| μάθημα φαρμακευτικής: Παρακαλώ. Θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε μερικά σχετικά απλά μόρια, που έχουν όμως περισσότερα από δυο άτομα, που έχουν περισσότερα από τρία άτομα, που έχουν περισσότερους από έναν δεσμούς μεταξύ κοινωνικών ατόμων. Κλασική περίπτωση, κάποιοι υδρογων άνθρωκες, θυμάστε ακόμα από τα γυμνασιακά σας χρόνια, υποθέτω, τα Αλκάνια, τα Αλκένια και τα Αλκίνια. Ξαναθυμίζω εκείνο το «εν» στην κατάληξη, εκείνο το «ιν», σημαίνει ότι έχουμε μια κορεστότητα. Τι θα πει για μας σε κορεστότητα, έχουμε αναλογία υδρογών προς τον άνθρωπο, λιγότερη από τη θέση να είναι μεγαλύτερη δυνατή. Τη μεγαλύτερη δυνατή αναλογία υδρογών προς άνθρωπο έχουμε στο Μεθάνιο και στα Αλκάνια, τα οποία τα συνηθίζουμε και τα λέμε κορεσμένους υδρογων άνθρωκες. Για να δούμε λοιπόν τους πιο απλούς από τους υδρογων άνθρωκες που έχουν περίεργη κατανομή ηλεκτρονιών, που έχουν περισσότερος από έναν δεσμούς ανάμεσα στο μωριό τους. Ακετιλένιο ή Εθηλένιο. Εντάξει, βλέπετε και στις δύο περιπτώσεις, το «εν» είναι εκεί πέρα για να δηλώσει αυτή την ακορεστότητα. Ακετιλένιο, που είναι το εμπορικό όνομα, το πράγματος, και Εθήνιο, που είναι το τυπικό σύμφωνο με τη διεθνή ουραλογία, εν. Είναι ακόμα πιο ακόρεστο. Φυσικά εσείς ξέρετε τους Μωριακούς τύπους, τους έχω γράψει εκεί πάνω φροντίζοντας να μην υποδηλώσω καθόλου τι δεσμοί υπάρχουν στο Μωριό, αλλά εσείς ξέρετε ότι τελικά καποστήρισαμε να καταλήξουμε να έχουμε στο Εθένιο έναν διπλόδεσμο ανάμεσα σε δύο άνθρωκες και στο Εθήνιο ή Ακετιλένιο έναν τριπλόδεσμο. Άλλα, ας ξεκινήσουμε όπως μας τα είπε ο καλός μας φίλος ο Λιούις. Τι μας είπε ο Λιούις, καταρχήν ζωγραφίζω τα άτομα και στη συνέχεια προσπαθώ να κατανύμω κάπου στα ελεκτρόνια της εξωτερικής τους τροχιάς. Τέσσερα ελεκτρόνια έχει ο άνθρωπος στην εξωτερική του τροχιά, από ένα έχει κάθε ιδρογόνο και στο Εθένιο η αναλογία είναι αυτή, ένας άνθρωπος με δύο ιδρογόνα, μόνο που αυτό κατά κανένα τρόπο δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις του να είναι ο άνθρωπος τετρασενής. Το ότι ο άνθρωπος είναι τετρασενής είναι κάτι γνωστό από το 1880, περίπου, από το Λεμπέλ και το Βανχόφ, έτσι, από εκείνο τον καιρό. Κατασύ να πει αν κάποιος μας δώσει αυτή τη στιχειομετρία, έχω κάτι που έχει η αναλογία άνθρωπα προς ιδρογόνια, ένα προς δύο, θα το πείτε κάτσε εδώ πέρα, πρόκειται για κάποια αλυσίδα με άνθρωπες, δεν μπορεί να στέκει αυτό το πράγμα, εντάξει. Λοιπόν, προφανώς, λοιπόν, έχουμε κι άλλο έναν άθρακα, εδώ πέρα τώρα για να μην μπερδευτούμε θα κάνουμε τα ηλεκτρονιά του σαν να είναι χει, προσέξτε, ξαναθυμίζω, αυτή η διαδικασία που κάνουμε εδώ πέρα είναι κάτι σαν τη λογιστική μας, έτσι, βάζουμε κάτω τα ηλεκτρόνια, τα προσθέτουμε, σύρομε γραμμή και προσπαθούμε να βγάλουμε τα ηλεκτρόνια όπως πρέπει, εντάξει. Σε συνέχεια πάμε να τα τακτοποιήσουμε έτσι ώστε το κάθε άνθρωπο να είναι ευχαριστημένο, το ιδρογόνο θυμίζω δύο ηλεκτρόνια στην εξωτορική δοτορφιά, ένα που έχει και ένα που θα πάρει, άρα έναν δεσμό θα σηματίσει και ο άνθρωπος στη συγκεκριμένη περίπτωση οκτώ, αφού βρίσκεται στη δεύτερη περίοδο. Όλο αυτό είναι λογιστική, δεν υπάρχει πουθενά κανένα ηλεκτρονιάκι που μπορώ να το ξεχωρίσω και να το συμβολίσω εγώ, χει ή συν ή οτιδήποτε άλλο, είναι δικά μου σύμβολα προκειμένου να θυμάμαι αυτά ήταν τα ηλεκτρόνια που ένικαν εδώ, αυτά εκεί, αυτά εκεί, μην ξεχάσω κάποιο, μην βάλω κάτι παραπάνω, κάτι παρακάτω ή όλα τα σχετικά. Το πού βρίσκεται το ηλεκτρόνιο στο τέλος είναι κάτι για το οποίο έχουμε πει μερικά πράγματα και θα πω μερικά ακόμα. Να λοιπόν και άλλα δύο υδρογόνα εδώ και ας αρχίσω από τα εύκολα. Τα εύκολα είναι τα άτομα του υδρογόνου. Υδρογόνο πρώτη περίοδος έχει κυριοκρατικό ρυθμό 1, το μόνο τροχιακό που έχει διαθέσιμο για να κάνει οτιδήποτε είναι το 1s, κατά συνέπεια αυτή είναι εξωτερική τροχιά και συμβιώνεται με δύο ηλεκτρόνια. Το καθένα από τα υδρογόνα έχει διανελεκτρόνιο, κατά συνέπεια χρειάζεται άλλο 1, βλέπετε πόσο εύκολα το σβήνω από εδώ και το πηγαίνω εκεί. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα, εντάξει πραγματικά είναι μια ζωγραφιστική απεικόνιση του πράγματος. Το ίδιο και εδώ. Έρχεται τούτο εδώ, έρχεται τούτο εδώ. Τότε αμέσως αμέσως έχω 1, 2, 3, 4 υδρογόνα όλα ευχαριστημένα. Έχουν φτάσει σε μια ενεργειακή κατάσταση που είναι σταθερή και σταθερότερη ενεργειακή κατάσταση είναι συμβιωρωμένη εξωτερική τροχιά. Η 1 είναι η εξωτερική τροχιά από το υδρογόνο, η 1 τροχιά λοιπόν είναι συμβιωρωμένη, το 1 είναι το τροχιακό συμβιωρωμένο. Οι άνθρακες τώρα έχουν ο καθένας από 4 ηλεκτρόνια που είχε πριν, συν 2 που έχει δεχτεί από τα 2 ηλεκτρονιά, 6. Κατά συνέπεια ο κάθε άνθρακας ψάχνει αλλα 2 ηλεκτρόνια για να συμπιρώσει την οκτάδα του, έτσι. Για μας λοιπόν τώρα είναι τόσο απλό και τόσο προφανές να φανταστούμε ότι αυτά τα ηλεκτρόνια αυτού του άνθρακα και αυτά τα ηλεκτρόνια αυτού του άνθρακα έρχονται και σχηματίζουν δύο δασιμούς μεταξύ τους. Να λοιπόν η ωραία οκτάδα αυτού του άνθρακα, 4 και 4, 8 ηλεκτρόνια, να και η οκτάδα το άλλο άνθρακα, 4 και 4, 8. Πώς θα κάνουμε τη συντομογραφία αυτής εδώ πέρα της επικόνισης. Κάπως