| : Υπότιτλοι AUTHORWAVE Καλησπέρα. Καλησπέρα, καλώς ήρθατε σε αυτό το ολόκληρο επεισόδιο της Αθήνας Εκονομίας και Υπηρεσίας. Είμαι ο Γιώργος Φαγουλάτος. Αυτό είναι ένα σημαντικό επεισόδιο, το οποίο συνεχίζει το δεκαετία της Ελλάδας, το οποίο συνεχίζει το δεκαετία της Ελλάδας, το οποίο συνεχίζει το δεκαετία της Ελλάδας, το οποίο συνεχίζει το δεκαετία της Ελλάδας, το οποίο συνεχίζει το δεκαετία της Ελλάδας, Το οποίο συνεχίζει το δεκαετία της Ελλάδας, το οποίο συνεχίζει το δεκαετία της Ελλάδας. Το οποίο συνεχίζει το δεκαετία της Ελλάδας. Εδώ, stay tuned for yesterday's presentation of our keynote speaker, kim το 1821 ευρωπαϊκό δημοσιογραφείο και μου δίνει πολύ χαρά και υπέροχη να παρακολουθήσω σήμερα τον κοινωνικός διευθυντής μας, τον Πρόεδρο Kevin Featherstone. Ο Kevin Featherstone είναι ο διευθυντής του Ελευθέριου Βενιζέλου στην παραγωγική ελληνική δραστηριότητα και διευθυντής της ευρωπαϊκής πολιτικής στο Ευρωπαϊκό Ινστιστοίο στην Ελλάδα. Είναι επίσης ο διευθυντής της Ελληνικής Βασιλείας. Έχει διευθυντήσει πρόσφατα στην Ευρωπαϊκή Μενεσότα, την Ευρωπαϊκή Νέα Ιόρκη, την Ευρωπαϊκή Χάρβαρντ και την Ευρωπαϊκή Ευρωπαϊκή Ευρωπαϊκή Ινστιστοίο στην Ελληνική Βασιλεία. Ήταν ο πρώτος διευθυντής της Εθνικής Κοινωνικής Βασιλείας και Τεχνολογίας εδώ στην Ελλάδα, διευθυντής από το 2010 μέχρι το 2013. Στο 2013 ήταν κυβερνητής της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Βασιλείας και το 2021 διευθυντής της Ελληνικής Κοινωνικής Βασιλείας. Στο 2014, το Ευρωπαϊκό Παραμονήκο χρησιμοποιήθηκε ένα από τα βιβλία του με τον κ. Κέννηφ Τάισον ως ένα από τα 100 βιβλία της Ευρωπαϊκής Βασιλείας. Νομίζω ότι έχει συνεχιστεί συνεχώς στις διευθυντικές μοτοσυκλέτες για την Ευρωπαϊκή και την Ελληνική πολιτική. Είναι ένας άνθρωπος που είμαι χαρούμενος για να να μην ξεχνάει ότι έχει συνεχιστεί συνεχώς στις διευθυντικές μοτοσυκλέτες για την Ευρωπαϊκή και την Ελληνική πολιτική. Είναι ένας άνθρωπος που είμαι χαρούμενος για να μην ξεχνάει ότι έχει συνεχιστεί συνεχώς στις διευθυντικές μοτοσυκλέτες για την Ευρωπαϊκή. Είναι ένας άνθρωπος που είμαι χαρούμενος για να μην ξεχνάει ότι έχει συνεχιστεί συνεχώς στις διευθυντικές μοτοσυκλέτες για την Ελληνική πολιτική. Είναι ένας άνθρωπος που είμαι χαρούμενος για να μην ξεχνάει ότι έχει συνεχιστεί συνεχώς στις διευθυντικές μοτοσυκλέτες για την Ελληνική πολιτική. Είναι ένας άνθρωπος που είμαι χαρούμενος για να μην ξεχνάει ότι έχει συνεχιστεί συνεχώς στις διευθυντικές μοτοσυκλέτες για την Ελληνική πολιτική. Είναι ένας άνθρωπος που είμαι χαρούμενος για να μην ξεχνάει ότι έχει συνεχιστεί συνεχώς στις διευθυντικές μοτοσυκλέτες για την Ελληνική πολιτική. Είναι ένας άνθρωπος που είμαι χαρούμενος για να μην ξεχνάει ότι έχει συνεχιστεί συνεχώς στις διευθυντικές μοτοσυκλέτες για την