| : [♪ Μουσική Κουκλοθέατρο κάνουμε αρκετό και στον ηφιαγωγείο και στον βημοτικό. Και για να μη λυκρινήσει κουκλοθέατρο μπορεί να κάνει ο καθένας, γιατί οι κούκλες είναι μια έκφραση. Έκφραση δική μας πάνω σε έναν άλλον. Είμαστε εμείς θυμωμένοι, μπορούμε να κάνουμε μια κούκλα θυμωμένη. Είμαστε χαρούμενοι ή ντρεπόμαστε κάτι, δεν θέλουμε να το πούμε. Μπορούμε να το πούμε μέσα από την κούκλα. Φυσικά την κούκλα χρησιμοποιούμε για να παίξουμε κουκλοθέατρο, θέλουμε να παίξουμε ένα μύθο, θέλουμε να παίξουμε μια ιστορία, βγάζουμε κάτι από το μυαλό μας. Οι πιο απλές κούκλες είναι οι δαχτυλόκουκλες. Δαχτυλόκουκλες από χαρτί που χωράνε στο δαχτυλό μας, είναι λίγο μεγαλύτερες, μπορούμε να τις φτιάξουμε από χαρτί, μπορούμε να τις φτιάξουμε από ύφασμα. Σήμερα θα κάνουμε, ας τις πούμε δαχτυλόκουκλες, δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ακριβώς δαχτυλόκουκλες, θα τις πούμε δαχτυλόκουκλες γιατί πράγματι μπαίνουν στο δαχτυλό μας και παίζουμε με τα δαχτυλά μας. Δαχτυλόκουκλες λοιπόν είναι αυτές εδώ. Όπως βλέπετε εμένα μπαίνουν τρία δάχτυλα μέσα. Σε εσάς από το σπίτι, αν έχετε μικρότερο χεράκι, μπορεί να μπουν και τέσσερα δάχτυλα, δεν μας πειράζει. Κουνιούνται εμπρός-πίσω, λίγο δεξιά-ριστερά, πρέπει να κουνήσουμε το χέρι μας, δεν κουνιέται εύκολα δεξιά-ριστερά. Έχουν ένα μεγάλο καλό, ότι είναι αρκετά μεγάλες, μπορούν να γίνουν εντυπωσιακές, να τους βάλουμε φτερά, να βάλουμε χρώματα. Έχουν όμως επίσης ένα μήον, ότι έχουν μια σταθερή κι αυτές έκφραση, ίδια έκφραση. Είναι κολλημένα, ας πούμε, τα φτερά, δεν θα ανοίξουν τα φτερά για να πετάξει. Είναι συγκεκριμένα τα μαλλιά, το μήκος τους, το χρώμα τους, δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε. Πρέπει να φτιάξουμε διαφορετικές κούκλες ανάλογα με αυτό που θέλουμε να παίξουμε. Εδώ λοιπόν εγώ έχω φτιάξει αυτές τις κούκλες, δεν ξέρω αν το έχετε αναγνωρίσει, με αυτό εδώ το ρολό. Είναι το ρολό από την τουαλέτα. Όταν θεύγει το χαρτί και το χρησιμοποιούμε, μένει αυτό μέσα. Λέω λοιπόν μην πετάτε, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε όλα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και πιο μεγάλο ρολό, το ρολό της κουζίνας. Και βγαίνει μια πιο μεγάλη και μακριά κούκλα, η οποία είναι όμορφη, είναι πολύ μεγαλύτερη, αλλά είναι και λίγο σαν αφύσικη, γιατί έχει πάρα πολύ μακρύ κορμό. Εμείς, λοιπόν, θα χρησιμοποιήσουμε αυτό το ρολό εδώ, για να φτιάξουμε ένα ζωάκι και ένα ανθρωπάκι. Μπορείτε να κάνετε πάρα πολλά πράγματα. Και τι εννοώ με αυτό. Το ρολό, επειδή είναι χάρτινο, μπορείτε να το ζωγραφίσετε. Μπορείτε να το ζωγραφίσετε με απλούς μαρκαδόρους, μπορείτε να το ζωγραφίσετε με κυρομπογιές. Μην βάλετε ξυλομπογιά, δεν θα πιάσει, δεν θα φαίνεται καθόλου ξυλομπογιά πάνω. Μπορείτε να το ζωγραφίσετε με τέμπερες, θα προσέξετε όμως να μην βάλετε πολύ νερό. Γιατί αν βγουν οι τέμπερες πάρα πολύ νερουλές και πέσουν επάνω σε αυτό, χαρτί είναι. Θα αρχίσει να λιώνει, να μαλαχώνει και η κούκλα σας θα διαλυθεί. Εμένα μ' αρέσει να χρησιμοποιώ χαρτί από πάνω, γκοφρέ για τα ρούχα, διάφορα διακοσμητικά όπως βλέπετε, πον-πον, φτεράκια, έχω έτοιμα μάτια, μπορώ όμως να φτιάξω και δικά μου, έχω διακοσμητικά, μπορώ να τα χρησιμοποιήσω, διάφορα και να τα βάλω πάνω στην κούκλα μου. Θα φτιάξουμε πρώτα την πιο δύσκολη που είναι ένα ανθρωπάκι, και μετά θα φτιάξουμε την πιο εύκολη που είναι ένα ζωάκι. Λοιπόν, παίρνω το ρολό μου, παίρνω και μία σελίδα άσπρη από τον μπλοκ ζωγραφικής, ή αν έχετε στο σπίτι, από το χαρτί που έχετε για να βγάζετε φωτοτυπίες, για να κάνετε ζωγραφιές. Τη διπλώνω στη μέση κατά μήκος, έτσι, θα δείτε γιατί, έχει καν τη γραμμούλα της. Κόβω ή με το ψαλίδι μου στη μέση, ή η ηλέκτρα μπορεί γιατί το κάνει πολύ καιρό, τραβώντας προσεχτικά εκεί που έχω κάνει τη γραμμούλα και έχω δύο κομματάκια. Το βλέπετε ότι είναι λίγο πιο μεγάλο από το ρολό μου, έτσι το θέλω, λίγο πιο μεγάλο. Αν δεν σας αρέσει, το κόβετε λίγο πιο μικρό, έτσι. Λοιπόν, παίρνω κόλλα, βρίσκω που ήταν η κόλλα από το ρολό, ή βάζω όπου θέλω εγώ, δεν μας πειράζει, και βάζω μία γραμμούλα, γραμμούλα τέτοια. Αυτό, όπως είναι εδώ, έρχομαι, θα το κάνω στο πλάι για να το δείτε καλύτερα, και το κολλάω στην άκρη του. Μόλις κολλήσει, να το μπορώ να το γυρίσω. Λοιπόν, το γυρίζω, δεν χρειάζεται να το κόψετε καθόλου. Μόλις φτάσω στην άκρη, βάζω και εδώ λίγο, το γυρίζω και είναι έτοιμο. Γιατί το κάνω αυτό, γιατί όταν βάζω τέτοιο χαρτί από πάνω, άσπρο, μπορώ να βάλω και διαφορετικά χρώματα για να κάνω το πρόσωπο, να κάνω και διάφορα σημάδια και να φαίνονται καλύτερα. Ενώ, αν αφήσω τέτοιο ρολό, δεν θα φαίνεται το πρόσωπο τόσο καλά. Γι' αυτό και βάζω άσπρο. Αν θέλετε βάζετε, αν