Σηψιρριζίες (μέρος β) / Διάλεξη 3 / Συμπτώματα της ασθένειας, αίτιο-παθογόνο, καταπολέμηση
Συμπτώματα της ασθένειας, αίτιο-παθογόνο, καταπολέμηση: Λοιπόν, τώρα θα μιλήσουμε για την αντιμετώπιση της ασθένειας. Καταπολέμηση. Τι διαφορά έχει η καταπολέμηση από την αντιμετώπιση. Καμία φυσικά. Πιο όμορφη λέξη, η αντιμετώπιση. Ναι, είναι πιο φιλική λέξη η αντιμετώπιση, πιο φιλική προς το περιβά...
| Κύριος δημιουργός: | |
|---|---|
| Γλώσσα: | el |
| Φορέας: | Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης |
| Είδος: | Ανοικτά μαθήματα |
| Συλλογή: | Γεωπονίας / Μυκητολογικές Ασθένειες Δενδρωδών και Αμπέλου |
| Ημερομηνία έκδοσης: |
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
2013
|
| Θέματα: | |
| Άδεια Χρήσης: | Αναφορά-Παρόμοια Διανομή |
| Διαθέσιμο Online: | https://delos.it.auth.gr/opendelos/videolecture/show?rid=27ba0b37 |
| id |
828c3b84-dd65-40ee-83cc-dacd16568cba |
|---|---|
| title |
Σηψιρριζίες (μέρος β) / Διάλεξη 3 / Συμπτώματα της ασθένειας, αίτιο-παθογόνο, καταπολέμηση |
| spellingShingle |
Σηψιρριζίες (μέρος β) / Διάλεξη 3 / Συμπτώματα της ασθένειας, αίτιο-παθογόνο, καταπολέμηση Ασθένειες ριζόμορφα Δενδρών Rosellinia μυκηλιακές πλάκες Αμπέλου Μυκητολογικές βιολογική καταπολέμηση με Trichoderma σήψηριζών Γεωργία, Δασοκομία και Αλιεία Armillaria συμπτώματα εδαφογενών απολύμανση Λαγοπόδη Αναστασία |
| publisher |
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ |
| url |
https://delos.it.auth.gr/opendelos/videolecture/show?rid=27ba0b37 |
| publishDate |
2013 |
| language |
el |
| thumbnail |
http://oava-admin-api.datascouting.com/static/0f8c/62f3/dd15/08e0/7343/e624/48bb/379d/0f8c62f3dd1508e07343e62448bb379d.jpg |
| topic |
Ασθένειες ριζόμορφα Δενδρών Rosellinia μυκηλιακές πλάκες Αμπέλου Μυκητολογικές βιολογική καταπολέμηση με Trichoderma σήψηριζών Γεωργία, Δασοκομία και Αλιεία Armillaria συμπτώματα εδαφογενών απολύμανση |
| topic_facet |
Ασθένειες ριζόμορφα Δενδρών Rosellinia μυκηλιακές πλάκες Αμπέλου Μυκητολογικές βιολογική καταπολέμηση με Trichoderma σήψηριζών Γεωργία, Δασοκομία και Αλιεία Armillaria συμπτώματα εδαφογενών απολύμανση |
| author |
Λαγοπόδη Αναστασία |
| author_facet |
Λαγοπόδη Αναστασία |
| hierarchy_parent_title |
Μυκητολογικές Ασθένειες Δενδρωδών και Αμπέλου |
| hierarchy_top_title |
Γεωπονίας |
| rights_txt |
License Type:(CC) v.4.0 |
| rightsExpression_str |
Αναφορά-Παρόμοια Διανομή |
| organizationType_txt |
Πανεπιστήμια |
| hasOrganisationLogo_txt |
http://delos.it.auth.gr/opendelos/resources/logos/auth.png |
| author_role |
Επίκουρη Καθηγήτρια |
| author2_role |
Επίκουρη Καθηγήτρια |
| relatedlink_txt |
https://delos.it.auth.gr/ |
| durationNormalPlayTime_txt |
00:43:58 |
| genre |
Ανοικτά μαθήματα |
| genre_facet |
Ανοικτά μαθήματα |
| institution |
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης |
| asr_txt |
Λοιπόν, τώρα θα μιλήσουμε για την αντιμετώπιση της ασθένειας. Καταπολέμηση. Τι διαφορά έχει η καταπολέμηση από την αντιμετώπιση. Καμία φυσικά. Πιο όμορφη λέξη, η αντιμετώπιση. Ναι, είναι πιο φιλική λέξη η αντιμετώπιση, πιο φιλική προς το περιβάλλον. Γιατί η καταπολέμηση είναι μια λέξη που υποδηλώνει καταστροφή, έτσι δεν είναι. Εφοκιών. Ωραία. Λοιπόν, θα μιλήσουμε για την αντιμετώπιση των συψηριζιών. Και φυσικά θα αναφέρουμε προληπτικά μέτρα. Γιατί όπως καταλαβαίνετε, είπαμε, είναι μια ασθένεια που δεν γιατρεύεται. Θα αναφέρουμε κάποια κατασταλτικά μέτρα. Όχι βέβαια για να γιατρέψουμε. Θα δείτε. Είναι λοιπόν μια ασθένεια της οποίας η αντιμετώπιση πρέπει να βασίζεται στην πρόληψη. Ωραία. Τα προληπτικά μέτρα λοιπόν. Με βάση αυτά που είπαμε, δεν θα πάμε να εγκαταστήσουμε οπωρώνα ή έστω και μεμονωμένα άτομα σε θέσεις ή σε περιοχές όπου υπάρχει πρόβλημα. Άρα θα πρέπει να ξέρουμε το λεγόμενο ιστορικό της περιοχής. Ποιες καλλιέργειες υπήρχαν εκεί προηγουμένως και ποια προβλήματα φιτοποθολογικά αντιμετώπιζαν. Εντάξει. Παίρνουμε αυτές τις πληροφορίες. Στη συνέχεια, ξεριζώνουμε ό,τι υπάρχει εκεί πέρα. Ειδικά άμα πρόκειται για δασική έκταση, θα πρέπει να ξεριζώσουμε. Καλύτερα είναι να το κάνουμε το χειμώνα, όχι βέβαια να είναι τελείως λάσπη, αλλά να έχουν πέσει κάποιες βροχές για να μπορέσουμε να αφαιρέσουμε ολόκληρο το ρυζικό σύστημα. Εντάξει, θα χρειαστούμε βαριά μηχανήματα για να τραβήξουμε τα δέντρα τους. Θα χρειαστούμε βαριά μηχανήματα για να τραβήξουμε τα δέντρα τους στάμνους, ό,τι υπάρχει εκεί πέρα. Άρα λοιπόν, τα ξεριζώνουμε, έτσι ώστε να νεκρωθούν οι ρύζες και να τις κάψουμε. Μετά τα δασικά, είναι καλό να κάνουμε ακαλλιέργεια για δύο χρόνια. Δηλαδή να αφήσουμε εκείνο το μέρος. Ακαλλιέργεια σημαίνει να μην καλλιεργήσουμε τίποτα εκεί. Βέβαια, βιβλιογραφία, κάποια βιβλία συστήλουν, κάποιες βιβλιογραφικές πηγές, να κάνουμε καλλιέργεια με ψυχανθή ή σιτυρά. Το καλύτερο είναι να το αφήσουμε τελείως έτσι και μάλιστα να το αναμοχλεύσουμε έτσι, ώστε ό,τι υπάρχει στο έδαφος να έρθει στην επιφάνεια και να το δει ο ήλιος και να το σκοτώσει. Στη συνέχεια, προληπτικό μέτρο, προμηθευόμαστε υγιή δενδρύλια και αποαξιόπιστα φυτόρια. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό μέτρο, γιατί πολλές φορές μπορούμε να πάρουμε άρρωστα δενδρύλια και να τα εγκαταστήσουμε στον οπωρόνο μας και να εγκαταστήσουμε και το παθοδόνο σε μια περιοχή που δεν υπήρχε. Αποφεύγουμε τα φυτόρια τα οποία είναι δίπλα σε δασικές εκτάσεις. Καλό θα ήταν για αυτή την ασθένεια τουλάχιστον. Αναφέρονται κάποια ανθεκτικά υποκείμενα, κυρίως στη Ροσελήνια. Αν υπάρχουν τέτοια, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε. Τώρα, τα ηγεία δενδρύλια, ποιος θα μας πει ότι είναι η γη? Πιστοποίηση. Πιστοποίηση, ναι, οπωσδήποτε θα πρέπει να ζητούμε πιστοποίηση. Αλλιώς θα πρέπει να τα εξετάζουμε και εμείς. Εσείς μπορείτε να εξετάζετε με βάση αυτά που είπαμε προηγουμένως. Μπορείτε να ψάξετε για καστανές ρίζες, μπορείτε να ψάξετε για... Βέβαια, άμα είμαστε σε φάση με μικυλιακές πλάκες, σημαίνει θα έχουμε και συμπτώματα στο υπέργειο. Αλλά μπορείτε να δείτε, αν έχετε καμία καστανή ριζούλα από εδώ και από εκεί, μπορείτε και εσείς να το διαπιστώσετε αυτό. Στη συνέχεια, αφού εγκαταστήσουμε τα δέντρα μας, θα πρέπει να τα περιποιούμε. Θα πρέπει να τα διατηρούμε σε καλή υγιεινή κατάσταση, για τους λόγους που είπαμε πριν. Γιατί όταν τα διατηρούμε σε καλή υγιεινή κατάσταση, τότε δεν είναι ευάλωτα. Τι εννοείς ελανθάνους ακατάστασης? Αυτό δεν είναι ελανθάνους ακατάσταση. Άμα δεν έχουν εκδηλωθεί ακόμα τα συμπτώματα, δεν εκδηλώθηκαν. Δηλαδή δεν έχουμε τέτοια καταστροφή στις ρίζες, που να φανεί στο υπέργειο μέρος. Λανθάνους ακατάστασης δεν υφίσταται στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αυτό δεν λέγεται λανθάνους ακατάσταση, αλλά λέγεται εξερογωμιά περίοδος, στην οποία δεν εμφανεί ακόμα τα συμπτώματα. Μπορεί να έχουμε επαφή του μήκητα με τις ρίζες, οι οποίες δεν έχουν δείξει σημάδια καταστροφής ακόμα. Γι' αυτό λέμε ότι πρέπει να ψάχνουμε. Και αυτό ισχύει και για τον αγρόμετα, που θα πρέπει να εντοπίζουμε τις κυλίδες, τα άρρωστα δηλαδή άτομα. Μπορεί να υπάρχουν άτομα, τα οποία δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, αλλά ο μήκητας ήδη να τα έχει πλησιάσει. Όχι όμως λανθάνους ακατάσταση. Δεν υπάρχει λανθάνους απερίοδος γι' αυτό το μήκητα. Υπάρχει σαν προφητική φάση, που μπορεί να είναι σε κάποιον διπλανό μέσα στον αγρό. Μετά την εγκατάσταση κάνουμε καλή αποστράγγιση του εδάφος, για να μην έχουμε θέσεις προβληματικές, με πολύ υγρασία. Και παίρνουμε τις απαραίτητες προφυλάξεις για τη μεταφορά του μολύσματος, ειδικά αν είμαστε δίπλα σε δασικές περιοχές. Αυτά τα οποία θα αναφέρουμε σαν κατασταλτικά μέτρα, επαναλαμβάνω δεν πρόκειται να γιατρέψουν τα δέντρα μας. Απλώς θα περιορίσουν το ρυθμό εξέλιξης της ασθένιας, ώστε να μπορέσουμε να πάρουμε παραγωγή για όσα χρόνια μπορούμε, θα προστατέψουμε και τα υπόλοιπα. Ακούω. Πώς προφυλάσσουμε από μεταφορά μολύσματος. Θα πρέπει να λάβεις υπόψη σου αυτά που είπαμε προηγουμένως. Με ποιους τρόπους μεταφέρεται το μολύσμα. Με ποιους τρόπους μεταφέρεται το μολύσμα. Μεταριζόμορφα. Αυτά είναι μόνο μεταριζόμορφα. Είναι ένας οπωρώνας μεταξυτημένος. Μιλήσαμε για μισό λεπτο. Μιλήσαμε για προληπτικά μέτρα. Μιλούμε για τον οπωρώνα μας. Εσύ εννοείς αυτόν τον διπλανό. Όταν δεν υπηρέχει μεταξύ μεταριζόμορφα, είδα που οι αδυσκηλίδες υπάρχουν σε αυτόν. Δηλαδή, αν πάρουμε έναν κυλίδας με το οποίο εμφανίζεται ο μιλήκας, μπορείς να έχεις έναν διπλανό οπωρώνα. Πώς θα μεταφερθεί ο Αντώνης από έναν διπλανό οπωρώνα στο δικό μας, σε περίπτωση που στον διπλανό οπωρώνα εμφανίζεται κατακυλίδες, έτσι? Πώς μπορεί να μεταφερθεί στο δικό μας οπωρώνα. Μπορεί να χρησιμοποιούμε κοινά εργαλεία. Μπορεί να περνάει το πότισμα από τον διπλανό και να έρχεται σε εμάς, το νερό του ποτίσματος. Να ένας τρόπος. Τι άλλο μπορείς να σκεφτείς. Εντάξει, το ρυζόμορφο να φτάσει από την κυλίδα του διπλανού μέχρι το δικό μας, δεν θα φτάσει. Αλλά μπορεί σε κάποιες περιοχές, ξέρω εγώ συνετριστικά, να έχουν μηχανήματα τα οποία τα χρησιμοποιούν όλοι. Παράδειγμα έτσι. Ή μπορεί να περπατάς από τον έναν ο πορώνας στον άλλο. Ή μπορεί κάποιοι να έχουν καινή παροχή νερού ποτίσματος και να περνάει από τον έναν στον άλλο. Υπήρχε μια τέτοια περίπτωση πέρυσι. Μιας πρώην φοιτητριάς μας που είχε πρόβλημα φυτόφθορας. Είναι σίψιλε μου, είναι κάτι παρόμοιο. Πότιζε ο ένας και το πέρναγε με το νερό μέσα από το χωράφι του αλουνού και είχε σαπίσει και του αλουνού τα δέντρα. Έτσι. Ωραία. Μορίτσες σας παρακαλώ κάντε ησυχία. Και τώρα πάμε στα κατασταλτικά μέτρα από τα οποία έχουμε διάφορες περιπτώσεις, διάφορες κατηγορίες μέτρων. Θα πρέπει να εντοπίσουμε πρώτα απ' όλα την κυλίδα. Δηλαδή θα δούμε εμείς ένα δύο άρρωστα σε κάποιες θέσεις μέσα στον ονοπορώνα. Κάπως έτσι εμφανίζεται. Θα πρέπει να εντοπίσουμε την κυλίδα. Δηλαδή τι σημαίνει αυτό. Θα δούμε ποια είναι τα ασθενεί άτομα. Γιατί μπορεί να είναι ασθενεί όχι μόνο αυτά τα οποία φαίνονται ξεκάθαρα, αλλά και κάποια άλλα τα οποία δεν έχουν παρουσίασει ακόμα συμπτώματα στο υπέργειο μέρος. Άρα λοιπόν τι θα κάνουμε για να εντοπίσουμε τα ασθενεί άτομα. Ποια είναι η ενέργεια στην οποία πρέπει να προβούμε. Που θα πάμε να κοιτάξουμε. Στις ρίζες. Άρα λοιπόν εκεί που είναι τα ασθενεί άτομα θα πάμε και στα διπλανά να ξελακώσουμε από τη μεριά των υγειών για να δούμε τι τρέχει με τις ρίζες τους. Άρα λοιπόν εντοπίζουμε την κυλίδα και ανοίγουμε μία τάφρο, ανοίγουμε ένα αυλάκι γύρω από την κυλίδα και μέσα στην κυλίδα κλείνουμε και δύο σειρές υγειών. Τώρα αν έχεις καμιά δεκαριά ή καμιά εικοσαριά, αυτό βέβαια δεν λέγεται γεωργική επιχείρηση. Αν τα κλείσεις στην κυλίδα και κλείσεις και τις δύο σειρές υγειών, τα κλείσες όλα. Αλλά βέβαια όταν έχεις ένα μεγάλο οπωρώνα θα πρέπει να κλείσεις και δύο σειρές υγειών μέσα στην κυλίδα. Δηλαδή θα ανοίξεις την τάφρο γύρω γύρω. Στη συνέχεια θα αποκαλύψεις το ρυζικό σύστημα εκείνο που πάσχει. Για ποιον λόγο? Πρέπει να το εκθέσεις στον ήλιο, όχι για να σώσεις το φυτό τόσο, όσο για να θανατώσεις το μήκητα. Τους λάχους καλό είναι το χειμώνα να τους κλείνουμε για να μην χαιμίζουνε νερά εκεί πέρα και λιμνάζουνε. Και να τους ξανανοίγουμε την άνοιξη όταν θα έχουμε και περισσότερη ηλιοφάνεια. Την κυλίδα τώρα θα πρέπει να την καλλιεργούμε με διαφορετικά εργαλεία. Είναι να την καλλιεργήσουμε αφότου καλλιεργήσουμε όλο τον υπόλοιπο οπωρώνα. Αυτά τα πράγματα βέβαια που σας λέω δεν είναι εύκολα, έτσι δεν είναι. Αλλά είναι τρόποι για να προστατέψουμε τα υπόλοιπα διαφορετικά όταν περνάνε τα τραχτέρα από τα ασθενείς στα υγιή. Θα μεταφερθεί το μόνισμα και σε άλλες θέσεις. Θα έχουμε μετάδοση της ασθένειας μέσα στον οπωρώνα. Καλλιεργούμε λοιπόν την κυλίδα με διαφορετικά εργαλεία ή αυτό είναι πολύ μεγάλη πολυτέλεια. Καλλιεργούμε τον υπόλοιπο οπωρώνα πρώτα και καλλιεργούμε την κυλίδα στο τέλος. Και μετά παίρνουμε τα εργαλεία μας και τα καθαρίζουμε και τα απολυμμένουμε. Απολυμμένουμε τις ρόδες και τα μαχαίρια και το ένα και το άλλο. Και τα δέντρα αυτά μέσα στην κυλίδα για πόσο καιρό θα τα κρατήσουμε νομίζετε. Τι λέτε, τι γνώμη έχετε. Υπάρχει κανένας λόγος να τα κρατάμε. Μέχρι να γίνουν αντιπαραγωγικά. Ακριβώς. Αυτή είναι η σωστή λέξη. Μέχρι να γίνουν αντιπαραγωγικά. Τα κρατάμε για να παίρνουμε όσο καιρό μπορούμε παραγωγή από αυτά, προστατεύοντας βέβαια τα υγεία, έτσι δεν είναι. Και μετά φυσικά όταν δεν είναι πλέον παραγωγικά, δεν παράγουν τίποτα, τα ξεριζώνουμε. Στο τέλος θα φτάσουμε να τα ξεριζώσουμε, να βγάλουμε όσο το δυνατόν ολόκληρο το ρυζικό σύστημα και να εξηγιάνουμε το λάκο. Δηλαδή να κάψουμε εκεί πέρα ό,τι βγάλαμε και να εξηγιάνουμε το λάκο. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να εξηγιάνουμε το λάκο. Μπορούμε να κάνουμε χημική απολύμανση. Ένας πρακτικός τρόπος είναι να μουσκέψουμε διάφορα παλιά πανιά με πετρέλαιο και αυτά και να τα βάλουμε βαθιά μέσα στο λάκο. Πρέπει να έχουμε ανοίξει καλά το λάκο που ήταν οι ρίζες και να βάλουμε φωτιά εκεί πέρα. Βέβαια να το σκεπάσουμε κάπως, να βάλουμε ξυλαράκι να το σκεπάσουμε, να αφήσουμε έτσι κάποιον αέρα να περνάει να καεί αυτό σιγά σιγά εκεί πέρα για να εξηγιανθεί ο λάκος. Αλλιώς μπορούμε και με χημικά μέσα. Μπορούμε να κάνουμε βιολογική καταπολέμηση. Στον Αρμιλάρια Μέλλια όχι και τόσο, αλλά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τριχόντερμα. Το τριχόντερμα ποιος ξέρει τι είναι. Ειρήνη ξέρεις και χαμογελάς. Πες μας. Είναι ειρήνη το οποίος μπορούμε, στην ουσία, μένει στη ριζόσφαιρα από το φυτού και είναι ανταγωνιστικός να κάνουμε εναλλαβίκητα προκαλεισμιά. Δεν είναι ακριβώς ανταγωνιστικός, είναι υπερπαράσιτος. Δηλαδή το τριχόντερμα είναι ένα γένος που έχει αρκετά ίδιοι. Τα ίδια του τριχόντερμα είναι υπερπαράσιτα και είναι από τους βιοπαράγοντες που τυκλοφορούν και στο εμπόριο. Υπερπαράσιτα τι σημαίνει. Καταναλώνουν στην πραγματικότητα τους υπόλοιπους μύκητες, μπαίνουν μέσα στις υφές των άλλων μυκήτων και τους τρώνε, τρώνε το πρωτόπλασμα. Ή κάνουν και διάφορους άλλους τρόπους, κάνουν αυτόν τον υπερπαρασυχισμό. Λοιπόν, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ήδη του γένους τριχόντερμα σε ηλιοτομηθέντα, έτσι ώστε, αν κάνουμε μια επίπαση στις τομέες, δεν αφήνουμε τον αρμιλάρια να αναπτυχθεί εκεί πέρα. Λοιπόν, εδώ πέρα ο Νίκος μας λέει ότι ρωτάει αν μπορούμε να εμβαπτήσουμε τα δενδρύλια μας σε τριχόντερμα πριν τα φυτεύσουμε. Φυσικά είναι κάτι το οποίο εφαρμόζεται, τελευταία συστήνεται αυτό. Ναι, να εμβαπτήσουμε σε τριχόντερμα για να τα προστατέψουμε κατά τη διάρκεια της φύτευσης. Λοιπόν, για πάρα πολλούς. Δεν θα έλεγα για όλους, αλλά είναι για πάρα πολλούς. Και τα διάφορα σκευάσματα του τριχόντερμα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και προληπτικά, έτσι όπως το είπε ο Νίκος. Υπάρχουν κάποιες ερευνητικές εργασίες που λένε και για το μέσκλα θέρματος. Είναι για ερευνητικές εργασίες, αλλά εδώ στην περίπτωση αυτή δεν είναι… εντάξει, προστατεύεις από τα βασιδιοσπόρια, τα οποία τα παίρνει ο αέρας και τα φέρνει πάνω στις τομέες των ηλοτομμένων για να τα προστατέψεις. Οι ερευνητικές εργασίες έχουν δείξει ότι αν βάλεις τριχόντερμα μαζί με χημική καταπολέμηση, τότε έχεις καλύτερο αποτέλεσμα εναντί του αρμιλάρια με έλαια. Καλύτερη αντιμετώπιση βιολογική μέχρι τώρα καμιά δεν είναι από τη χημική. Η χημική είναι ακόμα πιο ψηλά, παρ' όλα αυτά μπορεί να χρησιμοποιηθούν και οι δυο μαζί σε προγράμματα ολοκληρωμένης καταπολέμησης που λέμε. Για να περιορίσεις τη χημική καταπολέμηση μπορείς να βάλεις και δύο παράγοντες, οι οποίοι φυσικά θα πρέπει να είναι συμβατοί με τα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται. Ναι, Αντώνη. Η βιολογική αν είναι πιο οικονομική από τη χημική. Η βιολογική αν είναι πιο οικονομική από τη χημική. Πρώτα απ' όλα βιολογικά σκευάσματα δεν υπάρχουν πάρα πολλά. Νομίζω ότι είναι το ίδιο. Ωραία, συνεχίζουμε. Τώρα λοιπόν θα ασχοληθούμε με τις υψηριζίες από ροσελλήνια, όπου έχουμε ένα σημαντικό παθογόνο εδώ πέρα. Βέβαια θα κάνουμε εδώ πέρα μια σύγκριση με το αρμιλάρια μέλεα. Θα δούμε μικρότερα νούμερα, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να δίνουμε σημασία στο ροσελλήνια, επειδή έχει λιγότερους ξενιστές, για παράδειγμα. Μπορεί να δημιουργήσει και αυτός ο μήκητας σοβαρά προβλήματα σε υψηριζιών. Άρα λοιπόν, εδώ έχουμε 197 ήδη ξενιστών να αναφέρονται. Έχουμε λιγότερα ήδη ξενιστών να έχουν καταγραφεί προς το παρόν. Στην Ελλάδα έχουμε 20 ήδη να έχουν αναφερθεί, 20 ξενιστές. Ανάμεσα σ' αυτούς είναι αρκετά δενοτροκομικά ήδη, το αμπέλι. Εδώ έχω γράψει κάποια υποκείμενα, τα οποία είναι εξαιρετικά ευπαθεί. Βλέπετε άλλες αιτήσιες καλλιέργιες, όπως είναι να πάλει αγκινάρα εδώ πέρα, μόνο που είναι γραμμένη τρίτη. Τεύτλα, βαμβάκι, φασόλοι μηδικοί και διάφορα αυτοφύη. Τα αυτοφύη είναι ζυζάνια. Τα έχω βάλει έτσι με κάποια αντιστοιχία, όπως είχα βάλει και στην αρμηλάρια τους ξενιστές, για να τα θυμόσαστε. Εδώ βέβαια, στη θέση των αυτοφυών, όταν μιλούσαμε για αρμηλάρια, είχαμε αρωματικά φυτά, είχαμε κάτι άλλο. Εντάξει, αλλά τα έχω γράψει με το ίδιο τρόπο, έτσι ώστε να μπορείτε να τα συγκρίνετε και να τα θυμόσετε πιο εύκολα. Ακούω. Στα θυμικά δεν τα έκαναμε αυτά, τι για τα ζελληνία όμως. Όχι, δεν τα έκαναμε. Δεν είναι σημαντική. Όχι, δεν είναι σημαντική. Είναι πολύ σημαντική, αλλά θεωρείται ασθένεια δεντροδών καλλιεργιών. Ο Κωνσταντίνος λέει, γιατί δεν τα έκαναμε αυτά στα στένια φυτών μεγαλής καλλιέργειας. Στη χώρα μας έχουν αναφερθεί πολύ σημαντικές ζημιές σε αρκετά καλλιεργούμενα φυτά. Ανάμεσα σε αυτό το αμπέλι, ελιά, ημιλιά και η σικιά αναφέρετε αφού αναφέρετε γιατί να μην τη γράψω. Ωραία. Πάμε τώρα στα συμπτώματα όπου περιμένετε φυσικά να δείτε τα ίδια συμπτώματα όπως είπαμε και στην αρμιλάρια όσον αφορά το υπέργειο μέρος. Στο φύλλωμα θα δούμε τα πρώτα συμπτώματα, εκεί θα αντιληφθούμε εμείς τα πρώτα συμπτώματα όταν έχουμε με αυτή τη συψηρισία. Τα γενικευμένα που δεν είναι χαρακτηριστικά μια συγκεκριμένη στένια αλλά εμφανίζονται σε όλες τις