Διάλεξη 10: Μεταφράσεις συνεδριακών κειμένων ανθρωπιστικών επιστημών / Διάλεξη 10 / σύντομη περιγραφή

σύντομη περιγραφή: Υπόσχεσαι, κύριε, για να πούμε γιατί δεν έχουμε δεξιά. Υπόσχεσαι, κύριε, για να πούμε γιατί δεν έχουμε δεξιά. Υπόσχεσαι, κύριε, για να πούμε γιατί δεν έχουμε δεξιά. Γεια σας. Σήμερα θα κάνουμε μετάφραση σε ένα κειμενικό είδος που είναι πρακτικά συνεδρίων και θα συνηθίσουμε με αυτό...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος δημιουργός: Κασάπη Ελένη (Καθηγήτρια)
Γλώσσα:el
Φορέας:Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Είδος:Ανοικτά μαθήματα
Συλλογή:Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας / Εισαγωγή στις Μεταφραστικές Σπουδές
Ημερομηνία έκδοσης: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2015
Θέματα:
Άδεια Χρήσης:Αναφορά-Παρόμοια Διανομή
Διαθέσιμο Online:https://delos.it.auth.gr/opendelos/videolecture/show?rid=4ba5225c
Απομαγνητοφώνηση
σύντομη περιγραφή: Υπόσχεσαι, κύριε, για να πούμε γιατί δεν έχουμε δεξιά. Υπόσχεσαι, κύριε, για να πούμε γιατί δεν έχουμε δεξιά. Υπόσχεσαι, κύριε, για να πούμε γιατί δεν έχουμε δεξιά. Γεια σας. Σήμερα θα κάνουμε μετάφραση σε ένα κειμενικό είδος που είναι πρακτικά συνεδρίων και θα συνηθίσουμε με αυτόν τον τρόπο στην ιδέα ότι δεν υπάρχει πάντοτε μόνο ένα γραπτό κείμενο που μεταφράζεται, υπάρχει και ένα προφορικό κείμενο που ο συγγραφέας του το έχει γράψει και ο μεταφραστής διερμηναίας μέσα στην καμπίνα του το μετατρέπησε προφορικό. Θα πρέπει να συνηθίσουμε στην ιδέα, όπως είχα πει από τα πρώτα μαθήματα, ότι στο σινεμά οι διάλογοι είναι προφορικοί και γίνεται ο υποτιτλισμός που μετατρέπεται αυτό σε προσαρμοσμένο γραπτό κείμενο. Θα πρέπει να συνηθίσουμε σε διάφορες τέτοιες ιδέες και το πρώτο κείμενο που διαλέγουμε για εξάσκηση είναι ένα κείμενο λογοτεχνίας για παιδιά. Όταν είχαμε μιλήσει από τα πρώτα μαθήματα για τα κειμενικά είδη που αποτελούν αντικείμενο της μεταφρασεολογίας, είχαμε μιλήσει και για τα κείμενα λογοτεχνίας και ανάμεσα στα κείμενα λογοτεχνίας είχαν αναφερθεί και τα κείμενα λογοτεχνίας για παιδιά. Είναι συνέδρια που γίνονται συχνά πια στην πατρίδα μας και στην πόλη μας. Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο υπάρχουν συνάδελφοι της συγκριτικής λογοτεχνίας αλλά και της λογοτεχνίας για παιδιά με τέτοια ειδικότητα δηλαδή που προσφέρουν μαθήματα στη λογοτεχνία για παιδιά. Υπάρχει γενικά μια κινητικότητα γύρω από το αντικείμενο. Υπάρχουν διατριβές που αναπτύσσονται αυτή τη στιγμή. Θα ήταν καλό ένας άνθρωπος που θέλει να μεταφράζει από τα ιταλικά στα ελληνικά ή από τα ελληνικά στα ιταλικά να συνηθίσει στην ιδέα ότι πρέπει να αρχίσει να μαθαίνει σχεδόν από μνήμης ιταλικά και ελληνικά κείμενα μερικών ειδικοτήτων για να μπορεί σε συνέδρια με προσανατολισμό τις ανθρωπιστικές σπουδές να εργαστεί έστω και περιστασιακά σαν μεταφραστήσης ανδιερμηναίας. Αρχίζουμε, λοιπόν, το κείμενο. Κάθε φορά που θα χρειάζεται να συζητηθούν στρατηγικές, εγώ θα τις υπογραμμίζω και στον πίνακα, αν χρειαστεί. Το κείμενό μας, λοιπόν. Συμβολίσμη διβαλώρει μοράλι ελετούρε περλυμφάντσια. Συμβολισμή ηθικών αξιών και αναγνώσματα για την παιδική ηλικία. Λαμωράλε πολίτικα αντι ραγκάτσι γκρέτσι ελελετούρα αντι Πινόκιο. Η πολιτική ηθική των παιδιών στην Ελλάδα και η ανάγνωση του Πινόκιο. Ανάγνωση με την έννοια πρόσληψη, βέβαια. Εδώ ήδη αρχίζουνε οι ελεύθερες μεταφράσεις και θα ήθελα να υπογραμμιστούν κάποια πράγματα. Κατ' αρχήν. Μοράλε πολίτικα. Ελληνικά ακούσαμε ότι μεταφράζεται πολιτική ηθική. Βλέπετε ότι ήδη έχουμε μετατωπίσεις, δηλαδή τρασμουτάτσιο. Έχουμε ολοφάνερα μετατωπίσεις. Εδώ έχουμε ένα τρασμουτάτσιο. Αυτό είναι πάρα πολύ απλό. Είναι αυτά που ξέραμε και από τις ξένες γλώσσες όταν μαθαίναμε δηλαδή ιταλικά σαν ξένη γλώσσα. Αυτά που ξέρουμε από την ιταλική γραμματική, αυτά που ξέρουμε από την ελληνική γραμματική. Η θέση του επιθέτου στην ελληνική και η θέση του επιθέτου στην ιταλική δεν είναι ίδιες. Δεν είναι δηλαδή συμμετρικές. Μιλήσαμε για γλωσσικές ασυμμετρίες ανάμεσα στα ιταλικά και στα ελληνικά πολλικές φορές. Θα το συναντούμε πάνω ταυτό το φαινόμενο. Συμπολίσμη λοιπόν δι βαλώρι μοράλι ελετούρε περλυμφάνσια. Μοράλι πολίτικα δι ραγκάτσι γκρέτσι ελελετούρα δι Πινόκιο. Το κείμενο αυτό θεωρώ πως είναι ένα αυθεντικό κείμενο ιταλικής γλώσσας, γιατί η μετάφραση έγινε από ομάδα μεταφραστών και ο τελικός κριτής της μετάφρασης, ο οποίος ήταν και αναθεωρητής της όπου χρειάστηκε, έχει εξηταλίσει πλήρως το κείμενο, γιατί ήταν ιταλός φυσικός ομιλητής. Διαβάζω λοιπόν μία παράγραφο από το ιταλικό κείμενο για να