έτσι. Και σε πάρα πολλά παλιά βιβλία θα δείτε ακριβώς αυτή εδώ την επικόνιση. Εντάξει. Θα δούμε στη συνέχεια αν με τη σύγχρονη αντίληψή μας αυτό είναι σωστό. Αν δηλαδή αυτή εδώ είναι ορθή γωνία και αυτή επίσης είναι ορθή γωνία. Εντάξει. Και έχουμε λοιπόν εδώ πέρα δύο δεσμούς ανάμεσα σε αυτά τα δύο άτομα άνθρακα. Όπως το θυμόμαστε ήδη έτσι από τα 10 μας χρόνια. Παρατήρηση. Αυτή η δύο δεσμή ανάμεσα στα δύο άτομα άνθρακα προφανώς δεν μπορεί να είναι ισότιμη. Προφανώς το πιο εύκολο πράγμα να σκεφτεί κάποιος για δεσμό είναι το ένα άτομα άνθρακα, το άλλο άτομα άνθρακα. Στην κατεύθυνση του αξονά τους έρχεται ένα τροχιακό του ενός, ό,τι κι αν είναι αυτό, ένα τροχιακό του άλλου, γίνεται η επικάλυψη και σχηματίζεται ένας δεσμός. Αυτό το τροχιακό τι θα είναι. Θα είναι σίγμα τύπου. Θα είναι συμμετρικό γύρω από αυτόν τον άξονα του δεσμού. Προφανώς ο δεύτερος δεσμός δεν μπορεί να είναι ακριβώς εκεί. Δεν μπορεί αυτός ο άνθρακας να έχει δύο τροχιακά που κοιτάς την ίδια κατεύθυνση. Εντάξει, θα σημαίνει ότι είναι ακριβώς το ίδιο τροχιακό, κατά συνέπεια έτσι πέφτουμε σε αντίφαση. Ένα τροχιακό λοιπόν εδώ πέρα του άνθρακα, ένα το άλλο άνθρακα, γίνεται ο σύμμα δεσμός και με κάποιο τρόπο κάπως γίνεται και ένας άλλος δεσμός. Μέχρι τώρα τι άλλο τρόπο έχουμε δει για να γίνεται άλλος δεσμός εκτός από πάνω στον άξονα του δεσμού. Ο πλάγιος τροχιακός με πλάγια επικάλυψη. Κάπως λοιπόν θα υπάρχει κάτι, κάποιο τροχιακό του ενός και του άλλου άνθρακα που θα κάνουν με κάποιο τρόπο μια πλάγια επικάλυψη και θα σηματίζεται και ο δεύτερος δεσμός. Αυτός ο δεύτερος δεσμός προφανώς δεν μπορεί να είναι ένα σύγμα δεσμός. Θυμάστε τι είχαμε πει για τα σύγμα τροχιακά. Είναι συμμετρικά γύρω από τον άξονα του δεσμού. Αν έχω μια πλάγια επικάλυψη κάποιου τροχιακού, θα έχω μια φάση εδώ και κάποια άλλη φάση από την άλλη μεριά. Συνήθως αυτό το πράγμα δεν είναι συμμετρικό γύρω από τον άξονα του δεσμού. Κατά συνέπεια, από τη στιγμή που έχω διπλό δεσμό εδώ πέρα, σίγουρα ο ένας δεσμός είναι σύγμα και σίγουρα ο δεύτερος δεσμός θα είναι πτύπο. Θα έχουμε σύγμα και π δεσμό, σύγμα και π δεσμικό τροχιακό. Κατά συνέπεια, ας το σκεφτούμε λίγο, ας θυμηθούμε τι γίνεται με την επικάλυψη όσο μεγαλύτερη είναι τόσο μεγαλύτερη σταθερότητα έχω στο σύστημα, πολύ μεγαλύτερη είναι η επικάλυψη όταν έρχονται κατά κεφαλή, είναι τα τροχιακά πάρα όταν έρχονται πλάγια. Κατά συνέπεια ο σύγμα δεσμός θα είναι αρκετά σταθερότερος, ο π δεσμός θα είναι αρκετά στενέστερος. Τι σημαίνει αυτό για εμάς? Σημαίνει ότι αν η ενέργεια του απλού δεσμού είναι 300 μονάδες ενέργειας, οτιδήποτε ενέργεια, ο διπλός δεσμός δεν έχει ενέργεια 600 μονάδες, σίγουρα όμως είναι πολύ παραπάνω από τις 300. Δεν υπάρχει γραμμικότητα σε αυτή τη σχέση, υπάρχει όμως αναλογία. Απλός δεσμός τα άτομα πιο μακριά, μικρή ενέργεια δεσμού, διπλός δεσμός αλλά μέσα στα ίδια άτομα, μεγαλύτερη ενέργεια δεσμού τα άτομα πιο κοντά, τριπλός δεσμός ακόμα περισσότερο. Φυσικά καταλαβαίνετε ότι για τέτοιου είδους στοιχεία για τα οποία μιλάμε, άνθρακα, άζωτο, οξυγόνο κλπ, της δεύτερης περίοδο δεν υπάρχει περίπτωση να έχουμε τετράπλο δεσμό. Εντάξει, γιατί εκείνο μπορείτε να φανταστείτε είναι ένα σύγμα δεσμό σε αυτοίου τύπου και πλάγια επικάλυψη με τα πέτροχιακά που μείναν ελεύθερα. Δεν υπάρχει τέταρτο πέτροχιακό, δεν υπάρχει κάτι άλλο που να είναι κάθετο στον άξονο του δεσμού. Εντάξει. Σε πώς θα μπορούσαμε να έχουμε το πολύ τριπλό δεσμό, όπως θα δούμε ή φαντάζομαι ότι ήδη καταλαβαίνετε, θα έχουμε στην περίπτωση του Ακυτελενίου ή του Εθνίου. Το Εθνίου. Εντάξει. Σύγμα, λοιπόν, και πειδεσμός. Οπωσδήποτε θα σχηματιστεί ο σύγμα δεσμός και θα σχηματιστεί και κάποιος π με πλάγια επικάλυψη κάποιων τροχιακών. Θα δούμε ποια είναι αυτά. Εντάξει. Μπορούμε να κάνουμε βεβαίως το ίδιο και στην περίπτωση του Ακυτελενίου. Έτσι. Πάλι είναι η ίδια ιστορία. Να ο ένας άνθρακας με το ιδρογόνο του. Να και ο άλλος άνθρακας με το δικό του ιδρογόνο. Προφανώς το κάθε ιδρογόνο είναι ευχαριστημένο. Οι άνθρακες έχουν ένα, δύο, τρία, τέσσερα ηλεκτρόνια, πέντε, έτσι, τώρα που έχει κάνει το δεσμό του. Το ίδιο και εδώ πέρα. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε. Συνεπώς, κοινή συνησχωρά των ηλεκτρονίων, τρία ζευγάρια από ηλεκτρόνια ανάμεσα στους δύο άνθρακες, έτσι. Νάτη λοιπόν η ωραία οχτάδα του ενός άνθρακα. Νάτη και η ωραία οχτάδα του άλλου άνθρακα. Η περιγραφή του συστήματος σε αυτό είναι αυτή εδώ πέρα. Και βεβαίως έχουμε σίγμα και έναν πι και προφανώς κι άλλον ένα πι δεσμό. Εντάξει. Φαντάζομαι δεν είναι τραγικότητο εδώ πέρα, εντάξει. Ακόμα δηλαδή και αν κάποιος δεν το είχε ακούσει ποτέ ή δεν είχε κάνει κάτι τέτοιο σε προηγούμενη απαφή του με τη χημία, θα μπορούσε σχετικά εύκολα να καταλήξει εδώ. Ξεκινώντας από την αρχική θεώρηση, ποια είναι η τελεκτρονιά μουσθένους, τι προσπαθώ να κάνω με τους δεσμούς, έτσι και όλα τα συγκεκριμένα. Ωραία. Ξέρω έχω κάτι σχετικά με τη γεωμετρία αυτών των μωρίων. Και για να το ξανθημίσω, στη χημία ένα από τα πράγματα που μας ενδιαφέρει πάρα πολύ είναι να μπορέσουμε κάπως να προσδιορίσουμε τη γεωμετρία ενός