ασθένειες εκεί όπου πας και το ρυζικό σύστημα, ο λαιμός και άλλοι οι εξειδικευμένοι ιστοί. Άρα λοιπόν ποια είναι αυτά αν δεν σας κουράζει να μας τα πει πάλι κάποιος, γιατί κάποιοι άλλοι μπορεί να μην τα θυμούνται ακόμα. Χριστίνα. Έχουμε υπτώσει στο φύλλο, έχουμε αλληγεί χρώματο στο σύλλο. Πάρα πολύ ωραία, τα θυμόσαστε παιδιά, είστε κουρασμένοι τώρα. Τι είπες Νίκο. Δεν ακούγεται. Δεν ακούγεται η Χριστίνα. Εσύ μπορείς να μας πεις κάποια συμπτώματα. Ναι, αλλά πριν από λίγο ήσουν εδώ. Πώς σε λένε εσέναν, τώρα βέβαια δεν θα σε θυμάμαι την άλλη φορά, εσύ, γιατί έχω ρωτήσει πολλά ονόματα. Μίωση του ρυθμού ανάπτυξης. Πολύ ωραία. Μίωση του ρυθμού ανάπτυξης. Μίωση του ρυθμού ανάπτυξης, για σένα Νίκο τα λέμε, μίωση του ρυθμού ανάπτυξης, μικροφυλία, χλώρωση, ή τέλος πάντων μεταχρωματισμός των φύλων προς το ανοιχτότερο πράσινο, ξύραν συμβλαστών, κλάδων. Μπορεί να έχουμε έκριση κόμοι όσοι έιδη τα οποία εκρέουν κόμοι, έτσι. Αυτά λοιπόν θα δούμε. Και μετά πάμε να εξετάσουμε τις ρύζες για να βρούμε παθογνωμονικά συμπτώματα. Η ξηρή σύψη των ρυζών θα μας πει ότι έχουμε συψηριζία. Δεν θα μας πει αν έχουμε αρμιλάρια ή ροσελήνια, αλλά τουλάχιστον θα είμαστε σίγουροι, αν θα δούμε καστανές ρύζες, ότι έχουμε συψηριζία. Εδώ έχουμε μυρωδιά αποσύμφεσης και όχι μανιταριού. Στην προηγούμενη συψηριζία έχουμε έντονοι οσμί μανιταριού, εδώ όμως δεν έχουμε μυρωδιά μανιταριού, όπως δεν έχουμε και βασιτιοκάρπια. Έχουμε μυκηλιακές πλάκες. Ορίστε. Έχουμε και εδώ λοιπόν μυκηλιακές πλάκες, οι οποίες δεν είναι πάντα τόσο εύρωστες, τόσο παχές και τόσο έντονες, όπως είναι το αρμιλάρια μέλαια, αλλά έχουμε. Εδώ πέρα, ας πούμε για παράδειγμα, βλέπετε μυκηλιακές πλάκες, αλλά μπορείτε να τις δείτε και πιο ανεπτυγμένες, και να πάρουν και τη μορφή ρυπηδίου, τη μορφή βεντάλιας. Εδώ βλέπετε μυκηλιακές πλάκες, είναι σε νεαρά δεντράκια μηλιάς, εδώ, εδώ. Αυτό εδώ δεν έχει παρουσία συμπτώματα στο υπέργειο, αλλά αν το πάρετε αυτό το δενδρύλιο, μπορείτε να το εξετάσετε και μόνοι σας. Έτσι δεν είναι αυτό που λέγαμε προηγουμένως. Εδώ βλέπετε πιο αραιοπλεγμένες μυκηλιακές πλάκες. Και φυσικά έχουμε και την εμφάνιση ρυζομόρφων, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση εκείνα τα μεγάλα, τα χοντρά ρυζόμορφα που έχουμε στον αρμιλάρια μέλαια. Εδώ πέρα βλέπετε, είναι μια ασπρόμοβλη φωτογραφία, αλλά βλέπετε εδώ πάνω μυκηλιακό πλέγμα, αυτές εδώ τις κλωστούλες. Αυτά τα λέμε ρυζόμορφα. Υποτυπώδη. Υποτυπώδη, ακριβώς. Ωραία, κάτι άλλο χαρακτηριστικό του Ρωσσελίνια, είναι το μυκηλίο του μπορεί να είναι σε διάφορες διαβαθμίσεις ανάλογα με την πρόοδο της ύψης, το σώμα δηλαδή του μυκηλίου, μπορεί να ξεκινήσει από άσπρο να γίνει αργότερα να πάει προς το καστανό και τέλος προς το καστανοπράσινο. Και κοιτάξτε τώρα, αν θα πάμε να κοιτάξουμε στο μικροσκόπιο, θα παρατηρήσουμε αυτό το χαρακτηριστικό μυκήλιο του Ρωσσελίνια με διόγγωση πριν από το διάφραγμα των υφών. Αυτές εδώ είναι οι μυκηλιακές υφές, είναι οι κλωστούλες από τις οποίες απαρτέζεται το σώμα του μύκητα. Το που λέγαμε προηγουμένως. Αυτές οι κλωστούλες οι υφές έχουν διαφράγματα. Αυτό εδώ είναι ένα κύταρο. Από το ένα διαφράγμα στο άλλο είναι ένα κύταρο. Πριν λοιπόν από το διάφραγμα, χαρακτηριστικά ο Ρωσσελίνια κάνει αυτή τη διόγωση. Εντάξει και είναι κάτι που επαναλαμβάνω θα το δούμε στο μικροσκόπιο και όχι όπως κάποιοι απαντούν στις εξετάσεις και λένε θα αποκαλύψουμε το ρυζικό σύστημα και θα δούμε ρόπαλα. Θα δούμε τις μυκλιακές υφές σε μορφή ροπάλων. Οπότε αυτό σημαίνει ότι δεν έχετε ιδέα πώς είναι ένας μύκητας. Εντάξει. Αυτό το βλέπουμε στο μικροσκόπιο. Κάτι άλλο που μπορούμε να δούμε αλλά πολύ σπάνια είναι τα περιθήκια του μύκητα τα οποία είναι μάλιστα και αρκετά μεγάλα. Εδώ βλέπετε περιθήκια και αυτό εδώ πάνω τι είναι ποιος θα μου πει. Εδώ που δείχνει το βελάκι Φωκίων. Μπράβο Φωκίων. Τι είναι αυτό. Είναι το άνοιγμα από το οποίο θα βγει τι πράγμα. Μισό λεπτό να μας πει και κάνας άλλος. Τι έχουν τα περιθήκια. Μπάστα. Φάνια. Σπόρια. Ελεύθερα. Όχι. Αλλά μέσα στο περιθήκιο είναι ελεύθερα τα σπόρια. Το περιθήκιο λέγεται καρμοφορία. Όταν έχουμε αυτές τις κατασκευές που έχουν σαν δεύτερο συνθετικό το θήκια. Περιθήκια, κλειστωθήκια, αποθήκια. Τι μύκητες είναι αυτοί. Μπράβο είναι ασκομύκητες. Άρα τα σπόρια τους που θα τα έχουνε. Μέσα σε ασκούς. Άρα λοιπόν το περιθήκιο περιέχει ασκούς με ασκοσπόρια. Εντάξει. Θα δούμε λοιπόν περιθήκια. Εδώ είναι η οστειόλια από την οποία βγαίνουν οι ασκοί με τα ασκοσπόρια. Αυτά εδώ είναι ασκοσπόρια. Και εκτός από περιθήκια μπορεί σπάνια να δούμε επίσης σπάνια πυκνίδια, χλαμηδοσπόρια ακόμα και σκληρότια. Λέμε εντελώς διαφορετικά πράγματα από μανιτάρια, έτσι δεν είναι. Γιατί Μαριάννα άραγε. Αλληκλάση, έτσι. Σαφώς άλλη οικογένεια, αλλά είμαστε σε εντελώς διαφορετική κλάση. Εδώ βλέπουμε τα περιθήκια τα οποία είναι μεγέθη. Είναι πολύ σπάνιο βέβαια να τα δούμε. Και το Παθογόνο αίτιο είναι ένας ασκομίκητας, γι' αυτό δεν πρόκειται να δούμε μανιτάρια. Γι' αυτό δεν πρόκειται να δούμε βασιλιοσπόρια. Είναι ένας ασκομίκητας στο γένος Ροσελήνια. Και το πιο κοινό είδος είναι το Ροσελήνια νεκάτριξ αλλά υπάρχουν και άλλα. Η ατελείωση του μορφή είναι ντεματόφορα νεκάτριξ και το λέω επειδή μπορεί κάποιος να ασχοληθεί στη βιογραφία μπορείτε να το βρείτε και σαν ντεματόφορα νεκάτριξ. Και εδώ είναι μια φωτογραφία από το Καμ. Αυτό το κέντρο στην Αγγλία όπου μελετούν τους μίκητες. Εδώ πέρα βλέπετε μπορείτε να συγκρίνετε είναι σχηματάκι βέβαια εδώ. Τα κονίδια του, τα κονίδια από τους κονιδιοφόρους ενώ αυτά είναι τα σκοσπόρια. Και εδώ είναι ένα σκοσπόριο το οποίο έχει βλαστήσει και έχει αναπαράγει τον μικύλιο. Έτσι λειτουργούν τα σπόρια των μικήτων βλαστάνου που ξαναδίνουν μικύλι. Η απεικία του μίκητα είναι κάτασπρη ενώ του αρμιλάρια μέλεα παίρνει σταδιακά αυτό το μελί χρώμα. Και ο μίκητας εξαιτίας του ότι έχει αυτό το άσπρο μικύλιο, μάλλον η συψιλυζία αυτή ονομάζεται white rot και ο μίκητας ονομάζεται white rot fungus. Ωραία, πώς νομίζετε ότι μεταδίδεται? Τι διαφορετικό έχει αυτός, για να συγκρίνετε τον με τον προηγούμενο. Ψηδηρίζεται ασκοσπόρια. Μαριάνα συμφωνείς? Όχι, εγώ δεν συμφωνώ. Γιατί, θα μου πεις γιατί δεν συμφωνώ. Γιατί είπαμε ότι σχηματίζουν πάρα πολύ σπάνια τα περιθήκια. Αν είναι ένας τρόπος να μεταδίδεται. Δεν μεταδίδεται όμως με αυτό. Δεν θα ρωτήσεις το όνομά σου την άλλη φορά, γιατί δεν θα σε θυμηθώ. Μεριζόμορφα. Βεβαίως, αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο μεταδίδεται. Μεριζόμορφα. Με τους τρόπους που αναφέραμε και στην προηγούμενη περίπτωση, με την εξαίρεση βέβαια, ότι δεν μεταφέρονται αυτόνομα πέντε μέτρα μέσα στο έδεφος. Γιατί δεν είναι τόσο μεγάλα, δεν είναι τόσο εύρωστα. Και εδώ έχουμε κάποια βιοχημικά στοιχεία της ασθένειας. Έχουμε να αναφέρουμε κάποια ένζυμα. Το ένζυμο πολυφενολοξιδάση, με το οποίο ο μήγητας μπορεί να οξιδώνει τις φενόλες του ξενιστή. Οι φενόλες είπαμε τι ρόλο παίζουν. Έχω και το μικρόφωνο εδώ πέρα και είμαι σαν ξύλινη. Τι ρόλο παίζουν οι φενόλες είπαμε? Προστατεύουν. Άρα λοιπόν έχει αυτό το ένζυμο με το οποίο της οξιδώνει, προσκυνώνει και μπορεί να κάνει την παθογέννησή του. Και φυσικά έχει διαπιστωθεί και υπάρξει μια στοξίνης της κυτοχαλασίνης, η οποία έχει αποδειχτεί πειραματικά ότι προκαλεί μίωση του μήκους των ρυζών. Δεν παράγονται ρυζικά τριχίδια, έχουμε μίωση της απορροφητικής ικανότητας των ρυζών και πληγές στις ρίζες. Άρα αυτά είναι λοιπόν τα χημικά όπλα του Μίκητα για να κάμψει την αντοχή του ξενιστή και να κάνει την παθογέννηση, την προσβολή. Η αντιμετώπιση είναι ίδια κατά βάση με του Αρμιλάρια Μέλεα. Επιπλέον εδώ μπορούμε να εφαρμόσουμε με επιτυχία ηλιοαπολύμανση. Τι είναι ηλιοαπολύμανση? Είναι μια μέθοδος η οποία καλύπτει το χώρο που θέλουμε να κολλημάσουμε με τραστικό στη διάθανο, έτσι ώστε να θερμάρουμε μέχρι σαν συγκριμένο βάθος το έδαφος και να σκοτώσουμε στις μήκες που πάρουμε υφέρα. Είναι πολύ ωραία. Όπως λέει ο Νίκος λοιπόν, σύμφωνα με αυτή τη μέθοδο καλύπτουμε το έδαφος με διάφανο πλαστικό. Πότε το κάνουμε αυτό Νίκο? Πότε το χειμώνα? Το καλοκαίρι φυσικά. Θα πρέπει να το κάνουμε το καλοκαίρι, τους θερμούς μήνες, Ιούλιο-Αύγουστο ή αν είμαστε σε πολύ θερμή περιοχή μέσα Ιουλίου με μέσα Αύγουστο. Το κάνουμε αυτό, διάφανο πλαστικό, για να μην απορροφάει τη θερμότητα. Περνάει η θερμότητα του ήλιου από κάτω και έχουμε αύξηση της θερμοκρασίας στα πρώτα εκατοστά του εδάφους. Με αποτέλεσμα να σκοτώνουμε αρκετούς μήκητες, έντομα νηματόδης κλπ. Γιατί όμως άραγε η ηλιοπολίμανση είναι πιο αποτελεσματική στον Ρωσελήνη απ' ό,τι στον τριχόντερμα. Είπε συνολικά, οι υφές του τριχόντερμα κατεβαίνουν πιο βαθιά απ' ό,τι το Ρωσελήνια. Αυτό, για να πω την αλήθεια, δεν το ξέρω αν γίνεται έτσι, δεν νομίζω. Δεν είναι οι υφές του τριχόντερμα που κατεβαίνουν πιο βαθιά, εκείνο που πάει πιο βαθιά είναι τα ρυζόμορφα του αρμιλάρια. Και εφόσον τα ρυζόμορφα του αρμιλάρια αναπτύσσονται πιο βαθιά, σημαίνει ότι δεν θα τα πιάσει η ηλιοπολίμανση. Και γενικότερα, ο