γίνει και η μετάφραση. Πολύ καλά. Εδώ λοιπόν έχουμε το εξής. Αμπιαμολεοβωράτο είναι ένας παρακείμενος. Τι είπαμε ότι στην ελληνική γλώσσα ο παρακείμενος, δεν το ξαναγράφω γιατί το συζητήσαμε και σε προηγούμενο μάθημα, ο παρακείμενος της ιταλικής μεταφράζεται στην ελληνική σαν αόριστος. Επομένως εργαστήκαμε, περντιανιωστικάρε. Πάντα όταν βλέπουμε αυτό το περ και απαρέμφατο μιλούμε για ένα σκοπό. Και εδώ χρειάζεται μια ερμηνευτική μετάφραση. Χρειάζεται δηλαδή ένα ερμηνευτικό αντιέξιο. Και αντί για τη λέξη περ, χρειάζεται όλο αυτό για να διαγνώσουμε ή με σκοπό την διάγνωση. Τι γίνεται τώρα εδώ. Επιμένως αυτό ότι είναι καλύτερη μεταφραστική επιλογή. Γιατί στα κείμενα συνεδρίων, στα πρακτικά συνεδρίων, συνήθως υπάρχει μια έκφραση που υφολογικά σχεδόν αποτελεί κανόνα. Και λέει πάντοτε, αυτή η έκφραση αναφέρονται πάντοτε στο σκοπό, στο στόχο κάθε εργασίας. Επομένως υφολογικά αυτή είναι η μετάφραση στην οποία θα καταλήξουμε. Ή οποιαδήποτε άλλη ακόμα καλύτερη, όταν θα δουλέψετε το κείμενο μόνοι σας. Προχωρούμε λοιπόν στη μετάφραση. Εδώ έχουμε τώρα, με σκοπό να διαγνώσουμε, είναι μία λέξη απολύτως συμμετρική με την αντίστοιχη ελληνική, εξέλιξη. Εδώ τώρα έχουμε τροποποίηση, έχουμε δηλαδή ένα τρασμουτάτσιο ως προς τον αριθμό. Ατετζαμέντο στα ιταλικά, δηλαδή η στάση, ενικός αριθμός. Στάσεις όμως στην ελληνική, γιατί στην ελληνική αυτό εκφέρεται με πληθυντικό πάντα. Επομένως για να διαγνώσουμε την εξέλιξη των στάσεων, δεν μπορούμε να πούμε παιδιών ελλήνων ή ελληνικών παιδιών, αναγκαστικά εδώ θα κάνουμε ένα ερμηνευτικό αντίεξιο, παιδιών στην Ελλάδα και θα κάνουμε αυτή την προσθήκη. Όλα τα άλλα κυλούνε όπως ακριβώς τα ακούτε, δηλαδή στα ιταλικά έτσι και στα ελληνικά, απέναντι σε σύμβολα ηθικών αξιών που χαρακτήριζαν την ιταλική κοινωνία έναν αιώνα πριν. Όλα τα άλλα πηγαίνουν έτσι ακριβώς όπως τα ακούτε. Είναι πιο εύκολο να μεταφράσουμε ειδικά κείμενα. Στα ειδικά κείμενα υπάρχει λιγότερη δυσκολία από ότι στα κείμενα γενικής γλώσσας ή στα κείμενα λογοτεχνίας. Χρειάζεται βέβαια να γνωρίζουμε την ορολογία αλλά στις ανθρωπιστικές σπουδές και ειδικά στην λογοτεχνία, επειδή υπάρχει μια διεπιστημονικότητα θα διαπιστώσετε κι εσείς ότι μπαίνουν όροι από διάφορα επιστημονικά παιδεία. Γι' αυτό και πριν ξεκινήσει η μετάφραση σας είχα ήδη προτείνει να δουλέψετε σχεδόν μαθαίνοντας από μνήμης μερικά κείμενα λογοτεχνίας για παιδιά για να μπορείτε να είστε σε θέση κάποια στιγμή σε ένα συνέδριο ή σε μια μετάφραση να θυμάστε λεξιλόγιο ή να θυμάστε προς τα που θα ψάξετε σε πραγματικά κείμενα για να μπορέσετε να βρείτε μεταφραστικές λύσεις. Απια μοσέλτο πινόκιο περκέει νέσο, κολόδι τζεπέτο, κονυλσού οπέτσο διλένιο, κοντίνου ονοβέ και τραντιτσιόναι κουέλα διπλατώναι οδιαγκοστίνο, κραιάντο ονπάζλ δι σύμβολι, ετσερκάντο τράμμη τέσο, διρρενγκολάραι, ενδυρεταμέντε κομπορταμέντι σοτσάλι. Αυτό είναι μια μεγάλη πρόταση, αυτή τη μεγάλη πρόταση τώρα που επιτρέπεται να τη γράφουμε έτσι στην ιταλική γλώσσα, θα πρέπει να τη διαχειριστούμε με πολύ μεγάλη προσοχή στο ελληνικό μετάφρασμα. Εδώ, όπως είναι αυτή η φράση, αμπιά μοσέλ το πινόκιο, παρακείμενος, άρα τι κάνουμε, μεταφράζουμε με αόριστο, πινόκιο, μένει όπως είναι, απλά δεν τον γράφουμε με ιταλική ονοματολογία. Γενικά, θεωρώ ότι θα πρέπει να συνηθίσουμε τα ονόματα να τα γράφουμε με ελληνική ονοματολογία, είτε είναι ονόματα λογοτεχνικών προσώπων, είτε ονόματα πραγματικών προσώπων που ζούνε τώρα, είτε ονόματα ιστορικών προσώπων που έζησαν στο παρελθόν. Επιμένω πάνω σε αυτό και θα σας εξηγήσω αμέσως γιατί. Ο μεταφραστής, έτσι κι αλλιώς, είναι ένα πρόσωπο το οποίο εγώ πιστεύω ότι υπάρχει για να υπηρετεί τη γλωσσική κοινότητα στην οποία κατευθύνεται η μεταφρασή του. Ένας υπηρέτης, δηλαδή, όπως παλιά τον εννοούσαμε, μιας γλωσσικής κοινότητας. Αυτό τι σημαίνει, με άλλα λόγια, αυτό σημαίνει ότι ο μεταφραστής θα πρέπει, οπωσδήποτε, να είναι διάφανος στις επιλογές του και να είναι φίλος με τον τελικό αναγνώστη. Δεν έχει αντίπαλο τον τελικό αναγνώστη ο μεταφραστής. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να τον κάνει τον τελικό αναγνώστη ο μεταφραστής να αισθάνεται ως αναγνώστης ισχυρός απέναντι στον μεταφραστή, ισχυρός, δηλαδή, απέναντι στο κείμενο της μετάφρασης που έχει στα χέρια του. Να σας πω ένα παράδειγμα. Δεν μιλώ γερμανικά και δεν ξέρω να διαβάζω γερμανικά ονόματα. Εμένα προσωπικά όταν μου τυχαίνει ένα γερμανικό όνομα που δεν το γνωρίζω από άλλη γλώσσα, που δεν το γνωρίζω από άλλες εμπειρίες, που δεν το έχω αποκτήσει από καμία άλλη διαδικασία εκπαίδευσής μου, εγώ προσωπικά αισθάνομαι δύσκολα. