| : ΠΕΙΝΤΗΣΕΙΣΕΙ ΤΟΝΕΙΣΑΙΩΣΗΣΤΗΝΕΙ ΤΗΝΑ ΣΚΑΝΛΟΣΗΣΗΣΕΙΣΕΙ ΤΗΝΑ ΣΚΑΝΛΟΣΗΣΗΣΕΙ ΤΗΝΑ ΣΚΑΝΛΟΣΗΣΕΙ ΤΗΝΑ Ας ξεκινήσουμε. Είναι το 1974. Υπάρχει η γαλλαρία κάπου στον κόσμο. Και υπάρχει μια νέα γυναίκα, χρονιά 23, η οποία δεν έχει κανένα σχέδιο. Είναι μια γυναίκα, η οποία δεν έχει κανένα σχέδιο. Υπάρχει μια νέα γυναίκα, χρονιά 23, η οποία δεν έχει κανένα σχέδιο. Στην πλευρά της είναι ένα τέτοιο. Στην τέτοιο υπάρχουν 76 εργασμούς. Για το πλησία και για το πόνο. Κάποιες εργασμούς είναι μάτια νερά, ένα σκότ, ένα σκότ, ένα σκότ, αλλά επίσης ένα σκότ, ένα σκότ, ένα σκότ, και ένα πιστό με μία εργασμή. Υπάρχουν εργασμούς που λένε, «Είμαι ένας ανθρώπινος, μπορείς να χρησιμοποιείς ό,τι έχεις στον τέτοιο, στον εμένα. Υπάρχει όλη η ευκαιρία μου, ακόμα και να με κόψει, και το χρόνο είναι 6 ώρες». Το ξεκίνημα αυτής της εργασμής ήταν εύκολο. Οι άνθρωποι μου έδωσαν μια γλώσσα νερά για να πιέσουν, μου έδωσαν ρόζα, αλλά μετά, πολύ σύντομα, υπήρχε έναν άνθρωπο να πάρει το σκότ και να κόψει τα μάτια μου, και μετά θα πάρει τα γλώσσα της ρόζας και να τα βάλει στο μυαλό μου. Υπάρχει κάποιος να πάρει το σκότ, να πάρει το ρόζα, να κόψει το σκότ και να κόψει τα μάτια μου, και ακόμα έχω το σκότ. Οι άνθρωποι θα μου πείσουν τι να κάνω, και οι άνθρωποι δεν μου έκανε να μπω, тогда ξεκτήκα μπω στους άνθρωπους και ό Away ben Handels They carried me around, put me on the table, put a knife between my legs, and somebody took the gun, put the pistol, put the bullet against my temple, and another person took the pistol and they started to fight. Ήμουν μπροστά, υπέροχη μάτια, και οι κόκκιδες πήγαιναν στον εαυτό μου. Και όλοι έφεραν, έφεραν απλά. Δεν μπορούσα να μιλάω με τον εαυτό μου ως ένας κανονικός ανθρώπινος. Και μετά, τι συνέβη, είναι ότι πήγα στο χωτέλ, ήμουν στις δύο το πρωί, και... κοιτάζω τον εαυτό μου στον χωριό, και είχα ένα κομμάτι χρυσόχρονος. Εντάξει, ευχαριστώ που παρακολουθήσατε τα μάτια σας. Καλώς ήρθατε στον κόσμο της εκπαιδεύσης. Πρώτα από όλα, ας εξηγήσουμε τι είναι η εκπαιδεύση. Πολλοί εργαζόμενοι, πολλοί διαφορετικοί εξελίξεις. Αλλά η εξελίξη μου για την εκπαιδεύση είναι πολύ απλή. Η εκπαιδεύση είναι η μυαλική και η φυσική δημιουργία που ο εκπαιδεύτης κάνει σε μια συγκεκριμένη στιγμή, στον χώρο, στον κοινό του κοινού, και τότε συμβαίνει ένα ενέργειο διάλογο. Η κοινότητα και ο εκπαιδεύτης κάνουν τη μορφή μαζί. Και η διαφορά μεταξύ εκπαιδεύσης και θεατήρια