: Λοιπόν, σας το προαναγγέλιμο από τις 6 το πρωί, τώρα το εννοούσαμε πριν το διαφημιστικό διάλειμμα, είναι μαζί μας η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου, καλώς ήρθατε κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου. Καλημέρα και χρόνια σας πολύ. Καλημέρα, καλημέρα, καλώς ήρθατε. Καλησπέρα, καλώς ήρθατε. Καλησπέρα, καλώς ήρθατε. Το όχι σήμερα... Βρισκόμαστε αλήθεια σε μια δύσκολη συγκυρία, κυρία Αγγελοπούλου, που αναγκαζόμαστε να γιορτάσουμε τώρα μια εθνική επέτειο, γιατί θα μιλήσουμε και για το 21 μετά, σε τέτοιες συνθήκες. Και σκεφτόμασταν, το συζητάγαμε με τη Μαρία πριν, ότι μπορεί και στα 200 χρόνια να έχουμε παρόμοιες συνθήκες. Δεν αποκλείεται. Είναι έτσι, το έχετε σκεφτεί αυτό. Βεβαίως, τα έχουμε σκεφτεί. Καταρχήν, ακριβώς επειδή είμαστε σε αυτή την πανδημία, ετοιμάζουμε εναλλακτικά σενάρια. Τώρα, για 1800 δράσεις, ναι. Αυτή είναι η οργάνωση, η δική μας. Ο τρόπος που δουλεύουμε εμείς είναι το να συνεργαστούμε με την κοινωνία. Συνεργαζόμαστε με την κοινωνία. Ζητάμε από την κοινωνία και τους λέμε, εσείς πώς σκέφτεστε να τιμήσουμε τα 200 χρόνια. Δηλαδή, ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες θα λειτουργήσουν και θα γίνουν οι εκκληδώσεις που θα γίνουν. Από τη στιγμή που υπάρχει τεχνολογία και από τη στιγμή που σου λένε άνθρωποι, οι συνεργάτες, ότι όλα είναι δυνατά, Πρόεδρε, χρειάζεται αποφασιστικότητα, ή τι θα χάσουμε τα 200 χρόνια που γιορτάζουμε ελεύθερη Ελλάδα, δημοκρατική, σύγχρονη, με στιβαρούς δεσμούς, με στέρεους δεσμούς, δεσμούς με την Ελλάδα του έξω, με τον κόσμο του έξω και στέρεους θεσμούς. Αυτό θα είναι απλωμένος σε όλη την Ελλάδα να καταλάβουν, δεν θα υπάρχει μια κεντρική εκδήλωση και εγώ και πέρα θα απλωθεί παντού. Θα είναι η Ελλάδα των πέντε υπείρων. Περιμένετε, σας έχω και εκπλήξεις. Τα ζητάτε όλοι μαζί. Λοιπόν, πανδημία. Ναι, έχουν αλλάξει τα πράγματα. Ναι, μας δυσκολεύει. Εμάς τουλάχιστον δεν μας δυσκόλεψε, γιατί πήγαμε ήδη σε 35 μέρες στην Ελλάδα. Τόσα προλάβαμε. Έχουμε προς το παρόν αναστείλει γιατί δεν θέλουμε ο κόσμος να μπει στη λογική ότι μπορεί να κινδυνεύει παρά του ότι όλοι με τις μάσκες και τα λοιπά. Αλλά η επικοινωνία μας δεν έχει σταματήσει ποτέ με τον κόσμο. Όταν βλέπεις ότι οι δήμοι, οι κοινότητες, η κάθε μικρή και μεγάλη πόλη στην Ελλάδα, οι περιφέρειες, θέλουν όλοι να συμμετέχουν, αυτή είναι η πραγματική συνεργασία. Το θέμα είναι τι θέλετε να μας πείτε εσείς, διότι εδώ μάθαμε και για κάποια πρόσωπα που καλείται ήδη, κάποια κορυφαία πρόσωπα, όπως ο Πούτινο, ο Μακρόν και λοιπά, πληροφορηθήκαμε και για τον πρόεδρο Ερντογάν ότι ενδεχομένως να κλειθεί και αυτό, ισχύει αυτό, τι? Όχι, δεν ισχύει. Κανείς σχέση με την πραγματικότητα. Λοιπόν, καταρχήν η ελληνική