομοθρήσκους, που έρχονται από διαφορετικές χώρες του κόσμου, με πολύ διαφορετικές, βέβαια, αναφορές, όπως πάρα πολύ ρεύματος είπε και ο γεράσιμος ο Μακρής, δηλαδή ένας μουσουμάνος της Αφρικής δεν έχει και πολλά κοινά με έναν μουσουμάνο του Ιράκ και της Συρίας, ένας μουσουμάνος του Ιράκ σημερινός δεν έχει τίποτα με τις αναφορές του Ιράκ πριν το 2003 και ότι αυτή δημιούργησε μετά και κατέστρεψε στη χώρα. Δηλαδή, παραδείγματος κάτι, εγώ θυμάμαι τη δεκαετία του 1990, σπούδαζα σε αρκετές από αυτές τις χώρες της Μέσα Ανατολής, τότε το να βρούμε κάποιες κοπέλες σκεπασμένες στα πανεπιστήμια, ήταν εζητούμενο και όχι πλήρης κάλυψη, απλώς να φορούνται τη μαντήλα της. Αυτές που είχαν την πλήρη κάλυψη, το λεγόμενο μικάμπ, ήταν 2-3 κοπέλες σε έναν πληθυσμό, ορισμένων χιλιάδων κυρίως στο Παριστήριο της Ιορδανίας. Τώρα πάμε πίσω σε αυτές τις χώρες και πολλές περισσότερες καλυμμένες κοπέλες και μάλλον ψάχνει κανείς να δει μια κάλυπτη κοπέλα και πολλές φορές και αυτές που κάνουν την πλήρη κάλυψη. Ενδυναμώθηκε η πίστη, δεν νομίζω. Μπορεί. Αλλά για ποιον λόγο ενδυναμώθηκε η πίστη. Εκεί πρέπει να αναζητήσουμε την αιτία και ο τρόπος που οι άνθρωποι ταυτίζονται λόγω της παγκοσμιοποίησης επιστρέφουν στη θρησκεία, δηλαδή χρειάζονται μια σταθερή αναφορά και μια σταθερή ταυτότητα, ίσως να είναι μία από τις αιτίας. Το Ισλάμ στα περισσότερα, στο διαδίκτυο, θέλει να είναι ισνώνυμο με την τρομοκρατία, την έλλειψη ελευθεριών, τη σχετική πληκτρόσταση στη συζήτηση για την εφαρμογή της αρείας στην Ελλάδα. Εγώ δεν τη φοβάμαι τόσο πολύ της αρείας, σας το λέω από τον πρωτέρο. Και θεωρώ ότι όλη αυτή η συζήτηση λίγο μας κάνει και κακό, γιατί είναι πολύ ευτεροχρονισμένη και δεν επιλύει κανένα από τα μεγάλα προβλήματα που ήδη υπάρχουν. Η καταπίεση των γυναικών, του αναχρονισμού και του μη κοσμικού πνεύμα και πολλά άλλα δυνάμου τα οποία κινδυνεύει η Ευρώπη, δηλαδή αν ανοίξετε Ισλάμ και Ευρώπη στα ελληνικά site, είναι τρομερό. Είναι αποκαλυπτικό αυτό που θα συναντήσετε. Ερμηνεύεται βέβαια και ως κάτι το ενιαίο, χωρίς να λαμβάνει υπόψιν όχι απλώς τη διαφορετικόδικα εντός του Ισλάμ, αλλά και τον ίδιο τον άνθρωπο, όπως πάρα πολύ ωραία μας είπε προηγουμένως. Εννοείται ότι το Ισλάμ οι διδαχές είναι ενιαίες, αλλά είναι και πολύ διαφορετικό και εν μέρει οι πολιτικές μετάπηκοι οκρατικές βλέψεις στη μέση Ανατολή χρησιμοποίησαν σε αρκετά μεγάλο βαθμό, όπως κάνανε εκεί στην πρώην Βουσλαβία, τη θρησκευτική εταιρότητα. Τη θρησκευτική εταιρότητα μεταξύ Χριστιανών και Μουσουμάνων πίσω στη δεκαετία του 90. και τη θρησκευτική εταιρότητα μεταξύ των ίδιων των Μουσουμάνων, Σουμιτών, Συιτών, Λαουιτών, αλλά και τους εκταρισμού εντός και του ίδιου κλάδου του Ισλάμ. Δηλαδή στους