| : Περιμέναμε πως και πως για μια καλωσύνη. Μπουνατσα δηλαδή. Το πάγι του Παναγιώτη έχει μόλις γυρίσει από το ψάρεμα, δυστυχώς χωρίς πολλά λάθηρα. Θα περάσουμε μαζί με το πλήρωμα τις επόμενες τέσσερις ώρες. Τόσο διαρκεί το ταξίδι για την ψαθούρα. Τα σαλάχια που έχουν μείνει στα δίχτυα κάνουν πολύ ωραία τηγανιά. Δυστυχώς γι' αυτά. Που δεν κρυπτώνει από τον ήλιον πάνω στον Δαϊκή. Αλήθεια είναι ότι δεν έχεις και πολλά πράγματα να κάνεις περιμένοντας να φτάσεις στη ψαθούρα. Μαζί μας είναι ο Κώστας Λιάκος, ο φαροφύλακας της ψαθούρας. Θα μας συνοδεύσει στο νησί και θα μας ανοίξει την πόρτα στη ζωή των φαροφυλάκων. Το τρομολόγιο αυτό το κάνω κάθε μήνα. Πηγαίνουμε πάνω στο φάρο για 10 μέρες συνεχίες επί 24 ώρων βάσεως και κατοικούμε εκεί. Είμαστε στα μισά της διαδρομής. Η ψαθούρα πέχει 17 ναυτικά μίλια. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε ένα ταξιδάκι ακόμα γύρω στις 2 ώρες. Το υθεστιωγενές επίπεδο νησί μόλις που φαίνεται στον ορίζοντα και η ώρα της αποβίβασης δεν αργεί. Σκαρφαλώνοντας βράχους από ξερή λάβα και μέσα από ένα μικρό μονοπάτι φτάνουμε στον εμπληματικό φάρο. Τα μαχητικά αεροσκάθη περνούν από πάνω μας και ο Κώστας ετοιμάζεται να υψώσει τη σημαία. Η φύση του νησιού μας κινεί το ενδιαφέρον. Κάποτε όλη η έκταση είχε καλλιέργειες. Ο γαλλικού σχεδίου φάρος και ο έναικός του είναι πια οι κύριοι αυτής της γης. Η στροβιλιζόμενη σκάλα οδηγεί στην πανίσχηρη λάβα του φάρου. Οι κύριοι ζαλίσθηκαν ανεβαίνοντας στη σκάλα παρά από τις 4 ώρες μέσα στη βάρκα. Η πράσινη τεχνολογία έχει και εδώ αναλάβει δράση. Λειτουργεί αυτόματα. Αυτό που βλέπουμε είναι ένα μηχάνημα EPRB252 πυριστροπικό. Έχει λιγακές γεννήτρες που φορτίζουν τις μπαταραίες κάτω και δημιουργούν 12V έτσι ώστε να δουλέψει αυτό το μηχάνημα που είπαμε. Υπάρχει ένα φουτουγκίδα εδώ στα πλάι, να δείτε. Όταν βλέπει η μέρα είναι σβηστός ο φάρος και όταν το πλύσουμε και είναι νύχτα θα δείτε ότι θα ανάψει λάβα μέσα η οποία είναι εξαθέσια. Δηλαδή και να καεί μία λάβη σκατζάει η υπόμενη. Αν καεί ξαναλάζεται η υπόμενη και όταν βλέπει τα άναψε. Αν τα πλύσω τώρα και το τραβήξω σβήνει. Η φουτουβολία του φάρου είναι στα 17 ναυτικά μήλια. Η εγκλάψη του είναι 10 δευτερόπιτα σκότωση ακόμα και 1 δευτερόπιτο φωτός. Καταμεσής του πελάγους ο φάρος της Ψαθούρας φωτίζει αδιάκοπα από το 1895 όποτε και κατασκευάστηκε τους δρόμους των ναυτικών. Είναι ο δεύτερος υψηλότερος φάρος σε ολόκληρο το Αιγαίο και το ύψος του φτάνει τα 30 μέτρα. Ο δίωπος φαροφυλάκας του πολεμικού ναυτικού, Αλωνισσιώτης, κράτα μια μακρά παράδοση αλωνισσιωτών φαροφυλάκων. Η ζωή μέσα στο φάρο είναι απλή. Όλα είναι τακτοποιημένα και καθαρά. Ας μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σε στρατιωτική ζώνη. Βρισκόμαστε σε ένα από τα υπνοδομάτια του φάρου, το οποίο έχω δει από δύο κρεβάτια, που διαθέτουμε τον ψωπικό μας ροχισμό. Εδώ κοιμόμαστε και εδώ διαβιώνουμε. Το πρωί ξεκινώντας θα πιούμε ένα καφέ σαν άνθρωποι, από εκεί και πέρα μετά θα κανονίσουμε τι δουλειές έχουμε. Αναλόγως μετά θα πράξουμε. Ή θα βάψουμε ή θα χτίσουμε. Το μαγείρεμα είναι μέσα στις εργασίες. Σήμερα η μέρα είναι ιδανική. Υπάρχουν βέβαια και οι φορές που από τον αέρα και την βροχή δεν μπορείς να το κουνήσεις ρούπι. Τότε είναι που δοκιμάζονται οι αντοχές σου στην ησυχία και την μοναξιά. Ο Κώστας έχει μάθει να κερδίζει από αυτήν την εμπειρία. Βάζει ως άνθρωπο γιατί καθαρίζουν σκέψεις, δεν έχει το άγχος της πόλης και γενικότερα γίνεις ένα με το περιβάλλον, τη θάλασσα και τα πουλιά. Ο Κώστας ετοιμάζεται να παντρευτεί τον Ιούνιο. Τις στιγμές όμως στην Ψαθούρα θα παραμείνουν μοναχικές. Είναι μόνος όμως αυτός που έχει για συντροφιά τη θάλασσα και τα πουλιά. Ίσως είναι ο πιο τυχερός από όλους μας. |
