Ηλίας Μαριολάκος /2019-10-07 /

: Είστε τους χαιρετισμούς του δημάχου αλλά ένα έκτακτο. Μία παράκληση να απενεργοποιήσετε τα κινητά σας. Και να κάνω και δύο ανακοινώσεις. Θα είδατε ότι στην είσοδο έχουμε βάλει ένα κουτάκι. Ο Δήμος Αλήμου αποφάσισε να στηρίξει την προσπάθεια που γίνεται για το παιδάκι, τον Παναγιώτη Ραφαήλ που προσ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Γλώσσα:el
Είδος:Ακαδημαϊκές/Επιστημονικές εκδηλώσεις
Συλλογή: /
Ημερομηνία έκδοσης: ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΗΜΟΥ ΑΛΙΜΟΥ 2019
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://www.youtube.com/watch?v=6OaThDmsd6A&list=UC5uRYl1cQd2FpE4m1sS-zvA
Απομαγνητοφώνηση
: Είστε τους χαιρετισμούς του δημάχου αλλά ένα έκτακτο. Μία παράκληση να απενεργοποιήσετε τα κινητά σας. Και να κάνω και δύο ανακοινώσεις. Θα είδατε ότι στην είσοδο έχουμε βάλει ένα κουτάκι. Ο Δήμος Αλήμου αποφάσισε να στηρίξει την προσπάθεια που γίνεται για το παιδάκι, τον Παναγιώτη Ραφαήλ που προσπαθούν να συγκεντρώσουν τα χρήματα για να μεταβεί στην Αμερική για τη θεραπεία του. Το υιοθετήσαμε σαν Δήμος αυτό το παιδάκι. Έχουμε σε αρκετά σημεία του Δήμου κουτιά που μπορούμε να βοηθήσουμε. Και να σας πω ότι την Παρασκευή, στις 9 η ώρα, στην Ιωνύνη, σε 97 στο Stardust, θα γίνει ένα πάρτι που λέγεται «Πάρτι Ζωής», όπου θα παίξουν μουσική ή ραδιοφωνική παραγωγή του Άλλη Μουσουαμπ Ρέντιο και όλα τα χρήματα θα διατεθούν για το Παναγιώτη Ραφαήλ. Επίσης, θα γίνει και μια θεατρική παράσταση. Δωρεάν βέβαια στις 30 Νοέμβρη από το θέατρο της Επικίνδυνης Δευτέρας, όπου εκεί θα υπάρχει πάλι το κουτάκι και θα γίνει και μια μουσική εκδήλωση. Όλοι αυτά για να συγκεντρώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα. Γι' αυτό σας ζητάμε κι εσείς ό,τι μπορείτε. Ακόμα και ένα ευρώ είναι πολύτιμο για αυτό το παιδάκι. Σας ευχαριστούμε πολύ. Καταρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Δήματο του Αγίου Γιώργου Κοντήλη και την κυρία Σκλάβη για την πρόσκληση να συμμετάς όσο μιλητήσεις το πρόγραμμα του Αναγκού Παναστημίου του Δήμου σας. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω και όλους εσάς που ήρθατε να παρακολουθήσετε την ομιλία μου. Τι θα σας φορουσιάσω όμως στις προγραμμένες τρεις ομιλίες μου. Θα προσπαθήσω να ανακρέψω πολλές από τις απόψεις που έχουν επικρατήσει σχετικά με την ελληνική μυθολογία όχι μόνο στην ελληνική και στη διεθνή επιστημονική κοινότητα αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Και συγκεκριμένα ότι η ελληνική μυθολογία δέχονται ότι είναι ένα παραμύθι πορεωμένο αλλά παραμύθι. Αν παρακολουθήσετε τις ομιλίες μου μάλιστα θα αντιληθείτε ότι εξαιτίας αυτής της άποψης έχει παραποιηθεί ακόμα και η παγκόσμια ιστορία σε πολλές περιπτώσεις. Στις ομιλίες μου θα προσπαθήσω να δείξω πρώτον ότι η ελληνική μυθολογία δεν είναι ένα παραμύθι αλλά αντιθέτως σε πάρα πολλούς μύθους υπάρχει ένας ιστορικός πυρήνας. Συνεπώς η ελληνική μυθολογία περιγράφει ουσιαστικά την προϊστορία των κατοίκων του ελληιακού και περιελληιακού χώρου για την περίοδο μπορεί να πει κανένας πολύ πριν από τον Τροϊκό Πόλεμο. Το δεύτερο στοιχείο που θα προσπαθήσω να σας δείξω είναι ότι η ελληνική μυθολογία και η ειδικά και η υπότερη θεογονία των Ελλήνων και κυρίως η θεογονία όπως μας την έχει κυροδοτήσει ο μεγάλος ποιητής μας ο Ισίωδος ταυτίζεται, το επαναλαμβάνω, ταυτίζεται απόλυτα με τη φύση κοιολογική εξέλιξη του αγιακού και περιαγιακού χώρου. Το τρίτο στοιχείο που θα προσπαθήσω να δείξω είναι ότι στην ελληνική μυθολογία υπάρχουν αναφορές, περιγραφές από νεότερους συγγραφείς, όταν λέω νεότερους πάντα στην ιστορική εποχή προχριστού εποχή, υπάρχουν αναφορές φυσικογεολογικών διαργασιών που η σύγχρονη επιστήμη έχει χρονογήσει ότι έχουν εξελιχθεί πριν από 14.000 χρόνια τουλάχιστον. Οι αναφορές αυτές είναι πολύ σημαντικές επειδή αποδεικνύουν ότι η ελληνική γλώσσα πρέπει να παρουσιάζει μια συνέχεια τουλάχιστον κατά τα τελευταία 14.000 χρόνια, παρ' όλες τις μεταβολές που έχουν περθεί μέχρι την εποχή που καταγράφηκαν οι σκεκτικοί μύθοι. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι η θεωρία που δέχεται τόσον η ελληνική γλώσσα, όπως και οι Έλληνες που προέρχονται από τους ίνδο Ευρωπαίους, δεν μπορεί να ευσταθεί. Το τέταρτο σηχείο που θα ήθελα να δείξω είναι ότι κάθε μεταξύ του 2100 και του 1100 π.Χ. περίπου, οι προϊστορικοί κάτοικοι του ευρύτερου αγιακού και περιαγιακού χώρου είχαν απλώσει τις επορικές και ναυκηλιακές τους δραστηριότητες και κατεπέκτες και τις πολιτισμικές μέρος των τότε γνωστών κόσμων και άλλα τα οποία θα εκτιμήσετε εσείς. Πριν ξεκινήσω όμως την σημερινή μου εμπορία, θα ήθελα να σας διαβέω ό,τι όσα ακούσετε δεν είναι αποκιήματα της φαντασίας μου, αλλά βασίζονται σε αρχαία κείμενα και σε επιστημονικά δεδομένα της σύγχρονης επιστήμης, δηλαδή οι περιγραφές αυτές έχονται να χρονολογηθούν από τα αποτελέσματα της σύγχρονης επιστήμης. Αυτονόητο τονίζω αυτό, ότι όχι μόνο επιτρέπετε να υποβάλλετε οποιαδήποτε ερώτηση, αλλά επιβάλλονται, γιατί δεν θα ήθελαν να φύγετε από εδώ και δεν έχετε πιστεί για όσα θα ακούσετε. Ή τουλάχιστον έχετε ερωτηματικά, αλλά τα ερωτηματικά αυτά να σας βασανίσουν και να τα επιβεβαιώσετε εχθρονιστέρον. Αυτό γιατί, διότι πολλά από αυτά που θα ακούσετε πιθανόν συμφωνούν απίστευτα και είναι πραγματικά απίστευτα. Ποιο είναι λοιπόν το θέμα μου τώρα, ατλική και σαρωνικός, την εποχή που οι Πρωτοέλληνες έπλαθαν τους θεούς τους. Μια γεωμενηθολογική προσέγγιση. Δεν θα αναλύσω πολύ τον κίτλο, γιατί θα πλεχτούμε. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα μας δοθεί ευκαιρία, ίσως κατηδιάκης ομιλίας, να συζητήσουμε ορισμένα από αυτά. Όταν λέμε μυθολογία και μυθολογική περίοδο, για ποια περίοδο μιλάμε. Μιλάμε για την εποχή από τότε που εμφανίστηκε το γένος του ανθρώπου, δηλαδή το γένος Homo, ή μόνο για το δικό μας είδος, το Homo sapiens. Θα ασχοληθούμε κυρίως με την περίοδο του Homo sapiens. Και όχι με την περίοδο του Homo Nea Tertalescida, του είδους που προηγείται του Homo sapiens. Πολλές φορές οι μυθολογικοί ήρωες είναι γεγονός ότι υπερδεύοντας το προϊστορικό γίνεσθε, που αποδεικνύεται ότι είναι ένα πραγματικό γεγονός, παράδειγμα, ο τρολικός πόλεμος και η τρία. Μέχρι τον προπαλαιόχοντα αιώνα θεωρούσαν ότι είναι ένα παραμύθι ο τρολικός πόλεμος. Αποδεικνύεται όμως με τις ανασκαφές που όταν ο Σλήμαν και υπάρχουν τόσοι ατιμικοί ναϊκοί και προσυστημικοί, ότι δεν ήταν παραμύθιοι, αλλά υπήρξε αυτός ο πόλεμος, υπάρχουν τόσοι, η τρία υπήρχε. Και βέβαια και πολύ πριν μπορεί να πει κανένας πήγαν άλλοι. Είναι γεγονός πάντως ότι οι μυθικοί ήρωες είναι πραγματικοί ήρωες, είναι ιστορικά πρόσωπα ή μυθικά πρόσωπα. Είναι ένα ερώτημα αυτό. Ο Οδυσσέχης, ο Ιρατής, ο Αχιδέχτης, λοιπόν τι είναι ο Μίνος και ο Αραδάμος της. Είναι ένας ή περισσότεροι Μίνωες, είναι ο Μίνος και ο Αραδάμος μυθικά πρόσωπα, δηλαδή φανταστικά. Είναι πραγματικά παιδιά της Ευρώπης και του Δία. Τι είναι ο Δευκανγίος, τι είναι ο Νόρας, ο Μωυσής, ο Κυργαμές, ο Δαναώς, ο Αδάμ και η Εύρα. Τι είναι, είναι μυθικά ή ιστορικά πρόσωπα, δηλαδή φανταστικά, φαντασιακά πρόσωπα ή ιστορικά. Εδώ σας δείχνω ένα... να σβήσουμε το φως παρακαλώ. Α, να βρήσουμε τον άνθρωπο, έτσι, βρήσουμε σχεδούς. Μιλάμε για την Ελλάδα, γιατί άνθρωπος έχει βρεθεί βέβαια πολύ πιο παλιά. Μιλάμε τώρα γιατί είναι στην Ελλάδα. Εδώ, σε αυτό εδώ το σημείο, από τα 100.000 μέχρι τα 35.000, είναι ουσιαστικά όλη η εξέλιξη στο σπήλαιο Θεοπέτρα, που είναι πριν από την Καλαμπάκια, για όσους γνωρίζει, με τα εξωτερικά από την Καλαμπάκια. Λοιπόν, είναι εδώ, υπάρχει μέσα σε αυτό το σπήλαιο Θεοπέτρα, όσοι έχουν πάει στην Καλαμπάκια πριν καμιά δεκαπενταριά χιλιόμετρα, βλέπετε δεξιά ένα πέτρο, ένα βράκο εκεί να προβάζει. Είναι Θεόπέτρα. Υπάρχει ένα σπήλαιο. Μέσα εκεί, λοιπόν, έχουμε όλη την εξέλιξη από το 120 περίπου χιλιάδες χρόνια πριν από σήμερα, μέχρι τις 4.000 χρόνια. Συνεχί με δεκτομέρειες, με χίλια δυο πράγματα. Μάμε λοιπόν, εδώ κάπου, γύρω στο 14.000, είναι η περιγραφή που κάνει ο Διώτερος, ο Σικελιώτης, για τον καταχρησμό της Ανοθράκης. Αυτό έχει χρονολογηθεί από τη σύγχρονη επιστήμη, γιατί, διότι λέω ότι τα νερά ήλθαν κάποια στιγμή, η Μαύρη Θάλασσα δεν ήταν τόσο ψηλά οι στάδοι, ήταν χαμηλά. Με αποτέλεσμα, θα ξέρετε και μπροστά από την Κασταγλίπολη, στο Βόσπορο υπάρχει ένα ίγωμα υποθαλάσσιο. Αυτό το ίγωμα το υποθαλάσσιο λειτουργούσε σαν ένα φράγμα, που τα νερά που έρχονται από τη Μαύρη Θάλασσα, τον 1868, δεν μπορούσαν να περάσουν στην Προποδήλεια και από εκεί να έρχεται το Αιγαίο. Τι έγινε, κάποια στιγμή λοιπόν, ανέβηκε η στάθμη της θάλασσας, γιατί ανέβηκε, διότι ήρθαν νερά από τους ποταμούς λόγω της στίξης των παγετών, που υπήρχαν στη Βόρεια εδώ. Ανέβηκαν λοιπόν οι στάθμοι, ανέβηκε τόσο όπου ξεπέρασε το φυσικό φράγμα που είναι μπροστά, θα έχει κοντά στο Κωνστανούμπολη, πέρασε στην Προποντίδα, πέρασε στα Δαρδανέκια και από εκεί τι έγινε, έφτασε στο Αιγαίο. Και ανέ, εκεί λοιπόν, λέει ο Διόδωρος Φιλιώτης στα δεγευτά, ότι οι Σαμόθρακες υποδηλώνουν, δηλώνουν ότι έχουμε ένα κατακλεισμό πια της Σαμοθράκης. Έτσι, μην πούμε σε λεπτομέρειες, είναι ένα θέμα μεγάλο. Έχετε λοιπόν σήμερα η επιστήμη, γιατί ήρθε η επιστήμη, πήγε εκεί και διάβασε το Διόδωρο του Φιλιώτη, όχι