| σύντομη περιγραφή: Σήμερα είναι η μέρα που κάνουμε παρουσίαση εργασιών. Είναι μια διαδικασία που, όπως είπαμε και την προηγούμενη εβδομάδα, που παρουσιάσε μόνο ένας, τη θεωρούμε πολύ χρήσιμη, είναι μέρος του μαθήματος. Είναι μέρος του μαθήματος τόσο για αυτόν που την παρουσιάζει ή αυτήν που την παρουσιάζει. Γιατί? Γιατί αυτός ή αυτήν που την παρουσιάζει. Γιατί αυτός ή αυτήν που την παρουσιάζει. Γιατί αυτός ή αυτήν που την παρουσιάζει. Γιατί αυτός ή αυτήν έχει να ωφεληθεί πρώτον διότι αμήν και άλλο θα γίνουμε δασκάλες ή δάσκαλοι που κάποια στιγμή θα σταθούν απέναντι σε ένα κοινό ενηλίκων, το πιο απλό και τυπικό και διαδικαστικό, για να βγάλουμε λόγο για την 28η, για την 28η που τα έγινε, για την 28η που τα έγινε, για την 28η που τα έγινε, για την 28η που τα έγινε, για την 28η που τα έγινε, για την 28η που τα έγινε, για την 28η που τα έγινε, για την 28η που τα έγινε, για την 28η που τα έγινε, για την 28η που τα έγινε. Έτσι, είμαστε στην πλησία να κάνουμε κάτι άλλο. Έτσι, ένα αγκαδημαϊκό στοχο συνδελεί το να παρουσιάσουν μια εργασία. Παρουσιάσουν μια εργασία πού, σε ένα συνέδριο, σε μια εμμαιρίδα, σε ένα επιnéμωθωτικό σεμινάριο που θα είναι μεταξύ τους δάσκαλοι, δασκάλες ή ομουσισίσεις, μητές και φοιτητή, Με ένα αρχείο που έχουμε εκθέσει αναλυτικά οδηγίες να δείτε πως θα κάνετε το PowerPoint όσοι και όσες το κάνετε δεν είναι υποχρετικό να κάνετε το PowerPoint μπορείτε να κάνετε ένα παρουσίες τυπική είτε ασκώντας τη λειτουργική σας δυνόητα δηλαδή θα λέτε απόξω είτε είχετε ένα κείμενο και μπορείτε να διαβάζετε ένα πράγμα καλό όμως είναι και σε αυτό το μοντίβο που προσαρμόζουμε εδώ στις προσευχές που κάνουμε να έχουμε περίπου διάρκεια 15 λεπτά περίπου, μπορεί κάποιος να το πάει πιο πάνω μπορεί άλλος να το πάει πιο κάτω και να χρησιμοποιούμε το PowerPoint μόνο ως οδηγό δηλαδή για να θυμόμαστε δεν μπορούμε να θυμόμαστε τώρα 15 λεπτά από έξω και να μην είμαστε ανακόλλουθοι ως προς αυτά που θα προσευχάσουμε ως προσευχές ερευνητικά εδωμένα, καταλάβατε, μην τα περδέψουμε έχουμε λοιπόν κάποιους οδηγούς δηλαδή κάποιους τίτλους που μας θυμίζουν τι θα πούμε τώρα, τι θα πούμε ύστερα αυτό το νόημα έχει αυτό τώρα σε ό,τι αφορά αυτή είναι η αυτον από την παρουσιά από την άλλη πλευρά η διαδικασία αυτή είναι πολλαπλά χρήσιμη και για εσάς ύστερα γιατί μερικά πράγματα είπαμε και την προηγούμενη φορά η κριτική στην αγκαδημαϊκό χώρο δεν έχει σχέση με την αγκαδημαϊκό χώρο με την κριτική που κάναμε στην αγκαδημαϊκό χώρο δηλαδή όταν κάνουμε κριτική στην αγκαδημαϊκό χώρο συνήθως πάει το μάτι μας σε κάτι στραμό δεν έδιε και το μάτι σου Μάρια σήμερα ή ξέρω αυτά τα γενιά δεν σου πάνε οπότε ο χώρος καλιάζεται όπως το λένε αυτά εδώ όμως η κριτική είναι σειστούμενη μέχρι το τελευταίο να μας γίνουν παραγγελίσεις ώστε όσο πάνω θα έχουμε να κάνουμε μια τέτοια παρουσία ώστε να μάθουμε ούτως ώστε να αρνητιώσουμε τόσο τον τρόπο που παρουσιάζουμε όσο το μηχανόρ και τη μορφή που έχουμε στο χώρο που είναι και κάτι άλλο μπορεί κάποιος να μας πει και αυτό όλα είναι χρήσιμο μπορεί κάποιος να μας πει ότι ξέρεις αυτό δεν είναι δικαιωμανία μορφή είναι φοβεστικό γιατί η αγωγένειά μας πει έχεις όσο την άλλη τη χέρια το τελευταίο και αυτό μπορεί να πάρει σε κάποιον γιατί αλληλίγο την παρατήρηση δεν θα πάρει πορθή προσωπική τώρα δηλαδή που η Σοφία θα κάνει την παρουσιάση δεύτερη παρουσιάση δεν είχε παρουσιάσει εσάς όχι δεν είχα παρουσιάσει εσάς δεν θα το πάρει προσωπικά όχι όχι ή πάμε τώρα και σε αυτό κατά αυτό το θέμα που θα μας παρουσιάσει γιατί δεν καταλήψαμε κάνουμε μια ερώτηση διακριτική έτσι δεν καπώ θα δείξουμε αδυναμίες ας πούμε αντίθετα θα τα βοηθήσουμε να αναδεικνύει με