| : Παρακαλώ να σας δείξω λίγο για το πρόγραμμα των интерφήσεων, πρώτα από όλα, για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, τι ήταν και γιατί το έκαναμε να ξεκινήσουμε. Όπως βλέπουμε, είναι σχετικά με το προγράμμα, αλλά πολλά προγράμματα είναι σχετικά με το προγράμμα. Είχαμε αποφασίσει να σχεδιάσουμε πολύ στους σημείς, στους σημείς όπου οι κοινωνικοί και η νέα μουσική, γιατί οι интерφήσες είναι σχετικά με νέα μουσική και τονικογραφία, πραγματικά γνωρίζουν. Τι είναι οι σημείς, τι είναι οι φορμάτς, τι είναι οι μόδες με τους οποίους οι κοινωνικοί έρχονται σχετικά με τη μουσική. Αυτές οι σημείς, μόδες, φορμάτς, είναι οι интерφήσες, και αυτό είναι το σχέδιο του προγράμματος. Υπηρετώντας σε αυτόν τον επίπεδο, εμπεριμενώντας με αυτόν τον τρόπο ενδιαφέρονσης, και βλέπουμε πώς μπορούμε να το κάνουμε καλύτερο, πιο φιλικό, πιο ενδιαφέροντο. Αυτό ήταν το σχέδιο του προγράμματος. Και το έκαναμε, φυσικά, μέσα από πολλές θέσεις, και αυτός είναι το πιο ενδιαφέρον το σχέδιο του προγράμματος, όπως είπα πολλές φορές σήμερα, και το σχέδιο του προγράμματος, και τη διαφορετικότητα και τις πρακτικήσεις που έχει το σχέδιο του προγράμματος. Έχω για πάνω από 4 χρόνια την интерφήσες network United9, διαφορετικότητα από 8 ευρωπαϊκές χώρες και άλλες διευθυντικές ιστοιτήσεις, με μεγαλύτερη και διαφορετική εμπειρία στη διευθυντικότητα, νέο μέδιο, ακουστική και ηλεκτροακουστική διευθυνία, κοινωνική διευθυνία και εκπαίδευση. Αυτό το σχέδιο του προγράμματος συνέβη σε δύο ευρωπαϊκές χώρες, την Μόντουρο Ευρωπαϊκή Συνταγή στην Λέστα, και την Ευρωπαϊκή Συνταγή στην Κύπρο, δύο επισκέπτες και πολιτισμικές ιστοιτήσεις, η IRCAM στην Φράντια και η ZKM στην Γερμανία, η CREMAG από την Ρωμανία, μια μικρή ασσοσιασία που προωθεί εμπειριακή μουσική, κυρίως εκπαιδευμένη μέσα στο Υπέριον Ωνσάμβλ, το QO2, ένα εμπειριακό χώρο στην Βρυξέλλη, κοινώντας σχετικά με τον ήχο και την παραδοσιακή μουσική, και, φυσικά, πολύ σημαντικές παραδοσιακές, πολύ σημαντικές μουσικές, κοινωνικές μουσικές ασσάμβλες στην Ευρώπη, το ICTUS βασικό στην Βελγία και το Clangformer Vien στην Ωστρία. Αλλά επίσης δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι χωρίς να δουλεύουμε στον τομέα, με διαφορετικές άλλες τύπες εργασίας, είχαμε πολλές ασσοσιακές παραδοσιακές μαζί μας, όπως το Center Ioannis Xenakis, το Teatro Mundi, TuneCity, Medea Elektronik και το Cirrus Institute, το ASOMA, το Faras Art Foundation και πολλές άλλες, ανεξάρτητα από το χώρο και ανεξάρτητα από το πρόγραμμα. Μετά από μια διάφορα εργασίας, εκπαιδευτικές προγράμματα, συγκέντρες, εξελίξεις σημερινές, σημερινές και συγκέντρες, ένα μεγάλο αριθμό εξελίξεων στον κόσμο μουσική και σαυστηριότητα, έκανε μαζί να εξελίξουν με νέα τρόπους να αναφερθούν την θέση μουσική στον κοινωνικό κόσμο μας. Μετά από μια διάφορα εργασία και εξελίξεων στον κόσμο μουσική και σαυστηριότητα, έκανε μαζί να εξελίξουν με νέα τρόπους να αναφερθούν την θέση μουσική στον κοινωνικό κόσμο μας. Μετά από μια διάφορα εργασία και εξελίξεων στον κόσμο μουσική και σαυστηριότητα, έκανε μαζί να εξελίξουν με νέα τρόπους να αναφερθούν την θέση μουσική στον κοινωνικό κόσμο μας. Μετά από μια διάφορα εργασία και εξελίξεων στον κοινωνικό κόσμο μας, έκανε μαζί να εξελίξουν με νέα τρόπους να αναφερθούν την θέση μουσική στον κοινωνικό κόσμο μας. Μετά από μια διάφορα εργασία και εξελίξεων στον κοινωνικό κόσμο μας, έκανε μαζί να εξελίξουν με νέα τρόπους να αναφερθούν την θέση μουσική στον κοινωνικό κόσμο μας. Μετά από μια διάφορα εργασία και εξελίξεων στον κοινωνικό κόσμο μας, έκανε μαζί να εξελίξουν με νέα τρόπους να αναφερθούν την θέση μουσική στον κοινωνικό κόσμο μας. Μετά από μια διάφορα εργασία και εξελίξεων στον κοινωνικό κόσμο μας, έκανε μαζί να εξελίξουν με νέα τρόπους να αναφερθούν την θέση μουσική στον κοινωνικό κόσμο μας. Μετά από μια διάφορα εργασία και εξελίξεων στον κοινωνικό κόσμο μας, έκανε μαζί να εξελίξουν με νέα