| Επανάληψη ενότητας σήψεων ξύλου. Επίλυση παλιότερων θεμάτων: Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Τ, γ waterfall YC Λοιπόν, εγώ θέλω τώρα, ο Φάνης θα μου πει, την πάτησες Φάνη, αφού μου δώσουν τα κορίτσια και το άλλο. Ας αφήσουμε, δεν έχω και πολλά. Ταχυτακτηλουργός δεν είμαι. Λοιπόν, είδαμε με τα χρωματισμού σαγγίων, βλέπουμε να έχει αγκάφια πάνω του, έτσι. Και βλέπουμε ότι ξεραίνεται από την κορυφή προς τη βάση και εκεί που σταματάει σαν να το έχουμε γράψει με μολύβι, σταματάει απότομα, δημιουργεί μια γραμμούλα. Το ίδιο και εδώ, το ίδιο και εδώ. Είπαμε ο Φάνης θα πει, στου λέει να. Λοιπόν, και εδώ το ίδιο, έτσι και βλέπουμε εδώ, το ξερό, η γραμμούλα που λέγαμε και από κάτω με τα χρωματισμού σαγγίων. Είναι λοιπόν η κορυφοξύρα. Είναι παθογνωμονικό. Και αν είχαμε και έναν φακό, γιατί να μη φέρω φακό που το ξέχασα, θα βλέπουμε και πυκνίδια. Ναι, για φέρ' εμάς, γιατί εγώ με τη στραβωμάρα που έχω με την Πρεσβειοπία, τώρα δεν γνωρίζω. Λοιπόν, τέλος πάντων, εδώ πέρα στο νεκρό, το οποίο παίρνει ένα σταχτή χρώμα, βλέπουμε μαύρα στιγματάκια. Και εσείς τώρα που βλέπετε καλύτερα, μπορεί να βλέπετε με το μάτι μαύρα στιγματάκια. Και τι είναι αυτά? Πυκνίδια. Αυτό που είπαμε με το νεκρό βραχίωνα, είναι στη σύψης ξύλου, είναι στην τελευταία ενότητα, δεν είναι στην κορυφοξύρα. Όχι εδώ κάτω, εδώ πέρα. Εδώ πέρα κάποτε εγώ τα έβλεπα, είναι μαύρα στιγματάκια. Τώρα βλέπω ένα θολοτοπίο εκεί. Εγώ τα βλέπω θολά, όχι εσείς. Λοιπόν, αυτό εδώ είναι ένα δείγμα από φώμα της ελιάς, το οποίο όπως βλέπετε έχει μεταχρωματισμούς. Προηγείται ο στριμμένος εδώ και μετά θα το δείτε κι εσύ. Εδώ βλέπετε τους μεταχρωματισμούς. Τώρα αν το κοιτάξουμε και εδώ το ίδιο, είναι από φώμα. Αν το κοιτάξουμε έτσι σε μια εγκαρσία τομή, βλέπουμε έναν τομέα που είναι ξερός. Δηλαδή η φώμα από το σημείο που μπαίνει, ξεκινάει μια σύψη ξύλου, αλλά επεκτείνεται με γοργότερους ρυθμούς μέσα στα αγγεία. Γι' αυτό δεν θεωρούμε αδρομήκοση. Αλλά είπαμε από το σημείο εισόδου, ξεκινάει και καν και σύψη ξύλου που φαίνεται σε αυτή την εγκαρσία τομή σαν κυκλικός τομέας. Ωραία, και αυτά λοιπόν εδώ με τα χρωματισμοί των αγγείων, ο κυκλικός τομέας. Αυτά εδώ τα αντιλαμβανόμαστε σαν κυλίδες εξωτερικά πάνω στο φλοιό. Και μετά πάμε με το μαχαιράκι, μας κόβουμε και τα βλέπουμε. Και εδώ, έτσι. Εδώ δεν έχει καλό κυκλικό τομέα, δεν φαίνεται πολύ καλά όπως το άλλο. Αυτό να φύγει από το βίντεο. Θα τα δείτε μετά όλα μαζί για να προχωρήσω. Και θέλω να δείτε εδώ και να καταλάβετε τη διαφορά της ίσκας με την εφτυπίωση στο αμπέλι. Αυτό είναι ελαφρύ, ενώ αυτό είναι βαρύτερο. Το άλλο που πρέπει να κάνετε είναι να ξύσετε με το νύχι σας. Το βλέπετε πώς τρίβετε το ξύλο. Κάποια σημεία βέβαια είναι πολύ μαλακό σε κάποια σημεία. Είναι άσπρο