σωστότερο πρόγρομο αυτό που είχε παρουσιάσει τούτοι τα εργασία που θα κάνει καταρρυθόν ωραία σήμερα βέβαια βλέπουμε πολύ λιγό πρόσφατο γιατί το μισό του κοινιού δεν υπάρχει εδώ θα κάνουμε μπάρτι που είναι τα ώρα κρατάμε το μπάρτι γιατί είναι ευόμενη ώρα τώρα βέβαια για να μην ανοίγει και το άλλο την αναμονή της αδερφίας να της δώσει τον λόγο για να μας βοηθήσει την αδερφία της και μετά θα ακολουθήσει η διαδικασία που μόλις περειάζεται Καλησπέρα και από μένα Το θέμα της εργασίας μου ήταν οργανωτικά πλαίσια της σχολικής πειθαρχίας και η συγγραφή είναι η Τζέσσελερ, Κρόφουτ και Μπράιαντ Ωραία Η συγγραφή στο άρθρο αξιώνουν το θέμα της πειθαρχίας με βάση 5 βασικά αριοτήματα Το πρώτο είναι ο σκοπός της πειθαρχίας ποιος είναι ο σκοπός της πειθαρχίας που αποσκοπεί, για ποιον λόγο την προτιμούμε την εφαρμόζουμε Δεύτερο Η απόφαση της εφαρμογής της πειθαρχίας σε ποιον ανήκει η απόφαση εφαρμογής μας αφορά το περιεχόμενο της πειθαρχίας τι αποτελεί ας πούμε τους πειθαρχικούς κανόνες το πολιτικο εκπαιδευτικό πλαίσιο επίσης είναι σημαντικό και το πως εφαρμόζεται η πειθαρχία στο σχολείο Ωραία, λοιπόν το πρώτο ερώτημα Που αποσκοπεί η εφαρμογή της πειθαρχίας στο σχολείο Η πειθαρχία στο σχολείο μας εξηγούν οι συγγραφείς και το δικαιολογούν αυτό ότι συντελεί τελικά στη διατήρηση της ιεραρχίας στην εκπαίδευση Ποιος αποφασίζει να την εφαρμόσει οι δάσκαλοι ή οι διευθυντές Ποιο το περιεχόμενο τώρα της πειθαρχίας και πως εφαρμόζεται που εφαρμόζεται συγγνώμη το περιεχόμενο της πειθαρχίας content το περιεχόμενο της πειθαρχίας επηρεάζεται από τις αξίες τα πρότυπα συμπεριφοράς και την δομή της ιεραρχίας της κοινωνίας επίσης από την κουλτούρα την ισχυρότερη επικρατέστερη κουλτούρα που υπάρχει στην κοινωνία όλα αυτά διαμορφώνουν την πειθαρχία Τι δεν την αντιπροσωπεύει η κουλτούρα των ανθρώπων των κοινών ανθρώπων της κοινωνίας που δεν έχουν κάποιο είδους εξουσία δεν κατέχουν δύναμη αυτοί συνήθως δεν αντιπροσωπεύονται στους κανόνες της πειθαρχίας Ωραία Το δένταρτο ερώτημα που πλησιώνεται το θέμα της πειθαρχίας είναι το πως εφαρμόζονται στους στρατηγικές πειθαρχίας Λοιπόν, οι στρατηγικές πειθαρχίας συνήθως δεν ακολουθούν τους διδακτικούς σκοπούς για τους οποίους τελικά εκεί αποσκοπούν όλα δηλαδή τελικά να γίνει καλά το εκπαιδευτικό έργο Εφαρμόζονται με μια διακριτική ευχέρια που συντηρεί ουσιαστικά το ισχύον σύστημα ιεραρχίας του σχολείου και την επικρατούσα κουλτούρα Τώρα, το πολιτικό εκπαιδευτικό πλαίσιο εφαρμογής της πειθαρχίας το θεωρούν πολύ σημαντικό η συγγραφή γιατί θεωρούν ότι το σχολείο είναι μέσα στην κοινωνία ενταγμένο και εντός της κοινωνίας σχετίζεται με πολιτικά ζητήματα και εκπαιδευτικά προβλήματα που υπάρχουν που αυτά δημιουργούν τα ζητήματα της πειθαρχίας και την ανάγκη εφαρμογής της πειθαρχίας στο σχολείο οπότε το πρώτο που πρέπει να κοιτάμε είναι το σύμπτωμα που είναι η πειθαρχία και όχι το πρόβλημα Το πρόβλημα που πρέπει να μας απασχολεί το σύμπτωμα δεν είναι τόσο σημαντικό είναι αυτό που μας δείχνει ποιο είναι το πρόβλημα αυτό που μας προειδοποιεί Τι εναλλακτικές τώρα έχουν ενόημα δηλαδή οι συγγραφείς με βάση τα προηγούμενα ερωτήματα ορίσανε την πειθαρχία και αφού την ορίσουμε λένε ότι μπορούμε να προχωρήσουμε να δούμε τις εναλλακτικές που έχουμε αντί της πειθαρχίας αντί να εφαρμόζουμε την πειθαρχία στο σχολείο Στη συνέχεια του άρθρου μας μιλούν για τις δύο θεωρήσεις της κοινωνίας και τους ενδιαφέρει το πώς επηρεάζουν το ζήτημα της πειθαρχίας, οι δύο θεωρήσεις Η πρώτη θεώρηση είναι η συνενετική θεώρηση της κοινωνίας κατά την οποία Η κοινωνία λειτουργεί μέσα σε μια κοινωνική αρμονία όπου οι σχέσεις των ανθρώπων είναι μη ανταχωνιστικές έχει προσυμφωνηθεί