| : [♪ Μουσική الش assigned « Γεια σας, παιδιά! Είμαι η κυρία Ρita και είχα πολύ αγωνία να τα ξαναπούμε! Και εσείς, παιδιά, έτσι δεν είναι? Γιατί τώρα είναι το τελευταίο μέρος από το παραμύθι μας. Από το παραμύθι 1 και 7 του Τζιάνη Ροντάρη. Να ξεκινήσουμε? Ξέρω, έχετε δίκιο! Να αρχίσει μαγικά η μουσική! Τέλεια! 1 και 7, λοιπόν, για να το θυμηθούμε. Ήξερα ένα παιδί που ήταν 7 παιδιά. Παίζουμε! Έμενε στη Ρώμη, το έλεγαν Παόλο. Και ο μπαμπάς του ήταν οδηγός λεωφορίου. Έμενε και στο Παρίσι, το έλεγαν Ζαν. Και ο μπαμπάς του δούλευε σε εργοστάσιο αυτοκινήτων. Ζούσε και στο Βερολίνο, το έλεγαν Κούρτ. Και ο μπαμπάς του ήταν δάσκαλος βιολιού. Ζούσε και στη Ρώμη, το έλεγαν Γιούρι. Όπως τον Καγκάρι. Και ο μπαμπάς του ήταν οικοδόμος. Αλλά σπούδαζε και μαθηματικά. Ζούσε και στη Νέα Υόρκη, το έλεγαν Τζιν. Και ο πατέρας του είχε βενζινάδικο. Πόσα είπαμε, πέντε! Μας λείπουν άλλοι δύο. Ο ένας είναι ο Χου. Ζούσε στη Σαγκάη. Και ο πατέρας του ήταν ψαράς. Ο τελευταίος είναι ο Πάμπλο. Ζούσε στο Μπουένος Άιρες. Και ο πατέρας του ήταν ελαιοχρωματιστής. Για να δούμε τι γίνεται τώρα. Ο Πάμπλο, ο Ζαν, ο Κούρτ, ο Γιούρι, ο Τζιν, ο Χου. Και ο Πάολο ήταν επτά. Και όμως ήταν πάντα το ίδιο οκτάχρονο αγόρι. Που ήξερε κιόλας να διαβάζει και να γράφει. Και έκανε ποδήλατο, χωρίς να πιάνει το τιμόνι. Σας αρέσει και σας. Και εμένα μου αρέσει, αν και είναι λίγο επικίνδυνο. Τι ωραία όμως που είναι! Ο Πάολο ήταν μελαχρινός, ο Ζαν ξανθός, ο Κούρτ καστανός. Μα ήταν πάντα το ίδιο παιδί. Ο Γιούρι είχε λευκό δέρμα, ο Χου χρυσοκίτρινο. Μα ήταν πάντα το ίδιο παιδί. Στις ταινίες που έβλεπε ο Πάμπλο, μιλούσαν ισπανικά. Ενώ σε εκείνες που έβλεπε ο Τζιν, μιλούσαν αγγλικά. Μα ήταν πάντα το ίδιο παιδί. Ναι, έχετε δίκιο! Κάνουν όλοι μας υποδήλατο. Τι ωραία που θα ήταν να κάναμε κι εμείς! Έχετε δίκιο, παιδιά! Είναι πολύ χαρούμενοι. Βλέπετε τα χαμόγελά τους. Έχετε δίκιο! Είναι μπροστά μπροστά ο σκυλάκος τους. Πάρα πολύ ωραία εικόνα. Και εμένα μ' αρέσει. Γελούσαν όμως πάντα στην ίδια γλώσσα. Τώρα μεγάλωσαν και οι επτά. Και δεν θα μπορούσαν ποτέ να πολεμήσουν ο ένας τον άλλον. Γιατί και οι επτά είναι ο ίδιος άνθρωπος. Τέλειο! Ήταν πάρα πολύ ωραίο! Τελείωσε! Και με τον ίδιο μαγικό τρόπο τελειώνει και η μουσική μας. Όμως η παρέα μας συνεχίζεται, γιατί τώρα θα κάνουμε κάτι φοβερό. Θα κάνουμε μια καταπληκτική ζωγραφική διαφορετική. Πάμε να δείτε! Παιδιά, ξέρετε, μου αρέσει πάρα πολύ στα ταξίδια να πηγαίνω σε κήπους. Όπως τους κήπους που