| : και διευθύντρια του Τρίτου Εσπερινού ΕΠΑΛ Αγίων Αναργύρων, να προσέλεθει στο βήμα για την παρουσιασή της. Γεια σας. Επειδή στην αίθουσα είναι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί και διευθυντές σχολείων, θέλω να πω ότι είμαι διευθύντρια στο Εσπερινό ΕΠΑΛ Αγίων Αναργύρων, που ήταν ένα από τα πηλώδια του ΕΠΑΛ Αγίων Αναργύρων. Ο λόγος για τον οποίο είμαι εδώ, είναι για να σας πω πρακτικά ζητήματα και να κάνω μια αναδρομή στο πηλωδικό πρόγραμμα και πώς έγινε. Αυτό με σκοπό να δείτε τα βήματα που ακολουθήθηκαν και όλη τη στιγμή που έκανε. Για να μπορέσετε να εφαρμόσετε στο σχολείο σας ένα πρόγραμμα, που πραγματικά πιστεύω ότι αξίζει να το κάνετε. Γιατί βελτιώθηκε η ατμόσφαιρα, γιατί τα πράγματα στο σχολείο άλλαξαν, γιατί γίναμε πιο χαρούμενοι. Μια καθηγήτριά μου είπε ότι το σχολείο μας γλίκανε και πιστεύω ότι και οι μαθητές μας γνωρίζουν να γνωρίζουν. Λοιπόν, τι είναι το πληρωτικό πρόγραμμα μία νεάρχης ΤΕΠΑΛ. Μία δέσμη παρεμβάσεων που στοχεύει στη ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των μαθητών στην πρώτη τάξη. Θα μου πείτε, δεν επηρέασε όλο το σχολείο. Δεν εφαρμόστηκες και στις άλλες τάξεις. Εφαρμόστηκε και επηρέασε και στις άλλες τάξεις. Βλέπετε ότι το πληρωτικό πρόγραμμα εφαρμόστηκε και επηρέασε με έναν τρόπο, όχι με την εφαρμογή του, γιατί πραγματικά όλα έγιναν στην πρώτη τάξη, συνδεδεμένα με τη ζώνη, συνδεδεμένα με την ενισχυτική εναλλακτική διδασκαλία, συνδεδεμένα με τις δράσεις, αλλά αυτό επηρέασε ολόκληρο το σχολείο. Ξεκίνησε λοιπόν πληρωτικά πέρυση σε εννέα πληρωτικά. Τα βλέπετε, τη Δάφνη, το πρώτο επάλ Δάφνης, το πρώτο επάλ Κεσαριανής, το πρώτο επάλ Δραπετσόνας, το τρίτο επάλ Σιβετανιδίου, το τρίτο επάλ Αγιών Αργύρων, το πρώτο επάλ Χαλκίδας, το δεύτερο επάλ Χαλκίδας, το επάλ Λαγκαδά, το επάλ Μητυλίνης. Για την υποστήριξη συγκροτήθηκε μια επιστημονική επιτροπή, που πραγματικά μας υποστήριξε και έκανε κάποιες επιμορφώσεις και μας οδήγησε να κάνουμε τα πρώτα βήματα. Το νόησης ορίστηκε ως υπεύθυνο για την υλοποίηση και τη χρηματοδότηση και στόχος της πληρωτικής αυτής εφαρμογής ήταν η διεύρυνση στα υπόλοιπα επάλ της χώρας. Ένα πρόγραμμα που θα κρατήσει μέχρι το 2029. Το πρόγραμμα εφαρμόστηκε στους μαθητές μας της πρώτης τάξης. Και τι έπρεπε να γίνει, ο θέσμος του Σύμβουλου Καθηγητή, ο ψυχολόγος, η εναλλακτική ενισχυτική διδασκαλία, τα σχέδια δράσεις και οι δικτύουσες των σχολείων. Η εναλλακτική ενισχυτική διδασκαλία, θα σας πω γι' αυτό. Αυτά όλα τα σχέδια έτσι όπως έγιναν και έπρεπε να εφαρμοστούνε είχαν διάφορα χρονοδιαγράμματα. Δηλαδή η εναλλακτική ενισχυτική διδασκαλία δεν ήρθαν οι καθηγητές αμέσως. Ο θέσμος του Σύμβουλου Καθηγητή ήταν κάτι που μπορούσαμε να κάνουμε γρήγορα. Η ψυχολόγος μετά από λίγο χρονικό διάστημα ήρθε. Και τα σχέδια δράσεις ήταν κάτι που έπρεπε εμείς να σκεφτούμε. Και η δικτύωση ήταν η σχέση της επικοινωνίας που έπρεπε να αναπτύξουμε τα ΕΠΑΛ μεταξύ μας. Αυτό θα βοηθούσε τόσο στην εξωστρέφεια