από τους πολίτες ένας κοινός σκοπός της εκπαίδευσης και επίσης οι νόμοι και οι κανονισμοί σε ένα τέτοιο πλαίσιο δημοκρατικής ύπαρξης της κοινωνίας οι νόμοι και οι κανονισμοί δημιουργούνται με κοινή συνέναιση αποφασίζονται από κοινού από τους πολίτες και αντανακλούν αξίες, πρότυπα συμπεριφοράς όλου του κληθισμού και όχι μόνο μιας μερίδας του κατά το συνενετικό πλαίσιο και επίσης είναι οδηγίας ζωίας οι νόμοι και οι κανονισμοί δεν αποκρύπτουν βέβαια ότι η κωδικοποίηση της νομοθεσίας επίσης κατά αυτή την προσέγγιση είναι σημαντική γιατί αποφεύγουμε το να γίνονται αυθαιρεσίες και να δημιουργείται σύγχυση με την εφαρμογή των κανόνων δεν αποκρύπτει αυτή η προσέγγιση ότι μπορεί να υπάρξουν και συγκρούσεις στο σύστημα ας πούμε σε αυτή την αρμονία που υπάρχει γενικά στην κοινωνία μπορεί να υπάρξουν και συγκρούσεις τα οποία τα θεωρεί λάθη του συστήματος και απλά αναφέρει ότι πρέπει να διορθωθούν άμεσα και να επέλθει πάλι η τάξη και η κανονική λειτουργία της κοινωνίας Ο ρόλος στο σχολείο τελευταίο για αυτή την προσέγγιση είναι η προσπέλαση των εμποδίων της κοινωνικής προέλευσης που υπάρχουν στην κοινωνία αυτό το παραδέχεται η προσέγγιση και το σχολείο βοηθάει στο να προσπελαστούν να προάγει την επιτυχία των μαθητών και προσφέρει ευκαιρίες Ωραία περνάμε τώρα στη συγκρουσιακή θεώρηση της κοινωνίας κατά την οποία Υπάρχει φυσική αντιπαράθεση συμφερόντων και αξιών μεταξύ των κοινωνικών ομάδων και κοινωνικών τάξεων της κοινωνίας Η κοινή συνέναιση κρίνεται αδύνατη αναλυτής ή παροδική για λίγο καιρό δηλαδή μπορεί να συμβαίνει Ο ανταγωνισμός των κοινωνικών ομάδων είναι φυσιολογικός και επίσης ο ρόλος στο σχολείο είναι η διατήρηση της κοινωνικής κατάστασης δεν είναι η προσπέλαση των εμποδίων της κοινωνικής ανισότητας ας πούμε είναι η διατήρηση της κοινωνικής κατάστασης όπως είναι, της ιεραρχίας δηλαδή, όπως είπαμε και πιο πριν Οι κοινωνικές ομάδες σε αυτή την προσέγγιση ενδυναμώνονται από τη συσπήρωση και τις κοινές ραστηριότητες στην ικανοποίηση των κοινών συμφερόντων τους την κοινή δράση γενικότερα και οι νόμοι και οι κανονισμοί θέλουν αξίες των ισχυρών κοινωνικών τάξεων Πώς βλέπει η συγκρουσιακή θεωρήση της κοινωνίας στο ζήτημα της πειθαρχίας Ουσιαστικά, το είπα και πιο πριν το θέμα εκεί που αποσκοπεί η συγκρουσιακή προσέγγιση είναι στο να εφαρμοστεί η πειθαρχία για να διατηρηθεί τελικά η ιεραρχία τα προνόμια που έχουνε κάποιοι άνθρωποι τις προνομιακές τους θέσεις και την προνομιακή τους τρόπος ζωής Στη συνέχεια, οι συγγραφείς μας αναφέρουν ένα παράδειγμα ενός σχολικής συμπεριφοράς που εφαρμόστηκε στο σχολικό σύστημα του Διτρόιτ και είχε χαρακτηριστικά πρώτον, την αρμοστή σχολική συμπεριφορά δηλαδή την όριζε πως έπρεπε να είναι ένας καλός μαθητής διακρινόταν από κάποιου είδους μερολυψία γιατί αφορούσε κυρίως μαθητές και όχι τόσο δασκάλους, διδακτικό προσωπικό, διευθυντές και γι' αυτό το λόγο ήταν μία μονομερή συνθήκη που αφορούσε κυρίως δέσμευε τη συμπεριφορά των μαθητών και όχι τόσο των ανωτέρων τους ας πούμε των καθηγητών και των δασκάλων επίσης, οι συγγραφείς αναφέρουν εδώ κάτι πολύ σημαντικό μάλλον το επισημαίνουν γιατί υπάρχει γενικά στο φαινόμενο της πειθαρχίας εμφάνιση της έννοιας λέει απειθαρχία η έννοια απειθαρχία εμφανίζεται από τη στιγμή που υπάρχει ο κώδικας και κάποιοι υπάρχει μία ομάδα η οποία εξουσιάζει μία άλλη ομάδα η ομάδα των δασκάλων ας πούμε κρίνει την ομάδα των μαθητών και μπορεί να κρίνει πότε παραβαίνουν ένα κανόνι και πότε πρέπει να τιμωρηθούν άρα είναι σε εξουσιαστική θέση και προϋποθέτει εξουσιαστικές σχέσεις η εμφάνιση του όρου απειθαρχία ωραία, επίσης ο κώδικας σχολικής συμπεριφοράς του Detroit ακολουθούσε κάποιες