Σουμίτες έχουμε τους πολύ αποκαθαρμένους, τους αχαμίτες και τους αλαφίτες. Στους Συίτες έχουμε αυτούς που θέλουν να είναι και οι κεφαλείς και είναι και οι περισσότεροι, τους ημαμίτες του Ιραν. Λοιπόν, χρησιμοποιήθηκαν όλα αυτά τα στοιχεία για να δημιουργηθεί μια εκκληκτική ατμόσφαιρα και εντός των ίδιων των Μουσουμάνων. Αυτό το οποίο είναι παράδοξο και συνέβαινε μέχρι πρόσφατα, αλλά τώρα βλέπω διαφέρεται μια πολύ μικρή αλλαγή, είναι ότι προσιλητήστηκαν και αρκετοί Ευρωπαίοι Μουσουμάνοι Εινοί στο Σαλαφιτικό Ισλάμ, από το 2019 και κυρίως νέοι. Και εκεί ακριβώς βρίσκεται και το σημείο, το πιο ρευγανικό σημείο, που είναι αυτό της εκπαίδευσης και κατά πόσο και με ποιούς τρόπους συμπεριλαμβάνει θέματα κριτικής θρησκευτικότητας, ένα δημόσιο σχολείο Ευρωπαϊκής χώρας, το οποίο ακόμη αποτελεί ταμπού για πάρα πολλές Ευρωπαϊκές χώρες. Η Γαλλία με την Λαϊσίτε, η Ολλανδία επίσης με ένα κοσμικό κράτος που θέλει να αφήνει θρησκευτική εκπαίδευση για λόγω θρησκευτικής ελευθερίας μόνο στα θρησκευτικά σχολεία ή στα θρησκευτικές κοινότητες, δημιουργώντας πολλές φορές ένα θρησκευτικό κοινοβουλισμό, ο οποίος έχει μέσα και κάποιοι στάσεις πονταμεταγλισμού, μπορεί και ακραίω, αλλά μπορεί και παραδοσιακού αλλού. Άλλα παραδείγματα, όπως είναι η Γερμανία ή η Αυστρία, όπου σεβόμενοι τη θρησκευτική ετερότητα διαχωρίζουν τους μαθητές αναλόγως με τη θρησκευτική τους οικογένεια σε ένα διαφορετικό μάθημα, και η Αγγλία το ίδιο, που η Αγγλία είναι και ογουσιαστικά η πιο εμπέληκτη χώρα σε όλα αυτά, καταλάβω ότι κατενόμενοι βέβαιοι, γιατί, αλλά που προσφάτως δεν είχανε κλήρη εποπτεία των οδηγών σπουδών και των προγραμμάτων σπουδών της θρησκευτικής εκπαίδευσης που προσπερώνταν και φοβήθηκαν όταν τα άνοιξαν και τα διάρβασαν, γιατί πολλές από τις απόψεις δεν τα πηχούσανε ούτε το ίδιο του πνεύμα του Ισλάμ, αλλά με μονομένων ανθρώπων, που έγραφαν αυτά τα εγχειρίδια και τώρα αναγκάστηκαν τα εθνικά συστήματα με πρώτος τους Γερμανούς και μετά τους Αυστριακούς, αλλά και το Institute of Educational Policing στο Λομπίνο, θα βάλουνε κεφαλείς οι οποίοι επιβλέπουν θρησκευτική εκπαίδευση και κυρίως την παραγωγή του υλικού που χρησιμοποιείται στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση για το πώς διδάσκονται τη θρησκεία τους. Και έχουμε εμένα και κάποιες άλλες χώρες, όπως είναι κυρίως οι Σκανδιναβικές και η Ελλάδα, οι οποίες έχουν τη λεγόμενη, αναγνωρίζουν μια θρησκεία, την Ευαγγελική, την Φιλανική, την Ρορβηγία και την Λουτεράνξη. Ναι, αυτός ότι μπορεί να σημαίνει δίκαιο πρωτεσταντισμός. Η Ορθόδοξη εκκλησία προς πάντων που είναι η πρωτοβούσεως στην Ελλάδα, που τα τελευταία όμως χρόνια έχει συντελεστεί μια αλλαγή στον τρόπο συμπερίληψης και πουάλλου