| : [♪ Μουσική Μουσική is playing... Γεια σας, παιδιά. Είμαι η κυρία Ρίτα και χειρόμενοι πολύ που είμαι μαζί σας. Ναι, δεν είμαι μόνη μου. Έχω μαζί μου και τους φίλους μου. Το σκυλάκο, τον αρκουδάκο, τον ποντικούλη, τον κοκκινολέμη. Πείτε γεια στα παιδιά! Γεια, παιδιά! Α, κάτι ακούω! Ναι, υπάρχει κι άλλος ένα στην παρέα μας. Καλώς ορίσατε! Παιδιά, είναι ο κυρίος Ροντάρη. Ο κυρίος Ροντάρη γράφει πάρα πολύ ωραία παραμύθια. Και έχει γράψει ένα καινούριο. Έτσι δεν είναι, κύριε Ροντάρη? Ω, γιατί είσαστε λυπημένος! Παιδιά, ο κυρίος Ροντάρη είναι λυπημένος. Θέλετε να μάθουμε γιατί. Είναι, λέει, λυπημένος. Γιατί ψάχνει τίτλο για το καινούριο του παραμύθι. Και αυτό το τίτλο δεν τον βρίσκει. Το ξέρω ότι μπορείτε να βοηθήσετε. Πάντα βοηθάτε. Ναι. Αααα! Θέλεις στο τίτλο να υπάρχουν δύο αριθμοί. Αλλά δεν ξέρετε ποιοι αριθμοί. Εμείς μπορούμε να σας βοηθήσουμε. Έτσι δεν είναι, παιδιά? Τι θα λέγατε? Αααα! Έχουν μια πολύ ωραία ιδέα. Λένε να παίξουμε και όπως παίζουμε θα βρούμε και τους δυο αριθμούς. Τι λέτε, κύριε Ροντάρη? Φοβερή ιδέα! Πάμε να παίξουμε. Παιδιά, είμαστε έτοιμοι να παίξουμε? Κύριε Ροντάρη, δεν θα πιστεύεις στα μάτια σου. Θα σου φτιάξουμε το πιο ωραίο παιχνίδι. Θα βρεις τους πιο ωραίους αριθμούς. Ε, σιγά! Είναι δυνατόν να παίρναμε ένα έτοιμο παιχνίδι. Θα το φτιάξουμε με τα χεράκια μας. Θα χρειαστούμε ένα υλικό που θα πήγαινε στα σκουπίδια για την ακρίβεια στην ανακύκλωση. Πριν όμως το πετάξουμε στην ανακύκλωση, θα το κάνουμε ένα παιχνίδι. Θα το ξαναχρησιμοποιήσουμε δηλαδή. Θα χρειαστούμε πολλά ρολάκια. Έχετε καιρό να μαζέψετε. Και ξεκινάμε. Θα το βάψουμε, θα το αφήσουμε έτσι. Θα χρησιμοποιήσουμε το πινέλο μας και τις νερομπογιές μας. Βουτάμε το πινέλο και αρχίζουμε να ζωγραφίζουμε. Θα το ζωγραφίσουμε με όποιο τρόπο θέλουμε. Μπορούμε να το ζωγραφίσουμε με ένα χρώμα. Μπορούμε να το ζωγραφίσουμε με πολλά χρώματα. Ξέρετε το μυστικό, ε? Για να φαίνονται τα χρώματα έντονα, πολύ δυνατά δηλαδή, θέλει λίγο νερό και πολύ χρώμα. Να κάπως έτσι. Είδατε, τώρα φαίνεται πολύ πιο έντονα το χρώμα. Και το ξαναπερνάμε πολλές φορές με το χρώμα από πάνω. Μπορούμε να κάνουμε και βουλίτσες. Μπορούμε να κάνουμε και γραμμές πράσινες που να είναι και ξαπλωτές. Μπορεί και να πέφτουν, ό,τι μας αρέσει εμάς. Άλλωστε το παιχνίδι είναι δικό μας. Βέβαια, θα χρειαστούμε ώρα, αλλά ώρα έχουμε. Συνεχίζουμε, ζωγραφίζουμε, ζωγραφίζουμε, ζωγραφίζουμε... ώσπου να το γεμίσουμε όλο με χρώμα. Όλο. Με τα αγαπημένα μας χρώματα. Εμένα το αγαπημένο μου