δεν θέλετε, ζωγραφίζετε κατευθείαν εδώ, δεν υπάρχει πρόβλημα. Όπως και οι άνθρωποι, η κούκλα μου χωρίζεται στα δύο. Από τη μέση και κάτω είναι τα πόδια της και θα ζωγραφίσω αυτό που μου αρέσει, θα βάλω το ρούχο της. Από τη μέση και πάνω θα κάνουμε ένα λίγο πιο μεγάλο είναι η αλήθεια πρόσωπο. Και θα βάλουμε τα διάφορα χαρακτηριστικά που μας αρέσουν εμάς. Εντάξει. Λοιπόν, ξεκινάω με το ρούχο γιατί είναι λίγο πιο εύκολο. Μην βάλω το ίδιο χρώμα που έχω βάλει στις κούκλες μου. Ας πάρω πράσινο, γκοφρέ. Όμως, αν θέλετε, μπορείτε να το ζωγραφίσετε κιόλας εδώ πάνω, έτσι. Δεν χρειάζεται να βάλετε το γκοφρέ, αν θέλετε το βάζετε. Κόβω πάλι ένα κομματάκι από τον γκοφρέ μου. Δεν με πειράζει και αν κοπεί στραβά. Σας το λέω, δεν με πειράζει καθόλου. Το διπλώνω. Να το. Και πάλι έρχομαι στο πλάι, βάζω λίγη κόλλα. Είμαι εδώ. Συγγνώμη, θα το κάνω έτσι για να το δείτε καλύτερα. Και το γυρίζω πάλι γύρω-γύρω, όπως έκανε το άσπρο. Στην άκρη θα βάλω λίγη κόλλα. Ή αν θέλω, αν έχω, αν μπορώ, μπορώ να το κάνω και με το σειραπτικό μου. Να βάλω μία σειραπτικό για να μην κουνιέται με τίποτα. Ορίστε. Τώρα. Τι θέλω να το κάνω, ας πούμε ότι θέλω να το κάνω έναν κύριο. Άρα για αυτός ο κύριος τι είναι. Είναι μικρό σε ηλικία, μεγάλο σε ηλικία. Φορά γυαλιά, έχει μουστάκι, έχει μουση. Είναι χαρούμενος, περπατάει στο δρόμο και χαμογελάει ή είναι ένας μουτρωμένος τύπος. Μπορεί να αντρέπεται. Μπορεί να αγαπάει την κοπέλα στο διπλανό διαμέρισμα. Αυτή την κοπέλα που έχει τα ωραία, τα πρωτοκαλιά μαλλιά και θέλει να τις μιλήσει αλλά αντρέπεται. Όλα αυτά τα σκεφτόμαστε πριν κάνουμε μία κούκλα. Και ειδικά όταν κάνουμε μία κούκλα που είναι ανθρωπάκι. Που θα βγάλεις συναισθήματα, θα βγάλεις συμπεριφορά. Έτσι, θα αλλάξει μέσα στο έργο που θα παίξουμε. Καλό είναι να ξεκινάτε πάντα με το μολύβι σας. Γιατί αν κάνετε λάθος μπορείτε να το σβήσετε. Ενώ αν βάλετε κατευθείαν μαρκαδόρο το σχέδιο δεν θα μπορεί να αλλάξει. Εδώ λοιπόν μπροστά εγώ θα ξεκινήσω την κούκλα μου. Θα του κάνω, σε αυτόν έβαλα ας πούμε στρογγυλά ματάκια. Τον κύριο πειρατή. Εγώ εδώ θα σας δείξω και έναν άλλο τρόπο να κάνετε μάτια. Τα μακρόστενα, τα ανθρώπινα τα μάτια, τα αμυγδαλωτά όπως λέμε. Είναι κλείνουν, ανοίγουν και ξανακλείνουν εδώ. Άρα λοιπόν εδώ που έχω το κουκλάκι μου κλείνω, ανοίγω, ξανακλείνω. Κλείνω, ανοίγω, ξανακλείνω. Ένα