| μάθημα φαρμακευτικής: Υπόσχεσαι, εγώ, τώρα, για να το παρακολουθήσω. Εσύ, εγώ, εγώ… Εγώ, τώρα, για να το παρακολουθήσω. Εγώ, τώρα, για να το παρακολουθήσω. Εγώ, τώρα, εγώ… Εγώ, τώρα, εγώ… Υπόσχεσαι, εγώ… Εγώ, τώρα, εγώ… Εγώ, τώρα, εγώ… Εγώ, τώρα, εγώ… Εγώ, τώρα, εγώ… Εγώ, τώρα, εγώ… εκείνο το άλλο και όλα τα σχετικά. Είναι λοιπόν κάτι σαν φροντιστήριο ή σαν έρευνα, ψάχνω να βρω στο δίκτυο πληροφορίες. Εκεί τις βρήκα κι εγώ, αλλά πάση περιπτώσει. Θα τα πω τώρα σαν ειδικά μου, με δικά μου λόγια. Αυτό ζητούμε κι από σας να κάνετε στις εξετάσεις. Καλώς. Μην έρχεστε και ρωτάτε σε ποια σελίδα του βιβλίου το λέει αυτό. Στη 53 είναι ενδεχομένως. Ενδεχομένως και να μην το λέει. Να το λέει διάχειτα εδώ και εκεί. Πρώτον λοιπόν, το φαινόμενο του συντονισμού. Τι ωραίο. Μας εξηγεί διάφορα πράγματα. Μας εξηγεί. Το είδαμε, το καταλάβαμε, το αντιμετωπίσαμε κάπου. Ένα παράδειγμα. Υπάρχει αυτό εδώ το πραγματάκι, το οποίο εγώ κακώς το ζωγραφίζω έτσι, αλλά το ζωγραφίζω και να το καταλάβετε κάπως. Τι είναι αυτό εδώ? Από τη στιγμή που δεν σημειώνω κανέναν άλλο είδος άτομο και είναι μόνο γραμμούλες, η σύμβασή μας είναι κάθε κορυφή είναι άνθρακας, κάθε γραμμούλο είναι δεσμός και ο κάθε άνθρακας έχει επίσης τόσα υδρογόνα όσα του χρειάζεται για να καλύψει το τόσο ένωστο. Συναπώς αυτό πέρα είναι κάτι που έχει έξι άτομα άνθρακας σε μια κυκλική αλυσίδα. Εντάξει. Κατά συνέπεια θα λειγόταν κυκλό-έξ και επειδή έχει και έναν διπλό δεσμό κυκλοεξένιο. Εντάξει. Υπάρχει λοιπόν η διαδικασία υδρογόνωσης όλων αυτών των συστημάτων που έχουν πολλαπλούς δεσμούς. Προσθέτω δηλαδή υδρογόνο με πίεση και με κάποιον καταλύτη και γίνεται η υδρογόνωση αυτού του συστήματος. Τώρα και αυτό κακώς το γράφω έτσι, αυτό είναι το κυκλοεξάνιο, αυτό τυπικά θα έπρεπε να το γράψω με την δομή που είναι γνωστή ως δομή ανακλίνδρου. Ανάκλίνδρο και που ξεπλώναμε παλιά όταν κάναμε τα συμπόσια και όλα τα σχετικά. Το γράφω όμως έτσι κατ' αναλογία με αυτά που θα δείτε αργότερα. Σε τέτοιου είδους αντιδράσεις, τη στιγμή που ξέρεις το αρχικό προϊόν, ξέρεις και το τελικό, είναι σχετικά εύκολο να πας και να μετρήσεις την μεταβολή της ενέργειας. Η μεταβολή της ενθαρρυπίας σε αυτήν εδώ την αντίδραση ήταν μίον 120 κιλότσαουλ, αναμόλ του σώματος σε αυτό. Αν έχω λοιπόν εγώ το κυκλοεξένιο και το υδρογονώσο, εκείνο που κάνω είναι παίρνω κάτι τύπου είναι σταθερότερο, σταθερότερο εννοείται όσον αφορά την ενέργεια του υδρογόνου και του κυκλοεξενείου, το κυκλοεξάνιο που είναι σταθερότερο κατά 120 κιλότσαουλ αναμόλ. Θα πειτε γιατί με νοιάζει με αυτό. Με νοιάζει γιατί μπορώ να σκεφτώ εγώ ένα άλλο σύστημα, εδώ. Το άλλο σύστημα τώρα θα το κάνω λίγο περίεργο. Αν λοιπόν αυτό είναι το κυκλοεξένιο, αυτό εδώ θα ήταν το κυκλοεξάτριένιο. Αν λοιπόν είχα κάτι που θα λεγόταν κυκλοεξάτριένιο, σκοπή μου ζουγράφησα τους διπλούς δεσμούς πιο κοντους και τους απλούς δεσμούς πιο μακριούς. Αν είχα λοιπόν ένα αντίκιο πράγμα, έτσι όπως το ζουγράφησα, εγώ υποθέτω ότι οι διπλοί δεσμοί και οι απλοί δεσμοί είναι ξεκάρφωτοι μεταξύ τους. Βλέπω ένας διπλός δεσμός, ακολουθεί ένας απλός, μετά ένας άλλος διπλός, μετά ένας απλός και πάει λεγοντάς. Αυτό λοιπόν το πράγμα έτσι για το υδρογονώσο, προφανώς, έτσι καταλαβαίνετε ότι θα μου έδινε πάλι το ίδιο τελικό προϊόν. Και θα περίμενα να έχει μια μεταβολή στην θεραπεία πόσο, μιαν 360 κιλότζαουλ. Άντε 455, άντε 468, εκεί. Εντάξει, είναι υδρογόνωση τριών δεσμών, 120 κιλότζαουλ ανά δεσμό, 360 για τους δεσμούς. Εντάξει, αυτά μέχρι εδώ. Απορίες δικές σας, μία και μεγάλη και σημαντική, θα δούμε πιο στην ποιόμως. Γιατί τα κάνουμε όλα αυτά. Γιατί τα κάνουμε όλα αυτά, ναι ναι. Γιατί πρέπει να πω τα παρακάτω. Αυτό εδώ σου θυμίζει κάτι? Το μπενζόλιο. Λοιπόν, εγώ λέω ότι αυτό το πράγμα είναι ένα κυκλόεξατριένιο. Για μετρήστε, άνθραγκας. Ένας, δύο, τρεις δεσμί, προφανώς έχει έναν υδρογόνο εδώ. Το είχε κι αυτός, κι αυτός, κι αυτός, κι αυτός, κι αυτός. Αυτό λοιπόν το πράγμα είναι αυτό που μάθαμε να λέμε, εμείς είναι μπενζόλιο. Λοιπόν, δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο κυκλόεξατριένιο, αυτή την έννοια. Εντάξει, θα υπήρχε αυτό εδώ το σύστημα, τώρα θα το κάνω με τον κανονικό τρόπο που ξέρουμε. Και μάλιστα για να είμαι ακόμα πιο σωστός, αφού τώρα ξέρουμε όλα τα περισυνδονισμού κλπ κλπ και όλα τα σχετικά. Το π σύστημα. Αρωματική ένωση, είπαμε, ο πατέρας ή η μητέρα, όπως λέτε πείτε, των αρωματικών ενώσεων. Και είναι αρωματική ένωση για ποιο λόγο, γιατί έχει 6π ηλεκτρόνια. Εντάξει. Αυτό δεν είναι το το εδώ που έγραψα. Συνεπώς αυτό εδώ το 360 είναι μια πρόβλεψη θεωρητική, έτσι δεν είναι. Ιδρογόνωση ενός διπλού δεσμού άνθρακα σε ένα τέτοιο κυκλικό σύστημα, 160 κΓ. Ιδρογόνωση αυτού του πράγματος που έχει τρεις διπλούς δεσμούς, 360 κΓ. Πάζει λοιπόν και κάνει την ιδρογόνωση αυτού του πράγματος. Σας θυμίζω εδώ πέρα, είναι