των ΕΠΑΛ αλλά και στην εξωστρέφεια των μαθητών μας και την σχέση που θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε με την τοπική κοινωνία. Δηλαδή η γειτονιά να μας μάθει. Αυτός ήταν ένας στόχος. Και επειδή είμαι διευθύντρα θα σας πω ότι αυτά είχαν και πρακτικά ζητήματα και είχαν να κάνουν και με την αύξηση των μαθητών μας και με τις περισσότερες ώρες του σχολείου μας και ότι οι καθηγητές μας θα ήταν καλύτερα. Σκεφτόμαστε και αυτό. Ήταν ένα μέσον για να σκεφτούμε και τους καθηγητές τους ίδιους με πώς μπορούσαν να κάνουν τη ζωή τους καλύτεροι στο ΕΠΑΛ. Γιατί όλοι γνωρίζουμε τι ακριβώς ήταν τα προβλήματα. Οι πρώτες ενέργειες που έγιναν. Και έχει έρθει και στα σχολεία ένα χρονοδιάγραμμα τώρα για τους διευθυντές και οι πρώτες ενέργειες ποιοι ήταν. Συγκλήθηκε ο Σύλλογος των Εκπαιδευτικών του Κάθε Σχολείου και ζητήθηκε από το Σύλλογο να θελήσουν και να δεχθούν το πρόγραμμα μία νεαρχιστέ επάνω. Αυτό βγήκε μέσα από το Σύλλογο. Δεν ήταν μια απόφαση γιατί έπρεπε να το υπερασπιστούν αλλά γιατί έπρεπε να δουλέψουν σε αυτό. Γιατί σε αυτή την αλυσίδα όλοι οι κρίκοι είναι σημαντικοί. Ένας από τους πιο σημαντικούς κρίκους είναι ο διευθυντής σχολείου που πρέπει αυτό το πρόγραμμα να το υπερασπιστεί, να το προσπαθήσει και να το αναπτύξει όσο το δυνατόν περισσότερο. Ορίστηκε λοιπόν σε κάθε σχολείο μια συντονιστική επιτροπή. Ένα πράγμα που πρέπει να γίνει τώρα. Δηλαδή τρεις συντονιστές. Εμείς τα πιλοτικά σχολεία είχαν τρεις συντονιστές. Ανάλογα με τις δυνατότητες του κάθε σχολείου, ανάλογα με την προσφορά πρέπει να υπάρξουν κάποιοι καθηγητές που θα τους ονομάσουμε συντονιστές και αυτοί θα προχωρήσουν τα ζητήματα που αφορούν το πρόγραμμα μία νεαρχιστέ επάνω. Γιατί έχει σταδιακά βήματα που πρέπει αυτά να δουλέψουν μέσα στο σχολείο και κάποιος να τα συντονίζει. Ενημερώθηκαν οι μεθητές της πρώτης τάξης για τη δράση. Καλέσαμε τους μαθητές μας, τους μιλήσαμε ότι υπάρχει στο σχολείο ψυχολόγος ότι θα υπάρξει ο σύμβουλος καθηγητής και ότι ο κάθε μεθητής θα έχει το σύμβουλό του. Καλέσαμε τους γονείς στο σχολείο και τους ενημερώσαμε ότι υπάρχει η εναλλακτική ενισχυτική διδασκαλία ο θεσμός του σύμβουλου καθηγητή και ψυχολόγος. Έγινε η συνεδρία σε εθελοντικά να δεχθεί κάποιος από τους καθηγητές που δεν το γνώριζε. Υπήρχαν στην Αθήνα ένα-δυο σχολεία που εδώ και δέκα χρόνια έκαναν κάτι τέτοιο. Αλλά οι υπόλοιποι δεν γνώρισαν τι είναι αυτός ο θεσμός του σύμβουλου καθηγητή και τι έπρεπε να κάνουν. Τι ώρα θα το έκαναν και πότε θα το έκαναν και πού θα μιλούσανε με τα παιδιά και σε ποιο χώρο και αν θα έπρεπε να έχουμε υπεύθυνες δηλώσεις, αν θα έπρεπε να έχουμε ενημερώσει αν θα έπρεπε να έχουμε κάνει μια σειρά τέτοιων ενεργειών για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε αυτό το θεσμό. Αυτός ο θεσμός ήταν μια κατάσταση την οποία την είχαμε στο μυαλό μας. Δεν είχαμε κάτι γραμμένο ή στα χέρια μας ένα βιβλίο που να έλεγε πώς εφαρμόζει το θεσμό σε αυτός. Έπρεπε να ενεργοποιήσουμε