: Σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε τον Δόκτωρ Κωνσταντίνο Αντωνίου, που είναι δίκορος φοβητής στο Εθνικό Μετσόμετρο Πολυτεχνείο και θα μας μιλήσει για κυκλοφοριακά μοντέλα και προσομοιώσεις. Χρήστον, δε θα μας πείτε να μιλήσεις, θα σας λέω εγώ τα τεχνικά. Λέω να ξεκινήσουμε με ένα χειροκρότημα, έτσι για να δούμε. Ευχαριστώ πολύ. Τα κυκλοφοριακά μοντέλα είναι ένα εργαλείο το οποίο έχουμε ως συγκοινωνιολόγοι για να μπορέσουμε να αντιμετωπίζουμε και να επιλύουμε πάρα πολλά προβλήματα τα οποία βρίσκουμε. Είναι ένας αρκετά όρινος φλάβος της επιστήμης, είναι πολλές δεκαετίες που αναπτύσσονται σε διάφορα επίπεδα και με διάφορες μορφές και ένας από τους λόγους που έχω το βιντεάκι να παίζει από πίσω είναι για να δείτε πού βρίσκεται σήμερα η εικόνα. Δεν θα συγχωρούμαστε τόσο πολύ καλώς ή κακώς και ειδικά οι εταιρείες που κάνουνε εμπορικό, λογισμικό με τα μοντέλα που είναι από κάτω αλλά με τα τριζιάστατα γραφικά που και σιγά σιγά ανταγωνίζονται, συναγωνίζονται ίσως και τα παιχνίδια που παίζουνε πολύ στους υπολογιστές με αυτοκίνητα. Βέβαια υπάρχει μια πολύ μεγάλη διαφορά ότι ο στόχος μας εδώ πέρα είναι τα μοντέλα που περιγράφουν τη συμπεριφορά των οδηγών από κάτω να είναι ακριβή και να μπορούμε να τα χειριζόμαστε κατά τρόπο που όταν αλλάξουμε κάποιες παραμέτρες να πάρουμε τα αποτελέσματα τα οποία θέλουμε και τα οποία θα μας είναι χρήσιμα. Και θα δούμε στη συνέχεια κάποια τέτοια παραδείγματα, δηλαδή γιατί μπορεί να θέλουμε να χρειαζόμαστε αυτή την προσομοίωση, γιατί να θέλουμε να φτιάξουμε μέσα στον υπολογιστή έναν εικονικό κόσμο, έναν άλλο ψεύτικο κόσμο, ενώ θα μπορούσαμε να πούμε έχουμε το δικό μας το κόσμο, έχουμε τους ανθρώπους εδώ έξω που οδηγούνε, γιατί τους παρατηρούμε, γιατί δεν κάνουμε κάποια πράγματα εκεί πέρα, που κάνουμε βέβαια, αλλά γιατί χρειαζόμαστε και αυτά. Γιατί μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πάρα πολλές να κάνουμε πάρα πολλές εφαρμογές που μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά και γενικά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Χωρίζονται σε κατηγορίες, σε εφαρμογές offline που κάνουμε πριν κάτι λάβει χώρα και σε εφαρμογές σε πραγματικό χρόνο, online. Τι μπορούμε να κάνουμε εκ των προτέρων? Μπορεί να θέλουμε να περιστοποιήσουμε το σχεδιασμό, πώς θα φτιάξουμε έναν καινούριο δικό τμήμα, έναν αεροδρομικό, μια γραμμή στιλειοδρομική, έναν αεροδρόμιο, έναν πεζόδρομο, να αλλάξουμε τα όρια ταχύτητας, για παράδειγμα. Πρέπει να το δούμε από πριν, πριν το εφαρμόσουμε. Δεν μπορούμε να πάμε να παίζουμε με τον κόσμο και να δούμε πώς θα αντιδράσουμε και να μην πούμε «α ωραία δεν το κάναμε καλά» ή να δοκιμάσουμε και το άλλο τώρα. Γιατί εκτός του ότι είναι ταλεπορία, δεν θα είναι ιδιαίτερα δημοφιλές, μπορεί να είναι και επικίνδυνο. Πολλά από αυτά τα πράγματα έχουν επιπτώσει στην οδική ασφάλεια. Ένα από τα σημαντικότερα, ίσως, αντικείμενα που αντιμετωπίζουν και που ενδιαφέρουν τους ερευνητές είναι η οδική ασφάλεια, για λόγους προφανής. Και επίσης μπορεί να θέλουμε να ελευθερωτοποιήσουμε κάποια συστήματα όπως τα συστήματα που δίνουν την πληροχώρηση στους οδηγούς. Και γιατί αυτό το βάζω στο εκτός προτέρον, διότι μπορεί να θέλουμε να δημιουργήσουμε μια βιβλιοθήκη με μηνύματα εκτός προτέρον, το οποίο ο διαχειριστής του συστήματος να στέλνει, να χρησιμοποιεί ανάλογα και να μεταδίδει στον δίκτυο. Σε πραγματικό χρόνο, βέβαια, μπορούμε να θέλουμε να κάνουμε τα ίδια πράγματα, να επιλέξουμε το κατάλληλο μήνυμα, που για να μην κάνουμε τα πάντα σε πραγματικό χρόνο, πολύ γρήγορα, που γίνεται ένα τύχημα, που γίνεται ένα συμβάν και θέλουμε σε τρία λεπτά να έχουμε μια αντίδραση, δεν ξεκινάμε από την αρχή που ξεκινάμε στην προηγούμενη κατάσταση, αλλά έχοντας πυρητράρη και προεπιλέξει ένα μικρό αριθμό εναλλακτικών, λέμε ωραία τώρα στις συνθήκες που επικρατούνται πρέπει πρώτα απ' όλα να κάνω κάτι και αν πρέπει τι είναι αυτό, ποιο είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω. Πάλι λίγο ακόμα, γιατί όμως με προσομοίωση, υποτίθεται υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πολύ μεγάλη εμπειρία στο κέντρο διαχείρισης πληροφορίας, υπάρχουν ερευνητές, υπάρχουν μελετητές εμπειρίδια, θα μπορούσανε