| : [♪ Μουσική Εισαγωγής Μουσική Υ.Τ.Κ.Ι.Τ.ΟΥ.Τ.ΟΥ.Τ.ΟΥΤ.Η.Τ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.ΟΥΤ.Ο Σήμερα θα μιλήσουμε για τις νότες, για το πεντάγραμμο, για το κλειδί του σολ. Για να σας τις παρουσιάσω, θα βασιστώ σε μια ιστορία που έφτιαξε μια άλλη μουσικός και συγγραφέας, η Μάρο Θεοδωράκη. Από τα πολύ παλιά χρόνια, οι άνθρωποι άκουγαν τους ήχους της φύσης. Τα πουλάκια που κελαηδούσαν, τις γατούλες που νιαούριζαν, τα άγρια θηρία που βρυχούνταν. Τον αέρα, τον ήχο της θάλασσας και πόσους άλλους ωραίους ήχους της φύσης μας. Οι άνθρωποι κατάλαβαν ότι με τη φωνή τους μπορούσαν να μιμηθούν, όχι μόνο έναν, αλλά πολλούς και διαφορετικούς ήχους. Έτσι άρχισαν να παίζουν και να επικοινωνούν και με αυτόν τον τρόπο μεταξύ τους. Σιγά-σιγά πρόσθεσαν και διάφορα αντικείμενα στα παιχνίδια με τους ήχους που έφτιαχναν. Χρησιμοποίησαν απλά πράγματα, πέτρες, ξύλα, καλάμια, ακόμα και δέρματα ζώων, για να κατασκευάσουν αυτά τα παιχνίδια τους, τα οποία σιγά-σιγά τα φτιάξαν και έγιναν πολύ ωραία και τα ονόμασαν μουσικά όργανα. Έβαλαν λοιπόν, περνώντας ο καιρός, τους ήχους σε τάξη και έτσι έφτιαξαν μουσική και τραγούδια και με όλα αυτά χαίρονταν. Όσο οι άνθρωποι εξελίσσονταν μέσα στους αιώνες, τόσο βελτίωναν και τα μουσικά όργανα που έφτιαχναν. Και όπως και ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του μοναδική φωνή, έτσι και τα μουσικά όργανα, το καθένα, έχει τη δική του ξεχωριστή φωνή. Αλήθεια όμως, τι είναι οι νότες? Νότες λέμε τα σημαδάκια που γράφουμε εμείς η μουσική πάνω στο πεντάγραμμο και τα οποία συμβολίζουν τους ήχους. Κάθε ήχος που ακούτε στα τραγούδια σας έχει και το αντίστοιχο σημαδάκι του πάνω στο πεντάγραμμο. Οι νότες δεν είναι πολλές, είναι εφτά. Do, Re, Mi, Fa, Sol, La, Si. Πάμε λοιπόν να μάθουμε σήμερα να τις ξεχωρίζουμε. Για να έρθουμε εδώ στο σπίτι τους. Το σπίτι που μένουν οι νότες είναι το πεντάγραμμο. Θέλω να το φανταστείτε σαν μία πενταόροφη πολυκατοικία. Ναι, γιατί έχει πέντε γραμμές που η κάθε γραμμή μπορείτε να τη σκεφτείτε σαν ένα όροφο αυτής της πολυκατοικίας. Η πρώτη γραμμή, δηλαδή ο πρώτος όροφος, η δεύτερη γραμμή, δηλαδή ο δεύτερος όροφος, η τρίτη γραμμή, η τέταρτη και η πέμπτη. Προσέξτε, ανάμεσα σε αυτές τις γραμμές δημιουργούνται τέσσερα κενά. Το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο και το τέταρτο. Πάνω σε αυτές τις γραμμές, αλλά και μέσα στα κενά, μένουν οι νότες. Και τα κενά, δεν τα λέμε κενά στη μουσική, τα λέμε διαστήματα. Όταν ακούσετε, λοιπόν, ότι η νότα φ, για παράδειγμα, μένει στο πρώτο διάστημα, δεν θα σκεφτείτε το σύμπαν με διαστημόπλια και τέτοια πράγματα. Όχι, θα πάτε κατευθείαν στο πεντάγραμμο και θα θυμηθείτε ότι διάστημα, λέμε το κενό ανάμεσα σε δύο γραμμές του πενταγράμμα. Άρα το πεντάγραμμο είναι η