Ρωσελήνια αναπτύσσεται λίγο πιο επιφανειακά από τον αρμιλάρια. Έτσι, για αυτόν τον λόγο μπορούμε να εφαρμόσουμε η ηλιοπολίμανση. Αυτό ήταν ένα θέμα το οποίο έπεσε στους επιπτυχείο φοιτητές τώρα τον Ιανουάριο. Και το έγραψαν αρκετοί. Εδώ πέρα μπορούμε να εφαρμόσουμε βιολογική καταπολέμηση με τριχόντερμα. Έχουν αναφερθεί κάποια ρυζοβακτήρια του γένους ψευδομονάς. Αλλά πιο πολλά πράγματα με τις ψευδομονάδες έχουμε δει σε πειραματικό στάδιο, όχι τόσα πολλά στην πράξη. Επίσης, σε πειραματικό στάδιο κάτι το οποίο μελετάτε είναι η χρήση των μυκητοϊών. Οι μυκητοϊοί είναι κάποιοι οι οποίοι όταν μολύνουν τους μύκητες, γιατί και οι μύκητες μολύνονται από κάποιους δικούς τους ιούς. Έτσι δεν είναι μόνο τα φυτά ή εμείς. Και οι μύκητες μολύνονται από ιούς. Παρ' να μολυνθούν λοιπόν κάποιοι μύκητες από ιούς, με αποτέλεσμα να χάσουν την παθογόνα τους ικανότητα. Αυτό το παράδειγμα θα το αναλύσουμε στο τελευταίο μας μάθημα στο έργος της Καστανιάς. Είναι μια πολύ επιτυχημένη μέθοδος βιολογικής καταπολέμησης και είναι σε μελέτη. Δηλαδή έχουν απομονωθεί αρκετοί οι οι, οι οποίοι αν παραζητήσουν τη Ρωσελίνια, τις αφαιρούν, τις μειώνουν την παθογόνα της ικανότητα. Αλλά είπαμε δεν εφαρμόζεται πρακτικά ακόμα. Ωραία, από χρόνο είμαστε μια χαρά. Θέλω να σας ρωτήσω κάτι. Όταν κάποιος σας περιγράφει μια ασθένεια ή κάποιος σας καλέσει στον αγρότη και διαπιστώσετε, δείτε ξέρω εγώ καστανές ρίζες, δείτε ριζόμορφα, μπορεί να σας πει ότι είδε πέρυσι μανιτάρια και εσείς καταλήξετε τους συμπέρασμα ότι είναι στη ψυριζία. Τι μέτρα θα τους συστήσετε από αυτά που είπαμε? Ποιος θα πάρει το θάρρος να μας απαντήσει, μόνο ο Κωνσταντίνος? Σε ακούω, αλλά το όνομά σου θα μου το πεις άλλη φορά γιατί δεν θα το θυμηθώ. Ποιον όλον, για πες μου κάποια. Είπαμε στην αρχή εκ χέρσωση ακαλλιέρη για δύο χρόνια γη, δενδρύλια, ανθεκτικά υποκείμενα, είπαμε στράγγιση, είπαμε... Θα το τα πεις και αυτά δηλαδή. Ναι. Ωραία. Αυτό είναι ένα λάθος που κάνετε και στις εξετάσεις. Όταν μιλούμε για αγκατιστημένη καλλιέργεια στην οποία εμφανίζεται η ασθένεια, τι ιδρυπτικά μέτρα θα πάρεις? Εντάξει? Εγώ τώρα επίτηδες το ρώτησα γιατί πάντα κάνετε το λάθος. Αρκετοί στις εξετάσεις. Σας δίνεται ένα θέμα, σας δίνεται η περιγραφή των συμπτωμάτων, σας ζητείτε να κάνετε διάγνωση και στο τέλος υπάρχει ένα ερώτημα. Τι θα συστήστε στον παραγουγό. Δεν μπορείτε να συστήστε στον παραγουγό να έχει χερσώσει τα δασικά. Ποιο δασικά? Αφού είναι μέσα στην ανοπορώνα. Έτσι δεν είναι. Πού θα κάνει ακαλλιέργεια. Τι ακαλλιέργεια. Ποια ακαλλιέργεια. Έχει εγκατεστημένα δέντρα. Η γη, βεντρία, μπορείς να του πεις αν αντικαταστήσει κάποια. Αλλά φυσικά θα πάρεις στα κατασταλτικά μέτρα. Θα του πεις να εντοπίσει τη γη, θα του πεις να σκάψει τάφρο και λοιπά και λοιπά. Και θα σου πει όχι γιατί είναι δύσκολο. Πολλές φορές η παραγωγή απαιτούν από εμάς να τους δώσουμε μία απάντηση απλή. Δηλαδή πες μου κάτι να ρίξω. Εδώ που τα λέμε ξέχασα να σας πω ότι για τη ροσελίνη έχουν αναφερθεί κάποιες χημικές ουσίες οι οποίες δρουν εν μέρει θεραπευτικά. Ορίστε. Ναι. Αλλά κατά την άποψή μου το αποτέλεσμα είναι πρόσκαιρο. Δεν μπορείς να θεραπεύεις ένα δέντρο το οποίο έχει ξεκινήσει να... απλώς μπορείς να αναχητήσεις κάποιο στον μήκητα. Και να προστατέψεις φυσικά και τα γύρω γύρω. Ακούω. Ο φυσικός ανεμοφράφτης γύρω από τον οπωρόνα είναι λάθος. Πες μου γιατί. Όχι, να μου πεις γιατί είναι λάθος. Εσύ είπες ο ίδιος ότι είναι λάθος. Αλλά πες μου γιατί. Πώς θα μεταφερθεί στον οπωρόνα ο μήκητας και πώς θα επηρεάσει ο ανεμοφράφτης στο να μην μεταφερθεί στον οπωρόνα. Σαν να μεταφερθεί γιατί θα επηρεάσει ο ανεμοφράφτης. Αυτό εννοείς ότι θα χρησιμοποιήσουμε έναν ανεμοφράχτη από δασικά. Ας πούμε κυπαρίσια. Τώρα σε κατάλαβα ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε δασικά για ανεμοφράχτη γιατί μπορεί να ασθενίσουν. Αν θα βάλεις έναν ανεμοφράχτη για να μην μεταφερθεί στον οπωρόνα θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε έναν ανεμοφράχτη για να μην μεταφερθεί στον οπωρόνα. Δασικά για ανεμοφράχτη γιατί μπορεί να ασθενίσουν. Αν θα βάλεις έναν ανεμοφράχτη για να προστατέψεις από άλλες ασθένειες αυτό που θα πρέπει να κάνεις είναι να προστατεύεις και τον ανεμοφράχτη από αυτές τις αρρώστιες. Έτσι δεν είναι. Ωραία. Πάμε παρακάτω. Άρα λοιπόν να κλείσω την παρένθεση που άνοιξα πριν. Όταν θα αντιμετωπίσετε τις εξετάσεις θα προσέχετε πολύ τι σας ρωτάει το ερώτημα. Άλλο αν σας ρωτήσει κάποιος αναφέρεται τα μέτρα αντιμετώπισης των συψηριζιών κι άλλο αν κάποιος σας δώσει ένα πρακτικό θέμα και θα πρέπει να απαντήσετε συγκεκριμένα πράγματα. Ας δούμε λοιπόν και τη τζελατίνα της ελιάς για να φύγετε γιατί σας είστε πολύ κουρασμένοι. Η τζελατίνα της ελιάς είναι συψηριζία της ελιάς, αλλά η ελιά είπαμε πάση και από τις άλλες συψηριζίες και από ερμηλάρια και από ροσελίνια. Αναμένουμε λοιπόν να δούμε τα γενικευμένα συμπτώματα αυτά που βλέπουμε στην κόμη του δέντρου όπως και στις δύο άλλες συψηριζίες. Τώρα για τα υπόλοιπα συμπτώματα που θα σας πω και θα τα δείτε και στο βιβλίο σας γραμμένα και εδώ. Σας γράφω εκεί πέρα για να μη μου έχετε παράπονο, δεν έχουμε φωτογραφικό υλικό γιατί αυτή η ασθένεια δεν είναι και τόσο πολύ γνωστή στα καλλιεργούμενα. Έχει περιγραφεί από τον Κουγέα στην Ελλάδα και από τον Πετρί το 1915 στην Ιταλία. Άρα λοιπόν αυτή μας τα περιέγραψαν, δεν μας άφησαν φωτογραφίες ούτε ο κύριος Παναγόπουλος στο βιβλίο που θα έχετε έχει φωτογραφίες. Και μας λένε τι, ότι στην πλευρά που θα εμφανιστούν τα συμπτώματα, εκεί δηλαδή που θα έχουμε κυτρινίσματα φύλλων, ανάσχεση της ανάπτυξης, τόσοι φύλλων και εξειράνσεις, εκείνη τη μεριά θα πάμε να κοιτάξουμε τις ρίζες και θα δούμε ότι ο φλιός τους έχει γίνει πολύ παχής, 2-3 φορές παχύτερος του κανονικού. Είναι ιδαρίς και μάλιστα όταν πάρει νερό τρέχει ένα υγρό το οποίο όταν πάρει νερό γίνεται σαν μαύρο ζελέ, γι' αυτό η ασθένεια λέγεται ζελατίνα και έχουμε και χαρακές στο σημείο το οποίο πάσχει, έχουμε ρογμές. Άρα λοιπόν έχουμε μια διόγκωση του φλιού αρκετά μεγάλη, 2-3 φορές παχύτερος γίνεται ο φλιός, έχουμε την παρουσία κάποιου ζελατίνοδου υγρού το οποίο είναι μαύρο, γι' αυτό και λέγεται ζελατίνα η ασθένεια και έχουμε και ρογμές στα σημεία αυτά τα οποία πάσχουν, έχουμε, ναι. Όχι δεν είναι μόνο στην ψυριζία, αυτή η ασθένεια δεν είναι μόνο στην ψυριζία είναι και τυπική ύψη ξύλου όπως σας το λέω εδώ, τέλος πάντων αφήστε να ολοκληρώσω αυτό που έλεγα πριν, έχουμε λευκή ύψη του ξύλου σε αυτή την περίπτωση και στις ρίζες και στο λαιμό και ψηλότερα όπου θα εμφανιστεί η ασθένεια. Αυτή η λευκή ύψη είναι χαρακτηριστική από κάποιους βασιδιομύτητες, το ξύλο το οποίο έχει φθαρή γίνεται μαλακό και έφτρυπτο και άσπρο, γι' αυτό λέγεται λευκή ύψη. Είναι χαρακτηριστικό λοιπόν στην περίπτωση αυτής της ψυριζίας στα σημεία τα οποία πάσουν. Στην περιοχή του λαιμού και ψηλότερα γιατί έχουμε και ψηλότερα αυτή την ζημιά. Μπορεί να σας παρακαλώ την πόρτα. Η ύψη λοιπόν αυτή θα επεκταθεί σε βάθος στα σημεία τα οποία πάσουν αλλά και σε ύψος αρκετό, δηλαδή μπορεί να δούμε τη ύψη και στα κλαδιά και στον κορμό και στα κλαδιά πιο πάνω και πολλές φορές μπορούμε να δούμε και ύψη κλαδιών με μονομένα κλάδων. Όχι βέβαιο ότι έχει αναφερθεί στην ελιά γιατί στην ελιά δεν έχουμε πολλά πράγματα αλλά σε δασικά στα οποία παρασιτούνται από αυτό το μήκητα έχουμε ύψη ξύλους σε κλάδους μόνο. Στην ελιά όμως τον ξέρουμε σαν στην ψυριζία περισσότερο. Εδώ λοιπόν όταν θα έχετε ακούσει και τις άλλες ενότητες της παρακάτω για τη ύψη του ξύλου και όταν στο τέλος τα διαβάσετε όλα μαζί θα πάτε να δείτε την περιγραφή της ύψης ξύλου για να συνδέσετε αυτό εδώ το σύμπτωμα που μπορούμε να παρατηρήσουμε και στα κλαδιά του δέντρου. Έχουμε μυρωδιά μανιταριού γιατί έχουμε ένα βασιλτιομύκητα αλλά όμως δεν θα δούμε μυκηλιακές πλάκες και ρυζόμορφα. Μανιτάρια όμως μπορούμε να δούμε. Μπορούμε να δούμε μανιτάρια τα οποία είναι καστανοκόκκινα, δεν είναι μελί όπως βλέπετε. Δεν είναι τυπικά μανιτάρια με το ποδαράκι και το πηλίδιο αλλά είναι σαν χωνιά. Είναι διαφορετικά. Εντάξει. Ο Μύκητας ονομάζεται στην Αμερική τον λένε Lantern Fungus γιατί άραγε, γιατί έχει το χρώμα της κολοκύθας που χρησιμοποιούν για να κάνουν φαναράκια στην γιορτή των ευχαριστειών. Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι να θυλιώσει. Έχει όμως ωραίες ταινίες με το κεφάλαιο καβαλάρι και τέτοια. Υπάρχει και ένας άλλος λόγος. Τα βασιδιοκάρπια έχουν λουσιφεράσες. Δηλαδή αν τα βάλουμε κάτω από φωτισμό, από κάποια μήκη κύματος, εκπέμπουν αυτό τον φωτισμό επειδή έχουν λουσιφεράσες. Λέγεται The Lantern Fungus για αυτούς τους δύο λόγους. Το Παθογόνο έτειο είναι ένας βασιδιομήκητας, ομφαλότου σιλούντες, αλλά θα τον βρείτε στην βιβλιογραφία πιο πολύ σαν ομφαλότου σολεάριου και αναφέρεται και σαν συνώνυμο το πλεουρό του σολεάριου. Πλεουρό του σολεάριου. Και αυτή είναι η τελευταία διαφάνεια, μάλλον να μην βιαστώ. Η ασθένεια αυτή εμφανίζεται μεμονωμένα σε μερικά δέντρα. Δηλαδή δεν έχουμε μεγάλες κυλίδες αυτή την περίπτωση όπως έχουμε στις δυο προηγούμενές, αλλά έχουμε μερικά άτομα τα οποία μπορεί να πάσχουν σε μικρές ομάδες και υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι μπορεί να μεταδοθεί, δεν ξέρουμε πολλά πράγματα για τα καλλιεργούμενα, για την ελιά δηλαδή. Δεν έχουμε πάρα πολλά στοιχεία αυτής της ασθένειας, γιατί δεν είναι τόσο πολύ συχνή όπως οι άλλες δύο και δεν έχει μελετηθεί τόσο πολύ όσο οι άλλες δύο. Έχουμε λοιπόν ενδείξεις ότι μεταδίδεται με την επαφή των ρυζών της ελιάς της υγιούς με υπολήματα παλιών ασθενών ρυζών που είχαν εμολυνθεί. Όπως επίσης έχουμε ενδείξεις ότι μεταφέρεται με υποκείμενα αγριελιάς τα οποία μπορεί να τα παρακολουθούν από το δάσος, γιατί και στα δασικά έχουμε ομφαλότους ολυάριους. Μπορεί από εκεί να τα φέρουμε και να τα εγκαταστήσουμε στον οπωρό, τα υποκείμενα της αγριελιάς και από εκεί να έχουμε την έναυξη της ασθένειας. Και φυσικά θα την αντιμετωπίσουμε παρόμοια με τις άλλες υψηριζίες. Σκεφτείτε το λίγο πώς θα μπορούσατε να ξεχωρίσετε στη ψηριζία από αρμιλάρια μέλλια και στη ψηριζία από ομφαλότους ολυάριους. Εδώ πέρα έχουμε διαφορετικά μανιτάρια, αν εμφανιστούν έτσι. Δεν εμφανίζονται πάντα τα μανιτάρια. Δεν έχουμε ρυζόμορφα, δεν έχουμε μικλιακές πλάκες, αλλά έχουμε αυτό το υγρό, το ζελατινόδες και μαύρο, ειδικότερα στην περιοχή του λαιμού εκεί που τραβάει νερό το δέντρο. |
| _version_ |
1782818479264497664 |
| description |
Συμπτώματα της ασθένειας, αίτιο-παθογόνο, καταπολέμηση: Λοιπόν, τώρα θα μιλήσουμε για την αντιμετώπιση της ασθένειας. Καταπολέμηση. Τι διαφορά έχει η καταπολέμηση από την αντιμετώπιση. Καμία φυσικά. Πιο όμορφη λέξη, η αντιμετώπιση. Ναι, είναι πιο φιλική λέξη η αντιμετώπιση, πιο φιλική προς το περιβάλλον. Γιατί η καταπολέμηση είναι μια λέξη που υποδηλώνει καταστροφή, έτσι δεν είναι. Εφοκιών. Ωραία. Λοιπόν, θα μιλήσουμε για την αντιμετώπιση των συψηριζιών. Και φυσικά θα αναφέρουμε προληπτικά μέτρα. Γιατί όπως καταλαβαίνετε, είπαμε, είναι μια ασθένεια που δεν γιατρεύεται. Θα αναφέρουμε κάποια κατασταλτικά μέτρα. Όχι βέβαια για να γιατρέψουμε. Θα δείτε. Είναι λοιπόν μια ασθένεια της οποίας η αντιμετώπιση πρέπει να βασίζεται στην πρόληψη. Ωραία. Τα προληπτικά μέτρα λοιπόν. Με βάση αυτά που είπαμε, δεν θα πάμε να εγκαταστήσουμε οπωρώνα ή έστω και μεμονωμένα άτομα σε θέσεις ή σε περιοχές όπου υπάρχει πρόβλημα. Άρα θα πρέπει να ξέρουμε το λεγόμενο ιστορικό της περιοχής. Ποιες καλλιέργειες υπήρχαν εκεί προηγουμένως και ποια προβλήματα φιτοποθολογικά αντιμετώπιζαν. Εντάξει. Παίρνουμε αυτές τις πληροφορίες. Στη συνέχεια, ξεριζώνουμε ό,τι υπάρχει εκεί πέρα. Ειδικά άμα πρόκειται για δασική έκταση, θα πρέπει να ξεριζώσουμε. Καλύτερα είναι να το κάνουμε το χειμώνα, όχι βέβαια να είναι τελείως λάσπη, αλλά να έχουν πέσει κάποιες βροχές για να μπορέσουμε να αφαιρέσουμε ολόκληρο το ρυζικό σύστημα. Εντάξει, θα χρειαστούμε βαριά μηχανήματα για να τραβήξουμε τα δέντρα τους. Θα χρειαστούμε βαριά μηχανήματα για να τραβήξουμε τα δέντρα τους στάμνους, ό,τι υπάρχει εκεί πέρα. Άρα λοιπόν, τα ξεριζώνουμε, έτσι ώστε να νεκρωθούν οι ρύζες και να τις κάψουμε. Μετά τα δασικά, είναι καλό να κάνουμε ακαλλιέργεια για δύο χρόνια. Δηλαδή να αφήσουμε εκείνο το μέρος. Ακαλλιέργεια σημαίνει να μην καλλιεργήσουμε τίποτα εκεί. Βέβαια, βιβλιογραφία, κάποια βιβλία συστήλουν, κάποιες βιβλιογραφικές πηγές, να κάνουμε καλλιέργεια με ψυχανθή ή σιτυρά. Το καλύτερο είναι να το αφήσουμε τελείως έτσι και μάλιστα να το αναμοχλεύσουμε έτσι, ώστε ό,τι υπάρχει στο έδαφος να έρθει στην επιφάνεια και να το δει ο ήλιος και να το σκοτώσει. Στη συνέχεια, προληπτικό μέτρο, προμηθευόμαστε υγιή δενδρύλια και αποαξιόπιστα φυτόρια. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό μέτρο, γιατί πολλές φορές μπορούμε να πάρουμε άρρωστα δενδρύλια και να τα εγκαταστήσουμε στον οπωρόνο μας και να εγκαταστήσουμε και το παθοδόνο σε μια περιοχή που δεν υπήρχε. Αποφεύγουμε τα φυτόρια τα οποία είναι δίπλα σε δασικές εκτάσεις. Καλό θα ήταν για αυτή την ασθένεια τουλάχιστον. Αναφέρονται κάποια ανθεκτικά υποκείμενα, κυρίως στη Ροσελήνια. Αν υπάρχουν τέτοια, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε. Τώρα, τα ηγεία δενδρύλια, ποιος θα μας πει ότι είναι η γη? Πιστοποίηση. Πιστοποίηση, ναι, οπωσδήποτε θα πρέπει να ζητούμε πιστοποίηση. Αλλιώς θα πρέπει να τα εξετάζουμε και εμείς. Εσείς μπορείτε να εξετάζετε με βάση αυτά που είπαμε προηγουμένως. Μπορείτε να ψάξετε για καστανές ρίζες, μπορείτε να ψάξετε για... Βέβαια, άμα είμαστε σε φάση με μικυλιακές πλάκες, σημαίνει θα έχουμε και συμπτώματα στο υπέργειο. Αλλά μπορείτε να δείτε, αν έχετε καμία καστανή ριζούλα από εδώ και από εκεί, μπορείτε και εσείς να το διαπιστώσετε αυτό. Στη συνέχεια, αφού εγκαταστήσουμε τα δέντρα μας, θα πρέπει να τα περιποιούμε. Θα πρέπει να τα διατηρούμε σε καλή υγιεινή κατάσταση, για τους λόγους που είπαμε πριν. Γιατί όταν τα διατηρούμε σε καλή υγιεινή κατάσταση, τότε δεν είναι ευάλωτα. Τι εννοείς ελανθάνους ακατάστασης? Αυτό δεν είναι ελανθάνους ακατάσταση. Άμα δεν έχουν εκδηλωθεί ακόμα τα συμπτώματα, δεν εκδηλώθηκαν. Δηλαδή δεν έχουμε τέτοια καταστροφή στις ρίζες, που να φανεί στο υπέργειο μέρος. Λανθάνους ακατάστασης δεν υφίσταται στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αυτό δεν λέγεται λανθάνους ακατάσταση, αλλά λέγεται εξερογωμιά περίοδος, στην οποία δεν εμφανεί ακόμα τα συμπτώματα. Μπορεί να έχουμε επαφή του μήκητα με τις ρίζες, οι οποίες δεν έχουν δείξει σημάδια καταστροφής ακόμα. Γι' αυτό λέμε ότι πρέπει να ψάχνουμε. Και αυτό ισχύει και για τον αγρόμετα, που θα πρέπει να εντοπίζουμε τις κυλίδες, τα άρρωστα δηλαδή άτομα. Μπορεί να υπάρχουν άτομα, τα οποία δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, αλλά ο μήκητας ήδη να τα έχει πλησιάσει. Όχι όμως λανθάνους ακατάσταση. Δεν υπάρχει λανθάνους απερίοδος γι' αυτό το μήκητα. Υπάρχει σαν προφητική φάση, που μπορεί να είναι σε κάποιον διπλανό μέσα στον αγρό. Μετά την εγκατάσταση κάνουμε καλή αποστράγγιση του εδάφος, για να μην έχουμε θέσεις προβληματικές, με πολύ υγρασία. Και παίρνουμε τις απαραίτητες προφυλάξεις για τη μεταφορά του μολύσματος, ειδικά αν είμαστε δίπλα σε δασικές περιοχές. Αυτά τα οποία θα αναφέρουμε σαν κατασταλτικά μέτρα, επαναλαμβάνω δεν πρόκειται να γιατρέψουν τα δέντρα μας. Απλώς θα περιορίσουν το ρυθμό εξέλιξης της ασθένιας, ώστε να μπορέσουμε να πάρουμε παραγωγή για όσα χρόνια μπορούμε, θα προστατέψουμε και τα υπόλοιπα. Ακούω. Πώς προφυλάσσουμε από μεταφορά μολύσματος. Θα πρέπει να λάβεις υπόψη σου αυτά που είπαμε προηγουμένως. Με ποιους τρόπους μεταφέρεται το μολύσμα. Με ποιους τρόπους μεταφέρεται το μολύσμα. Μεταριζόμορφα. Αυτά είναι μόνο μεταριζόμορφα. Είναι ένας οπωρώνας μεταξυτημένος. Μιλήσαμε για μισό λεπτο. Μιλήσαμε για προληπτικά μέτρα. Μιλούμε για τον οπωρώνα μας. Εσύ εννοείς αυτόν τον διπλανό. Όταν δεν υπηρέχει μεταξύ μεταριζόμορφα, είδα που οι αδυσκηλίδες υπάρχουν σε αυτόν. Δηλαδή, αν πάρουμε έναν κυλίδας με το οποίο εμφανίζεται ο μιλήκας, μπορείς να έχεις έναν διπλανό οπωρώνα. Πώς θα μεταφερθεί ο Αντώνης από έναν διπλανό οπωρώνα στο δικό μας, σε περίπτωση που στον διπλανό οπωρώνα εμφανίζεται κατακυλίδες, έτσι? Πώς μπορεί να μεταφερθεί στο δικό μας οπωρώνα. Μπορεί να χρησιμοποιούμε κοινά εργαλεία. Μπορεί να περνάει το πότισμα από τον διπλανό και να έρχεται σε εμάς, το νερό του ποτίσματος. Να ένας τρόπος. Τι άλλο μπορείς να σκεφτείς. Εντάξει, το ρυζόμορφο να φτάσει από την κυλίδα του διπλανού μέχρι το δικό μας, δεν θα φτάσει. Αλλά μπορεί σε κάποιες περιοχές, ξέρω εγώ συνετριστικά, να έχουν μηχανήματα τα οποία τα χρησιμοποιούν όλοι. Παράδειγμα έτσι. Ή μπορεί να περπατάς από τον έναν ο πορώνας στον άλλο. Ή μπορεί κάποιοι να έχουν καινή παροχή νερού ποτίσματος και να περνάει από τον έναν στον άλλο. Υπήρχε μια τέτοια περίπτωση πέρυσι. Μιας πρώην φοιτητριάς μας που είχε πρόβλημα φυτόφθορας. Είναι σίψιλε μου, είναι κάτι παρόμοιο. Πότιζε ο ένας και το πέρναγε με το νερό μέσα από το χωράφι του αλουνού και είχε σαπίσει και του αλουνού τα δέντρα. Έτσι. Ωραία. Μορίτσες σας παρακαλώ κάντε ησυχία. Και τώρα πάμε στα κατασταλτικά μέτρα από τα οποία έχουμε διάφορες περιπτώσεις, διάφορες κατηγορίες μέτρων. Θα πρέπει να εντοπίσουμε πρώτα απ' όλα την κυλίδα. Δηλαδή θα δούμε εμείς ένα δύο άρρωστα σε κάποιες θέσεις μέσα στον ονοπορώνα. Κάπως έτσι εμφανίζεται. Θα πρέπει να εντοπίσουμε την κυλίδα. Δηλαδή τι σημαίνει αυτό. Θα δούμε ποια είναι τα ασθενεί άτομα. Γιατί μπορεί να είναι ασθενεί όχι μόνο αυτά τα οποία φαίνονται ξεκάθαρα, αλλά και κάποια άλλα τα οποία δεν έχουν παρουσίασει ακόμα συμπτώματα στο υπέργειο μέρος. Άρα λοιπόν τι θα κάνουμε για να εντοπίσουμε τα ασθενεί άτομα. Ποια είναι η ενέργεια στην οποία πρέπει να προβούμε. Που θα πάμε να κοιτάξουμε. Στις ρίζες. Άρα λοιπόν εκεί που είναι τα ασθενεί άτομα θα πάμε και στα διπλανά να ξελακώσουμε από τη μεριά των υγειών για να δούμε τι τρέχει με τις ρίζες τους. Άρα