στα προγράμματα σπουδών. Και δεν είναι βέβαια ο ίδιος ο τρόπος που το κάνουν οι Ρορβηγοί με τον τρόπο που το κάνουν οι Έλληνες. Και ξέρετε, πιθανώς κάποιοι από εσάς είστε ενήμεροι για τη μεγάλη συζήτηση που προκλήθηκε τα προηγούμενα πρόεδρα και την ανάστατωση εντός του δημοσίου χώρου, αν και κατά πόσο πρέπει να μιλούμε στα παιδιά μας για τις άλλες θρησκείες και κυρίως για το Ισλάμ, από τις μικρές ηλικίες, αν θα μπερδευτούν, αν δεν θα μπερδευτούν, μέχρι και έπεσε και η Υπουργός πέρυσι εξαιτίας αυτής της συζήτησης. Θυμάστε, ο Νίκος Ωφίλης. Ήταν ο πρόσφυγας. Αυτό είναι όμως, βλέπω ότι είναι πολύ έντονα θέματα ακόμα στις συζήτησες για το δημόσιο χώρο, τα οποία θα μας απασχολήσουν. Τι προσπαθεί να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση διαμένου στη Σουνέσκο. Είναι μερικές οι εικόνες που τρομάζουν. Αυτό που έριξες προηγουμένως, πώς το προβάλλουν. Εδώ, Sharia for France, το Λονδίνο είναι. Κάποιοι εσείς δεν ξέρουμε αν είναι Ευηδήσια. Δεν μπορούμε να τις δούμε. Και βέβαια, βέβαια, μπορεί παράλληλα να βρει κανείς και πολλά και στημονικά και τημουσιογραφικά άρθρα για το Ισλάμ και την Ευρώπη, με πλούσια θεματολογία. Και μπορεί να είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτά που είδαμε προηγουμένως. I am Muslim, not a terrorist. Και αυτό είναι από ένα blog μιας πολύ καλής... Πήγαινε στην άλλη φωτογραφία, εσύ παρακαλώ. Αγαπητοί μου, ξέρετε πώς τη λένε... Τη Δεσφυνίδα, Ελλάδα. Και ξέρετε τι σε αρέσει πολύ, η Κορέα. Είναι το όνειρό της να πάει να σπουδάσεις την Κορέα. Αυτός είναι ο ωραίος συνδυασμός. Λοιπόν, αυτά είναι από ένα site. Σας το έχω επάνω. Είναι η σπανίτη Σαρή, η οποία ένα αγαπητή φίλοι και τα τελευταία 25 εκατονιά της ζωής της... τα έχει αφιερώσει ταξιδεύοντας στον αραβικό, βαλκανικό και ευρωπαϊκό χώρο... φωταγραφίλοντας κατά το δυνατόν μουσουμάνους. Έτσι όπως τους αισθάνεται ήδη μπορείτε να πάτε στο site σας. Και αυτό είναι το αισθητικό και που αναζητά βέβαια. Αναζητά το πρόσωπο των μουσουμάνων και τα πρόσωπα των γυναικών... δεν φαίνονται στο δημόσιο χώρο της ευρωβουρώτης εξαιτίας της καλύπτρας τους. Η τελευταία της έκθεση που έγινε κάπου στην... Ήταν να γίνει, ύστερα έχω αναγράψει λίγο. Εύχομαι να γίνει καλύπτρα. Συγνώμη, ήταν too visible and invisible για τις μουσουμάνες γυναίκες. Ακριβώς δείχνει αυτό το παράδοξο. Από τη μία ενοπλούν και από την άλλη δεν τις βλέπει κανείς. Ή δεν θέλει να της συνοδραστραφεί κανείς. Εκδικούν και αυτές τα δικαιώματα τους δια μέσα της καλύπτρας, διότι νιώθουν πιο χειραφετημένες και πιο σίγουρες. Είναι πάρα πολλά τα θέματα που ανήλβονται. Και ερχόμαστε... Πώς την μπορούμε να βρούμε? Μπορούμε να βρούμε πάρα πολλά άρθρα. Για το Ισλάμ και την ανάλυση της