αυτό το οποίο λέγεται πρωτοβουλία δικιά μας να ψάξουμε, να το βρούμε και μέσα στο σύλλογό μας να το σχεδιάσουμε. Δηλαδή, εμείς τι κάναμε μέσα στο δικό μου σχολείο και σε όλα τα υπόλοιπα πιλοτικά. Προσπαθούσαμε να σχεδιάσουμε μόνοι μας ψάχνοντας αυτό μέχρι να έρθει η υπημόρφωσή μας. Το ζήτημα είναι ότι μέσα στο σχολείο έπρεπε και οι ίδιοι να ενεργοποιηθούμε και να το διαμορφώσουμε. Γιατί πολύ συχνά, όπως είπε και η Πιστημονική Επιτροπή το πρόγραμμα αυτό διαμορφώθηκε από τα πιλοτικά σχολεία. Δηλαδή, οι προτάσεις μας περνάγανε στην Επιστυμονική Επιτροπή και από την Επιστυμονική Επιτροπή περνούσανε στο Υπουργείο. Άρα, με αυτόν τον τρόπο διαμορφώθηκε από τα πιλοτικά σχολεία αυτό το πρόγραμμα που είναι σημαντικό να ακούγεται η φωνή των εκπαιδευτικών που ήταν μέσα στο σχολείο. Συμφωνήσαμε μεταξύ μας στο Σύλλογο τι ακριβώς είναι αυτός ο σύμβουλος μέχρι που φτάνουν τα οριά του, πού θα κάθεται πώς θα γίνονται όλες αυτές με τα παιδιά οι συναντήσεις. Ήρθε η Επιτροπή, η Επιμορφωτική, η Επιτροπή, η Επιστυμονική και μας έκανε κάποια βιωματικά σεμινάρια. Δηλαδή, είχαμε μια βοήθεια που μας έδειξε τα πρώτα βήματα. Στην συνέχεια μπορείτε να βρείτε και υλικό τώρα για τον Σύμβουλο Καθηγητή και να επικοινωνήσετε μαζί μας ή με τα πιλοτικά σχολεία που σε λίγο καιρό θα... Τα σχολεία σας που θα αποκτήσουν συντονιστή ή έχετε συντονιστή ο συντονιστής μπορεί να έρθει. Οποιαδήποτε στιγμή θέλεις επαφή με κάποιον από τους συντονιστές των πιλοτικών, για να σας δώσουμε έναν πρώτο οδηγό που γράφτηκε μέσα από τα πιλοτικά σχολεία από τους εκπαιδευτικούς πιλοτικών σχολείων. Και φυσικά, στην αρχή ο θεσμός αυτός είχε αντιδράσεις μέσα στο σχολείο. Απορίες, η βοήθεια από την Επισημονική Επιτροπή ήταν ικανή να μας κάνει να δούμε μια διαφορετική οπτική σε σχέση με αυτό. Πραγματικά το σχολείο με το θεσμό του Σύμβουλου Καθηγητή άλλαξε. Μετά που τα παιδιά θέλανε, ψάχνανε να βρουν μέσα στο σχολείο το σύμβουλό τους. Οι καθηγητές μιλούσαν μεταξύ τους, απευθυνόμουν με το σχολείο μεταξύ τους, απευθυνόμαστε στην ψυχολόγο για να ρωτήσουμε για αυτά που μας λέγανε τα παιδιά και πώς αντιμετωπίσουμε. Ο ρόλος είναι εντελώς η βοήθεια των παιδιών για σχολικά ζητήματα. Δεν έχουμε κάποιον άλλο σκοπό ή κάποιον άλλο στόχο. Οι ψυχολόγους βρίσκεται μέσα στο σχολείο για να στηρίξει αυτό το θεσμό. Δηλαδή ο κύριος λόγος για τον οποίον υπάρχει ψυχολόγος είναι για να στηρίξει αυτό το θεσμό του Σύμβουλου Καθηγητή θα σας τα πει κυρία. Πες κοντάξις που ήταν μέλος της επιστημονικής επιτροπής, έχει συγκεντρώσει από τα σχολεία που μιλάγανε. Το τελευταίο είναι από το δικό μου σχολείο που το είπε μια καθηγήτρια. Πέρυσι ήταν η καλύτερη μας χρονιά στο σχολείο. Υπήρχε μια διαφορετική πνοή. Υπήρχε κάτι να κάνουμε διαφορετικό, να αλλάξει τα πράγματα. Και το κυριότερο, εκείνο το οποίο συνέβαινε και θέλω να σας το μεταφέρω είναι ότι νιώθαμε ότι κάποιος μας προσέχει, ότι κάποιος υπάρχει. Εμείς το νιώθαμε. Το ίδιο ένιωθαν και οι μαθητές. Κάποιος