αρωματικό, επειδή έχει ακριβώς 6π ηλεκτρόνια. Αυτό θα πει ακριβώς δεν έχει διπλούς δεσμούς ξεκάρφωτος, γιατί αν υπήρχε αυτό το μόριο έτσι εδώ, ευκολότατα θα γινόταν η ανόρθωση του διπλού δεσμού. Και εκεί, και εκεί, και εκεί. Είπαμε αντιδράσεις ανόρθωσης στον βενζόλιο δεν γίνονται. Μόνο αντιδράσεις αντικατάστασης. Να φύγει έναν ιδρογόνωση και να βάλω κάτι άλλο στη θέση του. Εντάξει. Λοιπόν, για να δούμε εδώ, τι θα γίνει αν πάω και ιδρογόνωση σε αυτό το πράγμα, αυτό, θα πάρω πάλι το ίδιο προϊόν, εδώ, και η μεταβολή της αρθαλπίας θα είναι περίπου μίον 360. Ωχ, δεν λες τίποτα. Και είναι μόνο 208 κιλότσαουλ. Ε, γιατί είναι 208 κιλότσαουλ. Διότι είσαι βλάκας και δεν έκανες καλά τη δουλειά. Πάει την κάνει κι άλλος. 208. Πάει την κάνει και ένας τρίτος, πιο έξυπνος. 208. Άρα, η ενέργεια για την ιδρογόνωση αυτού του συστήματος είναι 208 κιλότσαουλ. Σκεφτείτε τώρα, το τελικό αποτελέσμα είναι αυτό και είναι γνωστό. Συνεπώς, η ενέργεια του κυκλοεξανίου είναι κάπου εδώ. Εμείς υποθέτουμε ότι 360 κιλότσαουλ παραπάνω θα βρίσκεται αυτό το σύστημα. Το κυκλοεξαντριένιο. Αλλά, μόνο 208 κιλότσαουλ παραπάνω βρίσκεται το πραγματικό σύστημα. Τι μπορείτε να πείτε εσείς για αυτή εδώ πέρα τη διαφορά. Πόσο είναι αυτό. 152. Πού βρέθηκαν αυτά τα 152 κιλότσαουλ λιγότερα από εκεί που περίμενα. Βρέθηκαν γιατί. Ενώ εγώ θεωρώ ότι έχω ένα σύστημα με 3 ξεκάρχωτους διπλούς δεσμούς. Αυτοί οι διπλούς δεσμοί βρίσκονται σε συζυγεία μεταξύ τους. Είναι κάπως έτσι. Και αυτή εδώ πέρα η διάταξη, εγώ μες στο μυαλό μου είπα ξέρετε μία δομή Λιούις, μία άλλη δομή Λιούις. Και οι δύο είναι σωστές αλλά καμία δεν περιγράφει ακριβώς το σύστημα. Γιατί κάθε μια μου δίνει καθορισμένους διπλούς δεσμούς. Αυτό το έκανα εγώ μες στο μυαλό μου. Υπάρχει αυτή η διαφορά των 152 κιλότσαλων αμών σταθεροποίησης στο σύστημα. Τροχιακά με μεγαλύτερη κατεύθυψη στον χώρο, μεγαλύτερη επικάλυψη σταθεροποίησης στο σύστημα. Σταθεροποίηση και εδώ. Εντάξει, θα ακούσετε αργότερα σε μαθήματα οργανικής. Έχετε ένα σύστημα, ό,τι και να είναι. Πόσες δομές συντονισμού μπορείτε να γράψετε για αυτό. Σωστές δομές συντονισμού, έτσι όχι ότι να είναι. Ωραία, έχει το σύστημα μια σταθερότητα. Ένα άλλο ανάλογο σύστημα, το βλέπετε, το βλέπουμε. Πόσες δομές συντονισμού μπορείτε να γράψετε για αυτό. 10, πιο σταθερό είναι αυτό. Περισσότερες δομές συντονισμού, περισσότερη σταθεροποίηση στο σύστημα. Εντάξει. Εδώ λοιπόν, το φοραιόμενο του συντονισμού ήταν ορατό μπροστά στα μάτια μας. Εκτιμούσα εγώ μια μεταβολήση στην ανθροπία 300 κιλότσαλ και πήρα μόνο 208. 152 είναι κιλότσαλ αναμόλ, που αυτό το μόλ του βενζολιού βρίσκεται χαμηλότερα από τη δομή που μου έλεγε ο Κεκουλέο. Κι ο Κεκουλέο έλεγε, υπάρχει μια τέτοια και υπάρχει μια που οι διπλήδες μου είναι εδώ, εδώ και εδώ. Συγκεκριμένοι όμως, καρφωμένοι, σε εκείνες τις θέσεις. Από αυτές, λοιπόν, τις θεωρητικές δομές, έχουμε την πραγματική δομή που προκύπτει αυτό το συντονισμό. 152 κιλότσαλ αναμόλ χαμηλότερα από τη δομή που μου έλεγε ο Κεκουλέο. Πειραματικό δεδομένο, δεν μπορεί να πει κανένας ότι τα μαγειρέψαμε τα αποτελέσματα, ένα σωρό άνθρωποι κάνανε αυτού του είδους τις μετρήσεις, τις παρατηρήσεις. Δεν μπορείς να πεις ότι πήγα εγώ και το είπα, διότι έτσι με εμβόλαβε για τις θεωρίες που έχουμε στο μυαλόμο. Να δούμε τώρα πως πιθανών ο συντονισμός, πως πιθανών ο υβρετησμός, μας βοηθάει να καταλάβουμε κάποια πράγματα. Κάποια πράγματα που μας βοηθάει να καταλάβουμε ο υβρετησμός και ο συντονισμός είναι χειροκαιστά πράγματα επίσης. Έχω γράψει εκεί πάνω πάνω μια αντίδραση. Είναι η αντίδραση που υποθέτουμε πραγματοποιείται όταν διαλύσω αμμονία στο νερό. Και θα δείτε οι περισσότεροι συνάνδελφοί μου στα εργαστήρια εκεί που έχουν τα μπουκάλια με την αμμονία γράφουν, όπως το λέτε κι εσείς, 94ΩΗ απ' έξω. Αυτό το πράγμα έχει εκεί μέσα. Δεν υπάρχουν τέτοιου ιδουσμόρια. Δεν βρήκα εγώ κανένα 94ΩΗ, το πήρα, το μάζεψα και το έβαλα εκεί πέρα μέσα αμμονία, αέρια διαβίβαση μέσα στο νερό. Έγινε κάποιο ιότους διαδικασία και βλέπω ότι το ιδαντικό μου διάλειμμα έχει τώρα βασικό περιβάλλον. Έχει βασική συμπεριφορά. Εφόσον έχω ιδαντικό περιβάλλον, αρκεί να χρησιμοποιήσω την απλούστερη θεωρία. Η απλούστερη θεωρία για το ξέρα και τις βάσες είναι η θεωρία του αρένιους. Έχω νερό, έχω διαλύσει κάτι εκεί πέρα, δίσταται αυτό το κάτι, μου δίνει κάτι όντως ιδρογόνου ή νοξί, μου δίνει ανοιώντα ιδροξυλίου ή είναι βάση. Έχω γράψει εδώ πέρα μια αντίδραση που προκύπτουν ανοιώντα ιδροξυλίου. Έχω γράψει. Για αυτή την αντίδραση μπορούμε να υπολογίσουμε 1-1-4. Μπορούμε να υπολογίσουμε, δεν ξέρετε τι είναι, αλλά εν πάση περιπτώση. Θα σας το πω κάποια φορά εκτός μαθήματος. Υποθέτουμε λοιπόν ότι την σταθερά Κ για αυτή την αντίδραση μπορούμε να την γράψουμε. Το αντίθετο του δεκαδικού λογαρύθμου αυτής της σταθεράς Κ είναι το ΠΚ. Και επειδή είναι μια διαδικασία