χρώμα δεν μπορώ να διαλέξω ποιο είναι. Μου αρέσει και το πράσινο. Μου αρέσει και το ανοιχτό πράσινο. Μου αρέσει και το κίτρινο. Θα γίνει πάρα πολύ ωραίο. Και τα χρώματά του θα φαίνονται πάρα πολύ έντονα όταν στεγνώσουν. Με αυτόν τον τρόπο θα ζωγραφίσουμε δέκα ρολάκια. Πολλά! Έχετε πολλή δουλειά! Να, έχω ζωγραφίσει εγώ μερικά. Κοιτάξτε. Είμαι σίγουρη ότι εσείς θα κάνετε πολύ πιο ωραία. Ε, τα παιδιά πάντα κάνουν πολύ πιο ωραία. Αλλά κι εγώ προσπάθησα, βρε παιδάκια. Κύριε Ροντάρι, δεν τελείωσε το παιχνίδι, περιμένετε. Έχετε δίκιο. Πού είναι οι αριθμοί? Παίρνουμε τα ρολάκια στην άκρη. Και τώρα, έχετε δει τη μαμά που πολλές φορές... παίρνει αλουμινόχαρτο και σκεπάζει το φαγητό. Λοιπόν, αυτό το αλουμινόχαρτο δεν θα το πετάμε. Είναι πολύ χρήσιμο υλικό για παιχνίδια. Εγώ πάζεψα διάφορα αλουμινόχαρτα και κοιτάξτε τι θα τα κάνουμε. Χρειαζόμαστε αυτό περίπου το μέγεθος. Δεν είναι πολύ μεγάλο, ούτε και πάρα πολύ μικρό. Να μην έχει σκεπάσει η μαμά το ταψί με το κοτόπουλο, θα χρειαστούμε πιο μικρό χαρτάκι. Αυτό το χαρτάκι τώρα θα αρχίσουμε σιγά-σιγά με τα χέρια μας να το πιέζουμε... και να το κάνουμε σαν μακρύ κορδόνι. Ξέρετε εδώ, χρειάζεται τα σπουδαία σας δάχτυλα να δουλέψουν. Προσπαθήστε να το κάνετε όσο μπορείτε πιο λεπτό. Και προσπαθήστε να το κάνετε όσο μπορείτε και πιο μακρύ. Κάπως έτσι. Τώρα κοιτάξτε, παίρνει ό,τι μορφή θέλετε. Μπορεί να γίνει ό,τι σας αρέσει εσάς. Αυτό λοιπόν θα είναι το υλικό μας για να γράψουμε αριθμούς. Δηλαδή να τους φτιάξουμε. Και ξεκινάμε με τον πρώτο αριθμό. Ένα. Πώς σας φαίνεται? Για να τον μετρήσουμε. Ω, θέλει λίγο κόψιμο. Δεν χρειάζεται καν να το κόψουμε, μόνο το τυλίγουμε. Για να δούμε. Τέλεια. Συνεχίζουμε. Άλλο αλουμινόχαρτο. Χρειαζόμαστε τους αριθμούς. Όλους από το 1 ως το 9. 1. Τι είπατε κύριε Ροντάρι? Α, θέλει και τον αριθμό που δείχνει τίποτα. Δηλαδή το... Πολύ ωραία τα λέτε. Το 0. Κύριε Ροντάρι και το 0. Έχουμε φτιάξει όμως μόνο το 1 ακόμα. Ξέρω ότι ανυπομονείτε. Γιατί εγώ δεν ανυπομονώ. Κοιτάξτε. Αρχίζουμε σιγά σιγά να φτιάχνουμε το 2. Και... ξεκινήσαμε με το πάνω μέρος του. Μικρή γεφυρούλα, καμπύλι, ίσια γραμμή. Κύριε Ροντάρι σας αρέσει, ε? Και τώρα έχετε δίκιο. Να στέκεται βέβαια. Και μια ίσια ξαπλωτή γραμμή για να στέκεται. Και φτιάξαμε το 2. Να το. Με τον ίδιο τρόπο φτιάξαμε και το 3. Και το 4. Και το 5. Έχετε αγωνία, το ξέρω. Και το 6. Και το 7. Και το 8. Και το 9. Δεν θα το ξεχάσω, αφού το είπαμε. Το θυμάμαι. Και το 0. Είναι και αυτός ένας αριθμός. Τέλεια. Τι θα κάνουμε