| Interviewee Krikis, Panagiotis Date interview: 2015 May 09 Geography creation: Greece. Language Greek Extent 1 digital file : MPEG-4. Credit Line United States Holocaust Memorial Museum Collection, courtesy of the Jeff and Toby Herr Foundation: Καλημέρα σας λοιπόν. Είστε προοδεκτικοι και αναμένω τις ερωτήσεις σας. Σας ευχαριστούμε που μας συναντήσατε. Το όνομά μου είναι Νατάν Μπεϊράκ, θα μας πείτε και το δικό σας για να το έχουμε στην κάμερα. Το όνομά μου είναι Παναγιώτης Κρίκης. Ποια χρονιά γεννηθήκατε? Γεννήθηκα το 1931. Πού γεννηθήκατε? Στην Καστοριά. Και μεγαλώσατε όλα τα χρόνια στην Καστοριά. Μπορείτε να μας πείτε κάτι για την οικογένεια σας, για το πατέρα σας, για τα μάτια σας, για τα αδερφιά σας. Να μας πείτε λίγο για σας. Ο πατέρας μου ήταν δικηγόρος Καστοριάς και εξελέγγει και βουλευτής του λαϊκού κόμματος το 1936. Ήταν πολίτεκνος και νομικός σύμβουλος της εβραϊκής κοινότητας Καστοριάς. Και για αυτούς τους λόγους είχα άμεση σχέση και με συνομικούς μου εβραίους και εγγένη με την κοινότητα την εβραϊκή της Καστοριάς. Και το 1944... Θα τα πούμε. Μισό λεπτό. Ο πατέρας μου ήταν δικηγόρος και εξελέγγει και βουλευτής του λαϊκού κόμματος το 1936. Είχε πολλές παιδιά και ήταν δικηγόρος σύμβουλος της εβραϊκής κοινότητας. Αυτό ήταν ο λόγος που είχα κοντά φίλες που ήταν εβραϊκές, αλλά είχα κοντά σχέσεις με την κοινότητα. Είχα άλλα τέσσερα αδέρφια, την Αγγελική, την Βασιλιά και την Βασιλιά. Είχα τέσσερα αδέρφια, την Αγγελική, την Βασιλιά και την Βασιλιά. Είχα τέσσερα αδέρφια, την Αγγελική, την Βασιλιά και την Βασιλιά. Είχα τέσσερα αδέρφια, την Αγγελική, που γεννήθηκε το 1915, καθηγήτρια φιλολογίας, και η Σοφία, η οποία γεννήθηκε το 1917, και αυτή η καθηγήτρια. Το Νικόλα Κρίγη, δικηγόρο, που γεννήθηκε το 1918, ο οποίος ήταν εκτός από δικηγόρος, καταξιουμένος δημοσιογράφος των Αθηνών, των εφημερίδων, βήμα νέα και συνδιευθυντής από τη συνδρύσσοση της εφημερίδος της Αριστεράς Αουγής, και το κλείσιμο της εφημερίδος αυτής το 1967. Επίσης είχα έναν άλλον αδερφό, ο οποίος γεννήθηκε το 1922, και μπήκε στη σχολή Ευελπίδων το 1940, και ονομάθηκε ανθιπολογαβός του ελληνικού στρατού το 1943. Μισό λεπτό να τα πω τώρα αυτά που είπαμε. Είχα δύο αδερφούς και αδερφές. Είχα δύο αδερφούς, η πρώτη αδερφή ήταν η Αγγελική, γεννήθηκε το 1915, ήταν διευθυντής, το 1917 ήταν η Σοφία, ήταν διευθυντής επίσης, το 1918 ο αδερφός μου ο Νικόλαος, που ήταν διευθυντής και δημοσιογραφός στην Αθήνα, ήταν δημοσιογραφός στις δημοσιογραφές της Βήμα και της Νέας, και ήταν διευθυντής του αριστερικού δημοσιογραφίου Αυγή και έπρεπε να δουλεύει μέχρι το 1967, όταν ο δημοσιογραφίος καταστρέφθηκε από την δικτατορία. Το 1922 υπήρχε ένας άλλος αδερφός και γεννήθηκε αδερφός στην ελληνική στρατού το 1943. Άρα εσείς είστε ο μικρότερος της οικογένειας. Η μητέρα μου λέγονταν Ελένη, ήταν από πίσω σχολαρχείου και το σπίτι μου μέχρι το 1940 εθεωρήθηκε το πνευματικό κέντρο της Καθοριά. Καλημέρα. Ποιο θέλετε. Έλα. Έλα καλέ. Ε. Ποιο θέλετε. Η μητέρα μου λέγονταν Ελένη, ήταν από πίσω σχολαρχείου και το σπίτι μου μέχρι το 1940 