| : Μουσικογραφία Γεια σας, παιδιά! Το όνομά μου είναι Δίνα. Μαζί θα κάνουμε σήμερα Ορθογραφία. Άκουσα ένα «οχ» ήμουν βέβαιη. Όταν ακούτε ορθογραφία, για κάποιο λόγο τρέμουν τα πόδια σας, ανατριχιάζετε, εκνευρίζεστε. Ξέρω, ξέρω, είναι αυτά τα τρομερά λάθη. Για πες μου εσύ, η ξανθούλα με την αλογούρα, τι έγραψες 20 φορές ένα λάθος στη Δευτέρα και την Παρασκευή το ξανάκανες. Μάλλον δεν ήταν πολύ αποτελεσματικός ο τρόπος που διόρθωσες. Για να δούμε. Πώς διορθώνουμε αποτελεσματικά? Διορθώνουμε με τέτοιο τρόπο, ώστε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Πώς γίνεται αυτό? Ποιος είναι αυτός ο τρόπος? Είναι πιο αποτελεσματικός και σίγουρα πιο διασκεδαστικός. Διορθώνουμε με χρώματα. Παίρνω κόκκινο, μπλε και πράσινο. Κόκκινα τα λάθη για την αρχή της λέξης, μπλε τα λάθη για την τελευταία συλλαβή, και πράσινα για τις λέξεις που δεν πήραν τόνο. Τρέξτε λοιπόν γρήγορα στην κασετίνα σας. Γιατί σε λίγο γράφουμε ορθογραφία. Πάρτε κόκκινο, μπλε, πράσινο μολύβι, γώμα και το τετράβιό σας. Γρήγορα! Μην ξεχάσετε! Ξύστα και το μολύβι. Ας τα ξαναπώ τα χρώματα. Κόκκινο, μπλε, πράσινο. Ναι, μια ερώτηση. Πες μου, εάν μπορείς να χρησιμοποιήσεις μαρκαδόρους αντί για ξυλομπογιές. Βεβαίως και μπορείς. Είμαστε έτοιμοι να γράψουμε ορθογραφία, παιδιά? Ξύσστε καλά το μολύβι. Γράψτε και την ημερομηνία σας, έτσι όπως κάνατε στο σχολείο. Μπράβο! Ξεκινάμε. Το παιδί παίζει με το κουτάβι στην αυλή. Και οι βάτραχοι βουτάνε στις λακούβες. Ναι, μην ανησυχείτε, θα το πω άλλη μία φορά. Το παιδί παίζει με το κουτάβι στην αυλή. Και οι βάτραχοι βουτάνε στις λακούβες. Τελεία! Πώς είπες εσύ με τα κόκκινα μαλάκια. Θέλεις να το ξαναπώ. Μα και βέβαια, καλή μου. Το παιδί παίζει με το κουτάβι στην αυλή. Και οι βάτραχοι βουτάνε στις λακούβες. Ελέγξτε λίγο αν έχετε κάνει λάθη, τους τόνους σας. Και στο εντωμεταξύ θα γράψω και εγώ την ίδια ορθογραφία. Αλλά σας προειδοποιώ, μην ξαφνιαστείτε. Γιατί είμαι σίγουρη ότι είστε φοβεροί μαθητές. Θα κάνω πολλά λάθη. Γιατί πρέπει να σας δείξω τον τρόπο που θα τα διορθώνετε από εδώ και στο εξής. Και πιστέψτε με είναι πολύ απολαυστικός. Είμαι έτοιμη. Το παιδί, μην φωνάζετε, σας ακούω. Βλέπετε κάποια τρομερά λάθη. Παίζει με το κουτάβι στην αυλή. Πο, πο, λάθη. Σε άκουσα που το είπες. Και οι βάτραχοι βουτάνε στις... Λακούβες. Τελεία. Αρκετά λάθη. Είμαι έτοιμη να διορθώσω. Πάμε μαζί να θυμηθούμε. Κόκκινο για τα λάθη που βρίσκονται στην αρχή της λέξης. Πιάστε κόκκινο. Εδώ υπάρχει ένα λάθος. Εδώ υπάρχει