| Διάλεξη 13: Λοιπόν, πόσες φάνηκαν τα αποτελέσματα, πες μου, δεν ακούω, εγώ τι ήθελα ή τι ήθελε η απάντηση, τι ήθελε η απάντηση λοιπόν για την Ευρωπαϊκή Υθαγένεια, να απαντήσεις, καταρχάς δεν μαζεύεσαι λίγο πιο κάτω για να μη φωνάζω σαν να, πες μου, πότε εμφανίζεται όρος Ευρωπαϊκή Υθαγένεια, στη συνθήκη του Μάση, τι λέει η συνθήκη του Μάση για την Ευρωπαϊκή Υθαγένεια, πες μου, προσέξτε, η επιίκειά μου ήταν επώδυνη γιατί είπα ότι κάτι πρέπει να δεχθώ ως σωστό γιατί αλλιώς θα με διώξουν από το πανεπιστήμιο. Λοιπόν, τι θες, λοιπόν, διαφωνείς, αν τολμούσες, διαφωνούσες, λοιπόν, πες μου τα παραδείγματα, η Ευρωπαϊκή Υθαγένεια είναι ένα νέο δημιούργημα, δηλαδή μια νέα νομική κατασκευή που γράψατε κάποιοι, δεν θυμάμαι ποιοι το γράψαν αυτό, ναι, μία νέα νομική σχέση, άλλο νομική κατασκευή, άλλο νομική σχέση. Είναι μία νομική σχέση ανάμεσα απευθείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους πολίτες, είναι συμπληρωματική στην Εθνική Υθαγένεια, όπως έγραψαν κάποιοι, κατά πάση φορά, γιατί το μάθανα απ' έξω, χωρίς να ξέρουν ακριβώς τι σημαίνει, αλλά το αφήνουμε κι αυτό, και περιέχει κάποια σειρά πρακτικών συναιπιών. Ποιες είναι οι πρακτικές συνέπειες? Κάει και το θέμα, δεν θα ξαναμπεί. Δεν ξέρω, θα δω. Αν φτάσω στην ερώτηση 8 και δεν θυμάμαι τίποτα, άλλο μπορεί να ξαναβάλλω κανένα. Μα τι, συγγνώμη, περιμένει το της 6... Τα τρία τέστα υπολογίζονται σαν κομμάτι της... όχι της ύλης, σαν κομμάτι του βαθμού σας. Συγγνώμη, άμα γράψω 8 θα πέσει ο βαθμός? Παράδειγμα. Είναι προφανές ότι δεν πήγατε στα μαθηματικά και πήγατε σε θεωρητικές επιστήμες. Σε κανονικές εξετάσεις, ό,τι γράφετε τον Ιούνιο, μετράει για τον Ιούνιο. Ναι, γράφεις 7, παίρνεις 7. Λοιπόν, αυτή τη στιγμή τα τρία τέστα, το κάθε ένα, μετράει 10%, που σημαίνει ότι κάποιος που έχει πάρει 8, 7, 8, ας πούμε, και βγάζει ένα μέσο όρο 7,5, έχει 30% του 5, 30% του βαθμού του ήδη, 3,7,21, 2,10 χοντρικά. Δηλαδή, ξεκινάς αυτή τη στιγμή όχι από το 0, αλλά από το 2,10. Κατά συνέπεια, εάν γράψεις 4 στις εξετάσεις του Ιουνίου, 4,7,28, έχεις 2,8 και 2,1, έχεις 5. Έτσι βγαίνει ο βαθμός. Το καταλάβαμε? Τι όχο! Όσοι γράψετε κάτω από το 4, δεν λογίζετε. Κάτω από το 5, δεν λογίζετε. Δηλαδή, είναι υπέρ σας, δεν είναι κατά σας. Τώρα, εγώ θεωρώ ότι πρέπει να κάνω ένα άθεσμα το τρίο και να βγάλω ένα μέσο όρο, το οποίο μπορεί να σας δώ. Θα το δούμε επί τόπου. Λοιπόν, τώρα, συνεχίζουμε για την Ευρωπαϊκή Υθαγένεια. Ποια είναι... Τι? Πώς εκφράζεται, δεν ήταν η ερώτηση. Ναι. Πώς εκφράζεται η Ευρωπαϊκή Υθαγένεια, λοιπόν. Μέχρι στη στιγμή δεν έχω απαντήσει εγώ. Πού αναφέρετε, ναι. Λοιπόν, συνεχίζουμε. Πώς εκφράζεται, λοιπόν, αυτή η ένομη σχέση. Ακούω. Πώς αποκτά ο πουλίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δικαίωμα να ξηφίζει στιγμωτικές επιλογές και στις ευρωπαϊκές επιλογές στην χώρα στην οποία κατοικεί. Κατοικεί. Έστω κι αν δεν... Ένα. Δύο. Δεύτερο. Ότι... Με λίγα λόγια. Με δύο λέξεις πώς το λέμε αυτό. Διπλωματική ή προξενική προστασία. Έτσι. Αυτό. Έως και αυτό δεχόμουν. Τώρα, δεν ξέρω τι έγραψες εσύ, Αναστασία, εκεί πέρα και σου το έβαλε λάθος. Σίγουρα δεν το έγραψες έτσι. Λοιπόν, τώρα, άμα θέλετε, όποιος θέλει να κάτσουμε να το δούμε ένα-ένα. Θέλουμε. Όχι. Όχι, θα έλεγα εγώ. Καλύτερα είναι για εσάς. Διότι βλέποντας είναι και συν, είναι και πλήν. Λοιπόν, όταν λέμε Ιθαγένεια, δεν εννοούμε το κομμάτι του χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων, που είναι κάτι άσχετο με την Ιθαγένεια. Δεν αρκεί να μου γράψετε, είναι η ένομη σχέση μεταξύ πολίτη και ευρωπαϊκής ένρεσης, που δεν λέει τίποτα. Έτσι. Πρέπει να βάλετε μια πρόταση, η οποία να έχει λογική. Λοιπόν, από εκεί και πέρα, τι ήταν τα άλλα θέματα, τα άλλα ανοιχτά ερωτήματα? Ατλαντιστές. Ατλαντιστές, ευρωπαϊστές. Είχε μαγιάσει η γλώσσα μου να τα λέω. Ήταν στο προηγούμενο, όμως, και το πετάσαμε. Δεν εκεί την πάτησακαν. Με συγχωρείς, δηλαδή, ατλαντιστής ακούς. Τι σου έρχεται στο μυαλό, ας πούμε. Να το ερωτήσω. Τι μπορεί άλλο να είναι, να είναι, ας πούμε, παπουτσάδικα. Ατλαντιστές, ευρωπαϊστές. Στο πλαίσιο του Μάστριχτ έγραψα. Και η τρίτη ποια ήταν? Εγώ εκεί που έκανα λάθος και άρχισα να το καταλάβω, ήταν στη συνθήκη του Άμστραντα. Πείτε μου 70 τέτοια για τη συνθήκη του Άμστραντα. Χαίρομαι που διακόπτω τους καθηγητές έτσι με τόσο άνεση. Χωρίς να φω και μέσα σε περίοδο εξετάσιο. Μπράβο. Λέγε. Κι άρχισα να το διακοπτώ. Εγώ έκανα πρωτακή άνοιμα. Αυτό όπως δεν λογίζεται τέτοια. Γιατί θέλω να το καταλουθήσω το λάθος, δεν λογίζεται το στεσμό σου προφανώς. Δεν καταλάβα τι μου είπες. Η αμυντική πολιτική μπήκε στο Άμστραντα. Όχι η άμυνα. Υπάρχει διαφορά. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην κοινή άμυνα και διαστάσεις αμυντικής πολιτικής. Πότε εμφανίζεται για πρώτη φορά η άμυνα σαν στοιχείο. Σε ποια συνθήκη. Νίκεα. Στη συνθήκη της του Άμστραντα εμφανίζεται η αμυντική πολιτική. Για πες μας τη διαφορά μεταξύ άμυνας και αμυντικής πολιτικής. Ναι. Δεν το έχω. Ανανία. Πότε θα διαβάσετε ρε. Σε τι διαφέρει η αμυντική πολιτική από την άμυνα. Όταν λέμε άμυνα τι εννοούμε. Στρατός. Η αμυντική πολιτική είναι και η ενταλλαγή πληροφοριών σε θέματα άμυνας. Η εκπαίδευση, η στρατιωτική εκπαίδευση. Λοιπόν η αμυντική πολιτική εισάγεται στο Άμστραντα. Τι είναι το ιδιαίτερο στον τομέα αυτόν στο Άμστραντα που είναι καθοριστικό. Στο χώρο της ευρύτερης άμυνας ας πούμε. Το γράψατε αλλά φυσικά μην το θυμάστε κιόλας με το που το γράψετε. Αποστολές Πέτεσμπεργκ. Γιατί προφανώς έγραψες κάτι άλλο. Πάμε ένα στίχημα. Θες να το ξαναδούμε μαζί και αν έχω εγώ λάθος. Θα το δούμε μαζί και θα το καταλάβω πραγματικά. Λοιπόν εγώ προτείνω να μην βάζεις το κεφάλι σου στο στόμα του λιονταριού. Να το βάλω. Να το βάλεις αλλά θα το βγάλεις. Λοιπόν συνεχίζουμε. Η μεγάλη διαφορά του Άμστραντα και της Νίκιας είναι ότι στο Άμστραντα εμφανίζονται οι πολιτικές της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης που δεν είναι άμυνα, είναι κοινές στρατιωτικές αποστολές, είναι εκπαίδευση, είναι στρατιωτική συνεργασία και με τη Νίκια εμφανίζεται για πρώτη φορά η διάσταση άμυνας μετά τη Νίκια. Δεν προλάβαμε. Εμφανίζεται για πρώτη φορά η Μονάδα Ταχείας Επέμβασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι μια μονάδα που έχει ενιαία 2-3.000 άνθρωποι που είναι κάπου σε 2-3 περιοχές στη Γαλλία και τη Γερμανία οι οποίοι κάνουν δραστηριότητες άμεσης επέμβασης στο τσαντ. Για παράδειγμα φύγαν αυτοί. Τους είπαμε μέσα σε 24 ώρες πάτε και κάνετε επέμβαση στο τσαντ. Αυτοί είναι οι άμυνα. Δηλαδή είναι μια καθαρά στρατιωτική δράση. Πείτε μου άλλα σημαντικά στοιχεία, νέα στοιχεία του Άμστερνταμ. Αυτό δεν καίει κι ακόμα. Έτσι. Μπορεί να ξαναμπεί. Εγώ τα αλλάζω γι' αυτό είμαι τόσο kinky γιατί αλλάζω συνέχεια. Αναστολή ιδιότητας μέλους. Αναστολή ιδιότητας μέλους. Βασική αλλαγή. Τι θα πει αναστολή ιδιότητας μέλους. Πες το. Το κλειδί όμως είναι από τις άλλες χώρες. Μπορεί κάποια χώρα να πηθεί σε αναστολή. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα έρθει μετοπαϊκή αίθουση. Καλά δεν μας εξήγησες γιατί μπαίνει σε αναστολή. Γιατί. Γιατί ναι. Είπες ότι μπορεί να μπαίνει σε αναστολή. Δεν μας είπες κάτω από ποιους όρους. Με ένα κριτήρια. Ποια κριτήρια. Για ποιο λόγο μπαίνει μια χώρα σε αναστολή. Και μετά θα μου λες με αυτό έγραψα και δεν το είπα. Ποια χώρα μπαίνει σε αναστολή. Η οποία είναι ή μπαίνει στην Ένωση. Είναι ήδη. Είναι ήδη. Που πάω. Τα κριτήρια της Κοπενχάγης σε ποιες χώρες αναφέρονται. Λοιπόν. Έχουμε τα κριτήρια της Κοπενχάγης τα οποία είναι τρεις κατηγορίες. Πείτε μου τις κατηγορίες. Πολιτικά, οικονομικά, διοικητικά. Πολιτικά, οικονομικά, διοικητικά και μια τέτατη υπόκατηγορία. Που είναι η ικανότητα. Πες το. Η ικανότητα να ανοιχτεί το νέο μέλος. Η ικανότητα ενσωμάτωσης από πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν αρκεί δηλαδή εσύ να πληρείς τα κριτήρια. Πρέπει να μπορούμε και εμείς να σε αντέξουμε. Τα κριτήρια αυτά τα οποία είναι τρία. Πείτε μου ένα παράδειγμα πολιτικού κριτηρίου. Στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Δηλαδή η Γαλλία δεν είναι μέλος. Σεβαίνετε την κοινοβουλευτική δημοκρατία, Γαλλία? Είχαν ελεύθερες εκλογές. Ελεύθερες εκλογές. Όχι σεβασμός στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Κράτος δικαίου, δημοκρατική αρχή, κοινοβουλευτισμό. Κοινοβουλευτική δημοκρατία σημαίνει μία δημοκρατία που μοιάζει με την Αγγλία. Άρα όχι ένα προοδευτικό σύστημα. Η Κύπρος όμως, που δεν είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία, είναι δημοκρατική χώρα. Κράτος δικησεβασμός στο κράτος δικαίου, ανθρώπινα δικαιώματα, κοινοβουλευτισμός. Αυτά είναι