ήταν εκεί για αυτούς. Αλλά αυτό πήγαινε από τον ένα στον άλλον. Τα πηλωτικά σχολεία είχαν μια φροντίδα, οι μαθητές είχαν μια φροντίδα. Μέσα στην τάξη είχαν τον ψυχολόγο που θα μπορούσαν να πάνε και να στηριχθούνε. Η εμπειρία για τον ψυχολόγο ήταν αρχικά τρομακτική. Γιατί έφτασαν οι ψυχολόγοι και δεν υπήρχε κανένα πλαίσιο και καθηκοντολόγιο για το τι θα κάνουν. Οι διευθυντές τρομοκρατήθηκαν και ρώταγαν για ποιο λόγο έχει έρθει ψυχολόγος, ποια είναι τα καθηκοντά της, τι θα κάνει γιατί είναι στο σχολείο, ποιος θα βλέπει, πώς θα βλέπει τους μαθητές. Αυτά ήταν τα πρώτα ζητήματα τα οποία μπήκανε και δεν ξέραμε ακριβώς για ποιον έχει έρθει και τι ακριβώς και όσοι οι διευθυντές ρωτάγαμε. Υπάρχει κάποιο καθηκοντολόγιο, κάτι το οποίο τις έχετε δώσει για να κάνει. Αυτά μπορούσαν να λυθούνε πολύ γρήγορα γιατί γρήγορα καταλάβαμε ότι και μόνο η υπάρξη ενός ψυχολόγου στο σχολείο άλλαζε τα πράγματα. Ξεφνικά λέγαμε, θα ρωτήσουμε τον ψυχολόγο. Οι ψυχολόγοι γνωρίζανε, κάνανε μια επιμόρφωση και ξέρανε να μας βοηθήσουν και να μας πούνε εκείνες και... Λέω γιατί οι περισσότεροι σε υπλεψηφία ήταν γυναίκες και δεν είναι σε υπλεψηφία. Και θα μας βοηθούσανε και μας είπανε γιατί είχαν έρθει και τι έπρεπε να κάνουν. Και το κυριότερο που θέλω να σας πω είναι για τους γονείς ότι ενίσχυσαν την αξιοπιστία του σχολείου. Δηλαδή η κοινωνία τη μετόπισε εντελώς διαφορετικά. Ένα σχολείο με ψυχολόγο. Οι γονείς ένιωσαν ότι υπάρχει στο σχολείο ένας ψυχολόγος που μπορούσε να τους βοηθήσει. Αυτό ήταν και τίμα χρόνων, δηλαδή για πολλά χρόνια. Λέγαμε ότι στα σχολεία πρέπει να υπάρχει ψυχολόγος. Η εμπειρία μας ήταν η θετική. Στο δικό μου σχολείο υπήρχε... ένα δυστυχώς ψυχολόγος εγκατέλειψε από ένα ατύχημα που είχε και εκεί που δεν ήθελαμε στην αρχή, δεν ξέραμε τι θα κάνουμε μετά ζητούσαμε από το Υπουργείο να μας στείλουνε την ψυχολόγο η οποία πραγματικά μας ήταν πάρα πολύ χρήσιμη και μας είχε λείψει. Όταν έχουμε το θεσμό του Σύμβουλου Καθηγητή η ψυχολόγος δημιουργεί ένα πλέγμα ασφάλειας. Δηλαδή, ό,τι και να συμβεί θα το συζητήσει μαζί της. Αυτός είναι ο ρόλος της, θα συζητήσει μαζί της τι άκουσε και θα υπάρχει μια βοήθεια για όλα τα ζητήματα που ένας Σύμβουλος Καθηγητής μπορεί να ακούσει. Η εναλλακτική ενισχυτικής διδασκαλία ήταν το πιο γρήγορο πράγμα που έγινε. Ήρθαν οι καθηγητές και μπήκανε στην τάξη μαζί με τους καθηγητές. Η εμπειρία ήταν τρομακτική για τους καθηγητές που ήταν στο σχολείο πάρα πολλά χρόνια που δεν γνωρίζανε ακριβώς τι θα κάνουν. Ενδυναμώθηκαν οι σχέσεις μεταξύ των καθηγητών. Των καθηγητών που μπήκανε στην ίδια τάξη. Δούλεψαν με έναν τρόπο που οι ίδιοι σχεδίασαν. Δούλεψαν με έναν τρόπο που οι ίδιοι σχεδίασαν και βγήκε μέσα από την τάξη. Δηλαδή, το πρόγραμμα μία νέαρχη στα υπάλλου είναι μια στρατηγική του κάθε σχολείου σύμφωνα με τη δική του κουλτούρα. Το δικό μου σχολείο είναι σπερινό. Δεν θα μπορούσε να ήτανε οι ανάγκες των μαθητών μου ίδιες με τις ανάγκες ενός ημερήσιου