| : ah Γεια σας παιδιά, πώς είστε σήμερα, ελπίζω όλοι να είστε πάρα πάρα πολύ ωραία. Μαζί θα κάνουμε μια πολύ ωραία επανάληψη. Θα κάνουμε επανάληψη στη γλώσσα, στα γραμματάκια που τα ξέρουμε όλοι πάρα πολύ καλά, τις λεξούλες, τις προτασούλες και τις ιστοριούλες. Ξέχασα να σας πω, το όνομά μου είναι Κωνσταντίνα. Και θα κάνουμε αυτό το τέλειο μάθημα μαζί. Τι θέλω να κάνετε εσείς τώρα? Να πάτε γρήγορα-γρήγορα στο δωμάτιο και να φέρετε μια φανταστική κασετίνα. Μέσα στην κασετίνα να έχετε το αγαπημένο σας μολύβι. Να έχετε χαρούμενες γόμες. Και ένα φανταστικό μαγικό τετράδιο. Όχι κόκκινο πράσινο, κίτρινο μπλε που έχουμε στο σχολείο. Να φέρετε ένα τετράδιο που να έχει πάνω τον αγαπημένο σας ήρωα. Αφού λοιπόν φέρετε τα αγαπημένα σας πράγματα, πάρτε μαζί σας και τα παιχνίδια σας. Όλα τα παιχνίδια, όχι τα μισά. Κάντε λίγο χώρο στο σαλόνι και ελάτε να ξεκινήσουμε να κάνουμε λίγο ζέσταμα, να ζεσταθούμε λιγάκι. Να κάνουμε πρώτα λίγο το χεράκι μας στο ένα, έτσι. Το άλλο το χεράκι μας έτσι. Μετά τα χεράκια πάνω, τα χεράκια κάτω. Ένα μικρό μασάζ τα μαγουλάκια, το μουστάκι και σκέψη. Αφού λοιπόν ζεσταθήκαμε, πάμε να ξεκινήσουμε εδώ να δούμε τα γραμματάκια μας. Τι θα καταφέρουμε λοιπόν σήμερα με το μάθημά μας. Πρώτα απ' όλα, θα αναγνωρίζουμε όλα τα γραμματάκια της ελληνικής γλώσσας. Νομίζω ότι τα ξέρετε όλοι, όλα. Σας βλέπω, βλέπω περίπου 4.852 χέρια να σηκώνονται και να μου λένε, Κυριά, εγώ τα ξέρω, τι θα μου πεις σήμερα. Για να δούμε. Επίσης θα μάθουμε να βρίσκουμε και λεξούλες από τις οποίες αρχίζουν αυτά τα ωραία γραμματάκια. Μετά θα φτιάξουμε και προτάσεις. Ωχ, Κυρία, δυσκολεύει το πράγμα. Μήπως θα μας βάζεις να γράφουμε τόσο πολύ? Και μετά θα μάθουμε να λέμε ή και να γράφουμε φανταστικές ιστορίες με όλες αυτές τις λεξούλες. Για να ξεκινήσουμε λοιπόν εδώ, να πούμε τα γραμματάκια. Θα τα πείτε τόσο δυνατά, μα τόσο δυνατά, που να πέσει απ' την καρέκλα ο γείτονας. Να σας ακούει δηλαδή και να πέφτει απ' την καρέκλα. Πάμε μαζί. Δυνατά, ε? Να σας ακούω. Περίπου να ακούω 8.752 παιδάκια να φωνάζουν. Τελειά. Πάμε. Α, β, γ, δ, ε. Πιο δυνατά. Ζ, η, θ, μη βιάζεστε καλέ. Ι, κ, λ, μ, ν, ξ, ο, π, ρ, σ, τ, υ, πιο σιγά, φ, χ, ψ, το τελευταίο το πείτε μόνοι σας. Ω. Μπράβο παιδάκια. Τώρα, αφού είδαμε τα γραμματάκια, θα δούμε εδώ στη διαφάνεια τη φωνούλα που βγάζει το γραμματάκι μαζί με μία λεξούλα. Συμφωνεί? Εσείς