πράγματος. Εντάξει. Γιατί αν μπορώ να προσδιορίσω τη γεωμετρία κάποιου πράγματος, καταλαβαίνω αν κάποια ομάδα του είναι ή δεν είναι δραστηκή. Εντάξει. Για παράδειγμα, θυμηθείτε αυτό που έχετε ακούσει για τις διάφορες ασυμικές δράσεις. Ένα έζιμο δεν λειτουργεί πάντοτε, είναι κάποιες περιπτώσεις κάτω από τις οποίες δεν λειτουργεί. Γιατί σάμα δεν λειτουργεί ένα έζιμο? Διότι δεν θέλει. Γιατί δεν θέλει, διότι οι συνθήκες είναι τέτοιες που δεν του επιτρέπουν να δράσει. Τι κάνει ένα έζιμο? Παίρνει μέρος σε μια αντίδραση. Γιατί? Γιατί έχει κάπου μια ομάδα και αυτή η ομάδα πάει και κάνει μια άλλη επιδράση. Με ό,τι είναι αυτό, με το υπόστρωμα. Εδώ. Το έζιμο είναι ένα μεγάλο μόριο και έχει εδώ κάπου αυτήν την ομάδα. Αν κάπως εγώ αλλάξω τη γεωμετρία του συστήματος και αυτή η ομάδα αρκεί να διπλωθεί προς τα μέσα. Ξακολουθεί και υπάρχει. Το μόριο δεν έχει χαλάσει, αλλά η ομάδα, αντί να κοιτάει προς τα έξω και να κάνει την άλλη επιδρασία της, έχει γύρισει προς τα μέσα. Μπορεί να κάνει τώρα τη δουλειά που θέλει. Όχι. Το μόριο το έχω, την εζημική δράση δεν έχω. Εντάξει. Υπάρχουν, λοιπόν, συνθήκες, κυρίως θερμοκρασίας και δεσθερβόντως ΠΧ, κάτω από τις οποίες οι ορισμένοι έζιμο δεν δουλεύουν. Γιατί? Γιατί έχει αλλάξει η γεωμετρία τους. Και για να αλλάξει η γεωμετρία κάποιου παράγματος, όπως θα δούμε και σε συνέχεια, αρκεί κάπου να μπει ένα ηλεκτρόνιο ή αρκεί να βγει ένα ηλεκτρόνιο. Και κατά τη συστυχία να σχηματιστεί ή να κατρακυθεί κάποιος δεσμός. Εντάξει. Κατά συνέπεια είναι σχετικά χρήσιμο, έτσι, να μπορούμε κάπως εύκολα να βγάλουμε το συμπέρασμα για τη γεωμετρική διάταξη σε μια περιουφιένου σμωρίου. Αν μπορούμε αυτό να το προχωρήσουμε για όλους τα άτομα, ακόμα και για ένα μεγάλο μόριο, μπορούμε να έχουμε μια σχετικά απλή και ποιοτική προσέγγιση της δομής του. Εντάξει. Υπάρχουν οφεσματοσκοπικές μέθοδοι με τις οποίες έχουμε πάρα πολύ καλή προσέγγιση της δομής των ενώσεων. Εντάξει. Μπορούμε όμως με σχετικά απλούς συλλογισμούς να έχουμε κάποια αρχικά στοιχεία. Και ας ξεκινήσουμε με τούτο εδώ. Έχω λοιπόν εδώ δύο άνθρακες στο μόριο του Εθηνίου, οι οποίοι σχηματίζουν διπλόθεσμα μεταξύ τους. Ωραία. Κάτι για το οποίο έχουμε μιλήσει προηγουμένως είναι ο υβριδισμός. Και είπαμε ότι θα πρέπει σε κάθε περίπτωση, όταν μιλάω για μια Ένωση, να θεωρώ υβριδισμένα και όχι ατομικά τροχιακά των στοιχείων που παίρνουν μέρος. Εντάξει. Γιατί δείξαμε, και το έχουν δείξει πριν από μας πολλοί άλλοι με πάρα πολλά πειραματικά στοιχεία, ότι εκείνα τα τροχιακά, τα οποία υπεύθανε για τη δημιουργία δεσμών, στο μεθάνιο, στην αμμονία, στο νερό, και πίσω από αυτά σε όλες τις άλλες αντίστοιχες ενώσεις. Υδρογονάθρακες, αμμύνες, αλκόλες, εθαίρες, κετώνες κλπ. Εκείνο λοιπόν, που είναι χαρακτηριστικό στοιχείο σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι τι ακριβώς. Ότι οι γεωμετρίες αυτού των τομωρίων περιγράφονται πολύ καλά θεωρώντας τον υβριδισμό. Μέχρι τώρα, εκείνο που είδαμε ήταν στο μόριο του μεθανίου της αμμονίας και του νερού έναν υβριδισμό τύπου S3. Όπου έχω, ας το πούμε, σε ισαγωγικά ανάμιξη του 2S και των τριών 2P ατομικών τροφιακών. Τέσσερις ατομικές συναρτήσεις, τέσσερις υβριδισμένες συναρτήσεις, οι οποίες κατευθεύονται στις κορυφές τετραέδρο. Χοντρικά, είπαμε ότι υπάρχουν και μικρόδιαφοροποίησες, εντάξει, αλλά χοντρικά, τετραετικήν διάδοξη, έτσι, τόσο εγώ των ηλεκτρούνιων, γύρω από τον καθένα, όπου είπαμε, το άνθρακας στο μεθάνιο, το αζότο στην αμμουλία, το οξυγόν στο νερό, εντάξει. Να δούμε λοιπόν εδώ πέρα τι γίνεται. Έχω δύο άνθρακες για τους οποίους έχω κάποιο υβριδισμό, έχω λοιπόν κάποια υβριδισμένα τροφιακά, εντάξει. Σύνεπως, για να μπερδέψω λίγο ακόμα την κατάσταση, απλώς θα κρατήσω εκείνο το σχήμα και θα σβήσω αυτό εδώ. Νάτος λοιπόν ο ένας άνθρακας εδώ πέρα. Να και το υβριδισμένο του τροφιακό, όποιο κι αν είναι αυτό, δεν με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή ακόμα ποιο είναι και τι τύπο. Να λοιπόν και ο άλλος άνθρακας από εδώ, με το δικό του υβριδισμένο τροφιακό. Έχουμε λοιπόν ένα ηλεκτρόνιο εδώ πέρα και ένα ηλεκτρόνιο εδώ, γίνεται η επικάλυψη, σχηματίζεται ο σίγμα δεσμός. Εντάξει, τέλειωσε αυτό. Αυτός είναι ο άξιος του δεσμό, αυτός είναι ο σίγμα δεσμός που θα σχηματιστεί. Ωραία, ψάχνουμε τώρα να βρούμε τον δεύτερο δεσμό. Τι είπαμε έχουμε εδώ πέρα, διπλό δεσμό. Διπλό δεσμό σημαίνει ένα σίγμα και ένα σπί, νάτος ο σίγμα τέλειωσε, πίεδεσμός τώρα, πλάγια επικάλυψη. Πλάγια επικάλυψη θα δημιουργήσει προφανώς μεταξύ κάποιου τροφιακού αυτού εδώ πέρα και κάποιου τροφιακού αυτού εδώ πέρα του ατόμου. Έτσι δεν είναι. Ας υποθέσουμε, έτσι, καταρχήν, πως έχουμε εις παιτρία ευρεδισμό στους δυο άνθρωποι. Υπόθεση είναι. Υπόθεση εργασίας, έτσι. Πως κάνει η κυβέρνηση, θα αυξήσει το φόρο εκεί πέρα και θα δω τι θα γίνει. Δεν μαζεύει λεφτά, τον αυξάνει κι άλλο, ή τον μειώνει. Εντάξει, αυτό. Και εμείς μπορεί να αυξήσουμε ή να μειώσουμε τώρα το ευρεδισμό, αναλόγως. Ας δούμε πως πάντα πράγματα, εντάξει. Αυτό είναι και απκόπιαστο και μόνο λίγη γημολία θα χάσουμε. Και λίγη φαιά ουσία. Εγώ λοιπόν υποστηρίζω ότι θα έχουμε εδώ πέρα ένα εις παιτρία ευρεδισμό. Τι ξέρουμε για τα εις παιτρία ευρύδια στο μεθάνιο, γιατί στο μεθάνιο, γιατί άνθρακες έχουν εδώ, η πιο κοντινή περίπτωση θα ήταν το μεθάνιο, έτσι, παρά η αμμονία ή το νερό. Τι γεωμετρία έχουμε γύρω από το μεθάνιο, γύρω από έναν τετραηδρικό άνθρακα, τετραηδρική. Τι γωνία έχουν τα ευρύδια του, ιδανικά 109.5 μήρες. 