| : -Μουσική- Γεια σας παιδιά! Είμαι η κυρία Ρίτα. Και ήρθα για να συνεχίσουμε το παραμύθι μας. Έχω φέρει και τους φίλους μου. Θέλετε να ξεκινήσουμε να αρχίσει με ένα μαγικό τρόπο και πάλι μουσική. Τέλεια! Είμαστε στο παραμύθι του Τζιάννη Ροντάρη 1 και 7. Έχουμε αφήσει κάποια παιδιά πίσω μας που παίζουν. Έχουμε αφήσει τον Πάολο στη Ρώμη. Έχουμε αφήσει τον Ζαν στο Παρίσι. Έχουμε αφήσει τον Κούρτ στο Βερολίνο. Και πάμε τώρα σε ένα καινούριο παιδί. Ζούσε και στη Μόσχα. Και το έλεγαν Γιούρι, όπως τον Καγκάρι. Και ο πατέρας του ήταν... Ναι, ξέρω, θέλετε να μαντέψετε, για να κοιτάξουμε λίγο καλά την εικόνα. Τι βλέπετε? Τι βλέπετε κι εσείς? Ωπω, είδατε τόσα πράγματα! Τουβλάκια αριθμούς, φοράει ένα καπέλο, κρατάει ένα εργαλείο. Σας φαίνεται σαν πινέλο, μάλιστα! Για να διαβάσουμε. Ο μπαμπάς του ήταν οικοδόμος. Και σπούδαζε και μαθηματικά. Α, γι' αυτό έχει αριθμούς. Γι' αυτό έχει και αυτό το εργαλείο. Τέλεια! Συνεχίζουμε! Καινούργια χρώματα, καινούργιο παιδί. Ζούσε και στη Νέα Υόρκη. Εκεί το έλεγαν Τζιν. Και ο μπαμπάς του ήταν... Ξέρω, θα μαντέψετε. Για να δούμε καλά. Τέλεια! Βλέπετε αυτοκινητάκια περιμένουν στη σειρά. Βλέπετε και τον αγαπημένο σας σκυλάκο. Βλέπετε και αυτό το εργαλείο που βάζουν δενζίνη. Άρα, καλά το μαντέψατε! Ο μπαμπάς του δούλευε σε βενζινάδικο. Πόσα είπαμε? Πέντε! Μας λείπουν άλλα δύο για να γίνουν επτά. Ο ένας είναι ο Χου. Ζούσε στη Σαγγάη. Και ο μπαμπάς του ήταν... Καλά το μαντέψατε τόσο γρήγορα! Το ξέρω! Είδατε καλάμι, είδατε ψαράκι, είδατε αστερία, είδατε μπλε της θάλασσας. Ο μπαμπάς του ήταν πράγματι ψαράς. Ποιο άλλο παιδάκι είναι το τελευταίο στην παρέα των επτά παιδιών? Ο τελευταίος είναι ο Πάμπλο. Και ο Πάμπλο ζει στο Μπουένος Άιρες. Και ο μπαμπάς του... Για να δούμε, θα τον βρούμε. Πολύ καλά τα βλέπετε! Έχετε δίκιο! Βλέπετε πινέλα, βλέπετε χρώματα. Λέτε να είναι ζωγράφος. Για να δούμε. Ο μπαμπάς του ήταν ελαιοχρωματιστής. Δηλαδή ένας ζωγράφος που ζωγραφίζει τείχους. Ένας άνθρωπος που βάφει τείχους. Τέλειο! Τέλειωσαν και τα επτά παιδιά. Και τώρα, με έναν μαγικό τρόπο, κλείνει η μουσική. Κλείνει και το βιβλίο, γιατί θα το συνεχίσουμε αργότερα. Τώρα ήρθε η ώρα να παίξουμε. Παιδιά, τι λέτε να παίξουμε με έναν διαφορετικό τρόπο? Σκέφτηκα πριν από λίγο που διαβάζαμε το παραμύθι. Και μας έλεγε ο Γιούρι για τον Γκαγκάρη. Ξέρετε τον Γκαγκάρη, ήταν ο πρώτος άνθρωπος... που πάτησε το πόδι του πάνω στην ασελήν, πάνω στο φεγγάρι. Ξέρετε πώς γύρισε στη γη με