ένα κόκκινο λάθος επίσης. Και άλλο κόκκινο λάθος. Και εδώ υπάρχει ένα λάθος. Μα τι περίεργο! Κι όμως οι λακούβες γράφονται με δύο κ. Παίρνω τώρα τον μπλε. Ποια λάθη διορθώνουμε με τον μπλε? Τα λάθη που βρίσκονται στην τελευταία συλλαβή της λέξης. Έτοιμο το όπλο. Εδώ υπάρχει ένα λάθος μπλε. Και εδώ. Και εδώ υπάρχει ένα λάθος μπλε. Θα συμφωνείτε μαζί μου, είμαι σίγουρη. Είστε φοβεροί ορθογράφοι. Και εδώ υπάρχει. Και εδώ. Αυτό το άρθρο σαν να μην ταιριάζει με την κατάληξη. Ωραία, νομίζω δεν έχουμε άλλα μπλε λάθη. Πάμε τώρα πράσινο. Τι διορθώνουμε με το πράσινο? Διορθώνουμε τις λέξεις που δεν πήραν τόνο. Ή που τον πήραν σε λάθος συλλαβή. Τις έχετε εντοπίσει? Θέλει κάποιος να με βοηθήσει. Ναι, για πες μες με τα σγουρά μαλάκια, ο μελαχρινούλης. Α, μπράβο! Εδώ δεν υπάρχει τόνο, στο κουτάβι. Πού αλλού, και στις λακούβες δεν έχω βάλει τόνο. Νομίζω ότι τα λάθη είναι αρκετά. Ώρα για διόρθωμα. Θα τα διορθώσουμε και θα τα βάλουμε στη θέση τους. Ας πάρουμε τον κόκκινο μαρκαδόρο. Θα διορθώσουμε τα κόκκινα λάθη. Το παιδί γράφεται με αι. Παίζει με αι. Να βάλουμε λίγο πιο σωστά τον τόνο, γιατί αυλή. Κι εδώ οι λακούβες θα θέλουν δύο κ. Τα κόκκινα λάθη μας θα μπουν σε ένα όμορφο κόκκινο σπίτι. Γιατί διαλέξατε σπιτάκι, κυρία, για να βάλετε τις λέξεις με τα κόκκινα λάθη και όχι ένα αυτοκίνητο. Γιατί στα σπίτια κατοικούν οικογένειες. Οικογένειες λέξεων. Οι κόκκινες συλλαβές είναι ίδιες για τα μέλη της οικογένειας λέξεων που δημιουργούν. Και όλες κατοικούν εδώ. Πάμε να δούμε, να διορθώσουμε τα μπλε λάθη μας. Μπλε στο χέρι. Τι διορθώνουμε με το μπλε? Τα λάθη που βρίσκονται στην τελευταία συλλαβή. Μπράβο! Πολύ ωραία! Τα θυμάστε, βλέπω. Σβήνουμε αυτό. Τα σβήνουμε για να μπορέσουμε να τα αντικαταστήσουμε με τα σωστά γράμματα. Ωραία! Το παιδί, γράφεται με γιώτα, είναι ένα ουδέτερο ουσιαστικό. Παίζει, όταν κάποιος κάτι κάνει, το ει στο τέρμα φτάνει. Ναι, είναι ένα ρήμα και γράφεται με ει στην τελευταία συλλαβή. Το κουτάβι είναι ένα ουδέτερο ουσιαστικό και γράφεται και αυτό με γιώτα. Στην αυλή, η αυλή, είναι ένα θηλυκό ουσιαστικό και η τελευταία συλλαβή γράφεται με η. Στο τέλος, στην αρχή, το ίδιο η θα μπει. Η βάτραχη. Στο τέλος, στην αρχή, το ίδιο η θα μπει. Το άρθρο ταιριάζει απόλυτα με την τελευταία συλλαβή. Τελειώσαν και τα μπλε λάθη. Πού θα τα βάλετε, κυρία, τα μπλε λάθη σε ένα όμορφο μπλε σύννεφο πάνω απ' το σπιτάκι μας. Να δούμε λίγο τα πράσινα λάθη μας. Ποιος θυμάται από εσάς, ποια λάθη διορθώνουμε με το