| : Και φοράει κατάσαρκα η Μπεριότισσα. Είναι υφασμένο και αυτός τον αργαλιό με τα δικά της χέρια και το χειμώνα είναι μάλινο. Έχει και δίδια κι αυτό κάτω, χρυσοκεντίδια, σταυροκολλονιά πάνω σε καμπά. Είναι το άλλο του κουκάμισσο, το οποίο στο νυχτιάτικο είναι από μετάξι και από καμπάκι και το πιο απλό. Το καλοκαιρινό του ανοιξιάτικου, που φοράει σήμερα η δάχυμα. Πάνω από αυτό το κατάσαρκο, το οποίο λέγεται έντιμα και ό,τι μπει από εδώ και πέρα πάνω στο ανθρώπινο σώμα, από την κορυφή έως τα νύχια λέγεται εντιμασία. Λοιπόν, η κυρία Λέκα θα βάλει τη χούστα, η οποία είναι για να κρατάει τις πιένες από το φόρεμα ανοιχτές. Είναι μια πολύ ωραία χούστα και τυμένη στο μποδόγυρο, όπως βλέπετε, με ασπροκεντήματα, αλλά είναι άλλες με χρυσοκεντήδια, όπως σας είπα. Κάθε μια, ό,τι είχε μεράγκη, το έκαμε. Αυτό λοιπόν κουμπώνει και από πάνω μπαίνει τη δαφυγά. Στο λευκό το λαιμό της, γύρω γύρω, και την πλώνει μπροστά στο στήθος. Και η ύφαση της, που την έκανε όπως είπαμε πάλι η ίδια, λέγεται μανουλατά, σγουρί δηλαδή. Και γύρω γύρω από την τραχυλιά είναι μπιμπίλα με το βελονάκι. Άλλα έχουν μπιμπίλες, άλλα έχουν αζούρ. Το ίδιο από το ίδιο ύφασμα είναι και τα μανικέτα, τα οποία μπαίνουν μέχρι τον αγκώνα με λαστιπάκι. Και είναι και αυτά μανουλατά, σγουράδια και σμυρένια. Τώρα το φόρεμα της Βεριότισσας είναι το ύφασμα φερμένο από τα ξένα. Είναι στόφα, ατλαζένια, ταφταδένια. Έχει ανάγκηφα σχέδια στο ύφασμα. Στην ίδια απόφροση με το φόρεμα. Και το ίδιο είναι από το ίδιο ύφασμα και η ποδιά. Ο μπούστος είναι εφαρμοστός και ανοιχτός μπροστά για να φαίνεται η πραχυλιά του. Τα κλουβάκια είναι από το στήθος και κάτω μέχρι τη μέση. Μέση βοήθηση στέλνει για να βγουν και τα μανικέτα κάτω από τη μασέτα. Όπως βλέπετε, έχει στον όρπιο και κάτει γύρω-γύρω από το στήθος ένα χρυσό κονδόνι. Βέβαια τα αυθεντικά που έχουμε στη συλλογή μας είναι χρυσοκέντητα. Έχουν πολύ ωραίο κέντημα και γύρω στο λαιμό και μπροστά στο στήθος και στις μασέτες. Ένα τέπο έχει η κυρία Βλαχογιάννη, το οποίο είναι από το 1860. Είναι αυτές οι μασέτες, οι οποίες είναι μασέτες εδώ συνηθισμένες. Αυτές οι μασέτες που έχει αυτό το φόρεμα και δεν υπάρχει άλλο εδώ στη Βέρεια. Είναι οι μασέτες που είπανε προφθες ότι λέγονται αυτά «καπάκ-σερά» ή «καπάκα». Έχουν, δηλαδή, όλο τον γαρκό εδώ, όλο το χέρι, αλλά είναι αφαντάστοκα άλλως. Το κέντημα που έχουν αυτές οι μασέτες οι μεγάλες. Πάρα πολύ ωραίο. Αυτό ήταν νηφικό της γιαγιάς του Γιώργου Βλαχογιάννη. Εδώ οι περιόδες ξέρουν για ποια οικογένεια λιλάμε. Και είναι πραγματικά λιλά το