Human Trafficking | Marina Ntonopoulou | TEDxChania /

: εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πολούνται για σεξ και εξαναγκαστικές அγωγικές πώλη. Εκκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πολλούνται για σεξ και εξαναγκαστική εργασία ενάντια στη θέλησή τους. Είναι η σύγχρονη μορφη δουλειάς. Είναι η σύγχρονη μορφη δουλειάς. Είναι η σύγχρονη μορφη δουλειάς. Είναι η σύγχ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Γλώσσα:el
Φορέας:TEDx Chania
Μορφή:Video
Είδος:Μαρτυρίες/Συνεντεύξεις
Συλλογή: /
Ημερομηνία έκδοσης: TEDxChania 2018
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://www.youtube.com/watch?v=qtjVL1ClZQU&list=PLSuMvwOBeqn20o5Qc1BZlwilRsz5Uy04I
Απομαγνητοφώνηση
: εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πολούνται για σεξ και εξαναγκαστικές அγωγικές πώλη. Εκκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πολλούνται για σεξ και εξαναγκαστική εργασία ενάντια στη θέλησή τους. Είναι η σύγχρονη μορφη δουλειάς. Είναι η σύγχρονη μορφη δουλειάς. Είναι η σύγχρονη μορφη δουλειάς. Είναι η σύγχρονη μορφη δουλειάς. Είναι η σύγχρονη μορφη δουλειάς. Είναι η σύγχρονη μορφη δουλειάς. Είναι η σύγχρονη μορφη δουλειάς. Εκκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πολλούνται για σεξ και εξαναγκαστική εργασία ενάντια στη θέλησή τους. Κάλεσε τώρα την 11.09 για να ενημερωθείς για την εμπορία ανθρώπων ή για να αναφέρεις υποπτα περιστατικά. Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη. Δώσ' του κλώτσο να γυρίσει. Παραμύθι? Ίσως όχι και τόσο. Θα αρχινήσει. Η Ρίνα είναι ένα κορίτσι που ζει στη Νερουμανία μαζί με τον πατέρα της και τα τρία της αδέρφια. Η μητέρα της κάποια στιγμή εξαφανίστηκε από τη ζωή τους, χωρίς όμως ποτέ κανένας να δώσει αναφορά στα παιδιά. Γιατί? Η Ρίνα πηγαίνει στο σχολείο όποτε οι καθημερινές της υποχρεώσεις στο σπίτι της το επιτρέπουν. Χρειάζεται να καθαρίζει, να συμμαζεύει, να σκουπίζει, να μεταφέρει νερό από το πηγάδι στο σπίτι του πατέρα και να κάνει και κάτι άλλο. Πολύ βρώμικο για να ονομαστεί. Πολύ βρώμικο. Όμως ο πατέρας της επιμένει. Πρέπει να το κάνεις αυτό και να υποτάσσεσαι στο θείο σου και στον παππού σου, της λέει. Αυτή είναι η μοίρα σου, δεν το καταλαβαίνεις. Κυρίνα δεν μπορεί να ξεφύγει, έτσι έχει μάθει, έτσι έχει μαγαλώσει. Κάποια στιγμή, γύρω στα δεκαεφτά της, έρχεται ένας φίλος του πατέρα της στο σπίτι και τους λέει για μια μοναδική ευκαιρία. Στην Ελλάδα, τους λέει, έχει πολύ τουρισμό, το ξέρετε αυτό? Και χρειάζονται γυναίκες για να σερβίρουνε καφέ και για να σερβίρουνε φαγητά στα εστιατόρια. Πιστεύω ότι για την Ειρήνα αυτό είναι μια καταπληκτική δουλειά. Θα μπορέσεις να