είναι τεράστιμη. Στην θεατήρια, δεν είναι η μαχαίρα η μαχαίρα, και το πόδι είναι μόνο κέτσαπ. Στην εκπαιδεύσεις, το πόδι είναι το υλικό και η λευκή λευκή ή λευκή είναι το εργαλείο. Είναι όλα για να είσαι εκεί στο πραγματικό χρόνο και δεν μπορείς να επαναλαμβάνεις την εκπαιδεύσεις, γιατί δεν μπορείς να κάνεις πολλές φορές αυτές τις φορές δύο φορές, ποτέ. Είναι πολύ σημαντικό ότι η εκπαιδεύσεις είναι... Όλοι οι άνθρωποι είναι πάντα φοβοί στις πολύ απλές πράγματα. Είμαστε φοβοί της αγωνίας, φοβοί της αγωνίας, φοβοί της αγωνίας. Τα πράγματα που κάνω είναι να παρακολουθώ αυτές τις φορές στον κόσμο. Επιπλέον, χρησιμοποιώ την ενέργειά σας. Με αυτήν την ενέργειά, μπορώ να πιέσω το πόδι μου όσο πιο μπορώ. Και μετά ελευθερώνω τον εαυτό μου από αυτές τις φορές. Είμαι το μυρός σας. Αν μπορώ να κάνω αυτό για εμένα, μπορείς να κάνεις για εσένα. Μετά την Ελλάδα, όπου γεννήθηκα, πήγα στην Αμπστυρδέμ. Έχω κάνει παρουσιακές παρουσιακές παρουσιάσεις από τα τελευταία 40 χρόνια. Εδώ βρήκα τον Ουλάι. Είναι ο άνθρωπος με τον οποίο πραγματικά αγαπώ. Και μας έκανε για 12 χρόνια παρουσιακές παρουσιακές παρουσιάσεις μαζί. Το μαχαιριό και τα πιστόλια και τα πιστόλια μεταλλεύω σε αγάπη και εμπρός. Για να κάνεις τέτοιο έργο πρέπει να αγαπηθείς ο άνθρωπος πραγματικά, γιατί αυτός ο άνθρωπος είναι σημαντικός μέρος στο καρδιά μου. Είναι για να αγαπηθείς. Είναι για να αγαπηθείς ολόκληρος σε έναν ανθρώπινο άνθρωπο. Η σχέση μας ήταν 12 χρόνια και δουλεύαμε για πολλούς σχέσεις σχετικά με τον άνθρωπο και την πιστόλια. Όταν κάθε σχέση έρχεται στο τέλος, η σχέση μας έκανε επίσης. Δεν έκαναν τηλεόραση, όπως ο ανθρώπινος άνθρωπος έκανε, και είπαμε ότι ήταν τέλος. Υπήρξαμε στον Βασίλειο της Κίνας για να καταφέρουμε. Ξεκίνησα από το Ιελό Κύριο και ξεκίνησε από το Γόβι Δέζερτο. Υπήρξαμε, κάθε από εμάς, τρία μήνες, 2.500 χιλιόμετρα. Ήταν στις βουνάκια, ήταν δύσκολο, ήταν κλίμακα, ήταν πόλεις. Ήταν, ξέρετε, στις 12 χρόνια της Κίνας. Ήταν πριν η Κίνα ήταν ανοιχτή, στις 87 χρόνια. Και συνεχίσαμε να συναντήσουμε στο κεφάλι, να καταφέρουμε. Και μετά, η σχέση μας σταματήθηκε. Και τώρα, αλλάξα τελικά το τρόπο που βλέπω το κοινό. Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι που έκανα σε αυτές τις ημέρες, ήταν το Μαλκάν Μαροκ. Αυτό ήταν το χρόνο των Μαλκάν Λόγων. Και ήθελα να δημιουργήσω κάποια πολύ σημαντική, χρισματική φωτογραφία, κάτι που μπορεί να δημιουργηθεί για κάθε αγώνα, κάθε χρόνο, γιατί ο Μαλκάν Λόγος τώρα είναι τελειώνει, αλλά υπάρχει κάποια αγώνα, κάπου. Λοιπόν, εδώ, κομμάζω 2.5 χιλιάδες κομμάτων μεγάλων μάτων. Δεν μπορείς να κομμάσεις το μάτι, δεν μπορείς να κομμάσεις τη φωτογραφία για τα αγώνα. Λοιπόν, κομμάζω αυτές τις 6 ώρες, 6 ημέρες, και οι αγώνα έρχονται σε αυτές τις μάτια, όπου δεν μπορείς να κομμάσεις τη φωτογραφία για τα αγώνα. Λοιπόν, αυτές οι μάτια είναι μία από τις αγώνα που έκανα τελευταία στιγμή. Αυτή η παρουσία, όταν είπα στον κομμάζο, ότι θα έρθω να σέβομαι σε μια σκάλα, και θα ήταν μια ευκαιρική σκάλα, και κάποιος από το κοινό μπορούσε να έρθει και να σέβομαι όσο θέλει. Το κομμάζο μου είπε, «Αυτό είναι διεύκολο. Αυτό είναι το Νέο Υόρκο. Αυτό το κομμάζο θα είναι διεύκολο. Δεν έχουν χρόνο να σέβονται μπροστά από εσάς». Αλλά σέβομαι τρία μήνα, και κάθε μέρα σέβομαι 8 ώρες στην ανοιχτή του Μουζεύματος, και 10 ώρες την Φριά, όταν ο Μουζεύματος είναι ανοιχτή 10 ώρες, και δεν πέφτω ποτέ. Είχα ανοίξει τη τέρα και ακόμα σέβομαι. Αυτό αλλάξει όλα. Αυτή η παρουσία, 10 ή 15 χρόνια πριν, δεν θα έγινε τίποτα. Αλλά η χρήση των ανθρώπων να πραγματοποιούν κάτι διαφορετικό. Η κοινωνία δεν ήταν πια η ομάδα, η σχέση ήταν μία-μια. Ήμουν κοινώντας αυτούς τους ανθρώπους, έγιναν να έρθουν και να σέβονται μπροστά από εμένα, αλλά έπρεπε να περιμένουν χρόνια για να έρθουν σε αυτήν την θέση. Και τέλος, έγιναν να σέβονται. Και τι συνέβη? Αυτοί οι ανθρώποι είσαν αξιωμένοι από άλλους. Ήταν φωτογραφικοί. Ήταν φωτογραφικοί από τη φωτογραφία, από εμένα, και δεν είχαν τίποτα να φύγουν, μόνο από εσένα. Και αυτό έκανε τη διαφορά. Ήταν τόσο πολύ πόνος και μόνος. Ήταν τόσο πολύ πραγματικά πράγματα, όταν βλέπεις στους μάτους κάποιου άλλου, επειδή στο μάτιας, χωρίς τελευταία παράδειξη, που δεν είχατε ακόμα μία λέξη, όλα έγιναν. Και κατάλαβα, όταν έκανε από αυτήν την θέση, μετά από τρεις μήνες, δεν είμαι ακόμα το ίδιο, και κατάλαβα ότι έχω μια πολύ σκληρή μηχανία, ότι πρέπει να μιλήσω αυτήν την εμπειρία σε όλους. Και αυτός είναι ο τρόπος που μου γεννήθηκε η ιδέα να έχω αστυνομίσεις του μηχανισμού δραστηριότητας. Γιατί, σκέφτομαι για τη μηχανισμότητα, η δραστηριότητα είναι μηχανισμός δραστηριότητας, όχι μία φωτογραφία. Έχεις τη φωτογραφία στον πλαίσιο και το επόμενο μέρος είναι εκεί. Αν χάσεις τη φωτογραφία, έχεις μόνο τη μηχανισμότητα ή την ιστορία που κάποιος άλλος σου πεί, αλλά χάσεις όλη την πράγματα. Έτσι, πρέπει