βέβαια, διότι ήταν πετρέλια στην περιοχή και έχουν πέσει επάνω όλες οι εταιρείες, ακαδημίες, πανεπιστήμια κλπ. Ανάμεσα λοιπόν σε αυτούς, έγινε η Ρωσία Ακαδημίας Επιστημών, έγινε και τα πανεπιστήμια της Αμερικής. Το Δόχερ τη Λαμόντ, πήραν λοιπόν δείγματα αποτοπιθμένα, έτσι, και τα χρονολόγησαν, γιατί είναι, και όχι μόνο τα χρονολόγησαν, έβγανα και τις φυσικογεωλογίες, αν είναι ελληνική ονειδάτα, να αγλυώνει ονειδάτα και υπάρχουν όλα αυτά που μπορούν να προσδιοριστούν, έτσι, με αποηθώματα, τα χρονολόγησαν. Και τι έβγαναν, έβγαναν ό,τι η στάθμη της θάλασσας αυτής, του έκτηνου πόντου, ανέβηκε πότε, μεταξύ 14.000 και 12.500 πριν από σήμερα, χρονολογημένα αυτά. Άρα, το νερό ήρθα από εκεί πότε, 14.000 πριν κάπου μεταξύ 14.000 και 15.000. Άρα, η περιγραφή που κάνει ο Διόδωρος στους ηχεριώτης, σημαίνει ότι συνέβη πότε, την εποχή εκείνη. Ας σκεφτείτε το ερώτημα τώρα. Εντάξει, το περιγράφει ασύμβατο, είναι σημαντικό επιστημονικά για μια κοινότητα μικρή. Πώς έφτασε στα αυτιά του Διόδωρου, του ηχεριώτη, η συγκεκριμένη πληροφορία, με παράδοση, προφορική παράδοση. Όταν λέμε προφορική παράδοση, τι εννοούμε. Εννοούμε ότι το λέγα εγώ στα εγγόνια μου, τα εγγόνια μου στα εγγόνια τους και κάποια στιγμή έφτασε μέχρι το Διόδωρο, το συχεριώτη. Άρα, για να φτάσει όμως το Διόδωρο, το συχεριώτη, τι σημαίνει. Σημαίνει ότι έχω μια συνέχεια της λόσας. Εάν διακοπίσει συνέχεια της λόσας, δηλαδή ήθελε να μπαμ, ξεπάστρεψαν τους Αιγαίους όλους, τους αμόθρακες, πώς θα έφτανε στα αυτιά του Διόδωρου, της συχεριώτη, άνδρα μη ένεπε μούσα πολύτροπον. Πείτε μου, σας παρακαλώ, ποια είναι άγνωστη λέξη. Άνδρας, άνδρας, άνδρας. Μη μού. Ένεπε, ένεπνε, έγινε, υπά. Μούσα. Μούσα, μουσείο, μουσική. Πού είναι οι άγνωσες λέξεις. Δεν μπορούν να διαβάζουν τον Όμυρο, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι από τον Όμυρο μέχρι τώρα δεν εξελίχθηκε η λόσα. Άρα έχω μια συνέχεια της λόσας. Για αυτό είναι και σημαντικό. Και δεν είναι μόνο αυτό, είναι και πολλά άλλα. Πάμε λοιπόν τώρα εδώ, πάμε στο ΣΕΣΚΟΙ, έτσι, το ΣΕΣΚΟΙ. 680 π.Χ. Αδάμ και Εύα, εδώ περίπου. 34.000 π.Χ. Κατακλυμός του Λόιου, 205 π.Χ. Η γέννηση του Αδράμ, η ναυμαχία Σαλαμίνας, κλπ. Αυτή είναι κάπως, κατά κάποιο τρόπο, η χρονολόγηση. Γιατί μετά θα πούμε και πότε πρέπει να έχουν γεννηθεί οι θεοί, όταν δεν γίναν, γιατί στεούν σαν λίγοι. Όταν λέμε γεωμηθολογία τι εννοούμε. Γεωμηθολογία είναι ένας όρος τον οποίο εισαγάνει και για πρώτη φορά ανέφερε μια Αμερικανίδα, παράλληλα είχε και εγώ κάνει μια διάδοξη, απλώς εκείνοι δημοσιεύτηκαν, εκείνοι που δεν δημοσιεύτηκαν, είναι η γεωλογική ουσιαστικά, η υγεία της μυθολογίας. Η σχέση της γεωλογίας και μυθολογίας, με τις φυσικολογικές συνθήκες, κατά τη μυθολογική περίοδο, όπως είπα. Γεωνος είναι ότι τα όρια του μύτου και της πραγματικότητας είναι ασαφή. Γενικά όμως, ορισμένοι είναι πραγματικά πρόσωπα. Άλλα όχι, είναι φανταστικά. Όμως όλα ή μάλλον σχεδόν όλα κάτι αντιπροοδοπεύονται. Είναι λάθος να ισχυριόμαστε ότι η ελληνική μυθολογία είναι ένα ωραίο παραμύθι. Η ελληνική μυθολογία είναι ουσιαστικά η παλαιότερη ιστορία των λαών, που έβησαν στον τόπο που πολύ αργότερα ονομάστηκε Ελλάδα. Είναι η προϋστορία των πρωτοελλήνων, όπου ήταν και όχι των προελλήνων, διότι προελλήνων σημαίνει ότι πριν από τους Έλληνες που ήρθαν από το Βορρά, και θα σας δείξω δεν μπορεί να έχουν πλέον από το Βορρά, είναι οι πρωτοελλήνες που εξελίθηκαν σε ευτούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ανοιγείς από άποψη DNA όλα όπως το Περαιγιακό, το Περαιγιακό, το Περαιγιακό, προς το Ευρώ, έτσι. Εδώ δεν ξεχνάμε ότι του Αιγαίον είναι ο μοναδικός, η μοναδική, είσοδος και ο διάκορος που πηγαίνει προς την Ευρώπη. Ο Λάδης είναι πια, είναι ο Ροδανός. Δεν υπάρχουν ενδιάμεσθα, ενδιάμεσθα είναι όλα Ολληνές περιορινές, που είναι δύσκολο να περάσουν λαοί και να κατακτήσουν, να επισκεφθούν την κεντρική Ευρώπη. Είναι δύο αυτές οδύ, δύο οδύ. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Προσωπική άποψη είναι ότι μεγάλο κλίμα της ελληνικής μυθολογίας αυτίζεται με τη φυσικογεωλογική εξέλιξη του ελλαδικού χώρου. Άρα η ελληνική μυθολογία έχει οπωσδήποτε και μια φυσικογεωλογική και κατεπέκταση γεωμηθολογική διάσκαση. Κάτι που δεν το έχουμε λάβει υπόψη όταν κάνουμε τις μελέτες. Ας πούμε, ποιες είναι όμως οι γεωμηθολογικές συνθήκες στο Κοροπί, το Μεσογείο, της Αττικοκυκλαδικής περιοχής στο Αιγαίο. Αυτές είναι μέρος των φυσικογεωλογικών συνθήκων κατά τη μυθολογική περίοδο του ευρύτερ χώρου, της Αττικής και των Κυκλάδων και γενικότερα του Αιγαίου. Παρουσιάζουν όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον αυτό. Αυτές οι συνθήκες τις μελετήσουμε. Μέχρι τώρα δεν έχει κανένας προσπαθήσει να συσχετίσει τη φυσικογεωλογική εξέλιξη του ευρύτερου χώρου της Αντολικής Μεσογείου και όχι μόνο του Αιγαίου ή του Αιγαίου χώρου, με την εξέλιξη της ελληνικής ιστορίας. Εμένα μην είχε προβληματίσει πολλές φορές και νομίζω θα είχε προβληματίσει και σας γιατί αναπτύχθηκε αυτός ο πολιτισμός εδώ, ο ευρωπαϊκός ας πούμε πολιτισμός, τόσο νωρίς και δεν αναπτύχθηκε απαραίτητα στο Λονδίνης ή στη Φραγβουλία ή στη Κεντική Ευρώπη. Γιατί, τι είμαστε εμείς, είμαστε ο περιούσιος λαός, άλλος ένας περιούσιος λαός ή μήπως είμαστε η περιούσια φύση. Προσέχετε αυτό. Θα προσπαθήσω να σας δείξω ότι δεν είναι συμπτωματικό που αυτός ο πολιτισμός αναπτύχθηκε εδώ, στον Αιγιακό και περι Αιγιακό χώρο και γενικότερα στη Ανατολική Μεσόγειο και δεν αναπτύχθηκε στη Κεντική Ευρώπη για παράδειγμα. Γιατί αναπτύχθηκε η επιστήμη, η τέχνη, όλα αυτά αναπτύχθηκαν εκεί, σε αυτές τις περιοχές. Επομένως, ο πολιτισμός αυτός, αν βεί για το φυσικογεωλογικό περιβάλλον, είναι αυτό που έδωσε το ένασμα να δημιουργηθεί αυτός ο πολιτισμός. Και όταν λέμε φυσικογεωλογικές συνθήκες, τι εννοούμε? Εννοούμε τις γεωλογικές και φυσικογεωγραφικές συνθήκες. Αναρωτηθήκατε επομένως για ποιο λόγο αναπτύχθηκε αυτός ο πολιτισμός. Θα προσπαθήσω λοιπόν να σας δείξω γιατί δεν αναπτύχθηκε με βάση βέβαια διάφορα γραφήματα και χάρτες παντογεωγραφικούς και λοιπά που έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα επιστημονικά πραγματικά δουλειά. Ποιες είναι όμως οι γεωλογικές συνθήκες? Οι γεωλογικές συνθήκες είναι για παράδειγμα η γεωλογική εξέλιξη που μπορεί να μερικηθεί από τα πετρώματα. Ποια είναι η γεωλογική εξέλιξη, όταν λέμε πετρώματα, το νημητό εδώ επάνω, αυτό σημαίνει σωρινός όδος. Είναι ένα γεωμορφολογικό ύβωμα. Πότε δημιουργήθηκε αυτό το γεωλογικό ύβωμα. Ας πάμε, εδώ είναι μεταμορφωμένοι τα πετρώματα γιατί είναι μάρμαρο, όμως και σε Αργιανία, αριστερά, έχουν βρεθεί κάτι απολυφώματα που δείχνουν ότι πριν από 250 εκατομμύρια χρόνια, τα απολυφώματα αυτά ζούσαν σε αβαθή νερά θαλάσσια. Άρα πριν από 250 εκατομμύρια χρόνια δεν υπήρχε ο ηνητός ένα το κρατούμενο, και πού βρισκόταν αυτά τα πετρώματα, αυτή η ακολουθία των πετρωμάτων των μαρμάρων, το ίδιο βέβαια γεννήθηκε. Βάρετε, το ίδιο γεννήθηκε για το Μέναλο, για τον Όλυμπο κλπ κλπ. Και γιατί δεν γεννήθηκαν οι θεοί στον Όλυμπο, κατοικούσαν στον Όλυμπο, σας έχει απασχολήσει ποτέ. Γιατί δεν γεννήθηκαν, κανένας θεός στον Όλυμπο αλλά γεννήθηκε στο ίδιο νόρος, ή γεννήθηκαν στην Κρήτη, ή γεννήθηκαν στην Ελευσίνα ή κάπου αλλού, όμως κατοίκησαν επάνω, κατοικούσαν. Ήπως δεν μπορούσαν να γεννηθούν εκεί, διότι οι φυσικογεωδικές αιτήκες ήταν εντελώς διαφορετικές, όταν γεννήθηκαν αυτοί οι θεοί, έτσι. Το άλλο θέμα που είναι σημαντικό, είναι η τεπτώλια σημεία, σεισμοί, ρήματα, κατακόρυφες και οριζόδες συνείσεις του φυού, της ηθόσφαιρας, τα υφέσφια, ορυπτός πλούτος, δομικά υλικά υπόγεια νερά, μεταλέμματα, φυσικά αέλια, ενεργιακές πρώτες ύδες, διάφορα πετρώματα, απολυθώματα κλπ. Αν πάτε στην Κίνα, στο δέντα του Γιάντσε για παράδειγμα, έτσι που η Νόδια Κίνα και Βόρεια Κίνα, εκεί βλέπετε μόνο αποθέσεις λεπτομερούς υλικού, εάν θες να χτίσεις ένα σπίτι πώς θα το χτίσεις, με τι. Δεν έχει δομικά υλικά, έχεις μόνο άμμο και άβυλο. Το καταλάβουμε, είναι το δομικό υλικό. Είναι πολύ σημαντικό για την ανάπτυξη μιας κοινότητας, μιας κοινωνίας ανθρώπων. Στις φυσικογεωγραφικές συνθήκες έχουμε το κλίμα, το κλίμα που είναι πολύ σημαντικό, το έδαφος, το ανάβυλο της επιφάνειας, οριζόδιος όπως λέμε διαμερισμός από γραμμές, κατανομή ξηράς και θάλασσας, κατακόλυφος διαμερισμός, όροι, παιδιάδες και αν είναι απότομα ή δεν είναι απότομα, κλπ. Το υδρογαφικά δίκαιο, ποταμείοι, λίμνες, υδροβιώτητο, κλπ. Και το ερώτημα είναι γιατί είναι τόσο ενδιαφέρουσα η γνώση των φυσικογεωλογικών συνθήκων και μεταβολών. Τώρα τι δουλειά έχει τώρα ο Δίας ή ο Ποσειδώνας ή ο Άπτεμις για παράδειγμα με το τίκ κλίμα υπήρχε εδώ ή με το στιγμή έγιναν στην Πελοπόννησο. Η απάντηση πάνω σε αυτό το ρήτημα είναι ότι είναι για πάρα πολύ δουλειά. Γιατί οι γενείς αρχαίοι και πολύ παλαιοί πολιτισμοί συνδέονται άμεσα με το φυσικογεωλογικό περιβάλλον. Μέχρι και την νεογητική εποχή, ακόμα και την εποχή των μετάλλων, μέχρι το 2300 π.