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θα μπορούσαν καλύτερα να διαβάσουν ένα κείμενο στα παιδιά τους και κάποιες μη συναντούν ένα ξένο όνομα που δεν μπορώ να το προφέρουν. Αυτό δεν μπορεί να το κάνουμε εμείς οι μεταφραστές στον Έλληνα αναγνώστη, σε κανέναν αναγνώστη, καμιάς γλώσσας δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Ο μεταφραστής λοιπόν είναι φίλος του αναγνώστη και γίνεται διαφανές το κείμενο που παραδίδει στον τελικό αναγνώστη και με αυτές τις επιλογές. Δηλαδή γράφουμε με την ξένη προφορά τα ονόματα προσώπων και ηρώων αλλά με ελληνικά γράμματα. Και για να θυμίσω λίγο τι έγινε με τη σκληρούλα, όταν μεταφράζουμε λογοτεχνία και έχει μια ιδιαίτερη σημασία το όνομα ενός λογοτεχνικού προσώπου, τότε δεν κρατούμε το όνομα από το ξένο κείμενο στην ελληνική μετάφραση αλλά θυμάστε τι έγινε με τη σκληρούλα, αποδίδουμε το νόημα. Λειτουργούμε δηλαδή νεοερμηνευτικά στη μετάφραση. Για να δούμε λοιπόν εδώ τι γίνεται μετά τον παρακείμενο μετά την ονοματολογία περκέι νέσο, κολόντι, τζεπέτο. Εδώ στο ιταλικό κείμενο όπως βλέπετε και εσείς με το κείμενο που έχετε στη διάθεσή σας, έχουμε πρώτα κολόντι, παύλα, τζεπέτο. Γιατί στην ανάλυση που γίνεται σε αυτό το κείμενο είναι ολοφάνερο ότι οι συγγραφείς αυτού του άρθρου θεώρησαν ότι ο κολόντι ταυτίζεται με τον τζεπέτο. Οπότε γράψανε στο ιταλικό κείμενο κολόντι, παύλα, τζεπέτο. Αυτό εμείς αφού το έχουμε αντιληφθεί, αφού έχουμε φερθεί δηλαδή νεοερμηνευτικά στην ανάγνωσή μας, αυτό πρέπει να το πάρουμε όπως είναι, με αυτή τη συγκεκριμένη μορφολογία μέσα στη σελειδοποίηση, να γράψουμε κολόντι με ελληνικά γράμματα και ιταλική προφορά, τζεπέτο. Κατά το δυνατό με ιταλική προφορά, γιατί δεν μπορεί να κάνουμε φατνο-ουρανικό ήχο γράφοντας ελληνικά ταυζήτα, αλλά δεν γίνεται διαφορετικά. Καλύτερα να μπορεί ο Έλληνας να διαβάσει τον τζεπέτο σαν τζεπέτο, παρά να ψάχνει να δει τι είναι αυτό το όνομα. Λοιπόν, κρατούμε όμως τη διαμόρφωση της σελίδας. Βάζουμε την παύλα στο ίδιο σημείο που την έχουν βάλει και οι συγγραφείς του πρωτοτύπου. Con il suo pezzo di legno, κομμάτι ξύλου. Πολλοί φοιτητές όταν μεταφράζουν αυτό το κείμενο, τουλάχιστον όταν το μεταφράζαν σε προηγούμενα χρόνια, κάνανε το λάθος να γράφουν κομμάτι από ξύλο. Όχι, αυτό το τ είναι μόνο για να μεταφραστεί σαν γενική στην ελληνική γλώσσα. Επομένως, το δικό του κομμάτι ξύλο, Continuo, annové και tradizione, συνεχίζει μια παλιά παράδοση, Quella di platone, του πλάτωνα. Δεν χρειάζεται εδώ να μεταφραστεί καθόλου, έναν τελέτσιο χρειάζεται, το quella δεν χρειάζεται να μεταφραστεί, o di angostino. Εδώ θα επικρατήσει η ελληνική γλωσσική κοινότητα. Κάθε φορά ακολουθούμε τη γλωσσική κοινότητα του κειμένου στόχος. Του πλάτωνα, λοιπόν, στα ελληνικά, δεν θα κρατήσουμε εδώ την ιταλική προφορά, γιατί δεν είναι ο πλάτωνας πολιτισμικό στοιχείο και συστατικό της ιταλικής γλωσσικής κοινότητας, είναι της ελληνικής, επομένως, ξαναγυρνάει πίσω στην ελληνική γλώσσα ως πλάτωνας και διαγκωστίνο, παρά το γεγονός ότι αποτελεί πολιτισμικό στοιχείο της ιταλικής ιστορίας και της ιταλικής γλωσσικής και θρησκευτικής κοινότητας, ο Αγκωστίνο, εδώ δεν μπορεί να μείνει έτσι, γιατί ήδη αιώνες τώρα στα ελληνικά γράμματα και γενικά στην ελληνική ιστορία εμφανίζεται σαν ιερός Αυγουστίνος. Επομένως, έχουμε δύο παραδείγματα για τα οποία ολοφάνερα κινούμαστε με κατεύθυνση την ελληνική γλωσσική κοινότητα, αλλά και την κάνουμε κυρίαρχο κριτήριο επιλογών για την οριστική μορφή που θα δώσουμε σε ορισμένες ονοματολογίες του ιταλικού κειμένου. Πλάτωνας, λοιπόν, αφού είναι Έλληνας, ο φιλόσοφος και η λέξη και η ονοματολογία που επιλέγουμε δεν έχει περιθώρια να συζητούμε, είναι πλάτωνας. Αγκωστίνο δεν θα μείνει Αυγουστίνος. Στα ελληνικά γράμματα έχει περάσει σαν Ιερός Αυγουστίνος και πρέπει να μπορούμε να κάνουμε κατανοητό ότι μιλούμε γι' αυτό το ίδιο πρόσωπο το οποίο ασχολήθηκε με την εκκλησία και είναι Άγιος της Καθολικής Εκκλησίας και νομίζω και της Ορθόδοξης και ονομάζεται στην Ελλάδα και στην ελληνική γλώσσα Ιερός Αυγουστίνος. Κρειάντο ουμπάζοντι σύμπολι, έτσερκαντο τραμιτέσο, διρρενγκολάρε ιντιρεταμέντε κομπορταμέντι σοτσάλι. Ρεγγολάρε λοιπόν, να ρυθμίσει. Εδώ θα μείνουμε στην πυρηνική σημασία του ρεγγολάρε και θα γράψουμε χωρίς καθόλου φόβο να ρυθμίσει γιατί πραγματικά ο Κολόντι όταν έγραφε τον Πινόκιο είχε πληρωθεί από την ιταλική κυβέρνηση για να κάνει ένα ρυθμιστικό κείμενο, να μπορέσει δηλαδή να περάσει το μήνυμα ότι είναι καλό να πας στο σχολείο, είναι πάρα πολύ σημαντικό, σε κάνει πιο ανθρώπινο, σε κάνει πιο