που αναφέρατε στη βάση, προσέξτε εδώ το περίεργο, αυτό δεν είναι η διάσταση μιας βάσης, είναι στην ουσία μια υδρόλυση. Κι αυτό είναι το περίεργο με την αμμονία. Δεν έχω γράψει την αντίδραση διάστασης του νητά 4ΩΗ, δεν υπήρχε αυτό το μόριο. Έχω γράψει την αντίδραση υδρόλυσης της αμμονίας κατά βάση. Κι αυτό είναι ένα περίεργο όσον αφορά την διαδικασία, αλλά βάση περιπτώση. Το ΠΚΜ είναι 4.74. Θυμηθείτε, όσο μικρότερο είναι αυτό το νούμερο, αλκυπρικά, τόσο πιο ισχυρή είναι η βάση. Μια βάση που θα έχει ΠΚΜ3 είναι πιο ισχυρή από την αμμονία. Μια βάση που έχει ΠΚΜ5 είναι ασθενέστερη από την αμμονία. Και σας δίνω εδώ πέρα τη μεθυλαμίνη. Ο τρόπος να το περιγράψουμε είναι αυτός εδώ, και όσο ντομογραφικός είναι αυτός. Προσέξτε τη διαφοροποίηση ανάμεσα στο ΜΜ, το σκέτο που παρουσιάζει το μέταλο γενικά, οποιοδήποτε μέταλο, και το ΜΜ, που σημαίνει το μεθύλιο. Το μεθύλιο είναι μια ρίζα. Η μεθυλαμίνη έχει ένα ΠΚΜ 3.34. Βρέθηκε γι' αυτό, υπολογίστηκε. Τι σημαίνει αυτό για μας? Αυτό σημαίνει ότι η μεθυλαμίνη είναι πιο ισχυρή βάση από την αμμονία. Εντάξει, θέλω λοιπόν κάτι πιο ισχυρό σαν βάση από την αμμονία, αλλά δεν θέλω υδροξύδο του νατρίου, έχω τη μεθυλαμίνη. Όταν κάνετε αργότερα οργανική χημεία, θα σας πούνε, ξέρετε, το μεθύλιο είναι καλός δότης ηλεκτρονιών. Είναι καλός δότης ηλεκτρονιών, σημαίνει δίνει ηλεκτρόνια στο άζωτο. Κατά συνέπεια, τι μπορώ να κάνω, στη δομή συντονισμού που μπορούσα να γράψω, εδώ πέρα πάνω στην αμμονία, μου μένει και ένα μονί ρεζευγάρι. Στη μεθυλαμίνη, μου μένει επίσης ένα μονί ρεζευγάρι πάνω στο άζωτο, έτσι, θα έλεγε κανένας αυτά τα δύο πράγματα, να δω το μονί ρεζευγάρι εδώ και εδώ, αυτά τα δύο πράγματα λοιπόν θα είναι και κάποιος, θα πρέπει να είναι το ίδιο βασικά. Και στις δύο περιπτώσεις, μία δομή Λιούις μπορώ να γράψω, πιστέψτε με, δεν μπορείτε να γράψετε άλλη, μόνο δεσμικά ζευγάρια ηλεκτρονιών υπάρχουν, εντάξει, δεν υπάρχει ένα δεσμικό που θυμά, μόνο αυτό το ένα. Μία δομή Λιούις, ένα δεσμικό ζευγάρι εδώ, ένα δεσμικό ζευγάρι εδώ, το ότι με βάση, μπορεί σύμφωνα με τη θεωρία των Μπρέστατ και Λόουρι και Λιούις, ας σημαίνει Λιούις, δίνω ζευγάρι ηλεκτρονιών γιατί του έχει δώσει ηλεκτρόνιο, αυτός εδώ πέρα, η μυθυλωμάδα, είναι καλός δότης ηλεκτρονιών, κατά συνέπεια γεμίζει, ας το πούμε, με ηλεκτρόνια το περιβάλλον του αζώτου, αρχίζεται ηλεκτροδυτερότητα, στο αζώτο προσπαθεί να τα διώξει και κατά συνέπεια είναι η ισχυρότερη βάση από την αμμονία, η μυθυλαμίνη. Εντάξει, θα λέγει ένας τότε, αν εγώ μπορούσα να φτιάξω τη δημή θυλαμίνη, θα λέγω με πιο ισχυρή βάση. Και είναι. Και καμιά πιο ισχυρή βάση ακόμα, τριμμέθυλαμίνη. Ααα, η τριμμέθυλαμίνη είναι ασθενέστερη βάση από τη τριμμέθυλαμίνη. Εδώ λοιπόν είναι ακριβώς αυτό για το οποίο έχουμε κάνει μια ανοίξη κάποια στιγμή. Δεν υπάρχει μόνο το ηλεκτρονικό αποτέλεσμα, πόσο περισσότερο έχω διάθεση να δώσω αυτό το ζευγάρι ηλεκτρονιών, ή να πάρω αντιστοίχως, έχει να κάνει και ο όγκος. Τρία μυθήλια έχουν έρθει και έχουν κλείσει το χώρο γύρω από τη τριμμέθυλαμίνη, κατά συνέπεια το ζευγάρι ηλεκτρονιών υπάρχει εκεί πέρα, αλλά δεν είναι εύκολο να το δώσει, γιατί δεν είναι εύκολο να προσεγγίσει κάποιος εκεί. Εντάξει. Εδώ πέρα λοιπόν, ανάμεσα στη δεύτερη και στη τρίτη μυθυλομάδα που έρχεται, υπάρχει η επέμβαση του στερικού αποτελέσματος του όγκου. Βεβαίως, στην τριμμέθυλαμίνη αυτό το ζευγάρι ήταν ακόμα πιο εύκολο να δωθεί, όμως ο χώρος είναι βελωρισμένος και δεν μπορεί ο άλλος που θέλει να το πάρει να το πλησιάσει. Εντάξει. Κατά συνέπεια, η λογική είναι αυτή. Οι διάλκυλοαμίνες είναι οι πιο βασικές, οι τριάλκυλοαμίνες λίγο λιγότερο, οι μονοάλκυλοαμίνες λίγο λιγότερο και η αμμονία λίγο λιγότερο από όλες αυτές. Εντάξει. Βλέπετε, λοιπόν, εδώ κάτι που το είχαμε πει. Το στερεό ηλεκτρονικό αποτέλεσμα. Το ηλεκτρονικό πηγαίνει μέχρι εδώ, υδρογώνω, αντικρατήσεται από ένα μεθύλιο από δύο, στο τρίτο μεθύλιο επεμβαίνει και το στερικό αποτέλεσμα. Ο όγκος αυτών των ομάδων γύρω από το άζωτο που κλείνει το χώρο. Και τώρα, τρεις ζωγραφιές για τρεις ενώσεις οι οποίες υπάρχουν. Οι οποίες όλες έχουν δακτήλιο ηλεκτρονικικό και όλες έχουν σε αυτό το δακτήλιο ένα άζωτο. Θα μπορούσε, λοιπόν, αυτό το άζωτο να έχει αυτό το ζευγάρι ηλεκτρονίων και να το δώσει. Συνεπώς, κάθε μια από αυτές εδώ πέρα τις τρεις ενώσεις μπορεί να συμπεριφέρεται σαν βάση. Συμπεριφέρεται ή όχι. Συμπεριφέρεται. Είναι το ίδιο βασικές ή όχι για τις δύο σημείωσες ταπεκάπα τους. 8,8 και 13,6. Καταλαβαίνετε ότι και έτσι κι αλλιώς είναι ασθενέστερες από την αμμονία αυτές οι βάσεις, οι ετεροκυκλικές. Για την τρίτη δεν το άφησα να το σκεφτείτε εσείς και να μου πείτε. Εντάξει, αφού πούμε κάποια πραγματάκια. Εξήγηση, έτσι είναι. Ναι, έτσι είναι. Μπορούμε κάπως με κάποιους ποιοτικούς όρους να περιγράψουμε το... έτσι είναι. Καταρχήν, τα ονόματά τους. Αυτό είναι η πυριδίνη, αυτό είναι το πυρόλιο και αυτό είναι το ημιδαζόλιο. Πυριδίνη, πυρόλιο, ημιδαζόλιο. Ας το γράψουμε λοιπόν. Όταν χρειαστεί κάποτε να κάνετε αντιδράσεις μέσα σε περίεργους οργανικούς διαλύτες, ένας από αυτούς θα είναι η πυριδίνη. Όταν τη χρησιμοποιήσετε θα σας πούμε πηγαίνετε στον απαγωγό, εκεί παίρνουν το μπουκάλι και εκεί πέρα θα δουλέψετε. Βρωμάει σαν ψώφιο ψάρι. Ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο. Γιατί τα ψάρια όταν ψωφίσουν δεν βρίσκονται σε αερόβιες συνθήκες, να έχουμε ιδιοξείδωτο άνθρακα και νερό και οξύδια του αζότου από την καταστροφή των οργανικών τους υπολιμάτων, βρίσκονται μέσα στο νερό, εκεί σε φάει το ψάρι συνήθως. Κατά συνέπεια, τέτοιου είδους συστήματα θα μου δώσουν οι αμύνες, οι αμυνικές ομάδες από τα μηνοξεία που έχει μέσα το πυρόλιο και η μηδαζόλιο. Για να δούμε καταρχήν την πυριδίνη και το πυρόλιο. Είναι ένα καλό ζευγάρι, για να το εξετάσει κάποιος. Είναι δυο δακτήλοι, της πυριδίνης είναι εξαμελής, του πυρολίου είναι πενταμελής. Έχασμε γυαστό μόνος να βγάλουμε συμπέρασμα, τα έξι και τα πέντε, καμιά φορά έχει σημασία, καμιά φορά δεν έχει. Ας πάμε λίγο παρακάτω. Η πυριδίνη λοιπόν μπορεί να είναι βάση και το πυρόλιο μπορεί να είναι βάση. Γιατί? Γιατί αν τα κοιτάξω και τα δυο, έχουν έναν, δύο, τρεις δεσμούς, έναν, δύο, τρεις δεσμούς. Έχει σχηματίσει το άζωτο τρεις δεσμούς, έτσι δεν είναι. Κατά συνέπεια τι μένει ακόμα στο άζωτο, επειδή βρίσκεται στην πέμπη ομάδα, πέντε ηλεκτρόνια συντροχή ασθένους, έδωσε τα τρία σχημάτις δεσμούς, ένα ζευγάρι ηλεκτρονίων. Εντάξει. Για πείτε μου το τώρα, τι ευρύδισμο προβλέπετε εσείς για αυτό το το άζωτο. Αφού έχει διπλό δεσμό εδώ πέρα, έτσι δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι αισπαιδείο. Μπορείτε να μου δείξετε τα αισπαιδείο ευρύδια. Ναι. Το ένα κοιτάει προς τα δω, το άλλο κοιτάει προς τα δω και ο τρίτος κοιτάει προς τα δω. Είναι στο επίπεδο του ταχτήλιου αλλά κοιτάει προς τα κάτω. Εντάξει. Μάλιστα. Άρα εκεί πρέπει να βάλω εγώ το ζευγάρι των ηλεκτρονιών. Για να δούμε εδώ τι γίνεται με αυτό το άζωτο. Ένας, δύο, τρεις δεσμοί. Έχει σκηματίσει τρεις δεσμούς. Εντάξει. Κατασέπια μείνει ακόμα ένα ζευγάρι ηλεκτρονιών που θα μπει σε ένα τροχιακό. Τι ευρύδισμο να σκεφτώ εγώ γι' αυτό εδώ πέρα το πράγμα. Θα μου πεις και που να ξέρω. Το πράγμα αρχίζει και μπερδεύει. Έτσι. Για το τι ευρύδισμο θα σκεφτώ. Θα μπορούσα να πω ένας, δύο, τρεις απλοί δεσμοί, τρεις αδεσμικά τροχιακά και ένα το αδεσμικό που θα κρατήσει το ζευγάρι των ηλεκτρονιών. Τέσσερα εις παιτρία ευρύδισμος, κρότας και την κάτει. Εκείνο που έχει αποδειχθεί είναι ότι και το πυρόλιο είναι αρωματική ένωση. Που σημαίνει δεν μπορώ να κάνω αντιδράσεις ανόρθωσης των διπλών δεσμών στο πυρόλιο. Όπως είχαμε πει προηγουμένως αρωματική ένωση σημαίνει ότι έχω έξι πι ηλεκτρόνια. Έξι πι ηλεκτρόνια, ναι, εγώ βλέπω. Δυό είναι σε αυτόν τον δεσμό και δυό σε αυτόν τον δεσμό, τους πι, έτσι, σίγμα δεσμός. Ο δεύτερος είναι πι. Δύο και δύο, τέσσερα πι ηλεκτρόνια. Τα άλλα δύο είναι τα ηλεκτρόνια από το μονύρες ζευγάρι του αζώτου. Κατά συνέπεια και αυτό το σύστημα είναι πίπεδο και αυτό το ιδρογόνο είναι εδώ, η γωνία αυτή εδώ είναι περίπου 120 μήρες και αυτή και αυτή και κάθετα σε αυτό το σύστημα είναι το πι ατομικό τροχιακό του αζώτου που έχει τα δύο ηλεκτρόνια που παίρνουν μέρος στο σχηματισμό αυτό του αρωματικού συστήματος. Μόνο και μόνο που το είπα εγώ αυτό τώρα καταλαβαίνετε τι γίνεται. Τι γίνεται. Αυτό το ζευγάρι των ηλεκτρονιών εδώ δεν είναι ελεύθερο να το δώσει το αζώτο να το κάνει ό,τι θέλει. Εντάξει. Βρίσκεται μέσα στο πί σύστημα. Κατά συνέπεια είναι μια πολύ πολύ πολύ ασθενής βάση. Εντάξει. Σε αυτήν την περίπτωση το ζευγάρι των ηλεκτρονιών είναι στο επίπεδο του δακτυλιού αλλά έξω από αυτόν, κάθετος αυτόν, το πί σύστημα είναι έτσι, το ζευγάρι των ηλεκτρονιών γίνεται μπρος τα κείνη. Είναι σε ένα από τα ισχυριδίου υβρύδια. Άνετα άνετότατα μπορεί να πάει να το δώσει η πηρετίνη και να παίξει τον ρόλο της βάσης. Εντάξει. Τώρα, καμιά φορά, προκειμένου να εξετάσουμε αν ένα πράγμα είναι καλή βάση, εκείνο που κάνουμε είναι μπερδεύουμε τη ζωή μας με τη θεωρία των Μπρέσαντ και Λόρει. Τι λέει η θεωρία των Μπρέσαντ και Λόρει σε κάθε τέτοιου είδους αντίδραση, μπορώ να διακρίνω ζευγάρια συζυγών οξύων και βάσεων. Λάει λοιπόν η αμμονία που είναι βάση, να το και το συζυγικές οξύτης που είναι το αμμόνιο. Κατά συνέπεια, για μένα ισχύει το εξής. Αν αυτό εδώ πέρα είναι ασθενής βάση, αυτό εδώ θα είναι ισχυρό οξύ. Καταλαβαίνετε γιατί? Ασθενής βάση σημαίνει αυτή η ισορροπία θα είναι μετατοπισμένη προς ταχύ. Άρα, αν ξεκινήσω να την βλέπω από εδώ πέρα, είναι μετατοπισμένη προς ανηκατεύθυνση. Άρα, είναι ισχυρό οξύ. Όσο ασθενές θα είναι η βάση, τόσο ισχυρότερο είναι το αντίστοιχο συζυγικές οξύ. Ωραία. Για να δούμε εδώ πέρα την πυρηδίνη. Αυτό εδώ πέρα είναι ένα sp2 