| : Βέβαια, βέβαια, είμαι το ΦΚΙ ΛΟΣ ΥΠΟΡΓΟΣ. Βέβαια, βέβαια, είμαι το ΦΚΙ ΛΟΣ ΥΠΟΡΓΟΣ. Άρα, παίρνουμε στο θέμα μας. Αρχίζουμε την πρώτη κατεπίγουσα συνετρίαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου, σήμερα η μέρα Παρασκευή, 19 Φεβρουαρίου του 2021, με θέμα συζήτησης σχετικά με την πρόταση αναδιοργάνωσης των Πανεπιστημιακών Κμημάτων που υπέδωνε τον Πανεπιστοίμιο Παντρών. Κύριε Δήμαρχε, έχετε τον λόγο. Παρακαλώ. Καλησπέρα. Καλέσαμε σήμερα αυτή την έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, παρά το γεγονός ότι έχουμε τεκτική την επόμενη Τετάρτη. Προκύπτουν θέματα, για άλλη μια φορά, από το Πανεπιστοίμιο Παντρών. Είδε το φως της δημοσιότητας, όπως γνωρίζετε όλοι, μια πρόταση για αλλαγές στο Πανεπιστοίμιο, θα το πω έτσι, απλά, Πατρών, που οι αλλαγές είναι οι εξής. Αλλαγές σε όλες τις άλλες πόλεις πριν τις Πάτρες. Κατάργηση τμήματων και μεταφορά τους στην Πάτρα και είδατε παραχαριστικό παράδειγμα, τι θα σημείω στο Αγρύνιο. Εάν γίνει δεκτή αυτή η πρόταση, θα μείνουν δύο τμήματα της Γεωπονικής Σχολής. Καταρχάς, να ξεκινήσω λίγο γρήγορα και να πω γιατί εμείς οι αγρυνιότες είμαστε τιμωμένοι από αυτήν την κατάσταση. Χρόνια τώρα. Γιατί τη δεκαετία 1880 δημιουργήθηκε πανεπιστημιακή σχολή με έδρατο αγρύνιο, οικονομική, η οποία στη συνέχεια, στις δεκαετία του 1880-1990, μεταφέρθηκε στην Ελλάδα. Στη συνέχεια, μετά από πολλές προσπάθειες της τοπικής κοινωνίας, του δήμου, των ετορικαρνάνων γενικότερα, δημιουργήθηκε μια νέα σχολή με δύο τμήματα, υπό την ευαπτία του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Αυτό έγινε το 1998, σχολή με δύο τμήματα. Υπάρχει και η συστατική πράξη, για όσους τη θέλουν θα τα καταθέσω όλα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Στη συνέχεια, ο τότε Πρίτανης, ο κ. Μασαλάς, έκανε και έγγραφα στο Υπουργείο Παιδείας, όπου λέει ότι πάνε μια χαρά τα τμήματα και μπορούν να μετεξελιφθούν και να δημιουργηθούν και τρίτο, έτσι και πάνω στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αυτό υπήρχε στη συστατική πράξη του 1998, να πάμε για να τη δημιουργεί αυτόνομο πανεπιστημίου. Δημιουργήθηκε λοιπόν στη συνέχεια το τρίτο τμήμα, και το 2009 γίνεται το Αυτόνομο Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος με έδρα το Αγρίνιο, με τρία τμήματα και ένα προσύδρυση τέταρτο τμήμα. Έτσι ώστε να έχει δύο σχολές από δύο τμήματα η καθεμία. Αυτό έγινε το ενέα. Το 12, στη συνέχεια, με το σχέδιο Αθηνά καταργείται το Πανεπιστημίο Δυτικής Ελλάδος. Τα τμήματα, τα υπάρχοντα τρία, γιατί το 10 το 2016 δεν δημιουργήθηκε, εντάχτηκαν στο Πανεπιστημίου Πατρών. Μαζί με αυτό εντάχτηκαν και τα 174 στρέματα που είχαν παραχωρηθεί στο Αγρίνιο, στο Πανεπιστημίο των Πατρών, προκειμένου να αξιοποιηθούν και να γίνουν κάμπους. Ο οποίος η πριτανική αρχή της Πάτρας δεν έκανε χρήση στην πεταετία που προβλεπόταν με συνέπεια να χαθεί αυτό το ακίνητο, ουσιαστικά, που ήταν περιουσία του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος και πήγε στο Πανεπιστημίο Πατρών. Και όχι μόνο. Από εκεί και πέρα ξεκινάει ένας αγώνας, μια μάχη, πραγματική, να φύγουν τα τμήματα. Μια λισαλέα προσπάθεια των πριτανικών αρχών του Πανεπιστημίου Πατρών, να μετακινήσουν τα τμήματα και τους καθηγητές στα ΜΕΛΙΔΕΠ με τον ΑΙΒ τρόπο στην Πάτρα. Αυτό γίνεται με πολλούς τρόπους. Δημιουργίες θέσεων μεταφορά με θέσεων ΔΕΠ, αποψύλωση, αποπόρους και από εμψυχοδυναμικό των τμήματων του Αγρίνιου και αυτό συνεχίζεται ένα τα χρόνια μέχρι σήμερας. Το 2019 έρχεται ο νόμος Γαγδρόμπνου. Ένας νόμος ο οποίος αλλού κατεύγει σε τμήματα, όπως το ΔΥΠΟΥΠΟΥΝΟΤΟΥ, το δικό μας, το Πολιτισμού και Νέων Τεχνολογιών, και στη θέση του, ιδρύοντας την αρχαιολογική, γίνεται η Γεωπονική και ένα συγκεκριμένο συσχεδιασμός, ο οποίος ψηφίζεται και από τη σύγκλιτο του Πανεπιστημίου Πατρών. Και αφού έγινε αυτό, και σε αυτό δεν σύμφωνοσα, γιατί έγινε ερήμη και των τοπικών κοινωνιών, λίγο πριν τις εκλογές, για κάποιους λόγους. Αφού έγινε, λοιπόν, όμως, ήταν νόμος του κράτους. Άρχισαν να λειτουργεί από Σεπτέμβριο του 19 τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας με αυτό το σύστημα, με τον Όμο Γαμβρόγλου, τις συνενόσεις των ΤΕΙ και τα λοιπά που έχουν γίνει. Μέσα σε ένα χρόνο και μερικούς μήνες έρχεται η Νέα Πρυτανική Αρχή να ανατρέψει και αυτό. Αλήθεια, είναι τόσο αναξιόπιστη η Πανεπιστημιακή μας δάσκαλη. Τη δική τους πρόταση ανατρέπουν, που έχουν ψηφίσει. Και όχι μόνο αυτό. Τέσσερις Δεκεμβρίου του 19 έγινε δημοτικό συμβούλιο, στο οποίο παρέστηκε ο Περιφερειάρχης και η Πρυτανής. Πριν ένα χρόνο και ένα μήνα. Και στη συνέχεια υπήρξε και δέσμευση. Όταν συναντηθήκαμε με τον Δήμαρχο Πύργου Ήλιδας και τον Περιφερειάρχη, υπήρξε δέσμευση της Πρυτανής. Ότι δεν θα μετακινηθεί κανένα τμήμα. Βγάλαμε και ένα αυτοί το θέμα. Αυτά θα τα επιβεβαιώσει και ο Περιφερειάρχης και νομίζω ότι θα τα επιβεβαιώσουν και τα μέσα που βγήκαν και τα δελτεία. Παρ' όλα αυτά, και ενώ υπήρχε αυτή η απόφαση, και θα σας διαβάσω μετά και το αποφασιστικό του Δημοτικού Συμβουλίου, πριν ένα χρόνο και ένα μήνα του Δημοατρινίου, βρισκόμαστε σήμερα σε μια κατάσταση που μετακινούνται τα τμήματα, με αυτή τη λογική του Πανεπιστημίου Πατρών, δεν επαναδημιουργείται το δου-που-που-νου-του που προβλέπετε, ή μάλλον να το διαβάσω. Αποφασίζει λοιπόν παψιφή πριν ένα χρόνο. Δεν δέχεται καμία κατάργηση και καμία μεταφορά πανεπιστημιακού του Δημοτικού Σαγρινίου. Ζητά την άμεση επανείδεση του τμήματος διαχείρισης πολιτισμικού περιβάλλου και νέων τεχνολογιών και την κατοχύρωση των επαγγεωματικών δικαιωμάτων για τους τοιχιούχους του τμήματος. Τρίτον, απαιτεί την άμεση άρση αναστολής της λειτουργίας του τμήματος βιο-τεχνολογίας. Ήταν το άλλο τμήμα που θα δημιουργούταν από τη Γεωπονική με το νόμο Γαμβρόγου στο Αγρίνιο. Και την υπεραιτέρω στήριξη και ανάπτυξη της Γεωπονικής Σχολής με απότερο σκοπό την επανείδρεση του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος με έδρα το Αγρίνιο όπως αυτά ειδρύθηκε το 2009. Αυτή ήταν και η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Ερχόμαστε λοιπόν ότι και μετά από αυτή την απόφαση, όπως είπα και πριν, τι συνέβη. Ήταν το ίδιο τμήμα που θα δημιουργήθηκε από τη Γεωπονική με το νόμο Γαμβρόγου στο Αγρίνιο όπως αυτά ειδρύθηκε το 2009. Αυτή είναι η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Επιπλέον, η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου δημιουργήθηκε από τη Γεωπονική με το νόμο Γαμβρόγου στο Αγρίνιο όπως αυτά ειδρύθηκε το 2009. Αυτή είναι η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Επιπλέον, η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου δημιουργήθηκε από τη Γεωπονική με το νόμο Γαμβρόγου στο Αγρίνιο όπως αυτά ειδρύθηκε το 2009. Επιπλέον, η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου δημιουργήθηκε από τη Γεωπονική με το νόμο Γαμβρόγου στο Αγρίνιο όπως αυτά ειδρύθηκε το 2009. Αυτή είναι η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Εδώ το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας έχει στο Βόλο, στη Λάρισα, στα Τρίκαλα, στην Καρδίτσα, το ένα τρίτο είναι η Καρδίτσα του Αγρίνιου. Και μάλιστα δημιουργήθηκε και στην Ιατρική Σχολή. Εκεί. Και στη Ισλαμίας. Που είναι και σε άλλη περιφέρεια. Εμείς εδώ στην περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος μας λέγανε μέχρι πρόσφατα ότι δεν μπορεί να υπάρχει άλλο ένας πανεπιστήμιο στην ίδια περιφέρεια. Να όμως που έρχεται να διαψευστεί αυτός ο ισχυρισμός τόσο από τα πανεπιστήμια στο Λεκανοπέδιο της Αττικής και στη Θεσσαλονίκη αλλά και στην ίδια την Κρήτη που έχει τρία πανεπιστήμια. Η περιφέρεια της. Υπάρχουν πολλές αιτιάσεις ή μπορεί ο καθένας να πει ότι οτιδήποτε. Εκείνο που είναι ξεκάθαρο είναι ότι δεν μπορεί ειλικρινά να σε παίζουν οι ακαδημαϊκοί μας δάσκαλοι. Είναι εντελώς αναξιόπιστοι και ανάλογα με το πώς αλλάζουν οι Πρυτανίες και τις υποσχέσεις που δίνουν για να εκλεγούν στα διάβορα ΜΕΛΙΒΔΕΠ παίζουν με τις τοπικές κοινογύρες. Και αυτό θα πρέπει να σταματήσει. Επιτέλους, δεν υπάρχει πόλη σε αυτή τη χώρα του μεγέθους του Αγρινίου που να έχει τόσα λίγα πανεπιστημιακά τμήματα. Και τώρα να θέλουμε να τα κάνουμε και λιγότερα ακόμα. Υπάρχουν έγγραφα και των στήγητών και καθηγητών. Υπάρχουν πίνακες που δείχνουν πόσα ΜΕΛΙΔΕΠ έχουν οι σχολές και τα τμήματα σε άλλα πανεπιστήμια της χώρας εξακτηνομένα. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Το Πανεπιστήμιο Πατρών θα πρέπει να καταλάβει πια ότι δεν πέσουν. Και επειδή μιλήσαμε και με τους δημάρκους άλλων πόλεων πριν Πατρών στην περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος που έχουν τμήματα και που καπαργούνται παντού εμείς είμαστε αποφασισμένοι πλέον να διεκδικήσουμε το ΑΠΕΛ. Να επαλληδρευτεί πάλι για να γλιτώσουμε από αυτό το βραχνά. Δεν το αντέχουν ούτε οι δήμαρχοι, ούτε τα δημοτικά συμβούλια, ούτε οι τοπικές κοινωνίες, άλλα με παιγμό. Μέχρι εδώ και μην παρέχει. Κύριε δήμαρχε, ευχαριστούμε πάρα πολύ. Κύριε Υπουργέ, κύριε Λιβανέ, μπορείτε να πάρτε το λόγο. Με ακούτε. Σας ακούω καθαρά. Εσείς με ακούτε. Ναι, ακούγεστε πολύ καλά. Έχετε το λόγο, κύριε Υπουργέ. Καταρχήν να ρωτήσω, γιατί βλέπω ότι είναι πολλοί συμμετέχοντες, αλλά δεν έχω καλή και καθαρή εικόνα το ποιοι είναι. Είναι το Δημοτικό Συμβούλιο και οι Βουλευτές στις συναιδείας ή είναι άλλος κόσμος? Συμμετέχουν, κύριε Υπουργέ, ο κύριος Περιφερειάρχης, ο κύριος Καραμπούνης, από ό,τι βλέπω, ο κύριος Μοραϊτης, ο κύριος Κωνσταντόπολος, οι επικεφαλείς των παρατάξων και συμμετέχει επίσης το Κοινωνικό Δημιητήριο. Συμμετέχουν φοιτητές, κάθηγητές του πανεπιστημίου μας, εδώ. Ωραία. Και το Δημιητήριο του Λοκαρνανίας, κύριε Πρόεδρε. Δημιητήριο, κύριε Τσιγκριτζή, καλησπέρα σας. Δεν μπορούσα να σας δω. Ωραία. Άρα είναι διευρυμένο η ομάδα. Εγώ θα έπρεπε, ναι. Θέλω, καταρχήν, να χαιρετήσω όλες και όλους. Και κυρίως τον Δήμαρχο και τον Δημοτικό Συμβούλιο για την πρωτοβουλία την οποία πήρατε. Συμφωνώ σε όλα όσα άκουσα, δηλαδή στην ιστορική αναδρομή την οποία έκανε ο κ. Παναστασίου. Έτσι έγιναν τα πράγματα. Εγώ θα ήθελα πολύ λιγάκι σύντομα να πω ότι διαφωνώ με την πρόταση την οποία είδα στη δημοσιότητα για την... όπως αποτυπώνεται η σκέψη των ηθινώντον στο Πανεπιστήμιο Πάτρας. Και χωρίς περιστροφές θα ήθελα να καταθέσω την δική μου πρόταση δημόσια πλέον, αν και την έχω συζητήσει στο παρελθόν και με ηθήνονται στο Πανεπιστήμιο στην Πάτρα και με άλλους οι οποίοι θα μπορούσαν να την έχουν ακούσει λίγο πιο καθαρά. Και θέλω ευθύνως, εξ αρχής, να πω ότι η πρότασή μου δεν είναι σε καμία περίπτωση τοπικιστική. Αλληλθέτως, είναι μια πρόταση οραματική, αναπτυξιακή και πάνω απ' όλα πραγματιστική. Την καταθέτω δε αυτήν ως μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Συγκεκριμένα θεωρώ ότι στην περιοχή μας, στο μεγαλύτερο παραβολικό νομό της Ελλάδας, με αυτές τις γεωφυσικές δυνατότητες που έχει, με την παραγωγή που έχει σε φυτικό και ζωικό κεφάλαιο και με τις δυνατότητες ανάπτυξης που έχει, εκτιμώ ότι πρέπει να λειτουργεί η τοπική κοινωνία, η τοπική παραγωγή σε απόλυτη συνάρτηση με την έρευνα και την γενοτομία που προάγεται μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο, για λόγους παραγωγικούς και τίποτα παραπάνω. Στο πλαίσιο αυτό η εκτίμησή μου, και δεχτείτε την παρακαλώ ως πρόταση εργασίας, είναι ότι πρέπει να διαμορφώσουμε μία ομάδα, μία επιτροπή αγώνα. Θα την έλεγα εγώ σε πρώτο χρόνο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ανάπτυξης και λογικής, η οποία αποτελείται από τον δήμαρχο Αγρινίου και τον δήμαρχο Μεσολογγίου, και για να μην με παρεξηγήσει κανείς, από τον δήμαρχο Μεσολογγίου και τον δήμαρχο Αγρινίου, από τους βουλευτές του νομού, από τον περιφερειάρχη και από τρεις ή τέσσερις ακαδημαϊκούς, ενώ καθηγητές πανεπιστημίου, όπου να διαμορφώσουμε την τελική μας πρόταση και να διεκδικήσουμε όλοι μαζί με τα σημεία αναφοράς από όπου ξεκινάμε ο καθένας και η καθεμία, αυτό το οποίο είναι δίκαιο και αναπτυξιακό. Η δική μου σκέψη, που την καταθέτω σε εσάς και μπορούμε να την επεξεργαστούμε, είναι ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει στο Αγρινίο και στο Μεσολόγγι μια σχολή βιώσιμης ανάπτυξης με τα εξής τέσσερα τμήματα στο Μεσολόγγι. Ένα τμήμα φυτοιατρικής υγεοπονίας, ένα δεύτερο τμήμα επιστήμης φυτικής παραγωγής σε αυτό που υπάρχει σήμερα στο Μεσολόγγι, ένα τρίτο ζωλικής παραγωγής αλλείας και υδατοκαλλιεργιών, το οποίο επίσης υπάρχει, και ένα τμήμα βιοσυστημάτων και γεωργικής μηχανικής. Παράλληλα, στο Αγρινίο, ένα τμήμα υφόρου ανάπτυξης, το οποίο παρεπιπτόντος είναι στην πρόταση του Πανεπιστήματος ως αυφορικής γεωργίας, ένα δεύτερο τμήμα γεωργικής βιοτεχνολογίας, που έχει συσταθεί, αλλά είναι σήμερα σε αναστολή, να δουλέψουμε έτσι ώστε να είναι λειτουργικό, και ένα τρίτο, το τμήμα επιστήμης και τεχνολογίας τροφίμων, το οποίο υπάρχει, και η πρόταση δικά μου είναι να παραμείνει ως έχει. Παράλληλα, στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών και Διοίκησης Επιχειρήσεων, με κατέθυση στη Γεωργία Οικονομία, να λειτουργήσουν ως το Αγρινίο, οι σχολές του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων και Αγρωτικών Προϊόντων και Τροφίμων, υπάρχει σήμερα να παραμείνει ως είναι. Σε αυτό, νομίζω, συμφωνούν, έχουν συμφωνήσει οι δημόσια, αν έχουν καταλάβει καλά, ή το σύνολο, ή η πλειοψηφία των μελών ΔΕΠ. Η τοπική κοινωνία και η τοπική παραγωγική δύναμη το αγκαλιάζει και το θέλει. Να υπάρξει, λοιπόν, και μια ΔΕΠ, ο δεύτερος τμήμα το διαχείρισης πολιτισμίου περιβάλλοντος και νέων τεχνολογιών. Αυτό υπήρχε. Καταργήθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ. Η πρόταση είναι, την έχω εκφράσει δημόσια αρκετές φορές, να επανιδρηθεί και να παραμείνει ως είχε στο αγρύνιο, γιατί είναι σημαντική η υπάρξη του για το όραμά μας, τη σχέση με την τοπική παραγωγή, τον πολιτισμό και την ανάπτυξη και βεβαίως γιατί εμπεδώνει τα επαγγελματικά δικαιώματα των σημερινών αποφύτων και κάποιων των παλαιωτέρων δηλαδή εκ των φοιτητών που σήμερα φοιτούν εκεί. Το τμήμα ιστορίας και αρχαιολογίας προτείνω να επαναπροσδιοριστεί και να πάει στην Πάτρα, όπως θα ήθελε από ότι έχω καταλάβει η Πρυτανία. Ακολουθώντας αυτή την πρόταση, εκτιμώ ότι η Αιτωλακανανία αποκτά γεωτεχνικά τμήματα και τμήματα υποστηρικτικά προς αυτά, αγροτικής οικονομίας και διοίκησης και κατά αυτόν τον τρόπο τα τμήματα γεωτεχνικού ενδιαφέροντος λειτουργούν σε έναν ενιαίο χώρο πλέον και άρα η εκπαίδευση καθίσταται συνεκτική. Γίνεται πιο όμαλη η διαχείριση της εκπαίδευσης γιατί δεν έχει διασπορά εργαστηριακών μονάδων, δεδομένου τα τμήματα έχουν μεγάλο αριθμό κοινών μαθημάτων και δεν απαιτείται σε πολλές, εκ των περιπτώσεων, διπλάσιος αριθμός ΔΕΠ. Γίνεται πιο όμαλη η διαχείριση της έρευνας λόγω της συγκέντρωσης των εργαστηρίων και του ερευνητικού εξοπλισμού σε διπλανούς χώρους χωρίς να απαιτείται η μεταφορά δειγμάτων. Οι δομές στην Εττωλοκαρνανία πληρούν όλες οι προδιαγραφές για την υποστήριξη μιας γεωτεχνικής σχολής, δεδομένου ότι εκτός των κτιριακών υποδομών στο Αγρίνιο και στο Μεσολόγγι έχουμε περίπου 400 στρέματα όμορα του campus, στο Μεσολόγγι, για έρευνα, πεδί, εκπαιδευτικούς, αγρούς, για αγροαγρούς και νοτομίας, για πολλά πράγματα τα οποία θέλουμε να κάνουμε και εμείς εδώ στο Υπουργείο και βεβαίως μπορούν να βρεθούν αντίστοιχες εκτάσεις και στο Αγρίνιο. Λιγότερο και αποτελεσματικότερο διοικητικό, τεχνικό, προσωπικό και προσωπικό καθαριότητας και φύλαξης, αν ακολουθεί αυτή η πρόταση και τέλος μίωση του κόστους λειτουργίας και συντήρησης και καλύτερη αξιοποίηση των υπαρχών των χρειακών εγκαταστάσεων που σήμερα κτίρια και εγκαταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί από το ιστέριμα του ελληνικού λαού καταραίων. Για όλους, λοιπόν, τους παραπάνω λόγους και επειδή ο μεγαλύτερος και παραγωγικότερος νομός στην Ελλάδα πρέπει να έχει επιστημονική υποστήριξη για να πετύχει την πράσινο και αεφόρο ανάπτυξη που προσδοκά και η Ευρωπαϊκή Ένωση με την πολιτική της του Green Deal, θεωρώ ότι η πρόταση αυτή είναι πλήρης, παραγωγική, τεκμηριωμένη και αποτελεσματική. Αυτό δεν σημαίνει ότι, εάν είτε μια άλλη ομάδα θα διαμορφωθεί είτε η ομάδα που πρότεινα στην αρχή για να είναι συνεκτική και να δουλεύει πιο γρήγορα θέλει να διαλάξουμε. Εγώ είμαι διαθέσιμος για έναν διάλογο ουσιαστικό για να πάμε με μια ολοκληρωμένη πρόταση να συζητήσουμε στο πανεπιστήμιο της ΠΑΤΡΑ και να μην έχουμε μόνο θέση άρνησης αλλά να κατεβαίνουμε και με μια ολοκληρωμένη πολιτική και πανεπιστημιακή πρόταση. Χαριστώ πολύ για την ανοχή και τον πρόνο. Όπως σας είπα και πριν μια συνεργάτη μου θα παρακολουθήσει όλες τις συνεδρίες και εγώ μόλις τελειώσω με μια άλλη παράλληλη συνεργασία θα ξαναμπώ να ακούσω και τους υπόλοιπους ομιλητές. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστούμε πάρα πολύ κ. Λιβανέ. Κύριε Υπουργέ, μισό λεπτό μόνο. Ναι. Για να γίνει αυτό που λέτε προϋποθέτει ότι σταματάει πλέον κάθε λογική μετακίνησης ή συνέχισης αυτής της πρότασης στο Πανεπιστήμιο Πάτρας. Δεν το κατάλαβα. Η πρόταση αυτή πηγαίνει για ψήφιση στη ΣΥΚΛΙΤΟ που κατέθεσε το Πανεπιστήμιο Πάτρας και πιθανώς να γίνει την ερχόμενη βλομάδα. Τη δικιά τους, εννοείται. Ναι, αυτό λέω. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσει αυτή η διαδικασία έτσι κι αλλιώς για να συνενοηθούμε και να καταθέσουμε μια άλλη πρόταση. Ναι, εγώ είμαι πάντα υπέρ του διαλόγου και θεωρώ ότι εμείς πρέπει να διαμορφώσουμε μια ομάδα και να ζητήσουμε από την Πρυτανία στην Πάτρα να μας ακούσει. Είπατε πριν ότι υπάρχουν ανάλογες απόψεις και σκέψεις και από άλλες περιοχές που υπάρχει σήμερα η φίστα του ακτινωτό πανεπιστήμιο. Άρα, εκτιμώ ότι το έτοιμά μας είναι λογικό, είναι μέσα στα πλαίσια και του εκπαιδευτικού και του δημοκρατικού διαλόγου. Βέβαια, δεν μπορώ εγώ να μιλήσω εξ ονόματος της Πρυτανίας αυτή τη στιγμή. Αλλά η σκέψη είναι απλή, είναι συγκεκριμένη και νομίζω ότι αυτό πρέπει να κάνουμε. Ευχαριστούμε, κύριε Λιβανίκε, πάλι. Θα δώσουμε το λόγο στον κύριο Περιφεριάρχη. Κύριε Φαρμάκη, έχετε το λόγο. Με ακούτε? Ναι, ακούγεστε πολύ καλά. Πολύ ωραία. Θα ξεκινήσω να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση σε μια πολύ κρίσιμη συνέδριαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Έχει προηγηθεί για όσους δεν γνωρίζουν το ιστορικό το οποίο μεσαφήνια και λεπτομέρεια αναφέρθηκε και παρουσιάστηκε από τον Δήμαρχο. Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας στήριζε και στηρίζει διαχρονικά την ανάπτυξη του ακαδημαϊκού χάρτη στην περιοχή ευθύνης της. Στήριζε και στηρίζει κάθε αναπτυξιακή πορεία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων τα οποία φιλοξενεί στην επικρατία της. Γιατί πιστεύει έμπρακτα, όχι θεωρητικά, κάνοντας βαπάνες, κάνοντας επενδύσεις, ακριβώς πάνω στη λογική ότι καμία επένδυση στο χώρο της παιδείας, στο χώρο της εκπαίδευσης, πολλών δε μάλλον στα πανεπιστημιά μας, δεν πάει χαμένη. Αυτό, όμως, προϋποθέτει και συνεπάγεται, θα έλεγα, ότι από τη στιγμή που συμμετέχουμε γιατί είμαστε τοπική αυτοδίγηση, είμαστε ο β' βαθμός τοπικής αυτοδίγησης, συμμετέχουμε σε αυτή τη διαδικασία, δεν μπορεί να θεωρούμε τον εαυτό μας α' και β' βαθμός, γιατί το ίδιο συμβαίνει και από τον α' βαθμό, είτε εμέσως, είτε αμέσως, με επενδύσεις, με πόρους δηλαδή, με πόρους τους οποίους στερούμε από άλλες δραστηριότητές μας, δεν μπορεί λοιπόν, σε αυτή τη συζήτηση, να είμαστε απλή παρατηρητές. Εδώ πραγματικά αξίζει να τονιστεί ένα οξύμιο. Είναι ίσως περιττό να αναφερθούμε στην παλινοδία, θα την έλεγα έτσι, η οποία χαρακτηρίζει τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζεται ο ακαδημαϊκός χάρτης στη χώρα μας γενικά τις τελευταίες δεκαετίες. Φτάνοντας όμως στο πρόσφατο παρελθόν, είχαμε πάντα με την πρόφαση των ακαδημαϊκών κριτηρίων αλλαγές και τομές, οι οποίες συνέτειναν και κατέτειναν άλλοτε σε μια διεύρυνση γνωστικών αδικημένων, άλλοτε σε μια συμπίκνωση, άλλοτε σε αλλαγή πλεύσης, άλλοτε οτιδήποτε. Πάντα με ακαδημαϊκά κριτήρια. Όμως τα ακαδημαϊκά κριτήρια τα βάζουν οι ακαδημαϊκοί. Άρα και είναι άλλοι οι σύγκλιτους αυτές τις αποφάσεις με τα ακαδημαϊκά κριτήρια των Ομογαυρόβλου που αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι εγώ ήμουν από αυτούς που είχαν διαφωνήσει με τη συγκεκριμένη λογική του συγκεκριμένου νόμου. Όμως ταυτόχρονα έχουμε μια πολιτεία, μια κεντρική εξουσία η οποία έχει συνέχεια και η οποία μάλιστα και τότε θυμάμαι ήταν κοινή αναφορά ότι ξέρετε μην ψηφιστεί αυτός ο νόμος γιατί αν ψηφιστεί δεν θα μπορεί να αλλάξει γιατί το κράτος έχει συνέχεια. Ψηφίστηκε. Και αφού ψηφίστηκε υπήρξαν ολόκληρες αλλαγές. Διοικητικές μέσα στο Πανεπιστήμιο, μεταφορές, προσωπικό, διοίκηση, καθηγητές, δαπάνες από την πολιτεία, δαπάνες από την τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού, δαπάνες από την περιφέρεια δεδοτικής Ελλάδος που η Ρίστο εδώ και πρέπει να επισημανθεί ότι βοηθά και στηρίζει το Πανεπιστήμιο Πατρών με πάνω από 20 εκατομμύρια ευρώ στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων της περιφέρειας δυτικής Ελλάδας. Και εν τούτης, βρισκόμαστε σήμερα ένα φρόνο μετά από την ίδια σύγκλητο. Και ενώ, όπως πολύ σωστά παρατήρησε ο δήμαρχος, υπήρχε ηρητή δέσβηυση περί της κατεύθυνσης εξακτίνωσης του Πανεπιστήμιου, διεύρυνσης του Πανεπιστήμιου, περιφερειακότητας του Πανεπιστήμιου Πατρών, τόσο από την προηγούμενη πριτανική ιαρχή, όσο και από την NIN, η οποία μεγαλοφόνος και με κάθε τρόπο κατέστησε σαφές στο προηγούμενο περιφερειακό συμβούλιο πριν από περίπου δύο μήνες ότι ο σκοπός μας είναι να καταστεί του Πανεπιστήμιου Πατρών Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας. Εν τούτης, είδαν το φως της δημοσιότητας ένα σχέδιο, σύμφωνα με την προχθεσινή συνάντησή μου με τον Μπρίτανη, δεν έχει φυσικά επικυρωθεί από τη Σύγκλητο, αλλά πρόκειται αυτό να γίνει. Τι λέει αυτό το σχέδιο? Ότι πάλι με ακαδημαϊκά κριτήρια, έχετε ενώπιόν μας μια απόφαση η οποία προφανώς και δεν εμπεδώνει και δεν πραγματώνει την ρητή δέσμευση περί εξακτίνωσης, σαφώς και δεν πραγματώνει την ρητή δέσμευση περί καταστάσεως του Πανεπιστημίου Πατρών ως Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας, και σε κάθε περίπτωση είναι μια εισήγηση με ακαδημαϊκά, πάλι, κριτήρια, ξαναλέω, η οποία έρχεται να αυτοανερέσει τα ίδια τα δικά της ακαδημαϊκά κριτήρια πρωινός έτους. Και εδώ θα πρέπει ως πολίτες να σκεφτούμε το εξής. Γιατί γίνεται όλο αυτό? Για ποιον λόγο υπάρχει αυτία συνέχεια στον τρόπο σκέψεις? Είναι πολιτικοί οι λόγοι? Είναι συντεχνιακοί οι λόγοι? Είναι ίσως το θέμα μιας άλλης συζήτησης. Γιατί εδώ είμαστε άνθρωποι, τουλάχιστον όσοι συμμετέχουμε θεσμικά, που υπηρετούμε την τοπική αυτοδιοίκηση. Και ως άνθρωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης θα πρέπει να σκεφτόμαστε πέρα και πάνω από πολιτικές ταμπέλες. Υπό αυτή την έννοια, λοιπόν, θεωρώ ότι οι λόγοι είναι συντεχνιακοί. Συντεχνιακοί είναι οι λόγοι οι οποίοι επιβάλλουν σε έναν οργανισμό, οποιονδήποτε οργανισμό, να προσπαθεί να θεωρηθεί οικονομικά βιώσιμος με ποιον άλλο τρόπο, πέρα από τις συρρικνώσεις. Αυτό δεν είναι η λογική για μας. Η δικιά μας λογική, η λογική της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, όπως έχει εκφραστεί με κάθε επισυμότητα με απόφαση στο τελευταίο περιφερειακό μας συμβούλιο, παρουσία και του Βρυτάνιος και των δημάρχων, είναι ότι η περιφέρειά μας στηρίζει ένα πανεπιστήμιο πατρών το οποίο θα είναι εξακτηνομένο, ένα πανεπιστήμιο πατρών το οποίο θα είναι Πανεπιστήμιο Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, αυτό σημαίνει ως προς την περιφερειακότητα των τμήματων. Δεν θα μπορώ στον πειρασμό να κάνω προτάσεις ακαδημαϊκού χαρακτήρα. Δεν είναι εξάλλου η δικιά μας δουλειά να κάνουμε αυτό. Η δικιά μας δουλειά είναι όμως να είμαστε συνομιλητές και όχι απλή παρατηρητές. Γιατί δεν γίνεται να είσαι παρατηρητής σε μια διαδικασία την οποία συνεχώς και πιστός στο καθήκον σου να υπηρετείς τον πολίτη αιμοδοτής με πόρους, με πόρους που συχνά υπερισχύουν και των πόρων που δίνει η κάθε κυβέρνηση. Αυτό θα έπρεπε να έχει γίνει περισσότερο σεβαστό από τους ακαδημαϊκούς μας, από τους όσους αποφασίζουν με ακαδημαϊκά, ξαναλέω κριτήρια, όταν παίρνουν τις αποφάσεις ερήμην της κοινωνίας. Σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι και στο Μεθαυριανό την Δευτέρα θα έχουμε και στην περιφέρεια Ελληνικής Ελλάδας έκτακτο περιφερειακό συμβούλιο όπου έχουμε ήδη αποφασίσει, αυτό που ακούστηκε νωρίτερα νομίζω από τον Υπουργό, υπάρχει, έχει ήδη ληφθεί η απόφαση περί συστάσεως αρμόδιας επιτροπής η οποία θα αποτελείται και από μέλη του Περιφερειακού Συμβουλίου και από φυσικά εκπροσώπους της ΠΕΔ και όλους όσους είναι εμπλεκόμενοι σε αυτή τη διαδικασία που δεν είναι άσχετη με την κοινωνία, αντιθέτως είναι πολύ σχετική, είναι στον περίεργα της και λέγεται ακαδημαϊκός χάρτης της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Επ' αυτή την έννοια εγώ κλείνοντας, θα ήθελα να πω ότι οι κρυστάλλινες θέσεις και το δορισμός κόκκινων γραμμών πάνω στις οποίες μπορούμε να συμφωνήσουμε πέρα και πάνω από οποιαδήποτε άλλη πολιτική ή άλλη διαφωνία, θεωρώ ότι θα πρέπει, ειλικρινά, να συγχαρώ όλους τους εμπλεκόμενους και ήδη δημάρχους που έχουμε συνομιλήσει, όπως θα είπα ακριβώς και ο δήμαρχος του Αγρινείου, βρίσκονται σε ένα αραγές μέτωπο το οποίο έχει συγκεκριμένες κατευθύνσεις και η ανάπτυξη έρχεται μόνο μέσω της πρόσθεσης και όχι της αφαίρεσης, του πολλαπλασιασμού και όχι της διέρεσης. Μόνο έτσι μπορούμε να πάμε μπροστά. Σας ευχαριστώ. Ευχαριστώ με τον κ. Περιφεριάρχη. Το λόγο στον κ. Καραγκούνι Κωνσταντίνο, το βουλευτή της Ετροκραννίας. Κύριε Καραγκούνι, μας ακούτε? Εγώ σας ακούω, ελπίζω να μ' ακούτε κι εσείς. Αλλά σίγουρα θα μ' ακούτε. Ακούγεστε πολύ καλά. Δεν πειράζει, το ζήτημα είναι να ακουστώ. Ευχαριστώ και εγώ πάρα πολύ. Σας καλησπηρίζω όλους. Δήμαρχε, συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία που πήρες. Νομίζω ότι ήταν πολύ λεπτομερή η σειρά σου και προφανώς έχω την αίσθηση ότι συμφωνούμε όλοι με αυτά τα οποία έχεις πει. Και να επεκτείνω τη σκέψη σου. Νομίζω ότι η αίσθηση δεν είναι ζήτημα υποσχέσεων των καθηγητών, αυτά τα οποία λένε κατά καιρούς. Δυστυχώς υπάρχει μια συστηματική απαξίωση του πανεπιστημίου και αυτό είναι σαφές. Δυστυχώς είμαστε θεατές σε μια κουβέντα, είναι μια πολύ καμπαλιά κουβέντα που γίνεται και δυστυχώς είμαστε στο ίδιο έργο θεατές, θα το έλεγα, διότι είναι πολύ συγκεκριμένη η απόφαση πολύ συγκεκριμένων ανθρώπων, που θέλουν να απαξιώσουν το πανεπιστημίο. Και νομίζω ότι με αυτήν, έχουμε περάσει από χίλια μυριακήματα, είναι η ώρα, θεωρώ φίλες και φίλοι, να πάρουμε αποφάσεις, να είμαστε πολύ συγκεκριμένοι, χωρίς περιστροφές, χωρίς μισόλογα. Θα πρέπει λοιπόν να πούμε κάτι καθαρό. Και αυτό το οποίο είναι το καθαρό, αυτό το οποίο δεικτικούμε όλο αυτό το καιρό, αλλά δυστυχώς έχουνε μείνει υπομοιένια υποσχέσεις, είτε είναι ακαδημαϊκών, είτε άλλων παραγόντων. Ένα είναι αυτό το οποίο πρέπει όλοι να διεκδικήσουμε. Είναι το σωστό, είναι το δίκαιο. Δυστυχώς είμαστε ο νομός που πραγματικά σε σχέση με τους υπολοίπους έχουμε προσφέρει πάρα πολλά. Δεν το λέω με τη λογική, ξέρετε, που πολλές φορές συνηθίζεται να λέγεται ότι είτε να με ψημιρούμε, είτε να πιντσουρίζουμε. Λέμε την πραγματικότητα. Δυστυχώς έχουμε υποτιμηθεί. Είμαστε μέσα στις 10 μεγαλύτερες πόλεις της χώρας, όπως είπε ο δήμαρχος. Ένα πράγμα οφείλουμε διεκδικήσου. Την αυτονομία του Πανεπιστημίου της Δυτικής Ελλάδος. Τίποτα, λιγότερο, τίποτα, περισσότερο από αυτό. Αυτό το οποίο δικαιούμαστε. Δυστυχώς δεν θα μπω στο παρελθόν τι έγινε και τι δεν έγινε και πώς θα χάθηκαν. Όμως, νομίζω ότι ούτε σε υποσχέσεις μπορούμε να μένουμε, ούτε ακαδημαϊκών, ούτε ότι θα ενισχυθεί, ούτε υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο και πλάνο. Είναι πολύ συγκεκριμένα και σαφή τα πράγματα. Νομίζω, λοιπόν, ότι αυτή τη στιγμή δεν είναι η ώρα να πούμε... Κύριε Καραγούνι, έχει χαθεί ο ήχος. Του Πανεπιστημιακού Ιδρύματος. Κύριε Καραγούνι, συγγνώμη, πρόεδρος είμαι, επαναλάβετε λίγο, ας αρχίσουμε πρώτα. Είχε χαθεί ο ήχος. Ακούω. Κάνει κάτι διακοπές. Κύριε Καραγούνι, δεν ακούγεστε. Θα προχωρήσω. Νομίζω ότι βρισκόσασταν στον επίλογο. Ορθά κατανόησε το σώμα την κέρια τοποθέτηση. Αν ακούγομαι, μια στιγμή δεν έχω ολοκληρώσει. Δεν ξέρω αν ακούγομαι, καταρχήν. Ακούγεστε και πάντα, έχετε το λόγο. Πρόεδρε, ακούτε? Ναι, ακούγεστε. Μια χαρά. Ωραία, ωραία. Εφόσον με ακούτε, περιμένετε λίγο να μιλάτε. Δεν ξέρω μέχρι ποιο σημείο με ακούγατε. Βλέπω ότι υπάρχει ένα πρόβλημα με τη σύνδεση. Τώρα ακούγεστε, πάντα. Ωραία, ωραία. Λοιπόν, λέω το εξής. Για να ολοκληρώσω σε αυτά τα οποία λέμε. Νομίζω λοιπόν ότι ήρθε η ώρα προφανώς να υπάρξει μια ολοκληρωμένη συζήτηση και κουβέντα για την κατέθυνση των τμήματων. Θα περιμένουμε να ακούσουμε αυτοί οι οποίοι είναι και αρμόδι και τους φορείς τους επιστημονικούς και τους συλλόγους να... Στις αφές, σε αυτό το επίπεδο. Και νομίζω ότι και προσωπικά όσο με αφορά και κοινοβουλευτικά θα το κάνω άμεσα γνωστό ότι θα πρέπει να σταματήσει η συγκεκριμένη διαδικασία που τρέχει της επόμενης εβδομάδας και πολύ ξεκάθαρα να πούμε ποια είναι η πρότασή μας... Κύριε Καραγούνι, χάθηκε πάλι ο ήχος σας. Ευχαριστώ πολύ σε όλους. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε τον κύριο Καραγούνι. Παρότι δεν ακούστηκε ο επίλογος. Δεν τον ακούσαμε. Μήπως μπορεί να κλείσει... Ναι, την πρόταση εκεί χάθηκε η σύνδεση. Με ακούτε, κύριε Καραγούνι. Δεν ξέρω αν με ακούτε. Ναι, την πρόταση που κάνατε στο τέλος εκεί διακόπη. Ναι, κύριε Καραγούνι, μας ακούτε. Ναι, με ακούτε. Ναι, ακούγεστε πολύ καλά. Δεν ξέρω μέχρι ποιο σημείο έχετε ακούσει από αυτά που είπα, δεν ξέρω τι ακούσατε από όλα. Ακούγονταν όλα καλά. Δεν ξέρω αν ακούσατε. Ωραία. Την πρόταση στο τέλος. Εκεί στο τέλος την πρόταση. Ναι, επαναλάβω την πρόταση. Ναι, ναι. Παρακαλώ. Ναι. Κύριε Καραγούνι, ο δήμαρχος... Κύριε Πρόεδρε, αν θέλετε... Δεν ακούστηκε η ολοποίωση της πρότασης σας. Πείτε την πάλι σας, παρακαλώ. Η πρότασή μου, δήμαρχέ μου, η πρότασή μου, δήμαρχε, είναι και αυτό θα το καταστήσω σαφές και κοινοβουλευτικά ότι θα πρέπει πρώτα απ' όλα να σταματήσει η διαδικασία αυτή η οποία θα λάβει χώρα την επόμενη βδομάδα και εγώ όσον με αφορά θα καταστήσω σαφές ποια είναι η βασική μας διεκδίκηση προς το Υπουργείο Παιδείας. Η δημιουργία αυτών του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος δεν συζητάμε τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτό και από εκεί και πέρα πρόταση από τους ειδικούς κατεύθυνσης και των τμήματων το οποίο βεβαίως θα διαμορφωθεί και πρέπει να διαμορφωθεί άμεσα. Αυτή είναι η πρόταση και νομίζω αυτό πρέπει να διεκδικηθεί από εδώ και πέρα και θα συμφωνήσω, δήμαρχε, απόλυτα και με την αγωνιστικό τάσο, αλλά αυτό είναι το δίκιο που πρέπει να γίνει. Ευχαριστούμε πάρα πολύ, η πρόταση ήταν ξεκάθαρη οι θέσεις του κυρίου Καραμβούνι και του κυρίου Υπουργού και όλων των ομιλητών μέχρι στιγμής είναι στο ίδιο επίπεδο. Το λόγο τον δίνουμε στον κύριο Μοραϊτη. Κύριε Μοραϊτη με ακούτε. Εντάξει. Ναι. Κύριε Μοραϊτη. Κύριε Μοραϊτη με ακούτε. Ναι. Πρόεδρε. Ναι, κύριε Δήμαρχε. Ο κύριος Γιοραϊντις με έχει πάρει στο κινητό τηλέφωνο, τον έβγαλε έξω το σύστημα κάποια στιγμή να ξαναμπεί ή να μιλήσει κάποιος άλλος. Ωραία, θα πάμε στον κύριο Κωνσταντόπουλο. Εάν αλλιώς θα τον δώσουμε... Κύριε Πάρη, πού είναι ρε παιδί μου ο Τέθιος? Κύριε Κωνσταντόπουλε, με ακούτε? Πρόεδρε, ακούω και τον κύριο Βαρεμένο έτσι. Ναι, με ακούτε τώρα εμένα. Κύριε Βαρεμένο, καλησπέρα. Με ακούτε εμένα τώρα, ο Γιώργος Βαρεμένος είμαι. Ναι, κύριε Βαρεμένο, σας ακούμε. Α, γιατί είναι περίεργη αυτή η εφαρμογή σήμερα ρε παιδιά, χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα εδώ πέρα. Ακούγουμε? Ακούγεστε μια χαρά κύριε Βαρεμένο, ναι. Ωραία, να μιλήσω. Μισό λεπτό. Κύριε Μοραϊτη, κύριε Μοραϊτη, μας ακούτε. Ωραία, κύριε Βαρεμένο, έχετε τον λόγο, παρακαλώ, έχετε τον λόγο. Κοιτάξτε να δείτε, δεν είχα την ευκαιρία να ακούσω τον δήμορχο, γιατί προσπαθούσα να μπω μέσα σε αυτή την εφαρμογή. Ό,τι άκουσα από τον κύριο Καραγκούνι, έχουμε δυο χρόνια της Νέας Δαγκυβέρνησης. Μέχρι στιγμής εγώ δεν είχα μιλήσει για το θέμα του πανεπιστημίου, κυρίως γιατί περίμενα να το αποθετηθεί η Κυβέρνηση επί του θέματος των περιφερειακών πανεπιστημίων και πιο ειδικά σε ό,τι μας αφορά εμάς και μας καίει, τα πανεπισήμια στην Ελλοκαρνανία. Με αγώνα τεράστιο κατορθώσαμε να καταλήξουμε στη δημιουργία μιας γεωπονικής σχολής. Ούτως ώστε να αντιθεμελιώσουμε με τέτοιο τρόπο που η πορεία της να μην είναι αντιστρεπτή. Να μην ζούμε αυτό το συνεχές δράμα, ψυχόδραμα θα το έλεγα, μένει δεν μένει το πανεπιστήμιο, το οποίο είχε αρχικά αρχίσει τη διαδρομή του ως αυτόνομο πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας. Το ξέρετε ότι είναι μια ανοιχτή στο σχέδιο Αθηνά, πλήφτη απόφαση για την άρση της αυτονομίας του. Μετά το πανεπιστήμιο Πατρών ουσιαστικά με κάθε τρόπο έδειχνε ότι δεν το θέλει το πανεπιστήμιο. Εγώ ίδιος έκανα συνάντηση με τον Μπρίτανη της γεωπονικής Αθηνών, ο οποίος είχε εκφράσει την θέληση, εάν δεν υπάρχει οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα, δέχεται η γεωπονική να είναι σχολή, να ανήκει στη σχολή της γεωπονικής των Αθηνών. Το ίδιο κάναμε και με τα Γιάννα, εν πάση περιπτώσει καταλήξαμε εκεί που καταλήξαμε. Εγώ θέλω να ακούσω, ρε παιδιά, μισό λεπτό, τη θέση της κυβέρνησης. Μπορεί να υποψιάζομαι ότι