και έχει και αυτό που είπαμε, καστανές γραμμές μέσα. Αυτή είναι η ίσκα. Μπράβο Κωνσταντίνε. Και εδώ έχουμε τις καστανές γραμμές. Βλέπετε και εδώ είναι έφτρεπτο το ξύλο. Μπορείτε να δοκιμάσετε και εσείς να ξύσετε. Και εδώ βλέπουμε και τις καστανές γραμμές. Δεν αποκλείει κανένας να έχουμε στο ίδιο πρέμνο και ίσκα και εφτυπίωση. Ωραία, μπορείτε να ξύσετε με το νύχι σας να δείτε. Είναι δυνατόν ποτέ ένα υγιές ξύλο να έχει αυτή τη συμπεριφορά. Αλλά ίσκα το κατατάει έτσι. Είναι και εφλεκτό. Γι' αυτό πολλές φορές, τι μας είπε η Χριστίνα. Το βάζουμε στο καθομιστήριο και το ξύλο. Αυτό που κάνει το βασιδιωμίκητα τελείως. Κάποιον βασιδιωμίκητα, ο οποίος προκαλεί προφανώς κάποια αντίστοιχη σύψη σε δέντρο. Κάποιος τέτοιος. Ναι, ναι, ναι, κάποιο τέτοιο. Εντάξει. Ωραία, λοιπόν, αυτή είναι η ίσκα. Η ευτυπίωση όμως, είπαμε, στην ευτυπίωση το ξύλο είναι βαρύ, έχουμε καστανούς με τα χρωματισμούς, δεν ξύνουμε τίποτα εδώ, δεν βγαίνει τίποτα. Εντάξει, Στέλιο. Δεν βγαίνει εδώ, δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε κομμάτια από το ξύλο. Την ίσκα θα την καταλάβεις από τα φύλλα. Και βέβαια, άμα είναι εύκολο, εμείς στην πρακτική άσκηση που πάμε να δούμε κάνα παλιό γέρικο εκεί στην άκρη, το ανοίγουμε και το βλέπουμε. Και στην ευτυπίωση η σύψη ξεκινάει από μια παλιά το μήκλα δέματος. Βλέπετε εδώ μια παλιά το μήκλα δέματος. Από εδώ ξεκίνησε και μπήκε μέσα και επεκτείνεται και νεκρώνει το ξύλο. Αν είμαστε κάποιο στάδιο νωρίτερα, να μην έχουμε φτάσει εδώ πέρα και κάνουμε μια εγκάρσια τομή, μπορεί να βρούμε καστανό μεταχρωματισμό, ακόμα και με μορφή στιγμάτων ή κυκλικών τομέων. Τώρα, ευτυπίωση στην βερικοκιά. Εδώ έχουμε τη δημιουργία έλκους, θα τα δείξω μετά και από εκεί. Βλέπουμε το έλκος αρχικά, είναι στα πρώτα στάδια και είναι μια τομή κλαδέματος εδώ, μια προηγούμενη τομή κλαδέματος και από εκεί έχει μπει και έχει δημιουργήσει το πρόβλημα. Από εδώ θα μπει, έτσι, από εδώ θα μπει. Ωραία, από εδώ του είναι πιο εύκολο, ξεκινάει από εδώ μπαίνει, αλλά πάει και προς εκεί. Λοιπόν, και εδώ έχουμε το μές, από εδώ είναι η τομή, φαίνεται, έτσι, έχει μπει και προχωράει και από εδώ, έχει μπει ταυτόχρονα. Και από εδώ και από εκεί και προχωράει σαν σφήνα. Προς τα κάτω, όπως βλέπετε, στενεύει, αλλά σταδιακά θα μεγαλώσει και αυτή η περιοχή, ο καστανός μεταχρωματισμός δηλαδή. Και εδώ σημείο εισόδου και σύψη. Καστανί, σκυρό ξύλο, όπως ακριβώς σημαίνει και στο αμπέλι. Και τελευταία έχουμε εδώ πέρα σύψη από ξύλου, από βασιδιομύκητες, εδώ είναι το στέρεουμ. Τα βασιδιοκάρπια του στέρεουμ είναι σε διάφορα μεγέθη, μπορεί να είναι λίγα χιλιοστά μέχρι μερικά εκατοστά. Εδώ λοιπόν έχουμε στέρεουμ, αυτά εδώ τα μικρά μανιταράκια, όπως επίσης και αυτά. Βγαίνουν σαν κεραμμύδια σε αλλεπάλληλες σειρές, μπορείτε