κυβέρνηση δεν το έκανε, δεν το κάλεσε και αφού δεν το κάλεσε, η Τουρκία ένα-ένα. Η Τουρκία, αφού δεν το κάλεσε η κυβέρνηση, δεν το αποδέχτηκε. Άρα κάθε συζήτηση τέτοια είναι χωρίς αττικημένο. Εσείς το θέλατε όμως. Όταν ξεκινήσαμε το 2019 και συζητούσαμε με τον Πρωθυπουργό, πηγαίναμε στρατηγικά και ξέρουμε ότι σε επετίους, σε εθνικές επετίους, ανά τον κόσμο, πολλές φορές καλούνται άλλες χώρες για να δείξουν ότι τελείωσε η περίοδος του πολέμου και της έντασης και προχωράμε σε ειρηνικές σχέσεις, σε σχέσεις που μιλάνε για ανάπτυξη, για ανταλλαγή κλπ. Εκεί μέσα, μέσα στις χώρες, προφανώς και συζητήθηκε το θέμα της Τουρκίας. Αυτά όμως τώρα φαίνονται να είναι αιώνες πριν. Ήχατε ξεκινήσει ήδη κάποιες επαφές με την άλλη πλευρά. Ακούστε. Οι μόνες επαφές που είχα ήταν εκ του ρόλου μου, του θεσμικού ρόλου, με όλους τους πρέσβεις, τους πρεσβευτές, που θέλησαν να δουν, να μάθουν τι ετοιμάζουμε, ποια είναι η στρατηγική μας και είδα γύρω στους 10 πρέσβεις του εχθρώνα. Τώρα και τον Τούρκο. Και της Ρωσίας, και της Αμερικής, και της Αγγλίας, και της Γαλλίας. Θα δεχόταν η Τουρκία να έρθει, ο Πρόεδρος, εδώ στην πρώτη φάση έτσι που μιλάγατε. Οι υποθετικά σενάρια δεν κάνουμε εδώ πέρα. Με ρωτάτε να σας πω τι έχει γίνει. Λοιπόν, να σας πω κάτι. Εγώ πολύ θα ήθελα... Το θέλω να μας το πείτε, κυρία Πρόεδρε. Πολύ θα ήθελα... Θέλω να μας το πείτε ευθέως. Θα σας το πείτε. Γιατί με βλέπετε να μιλάω... Να μας το πείτε. Αν σκεφτήκατε να καλέσετε τον Πρόεδρο Ερντογάν, να μας το πείτε. Δεν είναι κακό. Σε εκείνη τη φάση. Δεν μιλάμε για τώρα. Μα δεν έγινε ποτέ. Σας το είπα ήδη τρεις φορές. Ο σκέψης ποιους θα καλέσουμε οι προστάτιδες δυνάμεις τότε, οι άνθρωποι που είναι παραπάνω από πολλές χώρες που έχουμε σχέσεις. Και ακόμα η κυβέρνηση, και ξέρετε πολύ καλά ότι η πρόσκληση, επειδή ρωτάτε τη Γιάννα, τέτοιες προσκλήσεις αρχηγών ακολουθούν, υπάρχει ένα διπλωματικό πρωτόκολλο. Αυτές τις κάνει η κυβέρνηση. Άρα εσείς την πρόσκληση από την κυβέρνηση δεν υπήρξε ούτε θα υπάρξει. Έτσι όπως είναι τα πράγματα, όχι βέβαια. Και δεν υπήρξε σίγουρα. Πώς είναι τα πράγματα, μια κυμαστική κυρία Αγγελοπούλη, εσείς παρακολουθείτε πολύ την επικαιρότητα, μελετάτε, διαβάζετε, βλέπετε, μιλάτε με πάρα πολλούς ηγέτες, έχετε εικόνα παγκοσμίως των πραγμάτων. Τι βλέπετε με την Τούρκια, πώς εξελίστηκε η κατάσταση, για να περάσουμε μετά και στα πιο ειδικά. Θα ξεκινήσω από κάπου αλλού και μην με διακόψετε. Εμείς βλέπουμε ότι σε όλες μας επικοινωνίες, με τους Έλληνες μέσα και έξω από την Ελλάδα, υπάρχει μια περιφάνεια, υπάρχει πάντα αυτός ο πόθος, τα ανάγκη να δείξουν τη διαδρομή, τη συμμετοχή του καθενός, του χωριού του, της περιοχής του, πάνε και μας δείχνουν, σε αυτή την εκκλησία ορκισθήκανε, εδώ ευλογηθήκανε, από εδώ ξεκίνησε ο Μιαούλης, πάμε σε άλλα μέρη, κοιτάξτε τι έχουμε από μηνάρια, από αυτή την ιστορία, μας δείχνουν για ανθρώπους, ανακαλύπτουν την ιστορία τους. Αυτή η περιφάνεια δεν είναι τυχαία. Και όταν έχεις αξίες, όπως τότε αγαπάγαμε την ελευθερία μας, ξεσηκωθήκαμε με αγχουφτά Έλληνες, ας σκεφτεί κανείς με τι συνθήκες τότε ο κόσμος πολέμησε. Αυτό το λέτε για να μην φοβόμαστε, γιατί το λέτε, ότι να μην είμαστε οι τοπαθείς μας στο σήμερα. Όχι, μιλάω για τη δύναμη που έχουμε διαχρονικά, ότι αυτές οι αξίες έχουν μπει μέσα μας, ότι αυτή η αγάπη για τον τόπο μας και ότι λέμε δεν θα περάσει, κανείς από πάνω υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Το ότι μεταδώσαμε αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά και τα γνώρισε ο τότε γνωστός κόσμος, ότι δημιουργήθηκε κίνημα φιλελήνων, έχουμε μία τάση εμείς οι Έλληνες να κάνουμε ένα πέρασμα που δεν μένει απαρατήρητο. Το έχουμε σήμερα αυτό όμως, κύριε Απρόεδρε, έχουμε φίλους σήμερα. Ναι το έχουμε. Καταρχήν έχουμε χιλιάδες Έλληνες σε όλο τον κόσμο. Έχουμε χιλιάδες επιτυχημένους Έλληνες. Έχουμε ένα δίκτυο, όχι μόνο ερετών, ανθρώπων που τους έχει τιμήσει η τοπική κοινωνία τους. Έργα θα κάνουν, κύριε Απρόεδρε. Είπα πριν να ολοκληρώσω. Μιλάτε με τον Πρόεδρε των Αμένων Πολιτειών, μιλάτε με τον Πρόεδρε της Ρωσίας, μιλάτε με όλους. Λοιπόν όμως έλεγα ότι διακόπτει ο κύριος Πορτοσάλτε ο οποίος μου έχει καλέσει την εκπομπή του. Σήμερα κινδυνεύεται να μπείτε στην ίδια κατηγορία. Λοιπόν, οι Έλληνες σε όλο τον κόσμο δημιουργούν ένα δίκτυο δύναμεις. Και γι' αυτό δεν έχουμε προσεγγίσει μόνο όλη την περιφέρεια της Ελλάδας, γιατί αυτή δεν είναι μια υπόθεση να την τιμήσουμε στην Αθήνα και άντε και στη Θεσσαλονίκη και άντε και σε μια μεγάλη πόλη. Δεν είναι ολυμπιακή αυτή. Αυτό είναι η γιορτή των Ελλήνων. Και αυτό το στίχημα το έχουμε κερδίσει. Να ρωτήσω κάτι κύριε Αγγελοπούλ. Το ότι αυτή η περίοδος είναι εθνικά φορτισμένη με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που τα συζητάμε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Σας δημιουργεί ένα βάρος για το τελικό αποτέλεσμα. Εσθάνεστε ότι μπορεί και να σας περιμένουν στη γωνία για το όποιο λάθος μπορεί να βρεθεί. Καταρχήν όταν αναλαμβάνω μια υπόθεση είμαι πάντα φορτισμένη και δίνομαι ψυχίται και σώματι. Ένα το κρατούμενο. Δύο, ειδικά για αυτή την υπόθεση. Αν εγώ έχω περάσει Ολυμπιακούς διεκδίκηση και οργάνωση θα νομίζω ότι αυτό θα είναι παιχνιδάκι. Αυτό είναι το πιο σημαντικό project για μένα και για τους ανθρώπους που έχουμε μπήμασα. Πιο δύσκολο από τους Ολυμπιακούς. Δεν είναι καμιά τριανταριά το πολύ. Αυτή είναι όλη η επιτροπή. Πιο δύσκολο από τους Ολυμπιακούς αγώνες. Γιατί εδώ μιλάμε στη ψυχή του Έλληνα. Μιλάμε