στο σπίτι, αφού έχετε όλα αυτά τα ωραία σας, τις γόμες σας, τα μολύβια σας τα φανταστικά και τις κασετίνες σας, μπορείτε να γράψετε αυτά τα γραμματάκια μαζί με μία λεξούλα. Για πάμε να τα δούμε. Α, αεροπλάνο. Β, βασιλιάς. Γ, γάτα. Β, δέντρο. Ε, ελικόπτερο. Ζ, ζεύρα. Ή, ήλιος. Θ, θάλασσα. Ή, υποπόταμος. Κ, κότα. Λ, λιοντάρι. Μ, μητέρα. Ν, νεράιδα. Ξ, ξωτικό. Ω, ομελέτα. Π, παπαγάλος. Ρ, ρινόκερος. Σ, σκάκι. Τ, τιμόνη. Ή, υποβρύχιο. Φ, φαγητό. Χ, χρώμα. Ψ, ψέμα. Ο, οκεανός. Εδώ σ' αυτές τις διαφάνειες σας έχω βάλει εδώ πέρα να δείτε αυτές τις λεξούλες μαζί με τις εικόνες. Καθώς τις βλέπετε μπορείτε και να τις γράφετε. Θέλετε να τις βλέπετε και να τις γράφετε. Για να ακούσω πόσοι θέλουνε. Μόνο ένα σκυλάκι σηκώνει το χέρι του νομίζω. Για να περιμένω λίγο ακόμα. Τις γράφουμε αυτές τις λεξούλες. Αχ, νομίζω βλέπω και μία γατούλα να γράφει. Α, τώρα ξεκίνησες κι εσύ μικρούλεκη, σε βλέπω. Ξεκίνησες να μου γράφεις τις ασκησούλες. Είσαι τέλειος, μπράβο. Ωχ, ξεκίνησε να γράφει και το κοριτσάκι εκεί στην άλλη τη γωνία. Μπράβο σας, μπράβο σας παιδιά. Γράφουμε τις λεξούλες και αν θέλουμε γράφουμε μια δική μας αλφαβήτα. Δηλαδή βάζουμε τις δικές μας λέξεις. Δεν χρειάζεται να είναι ο βασιλιάς ή το σκάκι ή ο οικιανός. Σύμφωνοι, παιδάκια. Τώρα, πριν προχωρήσουμε, θα ήθελα να θυμηθούμε και πώς πιάνουμε το μολυβάκι μας. Για παράδειγμα, όπως είμαστε εδώ έτσι χαλαροί, το χεράκι μας κάτω, πιάνουμε το μολυβάκι μας εδώ και το σηκώνουμε. Το πιάνουμε με τον αντίχηρα, με τον δίκτη και τον μεσαίο. Το πιάνουμε πολύ μαλακά το χεράκι μας, έτσι. Όχι τόσο σκληρά, ώστε να σπάσουμε στα δύο το μολύβι, ούτε τόσο απαλά, ώστε να πέσει κάτω. Όχι, δεν το κάνουμε αυτό. Το πιάνουμε απαλά. Και ξεκινάμε και γράφουμε στο θρανίο μας σαν να δίνουμε ένα χάδι στο σκυλάκι. Όταν χαϊδεύουμε το σκυλάκι, δεν το χαϊδεύουμε τόσο σκληρά, ώστε να σπάσουμε τα κόκαλα, ούτε τόσο απαλά, ώστε να σηκωθούν όλες τις τρίχες. Γράφουμε απαλά, όπως χαϊδεύουμε στο σκυλάκι. Επίσης, θα πάρω αυτούς τους δύο φανταστικούς μαρκαδόρους. Και θα ξεκινήσω να σας δείξω πώς γράφουμε τα γραμματάκια. Είμαι σίγουρη ότι τα ξέρετε. Όμως πολλές φορές μπερδευόμαστε και δεν γράφουμε με τη σωστή φορά. Θα μου πεις, κυρία, και επειδή δεν γράφουμε τη σωστή φορά, τι έγινε? Θα σας πω τι έγινε. Αυτό που έγινε είναι ότι πονάει πάρα πολύ το χεράκι μας. Όταν γράφουμε έτσι, το