χρώμα με πολύ ωραία μπουκετάκια ρολοδιού εξαιρετικής, ας πούμε, εξαιρετικού κάλους να το πω. Πάρα πολύ ωραίο όμορφο. Οι 30 κόντους πάνω από το ποδόγυρο είναι μια πιέτα, υπόστα που λέγεται, και κάτω στο ποδόγυρο, για να μην φτύρεται το ύφασμα, είχαν ένα κορδονάκι, για να μην πατιάκει, για να μην φτύρεται η στόφα αυτή. Οι οποίες στόφες ήταν, όπως σας είπα, από το 1900 και μετά, ήταν ανοιχτόν κλώματος τα ρούχα. Οι γιαγιάδες τους, δηλαδή από τις μάνες, ήταν χρωματιστά, είχανε καφέ, μπλε, με πολύ ωραία μπουκέτα, χρωματιστά αυτά τα μπουκέτα. Ήταν καφέ, λιλά, έχουμε στο λίτυο, πολύ ωραία ήταν σε τέτοιες φορές σκέψεις. Και η φωτιά μένει τώρα και είναι και αυτή, από το κορδόγυρο ύφασμα, με το φάρμα. Επάνω στα χιλιά ήτανε τα βρυκιά της νύχτης, ήτανε τα πεντόληρα, οι λίρες, οι βάπτισες, οι γέννησες. Καταβάλλουν τώρα τα κορίτσια να τα δείτε, άστε να τα δείτε όλο το σλίδος της μπροστά, και τα μάλλονα βέβαια και οι γονίες της, γιατί αυτά που έδιναν στις χώρες και τα έδραφαν στο Πλικοσύμφωνο, όλα ήταν η κόπη μιας ζωής από τους γονείς. Έχουμε ένα παλιό δείγμα, έτσι, από αυτό το περιβέρεο να πω, με τις βάπτισες και τα τεσσεράργια, γιατί τεσσεράργια τώρα δεν ξέρω, δεν βρίσκονται, τα φλουριά, τα πεντόληρα, θα βάλουν όμως και εμείς τα δικά μας τώρα, που ένιωναν θελήπομιστές αντιγραφές από τα παλιά. Το μαγαριτάρι είναι ένα απαραίτητο πόστιμα, και ήταν στη βάση του λαιμού. Το χωρούσαν οι Βεργιόλυσες, και μάλιστα όσες είπαν πολλές σειρές, νομίζω ότι τα έλληνα σειρές ξέκια. Πόσα ξέκια είναι, εγώ έχουσα πέντε, ανάλογα με την κοινωνική τάξη, πέντε της οικογένειας. Στο Ήρκο και τα μαγαριταρένια σπουδαρίκια που τις χωρούσαν, στο δεξί της το χέρι, και φορούσε το στολίδι του γάμου της μόνον αυτό, και είχε πάνω το μονόγραμμα της νύφης. Στο άλλο χέρι φορούσε τα φυλήρια σε όλα αυτά τα τάξια. Για αυτό και η κυρία Μπεμπέτσου, μετά από που θα σας δείξει στους χορούς της Βέριας, όλη αυτή η φορεσιά είχε μια μεγαλοπρέπεια και ήθελε να δείξει, ας πούμε, τι φορεσιά μέσα από το χώρο. Ε, Αλπίνη, η κυστάση της κεφαλίας θα σας θα πει η κυρία Μπεμπέτσου, πρώτη αντιπρόεδρος είναι, καθηγήτη ασωματικής αγωγής, θα σας διδάξει στους χορούς της Βέριας. Και η Χριστιανή Σύνα είχε, με πολλά χρησάκια ήταν στοπισμένη, μεγαλόπρεπεια ήταν, η αρχόντισσα της Βέριας και αρκωτική η φορεσιά της. Ζωνάρι, τώρα που είναι τρία μέτρα μακρή, κεφαλή, έβαινε αριστερά, στην αριστερή πλευρά της μέσης, έφτανε το ένα το κομμάτι μέχρι την ποδιά, το μήγος της ποδιάς, γύριζε γύρω γύρω στη μέση της, και στη μέση είχε το μαντιλάκι. Το που το φορούσαν αυτό όποτε, ναι, ολομέταξα και αυτά, έβαινε, και αυτά εφασμένες στον τραγούδιο από την ίδια. Δεν το συζητάνε, αυτά όλα ήτανε γραμμένα στον τρικοσύμφωνο και να σας πω και για το εσόρκο και το ανδρικό και το γυναικείο, πως λέγε να λεγότανε, συντρόφια. Είχανε έξι συντρόφια ενεκείρα και δεν ξέρω πόσα ανδρικά. Συντρόφια, ε, και λέξη και αυτή. Και το μαντιλάκι στη μέση που πότε το φορούσανε, λέει, πότε δεν το φορούσανε αυτό. Αυτό, βέβαια, το παραδοσιακό, είχε και τίδια στις άκρες και μπορούσε να φορηθεί και πιο αυτό, τώρα εμείς το έχουμε σ' αυτό το, σαν την ικόπια να το πω. Αλλά, βέβαια, αυτή η φορησιά δεν έλεγε τίποτα χωρίς το φακιόλι, το οποίο ήταν ένα κεφαλοκάλιμα, λέγεται αυτό, ότι είναι έτοιμο. Η χωρίστρα ήταν στη μέση, η Βεργιότισσα μόνη της δινότανε, βέβαια, κοιτάτε τώρα εμείς που θέλουμε τρία τέταρτα να δούμε τις Βεργιότισσες για να βρούν στις παραστάσεις μας, έπαιρνε τα μαλλιά της από αριστερά, τα έπαιρνε δεξιά, τα έπαιρνε και πλεξιδάκια, τα έχουν έτοιμα οι κυρίες για να μη σας κατεστερούμε και τα ανέβασανε πάνω, τα ανέβασανε πάνω στο φακιόλι. Λοιπόν, βάτε το βεχθόνι και βάρτε, ναι, ναι, ναι, και θα μείνει η ίδια η φαμπρίγια τη μέρα, βάρτε, στέλνετε και θα κάνουμε τα βεχθίδια όπως θέλετε. Κάθισε εδώ αυτό τώρα για να δείτε το φακιόλι σου, το οποίο είναι φέσι ψαλιδισμένο στις τέσσερις άκρες για να κάτει και στο κεφάλι. Είναι όλο καλυμμένο από μεταξωτή φράντζα, έχει μια τρύπα επάνω, μπήκε όλο ο φράντζας σε όλο αυτό το φέσι. Θα σας το δείξω τώρα οι κύριες, αφού και αυτό είναι ένα πανέμορφο κεφαροκάλιμα, πάρα πολύ ωραίο. Και στη σάρτια να κρυφτούν οι άκρες από τις φράντζες έπαινε ο καντιφές, δύο δάχτυλα δηλαδή βελούντο και επάνω καρφίτσοναν τα μεγαλύτερα μαργαριτάρια που έπαινε στην πρίγα της. Ήταν καρφίτσες με μαργαριτάρια, τα πιο μεγάλα που είχε από το Πολιέντι. Ναι το Πολιέντι, κάπως ο ίδιος μεχρι να το πω αυτό. Τα έπαινε λοιπόν αυτό έτσι και στην αριστερή πλευρά υπήρχε ένας φιόμβος από τρεις ή τέσσερις φέντε λογιδίτσες βελουδένιες ψηλές, οι οποίες ήταν ανάμεσα σε δαντέλα πάρα πολύ ψηλή. Θα μπορέσετε να δείτε όλη τη λεμτομέρεια από το Φακιόλι. Και αυτά όλα ήτανε πάλι με μαργαριτάρια διακοσμημένα και στις φώσες που είχε τις τρεις, τις τέσσερις, τις πέντε έπαιναν δυο καρφίτσες πολύτιμες. Εν τω μενάμεσα με την κοινωνική εντάξε θα μπορούσε κάποιος να έχει μπλυγιάνια, μαργαριτάρια και όλοι ας πούμε μπορούσε να δώσει στη φυγατέρα. Και εμείς και θα πείσουμε κάθε φορά για συμπαράσταση στέλντων τουλάχιστον τριατέταρτα και τώρα βέβαια έχουμε εξασκηθεί