στον συναισθηματικό φορτίο το οποίο μιλάει στον καθένα διαφορετικά. Σας είπα σε κάθε μέρος που έχουμε πάει γιατί να μην είναι περήφανοι. Έχουν κάτι διαφορετικό να επιδείξουν. Και όχι μόνο με αγωνιστές. Με ανθρώπους που χάσανε ο προπάπους μου λέει πού έφυγε, που έδωσε το βιός του, που ξεσηκώθηκε, που ήρθε από το Άιβαλή, που ήρθε από τη Μικρά Ασία. Αυτή η χώρα πάντα φιλόξενη. Πόσους χιλιάδες Έλληνες δεν δέχτηκε διωγμένους και κατατρεγμένους. Από την Τουρκία, από άλλα μέρη. Πόσοι άνθρωποι δεν μίλησαν αυτό που σας είπα πριν έξω στην Ευρώπη για αυτό που μας έκανε, που μας φούσκωσε και μας έκανε να πούμε θα τηνάξουμε από πάνω μας αυτό. Και με ρωτήσατε θα θέλατε να δει ο Ερντογκάν και ο κάθε άλλος. Εγώ όλοι θα ήθελα να έρθουν να δούνε ποια είναι αυτή η χώρα σήμερα. Είναι μια μικρή χώρα, αλλά έχει μια αξία διαχρονητή. Συμφωνούμε. Αυτό είναι το παλιό. Όχι μόνο. Είναι η Ελλάδα από εδώ και πέρα όμως. Μας ρωτάει πολλοί κόσμος. Κάνουμε αυτές τις τελετές και καλά κάνουμε. Πρέπει να είμαστε περήφανοι. Ποιες τελετές, δύο λεπτά. Δεν κάνουμε μόνο τελετές. Όχι, λέω κάνουμε αυτούς τους σεορτασμούς που θα κάνουμε για το 21, απλωμένους στην Ελλάδα, όπως το κάνετε πολύ ωραία στην Επιτροπή. Τι θέλουμε να πούμε όμως για τη χώρα μας, για το μέλλον. Θα έρθουν όλοι αυτοί οι παγκόσμοι ηγέτες εδώ. Πώς συστήνουμε ξανά τη χώρα μας. Τι θέλουμε να κάνει αυτή η χώρα. Ο Έλληνας, η Ελληνίδα. Το 2070 μας λένε ότι θα έχουμε μείνει 5 εκατομμύρια. Ο Έλληνας, η Ελληνίδα, οι Έλληνες, έχουν τόσα καλά, ξέρετε τι αρκεί μόνο, να τα χρησιμοποιήσουν. Και η διαδρομή μας, ξέρετε που βοηθάει, βοηθάει να πάρεις δύναμη και από τους τριάμβους και από τις νίκες, να πάρεις δύναμη από τις καταστροφές, τους πολέμους που ξεπέρασες, να δεις σήμερα γιορτάζουμε το όχι, σήμερα γιορτάζουμε, ξαντιγιορτάζουμε αυτή τη γενιά του 40, της γενιάς του 40. Οι οποίοι και πολέμησαν τον εξωτερικό έχθρο και είχαν μετά τον Εμφύλιο και μια Ελλάδα που ήταν θρύψαλα, την ξαναέκτισαν και την ανέβασαν. Και αυτό το όχι που είπαν είναι διαχρονικό όχι. Δεν δέχεται ο Έλληνας να του πάρεις τη γη του για αυτή που την έχει ποτίσει με δάκρυα, με αίμα, με θυσίες. Πήγαμε προχθές στο Σύγχρονο Μουσείο Ελληνικής Τέχνης, στο παλιό το Φίξ, είχα την τιμή να με ξεναγήσει ο Γενικός Γραμματέρας Πολιτισμού, ο Νικόλος Γιωτρομανωλάκης, που είναι και μέλος στην Εκτελεστική Πετροποίηση της Ολομέλειας. Και είδαμε ένα όροφο, πόσο περνάει και στους σύγχρονους δημιουργούς αυτά που έχει περάσει η Ελλάδα. Είδαμε μια σημεία που έλεγε «Ήταν ή Επιτάς, νίκη ή θάνατος», που τα είδαμε στην Πελοπόννησο. Είδαμε μία εικόνα, μία Ελλάδα, η οποία είναι σχεδιασμένη και κρέμονται από παντού κόκκινες κλωστές. Αυτό το κόκκινο νήμα είναι το νήμα της ιστορίας