τώρα? Πάρα πολύ απλό. Χρησιμοποιούμε την κόλλα μας. Η κόλλα, παιδιά, θα μας βοηθήσει... για να βάλουμε τους αριθμούς πάνω στα ρολάκια. Στα ζωγραφισμένα ρολάκια. Ξέρω ότι μπορεί να θέλετε... γρήγορα να βάλετε τους αριθμούς, αλλά πρέπει πρώτα να δείτε... να έχει στεγνώσει πάρα πολύ καλά το ρολάκι. Αν έχει στεγνώσει πάρα πολύ καλά, τότε θα κολλήσει πάρα πολύ καλά ο αριθμός σας. Αν δεν έχει στεγνώσει, μπορεί να πέσει. Αλλά και πάλι δεν πειράζει, χρησιμοποιούμε κόλλα. Παίρνουμε λοιπόν το 1, βάζουμε κόλλα. Προσέξτε, βάζουμε κόλλα στον αριθμό. Πάρα πολύ ωραία. Και τώρα το κολλάμε πάνω στο ζωγραφισμένο μας ρολάκι. Και εδώ χρειάζεται υπομονή. Ξέρετε πόση υπομονή? Τόση, όσο, να μετρήσουμε από το 1 έως το 5. Παιδιά, είμαστε έτοιμοι από το 1 έως το 5. 1, τί είπατε? Α, λένε να μην μετράμε μόνο αριθμούς, να μετράμε και κεράσια. Εντάξει. 1 κεράσι, 2 κεράσια, 3 κεράσια, 4 κεράσια, 5 κεράσια, εντάξει. Για να δούμε τώρα, έχει κολλήσει. Αν έχει κολλήσει, θα στέκεται κιόλας μόνο του. Τέλεια! Έχει κολλήσει. Πάμε για το 2 τώρα. Ποιο χρώμα, μας αρέσει αυτό? Τέλεια. Πάμε για το 2. Το ίδιο και πάλι. Κόλλα στο πίσω μέρος του αριθμού. Όχι πάρα πολύ, δεν χρειαζόμαστε πάρα πολύ κόλλα. Το αλουμινόχαρτο κολλάει εύκολα, παίρνει το σχήμα που έχει το ρολάκι. Κολλάμε τον αριθμό και περιμένουμε. Ως το 5. Παιδιά, ως το 5? Τι να μετρήσουμε τώρα? Τι να μετρήσουμε? Χαβλιόδοντες. Εντάξει, ένας χαβλιόδοντες, δύο χαβλιόδοντες, τρεις χαβλιόδοντες, τέσσερις χαβλιόδοντες, πέντε χαβλιόδοντες. Νομίζω ότι με τόσους χαβλιόδοντες έχω αρχίσει να έχω πονόδοντο. Να δούμε τώρα, κόλλησε. Κόλλησε και αυτό, τέλεια. Με τον ίδιο τρόπο κολλάμε όλους τους αριθμούς. Από το 1 έως το 9 και το 0. Δεν τελείωσε το παιχνίδι, το παιχνίδι τώρα αρχίζει. Εγώ, όση ώρα περίμενα, έπαιζα με τους αριθμούς και έφτιαξα τα ρολάκια όλα. Και έτσι τα έχω εδώ όλα μαζί. Να τα! Εδώ λοιπόν υπάρχει και το μυστικό. Χρειαζόμαστε μία μπαλίτσα. Όποια μπάλα έχετε εσείς. Εγώ έχω αυτή τη μικρή, μπορεί να έχετε και μια μεγαλύτερη, μπορεί και μια μικρότερη. Δεν έχει σημασία, μία μπάλα χρειάζεται. Και το επόμενο που χρειάζεται είναι να στήσουμε όλα μας τα ρολάκια σαν ένα πύργο. Δηλαδή πάμε στην άκρη όλα μας τα υλικά, όμορφα, ήσυχα και τακτικά όπως κάνουμε εμείς πάντοτε. Και την κόλλα, παιδιά, την κόλλα ποτέ μην την αφήνετε ανοιχτή. Πάντα την ξεχνάω, αλλά ευτυχώς μου τη θυμίζουν οι φίλοι μου. Βάζουμε λοιπόν όλα τα ρολάκια στην άκρη που δεν είναι έτοιμα. Και φτιάχνουμε έναν πύργο με τους αριθμούς που