| σύντομη περιγραφή: Στο προηγούμενο μάθημα ξεκαθαρίσαμε ότι η διάδραση δίνει νέο περιεχόμενο στα πληροφοριακά συστήματα και αυτό θα το κάνουμε πιο προσιτό για εμάς που κινούμαστε στο χώρο της εκπαίδευσης. Δηλαδή θα εξηγήσουμε γιατί τα πληροφοριακά συστήματα, ερχόμενα στο χώρο της εκπαίδευσης, αποκτούν μεγάλη υπεραξία. Την προηγούμενη φορά είχαμε μιλήσει για τις ποιες είναι οι δράσεις της μεγάλης ανάπτυξης αυτό που λέμε interaction και σήμερα το εξειδικεύουμε στη διάσταση του web. Δηλαδή είναι σαφές σε όλους μας ότι το web είναι η κυρίαρχη ιδεολογία στα πληροφοριακά συστήματα τα οποία ζούμε γιατί είναι κάτι περισσότερο από ένα τεχνικό υποβοήθημα. Δεν είναι το απλό ίντερνετ που ξεκίνησε τη δεκαετία του 80 και 90 που εσείς έρχεστε στη ζωή, αλλά είναι κάτι περισσότερο γιατί εμπλουτίζεται με υψηλής αξίας διάδραση. Σε όλους μας είναι σαφές ποια είναι η πρώτη φάση του web αυτούν που ξεκινάει κάπου το 1991-1993. Και αυτό το web το λέμε web 1. Μήπως θυμάται κάποιος να μας πει τι είναι το web 1. Λέει ο συνάδελφός σας ότι είναι το ιστορικό web. Αυτό που διαβάζουμε στα βιβλία πως ξεκίνησε και εισήγαγε ένα πολύ κατανοητό σε όλο τον κόσμο μοντέλο client server και εισήγαγε και μια γλώσσα επικοινωνίας που τελικά αποδείκαν πολύ ισχυρή γλώσσα interface διάδρασης δηλαδή την HTML. Θα μπορούσαμε να την πούμε αυτήν την ιστορική γλώσσα HTML 1. Που έχουμε φτάσει τώρα στην HTML 5. Άρα λοιπόν το web 1 και γι' αυτό το έχω βάλει με μαύρο χρώμα είναι κάτι που έχει παγιωθεί, έχει τελειώσει, έχει προσφέρει αυτά που ήταν να προσφέρει και από την αλλαγή της χιλιετίας, από την αλλαγή της δεκαετίας είναι σαφές ότι έχουμε μπει στο web 2. Τι καινούργιο προσφέρει το web 2? Μας λέει ο συνάδελφός ότι για πρώτη φορά έχουμε διαμόρφωση σε επίπεδο client. Δηλαδή δεν είναι στατικικό αυτό που προσφέρει ο server. Ο server μπορεί να προσφέρει στην όλη κοινότητα, σε όλη την ανθρωπότητα στην πράξη αυτό που προσφέρει, αλλά ο κάθε χρήστης μπορεί να έχει επιλεκτική λήψη αυτού. Τώρα που βρισκόμαστε? Στο web 2. Δηλαδή το web 2 ακόμα δεν έχει τελειώσει, αλλά είναι σαφές πως όλοι μας μπαίνουμε σε αυτό που λέμε web 3. Τι καινούργιο προσφέρει το web 3? Για αυτό το λόγο βλέπετε το έχω βάλει πράσινο, είναι αυτό που τρέχει τώρα. Το web 2 δεν τελείωσε εντελώς, δηλαδή υπάρχουν κάποιες υπηρεσίες επίπεδο web 2 που τις χρησιμοποιούμε, ενώ το web 1 μοιάζει σαν τόσο παλαιολητικό που σχεδόν δεν βρίσκεται εύκολα. Σε λίγα μέρη του βρίσκουμε. Το web 2 υφίσταται, υπάρχουν κάποιες υπηρεσίες του που τρέχουν ακόμα, αλλά είναι φανερό, όπως λέει η συνάδελφό σας, ότι έχουμε μπει ξεκάθαρα στο web 3. Τι ενούργιο εισάγει το web 3? Μάλιστα, όταν λέει μεγαλύτερη ελεπίδρα, ήταν μικρή προφανώς η ελεπίδρα στο web 2 και τώρα είναι μεγαλύτερη. Σε τι έγινε μεγαλύτερη? Μάλιστα, μπορούμε να δώσουμε ένα παράδειγμα που φαίνεται ότι δεν έχουμε απλώς επιλογή όπως είχαμε στο web 2, αλλά έχουμε, προσέξτε, διαμόρφωση. Δηλαδή, αν το θεωρήσουμε αυτός σαν κολοσιαίο δίκτυο, όπου όλη η ανθρωπότητα συμμετέχει, όλοι δεν σημαίνουν και τα 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι που είμαστε, αλλά σε δώσεις, καταρρυπάς, σε φάσεις, σε κύματα, υπάρχει έντονη ελεπίδραση. Μπορούμε να βρούμε ένα παράδειγμα που δείχνει πώς το web 3 υλοποιεί αυτήν την διάδραση. Εθνημερινής, το οποίο έχει αλλάξει και τα ήθη μας αυτό το ζητούμενο. Παρακαλώ. Λέει πολύ ωραία ο συνάδελφός σας ότι αυτό που κάνει την αλλαγή είναι το semantic web. Δηλαδή, αυτή τη στιγμή μπήκαμε στο semantic web. Είναι φανερό ότι υπάρχει σημασία σε αυτό που κάνουμε. Δηλαδή, δεν είναι απλώς μια εικόνα. Αυτή η εικόνα σημαίνει χίλιες λέξεις και αυτές οι χίλιες λέξεις κάπου αρχίζουν να συμπλέκονται. Και ένα παράδειγμα κλασικό είναι η wikipedia, η οποία βέβαια οφείλουμε να πούμε ότι είναι πιο πολύ εργαλείο web 2. Για αυτό το web 2 το έχουμε σε μπλε, όχι σε μαύρο. Δηλαδή, ακόμα υπάρχει. Είναι ένα κλασικό εργαλείο web 2 που προσπαθεί να πάει προς web 3 τεχνολογίες. Ποιο εργαλείο καταδεικνύει ότι το web 3 είναι κάτι ξεχωριστό από το web 2, στο οποίο στενάζει όλη η ανθρωπότητα κάθε μέρα, ας πούμε, μία λέξη το πούμε, χωρίς να κάνει διαφήμιση, έτσι. Απάντη στο facebook. Το facebook δείχνει ακριβώς ποια είναι η διαφορά ενός web 3 εργαλείου από ένα web 2 εργαλείου. Η διάδραση είναι πολύ πολύ πιο δυνατή, έτσι, η ελληλεπίδραση και τα τοπικά δίκτυα, τα μεγάλα δίκτυα τα οποία κάνει είναι πολύ σημαντικά. Το like ας πούμε ή dislike σημαίνει χίλια δυο πράγματα, σημαίνει εκτροπή περιεχομένου προς μια ομάδα συμπαθούντον ή μη και ούτω καθεξής. Πολύ γρήγορη επικοινωνία με πλούσιο περιεχόμενο. Και δεν τυχαίο ότι ας πούμε το facebook πάλι χωρίς να το κάνουμε διαφήμιση προσπαθεί να εισάγει και νέες τεχνολογίες, να κάνει πηχή ένα δικό του skype. Σου λέει εφόσον το δίκτυο ενεργοποιείται με μένος κεντρικό κόμβο πρέπει να τους δώσει και μια δυνατότητα επικοινωνίας η οποία μας δεν είναι επίπεδο Web 2, δηλαδή τι έχει, απάντηση, πολύ ισχυρά πολυμεσικά στοιχεία. Και αυτό είναι που δείχνει τη διαδρομή HTML, HTML 2.3 όπως θέλετε πείτε το, και ότι φτάνουμε στην HTML 5. Άρα λοιπόν το Web 3 έρχεται, δεν είναι σαφές που πηγαίνουμε, είναι μια κινούμενη άμμος με την καλή έννοια, νέων τεχνολογιών, νέων υπηρεσιών και πάνω σε αυτές εμείς χτίζουμε, εγώ η καπίτσου λέει το όπως λένε στα Αγγλικά, κεφαλοποιούμε, όπως έκανα το Facebook πρώτα απ' όλα. Και αυτό δεν σημαίνει ότι όλα βένουν καλώς και το Facebook αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, πιο τρομερό ανταγωνισμό από παρόμοιες υπηρεσίες. Και σιγά σιγά αυτό είναι το εντυπωσιακό, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί και γι' αυτό είναι στο πράσινο η παροχή υπηρεσιών του Web3, καλά καλά δεν μπορούμε την HTML να κλείσουμε σαν κεφάλαιο, δηλαδή πατάμε από εδώ, πατάμε από εκεί και συνέχεια μας προκύπτουν νέες επεκτάσεις, νέα προβλήματα, νέα ζητήματα, νέα, νέα όλα. Αλλά αυτό που είναι το εντυπωσιακό, για πρώτη φορά αρχίζει να φαίνεται το Web4. Το Web4 είναι το πολύ εντυπωσιακό. Και αρχίζει να φαίνεται σε ένα πολύ προχωρημένο κομμάτι των πληροφοριακών συστημάτων, που είναι επικοινωνία ανθρώπιπολογιστή. Γιατί φαίνεται στην επικοινωνία ανθρώπιπολογιστή? Δεν διαφημίζουμε τα προϊόντα μας, αλλά γιατί φαίνεται στην επικοινωνία ανθρώπιπολογιστή. Μπορείτε να μου πείτε ένα προϊόν για να γίνει σαφές αυτό, να μην αρχίσουμε να λέμε θεωρίες. Ποιο προϊόν έδειξε, πού είναι επικοινωνιακό προϊόν, ότι πάμε για Web4. Ναι, τα μπλέτες, ναι, δηλαδή τα μπλέτες, αυτά όλα εδώ είναι σαφέστατα προϊόντα Web3. Αν θα έλεγε κάποιος, πες μου ας πούμε χειροπιαστά, χωρίς πολλές θεωρίες, τι είναι το Web2, θα του έβασα μία ταμπλέτα. Θα έλεγα αυτό που κάνεις με την ταμπλέτα, είναι ορισμός Web2, full, και είναι ξεκάθαρα Web3 τεχνολογία. Έχουμε κλείσει το Web2 και ορίζουμε το Web3 τώρα, χωρίς να το έχουμε κλείσει το Web3. Και ελαφρώς είναι Web4, να προσέξετε ελαφρώς, δεν ανοίγει μεγάλη πόρτα, ανοίγει μικρή πόρτα. Τι θα ανοίγει πιο μεγάλη πόρτα? Έτσι, μπράβο, τα Google Glasses. Δηλαδή, μόλις πούμε Google Glasses, οπτικοποιούμε με μία λέξη, αξιοποιώντας αυτό που λένε οι ψυχολόγοι και οι φιλόσοφοι, τις αναγωγικές εμπειρίες του ατόμου. Δηλαδή, οι αναγωγικές εμπειρίες του ατόμου απαντούν σε βασικά ερωτήματα που έχουμε εμείς, όπως για παράδειγμα αν οι νέοι υπολογιστές θα έχουν ποντίκι. Οι δικές μας αναγωγικές εμπειρίες της δικής μας γενιάς λένε πως υπολογιστής χωρίς ποντίκι δεν μπορεί να υπάρξει. Αλλά διαψευδόμαστε που με τη νέα γενιά, η οποία βλέπουμε ότι μπορεί να μην ξέρει τι είναι ποντίκι. Δηλαδή, ένα παιδί έχει μάθει από πέντε χρονών να χρησιμοποιεί αυτή τη συσκευή. Αμέσως, εμείς που κάνουμε επικοινωνία ανθρώπιου υπολογιστή, προβληματιζόμαστε. Και αν το μεταφέρουμε αυτό στα διαδίκτυα, είναι σαφές πως έχουμε ξεφύγει εντελώς από Web2, μιλάμε για Web3 ξεκάθαρα και αρχίζει να φαίνεται το Web4. Και όπως είπε η συνάδελφό σας, μόλις βάλω τα Google Glasses, έχω φύγει ξεκάθαρα σε Web4. Αυτός είναι ο λόγος που κάνει πίσω η Google. Δηλαδή, σου λέει, εδώ δεν έχουμε κλείσει το Web3, έχουμε κλείσει την HTML5, θα ανοίξουμε ιστορίες σε Web4. Μπορεί να το κάνει για πολλούς λόγους. Ένας λόγος είναι αυτό που λέγαμε την προηγούμενη φορά, η μέθοδος του Sergei Boubka. Σου λέει, γιατί τι θα κερδίσω αν κλείσω άρρον άρρον το θέμα Web3 και πάμε σε Web4. Στο Web3 θα μου δώσει κι άλλα παγκόσμια ρε κόρ. Δεν βιάζομαι να πάω το μπίχ εκεί που μπορώ. Μια πολύ καλή λογική αυτή και δοκιμασμένη τόσα χρόνια. Αυτά λοιπόν είπαμε την προηγούμενη φορά. Και είπαμε τρεις άξονες την προηγούμενη φορά που αυτά τα πράγματα γίνονται. Τώρα τους επαυξάνουμε για να τους δείχνουμε μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Ο πρώτος άξονας είναι ο άξονας του hardware. Το είπατε εσείς πολύ καλά. Δηλαδή, αλλάζει το hardware των συσκευών που έχουμε. Και αυτή η συσκευή αποκτά πολύ μεγάλη αξία. Και αυτή η συσκευή έχει πολύ μεγάλη αξία. Αλλά και αυτή αποκτά τρομερή αξία. Δηλαδή, αλλάζει το semantic web. Πώς το αλλάζει? Όλοι μας ξέρουμε τι είναι η εφημερίδα. Έχω μια σαφή εικόνα τι είναι η εφημερίδα. Δεν σημαίνει ότι οι εφημερίδες θα πάψουν να βγαίνουν σε χαρτί. Έχει άλλη ομορφιά να διαβάζεις και που είναι η εφημερίδα σε χαρτί. Μήπως όμως η εφημερίδα που βγαίνει στο web είναι σε κάποια στοιχεία πολύ καλύτερη? Σε τι? Άρα, το πρώτο είναι ο χρόνος ανάδρασης, διάδρασης. Ότι από τις 24 ώρες που ήταν ο χρόνος διάδρασης μιας εφημερίδας, τώρα έχουμε πάει στις 24 λεπτά. Δηλαδή μπορεί μια εφημερίδα παγκόσμιας εμβέλειας να θέσει ως όροι το 24 λεπτά θέλω είδηση στις 24 λεπτά να είναι εδώ. Ποιος βοηθάει την είδηση στις 24 λεπτά να είναι εκεί? Απάντηση το web, το semantic web, αλλά πάνω από όλα αυτή η συσκευή και αυτό τη δίνει μεγάλη αξία. Δηλαδή, όταν συμβεί ένα γεγονός, η πρώτη κίνηση που κάνουμε όλοι ποια είναι? Βγάζουμε το κινητό από την τζέπι μας, πατάμε το κουμπί και βίντεο σκοπούμε. Οπότε παύουν τα λόγια, δηλαδή, όχι μου είπα, όχι μου τούπες, όχι μου ρίξε μπουνιά, όχι με απήλυσε. Βάλτε το βίντεο να δούμε τι έγινε. Και αυτό γίνεται σε τρομερή βάση, σε τέτοιο σημείο που απειλούνται ας πούμε το Facebook. Γιατί αναπτύσσονται άλλα κοινωνικά δίκτυα, τα οποία προάγουν την ιδέα ότι το βασικό στοιχείο στο web δεν είναι μόνο το άτομο, το Facebook προσέξτε, είναι ατόμο κεντρικό. Δηλαδή η μεγάλη αλλαγή που έρχεται είναι από ατόμο κεντρικό, γίνεται event driven. Για παράδειγμα, το γεγονός μπορεί να είναι κάποια επεισόδια που γίναν σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα και καθόμαστε επί ώρες να λέμε ποιος φταίει, ποιος προκάλεσε ποιον και τα λοιπά. Το event ποιο είναι, όχι το άτομο, ποδοσφαιρικός αγώνας. Μπορώ κάπου να ανεβάσω τα βίντεο για να δούμε τι έγινε. Και έτσι βλέπετε στο semantic net, στο semantic web, το γεγονός είναι που οδηγεί την κατάσταση. Άρα το hardware αυτό προκαλεί μεγάλες γεωγραφικές αλλαγές, δηλαδή ουσιαστικά ομογενοποιεί όλο το παγκόσμιο γίνεσθαι. Εμείς ακόμα, παρά τα προβλήματα μας, είμαστε χώρα του πρώτου κόσμου, μια χώρα δηλαδή που υπάρχει κάποια αυθονία αγαθών, αλλά πολλά αγαθά έχουμε πει επαναπροσδιορίζονται. Δηλαδή αυτό το αγαθό που μας κόρτησε εμάς πολλά χρήματα, δεν είναι το βασικό αγαθό για να στηθεί το νέο web 3, web 4. Οπότε κάποιες χώρες που δεν είχαν χρήματα για να κάνουν αυτές τις επενδύσεις, μπορούν να κερδίσουν πάρα πολύ, καθώς οι επενδύσεις μεταφέρονται στο κομμάτι του Wi-Fi, ας πούμε. Ή του 4G, όπως θα δούμε. Άρα το hardware οδηγεί. Δηλαδή αυτή η συσκευή, για αυτόν τον λόγο, επειδή ακριβώς έχει κάποια στοιχεία φορητότητας, κάποια στοιχεία έντονης διάδρασης, διαδρασία από 24 ώρες, 24 λεπτά για σημαντικά γεγονότα, για αυτόν τον λόγο έχει και πολύ μεγάλη αξία, όπως έχουμε δει πολλές φορές. Είναι η αξία του hardware, το οποίο hardware φεύγει από τον πρώτο κόσμο, δηλαδή Αμερική-Ευρώπη, και προκαλεί τρομερές τεκτονικές αλλαγές προς την Ανατολή. Και οι αλλαγές αυτές επηρεάζουν ήδη οι πολύ σημαντικές βιομηχανίες χωρίς να το ξέρουμε. Για παράδειγμα, μια σημαντική βιομηχανία που έχει επηρεαστεί πιο πολύ από τα chips και έχει μεταφερθεί σχεδόν εξολοκλήρωση στην Ανατολή και τη χρησιμοποιούμε καθημερινά. Ποια είναι? Είναι τρομερή. Πιο πολύ από τα chips έχει μεταφερθεί η τεχνογνωσία, η παραγωγή και η διακίνηση στην Ανατολή. Με τη βοήθεια υπολογιστών. Έτσι οι υπολογιστές βοήθησαν να γίνει αυτή η μεγάλη μετακίνηση. Με τρελές συνέπειες. Απάντηση, τα υφάσματα, τα ρούχα μας. Τα ρούχα μας, πιο μεγάλο ποσοστό από ό,τι αυτές οι συσκευές, κατασκευάζονται σχεδόν εξολοκλήρω ανατολικά. Και δεν φαίνεται αυτή η ροή να είναι αντιστρεπτή. Δεν είναι μόνο λοιπόν η τεχνολογία υψηλή, όπως νομίζουμε, όχι τις τεχνολογίες. Αυτά λοιπόν για το πρώτο χαρακτηριστικό, που είναι το hardware. Πάμε τώρα στο δεύτερο χαρακτηριστικό. Όπως είπε η συνάδελφό σας η Κατερίνα με τα Google Glasses, προχωράμε εμείς σε interface technology. Δηλαδή αυτό που εισάγουν τα Google Glasses στο Web 4 είναι αυξημένο interfacing. Δεν αλλάζουν οι VICE δεδομένων, όπως ξέραμε. Θα αλλάξουν γι' αυτές, αλλά σαφώς υπάρχει έρευνα. Υπάρχει έρευνα στις δεδομένους που κάνουν πολύ καλή έρευνα στις VICE δεδομένων. Αλλά οι αλλαγές εκεί πόσες θα είναι, θα είναι μικρές. Δηλαδή μπορεί σε μια δεκαετία οι αλλαγές να είναι στις τάξεις του 20-30%. Οι αλλαγές, τα άλλα μεγέθη που αναφέρουν, όπως το interface technology, σε αυτές εδώ τις συσκευές πόσο τσεκατό ήτανε, στη δεκαετία ας πούμε. Απάντηση, όχι 20-30%. Είδαμε αλλαγές στις τάξεις 200%, 300%, 500%. Είναι φανερό πως μιλάμε για άλλη τάξη μεγέθους. Είπα αυτή την έννοια, το 70% με 80% της νέας τεχνολογίας παίζει στο κομμάτι του interface. Δηλαδή τα λειτουργικά συστήματα, ναι, βελτιώνονται, βγαίνουν καινούργια λειτουργικά συστήματα. Αλλά σε τι είναι καινούργια? Στο interface. Γιατί παίζεται όλο το τεχνίδι. Και όταν λέμε interface, όχι μόνο πως πατάω τα κουμπάκια ή πως βγαίνουν τα μενού, μιλάμε για εντελώς άλλη διάσταση όπως δείξασταν και με τις παρουσιάσεις που κάνατε. Δηλαδή αλλάζει η όλη η αίσθησή μας. Πάμε να βγάλουμε καινούργιο μεταφορ, το οποίο αλλάζει, όπως είπαμε, σιγά-σιγά με icons και idioms, ας πούμε, σε χαμηλό επίπεδο, με paradigms σε πιο μεγάλο επίπεδο και σιγά-σιγά αλλάζει το μεταφορ. Ας πούμε τα Google Glasses, εκεί θα πηγαίνουμε σε κατευθείαν αλλαγή του μεταφορ, οπότε δεν είμαστε έτοιμοι να την κάνουμε. Γιατί το μεταφορ τώρα δεν είναι απλώς μεταφορ του τοπικού υπολογιστή, είναι το μεταφορ του όλου cloud. Άρα θέλει τρομερές αλλαγές, μπορεί να αλλάξει, παράδειγμα, ένα Facebook. Για αυτό δεν είμαστε έτοιμοι, ούτε οικονομικά, ούτε τεχνολογικά, ούτε κοινωνικά. Προσέξτετε αυτό, έτσι. Και πάμε λοιπόν στον τρίτο σημείο, που