| : Οι πατέρες και οι αντιδύμαχοι γενιτσών, οικονομικών της ΔΕΙΚΑ και δημοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι φορέων, συλλόγων και συγκίνη. Το ανοιχτό ΕΚΟ Πανεπιστήμιο άρχισε να λειτουργεί από το 1996. Ξεκίνησε από την ανάγκη να δοθεί οι ευκαιρίες τους συμβουλίτες μας να γίνουν κοινωνίδων εκπαιδευμάτων της σύγκρονης επιστήμης και τεχνολογίας. Οργανώνεται με πρωτοβουλία η Ευθύνη της Ιστορικής Λαουγραφικής Εταιρείας για τον Γιώργο Βίλιππος, υποτιμηχίδα του ΔΕΙΚΑ. Το πρόγραμμα αναπτύσσεται στην Έθρος Επιδημοτικού Συμβουλίου Ως Επιτροπλίστων και μερικές φορές στην Μεγάλη Έθουσα του Τνεματικού Κέντρου. Διαρκεί από τον 8ο Μεριου μέχρι τον Μάιο του επόμενου έτους. Οι ομιλητές εκλέγω εγώ στις Επιτροπλίστων πανεπιστημιακοί, από τον προγραμματικό χώρο οι κανοί επιστήμονες, λόγικοι βάσκαλοι και βαθείς γνώστες των θεμάτων και των προβλημάτων που απασχολούν την κοινική γνώμη. Στα 19 χρόνια λιτουργίας του πραγματοποιήθηνα συνολικά πάνω από 260 εκδηλώσεις με θέματα που απασχολούν και ενδιαφέρουν τον πολίτη και την κοινωνία. Αναπτύσσονται όπως γνωρίζετε θέματα διαχρονικά αλλά και θέματα επίκαιρα. Οι εισηγητές ομιλητές με απλό τρόπο, χωρίς όμως να μειώνεται η αρχιότητα της επιστημονικότητας της ανάγκησης, υπομορφή εκπλαϊκευμένων διαλέξεων που συνοδεύονται στη συνέχεια από μόνιμο διάλογο, μεταδίδουλου γνώσης και εμπειρίου στους φύλους του θεσμού που απευθύνεται σ' όλες τις ηλικίες, ανεξάρτητα από το επίκαιρο γνώσον ενός θεσμού δηλαδή αθεντικά λαϊκού. Όλοι μπορούν να παρακολουθηθούν τις εκδηλώσεις του ανοιχτού αυγού πανεπιστημίου και να οφείλεσαν από αυτές. Η Λιτουργία τους στηρίζεται αφενώς και στην εφελοντική προσφορά εργασίας από όλα τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ιστορικής λαογραφικής εταιρείας, από τα μέλη της Επιτροπής, είναι μια ιδική Επιτροπή του ανοιχτού αυγού πανεπιστημίου, αλλά και από τους άνθρωποι τους και αφετέρου βασίζεται στην υποστήριξη του Δήμου και της ΔΥΚΕΜΑ. Η επιτυχία του οφείλεται στους συμβουλίτες μας, που από την πρώτη στιγμή αγκάλυσαν με το θεσμό αυτό και παρακολουθούν τις εκδηλώσεις του αυγού πανεπιστημίου. Σε μια εποχή όπου το κνεύμα της ασκηποποιήσεις και του καταλληλωτικού άμπους εν μέσω χρήσης καινού να αποστεώσουν εσωτερικά τον άνθρωπο, να τον ανοιχώψουν από τις φυσικές αρχές και τα πνευματικά αγαθά της ζωής, γίνεται επιτακτική ανάγκη της επιμόρφωσης και της διαβίωσης. Φιλοδοξία του προγράμματος είναι να προσφέρει σε κάθε ακροατή την δυνατότητα να προσεγγίσει και να εξοποιήσει χρήσιμες γνώσεις, παράλληλα να ανατκίξει και να δώσει διέξοδο σε πνευματικές τονισυχίες. Συμπερινός μας ισηγητής είναι ο κύριος Ιωάννης Ανδρεάδης, ο οποίος θα μας αναπτύξει τα έτια και την έναρξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Λίγα λόγια για τον σημερινό μας ισηγητή. Ο κύριος Ανδρεάδης όσο γνωστό κατάγεται από τα Γενιτσά, γεννήθηκε εδώ, όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλειες αρχικά σπουδές του. Στη συνέχεια σπούδασε στη Σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Άριστο Τελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο Τμήμα Υδιωτικού Δικαίου. Είναι επίσης μεταφυγιακός του Υγιού Πανεπιστημίου του Τμήμα Δημοσίου Δικαίου. Έχει σπουδάσει Γαλλική Φιλολογία στο Ιστιτούτ Φρασέρτ ΑΤΕΝ στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούλου. Ομιλεί την Αγγλική, Γαλλική και Γερμανική Βρώσα. Είναι έννομος με τυπλόλογο κ. Δήμηκα Φρασά και έχει τρία παιδιά. Από 1983 υπηρετήσει στο Υπουργείο Εξωτερικών. Έχει υπηρετήσει στη Διεύθυνση Βιβερόνικων Οικονομικών Σχέσεων με τις χώρες που έχουν την υποδομή της αγοράς. Επίσης υπηρέτησε ως πρόεδρος στην Αδελαίδα την περίοδο 1883. Επίσης στη Διεύθυνση ΟΥΕ και Διεθνών Οργανισμών. Από 1926 έως το 2000 υπηρέτησε τη μόνη με την προσωπία της Ελλάδας στον Διεθνείο Οργανισμό Πολιτικής Αεροπορίας ως Αναπληρωτικής Μόνιμος Αντιπρόσωπος το Μόντριο Καναδά. Επίσης υπηρέτησε ως πρώτος σύμβολος στην Περισβεία της Ταμασκού υπεύθυνος του πολιτικού τμήματος. Την περίοδο 2004 ήταν εις την Διεύθυνση ΟΥΕ και Διεθνών Οργανισμών. Στη συνέχεια στη μόνη με την προσωπία της Ελλάδας τα Ηνωμένα Έθνη στη Νέα Υόρκη δηλαδή, ως πρώτος σύμβολος σε μεγαρμοδιότητα τον αφοχισμό παράλληλα διετέλεσαν οι πρόεδρους των επιτροπών κατά της τρομοκρατίας του Συμβουλίου Ασφαλίας. Επίσης υπηρέτησε στην Περισβεία του Δερχείου Σύμμουνος, Πρεζοεκτής Αγνώδιος για τις πολιτικές σχέσεις. Το τελευταίο πρωτογραφικό διάστημα του 2009-2013 υπηρέτησε ως γενικός πρόεδρος του Σαν Φραντζίσκο του ΗΠΑ. Και ήδη, από το 2014, υπηρετή ως διευθυντής στην πέμπτη διέθυνση διοικητικών και δικαστικών υποθέσεων του Υπουργείου Σερβόνε. Έχει κοιμηθεί και το έχει αμονηθεί ο Ανώδωρος Ταξιάρχης του Φίνικα. Από αυτά που έχω διαβάσει στο διογραφικό, ειστεύω ότι είναι έναν ειδικό ομιλητή πάνω σε θέματα που έχουν σχέση μεταξύ ένας κράτης. Άρα τα έττλια και η άνεξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου που πλέχτηκαν ένα αρκετά κράτης σε αυτό το πόλεμο, είναι ο πιο ειδικός μέσα από τη διπλωματεία να μας αναλύσει το θέμα. Παρακαλώ κύριε Ανδριάδη να έχετε το πρόγραμμα. Σας ευχαριστώ φερνώς κύριε Ανδριάδη, παιδεσημολογιώτακοι, κυρίες και κύριοι, κυρίες και κύριοι, είναι μεγάλοι μου κοινοί. Η πρόσχληση μου απήρθεινε η ιστορική λαογραφική εταιρεία Θηλύμπος να πραγματοποιήσω τη σημερινή διάλεξη στα πλαίσια του ανοιχτού παρεμπιστήμιου με θέμα το πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Φέτος εορτάζομαι την εγκατοσκή επέτειο από την κήρυξη του κονέμου και παρατηρήκε μια φρεμίδια, θα έλεγα, εκδόσεων και ομμών τηλεοπτικών σε όλη την Ευρώπη. Με την άφιξη μου στο ξενοδοχείο αργά το βράδυ έβαλα το φρανς κατ και είχε μια εκπομπή τρίωρη και κάτσα σχεδόν μέχρι τα Ρεσάνιδα και την Παρακομίτσα για τη γαϊκή άποψη και του πρώτου παγκόσμιου πόλεμου. Στη Γερμανία πραγματοδύθηκαν περίπου 250 ειδώσεις βιβλίων με θέμα του πρώτου παγκόσμιου πόλεμου φέτος, ενώ στην Γαλλία είναι πολύ καλύτερος, βασίλθος υπερπιπλάσσεως το γερμανικό. Το θέμα, επειδή είναι πάρα πρωτογελί, θα περιοριστούν αναγκαστικώς σε περιβιβλική αναφορά και, αν μας μείνει χρόνος, θα προχωρήσουμε πέραν των εντίων στη διεξαγωτή του πόλεμου πόνιση προς σε πολύ αρνές γραμμές. Στις 28 Ιουνίου 1914, ημέρα του Αγίου Δήτοβα, εφέγγει ο κυσίτης τους ελληνικούς στρατού στο Ποσικοπέδιο από τον Οθωμανικό στρατό και τις υπουργούσεις της Ελληνίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία του 1389, μια ομάδα νεαρών σε βοσμίο εθνικιστών δολοφονείς στο Σεράγελο πρωτεύουσα της Μοσιμίας, τον διάβολο της Αυτολογαρίας, αρχιδού Καρφανίσκο Καρδινάνδο και τη μαγανατική σύζυγό του Δούκησαν του Μόχεπρα Σοφία. Η δολοφονία αυτή απετέλεσε την αφορμή για την έκρηξη του πρώτου παγκοσμίου πολεμού ένα μήνα αργότερο, αλλά εάν η πυροβολισμή που έρειψε τον Καμπρίλο Πρίντσι δολοφονώντας τον διάδοκο του αυστροβουρικού θρόνου απετέλεσε την αφορμή, το ερώτημα είναι ποια ήταν τα έτια που προκάλεσε τον πρώτου παγκοσμίου πολεμού. Τα έτια αυτά θα μπορούσαν να κατατάξουμε σε πνευματικά διαγραμματικά όπως η ρεμβάνς της Γαργίας για την Αλσαβία Λωδίνη και σε ιδικά όπως είναι ο πλυκιακός ανταγωνισμός, ο οικονομικός ανταγωνισμός, ο ναυτικός ανταγωνισμός, η Γερμανία στις Μεγάλες Μεταλλιές. Ο 1011 χαρακτηρίζεται στην Ευρώπη από το κίνημα του εθνικισμού, το οποίο οδηγεί σταδιακώς στη χειραφέκτηση υποδούλων λαών από τα θεσφόζοντα κράτη. Έχουμε για παράδειγμα τους λαούς της Μαρκανικής που με μία ή κάθε ελληνία αγωνίζονται να αποτιμάξουν τον δωματικό σιγό. Στην κεντρική Ευρώπη, ο εθνικισμός οδηγεί στην ενωπίηση της Ικαλίας, η οποία διασπαθεί τον Ευρωπαϊκό σε ποτά μεγάλα κράτη, όπως και στην ενωπίηση της Γερμανίας, η οποία επέρχεται το 1871 μετά τον Γαβοπορροσικό πόλεμο. Η Γερμανία είναι οδηγημένη σε 21 κράτη και σε τρεις ανεξάρτητες πόλεις την εποχή εκείνη. Επίσης, το εθνικισμό συμμέτρων στην Ευάλια Κεντρία οδήγησε στη δημιουργία του τεράστιου Αλληλικού ατυχιακού κράθους. Η έκβαση του τζίμποις, το πολεμοχρανές, η φιλία ή η αγάπη του στον πόλεμο που διακατείχε έναν κλίμα της αλληλικής κοινωνίας, ανωτέρας και κατωτέρας, επίσης μπορεί να αποδοχεί στον εθνικισμό. Παράλληλα, με τον εθνικισμό αναπτύσσεται ο ελληνικανισμός, με τη μορφή και την ανάγκη δημιουργίας ισχυρών στρατών και ισχυρού ναυτικού. Η δημιουργία ισχυρούς στρατού δημιουργεί την ανάγκη δημιουργίας της τάξας των αξιωματικών. Η αριστοκρατία της εποχής αλλά και η νεαστική τάξη θεωρούμε ως τημιουργικό καθήκον του να έχουν ένα μέρος της οικογενείας τους στο σώμα των αξιωματικών. Ως τρίτο έδειο στα πνευματικά έλια θα μπορούσαμε να δούμε το κίνημα της εμβάνησης της ανταποδόσεως που εδημιουργήθηκε στη Γαλλία μετά τον πόλεμο του 1870, κατά το οποίο η τίθυη Γαλλία πανετράπη η μοναχία του ναπολέοντα του τρίτου και καθυμίθηκε η δημοκρατία μετά από ένα μεσοδιάστημα που εμβανίστηκε την κομμήνα των Παρισιών. Και την απώλεια των δύο επαρχειών. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπήρχε μια πολεμική επαρνώθωση 5.000.000 χάρια στη Γαλλία εκ μέρους της Γερμανίας και με πενκαριντές διάστημα με πληρωμής, αλλά ήταν εξαρτηγάλια ένα τέτοιο παρτιωτικό ενθουσιασμό που σε τρία χρόνια πεμπλήρωσαν της οφειλίας τους προς τη Γερμανία. Τότε εκτίστησαν και πάρα πολλές εκκλησίες. Η εκκλησία της Μομάρτης στο Παρίσι εκτίστηκε να συμβουλήσει ακριβώς αυτό το πνεύμα της Ανακάμψος της Γαλλίας, στη δύο ώρα πίσω που υπάρχει μια εκκλησία που είναι η δεύτερη γαλλική πόλη επάνω στο ορόχο, στην παλιά πόλη, εκτίστηκε την ίδια εποχή. Στις δύο αιμαρχίες που απολέξει η Σαμπαρόλου, ουσιαστικά στον παροθύ, στο Μεσέο Ναή, με το όνομα της Γερμανικής από τον Κατουλίου Συμβουλίκος οργανώτες, τέταρτος της προσήχησης στη Γαλλία, εδημιουργήθηκε ένα κύμα φυγήσης των δαίων για να μην υπηρετησούν στο γερμανικό στατό και ερχόταν στη Γαλλία και κατετάσσοντας τη λιμνιόνα των ξένων. Την ίδια εποχή έδωνα σημαίνει ο αρχικιακός αταμονισμός των τότε μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμων. Βεβαίως, την Πορτογαλία και η Συσφαλία, η Ολλανδία ξεκίνησαν από κέντρο της ολλανδικιακής εξάπλυσης. Ακολούθησε η Βρετανία και η Γαλλία. Η Βρετανία είχε 55 αδικίες σε όλο την Φύλιο, με μεγάλη περηφάνεια έλεγε το ότι ο ίδιος δεν βγήκε ποτέ στη Βρετανική Αυτοκρατορία. Ήτσα και ξαπρομένεις όλη την Φύλιο. Η Βρετανία είχε 69 αδικίες, η Πορτογαλία είχε 809 και ούτω καθεξής. Η Γαλλία επειδή ενοποιήθηκε ως ενιαία ομοσκοδιακή χώρα το 1771, εισήλθε καθυστηριμένη στο ελληνικιακό ανταγωνισμό. Χάρις την ιδιωτική πρωτοβουλία για παρουσιακό ανταγωνισμό, αποκτούν την πρώτη Αφρική στην νότια Αφρική, στην σημερινή Ναμίδετ. Λοιπόν, αν πάμε πίσω, αυτή είναι με το σκούρο χώρο που έχουμε καταβάσει, είναι οι αγγλικοί, είναι οι αγγλικές αδικίες που είναι διάσπακες από την Πόρεια, η Αμερική, η Κενερική, η Αμερική, η Αυστραλία, μια Ζυγανδία, πάντοτε το χρώμα το πιο ελαφρό είναι οι αγγλικές αδικίες και εδώ με το γρίζο χρώμα είναι πλέον η Γερμανία-Αυστροογαρία, η Προκειμένη Συνόδοση της Γερμανίας και οι αγγλικοί της Γερμανίας στον υπόλοιπο κόσμο. Ξεκίνησε με θυλαμικία στην Αλήμπια, επεξετάθη στο Καμερούν, στο Τόπο, μετά στην Ανατολική Αυτοκίνηση, Μερνήκαν, Ζανία, Ταγανίκαν και η Βουάντα Μπουρούντι που είναι λίγο στο Ποκό, πήγαμε στην Ανατολική Κηγόα και παρχικά ως Βίσμαν, εδώ τα νησιά του Ελληνικού, τα συμπλέματα των νησών του Ελληνικού. Η τελευταία αμπικιακή προσπάθεια αφορούσε την απόκληση λειμμένα στη Γίνα, είναι κολλημένα στο Κιάου Τσου, και βεβαίως όσο μέχρι το 1190 ως ο ίδιος τα ημία της Γερμανίας ο Βίσμαν την αμπικιακή εξάγωση την έβρεπε ως ευρωπορκεντρικά ως μέσον παγιώσεως της πολιτικής της Γερμανίας στην Ευρώ, όχι επί καθώς της. Όταν όμως ανεκάνε στάθη, τη διάλογή του αμπλούτησαν διάφορα ελληνική, και ο δεύτερος διάλογός του, ο Φόρν Τίλοφ, σε μια ομιγεία του στην Πηδή, είπε το 1897 ότι ο καιρός κατά τον οποίο η Γερμανία είχε αφήσει στον έναν γειτονάτη στη θάλασσα, στον άλλο γειτονάτη στη γηρά, ενώ για τον εαυτό της επικύλαξε τον κουραντό, έχει παρέλθει. Δεν θέλουμε να θέσουμε κανένας στη σιά, αλλά διεκδικούν και εμείς μια θέση στον ήλιο. Αυτή η διεκδίκηση της μιας θέσεως στον ήλιο θεσίμακε και δυναμική διεκδίκηση μιας θέσεως στα διευθυνώς δρόμενα από τη Γερμανία. Την ίδια εποχή, επίσης, η αμμονία εξατρώνεται στην Πολέα, τη Φορμόζαν και στην πρωτική Κίνα. Η Ρωσία έχει φτάσει στον Παλαιοπωστό, έχει έγκει στον Ελληνικό Κιανό, διησδήει στη Μογολία και στη Κόρυγα Κίνα. Οι Ελληναμένες Πολιτείες καταλαμβάνουν την Κούφα, το Κουέρτο Ρίκο και τις Φιλιππίνες. Η Φλεμνίκη θα της αδικιακής εξαπλώσεως έχει καταλάβει τους πάντων. Ο υπαρχικός πανταγωνισμός, όπως είναι γνωστό, η ίδιο μηχανική επανάσταση άρχισε από τη Μεγάλη Βουλιανία και ξεκάθισε στη Γερμανία και με κάποια αναλυτήση της Γερμανίας αρχίζει η οικονομική ανάπτυξη, μια ραγδαία ανάπτυξη στη Γερμανία. Συνδέεται η έργα με τις Εταιρείες, το Πανεπιστήμιο με τις Εταιρείες και αρχίζει μια ραγδαία πρόοδος και επικελούνται πολλές ανακαλύψεις. Τα περισσότερα βραβεία νόμπελτ στους τομείς των θετικών επιστημών τα φέρνουν η Γερμανία επιστημών. Έτσι, η Γερμανία ανταγωνίζεται πλέον δυναμικώς την αγγλική βιομηχανία, την οποία εκτυπίζει από τις διεθνείς αγορές στα Διακώς, με αποτέλεσμα του ισοζύγιου εξωτερικός συναλλαβότησης της Γερμανίας να παρουσιάζεται ως αρνητικό. Βέβαια, επειδή η Γερμανία ελέγχει τον διεθνές τραπεζικό συστημά και την διεθνή ναυσή κουβερία, αντισταθμίσει το έλλειμμα, λογορικούς εξωτερικών ζητήματος προκειμένου και ναυτιουριακών συναλλαβών. Ο κυριότερος λόγος του κυριότερου αγγλικού γερμανισμού της Γερμανίας μεγάλης πρωταγίας αρχίζει το 1797, όταν, υπουργός των ναυτικών στην Γερμανική Αυτοκρατορία αναλαμβάνει ο Άλφε Φορν Πίρπιντς. Ο Νάβαλος επενδύοξε να κατασκευάσει την χώρα του δυσφυρό ναυτικό στόλο, ελπίζοντας ότι με την κατασκευή ισχυρούς τόλου θα αναγκάσει η Γερμανία είτε να συμφυκολογήσει με την Γερμανία, είτε, εάν δεν συμφύγει αυτό, οι άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις θα συνασχιστούν με την Γερμανία εσβάλλον στις μεταγίες. Την ίδια εποχή, έχουμε και η κατασκευή της νέας λάσεως θωρυπτών, τα θωρυπτά είναι τα πλοία μάχης, τα πλοία της γραμμής όπως σε λέγονται, τα οποία αποκτούν ισχυρή θωράκιση, μεγάλα πυροβόλα, τα πυροβόλα τους είναι 13 και 14 μητσόν, με μεγάλα γυναικές και μεγάλη ταχύτητα. Επίσης, τότε γίνεται τα θωρυπτά της κλάσης Dreadnought, σημαίνει άφορος. Dread είναι ο φόβος, Dreadnought όχι φόβος. Επίσης, τότε για πρώτη φορά εισάγεται η δισεροκίνηση των ενασμών πλοίων, των πλοίων των πολιμικών, το Dreadnought μέχρι τότε ήταν μεγάλο. Για πρώτη φορά φέρνουν οι Βερτανοί και εισάγουν το κατρέλαιο ως μέσον κινήσεως των πολιμικών πλοίων, όπου τότε κερδίζουν χώρος, γιατί τα πλήγια που έδιναν ήταν τεράστιες όσους αυτοίς τους. Μπορούσαν να έχουν 800 χουστόν, όπως κάποιοι είπαν, και τώρα περιοίζει το χώρος. Στη Γερμανία δημιουργήθηκε μια ένωσης από τον κόσμο, από διστήμανες, από πλούς ανθρώπους, το φλόκ εμφεράει, η ένωσης του χουστόν, υποστηρίζει την κατασκευή του χουστόν. Αυτό προτάει μας στην αντίδραση. Ο Τσάρτσις και ο Χρήστος, οι τρογμός των γραφτικών, είπαν ότι η ύπαρξη στόλου για τη Γερμανία είναι μια ανάγκη, για τη Γερμανία είναι μια απολυκένεια. Εάν η Γερμανία θέλει να έχει στόλο, εμείς θα συνεχίσουμε να κατασκευάζουμε περισσότερα πλοία για να είμαστε πάντοτε γρηγορότερα περισσότερο προημένοι από την Βρετανία. Το 1889 επικυβερνήσε ο Σόλσβερη, είχε διοθετήσει η βρετανική κυβέρνηση το «two power standard» ότι ο βρετανικός στόλος έπρεπε να είναι ισχυρότερος από τους Ηνωμένους στόλους των δύο επομένων φορών, είτε θα ήταν γερμανικός και γαλλικός, είτε γαλλικός και ρωσικός, ο γλυκός έπρεπε να υπενέχει το «two power standard». Αυτά προσπαθούσαν να διατηρήσουν αυτήν την αλληλεγκτική υπεροχή. Η διατήρηση της αλληλεγκτικής υπεροχής, όμως, δίκησε πολλά κρίματα. Επιπλέον, ενώ τα γερμανικά πλοία είχαν πληρώματα από πύλη τους, ο βρετανικός στόλος είχε επαγγελματίες να φτιάξει το σαράβελο επί της κατασκευής των πιο λαμπερών και τους μισθούς. Γι' αυτό προσεπάθησαν να βρουν σε μία συνενόηση με τους Γερμανούς. Έγιναν διότιρες αφώτερες συνεδροίσεις. Δυστυχώς δεν κατέληξαν σε συνενόηση. Οι Βρετανοί θέτανε ως πόρο του διατήρηση της υπεροχής. Οι Γερμανοί δεν είσαν γιατί θεωρούσαν να κατέληξουν την προσπάθεια κατασκευής τόλου. Είπιζαν οι Γερμανοί ότι το 1920, όταν καπέναν την εξελίσσοδο, θα είσαν σε πέση ως τόλος τους να είναι στο επίπεδο των δύο πρίτων το βρετανικό στόλο. Επρυκάτησαν διάφορες προτάσεις αντιποτοπίσωσης. Ο Πάντως Ναύρος Προσωπίσεως, ο φιλόρος του Αγγλικού Ναυαρχίου, πρότεινε στην κυβέρνησή του να αντικαιθεί ευθυμιαστικώς και να καταστρέψει το διευθυμιαστικό στόλο στο Λιμάντα που λαμβουλογούσε στο Κύεν. Ευτυχώς η προτάσση του δεν είχε γίνει. Αυτό το είχαν κάνει οι Βρετανοί του 1806. Επιτέλθηκε ο νέος οδηγιέστικος και μέσα στην κοκραξογημένα της Ικοπεθάλησης είχε καταστρέψει τον δανεικό στόλο. Είχαμε να το επαναλάβουμε 100 χρόνια πότε, να επαναλάβουμε το ίδιο πράγμα. Ευτυχώς που δεν είχε γίνει. Οι συμμαχίες. Η ευρώπη, την εποχή αυτή, στις αρχές του 18ου-20ου αιώνα, είναι δηλημμένη σε δύο μεγάλους συμμαχικούς συνασπιτισμούς. Μετά τους πολέμους της δεκαγκίας του 1860, η Γερμανία έκανε τρεις πολέμους. Το 1864 μαζί με την Αυστρία εισβάλλωσαν στις Δανειές για τα Ρουκάντα της Έλβας, όπως λέει στην Κωστάη. Το 1861 με τα Ρουκάντα της Έλβας κατά τις Αυστρίας και το 1870 κατά τις Δανειές. Αυτές τις πολέμους τους έκανε ο Μπίσμαρ και μέσα των πολέμων έκανε την ενοπλήση των γερμανικών χωρών. Στο συνέβαιο του Δεωγήνου του 1878, το οποίο ανεθώρισε τη συνθήκη του Αγίου Σεφάνου, η Ρωσία ελπίζει ότι θα εκεί είχαν έξι υποστηρίσεις της Γερμανίας. Επίσης, είχε μια φιλία. Το δύο μωρών κάναν το συνταγή, δυστυχώς δεν υπήρκε. Ο Μπίσμαρ έλεγε ότι ήταν «δε βέρνει γερμάρκα», ο έγιμος μεσήτης, μεταξύ των συνέβων και η Ρωσία εγκαταγύρθηκε από μία πηγεία εισβάλλωσης της Γερμανίας. Η πικρή αυτή προκάλεσε την προσέγγιση της Ρωσίας, ναι και Γαλλία, παρόλο που η μία ήταν δημοκρατία, η άλλη ήταν απόλυτη μοναρχία, και το 1871 υπεγράφει «πολιτική διπλωματική συμπήκη συμμαχίας Ρωσίας-Γαλλίας». Το 1892, το επόμενο έτος, υπεγράφηκε η συμπήκη στρατιωτικής συνεργασίας των Διπλωγών, η οποία εικηρώθη δύο έκαιροντα το 1874. Από την άλλη πλευρά, η Γερμανία το 1879 υπέροχησε η συμπήκη συμμαχίας με τη Ναυστοροκαρία, την οποία κατευθύνεται της βάρος της Ρωσίας. Το 1881, η Γαλλία κατέλαβε την Τινίδα, την οποία ανικείλυξε σε προτεκτορά του. Την Τίμιδα όμως εμπορθαλμούσε και η Ιτανία. Η Ιτανία άνοιξε την Τίμιδα, στην Τιμινσία ήταν διπλάση του γάλλου λατίνου. Το γεγονός αυτό προκάνησε τις αρέσεις της Ιταγίας, την οποία εκ του λόγου αυτού ελείφθηκε στην αγκαλιά των κεντρικών αυτομετονιών και η συμμαχία απογυμνή με τετράμπισε την ποιή, Γερμανική Αυτοκρατορία, Αυστοροκαρία, Ιταγία. Και χωρίστηκε η Ευρώπη στα δύο με έναν κάθετο άξο. Να δείτε τις χώρες αυτές. Πάμε τώρα στο κάτω της Ευρώπης. Και δούμε εδώ με το γρίζο χρώμα είναι η Γερμανική Αυτοκρατορία όπως το πρώτο, η Αυστοροκρατορική. Άντι που προσθέστηκε την Ιταγία, έχουμε έναν κάθετο άξο που αποχωρήσει στην Ευρώπη σε Ανατολική και Δυτική. Με τη χώραση και τη διπλή συμμαχία συνεδέθηκε η Γερμανία το 1883 διότι η Ουσία προσθήκτησε τις συνόρκες απαρχίες της Μορδαδίας. Έτσι έχουμε τους δύο συναισθησμούς. Το 1900 η μεγάλη μετάνοια η οποία μέχρι τότε ή το απογορευμένη προσθήκτησε την Γερμανία και ζήτησε να συνεχίσουν έτσι. Η Γερμανία αντιμετώπισε την πρώτη στις Γερμανίες μας κεντρικισμό. Βεβαίως η Βρετανία και η Πρωτογραφία της Συμμαχίας Συμμαχής αναχιστά θα στραχώ προς τη Γαλλία Ουσία. Η Γερμανία έρχεται εις άνθρωποι για την βρετανική πρόταση είτε δεν ήταν η Γερμης είτε την ήθελα της συμμαχίας με τη Γερμανία για να ανασχέσουν τη ρωσική επέκταση στην Αποανατολή και τη Γαλλική στην Αφρική. Αυτό ήδη μια βάση αληθίες. Ακόμα και το 1902 ενόπιν της Γερμανικής αρμήσεως η Μεγάλη Βρετανία συμμαρχεί με τη Ιαπωνία οπότε μέσω της Ιαπωνίας ανησχέρχει η περαιτέρωτη πέκταση στον ειρηνικό της Ουσίας. Το 1915 γνωστόν έγινε όλος ο Ιαπωνικός φόλεος και ο Βρεσικός τόμος συνεκρή στον Πορτάφυλλο. Το 1904 υπάρχει και μια προσέγγιση των βάζεις Βρετανίας-Γαλλίας και ρυθμίζονται οι απλικιακές διαφορές. Αναγνωρίζει την Βρετανική υπεροχή στην Αίγυπτο η Γαλλία και η Βρετανία αναγνωρίζει την Βρετανική υπεροχή στον Μαρό. Το 1907 υπάρχει και μια αντίστοιχη συνεδόηση μεταξύ Μεγάλη Βρετανίας και Ρωσίας. Διαιρείται το Ιραμ σε τρεις σχορές ζώνες. Το Ιραμ ζώνηκε υπό την εμπειρία της Ρωσίας, ενώ και υπό την εμπειρία της Βρετανίας και η Βρεσία είναι ο Βρετανής. Επίσης, η Ρωσία αποσύνει η κυβέρνηση της συνεύσης της από το Θημέτ και το Αρμαϊσθάν, οπότε εξασφαλίζεται η αδικία των Ιδίων. Έτσι, στις αρχές της δεκαετίας, της πρώτης δεκαετίας του 1911, έχουν παγιωθεί οι δημοσυμμαχίες, οι κεντρικές αποτραπτωβίες, η Τρυπλή Συμμαρχία και η Τρυπλή Συνεδόηση Συμμιαρτάντ Κορδιάλ, η οποία βασίζεται προς μια συμμαρχία Βρεσίας-Γαλλίας και σε δύο συγκρονίες πολιτικής συνεργασίας Βρεκανίας-Γαλλίας-Βρεκανίας-Ρωσίας. Αυτά ως προς τη διαγόρφωση των διεθνών σχέσεων της εποχής. Η Βοσνία Ζεοπούνη αποτυλούσε κτήμα της αδυμαρικής αδερφατορίας. Με το Συνέδριο του Βερονήλου περιέρχεται η Πολυκολογραφία της Αυστρολογραφίας. Το 1908 με το κίνημα των Ιοντούχων προσαρτάται και νομικώς στην αυστρολογική μοναχία και αποτελεί πλέον κτήμα της αυστρολογικής μοναχίας. Η προσάδευση αυτή προκάλεσε μία αντίδραση στις Ελληνίδες, η οποία ήταν το μόνο ελεύθερο σλαδικό κράτος που συνόρρυνε με την αυστρολογραφία. Η αυστρολογραφία είχε πάρα πολύ μεγάλους σλαδικούς πληθυσμούς. Σεύρους, Σολοβάκους, Κουράντες, Σολοβαίους, σεύρους ευθύσεις της περιοχής της Λαμπνίας, στον Παλάτο. Και δημιουργείται μία οργάνωση στη Σεργία. Η κανονικά οργάνωση του 1908, ακριβώς και των στρασαντήσεων, η οποία σκοπό έχει τη συνένωση των σλάδων της διαδικής μοναρχίας, το όπως έκανε το Λιτουργείο στη Λαμπάνια. Παράλληλα δημιουργείται και μία οργάνωση στις τάξεις των αξιωματικών, η Μαύρη Γη, με αρχηγό τον Συνταγματάχη Δραγούτυν Δημητρίεβιτς Ιάπης, ο οποίος όσον ο γραμμός είχε συγκροτήσει με συνομιχτική οργάνωση του 1911 και δρομοφώνησε τον βασιλέα Αλέξανδρο και τη σύζυγό του, διότι ήταν μία περίοδος φάρμισης διακυβερνήσεως, η βασίλη της έχει δημιουργώσει σε ελευθέρωση της ελευθερίας, θα εντύχει το νόθιψης της διαδροχής στον πρόγραμμα. Η Μαύρη γύρικαν πιο αδραστοί, είναι αρρώδωμα οπρά να σταριακώς πακέπτεσαν σε πολιτιστική οργάνωση, αλλά η Μαύρη γύρικαν αδραστοί. Το Σεπτέμβριο του 1913 διεξήγησαν τα καθαιολόγωνα γυμνάσια του Αυστριακού Συντράτους στην Τσεκία και ανεγκέλθησαν από το περνόμενο έτος θα διεξήγονται στρατιωτικά γυμνάσια στα σήμερα στην Βροσνιά Ζευρούνια για το Συνόδο της Ελληνίας. Και ο αρχιδούς, Φραγκίστος Ιωσήφ, αγγέλωσε την πρόθουση την απαραστασία στα Ιουνασία. Αυτό ανεγκέλθηκε το πάρτιο του 1914 μέσω των εφημερίδων, οπότε άρχισε ένας αναβρασμός στην υγρή βράδο των Σεργοβοσμίων, αλλά και στη Σεβουλίκη. Νεαροί σεργοβοσμίοι εθνικιστές, οι οποίοι ζούσαν στον Πεγεράδη, άρχισαν να ανακατούν και να συνοχθούν, έχοντας τον Καυρίδο Πλήτσι, ο οποίος περνήκε ως δεκαεννέα λεπτον τότε, ένα νεαρό αστερικό ισχυντό Σεβουλοβοσμιολά, ο οποίος είχε πολύ μεγάλη εθνική φλόγα στην καρδιά του, στα 54 κιλά ζήτησε. Λοιπόν, στη διάρκεια του, το βαρκανικό πολέμι περνήκε σε ένα καλλιταγείο σεντελοντήστος ομιλικός στραφός και δεν έγινε δεχτός, όμως ο βαρκτής διαπράστας, που ήταν πολύ αδύνατος, πολύ μικρός, πολύ ισχυνός, το είπα, δεν μπορούσε να σηκωθεί ο ισχυντός και το όπλος. Λοιπόν, εκτός αφροδεμβρίου ο Πλήτσις ήταν ο κ. Σεβρίνοβιτς, ο κ. Ρομγάλεθ, όλοι ήταν δεκαεννιά ετών, αυτοί ήρθαν σε επαρθήμενα σε ευοκόσμιο τον Τσικάνοβιτς, ο οποίος το υπάλει στον Συντροδρόμο και είναι το μέλος της οργανωσίας Μαύρη Χειρ και με τον αλλακάρχη Βάσης, ο οποίος τον ευανατεύστησαν στις Μαύρες Φυρώς και στις Συντροδρόμια ο Μπράνα. Όταν επίσης οι Μαύροι Χειρ ότι οι νεαροί σε ευοκόσμιο εννοούσαν να πράξουν αυτό το οποίο είναι σκέπτοτο, τους αποδίασαν με έξι βόρκας και τέσσερα πιστόνια Μπράουνι και με 150 διδάρια και τους έστειλαν κρυφά στη Βοσνία. Πήγα στο Σεράγελ, εκεί στην ίδια σάρκια τον Δανίλο Ριγίνιτσι, ο οποίος ήταν ο Σύνδεσμος με την Πλάτα Βόσνα, η νέα Βοσνία που ήταν η νέη του αντετίθετος στο νεαρή Βόστι που αντετίθετος στον Αυστηριακό Ζημό. Αυτος καθοδότησε άλλους τρεις και έτσι έγινε μια ομάδα 7 ανθρώπων, οι οποίοι αντέλαβαν τη δορφονία. Την παραμονή του δορφονίας πήγαν και κατέθεσαν δουλειά στον τόφε του Τζέλατζης. Ο Τζέλατζης ήταν ο πρώτος μάρτυρας της ιδέας της Συμβάντα Βόσνα, από την άξερος του 1910, επειροβόλησε και κατεβατάρτησε τις βάμους του αυστηριακού κυβερνήτη της Βοσνίας, αλλά είναι δικηχός, και διάπραξε αυτοκτονία. Αυτό ήταν για μη συμφυλθεί, αυτοκτόνηση και για τάφη. Ο τάφος πρέπει να είναι χώρος προστηνήματος στο νεαρή και στον ιστορικό τρόπο της αυτοκτονίας. Πριν διαπράξω την αυτοκτονία, μετέβησα στον τάφο του Άμψη Σαουλίου και μιλούσα στον τάφο του Αιχόλου. Τα γυμνάσια διεξήθησαν, επεραντώθηκε η εξαγωγή των γυμνιασίων στις 27 Ιουνίου, δόθηκε μια αντεξίωση στο ίδιο κοροπλησίου του Σεραγέμου και στη διάρκεια της δεξιώσεως ο αρχιδούκας είπε στον δήμαρχο του Σερόπη «Κύριοι δήμαρχοι, όπως σας φοβόσαστε, είδατε ότι δεν είχατε τίποτα και όλα πήγατε μια χαρά. Εκτύπνια και οι δήμαρχοι προσέχονται κι άλλα να μπορούμε να πούμε το ίδιο». Την επόμενη μέρα, στις 28 Ιουνίου, είχε καταλυστεί να επισκεφθεί το Σεραγέμου, ο αρχιδούκας και η σύζυγό του να πάει στον κυβερνήριο, στον κονάκι και μετά να παρακολουθήσει ως ένα ευθύνοδογμα του κυβερνήτου. Η ομάστα των καλοφόρων έλαβε θέση κατ' ανοίγος του δρομοβολιού που θα ακολουθούσε το ζεύμα στον Ιανόμου και η απολυθία του, όταν έθαν σαν πλησίωτης και φύρας του Γούρτζα, προς Αμπρίου, όπου περνούσε κύμα και έφεσε την πρώτη γόμπα. Η γόμπα έπεσε και στο κάλλημα του αυτοκίνητου, αλλά επίσης και έπεσε μπροστά στο δεύτερο αυτοκίνητο και τραυμάτισε και τον Αντισταγματάκη τον Μπερίτσι, που έκανε στο αυτοκίνητο και τους παρισταμένουσε κυρίως από τον κόσμο του κυβερνήτου. Πήγανε στο κυβερνήτ, λένε ο αρχιδουκός και η αυτοκίνητος δήμαρχη με υποδέχει στην Βεβόλυνση και υπάγει η ζήτηση να επισκεφθεί στο νοσοκομείο της Τραγουαλίας. Εσχηματίστηκε η υπομπή για να μετραβούν στο νοσοκομείο, πρώτος πήγε ο δήμαρχος του αυτοκίνητου, ακολουθούσε το αυτοκίνητο του αρχιδουκός και μετά η υπόλοιπη απορροφία. Για λόγους προνομίας είπαμε ότι θα αλλάξουν το δρομολόγιο, δηλαδή δεν βρήκε κάποιος άλλος να διαπράξει κάτι, αλλά εκλάθους ο δήμαρχος ακολούθησε το παλιό δρομολόγιο. Οπότε σηκώθηκε ο στρατηγός ο Κοτιόρικ που επέφερε μαζί με τον Ζαρμπέστο Βιαδόκου στο αυτοκίνητο του δεύτερου