πίσω από τη θέση που παρουσιάζει τώρα το πανεπιστήμιο Πατρών βρίσκεται η κυβερνητική θέση, αλλά τι τώρα με υποψίες θα συζητήσουμε. Ποια είναι η θέση της κυβέρνησης και τα περιφυριακά πανεπιστήμια. Όσπρος για το κεντρικό ζήτημα, πήραμε μια άποψη και βασική θα έλεγα, ακόμη και για την τοποθέτησή μας ως κοινοβουλευτικών, στη συγκεκριμένη διαδικασία που έγινε στη Βουλή και στη Ψηφοφορία, έχουμε πάρει, ας το πούμε, μια πρώτη θέση της κυβέρνησης για το θέμα της παιδείας. Πώς αυτό θα έχει συνηχευθεί περιφερειακά. Ποια είναι η θέση της κυβέρνησης, για να συζητήσουμε. Πρόεδρε, καλησπέρα, ο Νίκος Θεοδορόπουλος είμαι. Δεν ακούγεται τίποτα και ούτε βλέπουμε τίποτα. Και εμένα δεν με ακούτε. Εσπαθήστε να το φτιάξετε. Κύριε Θεοδορόπουλο, παρακαλώ. Δεν ακούγον εγώ. Μια χαρά ακούγεστε. Κύριε Βαρεμένο, σας ακούμε πεντακάθαρα εμείς. Ωραία, γιατί παρενέβει ο κύριος Θεοδορόπουλος. Κακώς, κύριε Θεοδορόπουλο, έχουμε έναν ήχο τολάχιστον τέλειο. Λοιπόν, λέω το εξής. Εκτός από τα συγκεκριμένα τμήματα που θα συγκροτούσαν την γεωπονική σχολή, είχε ληφθεί η απόφαση να γίνουν δύο κρατικά ΙΕΚ, ένα στο Μεσολόγη και ένα στο Αγρίνιο, με ένα συγκεκριμένο αντικείμενο επιστημονικό, στη περίπτωση, στο Μεσολόγη ή στο Αγρίνιο. Ουσιαστικά, από ό,τι συνάγεται, η κυβέρνηση δεν θέλει τα κρατικά ΙΕΚ. Δεν θέλει τα κρατικά ΙΕΚ. Εκεί καταλήγω στο συμπερισμό. Υπάρχει κάποιος άλλος που έχει διαφορετική άποψη. Έχει ληφθεί επίσης η απόφαση, πέρα από τα τυμήματα, να δημιουργηθούν μετά από αγώνες μεγάλους, να δημιουργηθούν δύο ερευνητικά κέντρα, ένα στο Αγρίνιο και ένα στο Μεσολόγη. Ούτε και γι' αυτό έχει γίνει κάτι. Πρόεδρε, δεν ακούγεται τίποτα, ούτε βλέπουμε. Συνάγουμε ότι αυτά είναι σαν να μην υπάρχουν, η κυβέρνηση δεν τα δέχεται. Επομένως, καθόμαστε τώρα και συζητάμε τι. Ποιοι μπορεί να είναι οι σχεδιασμοί του Πανεπιστημίου Πατρών? Τελικά, καθοριστική θα είναι η κυβερνητική θέση. Δεν υπάρχει επιβολία περί αυτού. Επομένως, εάν δεν έχουμε την κυβερνητική θέση, και συζήτησέ με το συγκεκριμένο να κάνουμε. Να πω όμως κάτι εδώ. Δεν πρέπει, κατά τη γνώμη μου, και επειδή έχω παρακολουθήσει όλη τη διαδρομή αυτού του δράματος, όπως σας είπα προηγουμένως, όταν προσπαθούσα τον κ. Αρβανιτόπουλο να πείσω για ποιο λόγο έπρεπε να ξεκινήσει εκείνη η διαδικασία του σχεδίου Αθηνά. Και τον ρωτούσα, αν είναι μνημονιακή η λόγη, να κάτσουμε να συγκροτήσουμε μια επιχειρηματολογία. Ποτέ δεν κατάλαβα τι ήταν η λόγη. Εν πάση περιπτώση, τα πανεπιστημιακά τμήματα στην Ολοκαρνανία, κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, βρίσκονται σε ένα δρόμο φθοράς. Και κάτι μεταξύ μας να πούμε εδώ, που είμαστε εμείς που και εγώ είμαστε για την περιοχή μας, ορισμένα ζητήματα... Ούτε τον βλέπουμε, πρόεδρε, ούτε εμείς ακούμε. Δεν ακούτε. Δεν ακούγουμε τώρα. Τι είναι αυτό τώρα. Μ' ακούτε. Εμείς σας ακούμε, κύριε Παρεμένο. Α, γιατί εγώ έχω κάποιον που λέει να σας ακούμε. Και εγώ ακούω καθαρά. Ωραία. Και εγώ επίσης, σας ακούω πάντα καθαρά. Λοιπόν, λέω ότι εμείς πρέπει να αντιμετωπίσουμε ορισμένα θέματα ανεκτωθήτως της κεντρικής εξουσίας. Παράδειγμα. Φέρνω ένα παράδειγμα. Τι έχει γίνει για το κτυριακό του Αγρινίου. Το κτυριακό του Αγρινίου είναι υπαρκτό πρόβλημα. Κατά τη γνώμη μου. Και το σοβαρό. Και σοβαρό. Όλο αυτό το διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ δύο κρίσεων ξέρετε τι γίνεται στην Τολοκαρνανία. Όταν ξεσπάει μια κρίση, υπάρχει ένα απότομο ενδιαφέρον, μια αγωνία, μια έξαρση, μετά κάθεται το πράγμα και στο μεταξύ για τα θέματα αυτά όπως είναι το κτυριακό του Αγρινίου δεν έχει γίνει κάτι. Και σας επαναλαμβάνω είναι σοβαρό το θέμα. Στο Μεσολόγη υπάρχει το campus και εκεί η περιφέρεια τώρα νομίζω ότι έχει γίνει έτοιμα στην περιφέρεια για τη χορίγηση ενός εκατομμυρίου ενός εκατομμυρίου ευρώ προκειμένου να βελτιωθεί το campus του Μεσολογίου. Αν γίνει αυτό, πράγματι αυτό είναι ένα κεκτημένο που δεν μπορεί κάποιος έτσι αυθαίρετα να πει ότι στο Μεσολόγη που έχει αυτή την υποδομή δεν υπάρχει δυνατότητα να υπάρχει μια σχολή και τετήματα σε συνδυασμό με το Αγρινίου. Λέω λοιπόν, έπρεπε ήδη να γίνει μια αντιμετώπιση του προβλήματος του κτυριακού και της βελτίωσης. Δεύτερον, να εξασφαλίσουμε ένα στοιχειώδες campus και στο Αγρινίο. Να έχουν την αίσθηση οι φοιτητές ότι συμμετέχουν σε μια πανεπιστημιακή ζωή. Να συνδυθεί το πανεπιστήμιο και τα τμήματα με την κοινωνική ζωή της πόλης. Να υπάρχει μια άλλη λεπίδραση. Να υπάρχει κάτι που κανείς δεν θα μπορεί να το αμφισβητήσει. Δε θα αμπακριγορήσω. Θα πω το εξής. Τι λέτε? Όχι. Βεβαίως, ακούγεστε μια χαρά. Συνεχίστε. Ωραία. Θα λέω το εξής. Θέλουμε τη θέση της κυβέρνησης συγκεκριμένα για να κάνουμε και ένα σοβαρό διόλογο επί τούτου. Για τα παρυφερειακά πανεπιστήμια. Ξέρετε, στην εποχή μας γίνονται συνέργειες πανεπιστήμιων από διαφορετικές χώρες. Αυτό έλεγα και στον Μπρήτανη το σημερινό του πανεπιστήμιου Πατρών και στην Μπρήτανη προηγουμένως του πανεπιστήμιου Πατρών. Έλεγα το εξής λοιπόν. Οι Πατροί 40 λεπτά από το Αγρίνιο αυτή τη στιγμή. Η Πανεπιστήμιο μπορεί να είστε σε μια μεγαλούπολη. Τόσο κάνει ο καθηγητής να πάει στη δουλειά του. Άρα λοιπόν, είτε τα θέλουμε τα Παρυφερειακά Πανεπιστήμια ως κύτταρο ανάπτυξης είτε δεν τα θέλουμε. Και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή μια μεθοδευμένη πορεία υποβάθμισης των πανεπιστήμιων. Υποβάθμισής τους. Επί παραδείγματα, να του στερεί το προσωπικό, το καθηγητικό. Το διδακτικό προσωπικό. Αν σου λέει, δεν υπάρχουν, δεν υπάρχουν επειδή δεν έστειλες. Γι' αυτό δεν υπάρχουν. Λέει, χρειάζονται 17 και είναι μόνο 5. Δεν έστειλες, γι' αυτό δεν υπάρχουν. Θέλει πίεση. Όχι, γιατί δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχει πίεση. Όχι αφορισμούς. Όχι αφοριστικοί πίεση. Όχι πολιτικούς αφορισμούς. Συντενταγμένη πίεση. Προτάσεις υπάρχουν. Και εκτιμένου υπήρχε. Σας είπα για τα ΙΕΚ. Γιατί δεν υπάρχουν τα ΙΕΚ. Γιατί δεν υπάρχουν τα κρατικά ΙΕΚ. Περισσεύουν τα χρήματα στον πολίτη του Αγρινίου, του Μεσολογίου, της Κατούνας. Δεν ξέρω ποιο μέρος για να πληρώσει ιδιωτικό ΙΕΚ και μήπως υπάρχει ιδιωτικό ΙΕΚ αυτή τη στιγμή στην Τολοκαρνανία που να καλύψει παράδειγμα ένα αντικείμενο όπως είναι το γάλαζας λέω εγώ. Η γαλακτοκομεία. Πού λέγαμε να το κάνουμε. Σε τμήμα του Αγρινίου υπάρχει διακεκριμένο ερευνητικό κέντρο. Που θα μπορούσε να είναι πρωτοποριακό. Υπάρχει αυτή τη στιγμή. Θα μπορούσε λοιπόν να το αναπτύξουμε και να έχουμε κάτι πρωτοπόρο. Λοιπόν καταλήγω και λέω ότι άμεσα το δυνατόν να έχουμε την πρώτη σκυβέρνηση. Αλλιώς βαδίζουμε στα τυφλά σε ένα προδιαγραμμένο αποτέλεσμα. Δεν μπορεί να δεχθούμε την υποβάθμιση μέχρι βαθμού εξουθένωσης των πανεπιστημιακών δηματών. Αυτά ήθελα να πω εγώ. Είμαι στην διάθεσή σας για οποιαδήποτε συνεργασία. Αν θέλετε και για μια πείρα που έχω. Από μια διαδρομή διαπαραγμάτευσης. Ακόμα και όταν η κυβέρνηση ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Για ολόκληρη διαδικασία διαβούλευσης που δεν ήταν καθόλου ευθύγρεμη. Δεν ήταν καθόλου εύκολη. Αλλά πάντως έγινε και είχε αυτά τα αποτελέσματα. Αν κάποιος έχει κάποιο καλύτερο αποτέλεσμα να προτείνει, δεχτών. Προσυζήτηση. Δεχτών. Δεν λέμε ότι έτυχαμε το ιδανικό. Όποιος έχει το καλύτερο, ναι. Αν κάποιος, όχι από μας, απέξω ή από πάνω, έχει κάτι στο μυαλό του χειρότερο και αφήνει τα κομμάτια να διωλιστήσουν, αυτό δεν θα γίνει αποδεκτό. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ, κύριε Βαρεμένο. Μισό λεπτό, πρόεδρε. Συγγνώμη, κύριε Μωρέτη. Με ακούτε, ακούγουμε, κύριε Πρόεδρε, εγώ. Ακούγεις εγώ. Συγγνώμη, για να συντονίσουμε λίγο τη κουβέντα, γιατί άκουσα τον Γιώργο Βαρεμένο, που προφανώς δεν είχε ακούσει ούτε εμένα, αλλά δεν άκουσε και παραπίσω τον υπουργό, τον κύριο Λιβανό και τον κύριο Καραγούνι. Εδώ βλέπουμε ότι οι βουλευτές μας, ο υπουργός και ο βουλευτής, ο κύριος Καραγούνις, μέχρι στιγμής που μίλησαν, έχουν κάποιες απόψεις, που πλησιάζουν με τις δικές μας απόψεις. Όπου είναι ακριβώς οι ίδια. Ο κύριος Λιβανός, σε κάθε περίπτωση, δεν γίνεται αποδεκτό το να αλλάξει η κατάσταση που υπάρχει αυτή τη στιγμή. Άρα, ας επικεντρωθούμε στο να σπρώξουμε πράγματα, να λύσουμε τα προβλήματα. Δεν χρειάζεται να κάνουμε τόσο ανάλυση. Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι ότι θα πρέπει να σταματήσουμε πλέον να μας εμπαίζουν. Και αυτό είναι το ζήτημα. Ότι δεν μπορούν, να μην το αγρύνω με τα δυο τμήματα της γεωπονικής, που προτείνει αυτή τη στιγμή το Πανεπιστήμιο Πατρών, να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα. Εγώ είπα ποια είναι η άποψή μου η ξεκάθαρη ή οτιδήποτε άλλο. Από τι φαίνεται, γιατί μίλησαν δυο κυβερνητικοί βουλευτές, δεν έχουν κάποια άποψη αντίστοιχη με το Πανεπιστήμιο Πατρών. Και εκεί, λοιπόν, θα πρέπει να ενώσουμε όλοι μας τις δυνάμεις μας να σταματήσουμε σε πρώτη φάση και στη συνέχεια να προχωρήσουμε, κατά τη γνώμη μου, να πάμε στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο για να τελειώνουμε. Κύριε Μοραίτη, έχετε το λόγο. Ναι, κύριε Πρόεδρε, σας ακούω. Καλησπέρα σε όλους και από μένα. Καλησπέρα. Θέλω να ευχηθώ υγεία, δύναμη και υπομονή, να ξεπεράσουμε όλη αυτή τη δοκιμασία την οποία περνάμε. Περνάμε. Θέλω όλα αυτά τα σημαντικά θέματα για τον τόπο μας να τα συζητάμε δια ζώσης και να βλέπει ο ένας τον άλλον. Θα ακολουθήσω αυτό το οποίο είπε ο δήμαρχος. Θα κοιτάξω να μην είμαι γενικός, να είμαι συγκεκριμένος. Θα συμφωνήσω με την τελευταία αποστροφή της δεύτερης παρέμβασης του τώρα και θέλω να πάω στο τι πρέπει να κάνουμε τώρα. Αλλά πριν πάω σε αυτό όμως, οφείλω να απαντήσω σε κάποια ζητήματα που τα θεωρώ πάρα πολύ σημαντικά. Θέλω να βάλω τρία σημεία και θα κάνω και τρεις συγκεκριμένες προτάσεις γιατί θεωρώ ότι γι' αυτό ο δήμαρχος συγκάλεσε τη σημερινή συναιδρίαση να είναι παραγωγική, να βγούμε με ένα πλαίσιο διεκδικητικό και να ξέρουμε πού θέλουμε να κατευθυνθούμε τις επόμενες μέρες. Πρώτα απ' όλα θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν μας εμπέζουν, αγαπητέ μου δήμαρχε, με όλο τον σεβασμό και την αγάπη, οι πανεπιστημιακοί μας. Δεν μας εμπέζουν οι πανεπιστημιακοί και θεωρώ ότι δεν μας εμπέζει το πανεπιστήμιο πατρών. Μας εμπέζουν οι κυβερνήσεις. Το θέμα του πανεπιστημίου, των σχολών μας, ενός αγώνα που έχει δοθεί εδώ και δεκαετίες, είναι ξεκάθαρο ότι απέναντι σε αυτόν τον αγώνα και βεβαίως στο στόχο που είχαμε βάλει εμείς, εκτεθημένες είναι οι κυβερνήσεις. Έρχομαι τώρα στα συγκεκριμένα τα οποία ακούστηκαν σήμερα και έχουν προηγηθεί τις προηγούμενες ημέρες. Πρώτον, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η πρόταση στρατηγικού σχεδιασμού και όπως αλλιώς λέγεται του πανεπιστημίου πατρών, δεν είναι μια πρόταση και δεν αποτέλεσε κεραυνό εν εθρία για την ύπαρξη και την λειτουργία των πανεπιστημιακών σχολών στην Εττολακαρνανία. Θα διαφωνήσω με όλους αυτούς οι οποίοι μέχρι σήμερα έδειξαν ό,τι ευνηδιάστηκαν από την απόφαση της Βρυτανίας. Κύριε Μοραίτη, δεν ακούγε και κάποιοι έχουν αφήσει τα μικρόφωνα τους ανοιχτά και γελάνε. Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, δεν ακούγε και κάποιοι έχουν αφήσει τα μικρόφωνα τους ανοιχτά και γελάνε. Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Μοραίτη, μ' ακούτε... Κύριε Πρόεδρε, θέλω για μισό λεπτό το λόγο να κάνω μια... Μ' ακούτε λίγο... Ο Θάνος ο Μοραίτης και εμένα. Απλά έκανα ένα λάθος ο Δημήτρης ο Κωνσταντοπουλίος. Το σχέδιο Αθηνά πέρασε το 2013. Έτσι, για να το έχουμε καθαρό. Εγώ η Υφυπουργός ήμουν μέχρι το 2012. Έτσι, απλά θεωρώ ότι έκανε λάθος. Παραδρομήστο, είπε αυτό θέλω να πιστεύω. Θα απαντήσω στον κύριο Μοραίτη, ότι την ιδιότητά σου και τη συνάδελφή δεν τη χάνεις ποτέ. Και όταν είσαι Βουλευτής, πιο δυνατή είναι η φωνή σου, από όταν είσαι Υπουργός ή Υφυπουργός. Ίσου να βουλευτείς, μπορούσες να συγκαλέσεις και τους άλλους βουλευτές την κοινική κατέθεση και να αποτρέψετε το έμπνευμα που έκανε στην Ευρωπανομία. Και καταρχήθηκε το Μοραδικό Παραπιστήμιο. Γιατί έμεινα και για το Σαμπαλάστο, και για τον Καραμπαλίτη. Κύριε Κωνσταντόπουλε, ζήτησα το λόγο για ένα λεπτό, για να πω ότι κάνατε ένα λάθος. Με διακόψατε, δεν μ' αφήσατε καν ολοκληρώσει. Σας λέω λοιπόν, και θυμίζω σε όλους, ότι και φωνή, και υπάρχουν και τα πεπραγμένα του καθενός, το πώς έχει στη δημόσια σφαίρα τοποθετηθεί. Υπάρχουν οι τοποθετήσεις με το 2013, υπάρχουν τα πάντα. Υπάρχει η διαφωνία μου μετά. Εσείς είστε μέλος του κόμματος που ψήφισε τότε το νομοσχέδιο. Δεν πρέπει να μπούμε σε αυτό. Εγώ είπα, εγώ είπα. Αν είναι κι άλλο ντροπή, έπρεπε να τρέπεστε για αυτά που λέτε. Όταν είστε τότε μέλος του ΠΑΣΟΚ και μια ηχή. Ήμουνα μέλος. Δεν πρέπει να πέσουμε σε αυτά τα πράγματα που εσείς τότε ψηφίσατε. Εγώ δεν θέλω να πέσει άλλο το επίπεδο, κύριε Δήμαρχη. Δηλαδή, δώστε μου το λόγο, Νίγο. Δεν πρέπει να πέσει άλλο το επίπεδο. Εντάξει, το επίπεδο θα γυρίσω. Θα όντως αναφέρετε. Δεν πρέπει να πέσει άλλο το επίπεδο. Τι όρθωσα τον κύριο Κωνσταντόπουλε. Δεν διορθώσατε, κύριε Μοραήκο. Είστε βουλευτής και ρίψα σπισμά. Κύριε Κωνσταντόπουλε, παρακαλώ, δώστε μου λίγο το λόγο. Ναι, κύριε Δήμαρχη. Εδώ είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα που μας σκέει όλους. Όλους μας. Σε όποιο κόμμα είμαστε, σε όποια κατεύθυνση, σε όποια ιδεολογία, σε οτιδήποτε. Το Πανεπιστήμιο ταλανίζει αυτόν τον τόπο που μας εκλέγει όλους μας, όλα αυτά τα χρόνια. Πρέπει να γίνουμε μια γροθιά, ανεξάρτητα τι πιστεύει ο καθένας, τι πρεσβεύει ο καθένας, ποια είναι η πολιτική του ιδεολογία. Και θα ήθελα να σας παρακαλέσω μονιασμένη μια γροθιά να προχωρήσουμε να λύσουμε αυτό το θέμα που μας έχει καταταλαιπωρήσει, που μας έχει θυμώσει. Όλους μας μας έχει θυμώσει. Και ο καθένας από την πλευρά του έχει δίκιο. Όμως πάνω απ' όλα δίκιο έχει ο κόσμος μας. Ο λαός μας, ο τόπος μας. Που θα πρέπει να λυθεί αυτό το θέμα. Υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα και νομίζω ότι όλοι τα κατανοούμε, στα οποία θα πρέπει να προχωρήσουμε μονιασμένη, αγαπημένη μια γροθιά για να τα διεκλυκίσουμε και να το κερδίσουμε. Και νομίζω ότι μπορούμε να το κάνουμε και ξέρω ότι όλοι έχουμε αυτή τη θέληση. Ας προχωρήσουμε λοιπόν σε αυτό που μας ενόλει. Κύριε Δήμαρχε ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστώ τον κ. Κωνσταντόπολο. Πράγματι η κουβέντα μας πηγαίνει καλά. Θέλω να κρατήσουμε το σεβασμό της διαδικασίας και νομίζω ότι όλοι θα καταλήξουμε σε ένα μεγάλο και ζουμερό συμπέρασμα. Θα δώσω τον λόγο εάν νομίζω δεν υπάρχουν βουλευτές άλλοι στο πάνελ, στους ακαδημαϊκούς μας αθηγητές που παρευρίσκονται στο πάνελ και θα αρχίσω με τον κ. Θεοδωρίδη επειδή τον βλέπω κιόλας. Ο επόμενος ακαδημαϊκός νομίζω είναι ο κ. Μπαλαγιάννης. Τελώς πάντως θα δούμε. Κύριε Θεοδωρίδη έχει το λόγο. Καλησπέρα. Ευχαριστώ για την πρόσκληση. Ελπίζω να είναι η τελευταία φορά που μαζευόμαστε όλοι για τα τμήματα του Αγρινίου. Εμένα προσωπικά είναι η πρώτη φορά που βρίσκομαι σε ένα δημοτικό συμβούλιο για αυτό το λόγο. Έχω υπηρετήσει 15 χρόνια στο Αγρινείο. Δεν είμαι Αγρινιώτης. Πρέπει να είμαι και από τις λίγες περιπτώσεις εδώ που δεν κατάγομαι. Ίσως μαζί με τον κ. Πελιγιάννη. Και για μια ακόμη φορά βρισκόμαστε στο επίκεντρο των ανακατατάξεων. Δεν ξέρω αν πέρα από το Τμήμα Διοίκηση Επιχειρήσεων Αγροτικών Προϊόντων και Τροφήμων σήμερα υπάρχει κάποιος άλλος εκπρόσωπος από τα άλλα τμήματα. Ελπίζω να υπάρχει. Αν δεν υπάρχει δεν θα είναι και μια ένδειξη θετική αυτή. Θα ξεκινήσω με δύο πράγματα. Θα μιλήσω λίγο πρώτα για το Τμήμα μας, για το Διοίκηση Επιχειρήσεων Αγροτικών Προϊόντων και Τροφήμων και μετά θα κάνω κάποια σχόλια για το σχέδιο τηγιωπονική και γενικότερα αυτό το στρατηγικό σχεδιασμό. Εγώ θέλω να ενημερώσω το Συμβούλιο αλλά και τους πολίτες της Θετολοκαρνανίας ότι συμμετείχα σε αυτό που λέγεται στρατηγικό σχεδιασμό σε επιτροπή. Αλλά σας διαβεβαιώ ότι μόλις παρετήθηκα προχθές, γιατί επί της ουσίας δεν ξέρω αν ποτέ έγινε και ουσιαστική συνεδρίαση. Δηλαδή είχαμε ένα πρώτο σχέδιο τον Οκτώμβριο, αρχές Οκτωμβρίου, και μετά από τότε ξανακαλεστήκαμε σαν Επιτροπή Στρατηγικού Σχεδιασμού. Εγώ προσωπικά ήμουνα στην Επιτροπή σχετικά με την Ιοπωνική Σχολή. Κάναμε μία ακόμη συνάντηση προχθές, που είναι το σχέδιο που βγήκε στη δημοσιότητα. Αυτό το σχέδιο δεν ξέρω από ποια Επιτροπή έχει ακριβώς βγει. Ίσως είναι ένα παρελυπόμενο, αλλά δεν συνεδριάσαμε τουλάχιστον εγώ. Μπορεί και το Παγκοπιστήμιο Πατρών να μην με περιείχε σε αυτήν την συνεδρίαση. Απλώς έτσι για την ιστορία. Αυτό λοιπόν το σχέδιο τι προτείνει. Προτείνει ξαφνικά το τμήμα The Act. Το τμήμα The Act είναι στο Αγρύνιο 23 χρόνια. 