και εμείς και λίγο πολύ και τα κορίτσια, οι χορεύτες μας βοηθάνε κάποιος φορά οι κορίτσες. Αλλιώς είναι μια διαδικασία. Έχουμε πάρει βέβαια για τα ταξίδια που πάμε και πληξίδες έτοιμες από πύκους εκεί πέρα με τα μαλλιά που μας έχουν κάνει. Γιατί αν έχουμε ας πούμε δραστηριότητες και πολλές εκπληρώσεις εκεί πέρα είναι δύσκολο να πλένεται συνεχώς, πληξίδες. Και έτσι αυτή εδώ η ενδυμαρσία όταν έβλεπε δηλαδή κάποιος ένας στον δρόμο να περπατάει ήξερε ότι είναι παντρεμένη. Είναι η κοινωνική της τάξη ανώτερη ό,τι ήτανε σε όποιο κοινωνικό περιβάλλον ήτανε. Ζούσε σε πόλη. Ήταν δηλαδή η ταυτότητα της. Η φορεσιά είναι η ταυτότητα όπως έχουν τις φορικές της φορεσιές που είναι ας πούμε με τα ζωνάρια τα αυτά που είναι ζώστας και είναι και πέροντα ας πούμε τα εργαλεία της δουλειάς τα αυτά. Έτσι είναι ας πούμε όλες οι φορεσιές της κόρης της παντρεμένης της γύρας της ηλικιωμένης. Γιατί μετά από τρία τέσσερα χρόνια το φακιόλι δεν το φορούσανε όταν γεννούσαν τα παιδιά και μετά. Τρία τέσσερα χρόνια φορούσαν και μετά έβαζαν τις τσίπες οι οποίες και αυτές ήτανε εξαιρετικά ωραίες. Ολομέταξες και αυτές αλλά η μπιμπίλα που ήτανε γύρω γύρω από αυτήν την τσίπα την ολομέταξη και είχε πάρα πολύ ωραίο χρώματα ήταν πράσινο κυπαρισί ήτανε κίτρινο. Η δεύτερη πρόεδρος μας ήτανε Μεριότισσα και μας αφιέρωσε τις πρίγκες από τις αδερφές της και την ηθιάδικη της μαμάς της και της γιαγιάς της. Μας τα χάρισε στο Λύκειο. Αμήν Αξέαρτης, κυρία Ρέπα που την έκανε στο Λύκειο. Λοιπόν αυτό όλο το πράγμα είχε τώρα της Αθαμάρχα. Δεν έβγαινε η Μεριότισσα έξω χωρίς να έχει ένα επανοφόρη. Αυτό ήταν ένα κοντόγυλέκι. Η ποιότητα από το μακρό το ύφασμα ήτανε τρά, πάρα πολύ καλής ποιότητας ήτανε. Και οι θρησοκεντητάδες οι οποίοι έφερναν από το μοναστήρι της Χρυσές Χωστές και της Πούλιες είχαν αναπτύξει μια πολύ μεγάλη τέχνη ας πούμε στα Μποτίφια και στο Κέντημα από τη Σαθαμάρχα και από το Μακριλέβο το που θα σας δείξουμε. Είναι το επανοφόρη το λεπτό του χειμερινό. Όπως βλέπετε είναι γύρω γύρω στο λαιμό έχει πάρα πολύ ωραίο κέντημα. Μπροστά στα πρωστινά μέλη του της Σεβίες, γύρισε και γύρω γύρω είναι πάρα πολύ ωραίο. Και όλο αυτό ας πούμε σας το δείξαμε για να δείτε μετά και τις κινήσεις που θα διδάξει η κυρία Μπεμπέυση στο Πορό που αναδείκνυαν όλα αυτά τα πράγματα αδικοδυσκά. Γιατί τότε δεν ήταν να έχουν μέσει δαχτυλίδες και να δείξουν το σώμα τους. Όλη η προσπάθεια γινότανε για να αναδειχνύει αυτή η αδικοδυσκά. Η περιόδικη η οποία είχε πολλή τέχνη και πολλή χρόνο για να ντύσει την τωτινή περιόδισσα. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Αυτό το πράγμα το οποίο άνοιγε βέβαια ήταν και λίγο εμπαζέο που λένε τώρα και όπως βλέπετε είναι σαν να είναι κόρη του Βυζαντίου. Αυτά έκανε. Πριν δεκαπέντε χρονών δεν κοιμάμε ήμουν σε ένα σπίτι μιας παιδιώτης σας. Οι παιδιώτες θα θυμούνται του κύρου, στην οικογένεια του κύρου. Λοιπόν η γιαγιά μας διηγεί τον διάφορα τέτοια του ντισίματος και λέγαμε πώς γίνονται με τόσα πράγματα και μας λέει ότι είχε μία νομίζω αδερφή είπε δεν θυμάμαι το και αυτή ήταν η γιαγιά. Άμα σας λέω ότι είχαν 15 χρονών καταλαβαίνετε πόσο είχαν πριν πόσα χρόνια. Και λέει ότι είχε μία αδερφή η οποία ήταν πάρα πολύ όμορφη. Δινότανε λέει καταπληκτικά και όταν θα έβγαινε να πάει στην εκκλησία όλοι μαζευόταν στην εκκλησία να τη δούμε πού ήταν τη μέλη. Ήτανε τόσο ωραία που να σκεφτείτε ότι για να πάει όμορφη από το φακιό και να πάει μαργαριτάρη είχε κάνει μία τρύπα στο δέρμα της όπως κάνουν τα σκουλαρίκια μία τρύπα που έμεινε δεν έκλεινε και έβαζε εκεί το μαργαριτάρι. Τόσο πολύ ωραία ήταν η αδερφή δηλαδή εγώ όταν τα άκουσα τότε δεν ήξεραν τέτοια πράγματα ούτε τα ήξερα τότε. Μπορείτε να φανταστείτε πως δινότανε γιατί μόνοι τους εμφάνισανε να πάει στην εκκλησία ή να πάει σε μια γεγέρα σε ένα σπίτι ας το πούμε. Δεν είχα κανένα ξαναδιαγωγή αλλά πρέπει να σας πω που το είπα πολλές φορές κοιτάστε τώρα την κοπέλα και αναδειδείτε μετά από τα βούχα τάνε να δείτε πότε πιο όμορφη. Έτσι είναι κάτι. Καλά αλλά έτσι. Έτσι πιο όμορφη. Έτσι. Αυτά κοιτάξτε τώρα που είναι πως είναι κεντριμένο. Φορούσανε πασούδια, δεν φορούσανε παπούτσια. Πασουμάκια που και εκείνοι που είναι κεντριμένα και έπρεπε να φέρνουν και εις τέλους. Αφού φορούσανε πασούδια η φτέρμα δεν ήταν κρυμμένη. Ήταν έτσι κεντριμένη και πέραμε. Επειδή λέτε τώρα τι φορεσιά θα καταλάβετε όταν θα κάνω τους φορούς θα καταλάβετε γιατί χορεύανε έτσι το χώρο. Καταρχήν να σας πω ότι η φορεσιά αυτή είναι αστική. Όλη η κεντρική Μακεδονία και η δυτική έχουνε περίπου ίδιες φορεσκές. Με ορισμένες παραλλαγές. Η Νάουσερ παραδείγματα αλλάζει το οθότυμα και λίγο οι πιέτες. Πάντως οι φορεσκές τους είναι ίδιες. Εγώ για την φορεσιά της Άτσιστας που νόμιζα ότι έπαιρνε το Βέρινα. Στην Άτσιστα, στην Κοζάνη, στην Βέρινα, στα Σέρας, στην Έβεσα, στην Άουσα και στην Κιασσοριά. Αυτές ήταν οι φορεσκές τους. Δηλαδή το βασικό ήταν αυτό. Άλλαζε το κεφάλι, άλλαζε το ζωνάρι, ξέρω εγώ όταν το επάνω. Γι' αυτό και όλοι οι κοροί και θέλω να πω, δεν ξέρω αν υπάρχουν εδώ δάσκαλοι, θέλω να σας πω ότι με τη φορεσιά αυτήν, αν την κάνετε, που δεν