είναι έτοιμοι και ξεκινάμε. Βάζουμε ένα. Τι θα βάλω μετά? Πολύ σωστά. Δύο. Τι θα βάλω μετά? Τρία. Τρία, τρία, που είσαι τρία. Και μετά τέσσερα. Φτιάξαμε τη βάση. Τώρα θα αρχίσουμε να χτίζουμε από πάνω. Προσπαθήστε να μην έχει μεγάλη απόσταση το ένα από το άλλο, για να στηρίζονται καλά οι επόμενοι αριθμοί σας. Έχουμε μείνει στο τέσσερα. Ποιον αριθμό θα βάλουμε τώρα? Πολύ σωστά. Πέντε. Μετά. Έξι. Σύμφορά μου, έπεσαν οι αριθμοί. Κοιτάξτε πόσο εύκολα ξαναμπαίνουν. Επτά. Έτοιμος και ο δεύτερος όροφος. Συνεχίζουμε. Έχουμε μείνει στο επτά. Τώρα οκτώ. Στάθηκε. Μετά εννέα. Πολύ ωραία. Και στην κορυφή ο αγαπημένος αριθμός του κυρίου Ροντάρη, που δεν τον ξεχάσαμε, το μηδέν. Και έχουμε φτιάξει έναν πύργο. Τι νομίζετε ότι θα κάνουμε τώρα? Με το μπαλάκι μας θα ρίξουμε μία μεγάλη βολή σε αυτόν τον πύργο με τους αριθμούς. Οι δύο αριθμοί που θα μείνουν όρθιοι, θα είναι οι αριθμοί που θέλει ο κύριος Ροντάρη. Οι αριθμοί για τον τίτλο του. Είσαστε έτοιμοι? Έχω αγωνία. Είμαστε σε μια ιστορική στιγμή αυτού του παιχνιδιού. Και πάμε! Διαβάζουμε το παραμύθι. Βρήκαμε τον τίτλο. Ήρθε η ώρα να δούμε τι γίνεται και στο παραμύθι. Θα ήταν πολύ ωραίο να ακούγαμε και λίγη μουσικούλα. Με έναν τρόπο μαγικό. Τέλεια! 1 και 7. Το παραμύθι που έγραψε ο Τζιάννη Ροντάρη. Και τις εικόνες τις έχει ζωγραφίσει η κυρία Βιτόρια Φατζίνη. Πάμε να δούμε τι γίνεται. Τι ωραία ζωγραφιά! Τι ωραία χρώματα! Σαν τις δικές μας ζωγραφιές είναι. Και πάλι ο τίτλος. 1 και 7. Ω, τι βλέπουμε! Σας αρέσει πολύ. Σας αρέσει και σας. Έχετε δίκιο. Ένα παιδάκι. Τι μπορεί να λέει αυτό το παιδάκι. Για παρατηρήστε καλά την εικόνα. Πάρα πολύ σωστά! Βλέπετε και άλλα παιδάκια, βλέπετε και μπάλες, βλέπετε και ένα σκυλάκο. Έχεις δίκιο. Σου μοιάζει. Βλέπετε και δίχτυ. Ωραία! Για να διαβάσουμε τι λένε και τα γράμματα. Ήξερα ένα παιδί που ήταν 7 παιδιά. Και πραγματικά, δείτε τι λέει. Παίζουμε! Έμενε στη Ρώμη. Το έλεγαν Πάολο. Και ο μπαμπάς του ήταν... Μήπως θέλετε να μαντέψουμε από αυτά που βλέπουμε στην εικόνα. Τι δουλειά μπορεί να έκανε ο μπαμπάς του. Για να κοιτάξουμε καλά την εικόνα. Τι παρατηρείτε. Α, τι ωραία! Πότε τα είδατε όλα αυτά. Πράσινα χρώματα, κόκκινα χρώματα, καπέλα, μαλλιά σαν μουτζούρες, ένα λεωφορείο, γραμμές, είναι τηλεκατευθυνόμενο. Πότε τα είδατε αυτά. Τι δουλειά μπορεί να κάνει ο μπαμπάς του. Να οδηγεί λεωφορείο. Για να διαβάσω. Ο μπαμπάς του ήταν πραγματικά οδηγός λεωφορείου. Είσαστε καταπληκτικοί! Μπράβο σας! Πω πω, ωραία χρώματα και πάλι. Αλλά ζούσε και στο