χεράκι μας αναγκάζεται και κάνει κάποιες κινήσεις, που μετά στο τέλος της ημέρας θα θέλουμε να το βάλουμε σε έναν επίδεσμο. Για να πάμε, παιδιά μου, τώρα να γράψουμε τα γραμματάκια. Όπως είπαμε, ξεκινάμε από πάνω προς τα κάτω. Και τα παιδάκια που είναι δεξιόχειρες, δηλαδή γράφουμε το δεξί χεράκι από τα αριστερά προς τα δεξιά. Ενώ τα παιδάκια που γράφουν με το αριστερό χεράκι, από πάνω προς τα κάτω, αλλά από δεξιά προς τα αριστερά. Σας μπερδεψά? Λίγο. Για να το θυμηθούμε λιγάκι, να το ξεκινήσουμε, να το κάνουμε μαζί. Πάμε το πρώτο γραμματάκι. Θα το αρχίσω από εδώ. Α. Ωραία! Θέλετε να σας κάνω και τα βελάκια. Να σας πω πώς τα λέω τα βελάκια. Τα λέω κινήσεις νίντζα. Δηλαδή... Για να τα κάνουμε. Είναι μία κινήση νίντζα, η πρώτη κινήση, η δεύτερη κινήση και η τρίτη κινήση νίντζα. Τους νικίσαμε όλους. Πάμε τώρα στο άτο μικρό. Το άτο μικρό έχει ένα ωραίο στρογγυλό. Το στρογγυλό μας πρέπει να γίνει όμορφο, να μην του πετάνε τα μαλλιά. Άρα, ξεκινάμε από πάνω προς τα κάτω. Κάνουμε ένα κυκλάκι. Και μετά κάνουμε το μαγκουράκι του. Είμαι σίγουρη ότι θα έχετε κάνει πολύ ωραίο άσθητο τετραδιό σας. Θα μπορώ να τα δω όλα. Και τα 8752 και του σκύλου και της γάτας, που γράφουν τώρα. Γιατί και η γάτα και ο σκύλος γράφουν, το ξέρω. Λοιπόν, πάμε να δούμε το V. Πάντα το παθαίνω αυτό με τους μαρκαδόρους, δεν μπορώ να τους ανοίξω. Το V. Και υπάρχει αυτό. Αλλά όσοι δεν μπορούν αυτό, αν υποθέσουμε ότι εδώ είναι η γραμμούλα μας, το γράφουμε εδώ. Εντάξει, παιδάκια. Δεν σας κάνω εδώ τις κινήσεις νίτζα. Με είδατε που τα γράφω, να μη σας κουράσω πάρα πολύ, γιατί τα κάνετε όλο το χρόνο. Και θα μου πεις, κυρία, δεν μπορώ πάλι. Όλο το χρόνο κάνω το ίδιο. Για να πάμε να τα γράψουμε, για να σας δώσω το χρόνο να τα γράψετε κι εσείς. Και εσείς, τώρα που είστε και προχωρημένοι, δίπλα από το A, μπορείτε να γράψετε και μια ωραία λεξούλα. Και θα τις χρησιμοποιήσουμε αυτές τις λεξούλες, μη νομίζετε. Α, για να γράψετε μια ωραία λεξούλα. Δ. Δεν το έκλεισα καλά, βιάστηκα. Είδατε, άμα βιάζεσαι, τι παθαίνεις. Δ. Ε. Ε. Ωχ, πάλι βιάστηκα. Μάλλον έχω τρακ. Α, Β, Γ, Δ, Ε. Πάμε στο δύσκολο τώρα. Το μεγάλο είναι πολύ ωραίο, είναι του ζωρό. Πάμε στο μικρό. Ζ. Βλέπετε, παιδάκια, η κυλίτσα του ακουμπάει πάνω στη γραμμούλα. Και από κάτω είναι τα ποδαράκια του. Έχει φάει πολλά μακαρόνια, κρέμεται κυλίτσα και από κάτω