να δείτε και κάποιους ομόκεντρους, ομόκεντρες ζώνες. Το δείγμα είναι παλιό, έτσι και αλλιώς τα χρώματά τους είναι πολύ μουντά. Και εδώ είναι στέρεουμ, αυτό εδώ είναι παραπανίσιο, το φέραν τα παιδιά κατά λάθος. Και εδώ έχει στέρεουμ, αλλά και έναν άλλο βασιδιομύκητα. Αυτόν τον είχαμε στο εργαστήριο και το παιδεύαμε να δούμε από τι είχε πεθάνει και το είχαμε βουτήκει σε μια λεκάνη για να βγάλει τα μανιτάρια του. Και μετά από λίγο καιρό τα έβγαλε σε μια λεκάνη με νερό. Και το βλέπετε, το τι είναι δεν ξέρω. Πρέπει να έχεις ειδικές γνώσεις για να προσδιορίσεις, να ταυτοποιήσεις ένα μανιτάρι. Και εδώ βλέπετε το μικύλιο, μικύλιο είναι αυτό που έχει βγει από εδώ πέρα. Τώρα εδώ είναι ένας άλλος μύκητας, απλά τα έφερα αυτά για να σας δείξω ότι αυτά που βλέπετε πάνω στα δέντρα, βέβαια αυτό πάντα το κοιτάζει προς τα κάτω, έτσι δεν θα το δούμε ποτέ πλάγια. Ένα μανιτάρι τέτοιο πάνω στο δέντρο, είναι από τους μύκητες που διασπούνε το ξύλο. Και αυτά που μοιάζουν με οπλές αλόγων είναι αυτά. Μοιάζει με οποία λόγου, δεν μοιάζει με γύσο ή με τυπικό μανιτάρι, αυτό μοιάζει με γύσο, αυτό είναι πιο χοντρό και μοιάζει με οποία λόγου. Και αυτό έχει από κάτω πόρους, δεν έχει λαμμέλες, όπως έχει αυτό. Έτσι, όπως έχει και το στέριο βέβαια, αυτό έχει από κάτω πόρους. Και βέβαια αυτό είναι, ένα κλαδάκι το έχει ενσωματώσει, αυτό είναι παλιό και είναι ξερό, αλλά όταν το δείτε πάνω στο δέντρο και το πιάστε είναι υγρό και αναπνέει στην κυριολεκσία. Αυτά είναι εφόμες. Βέβαια εφόμες τώρα είναι μια ονομασία γενικότερη και παλιότερη και από τότε κάποια έχουν εφήχει και έχουν ονομασθεί διαφορετικά. Εδώ λοιπόν είναι ένα από τα δείγματα του εργαστηρίου, βλέπουμε το στέριο μπουρπούριο, βλέπουμε το σύμπτωμα που δημιουργεί στο ξύλο, τον κοστανό μεταχρωματισμό σε επιμήκη τομή και σε εγκαρσία τομή και βλέπουμε πάλι τα βασιδιοκάρπια. Το ένα είναι ανάποδα για να μας δείξει ότι υπάρχουν λαμμέλες, όπως ήδη είδαμε. Λοιπόν, βείτε τα για 5-10 λεπτά όσο σας χρειάζεται, βείτε τα από κοντά και μετά θα καθίσουμε να κάνουμε και την επανάληψη. Μπορείτε? Κάνατε κάποια? Εντάξει. Είπαμε ότι ο μεταχρωματισμός είναι σαν δρομικώσεις στα αγγεία. Είπαμε ότι σε εγκαρσία τομή, άμα το κάνουμε, εδώ θα είναι πιο κάστανο από ότι θα είναι στη σύψηση. Βλέπουμε σαν στίγματα. Περίμενε λίγο, αλλά τα είχα μαζί μου, αλλά δεν τα έχω πλέον. Στην περιοχή των αγγείων θα δούμε ή τόξα ή στίγματάκι. Ναι, αλλά το υπόλοιπο αυτό το μέρος θα είναι πιο κάστανο από ότι θα είναι από σύψη ξύλι. Όχι, δεν είπα αυτό. Είπα και μια συγκεκριμένη διαφάνεια που σας είχα δείξει, που έδειχνε τα δαχτυλίδια μαύρα, αλλά ήταν και καστανοτικός, όχι. Το υπόλοιπο αυτό είναι καστανοτικό. Α, δεν το ξέρω, δεν το ξέρω. Αλλά 10 με 12 θα φύγω λίγο νωρίς. Ωραία, τι όνειρα έχεις κανείς. Καλύτερα 10 με 12. 