ξεφύγεις, της λέει, από αυτή τη μοίρα που λες ότι δεν σε αρέσει. Θα μπορέσεις να ξεφύγεις, θα μπορέσεις να βγάζεις λεφτά και να μπορέσεις να τα στέλνεις πίσω στην πατέρα σου και στα αδέρφια σου. Και σκέψου το, τα αδέρφια σου, ίσως να μπορέσουν να ξεφύγουνε και να μεγαλώσουνε, έχοντας μια πολύ καλύτερη ζωή από αυτή που έχεις εσύ. Ο πατέρας της είναι φοβερά ενθαρρυντικός, θα πας, της λέει, σκέψου το, έτσι μπορούμε να αλλάξουμε το μέλλον μας. Η Ειρήνα δεν ξέρει σχεδόν που βρίσκεται η Ελλάδα. Έχει ακούσει ότι έχουμε νησιά, ότι υπάρχουν νέες θέσεις εργασίας ίσως. Για να το λέει ο φίλος, κάτι θα ξέρει. Και έτσι σε μια βδομάδα, μην έχοντας προλάβει να το σκεφτεί και πάρα πολύ, βρίσκεται με τα ταξιδιατικά της έγγραφα στα χέρια και σχεδόν μέσα σε ένα λεωφορείο ο πατέρας της την αποχαιρετάει, καλή σου τύχη, της λέει. Περιμένουμε τα λεφτά κάθε μήνα. Η Ειρήνα μπαίνει στο λεωφορείο και προσπαθεί να σκεφτεί ότι αυτή είναι η ευκαιρία της ζωής της, για να αλλάξει τη μοίρα της. Είναι αυτή η ευκαιρία της ζωής της για να μπορέσουν τα αδέρφια να έχουν καλύτερο μέλλον από εκείνη. Και εντάξει, ποιος ξέρει, μπορεί στην Ελλάδα πραγματικά να καταφέρει να ανθίσει. Μπορεί στην Ελλάδα να έχει μια νορμάλ φυσιολογική ζωή. Αυτό πιστεύει. Κάνει όνειρα λοιπόν σε όλη τη διάρκεια του λεωφορείου και μετά από κάποιες ώρες βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη. Εκεί την περιμένει ένα ζευγάρι. Ο άντρας είναι ένας Έλληνας γύρω στα 40 και η γυναίκα είναι μια ρουμάνα γύρω στα 25. Από την πρώτη στιγμή η Ρίνα νιώθει καλά. Τι ωραία που μπορεί κάποιος να μιλάει στη γλώσσα της και να της εξηγήσει πού πηγαίνουν, τι θα κάνει. Νιώθει μια ασυγουριά, μια ικανοποίηση. Μάλλον έκανε τη σωστή επιλογή, σκέφτετε. Την παίρνουν λοιπόν στο αμάξι και την πηγαίνουν στη Λάρισα. Εκεί θα δούλευε. Σε όλη τη διάρκεια η Ρίνα μιλάει στη ρουμάνα και της λέει πώς ήταν η ζωή της πίσω στο χωριό, της λέει τα όνειρά της, της δίνει με ακριβή λεπτομέρεια πού μένουνε τα αδέρφια της, ποια είναι η καθημερινότητά της και όλα αυτές τις πληροφορίες. Κάποια στιγμή η γυναίκα της λέει, Ρίνα, χρειάζομαι να μου δώσεις τα ταξιδιωτικά σου έγγραφα για να πάω να σου βγάλω τις άδειες να ξεκινήσεις τη δουλειά. Και η Ρίνα τα δίνει γιατί θέλει να δουλεύει νόμιμα. Που να ξερε ότι δεν θα τα ξαναβλέπε. Μετά τις δυόμισι ώρες ταξίδι λοιπόν φτάνουν στη Λάρισα σε μια απομονωμένη σχετικά πολυκατοικία. Παίρνει η Ρίνα τη βαλίτσα της, ανεβαίνει πάνω στο διαμέρισμα και το ζευγάρι εξαφανίζεται. Βλέπει δυο-τρεις κοπέλες, κάποιες μιλάνε τη γλώσσα της, η Ρίνα νιώθει μπερδεμένη και αμύχανη. Μπορώ να καταλάβω πού είναι το εστιατόριο, πού είναι το καφέ, πού πήγε