23 χρόνια ανελυπούς προσφοράς κάτω από αντίξοες συνθήκες. Βιώσαμε δύο μεγάλες αλλαγές από Ιωαννίνων σε Δυτικής Ελλάδος, με ότι αυτό συνεπάγεται, και από Δυτικής Ελλάδος με το σχέδιο Αθηνά Παγκοπιστήμιο Πατρών. Όπως καταλαβαίνετε, όσοι έχετε γνώση από αγορά, από οργανισμούς, οποιαδήποτε διοικητική αλλαγή δημιουργεί και κάποια προβλήματα. Παρ' όλα αυτά, σταθήκαμε όρθιοι. Νομίζω ότι συμβάλλουμε ερευνητικά και με την εξοστρέφειά μας στην ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας και του νομού συνολικά. Έχουμε βοηθήσει τόσο το Δήμο αλλά και οργανισμούς, το συνεταιρισμό και του Αγρινίου και του Μεσολογίου σε οτιδήποτε μπορούμε να συνεισφέρουμε και σε οτιδήποτε μας έχει ζητηθεί. Και βέβαια, πάρα πολλές εκδηλώσεις εξοστρέφειας, ημερίδες, σεμινάρια, εκπαιδεύσεις των αγροτών και βέβαια, αρκετή ζωντανή παρουσία στην περιοχή. Έτσι λοιπόν, 23 χρόνια ανελπής συνεχόμενης παρουσίας, 15 χρόνια μεταπτυχιακό στη δήξη επιχειρήσεων τροφίμων, 230 απόφητη. 230 απόφητη συνεπάγεται ότι αυτοί οι άνθρωποι, αυτά τα παιδιά σήμερα οδηγούν επιχειρήσεις, οδηγούν συνεταιρισμούς, οδηγούν οργανισμούς. Το 2014 είχαμε εξωτερική αξιολόγηση του τμήματος, το 2018 μας αναγνωρίστηκε integrate master, το 2019 πήραμε επιστοποίηση, όπως ακούστηκε και για το άλλο το τμήμα του πολιτισμού. Και παρόλα αυτά, και έχοντας δώσει αγώνα από το 2003, ξέρετε από το 2003, η απόφητή μας είναι στον κλάδο το PY09 τον παλιό, σήμερα είναι το PY80 και από το 2003 εγγράφονται στο οικονομικό επιμελητήριο. Μιλάω για 18 χρόνια. Πόσα τμήματα έχουν αυτή την πολυτέλεια και το φίλουμε αυτό και στον αίμνηστο τον καθηγητή, τον Χρήστον τον Φωτόπουλο. Δεν θέλω να πω περισσότερα για το τμήμα, απλώς είμαστε 11 μελιδέπ. Μας λένε για γεωπονικό, έτσι δεν λένε, σήμερα διάβασα το μεταξύ, δεν ξέρω για όσους παρακολουθείτε και τον πατρινό τύπο, στην Πελοπόννησο υπήρχε άθρο του Πρήτανη. Δεν ξέρω αν ήταν λόγια του Πρήτανη, αλλά μέσα στη Λεζάντα και το σχολιασμό του άρθρου, έλεγε, περί γεωπονικής και συγχωνεύσεων, τα τμήματα Γεωπονίας, Φυτικής Παραγωγής και ΔΕΑΠΤ. ΔΕΑΠΤ είναι η συντομογραφία του δικού μας τμήματος. Είναι ο Μωϊδή. Ο Μωϊδής είναι ένα τμήμα διοίκησης επιχειρήσεων, αγροτικών προϊόντων και τροφήμων, με Φυτικής Παραγωγής και Γεωπονίας. Ξέρετε την ποσοστό μαθημάτων Γεωπονικού χαρακτήρα, έχουμε μόνο και μόνο για να μπορούμε να συμβάλλουμε σε αυτό που λέγεται αγροτική παραγωγή, αγροτική διοίκηση και διοίκηση επιχειρήσεων τροφήμων 12,5% εάν βγάλουμε τις επιλογές. Αν πούμε όμως ένας φοιτητής μας ότι πάρει όλες τις γεωτεχνικές επιλογές που έχουμε, φτάνει με το ζώνη 15% συνολικά του πτυχίου. Και βέβαια δεν υπάρχει καλύτερο, αν θέλετε, κριτήριο από το οικονομικό επιμελητήριο. Ξέρετε, τα επιμελητήρια δεν δίνουν τα δικαιώματα, περνάται από κάτω και το δίνουν. Το ΤΕΕΑς μου, για παράδειγμα, δεν έδινε για χρόνια δικαιώματα σε πάρα πολλά τμήματα, όπως και στους περιβαλλοντολόγους. Άρα, μιλάμε για ένα τμήμα που δίνει προστιθέμενη αξία στο νομό, για ένα τμήμα που έχει συνεισφέρει και έχει συνεισφέρει, πιστέψτε με, μέσα από αντίξοες και δύσκολες συνθήκες. Εάν δεν ξεκινούσε οικονομική κρίση το 2010, το τμήμα θα είχε 21 μέλη ΔΕΠ. Τέσσερις με πέντε θέσεις ΔΕΠ καταργήθηκαν το 2010. Ήμασταν 16 μέλη ΔΕΠ. Και μέσα στη δεκαετία της κρίσης, φτάσαμε τα 11 μέλη ΔΕΠ. Παρ' όλα αυτά, συντηρούμε το πρόγραμμα σπουδών μας και είμαστε περήφανοι για τα πτυχία που δίνουμε στα παιδιά. Έχουμε 1250 γεγραμμένους φοιτητές. Αυτή τη στιγμή έχουμε 35 μεταπτυχιακούς φοιτητές, το Δήκης Επιχειρήσεων Τροφήμων και 24 υποψήφιους διδάκτορες. Το έργο μας το ξέρει και το επιμελητήριο και ο Σύνδεσμος Επιχειρματιών Ετωλακαλνανίας και ο Αγροτικός Συνεδρισμός, η Ένωση, η λεγόμενη πια, και εδώ και στο Μεσολόγγι. Και βέβαια είμαστε γνωστοί σε όλες τις επιχειρήσεις τροφήμων στο νομό και πέρα από το νομό. Δεν ξέρω μερικές φορές ότι αν αυτό δημιουργεί και κάποια άλλα θέματα. Και προσέξτε, αγαπητοί δημότες του Αγρινείου, είμαστε το μοναδικό τμήμα από τα αναφερόμενα που η συνέλευσή του, δηλαδή καθηγητές του, ποτέ, μα ποτέ δεν ψήφισαν να μετακινηθούν από το Αγρίνια. Το μοναδικό. Δεν το λέω με την έννοια της διαφορετικότητας, αλλά το λέω με την έννοια ότι εφόσον κλειθήκαμε να υπηρετήσουμε εδώ, δεν ήρθαμε εδώ για να το δημιουργήσουμε, να το εκμεταλλευτούμε ως όχημα για να πάμε κάπου αλλού. Και θέλουμε να προσφέρουμε στην περιφέρεια. Τι νόημα έχει όλα τα τμήματα, όλα τα πανεπιστήμια, να πάνε στα στικά κέντρα. Τι νόημα υπάρχει. Και ήμασταν και το τμήμα που υποστήριξε θερμά, τυπικά, άτυπα, άμεσα, έμεσα, τη δημιουργία γεωπονικής σχολής. Και τώρα νομίζω ότι θα μας κάνουν να ίσως να το ξανασκεφτούμε με τον τρόπο που μας συμπεριφέρονται. Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τη γεωπονική, δεν υπάρχει περίπτωση. Την αγαπάμε τη γεωπονική. Και πιστεύουμε ότι για να υπάρχει ανάπτυξη σε τοπικό, περιφερειακό επίπεδο, χρειαζόμαστε πολιτισμό, περιβάλλον, διοίκηση επιχειρήσεων και γεωπονικού χαρακτήρα τμήματα. Αυτή είναι η λεγόμενη αηφορική ανάπτυξη. Εκεί δηλαδή συγκλίνουν όλα. Αυτά είναι, αν θέλετε, τα κεντρικά. Τώρα για τη γεωπονική. Δεν ξέρω αν όλοι έχετε δει τις λεπτομέρειες, αλλά είναι λιγάκι περίοδο. Το ακαδημαϊκά κριτήρια καταλαβαίνω ότι ο Περιφεριάρχης το έλεγε σε εισαγωγικά για το σχέδιο. Είναι αριθμητικά τα κριτήρια. Δεν θέλω να μείνω σε αυτή την κριτική. Κοιτάξτε να δείτε τι γίνεται. Ιστορία της αρχαιολογίας, 16 Μελιδέπ. Εμείς 11, ενώ το Τμ η μηχανική περιβάλλοντος που μόλις κατάφεραν και έχουν κάποια επαγγελματικά δικαιώματα. τα Μελιδέπ στο Αγρίνιο. Δεν υπάρχει άλλη σχοληδήξη επιχειρήσεων στην περιοχή μας. Τα άλλα τμήματα, τα άλλα τμήματα είναι στην Πάτρα. Να καταλάβετε δηλαδή ότι ναι μεν, υποτίθεται ότι προσπαθούμε να ενισχύσουμε την Ιωπωνική, αλλά στην πραγματικότητα διαλύουμε τρία τμήματα που έχουν ανταπεξέλθει στην πάλδο του χρόνου και σε πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες, για να δημιουργήσουμε τμήματα με 5-6 Μελιδέπ, που πάλι θα έχουν προβλήματα. Κι ίσως και το ένα από αυτά που προτείνετε θα ξεκινήσει λέει τη λειτουργία του το 23. Ποιος με εγγυάται ότι θα ξεκινήσει τη λειτουργία του το 23. Κανείς δεν μπορεί να το εγγυθεί και βλέποντας και κάνοντας. Βέβαια καταλαβαίνετε ότι σε περίπτωση που το τμήμα μας δεν υφίσταται, θα πρέπει όλα αυτά οι χίλοι φοιτητές μαζί με αυτούς που θα πάρουμε του χρόνου να πάρουν ένα πτυχίο από ένα τμήμα που δεν υπάρχει. Και δεν λέει το σχέδιο το εξής οξύμορο. Είναι λεπτομέρεια αλλά κάλλο είναι έτσι να την γνωρίζει και η κοινωνία του Αγρινίου. Εάν σε περίπτωση που αυτό που θέλει η Βρυτανία, πάμε εμείς στο τμήμα επιστήμης και τεχνολογίας τροφίμων, αυτό είναι γεωπονικό τμήμα. Γεωπονικό τμήμα θα υπογράφει πτυχία με οικονομικά επαγγελματικά δικαιώματα. Δεν ξέρω αν θα γίνει αυτό ή θα γελάει κι ο κάθε πικραμένος γενικότερα. Δεν μπορεί δηλαδή ένα γεωτεχνικό τμήμα να υπογράφει πτυχία άλλα. Τώρα προτείνονται νέα τμήματα υφορικής γεωργίας. Σχέδιο βιωσιμότητας δεν υπάρχει για το τμήμα. Πάρα πολύ συγκλητικοί φωνάζανε για την ίδρυση της νομικής στην προηγούμενη Βρύτανη ότι δεν υπάρχει σχέδιο βιωσιμότητας και το κάνει για να κερδίσει η Πάτρα μια νομική σχολή. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει σχέδιο βιωσιμότητας για ένα τμήμα που προτείνει το ίδιο το πανεπιστήμιο. Θα έλεγα ότι μιλάνε για παράδειγμα για μια σχολή σε μια τοποθεσία. Αυτό που είπε και ο δήμαρχος. Δήμαρχοι, εξεχάστε να πείτε, το ξέρω ότι δεν το ξεχάσατε, το λέω έτσι, αλλά ότι στην Πάτρα υπάρχει το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου επειδή δεν δέχτηκε η Πολιτεχνική Σχολή τη Σχολή Μηχανικών. Το είπα ότι υπάρχουν και κτίρια ιδιόκτητα που ήταν στο ΤΕΙ και τώρα αυτά τα κτίρια που είναι στην Πάτρα έχουν μεταφερθεί ως περιοσιακό στοιχείο στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου με έδρα την Τρίπολη. Γιατί τα κτήματα αυτών των ΤΕΙ δεν τα ήθελε το Πολιτεχνείο της Πάτρας. Ακριβώς, η Πολιτεχνική Σχολή. Και υπάρχει λοιπόν τμήματα που ήταν στο παλιό ΤΕΙ που είναι στην Πάτρα σε ιδιόκτητα κτίρια και υπάρχονται πλέον στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Άρα για να καταλάβουμε ότι ό,τι θέλουν κάνουν. Άρα θα μπορούσαμε και εδώ να είναι Πανεπιστήμιο Ανήνων για παράδειγμα. Πέρα από αυτό που προτείνατε. Πολλά θα μπορούσαν κύριε Θεοδορίδη να γίνουν. Αυτό λέμε ότι τελικά σας ξεχωρίζω, πραγματικά σας ξεχωρίζω όπως και οι υπόλοιποι εγώ από τους άλλους ακαδημαϊκούς, οι οποίοι είναι αξιόπιστοι. Το λέω ξεκάθαρα. Άλλα λένε τη μία φορά, άλλα λένε την άλλη. Ανάλογα πώς τους βολεύουν. Όχι. Δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι. Όπως επίσης το ίδιο θα πρέπει να κάνουν και οι πολιτικοί όλοι. Στο στιγμή, για εμάς όλους που είμαστε αγβενιώτες, που είμαστε τωρακανάνες, ένα πράγμα έχει σημασία. Ότι τα παρεμπιστήμια εδώ θα πρέπει να συνεχίσουν να παραμείνουν, να μεγαλώσουν, να αναπτυχθούν ακόμα περισσότερο, με απότερο στόχο όπως ήταν και από την εποχή που ιδρύθηκαν από το Παρεμπιστήμιο Ινινινών. Γι' αυτό το διάβασα την απόφαση. Δημιουργεί και η ίδρυση, αυτό το Παρεμπιστήμιο διδρύκε σε Ελλάδα. Η επανείδρυσή του. Και πλέον σε αυτό το στόχο έχουμε σημάχους, έχουμε χτίσει συμμαχίες. Και με τον Πύργο και με την Αμαλιάδα και με το Αίγιο και με τον Μεσολόγι. Μα με όλους τους υπόλοιπους που η λογική τους εγκεντρωτισμού του Παρεμπιστήμιου Πατρών τους αδικούν κατάχωρα. Να πω δύο-τρεις κουβέντες ακόμα, αν επιτρέπετε. Μιλάνε για ισχυρά τμήματα, έτσι δεν είναι, για 15 μελιδέπ και τα λοιπά. Λένε για πενταετίας. Ας πούμε τα τετραετίας αν δεν έχουν 15, ας έχουν 12. 13 μελιδέπ. Τα τμήματα στην Πάτρα έχουν 15 μελιδέπ. Αυτό ήθελα να πω. Δηλαδή υπάρχουν τρία τμήματα, δεν θέλω να τα κατώνομασω μπροστά μου, που έχουν 8, 9 και 8 και 9 μελιδέπ. Δεν γίνεται κουβέντα για αυτά τα τμήματα. Τώρα, τα ιδρύματα, οι σύγκλητοι, όλο το προηγούμενο διάστημα, φωνάζανε ότι το Υπουργείο δεν λαμβάνει υπόψη τους τα πανεπιστήμια, έτσι δεν είναι κλασική θέση. Τώρα, οι σύγκλητος του πανεπιστήμιου Πατρών, ίσως για πρώτη φορά, δεν ξέρω, δεν είμαι και συγκλητικός χρόνια, δεν λαμβάνει υπόψη του αποφάση γενικής συνέλευσης καθηγητών, που λέει ότι εμείς δεν θέλουμε να πάμε στην Πάτρα, δεν θέλουμε να αλλάξουμε τον χαρακτήρα του τμήματος, είμαστε εδώ με το αντικείμενο που υποστηρίζει την τοπική κοινωνία και συμπλέουν και οι φοιτητές. Και έρχεται λοιπόν το Πανεπιστήμιο Πατρών και λέει όχι, δεν μας ενδιαφέρει τι λέτε εσείς, δηλαδή την δουλειά που έκανε παλιά το Υπουργείο και τον κατηγορούσαμε σύσσωμη ότι δεν λαμβάνει υπόψη των ακαδημαϊκών, το ίδιο το Πανεπιστήμιο δεν λαμβάνει υπόψη του τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και φαίνεται σαν να προτρέχει γενικότερα. Συμφωνώ ότι δεν γίνεται ανάπτυξη μέσα από μίωση και βέβαια να πούμε και το άλλο, έτσι για να, ας το πούμε, έτσι να κλείσω, να μην καταχράζομαι και τον χρόνο σας. Είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα. Το Πανεπιστήμιο σχεδόν ήδη μας έχει σκοτώσει σαν θμήματα. Το ότι ακούστηκαν οι φωνές ότι πρέπει να ενεργεί, όποια ενέργεια γίνει πρέπει να γίνει γρήγορα. Να σας πω, με παίρνουν ήδη από Πάτρα υποψήφιοι διδάκτορες και μου λένε, του χρόνου θα είμαστε εκεί, θα υπάρχει το τμήμα. Όπως καταλαβαίνετε, οι περίεργους ατμόσφαιρα με το καινούργιο νομοσχέδιο δεν έχει να κάνει με το ίδιο το νομοσχέδιο, αλλά όταν λες στην κοινωνία ότι εγώ σαν Πανεπιστήμιο, γιατί μάλλον θα το περάσει από σύγκλιτο, μάλλον υπάρχουν τα κουκιά που λένε, θεωρώ ότι το The Act, οποιονδήποτε The Act, η μηχανική περιβάλλοντος, το άλλο τμήμα, θα το συγχωνεύσω, θα το διαλύσω, ποιο παιδί, ποιος γονιός, ποιο φροντιστήριο, για να τα λέμε σωστά τα πράγματα, θα κατευθύνει τους φοιτητές στο να επιλέξουν αυτά τα τμήματα. Άρα, από τη στιγμή που θα βγει ψήφισμα από την σύγκλιτο, ας μην προχωρήσει από το Υπουργείο Παιδείας, ας μην πάει ούτε μέχρι την, αν θέλετε, Κόρινθο. Αυτόματα όλη η Δυτική Ελλάδα και ίσως και παραπάνω θα γραφτεί στο Ισως, θα γραφτεί στο ΑΒ, θα γραφτεί σε όλα τα site, ότι αυτά τα τμήματα πρόκειται να συγχωνευτούν με τον ΑΒ τρόπο. Οπότε αυτό, όταν κάνεις φοιτητή, δεν θα μας δηλώσει. Δηλαδή, μας σκοτώνει πριν κάνει, αποφασίσει, η ίδια κοινωνία, εάν μας θέλει ή όχι. Ας μας δώσουν, τουλάχιστον, το δικαίωμα να πολεμήσουμε. Εμείς αυτό θέλουμε. Δεν ζητάμε τίποτα παραπάνω. Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που μου δώσατε και νομίζω ότι θα υπάρχει θετικό αποτέλεσμα, αλλά δεν μπορεί κάθε φορά το αγρύνιο να προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Και ξέρετε κάτι, η Πρυτανία σφάλει σε ένα θέμα. Ας αποφασίσει και οι προηγούμενες, ότι τα τμήματα που βρίσκονται σε περιφυλιακές πόλεις, σε ακτινοτό, δηλαδή σχημά, δεν δικαιότητα να μεταφερθούν. Να σταματήσει κάθε κουβέντα. Να σας πω μετά εάν μετά αυτά τα τμήματα αναπτύσσονται τοπικά ή όχι. Όσο το αφήνεις αυτό να συζητιέται, όλοι θα θέλουν να πάνε στην Πάτρα, όλοι θα θέλουν να πάνε στον Βόλο, όλοι θέλουν να πάνε στην Κόριθο ή οπουδήποτε αλλού. Αυτό είναι ένα πρόβλημα. Και να αναπτυχθεί όμως και κάτω στο αγρύνιο, παρακαλώ πολύ, γιατί πατάνε και σε αυτό. Δεν έχετε τίποτα, δεν έχετε από εδώ, δεν έχετε από εκεί. Και υπάρχει ένα τεϊ-μεσολογείο που έχουν ξοδευτεί εκατομμύρια ευρώ για να είναι μόνο τύχη αυτή τη στιγμή. Τεράστιο είναι το κάμπος του τεϊ-μεσολογείου. Και όντως η περιφέρεια έδωσε 1,5 εκατομμύρια για αυτό. Τώρα, δηλαδή πρόσφατα, νομίζω. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Ευχαριστώ πάρα πολύ κ. Θεοδωρίδη. Ειλικρινά, από όλους τους προλαλλήσαντες, ως ακαδημαϊκός, αφήσατε ένα ιδιαίτερο αποτύπωμα στην κουβέντα. Εκπροσωπώντας όλο το σώμα σαν πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, σας ευχαριστώ ιδιαίτερα. Διότι ακούγοντας αυτά από έναν ακαδημαϊκό, είναι πράγματι ό,τι πιο γερή κολώνα, πιο στιλοβάτης, σε αυτή την προσπάθεια που προσπαθούμε όλοι μαζί να φέρουμε η σπέρας και σας ευχαριστώ ακόμη για μια φορά. Θα δώσουμε τον λόγο στον επόμενο ακαδημαϊκό που έχει δηλώσει η παρουσία, είναι ο κ. Μπελιγιάννης. Μας ακούτε κ. Μπελιγιάννη. Καλησπέρα και από μένα. Με ακούτε? Σ' ακούμε πολύ καλά. Ωραία. Δεν θα σας κουράσω εγώ πολύ. Πρώτα απ' όλα ο πρόεδρός μας ο κ. Θεοδορίδης εκπροσώπισε το τμήμα με τον Βέλτσ στο δυνατό τρόπο. Αυτό που θα ήθελα να πω εγώ ως πρώην πρόεδρος και μέλος της συγκλήτητα προηγούμενου τα 4 χρόνια, είναι το εξής. Από τότε που τα τμήματα του Αγρινίου ανήκουν στο Πανεπιστήμιο Πατρών, υπάρχει μια συντονισμένη προσπάθεια των Πρυτανιών να τα υποβαθμίσουν και να τα διαλύσουν. Αυτό δεν είναι ότι το λέω εγώ, είναι ο λόγος μου απέναντι στον λόγο άλλον. Υπάρχουν πρακτικά της συγκλήτου, γιατί επανελειμμένα υπήρχαν αποφάσεις της συγκλήτου, που ενώ ερχόντουσαν καινούργιες θέσεις, όσες και είναι ήταν αυτές, υπήρχε απόφαση της συγκλήτου και δεν δημιότουσαν καθόλου καινούργιες θέσεις στα τμήματα που είχαν έδρα το Αγρινίο. Αν είναι ποτέ δυνατόν να γραφτεί κάτι τέτοιο σε πρακτικά συγκλήτου. Υπάρχουν πρακτικά της συγκλήτου που τα ανέφεραν ξεκάθαρα και γι' αυτό τόσα χρόνια δεν παίρναμε καινούργιες θέσεις. Από την άλλη, η περίεργη ατμόσφαιρα, κυρίως που προερχόταν από τις Βρυτανικές Αρχές, έδινε τη δυνατότητα σε συναδέλφους που ήτανε στα τμήματα του Αγρινίου, αλλά για οποιονδήποτε λόγο δεν μένανε εδώ πέρα. Οι άνθρωποι που πρέπει να μείνουν όπου θέλουνε, δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα σε αυτό. Έχουν τη δυνατότητα να φεύγουνε, μη σας πω ότι τους κλείδανε και το μάτι για να μπορούν να φύγουνε, έτσι ώστε σιγά-σιγά να αποδυναμώνονται τα τμήματα και να φτάσουνε στον ελάχιστο δυνατό αριθμό μελών που θα μπορούσαν να έχουν τα 8. Άρα εδώ πέρα δεν είναι ότι οι Ακαδημαϊκοί που ήταν στο Αγρινίο θέλαναν να διαλύσουν τα τμήματα. Κάποιος τους έκλεινε το μάτι και τους δημιουργούσε τις συνθήκες αυτές για να αρχίσουν να αποδυναμώνουν τα τμήματα και η ίδια σύγκλητος που απ' τη μία επέτρεπε στα ΜΕΛΙΔΕΠ να φεύγουνε, ερχόταν μετά και έλεγε αυτά τα τμήματα δεν είναι βιώσιμα, έχουνε πολύ λιγά ΜΕΛΙΔΕΠ. Ευτυχώς για όλα αυτά υπάρχουν πρακτικά, είναι γραμμένα στα πρακτικά της συγκλήτου, οπότε ο καθένας μπορεί να τρέξει εκεί και να τα επιβεβαιώσει. Όσον αφορά το τμήμα μας, ο Πρόεδρος μας εκπροσώ, αυτά που είπε ο κ. Σοδορίδης θεωρώ ότι περιγράφουνε πάρα πολύ με πολύ μεγάλη ακρίβεια την τρέχουσα κατάσταση και μπορώ να πω ότι ως μέλος αυτής της Επιτροπής θα πρέπει να ήταν ο μοναδικός που μιλούσε με όρους στρατηγικού σχεδιασμού για το Πανεπιστήμιο και για τα τμήματα του Αγρινίου. Αυτό η πρόταση που πιθανόν έχετε διαβάσει, που έχει δοθεί ως αποτέλεσμα αυτής της Επιτροπής, για μένα όσον αφορά το Πανεπιστήμιο είναι λογικός σχεδιάσμος, διαχείρισε δηλαδή τον πόρο και μόνο τον πόρο χωρίς κανένα ακαδημαϊκό κριτήριο και όσον αφορά τα τμήματα, τόσο στο Αγρινίο όσο και στο Μισολόγγι, είναι στρατηγικός υποβιβασμός. Εμάς, ας