Χ. ο άνθρωπος αρχικά, όπως γνωρίζουμε, ήταν τροφοσυλλέκτης. Και ακόμα είναι τροφοπαραγωγός. Η τροφοσυλλογή, όταν λέμε τι εννοούμε, εννοούμε ότι εξατώμε άνεσα από την φύση. Εάν η φύση δεν μου προσφέρει κάτι, τότε δεν μπορώ να ζήσω. Και επομένως τι κάνω, προχωρώ και προωθούμε ανάλογα με τις φυσικές συνθήκες. Όπως τα γιοντάρια που λέμε τώρα θα εξαφανιστούν σε ορισμένες περιοχές, γιατί αλλάζει ο βιώτατος και επομένως δεν μπορούν να προχωρήσουν πάρα πολύ τα γιοντάρια. Εάν η φύση εξελίσσεται ταχύτερα από αυτό που μπορεί να παρακολουθήσει ο άνθρωπος, τότε θα είχα δύο άνθρωποι στη κοινωνία. Κάποια στιγμή όμως, τι έγινε, ανακάλυξε τη γεωργία. Οπότε πλέον τι γίνεται, δεν χρειαζόταν ενέχειο το υπαρουσίωτο και επιβίωσή του από τη φύση. Το τρίτο είναι γιατί οι ρίζες, κατά τη δική μου άποψη, του αρχαιολογικού πολυμίου, συνδέονται άμεσα με το φυσικογεωργικό καθεστώς και τις μεταβολεύσεις. Το φυσικογεωργικό περιβάλλον, κατά την προσωπική μου άποψη, και αυτό θα προσπαθήσω να σας δείξω, έδωσε το έναυσμα για να δημιουργηθεί ο αρχαιολογικός πολιτισμός. Και για πάρα πολλούς άλλους λόγους, που λόγω χρόνου δεν είναι δυνατόν να τους αναπτύξουμε. Ποια όμως είναι η προστορία Αττικής και Κυκλάδων? Αυτή είναι πολύ παλαιά και χάνεται στο βάθος των χιλιετειών του παρελφόντος. Βασικό τώρα ερώτημα είναι το εξής. Οι φυσικογεωργικές συνθήκες παραμένουν σαφερές ή μεταβάνονται, δηλαδή όταν λέμε φυσικογεωργικές συνθήκες. Εσείς έχετε με το που νομίζω και τη Μοσιδόνος, τη θάλασσα. Όσοι έχετε ένα διαμέληνα στο τρίτο όροχο μιας πολυκρατικής μπροστά από το Ποσιδόνα. Βλέπετε ένα τοπίο. Αυτό το τοπίο το έβλεπε ο κάτοικος της ίδιας περιοχής πριν 7.000 χρόνια, πριν 10.000 χρόνια, πριν 15.000 χρόνια. Εδώ είναι τώρα το ερώτημα. Ή ήταν διαφορετικό. Θα αποδείξουμε ότι ήταν εντελώς διαφορετικό. Δεν έχει καμία σχέση το σημερινό τοπίο με το τοπίο που έβλεπε ο κάτοικος του προϊστορικού Αγίου. Έτσι δεν είναι στην περιοχή αυτή. Αυτή η διαφορά είναι το ένας. Το παράπτυο λοιπόν αντικοκυκλαντικό τοπίο δεν έχει καμιά, μα απολύτως καμιά ομοιότητα με το παλαιότερο των τελευταίων 20.000 ετών και κυρίως ότι αυτό το τοπίο εξελίσετο από το 18.000 κυρίως μέχρι το 6.000 πριν από σήμερα, δηλαδή μέχρι 4.000 χρονιστούν. Οπότε θεωρών εκεί κάπου σταθεροποιήθηκε. Όχι απόλυτα, αλλά σταθεροποιήθηκε. Και επομένως έχοντας υπόψη να αυτά είναι τα ερωτήματα. Από πότε άρχισε να αλλάζει το αντικοκυκλαντικό τοπίο, από πότε απόκτησε τη σημερινή του μορφή, πώς μεταβλήθηκε μέχρι σ' όπου φτάσει τη σημερινή του μορφή, ποια είναι τα κύρια έτια αυτών των μεταβολών, επηρέασαν αυτές οι μεταβολές στην εξέγγιση του αρχαιογενικού πολιτισμού και πάρα πολλά άλλα ερωτήματα. Ο χρόνος είναι λίγο βέβαια. Γι' αυτό θα περιοριστούμε να δείξουμε τις σημαντικότερες μεταβολές, τα έτια του και κυρίως τις επιπτώσεις του. Είναι γνωστό ότι το κλίμα, και όταν λέμε κλίμα εννοούμε κυρίως θερμοκρασία αυροκοπτώσης, κυρίως μεταβάλλονται. Τα έτια είναι κυρίως αστρονομικά. Πώς μεταβάλλονται όμως, μεταβάλλονται περιοδικά και αφού μεταβάλλονται περιοδικά σημαίνει ότι έχω αυξομείωση της θερμοκρασίας. Και όταν έχω αυξομείωση της θερμοκρασίας, έχω μεγάλες περιόδους που έχω χαμηλές θερμοκρασίας, μιλάμε σε παγκόσμιο κλίμα και άλλες που έχω υψηλότερες θερμοκρασίες. Όταν έχω χαμηλές θερμοκρασίες, τότε μιλάω για παγετόδιους περιόδους. Όταν έχω υψηλές θερμοκρασίες, τότε μιλάω για θερμές περιόδους, αλλά κυρίως για μεσοπαγετόδιους περιόδους. Σύμφωνα με τη θεωρία του Μιλάκοβιτς, ένας μαθηματικός σέφος στις αρχές του παρελθόντα αιώνα, στα μέσα ουσιαστικά, είπε ότι η θερμοκρασία που είναι ο κυριότερος παράγοντας σε παγκόσμιο κλίμα συνδέεται με την ποσότητα της ακτινοβολίας στην οποία δέχεται η γη από τον ίδιο. Αυτή η ποσότητα της ακτινοβολίας συνδέεται με τη θερμοκρασία. Και στη συνέχεια, μεταβαλλωμένη της θερμοκρασίας, μεταβάλλονται και οι άνεμοι, τα συστήματα, τα αθροσφαιρικά, αν μεταβάλλονται οι βροχοπτώσεις, κλπ. Γιατί όλα αυτά αποτελούν να κύκλουν. Για παράδειγμα, αν έχω αυξημένη θερμοκρασία, η εξάγκληση είναι η ψηλότερη από τους ωκεάνους, δεν είναι από ότι να είναι η χαμηλότερη. Αυτό θα μου δώσει περισσότερες βροχοπτώσεις. Άρα, αμέσως αμέσως, όσοι πιστεύουν ότι, μιλάω τώρα σε παγκόσμιο επίπεδο, μιλάω τοπικά, στην Ελλήνη, στην Θεσσαλία, είτε θα γίνει ξέρω πως σάρπης, γενικά. Όταν έχω θερμές, υψηλές θερμοκρασίες, έτσι οι ψάρπεις είναι περισσότεροι, και επομένως, οι βροχοπτώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο πρέπει να είναι υψηλότερες. Άρα, αυτό που είχε περάσει στον πολλοί λαού, ότι άμα αυξηθεί η θερμοκρασία, θα γίνουμε σαχάρα, δεν ισχύει. Μπορεί να γίνει σαχάρα ένα κομμάτι, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο, οι ποσότητες είναι μεγαλύτερες. Πώς μεταβάλλεται η θερμοκρασία? Να, λοιπόν, πώς μεταβάλλεται η θερμοκρασία. Εδώ έχω ένα θερμογράφημα, των τελευταίων 140.000 ετών, για προσέγγιση. Εδώ είμαστε γύρω στους 140.000. Βλέπετε τη θερμοκρασία. Αυτή εδώ είναι η σημερινή μέση θερμοκρασία παγκόσμια της ατμόσφαιρας. Αυτή είναι. Πριν 140.000 χρόνια είχα εδώ τη θερμοκρασία. Και για αστρονομικούς λόγους η θερμοκρασία άρχισε να ανεβαίνει, να ανεβαίνει και φτάνει στο πικ, στο υψηλότερο σημείο, πότε γύρω στα 125.000 χρόνια πριν από σήμερα. Και πάλι για αστρονομικούς λόγους η θερμοκρασία άρχισε να κατεβαίνει, να ελαττώνεται. Και αυξομοιώνεται και σιγά σιγά φτάνουμε κάπου σε αυτό εδώ το σημείο, που μπορεί να πει κανένας είναι το χαμηλότερο. Έτσι σύμφωνα με αυτό το θερμογράφιο. Υπάρχουν κι άλλα θερμογραφίες, αλλά περίπου είναι αυτή η μεταβολεύτη. Αυτό του τύπου η μεταβολεύτη. Κάπου είναι πολύ σημαντικό, είναι γύρω στα 60 με 70.000 χρόνια πριν από σήμερα. Εμείς σήμερα αντεχόμαστε ότι ο Homo sapiens, ο Homo sapiens, δηλαδή το ίδιος μας, έφτασε στον ελλαδικό χώρο κάπου αυτή την περίοδο. Αργότερα έφτασε στην Ευρώπη. Γιατί αργότερα στην Ευρώπη, γιατί όπως θα σας δείξω σε ένα άλλο χάρτη, στην Ευρώπη την περίοδο αυτή είχα παγειτόνες, έφτασαν από το παγειτόν να έφτασαν μέχρι το Λονδίνο. Έτσι και τη Φραγκούρτι. Βορειότερα η Φραγκούρτι, ανώδωρο και λοιπά. Στη συνέχεια συνεχίζει, αυξομειώνει και φτάνουν πού? Φτάνουν γύρω στον 18.000 χρόνια, οπότε έχω τις χαμηλότερες θεοκρασίες, μέση παγκόσμια θεοκρασία της αρμόσφαιρας, που είναι περίπου ανάλογοι με αυτή που είχα γύρω στο 140 με 135.000 χρόνια εδώ. Και μετά άρχισε να ανεβαίνει η θερμοκρασία αυτή. Πώς άρχισε όμως να ανεβαίνει η θερμοκρασία αυτή, γιατί εδώ βέβαια η κλίμακα είναι μικρή. Πάμε λοιπόν εδώ. Να πει λοιπόν πώς άρχισε να μεταβάλλεται η θερμοκρασία στην περιοχή, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία. Γύρω στο 18.000, αυτή πάλι είναι η μέση θερμοκρασία που έχουμε εμείς σήμερα. Ήταν κάπου εδώ και μετά άρχισε να ανεβαίνει. Και κάπου εδώ γύρω στο 16.000 άρχισε να ανεβαίνει περισσότερο. Πιο γρήγορα. Και κάπου εδώ στο 14.000 άρχισε να ανεβαίνει απότομα. Και μετά από αυτό το ξέσπασμα άρχισε πάλι να ταπεινώνεται. Πάλι περιοδικά, καθώς βλέπετε. Και φτάνουμε εδώ που είναι πιο... ή λεγόμενη ένα διάστημα, ένα μικρό, νεότερης δριάδος. Young Dryas λέγεται διεθνός, είναι γνωστό. Αυτό το παγετόδες μεσοδιάστημα στην περίοδο που ανεβαίνει η θερμοκρασία μετά το 18.000. Και φτάνουμε κάπου εδώ πέρα, γύρω στο 64.000 π.Χ. περίπου αυτή την περίοδο, όπου έχω υψηλότερες θερμοκρασίες από ότι έχω σήμερα. Με βάση αυτό το γράφημα. Θα σας δείξω λοιπόν. Άρα, εδώ έχω τι? Η τελευταία μεσοπαγετόδης περίοδος. Εδώ αρχίζει πια η παγετόδης περίοδος μέχρι σε αυτό το σημείο και μετά αρχίζει να ανεβαίνει η θερμοκρασία και φτάνουμε εδώ που έχουμε το πί κύρο πριν από 6.000 χρόνια. Υπάρχουν βέβαια και άλλα γραφήματα, όπως αυτό εδώ. Δεν ξέρω αν διαβάζετε από εκεί. Δεν είναι δυστυχώς ευκαινή. Αλλά πιστέψτε με, αυτά είναι που σας λέω. Είναι μια ομάδα ενός αμερικάνου καθηγητή εδώ, που έχει δουλέψει στην κεντρική Γριναδία. Οι παλαιοθερμοκρασίες, για να προσδιορίσω ποια ήταν η θερμοκρασία στο παρελθόν, υπάρχουν διάφορες μέθοδοι. Μία από αυτές τις μέθοδους είναι η εξής. Κάνω μικροαναλύσεις των ιχνοστηχείων στο άτομο του οξυγόνου. Και το οξυγόνου έχει ισότοπα. Το οξυγόνου 18 και οξυγόνου 16. Η σχέση οξυγόνου 18-οξυγόνου 16 είναι συνάρτηση συνδέεται με τη θερμοκρασία που υπήρχε την εποχή που δημιουργήθηκε αυτό το οξυγόνου. Που είναι αυτό, έμεινε το οξυγόνου αυτό, βεβαίως έμεινε. Έμεινε για παρένωνα στα πολυθώματα. Αν πάρτε ένα κοχύλι, το κοχύλι είναι ανθρακτικό ασβέσθιο. Κυρίως, έχει κι άλλα βέβαια, δεν είναι μόνο. Το ανθρακτικό ασβέσθιο έχει οξυγόνου. Το οξυγόνου αυτό το αναλύω και βλέπω ποια είναι η σχέση οξυγόνου 18-οξυγόνου 16. Στις τέτοιες αναγκήσεις έχουν εκατομμύρια. Γιατί είναι αυτό που λέμε η εξέλιξη του παλαιοκλήματος. Στα πλαίσια της παλαιοκλήματολογίας. Πάμε τώρα στην Γριλανδία, μιας και είναι της μόδας η Γριλανδία. Τι κοντελέει παγετών στη Γριλανδία. Έχουμε ανισχύεις και καλά κάνουν και ανισχούμε, δεν αντιλέγω. Αλλά δεν είναι για πρώτη φορά αυτό. Θα σας δείξω για ποιον λόγο δεν είναι για πρώτη φορά. Τι κάνουμε. Γιατί υπάρχουν παγετόνες που έχουν πάχος δύο χιλιόμετρα. Σε ορισμένα σημεία. Ή κατά διάρκεια των παγετοδών περιόδων. Το πάχος των παγετόνων ήταν πάνω από τρία-τέσσερα χιλιόμετρα. Όπως συμβαίνει σε ορισμένα σημεία στην Ανταρκτική. Κάνουμε λοιπόν γεώτρηση. Πυρινοληπτικές γεώτρησης. Δηλαδή τι κάνω. Βάνω το γεωτρίπανο και παίρνω τον πάγο που κόβει μέσα. Βέβαια όλα αυτά θέλουν χρήματα πολλά. Γιατί πρέπει να πάρεις τον πάγο αυτόν. Να τον βάλεις και να τον βάλεις σε ψυγείο βέβαια. Για να διατηρηθεί να τον πάς στην Αμερική. Στον Τοχετλαμόντ ή σε άλλα ινστιτούτα. Και να κάνεις ανάληση. Και εκεί πρέπει να συντηρηθεί αυτός ο πυρίντας των παγετών. Όταν πέφτει το χιόνι παγιδεύονται φυσαλίδες αέρα. Αυτές λοιπόν οι φυσαλίδες αέρα υπάρχουν μέσα. Παίρνουμε λοιπόν και συγχρόνως επειδή οι ατμοσφαιρικά ρεύματα επάνω που υπάρχουν τα συστήματα κουβαλάνε μέσα διάφορους κόκκους μικρών οργανισμών ή τέφρας από υφέσια τα οποία εκκλήγνεται κάθε τόσο. Μπορούμε να πάρουμε αυτόν τον κόκκα και να τον χρονολογίσουμε. Άρα γνωρίζουμε επομένως αν πάρω μία στήλη παίρνω μία φυσαλίδα ξέρω αυτή η φυσαλίδα που βρίσκεται και αφού είναι εκεί μπορώ να πάρω το δείγμα να τον χρονολογίσω. Έχοντας κάνει τέτοιες προσπάθειες πολλές έχει βγει ο Άλεη, είναι μια μεγάλη ομάδα το 2000 δημοσίως αυτή εδώ την καμπύλη, το θερμογράφινο. Εδώ είναι 2.100 π.