10 με 12 θα σας είπαν τη συγκεκριμένη διαφάνεια. Ναι, θα με πάρεις, να μου το θυμίσεις, θα τους πάρω και μετά από λίγο θα με ξαναπάρεις. Θα σας κάνω μια ερευνήση. Επειδή τη Δευτέρα δεν είναι εγκληστομάθημα, έχω σκότει κάτι για τα email. Είπαμε ότι τη Δευτέρα που έρχεται… Ένα σχηματάκι που είχα δείξει και την προηγούμενη φορά, περίπου για να σας δείξω πού έχουμε βλάβη. Στις υψηριζίες έχουμε στη ρίζα και στο λαιμό, στις ύψεις έχουμε λίγο παραπάνω, στις αδρομικώσεις έχουμε μέσα στα αγγεία, δηλαδή όπου βρούμε αγγεία. Η ζημιά βέβαια αρχίζει να φαίνεται στις αδρομικώσεις πρώτα από τους λεπτούς κλαδίσκους, γιατί αν εκρουθούν τα αγγεία αυτοί που θα υποφέρουν από νερό, θα χάσουν τα φύλλα τους, θα ξεραθούνε. Αλλά βέβαια εννοείται ότι όλο το αγγειακό σύστημα το οποίο τροφοδοτεί το κλαδάκι το οποίο ξεράθηκε, είναι αυτό το οποίο πάσχει. Ενώ τις ύψεις ξύλου θα τις δούμε στους κλάδους και στον κορμό και πάντοτε είπαμε σε συνάφια με μία παλιά τομή ή ένα παλιό σπάσιμο, κάτι το οποίο ναύξε εκτεθμένη πολύ μεγάλη επιφάνεια του εσωτερικού ξύλου. Ωραία, εδώ έχω γράψει τη διαφορά των αδρομικώσεων με τις ύψεις ξύλου, τις συζητήσαμε εδώ, τα έχω πιο πολύ για να τα διαβάσετε καθώς κάνετε την επαναλήψή σας και είναι λίγο πολύ αυτά που συζητήσαμε και προηγουμένως. Θέλω όμως να επαναλάβω κάτι που συζήτησε κάποιος πριν από λίγο, ότι νομίζω εσύ ο Κωνσταντίνος, ότι στις αδρομικώσεις έχουμε νέκρωση των αγγίων. Αλλά, όταν θα νεκρωθεί κάποιο τμήμα, τότε το παθογόνο αρχίζει και μεταναστεύει στους παρακείμενους ιστούς και τους πληρεί με στοιχεία επιβίωσης για μακρά χρονικά διαστήματα, όπως είναι τα μικροσχυρότια του βερτισίλειου ή τα πυκνίδια της κορυφοξύρας. Τώρα, κάποιες αδρομικώσεις δημιουργούν και εκτεταμένη σύψη ξύλου, κυρίως κοντά στο σημείο εισόδου. Όπως είδαμε και στην κορυφοξύρα, το είδαμε και στη φώμα της ελιάς. Αλλά, επειδή βλέπουμε μια προϊούσα σύψη αγγίων, τότε γι' αυτόν τον λόγο τις θεωρούμε αδρομικώσεις. Και βέβαια αυτό το δίλημα το έχουμε στις αδρομικώσεις που προσβάλλουν από τα κλαδιά. Η κορυφοξύρα είναι... ...οπωσδήποτε ανήκει στις αδρομικώσεις, γιατί το παθογόνο είπαμε ότι προσβάλλει και από τις θρύζεις. Θα τα πούμε και αυτά παρακάτω σε μια άλλη διαφάνεια. Εδώ λοιπόν δείχνουμε εικόνες τη διαφορά αυτών των τύπων ασθενειών. Εδώ έχουμε σύψεις ξύλου, δηλαδή εκτεταμένες σύψεις σε όλους τους ξυλώδησις τους και όχι σε κάποιους επιλεκτικά. Ενώ εδώ έχουμε επιλεκτικά καταστροφή των αγγίων. Και αυτό είναι γι' αυτό που με ρώταγε ο Γιάννης πριν, ότι αν θα κάνει μια αγκάρσια τομή, θα δούμε με τα χρωματισμό των αγγίων σε μορφή στιγμάτων ή κυκλικών τόξων. Εκεί δηλαδή που αντιστοιχεί στην περιοχή των αγγίων. Τα κοινά συμπτώματα, τώρα αυτές οι διαφάνειες δεν είναι