αυτοί να κάτσουνε να βάλουν κάτω ένα χάρτη όπως κάνουν οι μεθανικοί και μας αρέσει και να τα λύσουνε αυτά τα πράγματα, κάποια πράγματα μπορούν να γίνουνε, κάποια άλλα όμως όχι, δηλαδή δεν είναι εύκολο να δοκιμάσεις πάρα πολλές εναλλακτικές πάρα πολύ γρήγορα. Παράδειγμα, θέλουμε να δούμε την επίπτωση που θα έχει ένα ατύχημα στο δίκτυο. Έχουμε ένα δίκτυο μιας πόλης, θα μπορούσε πιθανώς ένας έμπειρος μηχανικός να καθίσει και να πει ωραία, άμα γίνει στην πανεπιστημίου ξέρω εγώ θα γίνει αυτό, άμα γίνει στην πατησίον θα γίνει αυτό, αλλά εδώ πέρα μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα πάρα πολύ μεγάλο ρυθμό σενάριων και να δοκιμάσουμε τι θα γίνει αν γίνει ατύχημα σε κάθε σύνδεσμο του δικτύου. Και όχι μόνο αυτό, να δούμε κιόλας και τη σοβαρότητα του ατυχήματος, δηλαδή πόσο σοβαρό θα είναι, θα κλείσει όλο, τα πάντα όλο το πλάτο της οβού, μόνο μια λωρίδα θα μειώσει λίγο την ταχύτητα τι θα κάνει. Επίσης είναι και κάτι άλλο, έστω ότι θέλουμε να προσωμιώσουμε την επίκτοση του κάποιου νέου δρόμου που δεν έχει κατασκευαστεί ακόμα ή ενός νέου συστήματος που δεν υπάρχει, ενός έξυπνου συστήματος μέσα στα αυτοκίνητα. Δηλαδή, παράδειγμα που είναι τώρα λίγο της μόδας, οι δυνατότητες που έχουνε τα οχήματα να επικοινωνούν μεταξύ τους και να ανταλλάσσουνε πληροφορία και πως αυτό μπορεί να βοηθήσει στην πληροφορία να διαδοθεί μέσα στο δίκτυο ή μπορεί τα οχήματα που προσεγγίζουνε μια διαστάυρωση πλέον να μην περιμένουν να δουνε τον άλλο, αλλά να ξέρει το αυτοκίνητο ότι κάποιος άλλος προσεγγίζει. Αυτά τα πράγματα δεν υπάρχει εμπειρία, δεν μπορούμε κάποιος αλλιώς μηχανικός να το δει με το μάτι και να το αντιμετωπίσει σε τόσο μεγάλο βάθος. Και αντίστοιχα, γενικά, πολύ μεγάλα προβλήματα, πάρα πολλές μεταβλητές, αλληλεπίδραση μεταβλητών που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Δηλαδή μπορεί κάποιος να πει, ωραία, όταν αυξηθεί εδώ το όριο ταχύτητας θα γίνει αυτό, περιμένω. Δεν μπορώ να το κοστοκοπνήσω απόλυτα, αλλά μπορεί να μην έχει πολύ μεγάλο νόημα. Αλλά τι θα γίνει άμα αυξηθεί το όριο ταχύτητας, αλλάξει λίγο συντελεστή στριβή στο οδοστρόματος, διότι έχει φαρή, παράλληλα τα αυτοκίνητα, ξέρω εγώ, επειδή είναι καλοκαίρι, μπορεί να λιώθει σε φούσκοτα και επειδή έχει κρύτητα λάστιχα και επειδή έχει και κρίση, δεν θα τα αλλάσσουν για τόσο πολύ, οπότε συνολικά έχουμε και ένα χαμηλότερο συντελεστή στριβή σε απόκει. Αυτές είναι απλώς μερικά παραδείγματα, έτσι για να δείτε τι γίνεται. Απ' την άλλη, και για να συγκρατηθούμε λίγο, για να μην πείτε ότι ωραία έρθεις εσύ εδώ που παίζεις με τα μοντέλα και μας λες τα παλίσεις όλα με τα μοντέλα, πρέπει να σκεφτόμαστε ότι, να θυμόμαστε μάλλον ένα από τα πολύ γνωστά από θέματα στο χώρο αυτό, που λέει ότι όλα τα πρότυπα προσωμίωσης είναι λανθασμένα. Μερικά όμως είναι χρήσιμα, δηλαδή τίποτα απ' αυτά δεν είναι αληθινό, τίποτα απ' αυτά δεν είναι η πραγματικότητα, είναι κάτι που προσεγγίζει. Πρέπει να δούμε και πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί στο ποιο από αυτά τα πράγματα είναι χρήσιμα. Και ένας απ' τους κινδύνους που υπάρχει, που θα πω αργότερα, είναι το εξής. Όπως θα δείτε, θα σας δείξω στο τέλος, αν έχουμε λίγο χρόνο, αυτό το διάσημο παρουσίαση, όσοι να παίζει από πίσω όση ώρα κουβεριάζουμε, είναι πάρα πολύ εύκολο να κάνουμε μοντέλα με τρισδιάστατα αυτοκινητάκια και τα λοιπά πολύ ωραία και πολύ επικίνδυνο. Γιατί αν κάποιος άνθρωπος δεν έχει πολύ καλή γνώση και μπορέσει και το κάνει αυτό λίγο το πράγμα και πάει στο δήμαρχο του τάβε, χωριού ή νησιού και του δείξει αυτό, πως ο άλλος θα πει ναι, εγώ δεν συμφωνώ. Δηλαδή είναι πάρα πολύ πιστικά πλέον αυτά τα πράγματα, έχουν πολύ μεγάλη δύναμη πιστικότητας και γι'αυτό πρέπει να ξέρουμε πως μπορούμε, πως είναι σωστά. Εντάξει, τώρα είναι αλλά φρύνουμε λιγάκι και το κλίμα, κοιτάτε αυτό έτσι, να καταφύγει και εγώ μια φορά. Απλώς ότι εντάξει, παίζει ρόλο η μοχοδολογία, τελικά, αυτό το κάνουν οι εξεπάνοι φοιτητές ξέρετε που και πού, χρειάζεται, το είδατε, συνεχίσουμε. Λοιπόν, και για να δώσω λίγο να καταλάβετε, να συνεχίζω λίγο στη λογική του ποιες είναι οι προσοχές, γιατί χρειάζεται προσοχή στη χρήση της προσομοίωσης. Είπαμε τώρα κάποιον που δεν ξέρει, έτσι, τι κίνδυνος