Παρίσι. Το έλεγαν Ζαν. Και ο μπαμπάς του... Τι είπατε, θέλετε να μαντέψετε. Ωραία λοιπόν, ας κοιτάξουμε καλά την εικόνα. Τι βλέπετε. Πότε τα είδατε πάλι. Εγώ δεν τα πρόλαβα. Αυτοκίνητα, ρόδες, εργαλεία. Ένα παιδάκι παίρνει ένα εργαλείο, κάποιο χέρι του δίνει το εργαλείο. Μπράβο παιδιά! Ο σκυλάκος βέβαια, πάντα. Και έχει διαφορετικά μαλλιά, έχετε δίκιο. Πραγματικά, νομίζω ότι είστε έτοιμοι να μαντέψετε. Τι πιστεύετε ότι κάνει ο μπαμπάς του, ποια είναι η δουλειά του. Οδηγεί αυτοκίνητα. Πολύ ωραία σκέψη. Τι σε κάνει να το λες αυτό. Ε, βέβαια, για να βλέπουμε τόσα αυτοκίνητα, ή θα τα οδηγεί ή θα τα φτιάχνει. Για να διαβάσουμε. Ο πατέρας του δούλευε σε ένα εργοστάσιο... αυτοκίνητον. Πάλι μαντέψατε καλά. Έχετε γίνει σούπερ σε αυτό το παιχνίδι. Άλλαξαν τα χρώματα. Άλλαξε το παιδί. Ζούσε και στο Βερολίνο. Και εκεί το έλεγαν Κούρτ. Και ο μπαμπάς του... Ναι, ξέρω, δεν θα το πω. Εννοείται, αφού είσαστε πολύ καλοί σε αυτό. Για παρατηρήστε καλά την εικόνα. Τι βλέπετε? Τόσο γρήγορα τα είδατε όλα. Εντάξει λοιπόν. Είδατε πιάνο, είδατε ένα παιδί να παίζει πιάνο. Είδατε κιθάρα, σαν την κιθάρα που ακούμε. Είδατε και ένα μεγάλο μουσικό όργανο. Δεν είμαι σίγουρη, βιολί, βιολοντζέλο. Είδατε, τι άλλο είδατε, που τις ξέρετε εσείς τις νότες. Τα γράμματα της μουσικής και αυτό, είδατε? Τον γνωστό σκυλάκο, βεβαίως, θα τον βλέπαμε. Και για να διαβάσουμε. Ο μπαμπάς του ήταν δάσκαλος βιολιού. Νομίζω όμως ότι τώρα η μουσική πρέπει να σταματήσει. Το βιβλίο για λίγο πρέπει να κλείσει. Γιατί ήρθε η ώρα να ξαναπαίξουμε. Ελάτε μαζί μας. Πάμε, παιδιά! Ξέρετε τι μου έχει λείψει πάρα πολύ το θέατρο. Θα ήθελα πάρα πολύ να πάω στο θέατρο. Τι θα λέγατε να παίξουμε ένα θέατρο. Εύκολο είναι. Σιγά. Τις μαριονέτες θα τις φτιάξουμε μόνοι μας. Πώς? Πολύ εύκολα. Με τα υλικά που έχουμε μπροστά μας. Θέλετε να δείτε? Τα υλικά που θα χρειαστούμε, παιδιά, είμαι σίγουρη ότι τα έχετε κι εσείς στο σπίτι. Είναι άσπρα χαρτάκια, καλαμάκια ή ξυλάκια. Ξέρετε αυτά που τρώμε κάτι και μετά δεν το πετάμε, το ξαναχρησιμοποιούμε. Ψαλιδάκι, λίγη κόλλα και λίγη κολλητική ταινία. Είμαστε έτοιμοι? Πώς θα φτιάξουμε τις μαριονέτες. Πρώτα απ' όλα, δεν θα φτιάξουμε συνηθισμένες μαριονέτες. Λέω να φτιάξουμε μαριονέτες σαν τα μαλλιά των παιδιών από το παραμύθι. Θυμόσαστε που είπατε ότι τα μαλλιά είναι μουτζούρες. Θέλετε να φτιάξουμε μουτζούρες. Θα χρειαστούμε και τις κυρομπογιές μας. Πώς ήταν τα μαλλιά του Πάολο, θυμόσαστε? Έχω την εντύπωση ότι ο ζωγράφος, όταν τα ζωγράφισε, κουνούσε