| : Επίσης, λόγω ανατυλωμένου υποχρέωσης του ιερά Σύνοτο, ο σεχαριόδητος μητροπολίτης Ιωαννίνων Βιντεοκλήτης, που υποχρεωθεί στις δύσκολες δυσκολίες του Ιωαννίνων Βιντεοκλήτης, που υποχρεωθεί στις δύσκολες δυσκολίες του Ιωαννίνων Βιντεοκλήτης. Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι, θα ήθελα κατακάτω να σας πεταφέρω τις πολλόθερμες αρχές και ευλογίες της Ευρωβουλευτάς του Ιωαννίνων Βιντεοκλήτης, κυρίες και κύριοι μαξί. Έπειτα, στο σύντομο χαιρετισμό μου, θα αναφέρω ότι είναι μεγάλη χαρά και ιδιαίτερη θυμή για μένα, που παρουσίσκομαι απόψε σαν εγγένεια της έκτησης φωταγιών, Τρίου Ινταή, Χριστοκώβου. Όπως πληροφορήθηκαν, πρόκειται για έναν θυσαριό διαγραμμάτων και ιστορικών σκηφίων, που συνιστούν, θα έλεγα, την τέχνη της κακογραφίας. Το ιδικό είναι ιδιαίτερα σημαντικό και θα έλεγα ότι προκαλεί δέος σε όλους μας, ανεξαρτήτου επαγγελμάτων, γιατί από τους κάρτες αυτούς διαπιστώνομαι πόσο πολύ σημαντική ήταν η συμβολή του για τις οριοθετικές αποφάσεις της ενσωμάτωσης της Θεσσαλίας, δε τιμή και όμως. Αλλά και την οριστική λύση του ζητήματος των συνολών Ελλάδων και Τουρκία. Για αυτό σας αξίζουν στερμάσια εμπειρία, για αυτόν τον αρχιακό πλούτο των εγγράφων και των καρτών, που ομόνονται και πεθούν ενώπιλον μας, και για τις υπολογίες στις οποίες θα ελπίσουμε όλοι μας για τη συμβολή των καρτών, αλλά και όλοι οι συμβολίες μας. Και θέλω να πιστεύω ότι όλα τα παιδιά των σχολείων, που ανάγκησαν βάση σε τη διάρκεια της πόλης, αυτοί οι σκοτών θα πρέπει να τα πείτε. Λόγω ενγειλμένης υποχρεώστης και ασφαλήδος για το κοινωνικό παρασκήν, στα πλαίσια της εγκαθοστής πτέμτης, εντύπωλου απελεθέρωσης της πόλης. Λόγω ενγειλμένης υποχρεώστης θα μπορέσουν να παραστουν, να αναπληρωθείς, δημόσια παιδιάς ο κ. Κωτάκης, και ο γενικός πραγματέας ο κ. Γιώργος Αγγελόγου, διωθεί στους ευθύντους διευθυντήλους σύνδεσμους. Επίσης, λόγω ανοιγμένων φορτώσεων στην Ιερά Σύντοτο, ο σεχασιλειότατος μυρωμότητης Ιωαννίων και πρόεδρος του Περθυκού Αλσυμπλίου δεν υπαρρίσταται απόψε, ούτε όμως από τον παντοσυλλογιότατο πατέρα του Ιωαννίου, του σώστου Μοτραϊκάπη, τον οποίον προκαλούμε να αρχίσουμε και να βαλτίσουμε το σύνδεσμο. Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι, θα ήθελα καταρχάς, βέβαια, να σας πεταφέρω τις πολλόθερμες διαχείριες και ευλογίες της Ευρωβουλευτάς, το οποίο πληροφορήθηκε με τον κύριο Μαξί. Έπειτα, στο σύνδεσμο χαιρετισμό μου, θα αναφέρω ότι είναι με μεγαλύτερη χαρά και ιδιαίτερη φιλή για μένα, που παρεμπίσκομαι απόψε στα εγγέλια της έκτησης των παιχνών, Τρίου Μηταΐ και Χριστοκόμου. Όπως πληροφορήθηκαν, πρόκειται για έναν φισαριό διαγραμμάτων και ιστορικών σκηφίων, που διαπιστών, θα έλεγα, την τέχνη της καρτογραφίας. Το υλικό είναι ιδιαίτερα σημαντικό και θα έλεγα ότι προκαλεί δέος σε όλους