: [♪ Μουσική Γεια σας, παιδιά! Πώς είστε σήμερα? Είμαι η Κωνσταντίνα και σήμερα θα κάνουμε μία μικρή επανάληψη στα μαθηματικά μας. Θα δούμε τους αριθμούς μέχρι το 50, θα δούμε λίγο τις μονάδες και τις δεκάδες και, φυσικά, πρόσθεση. Για να δούμε εδώ πέρα τι θα καταφέρουμε σήμερα μέσα από αυτή τη μικρή μας επανάληψη. Πρώτον, θα πρέπει να μπορούμε να αναγνωρίζουμε τους αριθμούς μέχρι το 50. Δεύτερον, θα προσπαθήσουμε να μάθουμε πώς γράφονται με λέξεις οι αριθμοί, αλλά όχι μέχρι το 50, μέχρι το 20. Μη σας δυσκολέψω. Μετά θα ξαναδούμε πώς αναλύουμε τους διψήφιους αριθμούς σε μονάδες και σε δεκάδες. Θα δούμε διάφορα ήδη άβακα και θα δούμε και τι είναι ένας άβακας. Και τέλος, θα θυμηθούμε πώς κάνουμε πρόσθεση με πολλούς αριθμούς. Πριν, λοιπόν, τα κάνουμε όλα αυτά, θέλω να αρθείτε στο δωμάτιό σας εκεί μέσα στη μέση. Και να κάνουμε κάτι για να θυμόμαστε τους αριθμούς. Θα μετρήσουμε μέχρι το 50, αλλά δεν θα μετρήσουμε απλά, θα κάνουμε και κάποιες κινήσεις. Λοιπόν, δείτε με μία φορά και μετά θα το κάνουμε μαζί. Εγώ, εσείς, οι γάτες, οι σκύλοι, οι παπαγάλοι, άντε και μπορεί και κανένα λαγουδάκι. Για πάμε λοιπόν να δούμε. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 κατεβαίνω χαμηλά, 10 σηκώνω με ψηλά και μετά κάνω μία στροφή. Κάθε φορά δηλαδή που κατεβαίνω κάτω, σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξω δεκάδα. Στο 9 κατεβαίνω, στο 10 ανεβαίνω ψηλά και αλλάζω μία δεκάδα. Και μετά προχωράμε. 11, 12 με τις ίδιες κινήσεις. Εντάξει παιδάκια, ξέρω, δεν είναι πάρα πολύ εύκολο, αλλά σιγά σιγά, αν το μάθουμε αυτό, θα μάθουμε να μετράμε πολύ γρήγορα και θα μείνουμε γυμνασμένοι γιατί θα κάνουμε πολλές επικύψεις και ψηλά. Για πάμε ξανά. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 και ψηλά. Δεν μπορώ να πει δείξω πολύ ψηλά σήμερα. Για να συνεχίσουμε. 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20. Αλλάζουμε δεκάδα. Και πάμε ξανά. 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30. Πηδάμε ψηλά. Ποιο ψηλά πρέπει να πει δείξετε εσείς. Εγώ δεν μπορώ να πει δείξω ψηλά, είμαι και γυριαγυναίκα. Πάμε. Πού ήμουνα? 30. Πάμε. 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40. Εντάξει παιδάκια, βλέπουμε και τους αριθμούς από εκεί. 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48. Ωχ, λαχάνιασα. 