το ζευγάρι, τι γίνεται εδώ. Και οι κοπέλες την κοιτάνε θλιμμένα, μία από αυτές της λέει καλώς ήρθες στην κόλαση. Και φεύγουν στα δωματιά τους. Κυρίνα μένει εκεί με τη βαλίτσα, μην μπορώ τόσο να καταλάβει ποια κόλαση και πού είναι το καφέ μπασφαιριπτώση. Τι θα γίνει και εγώ τώρα που θα βρεθώ δεν έχω ιδέα. Μετά από λίγη ώρα έρχεται ξανά ο Έλληνας με άλλους δυο άντρες. Παίρνουν την Ιρίνα, τη βάζουν σε ένα δωμάτιο και ναι εκεί ξεκινάει η κόλαση. Και η Ιρίνα καταλαβαίνει τι είναι αυτό που την περιμένει. Της θυμίζει βλέπετε ότι έχει περάσει την παιδική της ηλικία με τον παππού και τον θείο που σας έλεγα πιο πριν. Αυτό συμβαίνει για 15 μέρες τουλάχιστον. Κάθε μέρα διαφορετικοί άντρες έρχονται και η κόλαση συνεχίζεται. Και η Ιρίνα νιώθει ότι δεν μπορεί να ξεφύγει για ακόμα μια φορά, νιώθει φοβισμένη, νιώθει μόνη και πού να πάει. Η πόρτα είναι πάντα κλειδωμένη, δεν έχει τίποτα μαζί της, δεν καταλαβαίνει τη γλώσσα, δεν ξέρει καν ότι βρίσκεται στη Λάρισσα σχεδόν. Που να πάει και πώς να αντροπετεύσει. Μετά τις 15 μέρες εμφανίζεται η Ρουμάννα, η φίλη της. Πάμε για ψώνια, της λέει. Την παίρνει λοιπόν έξω στους δρόμους της Λάρισσας και πηγαίνουν για να πάρουν περούκες, κοντές φούστες, εσόρουχα. Κάνει τα νύχια της και τα μαλλιά της. Το βράδυ να είσαι έτοιμη, της λέει, και μην τολμήσεις να φύγεις. Το βράδυ η Ρουμάννα αναγκαστικά αντύνεται και ετοιμάζεται. Και η Ρουμάννα, φίλη της, έρχεται να την πάει στους οικουσονοχείς. Εκεί όπου είναι αναγκασμένη κάθε μέρα να εξυπηρετεί 25 άντρες τουλάχιστον. Και η Ρουμάννα δεν ξέρει πώς να φύγει. Θέλει. Αλλά αν φύγει, ξέρει ότι το αυθεντικό είναι ικανό να κάνει κακό στην οικογένειά της. Αυτό της έχει πει. Κάθε βράδυ, λοιπόν, επί ένα χρόνο η Ρήνα αλλάζει τον ένα οικοονοχείς μετά τον άλλον. Κάποια μέρα, έρχεται η αστυνομία στο μαγαζί. Ζητάει τα έγγραφα, τα νόμιμα. Πού είναι οι άδειες? Πού είναι οι άδειες των κοριτσιών και το μαγαζί δεν έχει τίποτα. Παίρνει λοιπόν η αστυνομία τα κορίτσια, τα πηγαίνει στο αστυνομικό τμήμα. Τι κάνετε εσείς εδώ, γιατί ήρθατε, από πού ήρθατε, θέλετε να είστε εκεί, το κάνετε σίγουρα με τη θέλησή σας. Κυρίνα, τι να πει. Δεν ξέρει να πει την αλήθεια. Να μην πει τίποτα. Άλλωστε, το αφεντικό της είχε πει, να ξέρεις, μες στην αστυνομία έχω ανθρώπους δικούς μου. Και η Ρίνα δεν ήξερε αν είναι αλήθεια ή όχι, αλλά και πάλι, τι να πει. Και πώς ξέρει μετά τι θα γίνει. Και πού θα πάει. Οπότε η Ρίνα δεν λέει τίποτα. Αποφασίζει να μην συνεργαστεί με την αστυνομία. Κάθεται, κλαίει και δεν λέει τίποτα. Μένει ώρες έτσι. Οι αστυνομικοί λοιπόν, παίρνουν τηλέφωνο την 11.09. Την ανώνυμη γραμμή, 24 ώρες, όπου μπορεί οποιοςδήποτε να καλέσει για