μας, ανεξαρτήτως επαγγέματος, γιατί από τους κάρτες αυτούς διαπιστώνουμε πόσο πολύ σημαντική ήταν η συμβολή του, γιατί οι σωριοθετικές αποφάσεις της ενσωμάτωσης της Θεσσαλίας είναι την ιδιωμένα. Και την οριστική λύση του ζητήματος των συνολών Ελλάδων και του Θεία. Γι' αυτό σας αξίζουν στερμάσια καριτήρια για αυτόν τον αρχιακό πλούτο των εγγράφων και των καρτών, που προέρχονται και πεθαίνουν με ενώπιλό μας και για τις πληροφορίες, τα οποία θα ανοίξουμε όλοι μας για την ιστορία των καρτών αλλά και όλοι οι συμβολίες μας. Και θέλω να πιστεύω και όλα τα παιδιά των σχολείων της σπολαιόρμας, γιατί αυτή η κάρτε είναι τεκμήρια μεγάλης σπολαιόρματος και σημαντικής ιστορικής αξίας και για τη νεότερη ιστορία του τόπου μας αλλά και ενωφείρων της πατρίδας μας. Σας ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Σας ευχαριστώ πολύ. Σίγουρα μιλάμε για έναν ένθρωπο παγκόσμια ομιλισμού, ο οποίος πέρα όλων των άλλων άρχισε και μια σπουδαία ιερονομιά ως διογράφος και φιλογράφος. Αυτή την ιερονομιά λοιπόν ήρθαμε να δοκιμάσουμε σήμερα εδώ, στη Σημαία Ελληνική Ιστορική Βιοθήκη Ιωαννίνου. Επιτρέφτω ο Δρόμος ο Νέος και εγώ μετά την κυρία Ικανομίδου, το σπουδαίο έργο της Βιοθήκης, η οποία δεν χαρακτήρηκε και ως ιστορική. Είναι όπως αναφέρθηκε ο κούρτος του Τεχνηρίου Μεγάλης Βιοδιότητας και κυρίως του ιστορικής αξίας, μόλις συγκέντρες αναφορές της αισθητήκης της γεγονότας που σημάδουσαν τη μορία της χώρας μας, τα τέχη δημιουργημένες Βιοθήκη, τα οποία την κάνουν να ξεχωρίζεται τις κόλπες. Είναι επίσης και οι δράσεις της, η παρουσία της διαδρολικά μέσα στην πόλη που διπεστά αναπόστοστο κομμάτι της ιστορίας. Είναι όμως και ένα από τα ωραότερα ακτήρια της πόλη μας, το οποίο δυστυχώς και αυτό όπως και άλλα έχουν πολλές φορές δίνει βορά στα χέρια βανδάλων, οι οποίοι δρούν με αποτυπικό τρόπο, κλειμένοι εκεί στους κούλες τους. Δυστυχώς όμως έως σήμερα η κοινωνία, ανά κύρια συγκουληπτεία, μένει βουβή και αυτό πρέπει να καταλάβουμε. Κλείνω εδώ αυτή την μικρή αναγκία νομίζω παρέντευση και ευκαιρίζομαι κλείνοντας να σε ευχαρώ από τώρα τον ομιλητή, τον ομόντιμο κατηγητή γεωγραφίας του περιβάλλοντος του Πανεπιστουμίου Ιωαννίνων, Απόστολο Κατσίκη, ο οποίος νομίζω πως είναι ο κατηγητός προστάθμιος για να μας παρουσιάσει το έργο, το μέγεθος της προσφοράς, αλλά και της προσωπικότητας του νεαρίου του Σοφώου. Σας ευχαριστώ και ευχαριστούμε πολύ. Κύριε Δήμαρχη, κύριε Πρόεδρο Δήμαρχη, κύριε Ποραστάβου, αγαπή κύριε Καμπητά, κύριε Δημιτάκη, συνάντηση τοπική αφουμήχηση κύριες και κύριοι. Θα ήθελα και δημιουργητά να ευχαριστήσω και οι έφερτες της Ζωσινάς Βιβλιοθήκης, που σ' αυτό το πλαίσιο τον εκδηλώσουν για την επέτεια ο Τελεφέρος του Ιωαννίνου, σας θυμά ως δημοσίτας και δημιουργάνος της έφερτες, χατρόν του Μικαΐλίτου Ισοχώβ. Επιτρέψη που γεννιάζουμε από εσύ. Ο Μικαΐλίτου Ισοχώβ, γεννημένος στη Ζήτα το 1834, με το τεχνηριωμένο γεωγραφικό του έργο, αναδείχτηκε σε χατογράφους, καθώς οι χάρτες του χρησιμοποιήθηκαν το 1881 για τη δημιουργία κίνηση του ζητήματος των συμβόλων μεταξύ Βλάδας και Τουρκίας. Στη συνέχεια αποτέλεσαν μια σημαντική χατογραφική οικονομή του νέου ελληνικού κράτους. Στο σπουδαίο διαχρονικά έργο του κατατάστηται και εκείνος στο μακρύ κατάλογο των ξεκοριστών ανθρώπων που κατάγοται από τον δήμονα. Ανθρώπων που με την διάση τους και την προσφορά τους αναδείχτηκαν οι κυριότεροι εκπρόσωποι της ελληνικής εγκυλίας και από το μη κατακινή ομολογία και άλλο, όχι μόνο για εμάς αλλά και όλους τους Έλληνες. Αναφέρομαι σημαντικά στους ελληνικούς μας ευεργέτες και σε όλους όσοι συνέβαλαν στην ανάλυση των γραμμάτων και του τεχνών. Ο τόπος μας, τα γραμματοχώρια, η θύτσα, η γηματιά, το δεσποτικό γέννησε σημαντικούς ευεργέτες και δασκάλους του γέννηση που με το έργο τους μας κάνουν περίφαμα. Ο Κουτιμήδης απογενετώντας τους νεκρούς του πολέμου έλεγε ότι σε ανθρώπους που στάθηκαν στη ζωή τους γενναίοι με έργα, με έργα πρέπει να εκφράζονται και οι τιμές τους σαρμών. Με οδηγό λοιπόν πληρήση του Θουτιμήδη ως δημοτική αρχής ζήτης, καταφέραμε και εντάξαμε και σύντομα ξεκινά ειμοποίηση ενός σημαντικού έργου που αφορά τη δημιουργία του Μουσείου Εθνικών Εμπεριετών στο Γραμμένο Συγκεκριμένα στο ιστορικό κτίριο της Καβλανίου Σχολής. Μάλλον ήταν κάτι που του οφείλαμε όχι μόνο στη μήλη τους, αλλά και στις ευτερχόμενες γενιές που αναζητούν πρότυπα και σημεία αναφορά. Σας ευχαριστώ και πάλι από καρδιά σας. Ευχαριστούμε πολύ εμείς την παρουσία σας εδώ και ό,τι χρειαστείτε για το Μουσείο των Εθνικών Εμπεριετών, να ξέρετε ότι το υλικό της βιβλιοτήκας μας θα είναι στη διάθεσή σας και εμείς στον Λιβύο. Θα θα δούμε πάρα πολύ γιατί αυτός ο τόπος στερείται γυννά αυτού του Μουσείου. Πριν καλέσουμε τον κυρικό μιλήτη ο οποίος είναι ο Λιόγιος Καχάλιος για το θέμα των χαρτών, θα μου επιτρέψετε να σας παρουσιάσω οι βρίβοι στο πόντες των χαρτών της έκθεσης που εγκαινιάζουμε σήμερα από τις ειδικές συλλογές της Ζωσμέας. Στη Ζωσμένη Βιοθήκη θα μου επιτρέψετε να πω ότι συλλέχονται όσο μία κινωτόπρος της πολιτισμού, με τα 200 για περίπου χρόνια από την οικονομική έκθεσης της, τεκμήρια μεγάλων σπουδαωτικάς απάντησης επιστημονηθής, αισθητικής και κυρίως ιστορικής, καθιστώντας την μία από τις 10 ιστορικές βιοθήκες και οικονομικές παιδείας και ίσως την μεγαλύτερη και μεταξύ των πλέον συλληκών της Ελλάδος. Αναντίρρητα, τα Ιωάννινα υπήρξαν υποτιμία ξέρεσης συνέχισης της παιδείας μετά την άδοση τους Καστατιωμόλων. Γι' αυτό, πρόθεσαν ιδιαίτερα ιδιακεκριμένοι δάσκαλοι της εποχής, οι οποίοι λειτουργούσαν τις παιδεώνιμες σχολές των Ιωαννίων και ειδικά οι εθνικοί