Ελληνική πολιτική. Είναι ένας άνθρωπος που είμαι χαρούμενος για να μην ξεχνάει ότι έχει συνεχιστεί συνεχώς στις διευθυντικές μοτοσυκλέτες για την Ελληνική πολιτική. Είναι ένας άνθρωπος που είμαι χαρούμενος για να μην ξεχνάει ότι έχει συνεχιστεί συνεχώς στις διευθυντικές μοτοσυκλέτες για την Ελληνική πολιτική. Είναι ένας άνθρωπος που είμαι χαρούμενος για να μην ξεχνάει ότι έχει συνεχιστεί συνεχώς στις διευθυντικές μοτοσυκλέτες για την Ελληνική πολιτική. Μερικές χρόνια πριν, σε άλλο σχέδιο, αναφέραμε τις σχέσεις της Ιταλίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση ως την σχέση της στρατηγικής χρησιμοποίησης ενός «vincolo esterno», σε ιταλικό, πραγματικά, εξωτερικών σχέσεων. Αλλά βλέπω αυτό σαν να έχει πολύ περισσότερο σημασία από αυτό. Η «vincolo esterno» δημιουργήσε τους δημοσιογραφικούς κυβερνήτων να ανοίξουν τον τρόπο να εξασφαλίσουν την Ευρώπη. Ένας ιταλικός τεχνικός, ο Guido Carli, είπε ότι η οικονομική προσέγγιση της Ιταλίας από το 1949 είχε εξασφαλίσει την «vincolo esterno» με την Ευρώπη. Σήμερα, φυσικά, η «vincolo esterno» δε δουλεύει πολύ καλά στην Ιταλία. Είναι λόγος δημοσιογραφικούς κυβερνήτων. Αλλά θέλω να τελειώσω με μερικές σχέσεις γιατί ένας νέος τρόπος «vincolo esterno» με την Ευρώπη χρειάζεται για την Ελλάδα σήμερα. Είναι λόγος δημοσιογραφικούς κυβερνήτων, όπως η Ελλάδα, να βοηθήσουν εξασφαλή δημοσιογραφία χωρίς την Ευρώπη να δημιουργήσει νέοι μηχανισμούς για εμφάνιση και υποστήριξη. Οι νέοι ευρωπαϊκές μηχανισμούς πρέπει να πηγαίνουν πάνω από το μήνυμα του Τροικού στην τελευταία κρίση, φυσικά, και αν η νέα Ευρωπαϊκή Υποστήριξη και Υποστήριξη Υποστήριξη είναι μια αλληλεγγύη ή όχι σε αυτό το σχέδιο, δεν υπάρχει σημαντικό. Όπως ο Φίλ Χαλίνς, μέσα στον χρόνο, έφερε δικαίως ότι η Ελλάδα εφαρμόζει την Ευρώπη, αλλά μπορούμε να προσθέσουμε ότι σήμερα η Ελλάδα εφαρμόζει την εμφάνιση της Ευρώπης, δηλαδή τις λίμεις της δυνατότητας της Ευρωπαϊκής Υποστήριξης, και αυτό μπορεί να εφαρμόσει σε σημαντικές τρόπες για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Μπορούμε να έχουμε την επόμενη στιγμή, ευχαριστώ. Ας χρησιμοποιήσουμε την αγωγή του Ναυρορίνου, το 1827, ως έναν ευρωπαϊκό εργαλείο. Οι μεγαλύτεροι δυνατότητες αντιμετωπίστηκαν σχετικά με την Ελλάδα, και ο Ναυρορίνος εφαρμόζε τον αντιμετωπισμό τους. Συγκεκριμένα, οι μεγαλύτεροι δυνατότητες δεν μπορούσαν να είναι λιγότεροι. Η εντυπωσία τους ήταν να εφαρμόσουν ένα πρόβλημα και να μην ασφαλίσουν το δημιουργημένο εργαλείο. Πιστεύοντας, οι μεγαλύτεροι δυνατότητες εφαρμόζε τον αντιμετωπισμό τους. Όπως ο Μάρκ Μαζάου αγγείζει στο νέο του βιβλίο, οι μεγαλύτεροι δυνατότητες αντιμετωπίστηκαν σχετικά με την Ελλάδα, και ο Ναυρορίνος εφαρμόζε τον αντιμετωπισμό τους. Ναι, η Ευρωπαϊκή Αντιμετωπίστηκα δεν μπορούσε να συνεχίσει