υβρίδιο. Αυτό εδώ είναι ένα sp2 υβρίδιο. Αυτό εδώ είναι ένα sp2 υβρίδιο. Και το π-σύστημα προκύπτει από το ελεκτρόνια που βρίσκεται εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ. Εδώ κάπως δείχνω να ζωγραφίζω τα ελεκτρόνια που βρίσκονται στα π-ατομικά τορκιακά που ήταν στην κατεύθυνση τη δική μου. Να λοιπόν τα 6π ελεκτρόνια. Αυτό το σύστημα είναι πολύ ωραίο, οραματικό. Αυτό το ζευγάρι είναι εκτός. Κατά συνέπεια θα μπορούσε να έρθει από εδώ πέρα ένα πρωτόνιο και να μου δημιούργησε αυτό πέρα το σύστημα. Έχει ένας ωραίος δεσμός. Τα δύο ελεκτρόνια έρχονται από το άζωτο. Μια χαρά, έγινε το κατιών της Πυρηδίνης. Για να σκεφτώ το αντίστοιχο σύστημα για το πυρόλιο θα πρέπει να φανταστώ κάτι τέτοιο. Θα πρέπει δηλαδή, αν αυτό εδώ πέρα είναι το κατιών του ιτρογόνου, να έρθει και να πιάσει ποιο πράγμα. Αυτό το ζευγάρι ελεκτρονιό που βρίσκεται σε εκείνο το Π, θα το μην είναι οτωριακό, που είναι κάθετο στο δακτήλιο. Ας πούμε ότι το έκανε. Τι υβρετισμό προβλέπετε εσείς εδώ πέρα για το άζωτο σε αυτήν την Ένωση. Έχει κάνει τέσσερις σύγγματισμούς, συνεπώς ο υβρετισμός του θα είναι εσπετρία. Το καθένα από αυτά θα είναι πια εσπετρία ευρύδιο. Κι αυτό, κι αυτό, κι αυτό. Εντάξει. Υπάρχει π σύστημα εκεί. Αρωματικό. Υπάρχουν έξι π ηλεκτρόνια στο κατιών του πυρολίου. Τσου. Πολύ ωραία το είπατε. Και αφού λοιπόν είναι τσου, κατασύντεπη έχω χάσει ένα μεγάλο μέλος από τη σταθεροποίηση που μου δίνει το π σύστημα. Η αρωματικότητα του συστήματος. Τι είχαμε δει? 152 κιλότσαλου ένα μολ στον πενζόλιο. Άντε στο πυρολίο θα ήταν 152, θα ήταν 110. Εντάξει. Χάνομαι 110 κιλότσαλου ένα μολ. Είμαι τρελός που θα κάνω κάτι τέτοιο. Αν λοιπόν εγώ υποθέσω ότι έγινε, τι καταλαβαίνετε εσείς γι' αυτό εδώ το πράγμα. Γρήγορα γρήγορα θα κοιτάξεις να ξεφορτωθεί το πρωτόνιο και να ξαναγυρίσει σε αυτήν εδώ την κατάσταση. Άρα αυτό εδώ πέρα τι είναι? Ένα ισχυρό οξύ. Άρα γιατί στην κυβάση τι είναι? Ασθενείς, ασθενέστατη. 13,6. Έτσι με 8,8. Ωραία. Και πείτε μου τώρα εσείς τι φαντάζεστε για το ημιδεζόλιο σε σχέση με το πυρολίο. Μοιάζουν. Ο δακτήλιος είναι πενταμελής και εδώ και εκεί. Άρα δεν έχουμε να παίξουμε με το 5 και το 6. Άζω το ιτεροκυκλικό υπάρχει και μάλιστα άζω το ιτρογόνο. Εδώ, να το άζω το ιτρογόνο και εκεί. Ωραία. Έχω λοιπόν το πυρόλιο και το ημιδεζόλιο. Τι θα μπορούσατε να μου πείτε εσείς για την βασική συμπεριφορά του ημιδεζολίου. Θα είναι πιο ισχυρή βάση απ' το πυρόλιο. Πιο ασθενείς. Το ίδιο. Το ίδιο σημαίνει θα μπορούσαν να είναι 13,2, 13,6, κάτι τέτοιο. Πιο ασθενείς σημαίνει θα ήταν 14,15, πιο ισχυρή σήμερα θα είναι 8,9,10 το ΠΚΠΑ. Τι φαντάζετε εσείς. Θα μου πείτε και πού να φανταστούμε. Κάντε μια ζωγραφιά και δείτε τι και τι υπάρχει που μπορεί να λειτουργήσει σαν βάση. Εδώ πέρα τι πράγμα μπορεί να λειτουργήσει σαν βάση. Διότι εδώ πέρα αυτό το ζευγάρι των ηλεκτρονιών του αζώτου είναι σε αυτό το τροχιακό που είναι κάθετο και κοιτάει προς τα μάτια και είναι 2,4 και 2,7,6. Βοηθάει στην ρογματικότητα εδώ πέρα του νεκτυλίου. Όμως αυτό εδώ το άζωτο μοιάζει περισσότερο με το άζωτο της Πυρηθήνης. Ένας, δύο, τρεις δεσμοί, SP2 υβρυδισμός. Να το άλλο SP2 υβρύδιο που κοιτάει προς εκείνη την κατεύθυνση. Εκείνη είναι το ζευγάρι των ηλεκτρονιών. Κάθετα στο επίπεδο του ποιοσυστήματος. Ή έχει, δεν έχει ποιοσύστημα, δεν το πειράζει αυτό εδώ πέρα το ζευγάρι. Από εδώ θα παίξει αυτό σαν βάση. Μα θα μου πείτε εγώ θα μπορούσα να γράψω εδώ πέρα δομή συντονισμού αυτού του τύπου. Με τον διπλό δεσμό από εδώ. Εντάξει. Γράψε με τον διπλό δεσμό από εδώ και με αυτό το από εκεί. Αυτό το άζωτο τώρα είναι διαφορετικό πριν. Το ίδιο πράγμα. Και μάλιστα να το θέλετε και έτσι, δύο δομές συντονισμού. Ποιος δεν θεωρώ αυτό πέρα το σύστημα σαν αρωματικό, από τούτο δω. Εντάξει. Λοιπόν το ΠΚΠ του ημιδαζολίου είναι γύρω στο 7,5. Δεν θυμάμαι τώρα ακριβώς το νομό, είναι γύρω στο 7,5. Και από την Πυρηδίνη ακόμα πιο βασικό είναι αυτό το σύστημα. Εντάξει. Κατά συνέπεια, αν σε ένα οργανικό μόριο, και θα δείτε πολλά τέτοια οργανικά μόρια, έχει ένα τέτοιο κομμάτι, και οπίσω έχει δακτυλιούς πράγματα, κλπ κλπ κλπ, και τι μπορείτε εσείς να καταλάβατε. Μπορείτε να καταλάβετε ότι είναι μια βάση, και μάλιστα μέτρια βάση. Όχι πολύ ασθενείς, όχι πολύ ισχυροί. Ασθενέστεροι από την αμμονία, αλλά ισχυρότεροι από την Πυρηδίνη, από το Πυρόλιο και από τέτοιούτους πράγματα. Εντάξει. Και εμπιστέψτε με, υπάρχουν ημιδαζολικοί δακτύλοι σε αρκετές περιπτώσεις. Έχουμε δει καμιά ένωση που υπήρχε ειναι δαζολικός δακτήλιος. Οι πουρίνες. Πουρίνες και πυρημυδίνες έχουμε πει. Οι πουρίνες όλες είχαν ένα τίποιο πράγμα, προσταρμοσμένο σε έναν αυρωπατικό δακτήλιο, ο οποίος είχε πυρηντινικά άζωτα. Συνεπώς σε μια πουρίνη σε μια πυρημυδίνη, έχω άζωτο του τύπου της πυρηντίνης, άζωτο του τύπου του πυρολίου και άζωτο του τύπου της δαζολίου. Έχω διαφορετικές περιοχές, που