εθεωρήθηκε το πνευματικό κέντρο της Καθοριά. Ποιο θέλετε. Η μητέρα μου λέγονταν Ελένη, ήταν από πίσω σχολαρχείου και το σπίτι μου μέχρι το 1940 εθεωρήθηκε το πνευματικό κέντρο της Καθοριά. Ποιο θέλετε. Η ηλικία. Πού ήταν το σπίτι σας στην Καθοριά. Το. Στην εκκλησία δίπλα στην εκκλησία του ο γιου Θωμά. Στο παλιό νοσοκομείο. Αν θέλετε μη χτυπάτε το τραπέζι με το ποτήρι γιατί το βράφει. Είχατε και εβραίους γείτονες στη γειτονιά που ήσασταν. Όταν πήγαινα στο γυμνάσιο περνούσα από τα σπίτια των εβραίων της Καθοριάς. Γιατί δεν ξέρω αν σας τα δείξανε το πρώτο σπίτι ήταν μιας εβραίας της λεγόμενης Μαζαλτό. Δεν ξέρω αν σας την είπανε. Βέβαια. Ας σας την είπανε έτσι. Το πρώτο σπίτι της οδού σήμερα βαλαλά. Ήταν της Μαζαλτό. Προς την αριστερή πλευρά. Και περνούσα από όλα τα σπίτια. Ήταν σπίτια των εβραίων. Προς την αριστερή πλευρά έπρεπε να περάσω την ελληνική κοινότητα. Μου είπατε πριν ότι τα αδέρφια σας που ήταν ενήλικες εκείνη την περίοδο πριν τον πόλεμο είχανε πολύ καλές σχέσεις και με εβρεοπούλες και με αδέρφια. Μου είπατε πριν ότι τα αδέρφια σας που ήταν ενήλικες εκείνη την περίοδο πριν τον πόλεμο είχανε πολύ καλές σχέσεις και με εβρεοπούλες και με εβραίους. Ήταν συνηθισμένο εκείνη την περίοδο να υπάρχει έτσι φλέρτ μεταξύ χριστιανών και... Όχι φλέρτ. Δεν ήτανε φλέρτ. Όχι φλέρτ. Είπα. Δεν ξέρω. Αν υπήρχαν και φλέρτ και πιστεύω. Ή με το κύμα τώρα θα τα λέμε, μην καταγράφονται, οι εβρεοπούλες ήταν όμορφες. Πολύ όμορφες. Και εγώ που θυμάνω κάποιους εβρεοπούλες ήταν... Μπορώ να πω και όμορφες εβρεοπούλες καστρογιανές. Τώρα κάπου έχω ένα βιβλίο. Θα μας το δείξετε μετά να στα πούμε και θα... Γιατί αναφέρομαι αυτή την εποχή. Θα τα πούμε με... Αυτή την ιδέα. Κοιτάξτε, δεν ξέρω αν υπήρχαν και φλέρτ, αλλά ήταν πολύ καλές φίλες. Οι αδερφές μου δεν είχαν ποτέ φιλήσει εβρεοπούλες. Ίσως υπήρχαν και άλλες, ή ίσως και τους, αλλά δεν ξέρω. Για να σας πω την πραγματικότητα, οι εβρεοπούλες ήταν πολύ πολύ όμορφες. Αλλά ήταν φίλες με τους. Ξέρετε, πριν, δύο άνθρωποι εδώ στην Καστρογιά μας είπαν ότι θυμάσανε μια τραγούδι για εβρεοπούλες. Μπορείτε να θυμάστε μια τραγούδι τέτοια? Δύο άλλοι κύριοι που συναντήσαμε εχθές, μας είπανε για ένα τραγούδι που τραγουδούσανε στην Καστρογιά για μια εβρεοπούλα. Το θυμάστε? Θυμάστε κάποια τραγούδι που αναφέρετε στους εβρεούς? Ένα που έλεγε... Σήμερα Σαββάτο Άμνο Κυριακή? Αυτό ήταν σκοπτικό, δεν νομίζω. Δεν το ξέρω, δεν το τραγουδούσατε εσείς. Εγώ προσωπικά το θεωρούσα σκοπτικό. Σήμερα Σαββάτο Άμνο Κυριακή δεν γράφονται αυτά εσείς, να μην τα γράψουν αυτά τώρα, με τα ξύλα τα λένε. Σήμερα Σαββάτο περνάει μια βραία με κόκκινο βρακί, αυτό είναι άλλο που λέτε. Ξηκώνει το μουστάρι και τράνει μια πορδή. Και αυτό δεν γραφτεί αυτό. Όχι, ήταν όμορφη η ώρα που... Αυτό που δεν θυμάμαι είναι ότι είπε ότι σήμερα είναι Σαββάτο, σήμερα είναι Σαββάτο, υπάρχει μια ελληνική γυναίκα που έρχεται, βάζει το σ Αυτή είναι μια νέα version. Ναι. Πείτε μου. Αυτή είναι μια νέα version. Το είπα. Και θυμάστε τη μελωδία? Θυμάστε, το τραγουδούσα... Δεν το έκανε αυτό το τραγούδι. Σκοπτικό. Δεν το