λέει πώς δουλεύουν αυτές εδώ οι συσκευές, δηλαδή η αξία αυτής εδώ της συσκευής ποια είναι. Αν η αξία της είναι σε 24 ώρια ανταπόκριση, τότε πρέπει να είναι συνέχεια online με κάποιο τρόπο, δηλαδή πρέπει να είναι συνέχεια στο ίντερνετ, ή πρέπει να είναι συνέχεια με το δίκτυο της κινητής τηλεφωνίας. Αλλά αυτό εγώ μπορώ να το ρυθμίσω. Δηλαδή μπορώ να αλλάξω τα χαρακτηριστικά, και αυτή η συσκευή να μην βρίσκεται σε direct link πάντοτε, αλλά να βρίσκεται σε μια κατά αδιαστήματα παροχή, δηλαδή να δημιουργεί χαρακτηριστικά ένας DT, ένας delay time network, ας πούμε. Για παράδειγμα, ταξιδεύομαι με ένα τρένο μεγάλης ταχύτητας, που τρέχει 200 χιλιόμετρα την ώρα. Μπορώ να έχω την απέτηση να έχω συνέχεια internet? Σε ένα τόσο καλό τρένο, λογικά ναι, αλλά και να μην έχω internet τι μπορώ να κάνω? Μπορώ δηλαδή να εφοδιαστώ με υλικό, για δυο-τρεις ώρες να είμαι πασχολημένος. Η απάντηση είναι, μπορώ να κατεβάσω, ας πούμε, εκεί που έχω παροχή internet μια εφημερίδα ηλεκτρονική, τρεις-τέσσερις εφημερίδες, στις οποίες είμαι συνδρομητής. Και ηλεκτρονική εφημερίδα, πιστέψτε με, έχει πολύ περισσότερο υλικό από μία συμβατική εφημερίδα να μου δείξει, γιατί συντιστάλληση έχει και βίντεο. Για αυτό είναι που τη δίνει μεγάλη αξία. Και αλλάζει για τη μορφή της. Είναι εφημερίδα, είναι, αλλά από εκεί βλέπω βίντεο, φωτογραφίες και ένα σωρό άλλα πράγματα. Είπα αυτή την έννοια, οι νέες αυτές συσκευές, αυτή τη στιγμή, δεν απαιτούν τους χρήστες να είναι συνέχεια συνδεδεμένοι. Μπορεί κάποιος να θέλει και λίγη ιδιωτικότητα, δηλαδή το βράδυ να κλείνει το κινητό του. Είναι λογικό να έχει το βράδυ συνέχεια ανοιχτό το κινητό του? Και είναι και όχι. Πολλοί το θέλουν κλειστό. Σε αυτή τη στιγμή δεν θέλω να επικοινωνήσουμε κανέναν, ό,τι και να γίνει, ας το μάθω το πρωί. Είναι άλλοι που θέλουν, δεν ξέρουμε, ως πάντα μοντέλα. Εμπάσεις περιπτώσει, είτε το κάνουμε κάποια καθυστέρηση, είτε όχι, χρειάζομαι συνέχεια παροχή. Συνέχεια σύνδεση με αυτό που λέμε semantic web. Και τώρα προσέξτε ποια είναι τα δίκτυα τα οποία δημιουργούνται. Το πρώτο και αρχαίγοντο δίκτυο που έχει δημιουργηθεί, είναι αυτό το μαύρο δίκτυο που βλέπετε, αυτό που περικλείται από το μαύρο κύκλο, όσο είναι κύκλος αυτό που ζωγράφησα, και είναι το ίντερνετ. Είναι αυτό που υπήρχε από παλιά, από τη δεκαετία του 70 του 80 και εγώ δούλεψα με το ίντερνετ πριν βγει το web και έχω μια σαφή εικόνα τι θα πει ίντερνετ. Είναι πολύ μεγάλο το ίντερνετ και συνέχεια επεκτείνεται. Υπάρχει, όμως, ένα άλλο δίκτυο που είναι πολύ ανταγωνιστικό προς αυτό και πολύ δυνατό. Είναι αυτό που βλέπετε με την πράσινη γραμμή, ο πράσινος κύκλος, δηλαδή αυτή την περικλειόμενη περιοχή, και αυτή αυξάνει πάρα πολύ ανταγωνιστικά, αφού βλέπετε συνέχεια κάθε επέκταση σε καινούργια τεχνολογία web, σημαίνει πως επεκτείνεται και ο κόσμος που συμμετέχει στο πανηγύρι. Δηλαδή, ας πούμε, το τελευταίο επίτευμα που έγινε στο web, ποιο είναι? Όσον αφορά τη διάδοση σε παγκόσμια κλίμακα. Απάντηση ότι ο κάθε χρήστης κινητού τηλεφώνου είναι όχι εν δυνάμη, είναι στην πράξη χρήστης web τεχνολογιών. Αυτό προκάλεσε τρομερή επανάσταση, δηλαδή από το 1 δισεκατομμύριο ενεργούς χρήστες web υπηρεσιών, πήγαμε σε 4-5 δις, έτσι. Σχεδόν ο κάθε μετανάστης ακόμα μπορεί να είναι χρήστης υπηρεσιών web από αυτή τη μικρή συσκευή που έχει, γιατί αυτές οι συσκευές μπορεί να τις έχει και κάθε μετανάστης. Είναι εργαλείο επιβίωσης. Το ερώτημα που τίθεται είναι, το web περικλείεται από το ίντερνετ, δηλαδή υπάρχει κομμάτι του ίντερνετ που είναι εκτός του web. Ποι λέτε? Σαφέστατα, υπάρχουν πάρα πολλές συσκευές, αυτές που λέγαμε τις προάλληλες, το Internet of Things, οι οποίες δεν είναι ακριβώς web συσκευές, δεν έχουν ακριβώς web interface, μπορεί με κάποια τεχνολογία να συνδέονται με το ίντερνετ, αλλά μπορεί να είναι εκτός αυτού που λέμε web, δηλαδή είναι εκτός του client server model του HTML. Ας το πω έτσι, μπορεί να υπάρχει κάτι άλλο. Άρα υπάρχει ένα κομμάτι του ίντερνετ, όσο και αν φαίνεται αστείο, υπάρχει, και επεκτείνεται αυτό με το Internet of Things, το οποίο είναι εκτός του web. Αν πέσει στον πειρασμό αυτό το κομμάτι να χρησιμοποιήσει web interface, τότε αυτομάτως η πράσινη γραμμή έρχεται και το καταλαμβάνει. Βλέπετε, η πράσινη γραμμή κινείται επεκτατικά, όπως και η μαύρη γραμμή κινείται επεκτατικά, και η πράσινη θέλει να κυριεύσει όλο το κομμάτι το μαύρο. Το μαύρο δηλαδή κάνει την κίνηση, το ίντερνετ, εισάγει νέα δεδομένα, νέες δυνατότητες δικτύωσης και καθώς βάζει νέες συσκευές, το web έρχεται να τις καταλάβει. Για παράδειγμα, η σύνδεση με αυτόν τον προτζέκτορα μπορεί να γίνει και με web interface. Δηλαδή, είναι ίντερνετ. Θα μπορούσα να το κάνω εκτός του web interface και να το κάνω μέσω δικτύου. Αφού αυτή τη στιγμή χρησιμοποιήσω τεχνολογία web, HTML κτλ, τότε ενσωματώνεται αυτό ενδυνάμη σε ένα μεγάλο δίκτυο web. Αυτό είναι αναμενόμενο. Αυτό που ήθελα να σας ρωτήσω όμως είναι το εξής. Μήπως υπάρχει κομμάτι του web που κάνει κάτι παράτολμο, κάτι μοναδικό, δηλαδή προσπαθεί να βγει έξω από τη μαύρη γραμμή. Είναι λογικό όσο επεκτείνεται το ίντερνετ. Το web να θέλει να καταλάβει υπηρεσίες και δεδομένα και μηχανήματα του ίντερνετ. Το ανάποδο όμως, υπάρχει web έξω από το ίντερνετ. Θεωρητικά όχι, σαν πρώτη απάντηση. Να όμως που σιγά σιγά εμφανίζονται συσκευές που θα υλοποιούσαν ένα web έξω από το ίντερνετ. Και έχω την εντύπωση πως έχουν βρεθεί τέτοιες συσκευές. Δηλαδή συσκευές που χρησιμοποιούν web τεχνολογία χωρίς να πατάνε πάνω στο ίντερνετ. Έχουμε δει τέτοιες συσκευές και αυτές οι συσκευές έχουν να κάνουν με συσκευές πολύ κοντά στα brain computer interfaces όπως ήταν Google Glasses. Δηλαδή ένα κοχλιακό εμφύτευμα μπορεί να χρησιμοποιεί web τεχνολογίες για παράδειγμα. Δεν είναι κανένα μεταξύ τους web ας πούμε των συσκευών που εμπλέκονται. Αλλά να μην μπαίνει στο ίντερνετ για λόγους προστασίας. Σε αυτή την περίπτωση γίνεται η ανάποδη κίνηση. Δηλαδή θέλει το ίντερνετ να τρέξει γρήγορα και να ανακαλύψει αυτό το κενό, γι' αυτό βλέπετε τις μαύρες γραμμές, και να το καπελώσει, να παίξει κι αυτό μπάλα. Για να δώσουμε άλλα παραδείγματα που το κάνουν αυτό πιο σαφές. Αυτός εδώ ο μπλε κύκλος, φυσικά αυτό το μπλε oval, δείχνει ότι ένα άλλο μέρος υπηρεσιών που αναπτύσσεται πάρα πολύ είναι οι υπηρεσίες Bluetooth. Στις καινούργιες συσκευές υπάρχει πολύ εντυπωσιακό Bluetooth, και στα λάπτοπς που έχετε. Ο λόγος είναι ότι αναπτύθηκε πάρα πολύ το Bluetooth σ' αυτές τις συσκευές, οπότε αυτές, για να μην μιλουπίσουν, θα αναπτύσσουν ακόμα περισσότερο. Και το Bluetooth αποκτά πολλές δυνατότητες. Σαφέστατα πολλές δυνατότητες του Bluetooth μπορεί να βρίσκονται, προσέξτε, όχι μόνο έξω από το Web, αλλά να βρίσκονται και έξω από το ίντερνετ. Για παράδειγμα, τα ηχεία που έχω σπίτι μου, δεν υπάρχει κανένας λόγος να είναι σε κάποιο ίντερνετ ή σε κάποιο Web, αλλά και εδώ η τάση είναι επεκτατική. Δηλαδή, το ίντερνετ θέλει να καταλάβει όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος του Web, και καλά κάνει, γιατί πουλάει υπηρεσίες, κάποιο ρόλο θα παίξει, αλλά υπάρχει ένα κομμάτι του Bluetooth που αντιστέκεται, και το Web θέλει να καταλάβει το κομμάτι του ίντερνετ που εισάγεται στον χώρο του Bluetooth και να κάνει κάποιες υπηρεσίες και τα λοιπά. Μπορείτε να φανταστείτε ποιος είναι ο λόγος ο