που το έχουν αποτίσει αυτοί πριν με άλλες συνθήκες, με δύσκολες συνθήκες. Τι θα πούμε επομένως, πώς θα τη συστήσετε την Ελλάδα στον επόμενο κόσμο. Η συστήνουμε την Ελλάδα. Μια χώρα που μπορεί και βρίσκει διέξοδο στις δυσκολίες, που ξεπερνάει με θάρρος και με κουράγιο, που έχει αλληλεγγύη. Μια χώρα που έχει πολλά θετικά. Οι Έλληνες βρίσκουμε λύσεις σε σύνθετα προβλήματα. Το έχουμε αποδείξει και θέλουμε να δούμε το μέλλον μας με ασιοδοξία και με αυτοπεποίτηση. Αυτό χρειάζεται. Θέλουμε όμως να γίνετε πιο συγκεκριμένοι και να μας πείτε κάτι για το τι θα δούμε το 2021. Γιατί έφτασε αυτή η ώρα. Για παράδειγμα, θέλω να σας ρωτάω συγκεκριμένα μισό λεπτό. Θα δούμε εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα ή σε συγκεκριμένες πόλεις. Θα δούμε εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Τελετία έναρξης. Θα υπάρχουν τελετές σε όλη την Ελλάδα. Θα σας πω. Σήμερα έχουμε 28 Οκτωβρίου. 25 Μαρτίου να μας έχει ο Θεός Γερούς. Κάνουμε μία επιλογή και συνεργαζόμαστε με δήμους που είναι ιστορικά το πόσομα. Με μέρη που πας και ανατριχιάζεις γιατί ζεις ξανά το τι έδωσε αυτός ο τόπος. Θέλω πόνο στο για παράδειγμα. Παντού. Είπαμε. Κάτσε να διαβάσετε λίγο ιστορία, όπως πάρα πολύ Έλληνες. Ξέρετε ότι είμαστε ένα εκδοτική οίκη. Ότι ξαναβγάζουν βιβλία ιστορίας. Ο κόσμος θέλει να ρουφήξει, θέλει να ξαναμάθει, θέλει να θυμηθεί. Αυτή είναι η άσκηση για τον κόσμο. Τότε κοιμάται, δυναμώνει και κοιτάζει μπροστά και λέει παιδιά πτόχουμε. Δεν θα προχωρήσουμε από εδώ και πέρα. Όπως λέει στα νησιά που πάμε και στη Χίο και στα Ψαρά και στη Ρόδο και στην Κάστο και στο Καστελόριζο. Παιδιά εδώ δεν πέσουμε. Παιδιά εδώ δεν πέσουμε. Όλα αυτά βγαίνουν με αυτή την ιστορία. Θα μας πείτε όμως συγκεκριμένες εκδηλώσεις. Συνεχίζω. Ναι, λοιπόν. Αυτή τη μέρα λοιπόν 25 Μαρτίου, θα γίνουν εκδηλώσεις που θα είναι έκπληξη σε πάρα πολλά μέρη που έχουν μεγάλη ιστορική σημασία και συνδέονται με την κοστή παιδιφακή. Άρα θα υπάρχει ένα μήμα που θα συνδέει όλα αυτά της ιστορίας. Αυτό μας λέει. Πάμε μετά. Καταρχήν να ξέρετε ότι από την πρώτη μέρα του χρόνου θα δείχνουμε τι οργανώνουμε. Απ' την πρώτη μέρα του χρόνου. Αλλά όλα αυτά... Είστε έτοιμοι πρώτη Ιανουαρίου 2021. Φτάνει η ώρα, φτάνει η ώρα. Βεβαίως φτάνει η ώρα. Όλη τη χρονιά, δεν θα είναι μια, δύο μέρες. Λέγανε μια εποχή, μου έλεγε παχθές ο Πρόεδρος ο Τασσούλας, η Ελλάδα των δύο Ιππείρων των πέντε θαλασσών. Του λέω, άλλαξε την μαθηματική πράξη. Η Ελλάδα των πέντε Ιππείρων. Έχουμε Έλληνες σε πέντε Ιππείρους. Δε φαντάζεστε την έκπληξή μας και τη χαρά μας όταν ακούγαμε το κλικ στον υπολογιστή και έφταναν στην πλατφόρμα την ηλεκτρονική από τη Ζιμπάμποε, από τη Νότιοαφρικανική Ένωση. Ιδέες, προτάσεις που πολλές ξεκίνησαν