παραδοχές για τη μάθηση δεν είναι απαραίτητο ότι ισχύουν δηλαδή όπως ένα παράδειγμα ότι η επιθαρχία στο σχολείο σίγουρα προωθεί τη μάθηση αυτό δεν έχει αποδειχθεί ότι ισχύει κενικώς αλλά σε αυτό στηριζότανε ο κώδικας αυτός και δημιουργήθηκε και ίσχυσε παραδείγματα κανόνων που υπήρχαν στον κώδικα του Detroit ήτανε η πλήρη συμμετοχή των μαθητών, η εξαναγκαστική πλήρη συμμετοχή τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες ο σεβασμός προς το διδακτικό προσωπικό πράγμα που υπονοούσε λίγο την αυθεντία των δασκάλων απέναντι στους μαθητές έπρεπε δηλαδή να τους δέχονται σαν προσωπικότητες σαν να έχουν μια αυθεντία επάνω τους, κύρος ας πούμε επίσης έλεγε για έναν κανόνα ελευθερία έκφρασης των μαθητών ο κώδικας αλλά ακολουθούνταν αυτός ο κανόνας από το νόμο για τη συγκοφαντική δυσφήμηση που ίσχυε παράλληλα και προστάτευε τους δασκάλους από οποιαδήποτε κοινοποίηση κάποιου σχολείου για τη διδασκαλία τους από τους μαθητές που πιθανόν να τους κατηγορούσαν για κάτι ο νόμος για τη συγκοφαντική δυσφήμηση τελικά δικαίωνε τους δασκάλους Στη συνέχεια οι ερευνητές σχολιάζουν τον όρο ευταξία και λένε ότι δεν είναι κακό γενικά στη σχολική ζωή να τηρείται μία τάξη και να υπάρχει καλή λειτουργία του σχολείου απλά το θέμα μας είναι ποιο θα είναι τελικά, ποιο θα είναι το τίμημα για αυτήν την πειθαρχία που ισχύει και διέπει το σχολικό σύστημα γενικά Προχωρούν προτείνοντας κάποιες εναλλακτικές για την πειθαρχία Τι μπορούμε να προτείνουμε σαν εναλλακτικές Το πρώτο που προτείνουν είναι η επανεκπαίδευση των εκπαιδευτικών που αφορά γνώσης διοίκησης γιατί όπως τον αφέρουν οι συγγραφείς οι διευθυντές πολλές φορές για κάποια λάθη που συμβαίνουν στην λειτουργία του σχολείου και ευθύνονται οι ίδιοι επικαλείνουν την άγνοια τους για θέματα διοίκησης γιατί ήταν απλά δάσκαλοι πιο πριν και σαν δάσκαλοι δεν είχαν πάρει ποτέ γνώσης διοίκησης δεν είχαν ελάβει κάποιου τύπου τύπου εκπαίδευση Επίσης είναι σημαντικό να έχουν εκπαιδευτεί οι εκπαιδευτικοί στις ιδιαίτερες ανάγκες του οργανισμού που πιθανόν να κληφούν να διαχειριστούν γιατί αν θέλουν ένα δημοκρατικό και κοινοτόμο σχολείο θα πρέπει να το προσπαθήσουν αυτό και να ξέρουν πως να το προσπαθήσουν Το πιο σημαντικό όμως για τους συγγραφείς είναι η αλλαγή της ιδεολογίας και των πεποίθησεων των εκπαιδευτικών σχετικά με τους κανόνες της πειθαρχίας Και τελικά θα ήταν πολύ σημαντικό με την καλύτερη διαχείριση πιθανόν να προλαμβάνανε κάποια ζητήματα οι εκπαιδευτικοί και οι διευθυντές να προλαμβάνανε ζητήματα πειθαρχίας που θα έπρεπε να επέμβει ο εκπαιδευτικός ή ο διευθυντής και να εφαρμόσει πεινές Απλά την ευχαρίστηση των μαθητών για τις δραστηριότητες που τρέχουν στο σχολείο και γίνονται και όχι τη δυσαρέσκειά τους από υπερβολικούς κανόνες οι οποίοι τους κουράζουν και στο τέλος χωρίς λόγο παραβαίνουν τους κανόνες έτσι από αντίδραση ας πούμε Δηλαδή μειώνουν και την αντιδραστικότητα Η καλή διαχείριση του σχολείου μειώνει και την αντιδραστικότητα των μαθητών Ωραία, οι άλλες εναλλακτικές, επίσης έχουμε την επενεκπαίδευση των μαθητών η οποία αφορά τη συλλογική οργάνωση και τη λήψη αποφάσεων Αυτές οι ικανότητες συλλογικής οργάνωσης και λήψης αποφάσεων των μαθητών πρέπει να καλλιεργηθούν, δεν είναι απαραίτητο ότι τις έχουν τα παιδιά και είναι πολύ καλό με το προωθούμε γενικά στην τάξη μας Ακόμα η εξυπηρέτηση των ανάγκων των ιδίων από τους ίδιους δηλαδή σε μαθητικά συμβούλια να μπορούν να αποφασίσουν για κάποιες ανάγκες που έχουν και να λάβουν μέτρα Ωραία, ένα ακόμα που αναφέρουν πολύ σημαντικό για τη λειτουργία της σχολική είναι η αλληλοδρασκαλία, η ενθάριση της αλληλοδρασκαλίας από τους εκπαιδευτικούς που από τις έρευνες των