μας εβεγγέτες ανάμεσα σ' αυτούς οι αδερφοί υψοσυμβάτες, των οποίων λαμπρό την υποτιμία υπήρξε το ελληνικό ιδιωτικό σχολείο, η περίπτωτη Ζωσινέα Σχολή και η Βιοθήκης. Οι συλλογές των τεχνιρίων της Βιοθήκης μετά την ανεξαρτητοποίηση της 1938, εμπλουτίστηκαν από δορές ιδιωτών, μεγάλων μορφών των επιστημών και του Πνεύματος και προσωπικοτοί από άρρυτα συνδεδεμένο, με τη νεότερη ιστολία της Ελλάδος και τη λογοτεχνία. Έτσι σήμερα στην Βιοθήκη μέσα σ' αυρίζουν οι δετεχνίδια και αντικείμενα από ιδιωτικές συλλογές όπως τους πήρε και ο Λάμπρος, το Ιστοφιόγιο Σούλη, του Γεγνιώτου Λογίου Ιερτρού Βασιλίου Φωήλαν, του Αρχιμαντρίτη, ο οποίος ήταν διευκολιστής της Άρρυα Γρισεστικής Σχολής και σ' αντιμουτώκατο Διστριακό Περαπισχείμιο Ευάνγελο Αντωνιάδη, του Ιππιρότι εφόρου Λαμπούς Λέκτη Ποσταντίνικο Νόμου Αλέξανδρο Λεξάνδρο Πάνη, κυρίες και κύριοι, στην Επιστήμη της Βιοθηκοτοικονομίας, τεκμήρια ονομάζεται οποιοδήποτε είδος ποιηκού, φυσικού ηξητιακού, ετύπου ή χειρογράφου, το οποίο διαθέτει μία βιβλιοθήκη και το οποίο αποτελεί μέρος της συλλογής της ανάμεσά τους φυσικά και οχάριας. Τα τεκμήρια εξορισμού αποτελούν στοιχεία αποδεικτικά για τη συναγωγή συμπερασμάτων και είναι αδιάστηση φορείς γνώσης και πολιτισμού. Ανάμεσα στα περισσότερα από 200.000 τεκμήρια της Βιοθήκης μας, φυσικά τεκμήρια εξήμερα, το γνωρίζω ότι ό,τι αυτά πληθαίνουν καθημερινά είδη με αγορές είδη με δωραίες συμβιωτών, ιδιέται η θέση τα θέατροι τα παλαιότητα. Τα ουγλία είναι χειρόκριφα και έντονα. Αυτά, με το πολυάδικο και τις ιδιέντερες αναφορές στις συνθήκες και η λογορότα, επιβάλλουν τη δευτότητα και προσωπικότητα της Βιοθήκης μας ως ιστορικής και την ταχυστού ξεχωριστή από τις νέες Βιοθήκες, χωρίς το ιστορικό περιβάλλον, τεκμηριώντας τη νεότερη ιστορία του Τόπου του και της Ελλάδος. Η Βιοθήκη, μεταξύ των άλλων, διαθέτει μία αξιόλογη συλλογική χαρτόν, λυτών και ατλάντων, πρόημο χαρακτικών, ξυλόγραφα και λιθόγραφα και αναβαρογογών. Οι χάρτες εντός κειμένου βρίσκονται είτε ένθετοι στο σώμα του κειμένου είτε ένθετοι ένθετοι στο σώμα του σε πάρα πολλά δεκμήρια με παλαιότερους τέσσερις ανατυπλούμενους πίνακες, όπως αυτός που βλέπετε εδώ, ο οποίος κοσμεί το βιβλίο του Ιεροδόττου Αλικαρνασσέως Ιστορία Λόδη Φύτα, πηγευόμενη Μούσε, έκδοση και νέβης 1570 από τον Χέρνικο Στουφάνους και βρέχεται από τη Συλλογή Οικονόμου. Οι λοιτοί εκτός κειμένου χάρτες που θα μας επισκολήσουν σήμερα, λιστορικοί χάρτες που έχουν καταγραφεί έως τώρα στις συλλογές μας είναι 106, ενώ οι αναδρομικοί κατελογράφεις του υλικού μας συνεχίζεται και δεν αποκλείεται να βρουν και άλλοι ανάμεσά τους. Οι χάρτες αυτοί καλύπτουν κοινωνικό δόμο του 17ου αιώνα του Συνέου. Πολιτικοί, διοφυσικοί, στρατιωτικοί από όλη την εποχή εκπροσίστους, εθνογραφικοί των Βαλκανίων, με καταγραφές