49, 50. Παιδιά, οχ παιδιά λαχάνιασα πάρα πολύ. Δεν είμαι για τέτοια που να φτάσουμε στο 100. Δεν θέλω να μιλήσω για το 1000. Εντάξει, θα βρείτε δηλαδή διάφορες κινήσεις για να μετράτε πάρα πολλές φορές. Όμως, δεν μας φτάνει μόνο να μετράμε έτσι, έτσι, έτσι και να τα λέμε. Θα πρέπει να ξέρουμε όταν βλέπουμε αυτόν τον αριθμό στο δρόμο, ποιος αριθμός είναι. Ε, μην τον βλέπουμε και λέμε, α τι να είναι αυτό τώρα, να είναι πέντε, να είναι οχτώ, να είναι τέσσερα, να είναι κάτι ανάμεσα. Να ξέρουμε ποιος αριθμός είναι. Συμφωνεί, παιδάκια. Μπράβο. Τώρα, θα σας πω ένα ανέκδοτο, όχι δύο ανέκδοτο, έτσι λίγο για να μη σας κουράσω πάρα πολύ σήμερα. Λοιπόν, έχω το μηδέν, έχω το έξι και έχω και το οχτώ. Τι λέει το μηδέν, το έξι, έλα είναι αστείο. Ακόμα δεν το βρήκατε. Πάλι, ο σκύλος νομίζω πάλι το βρήκε. Ξέρετε τι του λέει. Γελάμαι μόνη με τα αστεία μου. Πετάνε τα μαλλιά σου, σου πετάει μια τρίχα. Τι λέει τώρα το μηδέν στο οχτώ. Για σκεφτείτε τι μπορεί να του λέει. Του λέει, ζωνίτσα σήμερα. Ποιος το κατάλαβε. Εδώ καταλάβατε, κανένας δεν γελάει μου φαίνεται και ο σκύλος έφυγε. Πάει και αυτός. Τώρα, αφού μετρήσαμε τους αριθμούς, στο βιβλίο μας μας λέει να μάθουμε και να τους γράφουμε. Θα μου πεις, κυρία, γιατί να τους γράφουμε, αφού μπορώ να γράψω το οχτώ έτσι. Γιατί να σπάω το κεφάλι μου να δω πώς γράφεται ομικρονομέγα ή ομικρονομέγα, ομικρονομέγα, ομικρονομέγα, ας το καλύτερα. Για να δούμε πώς γράφονται. Έχετε τετραδιάκι μαζί, έχετε φέρει το αγαπημένο σας τετράδιο, ξέχασα να σας το πω. Για τρέξτε, προλαβαίνετε, δεν προλαβαίνετε. Πήρατε και ένα πολύ ωραίο μολυβάκι, να γράφετε. Ωραία, αρχίζουμε. Ένα. Και γράφουμε δίπλα τη λεξούλα. Δύο. Ξέρετε να το γράφετε? Ξέρουν περίπου 8452 παιδιά, ο σκύλος και η γάτα, αυτά είναι σταθερά. Τρία. Πολύ ωραία. Τέσσερα. Ωχ, κάτσε, γιατί εδώ το τέσσερα θέλει δύο σίγμα. Πέντε. Το πέντε, όταν ήμουνα μικρή, θα σας πω μια πολύ θλιβερή ιστορία, το έκανα ανάποδα. Δεν μπορούσα ποτέ να το κάνω ίσια. Και έκλεγα, έκλεγα, έκλεγα, έκλεγα, το θυμάμαι ακόμα, δηλαδή, μετά από περίπου 35 χρόνια. Λοιπόν, γράφω λοιπόν το πέντε, έτσι. Συμφωνεί? Το μάθα. Δεν νομίζετε, μεγάλη κι εγώ το μάθα. Μην αρχώνεστε, γιατί δεν το μάθα ακόμα, θα το μάθετε. Πάμε στο επόμενο. Έξι. Εφτά. Οχτώ. Αυτό λιγάκι είναι περίεργο το οχτώ. Εννέα. Δέκα. Εντάξει, παιδάκια. Πάμε τώρα και στην άλλη μας δεκάδα. Έντεκα. Δώδεκα. Δεκατρία. Δεκατέσσερα. Δεκαπέντε. Είναι μία λέξη. Άμα ξέρω πώς γράφεται το δέκα και το πέντε, απλά τα ενώνω μαζί. Δεν κάθομαι να σπάω το κεφάλι μου πώς γράφεται. Δεκαέξι. Δεκαεφτά. Δέκαοχτώ. Δεκαενέα. Και είκοσι. Το είκοσι γράφεται με ει στην αρχή. Το έχετε μάθει κι αυτό μου. Τώρα. Πες ότι να βρούμε ένα ζωάκι που μπορεί να ανέβει δέκα-δέκα σκαλάκια. Για βρείτε ένα ζωάκι που μπορεί να ανέβει δέκα-δέκα σκαλάκια. Μπορεί ο ελέφαντας. Όχι κυρία, δεν μπορεί να χωράει στη σκάλα, θα σφινώσει. Μπορεί η μαϊμού. Η μαϊμού άμα είναι πολύ τσαχπίνα θα πεταχτεί, δεν μπορώ να πω. Για να δούμε. Βρείτε ένα ζωάκι. Και πάμε λοιπόν αυτό το ζωάκι να αρχίσουμε να ανεβαίνουμε δέκα-δέκα