σχολείου. Ένα ημερήσιο σχολείο είναι διαφορετικό όταν βρίσκεται κάπου μακριά και ένα διαφορετικό όταν βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας. Θα πρέπει, λοιπόν, σύμφωνα με τις καταστάσεις και αυτό που επικρατεί μέσα σε ένα σχολείο να σχεδιαστεί μία στρατηγική που έχει να κάνει. Με το τι κάνω με συντάξεις, ποιες είναι οι ανάγκες μου. Αυτό συμβαίνει και με τα σχεδιαδράσεις και με όλα που συμβαίνουν μέσα στο σχολείο. Στην εναλλακτική. Πόσα γίνει το μάθημα. Τι ακριβώς θα κάνω μία δασκαλία σε ομάδες. Μια κατευθυνότητα. Ξέρετε όλα αυτά τα μοντέλα. Λοιπόν, αυτό είναι κάτι που εφαρμόστηκε και ήδη τώρα οι καθηγητές όλοι βρίσκονται στα σχολεία. Έγιναν επιμορφώσεις από την επιστημονική επιτροπή που υπήρχε και θα υπάρξει και τώρα η επιστημονική επιτροπή. Έγιναν επιμορφώσεις και, μάλιστα, έγιναν υποδειγματικές διδασκαλίες. Ήρθαν και έκαναν μάθημα και μέσα στο σχολείο μας για να δούμε πώς ακριβώς θα γινόταν το μάθημα. Οι καθηγητές στη συνέχεια, στο τέλος, πρότειναν την επέκταση του θεσμού. Δηλαδή εμείς, εκείνο το οποίο ζητάμε τα πληρωτικά, όλη η γκρίνια μας ήταν να προχωρήσουμε όλο αυτό το πρόγραμμα μια νέα αρχή στη Δευτέρα τάξη και να πάει σταδιακά σε όλες τις τάξεις του σχολείου. Και το ίδιο ζητήσαμε και στην εναλλακτική διδασκαλία. Θέλαμε να συνεχίσουν οι μαθητές μας γιατί και ήταν κάτι που το ζήτησαν και οι ίδιοι οι μαθητές. Αυτό το είπε ένας μαθητής από τα πληρωτικά. Είναι η πρώτη φορά, δεν φοβόμαστε, τα μαθηματικά καθώς υπάρχει συνεχώς κάποιος διαθέσιμος να μας βοηθήσει. Ένας καθηγητής έκανε μάθημα στον πίνακα, κάποιος άλλος γυρνάγε ανάμεσα στα θρανία και βοηθούσε τα παιδιά να λύσουν τις ασχήσεις τους και να τους πει ότι εγώ είμαι εδώ για σένα, μπορώ να σε βοηθήσω και ποια είναι η απορία σου. Το σημαντικότερο ήταν ότι κάποιος ένιωθε ότι τον έχει κάποιος έννια, ότι θα γυρίσει μες στην τάξη και θα τον κοιτάξει και θα τον ρωτήσει τις απορίες τους. Και το κυριότερο που γνωρίζουμε όλοι όσοι εργαζόμαστε στην ΤΕΠΑΛ είναι ότι τα νεαελληνικά και τα μαθηματικά είναι εκείνο που θα κρατήσουν τα παιδιά στο σχολείο ή θα τα κάνουν να φύγουν από το σχολείο και να τον καταλήψουν. Έτσι μειώθηκε η μαθητική μας διαρροή. Γιατί τα παιδιά αυτά που έρχονται στην ΤΕΠΑΛ όλοι το ξέρουμε πως είναι πιο αδύναμα στα μαθηματικά και στα νεαελληνικά. Εκεί χρειάζονται στήριξη. Και αυτός ήταν και ο λόγος που η εναλλακτική διδασκαλία ήταν κάτι που οι μαθητές το ήθελαν, το επιζητούσαν και το στήριξαν. Θα σας πω κάτι. Είχαμε χοροδεία που θέλανε να πάνε και όταν έγινε εναλλακτική διδασκαλία δεν φεύγανε από τα μαθηματικά και λέγανε, θέλουμε να κάνουμε μαθηματικά, δεν θέλουμε να είμαστε στη χοροδεία γιατί νιώθανε ότι πηγαίνανε καλά. Νιώθανε δηλαδή μια αύξηση, μια ενίσχυση της αυτοπεποίησης τους και έτσι ήθελαν να γυρίσουν στην τάξη τους να κάνουν το μάθημά τους με μεγάλη όρεξη. Το σχέδιο δράσης ήταν κάτι που συνδέθηκε με τα μαθήματα της Ζώνης και της ερευνητικής εργασίας. Θα σας τα πω