ποδαράκια. Ζ. Α, Β, Γ, Δ, Ε, Ζ. Ι. Το Ι σας αρέσει, το ξέρω. Το Φ. Ωχ, βιάστηκα και του έκανα μαλλιά. Ι. Κ. Κουραστήκαμε? Δεν νομίζω. Βλέπω τα 1854 παιδάκια να γράφουν ακόμα. Τα άλλα σταματήσανε, η γάτα και ο σκύλος όμως... Πρώτη. Λ. Μ. Εγώ το κάνω έτσι, στο βιβλίο μας το δίνει αλλιώς. Μας το δίνει μία, δύο, τρεις, τέσσερις. Όμως, άμα σας βολεύει διαφορετικά δεν είναι κακό. Ν. Ξ. Ωχ, κι αυτό εδώ. Τις σκυλίτσες του διπλές. Και από κάτω τα ποδαράκια. Να το θυμάστε, μην το μπερδεύετε με το Ζ. Ω. Ω. Ω, μικρόν. Πάμε στο Π. Το μικρό το Π. Μπορείς να του κάνεις και ένα ωραίο ποδαράκι, να είναι τσαχπίνικο. Το Ρ. Τώρα, το Σ μεγάλο. Το Σ μικρό. Και το Σ τελικό. Το Ι. Αυτό το Ι, το ί, λέμε είναι το ί του υποβρύχιου. Μα αρέσουν τα υποβρύχια, έχουν μια κατασκουπία. Μα αρέσουν. ί, Φ. Ωχ, δεν με παίρνει ο πίνακας. Χ. Ψ, κουραστήκαμε. Τελευταίο, Ω. Ωπ, αν θέλετε το Ω μπορείτε να το κάνετε και έτσι. Τέλειο. Επομένως εσείς μπορείτε να γράψετε στο τετράδι όσο στην αλφαβήτα να τη θυμηθείτε. Και στη συνέχεια, όπως δείχνει εδώ στις διαφάνειες, να γράψετε δικές σας λεξούλες. Εντάξει, παιδάκια. Τώρα, όλες αυτές τις λεξούλες που γράψατε δίπλα ή σας έδειξα εγώ στη διαφάνεια εδώ, μπορείτε να τις φτιάξετε προτάσεις. Για παράδειγμα, ο ρινόκαιρος και υποπόταμος είναι φίλοι. Νομίζω ότι αυτοί οι δύο θα κάνανε πάρα πολύ ωραία παρέα. Μπορούσαν να λέγανε ιστορίες, να μιλούσανε για τις προβοσκίδες τους. Αχ, καλά, δεν έχουν προβοσκίδες. Τι να μιλούσανε, για τις λάσπες, για τα ποτάμια. Θα κάνανε πολύ τρελή παρέα. Ο οικιανός είναι μια πολύ μεγάλη θάλασσα. Άντε, παιδιά, να έρθει το καλοκαίρι, να έρθει το καλοκαίρι. Όλα τα καλοκαίρια να κολυμπάμε εμείς τις θάλασσες. Αυτό θέλουμε. Και η ομελέτα είναι νόστιμο φαγητό. Σας αρέσει η ομελέτα? Εμένα όχι τόσο, αλλά το γράψα. Τι να κάνω! Λοιπόν, αφού λοιπόν γράψετε με τις λεξούλες προτασούλες, πάμε εδώ να δούμε και πώς μπορούμε να φτιάξουμε μια ιστοριούλα με εικόνες. Μπορούμε να φτιάξουμε μια ιστορία βάζοντας μια νεράιδα, έναν πινόκιο, ένα αεροπλάνο και έναν ήλιο. Και να φτιάξουμε μια ιστορία. Για σκεφτείτε λίγο. Σας δίνω περίπου 1,5 δευτερόλεπτο. Σκεφτήκατε? Για πείτε τι ακούω. Δεν ακούω τίποτα. Πάλι η γάτα και ο σκύλος μιλάνε όλο μιάου-μιάου και γαβ-γαβ-γαβάκου. Πού είναι τα παιδάκια? Τώρα σας άκουσα. Λοιπόν, σκεφτείτε λοιπόν ιστοριούλες με τις λεξούλες. Και μπορείτε ή να τις πείτε, ή