βλέπει ο Ζάνο, ο Κούρτ και τα παιδάκια. Έβγαλα λοιπόν μια φωτογραφία από τον βοτανικό κήπο στο Παρίσι. Και είναι κάπως έτσι. Τι θα λέγατε να φτιάξουμε κι εμείς έναν δικό μας κήπο. Έναν κήπο με πολλά λουλούδια. Μια διαφορετική ζωγραφική. Μείνε εσύ εδώ και εμείς ξεκινάμε να ζωγραφίζουμε. Θα χρειαστούμε τις νερομπογιές μας, το πινέλο μας, το νεράκι μας και θα χρειαστούμε και φύλλα. Ήρθε η ώρα να βγείτε μια βόλτα να μαζέψετε φύλλα. Πολλά και διάφορα φύλλα. Μεγάλα, μικρά. Μακρουλά, στριφογυριστά. Φύλλα που να θυμίζουν λίγο αράχνη. Ό,τι φύλλα βρείτε και σας αρέσουν, κόψτε τα. Βάλτε τα σε ένα καλαθάκι, σε ένα λεκανάκι και πάμε να ζωγραφίσουμε. Θα χρειαστούμε βεβαίως ένα χαρτί. Παίρνουμε λοιπόν ένα φύλλο. Ας πούμε ότι πήραμε αυτό. Όταν θα πάρετε το φυλλαρέκι στα χέρια σας, θα δείτε ότι από τη μία μεριά, αν το πιάσετε καλά-καλά, έχει κάποιες γραμμούλες. Δηλαδή νιώθετε σαν να γαργαλάει λίγο το χέρι σας. Από την άλλη μεριά, αυτές οι γραμμούλες δεν σας γαργαλάνε τόσο πολύ. Είναι λίο το φύλλο από την άλλη μεριά. Εμείς, λοιπόν, ζωγραφίζουμε με το πινέλο μας και τις νερομπογιές μας, το φύλλο από τη μεριά που έχει τις γραμμούλες. Και ξεκινάμε. Θυμώστε στο μυστικό. Λίγο νερό και πάρα πολύ χρώμα. Γυρνάμε πολύ, ώρα το πινέλο στο χρώμα και είμαστε έτοιμοι να ζωγραφίσουμε. Ζωγραφίζουμε το φύλλο μας σε όλη την επιφάνεια. Βάζουμε κι άλλο νεράκι, κι άλλο χρώμα. Βλέπετε που αρχίζει να παίρνει το χρώμα που του δίνουμε εμείς. Και τώρα, έτσι όπως είναι, το γυρίζουμε. Το ακουμπάμε στο χαρτί μας και το πατάμε σε όλη την επιφάνεια του. Όπου υπάρχει δηλαδή φυλλαράκι. Πατάμε πολύ καλά. Είναι πολύ μεγάλο μυστικό αυτό. Και τώρα σηκώνουμε. Έτοιμο το πρώτο αποτύπωμα. Πάμε για το επόμενο. Άλλο φυλλαράκι, διαφορετικό σχήμα. Πάλι γραμμούλες. Πάμε τώρα να κάνουμε ένα άλλο χρώμα. Το ίδιο πάλι. Πολύ όρατο χρώμα μας. Και λίγο νεράκι και ζωγραφίζουμε. Ζωγραφίζουμε, ζωγραφίζουμε, ζωγραφίζουμε. Ζωγραφίζουμε πάρα πολύ. Όσο περισσότερο χρώμα βάλουμε, τόσο πιο έντονο θα φανεί. Οπομένως, ό,τι σας αρέσει εσάς. Από εσάς εξαρτάται. Δικό σας εργοτέχνες θα είμαι. Και αποτύπωμα. Το ίδιο αποτύπωμα. Και σηκώνουμε. Βάου, τέλειο! Και συνεχίζουμε. Τι σας λέει αυτό? Πολύ ωραίο, δεν είναι και μακρουλό. Αρχίζω να ζωγραφίζω. Θα το κάνω κόκκινο. Μου αρέσει το κόκκινο. Πολύ όρατο χρώμα. Ψάχνω να βρω από πού φαίνεται καλύτερα, από πού αισθάνομαι καλύτερα τη γραμμούλα. Από εδώ. Άρα από εδώ ζωγραφίζω. Σε όλη την επιφάνεια. Και κάνω αποτυπώμα στην