πράσινο. Ναι, για παίζουμε εσύ. Μπράβο! Τις λέξεις που δεν έχουν τόνο. Τα θυμάστε όλα, βλέπω. Για να το διαβάσουμε όλο ξανά, να δούμε πού ξεχάσαμε να τονίσουμε. Το παιδί παίζει με το κουτάβι. Να, ένας καταπράσινος τόνος. Με το κουτάβι στην αυλή και οι βάτραχοι βουτάνε στις λακούβες. Εβάρτε τον επιτέλους, κυρία, τον τόνο και σταματήστε να κάνετε το λίκο. Τι θα γίνει άραγε τώρα, τι λείπει απ' το τοπίο μας. Μήπως ξέρετε τι θα σχεδιάσω. Έναν θαμνο, κοντά είστε, πλησιάζουμε. Ένα δέντρο, μπράβο, το βρήκατε. Ένα όμορφο δεντράκι, καταπράσινο, δίπλα στο σπίτι. Ωραίο δέντρο, το οποίο θα υποδεχτεί τις λέξεις που δεν έβαλα τόνο. Ήταν η λέξη κουτάβι και η λέξη λακούβες. Πράσινος είπαμε, κυρία. Ωραία, αρχίζω απ' το δεντράκι να γεμίζουμε. Πάμε να βάλουμε τα κόκκινα λάθη. Παιδί, θα αρχίσω με πονηριά, θα βάλω τα κόκκινα γράμματα. Εδώ μπαίνουν τα λάθη που φτιάχνουν οικογένειες. Μήπως βλέπετε δύο λέξεις που φτιάχνουν μια οικογένεια. Σκεφτείτε λίγο. Αυτές οι δύο φτιάχνουν δική τους οικογένεια. Όλες οι λέξεις με τα κόκκινα λάθη φτιάχνουν οικογένειες λέξεων. Πάμε λίγο να μου πείτε αυτές τις δύο. Παιδί παίζει, θα τις κάνω κατακόκκινες εδώ δίπλα και θα τις βάλω σε ένα δικό τους σπιτάκι. Άλλη. Ποια σας έρχεται στο νου που έχει να κάνει με το παιδί. Ναι, εσύ. Παιδίατρος, μπράβο. Άλλη. Βγήκε έξω από το σπιτάκι, κυρία. Παιδική χαρά, πολύ ωραία. Το είδατε λοιπόν, παιδιά, που φτιάχνουν ολόκληρη οικογένεια. Ναι, γι' αυτό μπαίνει στο σπιτάκι. Πείτε μου μία άλλη λέξη που ανήκει στην οικογένεια της αυλής. Αυλικός, μπράβο. Να σας βοηθήσω εγώ σε μία άλλη. Πώς τη λέμε αυτή την πόρτα έξω στην αυλή. Πώς? Αυλόπορτα, μπράβο τα παιδιά. Αυλή, λοιπόν, αυλόπορτα, αυλικός. Α, θα μας μπει μέσα στον συννεφάκι και δεν κάνει. Θα τη βάλουμε εδώ λοιπόν. Αυλή, αυλόπορτα, αυλικός. Οι λακούβες, για σκεφτείτε. Νομίζω ότι το ανέφερα πριν. Ναι, λάκος μεγάλος, λακούβες. Για πες εσύ, ναι, ναι, λακουβίτσα και βέβαια ανήκει στην ίδια οικογένεια. Μπορεί να τη βάλουμε εδώ, ένα μικρό σπιτάκι. Να δείτε πόσο όμορφες οικογένειες φτιάχνουν. Και βέβαια γράφονται με την ίδια κόκκινη συλλαβή. Είναι το κοινό χαρακτηριστικό που έχουν τα μέλη αυτών των οικογενειών. Εσείς δεν μοιάζετε με τους γονείς σας. Και βέβαια. Για να δούμε στο σύννεφο. Σαν πολλά λάθη μαζεύονται. Παιδί, παίζι, κουτάβι, αυλί, ηβάτραχη. Για να πάρουμε το μπλε, να γεμίσει το σνεφάκι μας. Παιδί, παίζι, αυλί, το παιδί ή αυλί, αυτό παίζι, το κουτάβι, ηβάτραχη. Θέλω να κοιτάξετε προσεκτικά και να σκεφτείτε