σκαλάκια. Από το μηδέν θα πηδήξει κατευθείαν στο δέκα. Από το δέκα στο είκοσι. Από το είκοσι στο τριάντα. Από το τριάντα στο σαράντα. Και από το σαράντα στο πενήντα και καίγεται. Α, και ανάποδα. Πενήντα, σαράντα, τριάντα, είκοσι, δέκα, μηδέν και πέφτει στο πηγάδι. Όχι και μες στο πηγάδι βρε κυρία. Βρήκα ένα πουλάκι μπορεί να πηδήξει δέκα σκαλάκια. Πετάει και πηδάει. Μια χαρά. Τώρα τελειώνουμε με τους αριθμούς και λέμε τι είναι ένας άβακας. Ο άβακας λοιπόν ήταν ένα όργανο που το χρησιμοπούσανε στα αρχαία χρόνια. Πάλι σας λέω για αρχαία, δεν ξέρω. Και έβγαινε από την αρχαία ελληνική λέξη άβαξ. Δηλαδή χωρίς βάση. Α-βαξ. Στη συνέχεια σήμαινε πίνακας υπολογισμών. Οπότε δεν είχαν ούτε κομπιωτεράκι, ούτε γράφανε εύκολα στο χαρτί. Πρέπει να σκαλίζουν τις πέτρες, πρέπει να τα μετράνε ένα-ένα, δεν γινότανε. Για να δούμε εδώ στη διαφάνεια άβακες από τα παλιά-παλιά χρόνια. Ο πρώτος είναι ο ελληνικός άβακας. Ο ρωμαϊκός. Ο κινέζικος. Σας έχω και κινέζικο να μη λέτε. Ο ιαπωνικός και ιαπωνικό. Και ο σημερινός σχολικός άβακας στο αριθμητήριο. Όλοι έχετε στην τάξη σας ένα αριθμητήριο και στο σπίτι σας. Βλέπετε ότι έχουμε ανα 10 κάθε οριζόντια στήλη. Και χωρίζετε με δύο χρώματα. Γιατί το κάνει αυτό, δεν άκουσα. Το κάνει γιατί χωρίζει 5 και 5. Και έτσι εμείς λοιπόν χωρίς να μετράμε 1, 2, 3, 4, 5, ξέρουμε ότι αυτό είναι 5. Συμφωνεί παιδάκια, ξέρουμε ότι αυτά είναι 10. Πολύ σημαντικό εργαλείο στις πρώτες μας στιγμές έτσι με την αριθμητική. Για να προχωρήσουμε. Για να δούμε λιγάκι τι είναι οι μονάδες και οι δεκάδες. Όταν έχουμε 10 πράσινες μάρκες και αυτές μπορούμε να τις ανταλλάξουμε μία κόκκινη, τότε λέμε ότι η κόκκινη μάρκα αντιστοιχεί σε μία δεκάδα. Σύμφωνει παιδιά, για κοιτάξτε εδώ στη διαφάνεια. Ο Πιθαγόρας έχει 1, 2, 3, 4, 5, 6, 16 μάρκες. Τις είχαμε μετρήσει πριν, δεν μέτρησα τόσο γρήγορα, μη νομίζετε. 16 πράσινες. Και έχει και μία κόκκινη. Πόσες έχει σύνολον? Αφού η μία κόκκινη αντιστοιχεί με 10 πράσινες, έχουμε 10. Γιατί το βάλα πέρα, εδώ πέρα, μου χρειάζεται. 10 που είναι η κόκκινη. Κι άλλες 6 κι άλλες, μάλλον, 16. Μας κάνει 10, 20 και 6, 26. Άρα ο Πιθαγόρας έχει 26. Και η υπατία όμως μας λέει ότι έχει τρεις κόκκινες. Δηλαδή 10, 20, 30. Και δύο πράσινες, δηλαδή μία, δύο. Ποιο είναι πιο μεγάλο? Το 26 ή το 32. Για σκεφτείτε, παιδάκια. Άμα σας έλεγα τι θέλετε. 26 σοκολατάκια ή 32. 