και λέει «Κυριανή Μαρχιά, ακολουθεί και ο λάθος δρομολόγιο». Οπότε σταμάτησε ο αυτοκίνητος και έγινε εύκολος τόπος. Την ώρα που σταμάτησε ο αυτοκίνητος, απετάχηκε ο Γαμπιόλος Πρίτσιμ και πυροβόλησε δύο φόρους. Η μία σφαίρα βρήκε στο λαιμό του αρχιδού, κατουριάφησε την αφηλεία και η άλλη βγήκε στο υποκάστριο της σύζυγό του και σελίγει όλα τα θενακελίδια. Συμμελήθησαν οι δρομοφόροι, οι πάλιες αναστατώθηκαν και περιμέναμε τι θα συμβεί από εκεί τώρα. Τώρα, ως προς τα έκλαια της δρομοφωνίας, έχει ευθύνη η Σερβική Κυβέρνηση. Η Σερβική Κυβέρνηση δεν την οργάνωσε την δρομοφωνία, σαφώς. Την ευκαιροφορήθη όμως. Καθυστεριμένη έξω. Από τη στιγμή που την ευκαιροφορήθη, δεν άρχισε εργαστηρίως για να την αποτρέψει. Ειδοποιήσε με κάποια καθυστέρηση την αυστριακή κυβέρνηση, μέσω της βιώσης του Γιώργου Αντιτομάνου, που καλύτερα ο αρχιδού Καστανίμ παρήσε το Σεράγιο. Χωρίς τα παραχειριχτουμένες. Ούτε έκανε τα αναγκαία να συμβάλλει την υποστηριχτική ομάδα των ομορφών στον Πελιγράδιο. Από την άλλη τεμπρά, η αυστριακή ηγεσία, ο υπουργός οικονομικών Βινήτσιου που ιδεοποιήθηκε, το αντιμετώπισαν το θέμα αφιψιλού, ο στρατιγμός από την ΟΑΕΚ, που ήταν στρατιγμικός για την ΣΕΡΑΚΙ, ότι ελέγχεται η κατάσταση, ενώ στην πραγματικότητα δεν την ελέγχει. Και έτσι έγινε το κακό όνομα. Η δολοφονία συμβαίνει στις 28 Ιουμίου. Οι Ευρώμοι ήταν ανέβη. Ο γάμος πρώτος την ημέρα της δολοφονίας παρακολουθούσε τον Καναβλί στο Ρομσάντ. Η γαλλική κυβερνόμη εισχολεί τον εκτιθήκη της μαντάμ Καγιού. Η μαντάμ Καγιού είναι το υσύνυγος του πρώην γάρου του Ιουρμπου από το 1919 έως το 1911, ή το πρώην ζωντοχήρα, σε δεύτερο γάμο με τον Καγιού, ο οποίος ήρθε σε γάμο για δεύτερη φορά και η πρώτη συγκυμμός του, την οποία διζέφθη μετά από δύο. Και η τοσοσοχιστική κοινένση, η εφημερίδα Φυγγαρό, που ήταν κέντρο Ενταξιά, εδημοσίωσε παλαιές ερωτικές επιστορές της μαντάμ Καγιού. Οπότε, το προφημευτικό αρζόγγρος εξεκτυπλίστηκε. Εζήτησε η μαντάμ Καγιού να δει τον διευθύντη της Φυγγαρό, τον δημοσιογράφο Καγιού, ο οποίος, όταν την εδέχθηση των γραφιών, έφερε τη ζώτα της συναπιστών και τη σκότωσε. Λοιπόν, και τις μέρες εκείνης δεξιότητες το ειδίκη στο Καμπορμοδικείο των Παριστών και υπάρχει στη λόγω συμπεριπτήχε, διότι, όσο περιεφερμήθηκαν, παρακολουθούσαν την εξέλιξη της δικητήρικας από τη λάγη, μακριά από καλύτερο με συνεχίσεις από τους έννοιδους. Αυτό είναι απ' το επιφερόμενο. Στο βάθος, όμως, των διαναγωματιεζομένων, υπήρχε μια παρέθυση, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Πενιζέλος, εμπιστεί το Καθοδόν για τις Μηξέλλες για να συναντηθεί με τον Τούρκο Μεγάλο Βρυζήλι να συζητήσουν το θέμα των νήσων. Και πληροφορήθη, αδυσκόμενος στον βόραχο του Καθοδόν για τις Μηξέλλες, τη δομονή του, διόχωσε τον ταξίδι του, πήρε το τρένο και επέστρεψε στην Αθήνα, αφού τηλεγράφησε στο Βιβλίο Εξωτριχτήρα πράξη σε βρίπτωση της Ευερίας, ζητούσε εκπλήρωση του συμμαχικού όρου από την Ελλάδα. Η αστριακή κυβέρνηση ευρέθηκε ο διπλών δηλύων τους. Η μία λύση σύντον τα προβλή να κερδίξει πόλεμο κατά της Ευρίας για να κερδίσει μιάκια έξω με τον αληκτροντισμό προσλάβον της αυτοκτοντορίες. Η άλλη λύση σύντον να κάνει πλατωρικές διαβαλτηρίες και να πράγμανει το θέμα εκεί. Στην περίπτωση αυτή, κυβερνέμενα, μετά από τελειά χρόνια να κερδιθεί. Στις 5 και 6 Ιουλίου, ο Υπουργός των Εξωτερικών της Αυστρίας σχέστηκε τον διεθυπή του γραφείου του, τον Δόμι Χόηλος, στον Δόμι Χόηλος και συγκρίθηκε με τον γερμανό αυτοκράτορα, τον γερμανό καγγελάριο, τον γερμανό υπουργό εξωτερικών για να αξιολογήσει ποια στάση θα επιτηρούσε η Γερμανία σε περίπτωση που η Αυστρία κατέφερε πίσω από. Ο αυτοκράτορας του είπε ότι θα κινήσει με τη συμμαχή μας. Δε θεωρήθη ότι η Γερμανία έδωσε ελευθεία λιταγή, χωρίς τα θεσίόρους, στην Αυστρία. Εδώ είναι η σύγκριση που σαβρίνω της μετά πρώτης επιβόλου. Πήρξε στο ποτάδι όταν το βιάσανε. Αν θα προσέχεστε θα δείτε παρόλο που έχουν περάσει 36 φρόνια αυτοί του τύπου αυστριακή κατοχή, ακόμα υπάρχουν σε εγώ βόσινοι που φοράνε φαίσια νοθονατικά. Προφανώς είναι Ρουσουλάνιοι της Βοσινίας. Έχουν φαίσια. Έχει ανθρώπους που φοράνε φαίσια νοθονατικά. Εδώ είναι το ζεύγος ο Γερμανός αυτοκράτωνας, ο αυστριακός αυτοκράτωνας και το ζεύγος τον αυστριακό διάδοχο. Μου φράσκουν πρώι σε σταθερά αντιστοσύν, αυτό σύνδευσαν εγκαλυπικά, στη Γαλλία. Αλλησύνησαν, διότι περιμέναμε ότι σε περίπτωση αυστριακής επιθέσεως θα αντιδρούσε η Ρωσία. Έτσι αναχωρεί ο Πρόεδρος της Γαλλικής Επιτροπής και ο Πρωθυπουργός Μηδιανή και μεταμένουν στη Ρωσία όπως τις 7 Ιουλίου. Παραμένουν έως τις 23 Ιουλίου και έχουν συζητήσει με τον Ρώσο από τον κράτον από τη Ρωσική Κυβέρνηση. Αλληλαμβάνει και η Γαλλία ότι εάν δεν συμπαρασταθεί στη Ρωσία και τη φορά αυτή, τη Συμμαρχία με τη Ρωσία θα καταμέσει. Στην κρίση του 1480, η Γαλλία ήμουν και για βαρκανικές υποθέσεις, δεν πρόκειται να πολεμήσουν στη Ρωσία. Του ήμουν και στους βαρκανικούς πολέμους, όταν η Αυστρία πήτησε και απεχόρησε τη Σερβία από τη θάλασσα, από τη δέξοδο στην τελετριακή. Οπότε τρίγει άρα μήση εντός ολίμων ετών θα εισήμανε η κατάλυψη της Συμμαρχίας. Στις 1923 αναχωρούν τη Γαλλία η επίσημη ενότητα στη Ρωσία και επισκέπτονται τη Συμβή, το πρόγραμμα της που έπρεπε να επισκεφθεί τις καλλινερικές χώρες. Η Σερβία γράφησε τελεσύγραφους στη Σερβία στους 48 ώρους, ζητώντας τη διάλυση των εθνικιστικών οργανώσεων, τη σύννηψη των Μενόκων, την πάξη της αυστηριακής προπαγάνδας, τη συμμετοχή αυστηριακών ανακριτών στις ανακρίσεις, την τιμωρία των Μενόκων κλπ. Η Σερβία απήνισε ακριβώς κατά την εκπνοή του τελεσυγγράφου στις 25 του μημούς στη Σέλη Στου Απόλυμου και είπε δέχε τόμους στους όρους εκτός από τη συμμετοχή των αυστηριακών ανακριτών στις ανακρίσεις, διότι αυτό θα χοραδιέζε την κυριαρχία του Σερβικού κράτους. Ο αυστηριακός πρέσδης δε θεώρησε την απάντηση ως μυρή καλλιμετρική, συγκέλλωσε τον προσωπικό της πρεσβείας του, πήρε τον τρένο και απεχώρησε από τον Βελγράδο. Ο γερμανός αυτοκράτανος, ο Πρύστος Σικουρασγέρας στις καλλιμετρικές χώρες, όταν πήρε το τηλεγράφινο με την απάντηση της Σερβίας, είπε «δεν υπάρχει λόγο σκολέμου πλέον. Αυτά που δέχεται η Σερβία τελείωσε, δεν υπάρχει λόγο σκολέμου». Τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Ο Αντάνης Σερβία είδε ότι, από χάρη στον αυστηριακός πρέσδης, κήρυξε γενική επιστράπηση. Λοιπόν, από το σημείο αυτό, αναπτύσσεται μια αποτοβγία της Γερμανίας για τον περιορισμό του πρωτό. Αυτό, βεβαίως, δεν δέχεται από το σπίτι. Εγώ, όλοι πεθαίνω, διαβιωσιώ αυτή τη στιγμή. Η Βρετανία πρόκεινε να συμμαρτυστεί ένα είδος δικαστηριούτων μεγάλων δυνάμων, η μη συνεδέωση σε μεγάλες δυνάμεις, Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία και Γερμανία, να εκδικάσουν τη διαφορά μεταξύ της Σερβίας και Αυστρίας και να αποφασίζουν. Η Γερμανία δεν μπορέσε την Αυστρία, λόγω της διαφοράς της με τη Σερβία ενότια με ευρωπαϊκού δικαστηρίου και ανακατέχεσε τη βρετανική πρόταση. Ο Τσάρος στις 28 Ιουλίου διέταξε με λογική αντιστράτευση των τεσσάρων επαρχιών του Σινόεβα με την αστροουγαρία. Επιστρατεύτηκε 13 σώματες στρατιού. Απέφυγε την επιστράτευση έναν δύο συνόλων της Γερμανίας για να προκειθεί η Γερμανία. Οι στρατιοί όπως του είπαν ότι μεγαλειοατρικοί δεν έχουν σχέδια δημιουργικής επιστράτευσης, τα σχέδια μας είναι ηγετικής επιστράτευσης. Θα έρθει η σύγκριση και θα είμαστε αποτελεσματικοί. Οπότε τη διαπομένη στις 29 εκκρύξε γενική επιστράτευση. Επενέβη η Γερμανία για την οποία η πρώτη γενική επιστράτευση συμβαίνει πόλεμο. Αλλά δεν είναι απλά. Επανήλυξε ο Τσάμος ακείλως τη γενική επιστράτευση, δηλαδή ξαναδιέκτησε μερική επιστράτευση. Ξαναπαινέβησαν οι στρατιοί και ο υπουργός του Συμμερικού. Και τελικά επαναδιέκτησε γενική επιστράτευση. Η Γερμανία το μεταξύ εκείλξε τη χώρα σε κατάσταση κυβδίου πολέμου. Επανήλυξε γενική επιστράτευση. Έτσι, η επιστράτευση στη Ρωσία έχει λύθει στις 30 Ιουλίου και μεγάλες επαρμορήσεις στη Διαρκοστή Πρώτη. Στις έως στις 29 Ιουλίου η πρωτοβουλία των δημιουργών ανήκει στην Αυστρία, από τις 29 Ιουλίου στη Ρωσία και από τον βάτυρο στις 3 Αυγούστου η πρωτοβουλία ανήκει στην Γερμανία. Η αλληλουχία των γεγονότων. Η Αυστρία διατάσσει γενική επιστράτευση στις 31 Ιουλίου, στις 11.30 το πρωί. Η Γερμανία πεθύνει και η μέρα 2.30, ένας στη Ρωσία με το οποίο ζητεί να άρχινε την επιστράτευση εντός των δεκαερών. Το δεύτερο στο Ιγανγκία με το οποίο ζητεί να πληροφορηθεί ποια θα είναι η θέση της Γερμανίας εάν κινηθεί πόλεμος προς Ιωσίας Γερμανίας. Ο γάμος προς διπλωγός απήτησε στον Γερμανό Πορέσβη ότι η Γερμανία θα πράξει αυτό όπως του υπαγορεύουν τα αθήκοντά της και τα συμφέροντά της. Άρα, εσύμμενε ότι μάλλον θα απολυμίσει. Την πρώτη Αυγούστου, στις 15.45 το πόημα, κηρύσσονται αυτοχρόνως γενική επιστράτευση στην Γερμανία και η Γερμανία. Στις 2 Αυγούστου τα γερμανικά στρατεύματα εισήφαν στο Λουξενβούργο και την ίδια ημέρα το βράδυ η Γερμανία πήγαινε θελησύγραφο