| Διάλεξη 9: Υπόσχεσθαι, αδερφή μου, ευχαριστούμε πολύ και ευχαριστούμε όλους εσάς που μας ευχαριστούσατε. Ευχαριστούμε πολύ. Γεια σας αγαπητές φίλες και φίλοι. Στην ένατη διάλεξη του μεταπτυχιακού θεσμίου ευρωπαϊκών λαών, δέκατος έντους εικοστός αιώνας, συνεχίζομαι την εξέταση και την ερμηνεία ως ενός μοντέλου συμφωνίας ιταλικής κυβέρνησης και ενός θρησκεύματος της συμφωνίας μεταξύ ιταλικής κυβέρνησης και ιταλικής ινδουιστικής ένωσης. Και βρισκόμαστε στο άρθρο 11 που αφορά τις δραστηριότητες θρησκείας ή λατρείας. Ποιες δηλαδή θεωρούνται κοινοφελής δραστηριότητες. Αυτή είναι η έννοια δραστηριότητες της θρησκείας ή της λατρείας με την ίδια έννοια που έχουν στην Διεθνή Συμφωνία μεταξύ Αγίας Έδρας και Ιταλικής Δημοκρατίας. Αυτή είναι η έννοια δραστηριότητες θρησκείας ή λατρείας εφαρμόζεται και στην περίπτωση των Ινδουιστών στο άρθρο 11 της συμφωνίας μεταξύ ιταλικής κυβέρνησης και ιταλικής ινδουιστικής ένωσης. Για τα αποτελέσματα των κρατικών όμων θεωρούνται πρώτον δραστηριότητες θρησκείας ή λατρείας εκείνες που αφορούν, που κατευθύνονται δηλαδή σε πρακτικές ενδοσκόπησης, διαλογισμού, μίησης θρησκευτικών τακτικών, θρησκευτικών τελετών, στη μελέτη και το σχολιασμό ιερών κειμένων βέντα, πουράννα, γκάμα, ητιχάζας, άστρα, στην θρησκευτική συμπαράσταση, στις πνευματικές αποσύρσεις, στη μοναστική κατάρτιση και τη λαϊκή των θρησκευτικών λειτουργών. Δεύτερον, δραστηριότητες διαφορετικές από εκείνες της θρησκείας ή της λατρείας εκείνες της συμπαράστασης, της φιλανθρωπίας, της κατάρτισης, της εκπαίδευσης, της κουλτούρας και σε κάθε περίπτωση εμπορικές δραστηριότητες ή εκείνες που έχουν κερδοσκοπικό σκοπό. Επομένως, για την έννοια των θρησκευτικών νόμων ορίζονται ποιες είναι οι καθαρά θρησκευτικές δραστηριότητες, οι λεγόμενες δραστηριότητες της θρησκείας ή της λατρείας. Οι υπόλοιπες διαφοροποιούνται οι υπόλοιπες αυτές που δεν θεωρούνται καθαρά θρησκευτικές. Είναι οι θρησκευτικά αιτιολογούμενες που αφορούν δηλαδή φιλανθρωπία, εκπαίδευση, πολιτισμό και οι κοσμικές ή εμπορικές δραστηριότητες. Και προχωρούμε στο άρθρο 12 που αφορά την αναγνώριση των οργανισμών. Παραμένοντας η νομική προσωπικότητα της Ιταλικής Ινδουιστικής Ένωσης που αναγνωρίστηκε με διάταγμα του Προέδρου της Δημοκρατίας της 29 Δεκεμβρίου 2000, η αναγνώριση της νομικής προσωπικότητα σε άλλα θρησκευτικά κέντρα και θρησκευτικούς οργανισμούς, η ενωποίηση, η κατάρμηση εκείνων που υπάρχουν παραχωρούνται με διάταγμα του Υπουργού Εσωτερικών, ύστερα από έτηση του νόμιμου εκπροσώπου του κέντρου ή του οργανισμού της Ιταλικής Ινδουιστικής Ένωσης. Δηλαδή, απέκτησε νομική προσωπικότητα η Ιταλική Ινδουιστική Ένωση σύμφωνα με το νόμο για τις θρησκετικές δημιονότητες του 1929, με διάταγμα του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας του έτους 2000. Όσον αφορά τη νομική προσωπικότητα