ως απλές προτάσεις και άλλες είχανε μαθηματικά το προϋπολογισμό. Άρα την εικόνα που θα την έχουμε εξαισιδιώτη. Μέχρι το Δεκέντρο θα τα έχετε όλα. Θα μας το αναγκυνώσετε το πρόγραμμα λοιπόν. Άλλες γιορτές τώρα. 20, 21. Κεντρική τελετή θα γίνει εδώ στην Αθήνα. Θα έχουμε μια κεντρική εκδήλωση, ας πούμε, στην Αθήνα. Θα έχουμε και εκδηλώση στην Αθήνα. Όχι. Εμείς θέλαμε να ξεκινήσουμε από τον κόσμο και να μας πει. Εγώ έτσι θέλω να την τιμήσω, βράδερφε. Εγώ θέλω να κάνω ένα ψηφιακό μουσείο. Εγώ θέλω τα παιδιά μέσω ρομποτικής να μάθουν την αξία του περιβάλλοντος. Εγώ θέλω τον ΑΙΣΤΡΑΤΙ να τον κάνουν, τον Ρίδα Φερέο, ενεργειακά αυτόνομα. Εγώ θέλω στο Καστελόριζο να υπάρχει ενεργειακή αυτοτέλεια, να φωτιστούν τα μονοπάτια έτσι. Εγώ θέλω στα Τρίκαλα να κάνω αυτό το άνοιγμα στον κόσμο για την προστασία του περιβάλλοντος. Ο καθένας το αισθάνται διαφορετικά. Η κριτική σας ανοχλεί, κύριε Αγγελοπού. Και βρεθήκαμε προεκπλήξεων, Μαρία. Και αναφέρομαι και στον κλίκ. Ήρθαν από όλο τον κόσμο προτάσεις και από την Αφρική και από την Ασία και από την Τουρκία. Λεφτά υπάρχουν να γίνουν αυτές οι προτάσεις όλες. Λοιπόν, καταρχήν παίρνουμε 0 από τον κρατικό περιπολογισμό. Και γι' αυτό δεν επιβαρύνεται. Όταν δεν παίρνεις λεφτά, δεν επιβαρύνεις τον κρατικό περιπολογισμό. Την πολιτεία γενικότερα, το λέω σε όλους τους τόνους, το ίδρυμα της Βουλής. Έχουμε χορηγούς που δεν έχουν κάνει πίσω. Βρήκαμε νέους χορηγούς και ξέρετε πώς. Απευθυνθήκαμε, έγραψα αυτά τα 440 γράμματα σε μικρές, μεσαίες, μεγάλες επιχειρήσεις, σε όλη την Ελλάδα και τους λέμε, ξέρουμε ποια είναι η εποχές. Δεν θέλουμε χρήματα από εσάς. Όμως, κοιτάξτε τι γίνεται στον τόπο σας δράσεις που θέλουν οι άνθρωποι να κάνουν. Ο ένας ένα σχολείο θέλει να κάνει μια δράση, ένας δήμος θέλει να κάνει ψηφιακό το αρχείο του Μουσείου του, ένας άλλος δήμος θέλει να κάνει κοζάνι, ένα ενεργειακό αγρόκτημα. Να δώσουν βάρος στην περιοχή τους. Τι σας ενδιαφέρει, το αντικείμενο, σας ενδιαφέρει το περιβάλλον, σας ενδιαφέρει η ιστορία, σας ενδιαφέρει η τεχνολογία, σας ενδιαφέρει η επιστήμη, σας ενδιαφέρουν οι τέχνες, η γαστρονομία, η γλυπτική, ή σας ενδιαφέρει ο τόπος σας. Γιατί δεν παίρνετε εσείς να μη μας δώσετε μας χρήματα, να οργανώσετε μία-δύο. Και έρχονται κάθε μέρα γράμματα εταιρίες μικρές, μεγάλες, μεσαίες που συμμετέχουν. Εγώ στο Θεσσαλικό Κάμπο θα ήθελα να υιοθετήσω μία-δύο-τρεις δράσεις. Εμείς στην Αλεξανδρούπολη ή στην Ορεστιάδα θέλουμε να υιοθετήσουμε, τους δεν θα το κάνετε εσείς, με δικό σας έλεγχο οικονομικό. Αυτό το νομισματικό πρόγραμμα προχωρά? Μου μιλάτε τόσο γρήγορα, προσπαθώ να τα πω όλα μέσα. Είστε και εσείς χήμαρος κύριε Ελληλοκούλη που προσπαθούμε στο Ελλάδο. Είμαι χήμαρος, γιατί πέραν των χορηγών λοιπόν