στο Βέργιο, ζητώντας άδεια αντιενέψεως των γερμανικών στρατευμάτων μέσα στο Βεργείο. Οι ιδιαιτερώτες του Βεργείου παρεμβιάστηκαν από τη Γερμανία στις 4 Αυγούστου, στις 8 το πρωί. Στις 4 Αυγούστου η Γερμανία εκπλήξε τον πόλεμο κατά της Γερμανίας. Στο σημείο αυτό αποδίδεται μια λογφή, ένας ψόγος της βάσης της Γερμανίας, ότι δεν κατέστησε δύνη την πρόθεσή της ενωρίτερα, εάν καθιστούσε την πρόθεσή της γνωστή ενωρίτερα, ίσως η Γερμανία να μην προχωρήσει στο πόλεμο. Αποδίδεται μια ηθική ευθύνη που το σημείει προς την Γερμανία για την καθυστέρηση ευθύνη. Παράλληλος, στις χώρες της Ευρωπαϊκής, που εμπλέκονται ανάστος στα νεοδότα, αναπτύσσεται ένα αίσθημα ενότητος. Ο ηγιάτης της Γαλλικής Αριστεράς, ο Ζαν Σωρέ, η βρητής και διευθύτης της Εφημερίδος Βαλιτέρινε, καταφέρνει το επίσημό ένα του Μισθούκονα της Γαλλίας στην Ευρωπαϊκή και δείχνει το 1914. Στις 29 Ιουλίου ταξιδεύει στις Βιξέλλες, όπου είναι η ένας της δεύτερης τους εθνικείς διεθνούς και προσπαθεί μέσω της συμμενόσης του Γαλλικού με τον Γαλλικό Προλεταλιάτο να προκαλέσει μια αποτροπή του πολέμου για τις εφημερίδους του Μερικού. Ήταν μια χειμερική απόγραφα, από πήρα που δεν έφερα, πατρέλες μου, και στις 31 Ιουλίου, έχοντας επιστρέψει στις Βιξέλλες και πηγαίνοντας στο καφέ του Λασσάν, που ήταν φυσίων των γραφιών της Εφημερίδος Βαλιτέρινε, τον εντόπισε ένας υπερπατριώτης νεαρός Γαούς στο ναό Λιλέμ και τον εγκαιροβόλησε και τον εξετέλισε, διότι έκανε την προσπάθεια αποτροπής του πολέμου. Είχε αναπτυχθεί τέτοιο πνεύμα στο κοινόδυνο, τη φιλοπόλευη. Στις 4 Αυγούστρια με την κύριση του πολέμου, ο πρόεδρος της Γαγίας Ποροκαιβέ εξεφώνησε μια ομιλία στην Γαλλική Μουλή, όπου έκανε λόγο για την ιερά ενότητα του γαλλικού έδνους, το οποίο πέραν των πολιτικών ιερέσεων, η νομή θα επάδισε προς το πόδι. Αυτή η ενότηση διοίκησε μέχρι τις αρχές του 1997, όπου εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια ητοπάθειες στην Γαλλία. Αρχίζει ο δημιουργισμός. Παράλληλα και ο Γερμανός Αυτοκάτος έκανε μια καλόμια δήλωση στο δημιουργικό κοινοβούλιο, πηγαίνε Κάινε Παρτάι Εν Μέρ, πηγαίνε Νουρνοχ Δόιτσιν. Δεν γνωρίζω πλέον κόμματα, γνωρίζω μόνο Γερμανιούς. Στις τέσσερις αυτούς του πλέον ο πόλεμος έχει γίνει λεπτή. Οι δύο κερδικές αυτοκρατορίες, η Ιταλία παρόλογου είναι σύμμαχος του παιδικών αυτοκρατοριών, εκεί ήξεραν πρώτα, διότι είπε ότι ο πόλεμος είναι διθετικός, η Συνταχία είναι αμυντική και βλέπουμε τον Γερμανό στραγιώτη, τον Ατσυριακό στραγιώτη και τον Ιταλό, που όπως λένε οι Γάλλοι, ειρφείν αλλαγγιές, στρίβει αλλαγγικά και πάει προς την Αγκή περνά πλευρά και ο Μετανός του δείχνει το κουγκί με τις σημείρες λοιπόν. Και έτσι μείναν οι δύο ελληνικές αυτοκρατορίες, στους τρεις ελληνικές αυτοκρατορίες, έμεινε ο Γερμανός και ο Αυστριακός στραγιώτης. Επίσης η Λουμάνια που είχε το όπως είπαμε σύμμαχος των παιδικών αυτοκρατοριών και αυτοί εκεί ήξεραν δευτερό. Οι δύο κεντρικές αυτοκρατορίες είχαν 116 εκατομμύρια κατοίκους με βάση και να μπορούν να φύγουν του 1911. Οι τρεις δυνάμεις της ΑΝΤΑ είχαν 238 εκατομμύρια ευρωπαϊκό πληθυσμό για τις Αλληγίες. Ο Γερμανικός στρατός συνεκροτήθησε οχτός στρατιές. Εδώ βλέπουμε μια Γερμανίδα μητέρα η οποία ευλογεί από και μετά τους τρεις γιους της που φεύγουν για τον άτομο. Είναι μια Λεζάκα της εποχής και από κάτω λέει Βάρτερλανν «Your World is Free». Πατρίδα απαιτήσει πολλά. Δεν τρεις γιοι είναι πάρα πολύ. Το ίδιο συμβαίνουν και την άλλη την πραγματικότητα. Ο Γερμανικός στρατός είπαμε συγκροτήθησε οχτός στρατιές από τις οποίες οι ΑΝΤΑ διατέθησαν στο δυτικό μέτροπο και η μία στρατιά διατέθηκε όλοι στο ανατολικό μέτροπο. Το 1915 ο χτώτες Γερμανός και τελάχιστον Άλφητ Σιλίφεν εξεκόνισε ένα σκέντρι εκεί. Η Ελπανιά έχει να διαξαγάζει ένα δειμένο χωαλόν. Δικικά με τη Γαλλία, ανατολικά με τη Ρωσία. Θα πρέπει εντός 6 εβδομάδων το αργότερο να συντρίψουμε τη Γερμανία και μετά επειδή η Ρωσία έχει ανεπαρκές δίδυοσοι κυβερνήτων και είναι αχανής χώρα, θέλει περίπου 2 μήνες για να επιστατυθεί, να εξοπλήσει και να μεταφέρει το στρατό της. Άρα εμείς σε 40 μέρες πρέπει να συντρίψουμε τον Γαλλικό στρατό και να μεταφέρουμε το στρατό μας από τη Δύση στην Κρανατολή για να τον αντιμετωπίσουμε η Ρωσία. Έτσι, δέδωσα τις 7 στρατινές δυνάμπτως ενός 1.600.000 στρατιωτών στον Δυτικό Μιατόπο και μία στρατιά και μονόικη στο Ανατολικό. Στρατιωτός αρχιστράτιμος ήταν ο Μουκ Φολμπόλκι. Οι Έλλανας στρατινίκες στο Βέινγκο, στη Σφάπτου του Βέινγκου, και εκεί παρέμεινε τέσσερα δεκαετία παιδιά και από το Πολέμιο. Και εκεί ήρθε ο Γερμανός στρατιγείο. Εδώ, στο Ιόνιο Μιαρόν, τα γερμανικά στρατιώματα διέστηκαν το Πέριο Γιώθος Ασταναρώ, βελγικά σύνορα. Η πρώτη Βαλική στρατιά, υπό τον Αλεξάνδρυφο Οκλού, ενήλυσε πράγματι και λαμβουλοβόδα. Και εντός ελαχής των ημερών, έφτασε στη Μάρμα, σε απόσταση 60 χιλιόμετρων από τον Παρίσι. Το κακό είναι ότι μεταπολύσει η Βεθέρα Στρατιά δίπλα στη Βρώτη, να προτείνει να δημιουργηθεί καινό 40 χιλιόμετρων μεταξύ Πρώτης και Βεθέρας στρατιές. Και όταν γράφει στην κέντρο της απελευθερισμένος δημιουργίας από όπου μπορούσε για να δημιουργήσει την Πρώτη Στρατιά, δημιουργήθηκε ο κυρίως να αποκοπεί η Πρώτη Στρατιά. Επεστατέχθηκε και μετά από 1100 ταξίδιων Παρισιών ο στρατιγός του κυβέρνητου χρόνου στον Παρισιού και μετέφερε όσους καλυώτες μπορούσε για να ανασχίσω την πρόοδο της Πρώτης Στρατιάς. Και έτσι η Πρώτη Στρατιά ανακέστηκε να πάει πάλι πίσω. Εάν η Πρώτη Στρατιά κατόφερε να φτάσει στην Αμιαίνη, που ήταν ο καγάλος και ο δρομικός χώρος, το ζήτημα θα έχει εγγυηθεί. Δεν θα μπορούσε να κάνουμε μυσική σιγά. Γιατί τότε ο στρατός με δικαιούργησε και ο δρομικός. Δεν υπήρχαν τα αυτοκίνητικα δίχτυα που υπάρχουν σήμερα, οι όχι και το μετρομάτο. Το πρόγραμμα θα τελειωθά και εγγυηθεί λαϊκά σε ένα δομάδι όπου ο κόσμος έχει τελειώσει στο ελληνικό μέρος. Επίσης κατά την κρίση της κρίσιμες αυτής της ημέρας, ξένα θα σας πω ότι η δεξιά λαβύγαντα σχηματίστηκε μια κανάλια. Ο γερμανικός θα σας κάνει μια κανάλια. Η δεξιά λαβύγαντα σχηματίστηκε πέντε στρατιές. Η αριστερά λαβύγαντα έχει δύο στρατιές. Αφήνει σε δύο σώματα σκλατού από τη δεξιά τα κανάλια και κάστευε εσπερισμένους στον Ανατολικό Μετρό, όπου και τη Ρώση είχαν εισβάσει την Ανατολική Προσφύγη. Κατά από τις αποτυχίες αυτοίς, στα Μέσα Συντεβρία με κατεστάθη ο γερμανός αρχιστράτης, ο Μόρχελ, από τον Υπουργό Πολέου, τον στρατηγό Φαλκενχάιν, ο Ερικπανικός Φαλκενχάιν, ο οποίος δημιούργησε το καρτοφυλάκιο του Υπουργού Πολέου και παράλληλα ο αρχιστρατης. Ελέγχθη κατακριστικός ότι εδάθη μια ταχύια άμαξα ισχύρας βραδέως αμαξηλά. Ταχύια άμαξα ήταν το πολιτικό σχέδιο. Λοιπόν, έγινε σε 40 μέρες και τελειώθηκε. Το αμαξηλά της πήγαινε με τον Πάσο. Το στρατάς πήγαινε με τον Πάσο. Καταστάθησαν σαν άμαρσα από τον κύριο του Πολέου. Το έγιναν κυράδια. 14 κυριαστικοί στρατιώτους και δώναγαν σωματάχης. Εδώ είναι το ανατολικό μέρος. Αυτή είναι η σημεία, η αυτοκρατορική της Γερμανίας. Είναι διαφορετική από τη σημεία της Σινευρικής Γερμανικής. Έχουν κοινοβόηση στρατιά και οικογενειαρωσικές στρατιές. Την πρώτη του Βέλεγκαφ, την Άμερ και την δεύτερη του Νάρρεφ, του Σαμσόλου. Παρ' ό,τι εισέβανα στην Προσία, στη μάχη του Τάνεδα, η Γερμανική στρατιά κατώθηκε στο τέλος της οικογενειαρωσικής στρατιής. Και της Βέλεγκαφ. Και το επόμενο έτος, στη μάχη των Μαυσουριανών και Λιγνών στη Φολοδία, επίσης εξυπηρέτησε τον Χριστό στρατό. Η μία στρατιά. Και δημιουργήθηκε και άλλη μία, η Εννάτη, βέβαια, και της ίδια. Είχε δύο στρατιά στιγμών. Ανατολικό, μετά από την Οβδόη και την Εννάτη. Αρχημός της ομάδης στρατιάς, είπε ο στρατηγός Παόν Φον Χιντεμπούρκ, ο οποίος ανεκλήθηκε από την Εφευρεία των 60' ετών, μία επικενάρχη, τον Μέριχ Φον Μουντουντοφ, υπό στράτιο, ο οποίος είχε θεωρήθη και θεωρήθηκε από τις Βάδες της Κορυφής, ως ο καλύτερος εναντιμός του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, ως ο σκεπτόμενος στρατιώτης. Για να πάμε στην προηγούμενη φωτογραφία, αρχίζει ένα σαγώνα στ' δρόμοι. Οι Γερμανοί προσπαθούν να υπαρικάνσουν τη γαλλική παράπραξη. Εδώ, στο άκρο αριστερό της γαλλικής παρατάξας, εντέχει το βετανικό εξαπρευτικό σώμα δινάμισης 160.000 ανθρώπων, να υπαρικανάσουν το βετανικό στρατό. Προσθούν οι Γαλλίοι, επίσης, αριστερότερα. Οι Γερμανοί αριστερότερα, οι Γαλλοι αριστερότερα, μέχρι που φτάσουν στη θάλασσα. Το Νοκόμβιο, η υπερκοδοτική ελληνική, φτάσα το κανάλι της ο Στάρδης στο Βέλιο, είναι γνωστή του Σαραμέρου, το αυτοίμες δρόμος προς τη θάλασσα, το «Πεκ Λόφ Τσουμέρ», όπως λέγεται η Γερμανή. Από τις αρχές Οκτωβρίου του 1914 έως τον Μάρτιο του 1918, έχουν πόλεμο θέσερο ή πόλεμο χαρακοβάτου. Οι δύο στρατοί, γιατί τα δύο αντίπαλα στρατόπαιδα, στο δεικνόματο, παγιώνανται στις θέσεις τους και γίνονται επιθέσεις, ανεπιθέσεις και πάλι επιθέσεις και πάλι ανεπιθέσεις. Στο φρούλιο του Βερβέμ σκοτώνονται διαδικασμένως 800.000 στρατόπαιδες, χωρίς να βρεις το φρούλιο. Υπάρχουν 4 