αλεξύπτοτο. Θέλετε να φτιάξουμε και εμείς ένα αλεξύπτοτο. Είμαι σίγουρη ότι θέλετε. Τα υλικά που θα χρειαστούμε είναι πολύ εύκολα από αυτά που υπάρχουν και στο σπίτι. Θα χρειαστούμε χαρτοπετσέτες, θα χρειαστούμε λίγο σπάνγο, θα χρειαστούμε ένα ψαλιδάκι και λίγη κολλητική ταινία. Α, και ξέχασα! Θα χρειαστούμε και την αγαπημένη μας πλαστελίνη. Ό,τι χρώμα θέλετε εσείς. Πώς θα το φτιάξουμε? Ξεκινάμε πρώτα απ' όλα από τη χαρτοπετσέτα μας. Ας πούμε ότι θα χρησιμοποιήσουμε αυτή, την κίτρινο πορτοκαλί. Μου αρέσει πολύ αυτό το χρώμα. Την ανοίγουμε πολύ πολύ καλά. Και βλέπετε έχει μία, δύο, τρεις, τέσσερις γωνίτσες. Σε αυτές τις τέσσερις γωνίτσες θα βάλουμε σπαγγάκια. Πόσο μακριά να είναι τα σπαγγάκια? Περίπου όσο είναι η απόσταση από τον αγκώνα σας μέχρι το χεράκι σας. Ας πούμε τόση. Κόβουμε ένα. Χρειαζόμαστε τέσσερα στο ίδιο μάκρος και τα τέσσερα. Άρα, ξετυλίγουμε, φέρνουμε τα δύο, το ένα δίπλα στο άλλο. Κι εκεί που τελειώνει το πρώτο, κόβουμε. Έχουμε κόψει δύο. Πόσο θέλουμε ακόμα για τα τέσσερα? Πολύ σωστά, παιδιά! Καλά που έχω τους φίλους και μου το λένε. Άλλα δύο. Έχουμε κόψει και το τρίτο. Και χρειαζόμαστε πόσο ακόμα με αυτό το τέσσερα. Ε, καλά. Εντάξει, εύκολο είναι, το ξέρω. Άλλο ένα. Και έχουμε κόψει τώρα και τα τέσσερα. Παίρνουμε την ακρούλα. Αυτή την ακρούλα πρέπει να τη στερεώσουμε με την κολλητική ταινία, κάπως έτσι, στην άκρη της χαττοπετσέτας μας. Κόβουμε και κολλάμε. Βάζουμε κι άλλο ένα για να είμαστε σίγουροι, μη μας μείνει το αλεξίπτωτο στον αέρα. Πάρα πολύ ωραία, κολλήσαμε. Αυτό περισσεύει, το βάζουμε από την άλλη μεριά. Συνεχίζουμε. Κολλητική ταινία, σπάγκος, γυρνάμε, ό,τι περισσεύει, πάμε στην άλλη ακρούλα. Με τον ίδιο τρόπο κάνουμε και τις τέσσερις γωνίτσες και τα τέσσερα κορδονάκια. Ανυπομονώ, θέλω να δω πώς θα πετάξει. Ωραία. Και μας έμεινε η τελευταία. Παίρνουμε και την ακρούλα, την κολλάμε, ο γνωστός τρόπος, ό,τι περισσεύει, από την άλλη μεριά. Και τώρα σηκώνουμε την μία ακρούλα. Σηκώνουμε την άλλη ακρούλα. Και τις φέρνουμε και τις δύο, τη μία δίπλα στην άλλη. Σηκώνουμε την τρίτη ακρούλα. Και την τέταρτη ακρούλα. Σχεδόν έχει δημιουργηθεί, το βλέπετε! Αυτές τις ακρούλες, λοιπόν, για να μην μας κορπήσουν, τις ενώνουμε πάλι με λιγή κολλητική ταινία. Έτσι. Και το τελείξαμε. Έτοιμο. Ε, δεν είναι και εντελώς έτοιμο! Λείπει ο γκαγκάριν. Καλά, εμείς δεν θα βάλουμε τον γκαγκάριν, εμείς θα βάλουμε πλαστελίνι. Ένα αγαπημένο μου χρώμα είναι το μπλε. Εσάς? Καλά βρε