ανασταλτικός, γιατί δεν επιτρέπει με αυτήν την κίνηση, την νοσμοτική, να πάει προς τα έξω μεγάλη ταχύτητα. Ποιος θα μας πει, το ξέρετε όλοι. Απάντηση, η προστασία των προσωπικών δεδομένων. Συνήθως αυτές οι συσκευές κινούνται στον εσωτερικό χώρο μας, στο χώρο του σπιτιού μας, στο χώρο του εαυτού μας, άμα είναι Google Classes, άμα είναι κοχλιακά εμφυτεύματα, οπότε δεν θέλουμε να τα μάθει όλο το ίντερνετ ότι γίνεται εδώ μέσα. Έτσι, υπάρχει ιατρικό απόρριπτο, υπάρχουν ένα σωρό πράγματα. Επίσης, τα αντικείμενα που κινούμαι εγώ είναι να δείξουμε ένα άλλο δίκτυο. Το κόκκινο δίκτυο που βλέπετε εδώ είναι το δίκτυο της μουσικής. Η μουσική είχε μια ιδιαιτερότητα, διότι το 1980 περίπου, 83 δεν θυμάμαι, κάπου εκεί, ανακαλύφθηκε ένα interface που έκανε θράψη. Ποιο interface ήταν αυτό? Το MIDI. Δηλαδή, αν θα θέλαμε να δούμε έναν interface, που είναι ορισμός του interface της προηγούμενης χιλιετίας όμως, με διαφορά το καλύτερο, αυτό είναι το MIDI, το musical instrument digital interface, το οποίο επέτρεπε συσκευές μουσικής να ενώνονται μεταξύ τους. Και έκανε πράγματα στη μουσική που δεν τα κάναν καλά καλά οι πολλογιστές. Δηλαδή, τον καιρό που συνδέαμε synthesizer μεταξύ τους, δεν μπορούσαμε καλά καλά να συνδέσουμε πολλογιστές μεταξύ τους, με την ίδια ευελιξία που συνδέαμε τις μουσικές στις συσκευές, τα synthesizers. Όμως, το MIDI ενώ ξεκίνησε πολύ δυνατά, άρχισε να παρουσιάζει προβλήματα. Δηλαδή, ένα κομμάτι του MIDI κινείται μέσα στο Web. Έχει να κάνει κυρίως με τα MIDI files. Πάρα πολύ μουσική είναι γραμμένη στο Web και μπορεί να παράχει και από MIDI συσκευές και δίκτυα. Ένα άλλο κομμάτι είναι στο internet, το μαύρο μέρος που βλέπουμε εδώ, αλλά δεν είναι στο Web. Και ένα μεγάλο κομμάτι είναι εκτός των δύο αυτών δικτύων. Τι έχει πάει στραβά, γιατί έχουν φανεί σε αυτά τα βελάκια. Βλέπετε το μόνο δίκτυο, το οποίο γυρίζει προς τον εαυτό του. Δηλαδή, τι προβλήματα έχει βγάλει το MIDI, αν το ξέρετε. Όσοι κάνετε προπτυχιακά μαθήματα μαζί μου, μπορεί να το έχετε ακούσει. Απάντηση, το MIDI έδειξε ότι έχει περιορισμούς. Όλα τα δίκτυα δείχνουν κάποια στιγμή κόπωση, δεν αντιμετωπίζουν νέες συνθήκες και απόδειξη της κόπωσης είναι ότι χρειαζόμαστε νέες τεχνολογίες. Δηλαδή, όταν διαπιστώσαμε ότι το Web 2 αρχίζει να μην μπορεί να καλύψει κάποιες τεχνολογίες, όπως είπες, πήγαμε στο Web 3 και τι αναγκαστήκαμε να βγάλουμε, μια καινούργια γλώσσα interface, την HTML 5. Στο MIDI αυτό το πρόβλημα έχουμε, ότι ενώ ξεκίνησε πολύ εντυπωσιακά, βγάλαμε και το XMIDI, αλλά δεν ήταν δίκτυα που μπορούσαν να έχουν, ας πούμε, την ευελιξία μιας HTML 5. Η βασική τους σύλληψη ήτανε στραβή. Γιατί, επειδή ακριβώς το MIDI βγήκε στις αρχές δεκαετίας του 80, ας πούμε 81-82, ήτανε πιο πολύ ηλεκτρονικό πρωτόκολλο, παρά πρωτόκολλο, υψηλού επιπέδου τύπου software. Μα αποτέλεσμα, να έχει στην ενόρασή του μοιωπία, να μην μπορεί να δει πολύ μακριά. Και μετά από 40 χρόνια, ας πούμε 30 τόσα χρόνια, είναι φανερό ότι δείχνει την ηλικία του, ότι έχει δομηθεί σε λάθος βάση. Δεν μπορεί δηλαδή να πάει πολύ εύκολα σε software revenge. Και θέλει κάποιου είδους ανακένιση, γι' αυτό βάζω αυτά τα βελάκια που βλέπετε. Παρόμοια προβλήματα μπορεί να παρουσιάζει και το Bluetooth. Ούτε αυτό είναι αμύρο προβλημάτος, δηλαδή είναι πολύ ενοχλητικό να αγοράσεις κάποια συσκευή ακριβής σπίτι σου, να δούλευε πολύ καλά πριν 3-4 χρόνια και με τα καινούργια πρωτόκολλα Bluetooth μ' εμφανίζει κάποιο είδους προβλήματα. Όχι δεν υπάρχει συμβατότητα προς τα πίσω των Bluetooth πρωτοκόλων, αλλά ποιον αυτό παλάζει τα δεδομένα. Το γεγονός, το Bluetooth συνδυάζεται ενδεχομένως με ένα Web, με ένα Internet interface. Αλλά εν πάση περίπτωση, σ' αυτούς εδώ πέρα τους χώρους, τα βελάκια προς τα πίσω, δηλαδή τα βελάκια που δείχνουν ότι δεν πάμε πολύ μακριά, είναι πιο λίγα από ό,τι είναι στο MIDI. Και δεν είναι μόνο αυτά δίκτυα, δεν είναι μόνο το Bluetooth, δεν είναι μόνο τα μουσικά δίκτυα, είναι και άλλα δίκτυα τα οποία αναπτύσσουν σιγά σιγά. Και όλα αυτά ανοιχνεύτηκαν από συσκευές που μας οδηγούσανε προς το Web 4. Και γι' αυτό λέμε, για να θεωρήσουμε λίγο τα πράγματα, γιατί είναι αρκετά νεφελώδης η κατάσταση όσοι έχει, μη την κάνουμε ακόμα πιο νεφελώδη, οπότε αν γίνει απροσδιόριστη θα έχουμε κρακ. Θα δούμε φαινόμενα σαν αυτά εδώ πέρα, όπως λέει How far can you go? Δεν μπορείς να πας πολύ μακριά μετά. Ό,τι κάνεις θέλει πολύ κόπο και είναι λίγη η ενταποδοτικότητα την οποία έχεις. Αυτό λοιπόν είναι το τεχνολογικό επίπεδο και υπόβαθρο που αναλύσαμε την προηγούμενη φορά και αναλύουμε σήμερα. Πάμε τώρα στα δικά μας, να δούμε για εμάς τι νόημα έχει που κοινούμαστε στο χώρο της εκπαίδευσης και εμείς πληροφοριακά συστήματα κάνουμε. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτών των πληροφοριακών συστημάτων? Το πρώτο είναι ότι όταν βρίσκομαι σε αυτούς εδώ πέρα τους κόσμους, μιλάω για διάδραση πλούσιου περιεχομένου. Rich content interaction. Δηλαδή, όταν μια εφημερίδα μου κατεβάζει βίντεο και αυτό το βίντεο είναι, ας πούμε, από έναν άνθρωπο που ήταν παρών στη σκηνή και αυτό το βίντεο είναι, ξέρω εγώ, δύο ώρων φρέσκο, δεν αντιλαμβάνουμε ότι αυτή η εφημερίδα έχει πολύ πλούσια διάδραση με εμένα. Δηλαδή, μου λύνει τα προβλήματα σε δύο ώρες. Βρήκα αν γεννηθούν τα προβλήματα, έχει καταγράψει το γεγονός, το έχει ανεβάσει σε βίντεο, το βλέπω στην καθημερινή μου εφημερίδα, το βάει σε κάποιο μέρος στο ίντερνετ για να το δω και πέντε μέρες μετά αν προκύψει σημαντικό γεγονός και χρειάζεται πανεξέταση, δεν δημιουργεί αυτό διάδραση υψηλής προστιθέμενης αξίας. Αυτή είναι η διάδραση που λέμε rich content interaction και εμείς που είμαστε στην εκπαίδευση το καταλαβαίνουμε, γιατί η εκπαίδευση είναι το πιο πλούσιο περιοχόμενο, δηλαδή είναι σημαντική η διάδρασή μου με την εφορία, αφού αφορά χρήματα που πορεύω δίδε προς την εφορία και την εφορία προς εμένα, συνήθως το πρώτο. Αλλά όταν παίζεις με παιδιά, με μάθηση, με νέους ανθρώπους, είναι φανερό πως η διάδραση είναι ακόμα με ακόμα μεγαλύτερης αξίας. Και αυτό να το δείξουμε στην πράξη. Άρα είναι φανερό πως εμείς που κάνουμε του πουε κολλάμε στα πολυμέσα. Δηλαδή θέλουμε πολυμέσα, θέλουμε διαχείριση πολυμέσων για να δείξουμε αυτό το πλούσιο περιεχόμενο. Το δεύτερο στοιχείο που έρχεται στο δικό μας χώρο έχει να κάνει με το εξής. Όταν ήμασταν στο προπτυχιακό επίπεδο, θυμάστε, λέγαμε ότι υπάρχουν γενιές υπολογιστών. Είχαμε προσδιορίσει πως μια γενιά υπολογιστών περίπου έχει χρόνο ζωής τα πέντε έτη. Και είχαμε πει ότι το χαρακτηριστικό της γενιάς υπολογιστών είναι ο επιδέκα παράγοντας. Όταν πολλαπλασιάζω επιδέκα, αυτός εδώ ο παράγοντας ορίζει μια γενιά υπολογιστών. Όταν δηλαδή ο υπολογιστής μου έχει αποκτήσει δέκα φορές περισσότερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα από ό,τι ο προηγούμενος, λέω που είχα, λέω ότι η διαφορά των δύο υπολογιστών που κατείχα έχουν απόσταση χρονική, τεχνολογική, οτιδήποτε μιας γενιάς. Το επιδέκα μπορεί να σημαίνει χωρητικότητα. Δηλαδή παλιά μπορεί να είχα, ξέρω εγώ, έναν δίσκο 100 γίγα. Έτσι, εγώ έχω δουλέψει σε mainframe και με δίσκους μισού γίγα. Ποιοί κόστιζαν, τι να σας πω, ας πούμε το 1 τέταρτο του αμαξιού, έτσι. Αλλά πριν μερικά χρόνια λέγαμε ότι ένας μεγάλος δίσκος είναι 100 γίγα, τώρα χαλάρα λέμε ότι βρισκόμαστε στο ένα τέρα. Άρα εφανίζει το παράγοντας επί