έκανε αυτό το τραγούδι. Δεν το έκανε. Είναι ενδιαφέρον. Ξέρω. Είπε ότι πρέπει να του πω το άλλο τραγούδι. Τι είναι το άλλο τραγούδι? Πρέπει να του πω. Λέει ότι πρέπει να του πω. Λέει ότι πρέπει να του πω. Αυτό που λέει, κατέβαινα μια Κυριακή και είδα μια Ευρεοπούλα να λούζεται, έλα Ευρεοπούλα, κάπως έτσι, δεν θυμάμαι τη μελωδία εγώ, μπορώ να την πω. Περνούσαν από το τσαρσί και είδα μια Ευρεοπούλα να λούζεται, να λούζει τα μαλλιά της, άχ ευρεοπούλα έλα μαζί μου να γίνεις Χριστιανή, να λούζεσαι το Σάββατο, να λάζεις Κυριακή. Δεν το θυμάμαι. Δεν το θυμάμαι αυτή τη τραγουδιά. Σας έχουν πει και υπερβολές να ξέρετε, την ανοίγει και δεν την είπε εδώ η Καστρογιανή, θα τα πούμε στη συνέχεια. Θα σας πω πράγματα που θα εκπλαγείτε, θα μείνετε εγγόνιτοι. Πείτε μας τα πράγματα που νομίζετε ότι θα μας σοκάρουν. Όχι θα σας σοκάρουν, θα μείνετε εκπληκτικοί, άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Θέλετε να μας πείτε γι' αυτά. Ναι. Ένας Εβραίος, μια οικογένεια Εβραίος, δεν συνελήφθη από τους Γερμανούς. Σας το είπε κανένας, γι' αυτό θα σας είπα. Δεν περίεργε αυτό το λόγο. Παρακαλώ πείτε μας. Είναι ο Λεό, λεγόμενος Λεό, δεν θυμάμαι το επίθετο. Αυτός είχε ένα μαγαζάκι στην οδό Μητροπόλεως, την ξέρετε, κάτω από το γυμνάσιο το παλιό. Γυμνάσιο πουλούσε τσιγάρα και άλλα είδη ζαχαροπλαστή. Στα διαλήματα όλοι οι μαθητές που κάπνιζαν τότε πήγαιναν στο Λεό, ο οποίος ήταν αγαπητότατος. Και δεν συνελήφθη ο Λεό γιατί είχε τουρκική υπηκότητα. Ο Λεό είχε ένα μικρό κομμάτι στην οδό Μητροπόλεως, έφτασε τσιγάρα και άλλα. Η οικογένεια του Λεού δεν ξέρετε ποιοι ήταν στην οικογένεια του Λεού. Ο Λεός είχε κομμάτι στην οικογένεια του Λεού και το ξέρει καλύτερα από εμένα. Αλλά δεν συνελήφθη, το έχω ξεκριβώσει ως ιστορικός, γιατί δεν ξέρω πού κατέφυγε τελικά. Δεν κατάλαβα λέει ακριβώς γιατί δεν τον συνελήφθη τον Λεό με τους άλλους Εβραίους. Είχε τουρκική υπηκότητα. Ήταν τουρκός πολίτης, είχε την υπηκότητα. Πώς ξέρετε ότι δεν συνελήφθη εσείς, τον είδα και μετά, θα το βεβαιώσει και ένας άλλος ιστορικός εδώ ο Νίκος Πιστικός. Έχετε άλλες αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο με τους Εβραίους πριν έρθουν? Έχω αναμνήσεις, αλλά εδώ θα σταματήσουμε, πρέπει να συνεχίσουμε λιγάκι. Πως έβλεπαν στον βουνό και διεσβάθηκαν. Θα συνεχίσουμε, αλλά πριν συνεχίσουμε. Θυμάστε τίποτα άλλο έτσι ή κανένα περιστατικό πριν τον πόλεμο που να σας έκανε εντύπωση. Επειδή ο πατέρας μου, όπως είπα, ήταν νοηχός ίδιος της εβραϊκής κοινότητας, τότε δεν υπήρχαν τακτιδόγραφοι, ούτε γραφόνιχαν έτσι. Είχε προσλάβει στο γραφείο του γραμματέα τον Αλμπέρτο Δημάιο. Ποιος ήταν ο Αλμπέρτος Δημάιος? Ήταν ένα παιδί μιας πολύ μελούς οικογένειας. Οι Ιδραλλίτες έκαναν πολλά παιδιά, η οικογένεια του Δημάιου είχε 8 παιδιά. Ο Αλμπέρτος ήταν ο μεγαλύτερος. Ο πατέρας μου τον είχε γραμματέα, αυτός έγραφε τα κύμα, έξερα γράμματα. Ο Αλμπέρτος έρχεται από μια οικογένεια από 8 παιδιά. Ο Αλμπέρτος Δημάιος ήταν Εβραίος. Ήταν Εβραίος βέβαια, Εβραίος. Στην Πάρα μάδεστα και τον Ραβίνο, εμείς το λέγαμε Χαμάμι. Γιατί έρχομαι στο γραφείο του πατέρα