τα πολιτικά κριτήρια. Πείτε μου τα οικονομικά κριτήρια της Κοπενχάγιες. Λειτουργούσε η οικονομία της αγοράς. Τι σημαίνει αυτό? Να μην είναι κεντρικά κατευθυνόμενοι. Να μην είναι κεντρικά κατευθυνόμενοι. Να περιέχει βασικές αρχές της ελευθερίας της οικονομίας. Δηλαδή, όχι μονοπολιακές καταστάσεις, ελεύθερος ανταγωνισμός και τα λοιπά. Πείτε μου μια άλλη αρχή. Οικονομική. Ένα από τα οικονομικά κριτήρια. Ορισμένοι οικονομικοί ενδίκτες να είναι σε ορισμένα πλαίσια. Πρέπει να τους χάρει ενδιεργσμός. Για ποια κριτήρια μιλάει εδώ? Κριτήρια οικονομικά του Μάστριχτ. Δεν μπερδεύουμε την αναστολή ιδιότητα του μέλους με τα κριτήρια της Κοπενχάγιες και δεν μπερδεύουμε τα κριτήρια της Κοπενχάγιες με τα κριτήρια του Μάστριχτ. Τι να κάνουμε. Έτσι είναι. Άμα μου γράψεις κριτήρια της Κοπενχάγιες το 30% του ΑΕΠ, θα τα ξαναπούμε μετά τα μπάνια. Λοιπόν, πείτε μου ένα άλλο οικονομικό κριτήριο. Είπαμε, λειτουργούσε η οικονομία της αγοράς. Εφαρμογή των κανόνων του ανταγωνισμού. Μη διάκριση. Δεν μπορεί να επιτρέψει να κυκλοφορούν ψυγεία ειζόλα, αλλά όχι ψυγεία πίτσος γιατί έτσι θέλω. Αυτά είναι οι μορφές τα οικονομικά κριτήρια. Και ποιο είναι το βασικό διοικητικό κριτήριο της Κοπενχάγιες? Η ικανότητα του υποψήφιου κράτους, γιατί μιλάμε για υποψήφια κράτη, να μπορεί να εφαρμόσει πραγματικά την κοινωνική νομοθεσία, δηλαδή το κοινωνικό κεκτημένο. Αυτά ισχύουν για ποιες χώρες? Για τις υποένταξη χώρες, δηλαδή για την Τουρκία, τη Σερβία. Πρέπει να ισχύουν για την Ελλάδα? Όχι. Εάν όμως δεν ισχύουν πια γιατί στην Ελλάδα έχετε μια κυβέρνηση η οποία εγκαθιστά κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία αύριο το πρωί, κυριολογικά, εδώ που τα λέμε, τι μπορεί να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση για αυτό? Να εξετάσει το ενδεχόμενο της αναστολής ιδιότητας του μέλους της Ελλάδας. Από όλες τις πολιτικές ή μπορεί να τις κάνει και από λίγες, από μία? Από όλες. Η αναστολή ιδιότητας του μέλους, λοιπόν, είναι μία μορφή ποινής, αν θέλετε, σε ένα κράτος, όταν δεν πληρεί τα κριτήρια του Μάστριχτ. Όχι όταν δεν πληρεί τα κριτήρια του Μάστριχτ. Όταν δεν τηρεί τις αρχές του άρθρου 2. Διάβασε κανείς συμφήκη της Λεσαβόνας? Πάρετε να την ξεφυλίσετε λίγο, ρε παιδιά. Στο online την έχω. Κίνικεν το ΣΥΛΙΣ. Ξεφυλίστε την, δεν θα σας βάλω να μου πείτε τι λέει το άρθρο 67. Λοιπόν, όταν ένα κράτος δεν τηρεί τις αρχές του άρθρου 2, ελευθερία, δημοκρατία, κράτος δικαίου, σεβασμός των δικαιωμάτων, σοβασμός των μειονοτήτων, υπάρχει η δυνατότητα να ξεκινήσει μία διαδικασία αναστολής ιδιότητας του μέλους. Ποια είναι τα κριτήρια του Μάστριχτ τώρα, που είναι άλλα κριτήρια. Πρώτα πρώτα, τι είναι τα κριτήρια του Μάστριχτ, αφενός. Ποια είναι τα κριτήρια του Μάστριχτ, αφεντέρω. Τι είναι. Τα κριτήρια που είχε μία χώρα, που έπρεπε ή πρέπει, αυτό συζητείτε ακόμα πολιτικά, μία χώρα για να μπει στην ΟΝΕ πότε. Στο ξεκίνημά της τρόπον, με το Μάστριχτ. Τα κριτήρια του Μάστριχτ λοιπόν, οι κριτήρια σύγκλισης είναι τα κριτήρια τα οποία επιτρέπει να κρίνουμε, αν μία οικονομία συγκλίνει με τις υπόλοιπες, ώστε να μπορεί να ενταχθεί στο ενιαίο νόμισμα. Ελπίζω να υπάρχει το ενιαίο νόμισμα στις εξετάσεις, αλλιώς θα το βάλουμε ως ιστορία. Ποια είναι τα κριτήρια τώρα. Είπαμε τι είναι. Εάν εγώ ρωτάω τι είναι και μου απαντήσετε ποια είναι, η απάντηση είναι σωστή, είναι λάθος. Λοιπόν, ποια είναι τα κριτήρια του Μάστριχτ. Ένα, εάν μου γράψεις να μην υπερβαίνει το 60%, είναι νόνσενς. Δεν έχει νόημα. Τι θα πει να μην. Το δημόσιο χρέος του Γιάννη, να το γράψεις. Λοιπόν, το δημόσιο χρέος μιας χώρας, δεν πρέπει να ξεπερνά το 60% του ΑΕΠ της χώρας αυτής. Κριτήριο 1Β. Αυτό ήταν το 1Β, το 1Α. Πριν το χρέος, ποιο είναι το άλλο κριτήριο. Τουλάχιστον, κάτω από το 30% του ΑΕΠ. 1Α, 1Β. 2. Πες το πιο σωστά αυτό. Ξαναπες το πιο σωστά. Τι θα πει να μην υπερβαίνει το 1,5%? Πάνω από τι? Απ' το μέσο όρο. Α, μπράβο. Λοιπόν, ο πληθορισμός πρέπει να είναι... Πες το ρε εσύ, το διόρθωσες Αλέξανδρε. Κάπως το είχα γράψει λάθος. Ο πληθορισμός πρέπει να μην είναι ανώτερος κατά πάνω από 1,5% από το μέσο όρο των τριών μικρότερων πληθορισμών. Δηλαδή, όταν ο πληθορισμός είναι 2, 1, 1, ποιος είναι ο μέσος όρος? 1,33, νομίζω. Λοιπόν, κατά συνέπεια, για να μπορέσει μια χώρα να καλύψει το κριτήριο του πληθορισμού, μέχρι ποιο ποσοστό πληθορισμού πρέπει να έχει? Ένα? 1,4 κάτι? Πόσος πρέπει να είναι χαμηλότερος ο πληθορισμός? Λοιπόν, ο μέσος όρος των τριών καλύτερων οικονομιών είναι 1,33. Για να πληρεί το κριτήριο αυτό μια χώρα, μέχρι τι ποσοστό πρέπει να έχει πληθορισμό? 2,83. Τι δεν ξέρετε. Αυτό είναι το κριτήριο του πληθορισμού. Παίρνεις τον μέσο όρο των τριών μικρότερων πληθορισμών, δηλαδή των τριών καλύτερων πληθορισμών, και προσθέτεις έως και 1,5. Εάν η χώρα είναι κάτω από το άθροισμα αυτό, δηλαδή ο μέσος όρος συν 1,5% βγάζει 2, βγάζει 3, βγάζει 4, αν είναι κάτω από αυτό το νούμερο, είναι μέσα. Αν είναι πάνω, πρέπει να μειώσει το πληθορισμό της. Τρίτο κριτήριο, πες το. Να μην υπερβαίνει και ο βασικός μακροπρόθεσμος επί τόκειος. Ο βασικός μακροπρόθεσμος επί τόκειος. Να μην υπερβαίνει και ο βασικός μακροπρόθεσμος επί τόκειος. Άντε πάλι. Να μην υπερβαίνει κατά 2% τον μέσο όρο των τριών χαμηλότερων. Δηλαδή, τι είπαμε ότι είναι το βασικό μακροπρόθεσμο επί τόκειο. Τις άλλες πράπεζες. Λοιπόν, το βασικό, ο στόχος όλων των κριτηρίων του Μάστριχτ, ποιος είναι. Σε τι αποσκοπούσε όλο αυτό το πλαίσιο που σας λέω τώρα. Συγκλήση των οικονομιών. Ναι, αλλά ποιος είναι. Μάλλον, τα κριτήρια αυτά που έχουν ως στόχο την σύγκληση των οικονομιών, πώς θέλουν να βλέπουν την οικονομία αυτή, δηλαδή πώς τη βλέπουνε. Όχι σε ανάπτυξη ή σε ύφεση. Όχι σε ανάπτυξη ή σε ύφεση. Σταθεροί. Να έχουν οικονομίες οι οποίες δεν θα βρίσκονται σε μεγάλη αστάθεια. Είτε πληφοριστικοί, είτε με μεγάλα ελλήματα, με μεγάλα χρέη. Δηλαδή οικονομίες που θα είναι γενικά σταθερές. Αυτός ήταν ο στόχος των κριτηρίων του Μάστριχτ συνολικά. Τα μακροπρόθεσμα επί τόκειο όταν είναι χαμηλά, τι σημαίνει. Είναι γέννη. Μπορεί να λανηστεί εύκολα χρήματα. Είναι χώρο που είναι γενικά σταθερές. Ναι, γιατί. Είναι σημαντικό να το καταλάβετε αυτό πώς λειτουργεί. Είναι ευθενισμός του ευθυνό χρήμα. Μποράς ευθυνό χρήμα. Γιατί. Γιατί μποράς. Διότι είσαι βέβαιος ότι η οικονομία πάει καλά. Κατά συνέπεια, εγώ, το κράτος του οποίου η οικονομία πάει καλά, δεν έχω κανένα λόγο να δίνω μεγάλα επιτόκια. Άμα θέλεις, φύλε πάρα τα χρήματά σου. Πήγαινε να τα θέλεις αλλού. Αλλά εγώ σου εγγειώμαι βεβαιότητα επιστροφής των χρημάτων. Κατά συνέπεια, τα χαμηλά μακροπρόθεσμα επιτόκια σημαίνει ότι υπάρχει μια βεβαιότητα ότι η οικονομία είναι στέρεη. Κατά συνέπεια, δανείζομαι με χαμηλό επιτόκιο και δανείζομαι χαμηλό επιτόκιο. Και άρα υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα. Δεν είναι ελκυστικικός το να βάζεις τα λεφτά σου στην τράπεζα. Και τι τα κάνεις. Επενδύεις. Προχωράς ή δανείζεις και επενδυτική δραστηριότητα. Λοιπόν, το τέτατο κριτήριο λοιπόν... Κάτσε γιατί μπερδεύτηκα κι εγώ τώρα. Το τρίτο κριτήριο. Το τρίτο γιατί πρέπει να το παρουσιάσουμε. Ναι, εντάξει. Κάτσε όμως, τέσσερι είναι τα κριτήρια. Ναι, συγγνώμη. Λοιπόν, πληθορισμός. Μακροπρόθεσμα επιτόκια. Πες το. Πες το σωστά τώρα. Ποιο είναι το επόμενο. Εντάξει, υπαγωγή στο ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα. Όχι στο ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο. Για τουλάχιστον δύο χρόνια. Και αυτό εμπεριέχει τη διάσταση της ασφάλειας. Ότι υπάρχει μια σταθερότητα της οικονομίας. Λοιπόν, έλειμμα χρέος. Πληθορισμός. Μακροπρόθεσμα επιτόκια. Συμμετοχή στο ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα. Τα κριτήρια του Maastricht. Πες το. Το κριτήριο της στήρισης. Το κριτήριο του μακροπρόθεσμα επιτόκια. Είναι το βασικό μακροπρόθεσμα επιτόκια μιας χώρας. Να μην είναι ανώτερο κατά 2% του μέσου όρου των τριών καλύτερων μακροπρόθεσμα επιτόκια. Δηλαδή, εάν τα τρία καλύτερα μακροπρόθεσμα επιτόκια είναι 3%, 2%, 1%, ποιος είναι ο μέσος όρος? 2. Για να μπορεί μια χώρα να τηρήσει το κριτήριο αυτό, πόσο πρέπει να είναι το πολύ το μακροπρόθεσμα επιτόκιο της? 4. Στον πληθορισμό. Στα μακροπρόθεσμα επιτόκια είναι 2. Τι θα κάνουμε, αυτό κάνανε. Στον πληθορισμό είναι 1,5, στα μακροπρόθεσμα επιτόκια είναι 2. Συν 1,5, συν 2, αυτό θα θυμάστε. Μέσος όρος των τριών συν 1,5, μέσος όρος των τριών συν 2. Πόσο πιο μπακάλικα? 3. Το έλλειμμα δεν πρέπει να ξεπερνάει το 3%, το 60% του προϋπολογισμού του ΑΕΠ. Ναι, καλά τα λέω. Το χρέος, το 60% του ΑΕΠ. Λοιπόν, εάν μια χώρα δεν τηρεί τα κριτήρια του Maastricht, διώκεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μπαίνει σε αναστολή ιδιότητας, διακρίνουμε ανάμεσα στα κριτήρια του Maastricht που αφορούν την ένταξη ενός κράτους μέλους της Ένωσης στην ΟΝΕ, από τα κριτήρια της Κοπερχάγης, που είναι κριτήρια που αφορούν την ένταξη ενός κράτους της Ευρώπης, που? Που? Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, φυσικά. Δεν σημαίνει ότι αν πληρείς τα κριτήρια της Κοπερχάγης, πληρείς υπό χρειοδοτικά και τα κριτήρια του Maastricht. Έτσι, από εκεί και πέρα... Λοιπόν... Που? Στην Ένωση. Πρέπει να πληρεί και τα κριτήρια του Maastricht και ταυτόχρονα και τα κριτήρια της Κοπεργάγης, φυσικά και μόνο, και τα κριτήρια της ΕΕ. Τώρα δεν το είπα αυτό, μόλις! Λοιπόν... 1945. Αυτοκτονεί ο Χίτλερ. Προφανώς, για αυτό του είπαν ότι θα πάει να δώσει το μάθημα ιστορία θεωρίας και θεσμή, και είπε... Σωστά έπραξε, λέει. Μαυρισμένο σε βλέπω. Σωστά έπραξε ο Χίτλερ. Ποιοι είναι οι λόγοι που οδήγησαν τα κράτη της Ευρώπης στην Ενωποίηση μετά το 1945. Ακούω. Κάνατε καμία μετα... Τι κάθομαι και διαβάζω εγώ όλο το... Εγώ διάβασα 13 διαφάνειες για να τα θυμάμαι, ας πούμε. Εσείς κάνουμε και το μάθημα απόγευμα για να μπορείτε να διαβάσετε αύριο το πρωί. 9 με 12. Θα παίρνω τηλέφωνα όλους να δω ποιοι έχουν ξυπνήσει. Λοιπόν, ποιοι είναι οι βασικοί λόγοι... Αυτό είναι σώσας, το λέω. Α, ξύπνησε και ο Κωνσταντίνος εκεί ο οποίος χάζευε. Ποιοι είναι οι βασικοί λόγοι για τους οποίους έγινε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ξεκίνησε μάλλον η Ευρωπαϊκή Ενωποίηση μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένας. Για να περιοριστεί η επιλογή της Ελληνικής Ένωσης στο Ευρώπη. Πες το λίγο πιο σωστά. Πιο σωστά. Ε, τι θα πει να περιοριστεί. Η Ευρωμανία ήταν χωρισμένη στα δύο. Άλλο το, ένα, άλλο το, άλλο. Θέλω να περιορίσουμε την οικονομική αστραφία της Ευρωμανίας. Πες το κι εσύ πιο σωστά, ρε παιδιά, φτιάχτε το λίγο. Πώς θα παίρνεις την επέκταση της Ελληνικής Ένωσης. Λοιπόν, πρώτον, δεν είναι ο πρώτος λόγος, αλλά αφού τον είπες. Η Σοβιετική Ένωση μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ως νικήτρια, ως χώρα η οποία είχε το μεγαλύτερο ρυθμό νεκρών, ήταν μια ιδεολογικά κυρίαρχη χώρα. Δηλαδή, ο κομμουνισμός είχε μια πολύ μεγάλη πολιτική έλξη μεταξύ των πληθυσμών της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης. Για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις, σαν φιλελεύθερη δημοκρατία, τις σοβιετικές ή τις κομμουνιστικές ιδέες, θα έπρεπε να παράσχεις ευημερία. Για να μπορέσεις να παράσχεις ευημερία, δηλαδή καλύτερες συνθήκες από ό,τι η Σοβιετική Ένωση, έπρεπε να οδηγήσεις σε γρήγορη ανάπτυξη μια ολόκληρη ρήπη, η οποία ήταν κατεστραμένη οικονομικά. Σε κάποιες περιπτώσεις, ισοπεδωμένη. Για να το πετύχεις αυτό, έπρεπε να διαμορφώσεις συνθήκες συνολικής οικονομικής ανάπτυξης της Ιππίρου και όχι ανάπτυξης κάθε χώρας ξεχωριστά. Άρα η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Ενοποίηση, υπήρχε τότε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Πότε δημιουργείται, εμφανίζεται για πρώτη φορά όρος Ευρωπαϊκή Ένωση. Εδώ σας θέλω. Με το Μάστριχτ. Με το Μάστριχτ, έτσι, στη συνθήκη του Μάστριχτ. Λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Ενοποίηση εμφανίζεται σαν ένα εργαλείο ταχύτερης ανάπτυξης της Ευρώπης. Παροχής μεγαλύτερης επιμερειάς και άρα οικονομικής, πολιτικής και ιδεολογικής παρεμπόδησης της περιτέρου σοβιετικής επέκτασης. Άρα ένας λόγος ήταν αυτός, ότι η Ευρωπαϊκή Ενοποίηση προσέφερε μεγαλύτερα αιχέγγεια για την αντιμετώπιση της σοβιετικής ελκυστικότητας, αν θέλετε. Πολιτικής και ελκυστικότητας. Δεύτερος, πολύ σημαντικότερος λόγος από αυτόν. Ποιος τον είπε κάποιος? Ποιος το είπε αυτό, τι είπες εσύ? Θέλαν τόσο πολύ την ανάπτυξη της Γερμανίας? Το βασικό πρόβλημα στην Ευρώπη το 1945 είχε μία λέξη, Γερμανία. Και σήμερα θα πει κάποιος. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Τι ήταν το πρόβλημα της Γερμανίας τότε? Σε τι συνίστατο το πρόβλημα Γερμανία? Ένα ένα ωραίο ερώτημα. Πολλά. Ένα, στρατηγικά, γεωγραφικά, η Γερμανία βρισκόταν μεταξύ Δύσης και Σοβιετικής Ένωσης. Κατά συνέπεια, όποιος έχει τη Γερμανία έχει και την Ευρώπη. Δεύτερον, το πρόβλημα Γερμανία έγινε στο ότι η χώρα είχε δημιουργήσει δύο πολέμους και το δίλημα ήταν διαλύουμε τη Γερμανία ή κρατάμε μια Γερμανία ισχυρή. Το διαλύουμε τη Γερμανία γιατί δεν ήταν πραγματική επιλογή. Όχι. Γιατί το διαλύουμε τη Γερμανία δεν ήταν πραγματική αλλάκτική λύση για την Ευρώπη, για μια Ευρώπη που ήθελε να αναπτυχθεί. Ποια είναι η μεγαλύτερη χώρα της Δυτικής Ευρώπης? Ποια ήταν η πιο βιομηχανική χώρα της Δυτικής Ευρώπης? Κατά συνέπεια, όταν η Γερμανία έχει πηγές πλούτου, βιομηχανική παραγωγή, ακόμα και καταστραμένια μετά τον πόλεμο και το μεγαλύτερο πληθυσμό δεν μπορείς να ανορθώσεις την Ευρώπη κρατώντας τη Γερμανία σε μια κατάσταση αγροτικής οικονομίας. Κατά συνέπεια, το δίλημα ήταν, έχω μια Γερμανία η οποία είναι επικίνδυνη, αφενός, θέλω να την ελέγξω, θα ήθελα πολύ να την εξαφανίσω, αλλά δεν μπορώ, δηλαδή είναι 50 εκατομμύρια άνθρωποι πώς ήταν τότε, είναι 400-500.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, είναι στο κέντρο της Ευρώπης, κατά συνέπεια με κάποιο τρόπο πρέπει να τετραγωνήσω τον κύκλο. Ο οποίος κύκλος πώς τετραγωνίζεται? Ποιος είναι ο τετραγωνισμός του κύκλου στην περίπτωση της Γερμανίας? Αφενός, να κρατήσω μια Γερμανία που θα λειτουργεί ως η οικονομική ατμομηχανή της Ευρώπης, αφετέρου αυτή η οικονομική ατμομηχανή να μην λειτουργεί αυτόνομα. Το βασικός λόγος της ευρωπαϊκής ενοποίησης μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ότι η συνεργασία των κρατών της Ευρώπης ήταν ο μόνος τρόπος για να μπορέσεις να κρατήσεις μια ισχυρή οικονομικά Γερμανία, η οποία όμως δεν θα είχε μια πολιτική κυριαρχία. Αυτό ήταν το πρόβλημα που είχε η Γερμανία πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και πριν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήτανε μια οικονομικά ισχυρή χώρα, παρέμεινε, ωστόσο παράλληλα με την οικονομική ισχύτης, είχε και μία τρομερά επεκτατική εθνική πολιτική. Για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις αυτό το δίλημα, ο μόνος τρόπος ήταν να ενσωματώσεις τη Γερμανία σε ένα ευρύτερο πλαίσιο δεσμευτικής οικονομικής συνεργασίας. Τρίτος λόγος. Ο πόλεμος είχε δείξει ότι τα κράτη είναι ανήκανε να προστατεύσουν τους πολίτες από την εισβολή. Κατά συνέπεια, αμφισβητείται και ο ρόλος του κράτους μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρχίζουν και λένε όλοι ότι, όλοι όχι όλοι, οι Βρετανοί δεν το είπαν για παράδειγμα, αλλά στην Ιταλία, στο Βέλγιο, στους χώρους που είχαν τεθεί υπό κατοχή, άρχισαν να συζητούν ποιος είναι ο ρόλος του δικού μας κράτους όταν δεν μπορεί να προστατεύσει βασικές αξίες των πολιτών. Άλλος λόγος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήθελαν μια ισχυρή οικονομική Ευρώπη, για ποιους λόγους, από αγάπη? 1. Μια ισχυρή οικονομική Ευρώπη είναι λιγότερο ευεπίφορη σε μία σοβιετική παρίσφρυση, δύσβηση. Όσο πιο ενωμένη και οικονομικά δυνατή είναι η δυτική Ευρώπη, τόσο λιγότερο ελκυριστικές είναι οι σοσιαλιστικές ιδέες. 2. Μια ισχυρή οικονομική Ευρώπη μπορεί να διαμορφώσει ταυτόχρονα και καλύτερα τη δική της άμυνα. Άμυνα αντί ο Τίνος. Τη Σοβιετική Ένωση. Ποιος εξασφάλιζε την άμυνα της Ευρώπης το 1945, το 1946, το 1947? Ποιος? Την άμυνα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, υπήρχαν στρατοί, δεν υπήρχε τίποτα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες γιατί δεν ήθελαν την κατάσταση αυτή, τι τους ενοχλούσε. Το να έχει στρατό στο εξωτερικό έχει μεγάλο κόστος. Κατά συνέπεια οι Αμερικανοί, εκτός του ότι είχαν και μια ιδεολογική προσέγγιση με την ενωποίηση, είχαν και καθαρά οικονομικά κριτήρια. Θέλαν να μπορέσουν σταδιακά να βγάλουν τους στρατιώτες τους από την Ευρώπη χωρίς να κινδυνεύσει η Δυτική Ευρώπη από τη Σοβιτική Ένωση. Αυτό πώς θα γίνει μόνο αν αναπτυχθούν οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Λοιπόν, αυτή είναι η βασική λόγη. Η αντιμετώπιση του προβλήματος Γερμανία. Η μείωση της ελκυστικότητας της Σοβιτικής Ένωσης. Η δημιουργία ενός ευρύτερου πλαίσιο οικονομικής ανάπτυξης. Η πίεση των Ηνωμένων Πολιτειών για να αποκτήσει η Ευρώπη μία ισχυρότερη αυτονομία οικονομική, πολιτική και στρατιωτική. Είναι βασική λόγη η αμφισβήτηση του εθνικού κράτους. Είναι η βασική λόγη για τους οποίους ξεκίνησε η Ευρωπαϊκή Ενωποίηση μετά τον Δεύτερο Επικόσυνιο Πόλεμο. Δεν είχε ξεκινήσει μετά τον Πρώτο Επικόσυνιο Πόλεμο με τις συνέπειες που ξέρουμε. Ποιοι ήταν οι παράγοντες που παίξαν σημαντικό ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ενωποίηση. Ποια πρακτικά γεγονότα