μάτι. Κλείνω, ανοίγω, ξανακλείνω. Κλείνω, ανοίγω, ξανακλείνω. Δεύτερο μάτι. Μέσα στο μάτι μας, πρέπει να προσέξετε λίγο τώρα γιατί έχει λεπτομέρεια, όλοι έχουμε ένα χρώμα, αλλουνούν είναι καφέ τα μάτια, αλλουνούν είναι γαλαζοπά, αλλουνούν είναι πρασινοπά. Έχουμε μία μπιλίτσα δηλαδή. Αυτή η μπιλίτσα, να τη εδώ. Και μία εδώ. Μέσα στην μπιλίτσα έχουμε μία μαύρη άλλη μπιλίτσα που είναι η κόρη του ματιού. Αυτό είναι όμως πάρα πολύ σημαντικό γιατί, αν δείτε εδώ, εγώ έχω βάλει τις μπιλίτσες αυτές να κοιτάνε κάτω. Άλλος μπορεί να βάλει τη μία μπιλίτσα να κοιτάει πάνω, την άλλη μπιλίτσα να κοιτάει κάτω να τον κάνει αλήθωρο. Άλλος μπορεί να θέλει μπιλίτσες να κοιτάνε στο κέντρο, σαν να θέλει το κουκλάκι μου να κοιτάξει κάτι κάτω στο κέντρο, ίσως είναι φοβισμένο, ίσως είναι τρομαγμένο. Ή μπορεί να θέλω να του δώσω έκφραση αγριοπή, τότε οι κόρες μου, όπως μικραίνουν τα μάτια μου, θα είναι κατευθείαν μπροστά. Θα είναι λοιπόν εδώ, στο κέντρο. Επόμενο που θέλω να προσέξατε πάρα πολύ είναι τα φρύδια. Ανάλογα με το τι φρύδια κάνω, δίνω και έκφραση. Εδώ που η κυρία μου θα πάει τη βόλτα της, είναι χαμογελαστή, τα φρύδια της είναι μαλακά, είναι σαν μισοφέγγαρο. Ενώ ο πειρατής μου, που θέλω να δείχνω ότι είναι άχρυος, τα φρύδια του είναι ίσια και προς τα πάνω. Αν βάλω φρύδια στρογγυλα, στρογγυλεμένα και προς τα κάτω, θα δείξω λύπη. Θα το βάλω εδώ για να το δείτε. Αν λοιπόν τα φρύδια, εδώ είναι το μάτι, δεν ξεκινήσω το φρύδι μου από εδώ που κανονικά θα ξεκίναγε, που είναι το μάτι μου, κοιτάξτε και εμένα, εδώ είναι το μάτι μου, εδώ είναι το φρύδι μου, και τελειώνει το φρύδι μου εδώ που τελειώνει ξανά το μάτι μου. Αν όμως εγώ θέλω να δώσω άλλη έκφραση λυπημένη, αν έκανα εγώ τα φρύδια μου, είναι σαν να πέφτουν. Έτσι λοιπόν και εδώ, τα φρύδια θα τα ξεκινήσω λίγο πιο πέρα, και θα τα βάλω προς τα κάτω. Και το κουκλάκι μου θα είναι σαν να έχει μία έκφραση πιο λυπημένη, πιο στενοχωρημένη. Ανθρωπάκι κάνω, πρέπει να έχει μυτούλα, μπορεί να του κάνω μία γραμμούλα, μπορεί να του κάνω γραμμούλα με γονίτσα, μπορεί να του κάνω απλά δύο μπιλίτσες, έτσι. Και τώρα φτάνουμε στο στόμα. Αφού εμείς θέλουμε αυτός ο κύριος εδώ που θα κάνουμε να είναι λίγο πιο λυπημένος, θέλει και το στόμα του να δείχνει κάτι τέτοιο. Άρα λοιπόν, ή θα κάνω ένα στόμα εντελώς ίσιο, δεν δείχνω