σχολείων, πληρισμών και στατιστικούς πίναγες, χάρτες μητροπώνων και ψυχοπών, ελληνικών πατριεκτιών, αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και τουριστικοί καλύπτουν κάθε ενδιαφέρον και αντιπροσωπεύονται επαρκώς. Ο μεγαλύτερος και σπουδότερος αριθμός από ιστορικής άκουσης ευρωκαρτών αφορά στον ελλακτικό πόρο, ενώ 13 έως σήμερα πύλα αποτυπώνουν κατομευτικά τον υπηρετικό πόρο. Το υπόλοιπο, μοιράζεται σχεδόν εις άριθμα, απεικονίζει το γεωγραφικός πόρος της Ευρωπαϊκής Τουρκίας και των Βαλκανίων, με ημερομηνίες έκτος από το 1852 έως το 1947, χωρό πολιτικής αισθάνθειας σε ευρωπαϊκό και τοπικό επίπεδο, έντεσης και πατώ, με εθνολογικούς και ελλογραφικούς ανταγωνισμούς. Οι χάρτες αυτοί κάθε φορά αντιπροσωπέμουν τις γεωπολιτικές επιδιώσεις των ευρωπαϊκών. Είναι ιστορική περίοδος των παραμονών του κλιμαϊκού πολέμου, της επανάστασης της Γρήφης του νοσοτορκικού και των συνόδων που τον ακολούθησαν, του ανατολικού ζητήματος, των προστατήσεων νέων περιοχών στο ελληνικό κράτος, της Μεγάλης Ιδέας, των Βαλκανικών πολέμων, του Πρώτου και Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου και των Αυακολούπων του. Τα υπόλοιπα είναι χαρτογραφικές επιγονείς σε προπαϊκό νοσοτοκλήστων χωρών, τουριστικού κυρίως ενδιαφέροντος, που είτε χρησιμοποιούνταν από τους υπηρετήτους τους, τα ταξίδια τους, είτε οι εγγραφικοί οι ίδια πέστρελαν ως δαλεάς αυτούς. Ο προημότερος των λυτών ιστορικών χαρτών της Ρωσινέας είναι ένας υπέροχος γυθόγραφος χάρτης της Ιππήρου και Αλμανίας, του Λαουρεμπέρχιο και του Ολανδού χαρτογράφου Μπλάου. Εμφανίζεται ως καλέστητη εικόνα της γεωγραφίας ο χώρος της Ιππήρου, παράκτυες και υπηρετικής με την Αλμανία, όμορος της Μακεδονίας, Θεσσαλίας και Αρχαίας, σύμφωνο με τη χαρτογραφία του Μεσέμνα και τα χαρτογραφικά λάθη της εποχής. Χρονολογείται περί του 1640 και περίμενται στην πληροδίφη μας μαζί με τα υπόλοιπα τεχνίδια του κλειοδοκίνητος Αλέξανδρο Αλεξάνδρο Πάνη. Οι δύο χάρτες οι οποίοι καλύπτουν τη χαρτογραφική πορεία ενός περίπου αιώνα το 1804 έως το 1947 αντιπροσωπεύονται του λογάχιστον οι πλέον γνωστές χαρτογραφικές επικειρήσεις επιστημονικών ευασιών πεδίων της Ελλάδος και της τότε Ευρώπης. Το ξεχωριστό ενδιαφέρον των Βρετανών για την ιδρογραφία οδήγησε στην ίδρυση της ιδρογραφικού γραφίας της Ναπαρχύδας και εκπροσωπίζει στις συλλογές μας με το χάρτι της Έλληνας από τον πύργο του αγγλικού βασιλικού ναυχικού, Τόμας Κρέης, με χρονολογία έκκουσης το 1843. Ήδη από τον 11ο-17ο αιώνα ξέν οι περιηγητές ταξιδεύουν στην Ελλάδα και στο γνωστό αρχαίο κόσμο προτιμένουν να ανακαλύψουν αντικείμενα ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας και να επιβεβαιώσουν τις αρχές πηγές. Καταγράφουν τις εμπειρίες τους στην Ευλυψερπία και αποτυπώνουν τις επισκέψεις τους σε χάρτες αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Χάρτες αυτού του ύληπους της Λεωδίας μας περιγράφουν την Αθήνα αλλά και τη Μομπλία, Ρώμη, Κάριο, Αλεξάνδρια. Αντίστοιχες είναι οι δημιουργικές εκδοτικές παραγωγές και αναπαραγωγές με ανεξάρτητα χαρτογραφικά προγράμματα δεδίου, όπως της αποτύφωσης των περιχώρων της Αθηνής, του Ένωσης Κούρτιου και του Διόπανου όπως Χάουπερ τοπογράφου πρόσφυγου στρατού, Πεκνονολογία έκδοσης το 1892. Οι χαρτογραφήσεις από την εποχή της Μαρίας της Εσίας, τον ύστερο 1886, αποτελούν μία μοναδική πληγή πληροφοριών. Η κλίμα κράτους, λεπτομένους που αποτυφώνουν η ιδιότητά τους, τους τοποθετούν ανάμεσα στις αγιόρθαιρες χαρτογραφικές αποτυπώσεις με την συμβολή του Χάουπερ του Κάος. Ανάμεσα αυτούς, ξεχωριστεί έση, κατέχει ο μηδιώτης χάρτης της Ελλάδος, η Carte de l'Adresse, της Γαλλικής Κατογραφικής Κηδησίας, του ονομαστού Τιποντελγκέαρ του 1852. Αποτελείται από 20 φύλλα πάνω σε καμπά, τα οποία αναπτυσσόμενα, δημιουργούν ένα νημείο χάρτη εστάσεων 1,64 x 2,75 μέτρα με άξιδες τοπογραφικές λεπτομέρειες. Η σειρά αυτή των χαρτών σώδεται στην πληροδίκη μας, όλο το σύνολο σε σκληρή χαρτόαθήκη με έκπληκτη χρυσοκυπική ετικέτα και το μονόγραμμα του ιδιοκτήτη ΦΠΚ που ερχόμενα από τη συλλογή οικονομών. Ανοίχαν και χρησιμοποιούνταν από τον όποιο του Κολοκοτρώνη, πάνω από τον Κολοκοτρώνη, ο οποίος σταδιοδρόμισε στον ελληνικό σκρατό ως εξειμερικός κολοκολικού και διατέλεισε τη δημιουργία της σχολής ατυπίδων. Η στρατιωτική έρευνα της αυτοκρατορίας των Απσπουρκών ετυπροσωπήθηκε στις συλλογές μας από την ιδιοτήλη Σπυρίδωνος Λάμπου με μια σειρά έξι χαρτών της τρίτης χαρτογραφικής επιχείρησης της αυστροοδρικής Μουναχίες με τρολογία έκδοσης από το 1904 έως το 1906, είχαν ήδη προηλυθεί άλλες δύο το 1763 έως το 1869. Αποτελούν τμήμα ενός γιγαντιέου εγχειρήματος, όπως μπορείτε να δείτε στην διαφάνεια, χαρτογράφεις της κεντρικής εμπρός της εμποχής τους. Ακόμα και να αναφαρμόντει προς το παρόν, 267 χάρτες έχουν συμφιλοποιηθεί μέσα του προγράμματος αρχάνων της Ουρανίας και το έργο συνεχίζεται. Ένα μεγάλο όνομα της χαρτογραφικής ιστορίας, ο Hannah Ripkeeper, δεν θα μπορούσε να αποσιάζει από τις συλλογές μας. Σήμερα καταγράφονται 10 σημαντικοί εθνογραφικοί χάρτες στους συλλογές μας. Ο χαρτογράφος Kieper διεθνή 1845 του Διογραφικού Ιστοτού της Βαϊμάρη και αργότερου 1865 διεθνή του Διογραφικού Δμήματος της Ουρανικής Στρατιστικής Υπηλισίας συνδέει το όνομά του με μία σημαντική παραγωγή εθνογραφικών χαρτών στο πλαίσιο του Ανατολικού Συντήματος με τη χαρτογραφία της εθνικής ολοκλήρωσης και των οραμάτων του νεοσύστατο μικρού ελληνικού βασιλείου. Μέσα της βιβλιοθήκης Πυρήγονου Ζάμπτου έφτασε σε εμάς και ο χάρτης του Βασιλείου της Ελλάδος, το οποίο δημιουργήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. |