υπάρχει αν αρχίζει και παίζει με αυτά τα ωραία μοντέλα, εφόμαστε εδώ και ελπλεύουμε τι γίνεται με κάποιον που ξέρει. Αυτά εδώ είναι τα αποτελέσματα προβλέψεων που έχουν γίνει από επαγγελματίες, ερευνητές, για πραγματικά έργα, έτσι, που λέει για να γίνει εκτική οδός ας πούμε, για να γίνει η Ολυμπία οδός, πρέπει να γίνει, πριν αποφασιστεί αν θα είναι βιώσιμο το έργο, το ύψος των δυο βίων, το ένα τάλλο και τα ποιά γίνονται κάποια μοντέλα. Αυτά τα μοντέλα είναι μια πρόβληση. Σε δέκα χρόνια θα έχω αυτό το φόρτο, υπό αυτές τις συνθήκες. Ερχόμαστε τώρα, ήρθε ο ερευνητής εδώ πέρα, και είπε ότι για να πάω να περιμένω να περάσουν τα δέκα χρόνια και να δω τι είχανε προβλέψει αυτοί και τι έγινε τελικά. Και είναι άνθρωποι έτσι οι οποίοι όχι μόνο ξέρανε, αλλά οι προβλέψεις που κάνανε πεζόντουσαν και οικονομικά συμφέροντα. Αυτό μία μικρή παρέμβαση και δεν θα πω σε μεγαλύτερο βάθος, μπορεί να ήταν και ο λόγος που κάποια λάθη γίνανε διαφορετικοί, που δεν ήταν μόνο λάθη αυτά τα πράγματα, αλλά θέλανε να βγει ένα έργο βιώσιμο που δεν βγαίνει. Και αυτό, πάλι σήμερα δείχνω πάρα πολύ τα πράγματα γιατί δεν έχω πολύ χρόνο, αν βλέπατε την εικόνα που θα σας εξηγήσω αυτή τη σημαίνει της διαφοράς των δικών έργων που βλέπουμε εδώ, σε σχέση με τα συνδροδρομικά έργα, θα ήταν πάρα πολύ διαφορετική και το αφήνω εκεί. Λοιπόν, τι λέει εδώ πέρα. Αυτή είναι η διαφορά στον αριθμό, στο φόρτο που είχε προβλεφθεί και σε αυτό που πραγματικά έγινε όταν έκτασε η ώρα, έτσι, το έργο είχε φτιαχθεί και να περάσει μερικά χρόνια. Και το ειδανικό θα ήταν να μην έχουμε καθόλου σπάλμα, να είμαστε δηλαδή στο λάθος, στο μηδέν. Βλέπουμε όμως ότι πολλά έργα, πολλά είναι εδώ κοντά, έτσι, στο simple 20%, simple 40%, βλέπετε ότι εδώ πέρα είναι το 30% στον άξονα τον ψή, οπότε βλέπουμε ότι αυτό εδώ είναι το 27%, αυτό είναι το 22%, άρα ένα 50% είναι πολύ κοντά, είναι στο simple 20%, πάρα πολύ καλά. Και ένα ακόμα ποσοστό, ξέρω εγώ, 14% και εδώ 12%, ένα ακόμα 25% είναι στο simple 40%, που βέβαια ήδη δεν είναι πολύ καλή. Αλλά υπάρχουν έργα τα οποία είναι 160%, 70% off ή μειών 80%. Είναι μεγάλα νούμερα και δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν τα κάναν καλά, ούτε τα μοντέλα που χρησιμοποίησαν δεν ήταν καλά, απλώς ότι χρειάζεται προσοχή. Αν μη τι άλλο, διότι κάνεις μια πρόβλεψη σήμερα όταν κάνεις μοντέλο, ωραία και λες ότι θα γίνει σε 10 χρόνια. Δεν είχα κάνει μοντέλο το 2005 και έλεγα σε 10 χρόνια τι θα γίνει, θα είχα λάβει υπόψη μου, ετήσια αύξηση του ΑΕΠ 3-4%. Άρα δεν φταίει το μοντέλο πάντα, είναι η εφαρμογή του εδώ πέρα, δεν θα σας τρελάνω, δεν θα σας δείξω εξισώσεις, προφανώς ούτε τέτοια πράγματα. Απλώς λύπω κάποια ποιοτικά να καταλάβουμε λιγάκι τι γίνεται. Και έρχομαι εδώ πέρα και βλέπω ένα τρίπτυχο που έχει κάποια βελάκια από τα συνθέοντα που για κάποιο λόγο δεν φαίνονται, τα οποία λέει το εξής, είπαμε εγώ έχουμε τα μοντέλα προσομοίωσης. Δεν θα σας πω πάρα πολλά πράγματα εδώ πώς δουλεύουν, αλλά θα σας πω, αυτό που έχει σημασία σε αυτό το θηδεαφανικό είναι τι χρειάζεται να τα εφαρμόσουν σωστά, τι χρειάζονται, χρειάζονται δεδομένες. Προφανώς έτσι, αυτό θα διαχωρήσει άλλωστε και ένα μοντέλο, την εφαρμογή του μοντέλου για το Μανχάταν, για την Αθήνα, για τη Λάρνακα ή για τη Στοκχόλμη. Αλλά επίσης δεν μου αρκούν αυτά τα δύο. Πρέπει να χρησιμοποιήσω και μια διαδικασία βαθμονόμησης, η οποία θα κάνει τι. Θα επιλέξει τις κατάλληλες παραμέτρες και δεδομένα εισόδου που θα βάλω στο μοντέλο προσωμίωσής μου, ώστε όταν τρέξει τα αποτελέσματα που θα βγάλει είναι νέα όσο με αυτά. Δηλαδή στο πιντεάκι που σας έδειξα στην αρχή, που ήταν μια περιοχή, ξέρω, δεν θυμάμαι τώρα στο κέντρο του Λοσάντζελες, αν ήμασταν σε έναν ονομασίστη εκεί μέσα και είχαμε αυτός στην οθόνη και απ' έξω από το παράθυρο κοιτάγαμε, θα πρέπει να κοιτάμε κάτι εδύστηχο. Όχι το ίδιο αυτοκίνητάκι το ίδιο χρώμα που έβαλε ο υπολογιστής ή που ξεκίνησε ο άλλος, αλλά η εικόνα πρέπει να είναι αντίστοιχη. Η μέση ταχύτητα, ο μέσος φόρτος πρέπει να είναι αντίστοιχος. Δεύτερη ανάσα, για όσους έτσι σας αρέσει ο Τίλμπερτ. Λοιπόν, νομίζω κάποια από αυτά εδώ τα κάλυψα αλλά θα τα δω πολύ γρήγορα, δηλαδή τα μαθηματικά πρότυπα είναι προσεγγίσεις της πραγματικότητας, έτσι