να είσαι εκεί. Και στο σημείο μου, όταν μιλήσω για τη μηχανισμότητα, η μουσική είναι η πιο υψηλή μηχανισμός δραστηριότητα, επειδή είναι η πιο υψηλή. Και μετά από αυτό είναι η φωτογραφία και όλα τα άλλα. Αυτός είναι ο σημερινός μου τρόπος. Αυτό το σημερινό μου θα συμβεί στην Χάτσον, στην Νέα Υόρκη, και προσπαθούμε να το δημιουργήσουμε με την ιδέα του Rem Koolhaas. Και είναι πολύ εύκολο. Αν θέλεις να βρεις εμπειρία, πρέπει να μου δώσεις τη στιγμή σου. Πρέπει να εγγραφεύσεις το συμφωνήμα πριν μπέσεις στο σημείο, ότι θα περάσεις εκεί ολόκληρη 6 ώρες. Πρέπει να μου δώσεις τη στιγμή σου. Είναι κάτι τόσο παραδοσιακό, αλλά αν δεν υποστηρίζεις τη στιγμή σου πριν μπέσεις στο σημείο, δεν είναι το πρόβλημα μου, αλλά είναι τα 6 ώρες. Μετά, όταν τελειώσεις το σημείο, πρέπει να βρεις εμπειρία, οπότε πάνε στο σημείο και να το βρίσκεις, αν θέλεις. Αυτό είναι το σημερινό μου τρόπος. Το κοινό έρχεται, και το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να δοκιμάσεις λαμπόρια. Είναι η σημαντικότητα της εξελίξευσης, από να είσαι μόνο κοινότητα στο εξελίξευμα. Μετά, δοκιμάσεις το σημερινό σου και βάζεις τη μάτια, το iPhone, το iPod, το κομπιούταρ, και όλα τα διευθυντικά, τα ηλεκτρονικά. Και θα βρεις εμπειρία για τον εαυτό σου, για το πρώτο. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα λάθος με την τεχνολογία. Είναι λάθος η εξελίξευση μας στην τεχνολογία. Θα χάσουμε κάθε φορά που έχουμε για εμείς. Αυτό είναι το σημερινό μας για να σας δώσουμε την εξελίξευση. Ας δούμε τι κάνεις εδώ. Πρώτα, ξεκίνησες να σκέφτεσαι, ξεκίνησες να σκέφτεσαι, ξεκίνησες να σκέφτεσαι. Μετά από τη σκέφτηση, θα μάθεις πώς να πιέσεις νερό. Είναι πολύ απλό να πιέσεις νερό για πέντε ώρες ώρες. Μετά από αυτό, θα πηγαίνεις στο μάγνετ, που θα δημιουργήσει κάποιες μάγνετ στρήμεις στο σώμα σου. Μετά από αυτό, θα πηγαίνεις στο κρυστάρ. Μετά από το κρυστάρ, θα πηγαίνεις στο μάγερ. Μετά από το κρυστάρ, θα πηγαίνεις στο κρυστάρ που βρίσκονται. Είναι τρία βασική θέση του ανθρώπου. Βρισκόμαστε, βρισκόμαστε και σκέφτεσαι. Μετά από αυτό, θα πηγαίνεις στο κρυστάρ. Μετά από αυτό, θα πηγαίνεις στο κρυστάρ. Μετά από αυτό, θα πηγαίνεις στο κρυστάρ. Μετά από αυτό, θα πηγαίνεις στο κρυστάρ. Μετά από αυτό, θα πηγαίνεις στο κρυστάρ. Μετά από αυτό, θα πηγαίνεις στο κρυστάρ. Μπορεί να Μετά από αυτό, ξεκίνησες και βλέπεις περισσότερα πράγματα που θέλεις να βλέπεις, ή φύγεις στις