σημαίνει αυτό το μόριο της πουρίνης μπορεί να δράσει σαν ασθενής βάση, ασθενέστατη βάση, κατά συνέπεια ασθενέστατο οξύ και ισχυρότερο οξύ. Σας αφήνω για άσκηση να εξοδάσετε αυτό το πράγμα. Όχι τώρα, ας πείτε σας με την ησυχία σας. Και να το συζητήσουμε την επόμενη φορά. Εγώ ξέρω ότι υπάρχει αυτό εδώ το σύστημα. Θα το γράψω και έτσι. Αυτή είναι η Ανιλίνη. Ανιλίνη. Ας το γράψω. Είναι το εμπειρικό της όνομα. Πώς, θα το γράψω. Τι εκτίμηση μπορείτε να μου κάνετε εσείς για το ΠΚΜ της Ανιλίνης. Όχι να πάτε στον δίκτυο και να μου πείτε είναι 8,6. Εντάξει. Σε σχέση με αυτό. Σε σχέση με αυτό. Σε σχέση με την αμμονία. Εγώ θα έλεγα περισσότερο σε σχέση με την αμμονία, γιατί μου μοιάζει σαν πως ήταν η αμμονία και η μυθυλαμίνη. Εδώ είναι φενηλαμίνη, ας το δούμε έτσι. Έχουμε ένα φενηλιό. Τι περιμένετε εσείς λοιπόν. Αν η αμμονία είχε έναν ΠΚΜ, δεν το έχουμε, 4,74 και η μυθυλαμίνη 3,34. Αυτό πολύ περισσότερο θα είναι 2,34 για παράδειγμα. Ή 5,34. Αυτό. Σκεφτείτε πως μπορείτε να αντιμετωπίσετε αυτόν πέρα τον όριο. Μην την ησυχείτε σας. Εντάξει, όχι τώρα. Σπίτι. Καλώς. Υβρετισμός. Συντονισμός. Επαναλαμβάνω, δεν μπορείτε να μου πείτε με βάση αυτά που θα σκεφτείτε ότι το ΠΚΜ είναι 5,28, αλλά θα μπορείτε να μου πείτε ότι είναι μεγαλύτερο από της αμμονίας. Ή είναι ασθενέστερη βάση. Το καταλάβατε. Αυτό. Το 5,28 σημαίνει πάω κάνω μετρήσεις, το υπολογίζω και βλέπω πόσο ακριβώς είναι. Καλά μέχρι εδώ. Έχουμε και το quiz της εβδομάδας. Είναι αυτό εδώ. Τι θα γίνει τώρα, με τι να γίνει. Είναι ασθενέστερη ή ισχυρότερη η βάση από την αμμονία. Τι γίνεται. Καλώς. Ωραία. Δεύτερο μέρος. Ναι, τέλειωσε το α, πάμε στο β μέρος. Δεύτερο μέρος, τι μπορείτε να μου πείτε εσείς για αυτήν εδώ την ένωση. Αυτή την ένωση θα την γράψω εδώ. Θάλιο. Βόρειο, Αργύλιο, Γάλλιο, Ίνδιο, Θάλιο. Καταρχήν γιατί λέγεται Θάλιο. Θα το βρήκε καμιά Θάλια. Όχι. Όχι. Θα το βρήκε, η Θάλια ήταν Μούσα. Εσύ είσαι Μουσίτσα. Όχι. Ωραία. Θα το βρήκε καμιά Μουσίτσα και το είπαν Θάλια. Όχι. Είναι όμως ελληνικό το όνομα. Από το Θάλλο. Θάλλο με δύο λάμπδα. Δεν διαβάζει, έχει κανένα αρχαίο δίγημα. Είσαστε από Robocop και πέρα. Κανα Μπαπαδιαμάντη, κανα τέτοιο κανένα θάλλο με δύο λάμπδα, είμαι θαλερός, είμαι ζωντανός, είμαι πράσινος, είμαι έτοιμος για να ανθίσω. Εντάξει. Το Θάλιο λοιπόν ονομάστηκε έτσι διότι φασματοσκοπικά ανοιχνεύτηκε για πρώτη φορά. Το φάσμα εκοπής του έδειξε μια ωραία έντονη απορρόφηση στο πράσινο χρώμα. Τι είναι αυτό εδώ πέρα, είναι θαλερό. Και ονομάστηκε Θάλιο. Έτσι ελληνικό το όνομα. Τι καταλαβαίνετε τώρα εσείς για το Θάλιο 2-3, θα μου πείτε πού να ξέρω. Σας είπα. Βόρειο, Αργύλιο, Γάλλιο, ίνδιο Θάλιο. Είναι στη ρομάδα του Βορειού. Και τι κερδίζω από αυτό. Δεύτερη περίοδος. Πού βρίσκω το Βόρειο. Λίθιο, Βυρήλιο, Βόρειο. Είναι στη δεύτερη ομάδα. Στη δεύτερη ομάδα. Συνεπώς έχει τρία ηλεκτρόνια στην εξωτερική τροχιά. Το Θάλιο. Βόρειο, Αργύλιο, Γάλλιο, ίνδιο Θάλιο. Δεύτερη, τρίτη, τέταρτη, πέμπτη, έκτη περίοδος. Έκτη περίοδος. Κατά συνέπεια. Θα έλεγε κάποιος. Η ηλεκτρονική του διαμόρφου είναι 6S2-6P1. Το Θάλιο. Εντάξει. Και επειδή το γράφεις έτσι. Ιώδιο. Ιώδιο. Αυτό είναι απ' τα εύκολα. Το θυμάστε στη ομάδα του Φθωρίου. Χλώριο, Χλώριο, Βρώμιο, Ιώδιο. Εντάξει. Άρα στην έβδομη ομάδα. Άρα προφανώς έχει μικρή, μάλλον μεγάλη ηλεκτρονιοσυγκένεια. Μεγάλη τάση να γίνει Ιώδιο-πλυν. Άρα είναι Θάλιο-τρία-συν. Έτσι. Ιώδιο-τρία. Το καθένα, έτσι, ένα πλυν. Και κατά συνέπεια αυτά τα τρία ηλεκτρόνια έχουν φύγει. Το Θάλιο έχει μείνει με την προηγούμενη περίοδο συμπληρωμένη. Α, ευστάθεια πολύ πολύ μεγάλη. Συμφωνούμε σε αυτό. Ναι. Έχουμε πει όμως και κάτι άλλο στις ευσταθείς ηλεκτρονικές διαμορφώσεις. Όσο κατεβαίνω προς τα κάτω, από την τέταρτη περίοδο και κάτω αρχίζει και κερδίζει σε συμβασία η σταθερότητα μιας άλλης διαμόρφωσης. Και η σταθερότητα εκείνης της διαμόρφωσης είναι αυτή εδώ. Αν έχω ζευγάρι ηλεκτρονίων στα ιστροφιακά, κερδίζει αυτό σε σταθερότητα. Από την τέταρτη περίοδο και κάτω υπάρχει ένα παιχνίδι ανάμεσα σε αυτά. Στην πέμπτη είναι μετατοπισμένη ισορροπία προς τη μεριά του. Στην έκτη δεν υπάρχει περίπτωση. Συνεπώς, τρισταινές Θάλιο θα προσπαθήσετε πολύ και να το βρείτε. Εντάξει. Το Θάλιο συνήθως έχει χημία του μονοστερού σύγκοντος. Μοιάζει σε αυτό ακριβώς με τον Άργυρο. Εντάξει. Κατά συνέπεια, έχοντας και αυτό εδώ υπόψη σας, καταλαβαίνετε ότι υπάρχει Θάλιο ένας συν και υπάρχει τώρα αυτό το ιόδιο τρία ένα πλήν. Ιόδιο τρία ένα πλήν, δηλαδή είναι ένα αγιόν που έχει τρία άτομα ιοδίου και έχει φορτίο μειών ένα. Ναι, υπάρχουν αυτές που λέγονται ενδοαλογονικές ενώσεις. Ενώσεις που είναι μεταξύ των αλογώνων. Ναι, αλογόνο. Αλογόνα, φθόριο, χλόριο, βρώμιο, έτσι, δημιουργούν άλατα. Από κύπρο το όνομα. Λοιπόν, ενδοαλογονικές ενώσεις υπάρχουν και υπάρχει και αυτό το ιόδιο τρία πλήν. Άρα το ερώτημα για μένα καταλήγει τώρα σε αυτό το πράγμα. Τι ξέρετε εσείς γι' αυτό εδώ το πράγμα? Τι μπορείτε να ξέρετε? Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι το ιόδιο βρίσκεται εκεί που βρίσκεται, δηλαδή στην έβδομη ομάδα. Γήθιο, φυρίλιο, βόρειο, άνθραξάζωτο, οξυγόνο, φθόριο. Στην έβδομη λοιπόν. Και η ομάδα είναι φθόριο, χλόριο, βρώμιο, ιόδιο. Δεύτερη, τρίτη, δεύτερη, πέμπτη περίοδος. Πέμπτη περίοδος, εφτά ηλεκτρόνια σε εξωτερική ιετροχιά. Συμφωνούμε? Για να αρχίσουμε να το σκεφτούμε λίγο. Έχουμε τρία άτομα και ένα παραπάνω ηλεκτρόνιο, έτσι, και να το μειώνω ένα. Τρία άτομα από εφτά ηλεκτρόνια το καθένα. Τρεις σε εφτά 21 και ένα 22. Έχω εγώ λοιπόν 22 ηλεκτρόνια και πρέπει να τα κάνω να μοιάζουν περισσότερα. Έτσι δεν είναι? Ακριβώς. Λοιπόν, για να δούμε. Αν προσπαθήσω εγώ να βάλω το ένα ιόδιο στη μέση και τα άλλα δύο ιόδια δεξιά και αριστερά. Να λοιπόν το ένα ιόδιο εδώ, το άλλο εδώ και το άλλο εδώ. Ας προσπαθήσω να γράψω μια δουμή Λιούις για το σύστημά μου. Αυτό εδώ πέρα έχει εφτά ηλεκτρόνια. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι. Εφτά. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι. Εφτά. Μην ξεχάσω έτσι και το παραπανίσιο ηλεκτρόνιο είναι αυτό εδώ πέρα. Θα το βάζω σε κύκλο μεγάλο για να το θυμηθώ. Έτσι μην το ξεχάσω στο μετρημά μου. Λοιπόν, από εφτά ηλεκτρόνια τα ακραία ιόδια θα προσπαθήσουμε να τα ευχαριστήσουμε. Θα τα κάνω οχτώ. Τα ηλεκτρόνια τώρα του κεντρικού ιόδιου θα τα κάνω εγώ με χ. Άλλο λοιπόν, τι έχει γίνει. Ένας δεσμός έχει γίνει εδώ. Αποκαταστήσαμε την οκτάδα αυτήν εδώ. Αποκαταστήσαμε και αυτήν την οκτάδα. Και για να κάνουμε τώρα το μέτρημα του ιόδιου μας. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, εφτά. Δεν ξεχνάω και αυτό. Α, τι ωραία πυρηπανικού πρόκειται. Για να μετρήσουμε τώρα εδώ τι γίνεται. Ένα, δύο, τρία αδεσμικά ζευγάρια και ένα αδεσμικό. Οχτώ ηλεκτρόνια, εντάξει πάντα πράγματα. Ένα, δύο, τρία αδεσμικά και ένα αδεσμικό. Οχτώ. Για να περιγράψω εγώ την ένωση με αυτήν. Νάτο λοιπόν, ένα, δύο, τρία ζευγάρια. Ένα, δύο, τρία ζευγάρια. Ένα αδεσμικό, ένα αδεσμικό. Και το πέρα τι έχω. Ένα, δύο, τρία αδεσμικά ζευγάρια γύρω από το ιόδιο το κεντρικό. Συνολικά πόσα? Δύο αδεσμικά και τρία αδεσμικά ζευγάρια και ηλεκτρονίων. Συμφωνούμε? Δύο αδεσμικά και τρία αδεσμικά ζευγάρια και ηλεκτρονίων. Δύο και τρία, πέντε. Πέντε ζευγάρια και ηλεκτρονίων. Άρα πρέπει να σκεφτώ πως κάτι γίνεται σε αυτό το κεντρικό ιόδιο και πρέπει να διευθετήσω γύρω του πέντε ζευγάρια από ηλεκτρόνια. Δεν πειράζει σε αυτή τη φάση ότι τα δύο είναι αδεσμικά και τα τρία είναι αδεσμικά. Θα τα εκτωπίσω, μπορώ? Θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσω κάτι παραπάνω από το 1s και τα 3p ατομικά τροχιακά της, δεν είναι? 1 και 3 είναι 4, εγώ θέλω 5. Θυμάσαι τι είχαμε πει για τις ενώσεις των μετάλλων. Τι είχαμε πει για τις ενώσεις των μετάλλων. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν και τα τετροχιακά τους, ειδικά που έχουν ηλεκτρόνια στις εξωτορικές τροχιές. Το ιόδιο πως δεν είναι μεταλλό ή είναι? Όχι, δεν είναι μεταλλό το ιόδιο. Όμως μπορεί να χρησιμοποιήσει τα τετροχιακά του. Γιατί? Γιατί βρίσκεται, δείτε σε ποια περίοδο, φθόριο, χλόριο, βρώμιο, ιόδιο. Δεύτερη, τρίτη, τέταρτη, πέμπτη. Στην πέμπτη περίοδο. Έχει δύο τετροχιακά χρήσημα. Έχει δύο S, δύο P, τελείωσε. Δεν υπάρχουν δύο D. Για να βρει τετροχιακά πρέπει να πάει στην τρίτη περίοδο. Στην πέμπτη περίοδό μας, εκεί που έχω κύρων παντικό αριθμό πέντε, τα πέντε S και πέντε τετροχιακά υπάρχουν και είναι αρκετά κοντά τώρα με το άλλο. Μπορεί το ιόδιο λοιπόν να χρησιμοποιήσει τα τετροχιακά του και να κάνει βριδισμό. Και τι βριδισμό θα κάνει? Sx3, 1d χρειάζεται. Ο βριδισμός του λοιπόν θα είναι dSx3 και dSx3 σημαίνει τριγωνική διπυραμίδα. Τρίγωνο, εντάξει, ωραία, ας το ζωγραφίσω. Τριγωνική διπυραμίδα. Θα ζωγραφίσω κάπως το τρίγωνο, το κεντρικό ιόδιο είναι εδώ και πάνω και κάτω, έτσι. Αυτή είναι η βάση της πυραμίδας, οι σημερινές θέσεις και αυτές είναι οι κορυφές της πυραμίδας, οι αξιονικές θέσεις. Εντάξει, εδώ λοιπόν εγώ σημείωσα μία, δύο, τρεις κατευθύνσεις οι σημερινές και δύο αξιονικές. Και λέει ένας, θα βάλω το ένα ιόδιο εδώ και το άλλο ιόδιο εδώ. Και λέει ένας άλλος, εγώ μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Μπορώ να σκεφτώ το ένα ιόδιο εδώ και το άλλο ιόδιο εδώ. Εδώ είναι και τα δύο αξιονικά, εδώ είναι και τα δύο σημερινά. Έτσι. Και έρχεται ένας πασόκος και κάνει τον συνδυασμό τώρα. Και λέει ούτε έτσι ούτε αλλιώς. Ποσέντεκε και ο παλιός μας ο αρχηγός, έτσι. Βγάλε το φλάς αριστερά αλλά στρίψε δεξιά. Δεν λέω για τον Τωρινό, ποτέ, για τους παλιούς. Έτσι, ο δεξιά ο αριστερά και ανάβω το φλάς και πω από την άλλη. Αυτό. Τον πείτε καλά παλάβωσες, μπορεί. Αλλά μπορεί και να μην παλάβωσα. Έχουν έννοια να υπάρχουν αυτά τα τρία διαφορετικά πραγματάκια. Προσέξτε τι έχουν σημείωσει εκεί πέρα. Ένα ιόδιο