γυμνήμερους στρατόπαιδες και οι γάλοι το 1900 εγκαίσιαν και καθιστούν τον αρχιστράτη Βότη Σποζοφ και αναθέτουν την αρχιστρατηγία στο φρούλιο των Παρισίων στο Βερβέμ, ο οποίος αναλαμβάνει μια επίθεση εδώ προς το Πέργιο στο Σόν. Κάνει μια διαράσκεια από την παρασκευή πυροβολικού, συγκέπτωσε 2.000 πυροβόλα και 750 αγαριά πυροβόλα. Εδίχθησαν 3 εκατομμύρια οβίδες εναντίον του γεγμανικού απθέσεων, οπότε έλεγαν ότι κονιορτοποιήσαμε τις θέσεις της γεγμανικής. Όταν, όμως, εξόλυψε το χαζικό, διεπίστωσαν ότι ούτε τα συγματοβλέμβατα είχαν λογοποίη και καταστροφή, ούτε τα αποβολικολιερια καταστροφή, είτε οι οβίδες τα έφτανε στον πρώτο, είτε τα οχιδομανικά και αγμανικά είχαμε πολύ ισχυρά και αντέξανες στο χορταρισμό, οτιδήποτε και αγκαλείως να συνέβει την επαγγολούθηση της ασφαγής του γεγμανικού στροφή. Παρακαλώ, ευχαριστώ πάρα πολύ. Κρισιμοποιούνται τα χημικά απλά για πρώτη φορά, συγματικά από το γεγμανικό σκατό, μετά και από τους Βρετανούς και Βρεζίνα, τα οποία πηγαίνουν παράλυση, ιδερική παράλυση, αναπνευστική ανεπαρκία, τα φοροβόλα για πρώτη φορά. Επίσης κάνουν τα τάξερ εφαρμιτσίπους. Τα τάξερ εφαρμιτσίπους είναι βουλκανικοί, εφαρμιτσίπους, πολύ διαφορετικά με τη σημερινά, και για αυτοκορίου. Τα δυο από τα φοροβόλα και τα χημικά από το γεγμανικό σκατό, αργότερα απλημπορέθησαν να σαβάχνουν το γεγμανικό σκατό. Στην ουσία του Βρεταξύλου, επάνω από τεραγνές πολιτικές μεταβολές, οι καταπληκτικές του πολεμού έχουν προκαλέσει. Εδώ είναι στο χάρι αυτό πόσοι και διαπραγματοδοθεί η κατάσταση των πολιτικών δεχτυμάτων το Σεπτέμβριο. Μια πέτρα την υποφέρνει και η πολιτική γαλλία είχε καταλυθεί από τη Γερμαλία. Είχαμε απ' την άλλη καιρός ανατολικό μέτρο, που είχαμε αποτυθεί ερωτικές δυνάμεις, και είχε καταλυθεί η ερωσητή πολονία από το μάθημα της Πολωνίας. Ο Γιάννη και τους κράτους ήταν εμβιασμένοι από εξειμερνωνίες από το Λουταρίας και ο Ρωσίας. Κατά την αυτού αλληλείχθη στον κόσμο μια αστάθλια, μια διαβάρκεια, κύμα διαβάρκεδιες, τα τρόφινα είχαν λιγοστέψει. Είχε πρέπει ναυτικό σαμπρισμό στη Γερμανία, δεν είχαν εμμαγητό, δεν είχαν προκεισίτες να κατασκευάσουν τα όμορφα οβίδες κλπ. Στη Γαλλία, ενώ και το 1000 π.Χ. είχε αρφήσει και αναπτύσσεται ένα κύμα υτοπάθειας και ανυπακολής, το πόλια άρσε τα Γαλλικά στα πρωτογραφικά του 1917, και όταν έβαλαν 640 καναδικές σαβάνων στρατιωτών για ανυπακολή. Βέβαια δεν εξετελέστησαν δόκια, αλλά αρκετές εξετελέστησαν. Ενώ πέρα αυτής τις υτοπαθούς καταστάσεις, αναγκάστηκε ο πρόεδρος της Γαλλίας, ο οποίος συγκεκριμένει και το αποκυβολένι από τις κατηγημένες από τη Γερμανία, και έκανε στην πρωτογραφία τον πολιτικό του αντίπαλου, τον Τεμανσό, με τον οποίοι είχε και προσωπική αδύθικη. Γιατί ο Τεμανσό ήταν αυτοσύχρατο. Ουσίως σκομπού, έως το τεόσατο και απογεννήσουμε μέχρι το τεόσατο. Ο Τεμανσό επέλεξε... Εν τω μεταξύ ο αρχιστάνημας ο Μιβέλης, ο Γάμος, μετά την αποτυχία στο Σόμβου, είναι αυτή η μεγάλη του βασιλικού περιοδικού και ανεκατεστάθηκε. Ανέλαβε ο Πεκέντ, στον αδερφός Πεκέντ, αυτός του στιχολόγησης στον δεύτερο πόδι. Και είπαμε ότι υπήρξαν εξελίξεις στη Ρωσία, ανετράπηκε τον Ρωσικό Καρθουστό, έγινε η πρώτη δημοκρατή εργαστική, τον Λοέβιο ανέλαβα την αρχαία του Μιμιστέρ, και οι οποίοι τα πάψανε τον πόλεμο. Στις 15 Δεκεμβρίου του 1947, υπεράφεραν εποχή στον βρες λιτός της Ουκραντίας. Εδώ είναι μια λεζάντα της εποχής, «Βαρβαρία Λεωνιβά», «Γερμανική Βαρβαγότητα», «Ζεγονοσοκέντ Μαρτζέστη», «Ενα διαδρασμό στρατιώτητα από την οικογέννα γάμου», ο οποίος είχε πει στο όνομα, «Χαρακτηριστικό εγγάλι φοροσανεπλέχτη τόλια, κόκκινα παντορόλια, κόκκινο πυλίκι». Εδώ λέγεται έναν Γερμανό στρατιώτη, «Γερκάμος στρατιώτη», που δίνει νερό σε έναν Γερμανό τραβουδιέτα. Και εδώ, λατρεσίκα φέα σαν τον πόλεμο, υποφωτιά σε φωτιά και σε έμβρο. Είναι τις καταστροφές του δημιούτρικου, με τον χαρακτηριστικό κράτος του δικαίου. Εδώ είχε ο πόλεμος των χαρακτηρωμάτων. Για τέσσερα χρόνια ζούσαν σύνθηκες άθλιες στα χαρακτώματα, σύνθηκες ψυχούς, λάσης, μεστερήσεις της δραστηριότητας. Ήταν αναπτυγνώτα, αναπτυγκά και ανταπηγά, σωθή και διαδείγωνος ως χείριστας, να επέρθει αυτή η χαλάρωση της πληγματικίας, που επέφερε τη Γερμανική Πακολίτη. Εδώ είχε ένα εργοστάσιο ειδερμανικό. Η Γερμανία έπαιζε τα σαπλαιονόμους τους άντρες και στα εργοστάσια, ακόμα και παραγωγής πολιτικού υλικού, εργαζόταν οι γυναίκες. Αφαιρέσανε όλοι και τις καμπάγες από τις εκκλησίες οι Γερμανοί και τις διώσανε για να κάνουν ολυμπίδες, διότι οι Βρετανοί είχαν επιβάλλει ναυτικό αποκλησμό και δεν μπορούσαν να πάρουν ούτε πρωτεζίνες ούτε τρόφι. Εδώ είναι ένα διημοτικό πολιτήριο πατρατόλου. Στέλνει σε 100 φερφακτά. Δεν είχαν υπήρξει πίνα στο γερμαϊκό πληθυσμό, συνεκεντρούντο στα δημοτικά πολιτήρια να αγωνώσουν οι πατάτες του ξεστάνου πατάσης τότε. Εδώ είναι μια δημοτική κουζίνα που πουλάει ζεστό μεσημεριανόητα 35 φερ. ημερία. Τα πράγματα δεν ήταν ολόκληρα για κανέναν από τους αντιπάλους. Μετα από το 1917 και μετά, η κατάσταση ήταν κυριαντική και σταδιοστατόλου. Μετά από το 1916, οι Γερμανοί είπαν ότι η Βρετανία έχει εθνότητες για να ζήσει τρεις μήνες. Θα αρχίσουν με έναν πόλεμο με τα υποβρύχια έως και θα βουλιάζουνε κάθε δύο όσο πηγαίνει στη Μεγάλη Βρετανία, ούτως ώστε να βοηθήσει η Βρετανία. Βέβαια, υπέθακαν και σωστά υπέθακαν ότι η Αμερική Βρετανία, με το τέτοιο ουδετέρα, λόγω της βλάβης των αρχικών της υφερόντων, θα εισήρχετο στον πόλεμο υπέ της Αλτάνια. Εδώ είναι το πρώτο μεγάλο ατμόνιο, το Λουζιτάνια, το οποίο περνούσε το γρομολόγιο μια Υωρκή Λονδίνη. Όταν έφτασε έξω από τις αχτές της Κόρκης στην Βρετανία, το εμπίθισε ένα τεχνογραφικό υποβλήθιο, το οποίο ξεκίνησε από τα Σύννεμα Βαλανδίας και Βρετανίας και έκανε τον κύκλο των βρετανικών εμπισών και κατά δύσκολο το βούλιασε. Το πλοίο είχε 200 επιβάλλες, εκ των οποίων 147 αγρυκάνοι. Επνίξα, διαβάζει η Λουζιτάνια, η Βρετανία ξέρωσαν αφήσεις που λέγαν «ΑΕΙΣΜΕΙΣ, ΑΒΕΙΣΕΙΛΟΥΖΙΤΑΝΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙ, ΕΡΙΤΙΚΙΘΙΤΕΙΤΟΝ ΛΟΥΖΙΤΑΝΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙ, ΕΡΙΤΙΚΙΘΙΤΕΙΤΟΝ ΛΟΥΖΙΤΑΝΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙ, ΕΡΙΤΙΚΙΘΙΤΕΙΤΟΝ ΛΟΥΖΙΤΑΝΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙ, ΕΡΙΤΙΚΙΘΙΤΕΙΤΕΙΤΟΝ ΛΟΥΖΙΤΑΝΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙ, ΕΡΙΤΙΚΙΘΙΤΕΙΤΕΙΤΟΝ ΛΟΥΖΙΤΑΝΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙ, ΕΡΙΤΙΚΙΘΙΤΕΙΤΕΙΤΟΝ ΛΟΥΖΙΤΑΝΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙ, ΕΡΙΤΙΚΙΘΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΟΝ ΛΟΥΖΙΤΑΝΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙ, ΕΡΙΤΙΚΙΘΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΟΝ ΛΟΥΖΙΤΑΝΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙ, ΕΡΙΤΙΚΙΘΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΟΝ ΛΟΥΖΙΤΑΝΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙ, ΕΡΙΤΙΚΙΘΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΟΝ ΛΟΥΖΙΤΑΝΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙ, ΕΡΙΤΙΚΙΘΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΟΝ ΛΟΥΖΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕΙΤΕ� ΙΨΫΜΑ ΥΝΕ ΛΑΡΥΣΑ ΤΟ ΟΠΟΥΝ ΕΚΟΥΝΕΙΜΗ ΣΕΧΐ الΨΑ�people We Nora και έτσι ξεκίνηκε ο Ευρωπαϊκός Στρατός. Η επίθεση δίδυξα της 21 Μαρτίου μέχρι της αρχαίας Ιουλίου, όπου όταν γιορμήθηκε ο Ευρωπαϊκός Στρατός. Στα μέσα Ιουλίου άρχισε η γαλλαϊκική αντιπίθεση, εδώ και μια πάλακα γαλλωνιακημανώτων που συμβαίνει το γερμανικό υπηκόπτωπο, που έχει ακόμη λόγες, έτσι όπως το μεσό, δεν έχουμε λόγες συγερμανίδες. Εδώ είναι η αισία του στρατού της Αντά, ο στρατηγός Πετέρ, ο στρατηγός Δρόφ, ο στρατηγός Φως, που οδιορίστηκε αρχιστράτιος όλων τους συμβακικών στρατηγμάτων, ο στρατηγός Φρέγκο, ο Βρετανός, τώρα Αμερικανός, δεν το γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή, είναι από την αλήθεια. Αυτή είναι το δίλημα, το Ιανανό στρατηγό, που κάνει τον πόλεμο, το 16 Λιβάνδο, αλλάζει πάλι η ηγεσία του γερμανικού στρατού και αν τα καταλούν από το Ανατολικό μέτρο προς τον Δυτικό, το στρατάρχει Χίριαγκου, και από το στρατάρχει και τον στρατηγό Ροντέντοφ και μετά την ηγεσία του στρατού. Στο δυτικό καταλούν. Συμπερασματικά, στο διάστατο έγιναν προσπάθειες ελληνικές, συνήθισαν μυστικές ερχήκες μεταξύ των Συμμάχων, οι οποίες ήταν δισμονείς για την Ελλάδα, κύριε, διότι υπήρχε ένας διαδιαλασμός της Ανατολικής Μεσολύβης της Οδωμανικής Ακροτατολίας μεταξύ των Συμμάχων, η Ρωσία θα έπαιρνε τα στενά και πολιτικό κοδιστά, η Ιταλία θα έπαιρνε την Αρκάγεια, το Πουότ, το Κοινοβουλίον, τη Σμύρνη και λίπα, η Βρετανία, την Αραβία, τη Συρία και ο Λίβανος, θα πήγαιναν και οι Βοσούλοι που ουρανική κατοχή, οι ειρηνευτικές προσπάθειες που γίνανε από στα Βουλιακά σε Οδέν κατέληξαν και έτσι με την ένταξη της συμμαρχικής επιθέσεως τον Ιούλιο του 1918 ο γερμανικός στρατός είχε χάσει πιο όλη την αλληλεγγύη του, τον Ιθηγόνου και στις 8 