| : [♪ Μουσική Γεια σας, παιδάκια! Καλώς ήρθατε και σήμερα στο μάθημά μας. Και μαζί θα κάνουμε τα φωνήεντα και τα σύμφωνα που έχεις συναντήσει μέχρι τώρα στο αλφαβητό μας. Για την ακρίβεια, τα δίψηφα φωνήεντα και τα δίψηφα σύμφωνα, τα οποία τα συναντάμε πολύ πολύ συχνά στον λόγο μας. Και ξεκινάμε! Θέλω να σκεφτείς και να μου πεις ποια γράμματα από όλα όσα έχεις συναντήσει είναι αυτά που φωνάζουν περισσότερο. Πολύ σωστά, νομίζω ψηθήρισες, είναι τα φωνήεντα. Πάμε να τα γράψουμε. Τα φωνήεντα της ελληνικής γλώσσας είναι επτά στον αριθμό και είναι τα μόνα που παίρνουν τόνο σε σχέση με τα 24 γράμματα της αλφαβήτας μας. Και είναι... Το Α. Α κεφαλαίο και α πεζό ή αλλιώς μικρό. Το Ε. Έτσι φωνάζουμε έναν φίλου μας από μακριά. Κεφαλαίο και πεζό. Προχωράμε στο Ο που είναι ολοστρόγυλο σαν μπαλίτσα. Και πάλι το κεφαλαίο και το μικρούλι. Και έχουμε και ένα άλλο, το οποίο αγαπάει τα ρήματα. Ονομάζεται Ω. Το κεφαλαίο και το μικρό του γραμματάκι. Και προχωράμε στα Ι μας, τα οποία είναι μπόλικα. Έχουμε το Ι, ή αλλιώς το Ι του ήλιου. Έχουμε το Ι, ή αλλιώς το Ι του Ινδιάνου. Και έχουμε και το Ι, ή αλλιώς την κουπίτσα που πίνουμε το τσάι και τον καφέ μας. Πάμε να τα πούμε μία φορά μαζί. Σας ακούω, ε? Α, ε, ο, ο, και. Ι, ή, ή, όλα Ι ακούγονται, η, γι, ύ, ή αλλιώς ο ήλιος, ο Ινδιάνος και η κουπίτσα μας. Αυτά τα Ι λοιπόν, και συγκεκριμένα το γι, είναι πολύ κοινωνικό γράμμα. Κάνει παρέα με διάφορα άλλα γραμματάκια και σχηματίζουν φωνούλες. Όταν αυτό το Ι συναντήσει το Ά, φτιάχνεται το ζευγαράκι ΑΙ. Πώς δημιουργήθηκε αυτό? Ενώθηκε το Ά και το Ι ή αλλιώς το Ά και το Ι και δημιουργήθηκε το ζευγαράκι ΑΙ. Το οποίο όμως έχει μία φωνούλα. Μπορεί να συναντιούνται δύο γράμματα, αλλά η φωνή που θα βγάλω από το ζευγάρι αυτό είναι η φωνή Ε. Το Ά όταν ενωθεί με το Ι, μου δίνουν τη φωνούλα Ε, από την οποία βγαίνει και η λέξη αίθουσα, μία υπέροχη αίθουσα μέσα στην οποία βρίσκομαι. Συνεχίζουμε με το πολύφιλικό Ι, το οποίο έρχεται και ενώνεται με ένα άλλο σύμφωνο. Μήπως μπορείς να μαντέψεις ποιο. Και ναι, είναι το Ι. Ι και Ι ενώνονται και μου δίνουν το Ι, το οποίο και αυτό έχει μία φωνή. Ι και Ι θα το διαβάσω η. Δεν δίνω καμία σημασία στο Ι και διαβάζω κατευθείαν μόνο του το γράμμα Ι. Ι και Ι, από το οποίο αρχίζει και η λέξη εικόνα. Και νομίζω σωστά κατάλαβες ότι το Ι δεν λέει να βάλει τη γλώσσα μέσα του. Θα έρθει και θα ενωθεί και με ένα άλλο φωνήεν. Πάμε να δούμε τι έμεινε. Το ενώσαμε με το Ά, το ενώσαμε με το Ι. Ε, ήρθε η ώρα να το ενώσουμε και με το όμικρον. Ω και Ι, παρεούλα, όμικρον Ι. Το ζευγαράκι μας αυτό θα έχει ακριβώς την ίδια εκφορά στον λόγο, ακριβώς την ίδια φωνούλα. Ι, από όμικρον Ι ξεκινάει η υπέροχη οικογένειά σου. ΑΙΕΨΙΟΠΑ ή ο, ε. Αυτό το Ι τώρα, τελευταίο το υπόσχομαι ενώναται και με το Ι και βγαίνει μία φωνούλα. Ή, το διαβάζω μία φορά και όχι δύο. Νάτο. Από την οποία βγαίνει η λέξη, έτσι λίγο, η αρχαΐζουσα. Δεν τη χρησιμοποιούμε τώρα πια πάρα πολύ. Υιος. Που σημαίνει? Υιος. Ναι, εσύ που με παρακολουθείς, είσαι ο Υιος της μανούλας και του μπαμπά σου. Τελευταίο