των άλλων θρησκευτικών κέντρων και των άλλων θρησκευτικών οργανισμών της Ιταλικής Ινδουιστικής Ένωσης, οι οποίεςδήποτε μεταβολές γίνονται με διάταγμα, αναγνωρίζονται με διάταγμα του Υπουργού Εσωτερικών, ύστερα από αίτηση του νόμου εκπροσώπου του κέντρου ή του οργανισμού. Άρθρο 13. Τρόπος αναγνώρισης. Μπορούν, παράγραφος 1, μπορούν να αναγνωρίζονται ως οργανισμοί θρησκευτικοί, εκείνοι που ιδρύονται ως οργανισμοί στο πλαίσιο της Ιταλικής Ινδουιστικής Ένωσης που έχουν έδρα στην Ιταλία και έχουν σκοπό θρησκείας ή λατρείας μόνοι ή μαζί με εκείνους εκπαίδευσης, φιλανθρωπίας και συμπαράστασης. Παράγραφος 2. Τα κρατικά όργανα διαπιστώνουν ότι υπάρχει ανταπόκριση του οργανισμού, του οποίου ζητά τη αναγνώριση της νομικής προσωπικότητας με τους σκοπούς θρησκείας ή λατρείας στη βάση των εγγράφων που προσκομίζονται από την Ιταλική Ινδουιστική Ένωση. Παράγραφος 3. Ο σκοπός θρησκείας ή λατρείας βεβαιώνεται κάθε φορά σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11. Παράγραφος 4. Η αναγνώριση παραχωρείται με διάταγμα του Υπουργού Εσωτερικών. Παράγραφος 5. Η Ιταλική Ινδουιστική Ένωση και οι οργανισμοί που αναγνωρίζονται με την έννοια του παρόντος άρθρου αποκτούν το χαρακτηρισμό των Ινδουιστικών θρησκευτικών οργανισμών των αναγνωρισμένων πολιτιακά. Για την αναγνώριση λοιπόν των Ινδουιστικών θρησκευτικών οργανισμών που ιδρύονται δηλαδή από τους αρμόδιους οργανισμούς του Ινδουιστικού θρησκεύματος στα πλαίσια της Ιταλική Ινδουιστικής Ένωσης. Πρέπει να υποβληθεί για την κρατική τους αναγνώριση ως Ινδουιστικών θρησκευτικών οργανισμών μια αίτηση στον Υπουργό Εσωτερικών και η Ιταλική Ινδουιστική Ένωση πρέπει να προσκομίσει στον Υπουργό Εσωτερικών σχετικά έγγραφα. Για να γίνει αυτή η κρατική αναγνώριση με απόφαση δηλαδή του Υπουργού Εσωτερικών ως Ινδουιστικών θρησκευτικών οργανισμών πρέπει να έχουν σκοπό θρησκείας ή λατρείας, να έχουν έδρα στην Ιταλία, αλλά μπορούν να έχουν αυτό το σκοπό θρησκείας ή λατρείας είτε μόνον αυτόν, είτε να έχουν και σκοπό εκπαίδευσης ή φιλανθρωπίας. Και προχωρούμε στο άρθρο 14. Εγγραφή στο Μητρό των Νομικών Προσώπων, παράγραφος 1. Η Ιταλική Ινδουιστική Ένωση πρέπει να εγγραφεί στο Μητρό των Νομικών Προσώπων μέσα σε δύο χρόνια από την ημερομηνία της έναξης ισχίος του παρόντος νόμου. Αν περάσει αυτή η προθεσμία, η Ιταλική Ινδουιστική Ένωση μπορεί να συνάπτει νομικές υποθέσεις, δηλαδή να συνάπτει δικαιοπραξίες μόνον ύστερα από προηγούμενη εγγραφή στο Μητρό των Νομικών Προσώπων. Παράγραφος 2. Οι Ινδουιστικοί θρησκευτικοί οργανισμοί, οι αναγνωρισμένοι πολιτιακά πρέπει να εγγραφούν στο Μητρό των Νομικών Προσώπων. Παράγραφος 3. Στο Μητρό των Νομικών Προσώπων, πέραν των άλλων καταγραφών που προβλέπονται από τις ισχίουσες διατάξεις επί του θέματος, πρέπει να προκύπτουν οι κανόνες λειτουργίας και οι εξουσίες των οργάνων