32 θα μου λέγατε. Είμαι σίγουρη. Για να δούμε λιγάκι εδώ τις μονάδες και τις δεκάδες. Αυτό το έχω πάρει από το βιβλίο σας, γιατί είναι ένα από τα πιο σημαντικά τμήματα που έχουμε κάνει στα μαθηματικά μας. Δηλαδή, αναλόγως με τη θέση, έχει και διαφορετική αξία ο αριθμός. Σε έναν αριθμό με δύο ψηφία, για παράδειγμα το 26, το ψηφίο που βρίσκεται από δεξιά είναι οι μονάδες, και το ψηφίο που βρίσκεται από αριστερά είναι οι δεκάδες. Για να δούμε πώς το έχει το βιβλίο μας. Έχει τον αριθμό, ποτέ δεν τα πάω καλά με τους μαρκαδόρους, 26, από εδώ είναι οι μονάδες, και από εδώ είναι οι δεκάδες. Τα γράφουμε με αρχικά μεγάλα γράμματα. Σύμφωνοι παιδάκια? Τι είναι λοιπόν μία δεκάδα? Θα σας πω το εξής. Μέσα σε αυτό το σακουλάκι έχω 10 καραμέλες. Δηλαδή, αυτό εδώ το σακουλάκι σημαίνει ότι έχω μία δεκάδα. Σύμφωνοι παιδάκια? Και αυτό εδώ στο μπολάκι έχω σκέτες καραμέλες, μονάδες. Μία καραμέλα. Άρα, όταν βάζω ένα τέτοιο σακουλάκι σημαίνει ότι έχω δεκάδες. Δεν σημαίνει ένα. Σημαίνει ότι έχω 10 εδώ μέσα. Και όταν βάζω στις μονάδες τον αριθμό 1 σημαίνει 1. Την ανοίγω, τρώω και τελείωσα. Λοιπόν, για να δούμε μια ιστοριούλα από το βιβλίο σας πάλι. Η κυραμαριό υπονυρία Λεπού χρωστά 14 αυγά στην κυραπάπια και θέλει να τα επιστρέψει. Θα σου δώσω όσα λέει ο αριθμός 14. Δηλαδή 1 και 4. 1 και 4, 5. Πάρε 5 αυγά. Φτάνει. Η Αλεπού έδωσε στην κυραπάπια όσα αυγά της χρωστούσε ή την ξεγέλασε. Δηλαδή πάει και λέει η Αλεπού, γιατί είναι Αλεπού, δεν είναι τυχαία, λέει μου έδωσες 14 αυγά. Σύμφωνη. Παπαπα λέει η Πάπια, γιατί μιλάει παπίσια. Αφού έχω το 1 και έχω το 4. Συγγνώμη δηλαδή. Βάζω ένα αυγουλάκι, βάζω κι άλλα 4. Άρα πώς θα σου δίνω. Πάρε 5 αυγά και είσαι μια χαρά. Τι λάθος έκανε η κυραμαριό, για να ξεγελάσει την κυραπάπια. Τι λάθος έχει κάνει, για σκεφτείτε το. Είμαι σίγουρη ότι το έχετε βρει όλοι αυτό το λάθος. Και είναι πολύ σημαντικό λάθος, γιατί το κάνουμε πολύ συχνά στις μικρές ηλικίες. Τις ηλικίες που είστε τώρα εσείς. Δηλαδή εσείς τώρα είστε 7, εγώ είμαι 8,5. Άρα το κάνουμε πάρα πολύ συχνά εμείς. Οι μικροί αυτό το λάθος. Εδώ σας έχω και μερικές ασκησούλες από το βιβλίο. Αν θέλετε να τις κάνετε, αν δεν τις έχετε κάνει ήδη. Συμπληρώνουμε στον άβακα τις δεκάδες και τις μονάδες. Κόκκινες και μπλε. Μία κόκκινη μάρκα σημαίνει 10, ενώ μία πράσινη σημαίνει 1. Η δεύτερη άσκηση, που σας την έχω αν θέλετε να την κάνετε κι αυτή, είναι να γράψετε διάφορους αριθμούς και να έτσι τεστάρετε, αν ξέρετε πώς γράφονται. Ξέρετε πώς γράφετε το 20? Για να δω, γιατί το είπα και πριν. Ξέρετε το 18? Είμαι σίγουρη ότι ξέρετε. Αφού λοιπόν κάνετε και αυτό, πάμε να δούμε λίγο και την πρόσθεση. Η πρόσθεση είναι πάρα πάρα πολύ σημαντική, γιατί βάζουμε πράγματα μαζί. Και φυσικά θέλουμε να βάζουμε πράγματα μαζί. Εκτός από κιλά. Λοιπόν, για να δούμε πώς κάνουμε την πρόσθεση. Για την πρόσθεση μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πολλά πράγματα. Μπορούμε τα δάχτυλα των χεριών. Τώρα χρειαζόμαστε και των ποδιών, γιατί είμαστε με 8-20. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μολυβάκια. Μπορούμε καραμελίτσες. Μπορούμε ξυλάκια. Και φυσικά το αριθμητήριό μας. Εκτός όμως από όλα αυτά που μας βοηθάνε, γιατί βλέπουμε πόσο κάνει 2 και 2, βλέπουμε τα δαχτυλάκια, τα μετράμε. Χρησιμοποιούμε και το σαγόνι, άμα δεν έχουμε κάτι άλλο να πιάσουμε τα δαχτυλάκια. Και τα βλέπουμε. Και τις καραμέλες τις βλέπουμε. Υπάρχει και ένας άλλος τρόπος, με την αριθμογραμμή. Άμα κοιτάξουμε εδώ στην αριθμογραμμή, μας λέει εδώ 4 και 3 και 2. Άρα, εμείς ξεκινάμε από εδώ από το 4. Ωραία. Και λέμε, θα βάλουμε άλλα 3. Θα προχωρήσουμε δηλαδή 1, 2, 3. Και θα φτάσουμε στο 7. Και μετά μας λέει να βάλουμε άλλα 2. Πάμε πάλι 2 βηματάκια από εκεί που φτάσαμε. 1, 2. Και φτάσαμε στο 9. Άρα, με την αριθμογραμμή, μπορούμε να καταλάβουμε ποια είναι η σειρά των αριθμών, και πώς πάμε στα βηματάκια μας. Άλλος ένας τρόπος που είναι για πολύ προχωρημένους για μαθηματικά μυαλά, κοτσιδάκια, μαγουλάκια με μαθηματικό μυαλό, είναι να βάλουμε το μεγάλο αριθμό μες στο μυαλό μας. Ας πούμε το 10. Το έχουμε στο μυαλό μου. Και μετά βάζω άλλα 2. 10, 11, 12. Και μετά βάζω άλλα 2. 13, 14. Δηλαδή βάζω κάποια στο μυαλό και με κάποια τα δαχτυλάκια. Αυτός είναι ο πιο προχωρημένος τρόπος. Θέλουμε όλοι να φτάσουμε σε αυτόν. Άρα, τι έχουμε καταφέρει στο σημερινό μας μάθημα? Θυμηθήκαμε πώς είναι αυτή η αριθμή μέχρι το 50? Να βλέπουμε, ας πούμε, ένα σύμβολο και να ξέρουμε... ότι αυτός ο αριθμός είναι το 18, είναι το 25, είναι το 332. Αν δεν το θυμόμαστε, τότε κάνουμε μερικές επαναλήψεις. Γιατί είναι σημαντικό, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε... αν δεν ξέρουμε αυτό. Μετά θυμόμαστε πώς γράφονται με λέξεις... η αριθμή μέχρι το 20. Και εδώ είναι πολύ σημαντικό. Και θα δείτε στη συνέχεια ότι πολλές φορές και στα μαθηματικά... θα χρειαστεί να γράφουμε με λέξεις. Άρα καλό είναι να τις μάθουμε νωρίς. Αναγνωρίζουμε τι είναι και τι χρησιμεύει ένα σάβακας... και στην αρχαία εποχή αλλά και σήμερα. Ξεχωρίζουμε τι είναι η δεκάδα και η μονάδα. Και τέλος, θυμάμαι πώς κάνω μια πρόσθεση. Όλα αυτά μπορούμε να τα θυμηθούμε μαζί. Ξέρω, είναι πάρα, πάρα πολλά και δεν είναι εύκολο. Είναι πολλά μαθήματα μαζί. Όμως είμαι σίγουρη ότι το σκυλάκι, το γατάκι, το λαγουδάκι, ο παπαγάλος και η χίνα στην αυλή της γιαγιάς... μας άκουσαν πολύ προσεκτικά. Ή μήπως με ακούσατε κι εσείς. Νομίζω μ' ακούσατε κι εσείς. Σας εύχομαι να περάσετε πάρα πολύ όμορφα σήμερα. Εκτός από τις λέξεις και τις εικόνες, γύρω μας υπάρχουν παντού αριθμοί. Ανακαλύψτε τους και βρείτε όμορφες ιστορίες. Η ζωή μας είναι γεμάτη αριθμούς. Για βρείτε έναν και στείλτε το όμορφα μαζί με πολλά πολλά φυλάκια. Γεια σας, παιδιά! Σας ευχαριστώ πολύ! |