πούμε, μας τιμωρούνε γιατί τόσα χρόνια ως συνέλευση αποφασίζαμε ότι θέλουμε να μείνουμε στο Αγρινιο και να αναπτυχθούμε εδώ πέρα. Ούτε φεύγανε δικά μας μελιδέπ, η μείωσή μας έγινε αποκλειστικά επειδή κάποιοι συνάδελφοι πήραν σύνταξη και συνεχίζαμε να εργαζόμαστε εδώ στο Αγρινιο. Οπότε εμάς δεν μπορούσαν με κάποιο τρόπο να δοκιμάσουν διάφορους τρόπους ακαδημαϊκούς να μας διαλύσουν, δεν το έχουν καταφέρει, τώρα δοκιμάζουν άλλο τρόπο να μας χωρίσουν, να μας πούνε η μισή πηγαίνει από εδώ, η μισή από εκεί, οπότε στο τέλος να πούνε αυτοί που μείναν είναι λίγοι άρα διαλύεται το τμήμα. Αλληλούι ζόταν αυτή τη φορά να τα καταφέρουν. Δεν θέλω όμως να μιλήσω μόνο για εμάς, γιατί ο κ. Σοδορίχης είπα μας κάλυψε. Θέλω να μιλήσω λίγο για αυτά που προτείνει αυτό το σχέδιο για την ίδια τη Γεωπονική. Ουσιαστικά τη συρρικνώνει και την υποβιβάζει. Προτείνει παρ' εγώ το σχάρι το τμήμα ζωικής παραγωγής και ηθιοκαλλιεριών να φύγει λέει το ζωικής παραγωγής και να μην είναι λίγο το ηθιοκαλλιεριών. Αν είναι ποτέ δυνατόν, στην περιφέρεια Ανδυτικής Ελλάδας με τέτοιο ζωικό κεφάλαιο η Γεωπονική σχολή να μην έχει τμήμα ζωικής παραγωγής. Να είναι η μοναδική σχολή στην Ελλάδα Γεωπονική που να μην έχει τμήμα ζωικής παραγωγής. Εάν σας δημιουργείται το ερώτημα για ποιο λόγο το προτείνει αυτό, θα σας πω εγώ. Γιατί υπάρχουν δύο τρόποι. Ο ένας τρόπος είναι τις επόμενες 6-7-8 θέσεις με LONDEP να τις στείλει σε αυτό το τμήμα, να έχουν όλη τη σχέση με τη ζωική παραγωγή, να φτιάξει εγκαταστάσεις και να ενισχύσει αυτό το κομμάτι στο τμήμα. Ο άλλος τρόπος είναι να βγάλει το ζωική σαν τον τίτλο, τα υπάρχοντα μέλη δεν καλύπτουνε το υπόλοιπο γνωστικό αντικείμενο των ηχθαιοκαλλιεριών και αυτές τις θέσεις που πιθανόν έστελνε το οποιοδήποτε Υπουργείο Παιδείας για να ενισχύσει το τμήμα αυτό ζωικής παραγωγής, να τις κατανύμει στα τμήματα της Πάδρας όπου και όπως θέλει. Είναι εντελώς λογιστικό το ζήτημα, μας αντιμετωπίζουνε τι να πω. Πάντως δεν μας αντιμετωπίζουν ως ακαδημαϊκούς και ως ακαδημαϊκά τμήματα. Κλείνοντας, γιατί δεν θέλω να σας κουρασώ άλλο, τα πράγματα είναι αρκετά κρίσιμα, γιατί προσπαθούν με όλους τους δυνατους τρόπους να υποβιβάσουν τα τμήματα που υπάρχουν εδώ στο Αγρύνιο και γενικότερα τα τμήματα στην Τουλοκαρνανία και τα τμήματα της Γεωπονιγής. Είμαστε στη διάθεσή σας να βοηθήσουμε σε οτιδήποτε, σε οποιαδήποτε επιτροπή, σε οποιαδήποτε πρόταση. Θα ήθελα όμως να κινηθείτε όσο το δυνατόν, να κινηθούμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, γιατί πραγματικά, εάν θέλουμε να καταφέρουμε κάτι και να μην οδηγηθούμε στην σταδιακή διάλειση των τμήματων, θα πρέπει άμεσα να προχωρήσουμε σε κινήσεις, σε να μην επιτρέψουμε να προχωρήσουν αποφάσεις και οτιδήποτε χρειάζεται να γίνει. Και αυτό θα το ζητάω από όλους τους παρευρισκόμενους, και από τον κύριο Δήμαρχο και από τον κύριο Περιφεριάχ και από τους κύριους βουλευτές και από οποιοδήποτε άλλο, θεωρεί ότι πρέπει να λειτουργούν τμήματα ακαδημαϊκά, τμήματα βύνατα στην Τουλοκαρνανία. Σας ευχαριστώ. Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον κύριο Μπελιγιάννη. Ορθά και εσείς συνδεταγμένα με τον κύριο Πρόεδρο. Θα μου επιτρέψει το σώμα να δώσω τον λόγο στον εκπρόσωπο των φοιτητών, τον κύριο Γούλα, για λίγα λεπτά να μας δώσει μια τοποθέτηση, διότι πρέπει να μετακινηθεί σε ένα τοπικό κανάλι για μια συνέντευξη που είναι προγραμματισμένη και πρέπει να εξυπηρετήσουμε και τον τηλεοπτικό σταθμό. Κύριε Γούλα, έρχεται το λόγο. Καλησπέρα. Καλησπέρα για ομένα. Εγώ, για όσους γνωρίζετε, είμαι Πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου του Τμήματος Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Μέτρων Κοινωνιωργιών. Γνωρίζετε την κατάσταση με το ποιομαμά μας, τι αγώνα έχουμε κάνει εδώ και ένα μισό χρόνο. Θα ήθελα να σχολιάσω λίγο την κατάσταση με αυτή την πρόταση του Παναπιστήμου, που καταθέθηκε πριν λίγες ημέρες. Λοιπόν, η κατάσταση, όπως βλέπουμε όλοι, είναι πάρα πολύ δύσκολη. Και όσο περνάει ο καιρός τα χειροτερεύουν, τι μας λέει το Παναπιστήμιο Πατρών, ότι αφήνει το αγρίνιο με δύο τμήματα από το 2023 και μετά. Ο Ιησάδου Πουμπονοτού δεν μας αναφέρει πουθενά, ούτε καν αναφορά σε πανίδρυση μόνο το τμήμα ιστορίας αρχαιολογίας, το οποίο έχουμε ενταχθεί, αναφέρεται και προωθείται για την Πάτρα, όπως ήταν προφανές. Και το συμπέρασμα που βγαίνει από όλα αυτό είναι ότι η Πάτρα, για μια ακόμα φορά, κάνει ό,τι γουστάρει, κάνει ό,τι θέλει. Ασελγεί πάνω σε εσάς, ασελγεί σε εμάς και δεν ακούει κανένα. Εμείς, ό,τι ήταν να κάνουμε, το έχουμε κάνει από την πρώτη στιγμή που καταρρυγηθεί ο νέος μας. Παλέψαμε, κινητοποιηθήκαμε, και εδώ στο αγρίνιο και στην Πάτρα και στην Αθήνα κάναμε κινητοποιήσεις, κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να σώσουμε το πνίμα μας. Το θέμα είναι να υπάρξει αλληλεγγύη μεταξύ μας, να στηρίζουμε ένα στον άλλο και να πάμε με μια κοινή γραμμή, να σωθούν επιτέλους τα τμήματα του αγρίνιου. Και ιδιαίτερα το σύλλογο το δικό μας προσπάθηκε αυτή τη στιγμή. Να σωθεί επιτέλους το τμήμα μας. Δεν γίνεται η Πάτρα να κάνει μια ζωή ό,τι θέλει, έτσι. Έρχονται και μας λένε από την Πάτρα ότι μετακινούν το τμήμα ιστορίας αρχαιολογίας, όπως και κατήργησαν το τμήμα μας με τα λεγόμενα σε ισαγωγικά ακαδημαϊκά κριτήρια. Σοβαρά τώρα, η Πάτρα λέει ότι δεν γίνεται να πάρουν τμήματα μακριά από τις έρευνες σχολών. Αυτό όποιος άνθρωπος μπορεί και χρησιμοποιεί το e-Tenna στον ελεγχονομικό υπολογιστή, μπορεί να το αποκρούσει. Υπάρχουν, ανέφερε και ο δήμαρχος στην αρχή, τόσα παραδείγματα σχολών, πανεπιστημίων τμήματων, που τα τμήματα είναι πανεπιστημίου Αιγαίου. Στις έρες το Τεφά είναι μέρος του Απιθήτα. Δεν στέκουν αυτά που λέει η Πάτρα. Σχέτι κοροϊδεία. Μας κοροϊδεύουν μέσα στα μούτρα μας και εμάς και εσάς εδώ τους τοπικούς. Λέει η Πάτρα ότι είμαστε ένα περιφερειακό πανεπιστημίο και πρέπει να φροντίζουμε και την Αιτωλακαρανία και την Κάτω την Ηλία. Λοιπόν, πώς γίνεται αυτό, πώς γίνεται να το λέει αυτό η Πάτρα ενώ ενισχύει τα τμήματα, τα πρώην ΤΕΙ και τα τμήματα που είναι το πανεπιστημιο στο Ρείο και αφήνει ξεκρέμασους σε εμάς εδώ πέρα. Πώς γίνεται να πιώνουν και να τα λένε αυτά και να μην τρέπονται. Λοιπόν, εμείς οι διπλήτες του ΤΕΙ είμαστε εξοργισμένοι, εκφράζουμε πραγματικά την αγωνία μας, είμαστε για μία ακόμη φορά στον αέρα, δηλαδή εδώ και ένα μισό χρόνο έχουμε κάνει τα πάντα και για τους ίδιους μας, για τα πτυχία μας και για το αγρήνιο εγώ θα δω. Και δεν βγαίνει λύση επιτέλους. Δηλαδή πόσο άλλο θα σε λυγεί η Πάτρα, εγώ είμαστε τρελαμένοι όλοι, πόσο άλλο θα σε λυγεί η Πάτρα απάνω μας. Αν είναι δύνατον και αυτό. Και επίσης θα ζητήσω από το Δημοδικό Συμβούλιο, από τους βουλευτές, από τον Δήμαρφο, να βγει στο τέλος, εννοείται, καλά εννοείται ένα ψήφισμα για την επανίδρυση του δηματος, ξεχωριστό και από τα υπόλοιπα πτήματα που ή θέλετε να παραμείνουν στο αγρήνιο και καλά λέτε να παραμείνουν στο αγρήνιο, ξεχωριστά για επανίδρυση του δηματος εχείρισης του πολιτισμικού περιβάλλοντος και ενθοσολογιών και κανένα βήμα πίσω. Να βγει ψήφισμα και να δούμε πράξεις και στο διατάφταχ. Αποτελέσματα, παιδιά. Αποτελέσματα. Και δεν αντέχουμε άλλο. Δεν μπορούμε άλλο να αντέχουμε αυτό το πράγμα. Δηλαδή κάθονται και παίζουνε και λόγω της κατάστασης τώρα με τον κορωνοϊό, λόγω των δεδομένων, δεν μπορούμε και να κάνουμε και κάποια σοβαρή αντίδραση. Πόσο άλλο πια λοιπόν. Αυτά είχα να πω. Αυτά θα πω και εκεί πέρα. Δεν θα πω κάτι διαφορετικό. Σε αυτό το μύρος τα ίδια πράγματα θα πω. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση και ευελπιστώ να έχω πέσει ο τέλος. Γιατί δεν πάει άλλο αυτό. Ευχαριστούμε κύριε Εγούλα. Θα ζητήσω το λόγο από το πάνελ εάν υπάρχει κάποιος όλος από τους καθηγητές ή τους ακαδημαϊκούς που θέλουν να πάρουν το λόγο. Με ακούτε. Οκ. Λοιπόν προχωράμε. Θα δώσω το λόγο στους εκπροσώπους των επιμιλητηρίων και πρόεδρους. Άρα ζητάει ο κύριος Κουτσομπίνας. Α ναι. Κύριε Κουτσομπίνα έχετε το λόγο. Κύριε Κουτσομπίνα δεν ακούγεστε. Το μικρόφωνο, Θόδωρα ξέχασε το μικρόφωνο. Ναι το έχετε κλειστό. Το μικρόφωνο σας είναι κλειστό κύριε Κουτσομπίνα. Όλοι χαμηλά πατήστε το μικρόφωνο. Ναι άνοιξε, άνοιξε, άνοιξε, άνοιξε. Η τοποθέτησή μου θα είναι σύντομη. Είναι γνωστή η τοποθέτησή μου για τα τμήματα του Αγρύνιου, για την Παναπιστήμιου Πολυπίου, και για την κατάρχη του Δουμπουνού. Έχω τοποθετηθεί στις τοίς του Παναπιστήμιου Πατρών. Γνωρίζετε τι συμβαίνει και τι έχει συμβεί όσον αφορά το Τμήμα Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών. Δεν χρειάζεται να επεκταθώ σε αυτό, να πω τι ακριβώς έχει γίνει. Έχουν γραφτεί πάρα πολλά από πολλούς, από φοιτητές, από τις επερωτήσεις έχουν συζητηθεί. Εγώ θα κάνω δύο, ας το πούμε, προτάσεις επί όσων έχουν υποθεί. Επίσης, εκτιμώ πολύ ότι έχει υποθεί από τον κ. Μπελιγιάννη και τον κ. Θεοδωρίδη όσον αφορά τις διαδικασίες, οι εσωτερικές διαδικασίες του Παναπιστημίου, ότι πρέπει να βγιαστούμε κτλ κτλ. Εγώ όμως θα τοποθετηθώ μόνο στο πολιτικό κομμάτι, όχι στο πανεπιστημιακό κομμάτι, γιατί πιστεύω ότι έτσι θα κάνουμε κάτι καλύτερα. Ποιο είναι αυτό. Και από τον κ. Δήμαρχο και από τον κ. Περιφεριάρχη και από τον κ. Λιβανό, ότι πρέπει να συσταθεί άμεσα μια επιτροπή, δηλαδή μέσα σε μια εβδομάδα θα εκφέρει γνώμη. Δεν θα καθίσει να κάνει ανάλυση ή μελέτη, θα εκφέρει γνώμη. Αυτό που έχω να πω είναι ότι σε αυτή την επιτροπή, με πρωτοβουλία του κ. Δημαρχού και του κ. Περιφεριάρχη, να καλέσετε και πανεπιστημιακούς από τα μεγάλα παιδιά, από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Μην περιοριστείτε μόνο στα δικά μας, στο δικό μας, να διαλέξετε επιφανής, επιφανής εν πάσης παρεπτώσης πανεπιστημιακούς, μπορούμε να βάζουμε αυτό ώστε η γνώμη η ακαδημαϊκή να έχει μια βαρύτητα. Να μην είναι να μιλάμε για ακαδημαϊκά κριτήρια και ουσιαστικά να μιλάμε για ακριτήρια. Λοιπόν, άρα αυτή είναι η πρώτη πρότασή μου και αν γίνεται να το πλαισιώσετε και με πολιτικούς υψηλού κύρους. Ναι μεν είναι ο κύριος Βελλιβανός υπουργός και ο κύριος Συρίγος υφυπουργός με την κυρία Κηραμέως, που από όσον γνωρίζω δεν ασχολείται ιδιαίτερα, είναι αφορά τον κύριο Συρίγο, θα πρέπει να βάλετε στην Επιτροπή, εφόσον μιλάμε για διακομματικά όπως είπε και ο κύριος Μοραήτης και ο κύριος Κωνσταντουρικός, να βάλετε στην Επιτροπή για τον κύριο Γεωργιάδη που είναι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, να βάλετε δηλαδή να πάτε πιο κοντά στον Κωνσταντίνο του Μητσοτάκη. Επειδή λέμε ότι είναι ευρύκο ο Μητσοτάκης, επειδή λέμε ότι πια είναι η πολιτική της κυβέρνησης. Να την κάνουμε την πολιτική της κυβέρνησης, πρέπει να βάλετε άμα πιο κοντά στο κέντρο της εξουσίας, να είναι και διακομματικός λοβέργος από το ΠΑΣΟΚ, να έρθει ο κύριος Σταθάκης από το ΣΥΡΙΖΑ, να έρθουν και άλλοι απ'αλλού, μια ολιγομελής ομάδα, να μιλήσουν σοβαρά, να μην καθόμαστε να πάμε να μιλάμε, δεν υπάρχει λόγος να παρακαλέσουμε, δεν υπάρχει, πρέπει να πάρουμε αυτό που μας αξίζει. Από εκεί και πέρα βλέπω ότι με χαρά ο τρόπος του κυρίου Λιβανού όσο και η πρόταση του κυρίου Σταντόπουλου για όσον αφορά την επανίδρυση, είναι θετική στην επανίδρυση και στη συμμετοχή τους σε ένα νέο βιώσιμος ανάπτυξης και πολιτισμού. Αυτό θα ήταν πολύ ενδιαφέρον για την ανάπτυξη του αστικού ιστού του Αγρινιού και του Νομούδη. Δεν είναι μόνο οι γιοπωνικοί άνθρωποι, είναι και οι γνώσους τους. Και εμείς μέσα απ' αυτή τη μικρή εμπειρία, μέσα απ' τον Δουμπουνουτού, που μας ουσιαστικά σαν πάντα χρόνια, γιατί μεθοδευόταν όλα αυτά τα χρόνια πώς θα πάνε στην Πάτρα. Βγάλαμε κόσμο για το Αγρινιο και για τον Νομό. Αυτό πρέπει να συνεχιστεί. Θεωρώ λοιπόν ότι αυτή η πρόταση του κυρίου Λιβανού και του κυρίου Κωνσταντόπουλου είναι στη σωστή κατεύθυνση. Ένα τμήμα με έδρατο Αγρινιο που μπορεί να περιλαμβάνει την οικονομική πλευρά του δεάπτων, του αγροτουκών επιχειρήσεων και του πολιτισμικού περιβάλλοντος. Τώρα αυτό σε ποιο είδους πανεπιστήμων, σε ποιά ευρύτερη σχολή και τα λοιπά, αυτό είναι κάτι άλλο. Πάντως σε εμένα η συγκεκριμένη μου πρόταση είναι η ομάδα να είναι σιρή που θα εκφέρει γνώμη γρήγορα μέσα σε μια εβδομάδα. Μέσα σε μια εβδομάδα πρέπει να υπάρχει μια σοβαρή ομάδα εμπειρογνωμών ολυτικών με ειδικό βάρος ώστε να ανατραπεί η κατάσταση. Και θέλω να πω το εξής και κάτι άλλο. Υπάρχει ως οικονομολόγος τώρα που ασχολούμαι με τις πόλεις και να πω ότι δεν είμαι κατά τις πόλεις των Πατρών. Ίσα ίσα ή πρέπει να θεωρούμε έναν που έχω ασχοληθεί πολύ με την Πάτρα. Έχω κάνει τρεις δημοσιεύσεις για την ανάπτυξη της Πάτρας ως δημιουργικής πόλης, ως καινοτόμου πόλης. Και αυτό που θέλω να πω είναι ότι πρέπει να ξεκαθαριστεί κάποια στιγμή τι εννοούμε με την Πατρική Πανεπιστήμιο. Δηλαδή, είναι η Πάτρα ένα περιφερειακό πανεπιστήμιο ή είναι ένα πανεπιστήμιο πόλης. Άμα είναι ένα περιφερειακό πανεπιστήμιο, δεν καταλαβαίνω γιατί πρώτος του 2019, πρώτος του 2019, με 20 τμήματα η Πάτρα, είχε 20 τμήματα η Πάτρα και 4 το Αγρινιού του. Και τώρα θα έχει 29 η Πάτρα περίπου, 28, 29, 27 δεν ξέρω, και 2 το Αγρινιού. Φανταστείτε ότι τώρα σε μορφή, πιστείτε ένα προϋπολογικό για την Πάτρα. Ένα προϋπολογισμό, 2 εκατομμύρια ξέρω κι εγώ, θα παίρνει 2 εκατομμύρια για 20 τμήματα. 2 εκατομμύρια θα παίρνει η Πάτρα και θα παίρνει, έπαιρνε το Αγρινιού πριν το 2019 για 4 τμήματα, 400. Τώρα θα πάρει 3 εκατομμύρια σχεδόν, αφού μιλάμε για 28, 29 τμήματα και μάλιστα πια υπερμεγέθη του 2019 και το Αγρινιού θα πάρει 200.000. Αυτό δεν είναι περιφερειακή ανάπτυξη. Υπάρχει κάποιο λάθος στην αρχιτεκτονική της κατανομής των μπόρων. Βελτιθεί αυτό το λάθος με κάποια υπουργική απόφαση, η οποία θα αφορά τα πανεπιστήμια και τα περιφερειακά, ή θα πρέπει να είναι ένας διαφορετικός τρόπος κατανομής των μπόρων. Διότι δεν μπορούμε να λέμε ότι αυτό το σχέδιο, αυτή είναι η πόρη, έτσι θα αναπτύχθει. Όχι, αλλά υπάρχει πειθαρχία σε ένα περιφερειακό λάθος. Έχει θεσμοποιηθεί η κατανομή των μπόρων. Όχι, δεν έχει θεσμοποιηθεί. Και γι' αυτό το λόγο βλέπουμε το Αγρινιο συνεχώς να υπεπιβάζεται. Επομένως, πρέπει και αυτό το θέμα, το ζήτημα της κατανομής των κονδυλίων σε ένα τέτοιο περιφερειακό λάθος, να αντιμετωπιστεί θεσμικά. Αν δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί θεσμικά, τότε πρέπει να υπάρξει πιθανώς άλλο πανεπιστήμιο, να υπάρχει άλλη, ας το πούμε, παρέμβαση. Αυτά τα λίγα είχα να σας πω και πιστεύω ότι πρέπει το Λακαρνάνας, εν πάση περιπτώσει, να κινηθούμε μονιασμένα και επίσης να μην κοιτάξουμε τα δεύτερα στοιχεία αυτά που ανέφερα ο κύριος Βαρεμένος τώρα και ο κύριος Μωραίτης που αφορούν τον νόμο. Αυτά είναι αντιπολιτευτικής, ας το πούμε, οτροπίας. Αυτή η στιγμή είναι μέγεθος, μέγεθος πάνω χωροθεσία, θεσμικό πλαίσιο θα νοίκουν στον πανεπιστήμιο που θα είναι κάπου αλλού, σχολές, χρηματοδότηση, κατά χρηματοδότηση και πώς θα γίνει αυτό. Δεν μπορούμε τώρα να μιλάμε για πολύ δεύτερα άγματα αυτά, να τα αφήσουμε τα δεύτερα, αν θέλουμε να είμαστε όλοι να τα αφήσουμε αυτά τα δεύτερα και να συγχωρούμε με την ουσία για τον επόμενο μήνα μέχρι να γίνει η επόφαση του πρωθυπουργίου. Θα θέλα να ρωτήσω, πριν ήρθε και ο κ. Κουτσομπίνας θα μπορούσατε να κάνω εναρώτημα. Παρακαλώ. Θα μπορούσατε να ρωτήσω κάτι τον κ. Κουτσομπίνα. Ποιος είναι ο κ. Κωνσταντόπολος του Μουλευτήσημα. Ναι κ. Κωνσταντόπολος, ναι. Κ. Κουτσομπίνα, εσύ σαν επαναπιστημιακό και σαν καθηγητής στο Αγρύνιο, θα θέλα να ρωτήσω και με τους προβληματισμούς που έχετε και τα έχετε κατεπανέμψει κατά θέση. Θα θέλα να ρωτήσω, μια σχολή διοίκησης, βιώσιμης, ανάπτυξης και πολιτισμού, δεν θα μπορούσε να συμπεριλάβει το επανειδρυθέν τμήμα διαχείρισης πολιτισμικού περιφάλλοντος και νέων τεχνολογιών συν το δεάπ, δηλαδή του διαχείρισης αγροτικών προϊόντων και τροφήμων. Τι απαντάτε? Γιατί κακά τα ψέματα, σε όταν φορά τη γεωπονική, θα έχει έδρα το Μεσολόγγι, θα έχει τα τρία τμήματα σύντα δύο του Αγρυνίου, αλλά θα έχει έδρα το Μεσολόγγι. Γιατί μην ξανάδει και το κάμος του Μεσολογγίου μπορεί να υποστηρίξει αρκετά τμήματα και με τις υλικοτοχικές υποδομές, αλλά και με τις κτηριακές τους καταστάσεις. Θα ήθελα να τα πάντε εσείς σας. Ευχαριστώ. Και κάτι άλλο. Προσωπικά θεσμίζουμε να έχουμε σε επαφή και με τον κ. Κυραμέος και με τους βουλευτές του νομού για να κάνουμε πράξη τα όσα είπατε. Και ιδιαίτερα τον κ. Καραγούνι και τον κ. Σαρμά που δεν ξέρω αν είναι μέσα και με τους βουλευτές τους υπόλοιπους, να μιλήσουμε στη Βουλή και να μπορούμε να επισκεφτούμε τον υπουργό και τον κ. Δηγαλάκη τη Δευτέρα και την Τρίτη μαζί με την παρουσία του κ. Δήμαρ για την Δικιάσεις και του Περιφερειάρχη για να έχουμε άμεσα αποτελέσματα. Λοιπόν, δεν μας χωρίζει τίποτα. Άλλη μόνο. Ευχαριστώ. Κύριε Κωνσταντόπουλ, επειδή με ρωτήσατε, η απάντησή μου είναι η εξής. Διάβασα