συνέβαλαν. Το. Όχι ο. Το. Κακώς θα το έλεγες. Εγώ σου είπα το. Το. Το. Το. Ναι. Το 47. Να σου δώσει την χρονιά. Το σχέδιο Μάρσαλ. Γιατί το σχέδιο Μάρσαλ. Τι ήταν το σχέδιο Μάρσαλ. Πες το πιο σωστά. Πες το πιο σωστά. Αναλογικά. Από ποιους. Από τους Αμερικανούς. Ναι. Πες το λίγο πιο σωστά. Αυτό μας δείχνει ότι άμα σε πληρώνουν δεν έχεις μεγάλη δυνατότητα να κάνεις παιχνίδια. Αυτό να το έχουμε υπόψη μας. Λοιπόν για πείτε το λίγο πιο σωστά. Πες το. Το σχέδιο Μάρσαλ ήθελε μια ενοποιημένη οικονομία της Ευρώπης. Με μολυμερή συνεργασία. Δηλαδή για να εκτανοηθούν ποσά από την Αμερική. Έπρεπε να υπάρχουν και υπάρχει η οικονομική ένωση. Το σχέδιο Μάρσαλ ήταν χορίγηση δωρεάν βοήθειας. Ή επιδοτούμενων δανείων. Έτσι δεν ήταν μόνο δωρεάν βοήθεια, ήταν και δάνεια. Αλλά στην πραγματικότητα όπως είπε η συνάδελφός σας ουδέποτε επιστρέψημα. Προς τις χώρες της δυτικής Ευρώπης που το δέχονταν. Και που είχαν κάποια στοιχεία ελεύθερης οικονομίας. Δεν έλεγε ακριβώς να είστε μαζί μας. Το υπονοούσε ωστόσο όπως σωστά είπε η συνάδελφός σας. Το βασικό δάνεια είχαν δώσει οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Ευρώπη. Και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η διαφορά ήταν ότι το σχέδιο Μάρσαλ έθεται ως προϋπόθεση της χορίγησης των κονδυλίων αυτών. Την αποκοινού διαχείριση του προγράμματος από τα κράτη της Ευρώπης. Δηλαδή, έλεγε, δεν θα πάρετε εσείς αναλογικά ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο 100 εκατομμύρια η Γαλλία, 200 εκατομμύρια η Γερμανία, 20 εκατομμύρια το Βέλγιο. Θα πάρετε 100 η Γαλλία, δεν ξέρω πώς τα έδινε. Αλλά θα κάνετε τον προγραμματισμό της ανικοδόμησης. Γιατί το σχέδιο Μάρσαλ ήταν κυρίως σχέδιο ανικοδόμησης της Ευρώπης. Η Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο είχε τελείως κατεστραμένες υποδομές. Τρένα δεν υπήρχαν, αεροδρόμια ήταν χαράς. Δηλαδή, όλες οι υποδομές ήταν σε άθλια κατάσταση. Όχι μόνο στη Γερμανία και σε άλλες περιοχές στην Ευρώπη. Λοιπόν, το σχέδιο Μάρσαλ έλεγε, θα πρέπει να διαμορφώσετε από κοινού τις ενωποιητικές πολιτικές. Δηλαδή τις πολιτικές εφαρμογής, υλοποίησης των κονδυλίων του σχεδίου. Άρα πρέπει να κάτσετε μαζί και να πείτε, τι θέλετε να φτιάξουμε Γαλλία-Γερμανία, τη γέφυρα στο Στρασβούργο, για να μπορεί να περάσει κανείς το Ρήνω. Γιατί αν δεν φτιάξεις τη γέφυρα του Ρήνου, δεν μπορούν να πάνε εμπορικά προϊόντα από τη Γαλλία στη Γερμανία και το ανάποδο. Το λιμάνι της Αμβέρσας, γιατί αν δεν φτιάξουμε το λιμάνι της Αμβέρσας, αν δεν φτιάξουμε το λιμάνι της Αμβέρσας, δεν σημαίνει μόνο ότι δεν μπορούν να μπουν προϊόντα στο Βέλγιο, δεν μπορούν να μπουν προϊόντα στη Βόρεια Γαλλία, δεν μπορούν να μπουν προϊόντα στη Βόρεια Γερμανία και ούτω καθεξής. Κατά συνέπεια, το σχέδιο Marshall επέβαλε στα κράτη να συνεργασθούν για τη διαχείριση των κονδύλιων αυτών. Ποιος ήταν ο οργανισμός ο οποίος δημιουργήθηκε σαν αποτέλεσμα της συνεργασίας ανάμεσα στα κράτη, λόγω του σχέδιου Marshall? Ο έναιος οδανδοσμός να παρακολουθεί στην οικονομική συνεργασία. Ο οποίος τώρα πώς λέγεται? Πόσα? Η πρώτη, λοιπόν, το σχέδιο Marshall ήταν ένα πρώτο εργαλείο ενταξής, μάλλον ένα πρώτο εργαλείο οικονομικής ενωπίησης και οδήγησε στην πρώτη μορφή οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των χωρών της Δυτικής Ευρώπης, τον ΟΕΟΣ που τώρα είναι ο ΟΣΑ. Μετά το σχέδιο Marshall, ποια ήταν μια σημαντική χρονική στιγμή στην ιστορία της ευρωπαϊκής ενωπίησης? Ποιος ήταν, να το πούμε αλλιώς, ο ΟΕΟΣ ήταν ένας οργανισμός που θα τον χαρακτηρίζεται υπερεθνικό ή διακυβερνητικό? Γιατί? Υπερεθνικός. Δεν υπήρχε ΕΚΑΧ τότε. Δεν μπορούμε να κάνουμε προφύστερα. Γιατί ήταν διακυβερνητικός οργανισμός ο ΟΕΟΣ? Ή για να κάνω μια σωστή ερώτηση, πες το. Ποια είναι η βασική διαφορά ανάμεσα στην διακυβερνητική και την υπερεθνική διάσταση ενός διεθνούς οργανισμού. Τι ορίζουμε ως υπερεθνικό οργανισμό και τι ορίζουμε ως διακυβερνητικό οργανισμό. Πες το πιο σωστά. Παραχωρεί ένα μέρος της κυριαρχίας του που? Στον οργανισμό παραχωρεί, αλλά παραχωρεί ένα μέρος της κυριαρχίας του σε όργανα του οργανισμού αυτού που δεν ελέγχονται από τα κράτη. Ένας υπερεθνικός οργανισμός, ένας οργανισμός που έχει αρμοδιότητες, ανεξάρτητες που του έχουν παραχωρηθεί από τα κράτη, αλλά ταυτόχρονα τις αρμοδιότητες αυτές τις ασκεί ο συγκεκριμένος οργανισμός μέσω οργάνων που δεν ελέγχονται απευθείας από τα κράτη. Πείτε μου ένα παράδειγμα υπερεθνικού οργανισμού. Όχι οργάνου, υπερεθνικού οργανισμού. Αυτός είναι οργανισμός ή είναι όργανο ενός οργανισμού. Πείτε μου το πρώτο υπερεθνικό οργανισμό. Το Συμβούλιο της Ευρώπης είναι υπερεθνικός οργανισμός. Όχι, υπερεθνικό είπα. Υπερεθνικό δεν είπα. Αχ, τρόμαξα. Ποια είναι αυτό το υπερεθνικό οργανισμό? Πώς σας ήρθε ο διεθνής οργανισμός της Ελληπικοινωνιών. Σας το είχα πει εγώ αυτό. Όσο υπερεθνικό είχα πει, προσέξτε, είχα πει ότι είναι ένας οργανισμός στον οποίο παραχωρούνται αρμοδιότητες. Ωστόσο, ο διεθνής οργανισμός της Ελληπικοινωνιών παραμένει διακυβερνητικός γιατί δεν έχει όργανα που λειτουργούν χωρίς τη θέληση των κρατών. Τα όργανα τα οποία, ο πρώτος οργανισμός που ήταν υπερεθνικός είναι η ΕΚΑΧ. Έτσι, εν μέρη, αλλά είναι η ΕΚΑΧ. Πείτε μου υπερεθνικά όργανα σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σήμερα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Άλλο. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν γίνονται χωρίς άμεση εμπλοκή των κρατών. Λαμβάνονται χωρίς, ενδεχομένως, και χωρίς τα κράτη να το θέλουν. Λοιπόν, ο ΕΟΣ ήταν διακυβερνητικός οργανισμός. Τα κράτη συνεργάζονταν προσπαθώντας να τα βρουν μεταξύ τους. Επειδή διαπίστωσαν τον περιορισμό που η διακυβερνητικότητα έχει όταν προσπαθείς να διαμορφώσεις ένα ισχυρό θεσμικό και οικονομικό πλαίσιο, για το λόγο αυτό προσπάθησαν να διαμορφώσουν ένα νέο θεσμικό πλαίσιο, κατόπιν χωριστό, το οποίο να ξεπερνάει τις παραδοσιακές μορφές συνεργασίας ανάμεσα στα κράτη. Ποιο ήταν αυτό το νέο θεσμικό πλαίσιο που διαμορφώνεται στις αρχές των δεκαετίας του 50' Η ΕΚΑΧ. Τι ήταν η ΕΚΑΧ. Η ΕΚΑΧ ήταν ένας οικονομικός οργανισμός, ουσιαστικά, που ήταν στην οικονομική βάση το διέπρο στην ΕΚΑΧ. Άνθρωπα και χάλυβα, έλεγχος παραγωγής διανομής. Αυτά είναι κοινέζικα. Άνθρωπα και χάλυβα, έλεγχος παραγωγής διανομής. Πες το σε κανονικά ελληνικά. Ήταν ουσιαστικά οικονομικός οργανισμός. Συμφωνείτε. Πες το. Ήταν οικονομικός οργανισμός. Ποια είναι η λέξη που δεν υπάρχει? Το οργανισμός είναι μια δομή, ας πούμε. Ενοποίησης. Ήταν οργανισμός οικονομικής ενοποίησης, που είχε και πολιτικά στοιχεία, αλλά τέλος πάντων αυτό το αφήνουμε. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ΕΚΑΧ είναι ότι διαμορφώνει ένα νέο πλαίσιο λήψεως αποφάσεων, περιορισμένο σε δύο τομείς. Ποιους τομείς? Ήταν η ανώταση οργή, η οποία ήταν... Τομείς. Είναι πολύ σημαντικό, πριν απαντήσετε, να ακούτε τις ερωτήσεις. Και γραπτός και προφορικός. Ναι. Και να διαβάζετε τις ερωτήσεις προσεκτικά. Λοιπόν, περιορίζεται σε δύο βασικούς τομείς. Γιατί ήταν βασική η τομείς αυτή? Μη σκώσεις χέρι. Γιατί ήταν βασική η τομείς αυτή? Ήταν η βασική παγωγή που ήταν στο κέντρο της ΕΚΑΧ Γιατί άνθρακα φτιάχνεται από τον άνθρακα. Ο άνθρακας φτιάχνεται και μπορείς μεγάλωσης να φτιάχνεται. Έτσι, μπράβο. Λοιπόν, τα δύο βασικά μέσα της βιομηχανικής εποχής ήταν ο άνθρακας και ο χάλιβας. Ο άνθρακας και ο σίβυρος, με το σιβυρομετάλευμα. Άρα, το παράγωγο του σιβύρου που ήταν ο χάλιβας. Τι το ιδιαίτερο προσφέρει η ΕΚΑΧ. Δηλαδή γιατί είναι σημαντική η ιδέα της ΕΚΑΧ. Γιατί είναι υπερεθνική η ιδέα της ΕΚΑΧ. Υπερεθνικό χαρακτήρα και ο σκοπός είναι να εξομαρύνει την αγγίδιση στις σχέσεις ανάμεσα βαλιές και γεμαλίας. Τι θέλει να πετύχει η ΕΚΑΧ, παιδιά. Στο βασίλειο της ΕΚΑΧ. Αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα. Ο σκοπός της ΕΚΑΧ. Πού αποσκοπεί η ΕΚΑΧ. Δηλαδή το ιδιαίτερο στοιχείο της ΕΚΑΧ είναι ότι για πρώτη φορά παρέχει ένα άλλο πλαίσιο από αυτών των κρατών στην διαχείριση της παραγωγής, της διανομής, του εμπορίου, των δασμών και των περιορισμών εν γέννη στην κυκλοφορία των δύο αυτών προϊόντων. Στο παρελθόν ποιος αποφάσιζε ότι θα εξάγω 3.000 τόνους με 100 ευρώ με 100 μάρκα ή θα εισάγω 2.000 τόνους όχι παραπάνω από 200.000 φράγκα. Τα κράτη, έτσι. Λοιπόν, η διαχείριση, η εθνική διαχείριση του Άνθρακ και του Χάλιβα δημιουργούσε εντάσεις μεταξύ των κρατών, μεταξύ αυτών που παρήγαγαν και αυτών που εισήγαγαν, μεταξύ αυτών που είχαν πλεόνασμα και αυτών που είχαν έλλειμμα και κατά συνέπεια ο έλεγχος του Άνθρακ και του Χάλιβα γινόταν εργαλείο πολιτικής σύγκρουσης ανάμεσα στα κράτη. Να μπορούν να μην οι ΕΚΑΡ αφαιρεί από τις κυβερνήσεις τις εθνικές