το χέρι της κάπως έτσι. Θυμόσαστε πώς ήταν τα μαλλιά του Ζαν. Νομίζω ότι ήταν κάπως έτσι οι κινήσεις του χεριού της. Και τα μαλλιά του Κούρτ, νομίζω ξέρω. Νομίζω ότι ήταν κυματιστά. Κάπως έτσι. Με μουτζούρες, αλλά τι ωραίες μουτζούρες! Πώς θα το παίξουμε αυτό το παιχνίδι για να φτιάξουμε τις μουτζούρες μας, δηλαδή τις μαριονέτες μας. Θα χρειαστούμε χαρτάκια τέτοια άσπρα. Θα πάρουμε ένα χαρτάκι. Θα το διπλώσουμε στη μέση. Ξέρετε, ακουμπάμε τη μία μικρή πλευρά πάνω στη άλλη μικρή πλευρά. Κάπως έτσι και το διπλώνουμε. Εδώ που είναι διπλωμένο, δημιουργείται μία γραμμούλα. Πάνω σε αυτή τη γραμμούλα, με το ψαλίδι μας, κόβουμε. Χράτσα χρούτσα, χράτσα χρούτσα και δείτε. Το έχω έτοιμο κομμένο. Δεν τελείωσε το κόψιμο. Ξαναβάζουμε το ένα πάνω στο άλλο και τα δύο μαζί τα ξαναδιπλώνουμε. Καινούργια γραμμούλα. Πάλι κόβουμε πάνω σε αυτή τη γραμμούλα. Και τότε δείτε τι δημιουργήθηκαν δύο καινούργια χαρτάκια. Σε κάθε ένα από αυτά τα χαρτάκια μπορείτε να φτιάξετε διαφορετικές μουντζουρίτσες. Έχω φτιάξει εγώ τέτοιες μουντζουρίτσες και θα σας τις δείξω. Μπορούμε να φτιάξουμε μουντζουρίτσα τέτοια. Τι σας θυμίζει παιδιά? Ανεμοστρόβυλο. Πολύ ωραία. Μπορούμε να φτιάξουμε μουντζουρίτσα τέτοια. Τι σας θυμίζει? Κεραυνό. Μπορούμε να φτιάξουμε μουντζουρίτσα τέτοια. Τι σας θυμίζει? Βροχούλα. Πολύ ωραία. Μπορούμε να φτιάξουμε τέτοια. Αυτή τι σας θυμίζει? Ελατήριο. Μπορούμε να φτιάξουμε μουντζουρίτσα τέτοια. Τι σας θυμίζει? Πολύ μουντζούρα. Έχετε δίκιο. Και μπορούμε να φτιάξουμε και μουντζουρίτσα τέτοια. Σποράκια σας θυμίζει και είστε καταπληκτικοί. Και τώρα, κοιτάξτε κάτι μαγικό. Θα γυρίσω τις εικόνες και δεν θα τις βλέπουμε καθόλου. Θα είναι σαν ένα παιχνίδι μνήμης. Ναι, ξέρετε τι υπάρχει κάτω από το καθένα. Γι' αυτό κι εγώ θα τις μπερδέψω. Τις μπερδέψα. Τις θυμάστε τώρα. Για να δούμε. Έχουμε το χαρτί μας το άσπρο. Και κάθε φορά θα ανοίγω μία μουντζουρίτσα. Εσείς θα παίρνετε μία κυρομπογιά, όποιο χρώμα θέλετε εσείς. Και θα ζωγραφίζετε στο χαρτί, όπως δείχνει μουντζουρίτσα. Για να δούμε. Ανοίγω ένα χαρτάκι. Μια μουντζουρίτσα είναι ανεμοστρόβυλος. Και ζωγραφίζω. Ανεμοστρόβυλος. Κουνιέται το χέρι μου πολύ. Άλλη μουντζουρίτσα. Για να δούμε. Ελατήριο. Παίρνω άλλο χρώμα αυτή τη φορά. Και ζωγραφίζω πάνω από την προηγούμενη. Σας αρέσει? Και συνεχίζω. Άλλη μουντζουρίτσα. Ο κεραυνός που σας άρεσε. Παίρνω άλλο χρώμα και ζωγραφίζω πάνω στις προηγούμενες μουντζουρίτσες. Κεραυνός. Κεραυνός. Καταπληκτικός. Ανοίγω άλλη μουντζουρίτσα. Βροχούλα. Πάρα