αναλυτικά, δεν θα σας πω κάτι για τα σχέδια που ήταν μια ομπρέλα που κάτω από αυτήν την ομπρέλα βάλαμε όλα τα μαθήματα της Ζώνης της Ζώνης που είχαμε και την ερευνητική εργασία κατασκευάσαμε πράγματα και αυτά χρηματοδοτήθηκαν. Δεν κατασκευάσαμε μόνο, χρηματοδοτήθηκε το θέατρο χρηματοδοτήθηκε η επισκέψη σε κάποια άλλα σχολεία με έναν τρόπο δικτύωσης. Αλλά εδώ είναι το ζήτημα του σχεδιασμού. Κάθε σχολική μονάδα είχε τη δυνατότητα να προσαρμόσει το σχέδιο δράσης στο ειδικότερο πλαίσιο της καθώς και στις ιδιωτερότητές της. Το σχέδιο δράσης δεν θα είναι το ίδιο σε όλα τα σχολεία. Έχουμε διαφορετικά πράγματα. Όλα τα πράγματα που γίνανε στο σχολείο ήταν πράγματα που ήδη τα κάναμε. Και όλοι σας ξέρω ότι θα πείτε, μα και εμείς όλα αυτά στο σχολείο μας τα κάνουμε. Είναι ακριβώς έτσι. Μόνο που αυτά θα μπουν κάτω από έναν πλαίσιο διαφορετικό. Θα έχουν έναν διαφορετικό σχεδιασμό και θα χρηματοδοτηθούν. Και όλοι γνωρίζουμε τι γίνεται με ΣΤΑΙΠΑΛ. Όλοι γνωρίζουμε τις δημιουργικές ικανότητες των καθηγητών. Όλοι ξέραμε ότι υπάρχουν καθηγητές που κατασκευάζουν. Θέλω σε αυτό το σημείο να σας πω ότι κάποιοι από τους συντονιστές του πιλοτικού... ήτανε τομεάρχες και είναι τομεάρχες. Και κάποια πράγματα, θα ακούσουμε τώρα και την Κεσαριανή... κατασκευάστηκαν στο ΕΚ, σε συνεργασία με τα ΙΠΑΛ. Αλλά και το ΕΚ είχε μία πολύ καλή επαφή και θέση... μέσα στα πιλοτικά σχολεία και στα δημιουργικά αυτά σχέδια. Εδώ και πολλή ώρα ή έχετε δει την πιξίδα. Αυτό είναι ένα από τα λογότυπα του ΜΝΕΑΡΚΙΣ ΤΕΠΑΛ. Αυτό έγινε μέσα από έναν διαγωνισμό μεταξύ των πιλοτικών σχολείων... που ζητήσαμε από όλα τα πιλοτικά σχολεία να δημιουργήσουν το λογότυπο... και μέσα από αυτό το λογότυπο... βγήκε τελικά αυτό. Θέλω να σας πω ότι αυτό ακριβώς επικονίζει... τις κατηγορίες, το ότι άλλο θέλουμε να πούμε σε σχέση με τα σχέδια δράσης. Το περιβάλλον, τη συμμετοχή, τη συλλογικότητα, την τέχνη. Και θα πω εδώ ότι αυτά τα πιλοτικά σχολεία δεν είναι μόνο τα πιλοτικά σχολεία... την τέχνη και θα πω εδώ ότι το σχολείο και το υπάλλη είναι ένα σχολείο... το οποίο δεν σχετίζονταν με την τέχνη. Άρα είναι ένα σχολείο το οποίο έλειπαν το θέατρο, η μουσική, ο χορός... και πράγματα που θα μπορούσαμε να τα βάλουμε μέσα για να κάνουμε ένα σχολείο... πιο ελκυστικό, πιο χαρούμενο, ένα σχολείο που θα θέλαμε οι μαθητές να έρθουν. Μέσα από αυτά τα σχέδια δράσης μπορούμε να κάνουμε και αυτό. Και φυσικά όλο αυτό πρέπει το σχολείο μας να συνδέεται και με τη γνώση. Αυτή η γνώση που πρέπει να έχουν όλοι οι μαθητές. Ενδεικτικά σχέδια δράσης, επικοινωνία και προβολή επαγγελματικής εκπαίδευσης... από το δεύτερο ΕΠΑΛ Καλκίδας που έθεσε ο στόχος του να επικοινωνήσει τα ΕΠΑΛ... το τι είναι το επαγγελματικό λύκειο, ποιες είναι οι δυνατότητες του επαγγελματικού λύκειου... τι ακριβώς κάνει το επαγγελματικό λύκειο και το σχέδιο δράσης ήταν με μια σειρά... από παρεβάσεις, σχέδια, κατασκευές, δρώμενα... να γνωρίζει στο δεύτερο ΕΠΑΛ όλοι οι Γαλκίδες να γνωρίσουν