και είναι απλουστευτικές, πολύ απλουστευτικές. Και στη συνέχεια για να το δείξω αυτό θα σας δείξω δύο επίπεδα, ένα κάπως πιο λεπτομερές, κάπως πιο ακριβές αν θέλετε και ένα λιγότερο ακριβές. Και θα συζητήσουμε και αν σημαίνει ότι το πιο ακριβές είναι πάντα πιο σωστό. Αυτό θα σας το ρωτήσω εσάς. Επίσης, υπάρχουν πάρα πολλά πιθανά πρότυπα. Και εγώ ας πούμε τώρα αυτό που θα σας δείξω μετά να βάλω να τρέχει όσο κουβεδιάζουμε, το διάλεξα γιατί είναι ένα από τα καλύτερα, έτσι υπορικά πλουπαρακούνια κτλ. Αλλά είναι αυτό που τρέχει στο Mac. Αυτό χρησιμοποιώ, δεν μπορούσα να το κουβαλάω, ένα Windows PC άμα ήθελα να σας δείξω κάτι από τα άλλα. Και γι' αυτό θα σας δείξω και ένα από τα δίκτυα που έχει μέσα αυτό το λογισμικό και όχι ένα που έχουμε φτιάξει με θέσμα σε διπλωματικές εργασίες γιατί εκεί χρησιμοποιούμε τα άλλα πακέτα, αυτά ακόμα δεν έχουμε χρησιμοποιώ. Υπόλοιπος βέβαιος, η επιλογή του κατάλληλου προτύπου αλλά και του κατάλληλου παραμέτρου κυρίως που θα χρησιμοποιήσουμε είναι μια δύσκολη διαδικασία, είναι μια διαδικασία η οποία είναι αυτό που λέμε πιο πολύ τέχνη και όχι επιστήμη μόνο, γι' αυτό δεν μπορούμε να πάρουμε έναν υπολογιστή φυγάνε. Είναι τα πράγματα που χρειάζεται να κάθεται κανείς από πάνω και να τον σπρώχνουν, να τον βοηθάει και δεν είναι κάτι που ένας φιλητής μπορεί να μάθει σε ένα ή δύο χρόνια, μπορεί να κάνει κάποια πράγματα από κάποια καταδίκηση αλλά η εμπειρία χρειάζεται και αυτό είναι καλό βέβαια γιατί σημαίνει ότι δεν θα αντικατασταθούμε άμεσα τουλάχιστον από υπολογιστές, θα συνεχίσουμε να έχουμε κάποια δουλειά. Και αυτό το τελευταίο το είπα, έτσι ότι προσωμίωση μπορεί να είναι πάρα πολύ χρήσιμη, αν κάποιος κάνει μια πολύ καλή προσωμίωση και πάει και τη δείξει μωρέα τρεις διάστατα κτλ κτλ θα πίσει αλλά υπάρχει ο κίνδυνος βέβαια αν αυτό πλέον είναι λάθος να παρασύρει. Ας δούμε λιγάκι κάποιες, ναι. Ας δούμε κάποιες, όταν λέμε διαστάσεις προσωμίωσης, τι εναλλακτικοί τύποι προσωμίωσης υπάρχουν. Πρώτα απ' όλα στατικό ή δυναμικό πρότυπο προσωμίωσης. Αυτό νομίζω το καταλαβαίνετε, έτσι το στατικό είναι κάτι το οποίο θεωρεί ότι οι συνθήκες τα χαρακτηριστικά είναι ίδια, το οποίο είναι πιο απλοστευτικό, σιγά σιγά το έχουμε αφήσει πίσω αλλά σε κάποιες εφαρμογές θα μπορούσε να είναι χρήσιμο, ενώ το δυναμικό βέβαια ακολουθεί τη ζωή η οποία δεν είναι στατική. Δετερμηνιστικά ή στοχαστικά. Εδώ πάλι υπάρχει μια αντίστοιχη τάση να φεύγουμε από τα δετερμηνιστικά, δηλαδή το δετερμηνιστικό τι είναι, είναι ότι έχω μια εξίσωση, ένα μοντέλο, το οποίο κάθε φορά θα με βγάλει το ίδιο αποτέλεσμα. Αυτό δεν συμβαίνει στη ζωή. Όταν θέλω να φτιάξω ένα μοντέλο για τη δευτέρα το πρωί, για την πρωινή εχμή ας πούμε της δευτέρας ή για την πρωινή εχμή μιας καθημερινής, δεν μπορεί κάποτε να το τρέχω να είναι ίδιο γιατί κάθε μέρα δεν είναι ίδια. Για αυτό χρησιμοποιώ το στοχαστικό, το οποίο έχει κάποιες πιθανότητες και μου δίνει τελικά κάποια λίγο διαφορετική εικόνα. Αν το τρέξω αρκετές φορές, θα πάρω μέρες κανονικές, όπως και στη ζωή. Δηλαδή είναι ένα προτέρημα εδώ πέρα να μην μου δίνει κάποιο παρόλογιο αποτέλεσμα, το οποίο κάνει τη ζωή μας λίγο δύσκολο να τα αναλύνουμε, αλλά τι να κάνουμε, γι' αυτό είμαστε για τα δύσκολα. Το συνεχίδι ακριτάζουμε, το κάνω τώρα, το μεβάζω το χρόνο για κάποια συμβάντα, το κάνω τώρα. Ας μπούμε εδώ πέρα σε αυτό το οποίο πάλι δεν φαίνεται τόσο καλά θα ήθελα, αλλά δείχνει τα διάφορα επίπεδα που μπορούμε να δουλεύσουμε. Δείχνει το μικροσκοβικό, αν θέλετε, από κάτω, όπου κοιτάζω κάθε οδικός σύνδεσμο, κάθε αυτοκίνητο, κάθε όχημο, οτιδήποτε, κάθε πεζό, κάθε μέσομασίτης μεραφοράς και προτυπωποιώ πάγωλου προσευχικά την ταχύτητά του, πώς πότε θα αλλάξει η λορίδα και με ποια λογική, αν θα μπει στο στενάκι θα κόψει τον άλλο, πόση ώρα θα περιμένει στο στόπ, κλπ. Από το άλλο άκρο πάω πάνω, στο μακροσκοπικό, κάνω κάτι σε πολύ μικρότερη ανάλυση, λεπτομέρεια. Αν θέλετε, αν το σκεφτείτε, χρησιμοποιώ κανόνες ιδροδυναμικής. Και θεωρώ ότι ο δρόμος, ο κάθε δρόμος, είναι μια σωλίνα και ανάλογα με το πόσο όχηματα έχει, τόσο νερό έχει μέσα, για να καταλάβετε, δηλαδή, το άλλο άκρο, πόσο ανθρωμερός, το αντιμετωπίζουμε αυτό το πράγμα. Και υπάρχει ενδιάμεσα το μέσοσκοπικό