πολύ ωραία. Όπως και να τη δείτε. Τη κάνω γκρίμφεντ. Έτσι. Να κουνιέται το χέρι από το νόμο. Πάρα πολύ ωραία έγινε και η βροχή μας. Έχουν μείνει δύο μουντζουρίτσες. Παίρνετε τα σποράκια. Για να δούμε. Ω, είναι η πολύ μουντζουρίτσα. Για να πάρω άλλο. Ένα γκρι ανοιχτό. Αυτή η μουντζουρίτσα γίνεται πάρα πολύ μουντζουρίτσα. Κουνιέται το χέρι πάρα πολύ. Και στο τέλος έμειναν τα σποράκια. Τέλεια. Και τώρα μουντζουρώνω σποράκια πάνω. Πάνω. Τέλεια. Και τώρα τι θα κάνουμε. Θα κόψουμε τη μουντζούρα μας γύρω γύρω. Και ξεκινάμε. Κρατάμε το ένα χεράκι, το χαρτί με το άλλο το ψαλίδι. Και κόβουμε όσο μπορούμε πιο κοντά στις μουντζουρίτσες. Θυμόσαστε βέβαια τη συμφωνία του ψαλιδιού. Το ψαλίδι πρέπει να κοιτάει πάντοτε μπροστά. Ποτέ στα πλάγια και ποτέ πάνω, που είναι τα μάτια μας. Κόψαμε, λοιπόν, τη μουντζουρίτσα. Αυτή μπορεί και να μην το πιστεύετε, αλλά είναι η μαριονέτα μας. Ξέρω, κάτι της λείπει. Πρώτα απ' όλα, της λείπουν μάτια. Παίρνω έναν μαρκαδόρο και κάνω μάτια. Αστεία τα θέλετε, εντάξει. Κάνω ένα μεγάλο. Κάνω και ένα πιο μικρούλι. Να μας κοιτάει, ορίστε. Τι άλλο θέλετε? Χαμόγελο. Και βέβαια, παίρνω έναν μαρκαδόρο ακόμα, κάνουμε ένα μεγάλο χαμόγελο. Τεράστιο χαμόγελο! Να φαίνονται και τα δόντια, και βέβαια. Και τα δόντια να φαίνονται. Τι άλλο θέλετε? Μιτούλα, πάρα πολύ ωραία. Άλλο, φρύδια, θαυμάσια. Και τι άλλο μένει? Μα βρε παιδιά, είναι δυνατόν! Δεν βάλαμε πόδια. Τι άλλο, μα δεν βάλαμε χέρια να μας χαιρετάνε. Τέλεια! Είναι έτοιμη η μαριονέτα μας. Ε, βέβαια, πρέπει να σταθεί και κάπου. Εδώ χρειαζόμαστε τα καλαμάκια μας. Μπορούμε να πάρουμε το καλαμάκι, να το γυρίσουμε και λίγο, γυρίζουμε τη μαριονέτα μας και βάζουμε το καλαμάκι από πίσω. Αυτό είναι πολύ σημαντικό σημείο, παιδιά. Παίρνουμε λίγη κολλητική ταινία και στερεώνουμε όσο μπορούμε καλύτερα το καλαμάκι. Να κάπως έτσι. Και εδώ. Μπορούμε να βάλουμε και λίγη κόλλα, αλλά νομίζω ότι η ταινία, η κολλητική είναι αρκετή. Είσαστε έτοιμοι? Νάτος! Καλώς όρισες! Πώς σε λένε? Είμαι ο Μουτζουράκης και είμαι πολύ χαρούμενος που ήρθα στην παρέα σας. Αλλά νιώθω και λίγη μοναξιά. Μην ανησυχείς, έρχονται κι άλλοι Μουτζουράκηδες! Γεια σας, παιδιά! Γεια σας, παιδιά! Μπορείτε να φτιάξετε πολλούς Μουτζουράκηδες κι εσείς. Και να φτιάξετε και όποιο θεατρικό σενάριο σας αρέσει. Και να παίξετε το βράδυ, το πρωί, το απόγευμα, όποτε σας κάνει κέφι. Εμείς σας στέλνουμε ένα μεγάλο φιλί και μια μεγάλη εγκαλιά. Θα τα ξαναπούμε! Φιλιά πολλά! Φιλιά από όλους μας! Γεια σας, παιδιά! |