μου, και σας είπα ήταν νομικός σύμβουλος της των Εβραίων της Κατουριάς. Και θυμάμαι πολύ καλά. Εγώ επίσης θυμάμαι τον Ραμπάι, τον Ραμπάι εδώ το λέγαμε Χαχάμι, έρχονταν στο γραφείο του πατέρα μου, γιατί όπως είπα, ήταν ο δικαίος σύμβουλος για την κοινότητα. Πώς θυμάστε γενικά τις σχέσεις μεταξύ Εβραίων και Χριστιανών πριν τον πόλεμο? Έχω τη γνώμη ότι ήταν καλές. Η Εβραϊκή κοινότητα Κατουριάς ήταν μια σφυγηρή κοινότητα, μια κοινότητα ενδιαφέροντα, αλλά εκείνο που εγώ δεν μπορέσα να διαπιστώσω, ή αν είχαν συμμετοχή στα κοινά, δηλαδή ή αποτελούσαν το επέπτωτο του πληθυσμού της Κατουριάς, κοινότητας χρηγητοί, είχαν όλο το εμπόριο στα χέρια τους. Δεν ξέρω με τι είχαν σε συλλόγους, αυτό να το ψάξετε, το λέγαμε μεταξύ μας, να το ψάξετε. Αν ήταν δημοτικοί σύμβουλοι Εβραίοι και από τώρα μέχρι τώρα πρέπει να πασχόνισε κανένα. Και υπολογίζω τους κατοίκους σε Εβραίους εγώ από 900 μέχρι 1.100. Εσείς μάθατε τίποτα πώς ήταν, τι σας λένε. Εκεί ήταν, 1040 πρέπει να είναι. 1040, ωραία, άρα δεν βέφτω έξω. Βλέπετε, η κοινότητα ήταν πραγματικά, οι σχέσεις ήταν καλές, δεν θα πω ότι δεν ήταν καλές. Αλλά αυτή η κοινότητα, η ελληνική κοινότητα ήταν μια στενή κοινότητα, μια ενδιαφέρον κοινότητα. Ήταν εκπαιδεμένοι άνθρωποι, είχαν πρόσφυγες, κρατούσαν όλες τις αγορές στην πόλη. Τι δεν γνωρίζω, και πιστεύω ότι θα είναι ενδιαφέρον να αναζητήσει, είναι αν έκανε μέρες στις αγωγές, αν ήταν εκπαιδεμένοι άνθρωποι στην πόλη. Αυτό δεν είναι κάτι που γνωρίζω, και εγώ σκέφτομαι πώς κανένας δεν είχε προσπαθήσει να το βρει. Η κοινότητα μου είναι ότι ήταν μεταξύ 900 και 1.100. Δεν ξέρω αν γνωρίζετε πόσοι είναι. Η Ρένα είπε 1.040, τους είπα. Υπάρχει κάτι που ακούσαμε και μπορείτε να μας εξηγηθείτε. Οι άνθρωποι θυμάσουν ότι ήξεραν να ακούσουν κάτι σαν ότι οι Ιησούς θα σας πάρουν και θα σας βάλουν στις πόλεις. Ξεχνάτε αυτό και ξέρετε τι ήταν αυτό? Κάποιοι άλλοι Καστοριανοί, και όχι μόνο στην Καστοριά, αναφέρανε ότι υπήρχε μια έκφραση που λεγότανε να προσέχεις γιατί οι Εβραίοι θα σε βάλουν στα βελόνια. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό και... Ήταν έκρε και εδώ, εντάξει. Τι σημαίνει, τι σημαίνει? Είχαν οι ρατσιστές, ήταν και είναι ακόμα ρατσιστές. Προσωπικά τώρα να σας πω και κάτι, εγώ θαυμάδω τους Εβραίους γενικά. Αυτός που αυτοκτώρησε τον αγαπημένο μου συγγραφέ, τον 43 του αυτοκτώρησε. Το 43 όχι. Το 43 στην Αργεντίνη αυτοκτώρησε. Τσβάιχ. Τσβάιχ. Τσβάιχ. Τσβάιχ. Αγαπημένο μου συγγραφέ, τον Τσβάιχ. Δώστε μου μισό λεπτό. Κοιτάξτε, αυτό είναι κάτι που είπε στην Καστρολιά, αλλά οι ρατσιστές είναι πάντα ρατσιστές. Και δεν έχω τίποτα άλλο να πω γι' αυτό. Ήταν ρατσιστές τότε, είναι ρατσιστές σήμερα. Πρέπει να καταφέρω ότι αγαπώ τους Εβραίους. Είναι γνωστοί άνθρωποι. Και ο καλύτερος γραφός μου είναι ο Βάιχ. Το γραφός που συγγραφέρε τον αγαπώ στην Αργεντίνη το 1943. Είμαι αγαπημένος της εβραϊκής διαδοέσης, του Μάκς Λόρντζαν, του ψυχολόγου, σας είπαμε κοινά, εμείς τώρα έτσι, δεν μπορώ πάλι καλά, του ψυχολόγου. Του ποιον λέτε τώρα, τον Φρόιντ? Τον Φρόιντ, ναι. Εντάξει. Είμαι θαυμαστής του εβραϊκού