συνέσφιμα, ή θα κάνω, αν πω ότι κλαίω ή ότι είμαι στενοχωρημένη, πέφτουνε, όπως πέφτουν τα φρύδια, πέφτουνε εδώ και τα χείλη μου. Άρα λοιπόν το στόμα του θα είναι προς τα κάτω. Και έχω λοιπόν έναν λυπημένο τέτοιον κύριο. Μπορώ να του βάλω και χρώμα εάν θέλω. Δηλαδή μπορώ πάνω από το στόμα του να βάλω λίγο κόκκινο για να φαίνεται το στόμα. Μπορώ τα φρύδια του να τα κάνω καφετιά. Να περάσω από πάνω το καφετί μου. Και φυσικά μπορώ να του κάνω και τα μάτια του. Είπαμε ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά μάτια. Καφετιά, πράσινα, γαλάζια. Μπορώ να του περάσω λίγο γαλαζούλι γύρω γύρω και νατός. Τώρα θέλω το από πάνω του. Δηλαδή ή να του βάλω μαλλιά ή να του βάλω ένα καπέλο. Τι θέλω να του βάλω? Καπελάκι? Θέλω να του βάλω μαλλιά. Ό,τι και να θέλω μπορώ να το κάνω. Και με γκοφρέ χαρτί και με χαρτί τέτοιο. Και με χαρτόνι, χαρτόνι σκληρό, χρωματιστό. Εγώ τον πειρατή μου πήρα μαύρο χαρτόνι. Έκοψα μία φορά ένα πειρατικό καπέλο. Δεύτερη φορά το έπιασα με συρραπτικό δεξιά και αριστερά. Το στέρεωσα στο πίσω μέρος. Στον μπροστά μέρος έτοιμο το καπέλο. Κάποιος όμως θα πει, όμως δεν θέλω να βάλω καπέλο. Εγώ θέλω να βάλω μαλλιά. Πολύ ωραία. Παίρνουμε γκοφρέ. Κόβουμε μία γραμμούλα από τον γκοφρέ μας. Σαν να λέμε ένα δαχτυλάκι περίπου. Το ανοίγουμε. Και το κόβουμε σε μικρότερα κομματάκια αυτό το γκοφρέ μας. Μπορείτε να το στερεώσετε με κόλλα. Μπορείτε να το κάνετε και με συρραπτικό. Για μένα είναι πιο εύκολο το συρραπτικό τώρα και πιο γρήγορο. Το βάζω εδώ και κάνω με το συρραπτικό μου. Μία. Έτσι. Παίρνω τα άλλα. Όπως έκανα και σε αυτό. Συγγνώμη. Το διπλωνώ. Θα πούνε μερικοί. Μα έχουν μακριά μαλλιά οι άντρες, γιατί τα κάνετε μακριά. Μην ξεχνάτε, κάνουμε κούκλα. Δεν κάνουμε άνθρωπο. Πρέπει να μοιάζει. Να, του βάλαμε λίγα μαλλάκια. Να είναι πιο πίσω. Θα μπορούσαμε να τα κάνουμε και πιο μπροστά. Και παίρνω το τελευταίο που έχω. Το βάζω εδώ. Να το. Για πιο γρήγορα θα βάλω συρραπτικό. Όποιος θέλει, όμως, το κάνει. Συγγνώμη, το συρραπτικό μου σταμάτησε να λειτουργεί. Οπότε σίγουρα θα βάλω λίγη κόλλα. Βάζω λίγη κόλλα εδώ. Βάζω λίγη κόλλα και από εδώ. Και στερεώθηκαν και τα μαλλάκια του. Μου βγήκε καλό. Ούτε ξέρω, δεν το έχω δει. Δώστε μου δύο λεπτάκια να το δω και εγώ παιδιά πώς βγήκε. Α, καλό βγήκε. Θα μπορούσε να βγήκε καλύτερο, είναι η αλήθεια. Και