άλλη άκρη. Αποτυπώνω, έτσι. Πατάω καλά-καλά, σηκώνω. Να το! Έχει λίγο χρώμα. Θέλετε να αποτυπώσουμε μια φορά ακόμα? Για να δούμε πώς θα βγει αυτή τη φορά. Τέλειο! Πάμε να κάνουμε και άλλο. Α, και άλλο, σαν το προηγούμενο. Αυτή τη φορά θα το κάνω κίτρινο λέω. Δεν μας πειράζει που έχει χρώμα το πινέλο μας από τα προηγούμενα χρώματα. Ίσως σκιάχνουμε και καινούργια χρώματα εμείς. Αρχίζουμε λοιπόν σε όλη την επιφάνεια. Πάλι ξανά, έτσι. Τέλεια! Και έρχεται η στιγμή που θα κάνουμε καινούργιο αποτύπωμα. Το βάζουμε πιο κάτω αυτό. Και πατάμε. Κοιτάξτε, τέλειο, δεν είναι! Θέλετε να κάνουμε με αυτό και ένα αποτύπωμα ακόμα? Πάνω στα άλλα χρώματα. Ω, τέλειο! Και συνεχίζουμε. Μμμ, για να δείτε και αυτό. Ωραίο είναι, εντελώς διαφορετικό. Νεράκι, τι χρώμα να βάλω... Ένα που να μην έχω βάλει, να βάλω λίγο φούξια. Να δούμε πώς θα αποτυπωθεί αυτό. Και ζωγραφίζω. Θα έχει μεγάλη πλάκα αυτό. Πιτσιλάει κιόλας. Και ξεκινάμε. Πατάμε. Πατάμε καλά, καλά, καλά. Και για να δούμε... Να το! Τέλειο! Ξέρω τι λέτε. Σας θύμισε ξεσκονόπανο. Εμένα μου θυμίζει δέντρο. Και άλλο. Και συνεχίζουμε. Α, κι αυτό! Με την αραχνούλα, ε! Για να δούμε. Θα βάλω ένα καφετί τώρα. Πολύ χρώμα! Για να δούμε. Το ζωγραφίζω στον αέρα. Γιατί ξέρετε, αυτό, αν το ακουμπήσω, θα βγάλει αμέσως αποτύπωμα. Θέλετε να το ακουμπήσω. Εντάξει, παιδιά. Και κάνει και το αποτύπωμα από πάνω. Για να δούμε και το αποτύπωμα από κάτω. Για να δούμε πώς θα γίνει τώρα. Θα το αποτυπώσουμε από την άλλη μεριά. Πάνω, ναι! Πάνω στα άλλα. Άλλωστε και στο δάσος. Το ένα δίπλα στο άλλο. Τα φύλλα του ενός δέντρου. Δεν μπλέκονται με τα φύλλα του άλλου. Για να δούμε. Καλά, είναι καταπληκτικό! Μου αρέσει πάρα πολύ! Άλλο φύλλο. Έχουμε ένα ακόμα. Και θα βάλουμε ξανά κόκκινο. Για να βάλουμε. Φοβερό θα γίνει και αυτό. Αμέ, μπορούμε! Ένα αποτύπωμα. Τέλειο! Θα βάλουμε κι άλλο, ένα λίγο πιο κάτω. Με ό,τι χρώμα έχει μείνει, παιδιά, ναι! Και ξανά. Και ξανά. Τι λέτε! Πολύ ωραία ιδέα σας! Και τώρα, μπορούμε να ζωγραφίσουμε λίγο ο ουρανός. Ας πούμε, τι χρώμα λέτε... Κίτρινο, γαλάζιο, γαλάζιο. Ό,τι πείτε εσείς. Μπορούμε να συνεχίσουμε τη ζωγραφιά μας... με πινελιές, γαλάζιες, στο πάνω μέρος της. Ναι! Πάρα πολύ ωραίο! Έχουμε φτιάξει τον δικό μας βοτανικό κήπο. Έχουμε φτιάξει το δικό μας έργο τέχνης. Και δεν χρησιμοποιήσαμε ούτε μαρκαδόρους, ούτε ξυλομπογιές, ούτε κυρομπογιές. Το μόνο που χρησιμοποιήσαμε ήταν φυλλαράκια. Από τα δέντρα και τις γλάστρες μας. Και από τις βόλτες μας. Πώς σας