Ισραϊνού πολιτισμού. Είμαι αγαπημένος της εβραϊκής ιντελεκτουρίας, εάν θέλετε, της ιντελεκτουρίας. Υπάρχει μια άλλη ερώτηση. Τανίτα, είσαι σκληρός. Όχι, αλλά φοβάμαι ότι θα μας πει όλα τα... Όχι, όχι, δεν είναι αρκετά. Έχετε άλλες αναμνήσεις από την περίοδο πριν τον πόλεμο, έτσι που να σας έκανε εντύπωση κάτι? Καταρχήν, πέρα από το σπίτι της Μαζατόης ήταν η Σταγωγή. Περνούσα από εκεί, είχα συνομήλικα παιδιά μου, μιλούσαμε. Μια άλλη αναμνήση είναι ότι οι κοπέλες καθοδιακοί, οι βρεοπολοί, δεν κάνανε μπάνια στη λιμή. Κάναμε μόνο εμείς τα παιδιά. Όλα τα παιδιά των εβραίων, ηλικίας ας πούμε με 7 ή μέχρι 17 ετών, κάνανε μπάνιο στο Σταυρό. Ξέρετε ποιος είναι ο Σταυρός? Ο ακριβός, που δείχνουν στα φώτα το Σταυρό. Α, δεν ξέρω. Εκεί κάνανε, θυμάμαι, γιατί ήταν και ο επικεφαλής ή τον Αοντέτ Ορντιμάλιο, που πολλές φορές και εγώ. Εκεί κάνανε μπάνιο τα παιδιά των εβραίων. Ενώ εσείς κάνατε κάπου αλλού. Ενώ οι χριστιανοί κάνανε κάπου αλλού. Ναι, εκεί πήγανε, πηγαίναν όλοι μαζί, ίσως μήπως πληγεί κανένας και λοιπά. Εμείς κάναμε σε άλλη περιοχή. Αλλά εγώ, επειδή τα ήξερα τα παιδιά των εβραίων, πολλές φορές με φώναζε ο Ορντέτ Ορντιμάλιο, έλα, πάω να κάνεις. Ενώ θυμάμαι ότι όταν πέφτωσαν την ελληνική περιοχή, όπου είπατε ότι το σπίτι του Μαζαλτόβιου ήταν λίγο πιο μακριά, ήταν το σιναγωγείο. Ήμουν εκεί πολύ συχνά γύρω από το σιναγωγείο, επειδή είχα φίλους. Ενώ θυμάμαι επίσης ότι πριν, στο νησί, οι γυναίκες του Καστολιά, αλλά και οι ελληνικές γυναίκες, δεν θα πήγαν στο νησί να τρέχουν. Ήταν μόνο οι γυναίκες που πήγαν. Οι ελληνικοί παιδιά, από την αιώνα του 7, θα πήγαν όλοι μαζί να τρέχουν στο νησί. Θα πήγαν στην περιοχή του Σταυρός, όπου είναι τώρα. Ο Αλμπέτα Διμάιο θα πήγαινε εκεί και κάποιες φορές θα μου είπε να πάω μαζί του και εγώ θα πάω. Οι χριστιανικοί παιδιά θα πήγαν στο νησί σε ένα διαφορετικό σημείο, αλλά εγώ θα πάω συχνά με τους ελληνικούς, γιατί ήμασταν κοντά. Εγώ πιστεύω ότι όλοι πήγαν μαζί, οπότε κανείς δεν θα τρέχει, κανένα πράγμα θα συμβαίνει. Στη σχολή σου, όταν ξεκίνησα να σχολείς, πιστεύω πως ήταν 37, δεν ξεκινήσατε το σχολείο? 37, ναι. Τότε ήταν, το δημοτικό ήταν οχτατάξιο. Είχατε εβραίους οι μαθητές. Αυτό θα σας το έλεγα κι εγώ, να προλάβατε. Τα παιδιά των εβραίων πηγαίνανε στο πρώτο δημοτικό σχολείο, γιατί ήταν πιο κοντά εκεί. Και εγώ δεν είχα σημαντά στο δεύτερο δημοτικό σχολείο, που ήταν προς την περιοχή του βουνού. Έχετε αναμνήσεις από την ιταλική κατοχή, θυμάστε πράγματα? Θυμάμαι πράγματα το 1936, από ηλικίας 5 ετών, που ήμουνα στο πρώτο δημοτικό σχολείο, ήταν τον υπιαγωγείο και θυμάμαι από τότε που έλεγα τα ποιήματα. Θυμάμαι πάρα πολύ καλά. Για πείτε μου, τι θυμάστε από την ιταλική κατοχή. Η ιταλική κατοχή ήταν καλή. Καμία σχέση δεν είχαμε με τους Γερμανούς. Επειδή στην γειτονιά μου υπήρχε ένα τάγμα, μας έδιναν, είχε πίνα η κατοχή εδώ, είχε πίνα μεγάλη. Καλή μας έδινε και κανένα κομματάκι ψωμί, μπαγιότα πως ή λέγαμε. Κοιτάξτε, θυμάμαι πολύ καλά, όταν ξεκίνησα να πηγαίνω στη σχολεία, οπότε θυμάμαι πραγματικά την ιταλική κατοχή. Οι Ιταλικοί ήταν καλύτεροι, πολύ καλύτεροι