δέκα. Προσέξτε, το παράγοντας επί δέκα δεν είναι κατανοητό σε άλλες επιστήμης. Δηλαδή το αμάξι προηγούμενης γενιάς που είχα και το οποίο το απέσσερα, έφτασε στα οριά του, σε σχέση με το καινούριο που πήρα και απέχει, ας πούμε, χρονικά 15 έτη, εφανίζει αυτά τα γνωρίσματα. Δηλαδή, αν το προηγούμενο αμάξι χωρούσε πέντε άτομα, το καινούριο που πήρα χωράει πενήντα. Βλέπετε ότι οι υπολογιστές είναι μια μοναδική επιστήμη στο να βγάζει καινούργια πράγματα, αλλά αυτό δεν μας ενοχλεί, γιατί ούτως ή άλλως αντιλαμβανόμαστε πως το αντικείμενο της δουλειάς μας και η επιτυχία μας στους επαγγελματιών και ως κοινωνικά, ας πούμε, υπολογίσιμων ατόμων είναι στο να διαχειριστούμε αυτή την προβληματική πολυπλοκότητα. Εμείς, όταν αγνωρίζουμε μια προβληματική κατάσταση, πολύπλοκα προβληματική κατάσταση, δεν το κάνουμε για να τα βάψουμε μαύρα, αλλά τα κάνουμε για να δώσουμε λύση. Και λέμε, στους υπολογιστές γίνεται ένα μοναδικό, που δεν φαίνεται για παράδειγμα στην αυτοκίνητοδυομηχανία. Επίσης, ο καινούργιος προσέσορας μπορεί σε μια πενταετία ή εξιαιτία να είναι δεκαπλάσια ισχία από τον προηγούμενο. Αν όχι δεκαπλάσια, εξαπλάσια, εφταπλάσια θα έχει. Πραγματικά, πριν 5-6 χρόνια δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα είχα, ξέρω, ένα i7, ξέρω, i8 πύρινο. Οπότε μπορώ να υπολογίσω αυτή τη διαφορά πάλι με έναν παράγοντα επί 10. Επίσης, η μνήμη έχει αυξηθεί πάρα πολύ. Η μνήμη που είχα στον υπολογιστή μου πριν από 5-6 χρόνια ήτανε με το ζόρι, ξέρω εγώ, 2 GB Tram, έτσι. Ενώ τώρα στις μέρες μας είναι πολύ πιο γρήγορη, μπορεί να και δύο και τρεις φορές πιο γρήγορη. Και χαλαρά παίρνουν υπολογιστές με 8 ή 16 GB Tram. Άρα και εδώ φαίνεται περίπου ένας παράγοντας επί 10, πιο λίγο από 10 είναι βέβαια, έτσι. Αλλά το εντυπωσιακό είναι ότι αυτή η μνήμη και αυτοί οι προσέσσωρες πρέπει να έρχονται σ' αυτές εδώ τις συσκευές, έτσι. Αυτό είναι το πολύ εντυπωσιακό που γίνεται. Εν πάση περιπτώση, για πρώτη φορά τα τελευταία 6-7 χρόνια φαίνεται πως ο παράγοντας επί 10 δεν δουλεύει καλά σ' αυτούς τους υπολογιστές. Σε λάπτοπς και σταθερούς υπολογιστές. Γιατί? Γιατί πραγματικά ενώ ήρθε μια αλλαγή επί 10, ας πούμε στη χωρητικότητα, στις μνήμες, στους προσέσσωρες, δεν ήρθαν καινούργια λειτουργικά συστήματα. Για να σας ρωτήσω τι λειτουργικό σύστημα φοράτε στον υπολογιστή σπίτι σας, θα μου απαντήσετε. Πολλοί φορές ακόμα Windows 7 και είναι πολύ κανοποιημένη. Ναι, όταν Windows 7 είναι μια τεχνολογία που έχει κλείσει ήδη 7-8 χρόνια. Έτσι, για πρώτη φορά το επί 10 δεν δούλευε όπως το ξέραμε. Και γι' αυτόν τον λόγο δεν πάνε πολύ καλά. Πάνε καλά, αλλά όχι πολύ καλά, οι πολύσεις σταθερών υπολογιστών. Αντιθέτως, ποιες πολύ συσκίζουν αυτόν τον συσκευόν. Και έφτασε σημείο αυτή η συσκευή να κοστίζει περίπου όσο αυτή εδώ. Γιατί ακριβώς έγινε μια μεγάλη αλλαγή που έχει σχέση με το interface και φύγαμε από τον 10 επί 10 παράγοντα που γινόταν σε hardware και software και τον επί 10 παράγοντα τον πήγαμε πού, στο σημαντικό δίκτυο, στο σημασιολογικό ιστό. Δηλαδή, από πλούσιο περιεχόμενο και πλούσια δυνατότητα αναπαραγωγής, πολυμεσικής και αποθήκευσης που έχει ο πολογιστής μας, πήγαμε σε ένα σύννεφο που έχει πολύ πλούσιες υπηρεσίες. Δηλαδή πήγαμε σε συστήματα τύπου Facebook, Instagram, αυτό που ανεβαίνει πάρα πολύ, το Facebook προσέξτε είναι άτομο κεντρικό, κάνει το άτομο κέντρο της διακίνησης, το Instagram πιο πολύ γίνεται event driven, δηλαδή εκεί βάζουμε τα γεγονότα. Και αυτό φαίνεται να κερδίζει και κατά τη δική μου ταπεινή αντίληψη αυτό που είναι το έσχατο κοινωνικό δίκτυο, δηλαδή τη πιο πλούσια διάδραση από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε, είναι το YouTube, όχι το συγκεκριμένο εργαλείο, τα εργαλεία τύπου YouTube. Γιατί εκεί έχουμε την ταινία, όχι απλώς ένα σποτάκι, έχουμε την ταινία, έχουμε το μουσικό γεγονός και ο κόσμος σχολιάζει και κινείται γύρω από αυτού. Και όταν σχολιάζει και κινείται γύρω από αυτού τι δημιουργεί, αυτό που θα έρθει πιο πολύ με το Web4, από ό,τι φαίνεται, δημιουργεί το channel του, ο καθένας μας γίνεται ένας τηλεοπτικός σταθμός, με το Facebook γίνεται μια ιστοσελίδα ο καθένας μας, με πλούσια διάδραση, έτσι, Web3. Τα γεγονότα τρέχουν και φτάνουν από τις 24 ώρες στα 24 λεπτά με Instagram και τα λοιπά, αλλά με το YouTube μας δίνει τη δυνατότητα να γίνουμε εμείς τηλεόραση του εαυτού μας. Και εκεί είναι κατεβαίνει το πολύ δυνατό κοινωνικό δίκτυο, ακόμα δεν έχει έρθει, έρχεται. Θα χρειαστεί μερικά σελβίσεις ακόμα, έτσι. Αυτά για να πούμε τι γίνεται. Άρα λοιπόν, ξεκινήσαμε την προηγούμενη φορά από τις μεγάλες εξελίξεις που γίνονται στο Web και στην οργανολογία της εποχής μας, πήγαμε στο τι γίνεται στην επικοινωνία ανθρώπιου πολογιστή και στη διάδραση που έχουμε και τώρα πάμε να το εξεκδικεύσουμε σε αυτά που κάνουμε εμείς, γιατί αυτές θα είναι και οι εργασίες σας στο μάθημα, δηλαδή τι γίνεται με τις τεχνολογίας πληροφορίας και επικοινωνιών στην εκπαίδευση. Τι γίνεται στο δικό μας χώρο. Η απάντηση είναι, όσοι πήρατε το μάθημα του προηγούμενου εξαμήνου διαχείριση γνώσης, ότι η εκπαίδευση διαχειρίζεται κάτι πολύ σημαντικό, πολύ υψηλής προστιθέμενης αξίας γνώση. Δηλαδή γνώση υπάρχει και στο ταξισμέτ που είναι το δίκτυο της εφορίας. Αλλά έχει καμία σχέση η γνώση που βγαίνει από την εφορία, για παράδειγμα με τη γνώση που βγαίνει με ένα πολύ σημαντικό μάθημα προγραμματισμού, ξέρω, κατασκευής ηλεκτρονικών και τα λοιπά. Εκεί υπάρχει σαφώς πολύ περισσότερη γνώση. Σκεφτείτε μόνο το στρατιωτικό τομέα που είναι άμεσος τομέα συγκρουσής, έτσι. Τι σημασία έχουν αυτά, δηλαδή να έχεις μια πρωτοπορία στο hardware ή στο software. Είναι τρομερές κοσμογωνικές αλλαγές. Άρα λοιπόν, εμείς στην τεχνολογία πληροφορίας και επικοινωνιών στην εκπαίδευση επικεντρωνόμαστε στην παραγωγή γνώσης και στην καινοτομία στην οποία παράγεται και η καινοτομία αυτή τεκμέρεται. Δηλαδή, η καινοτομία τεκμηριώνεται έστω και μετά από λίγο καιρό. Είτε με papers που βγαίνουν, είτε με το καινούργιο υλικό που βγαίνει. Σιγά σιγά και τα papers αλλάζουν, εδώ εφημερίδες έχουν αλλάξει, πόσο μάλλον θα αλλάξουν και τα papers. Δεν μπορεί δηλαδή να περιγράφουμε τι γίνεται σε ένα πολύ σύνθετο περιβάλλον και που υπάρχει, όπως είπαμε, πολύπλοκότητα μόνο με ένα paper, έτσι. Εδώ η εφημερίδα μας βάζει βίντεο, animation το ένα το άλλο. Η Βουκιπίντια τα έχει κάνει αυτά εδώ πέρα σε μεγάλο βαθμό, έτσι. Μιλούσα τις προάλλες με έναν εκδότη εγκυκλοπεδιών και μου λέει, έχω μείνει χωρίς δουλειά. Δηλαδή, καλά που βρήκα κάποια εφημερίδα να πουλάω τις εγκυκλοπεδιές μου μαζί με τους κυριακάδικες εκδόσεις της εφημερίδας, αλλιώς θα μπορούσα να πουλήσω εγκυκλοπεδία, γιατί όλος ο κόσμος τρέφεται προς κάτι που έχει καλύτερη διάδραση και επικοινωνία και παραστατικότητα, όπως είναι η Βουκιπίντια. Προσέξτε, αυτό δεν σημαίνει πως θα εξαλειφθούν οι κλασικές μορφές εγκυκλοπεδίας, θα εξαλειφθούν τα papers, τα papers, papers, αλλά θα μπούμε σαφέστατα, όπως υπάρχει το θέατρο και υπάρχει ο κινηματογράφος, θα μπούμε σε μια νέα μορφή διάδρασης και τα δύο θα υπάρχουν. Κάποια πράγματα πολύ πιο ωραία θα περιγράφονται με βίντεο, με rich content, με πλούσιο περιεχόμενο. Αυτή την κουβέντα επιστηρήθηκε με έναν άτομο που είχα γνωρίσει, που είχε προσληφθεί για να γράφει τα manuals ηλεκτρονικών συσκευών. Δηλαδή, δούλευε σε κάποια εταιρεία