καλές για παρουσίαση, θα τις έχετε όταν θα διαβάζετε. Τα κοινά συμπτώματα είναι η καθυστέρηση της ανάπτυξης, ό,τι είδαμε και στις υψηριζίες και στις ύψεις λαιμού, η καθυστέρηση της ανάπτυξης, ας μιλήσουμε για τις ύψεις ξύλου, είδαμε πολύ έντονες στο αμπέλι, σε ίσκα και ευτυπίωση, όπου η μεριά του πρέμνου που πάσχει θα δώσει πολύ φτωχή βλάστηση στην αρχή της άνοιξης, που θα είναι σε αντίθεση με την πλούσια πράσινη υγιή βλάστηση της άλλης μεριάς του πρέμνου, που δεν έχει νεκρωθεί ακόμα, που δεν έχει παρασιτιστεί ακόμα. Ωραία. Και εδώ περιγράφω με λόγια το σύμπτωμα που λέμε νεκρός, που λέγεται νεκρός βραχίωνας ή dieback, που το είπαμε και πολλές φορές, δηλαδή έχουμε μια εκτεταμένη σύψη στο σημείο εισόδου του παθογόνου, το υπερκείμενο τμήμα ξεραίνεται, ενώ η σύψη προχωράει προς όλες τις κατευθύνσεις, προχωράει και προς τα κάτω. Ωραία, στις αδρομικώσεις τώρα, τα σημεία εισόδου του παθογόνου είναι ποια, θέλετε να μου τα πείτε αν τα θυμόσαστε για να μην το διαβάζουμε. Ποιος τα θυμάται. Μάλλον δεν τα θυμόσαστε. Αφού τα λέει εκεί ε, ωραία, ποια είναι λοιπόν. Παιδιά πρέπει να τα ξέρετε μέχρι τώρα. Γιατί, πως, όταν θα φτάσει ο Ιούνιος πως είναι δυνατόν να συγκρατήσετε τέτοιο όγκο πληροφοριών. Και μετά γκρινιάζετε, είναι δύσκολα, πως θα τα μάθουμε όλα, πού θα μάθουμε όλα αυτά τα ονόματα. Τουλάχιστον, εγώ δεν λέω να διαβάζετε κατά τη διάρκεια του εξαμίνου, γιατί δεν το κάνουνε όλοι αυτό το πράγμα. Αλλά εσείς που ερχόσαστε εδώ, κάτι να σας μένει. Εκτός από να δεν τα λέω καλά εγώ. Οπότε, σημεία εισόδου. Αφοβόνων στις ανδρομικώσεις. Κυριάκο. Κλασικά, οι ρίζες. Βερτισιλίωση, κορυφοξύρα, η μία μορφή της κορυφοξύρας. Ωραία. Ωραία. Από πληγές, μάλλον όχι πληγές, στο εζ να το πούμε, που δημιουργούν κάποια ξυλοφάγα έντομα, γιατί οι τσιμπήματα εντόμων είναι άλλη περίπτωση. Σαν ποιες ασθένειες? Η ολλανδική ασθένεια της φτελιάς και η φυαλόφορα της ελιάς. Άλλα σημεία εισόδου. Από πληγές τώρα μικρές. Πάμε όχι στις τωές των εντόμων, μικρότερες. Μπορεί να είναι ουλές στα φύλλα. Μπορεί να είναι σκασίματα από παγετό. Μπορεί να είναι ουλές πτώσης φύλλων ή ουλές αποκοπής καρπών. Ποιος θα μπει από εκεί, Χριστίνα. Είναι δυνατόν, Χριστίνα. Μαρία. Είναι δυνατόν. Ο Φάνης. Αδεμπρός είσαι και στο ερώτημα. Τα κορίτσια εδώ προσέχανε το στέλλιο. Ο Γιάννης. Δεν γνωρίζεις. Κυδιάκο. Κοριφοξύρα. Κοριφοξύρα. Κοριφοξύρα. Κοριφοξύρα. Κυδιάκο. Κοριφοξύρα φώμα της ελιάς. Μπράβο. Έπρεπε να σας βάλω ένα ενδιάμεσο τέστα εξαμίνου. Το κακό είναι ότι είσαστε πολλοί και δεν μπορούμε να βρούμε αμφιθέατρα. Αν χωρίζαμε τη Νίλη στη μέση θα χαιρόμουνε και εγώ γιατί θα γράφατε μεγάλους βαθμούς. Λοιπόν, τι σίγουρα. Ωραία. Σημεία εισόδους της ύψης ξύλου. Σήμερα τα είπαμε. Ποιά είναι? Εσένα πώς σε λένε? Γιώργο. Τι Γιώργο. Ο Γιώργος