109. Το οποίο σημαίνει ότι αν ο άξονας του δεσμού είναι αυτός, κάθετα εδώ πέρα στον άξονα, δεν υπάρχει κανέναν τροφιακός. Δεν είναι για να έχουμε 109 μήρες, θα πρέπει να κινηθώ σε αυτήν την κατεύθυνση. Ομοίως και εδώ, θα πρέπει να κινηθώ σε αυτήν την κατεύθυνση. Ας βάλω και από ένα ηλεκτρόνιο εδώ πέρα και ας περιμένω αυτά να κάνουν επικάλυψη. Σας φαίνεται καλό, βολικό σαν διάταξη. Κατουδένα τρόπο δύνατα να υλεπιδράσουν, θα γράφανε στα παλιά βιβλία. Καθόλου, ποσώς, με το τίποτα, με καμία κυβέρνηση. Αυτό. Σε πώς χρειάζομαι κάτι καλύτερο. Εσπεδίου ευρετησμό. Εσπεδίου ευρετησμό σημαίνει ένα εσ και δύο πετροφιακά. Τα ευρετικά είναι τρία. Τι διάταξη, είπαμε, έχουν στον χώρο τα τρία εσπεδίου ευρετησημένα τροφιακά? Στους κορυφές των αστριγώνων. Που το κέντρο είναι αυτό. Σε να πω σε αυτήν την γωνία θα πρέπει να είναι 120 μήρες. Πάω ακόμα πιο πέρα. Ή αν δεχτώ εσπε ευρετησμό, τι γίνεται? Σκοτωμός γίνεται. 180 μήρες. Το 1 μήριο θα κοιτάει από εδώ και το άλλο από εκεί δεν πρόκειται να κάνω ποτέ επικάλυψη. Άρα, οι ευρετησμένα τροφιακά, είτε εσπε, είτε εσπε δύο, είτε εσπε τρία, δεν υπάρχει περίπτωση να επικαληφθούν και να μου δώσουν αυτόν τον περίφημο πιδέσμα που ψάχνω. Τότε, τότε χρειάζομαι, στην απλούστερη περίπτωση, κάποιο τροχιακό που να είναι κάθετο στον άξονα του δεσμού. Εδώ. Πώς κάναμε στο μόριο του οξυγγόνου, στο μόριο του αζώτου, σίγμα δεσμός τα πΕ και τα πΙ που έρχονταν οι πλάγια, κάπως έτσι αντίστοιχα. Πού να το βρω αυτό το π-ατομικό τροχιακό που θα βρίσκεται κάθετα στον άξονα του δεσμού. Απλώς, όταν πάω να κάνω τον υβριδισμό γι' αυτό εδώ πέρα το άτομο, θα ξεχάσω ένα π-ατομικό τροχιακό απ' έξω. Θα ξεχάσω το π-ατομικό τροχιακό. Αυτό λοιπόν εδώ είναι ένα SP κάτι υβρίδιο, αυτό όμως είναι ένα καθαρό π-ατομικό τροχιακό για τον καθένα από τους δυό ανθρώπινες. Αν ξεχάσω και αφήσω έξω από τον υβριδισμό ένα π-ατομικό τροχιακό για τον καθένα άνθρωπα, πόσο πτροχιακά του μένουν, για να κάνω εγώ το υβρίδιο που θέλω. Είναι το 2΄ και τα τρία 2Π τροχιακά. Ξεχνάω το 1 από τα 2Π τροχιακά, τι μου μένει, 1΄ και 2Π. Άρα αυτό το υβρίδιο εδώ πέρα μπορεί να είναι το πολύ SP δύο τύπου. Και τότε, προφανώς, θα υπάρχουν κι άλλα δύο SP δύο ευρύδια. Τι είπαμε τώρα προηγουμένως για τέσσερις παιδίου υβριδισμένα τροχιακά. Θυμηθείτε, ο συμβολισμός σημαίνει S1-P2. Τρεις ατομικές συναρτήσεις θα μου δώσουν πάλι τα υβριδισμένα τροχιακά. Τρία υβριδισμένα τροχιακά πώς θα διατακτούν γύρω από τον κάθε άνθρακα στις κορυφές ενός τριγόνου. Προφανώς, αν αυτός είναι το κέντρο του όλου του τριγόνου, η μία κορυφή είναι εδώ και επειδή έβαλα εγώ το πετροχιακό έτσι και εδώ, το ένα ευρύδιο θα έρχεται και τότε προς τη μεριά μας και το άλλο προς τη μεριά πίσω από τον πίνακα. Ο υβριδισμός, λοιπόν, θα είναι κάπως έτσι. Τα δύο SP δύο ευρύδια θα είναι αυτά και τότε θα είναι αυτό που θα κάνει το σημαντισμό. Τότε, προφανώς, σε αυτό το επίπεδο είναι κάθετο εκείνο το π ατομικό τροχιακό που ξέχασα, που δεν έβαλα μέσα στον υβριδισμό. Εντάξει, το καταλαβαίνετε. Αν λοιπόν εγώ θεωρήσω ότι παίρνω το S, το PX και το PY τροχιακό, κάνω τον υβριδισμό, πού θα βρίσκονται οι κατευθύνσεις, η λοβή αυτών των τροχιακών. Το S έχει μια συμμετρική συμμετρία γύρω από το άλλο, μια κατανομή σφαιρική γύρω γύρω. Το PX βρίσκεται προς αυτήν την κατεύθυνση αν αυτός είναι αξιόν 6, το PY εκεί. Αν αμυγνύω λοιπόν το S, το PX και το Y και αφιάζω τρεις σχηματικές συναντήσεις, υβριδισμημένες, οι οποίες σε ποιες κατευθύνσεις θα βρίσκονται. Πάνω στο επίπεδο, 6Y. Ποιο τροχιακό ξέχασα να βάλω στον υβριδισμό, το PZ. Συμφωνούμε? Άρα, κρατώντας ένα και ένα P ατομικά τροχιακά έξω από τον υβριδισμό μας, θεωρώντας έως παιδίου υβριδισμημένα τροχιακά για τους δύο άνθρωκες, έχω την ευκαιρία να κάνω με πλάγια επικάλυψη τον πίδεσμο τον οποίο ψάχνω τόση ώρα. Ποια είναι η γεωμητρική διάταξη του Μωρίου του Εθενίου στον χώρο? Σκεφτείτε, ένας άνθρακας και γύρω του τρία υβριδισμένα τροχιακά. Τα δύο υβριδισμένα τροχιακά αυτού του άνθρακα πού θα κατευθεθούν? Προς τη δρογόνα και θα κάνουν τους συγματισμούς. Το τρίτο τροχιακό θα κάνει το σύγματισμό από τον άλλο άνθρακα. Το ίδιο και εδώ. Αυτός ο άνθρακας είναι στο κέντρο ενός τριγόνου που η μία κορυφή είναι εδώ. Οι άλλες δύο κορυφές είναι μία προς την κατεύθυνσή μας και άλλη πίσω από τον πίνακα. Και τα άλλα δύο υδρογόνα βρίσκονται το ένα προς την δική μου κατεύθυνση και τα άλλα πίσω από τον πίνακα. Συνεπώς έχω δύο τρίγωνα τα οποία έχουν έρθει έτσι κατά κεφάλι και έχουν χωθεί τώρα μες στο άλλο. Τα τέσσερα υδρογόνα και οι δύο άνθρακες είναι συνεπίπεδη. Και μάλιστα η γωνία υδρογόνου, άνθρακας και υδρογόνα είναι περίπου 120 μήρες. Περίπου 120 μήρες, γιατί τόσο είναι η γωνία του λεσπαιδίου πληθυσμένων τροχιακών. Τότε ο πίδας μόνος πώς σχηματίζεται από το τροχιακό