επίπεδο, το οποίο είναι κάτι ενδιάμεσο, θα το δούμε λιγάκι περισσότερο μετά, επίσης, για ένα συμβιβασμός. Δηλαδή, εδώ πέρα, αρχόμαστε και λέμε, εγώ, έστω ότι θα μπορούν, προφανώς εδώ που χρησιμοποιώ στο μικροσκοπικό μοντέλο, περισσότερη λεπτομέρεια, αυτό είναι πιο, για τον υπολογιστή, πιο κουραστικό. Πρέπει να υπολογίσεις περισσότερα πράγματα, αλλά αργεί περισσότερο, άρα, ή θα πάρει περισσότερο χρόνο, ή θα μπορέσει να προσομιώσει ένα μικρότερο δίκτυο, ή και τα δύο. Αν, ενώ, αν είναι εδώ πάνω, στο μικροσκοπικό, μπορώ να προσομιώσω ένα μεγάλο δίκτυο, με μικρότερη ακρίβεια, πολύ γρήγορα, θα μπορώ να δοκιμάσω πολλές καλλακτικές, ας πούμε. Είναι το ένα ή το άλλο, σίγουρα καλύτερο και πάντα καλύτερο. Όχι, ανάλογα με την εφαρμογή. Σήμερα υπάρχουν πολλοί, οι οποίοι λένε ότι εγώ θα προσομιώσω αυτό για όσο μεγάλο είναι, γιατί το λογισμικό μου είναι πάρα πολύ καλό, και διότι πλέον έχουμε πάρα πολύ γρήγορους πολυγιστές, οπότε δεν με πειράζει. Εκεί, υπάρχει μια ένσταση ακόμα, γιατί δεν μπορεί να το κάνει ο άλλος, πάρε, ας το κάνουμε, υπάρχει μια ένσταση. Όταν εγώ κοιτάζω κάτι στο επίπεδο της Αθήκης, το να πω ότι το κάθε όχημα, ή και με ενδιαφέρει πιθανός να δω την εφαρμογή του Πράσινου Αυτιλίου στο κέντρο της Αθήνας, το να κάθομαι να προσομιώνω πώς αλλάζει λωρίδα ένα αυτοκίνητο στο ασπρόπυργο, δεν είναι υπουχρωτικό ότι μου προσφέρει, και το αφήνω αυτό εδώ. Όταν πάμε να προσομιώσουμε ένα δίπτυο, τι πρέπει να έχουμε υπόψη μας, πάρα πολύ γρήγορα. Πρώτα απ' όλα, ξεκινάμε από τις τηλεχρονοϊκές συνθήκες, και το τι πρέπει να περιλαμβάνει από τους ομοιωτήσεις μας, αυτό είναι το νόημα της κουβέντας αυτής εδώ πέρα, έτσι. Υπάρχουν τα οδικά τμήματα, έτσι, η προσφορά για μετακίνηση. Απ' άλλη λεπτά υπάρχει η ζήτηση για μετακίνηση, πόσοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν αυτό το δικό τμήμα. Και εκεί πέρα, όπως με όλα τα άλλα πράγματα, αρχή ισορροπία προσφοράς και ζήτηση, γίνεται ένας αγώνας. Και βρίσκεται μια ισορροπία, και εμείς πάμε να βελτιώσουμε την κατάσταση να βρουμε μια καλύτερη ισορροπία. Και πώς το κάνουμε αυτό, έχουμε ένα κέντρο διαχείρισης κυκλοφορίας, το οποίο παίρνει κάποια πληροφόρηση από το δίκτυο. Έτσι, μετράει με τους φορατές, με τους μετρητές, τους βλέπετε πολλές φορές, βλέπετε ότι κάτω στην άσφαλτο έχει κάτι κοψήματα, αυτά είναι παγωγική βροχή, είναι ένα καλωδιάκι κάτω, το οποίο έχει ρέχμα και καταλαβαίνει, όταν περνάει ένα μεγάλο μεταλλικό πράγμα από πάνω του, έτσι, και το μεταδίδει πίσω και ξέρετε πώς απεράσε, αν όλο το πόσο μεγάλο είναι το μεταλλικό αντικείμετο που πέρασε από πάνω, μπορεί να κάνει και με προσπάθεια να καταλάβει και να κάνει και μια ταξιδόξια, είναι γιο ταχύ, είναι μοτοσυκλέτα, είναι χωρτηγό και τα λοιπά. Και το κέντρο διαχείρισης κυκλοφορίας μπορεί να κάνει δύο πράγματα. Μπορεί και να πάει να βελτιώσει την προσφορά του δικτύου, δηλαδή να προτείνει μια καλύτερη φάση σηματοδότησης. Βλέπετε πολλές φορές ότι μπορεί ο κεντρικός δρόμος να έχει ουρά και να αφήνει δάκα λευτερόλεπτα στους πλάγιους και να μείνει κανένας. Το σύστημα εκείνη την ώρα μπορεί να το καταλάβει αυτό το πράγμα, γιατί έχει μια αίσθηση από τους διάφορους αισθητήρες και μπορεί να βελτιώσει την εικόνα. Αντίστοιχα μπορούν να παρέχουν πληροφόροι στους οδηγούς, οπότε να υπηρεάσουμε τη ζήτηση για μετακίνηση. Είτε σε ανθρώπους που είναι μέσα στο αυτοκίνητο και αδερφού με κοιτάξεις να δεις επειδή οι κυρυφησίες είναι κολλημένοι, σκέψουν πώς θέλεις να πάρεις την αιτική οδό, ή που είναι στο σπίτι τους ακόμα και λένε ωραία, του λέει αν μπορείς να φύγεις μισή ώρα αργότερα θα κερδίσεις ή μισή ώρα νωρίτερα αν υπάρχει περιθώριο. Άρα, αυτό είναι το σύστημα γενικά που λίγο ρυθμίζει την κυκλοφορία στην πόλη και οι προσομοίες μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο κέντρο διαχείρισης κυκλοφορίας ώστε να προσομοιώσει όλα αυτά τα διάφορα χαριστικά. Και προσέχτε όταν λέμε όλα τα διάφορα χαριστικά πρέπει ας πούμε να προσομοιώσει και πώς θα αντιδράσει ο κάθε οδηγός στην πληροφορία που θα του στείλουμε. Διότι ας πούμε ότι εμείς προβλέπουμε ότι η κίνηση στο κέντρο θα είναι α. Και το λέμε στον κόσμο. Προσέχτε θα είναι α. Κάποιοι φεύγουν και οι υπόλοιποι που βάζουν στο κέντρο πλέον