λοιπόν εντοπίζουμε την κυλίδα και ανοίγουμε μία τάφρο, ανοίγουμε ένα αυλάκι γύρω από την κυλίδα και μέσα στην κυλίδα κλείνουμε και δύο σειρές υγειών. Τώρα αν έχεις καμιά δεκαριά ή καμιά εικοσαριά, αυτό βέβαια δεν λέγεται γεωργική επιχείρηση. Αν τα κλείσεις στην κυλίδα και κλείσεις και τις δύο σειρές υγειών, τα κλείσες όλα. Αλλά βέβαια όταν έχεις ένα μεγάλο οπωρώνα θα πρέπει να κλείσεις και δύο σειρές υγειών μέσα στην κυλίδα. Δηλαδή θα ανοίξεις την τάφρο γύρω γύρω. Στη συνέχεια θα αποκαλύψεις το ρυζικό σύστημα εκείνο που πάσχει. Για ποιον λόγο? Πρέπει να το εκθέσεις στον ήλιο, όχι για να σώσεις το φυτό τόσο, όσο για να θανατώσεις το μήκητα. Τους λάχους καλό είναι το χειμώνα να τους κλείνουμε για να μην χαιμίζουνε νερά εκεί πέρα και λιμνάζουνε. Και να τους ξανανοίγουμε την άνοιξη όταν θα έχουμε και περισσότερη ηλιοφάνεια. Την κυλίδα τώρα θα πρέπει να την καλλιεργούμε με διαφορετικά εργαλεία. Είναι να την καλλιεργήσουμε αφότου καλλιεργήσουμε όλο τον υπόλοιπο οπωρώνα. Αυτά τα πράγματα βέβαια που σας λέω δεν είναι εύκολα, έτσι δεν είναι. Αλλά είναι τρόποι για να προστατέψουμε τα υπόλοιπα διαφορετικά όταν περνάνε τα τραχτέρα από τα ασθενείς στα υγιή. Θα μεταφερθεί το μόνισμα και σε άλλες θέσεις. Θα έχουμε μετάδοση της ασθένειας μέσα στον οπωρώνα. Καλλιεργούμε λοιπόν την κυλίδα με διαφορετικά εργαλεία ή αυτό είναι πολύ μεγάλη πολυτέλεια. Καλλιεργούμε τον υπόλοιπο οπωρώνα πρώτα και καλλιεργούμε την κυλίδα στο τέλος. Και μετά παίρνουμε τα εργαλεία μας και τα καθαρίζουμε και τα απολυμμένουμε. Απολυμμένουμε τις ρόδες και τα μαχαίρια και το ένα και το άλλο. Και τα δέντρα αυτά μέσα στην κυλίδα για πόσο καιρό θα τα κρατήσουμε νομίζετε. Τι λέτε, τι γνώμη έχετε. Υπάρχει κανένας λόγος να τα κρατάμε. Μέχρι να γίνουν αντιπαραγωγικά. Ακριβώς. Αυτή είναι η σωστή λέξη. Μέχρι να γίνουν αντιπαραγωγικά. Τα κρατάμε για να παίρνουμε όσο καιρό μπορούμε παραγωγή από αυτά, προστατεύοντας βέβαια τα υγεία, έτσι δεν είναι. Και μετά φυσικά όταν δεν είναι πλέον παραγωγικά, δεν παράγουν τίποτα, τα ξεριζώνουμε. Στο τέλος θα φτάσουμε να τα ξεριζώσουμε, να βγάλουμε όσο το δυνατόν ολόκληρο το ρυζικό σύστημα και να εξηγιάνουμε το λάκο. Δηλαδή να κάψουμε εκεί πέρα ό,τι βγάλαμε και να εξηγιάνουμε το λάκο. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να εξηγιάνουμε το λάκο. Μπορούμε να κάνουμε χημική απολύμανση. Ένας πρακτικός τρόπος είναι να μουσκέψουμε διάφορα παλιά πανιά με πετρέλαιο και αυτά και να τα βάλουμε βαθιά μέσα στο λάκο. Πρέπει να έχουμε ανοίξει καλά το λάκο που ήταν οι ρίζες και να βάλουμε φωτιά εκεί πέρα. Βέβαια να το σκεπάσουμε κάπως, να βάλουμε ξυλαράκι να το σκεπάσουμε, να αφήσουμε έτσι κάποιον αέρα να περνάει να καεί αυτό σιγά σιγά εκεί πέρα για να εξηγιανθεί ο λάκος. Αλλιώς μπορούμε και με χημικά μέσα. Μπορούμε να κάνουμε βιολογική καταπολέμηση. Στον Αρμιλάρια Μέλλια όχι και τόσο, αλλά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τριχόντερμα. Το τριχόντερμα ποιος ξέρει τι είναι. Ειρήνη ξέρεις και χαμογελάς. Πες μας. Είναι ειρήνη το οποίος μπορούμε, στην ουσία, μένει στη ριζόσφαιρα από το φυτού και είναι ανταγωνιστικός να κάνουμε εναλλαβίκητα προκαλεισμιά. Δεν είναι ακριβώς ανταγωνιστικός, είναι υπερπαράσιτος. Δηλαδή το τριχόντερμα είναι ένα γένος που έχει αρκετά ίδιοι. Τα ίδια του τριχόντερμα είναι υπερπαράσιτα και είναι από τους βιοπαράγοντες που τυκλοφορούν και στο εμπόριο. Υπερπαράσιτα τι σημαίνει. Καταναλώνουν στην πραγματικότητα τους υπόλοιπους μύκητες, μπαίνουν μέσα στις υφές των άλλων μυκήτων και τους τρώνε, τρώνε το πρωτόπλασμα. Ή κάνουν και διάφορους άλλους τρόπους, κάνουν αυτόν τον υπερπαρασυχισμό. Λοιπόν, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ήδη του γένους τριχόντερμα σε ηλιοτομηθέντα, έτσι ώστε, αν κάνουμε μια επίπαση στις τομέες, δεν αφήνουμε τον αρμιλάρια να αναπτυχθεί εκεί πέρα. Λοιπόν, εδώ πέρα ο Νίκος μας λέει ότι ρωτάει αν μπορούμε να εμβαπτήσουμε τα δενδρύλια μας σε τριχόντερμα πριν τα φυτεύσουμε. Φυσικά είναι κάτι το οποίο εφαρμόζεται, τελευταία συστήνεται αυτό. Ναι, να εμβαπτήσουμε σε τριχόντερμα για να τα προστατέψουμε κατά τη διάρκεια της φύτευσης. Λοιπόν, για πάρα πολλούς. Δεν θα έλεγα για όλους, αλλά είναι για πάρα πολλούς. Και τα διάφορα σκευάσματα του τριχόντερμα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και προληπτικά, έτσι όπως το είπε ο Νίκος. Υπάρχουν κάποιες ερευνητικές εργασίες που λένε και για το μέσκλα θέρματος. Είναι για ερευνητικές εργασίες, αλλά εδώ στην περίπτωση αυτή δεν είναι… εντάξει, προστατεύεις από τα βασιδιοσπόρια, τα οποία τα παίρνει ο αέρας και τα φέρνει πάνω στις τομέες των ηλοτομμένων για να τα προστατέψεις. Οι ερευνητικές εργασίες έχουν δείξει ότι αν βάλεις τριχόντερμα μαζί με χημική καταπολέμηση, τότε έχεις καλύτερο αποτέλεσμα εναντί του αρμιλάρια με έλαια. Καλύτερη αντιμετώπιση βιολογική μέχρι τώρα καμιά δεν είναι από τη χημική. Η χημική είναι ακόμα πιο ψηλά, παρ' όλα αυτά μπορεί να χρησιμοποιηθούν και οι δυο μαζί σε προγράμματα ολοκληρωμένης καταπολέμησης που λέμε. Για να περιορίσεις τη χημική καταπολέμηση μπορείς να βάλεις και δύο παράγοντες, οι οποίοι φυσικά θα πρέπει να είναι συμβατοί με τα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται. Ναι, Αντώνη. Η βιολογική αν είναι πιο οικονομική από τη χημική. Η βιολογική αν είναι πιο οικονομική από τη χημική. Πρώτα απ' όλα βιολογικά σκευάσματα δεν υπάρχουν πάρα πολλά. Νομίζω ότι είναι το ίδιο. Ωραία, συνεχίζουμε. Τώρα λοιπόν θα ασχοληθούμε με τις υψηριζίες από ροσελλήνια, όπου έχουμε ένα σημαντικό παθογόνο εδώ πέρα. Βέβαια θα κάνουμε εδώ πέρα μια σύγκριση με το αρμιλάρια μέλεα. Θα δούμε μικρότερα νούμερα, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να δίνουμε σημασία στο ροσελλήνια, επειδή έχει λιγότερους ξενιστές, για παράδειγμα. Μπορεί να δημιουργήσει και αυτός ο μήκητας σοβαρά προβλήματα σε υψηριζιών. Άρα λοιπόν, εδώ έχουμε 197 ήδη ξενιστών να αναφέρονται. Έχουμε λιγότερα ήδη ξενιστών να έχουν καταγραφεί προς το παρόν. Στην Ελλάδα έχουμε 20 ήδη να έχουν αναφερθεί, 20 ξενιστές. Ανάμεσα σ' αυτούς είναι αρκετά δενοτροκομικά ήδη, το αμπέλι. Εδώ έχω γράψει κάποια υποκείμενα, τα οποία είναι εξαιρετικά ευπαθεί. Βλέπετε άλλες αιτήσιες καλλιέργιες, όπως είναι να πάλει αγκινάρα εδώ πέρα, μόνο που είναι γραμμένη τρίτη. Τεύτλα, βαμβάκι, φασόλοι μηδικοί και διάφορα αυτοφύη. Τα αυτοφύη είναι ζυζάνια. Τα έχω βάλει έτσι με κάποια αντιστοιχία, όπως είχα βάλει και στην αρμηλάρια τους ξενιστές, για να τα θυμόσαστε. Εδώ βέβαια, στη θέση των αυτοφυών, όταν μιλούσαμε για αρμηλάρια, είχαμε αρωματικά φυτά, είχαμε κάτι άλλο. Εντάξει, αλλά τα έχω γράψει με το ίδιο τρόπο, έτσι ώστε να μπορείτε να τα συγκρίνετε και να τα θυμόσετε πιο εύκολα. Ακούω. Στα θυμικά δεν τα έκαναμε αυτά, τι για τα ζελληνία όμως. Όχι, δεν τα έκαναμε. Δεν είναι σημαντική. Όχι, δεν είναι σημαντική. Είναι πολύ σημαντική, αλλά θεωρείται ασθένεια δεντροδών καλλιεργιών. Ο Κωνσταντίνος λέει, γιατί δεν τα έκαναμε αυτά στα στένια φυτών μεγαλής καλλιέργειας. Στη χώρα μας έχουν αναφερθεί πολύ σημαντικές ζημιές σε αρκετά καλλιεργούμενα φυτά. Ανάμεσα σε αυτό το αμπέλι, ελιά, ημιλιά και η σικιά αναφέρετε αφού αναφέρετε γιατί να μην τη γράψω. Ωραία. Πάμε τώρα στα συμπτώματα όπου περιμένετε φυσικά να δείτε τα ίδια συμπτώματα όπως είπαμε και στην αρμιλάρια όσον αφορά το υπέργειο μέρος. Στο φύλλωμα θα δούμε τα πρώτα συμπτώματα, εκεί θα αντιληφθούμε εμείς τα πρώτα συμπτώματα όταν έχουμε με αυτή τη συψηρισία. Τα γενικευμένα που δεν είναι χαρακτηριστικά μια συγκεκριμένη στένια αλλά εμφανίζονται σε όλες τις ασθένειες εκεί όπου πας και το ρυζικό σύστημα, ο λαιμός και άλλοι οι εξειδικευμένοι ιστοί. Άρα λοιπόν ποια είναι αυτά αν δεν σας κουράζει να μας τα πει πάλι κάποιος, γιατί κάποιοι άλλοι μπορεί να μην τα θυμούνται ακόμα. Χριστίνα. Έχουμε υπτώσει στο φύλλο, έχουμε αλληγεί χρώματο στο σύλλο. Πάρα πολύ ωραία, τα θυμόσαστε παιδιά, είστε κουρασμένοι τώρα. Τι είπες Νίκο. Δεν ακούγεται. Δεν ακούγεται η Χριστίνα. Εσύ μπορείς να μας πεις κάποια συμπτώματα. Ναι, αλλά πριν από λίγο ήσουν εδώ. Πώς σε λένε εσέναν, τώρα βέβαια δεν θα σε θυμάμαι την άλλη φορά, εσύ, γιατί έχω ρωτήσει πολλά ονόματα. Μίωση του ρυθμού ανάπτυξης. Πολύ ωραία. Μίωση του ρυθμού ανάπτυξης. Μίωση του ρυθμού ανάπτυξης, για σένα Νίκο τα λέμε, μίωση του ρυθμού ανάπτυξης, μικροφυλία, χλώρωση, ή τέλος πάντων μεταχρωματισμός των φύλων προς το ανοιχτότερο πράσινο, ξύραν συμβλαστών, κλάδων. Μπορεί να έχουμε έκριση κόμοι όσοι έιδη τα οποία εκρέουν κόμοι, έτσι. Αυτά λοιπόν θα δούμε. Και μετά πάμε να εξετάσουμε τις ρύζες για να βρούμε παθογνωμονικά συμπτώματα. Η ξηρή σύψη των ρυζών θα μας πει ότι έχουμε συψηριζία. Δεν θα μας πει αν έχουμε αρμιλάρια ή ροσελήνια, αλλά τουλάχιστον θα είμαστε σίγουροι, αν θα δούμε καστανές ρύζες, ότι έχουμε συψηριζία. Εδώ έχουμε μυρωδιά αποσύμφεσης και όχι μανιταριού. Στην προηγούμενη συψηριζία έχουμε έντονοι οσμί μανιταριού, εδώ όμως δεν έχουμε μυρωδιά