τη δυνατότητα ελέγχου χειραγώγησης της παραγωγής και του εμπορίου των δύο αυτών προϊόντων. Δηλαδή, την διαχείριση των προϊόντων αυτών δεν την έχει πια ένα κράτος, μια κυβέρνηση, ένας υπουργός, αλλά μία ομάδα κρατών, η οποία την διαχειρίζεται αυτή την παραγωγή και το εμπόριο με βάση τη συνολική ζήτηση. Κατά συνέπεια διαμορφώνεις τη δυνατότητα να έχεις ελεύθερη παραγωγή άνθρακα χάλιβα και ταυτόχρονα να έχεις ελεύθερη κυκλοφορία άνθρακα και χάλιβα ανά την Ευρώπη. Χωρίς να δίνεις στη γερμανική κυβέρνηση τη δυνατότητα να παράγει, να εξάγει λίγη ποσότητα χάλιβα γιατί θέλει να σκίσει πίεση στο Βέλγιο. Χωρίς να επιτρέπει στη γαλλική κυβέρνηση να αυξάνει τους δρασμούς του άνθρακα που εξάγει στην Ολλανδία γιατί τσακώθηκε ο Πρωθυπουργός της Γαλλίας με τον Πρωθυπουργό της Ολλανδίας. Αυτό είναι το βασικό νέο στοιχείο. Επιτρέπεις στα βασικά εργαλεία της οικονομικής ανάπτυξης, στις βασικές πρώτες ύλες της οικονομικής ανάπτυξης, να μην λειτουργούν σε ένα εθνικό πλαίσιο αλλά σε ένα υπερεθνικό πλαίσιο. Αυτό ήταν καινούργιο, δεν υπήρχε μέχρι τότε. Αυτό είναι η ιδιαιτερότητα της ΕΚΑΧ. Αυτό είναι το στοιχείο, το καινοτόμο της ΕΚΑΧ, ότι δημιουργεί ένα υπερεθνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται, κινούνται μάλλον τα δύο βασικά αυτά προϊόντα, ο άνθρακας και ο χάλιβας. Ποια είναι η δομή της ΕΚΑΧ και τι το ιδιαίτερο έχει η δομή της ΕΚΑΧ σε σχέση με τις δομές άλλων προγενέστερων διεθνών οργανισμών. Μια νόταρια αρχή, η οποία αποφασίζει για τα σύνορα των οργανωτών και σε αυτή την έννοια διευρύνει για αυτό που είπαμε και πριν. Έχει ένα εκτελεστικό όργανο. Η νόταρια αρχή ήταν το εκτελεστικό όργανο της ΕΚΑΧ, που αποφασίζει δεσμευτικά για τα κράτη. Να ένα άλλο στοιχείο. Τι έγινε, έχουμε εξελίξεις? Που αποφασίζει και επιβάλλει τις αποφάσεις στα κράτη-μέλη ακόμα και αν τα κράτη δεν το θέλουν. Αυτό είναι το ιδιαίτερο στοιχείο. Η δεσμευτικότητα των αποφάσεων. Οι διεθνείς οργανισμοί μέχρι τότε έπαιρναν αποφάσεις, οι οποίες ήταν άμεσα εκτελεστές. Όχι. Μέχρι την ΕΚΑΧ, οι διεθνείς οργανισμοί αποφάσιζαν και κατόπιν τα κράτη έπρεπε αυτή την απόφαση να την ενσωματώσουν στο δικό τους εθνικό πλαίσιο, όπως ήθελαν, όποτε ήθελαν. Η ΕΚΑΧ παίρνει αποφάσεις που είναι άμεσα εκτελεστές, τι θα πει άμεσα εκτελεστές, δεσμευτικές, χωρίς να χρειαστεί το κράτος να πρέπει να κάνει κάτι. Αυτό δεν υπάρχει στο παρελθόν. Να έχεις έναν οργανισμό που δεν είναι κράτος και να μπορεί να επιβάλλει τις αποφάσεις του στο κράτος. Δεν υπήρχε στο παρελθόν. Αυτό είναι το νέο στοιχείο της ΕΚΑΧ. Έχει μια ανώτατη αρχή που λειτουργεί ως υπερεθνικό όργανο και επιβάλλει την εκτέλεση των αποφάσεών της στα κράτη μέλη. Πείτε μου ένα παράδειγμα απόφασης της ανώτατης αρχής, που είναι άμεσα εφαρμοστέας στα κράτη μέλη. Στον τομέα αυτό που σας πήρε, έγραψα προηγουμένως. Μια χρονιά θα παραχθεί έναν 20 άνθρωπο ή κάποιο άλλο? Φέτος θα παραχθεί... θα αντληθούν, μάλλον, ή θα παραχθούν, θα αντληθούν 100.000 στον συμβιωμετάλευμα. Άλλη απόφαση. Οι δρασμοί των προϊόντων χάλιβα μεταξύ Γαλλίας-Γερμανίας δεν θα υπερβούν το 5% φέτος. Μπορεί η Γαλλία να ήθελε να βάλει 10%. Είναι υποχρωμένη να ακολουθήσει την απόφαση της ΕΚΑΧ. Κατά συνέπεια η ΕΚΑΧ είναι ο πρώτος διεθνής οργανισμός, ο οποίος έχει υπερεθνικά χαρακτηριστικά, γιατί οι αποφάσεις του είναι άμεσα δεσμευτικές στα κράτη-μέλη. Τι είναι η Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα? Αμυντική Κοινότητα. Τι είναι οι προσπάθειες των αμυντικών πολιτικών? Τι σας είπα στον ξεκίνημα? Μια πρώτη προσπάθεια συντονισμού μόνο. Ήταν η προσπάθεια να δημιουργήσεις μία υπερεθνική δομή άμυνας, της Δυτικής Ευρώπης. Άρα, όταν λέμε υπερεθνική δομή άμυνας, τι δεν εννοούμε? Άρα, χωρίς εθνικούς στρατούς. Ποιος ήταν ο οικαζόμενος αντίπαλος? Ποιοι ήταν οι πολιτικοί λόγοι που οδήγησαν στην πρόταση για την Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα? Ποιοι ήταν οι λόγοι που οδήγησαν στην απόφαση να υπάρξει μία Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα? Και γιατί δεν δίνανε βοήθεια αν δεν είχαν πολλούς εθνικούς στρατούς. Το βασικό ζήτημα που προσπάθησε να αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα ήταν ο επανεξοπλισμός της Γερμανίας. Δηλαδή, τι θα πει αυτό, εξοπλισμό, τι όπλα, στρατό. Το βασικό ζήτημα που προσπάθησε να αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα ήταν η δημιουργία εκ νέου γερμανικού στρατού. Τι δημιουργούσε θέματα. Και μάλιστα όταν δεν έχει σταματήσει ακόμα να βράζει το γάλα σχεδόν. Δηλαδή, σε πολιτικό επίπεδο. Έξι χρόνια, εφτά χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, η ιδέα του να αποκτήσει η Γερμανία ξανά στρατό δημιουργούσε ρήγη συγκίνησης. Τρόμου. Σε ποιον κυρίως. Στη Γαλλία κατά βάση. Κατά συνέπεια, μια δεύτερη προσπάθεια τετραγωνισμού του κύκλου ήταν η εξής. Εάν κρατήσουμε τη Γερμανία αφοπλισμένη, τι συνέπειες υπάρχουν. Η Σοβήλικη απειλή υπήρχε. Η άμυνα της Ευρώπης θα ξεκινούσε που? Στα δυτικά σύνορα της Γερμανίας. Δηλαδή, η Σοβητική εισβολή θα μπορούσε να διασχίσει τη Γερμανία χωρίς παρεμπόδηση. Και άρα είχες ένα πολύ μεγάλο στρατηγικό κενό. Εάν εξοπλήσεις τη Γερμανία, η άμυνα της Ευρώπης ξεκινά στο Νέλβα. Στα σύνορα μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας. Αν όμως εξοπλήσεις τη Γερμανία, πρώτον εγώ ο Γάλλος, εγώ ο Βέλγος θα πάθω τραμπάκουλα. Με πολιτικά κριτήρια. Και κατά συνέπεια δεν το θέλω. Εάν δεν την εξοπλήσω θα φτάσει ο εχθρός στην πόδα μου. Πώς τετραγωνίζεις το συγκεκριμένο κύκλο. Εντάσης δημιουργείς έναν Γερμανικό στρατό, ο οποίος όμως υπάγεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο διαταγής, που σημαίνει ότι δεν μπορεί να βγει ένας Γερμανός στρατηγός και να τους πει πάμε να εισβάλλουμε ξανά στην Πολωνία να θυμηθούμε τα παλιά. Αποτέλεσμα αυτής της προσέγγισης ήταν η δημιουργία στο πλαίσιο του στρατού μιας αντίστοιχης δομής όπως αυτή που υπήρχε για τον άνθρακα. Όπως για τον άνθρακα για τον Χάλιβα δεν μπορούσες να πεις θα παράγουμε σήμερα φέτος 30.000 τόνους άνθρακα και θα τον εξάγουμε με δασμούς 10% στη Γαλλία γιατί θέλουμε να τους τυμπούμε. Με την ίδια λογική λες δεν μπορείς να πεις ότι αυτή τη στιγμή διατάσω το στρατό μου να κάνει επίκυψη, να κάνει επίθεση, να κάνει επίκληση. Κατά συνέπεια δημιουργείς μια στρατιωτική δομή η οποία όμως στρατηγικά σε επίπεδο, πώς το λένε εις το στρατό, ιεράρχησης των αποφάσεων δεν εξαρτάται από έναν Γερμανό αλλά από έναν Ευρωπαίο Υπουργό Στρατηγό Επιτελείο. Η Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα λοιπόν ήταν μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το ζήτημα του επανεξοπλισμού της Γερμανίας χωρίς ταυτόχρονα να υπάρξει κίνδυνος επανεμφάνισης του γερμανικού ιμπεριαλισμού, της γερμανικής στρατιωτικής επεκτατικότητας. Πέτυχε, γιατί? Πόσα πέτυχε? Τι αντικατέστησε την Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα, η Δυτικό-Ευρωπαϊκή Ένωση, που ήταν μια μορφή παραδοσιακής συνδύτικο-Ευρωπαϊκή Ένωση, που ήταν μια προσπάθεια παραδοσιακής στρατιωτικής συνεργασίας ανάμεσα στα κράτη. Τι σηματοβότησε η αποτυχία της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Κοινότητας? Τι αποτέλεσμα είχε? Ωραία, πέτυχε. Μετά? Όχι, είχε μια πολιτική σημασία η αποτυχία της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Κοινότητας. Εγκατέλειψαν, είναι ο σωστός όδος. Η Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα απλούσαν οι αντιλήψεις των πεντεραλιστών και είχαμε μεγαλύτερη αφήχηση για οι αντιλήψεις των εκπομπιστών, που προσπαθούσαν να απλούσουν την Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα μέσα από τους παιχνίσεις της οικονομίας περισσότερο και αργότερα και έτσι όλοι οι άνθρωποι. Η αποτυχία της ΕΑΚΙ σηματοδότησε πρώτον ότι οι ομοσπονδιακές θέσεις ιτήθηκαν κατά κράτος, ότι κυριάρχησε η προοπτική της λειτουργικής ή νεολειτουργικής ενωποίησης και αυτό είναι το κομμάτι που δεν κάναμε, αλλά ελπίζω ότι θα το διαβάσετε. Διαβάσετε? Λαγός στην πτέρυ νέσιεν κακών της κεφαλής του. Ποιο? Εγκαταλείπεται με την ΕΑΚΙ, εγκαταλείπεται η προοπτική της ενωποίησης στους λεγόμενους τομείς υψηλής πολιτικής, high politics. Ποιοι είναι οι τομείς υψηλής πολιτικής? Σωστά θα έλεγες. Άλλος. Εξωτερική πολιτική, άμυνα, διπλωματεία. Σταματάει η προσπάθεια ενωποίησης στους τομείς αυτούς. Γιατί σταματάει? Δεν ευοδόθηκε, αλλά γιατί σταμάτησε. Ωραία, θα μπορούσα να πω. Τι διδάγματα άντλησαν τα κράτη από την ιστορία αυτή. Καλό είναι να προχωράσεις σε ενωποίηση σε τομείς όπου δεν υπάρχουν έντονες αντιρίσεις. Έντονες αντιδράσεις. Κατά συνέπεια προχωράς την ενωποίηση σε τομείς χαμηλής πολιτικής, low politics, όπως οικονομία, δασμή, γεωργία. Δηλαδή