| : Αγαπηία η Πρόσωπη των Φορεισμών και των Φορέων της περιοχής. Καλή να συγχαρώ την εθνημερίδα του Αντισό, την ιστορική εθνημερίδα μας, για τη διαχρονική συμβολή σε όλη την εξέλιξη και της Αχαίας αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Δεν αποτιμάται το έργο της και οι προσφοράτες. Αποτιμάται μόνο με το σεβασμό στη μνήμη και τη δημιουργικότητα που ξαναφέρνει στο χωσκήριο. Κι όσοι περιμένουν και όσες χώρα, έρχεται σε μια συγκυρία που η ελληνική κοινωνία και όχι μόνο αλλά και ο Ευρωπαϊκός Νότος βρίσκονται στο μάτι του κυπλώνα μιας βαθιάς κρίσης όπου ο χρόνος ως διαδικασία δινητικά δεν το ξέρουμε. Ένα μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού ικεκτημένου, έτσι όπως το είχαμε γνωρίσει, το είχαμε πιστέψει, το είχαμε υπερασπιστεί, να χάνεται και να μειώνεται. Και βεβαίως μια κρίση οικονομική που αν τώρα δεν ανακοπεί πολύ γρήγορα θα γίνει ανθρωπιστική κρίση. Άρα μη ελεγχόμενη. Δύο αξίες, το επαναλαμβάνω και σήμερα, που πρέπει να κρατήσουμε ως ψηλά στην πολιτική μας ευθύνη είναι αξίες της δημοκρατίας και της ειρήνης. Εάν θέλουμε τραγματικά μέσα σε μια δύσκολη συγκυρία να ξαναγρούμε ένα δημιουργικό ρόλο. Σε αυτό το πλαίσιο, αγαπητοί φίλοι της γενικευμένης κρίσης, ανασφάλειας και αβεβαιότητας, πολλές πρακτικές, λάθος πρακτικές, να περιοριστώ σε αυτόν τον όρο του παρελθόντος, τίθεται στο μικροσκόπιο, αξιολογούνται και αναθεωρούνται. Ένα νέο όραμα είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλο του. Και σε εθνικό και σε περιφερειακό επίπεδο. Η εμπειρία από την υλοποίηση τεσσάρων προγραμματικών περιόδων, αλλά και του προγράμματος δημοσιών επενδύσεων, μη το βγάζουμε αυτό απέξω, άσχετα είναι επιλογισμένο, τώρα έδειξε ότι με την υλοποίησή του δεν αποτέλεσε ανάκομα ικανό να φουρακίσει στον επιθυμητό βαθμό την ελληνική οικονομία και την περιφερειακή οικονομία. Εάν θέλουμε πραγματικά να κάνουμε μια αξιόπιστη αξιολόγηση προς τα πίσω, πρέπει να απαντήσουμε πως τέσσερα κοινωντικά πλαίσια στήριξης, πως κεντρικό πυρήνα είχαν την άρση των ανισοτήτων και τα τέσσερα να διευρύνουν τους ανισοτήτους. Άρα και τις αδικείες. Νομίζω ότι σήμερα είναι μια πολύ καλή συμπειρία και αυτό είναι ευθύνη θεσμών αλλά και πολιτών να βάλουμε στην άκρη αυτά που μας το δήκησαν μέχρι εδώ. Η περιφερειαδυτική σε Ελλάδος βιώνει μια οδυνερή κατάσταση. Με την ανεργία να καλπάζει και τον κίνδυνο τόχιας να είναι ο τρίτος μεγαλύτερος στην Ελλάδα. Ειδικότερα δε, η περιφερειαδυτική σε Ελλάδος παρουσιάζει την τέταρτη υψηλότερη τιμή όσον αφορά τον κίνδυνο και το σχετικό χάσμα τόχιας ενώ έρχεται τρίτη με κριτήριο τη δημήτητα της τόχιας. Είναι δείχτες που επηρεάζουν άμεσα τον πρώτο πυλόνα που είναι απαραίτητος ιστατικός για να το μπορείς να αναπτύξει. Δηλαδή τον άνθρωπο, την αξία του, την οτοτητά του να μείνει όρχιος και να παλέψει τις όποιες αλλαγές συμπορίσσου. Τα επόμενα χρόνια και η ευθύνη για ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης, για διαφορετικές επιλογές, για συντηρηματικότητα και αποδοτικότητα των πόρων είναι πολύ βαριά. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να στοχεύσουμε με σαφήνια, να σχεδιάσουμε με επάρκεια, να υλοποιήσουμε με ακρίβεια, να διεκδικήσουμε και πρώτα απ' όλα τα αυτομέρεια. Στοχεύουμε λοιπόν ως περιφέρεια, καταπροτεραιώντας τη διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής, στην άρση της απομόνωσης της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος, στην άρση των ανταγωνιστικών μειονεκτυμάτων που μας έχουν καταδικάσει σε ρόλο φουραγού και βεβαίως στοχεύουμε στην ανασυνδρότηση της παραγωγικής βάσης περιφέρειας, αξιοποιώντας το περιπάλλον, τις δυνατότητες που έχουμε ως περιοχή, αναδεικνύοντας την γεωγραφική θέση ως τουριστικό, συγκοινωνιακό, γκόμπο και βεβαίως στην ανάπτυξη όλων των παραγωγικών εδριστριωτήτων. Ο σχεδιασμός μας να κινηθεί και αυτό έχουμε πάρει ως απόφαση ως περιφέρεια με μία απλή λέξη που λέμε στροφή στην παραγωγική διαδικασία. Στροφή στην παραγωγή, αναβάθμιση προϊότων και περιορισιών, παραγωγή προϊότων, υλικών προϊότων, για να μπορέσουμε να πατήσουμε γερά στα πόδια μας, να φέρουμε θέση εργασίας και ταυτόχρονα εξωστρέφεια για να αποκτήσει κύρος η περιοχή μας και πάνω από όλα σε αυτή την προσπάθεια πρέπει να συνεκτιμούμε όλοι μία νέα μεγάλη οικονομία που μπορεί να αναπτυχθεί με τον καλύτερο δυνατό σχεδιασμό και αφορά τους υδρογονάγκρες, τη δυνατότητα που θα μπορεί να έχει η περιοχή μας σε μία νέα οικονομία. |