για την εκπροσώπηση του οργανισμού. Άλλο λοιπόν πράγμα είναι η κρατική αναγνώριση των Ινδουιστικών θρησκευτικών οργανισμών με απόφαση του Υπουργού Εστορικών και άλλο πράγμα είναι η εγγραφή τους στο Μητρό των Νομικών Προσώπων. Τόσο η Ιταλική Ινδουιστική Ένωση όσο και οι θρησκευτικοί Ινδουιστικοί θρησκευτικοί οργανισμοί, οι αναγνωρισμένοι πολιτιακά πρέπει να εγγραφούν στο Μητρό των Θρησκευτικών Νομικών Προσώπων. Προκειμένου να μπορούν να συνάπτουν δικαιοπραξίες, δηλαδή προκειμένου να αποκτήσουν νομική προσωπικότητα, διότι άλλο πράγμα είναι η αναγνώριση, η κρατική αναγνώριση των Ινδουιστικών θρησκευτικών οργανισμών και άλλο πράγμα είναι η απόκτηση νομικής προσωπικότητας με την εγγραφή στο Μητρό Νομικών Προσώπων. Η αναγνώριση, η κρατική αναγνώριση σημαίνει ότι οι οργανισμοί αυτοί περνάνε από ένα βασικό επίπεδο κρατικής μεταχείρισης σε ένα ανώτερο επίπεδο κρατικής μεταχείρισης που είναι η ρύθμιση των σχέσεών τους με ειδική συμφωνία μεταξύ της Ιταλικής Κυβέρνησης και αυτών των οργανισμών που ανήκουν στο Ινδουιστικό θρησκεύμα. Άρθρο 15. Μεταβολές των θρησκευτικών οργανισμών. Παράγραφος 1. Κάθε ουσιώδης μεταβολή στο σκοπό, στο προορισμό της περιουσίας, στον τρόπο ύπαρξης της Ιταλικής Ινδουιστικής Ένωσης και των Ινδουιστικών θρησκευτικών οργανισμών, των αγνωρισμένων πολιτιακά, αποκτά νομική ισχύ μέσω αναγνώρισης με διάταγμα του Υπουργού Εσωτερικών. Στην περίπτωση μεταβολής με την οποία χάνεται για τον Ινδουιστικό θρησκευτικό οργανισμό έναν αναγνωρισμένο πολιτιακά. Μία από τις προϋποθέσεις που προβλέπονται για την αναγνώρισή του. Αυτός ο οργανισμός, αυτός ο χαρακτήρας του Ινδουιστικού θρησκευτικού οργανισμού, ο πολιτιακά αναγνωρισμένος, μπορεί να ανακληθεί με διάταγμα του Υπουργού Εσωτερικών, αφού προηγουμένως ακουστεί, δηλαδή ασκήσει το δικαίωμα ακροασής της, η Ιταλική Ινδουιστική Ένωση ενώ που είναι του αποφασιστικού οργάνου, δηλαδή του Υπουργού Εσωτερικών. Παράγραφος 3 του ίδιου άρθρο 15. Η γνωστοποίηση της γεννόμενης ανάκλησης της ίδρυσης ενός οργανισμού, από μέρους του Προέδρου της Ιταλικής Ινδουιστικής Ένωσης, καθορίζει την πάυση με κρατική απόφαση της νομικής προσωπικότητας του ίδιου του οργανισμού. Δηλαδή, εάν ο Πρόεδρος της Ιταλικής Ινδουιστικής Ένωσης γνωστοποιήσει ανάκληση της ίδρυσης ενός ινδουιστικού οργανισμού, τότε παύει η νομική προσωπικότητά του με κρατική απόφαση. Παράγραφος 4 του ίδιου άρθρο 15. Ο προορισμός των αγαθών του καταργημένου ινδουιστικού οργανισμού ή εκείνου που έχει παύσει να υπάρχει, γίνεται σύμφωνα με ό,τι προβλέπεται από πρόβλεψη της Ιταλικής Ινδουιστικής Ένωσης. Ενώ τυρούνται, τυρείται η θέληση των δωρητών, τα δικαιώματα των τρίτων και οι καταστατικές διατάξεις. Και ενώ τυρούνται σε περίπτωση μεταβίβασης σε άλλο οργανισμό ινδουιστικό, οι κρατικοί νόμοι που αφορούν τις αποκτήσεις περουσιακών