που είναι κάθετο σε αυτό το επίπεδο. Συνεπώς, το μόριο του εθνίου, αν το κοιτάξει κάποιος από πάνω, έχει αυτήν εδώ τη διάταξη. Αν το κοιτάξει από το πλάι, αν αυτό δηλαδή είναι το xy επίπεδο, ο πίδας μός είναι αυτός που θα σχηματιστεί έξω από αυτό το επίπεδο. Υδρογόνο, υδρογόνο, άνθρακας, σύγμαδες μός, νατος ο πίδας μός. Και εδώ επίσης υδρογόνο, υδρογόνο. Είναι το σύστημά μου επίπεδο. Μια δυσκολία τώρα που υπάρχει στο σύστημά μου εδώ. Αν θεωρήσω το αντίστοιχο εθάνιο, που θα είχε άνθρακα, υδρογόνο 3, άνθρακα, υδρογόνο 3, θα υπήρχε μόνο ένα σύγμαδες μός ανάμεσα στους 2 άνθρακες. Τι σημαίνει αυτό? Αυτό σημαίνει ότι το μόριο του εθανίου έχει δυνατότητα περιστροφής γύρω από αυτό το δισμό. Είναι ένας λόγος που κοιτάει σε αυτήν την κατεύθυνση, ένας λόγος που κοιτάει σε αυτήν την κατεύθυνση. Συνεφώς, όπως και να θεωρήσω εγώ τη γεωμετρική διάταξη των δύο μυθιλικών ομάδων, τα πράγματα είναι σχετικώς λογικά. Το πείτε και τι μας νοιάζει αυτό. Μας νοιάζει γιατί στην περίπτωση που έχω υποκατάσταση και δεν έχω μόνο ένα εθάνιο, αλλά έχω ένα δύχλωρο εθάνιο. Φαντάζεις ότι υπάρχουν ισομεροί για το δύχλωρο εθάνιο, για το 1,2 δύχλωρο εθάνιο άνθρακας, δύο ιδρογόνα χλώριο, άνθρακας δύο ιδρογόνα χλώριο. Τα δύο χλώρια είναι το ένα πέραντι στο άλλο ή το ένα σε διαφορετική θέση από το άλλο. Δηλαδή, αν κοιτούσατε από εκεί, θα βλέπατε τα δύο, κατά μήκος του άξονα του εθανίου, θα βλέπατε τα δύο χλώρια στη σειρά ή θα τα βλέπατε έτσι. Θα τα βλέπατε έτσι. Και όπως θα μάθετε αργότερα στην οργανική, υπάρχουν και τα δύο ισομεροί, αλλά στην περίπτωση του εθανίου, αυτή η δυνατότητα περιστροφής είναι αρκετά εύκολη. Κατά συνέπεια, αυτά τα δύο ισομεροί έχουν μικρή διαφορά ενέργειας και το ενεργειακό φράγμα που πρέπει να πηδήσουμε για να πάμε από το ένα στο άλλο είναι πολύ χαμηλό. Κατά συνέπεια, θερμένοντας κάπως, μπορούμε να έχουμε άλλη μετατροπή το ένα στο άλλο. Εδώ, στο εθαίνιο, δεν υπάρχει περίπτωση στρέψης, καταλαβαίνετε γιατί, ο σίγμα δεσμός είναι εδώ, ο δεσμός είναι αυτός εδώ πέρα όμως και υπάρχει και έχει δώσει ταθερότητα στο σύστημα. Δεν μπορώ εγώ να κάνω αυτό το πράγμα και να στρίψω το δεσμό, γιατί σημαίνει καταργώ τον δεσμό, χρειάζεται αρκετά μεγάλη ενέργεια για να καταργήσω αυτό το διπλό δεσμό. Δεν υπάρχει περίπτωση περιστροφής των ατόμων γύρω από έναν διπλό δεσμό. Κατά συνέπεια, σε αυτό εδώ πέρα το επίπεδο του μωρίου, κοιτώντας από πάνω, μπορώ να διακρίνω διάφορα ισομερή. Το δίχλωρο εθιλένιο πόσο ισομερή θα έχει για παράδειγμα. Καταρχήν θα μου λέγατε δύο, θα μπορούσε να είναι το 1,1 δίχλωρο εθιλένιο ή το 1,2 δίχλωρο εθιλένιο. Συμφωνώ σε αυτό. Για το 1,2 δίχλωρο εθιλένιο, εγώ σας λέω ότι υπάρχουν δύο ισομεροί επίσης. Τα δύο χλώρια να είναι στην ίδια μεριά του διπλού δεσμού, τα δύο χλώρια να είναι στην απέναντη μεριά του διπλού δεσμού. Υπάρχουν λοιπόν γεωμετρικά ισομεροί σε αυτήν την περίπτωση. Και μάλιστα μπορούν να διακριθούν μεταξύ τους. Γιατί? Γιατί μπορώ να βρω τρόπο να μανκώσω το ένα, να το σταθεροποιήσω, να το ακομακρύνω από κάπου που θέλω. Γιατί ακριβώς δεν υπάρχει αυτή τη δυνατότητα περιστροφής και να μετατραπεί το ένα στο άλλο. Δεν μπορώ το 1,2 δίχλωρο εθιλένιο, αυτό εδώ, που λέγετε εσείς, να το μετατρέψω στο αντίστοιχο τρανς. Δηλαδή το χλώρινο είναι εδώ πέρα κάτω, απλώς θερμένοντας ή εκτινοβολώντας ή κοιτώντας το μιμίσος ή κάτι τέτοιο. Εντάξει? Πρέπει να καταστρέψω το δεσμό και να ξανακάνω αντίδραση. Εντάξει, πρέπει να κάνω χημική αντίδραση και μάλιστα όχι μία, δύο τουλάχιστον διαδοχικές. Ναι. Υπάρχει τρόπος, αν μας δίνει τη δυνατότητα, για παράδειγμα το χλώριο, δεν θα διαλέξει αυτήν εδώ τη θέση. Το συμβολίζω εγώ έτσι, αλλά φαντάσου το χλώριο είναι ένα άτομο που βρίσκεται μία περίοδο παρακάτω. Εντάξει, και είναι αρκετά ογκοδέστερο και θα έχει ίδια επιδράσεις το άλλο χλώριο. Θα είναι πολύ πιο ευτυχισμένο το σύστημα να βρεθεί εδώ, το οποίο σημαίνει κάνοντας την αντίδραση εσύ για να διχλωριώσεις, θα πάρεις το πιο πιθανό το τρανς. Ή, όπως θα κάνετε αργότερα στην οργανική, θα πάρετε μίγμα τρανς και εσείς, με αναλογία 75-25. Χρειάζεται γιατί ρε παιδιά 75-25, γιατί είναι πολύ πιο πολυκό να έρθει εδώ, για τόσο απλό λόγο. Εντάξει. Μπορούμε να δούμε τώρα αντίστοιχα και το ακετειλένιο. Και το ακετειλένιο η λογική μας είναι πάλι ίδια. Ξεκινώ με κάποιο ευρυθυσμένο τροχιακό του ένας άνθρακα, κάποιο ευρυθυσμένο τροχιακό του άλλου άνθρακα και ψάχνω για δύο επιπλέον δεσμούς. Για να κάνω δύο επιπλέον δεσμούς πει τίποτα χρειάζεται να ξεχάσω. Χρειάζεται να ξεχάσω δύο παι ατομικά τροχιακά. Ένα αυτό που σημείωσε εδώ και ένα που κοιτάει προς τα μένα. Εντάξει. Για να ξεχάσω δύο παι ατομικά τροχιακά σε κάθε άνθρακα, μου περισσεύει ένα s και ένα παι. Σε πώς το ακετειλένιο θα έχω σπαι υβρυδισμό. Να το ένα είναι ευρύδιο, το άλλο είναι ευρύδιο προς τα οποία κατευθείας θα κοιτάει ακριβώς απέναντι. 