παιδιά, εντάξει, θα πάρω κόκκινο. Παίρνω λοιπόν κόκκινο, το αγαπημένο χρώμα των φίλων μου εδώ. Και χρειάζεται για λίγη ώρα να το κρατήσουμε στο χέρι μας, να πάρει τη ζεστασιά από τα χέρια μας για να μαλακώσει. Έτοιμοι είναι. Και τώρα το λυγίζουμε και είναι σαν να τυλίγουμε την πλαστελίνι μας γύρω από την άκρη. Πιέζουμε πολύ με τα δυνατά μας χέρια. Πιέσατε πολύ? Πιέσα παιδιά, ορίστε. Σας αρέσει? Και τώρα το αλεξίπτο μας είναι έτοιμο. Εντάξει, δεν είναι εντελώς έτοιμο, θα το γυρίσω. Βάζουμε το χεράκι μας μέσα στη χαρτοπετσέτα. Και έχει έρθει η ώρα να πετάξει. Και σηκωνόμαστε, χρειάζεται και λίγο αέρα. Ωραία. Έρχεστε σε ένα σημείο όσο μπορείτε πιο ψηλά. Μπορείτε να πάτε και στο μπαλκόνι σας. Πάντοτε βέβαια, μαζί με κάποιο μεγάλο. Σηκώντε όσο μπορείτε πιο ψηλά, με το ένα, με το δύο, με το τρία... Και πετάει! Και προσγειώνεται. Κάπως έτσι προσγειώθηκε και ο γκαγκάρη. Μπορείτε να κάνετε πάρα πολλά αλεξίπτοτα, σε πάρα πολλά χρώματα, με πάρα πολλές χαρτοπετσέτες. Και να τα βάλετε να πετάξουν. Έχω φτιάξει άλλο ένα. Θα πετάξουν και τα δύο μαζί τώρα. Και, άμα μπερδευτούν, ακόμα καλύτερα. Πάμε! Ένα, δύο, τρία, πετάνε! Προσγειώθηκαν. Είμαστε έτοιμοι να φτιάξουμε κι άλλα, όσο θέλετε εσείς. Αλλά τώρα σας αφήνουμε, γιατί έχουμε να παίξουμε έναν καινούριο παιχνίδι. Μη φύγετε, ξαναερχόμαστε! Ξέρω, ξέρω. Δεν θέλετε να ξεχάσετε τα ονόματα των παιδιών. Και έχετε δίκιο. Κι εγώ δεν θέλω να τα ξεχάσω. Σκέφτηκα έναν διαφορετικό τρόπο όμως, για να τα γράψουμε. Θέλετε να δείτε? Αντί να χρησιμοποιήσουμε μολύβια και μαρκαδόρους, θα χρησιμοποιήσουμε χαρτάκια. Κάθε ένα γράμμα φτιάχνεται από γραμμούλες. Για να δούμε το όνομα του Γιούρι. Νατος! Αυτό είναι το όνομα του Γιούρι. Και για να το γράψουμε χρειάζονται γραμμούλες. ίσιες όρθιες, ίσιες ξαπλωτές, κάποιες άλλες γραμμούλες και κάποιες άλλες γραμμούλες. Θέλετε να το γράψουμε με χαρτάκια? Θα το βάλουμε εδώ για να το βλέπουμε. Θα χρειαστούμε το γνωστό χαρτάκι μας και το γνωστό ψαλιδάκι μας. Πάρα πολύ εύκολα. Παίρνουμε το ψαλίδι μας και κόβουμε από αυτήν την πλευρά, τη μικρή. Κόβουμε κορδελίτσες. Κόβουμε πολλές κορδελίτσες, όχι μία και δύο. Κόβουμε αρκετές. Μπορούμε κάποιες κορδελίτσες να τις κόψουμε και στη μέση. Και τότε θα έχουμε και μεγάλες και μικρές. Έχω κόψει πολλές κορδελίτσες όση ώρα περίμενα. Και θέλετε να τις δείτε? Νάτες, τις έχω εδώ. Και μεγάλες και μικρές. Πάμε να γράψουμε το όνομα του Γιούρι. Ξεκινάμε λοιπόν. Για το πρώτο γράμμα χρειαζόμαστε