φαίνεται... είναι μαγικό! Φτιάξτε κι εσείς τα δικά σας. Και στολίστε το δωμάτιό σας. Βάλτε και κορνίζα γύρω-γύρω. Και μην ξεχάσετε να βάλετε την υπογραφή σας. Εδώ, στο κάτω μέρος. Όπως κάνουν οι μεγάλοι καλλιτέχνες. Ξέρω, θέλετε κι άλλα καλλιτεχνήματα. Έρχονται στη συνέχεια. Παιδιά, τι θα λέγατε να φτιάξουμε ένα διαφορετικό έργο τέχνης. Ξέρετε από τα ταξίδια, με τα παιδιά από το παραμύθι, σκέφτηκα να δούμε λίγο αυτούς τους υπέροχους πύργους, που υπάρχουν σε κάποιες χώρες. Κι έτσι, κοιτάξτε, είδα τον πύργο του Άιφελ. Μου άρεσε πάρα πολύ. Όταν ξεκίνησα να τον φτιάχνουν, έλεγαν τι άσχημος θα είναι. Αλλά ο κατασκευαστής του ήταν σίγουρος ότι ήταν υπέροχος. Και πραγματικά, είναι καταπληκτικός. Και ένας άλλος πύργος, πολύ υφημισμένος κι αυτός, αυτόν τον βλέπει ο Πάολο. Είναι στη Ρώμη, είναι στην Ιταλία. Είναι ο πύργος της Πίζας. Όταν πρωτοφτιάχτηκε, ήταν τόσο πάρα πολύ όμορφος που όλοι πήγαιναν να τον βλέπουν. Μετά όμως, από λίγο καιρό, άρχισε να γέρνει. Άρχισε να γέρνει, άρχισε να γέρνει. Έχει σταματήσει τώρα και είναι περίπου όπως τον βλέπετε στη φωτογραφία. Λένε ότι δεν είναι καλή η βάση του. Τι θα λέγατε, να φτιάξουμε και εμείς τον δικό μας πύργο, που θα είναι σαν ένα έργο τέχνης. Εμάς δεν θα έχει σίδερο όπως έχει ο πύργος του Άιφελ. Και για να μην γέρνει, όπως ο πύργος της Πίζας, θα χρησιμοποιήσουμε μια πολύ καλή βάση. Τι θα χρησιμοποιήσουμε. Δημητριακά είμαι σίγουρη ότι τρώτε. Θα πάρετε λοιπόν το κουτί των Δημητριακών. Κι εγώ από ένα κουτί Δημητριακών το έχω πάρει αυτό. Έκοψα ένα κομματάκι, γιατί είναι χοντρό χαρτόνι και το βάζω για βάση. Έτσι ο πύργος μας, το δικό μας έργο τέχνης, δεν θα πέσει ποτέ. Εμείς, αντί για σίδερο, θα χρησιμοποιήσουμε το πολύ αγαπημένο μας υλικό, που είναι τα ρολάκια από χαρτί υγείας. Πολύ σταθερό υλικό. Ή ρολάκια από χαρτί κουζίνας. Πάρα πολύ σημαντικό και αυτό υλικό. Και βέβαια μπορούμε να ξεκινήσουμε να τα ζωγραφίζουμε. Μας αρέσει πολύ το χρώμα. Τι καλλιτέχνες είμαστε? Το γνωστό πινελάκι. Αρκετή ώρα οι τριχούλες το χρώμα. Γυρνάμε, γυρνάμε, γυρνάμε, γυρνάμε, γυρνάμε και ζωγραφίζουμε. Τέλειο. Ξανά το ίδιο. Γυρνάμε, γυρνάμε, γυρνάμε και ζωγραφίζουμε. Όσο πιο πολύ, παιδιά, γυρνάμε στο χρώμα το πινέλο μας, τόσο πιο έντονο φαίνεται το χρώμα. Μπορούμε να βάλουμε πάρα πολλά χρώματα. Μπορούμε να βάλουμε και πάρα πολλά σχέδια. Όπως κάνουμε και στο προηγούμενο παιχνίδι. Μπορούμε να κάνουμε και γραμμές. Μπορούμε να κάνουμε και προσωπάκια. Μπορούμε να κάνουμε