180 μήνες ενταξύ τους. Εδώ λοιπόν θέλει τον ιδρογόνο, εδώ το άλλο ιδρογόνο, αυτός θα είναι ένας σπίδεσμος και ο άλλος σπίδεσμος θα δημιουργηθεί από παι ατομικά τροχιακά που κοιτούν προς την κατεύθυνσή μας, έξω από το πίπεδο του πίνακα. Τι συμπέραν εγώ για τη γεωμετρία του ακετειλενίου. Είναι μόρειο γραμμικό. Ιδρογόνο άνθρακας, άνθρακας, ιδρογόνο. Στην ευθεία. Εντάξει. Καταλαβαίνετε. Συνεπώς ανεπρόκειτο το ακετειλενίο με κάποιο τρόπο να διώξει ένα ιδρογόνο του και να πάει να πιάσει κάτι άλλο, απ' όποια κατεύθυνση θα το έκανε. Στην ευθεία του μωρίου. Ιδρογόνο άνθρακας, άνθρακας, κάτι άλλο, ότι είναι αυτό. Εντάξει. Το ακετειλενίο ανεπρόκειτο να κάνει κάποια αντίδραση από αυτή την κατεύθυνση. Πώς θα ήτανε? Στην ευθεία του άνθρακα, άνθρακα, αλλά σε γωνία ως προς το δω. Σε γωνία ως προς το δω. Σε γωνία ως προς το δω. Αυτή η γωνία θα είναι περίπου 120 μοίρες. Εντάξει. Συνεπώς δεν συνεχίζει προς αυτήν εδώ πέρα την κατεύθυνση η αλληλεπίδραση του ακετειλενίου με οτιδήποτε είναι αυτό το οποίο προκειται να είναι η αλληλεπίδραση. Εντάξει. Θα είναι προς την κατεύθυνση που υπάρχει ένα υβρεθισμένο τροχιακό το άνθρακα που έχει κάποιο ηλεκτρόνιο. Αυτό θα κάνει την αλληλεπίδραση. Εντάξει. Συνεπώς όχι στην ευθεία. Εδώ. Σε μια κατεύθυνση που σε σχέση με αυτό το σύστημα, το χλόριο άνθρακας-άνθρακας, θα είναι στις 120 μοίρες περίπου. Ορίστε. Οι δύο πιδεσμοί στο ακετειλενίο είναι αναγκαστικά ισότιμοι. Δεν έχει καμιά διαφοροποίηση το να είναι αυτό ή αυτό το τροχιακό. Εντάξει. Ακούω ο σύγμα δεσμός. Έχει γίνει και τελείωσε. Είναι αυτός εδώ. Τώρα, οι αποστάσεις ανάμεσης τους άνθρακες είναι περίπου έτσι. Για πλόδεσμο είναι γύρω στο 1,54 Άγκστραμ. Για διπλόδεσμο είναι γύρω στο 1,25 Συμπληγκατηλίδα. Και για τριπλόδεσμο είναι γύρω στο 1,15. Δε υπάρχει γραμμικότητα. Τέτοιου διπλόδεσμού μπορείτε να βρείτε και στο 1,28 και στο 1,24. Τέτοιου διπλόδεσμού μπορείτε να βρείτε και στο 1,12. Τέτοιου διπλόδεσμού μπορείτε να βρείτε και στο 1,50 και στο 1,56. Βλέπετε, οι αποστάσεις δεν γίνεται η μισή. Ούτε η διαφορά από εδώ, εδώ είναι η ίδια από εδώ, εδώ. Οι δεσμοί, καθώς αυξάνουν σε τάξη, φέρουν τα άτομα πιο κοντά. Απλός, διπλός, τριπλός. Δεν υπάρχει όμως μια γραμμική συσχέτηση. Ωραία. Το ξανατονίζω αυτό. Πολύ μπερδεύεστε, αρκετές φορές. Εντάξει. Τι είναι το άξιστρο, μου ξαναθυμίζω το 1,10,11 μέτρα. Εντάξει. Ναι. Είναι το μήκος δεσμού. Τριπλός δεσμός, πιο κοντά τα δυο άτομα. Όχι στο 1,3 της απόστασης, γίνεται εκεί πέρα. Εντάξει. Εντάξει με αυτό. Ωραία. Να πάμε τώρα να δούμε λίγο πιο περίεργα Μόρια, τα οποία επίσης τα ξέρετε, τα έχετε ακουστά. Για να δούμε αν μπορείτε να τα αντιμετωπίσετε. Έχω ζωγραφίσει εκεί πέρα, μάλλον έχω γράψει δύο ονόματα. Ακετόνη και Ουρία. Αν έχετε κάποια δυσκολία να θυμηθείτε τους Μοριακούς τους τύπους, θα τους πούμε τώρα. Ακετόνη, θα την ακούσετε στην οργανική, αρκετές φορές, είναι χρήσιμο διτραστήριο και καλός διαλύτης ο ίδιος. Και επίπλέον, επειδή έχει χαμηλό σημείο ζέσος και αναμυγνύεται πολύ με το νερό, είναι ένα πολύ καλό μέσο για να ξηράνουμε τα σκεύματα μας. Αφού κάνω τούτο, τούτο και το άλλο, γίνω με νερό, πλένω και μια-δυο φορές με ακετόνη, ανακατώνω καλά-καλά, αδιάζω αυτό που αδιάζει είναι ένα μείγμα ακετόνης και νερού, αφήνω το σκεύος να στεγνώσει, εξατμίζει τα εύκολα η ακετόνη, έχει πάρει μασίτηση και το νερό, έχω κάνει ένα στοιχειοδός καλό, έτσι, για να κάνω τη δουλειά μου. Μωριακός τύπος για την ακετόνη είναι αυτός εδώ. Το αφήνω σε εσάς σαν άσκηση να δείξετε ότι όντως έτσι είναι. Εγώ απλώς δίνω εδώ τις σχετικές θέσεις του ανθρώπου μεταξύ τους, έτσι. Ας σβήσω λοιπόν και τούτα εδώ. Το αφήνω λοιπόν σε εσάς σαν άσκηση να δείξετε, έτσι, πώς θα έπρεπε να γράψουμε μια καλή και συνεπή, σωστή δομή Λιούις για την ακετόνη. Και θα πιάσω να ασχοληθώ με την ουρία. Η ουρία είναι ανάλογη, αλλά όχι ακριβώς η ίδια με την ακετόνη. Δηλαδή εκείνο το οποίο πρέπει ακόμα να αντιμετωπίσω είναι αυτό εδώ. Εντάξει. Λοιπόν, αν ξεκινήσω τη διαδικασία να συμπληρώσω τα ηλεκτρόνια των εξωτορικών τροχιών θα πρέπει πέντε στο άζωτο, τέσσερα στον άνθρακα, έξω στον οξυγόνο. Συμφωνούμε? Αν ξεκινήσουμε από το άζωτο που είναι εύκολο, το άζωτο έχει πέντε ηλεκτρόνια σε εξωτορική τοτροχιά, πώς θα μπορούσε να τα κάνει οχτώ σχηματίζοντας τρεις δεσμούς. Τους δύο τους έχω συμβουλήσει κιόλας. Άζωτο, τρογόνο δύο σημαίνει δύο δεσμοί με ιδρογόνο. Και προφανώς ο τρίτος δεσμός θα είναι με τον άνθρακα. Εντάξει. Κατανοητό μέχρι εδώ. Εύκολο. Απλό απλούστατο. Ο άνθρακας τέσσερα ηλεκτρόνια, θέλει να τα κάνει οχτώ. Έδωσε δύο και πήρε δύο και του μπαίνουν άλλα δύο ηλεκτρόνια. Ας τα συμβουλήσουμε εδώ πέρα. Οξυγόνο, έξι ηλεκτρόνια και θέλει να τα κάνει οχτώ. Να λοιπόν δύο, έτσι, για να κάνει τον διπλόδεσμο από τον άνθρακα. Τι έχω ξεχάσει να κάνω εδώ? Έχω ξεχάσει να σημειώσω κάτι που είναι πολύ πολύ χρήσιμο. Έχω ξεχάσει να σημειώσω τα αδεσμικά ζευγάρια ηλεκτρονιών. Τη στιγμή που το οξυγόνο έχει έξι ηλεκτρόνια στην εξωτερική τροχιά και τα κάνει οχτώ. Πώς τα κάνει οχτώ? Δίνοντας δύο και κάνοντας δύο δεσμούς από τον άνθρακα. Τα άλλα δύο ζευγάρια τι γίνανε? Παρέμειναν αδεσμικά. Εκτός των δεσμών λοιπόν, κάπου εδώ 2, 4, 6, 8 ηλεκτρόνια και το οξυγόνο στην εξωτερική τροχιά. 2, 4, 6, 8 για τον άνθρακα. 