θρησκείας του Ισλάμ και των θεολογικών τουτάσεων, των σχολών των ερμηνιών, τις τρομοκρατικές επιθώσεις σε Ευρώπη και τα λοιπά. Τα κοινωνικά ζητήματα σ' αυτά αναφέρθηκε η κυρία Περάκη και στάσεις των θρησιών και συγκεκριμένα του Ισλάμ απέναντι σε αυτά όπως γράμος ομοφυλοφύλων στην Ευρώπη. Αλλαγεί πίστερος ο προσλητησμός. Η ελευθερία είναι στον προσλητησμό και άλλα. Το Ισλάμ βέβαια στον δυτικό Ευρωπαϊκών χωρών, το Ισλάμ των Βαλκανίων, το Ισλάμ των Βορειοευρωπαϊκών χωρών και λοιπά, που διαφέρει αρκετά και είναι και άλλες και τα ιστορικά τους συγχραζόμενα όπως είπαμε. Και ένα από τα πράγματα που απασχολεί όλα τα κράτη, μέλη της Ευρωπαϊκής Σύνδροσης, είναι οι διαφορετικές πολιτικές τους απέναντι στο Ισλάμ και στη κλησία γενικότερα και οι εκπαιδευτικές πολιτικές. Με αυτό θα τελειώσω λέγοντάς σας ότι η UNESCO τα τελευταία χρόνια, πάνω από 10 χρόνια και υπάρχει περισσότερο, και σε συνεργασία και με την Αραγγλίκα και με διάφορες αραδικές χώρες, προσπαθεί να παρουσιάσει ένα μήνυμο οδηγιών για τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να κατανοούμε κυρίως τα μάθημα του σκεφτικών και της ιστορίας, τόσο τα της θρησκείας μας και της εθνικότητάς μας, όσο και οι άλλοι τα της θρησκείας τους και της εθνικότητάς τους. Γιατί, κοιτάξτε, όταν έρχονται οι μουσουμάνοι από τις χώρες τους, αυτοί που έχουν πάει σχολείο έχουν και μια σχετικά διαμορφωμένη άποψη για τον χώρο της Δύσης. Ο χώρος της Δύσης παρουσιάζεται και κυρίως ο χριστιανισμός των μαθήματων του Ισλάμ, ως κάτι πλήρως συνηφαριμένο με την Αμπικιοκρατία και η κατανοήση του Ισλάμ γίνεται με βάση στο Κοράνιο. Και αυτοί δεν ξέρουν για πολλά άλλα πράγματα και αυτό βέβαια και κυρίως είναι και θλιβερό και για περιοχές όπου η τυφή σε αυτόν τον χριστιανισμό διά πολλούς αιώνες, γιατί ζούσαν μαζί, αλλά διεγνώθησαν ένας τον άλλον. Αυτό θα έλεγα ότι είναι το στίχημα σήμερα για την Ευρώπη, να ξαναπροσφέρει τη γνώση, χωρίς να είναι και πολύ βεβαριμένοι με πολλά ιστορικά και τα λοιπά αφηγήματα, με τη γνώση της συνύνταρξης που είναι μακρά και με αυτή ξεκινήσαμε. Και με αυτόν τον τρόπο αργά ή γρήγορα, πιστεύω γιατί συνέχεια πηγαίνουμε, ταβαίνω στη Μέση Ανατολή, παρόσα όσα περνάνε σήμερα και τους έντονες και πολιτικές θα με καταπάτησαν στις περιοχές, με πολύ λίγη δημοκρατία σε πολλές από αυτές, αλλά και το τι είναι δημοκρατία είναι μεγάλη συζήτηση επίσης, ότι αργά ή γρήγορα και αυτοί αρχίζουν να κινούνται προς μοντέλα ευρύτερα, ήδη αλλάζουνε ταχύτατα τα εκπαιδευτικά τους εγκυρίδια που αφορούν στη δασκαλία του Ισλάμ, τα τελευταία 3-4 χρόνια, ακόμη και στο Ιράν και συμπεριλαμβάνουνε με τετικό τρόπο τους άλλους μουσουμάτους. Αυτό δηλαδή είναι μια μεγάλη κατάκτηση. Αυτά σας ευχαριστώ πολύ. |