σε τομείς που δεν δημιουργούν έντονες αντιδράσεις και επιτρέπουν στις elite να προχωρήσουν την περαιτέρα ενωποίηση. Συνέπεια αυτής της εξέλιξης είναι η δημιουργία, η επέκταση το 1957 της διαδικασίας του τρόπου ενωποίησης που διαμορφώθηκε με την ΕΚΑΧ, στον τομέα της οικονομίας συνολικά και σε ποιον άλλο τομέα? Όχι της άμυνας, προς θεού όχι της άμυνας, της ατομικής ενέργειας. Αλλά της ατομικής ενέργειας σε ποιο πλαίσιο? Ατομικές βόμβες? Η ειρηνικής χρήσης της ατομικής ενέργειας δεν δείχνει κατά βάση παραγωγής ηλεκτρισμού. Όχι την ενέργεια την παράγεις για κάποιο λόγο. Παραγωγής ηλεκτρισμού από την πυρηνική ενέργεια. Κάνετε ένα διάλειμμα. Καθαροί πληρωτές, καθαροί δικαιούχοι. Ακούω. Τι είναι αυτό? Ποιάδες. Λέγε. Ποιοι είναι κάποιοι ο παπαγιοργείου? Κράτη. Σε τι συνίσταται λοιπόν η διαφορά, βασική διαφορά μεταξύ καθαρών πληρωτών και καθαρών δικαιούχων. Λέγε. Βγαίνουν συνεχώς. Ότι η εξισορρόπιση ή τέλος πάντων το σύνπλιν του τι ένα κράτος εισφέρει στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε σχέση με το τι εισπράτει βγαίνει θετικό. Άρα εισφέρει περισσότερα από την εισπράτη και άρα τι είναι αυτός, όταν εισφέρεις περισσότερα από την εισπράτη, είσαι καθαρός πληρωτής. Ποιοι είναι οι καθαροί πληρωτές σήμερα? Γερμανία. Όχι. Η Αγγλία δεν υπάρχει ως κράτος, επαναλαμβάνω. Μεγάλη Βρετανία. Δεν νομίζω τι είναι. Δεν νομίζω. Αυστρία σίγουρα. Ολανδία. Σουηδία. Οι Φιλανδοί που βγάλαν αυτόν τον ωραίο υπουργό εξωτερικών, τώρα που φωνάζει ότι πληρώνουμε πολλά, πώς το λένε αυτό το χοντρούλι. Αυτές είναι οι χώρες που είναι καθαροί πληρωτές. Καθαρός δικαιούχος. Δώστε μου τον ορισμό για το καθαρός δικαιούχος. Καθαρός δικαιούχος. Το κράτος το θεείς πράγματα στις κοινοτικούς πόρους, μεγαλύτερα από αυτά. Σωστά. Ποιοι είναι αυτοί οι κοινοτικοί πόροι? Μέσοντα από οργανισμούς, από το εξωτερικό πρόσωπο Παρσιανόσης, είναι αυτός το όροι που το έχεις στα διάφορα κράτη. Στοπ, στοπ. Τι είναι η ίδια η πόρη. Και μετά θα μας πείτε, θα μου πείτε ποιοι είναι η ίδια η πόρη. Τι είναι η ίδια η πόρη. Η αυτοχρηματοδότηση. Όχι, η αυτοχρηματοδότηση. Από τα κράτη. Η χρηματοδότηση της Ένωσης. Άστο από τα κράτη. Η τρόπη με τους οποίους η Ένωση χρηματοδοτεί τις βράσεις της. Λοιπόν, πώς χρηματοδοτούνται εν γένη οι διεθνείς οργανισμοί? Από απευθείας εισφορές των κρατών μελών τους. Ο ΙΕ, το ΝΑΤΟ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο, υπό την έννοια ότι δεν χρηματοδοτούν την Ένωση τα κράτη, αλλά χρηματοδοτούν την Ένωση συγκεκριμένες δραστηριότητες ή συγκεκριμένα ποσά που δικαιούται η Ένωση απευθείας και όχι μέσω του προϋπολογισμού των κρατών. Δηλαδή, οι ίδιοι πόροι αντίθετα από τις εθνικές εισφορές είναι δικαίωμα της Ένωσης και όχι βέσμευση των κρατών. Δηλαδή, όπως είδαμε στην προηγούμενη πληρωμή του ΔΕΝΤΑΦ, από τι πληρώθηκε, όπως διαπιστώσαμε, η τελευταία δόση το Μάιο του Διεθνού Δομισματικού Ταμείου. Το ξέρετε κανείς? Από τι? Όχι έκτας περιπτώσεις, για την πληρωμή ήταν η εθνική συνησφορά της Ελλάδος στο ΔΝΤ. Δηλαδή, η Ελλάδα στο πορεπολογισμό της γράφει 300 εκατομμύρια ελληνικής φοράς στο ΔΝΤ 2015. Το πότε θα το δώσει είναι δικαιωμά της. Δηλαδή, μπορεί να τσαδιστεί το ΔΝΤ και να πει θέλουμε λεφτά και δεν έχουμε πληρώσει με το προσωπικό ή δεν ξέρω τι χρωστάτε δύο χρόνια και τέτοια. Μπορεί να ξεκινήσει μια διαδικασία παγώματος του δικαιώματος ψήφου της χώρας, ανάλογα με την περίπτωση. Αλλά δεν είναι λεφτά του ΔΝΤ, είναι λεφτά που θα τα πάρει το ΔΝΤ όταν τα δώσει η Ελλάδα. Άρα, η απόφαση για την πληρωμή της εισφοράς της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, στον ΟΥΕ, είναι εθνική απόφαση. Ο Προϋπολογισμός περιέχει ένα κεφάλαιο που λέει εισφορά στο ΔΝΤ, εισφορά στον ΟΥΕ. Και λέει δίπλα ένα ποσό, 100 εκατομμύρια. Αντίθετα, οι ίδιοι ποροί είναι δικαίωμα της Ένωσης. Δηλαδή, μπορεί να εισπράττονται από τα κράτη, αλλά εισπράττονται για την Ένωση. Δηλαδή, έχει απευθείας δικαίωμα στο ποσό αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποιοι είναι τώρα οι ίδιοι ποροί? Ποιοι είναι οι ίδιοι ποροί? Οι δασμοί. Τι δασμοί, των εξαγωγών από τρίτες χώρες. Είναι οι δασμοί των εισαγόμενων προϊόντων από τρίτες χώρες. Άλλο. Πριν πάμε στο ΦΠΑ, πάμε στην άλλη μορφή δρασμού. Πριν το ΦΠΑ. Οι γεωργικές ισφορές. Δηλαδή, οι δασμοί στα γεωργικά προϊόντα. Είπαμε ότι ιστορικά υπήρχαν δασμοί στα μη γεωργικά προϊόντα και ισφορές στα γεωργικά προϊόντα. Τι όμως είναι δασμοί στην πραγματικότητα. Ταλεύεις. Λοιπόν, έχω μείνει σώλονος. Λοιπόν, τρίτο σπόρος. Πες το. Ένα ποσοστό επί του ΦΠΑ που εισπράττεται σε κάθε κράτος. Δηλαδή, το ΦΠΑ που εισπράτει η Ελλάδα δεν το γράφει όλο στον προϋπολογισμό της. Γράφει το 98,5% από τα 100 εκατομμύρια. Το 1,5% είναι δικαίωμα της Ένωσης. Δηλαδή, στον προϋπολογισμό της Ελλάδας γράφουμε όλο το φόρο που εισπράττεται. Τον άμεσο φόρο. Εγώ θα έκανα τη δήλωσή μου χτες, θα πληρώσω χ ποσό φόρου. Αυτό το χ ποσό μπαίνει ολόκληρο στον προϋπολογισμό της Ελλάδας. Αντίθετα, στον προϋπολογισμό της Ελλάδας μπαίνει το 98,5% του ΦΠΑ που καταναλώνεται στην Ελλάδα. Το υπόλοιπο 1,5% είναι δικαίωμα της Ένωσης. Γι' αυτό λέγεται και ίδιος πόρος. Τον εισπράτει μεν το κράτος, δεν τον περνάει στα βιβλία του όμως. Τον παίρνω, τον δίνω. Και ο τελευταίος πόρος είναι ένα ποσοστό στο ΑΕΕ, πλέον, όχι ΑΕΠ. ΑΕΠ δηλαδή, είπαμε, ακαθάριστο εθνικό εισόδημα. ΑΕΕ και ΑΕΠ, να το πείτε, δεν το πάρω ως λάθος. Εθνικό. Ποια είναι η διαφορά του εθνικού και του εγχώριου? Σωστά, δεν περιλαμβάνει τις συσπράξεις του εξωτερικού. Και το εθνικό περιλαμβάνει τις συσπράξεις του εξωτερικού, αλλά όχι τις συσπράξεις του εσωτερικού που γίνονται από αλλοδαπούς. Εξισοδοποιείται το ένα με το άλλο. Αλλά εθνικό, νομίζω παντού στο εθνικό μιλάνε. GNP είναι, δεν είναι GDP. GNI πιο σωστά, όχι GNP. Λοιπόν, οι ίδιοι πόροι είναι μια ειδοποιών διαφορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τους υπόλοιπους διεθνείς οργανισμούς. Τι είναι ο συμβιβασμός του Λουξεμβούργου? Λέει η Αναστασία. Στοπ. Πότε έγινε ο συμβιβασμός του Λουξεμβούργου? Μετά την κρίση της καινής έδρας. Η οποία για ποιο λόγο ξεκίνησε? Διαφωνούσε. Πες το. Γιατί διαφωνούσε? Μην ακούσε τη Βρετανία και το συμβασμό του Λουξεμβούργου, την κάψατε. Στην παραχώρηση περιτέρων εξουσιών στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 1965, ποιος ήταν επικεφαλής της Γαλλίας? Ο Ντεγκόλ. Τσαντίστηκε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ήρθε σε σύγκρουση με την Επιτροπή για τις προτάσεις που είχε κάνει. Και αποφάσισε να μην μετέχει στις συνεδριάσεις των θεσμικών οργάνων της κοινότητας. Αποτέλεσμα, δεν μπορούσαν να ληφθούν αποφάσεις. Και γι' αυτό το λόγο κατέληξαν στο συμβιβασμό του Λουξεμβούργου, τον Ιανουάριο του 1966. Ο οποίος τι λέει? Στις εξητήματα που πληκτεύονται εθνικά συμφέρα των κρατών εδώ, μπορεί μια απόφαση να ειχεί και με πιο εξητήματα. Υπάρχει και μία απόλυτη ομοφωνία? Γιατί τα κάνετε πιο περίπλοκα, ρε παιδιά. Μία λέξη θέλω να μου πεις. Ας το απόλυτη. Ποια είναι η λέξη, η λατινική λέξη? Βέτο. Τι σημαίνει αυτό, τι σημαίνει στην πράξη. Όταν διακειβεύονται, ποιος το λέει ότι διακειβεύονται. Όταν λοιπόν μία χώρα μπορεί να εμποδίσει τη λήψη, οποιασδήποτε απόφαση, επικαλούμενη, δεν κάθονται να μετρήσουν ότι όντως εδώ διακειβεύεται, επικαλούμενη ζωτικά, δεν λέει εθνικά, λέει vital interest. Ζωτικό συμφέρον της χώρας οδηγεί σε μη λήψη απόφασης. Ή μη μόνο εάν τα κράτη όλα συμφωνούν. Τι πέτυχε ο συμβιβασμός του Λουξενβούργου. Μάλλον τι αποτέλεσμα είχε. Δεν έγινε, αλλά στην πραγματικότητα άρχισε να λειτουργεί καθαρά διακειβερνητικά. Δηλαδή οι αποφάσεις για να υλοποιηθούν απαιτούσαν τη συμφωνία όλων. Πότε καταργείται ο συμβιβασμός του Λουξενβούργου. Υπάρχει μια ερώτηση που δεν έχω βάλει ποτέ και σκέφτομαι να τη βάλω τώρα. Με την ενιαία ευρωπαϊκή πράξη. Είδες έτσι μαθαίνει κανείς. Με την ενιαία ευρωπαϊκή. Κάποτε ήμουν στην τρίτη δημοτικού και δεν έβαζα τόνους. Και πήρα ένα τρία ξεγυρισμένο. Όχι με έχεις συμβατήσει. Ακόμα και τώρα βάζω δασίες και περισπομένες. Λοιπόν, είδες. Καταργήθηκε λοιπόν ρητά με την ενιαία ευρωπαϊκή πράξη. Τι είναι η διπλή πλειοψηφία. Διπλή. Τι έπαθε η φωνή μου. Τι είναι η διπλή πλειοψηφία. Ασύλληπτα προετοιμασμένοι μου ήρθατε. Σωστά το νομίζεις. Τι θα πει αυτό. Αχ πώς με τα χαλάς. Μια συμφωνία. Τι. Σηκώνουν δύο φορές τα χέρια τους. Η διπλή πλειοψηφία με ποια συνθήκη εισάγεται. Πες το. Με τη συνθήκη της Λισαβώνας αντικαθιστά πιο παλιότερο. Που εισάγεται αυτό σε ποιο όργανο ισχύει. Των υπουργών. Εισάγεται λοιπόν με τη συνθήκη της Λισαβώνας. Αφορά το συμβούλιο των υπουργών. Δεν μιλάμε για διπλή πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για παράδειγμα. Και τι σημαίνει. Μάλλον, ποια διαδικασία αντικαθιστά της ειδικής πλειοψηφίας με τη στάθμηση των ψήφων. Όπου, τι είναι η στάθμηση των ψήφων. Μόνος μου ρωτάω, μόνος μου απαντάω. Τι είναι η στάθμηση των ψήφων. Πες το με δικά σου λόγια. Κάθε κράτος φοβάται, θα τη δείρω. Έδειδα ποτέ κανέναν. Αν και θα πρέπει. Λέγε. Ένα κράτος πώς ψηφίζει στους διεθνείς οργανισμούς. Στον ΟΗΕ. Ένα κράτος μία ψήφος. Στο διεθνές αμυσματικό ταμείο πώς ψηφίζει ένα κράτος. Το πόσα σκάει το κράτος. Κατά συνέπεια η Ελλάδα έχει 0,7% νομίζω. Η Γερμανία έχει 14%. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν γύρω στο 32% αν δεν απατώμε. Λοιπόν, η ειδική πλειοψηφία με τη στάθμηση των ψήφων στο Συμβούλιο των Υπουργών πώς λειτουργούσε. Δηλαδή, κάθε κράτος δεν μετρούσε ως μία ψήφος, αλλά είχε διαφορετικό βάρος η κάθε ψήφος, ανάλογα με μια σειρά κριτήριων, κυρίως το μέγεθος του κράτους και τον πληθυσμό του. Η Γερμανία είχε 29%, η Ελλάδα είχε 12%. Με τη συνθήκη της λισαβώνας, αλλάζει το σύστημα αυτό και εισάγεται η διπλή πλειοψηφία, η οποία τι λέει. Δεν πειράζει, θα σου το πω εγώ το ποσοστό. Για να είναι ισχυρή μία απόφαση, για να θεωρείται ότι λήφθηκε ένα νομοθετικό κείμενο, μία απόφαση, πρέπει ταυτόχρονα η απόφαση αυτή να συγκεντρώνει το 55%, άρα από τα 28% το 55%, 15% ας πούμε. Πού ταυτόχρονα? Είναι ένα μεγαλύτερο μέρος από τα 62% του πληκτισμού στους ανθρώπους. Δεν θα σας πω. Ταυτόχρονα η απόφαση πρέπει να είναι έγκυρη να θεωρείται ότι έχει ληφθεί, πρέπει να έχει ταυτόχρονα την πλειοψηφία του 55% των κρατών ελών, που εκπροσωπούν το 65% του πληθυσμού της Ένωσης. Άρα η πολιτική σημασία της διπλής πλειοψηφίας ποια είναι? Ναι, δηλαδή τι θέλει να πετύχει η διπλή πλειοψηφία. Να υπάρξει όχι μόνο ένας μεγάλος αριθμός κρατών που θα υποστηρίξει μια απόφαση, αλλά να εκπροσωπούνται στην απόφαση αυτή και η πλειοψηφία του πληθυσμού. Δηλαδή να μην μπλοκάρει, να μην παρακάμψουν τη Γερμανία και τη Γαλλία οι 15-20 υπόλοιπες χώρες και ταυτόχρονα μην μπορούν οι 5 μεγάλες να αγνοήσουν. Οι 5 μεγάλες είναι το 65% ή είναι το 55% των κρατών. Έξυπνη. Λοιπόν, η διπλή πλειοψηφία σε ποιο όργανο εφαρμόζεται? Ωραία. Πού βρίσκουμε πηλώνες? Στην δομή που διαμορφώνει το Maastricht. Για να μιλήσουμε λίγο για τους πηλώνες που είναι το αγαπημένο σας θέμα. Κίονες. Και κιονόκρανα να μου το γράψεις, θα το δεχθώ. Και κολώνες να μου το πεις, θα το δεχθώ επίσης. Και κολωνάκια άμα θες. Δέχομαι και κολωνάκια. Πηλωνάκια δεν υπάρχουν. Λοιπόν, οι κίονες, πηλώνες, κολώνες του σπιτιού μας, ας πούμε, τι συνιστούν? Είναι μια δομή των αρμοδιοτήτων ή των αρμοδιοτήτων των οργάνων της Ένωσης. Είναι η χρήση από τα ίδια όργανα διαφορετικών διαδικασιών, ανάλογα με τους τομείς στους οποίους λαμβάνουν τις συγκεκριμένες αποφάσεις. Ποιοι είναι οι πηλώνες του Maastricht, οι κίονες του Maastricht? Σωστά, μέχρι εδώ. Άμα είμαι καλός εκείνη τη μέρα, μπορώ να βάλω. Οι πηλώνες είναι 1, 2, 3, 4. Λοιπόν, λέγε. Μόνο? Ένας τομέας, ο πρώτος πηλώνας, τι αφορά? Πώς το λέμε όλο αυτό? Την παλιά συνθήκη της Ρώμης, την ευρωπαϊκή κοινότητα. Ο πρώτος πηλώνας του Maastricht είναι ότι υπήρχε στο παρελθόν, στην παλιά συνθήκη της Ρώμης. Ω, ναι, περιβάλλον, συνοχή, παιδεία, γεωργία, αλληεία, περιφερειακή ανάπτυξη, όλα αυτά. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του πηλώνα αυτού? Ποιος προτείνει? Η Επιτροπή. Ποιος ψηφίζει μόνο του, με παρέα? Το Συμβούλιο Υπουργών και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Και ποιος είναι ο ρόλος του δικαστηρίου? Την νομιμότητα. Δεν χρησιμοποιούμε τον όρο συνταγματικότητας στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, γιατί είναι ταμπού. Λοιπόν, εξετάζει τη νομιμότητα των αποφάσεων. Ο δεύτερος πηλώνας, η ΚΕΠΑ. Τι είναι η ΚΕΠΑ? Τι είναι αυτό? Δεν υπάρχει άλφα. Είναι η θεσμοθέτηση της παλιάς ευρωπαϊκής πολιτικής συνεργασίας. Τι εννοούμε με τον όρο ευρωπαϊκή πολιτική συνεργασία? Η συνεργασία που άτυπα είχε ξεκινήσει από τη δεκαετία του 70, μεταξύ των χωρών της κοινότητας, για συντονισμό της εξωτερικής τους πολιτικής, των διπλωματικών επαφών κλπ. Αυτή η μορφή συνεργασίας που ήταν άτυπη, και τι εννοούμε όταν λέμε ότι ήταν άτυπη. Πώς αντιλαμβάνουμε όμως ότι ήταν άτυπη? Τι? Ναι, δηλαδή... Ήταν μια συνάντηση, αυτό που αποφάσιζαν όμως δεν ήταν δεσμευτικό για κανέναν. Έπρεπε μετά να το ενσωματώσουν, να το υιοθετήσουν. Δηλαδή, λέγανε θα καταγγείλουμε την ρωσική σβολή στο Αυγανιστάν. Δεν σήμανε ότι μετά υπήρχαν επιπτώσεις. Έπρεπε να βγει όντως ο υπουργός, ο Έλληνας, και να πει να καταγγείλουμε την σβολή στο Αυγανιστάν. Μετά το Maastricht, η συνεργασία αυτή αποκτά θεσμικά χαρακτηριστικά, που είναι η ΚΕΠΑ. Τι το ιδιαίτερο, γιατί λέμε ότι η ΚΕΠΑ είναι ένας διαφορετικός πυλώνας. Τι το ιδιαίτερο έχει αυτός ο πυλώνας? Εδώ όπως είναι ομόμο να τα κάνει, το υποφάσισαν από έναν γνωμοδοτή. Από ποιους? Από το Συμβούλιο του Επιβουλίου. Το Κοινοβούλιο? Τσου. Όχι, εδώ δεν συμμετέχει ο γνωμοδοτής. Το Κοινοβούλιο, γνωμοδοτή, ενημερώνεται... Και το Δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα. Και το Δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα. Δηλαδή, θυμάστε την υπόθεση του τύπου... Σας το είχα πει, δεν σας το είχα πει. Α, μπράβο. Τι? Για... Όχι ρε, τον άλλον που τον είχανε... Με το ίδιο όνομα. Το Δικαστήριο δεν ελέγχει τις αποφάσεις της κοινής εξωτερικής πολιτικής. Ο δεύτερος πηλώνας, λοιπόν, είναι η ΚΕΠΑ. Το Ά... Τι σημαίνει? Άρα, τι δεν έχει η ΚΕΠΑ? Και γι' αυτό, με την Νίκη, έγινε η ΕΠΑ. Τι θα πει αυτό? Το 1α είναι... Και το άλλο είναι... Ευρωπαϊκή πολιτική άμυνας και ασφάλειας. Της εξέλιξης, λοιπόν, της ΚΕΠΑ. Τώρα υπάρχει δηλαδή και η ΚΕΠΑ, την οποία τη χειρίζεται ποιος σήμερα? Ποια προσωπικότητα, ποιος θεσμός? Ο αντιπρόεδρος της επιτροπής και ύπατος εκπρόσωπος προεδρεύων του Συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών και διάφορα άλλα πράγματα, που είναι η κυρία Μοκερίνη σήμερα. Στον Τσάκ θα το έλεγες. Και η ΕΠΑ, την οποία τη χειρίζεται η κυρία Μοκερίνη. Ποιος τη χειρίζεται? Όχι εσύ. Ε, όχι μόνος του. Η Ευρωπαϊκή Πολιτική Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας. Η άμυνα δεν υπάγεται στην ΚΕΠΑ. Είναι μια χωριστή διαδικασία. Ωστόσο, πλέον έχουμε και ΚΕΠΑ, που είναι η παραδοσιακή μορφή κοινής εξωτερικής πολιτικής, και έναν ειδικό χώρο, που είναι η πολιτική άμυνας και ασφάλειας. Η Ευρωπαϊκή Πολιτική Άμυνας και Ασφάλειας. Τι είναι ο τρίτος πυλώνας? What is the third pillar? Είναι ο τομέας, ο τρίτος πυλώνας. Ένας άλλος πυλώνας. Νέες μορφές συνεργασίας, δηλαδή, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο οποίος περιλαμβάνει την παλιά διακυβερνητική συνεργασία σε μια σειρά θεμάτων που έγιναν επίκαιρα στη δεκαετία του 70 και αφορούσαν το διακρατικό έγκλημα, τη συνεργασία μεταξύ αστυνομικών αρχών, τη συνεργασία μεταξύ δικαστηρίων, την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών, το άσυλο, τη μετανάστευση. Μια σειρά, δηλαδή, τομέων που ανήκουν στις αρμοδιώτες των Υπουργείων Δικαιοσύνης ή των Υπουργείων Εσωτερικών και που λόγω της διεθνικής διάστασης τους είναι χρήσιμο να αντιμετωπίζονται από κοινού. Πείτε μου παραδείγματα, σημερινά παραδείγματα συνεργασίας στον τομέα του τρίτου πυλώνα. Ναι, μια ζδοδυμίση, ας πούμε, που δεν υπάρχει πια τρίτους πυλώνας, είπαμε. Πότε καταργήθηκαν οι πυλώνες? Η Συνθήκη της Λιζαβόνας οδήγησε στην κατάργηση των πυλώνων. Τι είναι η συναπόφαση? Η διαδικασία των κυνοβούλειων μπορείς να αποφασίσεις με το Συμβούλιο των Υπουργών. Πες το. Τι είναι η συναπόφαση? Νομοθετική διαδικασία. Ε, είναι μια διαδικασία νομοθετική, βάσει της οποίας το Κοινοβούλιο εντέχει μαζί με το Κοινοβούλιο, ισότιμα με το Κοινοβούλιο, στην λήψη των νομοθετικών αποφάσεων. Η συναπόφαση λοιπόν είναι η πρώτη μορφή. Πότε απέκτησε αρμοδιότητες το Κοινοβούλιο? Πότε απέκτησε τις πρώτες νομοθετικές του αρμοδιότητες το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο? Με την ενιαία πράξη. Τότε υπήρχε συναπόφαση. Πότε εμφανίζεται η συναπόφαση? Με το μάστι. Σήμερα πώς τη λέμε? Τη λέμε συναπόφαση. Απ, σας έπιασα. Νομίζω ότι διαβάσατε. Συνήθις νομοθετική διαδικασία. Έτσι, δεν θα σας το βάλουμε, μην φοβάστε. Πήγε να το γράψει κατευθείαν ο άλλος. Τι είναι η λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία? Πες το πιο σωστά. Σε ποιο πλαίσιο? Νομοθετική αρμοδιότητα των πολιτών. Δηλαδή, ψηφίζουν οι πολίτες. Μπορούν να προτείνουν. Μπορούν να προτείνουν στην Επιτροπή να κάνει τι? Μπορούμε να μαζέψουμε υπογραφές και να προτείνουμε στην Επιτροπή να διαγράψει το χρέος της Ελλάδας εντός των αρμοδιωτήτων της. Να κάνει τι? Να ξεκινήσει μια νομοθετική