Χ. εδώ είναι 0, η γέννης του Χριστού και εδώ είναι μετά Χριστόν. Τι βλέπουμε λοιπόν? Βλέπουμε ότι γύρω στο 1200-1300 εδώ έχουμε ένα πικ. Εδώ είναι η θερμοκρασίας. Εδώ είναι 33-33 βαθμούς, 32-32 όσο ελαττώνεται η θερμοκρασία στην Γρηλανδία αντιλαμβάνει ότι αυξάνεται. Είναι μίον, δεν είναι σιν, είναι μίον. Άρα το 2000 είχαμε θερμοκρασίες εκεί στην κεντρική Γρηλανδία γύρω στους 31,2 μισ. Αυξάνεται η θερμοκρασία, βλέπετε περιοδικότητα πάλι και κάπου στο 1200 φτάνουμε σε αυτό εδώ. Δηλαδή έχω διαφορά θερμοκρασίας πάνω από δύο βαθμούς συγκριτικά με που είμαι εδώ. Πώς ονόμασε αυτό το θερμικό βέλτιστο? Το ονόμασε μηνοϊτικό θερμό διάστημα. Αυτός. Αμφιβάλλον είχε ήξερε η ιστορία. Δεν είναι βέβαια μηνοϊκή εποχή, είναι μη Κιναϊκή εποχή αλλά τούτου συγχωρούμε του Γάλλου, νομίζω. Δεν χρειάζεται, δεν πειράζει. Είναι πότε, 1200. Τι έχουμε το 1200 εμείς εδώ? Το 1200, γύρω από το 1200, 1300, 1200 έχουμε τη μη Κιναϊκή, το πικ της μη Κιναϊκής εποχής. Τροικός πόλεμος, Ηρακλής, Θησέας, Οδυσσέας, όλα αυτά έτσι, Δαναός και λοιπά, συνδέονται με εκείνη την εποχή. Προσέχτε, είμαστε οι Δαναοί. Λοιπόν, και τι γίνεται μετά, μετά αρχίζει να πέφτει η θερμοκρασία. Και κάπου εδώ, ελατώνεται, φτάνουμε και κάπου εδώ έχω ένα πικ πάλι. Πότε είναι αυτό, είναι γύρω στο 300, 200 και λοιπά. Και πώς το ονομάζει, ρωμαϊκό πικ. Είναι η εξάπλωση των Ρωμαίων την εποχή εκείνη. Έτσι, πάμε παραπέρα. Έχουμε πάλι εδώ και φτάνουμε πού εδώ, φτάνουμε στο 900 με 1000. Έχω άλλο ένα και πώς το ονομάζει αυτό, το ονομάζει μεσεωνικό βελτιστό. Η ψήθερμο. Και τι έγινε τότε, ποια είναι τα κοσμο ιστορικά γεγονότα που καλύπτουν, που εξελίσσονται στο ευρωπαϊκό χώρο. Είναι εξάπλωση των Βίκινγκς. Οι Βίκινγκς γιατί, γιατί είχαν υψηλές θερμοκρασίες. Άρα οι υψηλές θερμοκρασίες σημαίνει τι, σημαίνει ότι οι βόρειες χώρες απαλλάγησαν από τον Παγετόνα. Έτσι, από τους Πάγους, είχαν μεγάλη υποχώρηση των Πάγων. Και εξαπλώθηκαν και λένε ότι έφτασαν μέχρι την Αμερική. Γιατί έφτασαν τα Αμερικαία, μπορούσαν να φτάσουν πιο πριν. Εμείς είχαμε φτάσει πιο πριν και θα σας εξηγήσω γιατί, διότι απλούστατα οι Βίκινγκς δεν είχαν εξελιχθεί τόσο πολύ τότε. Δεν μπορούσαν να κατοικήσουν όπως μπορούσαν να κατοικήσουν στη Μεσόγειο. Γιατί η Μεσόγειο είναι απαλλαγμένη από αυτές τις χαμηλές θερμοκρασίες. Και φτάνουμε λοιπόν, που φτάνουμε, το 1850 που είναι σήμερα εδώ. Και βέβαια αυτό είναι το 1880. Βέβαια αυξάνεται η θερμοκρασία, αλλά καθώς βλέπετε ότι το σημερινό peak συγκριτικά με το μη Κιναϊκό, με το μη Νοϊκό, είναι χαμηλότερο από τι ήταν τότε υπόψη. Εδώ είναι διάφορα άλλα. Έχετε λοιπόν αυτό υπόψη. Εντάξει, η θερμοκρασία είναι αυτή. Τι επιπτώσεις όμως έχει αυτή η θερμοκρασία, δηλαδή είναι μόνο η θερμοκρασία. Αν δεν είναι μόνο η θερμοκρασία, οι επιπτώσεις είναι τεράστιες. Και πολύ σημαντικές. Καθοριστικές. Καθοριστικής σημασίας για την εξέλιξη, όχι της Ελλάδας, του Homo Sapiens γενικότερα, ως είδους, έτσι, ως είδος πάνω στη Γη. Είναι στην ατμόσφαιρα, είναι στους οκεανούς, είναι στην ξυρά. Εμείς δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με όλα αυτά, καθώς βλέπετε. Εδώ είναι η τροχεία... Ναι, να πω δύο κουβέντες. Γιατί συνδέεται η θερμοκρασία με την αθνοβολία του ήλιου και γιατί μεταβάλλεται. Μεταβάλλεται γιατί, διότι... η απόσταση μεταξύ της Γης και του ήλιου μεταβάλλεται. Και γιατί μεταβάλλεται? Μεταβάλλεται διότι ο άξονας της Γης, περιστροφής, μεταβάλλεται. Και αφού μεταβάλλεται, σημαίνει ότι και η απόσταση μεταβάλλεται. Και πώς μεταβάλλεται αυτή η περιστροφή? Μεταβάλλεται περιοδικά. Και η περιστροφή της Γης γύρω από τον ήλιο, μεταβάλλονται και αυτή. Και ποιες είναι αυτές οι συχνότητες που μεταβάλλονται? Η μία είναι γύρω στα 22 με 24 χιλιάδες χρόνια. Η άλλη είναι γύρω στα 44 χιλιάδες χρόνια. Και η άλλη είναι γύρω στα 100 χιλιάδες χρόνια. Αυτός ο συνδυασμός δείχνει ότι μεταβάλλεται η Γης πολύ σύνθετα. Όμως μεταβάλλεται περιοδικά. Να, λοιπόν, για ποιον λόγο έχω μεταβολή της εκνοβολίας. Και αφού έχω μεταβολή της αστρονομίας και έχω και μεταβολή της αρμοκρασίας. Αστρονομικά έπαιδε. Έτσι. Εμείς, λοιπόν, με τι θα ασχολούν το κύριο μας. Εμείς θα ασχοληθούμε κυρίως με τη μεταβολές της στάθμις της θάλασσας. Που είναι εδώ. Και που έχουν καθοριστικό λόγο από έξω. Στα τις ψυχρές περιόδους, δηλαδή παγετόνις περιόδους, έχουμε ταπείνωση της στάθμις της θάλασσας. Γιατί έχουμε ταπείνωση, γιατί. Διότι αυξάνεται η παγετόνις. Από πού θα πάρουν νερό την υγρή φάση, για να δεσμευθούν στη στερή φάση, από το μεγάλο, δεξαβηλή που είναι η λιλοκαίνη. Υπόψε ότι οι ποσότητες των υδράτων έχουν εκτιμήσει εδώ και 60 εκατομμύρια χρόνια, τουλάχιστον ίσως και περισσότερο, παραμένουν σταθερές πάνω στη γη, στην επιφάνεια της γης. Παραμένουν σταθερές και στην αυτές οι επιφάνειες. Το νερό στον πλανήτη μας, στις θερμοκρασίες που υπηγρατούν, το βρίσκουμε σε τρεις φάσεις. Σε υγρή φάση, στερή φάση και αέρια φάση. Το άκρησμα στερή, υγρή και αέρια είναι σταθερό. Τι αλλάζει? Αλλάζει η σχέση. Σταθερό προς υγρό, υγρό προς αέριο, αέριο προς σταθερό. Όταν ελατώνει τη θερμοκρασία, η στερή φάση αυξάνει. Όταν αυξάνει η θερμοκρασία, η υγρή φάση αυξάνει. Άρα, κατά της παγετώδης περίοδος, έχω δέσμευση εγώ πολλών ποσοτήτων εκατομμυρίων κυβικών χιλιομέτρων σε στερή φάση. Άρα, οι στάθμοι της θάλασσας θα χαμηλώνουν, ταπεινώνουν. Όταν αρχίζει η μεσοπαγετώδης περίοδος, τότε τίκονται οι παγετώδες, το νερό θα καταδίξει στους οκεανούς, άρα οι στάθμοι ανεβαίνουν. Συνέπια, ανάλογα με το τι συμβαίνει, επειδή το Αιγαίο Πέλαγος και η Μεσόγειο γενικότερα επικοινωνεί με την παγκόσμια θάλασσα, τον Ακλανικό Οκεανό, τότε οι μεταβολές στους οκεανούς έχουν επιπτώσεις, με καθυστέρηση βέβαια λίγο, στη Μεσόγειο και κατωχά και στο Αιγαίο Πέλαγος. Η σχέση αυτή είναι διαφορετική με τη σχέση που υπάρχει μεταξύ της μαύρης θάλασσας ή του εύξυνου πόντου και του Αιγαίου. Εκεί είναι άλλη η σχέση. Εκεί δεν εξαρτώνεται από την παγκόσμια θάλασσα ο εύξυνος πόντρος, ούτε η βαβτική. Είναι σημαντικά αυτά. Είναι ρόλ, είναι δύο περιοχές όπου οι Έλληνες είχαν φτάσει πολύ. Γύρω στο 2000 π.Χ. είχαν φτάσει σε αυτές τις περιοχές. Στην Άγκη είχαν φτάσει αργότερα. Αυτά όχι επειδή το λέω εγώ, αλλά επειδή τα λένε τα αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν βρει στη Σουηδία. Έτσι, και έχουν προλογηθεί. Πώς μεταβάλλεται τώρα η ΣΤΑΘΜΗ, έχει υπολογιστεί ότι γύρω στο 18.000 π.Χ. πριν, τότε δηλαδή που άρχισε να αυξάνει τη θερμοκρασία, έτσι, να αυξάνται. Σας είπατε μέχρι το 18.000 π.Χ. είχαμε τις χαμηλότερες. Άρχισε για αστρονομικούς λόγους να αυξάνται. Άρα τότε άρχιζαν να τύκονται οι παγετόνες. Πού ήταν η πάλασσα τότε? Γύρω στα 125 με 150 μέτρα αμυλόδο. Από τι είναι σήμερα. Και πώς άρχισε να ανεβαίνει με βάση όλες αυτές οι καμπύλες που έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα προϊδικά, πρέπει να αυξάνει σύμφωνα με αυτό εδώ τον πίνακα. Κάπου μεταξύ 18.000 π.Χ. η θάλασσα, η στάθμη της παγκόσμιας θάλασσας, από 125 μέτρα που τρίφθονταν, ανέβησε 115 μέτρα. Δηλαδή έχω αύξει κάπου 10 μέτρα. Μεταξύ 15.000 π.Χ. έφτασταν στα 94 μέτρα. Στα 73 μέτρα. Στο 12.000 π.Χ. ήταν γύρω στα 50 μέτρα χαμηλότερα. Πριν 12.000 χρόνια, δέκα χιλιάδες π.Χ. Κάπου στο 9.000 μ.Χ. είναι μήκος πέντε, δηλαδή το 7.000 α.Χ. αρχή της νερολυτικής εποχής. Και πάμε παρά πέρα. Πώς γίνεται η άνοδος στάθμης θάλασσας γύρω τα τελευταία 12.000 χιλιάδες χρόνια, βλέπετε. Εδώ είναι διάφορα γραφήματα της άνοδου της στάθμης. Είναι διάφορες απόψεις επιστημονικίας. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι από το 12.000 ανεβαίνει η στάθμη στάθμη. Συνεχώς και κάπου εδώ στο 6.000 π.Χ. περνάει τη σημερινή στάθμη που ήταν η υψηλότερη. Και γύρω στο 2.000 π.