που παρήγαγε ηλεκτρονικές συσκευές και έπρεπε να γράψει το manual και το γράφει και σε πολλές γλώσσες. Τι γίνεται στις μέρες μας, κανένας διαβάζει το manual εκτός αν υπάρχει λόγος, κάτι περίπου δεν καταλαβαίνει να διαβάσει, αν θέλει να κάνει κάτι ανατρέχει σε ποιο κοινωνικό δίκτυο, στο YouTube. Όλο και κάποιος θα έχει αναρτήσει ένα βιντεάκι που θα εξηγεί παραστατικά τι κάνεις. Ούτε συμβουλέσετε τίποτα, τα βλέπεις στο YouTube στην πράξη όπως πρέπει να τα κάνεις. Γιατί είναι πολύ πλόκα πράγματα αυτά που θέλεις να κάνεις με τα λόγια και με μερικά φτωχά σχήματα δεν εύκολο να περιγράψεις τι γίνεται. Εντάξει, το Ikea που πουλάει έπιπλο, θα μπορεί να μας καθοδηγήσει να συναρμολογίσουμε το έπιπλο με κάποιο φυλάδιο που έχει μέσα, για να μην κάνουμε χαζομάρες και να καταστρέψουμε το έπιπλο. Αλλά όταν έχουμε κάτι που είναι πολύ πολύ πλοκό όπως η παραγωγή, ξέρω εγώ, ενός εξαρτήματος ηλεκτρονικού ή εγκατάσταση ενός συστήματος στο τέτοιο το αλλιώτικο, αυτά σαφέστατα πολύ καλύτερα περιγράφονται με του νέου τύπου δίκτυα, τα οποία έχουν επηρεάσει τις εφημερίδες, επηρεάζουν όλους εμάς και δημιουργούν μια νέα κατάσταση. Όμως, ενώ υπάρχει πολλή καινοτομία και πολλής χώρους για ανάπτυξη στο χώρο της εκπαίδευσης, υπάρχει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Ποιο είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στην εκπαίδευση, όταν βγάζουμε γνώση και καινοτομία με τεκμηρίωση πολύ υψηλής στάθμις και αξίας? Απάντηση, προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας. Δηλαδή, αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε είναι ότι δεν προστατεύεται παρκώς η πνευματική ιδιοκτησία της καινοτομίας, με αποτέλεσμα το 80% να κυκλοφορεί πολλών πραγμάτων πειρατικά. Δημιουργεί τρομερά προβλήματα εσόδων. Αυτά στην Ελλάδα δεν τα έχουμε πάρει σοβαρά, αλλά η Ελλάδα προσφέρεται για να αντιληφθούμε αυτά τα προβλήματα. Αυτή τη στιγμή, από τι υποφέρει ο κρατικός μηχανισμός της χώρας μας? Απάντηση, από έλλειψη εσόδων. Άρα τι θα κάνει? Πέρα από κάποιες κινήσεις που μοιάζουν επαναρθωτικές και που έγιναν τώρα, σε λίγους μήνες θα φανεί το σοβαρό πρόβλημα ότι δεν έχω έσοδα. Φανταστείτε ένας οργανισμός ο οποίος παράγει μουσικές παραγωγές για να διαπιστώνει ότι κανένας δεν αγοράζει το συντίσου. Και γιατί δεν αγοράζει το συντίσου? Γιατί αυτό κυκλοφορεί, χακαρισμένο, πλεψίτυπο, οτιδήποτε από εδώ, από εκεί. Τι κάνει σε αυτή την περίπτωση εδώ πέρα? Χρησιμοποιεί στη διάδραση για να προστατέψει στα συμφέροντα σου. Το έχει κάνει η εφορία, δηλαδή η εφορία τι έχει κάνει? Έχει κάνει το Taxis Net. Και αν βελτιωθεί το Taxis Net, όσον αφορά τη διάδρασή του, που αυτή τη στιγμή τρώμε πάρα πολύ χρόνο για ουτηδανά πράγματα, δηλαδή για δευτερεύοντα πράγματα, και μας ξεφεύγουν τα σοβαρά. Αλλά αυτό είναι θέμα interface, δηλαδή όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε, τόσο πιο εύκολα θα λύσουμε τα πολλά προβλήματα που υπάρχουν. Και για να σας πω ένα παράδειγμα. Ας πούμε, υπάρχουν κάποια εισοδήματα στους γονείς σας εσάς, εμάς, που είναι υποτίθετα φορολόγητα. Οπότε αρχίζει μια ατελείωτη παραφυλλολογία. Γιατί μην το φορολόγεις αυτό το εισόδημα, δηλαδή είναι εισόδημα 300 ευρώ το μήνα. Γιατί μην το φορολόγεις αυτό, δεν έπρεπε να το φορολογήσεις. Κάνω προσφυγή, καταφεύγω στα διοικητικά δικαστήρια, καταφεύγω στα πολιτικά δικαστήρια. Όχι μην καταφεύγεις μόνος, να καταφέγετε όλοι μαζί. Όχι βγάζουμε αυτή την εγκύκλο, όχι βγάζουμε την άλλη. Και για έναν δευτερεύωνο, ας πούμε, πραγματικά θέμα, μπορεί να δημιουργηθούν 5.000 προσφυγές στην εφορία, 1.000 δίκαιες στα δικαστήρια, να γράψουμε 200 άρθρα σε πημερίδες περιοδικά. Οι μένα λένε έτσι, οι Έλληνες λένε αλλιώς, κτλ. Δεν είμαι οικονομολόγος, αλλά λέω κοίταξε προκειμένου να δημιουργήσεις τόση ανεκατοσούρα. Όταν και εγώ είμαστε, δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με τα 300 ευρώ επίδομα, είναι φορολογίσιμο ή όχι, δεν μπορείς να δημιουργείς τόσο χάος. Εμείς το βλέπουμε όχι ως νομικοί ή ως κοινωνικοί επιστήμονες, το βλέπουμε ως άνθρωποι που μετράμε τα transactions. Αυτό κάνει η πληροφορική. Δεν μπορείς να βλέπεις τόσα πολλά transactions σε μια χώρα η οποία πνίγεται, και δεν το πρόβλημά της εκεί. Να μπουκώνουν τα δικαστήρια, να μαλώνουν οι μισοί με τους άλλους μισούς, να κάνουν τα χέρια αρέ ας πούμε. Μη φορολογείς το επίδομά μου, τι θα γίνει με το επίδομά μου. Τη στιγμή που λες εσύ, κοίταξε, αν για ένα εισόδημα 300 ευρώ δημιουργείς τόση φασαρία, δώσε 400 ευρώ, φορολογητέα, το κράτος να πάρει 100 ευρώ φόρο, ώστε τελικά να πάμε στα 300 ευρώ που ήθελε ο άλλος να πάρει. Εφόσον το κράτος πληρώνει και το κράτος φορολογεί, η ιστέρηση λένε τα transactions, εκ πρώτης ώψος, που δημιουργείται στο λογιστικό του δημοσίου 4 με 5 μήνες. Δεν χάθηκε ο κόσμος. Δηλαδή, αν θα του έδινε στο 300 ευρώ φορολόγιο, θα τελείωνε η ιστορία, αλλά δημιουργείς τόση παραφυρολογία, ποια πρέπει να φορολογούνται και ποια δεν πρέπει να φορολογούνται, που δημιουργείται ένας κακός χαμός. Όλοι με τη σειρά του σου λένε και εγώ θέλω το δικό μου να μην φορολογείται και εγώ δεν θέλω να φορολογείται, επειδή πρέπει να έρθει και το άλλο. Οπότε, του λες, θέλεις 300 ευρώ, σου δίνω 400 ευρώ, αλλά είμαι φορολογητέα. Σου έδωσα 400 ευρώ, φαίνεται πως ξεχυλώνει το δημόσιο λογιστικό, αλλά δεν έχω προκαταβολή φόρου. Ε, θα προκαταβάλεις το φόρο, δηλαδή το 100 θα μου το δώσεις και εδώ αμέσως πίσω. Και επειδή το δίνω και παίρνω δεν γίνεται πάντοτε αμέσως, άντε να δημιουργούσες στο δημόσιο αυτό μια καθυστέρηση ύσπραξης των εισόδων, 4-5 μήνες. Μια φορά θα γίνονταν αυτή η καθυστέρηση και συνέχεια από τις 10 έτη θα πήγαινε το σύστημα ρολόι. Ή το δημόσιο θα θυμόταν πως σου δίνει 300 ευρώ και δεν θα χρειαζόταν να κάνεις 1000 δικαστήρια, να βγάλεις 50 καινούργιους νόμους, να κάνεις δίκτυα, να γράφεις εφημερίδες σε περιοδικά το ένα το άλλο. Τέτοιου είδους τρανζάξιων εμείς μετράμε και λέμε ότι κοιτάχτε, η διάδραση είναι πολύ σημαντική. Η διάδραση είναι που δίνει μεγάλη αξία. Και θα άλλαγε κανείς που δίνει μεγάλη αξία και εδώ είναι τα ωραία. Η μεγάλη αξία της εκπαίδευσης, ας πούμε, να το δείξει στην πράξη όλα αυτά που λέμε. Γιατί εμείς στην πράξη δεν μπορούμε να δείξουμε πως δουλεύει το δικό μας σύστημα. Ας πούμε στο τάξης δεν το θα λέγαμε ρε παιδιά, βελτιώστε το σύστημα, έτσι θα τελειώνουμε. Δεν χρειάζεται από μένα έτη να γίνουν άλλα χίλια με δύο χιλιάδες δικαστήρια ψηλού επιπέδου, να πασχολούνται Συμβούλ Επικρατίας και τα λοιπά. Όχι τώρα προσφεύγουν οι στρατιωτικοί, όχι τώρα προσφεύγουν οι καθηγητές πανεπιστημίων, όχι τώρα προσφεύγουν οι δικαστικοί, όχι τώρα προσφεύγουν οι δικαστικοί κλητήρες και τραχαγύρευε. Αυτό δε γίνεται δέκα χρόνια. Αυτό όμως αφορά το Taxisnet. Στα δικά μας συστήματα ποια είναι η μεγάλη αξία, και την έχω γράψει εδώ με κόκκινο, η αξιολόγηση. Δηλαδή, αν έχει δημιουργήσει τόση φασαρία το κατοστάρικο του φόρου του επιβόματος βιβλιοθήκης, έτσι, αντιλαμβάνεστε τι φασαρία πρόκειται να δημιουργήσει η αξιολόγηση. Ουσιαστικά, το πρόβλημα της Ελλάδας ποιο είναι αυτή τη στιγμή? Η αξιολόγηση. Δηλαδή, το 300, γι' αυτό το είπα, αυτή τη στιγμή η όλη κόντρα που γίνεται με τους εταίρους μας, απέναν που κάνει interface science, θα έλεγα ότι είναι interface πρόβλημα, δεν επικοινωνείται. Κατά βάθος συμφωνείται, αλλά δεν επικοινωνείται. Δεν