στη μέση. Άλλα δύο ιόδια που κάνουν δεσμούς με αυτό. Που βρίσκονται σε δυο από τις κορυφές αυτής της τριγωνικής πυραμίδας. Τρεις θέσεις στο ισημερινό επίπεδο και δύο θέσεις αξονικές πάνω κάτω. Εντάξει. Αυτά τα τρία πράγματα, αν μπορούν να υπάρχουν, είναι ισομεροί. Έτσι. Έχουμε ισομέρια. Μα θα μου πείτε ίσως σοβαρός, υπάρχει πιθανότητα να υπάρχουν αυτά τα πράγματα. Ναι. Για σκεφτείτε τι πρέπει να κάνω εδώ πέρα. Να τακτοποιήσω γύρω από αυτό το ιόδιο. Τρία αδεσμικά και δύο δεσμικά ζευγάρια ηλεκτρόνια. Να τα αδεσμικά εδώ και εδώ. Να και τα αδεσμικά, ένα, δύο, τρία. Έτσι, μην ξεχνάτε, εδώ πέρα έχω από να ζευγάρια ηλεκτρονιών. Και εδώ. Να το. Ένα, δύο αδεσμικά και ένα, δύο, τρία αδεσμικά. Σωστά πάει το μέτρημα. Και εδώ. Ένα και ένα, δύο αδεσμικά και τρία αδεσμικά. Στο μέτρημα καλά πάμε. Για να δούμε, έχουν καμιά διαφορά μεταξύ τους στο σχήμα. Για δείτε εδώ το Μόριο. Ιόδιο, Ιόδιο, Ιόδιο. Αυτό στο κέντρο, αυτά σε αξιονική ασθέση πάνω κάτω. Αυτή εδώ η γωνία είναι 180 μήρες. Το Μόριο είναι γραμμικό. Εντάξει. Ιόδιο στο κέντρο. Ένα, δύο. Οι σημερινές θέσεις και οι δύο. Τι έχουμε εδώ πέρα? Μια τριγωνική πυραμίδα. Η βάση είναι τρίγωνος. Συνεπώς, αυτή εδώ η γωνία είναι 120 μήρες. Συμφωνούμε? Και εδώ, ένα στο σημερινό επίπεδο και ένα αξιονικό. Κάθετο. Αυτή η γωνία είναι 90 μήρες. Άρα, έχει έννοια να ψάξω το σχήμα αυτού εδώ του πράγματος. Θα μπορούσε να είναι γραμμικό, θα μπορούσε να είναι γωνιακό και αν είναι γωνιακό θα μπορούσε να έχει γωνία Ιόδιο, Ιόδιο, Ιόδιο, περίπου 120 μήρες ή 90 μήρες. Το ζήτημα είναι, αν φτιάξω αυτήν την Ένωση, που φτιάχνεται, και πάω και τη μελετήσω και πάω και κάνω περίθραση ακτινωνχή, τι αποτέλεσμα θα δω, λέτε. Ενδιάμεσο σημαίνει ότι αυτές οι δομές έχουν την ίδια ενέργεια. Πρέπει να δω, καταρχήν, αν έχουν την ίδια ενέργεια. Ποιος θα μου πει αν έχουν την ίδια ενέργεια αυτές οι δομές. Δεν γίνεται περίπτωση συντονισμού εδώ πέρα. Τι να αλλάξω, να αλλάξω τα δεσμικά με δεσμικά ζευγάρια, ναι, και τι αλλάζει. Θα έχω από ένα δεσμό ανάμεσα στα ακριανά Ιόδιο και το Κεντρικό και τίποτα άλλο. Δεν υπάρχει κάτι ουσιαστικό, έχει να κάνει με τις απόσεις μεταξύ των ηλεκτρονιών. Θέλετε να το σκεφτείτε λίγο και να μου πείτε τι θα πρέπει να σκεφτούμε. Θα πρέπει να σκεφτούμε κάτι που το ξέρουμε. Είναι ίδιο το μέγεθος παντού. Πάνω το βάλεις είτε στο πλάι, το Ιόδιο πλήνει είναι Ιόδιο πλήνει, είναι τόσο. Πρέπει να σκεφτούμε κάτι για το οποίο έχουμε μιλήσει. Αυτά τα ηλεκτρόνια δεν είναι εντελώς αθώα. Βρίσκονται εκεί πέρα και αποθούν κάθε άλλο ηλεκτρόνιο που πλησιάζει την περιοχή τους. Και ποια ηλεκτρόνια αποθούνται περισσότερο μεταξύ τους. Εκείνα που είναι σε δεσμικά ζευγάρια. Εκείνα που είναι σε άδεσμικά ζευγάρια. Δηλαδή, αν γράψω εγώ εδώ αυτές τις τρεις συντομογραφίες. Έχω δηλαδή δεσμικό και δεσμικό ζευγάρι. Έχω άδεσμικό και δεσμικό ζευγάρι. Έχω αδεσμικό και αδεσμικό ζευγάρι. Η άποση ανάμεσα σε ποια ζευγάρια ηλεκτρονιών είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη, κατά την εκτίμησή σας, θα μου πείτε και πού να ξέρω. Σκεφτείτε ότι θα πει αδεσμικό ζευγάρι ηλεκτρονιών. Αδεσμικό ζευγάρι είναι ένα ζευγάρι από ηλεκτρόνια που βρίσκεται πάνω σε ένα τροχιακό που είναι τροχιακό αυτού του ατόμου, ευρευρισμένο αυτού του ατόμου, του κέντρικου του ιο-2. Εντάξει. Δεσμικό ζευγάρι είναι ένα ζευγάρι ηλεκτρονιών που βρίσκεται σε ένα τροχιακό που έχει κάνει δεσμό. Ήταν λοιπόν αυτό το ατομικό τροχιακό, ό,τι και αν ήταν, ευρευρισμένο στην περίπτωση μας, διότι έκανε επικάλυψη με ένα γετονικό και έκανε δεσμό. Κάνει την επικάλυψη με ό,τι έρχεται από την άλλη μεριά και μου κάνει ένα δεσμικό τροχιακό. Έχει μεγαλύτερη κατεύθυνση στον χώρο, μακρύτερα από τον πυρήνα στο οποίο εξετάζουν. Συνεπώς, ανάμεσα σε δύο αδεσμικά, σε ένα δεσμικό και ένα αδεσμικό, ή σε δύο δεσμικά ζευγάρια ηλεκτρόνιο θα έχουν ισχυρότερες απόσεις. Χοντρικά, αν το πάρουμε, πρακτικά με ηλεκτροστατικούς όρους, αν έχω εδώ πέρα το ιόδιο, ένα δεσμικό ζευγάριο θα μου δείχνει ότι περίπου σε μια τόση απόσταση κατά μέσο βρίσκεται το ηλεκτρόνιο. Ένα δεσμικό θα έχει το ηλεκτρόνιο σε περίπου τόση απόσταση. Έχει μεγαλύτερη έκταση στον χώρο. Συνεπώς, για φανταστείτε να έρχεται εδώ ένα αδεσμικό και ένα αδεσμικό ζευγάρι. Η απόσταση μεταξύ τους για ηλεπίδραση είναι τόση. Φανταστείτε ένα αδεσμικό και ένα αδεσμικό. Φανταστείτε ένα αδεσμικό και ένα αδεσμικό. Πολύ μεγαλύτερη μεταξύ τους απόσταση. Κατά συνέπεια αυτά μπορεί να πλησιάσουν και περισσότερο. Συνεπώς, οι απόσεις πηγαίνουν με την εξής έννοια. Αυτές εδώ είναι πολύ ισχυρότερες από αυτές και αυτές είναι ισχυρότερες από εκείνες. Άρα για να εκτιμήσω τη γεωμετρία του συστήματος θα εξετάσω τις απόσεις αυτές. Ενταξύ αδεσμικών ζευγαριών. Και αυτό είναι το δεύτερο quiz της εβδομάδας. Εκτιμήστε ποια από αυτές της γεωμετρίας έχει τις λιγότερες απόσεις των ελεκτρονίων σθένους. |