τρόπους να αναφερθούν την θέση μουσική στον κοινωνικό κόσμο μας. Όπως είπα και όπως βλέπαμε πριν, υπάρχει μια διάφορα εργασίας. Θα μιλήσω για να σας δώσω μια ιδέα για αυτήν την διάφορα εργασία. Ένα ενδιαφέρον τρόπο που εξελίξεται πολύ είναι το Liquid Room, που εξελίξεται από το ICTUS από το Βρυξέλλο, στην Βελγένεια. Είναι ένας τρόπος που εξελίξει να εξελίξει το 19ο αιώνα, δημιουργώντας μια πολύ δυνατότητα κοινωνική συμμετοχή στη μουσική που κάνει. Βλέπαμε πάνω στο πρόγραμμα ότι είναι πολύ σημαντικό να βρεις τρόπους να εξελίξεις τον κοινωνικό κόσμο, ο οποίος είναι στιγματισμένος για πολλούς, ειδικά για τους νέους κοινωνικούς που, όπως βλέπουμε στο πρόγραμμα, θα ακούσουμε σήμερα, είναι μια πολύ σημαντική και ελπίδα μέρος της δημογραφίας που προσπαθούμε να προσπαθήσουμε. Ένα άλλο είναι να χρησιμοποιείς το κοινό μέρος, να εξελίξεις το κοινό μέρος. Αυτή η φωτογραφία είναι από ένα δημογραφικό πρόγραμμα, ο οποίος ονομάζεται In Situ, ο οποίος ονομάζεται IRKAM. Αυτή, όπως δεν μπορείς να δεις, είναι η πλαζή μπροστά από το Centro Pompidou. Ήταν ένα πρόγραμμα που έκανε από τον Ιαπανισμό φουζίκο Νακάια και τις σκουλπτές του φωγού, ένας πολύ εντυπωσιακός σκουλπτής του αλπικού φουζίκου, ο οποίος ονομάζεται Alphonom. Αυτή η πλαζή μπροστά του φουζίκου δημιουργεί μια αλληλεγγύη για το κοινό, όπου δεν ξέρεις πού είσαι, είσαι εντυπωσμένος στον ήχο, αλλά στο ίδιο στιγμό είναι ένα κοινό μέρος, οπότε είσαι ενδιαφέρον, επειδή περνάς μέσα σε ένα κοινό μέρος που είσαι γνωστός, οπότε αυτό το παιχνίδι μεταξύ χρησιμοποιήσει το κοινό μέρος και το γνωστό κοινό μέρος, αλλά μεταφέρει το μέρος μέσω του τέτοιου εργασμού που παρουσιάσαμε, ήταν ένας μέρος του έργου. Ένας άλλος ήταν το project Atlas. Ήταν μια εμπεριβερία με τελεματικές παρουσιασίες. Ήταν ένα μοναδικό παρουσίασμα, ένα έργο που έγινε το χρόνο του χρόνου. Συμφωνικά, στην Αθήνα, στην Παρίσα και στην Καλσγούα, οργανισμένοι από το IRCAM, το ZKM και το Onassis εδώ, όπου τρεις παρουσιασίες, από τη διάρκεια μας με τον Δημήτρη Καμαρωτός, που πιστεύω είναι μαζί μας αυτή τη στιγμή, δουλεύουν μαζί για περίπου ένα χρόνο, να βρουν ένας τρόπος για να εξασφαλίσουμε τις ήρωες από αυτές τις πόλεις και να βρουν ένα μοναδικό παρουσίασμα που έγινε το χρόνο του χρόνου. Κάθε παρουσιασμός έδωσε τον εαυτό του χρόνο. Το τελευταίο αποτέλεσμα ήταν ένα δημοσιογραφικό επεισόδιο από τρεις πόλεις, αλλά στην ίδια στιγμή, βασίστηκε σε ήρωες που έγιναν δημοσιογραφικά. Συμφωνικά, στην Αθήνα, έγιναν δημοσιογραφικά, καθώς ο Δημήτρης Καμαρωτός έκανε μια εργασία, δημιουργώντας ανθρώπους στον κοινό, για να δημιουργήσει τις ήρωες που θα ήταν μέρος από τα οποία χρησιμοποιούσαν στο project Atlas. Είναι δύσκολο εθνικό και μεγαλύτερο τρανς εθνικό. Ένας από τους μεγαλύτερους πρόεδρους του project, από τη διάρκεια μας, ήταν το Tune City. Ένα πρόεδρο που έκανε στην αρχαιολογική στιγμή του αρχαίου Μεσσίνιου. Θέλω να ευχαριστήσω το Δημήτρης Καμαρωτός εδώ, για την υποδοχή μας να το κάνουμε. Δεν είναι εύκολο, υπάρχει μια φόβο για να χρησιμοποιήσει αρχαιολογικά μέρη στην Ελλάδα, το οποίο είναι σκληρά. Αλλά ο Μεσσίνις είναι, ας πούμε, διαδικασμένος από ένας πολύ προτεραιόμενος αρχαιολογιστής, ο Πέτρος Θεμίλης, και οπότε η συνεργασία ήταν υπέροχη. Η ιδέα εδώ ήταν πώς να εξελίξουμε και να καταλάβουμε ένα εθνικό μέρος βασισμένος από τον ήχο και από το να μιλάμε για τον ήχο και να το σχεδιάσουμε με την ιδέα μιας πόλης. Αυτό ήταν μέρος από ένα συνεργασμένο πρόγραμμα, δημιουργημένο από τον Κάρστον Σταβανόφ, ο οποίος ονομάζεται TUNED CITY, και στην Ελλάδα συνεργαζόταν με τον Μανόλης Μανουσαίκης για να δημιουργήσει το πρόγραμμα για τον Μεσσίνι. Και η ιδέα είναι ότι, εντάξει, το TUNED CITY παρακολουθεί σε πραγματικές πόλεις. Υπήρχε η ιδέα μιας ιδιωτικής πόλης, και ο Μεσσίνις είναι ένας τέτοιος που μπορεί να βλέπει την ιδέα. Ήταν πολύ ενδιαφέρον να αντιμετωπίζει αυτήν την ιδιωτική πόλη και την πόλη ως πολιτικό εργασμό, με