συγγραφέων, των αρθρογράφων και γενικά την εμπειρία τους στη σχολική έχει αποδειχτεί ότι είναι το πιο δυναμικό περιβάλλον μάθησης Το περιβάλλον όπου υπάρχει η αλληλοδρασκαλία και εφαρμόζεται Βέβαια αυτό δεν είναι πολύ συμβατό με την πραγματικότητα των σχολείων όπως είναι τώρα αλλά παρόλα αυτά θα ήταν πολύ καλή προσπάθεια να προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε και τα τρία και τη συλλογική οργάνωση στη λήψη αποφάσεων των παιδιών να την προωθούμε και την εξυπηρέτηση αναγκών να κάνουμε τα παιδιά πιο ξύπνια να μπορούν να ζητήσουν τα πράγματα που έχουν ανάγκη και επίσης να προωθούμε και την αλληλοδρασκαλία σε όποιες δραστηριότητες μπορούμε να την εντάξουμε, να την συμπεριλάβουμε Ωραία, η επόμενη πρόταση που έχουν εισήγγραφεί αντί της πιθαρχίας, αντί της εφαρμογής της πιθαρχίας στο σχολείο είναι οι νέες υπηρεσίες κατά συστήματα υποστήριξης Το σημαντικό εδώ είναι ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα υποστηρικτικό περιβάλλον για τους μαθητές όπου να υπάρχουν υποστηρικτές, συνήγοροι των μαθητών αντί διευθυντών και θεραπευτών οι οποίοι υποστηρίζουν τους μαθητές και κάνουν τους μαθητές να νιώθουν υποδέστεροι και σαν να έχουν ανάγκη από κάποιους επαγγελματίες, ας πούμε θα ήταν καλύτερο να υπάρχουν σύμβουλοι των μαθητών και συνήγοροι Επίσης είναι αναγκαίο εδώ η συνεργασία σχολείου και κοινότητας και ακόμα η κοινωτοποίηση των κοινωτικών πόρων για κάποια καινοτόμα ζητήματα καινοτόμες πρακτικές που θέλουν να εφαρμόσουν στο σχολείο και χρειάζονται στήριξη οικονομική Η τρίτη πρόταση που έχουν εισήγγραφεί είναι το σχολείο πλουραλιστικής κουλτούρας το οποίο είναι οικείωσης διαφορές στο φύλλο, στην εθνικότητα, στη θρησκεία, στη σεξουαλικότητα, στην κουλτούρα και στην ηλικία και επίσης δεν επιβαρύνει τις μειονότητες σε ένα πλουραλιστικό σχολείο πλουραλιστικής κουλτούρας δεν τις επιβαρύνει τις μειονότητες από υπερβολικούς κανόνες και άδικη αντιμετώπιση τελικά Ωραία, το τέταρτο που προτείνουν είναι η τέταρτη εναλλακτική εδέλικτες πολιτικές και λογοδοσία, η οποία να ισχύει ισότιμα για εκπαιδευτικούς και μαθητές ισότιμη αντιμετώπιση δηλαδή από τους κανόνες πιθαρχίας των μαθητών και των δασκάλων και των διευθυντών δηλαδή επίσης ελευθερία έκφρασης όλων μέσα στο σχολείο, να μπορούν να εκφραστούν άρα προϋποτίθεται αυτό που είπαμε και πριν, η επενεκπαίδευση των μαθητών σε νέες ικανότητες που πρέπει να είμαστε οι δάσκαλοι έτοιμοι να μπορούμε να το εξασκήσουμε αυτό στους μαθητές δηλαδή κάποιες δυνατότητες που πρέπει να σαν, πώς το λέει συλλογικές ικανότητες συλλογικής οργάνωσης πρέπει να τις προωθήσουμε εμείς γιατί αλλιώς δεν εξασκούνται και επίσης από κοινού θα ήταν πολύ καλό, από κοινού να γίνει ορισμός των κανόνων που ισχύουν στο σχολείο δηλαδή εκπαιδευτικοί και μαθητές με παρουσία του διευθυντή να ορίζουν τους κανόνες στο σχολείο και να είναι υπευθύνοι για την τυρισία τους μετά με κοινή συμφωνία όμως να ορίζονται τελευταία ήθελα να σας δείξω μια παράγραφο του άρθρου, η οποία την θεώρησα πολύ ζουμερή θεωρώ ότι περικλεί όλα τα θέματα και λέει, οι αντιλήψεις των ανθρώπων για τη φύση της κοινωνίας και του σχολείου καθορίζουν τις πολιτικές πιταρχίες που προτιμούν και τις νέες πολιτικές και προγράμματα που μπορούν ή θα έπρεπε να επιλεχτούν για μένα αυτή η παράγραφο συνοψίζει ακριβώς τη σχέση θεωρίας και πράξεις, η οποία είναι τόσο σημαντική και με αυτό αναφέρουν συνέχεια στην πρακτική άσκηση του τέταρτου έτους ότι η πρακτική μας είναι σημαντική, τρέχουμε για αυτή την ετοιμάζουμε, αλλά παρ' όλα αυτά πρέπει πάντα να θυμόμαστε και να κοιτούμε τη θεωρία γιατί η θεωρία είναι αυτή που θα μας δώσει τις εναλλακτικές και τον οραματισμό για