πολυκατοικία που μένουν οι νότες της μουσικής μας, αποτελείται από πέντε γραμμές που ανάμεσά τους υπάρχουν τέσσερα διαστήματα. Για να δούμε, λοιπόν, όμως, πώς μπαίνουν οι νότες μας στο σπιτάκι τους. Δεν νομίζω να πιστεύετε ότι πηδάνε από τα παράθυρα. Όχι, βέβαια. Έχουν πόρτα. Έχουν πόρτα και έχουν και κλειδί. Αυτό το πολύ ξεχωριστό κλειδί της μουσικής, που ξέρω ότι σε όλους σας αρέσει και πόσο πολύ το αγαπάτε. Ελάτε τώρα να δούμε πώς ξεκλειδώνουμε αυτήν την ωραία πόρτα, για να μπουν οι νότες μας στο σπίτι τους, γιατί αυτό το κλειδί έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία. Πώς θα το φτιάξουμε για να ξεκλειδώσει η πόρτα της μουσικής. Βλέπετε εδώ, ακριβώς πάνω στη δεύτερη γραμμή, με τη μύτη του μολυβιού σας, θα ζωγραφίσετε μία κλειδαρότρυπα, μία τελίτσα. Από αυτή την κλειδαρότρυπα θα ξεκινήσει να ξεκλειδώνει την πορτούλα... της σπιτιού της μουσικής, το εξαιρετικό μας κλειδί του σολ. Για να σας δείξω πώς. Στρογγυλά, στρογγυλά σήρεται και ανεβαίνει μέχρι ακριβώς την τρίτη γραμμή. Προσέξτε μην πάτε πιο πάνω, δεν θα ξεκλειδώσει η πόρτα μας. Στρογγυλά, στρογγυλά, στρογγυλά συνεχίζει και κατεβαίνει ακριβώς το όριο της πρώτης γραμμής. Μην πάτε πιο κάτω, παιδιά, πάλι δεν θα ανοίξει η πόρτα. Στρογγυλά, στρογγυλά, στρογγυλά φεύγει και βγαίνει πάνω στα κεραμμύδια. Και μετά φρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ που θα γνωρίζουμε, θα σας λέει και από ένα τραγουδάκι. Γιατί νότες είναι αυτές, δεν μπορούν να συστηθούν διαφορετικά. Αυτό το τραγουδάκι θα σας το δείξω και μετά θέλω να το τραγουδήσετε κι εσείς μαζί μου. Να το μάθετε, να το λέτε, γιατί πιστεύω ότι έτσι θα διασκεδάσετε πάρα πολύ. Για πάμε να γνωρίσουμε πρώτα-πρώτα τον κύριο Ντό και το τραγουδάκι του. Ελάτε παιδιά μου, είμαι ο Ντό. Ελάτε κοντά μου να σας τραγουδώ. Στο σπίτι μου στο πεντάγραμμό, ελάτε παιδιά μου να σας τραγουδώ. Πώς σας φάνηκε το τραγουδάκι του κύριου Ντό? Ελάτε τώρα να το τραγουδήσετε κι εσείς μαζί μου. Φύγαμε! Ελάτε παιδιά μου, είμαι ο Ντό. Ελάτε κοντά μου να σας τραγουδώ. Στο σπίτι μου στο πεντάγραμμό, ελάτε παιδιά μου να σας τραγουδώ. Μπράβο σας παιδάκια! Πάρα πολύ ωραία το είπατε! Ο κύριος Ντό έχει ενθουσιαστεί. Για να το γνωρίσουμε τώρα. Καταρχάς τον μαθαίνουμε πρώτο πρώτο γιατί είναι πάρα πολύ σπουδαίος. Οι Νότες τον ανακήρυξαν αρχηγό τους. Γι' αυτό και τον μαθαίνουμε πρώτο. Είναι στρόγγυλος, πάχουλος και από τι ξεχωρίζει? Από το μεγάλο του κατάμαυρο μουστάκι, το οποίο μη ξεχνάτε κάθε φορά που μπαίνει σπιτάκι του, να το το ζωγραφίζετε πέρα πέρα, γιατί αλλιώς τον αγχωριέται πάρα πολύ. Θέλει το μουστάκι του, αφού αυτό ξεχωρίζει. Ο κύριος Ντό είναι παππούς, είναι ο παππούς τους. Και επειδή είναι παππούλης, δεν μπορεί να ανεβαίνει τα σκαλάκια πάνω στο πεντάγραμμο και να ανεβαίνει στους