να μάθει πληροφορίες για τη σωματεμπορία, αλλά και για να καταγγείλει κάτι. Έχουμε μια κοπέλα εδώ και υποψιαζόμαστε ότι κάτι συμβαίνει, λένε, στις συναδέλφους μου. Θα ήθελα το εξοδοκιμμένο προσωπικό σας να έρθει και να κάνει μια συνέντευξη μαζί της. Η συνάδελφός μου η Κάλλη λοιπόν, το ίδιο βράδυ, παίρνει μερικές σοκολάτες, ξηρούς καρπούς, νερό και πηγαίνει στη Λάρισα. Κάθεται μαζί της σχεδόν όλο το βράδυ, μη λέγοντας τίποτα στην αρχή. Κάθεται και απλά την κοιτάει, κάθεται και σχεδόν κλαίει μαζί της. Κάποια στιγμή της λέει, «Είσαι νέα. Αυτό δε σου αξίζει. Αυτή η ζωή δε σου αξίζει. Και εκεί η Ρίνα λυγίζει. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια πίστευε ότι αυτό της αξίζει. Γιατί ο πατέρας της, ο θείος της, ο παππούς της, όλοι αυτό της έλεγαν. Αυτό σου αξίζει. Και η Ρίνα αποφασίζει να μιλήσει στην αστυνομία, δίνει όλα τα στοιχεία για το αφεντικό, δίνει όλα τα στοιχεία για τη μέθοδο με την οποία έγινε το trafficking και φεύγει. Και έρχεται στον ξενώνα της Α21. Η ιστορία που σας είπα είναι πραγματική. Δεν είναι παραμύθι δυστυχώς. Λέγεται ότι σκλαβιά δεν υπάρχει σήμερα και ότι η δουλεία έχει καταργηθεί. Και όμως σήμερα στον πλανήτη μας έχουμε περισσότερους σκλάβους από όσους είχαμε ποτέ στην ανθρωπότητα. Απλά είναι με διαφορετική μορφή. Η σωματεμπορία υπάρχει και συμβαίνει στη χώρα μας και συμβαίνει και στην Κρήτη δυστυχώς. Η Α21 λοιπόν είναι ένας μη κυβερνητικός οργανισμός παγκόσμιος, ο οποίος έχει σαν όραμα την καταπολέμηση της σωματεμπορίας. Διοργανώνουμε διάφορες εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, σε όλο τον κόσμο με σκοπό την ευαισθητοποίηση των πολιτών. Οι περισσότεροι από εμάς δεν γνωρίζουμε τι είναι η σωματεμπορία. Οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε ακούσει καν τον όρο trafficking. Εμείς θέλουμε να πούμε σε όλους ότι trafficking υπάρχει και μπορεί να μην συμβαίνει και τόσο μακριά. Μπορεί να συμβαίνει στη διπλανή πολυκατοικία. Ξέρετε την Ειρήνα την έβλεπε πολλοί κόσμος τα πρωινά στο κέντρο της Λάρισσας. Και μάλιστα πολλοί από αυτούς που την έβλεπαν ήξεραν, γιατί ξέρετε η Λάρισσα είναι μια πολύ μικρή πόλη, ήξεραν ότι αυτή είναι μια πόρνη. Κι όμως κανένας ποτέ δεν πήρε τηλέφωνο στην αστυνομία ή στην 1109 για να καταγγείλει κάτι. Και αυτό που θέλω να πω είναι ότι υπάρχουν εθύματα σωματεμπορίας παντού. Στην πόλη μας, στο χωριό μας, στην πολυκατοικία μας. Ας έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά. Μπορούμε να καλέσουμε στην 1109, ανώνυμα, και αν υποψιαστούμε κάτι, απλά να το αναφέρουμε. Και από εκεί και πέρα το εξειδικευμένο προσωπικό μας έχει πολύ καλή σχέση με το αντιτράφικινγκ και τις Θεσσαλονίκες