μανιταριού, όπως δεν έχουμε και βασιτιοκάρπια. Έχουμε μυκηλιακές πλάκες. Ορίστε. Έχουμε και εδώ λοιπόν μυκηλιακές πλάκες, οι οποίες δεν είναι πάντα τόσο εύρωστες, τόσο παχές και τόσο έντονες, όπως είναι το αρμιλάρια μέλαια, αλλά έχουμε. Εδώ πέρα, ας πούμε για παράδειγμα, βλέπετε μυκηλιακές πλάκες, αλλά μπορείτε να τις δείτε και πιο ανεπτυγμένες, και να πάρουν και τη μορφή ρυπηδίου, τη μορφή βεντάλιας. Εδώ βλέπετε μυκηλιακές πλάκες, είναι σε νεαρά δεντράκια μηλιάς, εδώ, εδώ. Αυτό εδώ δεν έχει παρουσία συμπτώματα στο υπέργειο, αλλά αν το πάρετε αυτό το δενδρύλιο, μπορείτε να το εξετάσετε και μόνοι σας. Έτσι δεν είναι αυτό που λέγαμε προηγουμένως. Εδώ βλέπετε πιο αραιοπλεγμένες μυκηλιακές πλάκες. Και φυσικά έχουμε και την εμφάνιση ρυζομόρφων, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση εκείνα τα μεγάλα, τα χοντρά ρυζόμορφα που έχουμε στον αρμιλάρια μέλαια. Εδώ πέρα βλέπετε, είναι μια ασπρόμοβλη φωτογραφία, αλλά βλέπετε εδώ πάνω μυκηλιακό πλέγμα, αυτές εδώ τις κλωστούλες. Αυτά τα λέμε ρυζόμορφα. Υποτυπώδη. Υποτυπώδη, ακριβώς. Ωραία, κάτι άλλο χαρακτηριστικό του Ρωσσελίνια, είναι το μυκηλίο του μπορεί να είναι σε διάφορες διαβαθμίσεις ανάλογα με την πρόοδο της ύψης, το σώμα δηλαδή του μυκηλίου, μπορεί να ξεκινήσει από άσπρο να γίνει αργότερα να πάει προς το καστανό και τέλος προς το καστανοπράσινο. Και κοιτάξτε τώρα, αν θα πάμε να κοιτάξουμε στο μικροσκόπιο, θα παρατηρήσουμε αυτό το χαρακτηριστικό μυκήλιο του Ρωσσελίνια με διόγγωση πριν από το διάφραγμα των υφών. Αυτές εδώ είναι οι μυκηλιακές υφές, είναι οι κλωστούλες από τις οποίες απαρτέζεται το σώμα του μύκητα. Το που λέγαμε προηγουμένως. Αυτές οι κλωστούλες οι υφές έχουν διαφράγματα. Αυτό εδώ είναι ένα κύταρο. Από το ένα διαφράγμα στο άλλο είναι ένα κύταρο. Πριν λοιπόν από το διάφραγμα, χαρακτηριστικά ο Ρωσσελίνια κάνει αυτή τη διόγωση. Εντάξει και είναι κάτι που επαναλαμβάνω θα το δούμε στο μικροσκόπιο και όχι όπως κάποιοι απαντούν στις εξετάσεις και λένε θα αποκαλύψουμε το ρυζικό σύστημα και θα δούμε ρόπαλα. Θα δούμε τις μυκλιακές υφές σε μορφή ροπάλων. Οπότε αυτό σημαίνει ότι δεν έχετε ιδέα πώς είναι ένας μύκητας. Εντάξει. Αυτό το βλέπουμε στο μικροσκόπιο. Κάτι άλλο που μπορούμε να δούμε αλλά πολύ σπάνια είναι τα περιθήκια του μύκητα τα οποία είναι μάλιστα και αρκετά μεγάλα. Εδώ βλέπετε περιθήκια και αυτό εδώ πάνω τι είναι ποιος θα μου πει. Εδώ που δείχνει το βελάκι Φωκίων. Μπράβο Φωκίων. Τι είναι αυτό. Είναι το άνοιγμα από το οποίο θα βγει τι πράγμα. Μισό λεπτό να μας πει και κάνας άλλος. Τι έχουν τα περιθήκια. Μπάστα. Φάνια. Σπόρια. Ελεύθερα. Όχι. Αλλά μέσα στο περιθήκιο είναι ελεύθερα τα σπόρια. Το περιθήκιο λέγεται καρμοφορία. Όταν έχουμε αυτές τις κατασκευές που έχουν σαν δεύτερο συνθετικό το θήκια. Περιθήκια, κλειστωθήκια, αποθήκια. Τι μύκητες είναι αυτοί. Μπράβο είναι ασκομύκητες. Άρα τα σπόρια τους που θα τα έχουνε. Μέσα σε ασκούς. Άρα λοιπόν το περιθήκιο περιέχει ασκούς με ασκοσπόρια. Εντάξει. Θα δούμε λοιπόν περιθήκια. Εδώ είναι η οστειόλια από την οποία βγαίνουν οι ασκοί με τα ασκοσπόρια. Αυτά εδώ είναι ασκοσπόρια. Και εκτός από περιθήκια μπορεί σπάνια να δούμε επίσης σπάνια πυκνίδια, χλαμηδοσπόρια ακόμα και σκληρότια. Λέμε εντελώς διαφορετικά πράγματα από μανιτάρια, έτσι δεν είναι. Γιατί Μαριάννα άραγε. Αλληκλάση, έτσι. Σαφώς άλλη οικογένεια, αλλά είμαστε σε εντελώς διαφορετική κλάση. Εδώ βλέπουμε τα περιθήκια τα οποία είναι μεγέθη. Είναι πολύ σπάνιο βέβαια να τα δούμε. Και το Παθογόνο αίτιο είναι ένας ασκομίκητας, γι' αυτό δεν πρόκειται να δούμε μανιτάρια. Γι' αυτό δεν πρόκειται να δούμε βασιλιοσπόρια. Είναι ένας ασκομίκητας στο γένος Ροσελήνια. Και το πιο κοινό είδος είναι το Ροσελήνια νεκάτριξ αλλά υπάρχουν και άλλα. Η ατελείωση του μορφή είναι ντεματόφορα νεκάτριξ και το λέω επειδή μπορεί κάποιος να ασχοληθεί στη βιογραφία μπορείτε να το βρείτε και σαν ντεματόφορα νεκάτριξ. Και εδώ είναι μια φωτογραφία από το Καμ. Αυτό το κέντρο στην Αγγλία όπου μελετούν τους μίκητες. Εδώ πέρα βλέπετε μπορείτε να συγκρίνετε είναι σχηματάκι βέβαια εδώ. Τα κονίδια του, τα κονίδια από τους κονιδιοφόρους ενώ αυτά είναι τα σκοσπόρια. Και εδώ είναι ένα σκοσπόριο το οποίο έχει βλαστήσει και έχει αναπαράγει τον μικύλιο. Έτσι λειτουργούν τα σπόρια των μικήτων βλαστάνου που ξαναδίνουν μικύλι. Η απεικία του μίκητα είναι κάτασπρη ενώ του αρμιλάρια μέλεα παίρνει σταδιακά αυτό το μελί χρώμα. Και ο μίκητας εξαιτίας του ότι έχει αυτό το άσπρο μικύλιο, μάλλον η συψιλυζία αυτή ονομάζεται white rot και ο μίκητας ονομάζεται white rot fungus. Ωραία, πώς νομίζετε ότι μεταδίδεται? Τι διαφορετικό έχει αυτός, για να συγκρίνετε τον με τον προηγούμενο. Ψηδηρίζεται ασκοσπόρια. Μαριάνα συμφωνείς? Όχι, εγώ δεν συμφωνώ. Γιατί, θα μου πεις γιατί δεν συμφωνώ. Γιατί είπαμε ότι σχηματίζουν πάρα πολύ σπάνια τα περιθήκια. Αν είναι ένας τρόπος να μεταδίδεται. Δεν μεταδίδεται όμως με αυτό. Δεν θα ρωτήσεις το όνομά σου την άλλη φορά, γιατί δεν θα σε θυμηθώ. Μεριζόμορφα. Βεβαίως, αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο μεταδίδεται. Μεριζόμορφα. Με τους τρόπους που αναφέραμε και στην προηγούμενη περίπτωση, με την εξαίρεση βέβαια, ότι δεν μεταφέρονται αυτόνομα πέντε μέτρα μέσα στο έδεφος. Γιατί δεν είναι τόσο μεγάλα, δεν είναι τόσο εύρωστα. Και εδώ έχουμε κάποια βιοχημικά στοιχεία της ασθένειας. Έχουμε να αναφέρουμε κάποια ένζυμα. Το ένζυμο πολυφενολοξιδάση, με το οποίο ο μήγητας μπορεί να οξιδώνει τις φενόλες του ξενιστή. Οι φενόλες είπαμε τι ρόλο παίζουν. Έχω και το μικρόφωνο εδώ πέρα και είμαι σαν ξύλινη. Τι ρόλο παίζουν οι φενόλες είπαμε? Προστατεύουν. Άρα λοιπόν έχει αυτό το ένζυμο με το οποίο της οξιδώνει, προσκυνώνει και μπορεί να κάνει την παθογέννησή του. Και φυσικά έχει διαπιστωθεί και υπάρξει μια στοξίνης της κυτοχαλασίνης, η οποία έχει αποδειχτεί πειραματικά ότι προκαλεί μίωση του μήκους των ρυζών. Δεν παράγονται ρυζικά τριχίδια, έχουμε μίωση της απορροφητικής ικανότητας των ρυζών και πληγές στις ρίζες. Άρα αυτά είναι λοιπόν τα χημικά όπλα του Μίκητα για να κάμψει την αντοχή του ξενιστή και να κάνει την παθογέννηση, την προσβολή. Η αντιμετώπιση είναι ίδια κατά βάση με του Αρμιλάρια Μέλεα. Επιπλέον εδώ μπορούμε να εφαρμόσουμε με επιτυχία ηλιοαπολύμανση. Τι είναι ηλιοαπολύμανση? Είναι μια μέθοδος η οποία καλύπτει το χώρο που θέλουμε να κολλημάσουμε με τραστικό στη διάθανο, έτσι ώστε να θερμάρουμε μέχρι σαν συγκριμένο βάθος το έδαφος και να σκοτώσουμε στις μήκες που πάρουμε υφέρα. Είναι πολύ ωραία. Όπως λέει ο Νίκος λοιπόν, σύμφωνα με αυτή τη μέθοδο καλύπτουμε το έδαφος με διάφανο πλαστικό. Πότε το κάνουμε αυτό Νίκο? Πότε το χειμώνα? Το καλοκαίρι φυσικά. Θα πρέπει να το κάνουμε το καλοκαίρι, τους θερμούς μήνες, Ιούλιο-Αύγουστο ή αν είμαστε σε πολύ θερμή περιοχή μέσα Ιουλίου με μέσα Αύγουστο. Το κάνουμε αυτό, διάφανο πλαστικό, για να μην απορροφάει τη θερμότητα. Περνάει η θερμότητα του ήλιου από κάτω και έχουμε αύξηση της θερμοκρασίας στα πρώτα εκατοστά του εδάφους. Με αποτέλεσμα να σκοτώνουμε αρκετούς μήκητες, έντομα νηματόδης κλπ. Γιατί όμως άραγε η ηλιοπολίμανση είναι πιο αποτελεσματική στον Ρωσελήνη απ' ό,τι στον τριχόντερμα. Είπε συνολικά, οι υφές του τριχόντερμα κατεβαίνουν πιο βαθιά απ' ό,τι το Ρωσελήνια. Αυτό, για να πω την αλήθεια, δεν το ξέρω αν γίνεται έτσι, δεν νομίζω. Δεν είναι οι υφές του τριχόντερμα που κατεβαίνουν πιο βαθιά, εκείνο που πάει πιο βαθιά είναι τα ρυζόμορφα του αρμιλάρια. Και εφόσον τα ρυζόμορφα του αρμιλάρια αναπτύσσονται πιο βαθιά, σημαίνει ότι δεν θα τα πιάσει η ηλιοπολίμανση. Και γενικότερα, ο Ρωσελήνια αναπτύσσεται λίγο πιο επιφανειακά από τον αρμιλάρια. Έτσι, για αυτόν τον λόγο μπορούμε να εφαρμόσουμε η ηλιοπολίμανση. Αυτό ήταν ένα θέμα το οποίο έπεσε στους επιπτυχείο φοιτητές τώρα τον Ιανουάριο. Και το έγραψαν αρκετοί. Εδώ πέρα μπορούμε να εφαρμόσουμε βιολογική καταπολέμηση με τριχόντερμα. Έχουν αναφερθεί κάποια ρυζοβακτήρια του γένους ψευδομονάς. Αλλά πιο πολλά πράγματα με τις ψευδομονάδες έχουμε δει σε πειραματικό στάδιο, όχι τόσα πολλά στην πράξη. Επίσης, σε πειραματικό στάδιο κάτι το οποίο μελετάτε είναι η χρήση των μυκητοϊών. Οι μυκητοϊοί είναι κάποιοι οι οποίοι όταν μολύνουν τους μύκητες, γιατί και οι μύκητες μολύνονται από κάποιους δικούς τους ιούς. Έτσι δεν είναι μόνο τα φυτά ή εμείς. Και οι μύκητες μολύνονται από ιούς. Παρ' να μολυνθούν λοιπόν κάποιοι μύκητες από ιούς, με αποτέλεσμα να χάσουν την παθογόνα τους ικανότητα. Αυτό το παράδειγμα θα το αναλύσουμε στο τελευταίο μας μάθημα στο έργος της Καστανιάς. Είναι μια πολύ επιτυχημένη μέθοδος βιολογικής καταπολέμησης και είναι σε μελέτη. Δηλαδή έχουν απομονωθεί αρκετοί οι οι, οι οποίοι αν παραζητήσουν τη Ρωσελίνια, τις αφαιρούν, τις μειώνουν την παθογόνα της ικανότητα. Αλλά είπαμε δεν εφαρμόζεται πρακτικά ακόμα. Ωραία, από χρόνο είμαστε μια χαρά. Θέλω να σας ρωτήσω κάτι. Όταν κάποιος σας περιγράφει μια ασθένεια ή κάποιος σας καλέσει στον αγρότη και διαπιστώσετε, δείτε