να αλλάξουμε κάποια πράγματα στην πρακτική μας Αυτά. Ευχαριστώ Ευχαριστούμε την κυρία Θεμίου. Θα τα αρχίσουμε να πούμε ότι ήρθαν εδώ οι εορτάζες και πάντα πολλά. Τρεις βλέπω ανθρώπι, γιατί από τα τέσσερις ξέρουν καμιά. Τρεις βλέπεις και μία του χάθηκαν, είσαι καμιά. Έχετε καμία ερώτηση? Θα ήθελα να ακούω μέσα η Αγία. Έβαλα την κυρία Ετονίου πρώτα, γιατί είναι και το θέμα που ήθελα. Έχει σειρά με τον τρόπο που θα σκεφτεί. Αλλά και γιατί στο τέταρτο έτος έχει μια εμπειρία μεγαλύτερη και πολύ ωραία με πρόλαβε, γιατί συνέδεσε το θεωρητικό κομμάτι που για μας εδώ είναι πολύ σημαντικό. Δεν είναι η θεωρία κάτι αποτρόπεο, είναι κάτι που δεν είναι με την πράξη. Οτιδήποτε να κάνουμε, δεν είναι τη θεωρία. Με πρόλαβε λοιπόν, ως προς αυτόν που ήθελα να αντιρωτήσω, πώς θα το δέσω. Αλλά πριν να βογώσετε στα ερωτήματά μου, θα ήθελα εσείς να ρωτήσετε κάτι για το πολύ ενδιαφέρον άνθρωπο που μας παρουσίασε. Παρακαλώ. Ωραία, ευχαριστούμε. Εγώ δεν τα άκουσα μ' άλλο. Αν θέλετε την τρόη του, τι το ανέφεραν εσείς? Τι ήταν τα αρθήκια του? Αυτό, οι συγγραφείς το αναφέρουν, το άρθρο βασικά είναι του 1979. Ας γυρίσω στη διαφάνεια αυτή που είναι. Με την ευκαιρία να μωρήσω τα θέματα αυτά. Όμως και τα περισσότεροι θέματα στην τραγουδική επανέρχονται κατά καιρός. Αν έχουμε κάτι ενδιαφέρον, το ζήτημα της πληθαρχίας αυτών θα είναι από τα 2000, τα δημοκρατική είναι κάτι που θα έρχεται και κατεβαίνει. Αυτός είναι ο κώδικας του Detroit. Το άρθρο γράφεται του 1979, το γράφουν οι συγγραφείς. Προφανώς αυτός ο κανόνας έχει ισχύσει πιο πριν. Δεν αναφέρει μερουμηνία μέσα. Αλλά εφαρμόστηκε στον Detroit στο σωλικό δίκτυο και προκάλεσε αντιδράσεις όχι τόσο καλά αποτελέσματα όσο περίμεναν, ενώ κάνανε πολύ φασαρία ετοιμάζοντας τον κώδικα. Και δεν πήρε έγκριση κατευθείαν από την αρχή από το δικαστή, ας πούμε, το στείλανε και μετά το στείλανε ξανά να πάρει έγκριση. Τον φτιάξανε καλύτερο, πιο αυστηρό τον κώδικα, γιατί στην αρχή ήταν πολύ light και τελικά τον δέχτηκε ο δικαστής τον κώδικα, εφαρμόστηκε, αλλά είχε κάποια αποτελέσματα τα οποία δεν ήταν και τόσο εκανοποιητικά. Δεν ήταν αυτά που ήθελαν, δηλαδή, τελικά οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι τον πρότειναν τον κώδικα, πρώτοι, να ισχύσει. Είναι η εφαρμογή της πειθαρχίας μέσω του κώδικα, ας πούμε. Εδώ ισχύσε ο κώδικας, όχι μόνο ο κώδικας που κάνουμε συμβόλιο με τους παθητές, ας πούμε, και τους λέμε ότι θέτουμε τους δικού μας κανόνες και θα τους στηρίσουμε. Εδώ ήταν κώδικας γραπτός που υπήρχε στο σχολείο και ήταν σαν νομοθεσία του σχολείου, σχολική. Αυτό. Κάτι άλλο, κάποια άλλη, χαρατήξε. Δεν ήταν ορισμός της πειθαρχίας, δηλαδή δεν υπάρχει κάποιος ορισμός μέσα στο κείμενο, ορίζουν κάποιο πειθαρχία. Γενικά δεν έχω δει να έχει κάποιον ορισμό, αλλά σχολιάζει συνέχεια αυτό το ζήτημα, πότε συνάγεται ορισμός από όλα αυτά. Δηλαδή, δεν ξέρω τι άλλο να πω. Ορισμό, έτσι ξεκάθαρα δεν τον είδα να υπάρχει. Ξεκάθαρα ότι οι εργαζοί γνώριζαν ότι κάποιος του τραπεζόμενος ήταν αφέρει την αλλαγή και διαβιωτιέστηκε πίσω του αριθμού. Ναι. Υπάρχει κάποια πρόταση, προκύπτει κάποια πρόταση, ειρήμερια από το κείμενο ή απλά. Διέπεται όλο το άρθρο, τελείωσες. Διέπεται όλο το άρθρο, γενικά προτάσεις για την αλλαγή των αντιλήψεων και βασικά λέει κάπου την πρόταση του να κάτσουμε εκπαιδευτικοί και να σκεφτούμε τι σημαίνει η πιθαρχία. Δεν είναι δηλαδή κάτι που μας βολεύει μόνο και απλά βοηθάει την πράξη μας, οπότε πετάμε μερικούς κανόνες και πρέπει να τους σεβαστούν οι μαθητές. Έχει κάποιο άλλο πλαίσιο από πίσω που πρέπει να το ψάχνουμε, να το σκεφτόμαστε και να μην είμαστε τόσο εύκολοι να ισχύσουμε στην πιθαρχία, να την εφαρμόσουμε. Αυτό