| : ...για την κοπή της πατροπαλάδων της Πύλτας, κύριε Βρεφτάλης, την οικογένειά μας εξολοχτήρου ως σύλλογος θήρυξης οχολογικών ασθένων η Ελπίδα. Επειδή το Ίδρυμα άρχισε πρόσφατα να λειτουργεί, εγώ και ο ίδιος ήμουν να ενημερώσουμε σχετικά με την ιστορία του Ίδρυματος. Επιδιδεύχομαι αυτό πλήκο του επιβίδισης. Η ιστορία είναι η παντοτινή περουσία. Και όταν δεν το γνωρίζουμε, την ιστορία μας λέμε αλαντάλο. Το Ίδρυμα, λοιπόν αυτό, για πρώτη φορά εγκλήθηκε ομόρφων από τον Ομαρχιακό Συμβούλιο Αγαίας παρώντας ο Παλάτης, ο Βέρας και ο Χθήνος του πατρίου του Σιμωθόδωρος του Μιχαρόπουλος. Από το κ.Α. αυτή η απόφαση επικυρώθηκε από το Υπουργείο Υγείας και το Ίδρυμα χαρακτηρίστηκε για όλη τη χώρα ως πρωτοχωριακό και πυρωτικό αχώνωμα και αυτοδιοίκηση. Από το κ. 995 χρόνια, να καταφέρνουμε να το εντάξουμε στο τρίτο κοινοτικό πλαίσιο στηριξής, σε αυτή μας την προσπάθεια μας είχε βοηθήσει πάρα πολύ ο τότε καθηγητής της Πατρολογίας κ. Απόστολος Βαγιανάνης. Τις μελέτες του έργου της έχουν εκπονίσει η μηχανική της διάθεσης έργου της Ομαρχιακής Αυτοδιοικής Παραπερφαιρίας καθώς και την επίλυψη του έργου καθόλου τη διάρκεια των οδονικών διαφεσιών. Το έργο δημοκρατήθηκε το 2003 και τελείωσε το 2008. Το Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίο είχε τότε ευθύνη νεακό Παρσιθώτενο Ματιακού Συμβουλίου, επί των ημερών του έγινε η ανικοδόμηση του εξοπλισμού, θα τους αναφέρω και θα τους απογνείμω τη δημή εκείνη που τους πρέπει. Και ήταν ο καθηγητής Φαράλομ Πασχαλόφωνος, ο Τρασίγουρος ο Ματωμάτης, ο Βασίλης ο Ζέρβας, ο ΑΕΜΙΣΚΟΣ ΝΙΚΟΣ ΛΕΟΝ, ως πρόεδρος του Στυλόγου Στήριξης, ο οποίος πολύ και βοηθήσει την όλη προσπάθεια, καθώς και ο Διονύσης ο Καβαλεράτης. Το Διοικητικό Συμβούλιο αυτό με τον κύριο μας, με την εμπεριά του, με τη λογική με την οποία δουλέψαμε και συνεργαστήκαμε, χωρίς κομματικές αγγυλώσεις, χωρίς ασποφθηνές μικρόψιες και μικρονοϊκές αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις, κατάφερε να θέλεις πέρας όλο αυτό το έργο με την εξασφάλιση σοβαρών πολυγειών, σε χρήμα όσο σε είδη αλλά και τελοντική εργασία. Το έργο χρηματοδοτήθηκε κατά τα τρία πέταρτα από τον τρίτο κυρωτικό πλαίσιο στηρίξης. Ο Πελυτεριακής τελεπαρών και αυτός. Λοιπόν, ένα μέρος γύρω σε διάθεση κοινομαρκιακή, αυτό διοίκησε, αλλά εξίσου μεγάλο ήσαν οι υποδηγίες. Το εξασφάλισε. Βέβαια, δεν θα πω τώρα μπροστά τους για τον κατοικτή Καλόφερο, ο Θρασίγουλος δεν είναι εδώ, ο Ζέρβας είναι εδώ, έχει δώσει την παλησία του, και αυτό δίνει αισιοδοξία ότι και τώρα θα υπάρξουν άνθρωποι που θα βοηθήσουν το Ίδρυμα. Αλλά στους ανθρώπους εκεί μας έδεσε ένα αρχαιοριτό. Δεν το ξεχνάω, βέβαια, δεν γίνει καν πάλι περισσότερο. Το δέον γενέσθε. Ο Παπανούτσος λοιπόν το ανέβησε αυτό, και τι είπε ο Παπανούτσος. Το δέον γενέσθε σημαίνει η στεναρή απόφαση