Χ. πριν από 3.000 χρόνια ήταν ακόμα υψηλότερη. Για αυτό αν δείτε κάποιες αρχαιολογικές μελέτες που έχουν γίνει από αρχαιολόγους σοβαρούς θα δείτε ότι για παράδειγμα στον άδειο η στάθμη της θάλασσας δεν είναι εκεί που βρίσκεται σήμερα είναι κοντά στην Τίριντσα. Πότε το 1200. Και το 1200 γύρω στο 1300 περίπου σε αυτή την περίοδο. Τι είναι τότε? Τότε δραστηροποίητο Ιρακλής. Τότε είναι που κατέστρεφε εξωλόδο και τελευταία ύδρα. Γιατί, διότι είχαν δημιουργηθεί βάρτι μπροστά. Ήταν πιο ψηλά η στάθμη της θάλασσας. Με όλα στη συνέχεια και όλο τον Ασία κλπ. Αυτή εδώ είναι περίπου. Η άνοδος της θάλασσας. Τα τελευταία δώδεκα χιλιάδες χρόνια. Ας δούμε λοιπόν τώρα πώς μεταβάλλεται η παλαιογεωγραφική εικόνα της οικοκυκλαντικής περιοχής κατά την ανωπαλαιολυθική, την μεσολυθική και την νεολυθική εποχή. Δηλαδή, ανωπαλαιολυθική από τώρα. Από τα 18 χιλιάδες που άρχισε να ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας μέχρι τις μέρες μας. Με βάση τα στοιχεία και λαμάντος υπόψη του ανάγτυφου του Πυθμένα υπάρχουν χάρτες που έχουμε, που βρίσκεται. Μα δίνει το ανάγτυφο. Είναι οι περίφημοι χάρτες του Αγγλικού Ναυαρχίου. Που υπάρχουν κι άλλες. Λαμάντος υπόψη, τη συμμετοχή των ισοστατικών κινήσεων και κατακόρυφες τεκτονικές μετατροπίσεις της σειράς κατασκευάστηκε μια σειρά από παλαιογεωγραφικούς χάρτες που είναι οι ακόλουθοι. Αυτή είναι η εικόνα που είχαμε πριν 18.000 χρόνια. Αυτή εδώ η ακτή με το κόκκινο είναι η σημερινή. Τι βλέπουμε λοιπόν? Στις κυκλάδες. Δεν υπήρχαν κυκλάδες στην εποχή εκείνη. Υπήρχαν νησιά. Άνδρος, Σύρος, Δήλος, Μίκονος. Όλα αυτά. Πάξους και λοιπά. Ήλιος, θύρα. Όλα αυτά ήταν ομένα σε ένα νησί που έφτάνε σχεδόν τη μισή Πελοπόννησο. Έτσι, το ένα τρίτο της Πελοποννήφου. Ομοίως, στην περιοχή εδώ της Σάμου, η Καρία, ήταν ομένη. Εδώ δεν υπήρχε ο κορινθιακός κόλπος. Γιατί, ούτε ο σαρωνικός σαρωνικός ήταν μια ξύρα. Ένας κάμπος. Ένας σαρωνικός κάμπος. Έτσι, ούτε υπήρχε ο πατραϊκός κόλπος. Άρα, εδώ ο κορινθιακός ήταν μια λίμνη. Παρά που ήταν η στάθμη της λίμνης και λοιπά. Επειδή είχαμε αψομοιώση θερμοκρασίας. Έχουμε κίγανε νερά. Αυτά είναι οι ειδικότερες μεταίτες που μπορούσαν εμείς. Και βέβαια εδώ βλέπουμε ότι δεν υπήρχε ο νότιος θεοϊκός. Δηλαδή, ένας κάτοικος εδώ, όπως θα δούμε και αργότερα από τη Ραφίνα, μπορούσαν να περάσουν το πόδι απέναντι στην Εύη. Εδώ λοιπόν τώρα, τι έχουμε πριν από 12.000 χρόνια. Αυτά ανέβηκαν. Ανέβηκαν και πολλές άρχισαν να διαμορφώνονται καινούργιες συστάδες νύσης. Εδώ για παράδειγμα, η Πάρο με την Άξιο, την Ίο, την Σίκινο και την Σίκιον ήταν ο ένας. Η Θήρια Λέου ήταν αρχαιοποριστή. Και η Βίλος με την Ίκωνο, ήταν και αυτή ενωμένη. Και θα σας πω γιατί είναι σημαντικό αυτό. Πάμε εδώ πέρα, βλέπουμε πώς εξελίσσεται. Δεν ξέρω βέβαια, είχα και ένα βίντεο να σας δείξω. Δεν ξέρω αν θα μπορέσει να δουλέψει εδώ το βίντεο. Τι βλέπουμε όμως εδώ. Εδώ βλέπουμε ότι πριν από 7.000 χρόνια, δηλαδή το 5000 π.Χ. η Βίλος με την Ίκωνο ήταν ακόμα ενωμένη. Τι λέει η μυθολογία μας. Η μυθολογία μας λέει ότι όταν ήταν έγιος η Λυτό, πήγε στη Βίλος και γέννησε. Αλλά η Βίλος δεν υπήρχε το 7.000. Άρα η Βιλτό πότε θα πρέπει να γέννησε τον Βίλτο με τον Απόλλονα. Αργότερα. Άρα αμέσως μπορούμε να χρονολογήσουμε και μυθολογικές αναφορές. Για να υπάρχει, για να πάει η Βιλτό στη Βίλο, σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει η Βίλος. Ο Απόλλονας ως θεός δεν μπορεί να έχει γεννηθεί πριν από τη γέννηση της Βίλου. Επίσης ο Ζωστήρας, εδώ ο Ζωστήρας που είναι στον Πουλιαρμένη. Γιατί ονομάστηκε Ζωστήρας, διότι απλούστατα και νικημένη η Λυτό. Την Ήρα που ήταν πάνω στον Ιμητό, έφευγε εκεί γιατί κυνηγούσε η Ήρα και ήταν ζηλόφτωνη η Ήρα. Κατάκοπη περίμενε να περάσει στη Βίλο, πήγε εκεί που είναι ο αστέρας της Βιλιαρμένης και κατάκοπη έλυσε το Ζωστήρα της και το άφησε πάνω. Και έκτοτε η περιοχή αυτή ονομάζεται Ζωστήρας. Ζωστήρας δεν μπορεί να υπάρχει πριν από 7.000 ετών, παλιότερα. Άρα η επίσκεψη της γητούς στην περιοχή πρέπει να είναι κάπου μεταξύ 7.000 και 6.000. Και θα σας δείξω ότι είναι πράγματα τα οποία δεν γνωρίζουμε ακόμα εμείς εδώ και εδώ. Γιατί μιλάμε για Λαγιολίσια, μιλάμε για κάτι τέτοιο. Όταν τα νησιά αυτά έχουν τα πολύ ωραία ονόματα, Απόδομ, Γητό και Άρτενης. Το ξέρετε? Ποιος το ξέρετε? Εκείνοι. Στα λιμανάκια της Βιλιαρμένης, απέναντα τα νησάκια αυτά, το ένα λέγεται Γητό, το άλλο λέγεται Άρτενης και το άλλο λέγεται Απόδομ. Εμείς, λοιπόν, τα έχουμε ξεχάσει. Προσέχετε. Τα έχουμε ξεχάσει. Αν πάτε όμως στη βόρεια θάλασσα, θα δείτε ότι έχουμε ένα, του πρίτυπα δουστάμε, ένα νησάκι. Νέα Βαρχόνηση. Επειδή έχει συμβάλλει το Μεράο πρίγκιψ αυτός, στον παγκόσμιο πολιτισμικό γύρο, είμαστε γι' αυτό το αναφιερώστο. Εμείς, ένα από αυτά τα νησιά, δεν θυμάμαι τώρα πιο απ' όλα, είτε Γητό λέγεται Άρτενης, είτε Απόδομ, το έχω ονομάσει Γαϊβλονίση. Έχουμε δώσει τη συμβολή του Γαϊβλάου στην εξέδειξη της ευθύνης. Πάμε τώρα εδώ. Βλέπουμε. Να λοιπόν πώς ήταν το 18.000 χρόνια. Ήταν εδώ, μίον 125. Δηλαδή ο κάτοικος που πάλι ο Αλλήνου, του προειστορικού Αλλήνου, έφευγε από εδώ πέρα. Δεν υπήρχε εδώ ούτε Έλληνα, ούτε Μεντόφιο, ούτε Σαλαμίνα, ούτε τίποτα. Πήγαινε με το πόδι εδώ, και εδώ υπήρχε μια λίμνη και υπήρχε κι άλλη μία λίμνη εδώ. Και εδώ κάπου, εδώ είναι ο Ημητός, γιατί εδώ είναι ο Κυφυσός, ο οποίος έφευγε και εδώ η μία λίμνη. Ακόμα δεν είχα, δυστυχώς, το χρόνο να σας δείξω. Υπήρχε μία μικρή αβαθής λίμνη, μία άλλη, ας το πούμε ένα έλεγος μεγάλο. Ναι, τι λέει όμως ο μύθος. Ο μύθος λέει ότι Έλληνα και Σαλαμίνα είναι κόρες του ποταμού Ασοπού. Που είναι ο Ασοπός ποταμός και γιατί δεν είναι του Κυφυσού ποταμού. Ο Ασοπός είναι ένα μικρό ρεματάκι που είναι σε αυτό το σημείο της Έλληνας. Ξέρετε για ποιον λόγο? Για τον εξής τον. Διότι τα νερά αυτού του Ασοπού έφευγαν εδώ, στον Παλαιοσαρωνικό. Την εποχή εκείνη δεν ήξεραν ότι η τύξη των παλιτών φέρνει νερά και γεμίζει, γεμίζει η θάδρος και ανεβαίνει. Αυτά, επειδή ήταν συγγρόνως και αυξημένες οι προβοκτώσεις, έφερνε πολλά νερά. Κάνει μελέτη εκεί και αποδεικνύει. Είχε πολλές προβοκτώσεις και πολλές παροχές. Έφερνε, λοιπόν, το νερό, το έριχνε μέσα στον Παλαιοσαρωνικό και γι' αυτό ανέβηκε ο Σαρωνικός. Αν ανεβαίνει ο Σαρωνικός, τότε διαμορφώνεται η Έγινη και στη συνέχεια η Σαλαμίνα. Ο Κυφυσός δεν έπεφται στον Παλαιοσαρωνικό, έπεφται μέσα σε αυτήν την λίμνη. Άρα, ο ασωπός είναι ο γεννήτορας τίνος της Έλληνας και της Σαλαμίνας. Και όχι μόνο αυτό, αλλά είναι και της Εύριος. Και έχουμε ένα ασωπό βιοβιωτικό ασωπό και έχουμε ένα άλλο ασωπό στην περιοχή της Λαμίας. Γιατί, διότι και εκεί έπεφταν μέσα στη θάλασσα, που ήταν κύπνη στη Διέμιζα, και διαμορφώθηκε πια η Έβδοια. Εδώ είναι συνοπτικά όδα. Αυτό ήταν ένα ωραίο βίντεο, δεν νομίζω πως. Θα σας πω όμως τώρα, βλέπετε εδώ πως ήταν η περιοχή. Άρα, έχει αλλάξει τρομερά η υπόθεση. Εσείς λοιπόν τώρα φανταστείτε ότι ζείτε εμείς εδώ ως κοινωνία, ζούμε σε αυτή εδώ την περιοχή. Δίπλα, ας πούμε, δίπλα στις όχθες του Κυφισού ποταμού, που κυλούσε κάπου εδώ πέρα. Ή σε κάποιο άλλο ρεματάκι. Γιατί εκεί έβρισκαν νερό, εκεί μπορούσαν να πιω νερό, εκεί μπορούσαν να κατεργήσω, εκεί. Και βρισκόμαστε γύρω στους 14.000 πριν από σήμερα, έτσι μια κοινωνία. Γιατί είμαστε τροφοσιλέκτες. Είμαστε τροφοσιλέκτες. Ακόμα. Και σιγά σιγά νιώθουμε. Η στάθμη της άλλης θα ανεβαίνει. Να ανεβαίνει η στάθμη της άλλης. Ανεβαίνει, ανεβαίνει, μια χρονιά, δυο χρονιά, πέντε. Όπως ξέρετε, ταχύτητα της ανόδου σε οριμένους περιόδους έφτασαν τα πέντε εκατοστά το χρόνο. Τέσσερα με πέντε εκατοστά. Συνήθως ήταν δύο με δυόμιση εκατοστά. Δηλαδή, σε δέκα χρόνια είναι πόσο από 25 μέχρι πενήντα εκατοστά. Σε είκοσι χρόνια είναι εντάμετο. Δηλαδή, αν είχατε σε κάποια γκαράζ εκεί τη λαμπορτζίνη σας, τι θα γινόταν στην παραλία, θα είναι έγκληστο. Και τι θα κάνατε εσείς στο πρώτο όροφο, στο δεύτερο όροφο, τι θα κάνατε. Θα υπόχαρνε, θα το πιστωγορούσατε συνεχώς. Αυτό δεν θα κάνατε. Θα το κάνουμε, δε θα το κάνουμε εκτός του. Εξανάχιστος. Νάποια είναι η εικόνα της Νότιες Αττικής με την Εύβοια. Εδώ είναι το Λάβριο, εδώ ήταν μια παλαιολίμνη που είχε πολύ νερό και παίρνεγες με το πόδι από εδώ στην Εύβοια. Και βέβαια ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας σιγά σιγά. Βέβαια ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας και βλέπετε εισέρχεται πλέον η θάλασσα. Και πάνω παραπέρα και φτάνουμε εδώ, αυτό είναι γύρω στο 13800 πριν από σήμερα και πάμε στη Μεσολυθική εποχή, δέκα με εννιά χιλιάδες και προχωράμε. Εδώ κάπου είναι ο Μαραθώνας, έτσι είναι ο Μαραθώνας. Προχωράμε, προχωράμε, βλέπετε ότι η Ματρόνησος είναι σήμερα, αν πάμε λίγο πιο πίσω θα δείτε ότι εδώ ήταν ενωμένη, έτσι. Η Ματρόνησος μέχρι πριν εννιά χιλιάδες χρόνια ήταν ενωμένη ακόμα με την Αττική. Προχωράμε και κάπου εδώ, νεολυθική εποχή, δηλαδή της αρχές της νεολυθικής εποχής περίπου και πάμε εδώ και βρίσκουμε, τι λεινόταν τώρα στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη λοιπόν είχαμε αυτή την κατάσταση. Βλέπετε εδώ πέρα, αυτή είναι η Σκανδιναβία, εκεί η Σουηδία, η Νοριβηγία, εδώ είναι η Μεγάλη Βρετανία, εδώ είναι το Λονδίνο, εδώ κάπου και λοιπά. Όλη αυτή εδώ η περιοχή είναι καγημένη από παγετόνους πριν 18.000 χρόνια. Και σιγά σιγά με την αύση της θερμοκρασίας υποχωρούν οι παγετόνους, έτσι. Πριν 18.000 χρόνια, εκεί που είναι κάτι αντίστοιχο που έχουμε σήμερα στην Ανταρκτική ή έχουμε στη βόρεια, στην Κεντρική και βόρεια η Λαδία. Σήμερα είναι αυτή η κατάσταση. Όμως και μπροστά από τους παγετόνες πάλι το έδαφος δεν είναι φιλόξενο, γιατί είναι τα πέρμαθρος τα λεγόμενα εδάφια. Είναι τα εδάφια που έχουμε σήμερα στην Τούνρα, που το καλοκαίρι, που το χειμώνα, δεν σπάνε με τίποτα. Και το καλοκαίρι τίκονται και δημιουργούνται αυτοί οι βάθη κλπ κλπ. Όσους ήθελαν να εξορίσουν στην παλιά Ρωσία έτσι ή στην καινούρια Σοβιεκία, τους έστρεναν εκεί. Ούτε φύλακες είχαν, ούτε τίποτα. Τους τάφουναν εκεί πέρα, άμα τολμούσαν να σε έφευγαν. Ήτε χειμώνας είναι, είτε καλοκαίρι, δεν μπορούν να φύγουν. Γιατί το καλοκαίρι είναι πολύ συμπυκνωμένο, είναι ένα