χωρίς το δημιουργημένο εργαλείο, αλλά πάνω από τους μεγαλύτερους δυνατότητες και μερικούς άλλους, η πραγματικότητα είναι ότι οι μεγαλύτεροι δυνατότητες αντιμετωπίστηκαν, όχι από την αισθήμα, αλλά από την πολιτική. Και πώς έπαιξαν, ήταν μικρή, συμφωνώντας μια Ελλάδα που ήταν μικρή, οικονομικά ασχολημένη και, ελπίζονταν, θα έκανε κανένα πρόβλημα. Η ελληνική αισθήματος δυνατότητας σημαίνει ότι έπαιξε τη ζωή υποστήριξης μέσω των ευρωπαϊκών δυνατότητες. Μερικοί πιστεύουν ότι αυτή η εξωτερική υποστήριξη σημαίνει ένα φιλχελινό αισθήμα. Σταφίς Καλύβας μιλάει για την αισθήματος δυνατότητας να είναι μικρή, σε σχέση με μια μικρή εξωτερική υποστήριξη στην Ελλάδα. Πιθανώς, δεν είμαι ιστορικός του 19ου αιώνα, αλλά πιστεύω ότι μπορούμε να συμβουλεύουμε και την ασθήματος δυνατότητας. Οι διεθνικές ασθήματος στην Ελλάδα στις πρώτες δεκαετές δεν ήταν μικρές. Οι διεθνικές ασθήματος του 1824 και του 1825 έγιναν στη Λονδία από ειδικές διεθνικές ασθήματος και η Ελλάδα μόλις πήρε μέρος από τους διεθνικές ασθήματος του 1825. Επίσης, το επόμενο χρόνο, η Ελλάδα έπαιξε. Ένα διεθνικό διεθνικό ασθήματο, το 1832, συμβούλευε εξωτερικές διεθνικές ασθήματος και διεθνικές ασθήματος. Η Ελλάδα έπαιξε περισσότερες διεθνικές ασθήματος κάθε χρόνο, απλά για να αντιμετωπίσει τα διεθνικά ασθήματα. Το 1843, τα διεθνικά ασθήματα έπαιξαν στον κύριο Ότο και έπαιξε να αντιμετωπίσει τις νέες διεθνικές ασθήματα, διεθνικές διεθνικές διεθνικές ασθήματα. Μετά από μια δεκαετία, αντιμετωπίζοντας τη θέση της ασθήματος του κράτους, η Λονδίνα και η Παράστα έπαιξαν στον Ότο να αντιμετωπίσει όλους τους ελληνικούς ασθήματος, οι ασθήματος, από το Οθωμαϊκό χώρο, για να βοηθήσουν το ασθήμα του Οθωμαϊκού χώρο. Μερικές χρόνια μετά, το 1932, οι διεθνικές διεθνικές ασθήματα ήταν κάτι διαφορετικές, αλλά επίσης πιθανόνιες. Έχοντας διεθνικές διεθνικές ασθήματα, η Ελλάδα έφτιαξε την ασθήματος του κράτους. Οι διεθνικές διεθνικές ασθήματα ήταν επίσης διεθνικές διεθνικές ασθήματα, αντιμετωπίζοντας να μειώσουν το διεθνικό χώρο από την ασθήματος της Ελλάδας. Αυτή η διεθνική ασθήματος είχε εφαρμογηθεί στη Ναυρορίνα, φυσικά. Ήταν επίσης πιθανόνιος, το 1843, όταν στην Λονδία, στο Κοινοβούλιο της Κοινωνίας, όταν διεθνούσαν την ασθήματος, εφαρμογήθηκαν στο πως η Ελλάδα δεν αξιολόγησε τις διεθνικές διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές διεθνικές ασθήματα. Και μερικά εφαρμογήθηκαν και μου έδωσαν την αισθήματος στους διεθνικές διεθνικές ασθήματος της Ελλάδας εκείνη τη στιγμή. Όπως είπε ο διεθνικός πρωθυπουργός της Ελλάδας, Robert Peel, στο Κοινοβούλιο της Κοινωνίας, το 1843, εφαρμογήθηκαν και μου έδωσαν την ασθήματος στους διεθνικές διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα. Διεθνικές διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματος της Ελλάδας εκείνη τη στιγμή. Όπως είπε ο διεθνικός πρωθυπουργός της Ελλάδας, Robert Peel, στο Κοινοβούλιο της Κοινωνίας, το 1843, εφαρμογήθηκαν και μου έδωσαν την ασθήματος στους διεθνικές διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα. Ακόμα και η ασθήματος στους διεθνικές διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα, και όταν έφτασαν την ασθήματος στους διεθνικές ασθήματα, έφτασαν την ασθήματος στους διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα. Ακόμα και η ασθήματος στους διεθνικές διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα, και όταν έφτασαν την ασθήματος στους διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα, και όταν έφτασαν την ασθήματος στους διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα στους διεθνικές ασθήματα. Μπορούμε να ρωτήσουμε, ποιο από αυτά τα θεμενά δεν υπάρχουν σήμερα. Όπως ειδικά, το σύνδρομο του Ναυροβουλίου μιλάει στον παρελθόν, σε όλες τις παραδοσιακές φωτιές και αισθήματα. Αν πιστεύουμε πιο σύντομα, η μεγαλύτερη εξασφαλήση για τις σχέσεις της Ελλάδας με την άλλη Ευρώπη, βέβαια, ήταν η εξασφαλήση στην εκείνη ευρωπαϊκή κοινότητα, το 40ο αιώνα, το οποίο σχεδιάζουμε σήμερα επίσης. Η ευρωπαϊκή κοινότητα ήταν μια κλίμακα που διεθνούσε υποστηριότητες για την ασφαλήση του αγορά. Ένα πολύ διαφορετικό πρόγραμμα από το παρελθόν. Και στις πρώτες δεκαετές της ευρωπαϊκής κοινότητας της Ελλάδας, η Ευρώπη ήταν η κοινότητα για μια μικρή εξασφαλήση για την ασφαλήση. Το πρόγραμμα εξασφαλήθηκε μέσα στην Ελλάδα, με τις ενεργασμένες προγράμματα της Ευρωπαϊκής κοινότητας, τα καχυσία, κλπ. Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα αποτελούσε την περισσότερη της ευρωπαϊκής κοινότητας της Ελλάδας. Πιστεύουμε τις δρόμους, την ηλεκτροποίηση των δρόμων, των αεροπορτών, κλπ. Η Ευρωπαϊκή κοινότητα δεν έκανε τόσο πολλά ερωτήματα, καθώς η ευρωπαϊκή κοινότητα δεν το βλέπει ως αυτόν τον τρόπο ενδιαφέρον κλπ. Αλλά με την ευρωπαϊκή κρίση, το 2010, η Ευρώπη έκανε μια εξασφαλήτηση σε αυτόν τον σημείο, με σκληρές συνθήκες που εφαρμόθηκαν στην Ελλάδα. Η δύσκολη συνθήκη έκανε με την ασφαλήτηση και την ασφαλήτηση. Όπως και στην Ναυρίνα, η Ευρώπη ήθελε να εξασφαλίσει το ελληνικό πρόβλημα. Υποθέτηκε την ισότητα του Γιώργου Παπαντρέου ότι η Ελλάδα έχει ένα πρόβλημα, αλλά δεν είναι το πρόβλημα. Η ευρωπαϊκή συμβουλευτική αντιμετωπιστικής αντιμετωπιστικής αντιμετωπιστικής η ευρωπαϊκή συμβουλευτικής αντιμετωπιστικής η ευρωπαϊκή συμβουλευτικής αντιμετωπιστικής η ευρωπαϊκή συμβουλευτικής αντιμετωπιστικής αντιμετωπιστικής η ευρωπαϊκή συμβουλευτικής αντιμετωπιστικής αντιμετωπιστικής η ευρωπαϊκή συμβουλευτικής αντιμετωπιστικής αντιμετωπιστικής η ευρωπαϊκή συμβουλευτική συμβουλευτική συμβουλευτική η ευρωπαϊκή συμβουλευτική συμβουλευτική συμβουλευτική η Ευρωπαϊκή συμβουλευτική συμβουλευτική συμβουλευτική Ο κ. Γιώργος Παπαντρέο, αλληλούρκحدισε από εθνικά αμφιδ της Ελλάδας η εξασφαλή του χρήματος στην Ελλάδα. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι υπάρχει μια εμφάνιση. Οι λέξεις του Παρμυσθανού το 1843 σημαίνουν σαν τους του Βουλθκάνγκ Σκόιμπλα ή του Παύλου Ταμπισθανού. Το ελληνικό κυβέρνημα χρειάζευσε την πιθανότητα. Δεν κρατήθηκε τις υπόλοιπες του. Όλη αυτή η ρετωρία εξασφαλήθηκε το δημόσιο επαφή και την ικανότητα να το κάνει. Μπορούμε να σταματήσουμε το σχέδιο. Στην τελευταία κρίση, το ερώτημα ήταν ποιος θέλει εξασφάλεια στην Ελλάδα. Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, θα γνωρίζουμε διάφορες διαφορετικές κατάστασεις από την πολιτική οικονομία. Ότι ένας εξασφάλειας αγένδρας δημιουργημένος από πρωτοβουλίες είναι σχετικά αγένδρα για την ελληνική παραδοσιακή. Πιστεύτε μόνο για τις αγένδρες διαφορετικές κατάστασεις σχετικά με το νεοεκτονομισμό στην Ελλάδα σήμερα. Μπορούμε να πούμε ότι ένας εξασφάλειας αγένδρας είναι ένας εξασφάλειας αγένδρας με μικρός δημιουργημένος. Η δημιουργική εξασφάλεια για την εξασφάλεια εξασφαλήθηκε από ανοιχτή ανοιχτή αγορά είναι σχετικά μικρή. Σχετικά, η πολιτική εξασφάλεια για την οικονομική εξασφάλεια είναι μικρή. Υπάρχει μια δημιουργική εξασφάλεια που βοηθάει να εξηγήσει αυτήν την εξασφάλεια. Η οικονομία έχει πολύ λίγο μεγαλύτερους εταιρικούς εταιρικούς, αλλά και μικρότερους εταιρικούς, μικρότερους και μικρότερους εταιρικούς εταιρικούς. Οι άνθρωποι σε μια ολιγαρχική θέση αφορά την οικονομική εξασφάλεια στο σπίτι. Μπορούμε να προσθέσουμε ότι ο κλειονταλισμός και οι πολιτικές πρακτικές προσθέστηκαν το σκοπό του οικονομικού λιβερλισμού με την αυξή των πολιτικών χρήσεων και ότι οι κράτης ινστitutions είναι δύσκολοι σε μέση του κλειονταλισμού, του νεπιτισμού, etc. Αυτό δεν είναι επειδή μια συμπλιστική υποστηρίξη των τέτοιων πρακτικών στον εκπαιδευτικό από μια δυνατότητα. Επίσης, όπως ο Μω Ροστάινς παρουσιάζει, όσον αφορά την ικανότητα του κυβερνήτων, υπάρχει μια πολιτισμική συμπ między ceux running the institutions and key parts of the electorate. In other words, state institutions are caught in a kind of social trap. Those in charge create and serve the expectations of key groups of voters. Iristides Hatzis has also adopted this theme in his writings on Greece. When we reflect on these conditions, we can note their long and deep historical roots. The consequences of a lack of trust in institutions, the lack of a strong middle-sized enterprise sector, and a popular base that feels vulnerable and seeks rentier politics. All of these have deep historical roots. Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, Greece was showing a convergence, |