ο ένας, ο Γιώργος ο άλλος. Πού το θυμάμαι εγώ. Ο Γιώργος με το μούσι. Για λέγει Γιώργο. Μπράβο. Είναι από το μέσ κλαδέματος κυρίως. Είναι από κάποια περιοχή όπου το ξύλο είναι εκτεθειμένο φανερά. Μια πολύ μεγάλη επιφάνεια. Ωραία. Άρα λοιπόν σημεία εισόδους της ύψης ξύλου είναι μεγάλες πληγές. Είναι από κλάδεμα στους κλάδους ή τον κορμό αν σπάσει τελος πάντων κάποιο κλαδί. Εντάξει. Πώς μεταφέρονται τα παθογόνα. Γιάννη. Μην λες ανδρομικώσις. Χίλιες φορές το έχουμε πει. Το έχω γράψει εξαϊτίας στις διαφάνειες. Βάζω μίον στους βαθμούς που γράφετε. Όχι ανδρομικώσις. Μπράβο. Στις εδαφογενείς ανδρομικώσις όπως πριν από λίγο τα είπε. Όπως είναι η βερτισιλίωση ή η μάλ νερό η μορφή της κορυφοξύρας εκείνης με οτιδήποτε μεταφέρει χώμα και μολύσματα που είναι μέσα στο χώμα κυρίως το νερό του ποτίσματος αλλά και τα εργαλεία και οτιδήποτε τα παπούτσια μας. Άλλες ανδρομικώσις. Πώς μεταφέρεται ας πούμε το μόλισμα στους βλαστούς, πληγές, τα φύλλα εκεί πέρα. Ναι Χριστίνα. Αυτό το είπαμε πριν από λίγο αλλά πώς μεταφέρεται το μόλισμα. Με τον αέρα το παίρνει από πού, πού είναι το μόλισμα. Ποιες πληγές βρε Χριστίνα, στην πληγή θα είναι το μόλισμα. Ακούω Κυριά. Χριστίνα ήθελες να πεις. Στο νεκρό ξύλο είναι τι. Πολύ ωραία. Ας αφήσουμε τη Χριστίνα γιατί εσύ μιλάς πολύ. Η Χριστίνα λοιπόν μας λέει ότι στα νεκρά κλαδιά της κορυφοξύρας αυτά που είδατε προηγουμένως με τα τμήματα που είναι στα χτιά και έχουν μαύρα στίγματα. Στα κλαδιά λοιπόν αυτά τα μαύρα στίγματα είναι τα μολύσματα, περιέχουν τα μολύσματα. Αυτά τα μαύρα στίγματα είναι πυκνίδια που περιέχουν πυκνίδια σπόρια. Από εκεί λοιπόν θα μεταφερθεί το μόλισμα. Πώς? Μόνο? Με το νερό μας λέει ο Στέλιος, ο οποίος θα αποκομήσει και κάτι πέρα από το να συνοδεύει δύο έτσι όμορφες κοπέλες εδώ μέσα. Τρεις έγιναν οι κοπέλες και πάει λέγοντας. Τα πυκνίδια θέλουν για να απελευθρώσουν μόλισμα υγρασία. Άρα λοιπόν θα ρουφήξουν νερό, θα πρέπει να έχουμε κορεσμένη ατμόσφαιρα, βροχή καλύτερα. Και μετά τα σταγωνίδια της βροχής που περιέχουν τα πυκνίδια σπόρια, γιατί δεν μεταφέρον τα πυκνίδια σπόρια με τον αέρα, θα τα πάρει ο αέρας και θα τα φέρνει να τα κολλήσει στις μικρές πυλιγούλες αμαλία. Συμφωνείτε? Έτσι είναι τα πράγματα. Ενώ τα παθογόνα των σύψιων ξύλου είναι ξυροσπόρια, είναι αλευροσπόρια, τα μεταφέρει ο αέρας. Μπορεί η βροχή να βοηθάει να απελευθερωθούν, όπως είπαμε, ασκοσπόρια της εφτυπίωσης. Αλλά ο αέρας είναι αυτός ο οποίος θα τα μεταφέρει, όπως ακριβώς και τα βασιδιοσπόρια των άλλων σύψιων ξύλου. Εντάξει? Για τα πυκνίδια μπορεί να απελευθερωθεί και όλα αυτά τα βροχές. Γιάννη, είσαι λίγο μπερδεμένος. Πυκνίδια δημιουργεί η κορυφοξύρα, όχι το μπερδισίλιο. Όμως, πυκνίδια δημιουργεί η φώμα της ελιάς. Δεν δημιουργεί βέβαια η φώμα της ελιάς, δημιουργεί