να τις γράψετε, γιατί ξέρω ότι είναι μερικοί που κάθονται εκεί με το παπηγιό τους και περιμένουν να γράψουν. Ή μπορείτε ακόμα να τις εικονογραφήσετε, να κάνετε ωραίες εικόνες. Μην περιοριστείτε ότι εγώ δεν ξέρω να γράφω όλες τις λέξεις. Εκεί που δεν ξέρετε πώς γράφει το κροκόδυλος, φτιάχτε τον. Δεν είναι δύσκολο. Βάζετε εδώ ένα στόμα. Πολλά πολλά δόντια. Είμαι τόσο χάλια στη ζωγραφική, που όταν μου λένε τα παιδάκια, κυρία βοήθησέ με να κάνω αυτό. Και μια φορά τι μου ζητήσανε, ένα δέντρο. Και δεν μπορέσε να το κάνω. Τι να κάνω, δεν μπορώ να κάνω τίποτα από ζωγραφιές. Για να δω τις δικές σας. Τέλος, όταν κάνουμε όλα αυτά, μπορούμε να διαβάσουμε ένα κείμενο. Αφού ξέρουμε όλοι να διαβάζουμε. Νομίζω ο σκύλος και η γάτα δεν ξέρουν, εσείς όμως ξέρετε. Και να συνεχίζουμε αυτή την ιστορία. Για να σας διαβάσω ένα κείμενο. Και εσείς θα τη συνεχίσετε όπως θέλετε. Λοιπόν, ο καλός κυπουρός και η μέλησα. Ο Μάκης είναι ένας πολύ καλός κυπουρός. Έχει το πιο μεγάλο κήπο του κόσμου. Αγαπάει όλα τα φυτά και τα λουλούδια. Πιο πολύ όμως αγαπάει μια αμυγδαλιά. Μια μέρα ήρθε στον κήπο του κυρία Μαρία η μέλησα. Και του είπε, τι όμορφη αμυγδαλιά. Εκεί την τελείωσα εγώ την ιστορία μου. Δεν είναι πολύ ωραία. Περιμένω από εσάς να πείτε, να σκεφτείτε, να ζωγραφήσετε, να χορέψετε, να κάνετε παντομήμα τη συνέχεια της ιστορίας, για να γίνει πολύ φανταστική. Γιατί, παιδιά, η δική σας η φαντασία είναι πολύ καλύτερη από όλων εμάς των μεγάλων. Και άμα ακούγαμε τη δική σας τη φαντασία, ο κόσμος μας θα ήταν και, όχι λίγο, πολύ καλύτερος. Σας το λέω, πολύ καλύτερος. Λοιπόν, συνεχίζετε την ιστοριούλα. Και πάμε να δούμε τι θα έχουμε καταφέρει στο τέλος αυτού του μαθήματος. Δεν σας είπα κάτι καινούργιο. Τα έχετε κάνει όλα αυτά. Απλώς αυτό που σας λέω, που είναι λίγο καινούργιο, είναι να αφήσετε τη φαντασία σας, να ψάξετε γύρω σας λέξεις, να αφήσετε λίγο το σκυλάκι και τη γάτα, γιατί κάνουν φασαρία. Και αφού ψάξετε αυτές τις λέξεις, σκεφτείτε ιστορίες, γράψτε τις, πείτε τις, παίξτε τις σαν να είναι θέατρο, με τα κουκλάκια σας και τα παιχνιδάκια σας, και περάστε πάρα πολύ όμορφα, γιατί οι λέξεις και τα γράμματα γι' αυτό είναι, για να περνάμε όμορφα. Αν θυμηθήκαμε λοιπόν όλα αυτά τα γραμματάκια, που τώρα που τα βλέπω είναι και λίγο στραβά τα δικά μου, αν φτιάξαμε λεξούλες, σχηματίσαμε προτασούλες και φτιάχνουμε και