από τους Γερμανούς. Υπήρχε χαμός εκείνη τη στιγμή, επειδή στην γειτονιά μου υπήρχε, πώς να πω, το κομμάτι των Ιταλικών που βρίσκονταν εκεί, ήταν ωραία, μας έδιναν κάποια φάρμα, μας έδιναν κάποια φάρμα, γιατί η χαμότητα ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα εκείνη τη στιγμή. Ήταν καλός μες ο Ινδιακός λαός και συνέχεια θα πω ότι γινόταν με τους Γερμανούς. Θα πούμε και για τους Γερμανούς. Οι Ιταλικοί ήταν καλούς άνθρωποι. Συνεχίστε, πείτε μου τι έγινε με τους Γερμανούς. Όταν συνέλαβαν τους Ιταλούς, στη γειτονιά μου εγκαταστάθηκε μια δημιουργία Γερμανών. Είναι μια πλατεία εκεί στη γειτονιά μου και θυμάμαι ότι περίσευε από τα φαγητά τους, είτε ζωμός είτε κάτι άλλο, τους ρίχναν κάπου, δεν μας δίνανε. Ήταν τόσο σκληρή. Όταν πήγαν οι Γερμανοί στην Καστοριά, έκαναν κάτι για τους Εβραίους, άλλαξαν τα πράγματα. Δεν είπαμε για το εμπόδιο των Εβραίων. Ήτανε εβραϊκά καταστήματα, γιατί τα αφήσουμε αυτά. Πείτε μου. Οι Εβραίοι δεν ήταν σαϊλοκοί της Καστοριάς, και πιστεύω ότι όλοι δεν ήταν σαϊλοκοί. Ήταν καλοί άμποροι. Έδιναν πιστώσεις. Οι Καστοριάς δεν είχαν χρήματα, και όταν πήγαν τα κορίτσια τους, αγόρασαν την πρύχα με πίστοση από τους Εβραίους της Καστοριάς. Οι Εβραίοι ήταν καλοί άμποροι, όχι σαϊλοκοί. Οι Χριστιανοί έμποροι δεν δίνανε πίστοση. Δεν υπήρχαν πολλοί Χριστιανοί έμποροι. Υπήρχε ένας τζιαντζίς μοναδικός. Τι έκανε αυτός. Στην Οδόμητρο ήταν Εβραίος, τον οποίον συνάντησα εγώ στη Νέα Υόρκη. Πώς τον λέγανε. Δεν το θυμάμαι. Τζιαντζίς το λέγαμε. Ήταν στην Οδόμητρο πόλος. Υπήρχε ένας ελληνικός άνθρωπος, ο οποίος ήταν ο μόνος στην Καστοριά, για παράδειγμα, ο οποίος έκανε γλώσσα. Και τον ένιωσα στη Νέα Υόρκη. Δεν υπήρχαν χριστιανοί έμποροι που αντιμετώπιζαν πίστοση. Είχε και λίγους φτωχούς Εβραίους, οι οποίοι ήταν οι αχθροφόροι. Οι λέγονταν οι χαμάλινες. Σας το είπαν αυτό. Να το πείτε όμως και εσείς. Είχε και δυο-τρεις φτωχούς, οι οποίοι ήταν οι λευόμενοι χαμάλινες. Υπήρχαν κάποιοι, αλλά δεν υπήρχαν πολλοί φτωχοί σε αυτή τη κοινότητα. Ήταν κυρίως πόρτες στο πόρτ. Ήταν αυτοί που έκανε τα πράγματα. Το δυαλό μου φαίνεται, δουλεύει καλά. Να χαρά τα πάει. Πάρα λίγο ξεκρούσα το σπουδαιότερο. Ποιο είναι? Τότε δεν είχαμε τηλεοράσεις, είχαμε κύρια. Ο σπουδαιότερος κύρικας ήταν ο Εβραίος. Δεν σας το είπα αυτό. Τον τελάλη λέτε. Τον τελάλη, ας σας το είπα, έτσι. Καλά που το θυμήθηκα και εγώ. Είχε μια στεντόριο φωνή και πήγαινε από μαχαλά, ας πούμε σε μαχαλά, ή από συνυκία σε συνυκία. Με μούτση. Υπήρχε και πριν, δεν είχαμε τηλεοράσεις. Οι μητρήσεις δημιουργούσαν την πόλη από αυτόν τον άνθρωπο, που πήγαινε από κοινότητα σε κοινότητα και αναγνωρίζονταν. Είχε μια πολύ γεμάτη φωνή και πολύ σκληρή. Είχε μια λεπτομέρα, ήταν σαν έναν αρχαίο Έλληνα. Ήταν και ελληνικός. Ήταν ένας χαρακτήρας της πόλης. Θυμάστε το όνομα του Δε Λάλη? Δεν μπορώ να το θυμίσω. Δεν θυμίσω. Σας είπα, κάποτε έχω λίγα κενάμιου, πάλι καλά, τώρα που θυμίστηκα αρκετά πράγματα. Κάποιες φορές ξυπνάω. Είμαι χαρούμενης ότι έχω θυμίσει όλο αυτό μέχρι τώρα. Λοιπόν, ξεκίνησαμε να μιλήσουμε για τη γερμανική εκπληκτική. Μιλήσατε