νομίζω ότι μπορείτε να την κάνετε, είναι πάρα πολύ ακρίβη, με αυτές τις φορεσκές μπορείτε να χορέψετε όλους αυτούς τους κορούς. Δηλαδή μπορείτε να χορέψετε Μπέρια, να χορέψετε Νάουζα, να χορέψετε Σάτιστα, να χορέψετε Κοζάνη, να χοράψετε Καστρογιά. Όλοι οι χοροί είναι, δηλαδή το ύφος και ο ρυθμός είναι ίδιους. Όλοι και την Κυμακεδογή και μιλάμε πάντα για την αστική φορεσιά. Μην πεδεύουμε, δεν μιλάμε για τις φορεσκές. Μπορούν στο χωριό, η αστική φορεσκιά είναι αυτή. Γι' αυτό και δεν χορεύανε έξω στις Λούγες οι γυναίκες. Χορεύανε μόνο μέσα στα σπίτια τους, στις Βενγκέρες. Εκεί χορεύανε και εκεί με τον χορό και με το καμάρι της κοπέλα, διάλεγα και τις ύπνες. Καθόταν στρυγγύρω γύρω, γύρω οι παιχτερές και αρχίζαν και λέγανε «Αυτή, εκείνη, εκείνη, καλή, εκείνη, αυτή». Μόνο εκεί μέσα χορεύανε οι Μεριώδησες. Την ουσία, στην ουσία, δεν το νιώθω ότι χορεύανε έξω με το καρναβάλι, αλλά αυτές οι φορεσιές δεν χορηγότανε έξω. Δεν μπορούσαν να τις χορέσουν και να χορεύανε έξω. Γιατί μη ξεχνάτε, τότε δεν είπανε οι δρόμοι μας όπως εσείς. Και δεν μπορούσαν να χορεύσουν στους δρόμους με τις Λάσκες και τον Καντερίνη, δεν γινόταν. Τώρα, όποιοι θέλουν να μάθουν χορούς, της Βερίας, εκεί στο χενό, παρακαλώ, να κάνουνε μάθω. Και τώρα, με αυτή τη χορεσιά, που δεν αυλίξει ο ρούχος, και τώρα θα σας δείχνω ότι δεν είναι κανείς αγγλίστατα. Ο χορός της είναι όπως είναι στη χορεσιά. Ό,τι είναι στους δρόμους μας, και ό,τι είναι στους δρόμους μας, και ό,τι είναι στους δρόμους μας, πώς θα κάνουμε να μάθουμε. Και το πιο σωστό είναι ο χορός της, δηλαδή, το πιο σωστό είναι ο χορός της, δηλαδή, και το πιο σωστό είναι ο χορός της και ο χορός της. Παλαιολόγουσες, συγκρατημένα και όμορφα και προφανώς, σας το τονίζω αυτό τώρα, γιατί θα το κάνουμε το βράδυ, όταν χορεύετε, ας πούμε, έχετε η πρώτη φροντισμένη πρόταση, έχετε η πρώτη να κάνει μια ζεμβούρα και έτσι, την άλλη να την κοιτάει στα μάτια και να είναι μαλωμένες, καταλάβατε, είναι πολύ βασιλό αυτό το πράγμα, να κοιτιούνται οι βορέφωκες και σκέπτε μια, μπορεί να κοιτούνται, δεν είναι σημασία, αλλά όταν χόρευαν έπρεπε να κοιτάζουν, να έχουν μια αγαπησιά δικηματιά στο πόδι, προσέψτε το γιατί το κάνει πάρα πολύ δύσκολα αυτό το πράγμα, γιατί κάποιοι δεν το κάνουν. Λοιπόν, η χωρίς να μάει αγγί, λοιπόν, έπρεπε να κάνει το πρώτο και το πιτό έχει χωροφόρο, λέγει το σιρτό, σιρτό έρχεται σώμη της Ελλάδας, με διάφορες παραγωγές κάνει το πρώτο και το πιτό έχει χωροφόρο, λέγει το σιρτό, σιρτό έρχεται σώμη της Ελλάδας, με διάφορες παραγωγές κάνει το πρώτο και