αγαθών, νομικών προσώπων. Προχωρούμε στο άρθρο 16. Φορολογικό καθεστώς της Ιταλικής Ινδουιστικής Ένωσης. Για φορολογικούς σκοπούς ορίζει το άρθρο 1, το άρθρο 16. Η Ιταλική Ινδουιστική Ένωση και οι θρησκευτικοί οργανισμοί, οι αναγνωρισμένοι πολιτιακά, που αντιπροσωπεύονται από αυτήν, εξωμειώνονται με οργανισμούς που έχουν σκοπό θρησκείας, που έχουν σκοπό κοινής ωφέλειας ή διδασκαλίας. Παράγραφος 2. Η Ιταλική Ινδουιστική Ένωση και οι οργανισμοί που εκπροσωπούνται από αυτήν, μπορούν να αναπτύσσουν δραστηριότητες διαφορετικές από εκείνης της θρησκείας ή της λατρείας. Οι ελόγω δραστηριότητες μπορούν να υπόκεινται στους νόμους του κράτους, που τις αφορούν και στο φορολογικό καθεστώς που προβλέπεται για αυτές. Δηλαδή, οι ινδουιστικοί οργανισμοί, οι αναγνωρισμένοι ως τέτοιοι πολιτιδιακά, οι οποίοι εκπροσωπούνται από την Ιταλική Ινδουιστική Ένωση, όπως και η ίδια η Ιταλική Ινδουιστική Ένωση, έχουν μεταχείρωση οι ίδια με εκείνοι των κοινωνικών οργανισμών, που έχουν σκοπούς κοινοφελείς ή διδασκαλίας. Εάν όμως αναπτύσσουν είτε η Ιταλική Ινδουιστική Ένωση, είτε οι ινδουιστικοί οργανισμοί, οι αναγνωρισμένοι πολιτιακά και εκπροσωπούμενοι από την Ιταλική Ινδουιστική Ένωση, να αναπτύσσουν δραστηριότητες διαφορετικές από εκείνες τις θρησκείες ή τις λατρείας, δηλαδή δραστηριότητες διαφορετικές από τις καθαρά θρησκευτικές, όπως δραστηριότητες θρησκευτικά αιτιολογούμενες ή κοσμικές, δηλαδή εμπορικές, τότε υπόκεινται για αυτές τις άλλες δραστηριότητες στους κρατικούς νόμους, καθώς και στον φορολογικό καθεστώς που προβλέπετε για αυτές τις άλλες δραστηριότητες. Και περνάμε στο άρθρο 17. Άρα, όπως και άλλες και σε άλλα ζητήματα, υπάρχει μια επέκταση των προνομίων της Καθολικής Εκκλησίας, που βλέπονται στη Συμφωνία τη Διεθνή του 1984 μεταξύ Ιταλικής Δημοκρατίας και Αγίας Σέδρας. Έτσι και στην περίπτωση της προστασίας των κτιρίων των λατρευτικών, προβλέπεται μια ανάλογη επέκταση. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 17 προβλέπεται ότι τα κτίρια τα ανοιχτά στην δημόσια ινδουιστική λατρεία, για τα οποία η Ιταλική Ινδουιστική Ένωση διατηρεί ένα κατάλογο που τον διαβιβάζει στις αρμόδιες αρχές, δεν μπορούν να διεκδικηθούν, να καταληφθούν, να κατασκεθούν ή να πληστηριαστούν παρά μόνο για σοβαρούς λόγους και ύστερα από προηγούμενη Συμφωνία με την Ιταλική Ινδουιστική Ένωση. Με εξαίρεση της περιπτώσης επίγουσας ανάγκης, η δημόσια αρχή λαδίαστη νομία, γενικά οι δυνάμεις ασφαλείας, δεν μπορούν να εισέλθουν για την άσκηση των αρμοδιωτήτων τους στα οικοδομήματα για τα οποία πρόκειται στην προηγούμενη παράγραφο, χωρίς να έχουν ενημερώσει προηγουμένως και να έχουν λάβει μια συμφωνία με τον νομικό εκπρόσωπο, τον υπεύθυνο του κέντρου, στον οποίο ανήκει το κτίριο. Και αυτή η διάταξη που αφορά την προηγούμενη ενημέρωση του νομικού εκπροσώπου, του υπεύθυνου