και των χορηγών δράσεων, ξεκινήσαμε το νομισματικό πρόγραμμα. Τράπεζα Ελλάδας, χορηγός, νομισματοκοπείο, θα βγουν χρήματα. Και βεβαίως το δώρο και εσάς, δεν θα το πληρώσετε, ο προπομπός Μαρία Τιμήτρη, το πρώτο πίνακα στου Θεόφιλου, η αναγενηθήσα Ελλάδα, Ρήγας Βερέος και Αδαμάντιος Κοραΐς, οι εμβληματικές προσωπικός. Αυτό είναι από την Τράπεζα Ελλάδος? Τράπεζα Ελλάδος. Αυτά είναι τα πρώτα, δηλαδή που... Το πρώτο, θα ακολουθήσουν κοινό μέταρο, ασημένια, χρυσά, θα έχουν τεράστια αξία, συμβολισμό, θα πάνε και θα αγοραστούνε από Έλληνες στην Ελλάδα σε όλο τον κόσμο, συλλέκτες, και αυτά θα είναι τα εισόδά μας. Τώρα, όσα λεπτά μπορέσουμε... Αυτά θα έχουν τεράστια συλλεκτική αξία τώρα, όπως καταλαβαίνουμε, έτσι, για τα επόμενα χρόνια. Αυτά λοιπόν ανέλαβε η Εθνική Τράπεζα, άλλος χορηγός, και λέει θέλω να το διαθέσω αποκλειστικά εγώ. Λοιπόν, άλλη μια χορηγεία. Υπάρχει το πρόγραμμα Τρίτσις, μην το ξεχνάμε, που χρηματοδοτεί τα έργα στους δήμους, που είναι πολλά τα λεφτά από το Θεοδωρικά Κόμμα. Μα ναι! Τα οποία δεν θα τα πάρουμε εμείς, θα τα πάρουν οι δήμοι και θα ελέγξει. Τι είναι αυτά? Όλοι λοιπόν αυτοί που είπανε, εγώ θέλω να αλλάξω τον τόπο μου. Εγώ θέλω να αλλάξω τον τόπο μου. Εγώ θέλω ένα όνειρο που είχα ή μια ανάγκη που είχε ο τόπος μου. Τώρα, το 21. Έτσι θέλω να θυμάμαι το 21. Ξέρετε πώς το είπαν αυτό? 115 δήμαρχοι, 350 προτάσεις. Ξέρετε ποιο θα είναι η δική μου ικανοποίηση γιατί θα φτάσουμε. Εγώ βλέπω όπως ότι ψάχνουμε αφορμή να διχαστούμε κιόλας. Όχι. Είδα και το spot ότι και αυτό ξεσήκωσε έναν κουρνιαχτό τελος πάντων. Υπήρχε και μια τάρα. Ενθουσιάστηκε ο κόσμος. Τσακωθήκαμε και γι' αυτό. Δώσαμε αισιοδοξία στον κόσμο. Δώσαμε χαμόγελο, κόμπο στο λαιμό, συγκινήθηκε. Ξεκίνησε το 1 εκατομμύριο μόνο από το Facebook. Καταρχήν είναι το πρώτο μας φιλμ. Θα έχουμε πολλά να σας δείξουμε. Το πρώτο. Μας έδωσε ευγενός τα δικαιώματα μας θα παραχώρησε ο Διονύσιος Σαββόπουλος. Αυτός ο Έλληνας τραγουδοποιός και φίλος που συμμετέχει και μέσα στο 2021. Μας έδωσε η Ολυμπιακή Επιτροπή δωρεάν το στάδιο και τα στάδια. Μας είπαν ότι κάνατε μια μικρή τελετή έναρξη. Σας λένε του τέσσερα στην πραγματικότητα. Και γιατί δεν πρέπει να είμαστε περήφανοι για το τέσσερα που βγήκε η Ελλάδα σε όλο τον κόσμο. Αν μην πατάμε συνέχεια στους ίδιους δρόμους. Και δεν πατάμε. Όχι. Ήρθαν οχτώ χοροδίες και είπανε εμείς δεν θέλουμε πλήρωμη. Θέλουμε μόνο την τιμή να είμαστε μέσα. Μικρά παιδιά, μεγάλη, κατονική. Εμείς δεν κάναμε κάτι. Σου χαρίζουν ένα άλογο και το κοιτάς στα δόντια. Λέμε ευχαριστούμε πάρα πολύ. Κάναμε το πρώτο βίντεο, χρησιμοποιήσαμε κάτι που το έχουμε τραγουδήσει, που μιλάει διαχρονικά. Ούτε ντοκιμαντέρ ιστορικό κάναμε, ούτε φωνάξαμε τους ιστορικούς. Αυτή η υπόθεση