ορόφους. Γι' αυτό έφτιαξε το σπιτάκι του κάτω από το πεντάγραμμο εδώ. Να, ένα βηματάκι πιο χαμηλά. Εκεί είναι η θέση του και από εκεί σας λέει τα τραγουδάκια του, ο γλυκός μας ο παππούς Ντό. Τώρα όμως θα σας πω για την κυρία Ρε, ελάτε να δούμε το τραγουδάκι της κυρίας Ρε. Και θέλω κι εσείς να το τραγουδίσετε μαζί μου μετά. Πάμε μαζί! Για δείτε τα λόγια να το πείτε κι εσείς. Ήρθε τώρα η ώρα να σας συστηθώ, Ρε, με ονομάζουν και σας αγαπώ. Μένω πάντα δίπλα στον καλό μου Ντό, Ρε, με ονομάζουν και σας αγαπώ. Τέλει, είστε μπράβο σας! Για να γνωρίσουμε τώρα την κυρία Ρε. Η κυρία Ρε συντροφεύει πάντα τον κύριο Ντό. Γι' αυτό μένει ένα βηματάκι δίπλα του, ακριβώς ένα βηματάκι πιο ψηλά. Είναι και αυτή η γιαγιούλα. Στρογγυλή, παχούλη, αλλά επειδή είναι γιαγιούλα έχει μπαζέψει πίσω τα μαλάκια της, για δείτε την εδώ, και φοράει και γυαλάκια. Γιατί αγαπάει όλα τα εγκονάκια της και θέλει να τα βλέπει καλά. Μαζί με τον κύριο Ντό είναι ένα πάρα πολύ ωραίο ζευγάρι. Και φτιάχνουν συνέχεια ωραία τραγουδάκια για τα εγκονάκια τους. Μην ξεχνάτε, επειδή είναι και η κυρία Ρε για γιούλα, ούτε κι αυτή ανεβαίνει στους ορόφους. Γι' αυτό, τσακ, ένα βηματάκι πιο πάνω από τον κύριο Ντό, αλλά κι αυτή κάτω από το πεντάγραμμο μένει. Ελάτε τώρα να μιλήσουμε για την κυρία Μη. Να την γνωρίσουμε κι αυτή και να σας πει κι αυτή ένα ωραίο τραγουδάκι. Πώς σας φάνηκε το τραγουδάκι της κυρίας Μη? Πάμε να το πούμε όλοι μαζί. Δείτε τα λόγια και τραγουδήστε μαζί μου. Πάρα πολύ ωραία! Μπράβο σας παιδιά! Η κυρία Μη είναι η ξαδέλφη του κυρίου Ντόκη της κυρίας Ρε. Τη μαθαίνουμε αμέσως μετά την κυρία Ρε. Μένει ένα βηματάκι πιο ψηλά από το σπιτάκι της κυρίας Ρε, ακριβώς στην πρώτη τη γραμμή. Η πρώτη γραμμή λοιπόν είναι το σπίτι της κυρίας Μη. Η κυρία Μη είναι κι αυτή στρόγγυλη, είναι παχουλή όπως όλες οι νότες, αλλά ξεχωρίζει από το πολύ ωραίο και φωτεινό της χαμόγελο. Γιατί από όλες τις χαρούμενες νότες η κυρία Μη είναι η πιο χαρούμενη. Η πρώτη γραμμή λοιπόν είναι το σπίτι της γελαστής κυρίας Μη. Πολύ ωραία! Ελάτε τώρα να δούμε τον κύριο Φα. Φα με λένε εμένα, αδελφό της Μη. Νύχτα κι όλη μέρα είμαστε μαζί. Φα το όνομά μου μες στη μουσική. Κι όλοι με ακούνε μ' απόλυτη συγγυή. Φα με λένε εμένα φίλοι μου καλοί. Και μη με ξεχνάτε θα είμαστε μαζί. Νάτος ο κύριος Φα με το τραγουδάκι του. Δεν φεύγει αν δεν το τραγουδίσετε κι εσείς μαζί του όμως ε. Για πάμε παιδάκια μου. Φα με λένε εμένα, αδελφό της Μη. Νύχτα κι όλη μέρα είμαστε μαζί. Φα το όνομά μου μες στη μουσική. Κι όλοι με ακούνε μ' απόλυτη συγγυή. Φα με λένε εμένα φίλοι μου καλοί. Και μη με ξεχνάτε θα είμαστε μαζί. Έτσι μπράβο! Ωραίος και ο κύριος Φα τον είπατε και τον τραγουδήσατε καταπληκτικά. Ο κύριος Φα λοιπόν είπαμε ότι είναι αδελφός της κυρίας Μη... και ξάδελφος του κυρίου Ντο και