μήνα. Βλέπετε τους λουλουδάκια που μέσα σε ένα μήνα τι κάνουν. Φυτρώνουν, ανθίζουν και πεθαίνουν. Σε ένα μήνα. Ανάλογα βέβαια είναι το γεωγραφικό πλάτος που βρίσκεται κανείς. Για να δούμε λοιπόν τώρα, ποια ήταν η κατάσταση στον ευρύτερο μεσογειακό χώρο και στο ελλαδικό χώρο. Για προσέχτε. Όταν οι παγετόνες ήταν λίγο έξω από τα προάστια του Λονδίνου, το μέτωπο των παγετόνων, τι θερμοκρασίες είχαμε εμείς εδώ. Οι θερμοκρασίες ήταν από 17 βαθμούς μέχρι 13 βαθμούς. Το βλέπετε. Θα μου πείτε στη Μεσόγειο. Να λοιπόν γιατί αναπτύχθηκαν αυτοί οι πολιτισμοί στην Ανατολή Μεσόγειο και δεν αναπτύχθηκαν που. Δεν αναπτύχθηκαν στην Κυριακή Ευρώπη ή στη Βόρεια Ευρώπη. Για να δούμε πώς κατανάστητευσαν οι πολιτισμοί αυτοί, όταν τι ετάξησαν οι παγετόνες. Σαν δίνω ένα γράφημα του 18 χιλιάδες. Εδώ. Εδώ βλέπετε μια γραμμή Β. Πριν 18 χιλιάδες, η δενδρότης βλάστηση ήταν αυτή εδώ η γραμμή. Δηλαδή βόρεια από αυτή εδώ τη γραμμή δεν υπήρχαν δέντρα. Υπήρχαν μόνο θάμνοι και λοιπά. Κάτι αντίστοιο που υπάρχει στη βόρεια πάνω από τα δάση που έχει η Σιβερία σήμερα. Όταν φτάσαμε στο 18 χιλιάδες, η δενδρότης βλάστηση έφτασε σε αυτό εδώ το σημείο. Βορειότερα από αυτό το σημείο σήμερα δεν υπάρχουν δέντρα. Άρα μεταξύ 18 χιλιάδες και 6 χιλιάδες που σας είπα, γιατί τότε έφτασε τη υψηλότερη δημοκρατία και σταμάτησε, σταθεροποιήθηκε, πρέπει να μετανάστευσαν όλα τα δέντρα, όχι ο έμπυος κόσμος, σιγά σιγά να μετανάστευσαν και να πήγε πού μέχρι σε αυτό το σημείο. Έτσι μπορεί να υπολογιστεί ακόμα και η ταχύτητα μετανάστευσης. Βεβαίως δεν είναι συνεχή, γιατί όπως σας είπα είναι αυξομοιώση και λοιπά. Άρα η μέση ταχύτητα είναι αυτή. Όταν λοιπόν θέλουμε να χτίσουμε τον ελληνικό προηστορικό πολιτισμό, να συσχετίσουμε μάλλον τον πολιτισμό με άλλους πολιτισμούς, θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόσης όλα αυτά τα στοιχεία. Το ερώτημα λοιπόν τώρα είναι έρχεται μόνο του. Τι είδους πολιτισμό μπορεί να αναπτυχθείς ολόκληρη στην Κεντική και βόρεια Ευρώπη, όταν, κατά τη μεγαλύτερο ερώτημα της Ανοπαλαιολιτικής εποχής, είναι ολοκληρωτικά κατημένη από παγιωτώνες, όταν θέλουμε να εμπνεύσουμε επομένως την ελληνική μυθολογία, ειστεύουμε ότι πρέπει να λάβουμε υπόση όλα αυτά, τώρα εδώ δεν φαίνεται. Αυτό είναι το γενναλογικό δέντρο των θεών. Πάμε λοιπόν λίγο πιο πέρα γιατί... Ελπίζω να μην σας κούρασε. Εμείς, λοιπόν, είμαστε οι κατοικοί, γύρω καθόμαστε, ζούμε στην περιοχή του Σαρωνικού Κάμπου ως τροφοσιλέκτες και συνειδητοποιούμε την άνοια της στάσης της θάλασσας. Ο Βόμος Άνθιεν, λοιπόν, της Ανοπαλαιολιτικής, μέχρι τη μεσολιτική εποχή, που ζούσε σε περιοχές όπου έχουν μια επίκληση, δηλαδή ένα πλημμυρικό καθεστώς σταθερό όμως, δεν είναι πλημμύρες που εξαιτίας βροχοπτώσαν εξαιρετικής έντασης βροχοπτώσεως, που ζούσε σε περιοχές υπό πλημμυρικό καθεστώς, ήταν το πρόβλημά της. Θα είναι το πρόβλημά της, έτσι δεν είναι. Μέχρι πρώτη μήνωση είμαστε μια χαρά. Τι γίνεται από εδώ και πέρα. Πίστευε, η δική μου άποψη αυτή είναι η ερμηνεία, από εδώ και πέρα είναι η δική μου ερμηνεία να εξηγούμε. Πίστευε ότι για όλες αυτές τις μεταβολές πρέπει να είσαν υπεύθυνοι κάποιοι πολύ ισχυροί θεοί. Κάποιοι κατσίωμους θεοί. Αλλά πολύ δυνατοί. Όπως είναι οι τιτάνες, οι γίγαντες κλπ. Γιατί όμως θεοί? Διότι μαζί με αυτούς, τα φυσικά αυτά φαινόμενα, δεν τιμωρούν μόνος τους απλούς ανθρώπους, τιμωρούν και τους ακόμα και τους αρχηγούς, τους πιο δυνατούς της φυλής, της ράτσας. Άρα είναι κάτι υπερφυσικό. Αυτοί οι κακοί λοιπόν θεοί, κάτι προσωπική μου άποψη, δραστηριοποιήθηκαν καθόλου τη διάρκεια των κλιματικών μεταβολών, δηλαδή μεταξύ του 18.000 και του 6.000 πριν από σήμερα. Οπότε έχω το κλιματικό όπιμι του Ολοκέντ, όπου σταθεροποιούνται. Εκεί σταθεροποιήθηκαν. Κατά την ίδια περίοδο όμως, ο παντολυφικός κάτοικος του υγειακού χώρου πρέπει μοιραία, η δική μου άποψη θα φοβήθηκε και από το φόβο του, θα πρέπει να προσευχήθηκε κάπου. Ποιοι είναι αυτοί οι θεοί? Είναι οι καλοί θεοί, οι προστάτες του. Και ποιοι πρέπει να είναι αυτοί? Είναι οι θεοί της τέταρτη γωνιά, προσέχει. Το γάος, τον υπάρχει. Τι είναι μετά? Η γέα. Που είναι η γέα, είναι η θεότητα αυτή, από την οποία προέρχονται τα πάντα. Και γεννάει τον ουρανό. Γέα και ο ουρανός, ο ουρανός είναι η δεύτερη γενιά, μας δίνουν και η τρίτη γενιά. Ποια είναι η τρίτη γενιά? Οι τιτάνες, οι γίγαντες, οι εκατόχυρες, είναι όλες αυτές. Οι φυσικές δυνάμεις που υπάρχουν. Και από τις φυσικές αυτές δυνάμεις δημιουργείται η τέταρτη γενιά. Οι θεοί αυτοί που έρχονται να βοηθήσουν τον άνθρωπο. Και δεν είναι οι δώδεκα θεοί, είναι οι έξι θεοί μόνοι. Προσέχτε, ποιοι είναι? Είναι ο Δίας, ο Ποσειδόνας, ο Άδης, η Ιρα, η Άπτεμις και η Δήμητρα. Αυτοί είναι της τρίτης, της τέταρτης γενιάς. Οι υπόλοιποι είναι μεταγενέστερες γενιές. Ο ύφεστος για παράδειγμα, είναι μεταγενέστερη γενιά. Δεν το χρειάζονταν τον ύφεστο. Το 11.000 π.Χ. από σήμερα, τι να το κάνουμε. Δεν χρησιμοποιούσαν μέταλλα. Ο ύφεστος χρειάζεται να προστατεύσει ή να δείξει στον άνθρωπο πώς επεξεργάζονται το μέταλλο. Αυτό, το χαλκό, σε πρώτη φάση. Ο Άδης εμπλέκεται όταν έχουμε κοινωνίες φτιαρμένες που αντιπαρατείται το ένα με το άλλο. Ή ο Ερμής, θα πρέπει να αυτηθεί ένα εμπόριο. Ή να αυτηθεί μια τέχνη, η μουσική. Τότε χρειάζομαι ένα θεό που θα βοηθήσει τον άνθρωπο να έτσι επαφεί με τη μουσική κλπ. Και πάντως. Μετά την κλιματική σταθεροποίηση, δηλαδή έξι χιλιάδες και τέσσερα, μέχρι τότε ο Κρόνος έκανε τα πάντα. Ήτανε ο αρχηγός των Τιτάνων. Κάποια στιγμή, όμως, σταμάτησε να έρθει η στάθμη της άλλης. Γιατί σταμάτησε, διότι απλώς ήταν με την προσευχή των φωσιλεκτών που είχαν αναπτυχθεί. Ήρθε ένας θεός και τους παραμέρισε. Και ποιος είναι αυτός ο Κασιδόνας. Δηλαδή γίνεται μία αντικατάσταση. Και πώς περιγράφεται αυτή η αντικατάσταση μέσα στην ελληνική μεθολογία. Μα η Τιτανομαχία και η Γιγαντομαχία τι είναι. Υπήθηκαν. Υπήθηκαν οι Τιτάνες και οι Γιγαντες. Και μπαίνει μέσα στο προσκύνιο η τέταρτη γενιά. Και είναι έτσι οι πρώτοι θεοί που συμπληρώνονται συγκασιά και γίνονται δώδεκα θεοί. Να λοιπόν πώς γίνεται αυτή η αντικατάσταση. Και βέβαια οι δώδεκα θεοί μετακινούν την κατοίκησή τους στον Όλυμπο. Γιατί στον Όλυμπο. Στον Όλυμπο είναι ο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας όπου από εκεί μπορεί να δει κανένας μέχρι και την Κρήτη λέει. Βλέπεις τα πάντα. Ελέγχεις τα πάντα. Εδώ λοιπόν έχουμε το γράφημα αυτό των 18.000 ετών. Όπου από εδώ βλέπετε μόλις αφήσει να ανεβαίνει αυτό ανεβαίνει και η σταθμή. Αρχίζουν να δημιουργούνται οι θεοί Τιτάνες και οι Γιγαντες. Οι οποίοι συνεχίζουν μέχρι αυτό εδώ το σημείο. Συνεχίζουν βέβαια μέχρι αυτό εδώ το σημείο. Παράλληλα είναι οι θεοί οι άλλοι. Και βέβαια σιγά σιγά εξελιθόμενη η κοινωνία προσθέτει συνεχώς όπου φτάνουν μέχρι μούσες κλπ κλπ. Αυτά όσον αφορά το κλίμα, τη θάνασσα, τις ακτογραμμές κλπ. Τι γινόταν τότε στον Ιμητό, πότε δημιουργήθηκαν οι κλικιάδες στις πλαγιές του Ιμητού, πότε διαμορφώθηκε ο κλειφισός, πότε ο Ιησός κλπ κλπ. Αυτός είναι και ο λόγος γιατί, που τα έχουν μια εξέλιξη. Τι είναι θεοί όμως από τα βουνά. Αναφέρετε στη Θεογονία, δεν είναι όμως θεότητες, δεν τιμάται κανένα βουνό. Τιμάται όμως οι ποταμοί. Γιατί? Γιατί οι ποταμοί παίζουν καθοριστικό ρόλο με τις πλημμύρες. Έτσι, επειδή μεταφέρον οι ποταμοί χρησιμοποιούνται και για να είναι πλωτοί. Και δεν είναι μόνο, είναι ο νύλος. Για παράδειγμα, στην Ελληνική Θεογονία, στους ποταμούς της τέταρτης γενιάς, αναφέρεται και ο νύλος. Γιατί, διότι είχα φτάσει ήδη έγινε στην Ελληνική Θεογονία. Αυτός είναι ο Ελληνικός εδώ, κλπ. Αυτοί λοιπόν είναι οι θεοί. Τους θεούς αυτούς, τους έχουμε πραγματικά. Και τι δεν τους έχουμε, σούρι. Ανήθικους, πανίαρους. Ό,τι θέλετε. Και τι δεν έχουμε. Θα μου επιτρέψω όμως τώρα, κι αν είναι φιλόδογοι εδώ να παρακολουθήσουν, θα ήθελα μόνο φως να μου δώσετε για να διαβάσω κάτι. Και να μου πείτε, σας παρακαλώ, εάν έχω δίκιο, σ' αυτό που θα σας διαβάσω και μαζί θα προβληματιστούμε. Και μαζί θα προβληματιστούμε και για το Παιδαγωγικό μας Ιστητούτο. Και αν είναι κάποιος από το Υπουργείο Παιδείας, παρακαλώ να το ακούσει. Όλοι έχουν διαβάσει τον όνειρο, είναι αυτός εδώ. Το έχω πάρει, είναι το σχολικό. Στην περίφημη, ωραία μετάφραση του Μαρωνίου. Όταν πάτε σπίτι σας θα ήθελα να το κοιτάξετε κι εσείς. Είναι η ραψωδία Α από το 15' μέχρι το 80' περίπου. Πώς μας το έχουν δώσει στο σχολείο και πώς νομίζω εγώ ότι είναι. Λέει λοιπόν σε 16' ξεκινάμε. «Μόνον εκείνον που τον πέδευε πόθος διπλός του γυρισμού και της γυναίκας του, τον έκρυβε κοντά της μίαν με ράγιος, η Καλιψώ. Φεάσε μη και αρχοντική, στις θολωτές σπηλιές της, γιατί τον ήθελε δικό της άντρας». Πάμε παραπέρα. Ωστόσο τώρα τον συμπαθούσαν οι θεοί που όλοι, εκτός του Ποσφυδών. Αυτός σφοδρό κρεμούσε το θυμό του πάνω στο θεϊκό Οδυσσέα, πρωτού πατήσει της πατρίδας τους το χώμα του. Εκείνον όμως τον καιρό, προσέχτετον στο, ο Ποσυδώνας είχε ταξιδέψει στους μακρινούς αιθείοπες. Οι αιθείοπες στις δύο άκρες του κόσμου μοιασμένοι, μισή από όπου ο ήλιος βασιλεύει, μισή από όπου ο ήλιος ανατέλλει. Πήγε να πάρει μέρος στη θυσία μιαν εκατόνδυ με τάβρους και κρυάδι, και τώρα εφραίνοντας στις τάβλες καθισμένους. Και συνεχίζει. «Τότε συνάχτηκαν οι υπόλοιποι θεοί στου Ολιμπουδία το Παλάκι, όπου εκείνος πρώτος πήρε