χρήσιμο, είναι ωφέλιμο. Και για να το κάνει αυτό πληρώθηκε για να βγάζει σειρές σε ιταλικές εφημερίδες με την ιστορία του Πινόκιου. Το μεταφράζω όλο αυτό δημιουργώντας ένα παζλ συμβόλων και προσπαθώντας εννοεί το Κολόντι τσεπέτο μέσω αυτού του παζλ, βλέπετε εδώ τι έκανα, δεν το άφησα μέσω αυτού, δεν άφησα δηλαδή τη δήξη με μια αναφορά μεταφραστική, επανέλαβα τη λέξη παζλ στη μετάφραση, θα πρέπει να είμαστε πάρα πολύ φιλικοί στον τελικό αναγνώστη και για να είμαστε πολύ φιλικοί στον τελικό αναγνώστη θα πρέπει να αποφεύγουμε δήξεις με αναφορές, δήξεις δηλαδή που χρησιμοποιούν αντωνυμίες για να μπορέσουν να ολοκληρώσουν μια πρόταση, ανεξαρτήτως αν υπάρχουν περισσότερες αναφορές στο πρωτότυπο κείμενο. Να ρυθμίσει λοιπόν έμεσα κοινωνικές συμπεριφορές. Εδώ είναι όλα σχεδόν ένα προς ένα, σήμερα γνωρίζουμε και οι σύμβολοι ότι τα σύμβολα σώνω. Συνηφικατίβο με την έννοια του σημαντικού, αυτό θέλει ελεύθερη μετάφραση. Συνηφικατίβο, επιμένω και υπογραμμίζω με την έννοια του σημαντικού. Άρα εδώ τι έχουμε, ένα substitute. Elementi, στοιχεία, diintegrazione sociale. Αυτό έχει περάσει έτσι κι αλλιώς από ξένες γλώσσες στην ελληνική κοινωνιολογία και στην ελληνική παιδαγωγική κοινωνική ενσωμάτωση. Οπότε αυτό μένει όπως είναι, ένα προς ένα μετάφραση, αυτό είναι ένα καθαρό ρεπετήτσιο. Οι σύμβολοι παρτέτσι πανω αλλά ρεαλτά σοτσάλε εσιούζανο περλασσού ανάλυση, περλασσού ακομπρενσιόναι. Τα σύμβολα συμμετέχουν στην κοινωνική πραγματικότητα, εσιούζανο περλασσού ανάλυση και χρησιμοποιούνται περλασσού ανάλυση για την ανάλυσή της, περλασσού ακομπρενσιόναι και για την κατανοησή της. Πάλι είναι ένα προς ένα, να το θυμάστε αυτό ότι στα ειδικά κείμενα συνήθως η μετάφραση είναι ένα προς ένα. Ατσετάντο ηλφάτο και νελέπο κα πως τ μοντέρνα λουόμο βίβε λαντιστρουτσιόν εν τη βαλόρι εν τη στρουτούρες ο τσάλι και συπροϊέτανο νελεπερρυπετσί εν τη Πινόκειο. Λουόμο ο άνθρωπος, προσέξτε εδώ, όχι ο άντρας, λουόμο ο άνθρωπος, βίβε λαντιστρουτσιόν εν τη βαλόρι, ζει, βιώνει όμως θα γράψουμε ελληνικά, βιώνει. Η πυρηνική σημασία στα ελληνικά είναι ασφαλώς ζει, όπως και στα ιταλικά βίβερε. Ελληνικά όμως αυτό και από την ψυχολογία και από την κοινωνιολογία έχει επικρατήσει να λέγεται βιώνει, άρα θα κάνουμε αυτή την επιλογή. Βιώνει την καταστροφή των αξιών εν τη στρουτούρες ο τσάλι και των δομών και συπροϊέτανο νελεπερρυπετσί εν τη Πινόκειο, που προβάλλονται στις περιπέτειες του Πινόκειο. Ένα προς ένα μετάφραση, όπως βλέπετε. Πονιάμωλα συγκουέντε δωμάντα. Θέτουμε την ακόλουθη ερώτηση. Κουέστι βαλώρι κοϊντσίντονο κογκουέλι ρυσπετίβι πολίτη τσι σοτσάλι αι μοράλι δε λα σοτσέτα νεογκρέκα. Κουέστι βαλώρι. Αυτές οι αξίες. Τι είπαμε όμως στη μετάφραση, δεν κάνουμε απλή αναφορά, γράφουμε ονοματολογίες πολύ πιο σαφής. Αυτές λοιπόν οι ηθικές αξίες συμπίπτουν κοϊντσίντονο συμπίπτουν κογκουέλι ρυσπετίβι με τις αντίστοιχες πολίτη τσι πολιτικές σοτσάλι κοινωνικές αι μοράλι ηθικές δε λα σοτσέτα νεογκρέκα της νεοελληνικής κοινωνίας. Νε λα νοστρα ριτσέρκα μπια μου τσαρκάτου διατσαρτάρ ελεζιστέντσα δι ουνα μπάζε ιδεολόγικα δι πενσχέρο πολίτικο μεταφόρικο. Στην έρευνά μας ψάξαμε αναζητήσαμε διατσαρτάρε να επιβεβαιώσουμε να επαληθεύσουμε ακόμα καλύτερα λεζιστέντσα την ύπαρξη δι ουνα μπάζε ιδεολόγικα μιας ιδεολογικής βάσης δι πενσχέρο πολίτικο μεταφόρικο μεταφορικής πολιτικής σκέψης. Εδώ ακολουθούμε το ελληνικό συντακτικό και όχι το ιταλικό. Θα ήταν πάρα πολύ εύκολο και πολύ πιθανό να ακολουθήσουμε το ιταλικό συντακτικό. Πώς το παθαίνουν αυτό οι φοιτητές διαβάζοντας ένα πρωτότυπο γραμμένο στα ιταλικά επειδή θεωρούν ότι είναι μύζονο σημασία ιδίως όταν σπουδάζουν ιταλική φιλολογία το ιταλικό επιστημονικό κείμενο. Τι κάνουνε δίνουν προτεραιότητα στη γλώσσα πηγή. Δίνοντας προτεραιότητα στη γλώσσα πηγή το πρώτο που μπορεί να συμβεί είναι να αρχίσουν να μεταφράζουν με θέσεις ένα προς ένα καθώς μεταφέρουν το κείμενο από τα ιταλικά στα ελληνικά. Ωστόσο η μόνη προτεραιότητα η οποία δικαιολογείται καθώς περνάμε από ένα κείμενο σε ένα άλλο κείμενο είπαμε πάντοτε και θα το λέμε πάντοτε είναι η προτεραιότητα η οποία δίνει το προβάδισμα στο κείμενο στόχος. Επομένως για την περίπτωσή μας το ελληνικό κείμενο άρα οι θέσεις του επιθέτου οι θέσεις του ουσιαστικού και λοιπά δεν μπορεί να ακολουθούν κανόνες ιταλικούς αναγκαστικά θα προσαρμοστούν στον τρόπο που τα δομή αυτά η ελληνική γλωσσική κοινότητα. Απια μου φάτωλα 50 υπόθεση κάναμε την ακόλουθή υπόθεση. Αυτό τώρα για να το ορίσουμε ελληνικά. Τσίσια σπετάβα δεν μπορούμε όμως υφολογικά ελληνικά εδώ να μιλήσουμε με τρίτο ενικό υφολογικά