το πιτό. Είναι τα 7 όπλα μουσικά, είναι τα 7 όπλα και θέλω να σας πω κάποιοι που μας είπε ο Δακηλίκης του Θεού Σορέσου όλες πουλές, ορισμός των 7-8 είναι το ομυρικό νέθρο, δεν υπάρχει σκουζενά στον κόσμο χωρός 7-8 και αν είναι κάποιο χωρέο και ένα χωροεχθάο το δω βόλιο, δεν το θέλεις, με το παιχνίδι θα λύσουμε το παιχνίδι, δεν υπάρχει σκουζενά στον κόσμο χωρός 7-8 και αν είναι κάποιο χωρέο και ένα χωροεχθάο το δω βόλιο, δεν το θέλεις, με το παιχνίδι θα λύσουμε το παιχνίδι, δεν το θέλεις, με το παιχνίδι θα λύσουμε το παιχνίδι. Και αν είναι κάποιο χωρός 7-8 και αν είναι κάποιο χωρέο και ένα χωρόεχθαο το δω βόλιο, δεν το θέλεις, με το παιχνίδι θα λύσουμε το παιχνίδι, δεν το θέλεις, με το παιχνίδι θα λύσουμε το παιχνίδι. Παραδοσιακό σηκώδι. Θα το δείτε, ξεκινάει τη δεξιά, όπως και την άλλη, στο σηκώδι. Όπως και την άλλη, ο παραδοσιακός σηκώδι. Σε την άλλη δεξιά είναι τα δύματα του σηκτού, όπως κάνουν το σηκώδι. Αλλά αυτό έχει προσμένα δύματα πίσω του. Παραδοσιακό σηκώδι. Σου μετρώ, σου μετρώ και να του γέρεσαι. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, εφτά, οχτώ, εννέα, δέκα, έντεκα, δώδεκα. Ένα. Δώδεκα μέτρα έχει ο σηκώδις. Δώδεκα μέτρα έχει ο παραδοσιακός σηκώδις. Δώδεκα μέτρα μέτρα είναι σ' αυτούς τους σηκούς. Σ' όλους τους. Λοιπόν, αυτά είναι τα δωλειά. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, εφτά, οχτώ, εννέα, δέκα, έντεκα, δώδεκα. Ένα, αυτός είναι ο σκεφτός. Ο Ένα με μικρά μικρά μικρά, τέτοιου με βαρύτερα μικρά μικρά, μικρά μικρά, μικρά μικρά, μικρά μικρά. Είναι το δικαίος. Λοιπόν, πιγάνε μικρά μικρά, πιγάνε μικρά και σημαζεμένα, σημαζεμένα, μικρά μικρά. Δεν πιγάνε μικρά. Όχι έτσι, μικρά. Πέρα από αυτή είναι το τάσμα. Λοιπόν, θα κάνουμε μόνο με το πραγματικό και συνεχίζουμε. Όχι όπως μήπως το πρόγραμμα. Συνεχίζουμε από το κατώ του δικασμού. Ένα, δύο, τρία. Ένα, δύο, τρία, ένα, δύο, τρεις. Ένα, δύο, τρία, ένα, δύο, τρεις. Πατάνε λίγο. Το σατάχτρα μπορείς να είναι έξυπνη. Αλλά μην τα πάτε έξυπνη. Όχι έξυπνη, συχνά. Ένα, δύο, τρία, ένα, δύο, τρεις. Ένα, δύο, τρία, ένα, δύο, τρεις. Ένα, δύο, τρία, ένα, δύο, τρεις. Ένα, δύο, τρία, ένα. Πάμε. Ένα, δύο, τρία, ένα. Πατάνε άλλο υπaton. 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1 δίπλα τα πόδια Όχι 1-2-3 1-2-3 Πάμε πάλι Μπράβο 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1 δίπλα τα πόδια Να κάνουμε τώρα το εμπρός και το πίσω 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια Μπράβο 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια 1-2-3 1 δίπλα τα πόδια |