τον λόγο, ο Πατέρας ανθρώπων και θεών. Στο νου του φέρνοντας θυμήθηκε τον φιμισμένο Έγιστο, που τον θανάτωσε ο ξακουστός ορέστης, γιος του αγαμένου» κλπ. Πάμε παραπέρα που λέει «Δεν τα διαβάζω όλα, σπίτι σας όμως αξίζει να το διαβάσετε». «Εμένα όμως, λέει η Αθηνά, εμένα όμως για τον Οδυσσέα που λέγεται η καρδιά μου, γενναίος αλλά δίσμυρος, να βασανίσετε με τόσα πάθη από τους δικούς του χωρισμένος, σε περίβρεκτο νησί, στον ομφαλό οπωδένε της θάλασσας». Πώς θα μπορούσα εγώ να διδημαίσω το θεϊκό Οδυσσέα που ξεχωρίζει η γνώση του από τους υπόλοιπους θεούς του. Αυτά λέει ο Δίας στην Αθηνά, που του λέγε διάφορα εκεί. Τους άλλους τους ξεπέρασε όσους προσφέρονται στους αθάνατους και κατέχουν το πλατείο ουρανό. Όχι εγώ, όπως ειδών, της γης κυρίαχος αυτός οργίστηκε εναντίον του, και λέει η Αθηνά, τώρα ωστόσο όλοι εμείς είναι καιρός τον ώσο του να στοχαστούμε το πως θα επιστρέψει κλπ. Τι λέει τώρα, τι είναι όλα αυτά που λένε. Αυτά τα ερμηνεύουν ο Δίας εκεί είπε στην Αθηνά κλπ κλπ. Πολύ ωραία. Ποια είναι η ιστορία αυτή. Η ιστορία είναι η εξής. Η Αθηνά αγαπούσε τον, εκτιμούσε πολύ τον Οδυσσέρι και παρακαλούσε τον Δία, τον Δία τον παρακαλούσε να φροντίσει εκεί πέρα. Παρακαλούσε λοιπόν τον Δία, λέει η πατέρα μου, βόρτισε αδερφή μου τον Οδυσσέρι, αδερφή μου με έχει σκάσει. Είδε και από είπε ο Δίας συγκαλεί σε σύστηψη, σε συνεδρίαση τους θεούς. Δηλαδή ο Δίας ο πατέρας θεών και ανθρώπων συγκαλεί τους θεούς του Οδύμπου να συνεδριάσουν στο παλάτι του επάνω. Και πραγματικά μαζεύονται όλοι οι θεοί. Εκτός από το ποσοί τώρα που είγαμε και θα δούμε γιατί είναι σημαντικό και αυτό που αναφέρει ο Οδυσσέρι. Συγκεντρώθηκαν γιατί. Για να συζητήσουν και να συναποφασίσουν για την τύχη ενός φνητού. Όταν θέλουμε εμείς σήμερα να συζητήσουμε και να συναποφασίσουμε, τι κάνει ο Πρόεδρος της Βουλής των κρετών της Δυτικής Ευρώπης? Συγκαλεί τους βουλευτές. Γιατί? Για να συζητήσουν και να συναποφασίσουν για την τύχη των δημοκριμών των φνητών. Δηλαδή οι δημοκρατικές διαδικασίες όχι ως πολίτευμα. Πού ξεκίνησαν στον Όλυμπος? Από αυτούς τους παμίαρους θεούς. Έρχεται λοιπόν η Αθήνα και εφαρμόζει το δημοκρατικό σύστημα. Αν δεν το εφαρμόζει και σωστά, μισό το εφαρμόζει. Γιατί? Διότι στη βουλή του Ολύμπου, στους θεούς του Ολύμπου, υπήρχαν έξι άνδρες και έξι γυναίκες θεοί. Το δημοκρατικό πολίτευμα της Αθήνας ήταν μόνον άνδρες. Και δεν φτάνει αυτό. Προσέχτε, οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου, οι δώδεκα θεοί είναι έξι θεές και έξι θεοί. Υπήρχε αυτό που αγωνίζονται σήμερα όλες τις δημοκρατικές, την ποσόστοση που λένε. Προσέχτε. Fifty-fifty. Ξέρετε πότε πήραν δικαίωμα ψήφους στην Ελβετία οι Ελβετήδες? Τη δεκαετία του 60, νομίζω. Κάπου εκεί πέρα. Προσέχτε το. Η ποσόστοση. Αυτά λοιπόν που γίνονταν στον Όλυμπο. Την εποχή του Οδυσσέα, την εποχή του Οδυσσέα, η σύγχρονη δυτική κοινωνία τα εφάγμασε και έφταγε σαν. Γιατί ναι, μέν' έχει ψήφο γυναίκα, αλλά δεν είναι ποσόστοση 50-50. Το αντιλαμβάνεστε. Ακούν λοιπόν τους θεούς τους, δεν είναι πανείαρι. Αυτά όλα δεν μας τα λένε στο σχολείο. Το αντιλαμβάνεστε. Καταλάβατε γιατί. Ποιος έφτιαξε τους θεούς. Οι θεοί. Δεν έχουν έφτιαξε απ' έξω, η γέ τους έφτιαξε. Δηλαδή ποιοι τους φτιάξαμε. Οι ιερείς, αυτοί που καθιέρωσαν ουσιαστικά αυτό το 12 θεό, δημιούργησαν τους θεούς. Δηλαδή τι είναι. Είναι ένα φαντασιακό ουσιαστικά δημιούργημα του ανθρώπου, του κατοίκου του αγιακού και περιαγιακού χώρου που ήρθε ως αποτέλεσμα των φυσικογελογικών διαργασιών που δημιουργήθηκαν και το φόβο που δημιουργήθηκε στον άνθρωπο. Οι ιερείς όμως αυτοί έδωσαν τέτοιες ιδιότητες τους θεούς ώστε να γίνουν πρότυπο για τον άνθρωπο. Ακόμα εμείς σήμερα δεν έχουμε φτάσει σε αυτό το συγείο. Αυτά λοιπόν ήθελα να σας πω και σας ευχαριστώ πολύ που μαθήσατε. Ερωτήσεις, ελάτε. Ευχαριστώ. Κυριακοφόρατα. Συγχαρηστική η μιλία σας. Θέλω να σας ρωτήσω το εξής πάνω σε αυτά που λέτε. Πότε περίπου θυμόστε προθετούσατε τη μονομαρχία Ποσειδώνος και Αθηνάς. Γιατί όπως δεν καταλαβαίνω εγώ και βάσει αυτά που λέτε και σκέφτομαι χρόνια. Ποια θεά ποιος το ώστε θα αναλάβει την Αθήνα. Και όμως Ποσειδώνε είχε τη θάλασσα έφερε το άλογο και τα άλλη. Το άλογο είδε Αθηνά την ελιά και επεκράτησε η Αθηνά. Βάσει αυτό που λέτε σημαίνει ότι υπεχώρησαν τα νερά και έρτησε η καλλιέργεια της ελιάς. Κάπως έτσι δεν είναι το λοιπόν. Η ελιά υπάρχει εδώ και πέγητες χρόνια. Όχι, αλλά λέω στα μπαραχά των Αθηνών. Ναι, στην περίπτωση Πατήτης. Πότε υπεχώρησε, ήταν με τη Σαμοθράκη όχι. Δεν έχει καμία σχέση αυτό. Εδώ κάτι συνέβη δεν το έχω ασκοδηθεί με το συγκεκριμένο θέμα. Η ελιά πάντως στον Αιγιακό χώρο και από μένα σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχει ως ολέα Ευρωπαία όπως λέγεται. Έχουν βρεθεί φύλλα στις λάβες της Σαντορίνης. Αλλά όχι στις τελευταίες λάβες. Λάβες παλαιότερες, δηλαδή εδώ και 50.000 χρόνια περίπου. Είναι εντιληκόφιτο η ελιά. Πότε έγινε αυτό? Φαντάζομαι ότι θα πρέπει να έγινε μετά το 6.000 χρόνια. Γιατί και η Αθηνά δεν είναι από την τρίτη γενιά. Επάγεται σε μια επόμενη γενιά. Είναι τότε που είχε συγκροτηθεί μια κοινωνία. Τότε που είχε αρχίσει να προβληματίζεται η κοινωνία ολόκληρη. Δηλαδή εγώ το θεωρώ ότι θα είναι κάπου στην εποχή του Χαλκού κάπου 5-6.000. Οπωσδήποτε πρέπει να έχει σταθεροποιηθεί το κλίμα. Δηλαδή μετά το 6.000. Τώρα ακόμα τότε ακριβώς, δεν ξέρω, θέλει ίσως μια κάποιου άλλου είδους προσέγγιση. Δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα. Παρακαλώ. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ κύριε καθηγητά για όλα αυτά που μας λέτε. Θα ήθελα να σας θυμίσω ότι οι πάρα πολλοί συναδελφοί καθηγητές δικοί σας ασχολούνται με τη μελέτη των αρχαίων συγγραφέων και έχουν κάνει καταπληκτικές μελέτες. Σας θυμίζω τη μελέτη του κυρίου Παπαμαρινόπουλου, που βρήκε ακριβώς πότε σκοτώθηκε ο Πάτροκλος και πότε γύρισε ο Οδυσσέας. Επομένως ο Όμηρος δεν μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που πέρασε, που εμφανίστηκε μετά 400 χρόνια από τα γεγονότα αυτά, γιατί όταν περιγράφει με τόση ακρίβια αστρονομικά φαινόμενα, που αποδεικνύονταν αληθινά, δεν μπορεί ο Όμηρος να μην ήταν επίκαιρος των γεγονότων. Δεν ξέρω ποιος είναι, δεν έχει σημασία, αλλά θα ήταν πολύ σπουδαία να ακούσουν και όλοι οι φίλοι μας εδώ στον Άλλημο, όλοι οι συγκατοικοί μας εδώ στο ΠΑΕΤΣ, οι συμπολίδες μας, μια διάλεξη του κ. Μαγνινόπουλου. Συγκεκριμένα, για να θυμάμαι το γεγονός, γύρισε ο Οδυσσέας, παραμονή του Αγίου Δημητριού, 25 Οκτωβρίου του 2008, του 1208. Θα λέω έτσι για να το θυμάμαι. Του 2007, εν πάση περιπτώσει έπεσα λίγο έξω. Είναι πολύ σπουδαία αυτή η προσπάθεια που κάνετε και οι στριλατοί και τους νέους να ασχοληθούν σ' αυτούς τους τομείς. Και σας ευχαριστούμε πάρα πολύ γιατί σας είστε πρωτοπόρος σε αυτό το θέμα. Ναι, ευχαριστώ πάρα πολύ. Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Πυρολογικής Συνταρίας. Και παρακαλώ, καλό θα είναι να εγκαλέσετε και τους πυρολογικοί και τον κ. Παπαραδενάπουλο, ο οποίος δεν ξέρω πως θα μπορούσε να είναι εδώ. Ναι, είναι γεγονός μια ομάδα τώρα τελευταία από το Παραδενείο της Αθήνας και της Πάτρας, που έχουν προσπαθήσει με βάση αστρονομικές αναφορές που δίδονται στο Νόμγρο κλπ, να υπολογίσουν με βάση της εκλήψης του ηλίου που έχουν καταγραφεί και έχουν μεδετηθεί και μέσα σε ένα πλαίσιο που έχει βγάνει η ΝΑΣΑ σχετικά με τις παλιές, με τις κατά την αρχαιότητα εκλήψη του ηλίου. Έχουν πει ότι ο τροικός πόδος πρέπει να είναι μεταξύ 2007, 1227 μέχρι 1217. Και επομένως αυτή όλη η σύσκεψη που έγινε εδώ πρέπει να έγινε 10 χρόνια μετά, άρα πρέπει να έγινε κάπου την άγγιξη ή το καλοκαίρι του 1207. Βεβαίως αυτά με κάθε επιφύλαξη, αλλά χειμώνα δεν μπορούσαν να συγκεντρωθείν πάνω στον Όλυμπο γιατί έχει και κάτι χιόνια εκεί, κάνουν σκύλες. Αλλά θα έπρεπε να είναι καλοκαίρι. Κάπου εκεί είναι μια πραγματικά σοβαρή προσπάθεια προσέγγισης, χρονολόγησης των περιγραφών που γίνεται, που δίνεται στην ελληνική μυθολογία και η ελληνική μυθολογία βέβαια είναι και ο Όμυδος μέσα, ο οποίος βέβαια αν το καταδοξετάσεις δεν είναι μόνο παραμύθια. Γιατί, διότι για παράδειγμα, την επόμενη διάλεψη που θα γίνει την επόμενη Δευτέρα θα μιλήσουμε για τον Ιρακλή και πως ο ιαρτητής έφτασε, πρέπει να έφτασε μέχρι τον Καναδά. Για να φτάσει στον Καναδά. Αυτά όχι βέβαια, προσέχτε τώρα, ξέρω τι μπορεί να λέτε. Αυτές είναι φαντασίες του Μαριλάκου που κάθεται εδώ πέρα και λέει αυτά. Είναι ο Πλούταχος. Θα σας διαβάσω τον Πλούταχο. Να μου έρθετε με ένα άτλαντα στο χέρι μεθαύριο, έτσι, ένα άτλαντα γεωγραφικό μαθητικό, θα διαβάζω εγώ τον Πλούταχο και θα μου λέτε, θα βλέπετε εσείς, θα παρακολουθείτε στο χάρτη, το διποδικό των ανδρών και των αυτόν του Ιρακλή, έτσι. Έφτασε για να φτάσει εκεί, πρέπει να έχει χρησιμοποιήσει πια τα ρέγματα, τα οκεάνια ρέγματα. Τα οκεάνια ρέγματα, εάν δεν έχει αποκατασταθεί το σημερινό πληματικό καθεστώς, δεν υπήρχαν, από ένα σημείο και μετά, πως έφτασε εκεί που λέει ο Πλούταχος. Άρα όλα αυτά πάνε μαζί. Καταλάβω Μουδησία, δεν μπορούσε να διασχίσει και να πάει απέναντι στην Αμερική, για αυτούς που πιστεύουν, όλοι εδώ πιστεύουν ότι έμεινε μόνο, πως το λένε, στη Μεσόλου. Μα ο Πλούταχος του Ιρακλή, δηλαδή, πενήντα χρόνια τουλάχιστον πριν από τον Οδυσσέα, είχε εργεί έξω Ιράκη και Στύλας. Ήταν Ιρακης, λοιπόν, είχε την περίεργεια, όπως ήταν ο Οδυσσέας, να πάνε δει της Ιρακλής, η άγνωστη περιοχή ήταν αυτή η Ιρακλη Στύλας. Την ήξερα, είναι σκασιτερίδες νήσους. Έπαιρναν κάτι το κασίτερο από τη Νότια Βουαλία, στην Ανδία. Είναι γνωστά αυτά. Και αν ανοίξετε ένα χάρτη, πηγαίνετε στο ίντερνετ και κοιτάξτε μέσα, Φαραός νήσου. Το θητικότατο νησί λέγονται Μυκίνες, σήμερα. Έχουν και χαρτός με όλα, πήγετε μέσα στο ίντερνετ και βάζετε Φαραός νησί. Το θητικότατο νησί είναι Μυκίνες. Και ποιος τώρα είναι? Σκανδιναβή. Όλα τα άλλα είναι σκανδιναβικά. Αυτό μέχρι σήμερα. Υπήρχαν σε όλος αυτός ο Οικιανήτ, δεν μπορούσε να έχει γίνει πριν από το 4000 π.