για το γ μια ίσια όρθια γραμμούλα. Και μία ίσια ξαπλωτή. Γράψαμε το γ. Μετά θέλει το η. ίσια όρθια γραμμούλα. Εύκολη και αυτό. Μετά τη βλέπω θέλει το ο. Για να προσπαθήσουμε. Αχ, δεν είναι τόσο ίσιο αυτό. Για να βάλω τη μικρή γραμμή. Παιδιά, δεν μου βγαίνει το ο. Αχ, έχετε δίκιο, παιδιά. Γιατί αυτές οι γραμμούλες δεν είναι ίσια. Είναι καμπύλες. Είναι δηλαδή σαν φεγγαράκι, σαν γεφυρούλα. Έχω κόψει και τέτοιες. Θέλετε να τις δείτε? Νάτες, αυτές είναι οι μεγάλες καμπύλες. Και αυτές είναι οι μικρές καμπύλες. Νάτες, έτσι έχουμε μεγάλες γραμμές, μικρές γραμμές. Μεγάλες καμπύλες, μικρές καμπύλες. Εύκολο να κόψετε και καμπύλες. Θα σας δείξω αμέσως. Παίρνετε το χαρτάκι, που έχει περισσέψει βέβαια. Και από τη μία άκρη ως την άλλη, ξεκινάτε να κάνετε μία καμπύλη. Να, κάπως έτσι. Ναι, παιδιά, έχετε δίκιο. Αυτή είναι πολύ λεπτή, θέλουμε παχές γραμμούλες. Για να την κάνουμε παχουλή, κοιτάξτε τι κάνουμε. Βάζουμε το δαχτυλάκι μας και κάνουμε μια τελίτσα. Πάμε στην άλλη άκρη, βάζουμε το δαχτυλάκι μας και κάνουμε άλλη μία τελίτσα. Πολύ ωραία! Τώρα θα ξεκινήσει μία καμπύλη από τη μία τελίτσα στην άλλη. Κοιτάξτε, να, κάπως έτσι. Τέλειο! Και με τον ίδιο τρόπο κόβουμε και την καμπύλη μας. Ξέρετε, με τον ίδιο τρόπο που κόβουμε την μεγάλη καμπύλη, θα κόψουμε και την μικρή. Δηλαδή, θα κάνουμε μία πιο μικρή καμπύλη, θα βάλουμε το δαχτυλάκι μας στην άλλη άκρη, κάνουμε δύο τελίτσες και δημιουργήθηκε και η μικρή. Αυτή είναι η μεγάλη. Έχω κόψει, όπως σας είπα, πολλές τέτοιες. Πάμε να γράψουμε το «ο» για να φτιάξουμε τον Γιούρι. Μία καμπύλη και έτσι όπως είναι όρθια, ξέρετε τι μου θυμίζει? Φεγγαράκι! Πάμε άλλη μία. Να τες! Τώρα είστε ικανοποιημένοι, έχετε δίκιο. Φτιάχνουμε και το «ι». Πολύ ωραία. Συνεχίζουμε το «ρ». ίσια όρθια γραμμούλα. Και χρειαζόμαστε εδώ τη μικρή καμπύλη. Νάτη! Και έχουμε γράψει Γιούρρι. Γιούρι! Γράψαμε το όνομα του Γιούρι. Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να γράψουμε όποιο όνομα θέλουμε. Μπορούμε να γράψουμε και το όνομα του Τζιμ. Και το όνομα του Κούρτ. Μπορούμε να γράψουμε και το δικό μας όνομα. Και της μαμάς και των φίλων και όποιο όνομα θέλουμε. Και όποιο μήνυμα θέλουμε. Αρκεί να έχουμε γραμμούλες. Γραμμούλες ίσχες μεγάλες, ίσχες μικρές. Καμπύλες μεγάλες, καμπύλες μικρές. Αυτές είναι οι γραμμές για να γράψουμε ό,τι θέλουμε. Σας άρεσε? Μπορείτε να δοκιμάσετε κι εσείς. Και μη νομίζετε ότι τελειώσαμε, θα τα ξαναπούμε. Ίσως αύριο. Φιλάκια πολλά! Γεια σας! |