μπορείτε να το εκφράσετε σε κοινή γλώσσα. Να σας πω μερικά προβλήματα. Ας πούμε, η Δευτεροβάθημη Εκπαίδευση δεν έχει προχωρήσει αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, έτσι, μ' αποτέλεσμα ένα σύστημα καταγραφής, ένα semantic net που θα εφαρμοστεί στην Δευτεροβάθημη Εκπαίδευση, να βγάλει απίρουκα άλλους ευρήματα. Δηλαδή, θα τραβάμε τα μαλλιά μας όλοι με αυτά που βλέπουμε, έτσι. Ωραία, θα έλεγα, κανείς δεν μας αφορά εμάς στη Δευτεροβάθημη Εκπαίδευση τώρα, αλλά κάποτε πρέπει να κάνει αξιολόγηση. Δεν μπορεί να υπάρχει κλάδος χωρίς αξιολόγηση. Εσείς δεν αξιολογήσετε σε αυτό το μάθημα. Μπορεί να φανταστείτε όλοι εαυτό σας αυτό το μάθημα χωρίς αξιολόγηση. Μπορείτε να φανταστείτε εμένα να συμμετέχω στο μάθημα χωρίς αξιολόγηση. Άρα πρέπει και η αξιολόγηση να πάει εκεί. Αλλά για να πω κάτι που είναι πιο κοντά σε εμάς. Ελεκτρονική ψηφοφορία. Τι είναι η ελεκτρονική ψηφοφορία, αξιολόγηση είναι. Η ψηφοφορία είναι μια αξιολόγηση. Δηλαδή αξιολογώ ποιους θεωρώ, επιλέγω, με κάποια αξιολογικά κριτήρια, ποιους θέλω να με προσωπίσουν κάπου. Γιατί το κάνω θέμα, γιατί η ηλεκτρονική ψηφοφορία φορά εμάς, εμείς δεν μιλήσουμε για ηλεκτρονική ψηφοφορία. Τι λέτε για την ηλεκτρονική ψηφοφορία εσείς, ως μέτρο αξιολόγησης, όπως τα αξιολογούμε εμείς, σαν εργαλείο, σαν interface σύστημα, εμείς δεν κάνουμε πολιτικές επιστήμες, ούτε νομικοί. Πώς στέκεται? Λέει η συνάδελφος η Μαργαρίτα, δεν είναι απόλυτα αξιόπιστο, δεν είναι πολύ αξιόπιστο, δεν είναι λίγο αξιόπιστο. Μάλιστα. Όμως αυτές οι πολίωρες εστάσεις που λέτε είναι δυνάμια, δηλαδή δεν έχουν αποδειχθεί. Έχουμε πιάσει έστω ένα να παραβιάζει την ψηφοφορία. Απλώς δεν έχουν αποδειχθεί τα προβλήματα. Έχει πολλά προβλήματα. Όχι τόσο ότι είναι εύκολο να σπάσουν οι κρυπτογραφικοί αργόριθμοι, όσο να σπάσει το interface. Οι παρακολούδες στα συστήματα αυτά γίνεται πιο πολύ στο interface. Το interface παρακολουθούν και όχι προσπαθούν να σπάσουν τον κρυπτογραφικό κώδικα. Δηλαδή είναι σαν κάποιον κλέφτη, να το πω αλλιώς, ο οποίος προσπαθεί να σου κλέψει το αμάξι. Ο ένας, τι κάνει, σπάει τη τσάμη του αμαξιού, σου μπαίνει μέσα, δεν έχει κλειδιά, σου σπάει εκεί, ξέρετε, εκεί που μπαίνει το κλειδί έτσι, προσπαθεί να απομονώσει τα δύο καλώδια, να τα ενώσει για να δώσει σήμα για να ξεκινήσει το αμάξι. Ένας πιο πονηρός τρόπος ποιος είναι, άλλος. Μα μην κάνεις όλα αυτά εδώ, αλλά να μπορέσεις με κάποιο τρόπο να μπορέσεις να πάρεις ένα αντικλείδι του κλειδιού. Όταν προσπαθείς με τον πρώτο τρόπο που είπα, δηλαδή να σπάσεις το τσάμι, να απομονώσεις τα καλώδια, το immobilizer, οτιδήποτε και να το βάλεις μπρος, είναι σαν να προσπαθείς να σπάσεις τα δίκτυα και τον κρυπτογραφικό κώδικα, είναι ο δύσκολος τρόπος. Αλλά αυτοί που προσπαθούν να δημιουργήσουν προβλήματα στην ηλεκτρονική ψηφοφορία, τι κάνουνε, αντιγράφουν το κλειδί σου. Και σαν κύριοι πάνε και ανοίγουν την πόρτα και βάζουν μπρος το αμάξι. Υπάρχουν ζητήματα στην ηλεκτρονική ψηφοφορία, το εντυπωσιακό ξέρετε ποιο είναι, ότι δεν μας έχει σπάσει ακόμα ψηφοφορία. Δηλαδή μπορεί κάποιοι να έχουν σπάσει μια ψηφοφορία και για να σπάσει μια ψηφοφορία αρκεί να μας δείξουν μια ψήφο, η οποία είναι ενωθευμένη. Μια ψήφος αν βρεθεί πως είναι ενωθευμένη, τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι πάρα πολλά. Αλλά αυτή η μη ενωθευμένη ψήφος δεν μας έχει δειχτεί ακόμα. Οπότε με ένα πολύ μεγάλο ερωτηματικό. Η κλασική ψηφοφορία παρουσιάζει προβλήματα. Κι εκεί καν δεν παρουσιάζει. Δηλαδή η ενωθεία που έχει γίνει σε κλασικές ψηφοφορίες μπορεί να κυμαίνεται από 2% μέχρι 5%. Δεν μιλάμε για μια ψήφο. Μιλάμε για πολύ περισσότερα προβλήματα. Απλώς, επειδή υπάρχει μεγάλο ερωτηματικό, εγώ μετέφερα τις απόψεις που υπάρχουν. Δεν είναι τάσο μου, ούτε υπέρ της μία μεθόδου, ούτε υπέρ της άλλης. Το μόνο που λέω είναι ότι η ηλεκτρονική ψηφοφορία μπορεί να λειτουργήσει εναλλακτικά, όταν δεν είναι εφικτή η άλλη ψηφοφορία. Δηλαδή, άμα γίνεται πόλεμος για να ψηφίσουμε, είμαστε πολύ δύσκολα, σε συνθήκες έντονης-κόντρας να γίνει μια σοβαρή ψηφοφορία, όταν πάνε και σου κλέβουν την κάλπη. Τότε αναγκαστικά πας η ηλεκτρονική ψηφοφορία, δεν ευλογείς την ηλεκτρονική ψηφοφορία, δεν την προκρίνεις, απλώς τη χρησιμοποιείς αμέσως ανάγκης, τότε και μόνο τότε. Αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα, εγώ επικεντρώνομαι μόνο στην τεχνική του πλευρά, σε αυτά που είπαμε εδώ πέρα, κρατήστε αυτό που είπαμε για το κλειδί από τεχνικής πλευράς, αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Ότι σε επίπεδο interface γίνεται η παρακολούθηση. Δεν γίνεται τόσο προσπάθεια να σπάσουμε το δικτυακό σύστημα και να σπάσουμε τον κρυπτογραφικό κώδικα. Μπορεί και αυτό να γίνει και αυτό παίζει έτσι, οπότε θα τηνάξει την ψηφοφορία στον αέρα να αποδειχτεί αυτό, αλλά σε πρώτο επίπεδο πιο εύκολα σπάει σε σύστηματα παρακολούθησης, το interface κάνουμε αντικλήδια όπως είπαμε. Από εκεί και πέρα μένει στους πολιτικούς επιστήμονες και στους νομικούς να βρούνε σύστηματα, προσέξτε, αξιολόγησης και ψηφοφορίας, γιατί και τα δύο πρέπει κάποιο τρόπο να γίνουν. Για παράδειγμα, στους εκπαιδευτικούς βρίσκονται πολύ ωραίο σύστημα το SchoolGR, το οποίο έχει πάρα πολλές ωραίες λειτουργίες και για πρώτη φορά με καλό τρόπο κάνοντας ένα κοινωνικό δίκτυο εκπαιδευτικών και μαθητών, το οποίο σε πρώτη φάση δουλεύει με δεδομένα Web2 και σιγά σιγά πηγαίνει προς Web3. Αν πάει προς Web3, τότε θα είναι ένα σύστημα έτοιμο για να κάνει την αξιολόγηση. Για να γίνει μια σοβαρή αξιολόγηση, να μην γίνει αξιολόγηση με τον τρόπο που δεν θέλαν όλοι. Να μπορεί να αξιολογηθεί η συνολική παρουσία μιας τάξης και ενός εκπαιδευτικού, ξεκινώντας από πού ήταν η τάξη και πού έφτασε. Όχι να μετράσουμε μόνο το πού έφτασε. Για παράδειγμα, ένας καθηγητής πάει σε μια προβληματική περιοχή πειχειδενδροπόταμα, δεν θα έχει τις επιδόσεις που θα έχει σε μια τάξη του πανωράματος. Έτσι, άρα πρέπει να τρεις εσύ την πορεία που διανύθηκε, το βαθμό εμπλοκής, όπως λέμε, και τα λοιπά. Και κλείνω όλη αυτή την παρουσίαση που σας έκανα, γιατί αυτά μπορεί λίγο να στεναχωρούν τα τελευταία ζητήματα που έβαλα, αλλά είναι σοβαρά ζητήματα, έτσι. Ας πούμε, ο Νίκος που δουλεύει σε ιδιωτικό φροντιστήριο, τα ζει καθημερινά, δηλαδή φίσταται αξιολόγηση και από τους γονείς που πληρώνουμε και από τον διευθυντή του εργαστηρίου σε συνεχή βάση. Και δεν λέει δεν θέλω αξιολόγηση, προσπαθεί να είναι καλός σε αυτό που αξιολογείται. Δηλαδή, τι ζητάει, ζητάει καθαρούς κανόνες παιχνιδιού. Αυτό δε ζητάει ο καθένας μας. Δεν λες δεν θα παίξω, θέλω να είναι καθαρό το παιχνίδι όσο γίνεται στο οποίο θα παίξω. Και κλείνω για να σας πω κάτι ιστορικό, ότι όλα αυτά εδώ τα πράγματα έχουν να κάνουν το πλούσιο περιεχόμενο με την καταγραφή που γίνεται των πραγμάτων. Δηλαδή, οι όλες ενστάσεις που έχουμε είναι σε ζητήματα καταγραφής. Εμείς δεν είμαστε decision makers ως άνθρωποι της πληροφορικής. Ούτε πολιτικοί επιστήμονες, ούτε νομικοί, ούτε αυτοί που παράγονται νόμους. Εμείς καταγράφουμε και από την καταγραφή, είτε είναι σε πλούσιο περιεχόμενο, είτε σε φτωχό, είτε σε λίγο, είτε σε πολύ, προσπαθούμε να δείξουμε την πληροφορία. Surprise, surprise, αυτό έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες από ανέκαθεν. Κι άλλοι λαοί στην περιοχή μας είχαν, ας πούμε, πολύ μεγάλη και σοβαρή δραστηριότητα. Για