δεν είναι α. Είναι α' δεύτερα. Είναι πολύ πιο γρήγορα η ισταγή της κτλ τωρα τι θα πούνε. Αυτό το πράγμα είναι άχρηστο, είναι λάχος, δεν το ξανακούω. Έτσι και χάσουμε την εμπιστοσύνη των οδηγών τέλειωσε. Είναι εταιρείες μεγάλες στην Αμερική που έχουν τέτοια συστήματα και τα λοιπά που επειδή μια-δυο μέρες κάτι δεν έγινε καλά και χάλασε η χάρτη αξιοπιστία τους βρεθήκαν πολλές σοβαρά προβλήματα. Μπορεί να σου πάρει χρόνια να αποκτήσεις μια αξιοπιστία και πολύ δύσκολα να τη χάσεις. Τώρα, πώς το φτιάχνουμε αυτά τα μοντέλα έτσι. Έχουμε εδώ πέρα μια φωτογραφία. Google Maps σήμερα ό,τι θέλετε. Πολύ εύκολα. Μπορεί να είναι ένα save file από JS, από AutoCAD, ό,τι έχουμε διαθέσιμα. Πάμε πρώτα απ' όλα και λέμε, ωραία, ποιο είναι η γεωμετρία του δικτύου, δηλαδή υπάρχουν οι σύνδεσμοι, οι διάφοροι και τα λοιπά. Ωραία. Σκέφτομαι πάλι εδώ με φέρνει τόσο καλά. Σκέφτομαι δεν έχει σημασία. Δηλαδή εδώ πέρα είναι φωτογραφία, δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε τίποτα. Εδώ βλέπετε την άσφαλτος φωτογραφία. Εδώ που φαίνεται λίγο πιο καλά, έχουμε φτιάξει τον δρόμο και πλέον είναι ο δρόμος στο μοντέλο μας, από πάνω. Ερχόμαστε μετά εδώ και βάζουμε σηματοδότηση. Σήματα, τα οποία έχουν χαρακτηριστικά δίστηκα με τη φραγματικότητας και ο κόσμος, όταν τα κυλδάκια θα κινούνται εδώ πέρα, αντιδρούν σε αυτά με τον ίδιο τρόπο, ελπίζουμε. Και μετά βάζουμε κυκλοφερειακά εδομένα με την έννοια ότι λέμε, ωραία, πόσα οχήματα πρέπει να φορτωθούν στο δίκτυό μας και να κινηθούν μέσα και είμαστε τώρα πιο κοντά στην προσομοίωση. Λοιπόν, λίγο γρήγορα να δούμε τη μεσοσκοπική που είναι με μέτρια λεπτομέρεια και η μικροσκοπική με πολύ λεπτομέρεια προσομοίωση και βέβαια χωρίς μοντέλα, χωρίς εξισώσεις, χωρίς τίποτα. Λοιπόν, πώς χωρίζουμε το δικό μας δίκτυο, έχουμε κόμμπους, οι οποίοι συνδέονται με συνδέσμους. Ωραία, οι σύνδεσμοι αυτοί χωρίζονται σε λορίδες. Κι ας μένουμε σε αυτό, νομίζω είναι πάρα πολύ απλό, το καταλαβαίνετε. Και έρχομαστε εδώ πέρα τώρα και λέμε το εξής, θυμάστε που σας είπα ότι είναι ένα σωλήνα, εμείς το προσομοιώνουμε ως ένα σωλήνα, απλοϊκά σας το λέω, που έχει μια ταχύτητα, τα οχύματα και όλα κινούνται με τον ίδιο τρόπο. Άρα δεν μας νοιάζει, σε αυτό το κομμάτι, εδώ είναι το δίκτυο, που τύνεται τα οχύματα από εδώ προς εκεί. Και σε αυτό εδώ το σημείο υπάρχει ουρά για κάποιο λόγο. Ενώ εδώ πιο πίσω δεν υπάρχει ακόμα ουρά. Τα οχύματα που τύνεται στο κομμάτι χωρίς ουρά, στο σωλήνα, δεν με νοιάζει ποια λορίδα είναι, άρα ασχολούμε και με αυτό. Το μόνο που ασχολούμε είναι ποια είναι η πυκνότητα εδώ, πόσο οχύματα έχει ένα χιλιόμετρο ανά λορίδα και ανάλογα βγάζουμε μια ταχύτητα. Και το καταλαβαίνω, όσο περισσότερα οχύματα έχει, τόσο μικρότερη είναι η ταχύτητα, έχω φτιάξει ένα τέτοιο μοντέλο και το αντιμετωπίζουμε. Όταν έρχομαι όμως εδώ πέρα στο κομμάτι με την ουρά και αν είχα κάνει μόνο αυτό θα ήτανε μακροσκοπικό το μοντέλο μου. Έρχομαι όμως εδώ στο κομμάτι με την ουρά και βλέπω ότι η αλλη λορίδα έχει μπλοκαριστεί από ένα όχημα το οποίο μπαίνει μέσα ή έχει ένα τύχημα ή οτιδήποτε. Αν συνεχίζουν να μην έχω λορίδες, τι θα συμβεί. Κάποια όχηματα μπορεί να περάσουν πουθενά. Ενώ τώρα χρησιμοποιώ λορίδες, αυτά εδώ τα όχηματα χάσανε, είναι κολλημένα πίσω από σταματημένο, ενώ τα άλλα μπορούν να συνεχίσουν πιθανώς με πιο αργή ταχύτητα γιατί έχει μπλοκαριστεί μισή λορίδα κλπ και να κινηθούν. Ωραία. Τώρα, ουσιαστικά αυτό μου δίνει και δυνατότητα για να ελέγχω το πόσο γρήγορα μπορώ να κάνω τη δουλειά μου, να έχω αυτό που λέμε πολυμορφισμός του διπτύου, που να είναι υποχρεωτικά καλή λέξη στα ελληνικά, είναι ένα από τους περιπτώσους αντιδρανείων που χρησιμοποιούμε στα γλυκά με το πολυμορφισμό, οπότε λέω τώρα εντάξει μην ξαφνικάω άλλη λέξη, η δικιά μας είναι απλώς καταλαβαίνετε, αυτό που θέλω να πω είναι το εξής, ότι αν δεν έχουμε καθόλου κυκλοφορία θα μπορούσα να έχω αυτό και το μοντέλο μου μεταπύπτει σε μια κατάσταση διαφορετική, η οποία μπορεί να προσωμιώσει τώρα τις λορίδες μου και όταν θέλω φεύγω πάλι, πάω πίσω στο κομμάτι αυτό όταν φύγει αυτό το όχημα εδώ πέρα που είμαστε αριστερεί ας πούμε και μπορούμε να κάνουμε και άλλα tricks, ένα άλλο trick για παράδειγμα είναι ότι αν ξεκινάνε από εδώ και