πού έγιναν τα περισσότερα λάθη. Φεύγω απ' το πλάνο για να μην σας το εμποδίζω. Δεντράκι, σπιτάκι, συννεφάκι. Προσέξτε καλά, το βρήκατε. Πράγματι, τα περισσότερα λάθη τα έχω κάνει στο σύννεφο. Κάνω λάθη πολλά στις καταλήξεις. Ποιος θα με βοηθήσει όταν κάνω πολλά λάθη στο σύννεφο, πολλά μπλε λάθη. Ποιος θα με βοηθήσει όταν κάνω πολλά πράσινα λάθη. Και ποιος θα με βοηθήσει όταν κάνω πολλά κόκκινα λάθη. Άλλος είναι ο βοηθός για κάθε σκίτσο. Πάμε να δούμε λίγο ό,τι κάναμε μέχρι εδώ. Χωρίσαμε τα λάθη, λοιπόν, σε κατηγορίες. Σε κόκκινα λάθη στην αρχή της λέξης. Ναι, θέλετε να λέτε μαζί μου, πολύ ευχαρίστως. Μπλε λάθη στην τελευταία συλλαβή της λέξης. Ωραία. Πράσινα λάθη χωρίς τόνο. Ωραία συντονιστήκατε, σαν χοροδία. Να η ορθογραφία μας με τα λάθη. Διορθώσαμε με κόκκινο τα λάθη που βρέθηκαν στην αρχή της λέξης. Βάλαμε μπλε στη διόρθωση, που βρισκόταν στην τελευταία συλλαβή της λέξης, το λάθος μας. Πρασινίσαμε την λέξη που δεν είχε τόνο. Και καταλάβαμε ότι ήταν ώρα για διόρθωμα. Πήραμε την γόμα μας. Δεν αφήνουμε ποτέ μέσα στην ορθογραφία το γράμμα, το λάθος. Πάντα το σβήνουμε και διορθώνουμε. Γράφουμε με το μολύβι μας ξανά τη λέξη σωστά. Μα κύριε, εσείς ξέρετε και τις διορθώσατε. Εμείς πώς θα τις διορθώσουμε αν είμαστε μόνοι. Πώς βρίσκω τις λέξεις τις σωστές στον βιβλίο της σελίδες. Διορθώρουμε βρίσκοντας τις σωστές λέξεις στο βιβλίο της γλώσσας, στο τετράδιο της αντιγραφής μας ή και στο λεξικό μας. Αν έχει διορθώσει άλλο στην ορθογραφία μου, τότε δουλεύω πάλι με τον ιδιοτρόπο στο σπίτι με τα τρία χρώματα. Τα τρία χρώματα είναι βοηθή μου. Νάτε τα βιβλία σας, να τα θυμηθείτε. Τα πρωτάκια και τα δευτεράκια που παρακολουθούν την εκπομπή. Και το λεξικό μας. Ένα υπέροχο εικονογραφημένο λεξικό. Γράψαμε τις διορθωμένες λέξεις σε σπίτι σύννεφο δέντρο. Νάτα τα κόκκινα λάθη που μπήκαν μέσα στο σπίτι. Για διαβάστε το όλοι μαζί. Παιδί παίζει λακούβες αυλή. Πειράζει που σας συνοδεύω. Όχι, σας αρέσει. Στο μπλε, παιδί, αυτό παίζει, η αυλή, το κουτάβι, η βάτραχη. Βλέπουμε, λοιπόν, καταλήξεις ουσιαστικών και ρημάτων μέσα στον συννεφάκι. Να και το δεντράκι μας. Σαν πιο ωραίο μου φαίνεται από αυτό που σας ζωγράφησα. Τα πράσινα λάθη είναι οι λέξεις που δεν τονίστηκαν καθόλου. Ω, τι όμορφο τοπίο! Η ορθογραφία μας διορθώθηκε. Μπορείτε να κάνετε έλεγχο. Μα γιατί αφήσατε τις γραμμές, κυρία, κάτω από τα πρώην λάθη? Γιατί πρέπει να θυμάστε που κάνατε λάθος και τι χρώμα είχε. Παρατηρώ πως τα περισσότερα λάθη είναι μέσα