ελληνικά θα μιλήσουμε αναγκαστικά με δεύτερο πληθυντικό επομένως έχουμε ένα τρασμουτάτσιο ως προς τον αριθμό και ως προς το πρόσωπο ενικός ιταλικά πληθυντικός ελληνικά. Τρίτο πρόσωπο ιταλικά δεύτερο πρόσωπο ελληνικά επομένως έχουμε διπλά τρασμουτάτσιο εδώ διπλές μετατοπίσεις στον συντακτικό άξονα. Η ελληνική μετάφραση είναι περιμέναμε ότι τα παιδιά ή θα δίναν προτεραιότητα με τις απαντήσεις τους στα χαρακτηριστικά ενός αυταρχικού πατέρα και θα ήταν έτοιμοι να αποδεχθούν από έναν αυταρχικό πατέρα ρυθμιστικές παρεμβάσεις ακόμα και στην πραγματική τους ζωή ή θα δίναν προτεραιότητα στα χαρακτηριστικά ενός μη αυταρχικού πατέρα και δεν θα ήταν διατεθειμένα αυτά τα παιδιά να δεχτούν αυταρχικές παρεμβάσεις ενός αυταρχικού πατέρα. Προσέξτε τώρα ξανά το ιταλικό κείμενο disponibili ad acetarne li interventi. Ένα μόνο μόρφημα που μπαίνει σαν επίθυμα στη λέξη acetare δηλαδή στο απαρέμφατο αυτό το ναι το οποίο στην πραγματικότητα μοιάζει σαν να επαναλαμβάνει σαν να κοπιάρει όλα αυτά που ήταν ο αυταρχικός πατέρας δεν μπορούν να μεταφραστούν έτσι την ελληνική γλώσσα. Δεν είναι δυνατόν όχι γιατί είναι η ελληνική γλώσσα δεν μπορεί σε καμία μετάφραση τόσες πολλές μεταφραστικές αναφορές να μείνουν αναφορές και έστω μετάφρασμα δεν γίνεται. Πρέπει οπωσδήποτε αυτό να πάρει συγκεκριμένη μορφή και συγκεκριμένο περιεχόμενο για να βοηθήσουμε τους αναγνώστες. Στοχεύσαμε να περιγράψουμε περιστάσεις και όχι να τις ρυθμίσουμε. Εδώ επειδή είναι πάρα πολύ μικρή η φράση μας εδώ μπορεί να χρησιμοποιήσουμε μεταφραστική αναφορά πράγμα που έγινε να τις ρυθμίσουμε γιατί ήταν τρεις λέξεις πιο πριν το ρυθμίζω. Συγγνώμη η αναφορά στις καταστάσεις. Ήταν ενδιαφέρον να βρούμε μια απάντηση γιατί αν πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι έχουν κοσέντρα από τους αυτούς τους βαλόρους πολιτικούς και πιστεύουν ότι έχουν δημιουργημένα ερωτήρια σε κοσέντρα μορφή και πολιτική των άλλων, οι ρεαλτά νε λούνα νε λάλτρα ντε λε ντου έτσαρ τέτσε συντιμώστρα νο βέρε περ κελιέσαι ριουμάνι παρλάντο νον εσπρίμονο οτζετιβαμέντε ειντεγγραλμέντε ηλόρο πενσχέρο πολίτικο, ηλόρο συστέμα δικλασσυφικατσιόν εντε η βαλόρο η πολίτικη εντε λε αρσιόν η πολίτικε. Εδώ θέλει λίγη προσοχή. Θέλει λίγη προσοχή, όχι γιατί είναι δύσκολο το κείμενο, γιατί πρέπει να λειτουργήσουμε πρώτα ερμηνευτικά, να δώσουμε δηλαδή έννοιες στο πρωτότυπο. Για να δώσουμε έννοιες στο πρωτότυπο, ή θα πρέπει να έχουμε διαβάσει τα moral politics του George Lakoff, άρα να καταλαβαίνουμε εδώ αμέσως τι θα κάνουμε στην ελληνική γλώσσα, ή αν δεν έχουμε διαβάσει τα moral politics του George Lakoff, τότε θα πρέπει οπωσδήποτε να είμαστε πολύ προσεκτικοί σε αυτό το σημείο. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν, θεωρώντας ότι κανείς μας δεν έχει διαβάσει George Lakoff και moral politics, ας καθίσουμε λοιπόν σιγά σιγά να δούμε ερμηνευτικά, με ερμηνευτική ανάγνωση αυτές τις τρεις σειρές. Τσίντε ρε Σάβα, μας ενδιέφερε, τροβάρε ουναρισπόστα, να βρούμε μία απάντηση, περκέ, αν και σε μόλτε Περσόνε κρέντονο, γιατί, αν και, πολλά πρόσωπα πιστεύουν, το πρόσωπα τώρα είναι μία διαγλώσσα, για να το φτάσουμε τελική μορφή στα ελληνικά, θα πούμε πολλοί αναγνώστες πιστεύουν, πολλά άτομα πιστεύουν. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν, είτε θα πούμε άνθρωποι είτε θα πούμε αναγνώστες, εξαρτάται από τα φιλολογικά διακείμενα ή γενικότερα τα γνωστικά διακείμενα που έχει αποκτήσει κάθε άνθρωπος από τα προηγούμενα αναγνώσματά του πριν μεταφράσει. Κρέντονο, Διαβέρκο Σέντσα πιστεύουν ότι έχουν συνείδηση, δε υπρόπριβα λόρει πολίτηση, αυτό τώρα που ακούσατε το έχουν συνείδηση είναι πάλι διαγλωσσικό, είναι Ιταλισμός, το προχωρούμε ένα βήμα παρακάτω και η ελληνική λέξη είναι έχουν συνειδητοποιήσει ή αλλιώς ακόμα καλύτερα ενεστώς συνειδητοποιούν. Διαβέρκο Σέντσα δεν υπρόπριβα λόρει πολίτηση, τις πολιτικές τους αξίες εντυπωτέρα βέρε και ότι μπορούν να έχουν τράμητε το μάντεν τειρέται μέσω άμεσων ερωτήσεων, ρισπώστε τειρέται σουλακοσέντσα μοράλε να έχουν τη δυνατότητα να δίνουν άμεσες απαντήσεις για την ηθική τους συνείδηση, πολίτικα για την ηθική επομένως και πολιτική τους συνείδηση, η ρεαλτά νε λούνα νε λάλτρα ντε λεν ντουε τσερ τέτσε συντιμώ στρα νο βέρε στην πραγματικότητα όμως ούτε το πρώτο ισχύει δηλαδή δεν έχουν συνειδητοποιήσει άνθρωποι των ηθικών αξιών που διαπούν τις σκέψεις τους και δεν μπορούν επίσης να είναι βέβαιοι για αυτό που οι άλλοι σκέφτονται γύρω από τις ηθικές τους αξίες. Περκέλλει έσαιρ η ουμάνη γιατί οι άνθρωποι παρλάντο μιλώντας νόνες πρήμονο δεν εκφράζουν οτζετιβαμέντε