τις εργασμούς του Sonic Research σήμερα. Αυτός ο δημιουργημένος χρησιμοποιημένος της τεχνολογίας και της θεωρίας, ήταν κάτι που ήταν δημιουργημένος στις εργασμούς που βλέπαμε. Βέβαια, ένας άλλος τρόπος εργασμούς, το HAPPINESS MACHINE, από τον Klangforum Wien. Αυτό που ήμασταν ενδιαφέρονις είναι πώς μπορούμε να φέρουμε μια ολόκληρα διαφορετικών δημιουργών σε αυτό που είναι η μουσική έξοδο. Σε αυτό το σημείο είχαμε 24 ώρες μουσικής, συζητήσεων, κοινωνίδες, τελείων, βίντεο, κινημένους φιλμούς. Όλα αυτά συμφωνούσαν σε μία σκέψη για την οικονομία σήμερα και πώς μπορούμε να πιστεύουμε για την οικονομία διαφορετικά, για τη θεωρία για την οικονομία για το κοινό καλό. Η ιδέα εδώ ήταν να πάρουμε μια οικονομική πολιτική θεωρία, να πάρουμε μια ολόκληρα διαφορετικών δημιουργών και να τα βάλουμε μαζί και μια εμπειρία που είναι πραγματικά εμμερισμένη σε ένα διαφορετικό σύστημα. Εμμερισμένη σε το σύστημα ότι εμπιστευτείτε εσάς σε μία προσέγγιση, μία λεπτοδύναμη προσέγγιση, πολύ λεπτοδύναμη από ό,τι θα έπρεπε να κάνετε, για να βρειτε μια διαφορετική προσέγγιση και για την οικονομία και για την οικονομία σχετικά με τη θεωρία και την πιθανότητα για το κόσμο που ζητούμε. Και, φυσικά, όλη αυτή τη χρονιά μάθαμε πολλά, αλλά ένας από τους αυτοκτονικούς αμπιστήτων είναι να αφαιρέσει κάτι, να αφαιρέσει κάτι πραγματικό. Και ένα εξαιρετικό παράδειγμα είναι το project Young Performance Répertoire, όπου προσπαθούμε να ανοίξουμε τη χρήση αρκετών ρεπερτουάρων νέων μουσικών για παιδιά από 6-12 χρονών και είχαμε πριν την ευκαιρία να ακούσουμε αυτές τις νέες μορφές. Και το project Commission Young and International Composers composed works for commonly played instruments and for chamber music groups that could inspire young musicians to explore the sonorities and techniques of contemporary music while always remaining of their physical capabilities. So works from composers like Dimitris Andrikopoulos, Estir Lemi, Gundega Smite, Myrnaz Borbudakis and many more are uploaded on the website of the project which also serves as an open electronic archive of scores. And I would like also to mention here regarding the legacy that most of the outcomes or the deliverables, the tangible deliverables of the project are distributed or available under the Creative Commons license. Education programs were a major part of what we did, already a core dimension of the project. As I mentioned some were more as we would say business to business and really addressed to cultural professionals, bicultural professions, others were more open in the form of symposia. We had several symposia focusing on themes such as participation, community projects, the visual dimension of contemporary composition, the future of immersive technologies in sound or the role of architectural and urban space in new sonic art. So reaching out to a variety of disciplines not just music but bringing a lot of disciplines into a discussion about sonic art. Very many of them were however in schools reflecting our conviction that it's essential to increase the contact young people have with forms of music that are not present in mainstream media. And as I said before these projects were all experiential and reached out to young people who often only had a minimal exposure to contemporary art of any form. And I'd just like to mention one moment in one of these projects in a technical lyceum here in Athens where one of the students said when I walk in the street and I hear a car horn or I hear a bird I don't hear it in the same way again, I hear it as a potential building block for composition and for sound. Now for me that really encapsulates what this project has been about and what projects like this could be really shifting the way people approach what music and sound making is. And one of the other education related projects that I'd like to mention because it's