πρωτοβουλία. Νομοθετική διαδικασία. Δηλαδή, μαζεύω πολλές υπογραφές. Όλες από τη Γερμανία? Από όλες? Ξεφύγαμε, μας ξεφύγει η Μάλτα, χάσαμε. Από οχτώ νομίζω είναι, εφτά είναι. Τέλος πάντων, από ένα σημαντικό αριθμό χωρών λέει η συνθήκη. significant number. Όχι, δεν διευκρινίζεται από πόσες. Όχι, δεν διευκρινίζεται από πόσες, από σημαντικού. Υπάρχει και η φαραμοστική νομοθεσία. Θες να σου φέρω το νόμο? Όχι. Άσε, καλύτερα. Λοιπόν, υπάρχει μια οδηγία που λέει πώς να πιάσει. Δηλαδή, η οδηγία λέει πράγματα πρακτικά. Δηλαδή, πώς διαπιστώνεται ότι υπέγραψε από παγεωργείου. Που πάει και υπογράψει ένα χαρτί έτσι και φεύγει. Μπορεί να δώσει τα στοιχεία του. Ποια στοιχεία? Πόσο καιρό ξεκινάει η διαδικασία. Πόσο κρατάει μέχρι να μαζέψουμε ένα εκατομμύριο ή πρέπει να γίνει αυτό μέσα σε τρεις μήνες. Πόσο υπολογίζεις το σημαντικό. Δηλαδή, αρκεί ένας Πρωτογάλος και βγάλαμε την Πρωτογαλία ή πρέπει να έχεις ένα ποσοστό Πρωτογάλων. Αυτά είναι που λέει, δεν θα σας τα ρωτήσω. Καλό είναι, τα ξέρεις όμως. Δεν θα ξεκινήσει καμία νομοθετική πρωτοβουλία, μη ξέρεις τι να κάνεις. Με την Ευρωπαϊκή, επιτέλους με την Συνθήκη της Λισαβώνας, επιτρέπεται η αποπομπή ενός κρότους από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σωστά. Ναι. Διώξιμο. Εκδίωξη. Απομάκρυνση. Δεν προβλέπετε. Τι προβλέπετε? Αποχώρηση. Θελούσια έξοδος είναι αυτό που θέλω να πάρω εγώ, αλλά δεν μου το δίνουνε. Και κάθομαι εδώ πέρα. Τι διαφέρει η αποχώρηση από την αποπομπή? Δεν μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω των οργάνων, δηλαδή μετά από έγκυμα των κρατών, να δώσει μια χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν μια χώρα έχει, πες το. Η αποχώρηση. Ναι. Η αποχώρηση είναι η κρίση της πράξης της χώρας. Και μπορούσε να διώξει άλλη. Σωστά. Εάν ένα κράτος γίνει δικτατορία, μπορούμε να το διώξουμε αυτό από την Ευρωπαϊκή Ένωση? Αυτώματα. Να φύγει, ρε παιδί μου, αλλά πώς? Γίνεται πραξικόπημα αύριο το πρωί στην Κύπρο. Όχι στην Κύπρο, είναι υπερίπλοκο. Γίνεται πραξικόπημα αύριο το πρωί στην Ποτογαλία. Που έχει και παράδοση. Ανεβαίνει ο στρατηγός Βιντέλλα, ας πούμε, στη κυβέρνηση. Και λέει, θα σας βάλουμε στο γύψο, γιατί στις Ποτογάλοι δεν αντέχετε τη δημοκρατία πολύ. Την άλλη μέρα το πρωί μαζεύονται οι υπόλοιποι 27 και διώχνουν την Ποτογαλία από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Λέει, θα βάλουν κάποιες κυρώσεις και θα καταλάβουν. Τι κυρώσεις? Αυτό είναι το δέο κόλπο. Δεν το είχα σκεφτεί. Τι μπορεί να κάνει όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση σε μια τέτοια περίπτωση. Αναστολή ιδιότητας είναι το μόνο που μπορεί να χρησιμοποιήσουμε. Λοιπόν, ποιος ήτανε ο Βερναδάκης. Πες μου, ο Βερναδάκης ποιος ήταν. Ένας απλός οικονομολόγος και του δώσανε... Στο πρώτο μέρος. Στο δεύτερο όχι. Τι ήταν ο Βέρνερ. Πρωθυπουργός. Ποιος Πολωνίας, παιδιά. Το 1970. Του Λουξενβούργου ήτανε. Και τι ανέλαβε να κάνει ο Έρμος με το σχέδιό του, το οποίο έμεινε στην ιστορία ως σχέδιο Βέρνερ. Πότε. Πότε παιδιά το 1800, το 1900, το 2000. Στις αρχές της ακαετίας του 70, ξεκίνησε για πρώτη φορά η προσπάθεια νομισματικής ενωποίησης της Ευρώπης. Μετά από μια πρόταση μιας επιτροπής υπό την προεδρία του Βέρνερ. Πέτυχε αυτή η διαδικασία. Όχι. Γιατί. Δηλαδή. Τι είχε πάθει το δολάδιο. Κατάρρευσε τον Πρέτον Κούτζ. Το κτίριο. Το σύστημα στον Πρέτον Κούτζ. Γιατί κατάρρευσε τον Πρέτον Κούτζ. Είναι μια μεγάλη ερώτηση. Ποια ήταν η βασική αρχή του Πρέτον Κούτζ. Πες το. Τι θα πει δηλαδή αυτό. Μια πρόταση θέλω. Σε τι στηρίζονταν το σύστημα. Τίνος. Δεν είπα. Το βασικό στοιχείο του μεταπολεμικού διεθνούς οικονομικού συστήματος. Ήταν ότι το ποιο ήταν το νόμισμα αναφοράς στις διεθνείς συναλλαγές. Το δολάδιο. Γιατί. Γιατί το δολάδιο επέτρεπε την μετατρεψιμότητα του δολαρίου σε χρυσό. Δηλαδή κάθε δολάδιο που είχες είχε μία αντιστοίχηση. Μπορούσε να μετατραπεί σε χρυσό. Το 71 καταραίει το σύστημα. Δηλαδή αποσύρει. Ποια μέρα. Το 15 Αύγουστο του 71 γυρίζοντας από την εκκλησία. Ο Νίξον τι κάνει. Λέει παιδιά δολάρια όσα δολάρια είχατε χάσατε. Δεν έχετε πια χρυσό. Έχετε δολάρια. Μείνει σχητό όμως είμαστε ισχυρό νόμισμα. Σας θυμίζει τίποτα. Ελπίζω όχι. Συνεχίζουμε. Λοιπόν. Θα τα πούμε την άλλη βδομάδα. Λοιπόν. Θα σας φέρω εκτάκτως για να αλλάξουμε την ύλη. Λοιπόν. Τι αποτέλεσμα είχε η διακοπή της μετατρεψιμότητας του δολαρίου σε χρυσό. Το πετύχανε. Αλλά ματέως διότι με την απόσυρση της μετατρεψιμότητας η διεθνής οικονομία μπαίνει σε μια φοβερά μακρά περίοδο οικονομικής αναστάτωσης που σαν αποτέλεσμα είχε και το πάγομα των διαδικασιών οικονομικής ενοποίησης της ΕΟΚ. Τι αντικαθιστά αυτό με το φίδι. Ένα τόσο απλό πράγμα. Είπατε τέτοιο πράγμα εγώ. Καλά να μην το βάλουμε το φίδι. Αλλά όχι προσέξτε δεν θα βάλω τι ήταν το περιεχόμενο του φιδιού. Άμα είναι να σας πω ας πούμε μια ερώτηση του στυλ. Σε τι αναφέρεται το νομισματικό φίδι. Πότε έφυγε το φίδι από το τούνελ. Καλά άσε μπορεί να το δω. Θα βάλω εξτρά ερώτηση. Φίδι άνω και κρατοτελεία. Είναι ένα λεπτό πέραν της πλάκας όμως. Είναι σημαντικό να μπορείτε να καταλάβετε τη λογική της σύνδεσης των νομισμάτων μεταξύ τους. Γιατί το ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα λειτουργεί περίπου όπως λειτουργούσε παλιότερα και το φίδι. Δηλαδή ποια είναι η βασική αρχή του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος. Δηλαδή... Τι θα πει αυτό. Κάτω συμπλήν είναι ρε παιδάκι μου. Δεν είναι ακολουθία. Τι τέτοιχε το 225. Είπαμε φίδια δεν θα βάλουμε. Αν δεν μπορεί να μη σας βάλει το νομισματικό σύστημα. Τι. Ας το φίδι. Τι θα πει. Ποια είναι η βασική αρχή του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος. Να παραμένουν οι ισοτιμίες των νομισμάτων των χωρών σε κοντινά ποσοστά. Δηλαδή να μην υπάρχουν μεγάλες διακυμάνσεις. Οι διακυμάνσεις που επιτρέπονται είναι συμπλήν 25%. 2,25%. Συγγνώμη. Με συγχωρείτε. Αν υπάρχει τάση να ανεβαίνει το ένα νομισμα ή να πέφτει το άλλο νομισμα. Τι γίνεται. Πώς εμποδίζεις την μεγάλη διακύμανση. Πώς υποτιμάς. Λες ότι το κάνουν 30%. Ποιος αγοράζει ο Παπαγεωργίου. Τι προνόμια. Πώς το κάνεις αυτό παιδιά. Αν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Έχεις την οικονομία της Τουρκίας και την οικονομία της Συρίας. Γειτονικές χώρες. Έτσι η Συρία έχει δινάρια η Τουρκία έχει λίρες. Η σχέση λίρας διναρείου είναι μία λίρα 100 δινάρια. Εσύ που έχεις και λίρες και δινάρια και μία εικόνα της κατάστασης. Τι κάνεις. Πουλάς τα δινάρια γιατί. Δεν φαίνεται να πάει καλά. Προσπαθείς να ξεφορτωθείς τα δινάρια σου. Εάν η Συρία και η Τουρκία θέλουν να κρατήσουν τα νομίσματά τους κοντινά. Δηλαδή να μην υπάρχουν μεγάλες διακυμάνσεις. Εγώ που είμαι τράπεζα ή που είμαι ο Παπαγεωργίου. Πάω και λέω τα δινάρια τα δίνω πάρετε δινάρια. Εσύ που είσαι Τούρκος θα μου πεις η ισοτιμία είναι 1 λίρα 100 δινάρια. Θα μου πεις τα παίρνω. Ευχαριστώ. Τι θα μου πεις. Μπορεί να μην μου πεις όχι. Μπορεί να μου πεις τα παίρνω μία λίρα αλλά δεν σου δίνω 100 δινάρια. Μάλλον δεν σου ζητάω. Για να σου δώσω μία λίρα θέλω 150 δινάρια. Διότι τόσο υπολογίζω εγώ την οικονομία της Συρίας. Αυτό τι σημαίνει. Τι είναι αυτό. Όταν η αγορά λέει ότι δεν είναι 1% λέει είναι 1% 50. Υποτίμηση του διναρίου. Πέφτει, πέφτει, πέφτει το δινάριο. Εάν θες να κρατήσεις τις σχέσεις το 2,25% Τι πρέπει να κάνεις εσύ. Είτε η τράπεζα της Συρίας είτε η τράπεζα της Τουρκίας. Να αγοράσεις το νόμισμα το οποίο πέφτει για να κάνει τι. Ναι, σωστό είναι να το αγοράσεις. Γιατί όμως. Για να μην υπάρχει μεγάλος όγκος του νομίσματος που πέφτει στην αγορά. Να μην υπάρχουν δηλαδή 300 δις εκατομμύρια δινάρια αλλά 250. Και κατά συνέπεια να κρατήσεις μία ισοδοπία. Ή το άλλο που μπορείς να κάνεις αν δεν θες να αγοράσεις δινάρια είναι να βγάλεις στην αγορά λίρες. Να ρίξεις και την τιμή της λίρας κατά συνέπεια. Αυτό γινόταν στο ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα. Σε ποιον νόμισμα υπήρχε πίεση ανατίμησης, κατά την άποψή σας, ήδη από τη δεκαετία του 70 και του 80. Στα ευρωπαϊκά. Στο Μάρκο. Ποιο νόμισμα είχε μεγάλη πίεση υποτίμησης? Η λιρέτα κυρίως και τα άλλα. Δηλαδή στην ευρωπαϊκή οικονομία στη δεκαετία του 80 υπήρχε μία τάση συνεχούς ανατίμησης του Μάρκου και μία τάση συνεχούς υποτίμησης της ιταλικής λιρέτας. Κατά συνέπεια υπήρχε μία προσπάθεια αγοράς λιρέτας από τις υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες και δυο χέντευσης στην αγορά Μάρκων, για να κρατείται ισοτιμία. Αυτό δεν είναι τελείως διαφορετικό από την έννοια του τούνελ και του φιδιού, αλλά φοβάστε το τούνελ και το φίδι, το νομισματικό σύστημα το διαβάσετε ωστόσο. Τούνελ και το φίδι, το νομισματικό σύστημα το διαβάσετε ωστόσο. |