2, 4, 6 για το άζωτο. Άρα και κάτι άλλο έχω ξεχάσει. Έχω ξεχάσει δύο αδεσμικά ζευγάρια, το τονίζω, δεν είναι αντίδεσμικά, είναι αδεσμικά. Είναι ζευγάρια ηλεκτρονίων πάνω στο οξυγόνο, πάνω στο άζωτο. Καμία σχέση δεν έχουμε με τους δεσμούς. Όμως βρίσκονται εκεί και προσεωρίζουν το σχήμα. Έτσι. Λοιπόν και πείτε μου πώς φαντάζετε την διάταξη αυτών των ζευγών ηλεκτρονίων στο οξυγόνο. Εγώ έβαλα εκεί πέρα δύο γραμμούλες για να δείξω τα δύο ζευγάρια. Άρα αυτός εδώ είναι ο άξονος του δεσμού άνθρακο-οξυγόνο. Προς ποια κατεύθυνση λέτε θα κοιτούν οι λοβοί των τροχιακών που έχουν αυτά τα αδεσμικά ζευγάρια ηλεκτρονίων. Αλλά και να σκεφτούμε τι κάνει το οξυγόνο. Παίρνει μέρος στο σχηματισμό ενός διπλού δεσμού. Ένα σ σ και ένα σπ. Για να έχω έναν π δεσμό, πρέπει να έχω έναν π τροχιακό ελεύθερο. Άρα πρέπει να το ξεχάσω στον υβρετισμό. Τι υβρετισμό λοιπόν μπορεί να έχει το οξυγόνο σε αυτό το μωρίο εδώ? Το πολυεσπεδίο του. Εσ ένα π δύο. Τρία υβρετισμένα τροχιακά που θα κάνουν τους τρεις σ σ δεσμούς. Να ο ένας σ σ δεσμός. Η άλλη δεσμή λοιπόν, αν αυτός εδώ είναι ο άξονος του δεσμού, προφανώς σε γωνίες περίπου 120 μνήρες θα βρίσκονται αυτά τα σεβαρά ηλεκτρονιών. Αν λοιπόν η ουγρία πρέπει να πάει να δώσει κάπου ένα ηλεκτρόνιο από το οξυγόνο της, προς ποια κατεύθυνση θα το δώσει? Όχι στην κατεύθυνση του άξονα του δεσμού άνθρωπου οξυγόνου, αλλά σε μια γωνία 120 μν με αυτό. Εντάξει. Για να δούμε και το άζοδο. Τι γίνεται με το άζοδο. Το άζοδο έχει δύο, τρία, τέσσερα ζευγάρια ηλεκτρονιών. Εντάξει. Τι βρετισμό θα έχει λοιπόν το άζοδο. Τρία δεσμικά και ένα δεσμικό. Δεν μας ενδιαφέρει ότι είναι άδεσμικό το ένα ζευγάρι ηλεκτρονιών εδώ πέρα. Εντάξει. Έχει τρία σε σίγμα δεσμούς και ένα δεσμικό. Δεν παίρνει μέρος σε σχηματισμό πίδεσμό αυτό εδώ πέρα. Εντάξει. Κατασία πως έχω τέσσερα ζευγάρια. Θα τα διατάξω στις κορυφές ενός τετραέντρου. Οι βρετισμό του άζοδου είναι σπεντριάκ. Εντάξει. Το χειρότερο που έχω να σκεφτώ είναι ότι αυτό το ζευγάρι θα κοιτάει προς αυτήν την κατεύθυνση και αυτό προς αυτήν την κατεύθυνση στο επίπεδο του μωρίου. Πες το πόσο κοντά θα έρθουν. Θα αρχίσουν να ελληνυπηδρούν πάρα πολύ. Κατά συνέπεια τι περιμένετε αυτό το πράγμα που εγώ το έγραψες και λέω, μα είναι ένα ωραίο συμμετρικό μώριο. Πρώτα απ' όλα αυτά τα υδρογόνα δεν είναι στο επίπεδο που είναι τα δύο άζοδα και ο άνθρακας και το οξυγόνο. Και δεύτερον, εντάξει, και αν ήταν κάποια στο επίπεδο δεν θα ήταν συμμετρικά και τα άλλα από εκεί. Διότι δεν μπορώ να στείλω τα δύο αδεσμικά ζευγάρια των αζόδων να κοιτούν το ένα το άλλο. Θα είχαν ισχυρές απόσεις μεταξύ τους. Εντάξει. Προφανώς, λοιπόν, αυτά τα αδεσμικά ζευγάρια κοιτούν κάπου μακριά απ' το επίπεδο που ορίζει το οξυγόνο, ο άνθρακας και τα δύο άζοδα. Εντάξει. Ωραία. Ας τα ξαναεπαναφέρω στην προηγούμενη κατάστασή τους. Έχω τώρα απλώς την ένδειξη πως εδώ υπάρχουν δύο αδεσμικά ζευγάρια, ένα σε κάθε ένα άζοδο. Εντάξει. Μπορείτε να μου πείτε εσείς κάτι σχετικά με τη δραστικότητα της ουρίας. Τι να σου πω. Ας σκεφτούμε κάποιο αντίστοιχο μόρειο. Το πιο απλό αντίστοιχο μόρειο είναι η αμμονία. Ούπω επίσης, τι πρέπει να μην ξεχάσουμε. Το μονιέλ ζευγάρι που έχει εδώ. Για την αμμονία πόσες δομές τέτοιου τύπου λιούις μπορούμε να γράψουμε. Τρεις δεσμοί το αζότο με τα τρία τρογόνα και ένα αδεσμικό ζευγάρι. Εντάξει. Ωραία, και τι θα πει αυτό τώρα. Αυτό πει το εξής. Η βασική συμπεριφορά της αμμονίας βασίζει, δηλαδή, ότι υπάρχει αυτό το μονιή ρε ζευγάρι. Αντίστοιχα, τι μπορείτε να μου πείτε εσείς για τη δράση της ουρίας. Έχει μονιή ρε ζευγάρια πάνω στο άζοδο, συνεπώς μπορεί να δράσει ως βάση ανάλογα με την αμμονία. Εντάξει. Και έρχομαι τώρα εγώ και σας λέω ότι μπορεί και να σας πω κάτι τι για την ουρία σε σχέση με την αμμονία. Μπορώ να σας πω ότι είναι αρκετά ασθενέστερη βάση. Παθομό πείτε και μονία, σχετικά ασθενής βάση. Εντάξει. Είναι σχετικά ασθενής βάση σε γρατικό περιβάλλον, η ουρία είναι ακόμα πιο ασθενής. Και πού το ξέρεις εσύ αυτό. Πρώτα απ' όλα έχω διαβάσει μετρήσεις που κάναν άλλοι. Δεύτερον έχω διαβάσει τον τρόπο με το οποίο το εξηγήσα. Και ο τρόπος με το οποίο τον εξηγήσα είναι το εξής. Ότι μπορώ για το μόριο της ουρίας να γράψω διαφορετικές δομές συντονισμού. Ένας όρος περίεργος. Τι θα πει συντονισμός καταρχήν. Και το εξής. Αν ξεκινήσει κάποιος να σκεφτεί τι έχει εδώ πέρα. Έχει δεσμικά ζευγάρια από ηλεκτρόνια και αδεσμικά ζευγάρια από ηλεκτρόνια. Μήπως μπορεί να τα μπερδέψει, να τα ανακατώσει έτσι ούτως ώστε να τους δώσει μια άλλη διάταξη. Ας το προσπαθήσουμε. Όμως θα πρέπει να υπάρχει ένας κανόνας. Ή δεν αρχίσουν να ανακατώνουν ό,τι θέλω και όπως θέλω, τα πράγματα δυσκολεύουν. Κανόνας ο βασικός θα πρέπει να είναι ο εξής. Αν έχω ένα, δύο, τρία, τέσσερα δεσμικά ζευγάρια, έτσι, ό,τι και να ζουγραφίσουν στη συνέχεια θα πρέπει επίσης να έχει τέσσερα δεσμικά ζευγάρια. Να υπάρχουν δηλαδή τέσσερις δεσμίους στο μόριο. Ωραία. Ας ξεκινήσω λοιπόν εγώ το ανακάτωμα. Στέλνω αυτό το ζευγάρι ηλεκτρονίων εδώ, δηλαδή από αδεσμικό το κανοντισμικό. Αμέσως-αμέσως χαθώ τον κανόν του από προηγουμένως. Όχι απαραίτητα, γιατί μπορεί να στείλω αυτό το ζευγάρι από εδώ εδώ, αυτό από δεσμικό, να το κάνω δεσμικό. Θα ζουγραφίσω την κατάσταση πώς θα κατέληγε να είναι στο τέλος. Η