αντικειμενικά ειντεγγραλμέντε και πλήρως ηλόρο πενσχέρο πολίτικο της πολιτικές τους σκέψεις, ηλόρο συστέμα δικλασσυφικασιών και το σύστημα ταξινόμησης, δευαλόρη πολίτηση των πολιτικών αξιών τους εν τελερσιών η πολίτικε και των πολιτικών πράξεων τους. Λανώστρα Ριτσέρκα η έρευνά μας απρεβείστο που άτροφάζει. Πρόβλεψε δηλαδή σχεδιάστηκε με τέσσερις φάσεις. Η νονιούνα τελεκουάλι σε κάθε μια από τις οποίες συσσώνονται φινήτη ορίστηκαν οι παράμετροι της έρευνας εννοείται πάλι καν με έναν διέξιο που διεξήχθη. Συνοψίζοντας αυτό το πρώτο κεφάλαιο θα ήθελα να θυμίσω ότι πρώτον όταν έχουμε ονοματολογίες οι οποίες πρέπει να γραφτούν στο ελληνικό κείμενο χρησιμοποιούμε για τα ονόματα προσώπων, για τα ονόματα πόλεων, για τα ονόματα χωρών, ελληνικά γράμματα και αν είναι κάτι εξωτικό όνομα χώρας που δεν έχει εισαχθεί ακόμα στην ελληνική γλώσσα το αποτυπώνουμε όπως ακριβώς είναι στο πρωτότυπο τα ονόματα προσώπων. Τα ονόματα προσώπων εάν δεν υπάρχουν στην ελληνική αντίστοιχα ονόματα τα γράφουμε με ξένη προφορά και με ελληνικά γράμματα, εάν στα κείμενα αναφέρονται ελληνικά ονόματα με ξένες μορφές προσαρμοσμένες δηλαδή σε ξένες γλώσσες, αυτά όταν τα παραδίδουμε πάλι στην ελληνική γλωσσική κοινότητα τα επιστρέφουμε ως ελληνικά ονόματα, αυτά που είναι ξένα ονόματα και στην ελληνική γλώσσα έχουν επικρατήσει με άλλες μορφές, υιοθετούμε τις μορφές οι οποίες επικρατούν στην ελληνική κοινότητα, για να μπορέσουμε να μεταφράσουμε μερικά κείμενα χρειάζεται να γνωρίζουμε εκτός από το πρωτότυπο και άλλα κείμενα της βιβλιογραφίας που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας, παράδειγμα εγώ αναφέρθηκα εδώ στα moral politics του George Lakoff και επίσης πρέπει συνέχεια να έχουμε στο νου μας ότι δεν μπορείς όχι μόνο στα γενικά κείμενα, στα ειδικά κείμενα ακόμα περισσότερο να κάνουμε μεταφράσεις χρησιμοποιώντας πολλές μεταφραστικές αναφορές, δεν γίνεται δηλαδή μια μετάφραση να έχει πολλές αντωνυμίες, θα πρέπει να προσέχουμε και να είμαστε περισσότερο ερμηνευτικοί να κάνουμε δηλαδή ερμηνευτικές προσθήκες εκεί που στο πρωτότυπο υπάρχουν αντωνυμίες, βοηθάμε πάρα πολύ τον αναγνώστη. Άλλωστε ο μεταφραστής πρέπει να υπηρετήσει δύο σκοπούς, τη γλωσσική κοινότητα όπου στοχεύει να στείλει το κείμενο και τον τελικό αναγνώστη. Να είναι δηλαδή διαφανής και φιλικός και να μην αισθάνεται σημαντικότερος από τη γλωσσική κοινότητα. Η γλωσσική κοινότητα δεν είναι κανένας μεταφραστής σημαντικότερος από τη γλωσσική κοινότητα και κάθε μεταφραστής γίνεται ισχυρός, γίνεται έγκυρος, τα κείμενά του δημιουργούν την υστεροφημία του μόνον όταν γίνονται δεκτά ως σωστά κείμενα. Είπαμε ότι ολοκληρώσαμε μια πρώτη ενότητα και συνοψήσαμε για μετάφραση συναιδριακού υλικού με αντικείμενα των ανθρωπιστικών σπουδών. Ξεκινήσαμε με μια ενότητα αρχική που το παράδειγμα ήταν λογοτεχνίας για παιδιά. Θυμίζω ότι στα κειμενικά είδη που αποτελούν αντικείμενο της μεταφρασεολογίας εντάσσεται και η λογοτεχνία και εντάσσονται και οι υποκατηγορίες των λογοτεχνικών κειμένων μεταξύ αυτών οπωσδήποτε και η λογοτεχνία για παιδιά. Θυμίζω ότι στο Αριστοτέλειο υπάρχουν επιστήμονες με ιδίκευση την λογοτεχνία για παιδιά, άνθρωποι που κάνουν τώρα τις διδακτορικές τους διατριβές στην ιδιαγνωστική περιοχή γίνονται συνέδρια, γενικά έχει μεταφραστικό ενδιαφέρον. Θα αναφερθούμε τώρα σε ένα παράδειγμα διαφορετικό. Η δεύτερη ενότητα στο μάθημα μεταφράσης συνενδριακών κειμένων έχει να κάνει με κείμενο γλωσσολογίας. Θα δούμε λοιπόν ένα κείμενο γλωσσολογίας. Η υπέροχη στη σύγχρονη γλώσσα βλέπεται στους σύγχρονους γλώσσους. Υπέροχη στη σύγχρονη γλώσσα βλέπεται στους σύγχρονους γλώσσους. Υπέροχη στη σύγχρονη γλώσσα βλέπεται στους σύγχρονους γλώσσους. Αυτά που έχουμε μάθει να τα ονομάζουμε αντιδάνεια όταν μιλούμε για τέτοια φαινόμενα γλωσσολογικά, στη λεξική μορφολογία από την εποχή που ο Βαγγέλης ο Πετρούνιας έγραψε ελληνικά κείμενα χρησιμοποιώντας τον όρο διεθνισμός, έχουν καθιερωθεί πλέον με αυτό τον όρο στην ελληνική γλωσσολογική βιβλιογραφία. Τη μιλιά οι αντινατσιοναλίσμοι κονελεμένει τη λεσσικά λιτράτη «Δαλ γκρέκου αντίκο» με στοιχεία λεξιολογικά τα οποία προέρχονται από τα αρχαία ελληνικά. Πως ερβείρ ακόμα πότε μπορεί να χρησιμεύσει αυτή η ύπαρξη σαν γέφυρα, περλυνσένιαμέντο για τη διδασκαλία «Δελ γκρέκο μοντέρνο» των νέων ελληνικών, αλληστρανιέρης, τους ξένους, εβίτσε-βέρσα και το αντίστροφο. Μανελωστές ο τέμπο που οκραιάρε προβλέμμη την «Ιντερφερέντσα», μπορεί όμως να δημιουργήσει και προβλήματα παρεμβολών. «Ιντερφερέντσα» είναι όρος της αντιπαραθετικής γλωσσολογίας, ελληνικά