του ανθρώπου να προσαρμόζει τη δράση του και να υποτάσει τις πράξεις του στους ορισμούς ενός πρέσβου. Εμείς όλοι μαζί είπαμε πρέπει να γίνει και έγινε. Αυτό θυμώ όλους τους κυρίους με τους οποίους συνεργάστηκα. Τους ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου δήξανε. Και θέλω να πω ότι από τις χορηγίες εκείνες, τις οποίες διακυριστήκαμε με τρισκευτική ευλάβεια, καταφέραμε και βάλαμε ένα σεβαστόχρονο στην τράπεζα, την εθνική, και άνοιξε τις πύλες του και φιλοξενεί σήμερα χωνεμένους ανθρώπους το ήδημα. Θέλω να ευχαριστήσω το 2013-18 χρόνια μετά. Τι έγινε, άνοιξε με τη συνεργασία και την κατανοηχή και τον υψηλόβαθμο κοινωνικής ευθύνης του περιπεριάδικου, που λέγεται Απόστολος Κατσιφάρας, αλλά και του διηγητή της είπε Κατσίβελα, και σήμερα φιλοξενεί ανθρώπους, χωνεμένους και ταλαιπωρημένους. Θέλω να πω ότι... Γιατί κατηστεύησε. Η δική μου η ανάλυση είναι ότι μονίμως θα υπάρχουν οι δυνάμεις της ανθρωπιάς, της αλληλεγκής, της αναλγισίας, της αδιαφορίας, και θα συμβρούνται, και όποιας κερδίσει. Εμείς τα καταφέραμε το συμβούλιο, διότι σε πλήρη σύγκνια, και το βεβαιώνει και ο κ. Καλόφωνος, είπαμε πρέπει να το κάνουμε αυτό, γιατί κοινωνιά και τελικά το κάναμε. Θέλω τώρα να ευχαριστήσω όλους τους όσους βοήθησαν. Όχι μόνον κατά τη διάρκεια της προσπάθειας, αλλά και κατά το χρονικό διάστημα της έμερξης λειτουργίας του. Ιδιαίτερα πρέπει να ευχαριστούσαμε την ακαδημαϊκή μας κοινότητα, το ογκολογικό κοινήμα τον κ. Καλδαμάκη και τον κ. Καλόφωνο, οι οποίοι βοηθούν και συνεργάζονται μαζί μας, και όλοι μαζί προσφέρουμε έργο ανακούπτηση στην κοινωνία, αλλά και το νοσοκομείο το παρεπιστημιακό, το οποίο προσφέρει και συμβάλλει στην λειτουργία του ιδρύματος. Εδώ τώρα θα ήθελα να πω ακόμη, γιατί έχω ακούσει μόλα, άκουσα το οικοπέδο λέει, το χάριστο χαχούλιστο χάριστο, λέει, εσύ το χάριστο χαχούλιστο χάριστο, το χαχούλιστο χάριστο χάριστο, το υπόθετο το έδωσε η εκτιματική εταιρεία του δημοσίου, και είναι οκτώ μισθέρα, για να βάζουμε τα πράγματα στη σειρά όλα. Εγώ θα τελειώσω και θα ευχηθώ, σχεδόν διος δρόμος, να είναι λιγότερο εικόδημος για όλους μας, από κάθε από τους. Στους λοξενουμένους μας, να έχουν καλή πορεία, στην εξαίρεξη του οκολογικού τους προβλημματος, και να μην είναι μακρύς ο δρόμος, που θα επιτρέψουν οι θείες δυνάμεις, βοηθώντας την επιστήμη κάποια ημέρα εδώ, να αλλάξει ένα κυλοξενείο, γέλια και χαρούμενα παιδιά. Όσο για τον εαυτό μου, θα κλείσουμε αυτό που είπε ο άλλος στόχαστής, ο Ανδόης ο Σαμαράκης. Όταν γύρισα από την Αφρική και είπε, τώρα λέει, κοντεύω και να πεθάνω, και θα πάω στο τέλος να με ρωτήσω, ο Κύριος. Ανδόη, τι θα κάνεις να χείσεις την εκείγεια ζωής σου, θα πω. Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω, κύριε, για το συνανθόπω, και δεν το έκανα. Σας ευχαριστώ πολύ. |