για να κάνω, αν θέλω, χεράκια, μπορώ να το κάνω με πολλούς τρόπους. Ένας τρόπος, παίρνω σύρμα πίπας. Το κόβω στο μέγεθος που θέλω και του κάνω τα χεράκια του. Αν δεν θέλετε και θέλετε να βάλετε χεράκια σαν τον πειρατή, να φαίνονται κανονικά, τότε θα κόψετε το σχεδιάκι που θέλετε σε χεράκια. Δηλαδή κάθετα, ανοίγει σαν στρογγυλό, σαν να είναι μία μπουνίτσα. Και έχω δύο χεράκια και βάζω δεξιά αριστερά και είναι έτοιμο. Πώς μπορούμε να κάνουμε και ένα τέτοιο? Πάρα πολύ απλό. Παίρνουμε το ρολό μας, το ζωγραφίζουμε όπως το έκανα αυτό. Ή όπως έβαλα το άσπρο γύρω γύρω, βάζουμε γκοφρέ, το χρώμα που μας αρέσει. Και εγώ εδώ του κόλλησα φτερά, του έβαλα ματάκια έτοιμα. Αλλά μπορείτε να φτιάξετε τα δικά σας ματάκια με χαρτί, δεν χρειάζεται να τα έχετε όλα έτοιμα. Του βάζετε από πάνω τα αυτάκια. Εγώ εδώ έκανα μια κουκουβάγια, εδώ έκανα ένα παραδείσιο πουλί. Του βάζω λοιπόν άλλο χρώμα και μπορώ να χρησιμοποιήσω ό,τι άλλα διακοσμητικά θέλω. Αν έχω δηλαδή κουμπιά να τα κολλήσω. Και πάλι σύρμα πίπας. Θα μπορούσα να κάνω αυτό για να καταλάβετε. Να γυρίσω το σύρμα πίπας γύρω από τα δάχτυλά μου, για να βγει σγουρούτσικο. Και αυτό που βγαίνει, ή να το κολλήσω εδώ πάνω, ή να το βάλω για ουρά πίσω, ή να το βάλω ακόμα και για φτερά στο πλάι. Άρα λοιπόν, ό,τι έχω χρησιμοποιώ. Και φυσικά παίζω με τα τρία μου δαχτυλάκια. Ας πούμε τώρα, ότι θέλουμε να κάνουμε μία πολύ μικρή ιστοριούλα. Δεν χρειάζεται να ξέρουμε κάτι ιδιαίτερο. Να, η κυρία. Βόλτα πάω, βόλτα πάω, ποιον θα συναντήσω. Ας την βάλουμε να συναντάει ένα πουλάκι. Θεέ μου, τι τεράστιο καλέ πουλάκι είναι αυτό, από που μας έρχεσαι! Κυρία μου, δεν με βλέπεις. Ροζ, πράσινο, κίτρινο, παραδείσιο πουλί. Έρχομαι από πολύ μακριά. Δεν με έχεις βει ποτέ σου. Πού να είσαι εδώ, καλέ, πού να είσαι εδώ, αν είναι δυνατόν. Εδώ στο δρόμο μου, εγώ πάω τα ψώνια μου και εμφανίζεσαι εσύ από το πουθενά. Ενοχλείς να ξέρεις, ενοχλείς. Τι να σας πω, κυρία μου, εγώ δεν νόμιζα ότι ενοχλώ, θα φύγω πάντως. Γεια σας! Στα δάχτυλά μου λοιπόν και παίζω το κουκλοθέατρο που εγώ θέλω και μου αρέσει. Με τα υλικά που έχω στο σπίτι μου. Με ρολό, με χαρτί, χαρτόνια και πάνω απ' όλα με τη φαντασία μου. Ελπίζω να σας άρεσε και να περάσατε καλά. Να φτιάξετε τις δικές σας κούκλες και να παίξετε ωραίο κουκλοθέατρο. Καλή συνέχεια και θα τα ξαναπούμε. |