ουρνούς του, όταν άρχισε η μεγάλη επίθεση, αγνήθηκε να υπάρξει, αγνήθηκαν οι μονάδες να προοδηθούν στον γατοίκο. Ο Λούτετ ο Φιλίππος είναι η μέρα που έρχισε και γερμανικός στρατός, τα οποία ο γερμανικός στρατός δεν επέδειξε ομαδικό πνεύμα αντιθαρχίας, όπως σήμερα. Το σεπέμιο αντικαθίσταται η στρατιωτική ιδιαπανική και εζητά η νέα στρατιωτική ιδιασία από την πολιτική ιδιασία της σύμμαξης αναπτυχής. Παρετή και η κυβέρνηση, Πρωθυπουργός αναλαμβάνει ο πλήκης Πασμάξ της Βάδης, ο οποίος απίθυμες στην αγρική πρόταση συνάψεως αναπτυχής, μια βάση, τα 14 σημεία της διακηρύξεως του Προέδρου Ουίτσον του Ιαλμαδρίου του 1918. Οι Αγγλογάλοι όμως δεν ήταν έτοιμοι να δεχθούν τα 14 σημεία του Ουίτσον. Επέδωναν πολύ συγκινούς όρους. Τελικώς, στις 5 Ιουνίου, η δυτική σύμμαρχη μέσω της Αμερικής εγνώρισε στη Γερμανία τους όρους τους. Στη Γερμανία λαμβάνουν τώρα δημιουργήσεις σύμμαχες. Παρικύθει ο αυτοκράτος και ο διάδικος και καταφέρνει αυτοκρατορική οικογένεια στην Ομαδία. Ο πραθυπουργός εγκάλεσε έναν πολιτικό του καθηγικού κέντρου το Ομαδία Σέρτσεμβέργερ, τον οκλέθεσε του κεφαλής της Επιτροπής για την Εντακοχή και τον έστειλε στο σημερινικό στρατηγείο για να επαγγελματιχθεί την Εντακοχή. Φτάσα στις 8 Ιουμιού το πρωί, το βράδυ της Εβδόμης στο γαλλικό στρατηγείο του Στρατάκη Φως, ο στρατηγικός οδότης του Στρατηγίου το πρωί της οδόης και τους είπα με τους όρους, δεν έχω να σας δώσω όρους αυτές είναι οι συνθήκες η ανθρακτηριόραση της Ανακοχής. Ή τους δέχεστε ή συνεχίζει ο κόμμος. Έχετε 72 ώρες να αποφασίσετε. Στο διάστημα των 72 ώρων παλικίζει ο Πρίγημας Ερμάξ της Βάδης και συμβατήσει κυβέρνηση πριν του Βαρικής. Συμμετείχαν και οι κομμουνιστές ο Λύπνιεκ ο αρχηγός του κομμουνιστικού κόμματος στις Βερμανίες. Στις 10 του μήνους αισθάνει για την προσωπία διών αξιωματικών από το επιτελείο στην κομμμία ηνώδου που χρησιμεριθεί και διότι προσωπίστηκε στους Γερμανούς υπογράφεις και διότι χρειάζονται. Το βράδυ έρχεται και ο νέος διπλωγός ο Γερμανός στην Ενάφρικη ψυχά μπορείτε να βελτιώσετε τους όρους που στάνουν πολλοί και υπογράψτε τους. Οι Γερμανοί είπαν κοιτάξτε η χώρα διοτρέφει κομμουνιστικό κυβέρνητο να γίνει υπό της Ελληνικής, υπό της Ελληνικής Ασία και δεν μας βάζει διασυμπητικούς όρους δεν ξεκάνε οι σύμμαχοι να διακλείσουν ο Γερμανικός στρατός κάπως περισσότερο από να αντιμετωπίσει τον κυβερνηστικό κύριο και στις 5 η ώρα το πρωί υπεράφει η αναδοχή στις 11 Ρωεμβρίου 5 η ώρα το πρωί. Αυτοί είχαν σελληνικές δραστηριότητες τις ελληνικές δραστηριότητες, τις ελληνικές δραστηριότητες και η διαξανατολή του πολέμου στο δυτικό μέτωπο. Σκοπίμος δεν είχαν επίκολλα για τις περιφερειακές συμβούσεις στο Μαρκανικό μέτωπο, στη Μέση Ανατολή στο Νότιο Ελληνικό στο Πόλιο Ελληνικό όπου διεξήγησαν οι Ράχες και στην Αμερική. Τα γερμαϊκά στρατεύματα ταχυριακά στην Αφρική, στην Ταγκανίδα παραδόθησαν μετά της ηθικόδοσης της Γερμανίας. Αντέξανε τρία εβδομάδα και περισσότερον ηθικόδοση της Γερμανίας στον δυτικό μέτωπο. Αυτό το έκανε ο Σκοπίμος διότι θα ήταν μια διάλεξη πάρα πολύ μεγάλη. Και αφεντέρου, επειδή έχει πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την χώρα μας, θα πρέπει να δημιουργήσει στον διογραφικό αυτό το μέρος και θα πρέπει να πληγήσει και την κοινωνία από τις μεγαλύτερες ευγενείες της ιστορίας μας. Είναι ο εθνικός δικασμός. Έτσι, εγώ έχω ένας στυμπαρχανικός πολέμος στην Δόξα να θερμιζει και να στεθανώνει την Ελλάδα στο πρώτο πάντως ένα πολέμο εμπίθει ο εθνικός δικασμός, το Άθλοιος Ελγιχάστης. Καταστράφει η εξετίας του δικασμού, έχουμε τη μηρασιακή καταστροφή από δικηγείς ευρύθυνοι γεγονένους, το Έλληνας. Γι' αυτό, ανεφάσισα να μην ασχοληθώ. Ίσως, αποτελέσει αδεικίμενο νεονομικής διαλέσσεως, είτε από εδωναϊκή, από καπτενάμων ιστορικών δικηγραφικών δικηγραφικών, η νέοπινονή της εταιρείας αυτών των πράξεων. Καποκέλλαζα να το πω εδώ. Ο πόλεμος είχε περίπου 10 εκατομμύρια δικούς. Με βάση της συνθήκης των δαρσαλιών, η ευθύνη για τον πόλεμο απεντώθη στη Γερμανία. Πάθοδο 131 της συνθήκης έλεγε την πέθυμη για τον πόλεμο της Γερμανίας. Αυτή η απόδοση ευθύνης, την τρίξου, φράγε, αποτέλεσε ένα πολύ μεγάλο ηθικό βρόχο, ένα πολύ μεγάλο δυστυχό βάρος για την γερμανικό λαό και την γερμανική τάξη, το οποίο δύσκολα μπορούσε να το αντεχθεί. Έλεγε ότι δεν είμαστε ευνήσιντερθυνοί ή αν είμαστε ευνήσιντερθυνοί όπως δεν είμαστε ευνήσιντερθυνοί. Ετοχήθησαν δυσβεμίσεις οικονομικοί όλοι στην Γερμανία. Και αταχυκοί. Παρακολουθήσαμε το 1621 το δάφος της. Παρεκολουθήσαμε γερμανικά δάφη στο Βέλικο, υπηρετικές μάμπτες διόρυπτε, πάρα πολλά γερμανικά δάφη στην Πορδανία, στις Βαλλικές χώρες, τη Λιθουαγία-Εστορία, στην Τσερχία και επίσης αυστηριακά δάφη στην Γιουγκοσλαδία, στην Ιταλία. Ουγκρικά εδάφη στην Γιουγκοσλαδία και στη Βουλανία είναι αποτέλεσμα το ένα τρίτο των κατήκων της Φορονίας, της Ρουμανίας και της Τσεχοστολογίας να είναι μυαλοντικοί. Να μην είναι αυτόχθονος. Ήταν είτε Γερμανίοι, είτε Ουγκροί, είτε Αυστριακοί. Ανεδράβησαν τέσσερις δυναστίες οι οποίες ευασύνιαναν στην Ευρώπη από το Μεσέοδο. Η δυναστία των Ρουμανόφ στη Ρωσία, η δυναστία των Παϊτσόλων στη Γερμανία, η δυναστία των Ατσβούλων στην Αυστροογραμμαρία και η δυναστία των Ορθομανών. Διαλείθησαν δυναστικά κρατορίες. Η Ρωσική η Αυστροογραμμαρία και η Ορθομανική η Αυστροογραμμαρία. Έβαξε η αστική δημοκρατία να αποτελεί το αποκλειστικό μέσο διακυβερνήσεως στην Ευρώπη. Ενεφανίστηκε το μοντέλο του σοσιαλιστικού μονισμού. Η Ρωσία και με ένα διάστημα η Ουγγαρία είχαν πλέον ομορφιστικές κυβερνήσεις. Στην Ουγγαρία μετά από λίγους μήνες αμετράπη από το Ορμανικό στρατό. Επίσης, ενώ προπολεμικώς η Ευρώπη ήταν δημοκρατική και διαρκούσαν τα συνάγματα που επεβαλάνε στοιμαδικαίου, έχουμε λίγα μετατώπιση των ευρωπαϊκών χώρων προς τα πολιταρχικά καθεστώματα. Από το 1922, η Λικαλία είναι απολιταρχικός καθεστός φασιστικός, η Πολωνία από τη Γέννηση, στο Ζυσβαλικό της Τούσκη, στις Βαλκανικές χώρες περίπου σε όλες αυτές τα πολιταρχικά βασιλικές δικτατορίες. Στην Τσεχία είναι μόνο κομματικό κράτος σιοντέλλες. Έτσι, παντού έχουμε κάνει εμφάνιση απολιταρχικών καθεστώτων αντιθέσεων από την πολεμική εποχή. Υπερδεωθείσαν οι δυτικές χώρες, η Γαλλία και η Βρετανία στην Αμερική. Η Γαλλία χωριστούσε δύο φορές το πολεμικό προϋπολογισμό της στην Βρετανία και πέντε φορές το προϋπολογισμό της στην Αμερική. Έπρεπε να πάρει επανωθώσεις από τη Γερμανία για να πληρώσει τα δάνεια. Η Γερμανία δεν πήρε, γιατί δεν είχε, οι Αμερικανοί δα χαρίζονταν τα δάνεια και με τα δάνεια τα πήραν και δεν τα πληρώσανε. Η Γαλλία τουλάχιστον μετά από τα δεκαεττά που είχαν σύμμαχει ενώδους, καλύτερα στα δάνεια, οι Αμερικανοί δε χαρίζονταν. Έτσι έχουμε όλα αυτά που έκαναν στιγμή την αλληλουχία οικονομικών φαινομέων. Επίσης, η Ιταλία, η οποία ήταν με τους νικητές, εθεώρησε ότι δεν ανοίχθη επαρκώς από τους συμπάκους της και ανεκτύχθησαν με αναθεωρητικά στάσεις, να αναθεωρηθεί το Καστό Χριστός των Συγκτυγών της Κυρίνης για να πάρει περισσότερα. Την ίδια γραμμιά απολύτησε η Βουλγαρία και η Ουγγαρία, οι οποίες σαβόλεσαν ενώδες στον πόλεμο. Ακόμη, ενώ ο προπολεμικός η ασφάλεια στις διεθνείς σχέσεις των κρατών, εξασφαλίσθηκε το μέσο των συμπαγιών, των συγκόντων, των οποίων δήμανα στρατότερα, ιδρύθη η κοινωνία των εθνών, η οποία ειλπίζε το ότι θα επέβαλε τη δίνη στον κόσμο μέσω της συγκροτικής ασφαλίας, όπως και τελειωμένα στην σήμερα. Και τότε και τώρα, απαιδείχθη χειμερική η προστοκία αυτή, η συγκροτική ασφάλεια ενώδες στον κόσμο, όπως και τότε και τώρα. Ακόμη, είδαμε ότι και κάθε σταδιότητας χωρίσα κόκκινα παμπλόνια, βρέχει τόνια κόκκινα πηλίκια. Μετά το πρώτο πόλεμο, επιβάλλονται ηδρική στρατότητα. Μόλις τότε, εμπονογραφικός στρατός είχε ηδρική στρατότητα. Και επίσης, ανεγνωρίστηστη την διπλωμαντία ως επίσηνη γνώρσα, και η αδρική παράλληλα με τη γραδική, που ήταν μέχρι τότε η μοναδική κανεία πανχόληση των γάρων, προς τους άγγλους δάσκων, για να εξασφαλίσουν τη συνεργασία τους πέρα δίπλου. Το είναι ο φρονδέμ γερμανικού κινδύνου στο μέλλον. Και δεν συμβολογιόταντε, κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ για την προσευχή σας. Ευχάσουμε, έχουμε χρόνο, είναι στη διάθεσή σας, να απαντήσω σε τυχόν ερωτήσεις και λοιπά. Ευχαριστώ. Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Ανδρεάδη για να είναι ειλικρινής. Στο θέμα αίτια και αφορμές του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, από τα αναδυτικά μου χρόνια θυμάμαι ότι ήταν δύσκολο. Να σπάσουμε και μάλιστα να γράψουμε και άντε τώρα, που να θυμηθώ ότι αίτια και τις αφορμές ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Βλέπω όμως ότι το παρκοδίστα είναι ενδιαφέρον. Παρατηρώ και η εκπαίδευση παρουσιακή με τον κύριο Μιχαηλίδη, από το Μουσικοσχολείο του κ. Αγγελίδη και από τον ιδιωτικό μας ιδιωτικό και τον άντρου συναδεφό του. Επίσης ήσουμε και η αστυνομία. Ο κύριος Πεντουβάκης παρόν από την αστυνομική δεύτερη συμμαθίας από την Περία, ο κύριος τον Προδρόμο από εδώ από τη δικιά μας δεύτερη συμμαθία, με τον κύριο δημιουργητή ασφαλείας. Πρέπει να τα πω εγώ. Αυτό απόψε βλέπω που τα ακουσία είναι μεγάλη. Αντιπρόσωπος ο πρόεδρος τους Ακουστράτους της αστυνομίας, ο κύριος Δηγοριάδης ο μνήμης από τους πόντιους και του κοντιακού στοιχείου, παγωκεφαλίου του η Ελλήνη ήταν νωρίτερα. Λοιπόν, έχουμε τώρα στις... ποιος άλλος φυσικά και δεν μπορώ να βλέπω ή δεν γνωρίζω. Έχουμε τώρα στις ερωτήσεις. Θα θέλαμε οι ερωτήσεις να είναι... τέτοιες ερωτήσεις να είναι κατανοητές από όλο το κοινό. Αν έχετε κάποια... ναι, κύριε Παλαζά. Θα ήθελα να επιβεβαιώσουμε κάτι που ξέραμε για τον κύριο Αντιπρόσωπο. Θα επιβεβαιώσουμε ότι είναι ο βαθύτερος γνώστης πραγματικά και ο καλύτερος εισηγητής αυτής ακριβώς της ιστορικής περιόδου. Τον ξέρουμε από αρθρογραφία του στον περιοδικό μας, τον ξέρουμε από τα λιότερες συνεργασίες. Απόψε τον επιβεβαιώσουμε. Μου άρεσε κάποια στιγμή από τις πολλές φωτογραφίες που έδειξε και... ταπονόμαζε τα πρόσωπα σε ένα στάτι... αυτόν δεν θυμάμαι πώς το λένε. Έχω γίνει κατεσυμπιουργητής με όλους αυτούς, γνωρίζατε και τα μικρά τους ονομάδια. Πραγματικά, όπως τον είσατε, κύριε Αμπρεάδη, υπάρχουν τόνεις που θα έπρεπε και μια δεύτερη συνάντησή σας εδώ. Παράδειγμα, το μακεδονικό μέτωπο και οι συγκρουσίες εδώ στη περιοχή μας, είτε το σκρα, είτε η πολύ νέτη συγκρουσία σέντων και βουλγάδων στο συγκρότημα του μόρου με τους πέντε χιλιάδες νεκρούς, ίσως θα αποτελέσουν αντικείμενο μια στάση συζήτησης. Ένα ερώτημα τώρα. Ακούγεται πίσω, πίσω, ακούγεται. Ένα ακούγεται, συγγνώμη, ένα ακούγεται. Κοίτα το μικρόφωνο. Εάν είχαμε ένα μικρόφωνο, καλά ήτανε κινητό, δεν είναι εύκολο να πρέπει. Από πότε η Γερμανία και η Αστροουγγαρία, μέχρι πότε βάζουν από κελού δύο χωριστές δυνάμεις και πότε συναντούν αυτή τη μεγάλη δύναμη της κεντρικής Ευρώπης, και να πούμε άλλο τόσο Αστροουγγαρία, άλλο τόσο Γερμανία και άλλο του Μαζίνα συλλοπάκτου. Η Ελληνική Αυτοκρατορία, μέχρι το καρδιάκο του Μεγάλου, διανοίεται, διασπάται η ενιέργεια Ελληνική Αυτοκρατορία σε πολλά επιμέθους κρατήρια, περίπου επί 700. Αυτά σταυριακά συμμενώνονται με τονικούς πολέμους και μεταπίπτουν σε 300. Το Ανατολικό κράτος, ως τμάχτη Ανατολική αγορά, μετεξελίγησεται στην Αυστρία. Έστραι, στα ελληνικά συμβαίνει Ανατολική Αυτοκρατορία. Καταλέξε να το εξηγήσουμε, αυτός είναι η Ανατολική Αυτοκρατορία. Το 1500 ο αυτοκράτορας διατηρεί, μαζί με τους πολλούς τίτλους του ιχεία και πάνω από τους τίτλους, ήταν ο δουξς της Λαρέδας, είναι γαλλική απαχή. Είχε τον τίτλο του βασιλείως της Ερουσαλίδης, από την εποχή των Σταυροφόρων. Είχε και τον τίτλο του γερμανού αυτοκράτορους. Τον τίτλο αυτό τον κατείνησε ο Ναπολέων το 1806. Οπότε, τυπικά, λογικά, το 1806 πάλι να εμφίστακε το πρώτο γερμανικό ράγιο. Το δεύτερο γερμανικό ράγιο ιδρύε την Εκκλησιτήχη των 21 γερμανών ηγεμόνων στην αίθουσα από τα τόκτω, στις Βερσαλίες, μετά και του ίδιου της Γαλλίας, το οποίο εξυγνείται μέχρι το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Ο Μπίσμαχ, εφειός, χαιρόμενος, απεμάχνει με την Αυστηρία από τα γερμανικά πράγματα. Μετά και η μάχη της Σάββαβα που εγκύθηκε το 1766, η Αυστηρία δεν έπεβαλε όρους ούτε από ζημιό συζήτηση, ούτε αυστηριακά εγγραφικά, αλλά δημιουργήθηκε έξω. Στην αίσθηση και στη γερμανική διέντα, στη Φράντφουρτη, η Αυστηρία είναι πέθανα. Γιατί η Γερμαμάνη τα σκήτρα είναι από την Προσία, η οποία του το μεγαλύτερο γερμανικό κράτος, όπως και η Ελλάδα. Και το σκήτρο από τη Δευτέρα Ραΐ, δεν το προσέφερα ο λαός στις Ευρωπαϊκές, είναι δημοσίσμα, το προσέφερα η Γερμανή ηγεμόνας στο βασιλέα της Προσίας, το οποίο σκήτρο παραγείλως, βασιλέας της Προσίας και Γερμανός αυτοκράτος παραγείλως, συνεχίσαν να υπάρχουν. Είναι ένα πολικιακό ιδιαίτερο πολικιακό μόρφο. Συνεχίσαν να υπάρχουν. Κάτι με γερμανικά κράτη δεν κατευθύθησαν. Οι Βαμβαρίλοι όπου είχαν μια καινούσα πεσμίση στις τρίτες χώρες, τα άλλα κάτω τα μικρότερα, είχαν πεσμίσει μόνο στο Πετρολίνο. Αλλά η συμπράγμαση, τον έλεγχο τον ασκούσε η Προσία. Ο Μπίσμαρ ήταν από το 1862 μέχρι το 1890. Ο Υπουργός έξω και ειδικότερα καγγελά αγώστες της Προσίας και από το 1870 μέχρι το 1890, παραλύνως και η Υπουργός έξω ευερικών και καγγελάηλος και της γερμανικής αυτοκρατορύφησης. Είχε τις δύο ειδικές της. Άλλη ερώτηση. Νέοι κύριοι. Σας ευχαριστώ για πολλά κύριε καθηγητάν για το τελετραπτικό της ημέρας. Ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί μπήκατε στον κόκκο να μοιραστείτε. Ένα μεγάλο ευχαριστώ που μπήκατε στον κόκκο σας. Αυτά που είπε στην ιαντοκότητα και αυτά που θα συνεχίσει να τραβάται αδεινά, οφείλεται στην χειρότερη μορφή αχαροδοσύνησης που είναι η κακώς χρησιμοποιημένη του νόση. Όσο αυτοί δεν θα μπορούν να σκέφτονται στη μέση και να επενδύσουν στη μέση άνθρωπος, θα περδέχουν το πνεύμα με το ενόπινο και η εγώ τα που δεν θα σκοτά της δεν θα πέφτει ποτέ. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Υπήρξαν πάρα πολλές αντικείς συγκαιρίες στον καιρό εκείνου. Μετά από 20 χρόνια επαναλύθηκε ένας δεύτερος πόλεμος. Δεν συμμορφωθήκαν, δεν συνεχιστείκαν από τα λάθη του παρελθόντος. Θα έλεγα περίπου η ίδια νημαχώρη. Τι έγινε και με Σολάνηση και στα άλλες αρχές και στα άλλες αρχές. Τι έγινε και με Σολάνηση και στα άλλες αρχές και στα άλλες διαφορές. Ευχαριστώ πολύ ωραία. Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. Κοιτάξτε, γιατί πάνω από εκεί. Η Γερμανία αισθάνθηκε τη συντήκη ειρήνης ως δικτάτ. Και πράγματι δεν διαπραγματεύτηκε τη συντήκη ειρήνης. Τη συντήκη ειρήνης την διαπραγματεύτησαν οι σύμμαχοι μεταξύ τους. Και κάθεσαν τη Γερμανική Αντιμερσοδία να την υπογράψει. Δεν θυμάστησαν με την προηγούμενη γη. Καταλήξανε Γερμανικά Εδάθη. Εχωρίδησαν οι Γερμανικά Εδάθη που είχαν ομιγή Γερμανικό Πληθυσμό. Η Σύνδεσσια, η Πομερανία, η Προπομερανία. Αυτά ήτανε καθαρά οι Γερμανικά Εδάθη. Η Ανατολική Προσία χωρίστηκε στα δύο και εσμίκρινε για να μπορέσει να αποκτήσει δέξοδο στη θάλασσα. Η Πομερανία, τον Τάρτσικ ή η Γερμανικό Πληθυσμό. Η Γερμανία έπρεπε, άντι εφηγμός από τη συνθήκη, μέχρι το 1989, να πληρώνει πολεμικές επανοχθώσεις. Στις οποίες δεν είχε δύο φορές καλύψει η Γερμανία. Και το 1929 και το 1932. Οπότε και σταμάτησε να πληρώνει. Προεγλυθεί πανεργία στη Γερμανία. Προεγλυθεί πίνα στη Γερμανία. Ήρθανε τις φωτογραφίες που μαζευόταν να αγοράσουνε πατάτες από τα δημοκρατικά πολυκύρια παρκατόρ. Επίσης, η ηθική μορφή που επιτύχει στη Γερμανία ήταν πολύ βαρκά. Ο γερμαϊκός θάρρος είναι υπερήφανος. Αρκεί να σε αυτό χαρακτηριστικά διαχείρμανε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεγο. Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεγο μετέφη μια τετραβελής αντιπροσωπία αξιωματικών και ζήτησε τη σύναψια τακοχής από τους Βρετανούς γιατί πιστεύανε ότι θα έρθουν για κάποια κατανοήση. Δεν θέλαμε να πάρουμε στο σωβείρι. Ήρθαν και ξέραμε ότι θα τους εξοπτώσουμε μέχρι τα κάτω της ημέρας. Στους Αμερικανούς δεν τους γνωρίζανε και είχαν επιστοσύν. Τους θεωρούσαν εξωτερικούς. Απεθύθηκαν στο Ματουγόμενο. Ο Ματουγόμενος αντιμετώπισε έτσι, with the often British way, που θα ρεγανίσει ένα αλλατσιονικό για την ψυχό βρετανικό τρόπο. For these people, who are these people, what do they want? Τους ήρθανε στον Άσπρια ταξιωματικοί Βρετανούς. Ή παράψαμε μια κοχή. Οι τρεις από τις τέσσερις την επόμενη μέρα αυτορκάνησαν. Γιατί αν δεν έσκαναν όμως την υπομαχή τους. Γιατί η κυρία έχει τελείωσα. Δεν υπάρχει καλύτερα. Με τη θέση τους, ο Άσπραν βγαίνει υπογράφος στον Βρετανόμενο. Και ο Θεώρσαν, ως πολύ βαρικάνθρωπος. Αυτό δείχνει η ανοίξη της ψυχολογίας της Βρετανόμενης. Η δημοκρατία της Βαϊνάρης, που ήταν θεωρητικά πολύ καλή στην πράξη, ανεδίχθηκε απειλής, μιλήθηκε σαν αυτοκομμάτων. Πεπεκράτησαν κυβερνητσίες. Πόσο ζούσε ο Στρέζομεν που εσπαθούσε να φέρει ένα συνδυασμό. Ταπινάει και βράκια ο Γάμος, ο Πρωθυμεγός, ο Μπριανίκ, ένα συνδυασμός. Τα πράγματα στήριξαν για φτιάχτη την πολιτική σκηνή. Τα πράγματα εξαρτάξειμενοι. Οι ανέργειες προκάλεσαν άξιση της δημοσοσιαλισμού. Εφανίστηκε ο Χίκλερ στην πολιτική σκηνή. Συμμάχισε με το καθενικό κέντρο και πήρε την εξουσία. Πρώτος στην δημοκρατία, σκέφτηκε την εποχή αυτή ως γιατάτης ο Χίκλερ, γερμανός στρατηγός του 1ου Παρτοσμίου Πολεμοποιούς. Δεν το χωρίζει ο Χίκλερ. Τον καθέδεχτη εξαγγέλισε. Άλλωστε και στα τηλεφτιά του. Μετά από λίγο καιρό δεν θα ειδικήσει ο Χίκλερ. Και όταν μεγάλωσε ο Χίκλερ, έφθισε ως πρόγραμμα να επανορθώσει τα χαμένα. Δηλαδή, να επανορθώσει τα χαμένα έφθισε κι άλλα. Η σημερινή προπολεμική γεμπαρία του 1ου Παρτοσμίου Πολέμου έχει έκταση 680.000 στρατιωμικά χιλιάδες. Η σημερινή γεμπαρία έχει περίπου 300.000 στρατιωμικά χιλιάδες. Έχει απολύσει περίπου 320.000 στρατιωμικά χιλιάδες. 2,5 φορές και μέχρι στις 40. Πριν πάμε στην ερώτηση να σας δώσω το λόγο, κύριε Καλλιέλη, να γνωρίζετε ότι η επόμενη μας εκδήλωση, είναι στις 3 Νοεμβρίου. |