μας ότι έκαναν τους Ιησούς να βάλουν κάτι στους χώρους τους. Τι ήταν αυτό? Ας πάμε πιο μπροστά, τώρα στη γερμανική κατοχή. Μας είπατε ότι τους βάλανε κάτι για να τους ξεχωρίζουν. Θυμάστε τι? Αυτό εδώ το... Το τι? Που είχαν όλοι τους Ιησούς, όλοι στην Ευρώπη. Πώς το λέμε τώρα, διευκολύνται με σήμερα, για να φαίνονται. Αυτό ήταν ένα διακριτικό που τους ξεχώριζε ως Εβραίους. Δεν είπα κάτι δεσπουδιότερο. Το πόσο τοδευτική ήταν η εβραϊκή κοινότητα της Καστοριάς. Οι αλευρώβιλοι ήταν όλοι... κινούνταν με το νερό, έτσι. Ο καλέφ Ελιάου έκανε τον... Σας το είπαν αυτό? Πείτε μου, όχι. Α, δεν σας είπαν. Άλλη παιδευσία που φάγανε, να πούμε. Γιατί πήραν αυτούς. Πριν πάμε για τα νεκροταφεία Καστοριάς, στο δεξί μέρος, ήταν ο μεγάλος αλευρώμιλος του καλέφ. Καλέφ, χαλέφ, το λέγαμε εμείς. Ελιάου. Αυμοκίνητος. Ξέρω, ξεκίνησα να σας πω ότι η ελληνική κοινότητα... έδωσε εξελίξεις. Ήταν πολύ προγρασμένοι, αν θέλετε. Όλες οι γεγονότατε από τους Ιησούς. Πολλές της γεγονότας... Πολλές της γεγονότας περνούσαν στο νερό. Αλλά υπήρχε η μεγαλύτερη γεγονότα του καλέφ Ελιάου, που ήταν στον δρόμο στο σημείο της Καστοριάς, που περνούσαν στο νερό. Αυτό είναι ένα τεράστιο χωριό. Αυτή η οικογένειά ήταν πολύ χρήση. Και όλα αυτά... ήταν ασφαλισμένα. Λοιπόν, μιλήσαμε για τις ασφαλισμούς που είχαν οι Ιησούς. Τους ασφαλισμούσαν ως Ιησούς. Μπορείτε να βρείτε κάποια ασφαλισμούς στις γεγονότας, σπίτια... Αυτό δεν το συμβάλλω. Δεν θυμάμαι τα ασφαλισμούς στις γεγονότας και σπίτια. Μπορείτε να το επιβεβαιώσετε ή να το διαψεύσετε. Αν σας το πανάληγε, μπορείτε. Μετά που βγάλαν την ανακοίνωση, οι Γερμανοί και οι Εβραίοι φορέσαν αυτό το διακριτικό. Τι έλεγαν οι υπόλοιποι Καστοριανοί, ο πατέρας σας τι έλεγε τότε που τους έδωσε το... Καλά, οι Ιησοί ήμασταν φίλοι με τους έβρεβους. Τι έλεγε η υπόλοιπος... Ήταν γαλακτισμένοι μου, αλλά τι να κάνω, δεν μπορούσαμε να αντισταθούμε. Θα σας πω τι έγινε, γιατί θέλω να έρθουμε στα χρόνια της κατοχής. Γιατί θέλω να έρθουμε στα χρόνια της κατοχής. Μα στα χρόνια της κατοχής είμαστε. Μισό λεπτό. Θυμάστε να έλεγε κάτι ο πατέρας συγκεκριμένο, που τους είχανε βάλει, τι ήταν οι κουβέντες που γινόταν τότε, τον πρώτο καιρό που τους βάλανε το διακριτικό, να τους ξεχωρίσουν. Εμείς ως φίλοι των Εβραίων, στιγματίζαμε τα μέτρα των Γερμανών, κατά των Εβραίων της κατοργιάς. Άλλοι μπορεί να ήτανε ευχαριστημένοι, δεν και εγώ σας είπα. Ότι ο ρατσισμός υπήρχε πάντα. Μισό λεπτό δώστε μου να τα μεταφράσω. Εγώ θα πω ότι επειδή ήμασταν κοντά τους, θα καταφέρουμε αυτά τα μέτρα τα οποία τους έδωσαν. Αλλά όπως σας είπα πριν, υπήρχαν ρατσιστές και ίσως ήταν χαρούμενοι για το τι γινόταν. Κάποιοι ήταν ρατσιστές. Εσείς ξέρατε κανέναν που να ήταν έτσι ρατσιστής που λέτε τότε στην Καστοριάτων, θυμάστε, κάποιον να λέει κάτι θετικό. Δεν θα ήθελα να με αφαιρθώ σ' αυτό. Δεν ήθελα να με αφαιρθώ σ' αυτό. Είχαμε και προδοσίες, δηλαδή, ποιος κατέδωσε τον πιο... εδώ τώρα, τώρα σταμάτησε το μυαλό μου. Θα έρθει. Τον Κοφίνος στην Αθήνα, τον πρόεδρε σε Καστοριανός, έναν αξιόλογο ευρεό φοιτητή του πολιτεχνίου, θα τα