είναι καλό στον τελευταίο διάβολο, δηλαδή το τράγωμα του σχόλου είναι καλό στον τελευταίο διάβολο και εύκολα να τις ιδιοδηγείς και να τις εφαρμόσουμε. Αυτό πώς θα μπορούσε να φτιάχνει η πρόοδος. Πώς θα μπορούσε να φτιάχνει η πρόοδος με κάποιο σημαντικό. Αυτό πώς θα μπορούσε να φτιάχνει η πρόοδος με κάποιο σημαντικό. Σαφώς, το έργο θα είναι σημαντικό για όλους ειδικούς, για την ομορφώση, για λίγο ανοιγίσματα, για όλες τις ανοιγίες που υπάρχουν, πολιτικές κατευθύνσεις, αποσκοπές. Επίσης δεν ενδιαφέρον σε αυτές τις δημορφώσεις να υπάρχει και μια έρευνα με τον κόσμο, γιατί νιώθουν η κατευθυνσική που έχουν ο κόσμος, γιατί αλλάζουν τις σκέψεις τους. Σε αυτά τα δημορφώσεις, περισσότερο η πολιτερία είναι έτσι γέμνη, να το πω λαϊκά. Είναι ενδιαφέρον αυτό, πραγματικά. Είχα ένας παλιότερος εδώ, μια διαιτή δημορφώση. Τα αλήθεια, αν δεν έκανα κάποια σπιτινά θάνατος, δεν θα έπρεπε να στρέψω εγώ με το πρώτο μήνυμα. Όσοι καταγραφέσαι, σύμφωνοι γνωρίζουν και σε εγκαθιά, στο μέλλον θα το κάνουν, γιατί έχει ενδιαφέρον τα δημορφώσεις. Όπως έχει ενδιαφέρον και οι δικές συστηθείες. Έχουν και οι δικές συστηθείες πάνω σε διάφορες δημορφώσεις, γιατί πριν αυτή τη δουλειά έγινε, δώμε καλοκατρία από 13 ευρώ. Έχει κανένα τέλος. Έχει εμπειρίες από κάτω. Έχει εμπειρίες μέσα στον πρακτικό να δείχνει και με άλλα πράγματα. Αυτό δεν έχει ενδιαφέρον κατά πόσο. Αυτό δεν έχει ενδιαφέρον με κάτι εκπαιδευτικό που είχα κάποια εβδομάδα, διότι είσαι σε διάφορες δημορφώσεις. Αλλά βάλει και αυτό το πράγμα. Ναι, ήθελα βασικά να πω... Με κόβουνε σούτοις, άρα εσύ έχεις το πρώτο λόγο. Ναι, ήθελα να απαντήσεις κάτι στην ερώτηση που είχε πει ο Δημήτρης, ότι βασικά το άρθρο εγώ το παρατήρησα ότι ήταν πολύ θεωρητικό γενικά, ήταν σαν φιλοσοφικό το άρθρο. Και δεν δίνει σε όλα λύσεις ακριβώς, ας πούμε, συνταγές για να κάνεις αλλαγές ας πούμε, αλλά το θέμα είναι ότι προσπαθεί να προβληματίσει αυτό και νομίζω το πετυχε. Το θέμα που διαπραγματευόμαστε εδώ, τώρα δράττουμε τις ευκαιρίες από τα λόγια της Οφίας, να πω ότι το θέμα που είχαμε σε αυτό το πράγμα είναι ένα από αυτά που αφού φεύγουμε μπορεί να φτιάσουμε. Ακούσατε τώρα τι είπε η Ουσοφία, αυτό αφορά πολλούς θεωρητικούς στον χώρο της Εκκλησίας. Δεν παίρνουμε να συζητήσουμε στιγμήματα σχολικής διαχείρισης, πειθαρχίας όπου στον χώρο. Γιατί είναι δύσκολο. Μπορεί να κατεβαληθείς ότι είσαι φταγικός, ότι είσαι ο παδός της πειθάρχησης. Και είδατε την αποστροφή την οποία μπορεί κάποιος τώρα να θυμάται ας πούμε, επειδή δύο φορές την ανέφερε η Ουσοφία, ίθανον στο άρθρο να αναφέρεται συχνόντα, αλλά η Ουσοφία δύο φορές μας ανέφερε στην Παλαισίσση, όλη η πειθαρχία που αποσκοπεί διατήρηση της αιραρχίας. Εγώ όμως είπα ότι η πειθαρχία είναι απαραίτητα, ειδικά η αυτοπειθαρχία είναι απαραίτητα για να κάνουμε κάτι. Για να πετύχουμε οτιδήποτε. Χωρίς οργάνωση πειθαρχία δεν μπορούμε να πετύχουμε σε ατομικό επίπεδο είτε σε ομαρικό. Έτσι. Μπορούμε να αλλάξουμε τη συνείδησή μας, που λένε μια συγκεκριμένη μερίδα θεωρητικών. Αλλάξουμε την ατομική μας συνείδηση, θα αλλάζουμε την ατομική μας συνείδηση. Μπορούμε να αλλάξουμε το πρώτο, όμως δεν γίνεται. Άμα δεν έχουμε πάρει διαβάλλει, τη θεολογική αντιπαραθέσεις και διαμάχες δεν γίνεται. Είναι συγκρουσιακή η κατάσταση, όπως πολύ ωραία μας περιέχει η συνεργασία. Εκεί έχουμε αντιπαράθει σε δύο απόψεων. Μία είναι ότι έχουν μια συνολική προσέγγιση, ότι όλοι μπορεί να έχουν καινούργια συμφέροντα και να βρουν καινούργιους τόπους. Η άλλη είναι ότι η κοινωνία είναι συγκρουσιακή. Υπάρχουν ανικηθέμενες συμφέροντα που δύσκολα μπορούν να συνεργαστούν. Αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει εμείς πάντα να το