για το κέντρο, το Ινδουιστικό, προκειμένου να εισέλθουν δυνάμεις ασφαλείας σε κτίρια τα οποία είναι ανοιχτά στην δημόσια Ινδουιστική λατρεία, είναι παρόμοια με εκείνη τη διάταξη της Εθνούς Συμφωνίας του 1984 μεταξύ Αγίας Έδρας και Ιταλικής Δημοκρατίας, με μια διαφορά ότι πρέπει να έχει πάρει και την συνέναιση του νομικού εκπροσώπου προκειμένου να εισέλθει η δημόσια δύναμη σε αυτούς τους χώρους. Βέβαια υπάρχει περίπτωση της εξαίρεσης της επίγουσας ανάγκης. Το άρθρο 18 αφορά την προστασία των πολιτιστικών αγαθών. Η Ιταλική Δημοκρατία και η Ιταλική Ινδουιστική Ένωση δεσμεύονται να συνεργάζονται για την προστασία και την αξιοποίηση των πολιτιστικών αγαθών που αποτελούν μέρος της περιουσίας της Ιταλικής Ινδουιστικής Ένωσης και των οργανισμών που αντιπροσωπεύονται από αυτήν. Δηλαδή, σε αυτήν την διάταξη του άρθρο 18, περιέχεται μια δέσμευση των δύο μερών της συμφωνίας για συνεργασία μεταξύ τους, για την προστασία και την αξιοποίηση των πολιτιστικών αγαθών που ανήκουν κατά κυριότητα είτε στην Ιταλική Ινδουιστική Ένωση είτε στους οργανισμούς που εκπροσωπούνται από αυτήν. Και περνάμε στο άρθρο 19 που αφορά τις δημοσιεύσεις και αυτή η διάταξη φαίνεται παρόμοια με την αντίστοιχη της Διεθνούς Συμφωνίας του 1984 μεταξύ Αγίας Έδρας και Ιταλικής Δημοκρατίας και αναφέρει ότι οι αφησοκολήσεις και η διάδοση δημοσιευμάτων σχετικών με τη θρησκευτική και πνευματική ζωή της Ιταλικής Ινδουιστικής Ένωσης, των οργανισμών που εκπροσωπούνται από αυτήν που πραγματοποιούνται στο εσωτερικό και στην είσοδο των χώρων λατρείας που είναι ανοιχτή στη δημόσια Ινδουιστική λατρεία ή εκείνων που ανήκουν σε αυτήν όπως και η διεξαγωγή εράνων στους εν λόγω χώρους γίνονται χωρίς άδεια ούτε παρέμβαση από μέρους των οργάνων του κράτους και απαλάσσονται από οποιοδήποτε φόρο. Το άρθρο 20 αφορά τις συνησφορές και τις μειώσεις για αποτελέσματα φορολογικά. Παράγραφος 1 το άρθρο 20 η Ιταλική Δημοκρατία ενημερώνεται ότι η Ιταλική Ινδουιστική Ένωση συντηρείται οικονομικά με εκούσιες συνησφορές των οργανισμών που εκπροσωπούνται από αυτήν και εκείνων που αποτελούν μέρος της. Παράγραφος 2 τα φυσικά πρόσωπα μπορούν να αφαιρούν από το συνολικό εισόδημά τους για τους σκοπούς του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων, τις δωρεές, χρημάτων μέχρι του ποσού των 1.032,91 ευρώ υπέρ της Ιταλικής Ινδουιστικής Ένωσης και των οργανισμών που αναγνωρίζονται πολυδιακά και εκπροσωπούνται από αυτήν και οι οποίες δωρεές προορίζονται για τη συντήρηση των θρησκευτικών λειτουργών, για τις απαιτήσεις της λατρείας ή άλλες δραστηριότητες θρησκείας ή λατρείας. Θα επανέλθουμε στη 10η διάλεξη για να ολοκληρώσουμε την συμφωνία μεταξύ Ιταλικής Κυβέρνησης και Ιταλικής Ινδουιστικής Ένωσης όσον αφορά την εξέτασή της και την ερμηνεία της. Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας. |