και τις Αθήνας και δίνουμε πληροφορίες και αυτές οι πληροφορίες μπορεί να μεταφερθούν. Και ξέρετε, κάτι να γίνει και κάτι να αλλάξει και άνθρωποι να απελευθερωθούν. Το έχουμε δει να συμβαίνει. Αφού, λοιπόν, οι άνθρωποι απελευθερωθούν, έχουμε ένα πρόγραμμα φροντίδας και αποκατάστασης των ανθρώπων αυτών. Διαθέτουμε έναν ξενό να κρίσεις, όπου κάποιος μπορεί να έρθει, να μείνει λίγες μέρες και να μπορέσει να σκεφτεί τι επιλογές έχει. Και πολλές φορές οι άνθρωποι αυτοί είναι οι πρώτοι τους φορά που έρχονται, αντιμέτωποι με αληθινές επιλογές. Τι θέλεις να κάνεις? Στην αρχή δεν ξέρουν να απαντήσουν τι θέλουν να κάνουν. Όμως, προσπαθούμε να δώσουμε επιλογές. Θέλεις να γυρίσεις πίσω στη χώρα σου? Είναι ασφαλές το περιβάλλον από το οποίο έφυγες? Στην ιστορία της Ειρήνας, ο πατέρας της την πούλησε. Είχε πάρει λεφτά. Οπότε η Ειρήνα δεν θα μπορούσε να γυρίσει πίσω στη χώρα της. Πολλά κορίτσια δεν μπορούνε να γυρίσουν πίσω στη χώρα τους. Ωστόσο, αν κάποια θέλει, αν κάποια έχει μια ασφαλή οικογένεια, προσπαθούμε να αποκτήσουν όλα αυτά τα νόμιμα έγγραφα για να μπορέσουν να επαναπατριστούν. Αν κάποιος δεν θέλει όμως και θέλει να μείνει στην ελληνική κοινωνία, τους βοηθάμε να ενσωματωθούν, προσφέροντας τους δεξιότητες, ικανότητες, γλώσσες, για να μπορέσουν να ενσωματωθούν. Γιατί πιστεύουμε ότι κάθε ζωή αξίζει. Στην περίπτωση της Ειρήνας, αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην Αμερική και σπουδάζει ψυχολογία με υποτροφία σε ένα πανεπιστήμιο και είναι αλήθεια αυτό που σας λέω. Έχουμε δει αρκετές περιπτώσεις, όπου ωστόσο τα κορίτσια έπέλεξαν να φύγουν και να γυρίσουν πίσω στην πορνεία. Γιατί δεν μπορούσαν να σκεφτούν κάτι διαφορετικό πέρα από αυτό. Σ' αυτό μεγάλωσαν, σ' αυτό πέρασαν πολλά χρόνια της ζωής τους. Πολλά χρόνια περνάς μέσα σε αυτή την κατάσταση δουλείας, τόσο πιο δύσκολο είναι να ζητήσεις να γίνεις ελεύθερος. Μέσα στα τελευταία οκτώ χρόνια όπου υπάρχει η α'21, έχουμε φιλοξενήσει πάνω από 250 άτομα. Και είναι χαρά και τιμή για μας, κάθε φορά που τα κορίτσια μας παίρνουν τηλέφωνο και μας λένε παντρεύομαι ή περιμένω μωρό. Για εμάς αυτό έχει αξία, για εμάς αυτό έχει σημασία, γιατί κάθε ζωή μετράει. Λέγεται ότι ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, έτσι δεν λένε. Και όμως, αν ένας κούκος είναι σε κάθε διαμέρισμα, κάτι γίνεται, κάτι αλλάζει. Και εμείς πιστεύουμε ότι μπορούμε να φέρουμε άλλαγη στην ελληνική κοινωνία. Σας καλώ λοιπόν όλους να ευηστοποιηθούμε. Σας καλώ λοιπόν όλους, αν δείτε κάτι, να πείτε κάτι. Γιατί η σωματεμπορία υπάρχει. Είναι στο χέρι όλων μας να φέρουμε την αλλαγή στην Ελλάδα και στα Χανιά και στην Κρήτη. Σας ευχαριστώ πολύ.