ό,τι μας αρέσει. Είπαμε, οι καλλιτέχνες αυτή τη φορά είμαστε εμείς. Και το έργο τέχνης μας, εμείς θα αποφασίσουμε πώς θα γίνει. Αυτό που θα σκεφτόμαστε μόνο είναι ότι... επειδή οι νεομπογιές, όπως το λένε και οι λέξεις, θέλουν νεράκι, το νεράκι για να στεγνώσει θέλει λίγη ώρα. Έχετε δίκιο, παιδιά! Την πιο πολύ ώρα, τον πιο πολύ χρόνο, χρειάζονται αυτά τα ρολάκια να τα μαζέψουμε. Εγώ ξέρετε πόσο καιρό μάζευα! Μάζευα πάρα πολύ καιρό. Αλλά έχω μαζέψει πάρα πολλά. Έτσι, λοιπόν, ζωγράφησα και πάρα πολλά. Έχω ζωγραφίσει και εδώ και έχω στεγνώσει. Και τώρα, για να φτιάξουμε έναν πύργο, χρειαζόμαστε και λιγότερο ψηλά, και μπορούμε να έχουμε και μικρότερα. Για να έχουμε μικρότερα, τι θα κάνουμε? Απλό. Το κόβουμε. Αρχικά το κόβω στη μέση. Στη συνέχεια το ξανακόβω. Για να γίνουν ακόμα πιο μικρά. Ναι! Πάρα πολύ ωραία! Θέλετε και πιο μικρά. Και ακόμα πιο μικρά γίνεται. Είπαμε, εμείς αποφασίζουμε. Τώρα, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε σε ένα ρολάκι. Α! Πολύ ωραία ιδέα, παιδιά! Μπορούμε να το κάνουμε, να φαίνεται σαν να έχει μουστάκια, λένε τα ζωάκια. Άρα, λοιπόν, αρχίζουμε να κόβουμε. Έτσι. Πάρα πολύ ωραία. Το κόψαμε αρκετά γύρω γύρω. Και έχουμε δημιουργήσει πολλά μουστάκια. Για πείτε, σας αρέσει, παιδιά. Εντάξει, δεν είναι σαν τα δικά σας μουστάκια. Είναι τέτοια μουστάκια. Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε. Για πείτε καμιά ιδέα. Α! Να το κόψουμε στη μέση. Από την άλλη μεριά. Εντάξει, λοιπόν. Το κόβω και έτσι. Έτσι, σας αρέσει. Γεφυρούλα, κουπίτσα, φεγγαράκι, πάρα πολλά σχέδια. Και τώρα, αρχίζουμε να κολλάμε. Για να κολλήσουμε χρειαζόμαστε τη γνωστή μας κόλλα. Κολλάμε πάνω σε αυτή την επιφάνεια. Αυτή είναι η βάση μας, είπαμε. Άρα, λοιπόν, ξεκινάμε. Το μεγάλο μυστικό ενός σπουδαίου κατασκευαστή... αλλά και ενός σπουδαίου καλλιτέχνη... είναι όταν κολλάει να κάνει πρώτα μια δοκιμή. Δηλαδή, αυτό πώς θέλω να το κολλήσω. Έτσι, ορθείο? Πάρα πολύ ωραία. Αν θέλω να το κολλήσω ορθείο, δείτε ποιο κομμάτι του ακουμπάει πάνω στην επιφάνεια το κάτω. Άρα, σε αυτό το κομμάτι, στο κάτω κομμάτι, χρειάζεται να βάλουμε κόλλα. Βάζουμε κόλλα. Βάζουμε κόλλα προσεκτικά. Δεν χρειάζεται πολύ κόλλα. Τόση. Είναι αρκετή. Το πιέζουμε πόση ώρα θα το πιέσουμε, παιδιά? Μέχρι το πέντε, επειδή είναι έργο τέχνης, θέλετε να είστε σίγουροι. Μέχρι το επτά, όσα ήταν και τα παιδιά. Πάμε, λοιπόν. Ζωάκια αυτή τη φορά μετράμε, ωραία. Ένα ζωάκι, δύο ζωάκια, τρία ζωάκια, τέσσερα ζωάκια, πέντε