ξέρω εγώ καστανές ρίζες, δείτε ριζόμορφα, μπορεί να σας πει ότι είδε πέρυσι μανιτάρια και εσείς καταλήξετε τους συμπέρασμα ότι είναι στη ψυριζία. Τι μέτρα θα τους συστήσετε από αυτά που είπαμε? Ποιος θα πάρει το θάρρος να μας απαντήσει, μόνο ο Κωνσταντίνος? Σε ακούω, αλλά το όνομά σου θα μου το πεις άλλη φορά γιατί δεν θα το θυμηθώ. Ποιον όλον, για πες μου κάποια. Είπαμε στην αρχή εκ χέρσωση ακαλλιέρη για δύο χρόνια γη, δενδρύλια, ανθεκτικά υποκείμενα, είπαμε στράγγιση, είπαμε... Θα το τα πεις και αυτά δηλαδή. Ναι. Ωραία. Αυτό είναι ένα λάθος που κάνετε και στις εξετάσεις. Όταν μιλούμε για αγκατιστημένη καλλιέργεια στην οποία εμφανίζεται η ασθένεια, τι ιδρυπτικά μέτρα θα πάρεις? Εντάξει? Εγώ τώρα επίτηδες το ρώτησα γιατί πάντα κάνετε το λάθος. Αρκετοί στις εξετάσεις. Σας δίνεται ένα θέμα, σας δίνεται η περιγραφή των συμπτωμάτων, σας ζητείτε να κάνετε διάγνωση και στο τέλος υπάρχει ένα ερώτημα. Τι θα συστήστε στον παραγουγό. Δεν μπορείτε να συστήστε στον παραγουγό να έχει χερσώσει τα δασικά. Ποιο δασικά? Αφού είναι μέσα στην ανοπορώνα. Έτσι δεν είναι. Πού θα κάνει ακαλλιέργεια. Τι ακαλλιέργεια. Ποια ακαλλιέργεια. Έχει εγκατεστημένα δέντρα. Η γη, βεντρία, μπορείς να του πεις αν αντικαταστήσει κάποια. Αλλά φυσικά θα πάρεις στα κατασταλτικά μέτρα. Θα του πεις να εντοπίσει τη γη, θα του πεις να σκάψει τάφρο και λοιπά και λοιπά. Και θα σου πει όχι γιατί είναι δύσκολο. Πολλές φορές η παραγωγή απαιτούν από εμάς να τους δώσουμε μία απάντηση απλή. Δηλαδή πες μου κάτι να ρίξω. Εδώ που τα λέμε ξέχασα να σας πω ότι για τη ροσελίνη έχουν αναφερθεί κάποιες χημικές ουσίες οι οποίες δρουν εν μέρει θεραπευτικά. Ορίστε. Ναι. Αλλά κατά την άποψή μου το αποτέλεσμα είναι πρόσκαιρο. Δεν μπορείς να θεραπεύεις ένα δέντρο το οποίο έχει ξεκινήσει να... απλώς μπορείς να αναχητήσεις κάποιο στον μήκητα. Και να προστατέψεις φυσικά και τα γύρω γύρω. Ακούω. Ο φυσικός ανεμοφράφτης γύρω από τον οπωρόνα είναι λάθος. Πες μου γιατί. Όχι, να μου πεις γιατί είναι λάθος. Εσύ είπες ο ίδιος ότι είναι λάθος. Αλλά πες μου γιατί. Πώς θα μεταφερθεί στον οπωρόνα ο μήκητας και πώς θα επηρεάσει ο ανεμοφράφτης στο να μην μεταφερθεί στον οπωρόνα. Σαν να μεταφερθεί γιατί θα επηρεάσει ο ανεμοφράφτης. Αυτό εννοείς ότι θα χρησιμοποιήσουμε έναν ανεμοφράχτη από δασικά. Ας πούμε κυπαρίσια. Τώρα σε κατάλαβα ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε δασικά για ανεμοφράχτη γιατί μπορεί να ασθενίσουν. Αν θα βάλεις έναν ανεμοφράχτη για να μην μεταφερθεί στον οπωρόνα θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε έναν ανεμοφράχτη για να μην μεταφερθεί στον οπωρόνα. Δασικά για ανεμοφράχτη γιατί μπορεί να ασθενίσουν. Αν θα βάλεις έναν ανεμοφράχτη για να προστατέψεις από άλλες ασθένειες αυτό που θα πρέπει να κάνεις είναι να προστατεύεις και τον ανεμοφράχτη από αυτές τις αρρώστιες. Έτσι δεν είναι. Ωραία. Πάμε παρακάτω. Άρα λοιπόν να κλείσω την παρένθεση που άνοιξα πριν. Όταν θα αντιμετωπίσετε τις εξετάσεις θα προσέχετε πολύ τι σας ρωτάει το ερώτημα. Άλλο αν σας ρωτήσει κάποιος αναφέρεται τα μέτρα αντιμετώπισης των συψηριζιών κι άλλο αν κάποιος σας δώσει ένα πρακτικό θέμα και θα πρέπει να απαντήσετε συγκεκριμένα πράγματα. Ας δούμε λοιπόν και τη τζελατίνα της ελιάς για να φύγετε γιατί σας είστε πολύ κουρασμένοι. Η τζελατίνα της ελιάς είναι συψηριζία της ελιάς, αλλά η ελιά είπαμε πάση και από τις άλλες συψηριζίες και από ερμηλάρια και από ροσελίνια. Αναμένουμε λοιπόν να δούμε τα γενικευμένα συμπτώματα αυτά που βλέπουμε στην κόμη του δέντρου όπως και στις δύο άλλες συψηριζίες. Τώρα για τα υπόλοιπα συμπτώματα που θα σας πω και θα τα δείτε και στο βιβλίο σας γραμμένα και εδώ. Σας γράφω εκεί πέρα για να μη μου έχετε παράπονο, δεν έχουμε φωτογραφικό υλικό γιατί αυτή η ασθένεια δεν είναι και τόσο πολύ γνωστή στα καλλιεργούμενα. Έχει περιγραφεί από τον Κουγέα στην Ελλάδα και από τον Πετρί το 1915 στην Ιταλία. Άρα λοιπόν αυτή μας τα περιέγραψαν, δεν μας άφησαν φωτογραφίες ούτε ο κύριος Παναγόπουλος στο βιβλίο που θα έχετε έχει φωτογραφίες. Και μας λένε τι, ότι στην πλευρά που θα εμφανιστούν τα συμπτώματα, εκεί δηλαδή που θα έχουμε κυτρινίσματα φύλλων, ανάσχεση της ανάπτυξης, τόσοι φύλλων και εξειράνσεις, εκείνη τη μεριά θα πάμε να κοιτάξουμε τις ρίζες και θα δούμε ότι ο φλιός τους έχει γίνει πολύ παχής, 2-3 φορές παχύτερος του κανονικού. Είναι ιδαρίς και μάλιστα όταν πάρει νερό τρέχει ένα υγρό το οποίο όταν πάρει νερό γίνεται σαν μαύρο ζελέ, γι' αυτό η ασθένεια λέγεται ζελατίνα και έχουμε και χαρακές στο σημείο το οποίο πάσχει, έχουμε ρογμές. Άρα λοιπόν έχουμε μια διόγκωση του φλιού αρκετά μεγάλη, 2-3 φορές παχύτερος γίνεται ο φλιός, έχουμε την παρουσία κάποιου ζελατίνοδου υγρού το οποίο είναι μαύρο, γι' αυτό και λέγεται ζελατίνα η ασθένεια και έχουμε και ρογμές στα σημεία αυτά τα οποία πάσχουν, έχουμε, ναι. Όχι δεν είναι μόνο στην ψυριζία, αυτή η ασθένεια δεν είναι μόνο στην ψυριζία είναι και τυπική ύψη ξύλου όπως σας το λέω εδώ, τέλος πάντων αφήστε να ολοκληρώσω αυτό που έλεγα πριν, έχουμε λευκή ύψη του ξύλου σε αυτή την περίπτωση και στις ρίζες και στο λαιμό και ψηλότερα όπου θα εμφανιστεί η ασθένεια. Αυτή η λευκή ύψη είναι χαρακτηριστική από κάποιους βασιδιομύτητες, το ξύλο το οποίο έχει φθαρή γίνεται μαλακό και έφτρυπτο και άσπρο, γι' αυτό λέγεται λευκή ύψη. Είναι χαρακτηριστικό λοιπόν στην περίπτωση αυτής της ψυριζίας στα σημεία τα οποία πάσουν. Στην περιοχή του λαιμού και ψηλότερα γιατί έχουμε και ψηλότερα αυτή την ζημιά. Μπορεί να σας παρακαλώ την πόρτα. Η ύψη λοιπόν αυτή θα επεκταθεί σε βάθος στα σημεία τα οποία πάσουν αλλά και σε ύψος αρκετό, δηλαδή μπορεί να δούμε τη ύψη και στα κλαδιά και στον κορμό και στα κλαδιά πιο πάνω και πολλές φορές μπορούμε να δούμε και ύψη κλαδιών με μονομένα κλάδων. Όχι βέβαιο ότι έχει αναφερθεί στην ελιά γιατί στην ελιά δεν έχουμε πολλά πράγματα αλλά σε δασικά στα οποία παρασιτούνται από αυτό το μήκητα έχουμε ύψη ξύλους σε κλάδους μόνο. Στην ελιά όμως τον ξέρουμε σαν στην ψυριζία περισσότερο. Εδώ λοιπόν όταν θα έχετε ακούσει και τις άλλες ενότητες της παρακάτω για τη ύψη του ξύλου και όταν στο τέλος τα διαβάσετε όλα μαζί θα πάτε να δείτε την περιγραφή της ύψης ξύλου για να συνδέσετε αυτό εδώ το σύμπτωμα που μπορούμε να παρατηρήσουμε και στα κλαδιά του δέντρου. Έχουμε μυρωδιά μανιταριού γιατί έχουμε ένα βασιλτιομύκητα αλλά όμως δεν θα δούμε μυκηλιακές πλάκες και ρυζόμορφα. Μανιτάρια όμως μπορούμε να δούμε. Μπορούμε να δούμε μανιτάρια τα οποία είναι καστανοκόκκινα, δεν είναι μελί όπως βλέπετε. Δεν είναι τυπικά μανιτάρια με το ποδαράκι και το πηλίδιο αλλά είναι σαν χωνιά. Είναι διαφορετικά. Εντάξει. Ο Μύκητας ονομάζεται στην Αμερική τον λένε Lantern Fungus γιατί άραγε, γιατί έχει το χρώμα της κολοκύθας που χρησιμοποιούν για να κάνουν φαναράκια στην γιορτή των ευχαριστειών. Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι να θυλιώσει. Έχει όμως ωραίες ταινίες με το κεφάλαιο καβαλάρι και τέτοια. Υπάρχει και ένας άλλος λόγος. Τα βασιδιοκάρπια έχουν λουσιφεράσες. Δηλαδή αν τα βάλουμε κάτω από φωτισμό, από κάποια μήκη κύματος, εκπέμπουν αυτό τον φωτισμό επειδή έχουν λουσιφεράσες. Λέγεται The Lantern Fungus για αυτούς τους δύο λόγους. Το Παθογόνο έτειο είναι ένας βασιδιομήκητας, ομφαλότου σιλούντες, αλλά θα τον βρείτε στην βιβλιογραφία πιο πολύ σαν ομφαλότου σολεάριου και αναφέρεται και σαν συνώνυμο το πλεουρό του σολεάριου. Πλεουρό του σολεάριου. Και αυτή είναι η τελευταία διαφάνεια, μάλλον να μην βιαστώ. Η ασθένεια αυτή εμφανίζεται μεμονωμένα σε μερικά δέντρα. Δηλαδή δεν έχουμε μεγάλες κυλίδες αυτή την περίπτωση όπως έχουμε στις δυο προηγούμενές, αλλά έχουμε μερικά άτομα τα οποία μπορεί να πάσχουν σε μικρές ομάδες και υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι μπορεί να μεταδοθεί, δεν ξέρουμε πολλά πράγματα για τα καλλιεργούμενα, για την ελιά δηλαδή. Δεν έχουμε πάρα πολλά στοιχεία αυτής της ασθένειας, γιατί δεν είναι τόσο πολύ συχνή όπως οι άλλες δύο και δεν έχει μελετηθεί τόσο πολύ όσο οι άλλες δύο. Έχουμε λοιπόν ενδείξεις ότι μεταδίδεται με την επαφή των ρυζών της ελιάς της υγιούς με υπολήματα παλιών ασθενών ρυζών που είχαν εμολυνθεί. Όπως επίσης έχουμε ενδείξεις ότι μεταφέρεται με υποκείμενα αγριελιάς τα οποία μπορεί να τα παρακολουθούν από το δάσος, γιατί και στα δασικά έχουμε ομφαλότους ολυάριους. Μπορεί από εκεί να τα φέρουμε και να τα εγκαταστήσουμε στον οπωρό, τα υποκείμενα της αγριελιάς και από εκεί να έχουμε την έναυξη της ασθένειας. Και φυσικά θα την αντιμετωπίσουμε παρόμοια με τις άλλες υψηριζίες. Σκεφτείτε το λίγο πώς θα μπορούσατε να ξεχωρίσετε στη ψηριζία από αρμιλάρια μέλλια και στη ψηριζία από ομφαλότους ολυάριους. Εδώ πέρα έχουμε διαφορετικά μανιτάρια, αν εμφανιστούν έτσι. Δεν εμφανίζονται πάντα τα μανιτάρια. Δεν έχουμε ρυζόμορφα, δεν έχουμε μικλιακές πλάκες, αλλά έχουμε αυτό το υγρό, το ζελατινόδες και μαύρο, ειδικότερα στην περιοχή του λαιμού εκεί που τραβάει νερό το δέντρο. |