γνωρίζουμε, για το πώς θα μπορεφθούμε. Άλλες, καθίλωσε στο κοινό, δεν έχουμε. Ωραία, ας πάμε τώρα στην κριτική συνεργασία. Θέλω εγώ να σε ρωτήσω καλύτερα. Βεβαίως, λίγο πολύ αγροβιβώς έχεις απαντήσει σε αυτό που ρωτήκαμε. Θα σε ρωτήσω, αλλά θα το κάνω αυτό τώρα. Τώρα έχεις μια εμπειρία, γιατί έκανες πολιτική σε δεύτερο μέρος, έκανες δεύτερο τέταρτο. Πήγες στη σχολία, ξέρεις λίγο πως είναι και από τα τόσα χρόνια που είχες στα σχολεία. Ας σε βοήθησε και ως προστή θα μπορούσε να σε βοηθήσει αργότερα αυτό που διάβασες. Αυτό το άρθρος της συνεργασίας. Αυτό που κατάλαβα για μένα βασικά είναι ότι προβληματίστηκα. Τώρα δεν ξέρω αν με έπεισε, γιατί πραγματικά σε μερικά σημεία το άρθρο μου φάνηκε ότι προτείνει πράγματα που δεν γίνονται απλά. Δεν συμβατά με την πραγματικότητα. Αλλά παρόλα αυτό με προβλημάτησε και λέω ότι αν τυχόν βρεθώ ποτέ σε θέση να μπορέσω να εφαρμόσω κανόνες δικούς μου, θα συμπεριλάβω και την μεριά των παιδιών και το τι εκεί να θέλουν. Αλλά πάλι με μέτρο, όχι δηλαδή φοβάμαι λίγο να δώσω πολλές ελευθερίες από την αρχή ούτως ή άλλως. Δηλαδή και στην πρακτική μου αντιμετώπισα ζήτημα πειθαρχίας και ήταν γιατί δεν φώναζα αρκετά, ήταν τσίριζα αρκετά, γιατί η δασκάλα τους στην τάξη, η κανονική, είχε πολύ δυνατή φωνή τσίριζε και τα παιδιά είχαν μάθει να την ακούν στρατιωδάκια έτσι. Και όταν μπήκα εγώ να διδάξω δεν ήταν το ίδιο. Έχω πολύ λιγότερο δυνατή φωνή ας πούμε. Ήτανε και αυτό. Δηλαδή έκανες αυτό που είπα να γερνάς την τάξη να μην έχεις οδηγίδοφη το ίδιο. Αυτό σίγουρα, βόλκες, συνέχεια βόλκες. Και παρόλα αυτά δεν... Σιγά σιγά έπιασε, αλλά χτυπούσα περίπου το σπουγγάρι στον πίνακα. Ένιωθα άσχημα, αλλά ανακαζόμουν να το κάνω. Σπουγγάρι. Ναι, το σπουγγάρι που κάνει φορηγό. Άμα χτυπάς το σπουγγάρι στον πίνακα, το ρυθμώνεις, θα γεμίσεις. Ήταν άλλο σπουγγάρι. Ήταν το σκληρό σπουγγάρι. Κάνει θόρυβο αυτό πολύ. Και είχαν μάθει και με αυτό να αντιδρούν. Οπότε αναγκάστηκα, γιατί με τη φωνή... Αλλιώς φυρίχτρα. Ήταν μεγάλο, 24 παιδιά. 26, συγγνώμη. Πάνω από 25. 24 μημάδες, 4 παιδιά. Ενώ άμα πάτετε στα ειδικά θα είχετε πάνω. Καλά, άλλο. Λοιπόν, άλλη ερώτηση. Ναι. Ας περάσουμε τώρα στην κριτική της παρουσίας. Πείτε μου. Βγιακή. Και πριν ήταν πολύ γραμματικό το σπουγγάρι. Μπορείς και το είδες από εκεί που διάλεξες να κάτσεις. Μπράβο, μπράβο, κύριε. Έχεις διαπεραστικό βλέμμα. Το είδες από κάποιον πολύ καλακραμένο. Έχεις έδειξε για το θέμα. Απλά, το ρώτη μύτης. Ήταν πολύ ήρεμο να το πω. Καλά, ή να το πω. Δεν ξέρω πώς να το πω, αλλά... Εμένα δεν είχα σκέφτημα στο διοικείο. Χουράστηκα. Θες ένα αλλαγές στον τον. Ναι. Μπράβο, ωραία. Το λαμβάνουμε υπόσημα σε αυτό. Και ο γόρος της κυρίας Αντωνιώπης. Έτσι. Άλλοι. Για να. Σε κάποια σημεία που έλεγες και εσύ, θεωρώ αυτό σημαντικό, θεωρώ ότι το είχες υπογραμμίσει. Κάποια δεν είναι τίποτα. Δηλαδή, έχει κάποιες θεωρώτες σημαντικά, που δεν υπογραμμίζουν αυτό. Αλλά η ε πολύ καλή βαροσύστηση, πολύ αναλυτική. Αυτό ήταν έτσι. Είσαι με τέσσερις, έτσι. Με τέσσερα χαρακτηριστικά. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Ναι. Παρακαλώ, καλώς ήρθες. Εγώ, για να πας. Και μάς έκανε το σέντρο, έτσι. Και μάς έκανε το σέντρο, που λούσες έτσι, έτσι, και ξέρω, και πιο πολύ εγώ σέντρο, παρά τους εθνικούς πράγματα. Μόνο που σ' αυτό, να χαλάω έναν κόλλο και να δουλάσεις και πολλές πράγματα, στεψά, στεψά πράγματα, είτες και τις κατεύθυνες. Και σε τέλος, όταν μου έλεγα ότι θα είχα σύνοψη, για το τίποτ, γιατί πολλοί άνθρωποι κοιτάζουν το φοροσύστημα, και ήταν αυτοί όλοι. Άλλοι παρατήρης και ρόλες έχουμε? Όχι. Ωραία, ευχαριστούμε δυο δυο δημοσθένους. Καλημέρα. Ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε. |