κατάσταση θα ήταν κάπως έτσι. Έχω δεσμικάς, οξυγόνο, που έχει τώρα ένα, δύο, τρία ζευγάρια. Θα το κάνω κάπως έτσι. Το πείτε σε τρελός. Τρελός απόγελος μπορεί να μην είμαι, αλλά για να μετρήσουμε, μήπως έχουμε ένα, δύο, τρία, τέσσερα δεσμικά ζευγάρια ηλεκτρονίων εδώ. Έχω. Έχω αλλάξει κάτι στην διάταξη των ατόμων. Δύο άζοδα πάνω, άνθρακας εδώ πέρα, οξυγόνο κάτω. Δύο άζοδα πάνω, άνθρακας εδώ πέρα, οξυγόνο κάτω. Κράτησα την διάταξη των ατόμων ίδια. Κράτησα τον αριθμό των δεσμικών και αδεσμικών ζευγάριων ίδια. Απλώς έπαιξα λίγο και άλλαξα κάποια δεσμικά και κάποια αδεσμικά ζευγάρια. Σύμφωνα με αυτά που μας πρότεινε ο Λιούις για να γράφουμε δομές, αυτό πράγμα είναι σωστό. Επίσης, θα ήταν σωστό και ένα τέτοιο πράγμα. Αν προκύπτω να ονομάσω άζοδο Ά και άζοδο Β αυτά τα δύο, συμφωνούμε? Συνεπώς, τι έχω κάνει εγώ εδώ πέρα? Έχω ζωγραφίσει τρεις διαφορετικές δομές, όπου τα άτομα μείναν στην ίδια διάταξη. Ο αριθμός των ηλεκτρονιών έμεινε ίδιος. Τα δεσμικά ηλεκτρόνια μείναν ίδια. Τα δεσμικά ηλεκτρόνια μείναν ίδια σε αριθμό. Απλώς αλλάξαν διάταξη μεταξύ τους. Τι είναι αυτά τα τρία πράγματα, ένα, δύο και το άλλο με το διπλώτισμα από εκεί. Τι είναι αυτά τα τρία πράγματα που ζωγράφησα εγώ. Τρεις διαφορετικές περιπτώσεις για να περιγράψω το μορφύ της ουρίας. Κάποιο από αυτά είναι λάθος? Όχι, δηλαδή τα μετρήσεις στα ηλεκτρόνια είναι σωστά. 8 εδώ, 2 εκεί, έτσι, τόσα δεσμικά, τόσα δεσμικά. Κάθε μια από αυτές τις τρεις ζωγραφιές που έκανα εγώ είναι το ίδιο λογική, σύμφωνα με τις αντίληψεις του Λιού σου, όσο και άλλες δυο. Εντάξει, τότε πότε γίνεται? Τότε το μόριο της ουρίας δεχόμαστε ότι περιγράφεται από το σύνολο αυτών των καταστάσεων. Προσέξτε, δεν είναι χημική ισορροπία. Δεν υπάρχει η ουρία έτσι και η ουρία έτσι και ένα μόριο είναι τέτοιου τύπου και ένα μόριο είναι τέτοιου τύπου. Εντάξει, υπάρχει ένα μόριο ουρίας που περιγράφεται με καμιά από αυτές τις τρεις δομές. Εξηγώ πάλι, έτσι είναι λόγος χώρο που δεν μ' αφήνει να γράψω και τίποτα. Άλλη, έτσι είναι λόγος χώρο που δεν μ' αφήνει να γράψω και την άλλη δομή που είναι έτσι με το διπλώδισμα εδώ. Τρεις δομές λοιπόν, οι οποίες η καθεμία είναι σωστή. Η καθεμία είναι εντάξει, αλλά καμία δεν μπορεί να περιγράψει εξωλογικού το μόριο. Την αλληλεπίδραση ανάμεσα σε αυτές τις δομές τη συμβολίζουμε ένα τέτοιο βελάκι. Προσέξτε, όχι της ανθίδρομης αντίδρασης. Δεν είναι ισορροπία ανάμεσα σε αυτό και σε αυτό το πράγμα. Είναι τρεις διατάξεις που η καθεμία επαναλαμβάνω είναι σωστή, αν καθίσουμε και μετρήσουμε τα ελεκρόνια, είναι σωστή σύμφωνα με τις αρχές, έτσι, το πώς οικοδομούνται οι δομές της κυνηγούης, αλλά δεν μπορεί να περιγράφει το μόριο σωστά. Εντάξει, το σύνολο όλων αυτών των δομών λέγεται η δομή που περιγράφει την ουρία. Και τότε λέμε ότι εκείνο που έχει συμβεί είναι ένας συντονισμός, ανάμεσα σε αυτές τις μερικές περιπτώσεις. Θα πείτε και τι έγινε τώρα. Γιατί αυτή εδώ πέρα είναι τη δομή? Αυτό το άζωτο εδώ πέρα φαίνεται να έχει ζευγάρι ηλεκτρονίων, διαθέσιμο? Ανά. Στην άλλη δομή που θα έγραφα δίπλα, αυτό το άζωτο θα έχει ζευγάρι ηλεκτρονίων, διαθέσιμο? Συνεπώς, αν πρόκειται να περιγράψω με ένα σύνολο των τριών αυτών ξεχωριστών δομών την ουρία μου, θα έχω όχι σε στρεις δομές τρία μονύρες ζευγάρια πάνω σε αυτό το άζωτο, αλλά μόνο δύο. Δύο τρίτα, λοιπόν, του μονύρου ζευγαριού. Τι σημαίνει αυτό αμέσως-αμέσως? Μικρότερη δυνατότητα να υπηδράσει σαν βάση. Ένας πολύ απλός τρόπος να εξηγήσω, γιατί η ουρία είναι αρκετά στενέστερη βάση σε σχέση με τη ραμμονία. Διότι υπάρχουν δομές συντονισμού, η καθε μια από αυτές ρωμάζεται δομή συντονισμού, που δεν έχουν μονύρες ζευγάρι πάνω στο άζωτο. Και όσο περισσότερες τέτοιες δομές μπορώ να γράψω και μια ένωση, τόσο στενέστερη βάση θα είναι. Αν δηλαδή μπορούσα να γράψω πέντε δομές για τη ουρία και στις θέσεις από αυτές υπήρχε ή εδώ ή εκεί το ζευγάρι των αζώτων, θα έλεγα στις πέντε δομές σε αυτό το άζωτο έχω όχι πέντε μονύρες ζευγάρια, αλλά τρία πέμπτα. Αλκετά στενέστερο. Και πάει λέγοντας. Συνεπώς έχετε υπόψη σας ότι μπορεί για κάποια ένωση να μπορώ να γράψω πραγματικές δομές τύπου Λιούις, που σας το άφησα για άσκηση εδώ πέρα, που είναι ένα σωστές η καθε μια, αλλά είναι και διαφορετικές. Και σωστές δομές Λιούις σημαίνει τα άτομα στη σωστή σειρά, στην ίδια διάταξη να μην αλλάζουν, ο αριθμός των ηλεκτρονιών ίδιος, δεν μπορώ δηλαδή εδώ πέρα έτσι να έχω να προσθέσω και αυτό εδώ. Αυτό είναι άλλο πράγμα, για το οποίο μιλάω τώρα. Ούτε μπορώ να προσθέσω και αυτό εδώ. Αριθμός των ηλεκτρονιών ίδιος και επίσης αριθμός δεσμικών ηλεκτρονιών ίδιος, αριθμός άδεσμικών ηλεκτρονιών ίδιος. Θα σταματήσουμε εδώ, θα σας δώσω μια άσκηση για την άλλη φορά, με την οποία θα ξεκινήσουμε. Και αυτή η άσκηση είναι αυτό εδώ, το ωραίο ιόν. Είναι το λεγόμενο θεοκοιανιούχο ιόν. Σας ζητώ λοιπόν εγώ να σκεφτείτε, αν αυτό το πράγμα μπορείτε να το περιγράψετε με μία, είτε με δύο, είτε με 102 διαφορετικές δομές Λιούις. Να δούμε αν μπορεί ή δεν μπορεί να υπάρχει συντονισμός εδώ πέρα και πώς θα μπορούσαμε να καταλάβουμε ότι υπάρχει ή δεν υπάρχει αυτός ο συντονισμός τέλος πάντων. Εντάξει. |