πάνε εδώ πέντε οχήματα με τα ίδια χαρακτηριστικά θα κάνω ένα πακέτο που του βάζω ένα επί πέντε επάνω, οπότε όταν έρχομαι εδώ και μετράω πώς περάσατε από εδώ, θα κάνω ένας πέντε επί πέντε επάνω και διαχειρίζω αυτά τα πακέτα, μπορώ να κάνω πολλά κόλπα τέτοια. Απλώς να σας δώσω ένα άλλο παραδειγματάκι για τις σουρές εδώ πέρα να καταλάβετε, δηλαδή έχουμε εδώ πέρα μια διασταύρωση και έχουμε τα οχήματα τα οποία έρχονται κατά αυτή την κατεύθυνση από δύση προς ανατολή και επειδή κάποιοι που θέλουν να στρίψουν αριστερά και πιθανόστε να περιμένουν το απέναντι ρεύμα, κάποιοι εδώ θέλουν να στρίψουν δεξιά και κάποιοι θέλουν πανευθεία, αν δεν είχα λορίδες θα είχα πρόβλημα, διότι αν ένα περιμένει να στρίψει αριστερά θα κολλάγανε όλοι, δεν θα είχα τον τρόπο να το διαχειριστώ ενώ με το να έχω τις λορίδες τώρα το διαχειρίζω. Και πάμε τώρα στη μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Είπαμε τα μικροσκοπικά μοντέλα, πρώτα απ' όλα ρυθμίζουν την ταχύτητά τους κτλ. Αυτό είναι πιο απλό και δεν είχα καποιο τρόπο να το δείξω χωρίς να δείξω τα μοντέλα. Πάμε να δούμε λίγο το θέμα των αλλαγών λορίδων. Έχουμε εδώ πέρα τα κόκκινα οχήματα τα οποία θέλουν να πάνε δεξιά και κάποια άλλα τα οποία φαίνονται στον υπολογιστήμα δεν χρειάζονται εδώ πέρα είναι όπου έχει νούμερο έτσι 1,2,5,4 κτλ τα οποία θέλουν να πάνε εδώ πέρα και ήταν απλά με ένα κόκκινο περίγραμμα. Αυτά πρέπει να κάνουν κάποιες αλλαγές, δηλαδή αυτό που ήταν εδώ πέρα έχει βγάλει χλάσμα γιατί θέλει να αλλάξει λορίδα να πάει εδώ, αυτό εδώ θέλει να πάει εδώ να στρίψει δεξιά να αλλάξει λορίδα και υπάρχουν διάφοροι τρόποι να αλλάξουμε λορίδα δηλαδή υπάρχει υποχρωτική. Αυτό εδώ το όχημα πρέπει να αλλάξει λορίδα για να πάει εδώ, γιατί θέλει να πάει εδώ πέρα, αν συνεχίσει ευθεία έρχεται στον δρόμο του, πάει λουθάθηκε, έρχεται υποχρωτική αλλαγή. Κάποια άλλα μπορεί να θέλουν να αλλάξουνε κατ' επιλογήν, γιατί διότι θέλω να αλλάξω λορίδα για να πάω πιο γρήγορα σε μια άλλη λορίδα. Λοιπόν, και μια άλλη περίπτωση είναι η εξής, ότι μπορεί να μην υπάρχουνε και πώς θα επιλέξω να αλλάξω λορίδα, θα επιλέξω να αλλάξω λορίδα όπως κάνουμε και εμείς, τι κάνουμε, κοιτάζω στον καθρέφτη μου η αριστερά και λέω έχω περιθώρια απ' το μπροστά αυτοκίνητο, απ' το πίσω αυτοκίνητο και αυτά είναι κάποια διάκαινα και αποφασίζω αν θα τα αποδεχθώ ή όχι. Έχω ένα διάκαινο στο μυαλό μου, θέλω 15 μέτρα, αν εκείνη την ώρα έχω 15 θα το παίρνω, αλλάζω λορίδα, αν όχι θα το παίρνω. Το ίδιο κάνει και ο προσωμιωτής. Υπάρχουν όμως και άλλες περιπτώσεις όπου εγώ πρέπει να αλλάξω λορίδα, πρέπει γιατί πρέπει εγώ να πάω εδώ πέρα, ας πούμε να παρκάρω, να διπλοπαρκάρω, να συμπώνω στο ζωοδρόμιο, ξέρω εγώ τίδήποτε, πλασικά λιμικά πράγματα, γιατί από εδώ θα πάρω την κόρη μου ξέρω, το φροντιστήριο. Εδώ πέρα δεν περιμένω διάκαινα ή μπορεί να περίμενα στην αρχή διάκαινα όταν ήμουν κάπου εδώ πίσω, περίμενα ευγενής το διάκαινο, περίμενα, περίμενα, αλλά τώρα ζορίσαν τα π Υπάρχει ένα διαφορετικό μοντέλο το οποίο θα μπει μέσα, γιατί σας θα δείχνω αυτά τα διαφορετικά μοντέλα, διότι τελικά πρέπει να φτιάξω ένα συνολικό μοντέλο το οποίο θα μου δείξει, θα προσωμειώσει τη συμπεριφορά των οδηγών και αυτό είναι μόνο ένα κομμάτι του μοντέλα, δηλαδή πρέπει να πω ότι εγώ βρίσκομαι εδώ πέρα, πρέπει να θέσω μία λορίδα στόχο, να δω τι θέλω να κάνω, θέλω να πάω μείνω, θέλω να πάω στην δευτερή, θέλω να πάω στη δεξιά και θα θέλω να πάω στην αριστερή, θα πάω τελικά στην αριστερή ή μήπως δεν θα πάω, αυτό πως θα το επιλέξω αξιολογώντας τα διάφορα διάκαιονα που υπάρχουν και αν αποφασίσω είτε να μην πάω είτε να πάω θα πρέπει να αποφασίσω αντίστοιχα ποια ταχύτητα θα επιλέξω, εδώ είναι ένα άλλο παράδειγμα απλώς πάλι για να δείτε τι γίνεται, έχουμε εδώ έναν κόμπο ο οποίος έχει είναι πολύ πλακός κόμπος και έχει καμιά εκοσαριά συμματοδότες φάσεις, αυτά που βλέπετε εδώ πέρα είναι ο κάθε ένας πότε θα έχει κόκκινο και πότε θα πρέπει να το δώσουμε κάπως στο λογισμικό και να το χρησιμοποιήσει και να το προσομοιώσει και να μπορεί πιθανώς να το πληκτυτοποιήσει και του τελευταίου είναι μία εφαρμογή έτσι λίγο πιο πρακτική από αυτά που είχαμε κάνει από ένα πρότυπο που ήρθα στη Νέα Υόρκη στο οποίο εδώ είναι το κομμάτι το Low