οικογένειες σου. Αυτό το ίνστιτιο, σήμερα, είναι διευθυντικό. Σήμερα κάνω το ίνστιτιο μου στο Βραζίλ. Μετά θα είναι στην Αυστραλία. Μετά θα έρθει εδώ, στην Καναδία και σε όλα. Αυτό είναι για να εμπιστευτείς ένας απλός τρόπος. Πώς ξεκίνησες στην ευκαιρία της ζωής σου. Πώς ξεκίνησες στην ευκαιρία της ζωής σου. Καθόλου να σκέφτεσαι θα είναι άλλα πράγματα. Αν δεν μπορείς να σκέφτεσαι, δεν μπορείς να φτιάξεις και τη ζωή σου. Πώς να σκέφτεσαι 6 ώρες. Είναι πραγματικά σημαντικό. Βλέπεις όλες αυτές τις περιοχές, να είσαι σκληρός, να είσαι αγόρας, να είσαι πραγματικά δυνατός, να δεν μπορείς να τελειώσεις το αριθμό της σκέφτεσης. Και τότε αυτή η πραγματικότητα ευκαιρίας της ειρήνης που λαμβάνεις όταν η δουλειά είναι τελειωμένη. Ή να είσαι σκληρός, να είσαι αγόρας, να δεν ακούσεις τίποτα. Και να είσαι εκεί, μαζί, χωρίς σκέφτεση. Με τους ανθρώπους που εμφανίζονται σκληρός, μόνο σκληρός. Πάντα κάνουμε πράγματα που θέλουμε στη ζωή μας. Και αυτός είναι ο λόγος που δεν αλλάζουμε. Θα κάνουμε πράγματα στη ζωή μας. Δεν γίνεται τίποτα αν πάντα κάνεις τα ίδια πράγματα. Αλλά το μήνυμα μου είναι να κάνω πράγματα που είμαι φοβημένη. Τα πράγματα που φοβώ, τα πράγματα που δεν γνωρίζω. Να πηγαίνω στο χώρο που δεν είχα κανένας. Και τότε, επίσης να εμφανίζω το φιλό. Νομίζω ότι το φιλό είναι σημαντικό. Γιατί αν εξετάσεις, μπορείς να φιλήσεις. Αν δεν πηγαίνεις σε αυτήν την περιοχή και δεν φιλήσεις, μπορείς να εξετάσεις πάντα και πάντα. Και νομίζω ότι ο ανθρώπινος σήμερα πρέπει να αλλάξει. Και ο μόνος να αλλάξει είναι ο μόνος προσωπικός. Πρέπει να αλλάξεις τον εαυτό σου. Γιατί ο μόνος τρόπος να αλλάξει τη γνωστά σου και να αλλάξει το κόσμο γύρω μας είναι να ξεκινήσεις με τον εαυτό σου. Είναι τόσο εύκολο να κριτικάσεις πώς είναι διαφορετικά τα πράγματα στον κόσμο, και ότι δεν είναι σωστά. Και ότι οι κυβερνήσεις έχουν καταστρέψει, και ότι υπάρχει αίσθηση στον κόσμο, και ότι υπάρχουν αίσθηση, αίσθηση, αίσθηση. Αλλά τι κάνουμε στον πραγματικό επίπεδο, τι είναι η καταστροφή μας σε αυτήν την πράγματα. Μπορείς να εξετάσεις τον εαυτό σου, τον που δεν γνωρίζεις, και να βλέπεις στον εαυτό σου δύο λεπτά στιγμές, σήμερα. Εγώ ζητώ δύο λεπτά στιγμές του χρόνου σου. Ζητώ δύο λεπτά στιγμές του χρόνου σου. Δεν προσπαθήσεις να εξετάσεις. Δεν είσαι ευαίσθητης. Είσαι ευαίσθητης. Είσαι ευαίσθητης. Ευχαριστώ που με πιστεύετε. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ πολύ. |
