| : Κυρία Διπιτάλης, κύριοι κοσμίτες, κυρίες και κύριοι Πρόεδροι, αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί φοιτητές. Η φετινή επέτειο της 28ου Οκτωβρίου δεν μπορεί να αποτελεί μόνο σημείο αναφοράς της ώδου τους χώρους μας στη μεγάλη περιπέτεια του Β' Πακουσμού Πονέου. Πρέπει οφείλει να είναι η μέρα διδαχής από τις ηρωικές πράξεις εκείνων των Ελλήνων που με διάφορους τόπους αντιστάθηκαν όχι μόνο στον ξένο κατακτητή αλλά και στην ίδια την έννοια του φασισμού. Πολλοί πριν ηχήσουν τα κανόνια στα πεδία των αχών, η σκοτεινή συμμαχία των εθνικοσοσιαλιστών και των φασιστών είχε καταγάγει σημαντικές νίκες στον πολιτικό έπιπλο. Καθώς η λαή της Ευρώπης είναι αργήση να αντισταθούν συνεπέλασης της παρεμπρότας, καλυμμένης πίσω από την υπόσχεση ενός ασφαλέσσεου άνθρωπου. Ααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα και ιδιαίτερα, κατά τη διάρκεια των Ιωσέων, αποτελούσαν τις μοναδικές ιστίες ελεύθερης σκέψης. Την ίδια στιγμή, η μικρή μας Ελλάδα επιβεβαίωνε για το μία φορά την ιστορική της συνέχεια ως της γενέτειρας της δημοκρατίας και στενατοφύλακος της αντίστασης κατά τον πολιταρχισμό. Εδώ εμφανίζεται, πρώτης όψος, ένα ιστορικό παράκοσμα. Η Ελλάδα έχει συμφεσίσων λαός και κυβέρνηση μαζί στον πόλεμο, διαψεύδοντας τις προκλέψεις όλων των τζένων στραγγιλικών σχεδιαστών. Δεν την απέτρεψε ο αυθαρρυφός χαρακτήρας του καθυστότος της 4ης Αυγούστου, χαλαρά βασισμένου στον ιταλικό φρασισμό. Δεν την απέτρεψε η ισχυρή δεσμή με τη Γερμανία από την κουρά και οι σχέσεις τεχνικής μέσω εισαγωγών εργαλείων και χημικών, μόρφωλικης μέσω των σπουδών εκεί και κυρίως οικονομικής συνεργασίας. Δεν την απέτρεψε ούτε οι δεσπόρους αθέσεις της Γερμανίας στην ελληνική στραγγιωτική υποδομή και εκπαίδευση των αξιωματικών. Αντίθετα, κυβέρνηση μεταξά άρχισε να προετοιμάζεται για τον πόλεμο από το 1137. Και τέλος, παρά την εμφανή αντίθεση της κοινής νόμισης στον πόλεμο ως μέσο διατήρησης του στρατοκουσμού, η είσοδος στην Ελλάδα στον πόλεμο έγινε με ενθουσιασμό. Καθώς το πέμπρο του φασισμού σκέπαζε την Ευρώπη, η Ελλάδα ανάδειχθηκε σε φάρο αντίστασης. Αντίστασης που ξέσφασε σαν κύμα από τη βάση, αφόρμητο, χωρίς κεντρικούς καθοδηγητές. Κάτω από την πολεμική αρχή ενώθηκαν Έλληνες κάθε οικονομικής τάξης, πολιτικής ιδεολογίας και θρησκευτής. Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο πρώτος νεκρός ανώτερος αξιωματικός που έψησε στο Ελληνικό Μέτοκο, στις 5-12-1940, βόρεια-ανατολικά της Πρεβετής, ήταν ο συγκαγματάρθης Μανοβοχέος Φρυζής, Έλληνας, Εβραίος του Φύσκετου. Ενωμένοι, λοιπόν, πρέπει να παραμείνουμε και κατά τη σύγχρονη εποχή, με τις οικονομικές και κοινωνικές ανανταράξεις και ιδιαίτερα με την πανδημία του κορωνοϊού, να δημιουργούμε όλο ένα και εντονότερες στριβές ανάμεσα μας. Η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής αποτελεί από μόνη της μια μεγάλη πρόκληση, την οποία καλύτερα να αντιμετωπίσει και η ακαδημαϊκή κοινότητα. Άλλωστε, αυτός είναι ο ρόλος του δημόσιο και πραγματικά δημοκρατικού πανεπιστημίου. Την ίδια στιγμή, οι διεθνείς και τοπικές τάσεις και εξελίξεις θέτουν πολλαπλές προκλήσεις για τη βιωσιμότητα και την ίδια την ταυτότητα της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης. Είμαστε υποχρεωμένοι να διαφυλάξουμε την ακαδημαϊκή ελευθερία και την πρόσβαση στη γνώση και του νοησιαστική παιδεία σε όλους. Χωρίς διακρίσεις. Μέσα στη θύελα μιας κρίσης οικονομικής, μα πρώτη στα χρηθικής, οφείλουμε εμείς, ως πανεψημιακή κοινότητα, να δίνουμε πρώτη το παράδειγμα της αρετής, της σύναισης και του συνεχούς αγώνα για το καλύτερο. Συμπορευόμενοι και συμπαρασίρωτας, αν θέλετε, την κοινότητα. Έχοντας λοιπόν ως πρώτοι αυτούς που αγωνίστηκαν ασήμαστες εγκρίγωση και τιμότητα, προκειμένου να λάβουμε τις αποφάσεις που θα πετυχθούν στα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Ας βαδίσουμε αυτό το δύσκολο χρόνο μέσα η οδόξη και ενωμένου ατενίζοντας συνέχεια την κορυφή. |