τι είναι το επαγγελματικό λύκειο. Το τρόπο υβρυδικού οχήματος από το πρώτο ΕΠΑΛ και της Αριαννής που μέσα σε λίγες μέρες κατασκεύασε ένα αυτοκίνητο. Φωτοβολταϊκό σύστημα με σύνδεση στο ελεκτρικό δίκτυο... στα πλαίσια του εικονικού ηνεργιακού συμψιφισμού στο ΕΠΑΛ Μητυλίνης. Την ανάδειξη των δράσεων πιλοτικού προγράμματος στο ΕΠΑΛ Χαλκίδας. Την προκήρυξη πανελλήνιου διακονισμού μαθητικής φωτογραφίας από το 3ο ΕΠΑΛ Συμβιντερνιδίου που είχε τεράστια συμμετοχή από όλα τα σχολεία. Αυτά ήτανε μερικά, υπάρχουνε πάρα πολλά και υπήρχανε υποδράσεις. Θα σας τα εξηγήσω και θα σας τα πούνε από το νόησις. Θέατρο, ρομποντική, 3D σχεδίαση, εικονική επιχείρηση και δείξεις ενεργασίας... στα πλαίσια του μαθήματος Ζώνης Δημιουργικών Δραστηριοτήτων από το 1ο ΕΠΑΛ Δάφνης. Ένα ελικιστικό σχολείο στη γειτονιά μας, το 1ο ΕΠΑΛ Δραπετσόνας. Συμμετέχω, συνεργάζομαι, αναλαμβάνω τις ευθύνες του 3ο ΕΠΑΛ Αγίων Αναργύρων. Θα σας πω για το σχέδιο δράσης στο σχολείο το δικό μου που είχε μια σειρά από... η ομπρέλα και θέσαμε ο στόχος ότι οι μαθητές μας χρειαζόμαστε την εξοστρέφεια τους... συγχρόνως να τους δώσουμε τη δυνατότητα να παίρνουν πρωτοβουλίες... να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να συνεργαστούν και να συμμετέχουν. Έτσι λοιπόν οργανώσαμε εθελοντική υποδοσία... οργανώσαμε δράσεις με διάφορες δράσεις που είχαν να κάνουν... συμμετείχαν στο μαραθώνιο, συμμετείχαν στις αγώνες δρόμου... για το άλμα ζωής, για το όραμα ελπίδας. Κατασκεύασαν μία μακέτα μόνοι τους παίρνοντας την πρωτοβουλία... τι ακριβώς τα έκαναν οι ίδιοι. Έκαναν φωτοβολταϊκά και φώτισαν τις ταμπέλες του σχολείου και πολλά άλλα. Κάθε σχολείο που τα έχουμε παρακολουθήσει θα μπείτε στη σελίδα του σχολείου... ή θα μπείτε στη σελίδα του πιλοτικού προγράμματος... που θα σας δώσουμε όλες αυτές τις διευθύνσεις... ή θα μπείτε στο νόησις και θα δείτε ακριβώς όλα αυτά τα σχέδια δράσης. Υπάρχουν και υποδείγματα. Εκεί θα μπορέσετε να δείτε πώς θα προσαρμόσετε, θα συνδυάσετε... θα κάνετε τα δικά σας σχέδια δράσης. Και ένας από τους βασικούς πυλώνες... που είχε να κάνει με το πρόγραμμα μία νέα αρχή στα ΕΠΑΛ... ήταν η ανάδειξη της διστικτύωσης. Όλα αυτά, θέλω να σας πω, τοποθετήθηκαν στο σχολείο μας... όλα αυτά που χρειαζόταν για τη τηλεδιάσκεψη. Ήρθαν υπολογιστήσεις, ήρθαν κάμερες και έπρεπε... όλα αυτά να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας... γιατί δεν είχαμε απορίες. Είχαμε αυτό που λέγεται ότι έπρεπε να ρωτήσουμε... το διπλανό μας σχολείο, αυτό το άλλο το πυλωτικό... γιατί εμείς επικοινωνούσαμε τα πυλωτικά αρχικά... να ρωτήσουμε τι ακριβώς έκαναν. Τι έκαναν με την εναλλακτική, τι γινόταν με την ψυχολόγο... εσύ τι λες για το σύμβουλο, τι ακριβώς θα κάνουμε. Έτσι ξεκινήσαμε μια μορφή επικοινωνίας. Αργότερα τα σχολεία τα πυλωτικά, οι συντονιστές... επικοινωνούσαν μεταξύ τους. Αυτός είναι ένας στόχος που κάθε σχολείο σε μικρά δίκτυα... με τα γειτονικά σχολεία μπορεί να υποβάλει και... θα μας το