παράδειγμα, να πω για έναν χώρο που τον έχω ψάξει, τη μουσική. Και οι λίδες και οι φρίγγοι είχαν πολύ καλή μουσική παράδοση. Όμως, ποια μουσική παράδοση έχει διασωθεί παγκοσμίως, μετά από 2.5-3.000 χρόνια? Η ελληνική. Γιατί η ελληνική παράδοση ήταν καταγεγραμμένη. Δηλαδή, εμείς οι Έλληνες είχαμε μια πολύ καλή γλώσσα, μια πολύ δυνατή γλώσσα, ένα πολύ καλό σύστημα γραφής και καταγραφής. Και με αυτό εδώ το σύστημα, μπορέσαμε να καταγράψουμε γεγονότα πολύ συνοπτικά. Γιατί με τα 3.000 χρόνια δεν θα σωθούν πολλές σελίδες, θα σωθούν λίγες σελίδες. Και πρέπει σε λίγες σελίδες με πολύ μεγάλο βάθος σκέψης, απεικόνισης και μεταφοράς πραγματικών δεδομένων, να μεταφέρεις τον πλούσιο κόσμο στον οποίο ζεις και κινείσαι. Συμπερασματικά, λοιπόν, όλος αυτός ο κόσμος ο οποίος αναπτύσσεται, είτε ξεκινάει από hardware, από Internet of Things, από Web, πηγαίνει σε Web 3 και δηλαδή φαίνεται Web 4, έρχεται στο χώρο των πληροφοριακών συστημάτων, στο χώρο των δικτύων, στο χώρο των πολυμέσων, οπουδήποτε αλλού έρχεται, κυρίως μπαίνει στο χώρο της εκπαίδευσης που η εκπαίδευση αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι ότι καλύτερο διαθέτει η χώρα μας. Δηλαδή, καλώς ή κακώς, η καινοτομία, η πρωτοπορία στην χώρα μας, όση και όπως υπάρχει, έστω διαστρεβλωμένη, έστω προβληματική, έστω έτσι έστω αλλιώς, υπάρχει το χώρο της εκπαίδευσης. Εδώ είναι που έχουμε μεγάλη καινοτομία, αυτή υπήρχε και από αρχαίους χρόνους με πολλές καταβολές και όλα αυτά εδώ τα συστήματα τα οποία εμείς προάγουμε, όλα αυτά εδώ τα interfaces με τα οποία ασχολούμαστε, καλούνται να δώσουν λύση στο πρόβλημα της πλούσιας διάδρασης. Γιατί καλούνται να δώσουν λύση, γιατί τελειώνουν τα χρήματα. Αν τελειώνουν τα χρήματα, έχεις δύο ολοσίσεις, ή να πας σε πολύ σφιχτές περικοπές, σε πολύ πολύ σφιχτές περικοπές, δηλαδή τρομερές μειώσεις μισθών αν είμπασαι πιο άγρυα μέσα και αυτά έρχονται σε εμάς. Δηλαδή αν δεν συμβεί κάτι σοβαρό που να αλλάξει την όλη ροή των πραγμάτων, κανένας δεν πιστεύει ότι του χρόνου θα είναι καλύτερα τα πράγματα. Μάλλον θα είναι πολύ πολύ χειρότερα. Άρα εμείς καλούμαστε να κρατήσουμε ένα πλούσιο κόσμο, ένα πλούσιο περιεχόμενο με όσο γίνεται μικρότερο κόστος. Που πατάμε εμείς και λέμε ότι μπορεί να υπάρξει λύση στη γλώσσα. Δηλαδή παίρνοντας υπόψη μας στην ελληνική γλώσσα, που έχει αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά, δεν η μόνια τους, πολύ αξιοσημείωτες γλώσσες με μεγάλη διαχρονία, μεγάλο δάθος χρόνου έτσι και μεγάλη συγχρονία. Μιλάτε σε πολλές εκδοχές σε όλον τον κόσμο πλέον. Ερχόμαστε και λέμε ότι μπορούν να υπάρξουν γλώσσες interface, γιατί αυτό είναι που μας απασχολεί. Είχα να καταλήξω. Αυτό που είναι το διακύβευμα για να δώσουμε λύση σε όλα αυτά εδώ τα προβλήματα είναι γλώσσες interface. Η interface μας δεν δουλεύει καλά. Προσπαθούμε λοιπόν να βρούμε καινούργιες γλώσσες interface. Σε στενή έννοια αυτό λέγεται να βελτιώσουμε την HTML5, δεχομένως να βρούμε ένα καλό υποκατάστατο του Flash, για να κρατήσουμε την ψηλού επιπέδο ελεπίδραση που έρχεται και τα λοιπά. Μπορεί να σημαίνει και άλλα πολύ περισσότερα πράγματα. Και στο χώρο της εκπαίδευσης θα εφαρμοστούν πάρα πολύ εντυπωσιακά πράγματα, τα οποία δεν έχουν ελειθεί. Είναι πολύ σοβαρά προβλήματα σε παγκόσμια κλίμακα. Δηλαδή η ηλεκτρονική ψηφοφορία είχε τεθεί σε σοβαρές δοκιμές και σε άλλες χώρες. Έχω την αίσθηση ότι η πιο σοβαρή δοκιμή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας παγκοσμίως έγινε στο Αριστοτέλιο. Δηλαδή εδώ ήταν όλα τα λεφτά. Ήταν ένα πολύ πλοκοθέμα interface. Δεν ήταν μόνο το πώς πάω στον υπολογιστή και ψηφίζω. Η όλη διαδικασία παρουσιάζει τα γνωρίζματα του interface που λέγαμε προηγουμένως. Δηλαδή από το πώς θα κινηθεί αυτός που ψηφίζει, προστατεύεται αυτός που ψηφίζει. Προστατεύεται η ανονιμία του, του δίνουμε κίνητρα να ψηφίσει. Ψηφίζει με ασφάλεια. Λειτουργεί το κοινωνικό δίκτυο. Γιατί η ψηφοφορία είναι και κοινωνικό δίκτυο. Μαζευόμαστε όλοι μαζί, κοιταζόμαστε, σχολιάζουμε, κάτι κάνουμε. Πάρα πολλά ζητήματα τα οποία τέχνηκα. Από όσο γνωρίζω έτσι, η πιο υψηλού επιπέδου και προβληματική εντός αγωγικών, δηλαδή αν έδειξε τα πιο πολλά προβλήματα ψηφοφορίας που έγινε, ήταν αυτή που έγινε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Δηλαδή έδειξε ποια μπορεί να είναι τα προβλήματα στις εσχατιές του ζητήματος για αυτό που λέγεται η ηλεκτρονική ψηφοφορία. Επίσης το πανεπιστήμιό μας εφαρμόζει κάποιο σύστημα ηλεκτρονικής αξιολόγησης, παρά τα όποια προβλήματα του, είναι από τα πιο πρωτοποριακά που υπάρχουν και δημιουργεί κάποιες έτσι υποψίες ότι μπορεί αν βελτιωθεί με κάποιες υπηρεσίες, γενικευτή και τα λοιπά, ενσωματώσει το βαθμό εμπλοκής που λέγαμε. Και ένα σωράλα προβλήματα, ζητήματα τεχνικής φύσεως, μπορεί ίσως να χρησιμοποιηθεί ως κάποιο, προσέξτε, όχι σύστημα αξιολόγησης, αλλά ως βοήθημα αξιολόγησης. Δηλαδή η σωστή τοποθέτηση θα ήταν να πούμε ότι όλα αυτά είναι βοηθήματα. Δεν κάνουμε ψηφοφορία ηλεκτρονικά, εμείς ψηφίζουμε. Ηλεκτρονική ψηφοφορία είναι ένα βοήθημα. Εμείς μένει να αξιολογήσουμε αν χρησιμοποιείται σωστά ή όχι. Και εδώ οι απόψεις μας μπορεί να αλλάζουν. Πριν από 20 χρόνια πιο εύκολα εγώ χρησιμοποιούσα, για παράδειγμα, πιστωτική κάρτα από ότι τώρα. Τώρα φοβάμαι να χρησιμοποιήσω πιστωτική κάρτα, όσο και αν φαίνεται αστείο. Αν χρειαστεί όμως ανάγκη, θα τη χρησιμοποιήσω. Απλώς με κάποιες αλλαγές. Δεν την έχω όπως παλιά. Θα την έχω, για παράδειγμα, περιορισμένο όριο, θα κάνω κάποια μέτρα, ώστε αν κλαπεί να μην... Όλα αυτά, λοιπόν, είναι ζητήματα τεχνολογιών. Είναι βοηθητικές τεχνολογίες. Βοηθούν την καταγραφή, βοηθούν την καταμέτρηση, βοηθούν την ενημέρωση. Και, υπό αυτήν την έννοια, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βοηθήματα. Το Πανεπιστήμιο μας έχει κάνει κάποιες πρόοδους σε αυτό το ζήτημα και μπορώ να πω, βρίσκεται στην παγκόσμια πρωτοπορία, όσον αφορά την προβληματική την οποία θέτει, δηλαδή, αρθρώνεται λόγος επιπέδου, παρά τις υπερβολές και του φαναντισμού που προκαλεί. Γιατί όταν πέρνεις, ο ένας λέει ναι, ο άλλος όχι, αυτό δημιουργεί κάποια απόλωση. Θα υπάρξουν και κάποιες κουβέντες παραπάνω. Αλλά δημιουργεί κάποιον προβληματισμό. Και τα βάζεις στη σωστή διάσταση, λέγοντας πως, ξέρετε, αυτά είναι interface βοηθήματα. Και θέλω να καταλήξουμε το σημερινό μάθημα. Είναι βοηθήματα της διεπαφής. Δεν είναι ηλεκτρονική ψηφοφορία. Δεν ψηφίζονται ηλεκτρόνια. Έτσι. Αν αποβιχύουν ότι δεν ψηφίζονται ηλεκτρόνια, είναι σωστό βοήθημα. Δεν αξιολογεί το σύστημα. Είναι βοήθημα αξιολόγησης. Δεν καταγράφει το σύστημα. Είναι βοήθημα καταγραφής. Μπορεί να υπάρχουν και εκεί ένα σωρό προβλήματα. Και είπα τρεις άξονες χαρακτηριστικούς. Μπορείτε να βρείτε και άλλους περισσότερους. Και είπα αυτή την έννοια και κλείνω τη δική μου παρουσίαση σήμερα. Όλη αυτή η μεγάλη πρόοδος που γίνεται στα πληροφοριακά συστήματα, στα δίκτυα κτλ, όταν εφαρμόζεται στο χώρο της εκπαίδευσης, επειδή ακριβώς ο χώρος εκπαίδευσης περιλαμβάνει διάδραση πολύ υψηλού επίπεδου, πολύ υψηλής προστιφαίμενης αξίας, εκεί πέρα δείχνει τα όρια της και τα προβλήματά της και τις δυνατότητες επέκτασης που έχει. Μπορούμε να δούμε δηλαδή προς πού μπορούμε να επεκταθούμε. Μπορούμε να διαπιστώσουμε πού υπάρχουν προβλήματα και να γυρίσουμε πίσω. Και αυτά στο μέγιστο βαθμό. Αυτά από μένα. |