πούμε. Δεν θέλω να μιλήσω σ' αυτό. Δεν θέλω να μιλήσω σ' αυτό τώρα. Μετά θα σας πω ποιοι ήταν οι διευθυντές και ποιοι διευθυντήθηκαν ακόμα και οι διευθυντές που κρατούσαν στην Αθήνα. Θα σας πω όλα. Αυτό θέλω να μιλήσουμε στον διευθυντή του πολιτεχνίου. Λοιπόν, ο διευθυντής του πατέρα, αυτός ο διευθυντής, έγινε στο γραμματέας του πατέρα και έρχονταν στο γραφείο με αυτό το διακριτικό που τους είχανε βάλει. Ναι, έρχονταν. Ναι, έρχονταν στο γραφείο με αυτό. Και θυμάστε εσείς και στην αγορά να υπάρχουν άνθρωποι που φοράνε το διακριτικό παντού στην πόλη. Το φορούσανε παντού, το φορούσανε στα μαγαζιά τους. Δεν μπορώ να το βιβαιώσω, αλλά πρέπει να το φορούσανε. Πρέπει να το φορούσανε. Δεν το έχετε σαν εικόνα. Οι δάδος οι Γερμανοί πόσο τους αναγνώριζαν. Δεν μπορώ να το βιβαιώσω, αλλά πρέπει να το φορούσανε. Δεν μπορώ να το βιβαιώσω, αλλά πρέπει να το φορούσανε. Τι συνέβη μετά? Τι συνέβη μετά? Δεν θα πάμε λίγα στην κατοχή. Στην κατοχή είμαστε. Όχι κάτι άλλο που πρέπει να τονίσουμε. Πείτε μου. Όπως ο Μπεναρώζα ήταν κουμμουνιστής και πλούσιος κουμμουνιστής. Αν και ο πατέρας δεν ήταν βουλευτής του λαϊκού κόμματος του Κονδύλη, ήταν δεξιός και βασιλόχρονο, επί κατοχής όλη η οικογένειά μου συμμετείχε στην Ιαμηκή Εθνική Αντίσταση. Ξέρεις τι θα πει η Ιαμηκή Εθνική Αντίσταση. Η οργάνωση της κατοριάς την είχε ο πατέρας μου και τα αδέρφια μου. Προσπαθήσαμε να βγάλουμε στο βουνό όλους, πολλούς Ισραηλίδες, οι δυο θάρρυνοι. Δεν τα καταφέραμε. Βγάλαμε πέντε. Πέντε οι οποίοι πήγαν στον Ελλάς, ξέρεις τι θα πει Ελλάς, και διασώθηκαν. Ισρα με επισκέφτηκαν δυο-τρεις προ πολλών ετών, και ο δικηγόρος έκανα αγωγή για να πάω να πάρουν τα οικοπαιδά τους. Πέντε ή έξι είναι αυτοί, γι' αυτό θέλω το βιβλίο μου λιγάκι. Μισό λεπτό, να του το πω και θα πάνω το φέρω. Ακόμα και ο πατέρας μου ήταν πρόεδρος της Κονβίλης, όλη η οικογένειά μου και ο πατέρας μου ήταν μέρος της κομμινιστικής αντιμετώπισης. Είχαν όλη την οργανισμή της αντιμετωπιστικής αντιμετωπιστικής αντιμετωπιστικής μέσα στην πόλη. Προσπαθούσαν να βγουν πολλοί Ιησούς από την πόλη, αλλά ήταν μόνο πέντε που συνέβη στην αντιμετωπιστική. Ήταν αυτοί οι πέντε άνθρωποι που πήγαν και πήγαν στις νησίες, συνέβη στην αντιμετωπιστική της αντιμετωπιστικής αντιμετωπιστικής αντιμετωπιστικής. Και δύο ή τρεις άνθρωποι έγιναν να με βλέπουν πολλά χρόνια μετά. Και τους βοήθησα να πληρωθούν την οικογένειά τους όταν ήρθαν. Θα ήθελα να βλέπω το όνομα τους στο βιβλίο μου γιατί τώρα δεν τους θυμάμαι. Βγάλα μέσα στο βουνό. Βάλα και τον εαυτό μου. Εγώ γράφω στο βιβλίο μου τι ήμουνα. Μετέφερα τα μηνύματα επικατοχής, επειδή ήμουνα πιτσελίπος από το BBC στα ηγετικά κλιμάκια. Δεν με υποκτηρώνα. Και και αυτοί μου την Αθήνα πάρα με συμμοχώρησε η Ελληνική Πολιτεία. Τώρα του λέγαμε βέβαια βγάλα με το ζεύγος ηλιάου στο βουνό. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην οδό της Ελληνικής Πολιτείας. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Κάτω Αγορά. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. Τα παιδιά των οποίων έχουν κατάστημα στην Ελληνική Πολιτεία. |