έχει να κάνει με τη λέξη «παρεμβολές» και σημαίνει επιδράσεις μιας γλώσσας σε μια άλλη γλώσσα. Δηλαδή, ο τρόπος που επηρεάζονται οι ομιλητές που γνωρίζουν δύο γλώσσες, καθώς μιλούν μια γλώσσα και δέχονται επιρροές από την άλλη γλώσσα που γνωρίζουν. Συνήθως αυτό στην ελληνική γλώσσα μπορεί να συμβεί όταν νομίζουμε, το έχουμε συζητήσει αυτό σε μάθημα εδώ και έχουμε πει ότι υπάρχει και άσκηση την οποία πρέπει να κάνετε. Σας έχει δοθεί και η άσκηση για να μάθετε να διακρίνετε ποιες λέξεις έχουν ίδια σημασία στην νέα ελληνική με τη σημασία που είχαν ήδη στην αρχαία ελληνική ή με τη σημασία που πήραν σε ευρωπαϊκές γλώσσες από το Μεσαίον ακίστερα. Προβενέντσα δε γκρέκου αντίκο. Εδώ είναι ένα κείμενο που έχει ορολογία ιστορίας γλώσσας στη διαχρονία της. Προβενέντσα δε γκρέκου αντίκο, προέλευση από την αρχαία ελληνική ιστορία γλώσσας λοιπόν η ορολογία εδώ και διαβάζουμε ελληνικά τη μετάφραση. Τουράντι ελλαντικητά κατά την αρχαιότητα, ελέποκα ελληνίστικα και την ελληνιστική περίοδο, έποκα στην ιταλική, περίοδο στην ελληνική, συσσόνος βηλουπάτη, συστηματικαμέντε, νελμόντο γκρεκόφωνο, διφερέντια τυβητά κουλτουράλι, αναπτύχθηκαν συστηματικά στον ελληνόφωνο κόσμο, πάλι βλέπουμε εδώ τρασμουτάτσιο στη θέση του επιθέτου, διφερέντια τυβητά κουλτουράλι, διφερέντια τυβητά κουλτουράλι, αναπτύχθηκαν συστηματικά στον ελληνόφωνο κόσμο, πάλι βλέπουμε εδώ τρασμουτάτσιο στη θέση του επιθέτου, διφερέντια τυβητά κουλτουράλι, αναπτύχθηκαν συστηματικά στον ελληνόφωνο κόσμο, πάλι βλέπουμε εδώ τρασμουτάτσιο στη θέση του επιθέτου, διφερέντια τυβητά κουλτουράλι, αναπτύχθηκαν συστηματικά στον ελληνόφωνο κόσμο, πάλι βλέπουμε εδώ τρασμουτάτσιο στη θέση διφερέντια τυβητά κουλτουράλι, αναπτύχθηκαν συστηματικά στον ελληνόφωνο κόσμο, πάλι βλέπουμε εδώ τρασμουτάτσιο στη θέση του επιθέτου, διφερέντια τυβητά κουλτουράλι, αναπτύχθηκαν συστηματικά στον ελληνόφωνο κόσμο, πάλι βλέπουμε εδώ τρασμουτάτσιο στη θέση του επιθέτου, διφερέντια τυβητά κουλτουράλι, αναπτύχθηκαν συστηματικά στον ελληνόφωνο κόσμο, πάλι βλέπουμε εδώ τρασμουτάτσιο στη θέση του επιθέτου, διφερέντια τυβητά κουλτουράλι, αναπτύχθηκαν συστηματικά στον ελληνόφωνο κόσμο, πάλι βλέπουμε εδώ τρασμουτάτσιο στη θέση του επιθέτου, διφερέντια τυβητά κουλτουράλι, αναπτύχθηκαν συστηματικά στον ελληνόφωνο κόσμο, πάλι βλέπουμε εδώ τρασμουτάτσιο στη θέση του επιθέτου, διφερέντια τυβητά κουλτουράλι, αναπτύχθηκαν συστηματικά στον ελληνόφωνο κόσμο, πάλι βλέπουμε εδώ τρασμουτάτσιο στη θέση του επιθέτου, διφερέντια τυβητά κουλτουράλι, αναπτύχθηκαν συστηματικά στον ελληνόφωνο κόσμο, πάλι βλέπουμε εδώ τρασμουτάτσιο στη θέση του επιθέτου, διφερέντια τυβητά κουλτουράλι, αναπτύχθηκαν συστηματικά στον ελληνόφωνο κόσμο, πάλι βλέπουμε εδώ τρασμουτάτσιο στη θέση του επιθέτου, διφερέντια τυβητά κουλτουράλι, ανα παράδειγμα μετάφρασης ιταλικού προς την ελληνική κειμένου ιστορίας γλώσσας, innovation in the lingua moderne, νεοτερικότητες στις σύγχρονες γλώσσες, nel modo moderno στον σύγχρονο κόσμο, sono apparsi, concetti e scoperte, εμφανίστηκαν έννοιες και ανακαλύψεις, καινόν εζηστεύαν οντουράν τελαντικητά, που δεν υπήρχαν κατά την αρχιότητα, perquestara cione, για αυτό το λόγο, sono nati termini nuovi, δεν θα χρησιμοποιήσουμε τη λέξη γεννήθηκαν στη νέα ελληνική, θα χρησιμοποιήσουμε τη λέξη δημιουργήθηκαν, δημιουργήθηκαν νέοι όροι και naturalmente, νεοτερικό νέντε λατίνο, που φυσικά δεν αποτελούσαν τμήμα, θα πούμε δεν ανήκαν ούτε στην αρχαία ελληνική ούτε στην λατίνική, τάλοι τέρμινοι νουόβι, αυτή είναι η όρη, ne la loro maggioranza, στην πλειονοτητά τους, non si formano da parole intere, δεν παράγονται, βλέπετε κανοελεύθερη μετάφραση, δεν παράγονται, δεν σχηματίζονται, ενώ η κυριολεκτική μετάφραση δεν μορφωποιούνται, δεν παράγονται λοιπόν από ολόκληρες λέξεις, μα τα constituenti λεσικάλι, αλλά από λεξιλογικά συστατικά, del greco αντίκο, της αρχαίας ελληνικής και της λατίνικής, in questo modo si sono creati ne le lingue moderne, με αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκαν στις σύγχρονες γλώσσες, κομφύση, όπως αναφέρει αυτές τις μορφές ο Μαρτινέ το 1979, in greco στη νέα ελληνική ονομάζονται συμφήματα, δηλαδή πρόθυματοειδή, αισουφυσόειδη και επιθυματοειδή, σου μπάζε λεσικάλι γκρέκα λατίνα, σε μία βάση τα οποία έχουν βάση λεξιλογική από την αρχαία ελληνική ή από την λατίνική, είναι ιταλιάνο και αμάτι τα λβόλτα, στην ιταλική κάποιες φορές ονομάζονται πιο σωστά σε μη παρόλε ή μη λέξεις, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ δηλαδή έχουμε φύγει από την ιστορία της γλώσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ δηλαδή έχουμε φύγει από την ιστορία της γλώσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ δηλαδή έχουμε φύγει από την ιστορία της γλώσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ δηλαδή έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ δηλαδή έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας, εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας εδώ έχουμε φύγει από την ιστορία της γλωσσας και βρισκόμαστε σε ένα κείμενο λεξικής μορφολογίας. Επιτρέπεται να έχουμε παράλληλες γνώσεις. Η λεξική μορφολογία είναι μια επιστημονική υποπεριοχή της γλωσσολογίας η οποία είναι πάρα πολύ αυστηρή στην ορολογία της. Θα πρέπει να προσέχουμε επίσης ότι δεν ήταν δυνατόν να μεταφράσουμε καμία από αυτές τις ορολογίες εάν δεν είχαμε υπόψη μας ελληνικά κείμενα του ίδιου συγγραφέα. Έχουμε μιλήσει μέχρι τώρα για ειδικές μεταφράσεις στην περιοχή των ανθρωπιστικών επιστημών. Το ένα κείμενο ήταν κείμενο λογοτεχνίας για παιδιά, το άλλο κείμενο ήταν κείμενο ιστορίας γλώσσας, το άλλο κείμενο ήταν κείμενο λεξικής μορφολογίας. Αυτά τα δύο τελευταία αποτελούν αποσπάσματα από αρθρογραφία του Παγγέλιτου Πετρούνια. Το κείμενο που τώρα θα μεταφράσουμε είναι ένα κείμενο ιστορίας λογοτεχνίας. Θα ήθελα λοιπόν να δούμε πώς διαφοροποιούνται τα ζητήματα που πρέπει να προσέχουμε στη μετάφραση όταν φτάνουμε σε ένα κείμενο ιστορίας λογοτεχνίας. Και πάντοτε όταν θα συναντούμε εδώ τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κείμενου ιστορίας λογοτεχνίας, θα ήθελα να κοιτάμε συγκριτικά τις δυσκολίες που συνοψήσαμε στα προηγούμενα κείμενα. Είχαμε πει δηλαδή στα προηγούμενα κείμενα ότι πρώτον θα πρέπει να έχουμε διαβάσει κείμενα που αναφέρονται στη βιβλιογραφία και ελληνικά παράλληλα τους για να μπορούμε να κάνουμε τις μεταφράσεις, ότι θα πρέπει να διαβάσουμε κείμενα των συγγραφέων για να μπορούμε να κάνουμε τις μεταφράσεις. Πρέπει να έχουμε μια εικόνα δηλαδή του συγγραφέα σφαιρική. Είπαμε ότι θα πρέπει να προσέχουμε την ονοματολογία, θα πρέπει να προσέχουμε του πώς γράφουμε ελληνικά ξένα ονόματα προσώπων. Και τώρα φτάνουμε σε ένα θέμα διαφορετικό που έχει να κάνει με χρονολογίες, με ιστορία λογοτεχνίας, με βιβλιογραφίες. Ξεκινάει λοιπόν αυτή η μετάφραση. Στην Ελλάδα η ιστορία της λογοτεχνίας για παιδιά αρχίζει το 1800. Περίοδος κατά την οποία θεσπίζεται η υποχρεωτική εκπαίδευση των παιδιών 1834. Προσέξτε ότι το έποκα μεταφράζεται περίοδος. Όταν έγινε αισθητή ανάγκη να γραφτούν βιβλία τα οποία απευθύνονται σε μικρά παιδιά. Ενταξιτάρε και σε κόντω μόλις του Διόζι Γκρέτσι η νύτσια κονλόπερα αντί Μελάς γεροστάθης να σημειωθεί ότι σύμφωνα με πολλούς Έλληνες μελετητές αρχίζει η ελληνική λογοτεχνία για παιδιά με το έργο γεροστάθης του Μελά. Βλέπετε ότι εδώ έχουμε πάλι τρασμουτάτσιο. Αναφέρουμε το έργο, το όνομα του έργου και ύστερα το όνομα του συγγραφέας στην ελληνική. Ακολουθούμε λοιπόν άλλη σύνταξη. Ο γεροστάθης είναι ένα μυθιστόριμα το οποίο επηρεάζεται από τον ιστορικό ρομαντισμό σκρήτο τραλαφίνεν τε λινίτσι τε λοτοτσέντο γράφτηκε ανάμεσα στο τέλος του 1700 και στις αρχές του Ε. Ρομάντζο Ήμφλουεντζάτοντα ρομαντιστισμοστόρικο σκρήτο τραλαφίνεν τε λινίτσι τε λοτοτσέντο. Είναι ένα μυθιστόριμα που επηρεάζεται από τον ιστορικό ρομαντισμό όπως γράφτηκε, εδώ κάνω αυτή την ερμηνευτική προσθήκη για να μπορέσει να γίνει κατανοητό, όπως γράφτηκε μεταξύ 1700 και αρχών 1800 σωτοφορματιντο μάντερις πόστε με τη μορφή έρωτα αποκρίσεων αλλά σκόποντι αλλιετάρει η ραγκάτσι εντύστρου ήρλι με σκοπό να διασκεδάσει τα παιδιά και να τα μορφώσει. Αντώτα Λούζο Τελμήτο υιοθετεί τη χρήση του μύθου, εφατσένει αλλαντικητά στόρικα και κάνει αναφορές στην ιστορική αρχαιότητα, τε λαναρσίον εγγρέκα του ελληνικού έθνους. Κοντώνει η πατριότηση, εφατσένει το ρηφεριμέντο αλλαντικητά γκρέκα με πατριωτικούς τόνους και αναφορές στην ελληνική αρχαιότητα. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περισσότερο περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης τα μικρά παιδιά στην Ελλάδα, εδώ έχουμε substitute, κάνουμε ελεύθερη μετάφραση, ικανοποιούσαν τις λογοτεχνικές τους ανάγκες με επαφή με ήρωες λογοτεχνικούς έργων τα οποία απευθύνονταν σε ενήλικα άτομα. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περισσότερο περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Μέχρι την εποχή που γράφεται ο Γεροστάθης δεν κρατούμε την μεταφραστική αναφορά, γινόμαστε περιφραστικοί. Για να μπορέσουμε στο επόμενό μας μάθημα να κάνουμε μια μετάφραση η οποία προέρχεται από κείμενο υγιεινής.