Χ. γιατί, διότι οι χρηματικές ειδικές ήταν τέτοιες που δεν ευνοούσαν την αυσηπλογία. Καλησπέρα σας. Θα ήθελα να ρωτήσω, εάν δεν είναι εκτός θεαματός, αν έχετε κάτι να μας πείτε για τους προσέλληνες τους Αρκάδες. Για τους προσέλληνες τους Αρκάδες. Τώρα, επειδή μιλάμε για τόσο παλιά χρόνια, γι' αυτό. Από την Αρκαδία, σωστά. Όχι, ακριβώς, κοντά. Οι Ευρώποι όλοι, ακόμα και τα ονόματα, είναι ο λίγων Διωτή και ο λίγων Αρκάδας. Όλοι. Δεν νοιάζεις. Μπορεί να φανταστείτε ότι Βαββαρία, για παράδειγμα, Βαββαρία, Βολυμία, Χάρτς, Ραϊν, Ραϊν, Φάτς, Ραϊντάν Φάτς, και όλα αυτά συνδέονται με Αρκαδία και Βιωτία. Αυτό. Δεν νομίζω ότι όπως είναι φαντασία. Οι προσέλνιοι είναι πολύ παλιοί. Πολύ παλιοί. Εντάξει. Όμως, προσέχτε, ο Ευανδρός, πριν από τον Τουρκικό Πολόμιο, γύρω στο αρχαίο 1300 κάπου εκεί πέρα, πήρε Αρκάδας και έφυγε και πήγε πού? Στη Ρώμη. Και εγκαταστάθηκε σε, τότε δεν υπήρχε Ρώμη ακόμα, η Ρώμη, μιλάμε 1400. Είναι μέσα του 8ου αιώνα π.Χ. και εγκαταστάθηκε σε ένα λόφος. Ο λόφος αυτός, επειδή ο Ευανδρός είναι από το Παλάντιο, δεν ξέρω το χωριό Παλάντιο πόσοι το ξέρουν, το Παλάντιο πήρε λοιπόν και εκεί που εγκαταστάθηκε, το ονόμασε Παλάντιο. Πέρασαν τα χρόνια, έγινε μια παραφθορά του ονόματος Παλάντιο και έγινε Παλατίνο. Είναι ο λόφος Παλατίνο δίπλα στο κολοσέο που είναι εκεί που κάθονταν οι αυτοκράτορες. Το Παλατίνο, από το Παλατίνο, επειδή εκεί έμειναν αυτοκράτορες, καταλήξαν στο Παλάτιο. Το Παλάτιο είναι από το Παλάτιο. Φεύγονται λοιπόν πιέντος ο Ιούλιος ο Κέσαρας το 1952 π.Χ. που έκανε τη μάθη του Μεγάλη Κύμη στην Αλήσια Ρεή, στην Αλυσία, την οποία θα σας δείξω, πριν να πω έναν δευτέρα, ότι την έξιζε τη θεμελιώσου Ιαρής, έτσι και θα σας αποδείξω για ποιον λόγο. Λοιπόν, έφυγαν πήγαν εκεί και από το Παλατίνο έγινε Παλάτ, εξού και Παλατινάτο για τους Άγγλους, και έγινε η λέξη Παλτς. Παλτς, P-A-L-Z. Αυτό έγινε στη συνέχεια Φαλτς. Στη Γερμανία, λοιπόν, υπάρχει η λέξη Φαλτς που προέρχεται από το Παλατίνο και το Παλατινό. Και αυτό προέρχεται από το Παλάντιο, προσέχετε. Το Παλτς, έχουμε Unterpfalz που είναι στο Ρέινγλαντ, στο Ρήνω και υπάρχει Oberpfalz, που είναι στη Βορειο-Ερνατολική Γερμανία, στο Ρέγγλβουρ κοντά. Το Παλτς αυτό, έχουμε έρθει στο σημείο, να είναι ένας πύργος όπου μέσα έχει ένα παλάτι, στο οποίο κατοικούν ουσιαστικά όταν μετακινούνται οι βασιλιάδες ή οι ευγενείς και με έπαιναν σε αυτά τα πανδοχεία της εποχής αλλά σε βασιλικό παλάτι. Οι οικογένειες ευγενών της Γερμανίας, μια σειρά έχει το όνομα von der Pfalz. Από το 15ο αιώνα, δηλαδή, μεγάλη οικογένεια ευγενών της Γερμανίας φέρνει το όνομα Pfalz. Πού να ξέρουν οι άνθρωποι ότι έχουν ονομαστικά το Παλάντιο, ένα άγριο στο χωριό για όσους δεν το ξέρουν. Είναι πέντε χιλιόμετρα νότια από την Τρίπον, προσπάθει δεξιά, πηγαίνει αυτό. Οι Αντονίγοι πήγαιναν και επισκέπτον το Παλάτιο και σήμερα δυο φορές το χρόνο, τρεις πηγαίνουν σχολεία από την Ιταλία, από τη Ρώμη για να επισκεφθούν το Παλάντιο. Εμείς βέβαια ούτε καν που το γνωρίζουμε, δεν το ξέρουμε, ούτε η νομαρχία της Αρκαδίας και δεν αναφέρει ούτε καν την ιστορία, προσέχτε. Όλα αυτά λοιπόν ιδιωτεί δε η Έρκυνα, ο Ερκίνιος δριμός, ο Μέλλας δριμός, το Σφάσφα, το Black Forest το λεγόμενο, ξεκινάει και πάει μέχρι το Χάρτς, έξω και ερχεριτσίνιαν, από πού από την Έρκυνα και την Βαδιάς. Η Έρκυνα που είναι δίπλα στον τροφόνια, έφυγαν από εκεί και δίνουν τα ονόματα στην Πολωνία, πάνε πέρα πάνε στη Βουηνία και οι άλλοι από πάνω που έφυγαν επειδή τους κινήθησαν οι κέρτες κάπου το 3ο ε.Χ. σιγά σιγά έφυγαν και δημιούργησαν τη Βαβαρία. Δηλαδή ονόματα όλα αυτά είναι έγνωστα. Έχουν αν το αναλύσεις είναι εκεί και όλα αυτά δεν είναι όλοι οι φιλόλογοι κτπ. ότι είναι λέει κερτικής προέλευσης. Το ερώτημα είναι το εξής. Οι κέρτες, οι Γερμανοί, οι Ρώσοι, οι Γαλάκες, οι Σουηδοί όλοι αυτοί ξέρετε πότε ανακάλυψαν το αρφάδιτο. Πότε νομίζω το πρώτο μετά Χριστόν αιώνα. Το πρώτο κείμενο που γράφτηκε σε αρφάδιτο σε όλη την κερδική Ευρώπη, από τα Ουράλλια μέχρι την Ισπανία, βόρεια από τις Άλπες κλπ. ήταν τον έκτο μετά Χριστόν αιώνα. Αυτή λοιπόν λένε οι φιλόλογοι. Ο όνειρος, κεπομένως όλα αυτά που σας λέω, χρησιμοποίησε λέξεις κερδικής καταγωγής, δηλαδή ενδοευρωπαϊκής. Πότε ο όνειρος, δηλαδή το 1200 π.Χ. χρησιμοποίησε λέξεις που πρωτογράφτηκαν τον πέντο μετά Χριστόν αιώνα, τον έκτο μετά Χριστόν αιώνα. Αυτή η ανάλυση πια δεν χρειάζεται ανάλυση επιστημονικής, είναι άλλου είδους προσέγγιση. Εκεί είναι ψυχολογικό πια το πρόγραμμα. Δεν με συγχωρείτε, ξέρω τι να πω. Είναι σαν να μου πείτε εμένα τώρα ότι, ξέρεις Σύγχρισο, εγώ δηλαδή εσείς, άνδρα μη έναι μούσα πολύτροπο, χρησιμοποίησε λέξεις που έχουν τις ίδιες της κερδικής. Από το ίδιο. Από το ίδιο σπου. Που ξέρουν ποια ήταν η λέξη άνδρας 1500 χρόνια, πρωτού γράψουν μια λέξη, δηλαδή άνθρωποι αυτοί. Που το ξέρουν. Οι προσέγγιους είναι οι πολύ παντοί, αλλά οι πελασγοί ακολουθούν τους προσέγγιους. Οι πελασγοί είχαν προηγηθεί σε μετανάστευση στην Ιταλία. Είναι οι πρώτοι που πήγαν μετανάστευση και συνεργάστηκαν τους Ετρούσικους εκεί και στη συνέχεια πήγαν άλλοι από την Κακάδια, ο Ίνωτρός. Και πολύ αργότερα πήγε ο Εβανδρός. Δηλαδή όλο αυτό δείχνει ότι είχαμε μια μετανάστευση από Ανατολικά προστατευτικά. Θα μου πείτε, δεν υπήρχαν γυγενείς στην Ιταλία, υπήρχαν γυγενείς. Στη Πόρεια ή Ευρώπη υπήρχαν. Οι Ρώσοι δεν πήραν το κηδητικό αλφάβετο, δεν είχαν αλφάβετο. Πολύ αργότερα από ότι δώσανε οι Λατίνοι, δηλαδή οι Λατίνοι χρησιμοποίησαν το λεγόμενο χαρκηδικό ή αλφάβετο. Οι οποίοι πήγανε σαν μετανάστες στον 1ο Μετάκτος του 1ου αιώνα, στην ίφη εκεί κοντά στην Νέα Απολία. Άλλος, παρακαλώ. Πρύπα όζωτος, άφησης τεποκρασίας πλανήτη, παγετώνεση. Προσέχει, η τρυπό όζωτος είναι καινούργιο, θέμα δεν νομίζω ότι παίζει τόπο όζωτος στην μεταβολή του κλίματος. Στην μεταβολή του κλίματος είναι καθαρά αστρονομικό το έκιο. Βέβαιος υπάρχουν κι άλλα, για παράδειγμα. Εντάξει, ξεχνάω αυτό, θα σου το πω. Εγώ είμαι ο μόνος καθηγητής, δεν είμαι νέος καθηγητής. Όταν πέσουν παγετώνες, επειδή είναι την ανάκλαση, τότε επηρεάζει αυτή η ανάκλαση, η θερμοκρασία. Αυτά είναι εκτιστατώσερα αυτό το πράγμα. Άρα, ο κύριος, η κύρια αιτία είναι αστρονομική. Παρεντένει ο άνθρωπος, λέει, λένε ότι έχουμε το διοξύδιο του άνθρωπου, για παράδειγμα, διοξύδιο του άνθρωπου. Παράδειγμα, διοξύδιο του άνθρωπου. Όμως, αυξημένο διοξύδιο του άνθρωπου είχαμε και πριν από δύο χιλιάδες χρόνια και πριν από το έξι χιλιάδες έδεξα. Άρα, μπορεί να παρέγει ο άνθρωπος στον βαθμό πραγματική, αλλά δεν μπορεί να το βάλει τον ίδιο υποσωπική μάποξη. Δηλαδή, άνθρωπος εναντίον ίδιου, μάλλον θα είναι 0-1, τουλάχιστον, για να μη πω 0-6. Δεν ξέρω. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να παίρνουμε μέτρα να εξηγούμε. Θα είναι δύο διαφορετικά πράγματα, διότι δεν είναι μόνο ότι αυτά είναι θερμογρασία. Δεν έχουμε καιρό να σας κάνουμε άλλη διάλεξη, γιατί στο χάρτη του Ποίρη Ρέις, παρένθεση, μιας και είναι και το τουρκικά τώρα έχουμε, ο Ποίρη Ρέις το 2015, έχει υποστηρίξει μια σειρά από χαρτί, σαν ο αρχινάγραφος του Σουλτάνου. Μέσα εκεί, λοιπόν, έχει ένα χάρτι της ανταρτικής, χωρίς παγετόνες. Και λέει μέσα ότι το χάρτι αυτό τον έχει βρει μέσα στο παλάτικι του Σουλτάνου. Το ερώτημα είναι πού ήξεραν ότι στην περιοχή αυτή υπήρχε μία Ήπειρος που δεν είχε μαζί του παγετόνου. Την Ήπειρο αυτή την ανακαλύψει ως Ήπειρο, όχι ως παγετόνες, για να κράτησε μία αγγλοσουηδική, ελληνική αποστολή από γεωφυσικούς, στις αρχές της δεκατές του 1150. Έκανε γεωφυσικά και είδαν ότι από κάτω είναι ξηρά. Όλα τα άλλα ήταν παγετόνες, θα μπορούσε να είναι, όπως είναι το Βόρειο Πόλο, που έχω παγετόνες στη θάλασσα, πέρα της Γρυλανδίας. Αυτός λοιπόν λέει τι μπορεί να είναι και ένας άλλος Αμερικάνος παίρνει και λέει ότι θα πρότεινα έχουν πάει και να την έχουν χαρτογραφίσει Έλληνας, μη Κινέοι ή μη Νοίτες. Το ρώτημα είναι την εποχή εκείνη είχαμε εμείς πίξη παγετόνων. Και το γράφιμα που σας έστειγα του Άλεη, είδα το 12700 και αν πάμε πιο πίσω, έχει κι άλλα γραφήματα ή το άλλο που δεν δε κουβεντιάσαμε πολύ. Έχει εξίσου υψηλές θερμοκρασίες από το 5000-4000. Άρα θα μπορούσαμε να έχουμε εμείς πίξη παγετόνων. Αν πείτε εντάξει, είναι δυνατόν να έχουν πάει οι Μη Νοίτες ή οι Μη Κινέοι, δεν ξέρω. Υπάρχει όμως χάρτης από το Πελεναίο που γράφει «Πέρα Αουστράλης incognita». «Πέρα Αουστράλης incognita» σημαίνει όχι Αυστραλία, σημαίνει Νότια Γη άγνωστη. Από τότε πέρα πλέον είναι και θέμα έρευνας και κάτι τέτοιο. Εντάξει, αρκετά, εμείς νομίζουμε ότι ξεπεράζουμε. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. Ευχαριστούμε πολύ.