Worcester County που είναι ακριβώς πάνω από το Μαχάταλ, δηλαδή είναι το κομμάτι που μένει πλούσι αν θέλετε όλοι και το πρωί με τις καγέντους και όλα αυτά τα πράγματα κατεβαίνω για να πάω στο Μαχά να δουλέψουν και το πρόβλημα που είχανε ήταν ότι ενώ έχει αρκετούς κατακόρυφους οδικούς άξονες, οι δυνατότητες να πας από τον έναν στον άλλον άπαξη και έτσι κατέβη από τον R287 είναι πολύ λίγες οπότε θέλανε με αυτά τα τέσσερα, τις τέσσερις πινακίδες διτρατητών μηνυμάτων να προσομοιώσουν ποια θα είναι η επίπτωση να τους δώσουν πληροχώρηση αν συμβεί κάποιο ατύχημα οπότε αυτό είναι ένα παράδειγμα μιας εφαρμογής ενός ατυχήματος εδώ και ενός ατυχήματος εδώ, μάλλον το πρώτο μόνο θα σας δείξω τώρα το αποτελέσμα, ενός ατυχήματος εδώ και ποια είναι η σημασία ότι αν φτάσει το αυτοκίνητο εδώ μετά για να μπορέσει να αλλάξει λωρίδα, να αλλάξει και να ξεκολλήσει αυτή την κατηστέρηση πρέπει να αρχίσει να βγει σε αυτά τα μικρά στενάκια κλπ, εντάξει δεν μικρά στενάκια αλλά μη πάσει περιτώσει και να φτάσει κάπου αλλού ενώ με το που το πούμε εδώ θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει ένα αυτοκίνητόδρομο και να αλλάξει και τώρα δεν σταλεφωνούμε στις λειπτομέρειες που δεν σας ενιαφέρει πόσο μεγάλο το δίκρυκο και πόσο ωραίο αλλά να δείξουμε εδώ τι γίνεται το μπλε είναι η μέση καθυστέρηση σε δευτερόλεπτα ανά τέταρτο δηλαδή αυτοί οι οποίοι φύγαν 7 με 7,5 έχουν χαμηλότερη κατηστέρηση, 1000 δευτερόλεπτα αυτοί που φεύγουν 7 με 7,5 περισσότερο περισσότερο κλπ 8,5 ώρα που έχει η εχμή έχουν φτάσει έχει υπερδιβλασιαστεί ο χρόνος που χρειάζεται και μετά αυτό πέφτει αυτό είναι το πράσινο μετά γίνεται ένα ατύχημα και δεν τους δίνουμε εμείς πληροφορίες δεν βλέπει το σύστημά μας για να κάνει προβλέψεις και να τους δώσει πληροφορία και τώρα η καθυστέρηση είναι η κόκκινη οπότε βλέπετε εδώ πέρα έχει αυξηθεί σημαντικά πάμε εμείς τώρα και προσωμιώνουμε τι θα γίνει αν το σύστημα μας κάνει τις κατάλληλες προβλέψεις και βρει τα κατάλληλα μηνύματα να βάλει σπινακίδες και τα βάλει και ποια θα είναι η κατάσταση του δικτύου όταν αυτή η πληροφορία δοθεί στους οδηγούς είναι όπως περιμέναμε το πράσινο που το ενδιάμεσο δηλαδή έχουμε μια βελτίωση δηλαδή γλιτώνουμε αυτήν εδώ την καθυστέρηση αν θέλετε καθιστικά έτσι η συνολική καθυστέρηση επιπλέον είναι το εμπαδό μεταξύ της γαλάζιας και της κόκκινης καμπύλης εμείς γλιτώνουμε ότι είναι μεταξύ της πράσινης και της κόκκινης και φυσικά δεν μπορεί όταν έχεις ένα τύχημα όσο έξυπνο και είναι το σύστημά σου και τα λοιπά να πας και να κάνεις καλύτερα από τους οδηγούς που ξέρουν τι κάνουν υπάρχει όμως και κάτι πιο σημαντικό δεν είναι μόνο ο χρόνος διαδρομής είναι και η αξιοπιστία εδώ στο δίπλα δείχνουμε την τυπική απόκλυση του χρόνου όπου βλέπουμε πρώτα απ'όλα με το γαλάζιο την τυπική απόκλυση στην περίπτωση που δεν υπάρχει κανένα τύχημα και με το κόκκινο βλέπουμε την τυπική απόκλυση όταν υπάρχει ατύχημα είναι εδώ αν δείτε ενώ εδώ πέρα η αύξηση είναι ξέρω δω 50% 40% μόνο ακριβώς τα νούμερα εδώ πέρα βλέπετε ότι πολλαπλασιάζεται και η ανασφάλεια είναι πολύ σημαντικό δηλαδή άμα πούμε σε κάποιον ξέρεις θα πας από εδώ και θα κάνεις 40 λεπτά σύμπλιν 30 ή από εδώ και θα κάνεις 50 σύμπλιν 10 δεν είναι σίγνωστο ότι θα πάρουν όλοι το 40 σύμπλιν 30 ένα του 50 σύμπλιν 10 εξαρτάται από πολλά πράγματα και εδώ πέρα μπορούμε με την παροχή της πληροχώρησης να μειώσουμε σημαντικά να βελτιώσουμε σημαντικά την αξιοπιστία των κυκλοχωριακών συνθηκών το οποίο είναι ένα πολύ σημαντικό νομίζω το βλέπετε λοιπόν πλύνοντας δείχνω αυτό το βιντεράκι το οποίο επειδή και στην περίληψη της ομιλίας μίλησα για πεζούς και τα λοιπά είναι σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα τα πεδία που εξελίσσεται που προχωράει το κομμάτι της προσομοίωσης και τώρα πάνε μέσα τώρα δεν μας διέφερε πάρα πολύ είναι να κάνουμε προσομοίωση των πεζών και επίσης βλέπετε πάλι ότι μοιάζονται με το πόσο φωτοερεαλιστικές θα είναι οι όψεις των κτιρίων και αν θα τις έχουμε φτιάξει στο autocard ή με το 3d ή αν θα πάρουμε πραγματικές φωτογραφίες και τις κολλήσουμε πάνω στα ίδια ηφή και τα λοιπά Αυτά είναι που ήθελα να πω επί τροχάδι πιο πολύ για να ξεκινήσει μια κουβέντα λίγο ενδιαφέρουσα αν έχετε κάτι να πούμε |