η φώμα ην κόμπτα. Δεν είναι σωστό αυτό που λέω. Δεν είναι σωστή η διατύπωση. Δεν δημιουργεί ασθένεια, δημιουργεί ο οργανισμός. Αυτά θα προσέχετε κι εσείς όταν γράφετε γιατί σας ρωτάνε ασθένεια και γράφετε παθογόνο. Ή σας ρωτάνε το όνομα του παθογόνου και γράφετε ασθένεια. Ξέρω εγώ κορυφοξύρα αντί να γράψετε φώμα τραχύφυλλα. Τα περιθήκια χρειάζονται νερό. Βεβαίως και τα περιθήκια χρειάζονται νερό. Να ρωτήσω κάτι. Ναι. Και η φυτόφθορα είναι άδονα που σημαίνει. Όχι, η φυτόφθορα είναι σίψιλε μου. Όμως τα συντόματα της φυτόφθορας στο φύλλομα είναι παρόμοια με τις ανδρομήκωσεις. Για αυτό είπαμε ότι πρέπει να ψάξουμε για παθογομονικά σημεία, όχι στα μέρη του φυτού που έχουμε τα συντόματα αλλά και που έχει γίνει η ζημιά. Ωραία, ναι. Και πάμε σε θέματα. Το βλέπουμε, αρχίζουμε και απαντάμε και ξεχνάμε τα μισά. Όταν θα δούμε διάφορα πράγματα να ερωτώνται, πρέπει να προσδιορίσουμε τι ρωτάει. Μπορεί να έχει ένα, δύο, τρία, τέσσερα αλλά βλέπετε ότι οι ερωτήσεις είναι περισσότερες. Η κορυφοξύρα και η βερτισιλίος είναι δύο πολύ σημαντικές ασθένειες των δέντρων γενικά. Αναφέρτε τις ομοιότητές τους. Πείτε μου τις τώρα. Οποιος μπορεί. Μπάμπις. Τέλεια. Κάτι που δεν το γράφει κανένας. Κάτι που δεν το γράφει κανένας. Είναι και οι δύο αδρομηκώσεις. Ωραία. Παρακάτω. Θα μπορούσες να γράψεις και κάτι άλλο αν θέλεις. Τώρα εγώ δεν είμαι και πολύ αυστηρή σε αυτό. Αν δω ότι ο άλλος το έχει πιάσει σταματάω εκεί. Κάποιος ο οποίος έχει γράψει κάτι παραπάνω μπορεί να πάρει μια μονάδα, όχι να πάρει δέκα παραπάνω. Μια, δύο μονάδες. Τώρα μπορείς να γράψεις ότι επειδή είναι και οι δύο αδρομηκώσεις και οι δύο προκαλούν τα ίδια συμπτώματα τα οποία είναι αυτά. Ωραία. Αναφέρετε τώρα τις διαφορές τους λαμβάνοντας οι κόψεις τα εξής. Τους ξενιστές. Βερτισιλίωση, ποιον έχει ξενιστεί. Τα περισσότερα δενδροκομικά είναι η απάντηση. Τα περισσότερα δέντρα. Η κορυφοξύρα, ποιον έχει ξενιστεί. Πες. Εσπεριδοειδή. Με ιδιαίτερο πρόβλημα, ποιος. Μιλιάδο έχει. Στην Μιλιάδο έχει τι? Κορυφοξύρα. Όχι. Όχι, δεν έχει. Είναι η κορυφοξύρα των εσπεριδοειδών. Τα μέρη του φυτού, από τα οποία πραγματοποιείται η είσοδος του παθογόνου. Τα είπαμε πριν από λίγο. Στην βερτισιλίωση προσβάλλεται το φυτό μόνο από τις ρίζες. Ενώ στην κορυφοξύρα προσβάλλεται είτε από τις ρίζες είτε από πληγές που θα γίνουν στα φύλλα και στα κλαδιά. Τον τρόπο διατήρησης του παθογόνου θέλω. Κυριάκο. Μικροσφυρότια στη βερτισιλίωση, που σας τα έδειξα και στην προηγούμενη άσκηση εδώ. Στην κορυφοξύρα. Στην κορυφοξύρα τα είδαμε πριν από λίγο εδώ στα λίγα. Με πυκνίδια. Γιατί γελάσαι, εγώ δεν γελάω. Με πυκνίδια τα οποία δημιουργούνται πάνω στο νεκρό ξύλο. Και τα όργανα, αυτό είναι άλλο ερώτημα, έτσι. Και τα όργανα με τα οποία πραγματοποιείται η μόλυνση. Για