στο σύννεφο. Σωστή η παρατήρησή σας. Έκανα πολλά μπλε λάθη στις καταλήξεις. Ποιος θα με βοηθήσει? Εσείς ποιος λέτε? Ποιος, η μαμά? Όχι, ακριβώς, η νονά σας. Τώρα πλησιάζει και το Πάσχα, θα σας φέρει και τη λαμπάδα. Όχι, η κύρα γραμματική, παιδιά, με τους κανόνες της, τους ορθογραφικούς. Όλοι ξέρουμε λίγο πολύ τους κανόνες. Τους είπαμε και πριν. Το παιδί το κουτάβει, ουδέτερα ουσιαστικά. Συνοδεύονται από το ουδέτερο άρθρο και τελειώνουν σε γιώτα. Παίζει, κάποιος κάνει κάτι, είναι ένα ρήμα, ει. Η αυλή, θηλυκοουσιαστικό. Συνοδεύεται πάντα από το άρθρο της. Γράφεται με η, στην τελευταία συλλαβή. Όντως αυτή είναι ορθογραφική κανόνες. Πρέπει να τους θυμόμαστε και αν τους ξεχνάμε. Τα κόκκινα λάθη, κυρία, πολλά ήταν και τα κόκκινα λάθη. Εδώ ποιος βοηθάει. Βοηθάνε τα παραμύθια, τα λογοτεχνικά βιβλία και το λεξικό σας. Εκεί ανακαλύπτεται καινούργιες λέξεις και τις οικογένειες αυτών. Πολλές φορές δεν βάζω τόνος της λέξης ή τον βάζω σε λάθος συλλαβή. Ποιος θα με βοηθήσει. Παιδιά, ο τόνος είναι σημαντικός. Οι περισσότεροι από εσάς, και το ξέρω, δεν βάζετε τόνος. Ή τους βάζετε όπου να είναι. Αυτό το σημάδι δεν είναι τυχαίο, έχει μεγάλη σημασία. Πρέπει να διαβάζουμε σωστά και να μιλάμε σωστά. Να αρθρώνουμε σωστά τον προφορικό μας λόγο. Πώς θα βοηθηθώ. Θα πρέπει να κάνεις ανάγνωση κειμένων πολύ δυνατά. Προσέχοντας η τονισμένη συλλαβή να έχει δύο χαρακτηριστικά. Δύναμη και διάρκεια. Για να σας ακούσω. Κουτάβι. Μπράβο, είχε και δύναμη και διάρκεια η συλλαβή τα. Στην άλλη λέξη, βάλτε τη δύναμή σας να φτάσει μέχρι εδώ η φωνή σας. Λακούβες. Μπράβο τα μικρά λοικόπουλα. Το καλύτερο κομμάτι της διόρθωσης είναι τώρα. Γράφω ναι σπροτάσεις με τις λέξεις που έκανα λάθος. Το παιδί παίζει στην παιδική χαρά με το κουτάβι του. Οι βάτραχοι κάνουν βουτιές στις λακούβες. Μπορώ να αλλάξω και την ορθογραφία. Οι βάτραχοι παίζουν το κουτάβι στην αυλή και το παιδί πέφτει στις λακούβες και γελά. Θέλω την άλλη φορά να έχετε κάνει τις δικές σας προτάσεις με τα λάθη σας. Πάμε να μάθουμε κάτι απ' έξω. Τα λάθη μου τα αγαπώ γιατί με αυτά μαθαίνω. Θέλουν φροντίδα. Είναι φίλοι μας στο ταξίδι της γνώσης. Και το καλύτερο. Θέλω να ζωγραφίσετε αυτό που λέει η ορθογραφία σας. Θέλω οπωσδήποτε να τις δω τις ζωγραφιές. Πινέλο, μαρκαδόρο, ό,τι θέλετε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε. Άλλη μία φορά το σλόγκαν μας. Τα λάθη μου τα αγαπώ γιατί με αυτά μαθαίνω. Σας ευχαριστώ που ήσασταν σήμερα μαζί μου, παιδιά. Καλή συνέχεια! |