particularly important I think is the massive open online course designed by the European University of Cyprus. The course aims to give an interested audience the tools with which to understand the evolution of sonic art during the 20th century. It uses open resources, a tutorial structure and feedback from teachers to guide the user and it's one of the interfaces project that will hopefully keep going long after the project cycle ends. And this is I think one of the important things about the project as Dora said earlier a lot of things that will remain behind. Another way of bringing new music and sound to public space is through digital technologies. My City, My Sounds is a georeferencing application for iOS based smart devices which was initially developed by ZKM and then further developed within the framework of the interfaces project in collaboration of course with ZKM, the Onassis Stage and Mede Electronik. Mainly it can be used to create sound walks and then upload them and share them with a growing community. You have the chance to check the application and a lot of sound walks on the fourth floor where we have a demonstration of the software and you can discover different sound walks developed like for the city of Karlsruhe or explore a new form of digital art mapping in downtown Athens developed by Mede Electronik and also listen to eight really interesting compositions composed by eight composers that were inspired by eight important points of the Saloniki. So someone can wear their headset and walk around the city, stand outside like one of the historic points and experience an in-situ concert. Another example of how we can use technology in the way that we can reach new audiences is two composition tools that we have been developing the last four years. One is the Compose with Sounds by the Montford University which will be launched also really soon. And it's a software program for young composers who would like to learn how to compose with sounds and not focus on the traditional manner of making music. And another application that has been developed in collaboration with Cendrianis Xenakis and the European University of Cyprus, the EUPIC Sketch, which is an application for music composition by drawing inspired by Ioannis Xenakis' EUPIC. And the user can sketch and design sounds, gestures by defining the melodic contour as in the case of a conventional score and without requiring any knowledge of solfège. The software, the application is available for free online and you also have the chance if you visit the fourth floor to test a little bit how it works. Well, Interfaces was from the start a very ambitious project and we've only mentioned a few of the actions that we undertook during these four years and in fact we ended up doing even more than we set out to do which I think showed the enthusiasm of all the partners for the actions we planned and discussed together and it also showed that a lot of these ideas were very productive and gave rise to new projects that we hadn't thought of initially and because we were very efficient in using our resources we were able to actually do more than we initially put in our work plan. Anyway, the project pushed all of us to the limits of what we were doing or it pushed us to experiment with new directions, technological, spatial, social and educational and this synergy really was and the discussions we had during the partner meetings were really I think one of the essential dimensions that I retain from all this experience. The project created a lot of materials, not just photo and video but also compositions as we said teacher training manuals, softwares, courses, transcripts of symposia all of which are available under a Creative Commons license and we hope that this material will continue to live after the end of the project cycle. |