ιστορίες, παιδιά την πρώτη την έχουμε σε αυτό το τσεπάκι. Βασικά δεν έχω τσέπι, ούτε από εδώ έχω. Λοιπόν, την έχουμε σε όλα μας τα τσεπάκια όλων των παντελονιών, όλων των ρούχων και όλων των μπουφανακιών που έχουμε. Επομένως, ήθελα πριν σας αποχαιρετήσω, να σας δείξω και πώς γράφανε στα αρχαία χρόνια την αλφαβήτα. Γιατί το κάνω αυτό? Γιατί θέλω να σας προτείνω ένα πάρα πολύ ωραίο μυστικό, που το έκανα κι εγώ μικρή. Αν γράφετε το α, για παράδειγμα, με ένα άλλο τρόπο, δηλαδή σαν λουλουδάκι, το β το κάνετε καρδούλα, το γ το κάνετε αστεράκι κτλ κτλ, μπορείτε να αρχίσετε να γράφετε και κανένας να μην καταλαβαίνει, τι εσείς, να κάνετε κωδικοποίηση δηλαδή, τι εσείς γράφετε να μην το καταλαβαίνει κανένας. Και έτσι, πιο μετά που θα γράφετε και πιο πολύ, θα κάνετε το ημερολόγιό σας, θα γράφετε πράγματα που κανείς δεν μπορεί να διαβάσει, και θα είσαστε τέλειοι. Γι' αυτό λοιπόν εδώ, με την αλφαβήτα στα αρχαία χρόνια, άμα δείτε τη διαφάνεια, θα δείτε ότι κάποια γραμματάκια, όπως το όμικρον και το φι, σε όλες τις περιοχές, της Αθήνας, της Κορίνθου, της Ιωνίας κτλ, ήταν ακριβώς το ίδιο, πριν χιλιάδες χρόνια. Και κάποια άλλα γραμματάκια, όπως το υψηλόν, όπως το ωμέγα κτλ, δεν είναι ακριβώς τα ίδια. Ήτανε κάπως περίεργα και δεν θα τα καταλαβαίναμε. Είδαμε λοιπόν κάποια γραμματάκια που μοιάζουν και κάποια είναι τελείως διαφορετικά. Σας βάζω δηλαδή σε μια διαδικασία να σκεφτείτε πώς εξελίσσεται η γλώσσα. Θα μου πεις εγώ είμαι έξι χρονών και μου λες πώς εξελίσσεται η γλώσσα. Γιατί όχι. Έχω ακούσει τα πιο ωραία πράγματα, τα έχω ακούσει από τα πιο μικρά παιδάκια. Και είμαι σίγουρη ότι αν πατούσα να κουμπήσω και βρισκόμουν σε όλα τα σπίτια αυτή τη στιγμή, θα άκουγα τις πιο ωραίες ιστορίες και τα πιο ωραία πράγματα που είχα ακούσει ποτέ. Εύχομαι λοιπόν να σας χαιρετήσω. Έχω εδώ πέρα καραμελίτσες, που δυστυχώς δεν μπορώ να σας τις πετάξω, γιατί στην τάξη μου τις πετάω στα παιδάκια και τις πιάνουνε. Βασικά εγώ είμαι λίγο άμπαλια και δεν τις πιάνουνε, αλλά τέλος πάντων. Λοιπόν, θα σας δώσω καραμελίτσες και στο μέλλον, που ξέρεις, μπορεί να πατάς ένα κουμπί και να περνάει από την οθόνη και να έρχεται η καραμελίτσα. Πολλά φυλάκια, πολλές καραμελίτσες και να περνάτε πάρα πολύ όμορφα. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ από την καρδιά μας που μας είδατε και σήμερα. Πολλά φυλάκια, τσάω, γεια! |