πει το νόησις, τα σχέδια δράσης μπορούν να υποβάλουν... και σχολεία μεταξύ τους σε ομάδες. Μπορούν να υπάρξουν συνεργασίες, δηλαδή ένα δίκτυο σχολείων... μπορεί να έχουν κοινά σχέδια. Έτσι λοιπόν αναπτύχθηκε αυτό που λέγεται η δικτύωση. Η δικτύωση έχει να κάνει με τις σχέσεις των σχολείων μεταξύ τους... και αυτά που από κοινού μπορούν να κάνουν. Αρχικά εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να επικοινωνούμε... συνέχεια να ανοίγουμε τον υπολογιστή, να βάζουμε τις κάμερες... και να μιλάμε μεταξύ μας. Όμως, πραγματοποιήσαμε επισκέψεις από ένα σχολείο στο άλλο. Οι μαθητές μας μοιράστηκαν εμπειρίες. Εμείς συμμετείχαμε στην έκθεση φωτογραφή της Βιτανιδίου. Πήγαμε εκεί τους μαθητές μας, πήγαμε στη Χαλκίδα... και με αυτόν τον τρόπο αναπτύχθηκαν κάποια πράγματα... που ένας έπαιρνε από τον άλλο. Αναπτύχθηκαν σχέσεις που μας βοήθησαν όμως, όλοι δεν αναπτύχθηκαν σχέσεις... οι οποίοι είχαν κοινωνικό περιεχόμενο χωρίς να έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Τα εργαλεία της δικτύου σας τα είπα. Τα συμπεράσματα. Επιτεύτηκαν πολύ και σημαντικοί στόχοι... που οφορούν όλους τους εμπλεκόμενους με τη δράση. Όλοι οι εμπλεκόμενοι είναι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς, η τοπική κοινωνία. Τα είχαμε αυτά τα αποτελέσματα. Με μεγάλη προσπάθεια, εργασία, με όραμα... με όρεξη για κάτι που γινόταν καινούριο. Οι μαθητές της πρώτης τάξης ήταν μετά... στο τέλος της χρονιάς, όταν έγινε η λήξη του σχολικού έτους... πραγματικά υπήρχε ένα συγκινητικό φορτίο... γιατί οι μαθητές μας ήταν πάρα πολύ ευχαριστημένοι... με απλά πράγματα, γιατί μας έδινε τη δυνατότητα... να έχουμε χρηματοδοτήσει τα έργα τους, αυτά που φτιάχνανε... να έχει ο καθένας το συμβουλό του, γιατί είχαν την ψυχολόγο του... και είχε αλλάξει όλο το κλίμα. Για τα μαθηματικά και για τα νέα ελληνικά... είχαν καλύτερα, είχαν αναπτύξει μια θετική στάση. Αντιμετωπίστηκε η σχολική αποτυχία. Μειώδηκε η σχολική διαρροή. Εμείς είχαμε αύξηση και των εγγραφών μας. Άλλαξε η ατμόσφαιρα του σχολείου. Αυτό ξεκινούσε από τους εκπαιδευτικούς. Ενισχύθηκε ο κοινωνικός ρόλος του ΕΠΑΛ... ήρθαμε σε επαφή με την κοινωνία, την τοπική. Κάναμε συναυλία. Στα σχολεία τα επιλογικά σας, τα λέω συνολικά. Γινόντουσαν συναυλίες. Ο δήμος μας έφερνε, ενημερώναμε τον δήμο. Ζητούσαμε να έχουμε μια συνεργασία στη σχέση με το τι χρειαζόμαστε. Άλλαξαν τα πράγματα που είχαν να κάνουν... με μια καθημερινότητα... που επαναλαμβανόταν για πολλά χρόνια στο σχολείο. Η επαγγελματική εξουσιαίνωση των καθηγητών... γιατί είχαν καινούριους ρόλους. Έπρεπε να κάνουν κάτι καινούριο. Τα αρχικά εμπόδια και αυτό που μας κρατάει... είναι εκείνο που πρέπει να ξεπεραστεί αρχικά. Πρέπει να σκεφτούμε ότι όλο γίνεται για το καλό των μαθητών... και με έναν τρόπο να προσπαθήσουμε να δούμε... ότι αυτό το πρόγραμμα έχει κάτι διαφορετικό. Και να προσπαθήσουμε με κάποιον τρόπο... να ενεργοποιήσουμε αυτό που έχουμε μέσα μας. Σας ευχαριστώ πολύ. |