ζωάκια, έξι ζωάκια, επτά ζωάκια. Πάμε τώρα στο επόμενο. Το επόμενο πώς θέλουμε? Θέλουμε να είναι εξαπλωτό, πολύ ωραία. Έτσι όπως είναι εξαπλωτό όμως, ποια επιφάνεια ακουμπάει πάνω στη βάση στήριξης ή κάτω. Σε αυτήν, λοιπόν, θα βάλουμε κόλλα. Βάζω κόλλα και ακουμπάει. Τι θα μετρήσουμε αυτή τη φορά? Επιτέλους, θα μετρήσουμε και παιδάκια. Ένα παιδάκι, δύο παιδάκια, τρία παιδάκια, τέσσερα παιδάκια, πέντε παιδάκια, έξι παιδάκια, επτά παιδάκια. Πολύ ωραία. Και τώρα τι άλλο να βάλουμε. Α, να το κάνουμε σαν παράθυρο. Μου αρέσει πάρα πολύ η ιδέα σας. Βάζουμε λοιπόν, για να δοκιμάσουμε, εδώ το θέλουμε. Τέλεια. Βάζουμε λοιπόν κόλλα και αρχίζουμε και κολλάμε. Τι θα μετρήσουμε, ξύστρες, πόσα σας ήρθαν οι ξύστρες. Είναι και περίεργες οι ξύστρες, μετράω από μέσα. 7 ξύστρες. Νομίζω ότι είναι έτοιμοι. Τέλεια. Με τον ίδιο τρόπο, εγώ έκανα κι άλλα. Θέλετε να τα δείτε. Κοιτάξτε. Αυτά δεν τα ζωγράφησα. Γιατί, παιδιά, μπορούμε να μην τα ζωγραφίσουμε. Και αφού κάνουμε το έργο τέχνης μας, να τα ζωγραφίσουμε μετά. Δηλαδή, πινελάκι, χρώμα. Και αρχίζουμε να ζωγραφίσουμε. Μπορούμε να ζωγραφίσουμε όπου μας αρέσει. Και στη βάση και γύρω-γύρω. Μπορούμε να ζωγραφίσουμε με πολλά χρώματα. Με πολλά σχέδια. Είπαμε, ό,τι μας αρέσει εμάς. Εννοείται ότι θέλει πολύ καιρό, για να φτιάξουμε έναν μεγάλο έργο τέχνης, για να φτιάξουμε έναν ψηλό πύργο. Όπως αυτόν της Πίζας ή όπως τον πύργο του Άιφελ. Χρειαζόμαστε πολλά υλικά, δηλαδή πολλά ρολάκια. Και χρειαζόμαστε και πολύ χρόνο. Έτσι, κάθε μέρα, μόλις αδιάζει ένα ρολάκι, θα το παίρνετε, θα το ζωγραφίζετε, θα το κόβετε... και θα το κολλάτε στο δημιούργημά σας. Και σιγά-σιγά το δημιούργημά σας θα αρχίσει να μεγαλώνει. Άλλωστε, ξέρετε για τον πύργο της Πίζας, γι' αυτόν που γέρνει, πόσα χρόνια χρειάστηκαν? Περίπου 200. Καλά, δεν θέλουμε 200 χρόνια. Άλλωστε, ο πύργος του Άιφελ χτίστηκε σε 2. Όχι, βρε παιδιά, ούτε 2 χρόνια χρειαζόμαστε. Λίγη υπομονή χρειαζόμαστε. Θέλετε να δείτε το δικό μου πώς έγινε. Και συνεχίζω, βέβαια. Παίρνω και αυτό και έρχεται. Να το! Κοιτάξτε το! Έγινε κάπως έτσι. Σας αρέσει? Ελπίζω να σας αρέσει και σας. Κάπως έτσι είναι ο πύργος μου και σίγουρα θα συνεχίσει. Θα μεγαλώσει και θα ψηλώσει πολύ, όπως και η δική σας. Φτιάξτε ό,τι θέλετε. Και μην ξεχάσετε να βάλετε την υπογραφή σας. Στον μεγάλο σας πύργο, στον μεγάλο σας έργο τέχνης. Χάρηκα πάρα πολύ, πέρασα πάρα πολύ ωραία και εσείς. Πάρα πολύ ωραία! Σας στέλνουμε την αγάπη μας και τα φιλιά μας. Γεια σας! |