της κυρίας Ρε. Μένει ένα βηματάκι πιο ψηλά από την αδερφούλα του τη Μη. Στο πρώτο κενό ανάμεσα στη πρώτη και στη δεύτερη γραμμή. Πώς είπαμε ότι το λένε αυτό το κενό, για να το θυμάστε? Μπράβο! Διάστημα το λένε. Διάστημα χωρίς διαστημόπλιο. Να το θυμάστε έτσι. Ο κύριος Φα ξεχωρίζει από τις άλλες Νότες από ένα πράγμα. Έχει την πιο μεγάλη συλλογή από παράξενα καπέλα. Δείτε τον εδώ τι φόρεσε. Του αρέσουν πάρα πολύ. Τι να κάνουμε. Μένει λοιπόν εδώ μαζί με την αδερφούλα του την κυρία Μη... με τις άλλες Νοτούλες. Φτιάχνουν όλες μαζί τα ωραία σας τα τραγουδάκια. Και τώρα ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε τον κύριο Σολ. Για να δούμε αυτός τι τραγουδάκι θα μας πει. Στο πενταγραμμό δε σποζώνται στη δεύτερη γραμμή, Είμαι ως όλη η πέμπτη νότα της γλυκιάς της μουσικής. Όλη μέρα τραγουδάω την αγάπη τη ζωή, Είμαι ως όλη η πέμπτη νότα της γλυκιάς της μουσικής. Ναι, είναι πιο σοβαρός αυτός. Γι' αυτό και το τραγουδάκι του έχει αυτή τη μουσική. Ελάτε να το τραγουδήσουμε κι εμείς όμως μαζί του, για να δούμε μετά θα μου πείτε ποιο σας άρεσε περισσότερο. Για αυτό να τα μάθετε καλά. Πάμε άλλη μια φορά λοιπόν τον κύριο Σολ. Στο πενταγραμμό δε σποζώνται στη δεύτερη γραμμή, Είμαι ως όλη η πέμπτη νότα της γλυκιάς της μουσικής. Όλη μέρα τραγουδάω την αγάπη τη ζωή, Είμαι ως όλη η πέμπτη νότα της γλυκιάς της μουσικής. Τέλειο είστε! Έχω ενθουσιαστεί μαζί σας, μπράβο! Λοιπόν, πέμπτο στη σειρά. Δε σπόζει ο κύριος Σολ. Όλες οι νότες τον έχουν για καλύτερό τους φίλο. Ξέρετε γιατί, γιατί της βοηθάει όλες να φτιάχνουν τραγουδάκια σε όποια δυσκολία έχουν. Είναι πάρα πολύ σπουδαίος, γιατί βοηθάει όλες τις άλλες νότες να φτιάχνουν τραγουδάκια μαζί του. Είναι πάρα πολύ σπουδαίος και για έναν ακόμη λόγο. Θυμηθείτε, μένει στη δεύτερη γραμμή του πεντάγραμμου, όπου τι βάλαμε εμείς στη δεύτερη γραμμή του πεντάγραμμου, όταν ξεκινήσαμε στην αρχή του μαθήματος να λέμε πώς ξεκλειδώνουμε την πόρτα για να μπουν οι νότες μέσα. Βάλαμε την κλειδαρότρυπα, την κλειδαρότρυπα για να ξεκλειδώσει η πόρτα του σπιτιού της μουσικής και να μπουν μέσα οι νωτούλες. Ε, έδωσαν λοιπόν και το όνομα του κυρίου Σολ και στο κλειδί και το ονόμασαν κλειδί του Σολ. Φανταστείτε πόσο σπουδαίος είναι, ε! Είναι στρογγυλός, παχουλός και σοβαρός. Μένει στη δεύτερη γραμμή του πεντάγραμμου και από εκεί φροντίζει για όλες τις νότες. Ελάτε τώρα να δούμε την κυρία Λα. Καλημέρα σας φωνάζω φιλαράκια μου παιδιά, τριφερά σας ψιθυρίζω, είμαι η Λα. Καλημέρα στη μανούλα, στον παππού και στην γιαγιά, τραγουδάκια θα σας δείξω, είμαι η Λα. Πώς σας φάνηκε το τραγουδάκι της κυρίας Λα? Ελάτε να το τραγουδήσετε και εσείς λοιπόν τώρα μαζί μου. Καλημέρα σας φωνάζω φιλαράκια μου παιδιά, τριφερά σας ψιθυρίζω, είμαι η Λα. Καλημέρα στη μανούλα, στον παππού και στην