: Λέω, εκεί δεν πρέπει να το σκεφτώ δεύτερη στιγμή, πρέπει να πάω. Χρειάζεται και λίγο δευτερόλεπτο για να αποφάσεις να κάνω αίτηση και να έρθω. Είπα μέσως ναι. Δηλαδή δεν πέρασε, νομίζω, το 24. Περίμενα το περιμένω να κάνω ένα τελετήριο. Είχα να κάνω ένα τελετήριο. Είχα να κάνω ένα τελετήριο. Είχα να κάνω ένα τελετήριο. Είχα να κάνω ένα τελετήριο. Είναι η σκηνά. Θα πρέπει να κάνω ένα τελετήριο. Περίμενα το περιμένωaaντα 18. Είναι οι καλύτεροι στιγμές της ζωής μου. Η υποδοχή που μας έκανε, το ότι τραγουδούσαμε τη ψυχή τους, είναι η αγάπη στο 1000, άπηρο, της 100. Αφού ήμουνα μέσα στο λεωφόριο και δεν μπορούσα να βγω. Γιατί δεν ήξερα τι να τους πω. Πέκαναν τόσο χαρά. Από την πρώτη στιγμή, πέγγα σαν σπίτι μου. Ήρθαμε εδώ για ένα κοινό σκοπό. Ήρθαμε όλοι μαζί να φυτέψουμε, ήρθαμε όλοι μαζί να σκάψουμε, ήρθαμε όλοι μαζί να χτίσουμε. Έφτυσα. Φτιάρισα. Σοφάτισμα, τσιμέντο. Εγώ πολύ τσιμέντοι δικά. Τα πάντα. Ό,τι γνωρίζει θα γνωρίζει μια έτσα ενός σχολείου. Μα δικηγόρος, μα φοιτητής, μα ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, χτίζει σαν να είναι πρωτομάστορας. Χτίζουμε χαρακτήρα μέσα από αυτό, όχι μόνο σχολείο. Δεν ερχόμαστε και χαρίζουμε χρήματα, χαρίζουμε δώρα. Προσπαθούμε να χτίσουμε κάτι, ώστε να μπορέσουν να το κάνουν μόνοι τους, να το εξελίξουν μόνοι τους. Ελπίζουμε, διότι έχουμε υποστηρίξει τον Θεό, να το κάνουμε καλά στον μέλλον. Είναι σοσάνantly... Είναι συγκλονιστικό, άνθρωποι με τόσα λίγα να σου δίνουν τόσα πολλά. Το είδα στα μάτια τους, νιώθαν πάρα πολύ χαρά και πήγα και δεν το πιστεύω ότι, καλά ήρθαν αυτοί τόσο μακριά για εμάς. The way you leave your country and come to Ghana and cooperate with us, I'm feeling great, I'm feeling great. Πώς οι άνθρωποι που συναντάμε στα ταξίδια, γίνονται δική μας και μέρος της ζωής μας από το πουθενάς, μιλάμε σε μια στιγμή. Αυτό είναι πάρα πολύ δυνατό που βιώνω σε κάθε ταξίδι. Στην αρχή λες, αξίζω αυτή την αγάπη. Μετά λες, χωρίς να σκεφτείς, χωρίς τίποτα, δώσε με τον ίδιο τρόπο, απλόχια. Υπάρχει ελπίδα, υπάρχει ελπίδα για μια αλλαγή, ότι οι αλλαγές όσο μικρές και αν είναι γίνονται. Σίγουρα από αύριο μετά αύριο, η ζωή για καμιά εκατοστοί παιδιά, περίπου αν δεν κάνουν λάθος, θα είναι διαφορετική, δεν θα είναι η ίδια. Αυτό το μικρό σπόρο που φυτέψαμε σήμερα, αυτές τις μέρες εδώ, κάποια στιγμή θα ανθίσει και είμαι σίγουρη γι' αυτό. Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο και τον αλλάζουμε τον κόσμο. Εγώ τουλάχιστον το είδα και χαίρομαι πάρα πολύ που είμαι κι εγώ ένας κρίκος από αυτή τη μεγάλη αλυσίδα της Άξονι. Θέλω σίγουρα να το ξαναγάνω. Είναι εμπειρία ζωής. Είχαμε ένα τόσο συνέσθημα και γίνεται τόσο εδώ. Νιώθω πληρότητα, το νιώθω αυτή τη στιγμή. Νιώθω περισσότερο άνθρωπος. Νιώθω μια ανεξήγητα υπερβολική αγάπη. Χαρά. Ρίγος. Ευτυχία. Ελπίδα. Ευγνωμοσύνη. Ανθρωπιά. Ευγνωμοσύνη. Αλληλεγγύη. Η αλληλεγγύη είναι ζωή, θα έλεγα. Το είδαμε εδώ, νομίζω. Η αλληλεγγύη είναι πραγματικά η ζωή. Είμαστε άνθρωποι! |