να συνεχίσει. Μπράβο, τα μικροσφυρότια βλαστάνουν και οι κυριακές υφές διατριφούν τους ιστούς της ρίζας και εγκαθίσταται στα αγγεία. Στην κορυφοξύρα με πυκνίδια σπόρια. Ωραία, και το τρόπο μετάδοσης του μολύσματος... Είσαι διαφάνησης, δηλαδή. Όχι. Ο τρόπος μετάδοσης του μολύσματος στην κορυφοξύρα είναι πολλαπλός. Ακούω, Μπάμπι. Ποια είναι το νερό για την Βερτισιλίωση και τα σπόρια? Στην Βερτισιλίωση δεν έχουμε σπόρια. Στην Βερτισιλίωση έχουμε μικροσφυρότια, τα οποία είναι στο έδαφος και μεταφέρονται τα μολύσματα με ό,τι μεταφέρει έδαφος. Είναι το νερό του ποτίσματος, το νερό που αποραίει από βροχές, τα γεωργικά μηχανήματα, τα παπούτσια μας. Ενώ στην κορυφοξύρα το μολύσμα μεταδίδεται, κυρίως με τη βροχή και τον αέρα. Και το άλλο που είπαμε είναι ότι και κάποια πουλιά μπορούν να μεταφέρουν κλαδάκια και να μεταφέρουν μολύσμα πάνω σε υγιή δέντρα και από εκεί να ξεκινήσει η μολύνση. Ναι, παρακαλώ. Μηχανικά τι εννοείς. Πειραματικά αυτό έχει αποδειχτεί για την βερτισιλίωση, ότι δηλαδή μπορούμε με τα εργαλεία του κλαδέματος να μεταφέρουμε από το ένα φυτό στο άλλο το μολύσμα. Αλλά αυτό δεν έχει πρακτική σημασία. Ο Αλέξανδρος ρώτησε αν μπορούμε με τα εργαλεία του κλαδέματος να μεταφέρουμε το μολύσμα, την αρρώστια. Λοιπόν, ένα άλλο θέμα. Δώστε περιληπτικά τα σημαντικότερα επιδημιολογικά στοιχεία της κορυφοξύρας των εσπεριδοειδών. Αυτό δεν το έχω απαντήσει, ούτε θα σας το απαντήσω τώρα. Αλλά σας το δίνω επίτηδες να το δείτε και να το ψάξετε, γιατί πέφτει σε πολλές εξετάσεις και δεν το απαντάνε οι περισσότεροι, γιατί δεν ξέρουν τι είναι επιδημιολογικά στοιχεία. Λοιπόν, σκεφτείτε το, θα πρέπει να ξέρετε τι σημαίνει επιδημιολογία, γιατί λογικά πρέπει να ξέρετε γενική υφυτοπαθολογία για να παρακολουθήσετε μια ειδική υφυτοπαθολογία. Σκεφτείτε το, κι αν έχετε κάποιο πρόβλημα και δεν μπορείτε να το απαντήσετε, να με ρωτήσετε την επόμενη φορά. Αλλά επίτηδες σας το δίνω, γιατί κάθε φορά ένα πολύ μεγάλο μέρος των εξεταζομένων δεν το απαντάει, ή δεν το απαντάει σωστά, ή γράφει συμπτώματα, ή γράφει χίλια δύο άλλα πράγματα που δεν χρειάζονται. Πώς θα ξεχωρίστητε ένα άλλο κλασικό θέμα, την ασθένεια ή κάπου την ασθένεια εφτυπίωση στην άμπελο, πώς αντιμετωπίζονται αυτές οι ασθένειες. Και αυτό είναι ένα θέμα το οποίο είναι κλασικό, έχει πέσει πάρα πολλές φορές. Τα τελευταία χρόνια δεν το έβαζα, γιατί μου κάνατε αντιγραφές, παπαγαλία, όλοι γράφανε στη σειρά την ίδια απάντηση. Κάπου κάποιος το είχε απαντήσει και όλοι γράφανε το ίδιο, αλλά είναι χρήσιμο να το ξέρετε. Μπορεί να σκεφτώ κάτι άλλο, να το ρωτήσουμε έναν άλλο τρόπο. Μην κάνετε αντιγραφές, γιατί σε θέματα κρίσεως δεν θα σας βοηθήσουν οι παπαγαλίες και οι αντιγραφές. Αν τα ξέρετε όμως, θα μπορείτε να απαντήσετε και άλλες ερωτήσεις. |