στην ομάδα είναι το ζευγαράκι του όμικρον με το ύψιλον. Το οποίο διαβάζεται ου. Από το οποίο βγαίνει η λέξη ουρά. Η ουρά του Γαϊδάρου γράφεται με ομικρον ύψιλον. Τι είναι όλα αυτά? Δίψηφα φωνήεντα. Δύο γράμματα, μία φωνή. Αι, ει, υι και ου. Τα συναντάμε συχνά, δεν νομίζεις. Και αφού τα γυαλίσαμε όλα, ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε. Κάνουμε τα φωνήεντα. Τι μας έμειναν τα σύμφωνα, νομίζω ότι συμφωνείς μαζί μου. Πάμε, λοιπόν, να τα δούμε! Θα γράψω μερικά από τα σύμφωνα της ελληνικής αλφαβήτας, γιατί έχουμε πάρα πολλά, γι' αυτό θα κάνω επιλογή. Δουλειά σου είναι να τα αναγνωρίσεις. Έτοιμος, έτοιμοι, πάμε! Ποιο να είναι αυτό, το μικρό και μεγάλο μ, όπως η λέξη μάη μου. Ναι, είναι το μικρό και το κεφαλαίο μ, από το οποίο ξεκινάει το ολόκληκο μαϊμούδι μας. Προχωράμε. Δεύτερο σύμφωνο της παρέας. Πού να είναι το π, λοιπόν π κεφαλαίο, π μικρό, από το οποίο ξεκινάει η λέξη πατάτα. Νά' είχαμε τώρα μια τηγανιτή. Και συνεχίζουμε. Τι να φέρουμε στην παρέα, πείτε καμιά ιδέα βρε παιδιά. Έρχεται το ν, όπως η λέξη νονα. Δύο ν στη λέξη νονα. Δύο συλλοβές, δύο ν. Και να φέρουμε στην παρέα έτσι λίγο να την εμπλουτίσουμε και το του. Του κεφαλαίου, του μικρό, όπως η λέξη τραπέζι, του. Και θέλω να φωνάξουμε κανά δυο ακόμα. Ποιο να είναι, ποιο να είναι, ποιο να είναι. Ε, βοηθήστε με και λίγο βρε παιδιά. Ναι, ναι, αυτό. Σου. Σου κεφαλαίου, σου μικρό και όταν η λέξη μου τελειώνει σε σου, σου τελικό. Όπως η λέξη σαλάτα. Ένα γράμμα μεγάλο και επιβλητικό, το ζ. Ζ κεφαλαίου και ζ μικρό, όπως η λέξη ζάρι. Ορίστε λοιπόν μερικά από τα σύμφωνα της ελληνικής γλώσσας. Μου, που, νου, του, σου, ζου. Τα οποία είναι επίσης πολύ κοινωνικά. Θυμάστε το γιώτα προηγουμένως. Έρχονται και κάνουν παρεάκια και σχηματίζουν τα δίψηφα. Όχι φωνή έντα αυτή τη φορά, αλλά σύμφωνα. Δίψηφα σύμφωνα. Δύο γράμματα, μία φωνή. Έτοιμοι να κάνουμε ζευγάρια. Ήρθε η ώρα να ενώσουμε γραμματάκια. Μου και που ενώνονται, γίνονται παρεάκι. Και μας δίνουν το δίψηφο σύμφωνο μπου, όπως η λέξη μπαμπάς. Μου και που μπου. Ενώθηκε το μου με το που. Πάμε να ενώσουμε τα δύο από κάτω. Έφυγε αυτό, έφυγε και αυτό. Νου και του. Μας δίνουν το δίψηφο σύμφωνο δου, όπως η λέξη δουλάπα. Που έχεις μέσα στα δωματιό σου και φυλάς εκεί τα ρούχα σου. Μέχρι τώρα λοιπόν μου και που μπου μπαμπάς. Νου και του, δου, δουλάπα. Χαιρετάμε κι αυτά. Το του είναι πολύ πολύ κοινωνικό, όπως το γιώτα προηγουμένως. Και ενώνεται και με τα δύο επόμενα. Του και σου, του και σου. Και μας φτιάχνουν τα δίψηφα σύμφωνα. Τσου, όπως λέμε τσατσάρα, αυτή η χτένα που χτενίζουμε τα μαλάκια μας. Ή δεν τα χτενίζουμε, τέλος πάντων. Και το του με το ζου, που βγάζει μια ζεστή φλόγα και μας ζεσταίνει στο τζάκι. Στην παρέα θα έρθουν και άλλα δύο δίψηφα σύμφωνα. Το αναγνωρίζεις? Ναι, είναι το γ κ και γ μ, και το κ κ και κ μ. Γάτα, καρέκλα, κ κ, διπλό κ στην καρέκλα. Ενώνοντας το γ και το κ, παίρνουμε το δίψηφο σύμφωνο γ, όπως η λέξη garage που βάζουμε μέσα το αυτοκίνητο. Αλλά υπάρχει και ένα διπλό γ που επίσης διαβάζεται γ, από γ και