είναι υπόθεση όλων μας. Το τι περάσαμε είναι υπόθεση όλων μας. Το ότι θέλεμε να γιορτάσουμε είναι πάλι υπόθεση όλων μας. Το πού και πώς θέλουμε να πάμε και η απόφαση για το τι θα κάνουμε είναι εκτίμα όλων μας. Και εδώ είναι να αποφασίσουμε. Θα πάμε με διχασμούς και με εμφυλίους όπως παλιότερα. Τι μας λέει η ιστορία. Τα μεγάλα και τις νίκες, να είμαστε περήφανοι που τα κάναμε. Αυτά που μας πιεσογυρίσανε, που φέρανε καταστροφές, που φέρανε κλάμα... Τα έχουμε συνέχεια μπροστά μας όμως, κύριε Πρόεδρε. Τα βλέπετε στο πολιτικό μας σύστημα, δεν κάνουμε άλλη δουλειά. Είναι στο χέρι μας, μου λέτε πώς πρέπει να προχωρήσει ο Έλληνας. Στο χέρι μας είναι να πάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας. Νομίζετε ότι μιλάω λαϊκά... Με τους πολιτικούς μιλάτε κάθε μέρα τους, τα λέτε αυτά. Όλους, όλους. Και όλοι στηρίζουν αυτή την υπόθεση. Γιατί ευτυχώς έχουν όλοι συνείδηση ότι η Ελλάδα στο ξεκίνημα του τρίτου αιώνα της ελεύθερης ιστορίας της πρέπει να συμμετέχει με κάθε τρόπο. Ήμουνα χθες στους επικεφαλείς της δικαιοσύνης. Μεγάλη τιμή. Στα ανώτα δηλαδή. Αν σκεφτεί κανείς η δικαιοσύνη ότι είναι ο θεματοφύλακας και ο εγγυητής όλων όσων έχουν γίνει στην Ελλάδα, έχετε πάμε σε τόπους μας, ενώ ο Καποδίστριας εδώ υπέγραψε για το στρατό το πρώτο στάτευμα. Εδώ υπέγραψε για να γίνει το νοσοκομείο. Πότε θα ξαναδώσουμε ραντεβού, μπορείτε να μας πείτε πότε θέλετε να βρεθούμε κοντά εκεί στις ανακοινώσεις. Το λέω γιατί μας πιέζουν να κλείσουμε γι' αυτό. Προσπαθούμε πρώτο τρόπο να κλείσουμε. Τι λέτε. Όποτε θέλετε θα μιλήσω. Αλλά ξέρετε ότι το Δεκέμβριο θα ξέρετε όλα όσα θα γίνουν. Και αν με ρωτήσετε τώρα που δεν με ρωτήσατε, αλλά εγώ σας απαντάω, πώς θα είμαι περήφανη. Εγώ δεν θέλω να τελειώσουν όλα τα 21. Η δουλειά που κάνουμε είναι να καρποφορήσει το 22, το 23, το 30, το 50. Γιατί πρέπει να πάρουμε απόφαση ότι ό,τι κάνουν οι Έλληνες, αφήστε με. Εγώ είμαι στρατιώτης μέσα στην υπόθεση. Πώς σημαίνει ότι η Γιάννα Αγγελοπούλου κινείται και τα κάνουν όλα αυτά λόγω προσωπικών φιλοδοξιών, τι τους απαντάτε. Καλά, δεν με ξέρει ο κόσμος τόσα χρόνια. Είχα ανάγκη να μπω μέσα, να ξοντεύω όλη μου την ημέρα, να αγωνίζομαι με ανθρώπους για να περάσουμε τα μηνύματα. Καταρχήν αυτό εμένα μου δίνει χαρά. Αυτό μου δίνει ικανοποίηση να βλέπω τους ανθρώπους πόσο στέκονται στα πόδια τους και πόσο περήφανοι είναι. Αυτό να θυμόμαστε. Κλείνουμε, κυρία Πρόεδρε, σας ευχαριστούμε πολύ που ήσασταν κοντά μας και θα τα ξαναπούμε κοντά στο Δεκέμβριο. Αυτό που κρατάς πες πόσο σημαντικό είναι. Το ξέρω, έχω κρατήσει και τη δάδα του 2004, την οποία έχω, και τη στολή του 2004 ως εθελοντισμός. Και θα το ξανακάνουμε αυτό με τον εθελοντισμό. Ευχαριστούμε πολύ κυρία Πρόεδρε που ήσασταν εδώ. |