γιαγιά, τραγουδάκια θα σας δείξω, είμαι η Λα. Έτσι μπράβο! Πάρα πολύ ωραία! Η κυρία Λα είναι η αδερφούλα του κυρίου Σολ και όσο σοβαρός και στιβαρός είναι αυτός, τόσο τρελούτσι και τσαχπίνα είναι αυτή. Τώρα θα σας τα πω όλα. Είναι βέβαια στρογγυλή και παχουλή. Ξεχωρίζει όμως από τις πάρα πολύ γλυκούτσικες φακίδες που έχει στο προσωπάκι της και από αυτά τα δύο πολύ ωραία φουντοτά σαν και φτεδάκια, μπιφτεκάκια, κοτσιδάκια που έχει. Είναι ζωήρη. Φτιάχνει χαρούμενα τραγουδάκια και ο κύριος Σολ την έχει συνέχεια στο νου του. Μένει κοντά στον κύριο Σολ ένα βηματάκι πιο ψηλά, ανάμεσα στη δεύτερη και στη τρίτη γραμμή, δηλαδή στο δεύτερο, πώς το είπαμε, διάστημα. Πάρα πολύ ωραία. Μπράβο σας, παιδάκια μου. Λοιπόν η κυρία Λ θα σας λέει με τις άλλες νοτούλες τα πολύ ωραία και χαρούμενα τραγουδάκια της. Και τώρα έχουμε να γνωρίσουμε και την κυρία Σι. Ελάτε να τη γνωρίσουμε κι αυτή. Ψηλά είναι το σπίτι μου στη τρίτη τη γραμμή Σι με ονομάζουν όλοι μουσικοί Είμαι η τελευταία μα και η πιο μικρή Σι με ονομάζουν όλοι μουσικοί Να λοιπόν και η κυρία Σι, η τελευταία της παρέας. Ελάτε να μάθετε κι εσείς το τραγουδάκι της, να το λέτε μαζί μου, σας παρακαλώ. Πάμε και... Ψηλά είναι το σπίτι μου στη τρίτη τη γραμμή Σι με ονομάζουν όλοι μουσικοί Είμαι η τελευταία μα και η πιο μικρή Σι με ονομάζουν όλοι μουσικοί Αυτό ήταν λοιπόν το ωραίο τραγουδάκι της κυρία Σι. Το είπατε εξαιρετικά και μπράβο σας. Ήρθε η ώρα λοιπόν να αντιμάθουμε και αυτήν που είναι η πιο μικρή της παρέας μας, στρογγυλή, παχουλή και ξεχωρίζει από τα ωραία της κόκκινα μαλλιά. Κοιτάξτε εδώ. Μένει κοντά στην κυρία Σι, στην κυρία Λα, συγγνώμη, μπερδεύτηκα, ένα βηματάκι πιο ψηλά στην τρίτη γραμμή, όπου είναι εκεί για να την προσέχει που είναι ζοηρή και άτακτη. Και αυτή παρόλα που είναι πιο μικρή την προσέχει, είναι πιο σοβαρή. Όλες μαζί λοιπόν φτιάχνουν τραγουδάκια. Και τώρα θέλω να πούμε ένα τραγουδάκι να τις χαιρετήσουμε όλες αυτές τις νοτούλες που τις μάθαμε όλες μαζί. Και νομίζω και αυτό θα σας αρέσει. 'tο ρέμι φασόλασι τόλη μου η ζωή, τόρεμι φασόλασι είναι η μουσική. Νότες, όλες τους λαμπρές, σιγάνες και βυνατές, ξέρουν πάντα και χαρίζουν μουσικές μοναδικές. Αυτές είναι οι νότες, παιδάκια μου. Θέλετε να πούμε κι άλλο ένα τραγουδάκι, να τις χαιρετήσουμε? Ακόμα περισσότερο, νομίζω ότι μπορεί να το ξέρετε. Αν δεν το ξέρετε, θα το μάθετε σήμερα. Για να δω! Πάμε το ντομάτα κόκκινη, ρε ρε μπιθί στρογγυλό και μη και μήλο πράσινο. Φα φασόλια και φακές, σόλνα και ένα σολομός, λα λαχανικά να τρως, σι και σι κακέντρια από πονό στη μπαφαγιά, ντο ρε μπιθά σόλα, λα σι σι ντο και ξανά θα σου τα πω, ντο ρε μπιφά σολα σι ντο, σολ ντο. Αυτό ήταν το μάθημά μας. Νομίζω ότι μετά από τόσα τραγουδάκια, δεν θα τις ξεχάσετε ποτέ τις νότες πια. Γεια σας από μένα! |