γ δεν ξεκινάει η ελληνική λέξη, γιατί είναι όμια σύμφωνα και από δύο όμια σύμφωνα δεν ξεκινάει ποτέ η ελληνική λεξούλα. Βγαίνει όμως από αυτό ένα νοστιμότατο αγγούρι, μπου, ντου, τσου, τζου και γκου. Μόνο από γ γ δεν ξεκινάει η ελληνική λεξούλα, γιατί είναι όμια, ίδια σύμφωνα. Και ήρθε η ώρα να συλλαβίσουμε. Και πριν τα σβήσω θέλω να φέρω στην παρέα ένα φίλο μας, που δεν τον ξέρουν οι μεγάλοι, γι' αυτό να μείνει μεταξύ μας. Είναι ο... έχω γράψει όλα τα δίψηφα σύμφωνα, μπου, ντου, γκου και γκου, γκου, τσου, τζου. Ο φίλος μας, λοιπόν, που κάνει πολύ κολλητή παρέα με τα δίψηφα σύμφωνα, είναι ο Μπατακατσούτζου. Πολύ καλός φίλος, να το φέρετε κι εσείς στην παρέα, γιατί έχει όλα τα δίψηφα σύμφωνα μέσα στο όνομά του. Και πάμε να συλλαβίσουμε. Πρώτο βήμα, εκφώνηση άσκησης. Θα γράψω μερικές λεξούλες, την ώρα που τις γράφω ξεκίνα να συλλαβίζεις στο νου σου. Νομίζω ότι τις έχεις διαβάσει. Πάμε να τις διαβάσουμε παρέα. Μαγκούρα, όπως αυτή που κρατάει ο παππούς που δεν μπορεί να περπατήσει. Καλοκαίρι, αυτό που περιμένουμε. Άγγελος, μπακάλις και οικογένεια. Όπως τα έχεις παρατηρήσει, έχουμε και δίψηφα σύμφωνα, και δίψηφα φωνιέντα σε όλες μας τις λεξούλες. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Ή για αυτό τις επέλεξα. Συλλαβίζω, χωρίζω σε τμήματα με βάση το πώς ακούω τη λέξη. Τι διαβάσαμε? Μαγκούρα. Πάμε λοιπόν να χωρίσουμε σε κομμάτια τη λέξη. Τι άκουσα? Άκουσα το μα. Άκουσα το γκου. Άκουσα και το ρα. Όπως ρανιά. Μαγκούρα. Τρισύλλαβη λέξη. Μία, δύο, τρεις συλλαβές. Παρατηρείς ότι και το γκου και το ου μένουν παρέα και δεν χωρίζονται ποτέ. Γιατί? Γιατί τα δίψηφα σύμφωνα και τα δίψηφα φωνήεντα δε χωρίζονται στο συλλαβισμό. Προχωράμε. Καλοκερή. Τι ακούω? Ακούω το κα. Ακούω το λο. Ακούω το κε. Με αι ακούω και το ρι. Βάζω και τον τόνο, δεν τον ξεχνώ ποτέ. Κα. Λο. Κε. Ρι. Τετρασύλλαβη λέξη, δηλαδή πολλησύλλαβη. Έχει μπόλικες συλλαβές. Προχωράμε στον άγγελο. Ένα αγγελυδάκι λοιπόν έρχεται και κάθεται στην παρέα. Τι ακούω? Ακούω α, ακούω γ, ακούω κελος. Άγγελος. Θα μπορούσα να συλλαβίσω κατ' αυτόν τον τρόπο. Επειδή όμως από γ και γ δεν ξεκινάει καμία ελληνική λέξη, τα δύο γ τσακώνονται, δίνει αυτό μιας προξιάς το πρώτο, φεύγει από εδώ και πάει στην προηγούμενη συλλαβή για να είναι όλα ομαλά και να μην υπάρχει διαμφωνία. Τα όμοια σύμφωνα λοιπόν, στον συλλαβισμό πρέπει να τα ξεχωρίσεις. Θα συλλαβίσω λοιπόν αγγελος. Προχωράμε στον μπακάλι. Ακούω μ, ακούω κα, ακούω κελ, και έρχεται ο μπακάλις, κανένα πρόβλημα στα γραμματάκια του, από μ που ξεκινάει η ελληνική λέξη. Οπότε, όλα καλά. Προχωράμε στην οικογένεια. Οι, όλο μαζί, κο, γε, νι, όλο μαζί, α, οικογένεια. Όλα τα δίψηφα φωνήεντα τα κρατάω παρέα. Δίψηφα σύμφωνα και δίψηφα φωνήεντα δεν τα χωρίζω στον συλλαβισμό και ορίστε μερικά παραδείγματα. Και μόλις ολοκληρώσαμε. Μπορείς να κάνεις εξάσκηση με όποια λέξη σου έρθει στο μυαλό. Πιάσα χαρτί και μολύβι και ξεκίνα. Αυτό ήταν το μάθημα για σήμερα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Ελπίζω να το απολαύσατε. Όσο εγώ, καλή συνέχεια! |