το σχέδιο ανασυγκρότησης με πολύ προσεχή και διαπίστωσα ότι ουσιαστικά η κατεύθυνση διοίκησης στον επαναπιστημίου Πολιτής Πάτρας είναι… Γιατί? Γιατί πέρα από το οικονομικό και το τμήμα διοίκησης που είχε η Πάτρα, προσθέθηκε το τουρισμό και το τεχνολογικό από τα πρώην ΤΕΙ. Από τα πρώην ΤΕΙ. Και λέει για το δεάπτι δικά το σχέδιο ανασυγκρότησης ότι… ένα άλλο πέμπτο τμήμα τώρα στην Πάτρα που είναι τα δύο παλιά ΤΕΙ που ας πούμε το τουρισμό είναι γεμάτο από… Δεν ξέρω αν έχουν γίνει καινούργιες ας το πούμε προσλήψεις μελών δεπ τουρισμού και ακόμη και το οργάνωσης της συζήτησης επιχειρήσεων έχει και αυτά τα δικά του προβλήματα. Το θέμα είναι το εξής, εάν δεν θέλει η Πάτρα υπερκορεσμό με τμήματα διοίκησης επειδή πήρε τα δύο ΤΕΙ, τα δύο πρώην ΤΕΙ, γιατί λοιπόν το Αγρίνιο να αρνηθεί να μην έχει διοίκησης. Θα μου πείτε σχολή διοίκησης στην Πάτρα, σχολή διοίκησης και στο Αγρίνιο. Ναι, διαφορετικές το είπε και ο κ. Θεοδωρίδης πριν. Η μία σχολή είναι καθαρά οικονομικού χαρακτήρα. Ποια η σχολή στην Πάτρα, οικονομικά, τουρισμός και τα λοιπά. Εδώ γίνει σχολή αηφόρου βιώσιμους ανάπτυξης. Τι είναι αυτό, περιβάλλον, επικοινωνία, πολιτισμός, ηλλογιακή εποχή. Επομένως μπορούμε να κάνουμε το ακριβώς, να κάνουμε δηλαδή μια σχολή διοίκησης που να στιάζει στην αηφορία. Είναι μια καινοτόμος παρέμβαση και εν πάση περιπτώσει συμβάλλουμε και εμείς, όσο λέει και το σχέδιο ανασυγκρότησης, να μην υπερκορεστεί και η Πάτρα με τα ατμήματα δίκησης. Αυτό είχα να σας απαντήσω κ. Κωνσταντόπουλο. Εντάξει, θα σας ευχαριστήσω και να πω το εξής. Θα πρέπει η Πάτρα να καταλάβει ότι δεν μπορεί να βρά και να λειτουργεί με πυρήνα μόνη την Πάτρα. Όταν βλέπουμε τον Δημοκρίτη ο Παραπιστήμιο να λειτουργεί στην Εξάνθη, στην Κομοτηνή, στην Αλεξανδρούπολη ή τον Παραπιστήμιο Αγγαίου, είναι ώρα πλέον και η Πάτρα να καταλάβει ότι πιο γρήγορα πας από το Παραπιστήμιο στο Αγγρήνιο, παρά από κάτω αχαγιά στο Παραπιστήμιο. Ευχαριστώ. Κύριε Πρόεδρε, μισό λεπτό, Θεοδωρίδης, αν μπορώ να υπογραμμίσω κάτι πολύ γρήγορα. Παρακαλώ, παρακαλώ κύριε Πρόεδρε. Άκουσα με προσοχή τους συναδέλφους, εν μέρει σε κάποια σημεία συμφωνούμε απόλυτα. Απλώς φοβάμαι και το καταθέτω στο Δημοτικό Συμβούλιο, δεν ξέρω με ποιον τρόπο μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτή την κατάσταση. Δηλαδή φοβάμαι ότι και να ξεπεράσουμε αυτό το σκόπελο, πια θα είναι η επόμενη μέρα. Δηλαδή έστω και δημιουργηθεί και άλλη σχολή και οτιδήποτε, φοβάμαι ότι θα είμαστε φτωχός συγγενήσεων των πατρών για πάντα. Έχω αυτή την αίσθηση. Δηλαδή αν δεν αλλάξει η κουλτούρα του Πανεπιστημίου Πατρών ως προς την ακτινοτή διοίκηση, φοβάμαι ότι πάντα θα βρίσκουμε κάθε τρία τέσσερα χρόνια το ίδιο πρόβλημα. Ειλικρινά το λέω, δηλαδή τώρα το λέω, καταθέτω ως άνθρωπος και όχι ως ακαδημαϊκός. Θα το λύσουμε τώρα. Θα πέσουν όλοι πάνω. Τελώς πάντων κάπου θα σταματήσει κάποιο σχέδιο και τα λοιπά. Τι θα γίνει μετά από δυο χρόνια. Ποιος θα το υποστηρίξει το Αγρήνιο και τα τμήματα στο Μεσολόγη και στο Αγρήνιο. Όπως πολύ σωστά είπατε κάποια στιγμή κάποιος, συγνώμη αν το ξέχασα ότι εάν δεν δώσουμε ΜΕΛΙΔΕΠ δεν γίνεται κάτι. Αυτό πρέπει να γίνει και κεντρικά ξέρετε. Να πάνε για να πούνε δέσμευση. Αυτά τα πέντε ΜΕΛΙΔΕΠ πηγαίνουν στον κ. Καραγκούνη. Όχι ονομαστικά καταλαβαίνετε. Αυτά τα πέντε ΜΕΛΙΔΕΠ πηγαίνουν στον ΔΕΑΠΤΑ. Αυτά τα έξι ΜΕΛΙΔΕΠ πάνε στη Ιωπωνική. Αυτό το αυτοδίκητο που στην πραγματικότητα δεν είναι αυτοδίκητο, είναι αυτοδίκητο για ένα ποσοστό των αποφάσεων του Πανεπιστημίου, ίσως τελικά δεν μας... Τι φοβάμαι εγώ σε ένα Πανεπιστημίο Πατρών. Σχολή με δύο τμήματα του αγρινίου, καταλαβαίνετε τι εννοώ. Και να έχουμε απέναντι μεγαθύρια σε τι ποσόστωση θα πάμε, με τι αλγόριθμους θα πάρουμε και τι χρηματοδότηση θα πάρουμε και πώς θα αναπτυχθούμε. Κύριε Θοδωρόπουλε, πολύ σωστά αυτά που λέτε, γι' αυτό είπαμε να σταματήσει και η εξέλιξη της πρώτας στρατηγικού σχεδιασμού για την ακαδημακή και ρευνιτική ανάπτυξη του Πανεπιστημίου Πατρών, να προτάξει... Κύριε Πατρών... Συγγνώμη τελειώνουμε αυτό, θέλει συζήτηση και επανίδρυση, γιατί κάτω από ποιους όρους και με ποιο τρόπο. Παρακαλώ, μην διακόπτετε, ένα λεπτό να τελειώσουμε. Χίλια συγγνώμη και εγώ σε εφτά μισθα αναγκαστώ να αποχωρήσω και θα επιστρέψω μετά. Υπάρχει περίπτωση πάντως... Συγγνώμη που τελειώνω αυτό. Ποιο συμπαθείσθε ο Κύριος? Ο Γιώργος ο βαρεμένος είμαι για μισό λεπτό να πω κάτι. Ναι, κύριε Βαρεμένο. Εντάξει, γιατί ακούω διάφορα εδώ πέρα. Έχουμε κάποιοι να έχουν παρακολουθήσει όλη τη δεδομή του προβλημμένου, πάντως, για την άρνηση του Πανεπιστημίου, η οποία μπορεί να μην είναι μόνο του Πανεπιστημίου, να δώσει Μέλιδεφ. Θέλω απλώς να πω στο πάνελ ότι είχαμε πείσει την Ασία την αναγνωστοπούλου να περάσει νομοσχέδιο όπου θα επιχρέωνε Μέλιδεφ και το έφτιαξε το νομοσχέδιο αυτό. Καλά δεν προλάβατε. Τι είπατε? Δεν προλάβατε. Όχι, δεν είναι αυτό. Ποιος το είπε αυτό? Ποιος το είπε αυτό τώρα? Παπαγιε Πολάκη το είπε. Περιμένουμε τις 2,5 ώρες. Θα σας πω. Μισό λεπτό. Εκρήθη αντισταγματικό. Το νομοσχέδιο εκρήθη αντισταγματικό. Ότι δεν μπορείς, δηλαδή, να υποχρεώσεις Μέλιδεφ να πάρεις το συγκεκριμένο Πανεπιστημίο. Εκρήθη αντισταγματικό. Γι' αυτό δεν πέρασε. Ευχαριστούμε κύριε Βαρεμένο. Δεν θέλω να μονοποίησε το συζήτημα. Συμφωνώ για την παρέμβαση. Αλλά πρέπει να προχωρήσουμε. Ευχαριστούμε. Διευκρινιστική ήταν η παρέμβαση. Νομίζω, κύριε Θεοδωρίδη, υπάρχει κάποιος άλλος στο πάνελλα από τους ακαδημαϊκούς. Μετά και από τον κύριο Κουτσομπίνα, υπάρχει κάποιος άλλος. Δεν νομίζω. Δεν ξέρω. Ναι. Θα πάμε στους φορείς και θα δώσω τον λόγο στον κύριο πρόεδρο του επιμελητηρίου, του εμπορικού βιομηχανικού, τον κύριο Τσικριτζή. Και μετά στον κύριο Μπλέτσα του τεχνικού επιμελητηρίου. Και θα ακολουθήσουν οι εκπρόσωποι των παρατάξεων με πρώτα την κυρία Σταραγκά. Κύριε Τσικριτζή, έχετε τον λόγο. Κύριε Τσικριτζή, με ακούτε. Κύριε Μπλέτσα, με ακούτε εσείς. Σας ακούω κανονικά, ναι. Ωραία. Κύριε Μπλέτσα, έχετε τον λόγο. Είναι ο πρόεδρος του τεχνικού επιμελητηρίου, ναι. Καλησπέρα λοιπόν και από εμένα και από το τεχνικό επιμελητηρίο. Θέλω να ευχαριστήσω με τη σειρά μου, τον δήμαρχο, και την πρόσκληση που είχαμε σε αυτήν την πολύ σημαντική συνεδρία σήμερα. Και βλέπουμε με μεγάλη χαρά ότι κάτι έχουμε προχωρήσει και έχουν βγει κάποια σημαντικά συμπεράσματα. Και βλέπω ότι προσπαθούμε πραστοριτώς να ομονοήσουμε σε κάποια πράγματα και ίσως για πρώτη φορά να ενωθούμε πίσω από έναν κοινό σκοπό. Το τεχνικό επιμελητηρίο, αν και είναι ένας τεχνικός φορέας αλλά και επιστημονικός φορέας ως φορέας των μηχανικών, έχει ασχοληθεί με το ζήτημα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αρκετά το τελευταίο διάστημα. Μάλιστα έχουμε οργανώσει μια ομάδα εργασίας από πανεπιστημιακούς συναδέλφους μηχανικούς, οι οποίοι εργάζονται τους τελευταίους μήνες προκειμένου να βγει ένα πόρεσμα με τη θέση του τεχνικού επιμελητηρίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στο νομό μας. Αλλά έχω όμως να σας μεταφέρω μερικά στοιχεία όπως αυτά προκύπτουν με τα πρώτα αποτελέσματα που έχουμε. Στο πρώτο μεγάλο ερώτημα που απαντάει αυτή η ομάδα εργασίας του τεχνικού επιμελητηρίου και είναι το ερώτημα αν μπορούν στο νομό μας να υπάρξουν τμήματα διαφορετικών σχολών, η απάντηση είναι ότι η ύπαρξη και η διασπορά τμήματων διαφορετικών σχολών μπορούν να λειτουργήσουν συνθετικά προς όφελος της ανάπτυξης των ποιηκών κοινωνιτών, ενίσχυσης των γνωστικών περιοχών και σύνδεσης κοινωνίας με τις επιχειρήσεις και το ευρύτερο οικοσύστημα του νομού. Συνεπώς μπορούν να λειτουργήσουν τμήματα διαφορετικών σχολών στο νομό μας. Εξάλλου έχουμε πάμπολα τέτοια παραδείγματα από άλλα πανεπιστήμια σε όλη την Ελλάδα, του Παραμιστήμιου Αιγαίου, του Παραμιστήμιου Νιού, κλπ. Σε συνέχεια αυτού απαιτείται άμεση επανιεδρυσή του τμήματος διαχείρισης πολιτισμικού περιβάλλοντος και νέων τεχνολογιών. Θεωρούμε ότι είναι ένα τμήμα με κεντρικό ρόλο που μπορεί να πλαισιώσει σε ένα μακροπρόθεσμο όραμα για το νομό μας και να έχει συνέργειες, ανάπτυξης και μετά άλλα τμήματα όπως ήδη έχει και με τους φορείς που ήδη έχει. Να τονίσω ότι το τεχνικό επιμελητήριο με αυτό το τμήμα έχει κάνει πάρα πολλές συνέργειες γύρω από τη ρομποτική και μπας του ελπτώσει έχουμε προχωρήσει πολύ σημαντικά πράγματα μέσα από αυτό το τμήμα. Είναι ένα τμήμα το οποίο συνδέει τις νέες τεχνολογίες και το ψηφιακό πολιτισμικό προϊόν με τη διαχείριση, κάτι που το κάνει πρωτοπόρο. Και είναι ένα τμήμα που έχει ή είχε τουλάχιστον πριν καταργηθεί πολύ σημαντικά απλό νεκτήματα όπως ήταν τα 17 ΜΕΛΙΔΕΠ, όπως ήταν το εξαιρετικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα για τις διαχείριες, πόλεις και αναπαραστάσεις που του παρακολούθησαν και το τελείωσαν μια σειρά μηχανικών, αρχιτεκτών και πολιτικών με σημαντικές εργασίες για την πόλη μας και για το νομό μας. Έχει σημαντικά εργαστήρια και βεβαίως έχει πρόσφατη άριστη αξιολόγηση από την ΑΔΙΚ. Συνεπώς απαιτείται να επανειδρηθεί και να λειτουργήσει και να προσφέρει τα πάντα στο νομό μας όπως το προσφέρει μέχρι τώρα. Από κει και μετά βλέπουμε κάποια πλεονεκτήματα και κάποια μειονεκτήματα. Τα πλεονεκτήματα που έχουμε, δηλαδή ισχυρό πλεονέκτημα που έχουμε είναι η ίδρυση αυτό της Γεωπονικής Σχολής. Η Γεωπονική Σχολή ή η Γεωτεχνική Σχολή όπως θέλετε μπορώ να την πούμε ή και η Αϊφόρο Ανάπτυξης είναι μια σημαντική σχολή γιατί δεν έχει ανταγωνισμό από διπλανά πανεπιστήμια. Θεωρούμε το εδώ ότι έχουμε ένα σημαντικό πλεονέκτημα και πρέπει αυτό να το εκμεταλλευτούμε. Και πρέπει να το εκμεταλλευτούμε πατώντας σε κάποιους άξονες στρατηγικής ανάπτυξης οι οποίοι άξονες είναι οι υποδομές, η κινητοποίηση, η ενδυνάμωση και η ενίσχυσή του και η πλησέωσή του με πανεπιστημιακό ινστιτούτο και ερευνητικό κέντρο. Οι άξονες αυτοί μπορούν μακροπρόθεσμα να συνεισφέρουν στη δημιουργία μιας κρίσιμης μάζας για περιτέρου βιώσιμη τριτοβάθημα εκπαίδευση στο νομό μας σε μια προσπάθεια αποκεντρωμένης ανάπτυξης των παραγωγικών δυνατοτήτων μας. Τα μειονεκτήματα που έχουμε τώρα, όχι τα μειονεκτήματα, οι απειλές που έχουμε και πρέπει να το δούμε με μεγάλη προσοχή είναι κυρίως δύο. Η πρώτη είναι ο κίνδυνος αυτής της βάσης εισαγωγής, γιατί η μετατροπή των πεΐ σε πανεπιστημία έχει δημιουργήσει σε μεγάλη αύξηση του πλήθους των περιεπιστημικών θυμάτων σε όλη τη χώρα, με αποτέλεσμα όλοι οι εισαχθέντες πλέον να εισάγονται σε πανεπιστημιακά τμήματα και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την μεγάλη πτώση των βάσεων. Εάν σε αυτό το κομμάτι δούμε και το νέο νόμο που υπάρχει πλέον, όπου θα υπάρχει κατώτατη βάση εισαγωγής, αυτό είναι μια πολύ μεγάλη απειλή για τα θύματα του αγρινίου και θα πρέπει να προσέξουμε γιατί μπορούν να μην έχουν ικανό αριθμό εισαχθέων και άρα να οδηγηθούν σε αναστολή λειτουργίας και στο τέλος σε διάλυση. Το δεύτερο μεγάλο ζήτημα είναι τα ΜΕΛΙΔΕΠ. Το συζητήσαμε αρκετά εδώ πέρα, εκπώθηκαν πολλά πράγματα και πολύ σημαντικά. Η πρόταση που γίνεται από το τεχνικό επιβιλητήριο είναι να υπάρξουν οι κατάλληλες εκείνες πιέσεις έτσι ώστε να προσλαμπηθούν στο Πανεπιστήμιο Πατρών ΜΕΛΙΔΕΠ αποκλειστικά για τα τμήματα τα οποία θα εδρεύουν στο νομό του Λακαρνανία. Ένα επίσης πολύ σημαντικό ζήτημα, το θεωρούμε το σημαντικότερο ίσως, είναι οι συνέργειες και η ενεργοποίηση των νομικών φορέων και βεβαίως η σύνδεση του πανεπιστημίου με τις επιχειρήσεις. Οι συνέργειες είναι απόλυτα απαραίτητες για να τη διατήρεις των ποιμάτων στο νομό, απαιτείται ένας μακροχρόνιος αναγκαλισμός με την τοπική κοινωνία, τα τμήματα θα είναι βιώσιμα αν υπάρχει πράγματη ανάγκη ύπαρξής τους από την κοινωνία και από την οικονομία. Έχουν παρέλθει πλέον οι εποχές όπου τα τμήματα στήριζαν οικονομικά τις τοπικές κοινωνίες του λόγου των αναγκών σύνδεσης της στάγας των φοιτητών. Πλέον απαιτείται ουσιαστική αλληλεπίδαση του πανεπιστημίου με τις τοπικές κοινωνίες, σε επίπεδο σύνδεσής τους με τις τοπικές επιχειρήσεις, μέσω πρακτικής άσκησης των φοιτητών, απορρόφισης των αποφύτων, χορήγηση υποτροφιών, τυχιακές εργασίες, συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα κλπ. Και λοιπόν, ακόμα σε επίπεδο υποστήριξης που πρέπει να έχουν από τα επιμελητήρια, από τις δημοτικές αρχές, από άλλους τοπικούς φορείς, με συστηματική και συχνή οργάνωση κοινών δράσεων, σε επίπεδο ενημερωτικών εκδηλώσεων, ενημερίδων, συνεδριών, ακόμα και πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων. Στόχος θα πρέπει να είναι οι πολίτες του Νομήτου Λακαρνανίας να πιστέψουν στην ανάγκη λειτουργίας των πανεπιστήμιακών φοιτημάτων στον τόπο μας, έτσι ώστε ύστερα από ένα ευρώς είκοσι ετών, κάθε αιτελοακαρνάνας να θέλει το παιδί του να σπουδάσει στα τμήματα της περιοχής μας και όχι να αντιμετωπίσει το πανεπιστήμιο στα μια πιθανή πηγή εσόδων. Τέλος, θα ήθελα να πω ότι δυστυχώς βρισκόμαστε ανάμεσα από δύο συμπληγάδες. Το ένα πρόβλημα μεγάλο είναι, που υπόθεκε και νωρίτερα και το πιστεύουμε και εμείς βαθιά στον τεχνικό επιβιλητήριο από την εμπειρία που έχουμε μέχρι τώρα, είναι ακριβώς η φιλοσοφία και η κουλτούρα του Πανεπιστήμιου Πατρών, που είναι πατροκεντρική να το πω έτσι. Είναι μια φιλοσοφία που δεν του επιτρέπει να είναι ακτινικό ή πολυκεντρικό πανεπιστήμιο. Η μία συμπληγάδα είναι αυτή και είναι πολύ σημαντική. Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην πανεπιστημική κοινότητα από τη μεριά της Πάτρας. Οι αντιφάσεις που έχουν περιπέσει πολλές φορές οι πιθανικές αρχές είναι τεράστιες. Εμείς έχουμε προσωπική εμπειρία και μέσω της προσπάθειας που κάναμε για το campus των 178 τρεμάτων. Και η άλλη συμπληγάδα είναι ακριβώς αυτό που είπε και ο δήμαρχος και θα μπορούσε να είναι το όραμά μας, η δημιουργία δηλαδή ενός ανεξάρτου πανεπιστήμιου. Όμως με τις σημερινές συνθήκες φαίνεται ότι αυτό φαντάζει αρκετά δύσκολο. Διότι υπάρχει γενικώς η κουλτούρα και η τάση τέλος πάντων συνένωσης των τετειμάτων και των σχολών ή ακόμα και των πανεπιστημίων. Το να ιδρύσουμε έναν νέο πανεπιστήμιο τώρα, ίσως είμαστε εκτός περιβάλλοντος. Πιστεύω στο όραμα, αν χρειαστεί να το υποστηρίξουμε, πρέπει όμως να προσέξουμε και εδώ μία παγίδα. Και αυτή η παγίδα είναι να μην αποπροσανατολιστούμε απ' το στόχο μας για να συγκρατήσουμε τα υπάρχοντα θύματα στο νομό μας. Μην πούμε ότι θα ιδρύσουμε το ίδιο πανεπιστήμιο και χάσουμε τα θύματα και μας φεύγουν. Και ήθελα να δώσω και μια τελευταία πληροφορία να δώσω στο σώμα. Είναι ότι δημοσιεύτηκε προχθές στη Διάβγεια από το Υπουργείο Οικονομικών η ακύρωση της παραχώρησης των 178 στρεμάτων. Επανήρθαν πάλι στο ελληνικό δημόσιο γιατί ακριβώς δεν πληρώσαν το σκοπό τους. Αυτά είχα να πω. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Μπλέτσα. Το λόγο στον κ. Τσιχριτζή, στον πρόεδρο του Εμπορικού Υπημετρονικού Μιλητηρίου. Καλησπέρα και από μένα. Σας ευχαριστώ κ. Πρόεδρε για την πρόσκληση. Εγώ θα είμαι ιδιαίτερα σύντομος, όπως συνηθίζω. Επειδή ίσως είμαι ο μεγαλύτερος ηλικία, έχω ζήσει όλες τις φάσεις των προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί από την ίδρυση της Οικονομικής Σχολής μέχρι σήμερα. Καθόνται είμαι και 35 χρόνια στο Επιμελητήριο. Τα παρακολουθώ. Εγώ είμαι αναφανδόν υπέρ της πρότασης του Δημάρχου. Σε ένα συνδυασμό βεβαίως και με τις προτάσεις περιτμιμάτων του Υπουργού. Βεβαίως ο αγαπητός κ. Θεοδουρίβης, αυτά τα οποία εμείς πιστεύαμε ή υποψιαζόμασταν ότι γίνονται μέσα στο Πανεπιστήμιο Πατρών είναι στο DNA του να μην είναι ακτινοτό πανεπιστήμιο του. Όλα συγκεντρωτικά στην Πάτρα και φοβάμαι ότι ο νόμος της κυρίας Κεραμέου ήταν απλώς η αφορμή για να εκδηλωθούν όλα τα υπόλοιπα θέματα τα οποία ανακοινώθηκαν από επιτροπή η οποία δεν λειτούργησε όπως υπόφηκε. Δεν μου κάνει καμία απολύτως εντύπωση όλα αυτά τα χρόνια τα ίδια πράγματα ακούμε περί του Πανεπιστήμιου Πατρών. Η ίδια τακτική, οι παζάροι, εγώ φαντάζομαι βέβαια ότι όλο αυτό είναι θέμα παζαριού, να εκβιάσουν πρώτο ή δεύτερο βαθμό, να πάρουν χρήματα, να δώσουν κάτι για να εισπράξουν κάτι άλλο, να τους δοθούν προγράμματα. Είναι το παζάρι έτσι πιστεύω, αλλά βέβαια μέσα τους πάντα υπάρχει αυτό το θέμα της μη δημιουργίας τμήματον σε άλλες περιοχές της περιφέρειας. Αυτό απαιδείχθη περί τράνος και με τη μη αποδοχή των τμήματων του ΤΕΙ, οπότε ξαναγκάστηκαν και πήγαν στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, το οποίο αν είναι δυνατόν θέλουν να το πνίξουν κι αυτό. Εγώ αυτά ήθελα να πω, δεν μου κάνει καμία εντύπωση, βέβαια άσχημη είναι η εντύπωση, αλλά δεν μου κάνει καμία εντύπωση και όλα αυτά ήταν αναμενόμενα από την πλευρά της Πρυτανίας και της Σιγκλήτου κλπ. Είναι σαφώς συντεχνιακά, είναι σαφώς μη ακαδημαϊκά θέματα, αυτό είναι εντελώς έξω από την υπόθεση, δεν λειτούργησε ποτέ. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα πήραν την οικονομική σχολή γιατί υποτίθεται τη χρειαζότανε, γιατί υποτίθεται να αναπτύσσανε. Ξέρετε ο χύριος ότι στεγάζετε ακόμα μετά από 25-30 χρόνια σε τόλ. Αυτό είναι του Πανεπιστήμιου Πατρών, αρκεί να πάρουμε, δεν είναι να γελαδώσουμε. Αυτά ήθελα να πω. Εγώ επαναλαμβάνω, συντάσσουμε με την πρόταση του κυρίου δημάρχου και εδώ είμαστε να συνεχίσουμε τον αγώνα. Τα τρία επιμελητήρια της περιφέρειας έχουν και αυτά μια συνάντηση για να δούμε πώς θα προχωρήσουμε τα πράγματα και από τη δική μας πλευρά. Πάντως, εκείνο το οποίο έχω να πω εκ μέρους και του προέδρου του επιμελητήριου Ιλίας, είναι ότι είναι και αυτοί στον ίδιο βαθμό αγανακτισμένοι με τα συμβαίνοντα. Να είστε καλά. Ευχαριστούμε τον κύριο Τσιχριτζή. Κύριε δήμαρχε, θα προχωρήσουμε στο σώμα, θα δώσουμε τον λόγο στους επικεφαλείς. Πρόεδρε, θέλω λίγο να παρέμβω πριν προχωρήσετε στο σώμα. Ποιος είναι ο κύριος του? Είμαι ο συλλόγου αποφήτων του ΔΥΠΟΝΕΤ. Σας έχουμε στείλει μια επιστολή. Να τη διαβάσω, κύριε Πρόεδρε. Εσταλεί επίσης και στο ίδιο όλο το συμβούλιο. Το έχουμε ήδη στείλει. Αυτό που υπογράφεται από τη ΔΥΠΟΝΕΤ, Σύλλογος Αποφήτων Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών, το έχουμε στείλει. Πρωτοπολήθηκε σήμερα 18 Δευτέρου του 21 χθες στο δήμο μας. Συγνώμη, αυτός είχαμε στείλει και εμείς, τα ασφαίδιτές του παππονοτού. Εσείς το στείλατε σήμερα και μόλις το λάβαμε. Θα θέλαμε να το εκτυπώσουμε και να το αναγνώσουμε επίσης. Κύριε Πρόεδρε, λίγο πριν προχωρήσετε, απλά θέλω να πω λίγο για την επιστολή, επειδή καταθέτουμε μια συγκεκριμένη πρόταση. Πάρτε το λόγο, ευχαρίστως. Θέλω να αναφέρω μόνο... Παρακαλώ, έχετε λόγο, κύριε Πρόεδρε. Αναφερθήθηκε στην επιστολή που μας στείλατε, η οποία κενοποιήθηκε στο σώμα. Είμαι μέλος του Εδικητικού Συμβούλου, δεν είμαι ο Πρόεδρος, απλά θέλω να αναφέρω το εξής. Επειδή στο προηγούμενο Συμβούλιο αναφέρει ότι δεν έχουμε επαγγελματικά δικαιώματα από την προηγούμενη Πρίτανη, η αλήθεια είναι ότι αυτή τη στιγμή έχουμε μεκώς επαγγελματικά δικαιώματα, θέλουμε να τα κατοχυρώσουμε πλήρως και θεωρούμε ο Σύλλογος ότι υπάρχουν ευθύνες, όπως φάνηκε και σήμερα στο Συμβούλιο για όλα τα άλλα πέμματα που συζητάμε, κατάργηση, επανίδρυση, επανέστημα, τα λοιπά. Θέλω να αναφέρω ότι έχουμε επαγγελματικά δικαιώματα μερικώς και θέλουμε την πλήρη κατοχύρωσή τους και αυτό θα παλέψει ο Σύλλογος που ιδρύθηκε το 2020 και μετά από όλα όσα αυτά που έχουν συμβεί με την κατάργηση του κοινών τους. Ωραία, σας ευχαριστώ πολύ. Είπατε ότι πραγματικά είναι θέμα, όχι 100% τα παιδηματικά δικαιώματα δεν έχουν τη βιβαρύτητα που είχε το πτυχίο όταν τελειώσατε και αποφυτήσατε. Όχι, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν ισχύει αυτό που είχε υποθέτει πέρσι ότι το Τμήμα δεν είχε καθόλου επαγγελματικά, γι' αυτό καταργήθηκε. Αλλά από την άλλη θέλω να τονίσω την ευθύνη ορισμένων που δεν είχε το Τμήμα πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα. Όπως αναέφερε και ο Πρόεδρος του Επιμελητήρυου νωρίτερα, το Τμήμα είχε αφιεωκό πρόγραμμα σπουδών, έχει τόσους αποφύτους και φοιτητές, είχε προσφορά και στην πόλη του Αδρινίου, το αν στηρίχθηκε ή όχι και ποιοι πάνε την κατάσταση μέχρι εδώ, υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι. Αυτό θέλω να αναθέρω μόνο. Μπορείτε να μας δώσετε το ονομά σας να καταγράψουμε τι… Μ' ακούτε? Σας είπα και πριν, είμαι ο κ. Πασιαλής, είμαι μέλος του δικητικού δικαιωματικού ΔΕΠΟΝΕΤ. Ωραία, εντάξει. Πασιαλής Γιάννης, ok. Κύριε Πρόεδρε, αν επιτρέπετε να μιλήσουμε και μεταπτυχιακή ένα λεπτό. Ναι. Ωραία, έχετε το λόγο. Είστε ο κ. Κούρτης, ο κ. Κούρτης Ιωάννης. Γιώργος, Γιώργος. Γιώργιος, ωραία. Κύριε Κούρτη, έχετε το λόγο. Καλησπέρα σε όλους. Μεταπτυχιακοί ήμασταν από τους πρώτους που είχαμε κινηθεί όταν καταργήθηκε το Τμήμα Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάδους και Νέων Τεχνολογιών. Η αλήθεια είναι ότι με την αρχή των αντιδρασιών μας, γιατί από εκεί ξεκίνησαν όλα, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση, γιατί το θέμα του πανεπιστήμιου είναι πάρα πολύ παλαιό, δεν θα αναφερθώ σε πράγματα που ήδη έχουν υποθεί ξανά και ξανά. Απλά θέλω να καταλάβετε όλοι και ειδικά οι υπουλευτές, κυβερνητική και αντιπολίτευση, ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει οργή. Μιλάω καθώς έχω τελειώσει τη συγκεκριμένη σχολή και ως δεύτερο πτυχίο και έχω εμπειρία και από άλλα πανεπιστήμια. Το Πανεπιστήμιο Πατρών λειτουργεί πραγματικά ως καρκίνωμα σε όλη αυτή την ιστορία. Μόνο το Πανεπιστήμιο Πατρών λειτουργεί έτσι. Δεν θα επεκταθώ παραπέρα γιατί υπάρχουν άλλοι ποιοιδικοί από εμένα που τα ανέφεραν πολύ εύλοτα πριν. Απευθυνόμενος ειδικά στους βουλευτές. Είχαμε ζήσει το 2019 με τον όγο Χαβρόβλου να καταργείται το τμήμα σε ένα βράδυ και να ιδρύονται άλλα τμήματα. Θυμάμαι τις κωμικοτραγικές εικόνες στην Πουλη που προβάλλονταν από τα κανάλια. Να σηκώνει το χέρι οτάδε βουλευτής, δεν θυμάμαι ονόματα αλλά μπορούμε να τα βρούμε. Άρα να γίνει ένα τμήμα εκεί εγκρίνεται. Την ίδια στιγμή ομοίως καταργούνταν το δούπου πονωτού. Τώρα έρχονται οι κυβερνητικοί βουλευτές οι οποίοι τότε ήταν αντιπολίτευση και λένε να κάνουμε μια επιτροπή. Βεβαίως να γίνει επιτροπή αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτά θα πρέπει να γίνουν άμεσα. Διότι εντός των εμερών θα χαρατηθούν νομωσιαίτε για την παιδεία. Που σημαίνει ότι αν χαθεί τώρα το παιχνίδι πάμε πολύ πίσω χρονικά τρέχα γύρευε πότε. Όσον αφορά τις βάσεις που τέθηκαν πριν. Αν δεν γνωρίζετε η βάση για το τμήμα διαχείρισης πολιτισμικού περιβάλλοντος μέχρι που καταργήθηκε ήταν στο 12. Σε αντίθεση με άλλα τμήματα που ήταν στο... το ιστορίες αρχαιολογίας που το αντικατέστησε που ήταν στο 7.8. Πολύ παρακάτω. Η υποτιθέμινη δηλαδή αναβάθμιση εδώ που πουν ο τούς σε ιστορίες αρχαιολογίας μόνο αναβάθμιση δεν ήταν. Εκ των πραγμάτων όπως αποδείχτηκε. Οφείλω να παραδεχτώ ως μεταπτυχιακή ότι πρήκαμε από την αρχή επίκοα όταν και στον κύριο δήμαρχο που τον ευχαριστούμε και στον κύριο περιφερειάρχη και στον κύριο Κωνσταντόπουλο. Σε δεύτερη φάση και ο κύριος Λιβανώσης. Δεν ξέρω όμως κατά πόσον υπάρχει ένας, επιτρέψτε μου την έκφραση, έκτος σάγου λοιπόν, εμπεγμός. Δηλαδή τελικά τα πανεπιστήμια και τα πτήματα ιδρύονται από τους συγκλήτους ή από την κυβέρνηση. Και όταν η κυβέρνηση θέλει το κάνει μέσα σε ένα βράδυ. Όταν δεν θέλει δημιουργεί επιτροπές και να περάσει από κόντρα επιτροπές και να τραβάζει αυτό το πράγμα χρόνια. Είμαστε σοβαροί τώρα. Δεν έχουμε μικρόπαιδι. Έχω δει όταν θέλουν οι κυβερνοί να το κάνουν να γίνεται σε ένα βράδυ. Την ίδια στιγμή που καταργούνταν τον δουλειοκονοτού, ιδρύονταν μέσα σε ένα βράδυ πάλι, ένα άλλο τμήμα παρεμφερές σε ένα ποσοστό 70% ενδεχομένως και παραπάνω στο δόλο. Καταργήθηκε χωρίς να τριθεί η διαδικασία. Δεν υπήρξε δηλαδή έκθεση σκοπιμότητας, δεν υπήρξε έκθεση βιωσιμότητας για το νέο τμήμα, αλλά έγινε. Τώρα η ίδια η κυβερνησία λέει δεν μπορεί να γίνει άμεσα. Είχε το τμήμα πιστοποίηση, παρόλα αυτά την αγνοήθηκε. Μιλάμε για ακαδημαϊκά κριτήρια. Όταν οι ίδιοι οι ακαδημαϊκοί ζήτησαν την πιστοποίηση, πάρτηκε η πιστοποίηση και μετά καταργήθηκε το τμήμα. Ακαδημαϊκά κριτήρια, το είπε πολύ ευγενικά ο κ. Φαρμάκης και ο κ. Περιφεριάκης. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ακαδημαϊκά κριτήρια. Θα χρησιμοποιήσω μια λέξη που μου είπε ένας φοιτητής. Έχουμε να κάνουμε με πολύ σημαντικά κριτήρια κάποιων καθηγητών προφάντως. Οι οποίοι ενώ εκλέχτηκαν για να υποστηρίξουν το τμήμα εδώ και μιλάω και ως εκπαιδευτικός, πατάνε πάνω στις ζωές και ουλεπτικά των φοιτητών για να εξυπηρετήσουν προσωπικά τους συμφέροντες. Και ήταν τραγελαφικό το γεγονός ότι οι καθηγητές από το ΔΕΑΠ υποστήριζαν τον Δούμπου Πουνουτού περισσότερο από μια μερίδα των καθηγητών του Δούμπου Πουνουτού. Έχουμε ζήσει απίστευτες καταστάσεις. Αυτά οι κυβερνητικοί, τώρα κυβερνητικοί βουλευτές, οφείλουν να τα μεταδιβάσουν. Γιατί καλώς ή κακώς ψηφίζονται και κρίνονται όχι με τις προθέσεις τους ή με το τι θα ήθελαν να κάνουν, αλλά με τι πραγματικά κάνουν. Κύριοι μπορείτε να κάνετε κάτι, ναι ή όχι. Εδώ έχετε ένα στήσιμο δημοτικό συμβούλιο, με συνεχή ψηφίσματα, συμφωνιών η κοινωνία, υπάρχει οργή να το πω έτσι ομάτ στους ψηφοφόρους σας και ενώ σε άλλες περιφέρειες γίνεται ό,τι να είναι, ο κύριος Δηγαλάκης είδρυσε δύο και τρία πανεπιστήμια στην περιφέρειά του στην Κρήτη και εδώ παλεύουμε για μία από τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας να πάρει τι να κρατήσει τελικά ένα τμήμα. Γιατί ένα τμήμα έχει αυτή τη στιγμή, το άλλο τμήμα, αν πάρουμε ως δεδομένο την πρόταση του πανεπιστήμιου Πατών, είναι για το 2023-2024 και όπως η εμπειρία του παρετώντος λέει, αυτά τα τμήματα τελικά παραπέμπονται στις καλέντες. Επομένως, θα περιμέναμε μία άμεση, άμεση νομοθετική πρόταση, τουλάχιστον για τον Δουκου Πονουτού. Ας μας εξηγήσει κάποιος τελικά γιατί καταργήθηκε. Ποτέ δεν μας απάντησε κανένας γιατί καταργήθηκε. Ποτέ. Αν θέλουν να το καταργήσουν, ας το εντρήσουν πάλι στην τελική ανάλυση και να μας πούν, καταργήθηκε γι' αυτό το λόγο. Αλλά πότε αφήνουν το χρόνο να περάσει συνεχώς, να αποψηλώνεται το τμήμα, όπως ήδη έχουν φύγει οι καθηγητές, μέχρι να φτάσουν κάποια στιγμή να μας πούν, είχαμε κάθε καλή πρόθεση, κάναμε επιτροπές και κόντρα επιτροπές και τελικά το τμήμα πρέπει να κρίσει γιατί δεν έχει μελιδέπ. Μη κοροϊδευόμαστε τώρα. Εδώ πέρα δεν είμαστε 15 χρονών. Είμαστε όλοι επαγγελματίες, δουλεύουμε όλοι, έχουμε το ίδιο έργο πολλές φορές από την καλή και από την κακή του πλευρά και τελικά βεβαίως θα γίνει η Επιτροπή. Δεν νομίζω ότι θα το αφήνει κανένας και να υποστηριχθεί και τεχνοπρατικά, αλλά πρέπει να γίνει άμεσα. Και δεν μπορεί όταν θέλουμε κάτι να παρακολουθεί και τελειώνονται. Δεν μπορεί λοιπόν όταν θέλουμε κάτι να γίνεται και όταν δεν θέλουμε να κολλάμε σε ένα σωρό επιτροπές και διαδικαστικά και τελειώνονται. Πρόσφατα ο κ. Συρίργος σε μία αντίδροση που φιλοξενήθηκε στην καρδιοθυμερινή, προχτές νομίζω, είπε ότι δεν θα γίνει ότι τέλει ο κάθε δήμαρχος και τελούνται οι διαδικασίες. Δεν είναι διαδικασίες, αλλά τελείονται πάντα και για όλους. Όχι όταν θέλουμε και για κάποιες πόλεις να τελείονται, για κάποιες άλλες να μην τελείονται. Σας ευχαριστώ. Ευχαριστούμε τον κ. Κούρτη. Να κάνω δύο σχόλια μόνο ως φοιτητής του Πουπονοτού ή δεν γίνεται. Καλό θα σας δω στον λόγο στη συνέχεια κ. Μοστράτο. Θα παρακαλέσω και θα μπούμε στους επικεφαλείς των παρατάξεων. Την κυρία Σταρακά να πάρει το λόγο. Και θα έλω να διευκρινήσω ότι νομίζω ότι έτσι έπρεπε να πάει η διαδικασία, διότι έπρεπε να ακούσουμε τους εμπλεκόμενους φορείς και εμείς κατόπιν ως δημοτικές παρατάξεις να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα για το τι θα καταλήξουμε στη σημερινή συζήτηση. Την κυρία Σταρακά έχει το λόγο. Σας ευχαριστώ κ. Πρόεδρε. Δεν ξέρω αν ακούγουμε. Πάντως η οθόνη μου δεν ανοίγει, φταίει η πλατφόρμα, φταίει ο υπολογιστής. Πάντως τουλάχιστον να ακούγουμε. Ακούγεστε τέλεια, πράγματι τίποτα δεν υπάρχει. Αλλά είστε μια χαρά στη φωνή. Σας ευχαριστώ πολύ. Καλησπέρα λοιπόν σε όλους τους συμμετέχοντες. Χαίρομαι που πρώτη φορά είναι τόσο πολύ συμμετοχικό το δημοτικό μας συμβούλιο, τουλάχιστον στον ενάμιση χρόνο που συμμετέχω εγώ και χαίρομαι γι' αυτό. Όπως χάρηκα επίσης και για τη μπικυλομορφία των απόψεων που οι προλαλλήσαντες είπανε. Γιατί αυτό είναι και η υγεία και μέσα από όλο αυτό πιστεύομαι σήμερα να βγει κάτι θετικό. Πριν όμως μπω στο θέμα εκείνο που μου έκανε φοβερή εντύπωση είναι η αγανάκτηση και το πόσο πολύ σήκωσε τους τόνους ο δήμαρχος σε αυτό το θέμα. Θα θέλα να πω ότι αν ήταν ένας και παρακολουθούσε το δημοτικό μας συμβούλιο που ήταν από τη Βέρεια, δεν μας ήξερε ποιοι είμαστε, θα νόμιζε ότι τοποθετείται ένας αγανακτισμένος αγρινιώτης που δεν έχει δει το όραμά του, δηλαδή του αυτόνομου πανεπιστήμιου να γίνεται πραγματικότητα και εκφράζεται με αυτόν τον τρόπο λες και δεν είναι στο τιμόνι του δημαρχιακού σόκου στον 7ο χρόνο. Αυτό πραγματικά με παραξένεψε και θα θέλα να πω ότι η αντίδραση και οι καταγγελίες δεν αρκούν μόνο στο δημοτικό συμβούλιο. Εμείς έπρεπε να φωνάξει, να φωνάξετε ή να φωνάξουμε όλοι μαζί εκεί που έπρεπε να μας ακούσουν. Πού δηλαδή? Στην κυβέρνηση και στα υπουργεία, όποια κυβέρνηση κι αν είναι, όποια υπουργή κι αν κάθονται σ' αυτές τις ρημάδες της καρέκλης. Το να σηκώνουμε τους τόνους εδώ, να μην πετυχαίνουμε τίποτα ή μάλλον πετυχαίνουμε τη δημοσιότητα για να γράφουν αύριο εφημερίδες εξοργεσμένος ο δήμαρχος με το πανεπιστήμιο. Εδώ κρινόμαστε εκ των αποτελεσμάτων κι αυτό το θέμα είτε μας αρέσει είτε όχι σέρνεται πάρα πολλά χρόνια. Και αναφέρθηκε κύριος δήμαρχος στο αυτόνομο πανεπιστήμιο. Κύριοι δήμαρχοι με ψηφίσματα και με δηλώσεις δεν θα ιδρυθεί ποτέ αυτόνομο πανεπιστήμιο. Εδώ θέλει δουλειά, θέλει δυναμικές ενέργειες και δεν νομίζω ότι έχετε κάνει τίποτα γι' αυτό. Και επειδή θα ακούσουμε ότι σας θέλω όλους μαζί ενωμένους πάντα ομόθυμοι δεν ήμασταν εμείς να σας θυμίσω πάντα το κλίμα ήταν ομόθυμος στα μεγάλα αυτά θέματα. Πότε ήμασταν απέναντι εμείς εσείς είπατε ότι ήταν ομόφωνο και το ψήφισμα που βγάλαμε πέρυσι σε τέτοιο καιρό. Μας θέλετε μια γροθιά λέτε. Ναι όλα που μας θέλετε μια γροθιά σε πρωτοβουλίες που δεν έχετε πάρει και για να κάνουμε συναντήσεις στο γραφείο σας που και γι' αυτό το θέμα μόνο μια φορά έγινε και έκτοτε δεν ξανασυναντηθήκαμε. Μιλήσατε για μάχες γιατί εδώ πρέπει να υποθούν και κάποια πράγματα. Μιλήσατε για μάχες ότι δώσαμε είτε για το σχέδιο Αθηνά που θα σας θυμίσω τότε είσασταν επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Περιφερειακό Συμβούλιο και μάλιστα είχατε αποχωρήσει γιατί κάτι διαδικαστικά θέματα δεν σας άρεσαν. Και αυτό το σχέδιο Αθηνά παρελπτόντας να πούμε ότι είχε ψηφιστεί και από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έτσι. Επινέας Δημοκρατίας καταργήθηκε το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος σύμφωνα με το σχέδιο Αθηνά. Άλλη μάχη είναι ο νόμος Γαβρόγλου. Αντίδραση μεγάλη. Για ποια αντίδραση μιλάμε, για να τα πάρουμε λίγο τα πράγματα από την αρχή. Που είχε η Δημοτική Αρχή απέναντι στο νόμο Γαβρόγλου, κατόπινε ορτής με μία ανακοίνωση με ένα Δημοτικό Συμβούλιο που δεν έγινε ποτέ μετά από την κατάργηση, μετά από τον νόμο Γαβρόγλου και την κατάργηση των τμήματων τότε. Που δεν συνενδρίασε ποτέ, δεν έχει πάρθει μία απόφαση γι' αυτό. Ενώ σας θυμίζω ότι είχατε συναντηθεί στο γραφείο του κυρίου Γαβρόγλου πριν από την ψήφιση στην Ομοσχεδίου και ουδέποτε ενημερώθηκε το τότε Δημοτικό Συμβούλιο για τις προθέσεις του Υπουργείου. Μιλάμε για μάχες όταν η κυρία Κεραμέος πήρε μια απόφαση για αναστολή της λειτουργίας και του τμήματος Γεωργικής Βιοτεχνολογίας. Ζητήσατε μία συνάντηση τότε με την Υπουργό, η οποία δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ ή αν πραγματοποιήθηκε τουλάχιστον δεν γνωρίζει κανείς κάτι γι' αυτή τη συνάντηση. Και φτάνουμε στο αποκορύφωμα της μάχης γιατί φαίνονται και τα αποτελέσματα που βρισκόμαστε σήμερα με την περιβόητη επιτροπή. Είπαν οι προλαλλήσαντες και ιδιαίτερη έμφαση έδωσε ο κύριος Λιβανός και ο κύριος Κουτσομπίνας επιτέλους να συσταθεί αυτή η επιτροπή αγώνα που θα πάρει τις αποφάσεις. Να γνωστοποιήσω στο σώμα και σε όλους τους συμμετέχοντες ότι αυτή η επιτροπή έχει συσταθεί εδώ και πέντε χρόνια. Υπάρχει επιτροπή, αλλά η οποία δεν έχει συνεδριάσει ποτέ για να φανούν οι προθέσεις μας δηλαδή και οι μάχες που έχουμε κάνει γι' αυτό το θέμα. Δεν έχει συνεδριάσει ποτέ αυτή η επιτροπή. Γιατί αναφέρεται η επιτροπή και η επιτροπή. Πέντε χρόνια είναι αυτή η επιτροπή συστημένη. Άραγε λοιπόν, για να μην πάμε και στο θέμα της επανίδρυσης του Τμήματος Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος πως ποτέ δεν είδαμε καμία ουσιαστική αντίδραση που να έχει πιάσει τουλάχιστον τον τόπο. Αυτά σχετικά με τα όσα άκουσα από τους προλαλίσσαντες. Α, και να πάω και στον κύριο Λιβανό στον υπουργό μας που και αυτός επίσης είχε μια διαφορετική άποψη βέβαια από την άποψη του δημάρχου. Υγεία είπαμε είναι αυτό το να υπάρχει ποικιλομαρφία απόψε. Αλλά στην οσία ο κύριος Λιβανός ανακοίνωσε και επιπλέον τμήματα στην γεωπονική σχολή. Αλλά την ίδια στιγμή η κυρία Κεραμέος με το νομοσχέδιο που έχει τα κλείνει σύμφωνα με τη βάση εισαγωγής. Άρα πρέπει λίγο αυτά να τα συγκεράσουμε για να μπορούμε ωραίο είναι να προτείνουμε πάρα πολλά πράγματα. Αλλά να ξέρουμε και τις προθέσεις της κυβέρνησης. Ο οποίος ομολογώ ότι τη θέση μάλλον τις προθέσεις της ξέρουμε. Αλλά τη θέση της την επίσημη δεν την ξέρουμε για να μπορούμε και εμείς να έχουμε λίγο πιο σταθερή εικόνα για όλο αυτό. Πραγματικά λοιπόν για να έρθω στο θέμα μας αυτό είναι ένα πολύ κακόγουστο θα το χαρακτήριζα. Και ένα προσβλητικό serial για την τριτοβάθμια εκπαίδευση γενικότερα στην περιοχή μας. Ωστόσο πάντων είναι ένα από αυτά που έχουμε δει διαχρονικά όλα αυτά τα χρόνια. Σε ποιον το είπαμε και πριν οι προαλληλίσσαντες σε έναν ευλογημένο τόπο που είναι το Λακανανία. Και πρέπει πραγματικά το επανεπιστήμιο να είναι σημείο αναφοράς να είναι αναπτυξιακός πόλος και να μην έχει εξελιχθεί σήμερα σε μια μεγάλη πληγή για τον τόπο. Αλλά ξέρετε γιατί συνέβη αυτό. Γιατί ποτέ η κεντρική εξουσία δεν είχε την πολιτική βούληση δεν πίστεψε ποτέ σε ένα ισχυρό περιφερειακό πανεπιστήμιο στην περιοχή. Γιατί αγαπητοί συνάδελφοι δεν πρέπει να γελιόμαστε. Το ζήτημα είναι πολιτικό δεν είναι ακαδημαϊκό ούτε τα κριτήρια είναι ακαδημαϊκά απαραίτητα ούτε συντηχνιακά όπως αναφέρθηκε επίσης. Είναι πολιτικό το ζήτημα. Εδώ υπάρχει πολιτική βούληση. Θέλουμε το πανεπιστήμιο και το κάνουμε και το ενισχύουμε ή αλλιώς και γι' αυτό και δεν έγινε τίποτα όλα αυτά τα χρόνια. Φαίνεται κρινόμαστε από το σήμερα. Από αυτό που έχουμε σήμερα να κρίνουμε. Άρα και επί αυτής της βάσης να σταθούμε και να το τονίσουμε ότι είναι πολιτικό το ζήτημα. Για να αφέρουμε και την Πάτρα και αυτό δεν μας φταί ούτε η Πάτρα. Η Πάτρα τη δουλειά της κάνει. Εμείς τι κάνουμε. Εμείς κρίνόμαστε δεν μπορεί πάντα να ρίχνουμε ευθύνες φταί η Πάτρα φταί είναι τα Γιάννενα. Εμείς φταίμε. Εμείς φταίμε και πάνω σε αυτό πρέπει να σταθούμε για να βρούμε όντως μια λύση και να προχωρήσουμε να πούμε ότι κάτι κάναμε. Τι να πρωτοθεμηθεί κανείς. Για να γυρίζουμε και λίγο πίσω από το διαχρονικό εμπεγμό των κυβερνήσεων. Όχι των πανεπιστημίων των κυβερνήσεων θα πω εγώ. Το ξύλομα της οικονομικής σχολής μετά από 12 χρόνια λειτουργίας στο Αγρινίο. Από το σχέδιο Αθηνά μεγάλη αυτή μεταρρύθμιση η οποία αυτή μεγάλη μεταρρύθμιση περιορίσκε τελικά σε μία δύο καταργήσεις πανεπιστημίων μεταξύ και το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος. Ένα πανεπιστήμιο το οποίο ιδρύθηκε με νόμο και καταργήθηκε με προηδρικό διάταγμα. Τι να πρωτοθεμηθούμε πάλι. Το νόμο Γαβρόγλου με τον οποίο καταργήθηκε μη ανοικτή το τμήμα διαχείρισης πολιτισμικού περιβάλλοντος. Ένα τμήμα με μοναδικό πραγματικά γνωστικό αντικείμενο στην Ελλάδα. Με υψηλή αξιολόγηση και στο σημερινό σχέδιο ούτε καμία αναφορά για το τι θα γίνει αυτό το τμήμα. Λες και δεν πέρασε ποτέ από εδώ. Λες και δεν υπήρξε. Λες και δεν έβγαλε αυτό φοιτητές. Λες και δεν υπάρχουν φοιτητές εκεί σαν να μην υπήρξε ποτέ. Να έρθουμε στα πιο τωρινά δεδομένα και με τη σημερινή υπουργό η οποία προχώρησε σε αναστολή της λειτουργίας του τμήματος βιοτεχνολογίας επικαλούμενη ότι όλα αυτά γίναν για ψηφοθερικούς λόγους από την προηγούμενη κυβέρνηση άραγε δεν υφίσταται. Με αυτή την αιτεολογία καταργούμε ένα ακόμα τμήμα. Θυμάμαι όπως θα λέω τώρα ότι δεν έχει προηγούμενο όχι εδώ στον τόπο μας αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα και δεν ξέρω αν έχει συμβεί και στον κόσμο πουθενά αυτό που συνέβη με το Πανεπιστήμιο στο Αγρήνιο. Τι δηλαδή ότι οι φοιτητές μας εισήλθαν στα τμήματα του Αγρήνιου με έδρα τα Γιάννενα. Φύτησαν στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος και ξέρετε από που πήραν πτυχίο από το Πανεπιστήμιο Πατρών. Όλος αυτός ο εμπεγμός και η ανεπάρκεια των κυβερνήσεων βέβαια έφεραν σήμερα αυτά τα αποτελέσματα που εμείς έχουμε μπροστά μας. Και τι κάνουμε συζητάμε για μια ακόμα φορά όχι πως θα ενισχυθούν τα τμήματα και πως θα αναπτυχθούν αλλά πως να σώσουμε πιθανή υποβαθμισή τους. Και ερχόμαστε τώρα στα τμήματα τα οποία τα χαρακτήρησα και σε μια ανακοίνωση μου ως χρυσές εφεδρίες. Χρυσές εφεδρίες λοιπόν αυτά τα πανεπιστημιακά τμήματα στην πόλη, στο Αγρήνιο, πάντα στο επίκεντρο για μια ακόμα φορά των ακαδημαϊκών αυτών αλλαγών. Με το πρόσχημα ότι πρέπει να φύγουν αυτά τα τμήματα ή να αποδυναμωθούν με την πιθανή συγχώνευσή τους. Με το πρόσχημα ότι θα φτιάξουμε μια μεγάλη γεωπονική σχολή η οποία αυτή η μεγάλη γεωπονική σχολή αγαπητοί συνάδελφοι όπως όλοι γνωρίζετε αποτελείται από τέσσερα τμήματα εκ των οποίων λέει το σχέδιο τα δύο στο Αγρήνιο. Μα δεν είναι ούτε καν δύο. Ένα είναι στο Αγρήνιο και ένα δινητικό να γίνει το 2023-2024. Από τέσσερα τμήματα με το στρατηγικό σχεδιασμό του πανεπιστημίου παντρών μένουμε με ένα τμήμα και ένα δινητικό ότι θα ιδρυθεί σε δύο χρόνια. Αυτό είναι το σχέδιο που μας παρουσιάζουν σήμερα όσον αφορά την γεωπονική σχολή και από τις υπόλοιπες διεργασίες προτείνεται η μεταφορά του τμήματος ιστορίας και αρχαιολογίας στην Πάτρα και η μεταφορά του τμήματος διοίκησης επιχειρήσεων αγροτικών προϊόντων επίσης στην Πάτρα την ίδια ώρα μάλιστα που και οι καθηγητές ακούσαμε και τον κ. Θεοδωρίδη, και οι φοιτητές διαφωνούν με το ενδεχόμενο μιας τέτοιας απόφασης. Υπόθηκε και από τους προηγούμενους και χαίρομαι που αναγνωρίζεται από όλους η δουλειά που έχει κάνει αυτό το τμήμα, το σπουδαίο έργο ακαδημαϊκό που έχει να παρουσιάσει τόσους θέματα διοίκησης επιχειρήσεων αλλά και γενικότερα στον πρωτογενή τομέα, την εξωστρέφεια που έχει επιδείξεις αλλά και τις συνεργίες που έχει κάνει με τους τοπικούς φορείς. Αυτά πρέπει να τα λέμε και πάει αυτό το τμήμα τώρα να μεταφερθεί ή να καταργηθεί μέσω της συνένωσή τους με το τμήμα επιστήμης, τεχνολογίας, τροφήμων ένα τμήμα που έχει δυναμική παρουσία 23 χρόνια. Πας δηλαδή να καταργήσεις κάτι επιτυχημένο για να φέρεις κάτι δινητικό σε 2 χρόνια, 3 χρόνια από σήμερα. Αυτό δηλαδή είναι το πλέον παράλογο για να κρίνουμε δηλαδή και λίγο το σχέδιο. Και παράλληλα με το σενάριο της μεταφοράς που λέει των τμήματων προωθείται και το σενάριο της απαξίωσης και εσωτερικής αποδυνάμωσης και εν τέλει κατάρρευσης και διάλυσης των τμήματων του αγρινίου. Και ρωτάω εγώ τώρα δεν είμαι ακαδημαϊκός και ρωτάω τους ακαδημαϊκούς να μου απαντήσουν στην πορεία. Ποια είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια για μια τέτοια εξέλιξη. Ποια είναι υπάρχουν και αν ναι να μας τα πείτε γιατί δεν τα γνωρίζουμε. Μια άλλη απορία μου. Ποιος εγκαιάται το τμήμα επιστήμης τεχνολογίας τροφίμων με το τμήμα υφορικής γεωργίας θα αναπτυχθεί, θα γίνει, θα ιδρυθεί σε 2 χρόνια και σε 3 και στην πορεία δεν θα προκύψουν προβλήματα. Ή πρέπει να έχουμε τέτοια τρελή εμπιστοσύνη όταν βλέπουμε τι γίνεται και ο εμπεγμός που γίνεται στην περιοχή μας ώστε να είμαστε απολύτως σίγουροι και να θεωρήσουμε δεδομένο και το δεύτερο τμήμα αν θέλουμε να κατεβάσουμε τόσο πολύ το μπίχι. Εδώ λοιπόν αγαπητοί συνάδρεφοι δεν μιλάμε απλά για υποβαθμίση αλλά μιλάμε για εξαφάνιση της ετολοακαρνανίας από τον ακαδημαϊκό χάρτη. Μια ετολοακαρνανία που είχε το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας με έδρατο αγρύνιο με το Μεσολόγγι να έχει αυτόνομο το ί και πλέον εμείς δεχόμαστε ως πολίτες αυτής της περιοχής ότι η ετολοακαρνανία δεν θα είναι καν στο χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ή αν θα είναι θα είναι με μία σχολή με τέσσερα τμήματα όπως λέει το σχέδιο και αυτά αμφίβολα. Αυτό που θέλω να καταλήξω είναι μάλλον δεν καταλήγω θα πούμε λίγα γιατί δικαιούμαστε και εμείς να πούμε γι' αυτό το μεγάλο θέμα είναι απαράδεικτη αυτή η δρομολογούμενη όπως όλα δείχνουν τέλος πάντων η αποξύλωση των πανεπιστημιακών μας τμήματων είναι προκλητική αλλά και ταυτόχρονα προσβλητική για τον τόπο και ως προσθέτειο θέμα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Μήπως δεν είναι απαράδεικτη διαχρονικά, διαχρονικά θα πω η στάση της κεντρικής εξουσίας στο θέμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην ετολοακαρνανία, άρπαγη οικονομικής σχολής, σχέδιο Αθηνά, καμιωσιαστική υποστήριξη, κανένα σχέδιο ενίσχυσης και αναβάθμισης για τα τμήματα, υποδομές, φοιτητική στέγαση, διδακτικό, προσωπικό, μεδενισμός, απόλογισμός μηδέν. Ή δεν οδηγεί στην αναγκαστική συνέναιση μεταφοράς ή διάλυση των τμήματων η προκλητική εγκατάληψη των υποδομών του Αγρινίου και οι δυσλειτουργίες που έχουν εμφανιστεί και αποσκοπούν στην αγανάκτηση και των φοιτητών αλλά και των μελών του δε, ώστε να έρθει ως φυσικό εντός εισαγωγικών επακόλουθο όλο αυτό. Το πόσο σοβαρά έχει δει η κεντρική εξουσία το θέμα του πανεπιστημίου στο Αγρινιο φαίνεται από αυτό που προανέφερα πριν ότι οι φοιτητές μπήκαν στα τμήματα του Αγρινίου με έδρα τα Γιάννενα, φύτησαν στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος και πήραν πτυχίο από το Πανεπιστήμιο Πατρών. Και μόνο αυτό, αυτός ο σχεδιασμός έφεραν αυτά τα αποτελέσματα σήμερα γιατί και η κυρία Κυραμέως γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι το κράτος έχει συνέχεια. Αλλά πέρα από εκεί φάνηκε την ίδια τακτική να έχει και το Πανεπιστήμιο. Κακά τα ψέματα. Η διοίκηση του Πανεπιστήμιου Πατρών ποτέ δεν ήθελε και δεν είδε με θετικό τρόπο την ένταξη των τμήματων εδώ του Αγγρινίου, του καταργηθέντος μάλλον Πανεπιστήμιου Δυτικής Ελλάδος στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Γιατί, και αυτό πάλι είναι μια μοναδική που έχει ιδιότητα το Πανεπιστήμιο αυτό, δεν επιθυμεί περιφερειακή διάρθρωση και επιδιώκει την μεταφορά των τμήματων στην Πάτρα. Επιμένει και η Πάτρα στην απαξίωση και τη διάλυση της πανεπιστημιακής κοινότητας στο Αγγρίνιο. Πραγματικά δεν αλλάζει κατεύθυνση για ανάπτυξη της ακαδημαϊκής παρουσίας και δραστηριότητας και οδηγούνται σήμερα εδώ που οδηγούνται τα πράγματα. Με αποτέλεσμα, κάθε φορά που αλλάζει ο Πρήτανης να υπάρχει και μια διαφορετική πολιτική, διαφορετικά κριτήρια. Σημασία όχι όμως ότι πάντα για την περιοχή μας αυτό το πρόσημο δυστυχώς είναι αρνητικό. Κύριος Παναγιωτάκης όταν ήταν Πρήτανης, τον θυμόμαστε όλοι, δήλωνε, εμείς θα εγγυηθούμε για την ανάπτυξη των τμήματων στο Αγγρίνιο. Είδατε τίποτα από όλα αυτά. Πώς λοιπόν να εμπιστευτούμε σήμερα ότι και σε δύο χρόνια θα έχουμε έστω ακόμα ένα τμήμα. Όχι μόνο δεν ενισχύθηκαν τα τμήματα όπως έλεγε ο Κύριος Παναγιωτάκης τότε και δεν αναπτύχθηκαν τα τμήματα, αλλά η διάδοχος του η κυρία Κυριαζοπούλου έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της πραγματικά για να τα μεταφέρει τα τμήματα αυτά. Και είναι πρόσφατο γιατί είχαμε την τιμή να τη φιλοξενήσουμε στο Δημοτικό Συμβουλείο παρουσία. Όλο το Δημοτικό Συμβουλείο και του Περιφερειάρχη που δεσμεύτηκε για την επανίδρυση και του τμήματος διαχείρισης πολιτισμικού περιβάλλοντος και νέων τεχνολογιών και για την ενίσκηση υποτίθεται των τμήματων. Σήμερα λοιπόν έχουμε ένα νέο πρίτανιο ο οποίος προχωράει σε ένα στρατηγικό σχέδιο για την αναδιάταξη του Πανεπιστημίου και πάλι στο επίκεντρο τα τμήματα το Αγρινείο. Η στάση των πριτανικών αρχών, αγαπητοί συλλάδερφοι, είναι ξεκάθαρη. Ούτε είδαν ποτέ με καλό μάτι τα τμήματα το Αγρινείο και αυτό φαίνεται και ο τρόπος με τον οποίο τα αντιμετώπιζαν όλο αυτό τον καιρό. Είπε και ο κ. Μπλέτσας και θα συμφωνήσω ότι η τριτοβάθμια εκπαίδευση εδώ στην περιοχή μας είναι ανάμεσα σε συμπληγάδες. Όντως είναι ανάμεσα σε συμπληγάδες και αυτές τις συμπληγάδες είναι και το Υπουργείο Παιδείας και το Πανεπιστημίου από την άλλη μεριά των πατρών. Και επιμένω, το θέμα είναι πολιτικό, δεν είναι ακαδημαϊκό, είναι δεύτερο ακαδημαϊκό, είναι τρίτα τα συντηχνικά κριτήρια. Το θέμα είναι πολιτικό και ως τέτοιο πρέπει να το αντιμετωπίσουμε όλοι εμείς που είμαστε εδώ σήμερα. Ωστόσο, πάνω επί το σχεδίο θέλω να κάνω κάποιες παρατηρήσεις σε αυτό που έχουμε μπροστά μας, τουλάχιστον το σχέδιο. Πρέπει να αποφασίσουν αν θέλουν τη Γεωπονική και αν την θέλουν να την αναπτύξουν και όχι να την συμπτύξουν. Λένε ότι ένα τμήμα πρέπει να έχει τουλάχιστον 25 μέλη DEP και λοιπά. Και ρωτώ εγώ, όλα τα τμήματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή ξεκίνησαν με 25 μέλη DEP. Στην Πάτρα δεν έχουμε σήμερα, για να μην πάω και σε άλλες πόλεις που το ίδιο ισχύει, δεν έχουμε τμήματα, πως είναι το τμήμα λογοθεραπείας που έχει 8 μέλη DEP. Το τμήμα νοσηλευτικής 9, το τμήμα φυσικοθεραπείας επίσης 9, αυτά τα τμήματα δεν είναι αδύναμα. Για αυτά τα τμήματα κανένας λόγος να συγχωνευτούν και να καταργηθούν. Είναι δυνατά αυτά τα τμήματα με αυτά τα μέλη DEP, τα δικά μας μας πείραξαν. Μιλάνε μετά για μια σχολή σε μια τοποθεσία Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Πελοποννήσου, Ιωαννίνων κλπ. Αυτοί πως μπορούνε παιδιά. Ποια είναι η διαφορά αγρήνιο Μεσολόγγη από Μεσολόγγη Πάτρα ή αγρήνιο Πάτρα. Για να καταλάβουν τι κάνουν αυτοί καλύτερα από μας, τι πετύχαν αυτοί και τι δεν κάναμε εμείς χαλά, για να το κάνουμε έστω και τώρα και ό,τι προλαβαίνουμε. Είπε επίσης ο κύριος Θεοδωρίδης, για να δείτε ότι εδώ μας φταίνουν όλα. Τα ιδρύματα κατηγορούσαν το Υπουργείο ότι δεν λαμβάνει υπόψιν το της εισηγήσης της Συγκλήτου και λοιπά. Και τώρα η Σύγκλητος και η Βρυτανία δεν λαμβάνει καν υπόψιν τη γενική συνέλευση. Αλλά ούτε και τους φοιτητές του τμήματος, του συγκεκριμένου τέλος πάντων, γιατί αυτοί είναι οι μόνοι που δεν θέλουν να φύγουν. Με αποτέλεσμα να κάνεται και η προστιθέμενη αξία της ομάδας του τμήματος και συνεργειών της τόσο ερευνητικά αλλά και κοινωνικά. Έτσι λοιπόν μόνο μια λογική εξήγηση υπάρχει για το στρατηγικό σχέδιο του Πανεπιστημίου. Ότι οι πρυτανικές αρχές τόσο απλά θέλουν να λύσουν τα χέρια της κυβέρνησης με το νέο νομοσχέδιο και τη βάση εισαγωγής. Αυτό τους βολεύει απόλυτα το νέο σχέδιο. Η Επιτροπή επίσης όπως είδαμε μέσα στο σχέδιο έγραφε για την καθιέρωση τέλος πάντων ελάχιστης βάσης εισαγωγής αυτό αλήθεια να το έλαβε υπόψε. Και επίσης δεν ακούσαμε τίποτα γι' αυτό το νομοσχέδιο το οποίο είναι πάνω στο θέμα το οποίο κουβεντιάζουμε. Δεν μπορούμε να το βγάλουμε απ' έξω αυτό εκτός νομοσχέδιου και εμείς να λέμε τα δικά μας ή αυτά που έχουμε στο μυαλό μας. Μα αυτό το νομοσχέδιο συμφωνεί το σώμα. Γιατί εμείς έχουμε να πούμε κάποια πράγματα γιατί μιλάμε για ένα νέο σχέδιο ένα νέο σχέδιο Αθηνά είναι αυτό το οποίο περνάει απλά από την πίσω πόρτα και θα οδηγήσει πάρα πολύ γρήγορα και με μαθηματική ακρίβεια στο οριστικό κλείσιμο των τμήματων. Ας μη γελιόμαστε λοιπόν και με τα δεδομένα του νομοσχέδιου και σύμφωνα με αυτά όσο ασχολήθηκα μπορούσα να βγάλω είναι ότι με αυτό το νέο νομοσχέδιο του χρόνου οι ισακταίοι στο νομό μας και στο Αγρύνιο και στο Μεσολόγη δεν φτάνουν τριψήφιο νούμερο. Εκατό δεν είναι ισακταίοι. Για αυτό το νομοσχέδιο λάμμε και επί αυτού πάμε εμείς να χτίσουμε τώρα το όραμά μας. Να το λάβουμε και αυτό υπόψιν και να το κουβεντιάσουμε και αυτό. Το θέμα είναι απέναντι σε όλα αυτά τι κάνουμε εμείς. Οι εξελίξεις δείχνουν ότι έχουμε ακολουθήσει λάθος τακτική μέχρι τώρα. Κρινόμαστε και το αποτελέσματος. Σε όλο αυτό και η Δημοτική Αρχή έχει μεγάλη ευθύνη γιατί έχει κρατήσει παθητική στάση στο κρίσιμο αυτό ζήτημα. Κάθε φορά παρουσιάζεται αυτό το θέμα. Εμείς καλούμε ένα δημοτικό συμβούλιο. Σηκώνουμε τους τόνους. Γράφουν την άλλη μέρα οι εφημερίδες μια προσωρινή διαχείριση. Καμία οσιαστική πρωτοβουλία και φαίνεται αυτό. Γιατί είμαστε πάλι εδώ και συζητάμε τα ίδια όπως τα συζητούσαμε εδώ και χρόνια. Κυρία Σταρανία, πιτρέπετε να πω ότι έχετε πλησιάσει τα 30 λεπτά. Ναι, τελειώνω σε τρία λεπτά. Τελειώνω σε τρία λεπτά. Κάλαμε και εμείς υπομονή, κύριε Πρόεδρε. Τρεις ύμιση ύμιση. Η αλήθεια είναι ότι εδώ υπάρχει ένα έλλειμμα. Πότε καταθέσατε πρόταση για ενδυνάμωση που έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό και με την εξεύρυση κονδηλιών και με τη βοήθεια προς τα παιδιωπιστημιακά τμήματα της πόλης. Δεν αρκούν ούτε συγκεντρώσεις, ούτε επίδειξη πυγμής, ούτε να χτυπάμε τα χέρια στα τραπέζια, ούτε να φωνάζουμε να αντιπολιτευόμαστε. Έπρεπε να είχαμε εξασφαλής χονδήλια, να εκμεταλλευτούμε το ΕΣΠΑ με σοβαρές προτάσεις και να συνεργαστούμε ουσιαστικά. Η παράταξή μας, κύριε Δήμαρχε, είναι εδώ να στηρίξει κάθε πρωτοβουλία που θα είναι στην κατεύθυνση ενίσχυσης των τμήμαντων. Και επιβάλλεται να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο θα διεκδικήσουμε από εδώ και στο εξής το θέμα του πανεπιστημίου. Και σε αυτό το θέμα, σε αυτές τις εξελίξεις, πρέπει να πάρουνε σαφή θέση. Και οι Υπουργοί και οι Βουλευτές ξεκάθαρα και χωρίς καθυστερήσεις. Και πρέπει να το έχουμε κάνει από καιρό αυτό που ήδη κάνουμε σήμερα, γιατί θα είχαμε προλάβει ορισμένα πράγματα. Το Υπουργείο Παιδείας να λάβει ξεκάθαρη θέση και να σταματήσει αμέσως κάθε συζήτηση, κάθε σκέψη και σχεδιασμό που αποβλέπει στην υποβάθμιση αυτών των πανεπιστημιακών τμήματων. Ούτε περιστροφές, ούτε μεσόλαβα. Κλείνοντας να πω ότι το σχέδιο είναι απαράδειπτο. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υλοποιηθεί. Απετούμε όχι μόνο να παραμείνουν τα τμήματα που λειτουργούν και να ενισχυθούν, αλλά να πούμε ότι θέλουμε και μία, μάλλον πριν πω ακριβώς αυτό, να πάω σε αυτό που αφήσαμε όλοι μας απ' έξω. Οι σχέσεις μας με τους φοιτητές. Πρέπει να δείξουμε στους φοιτητές ότι γνωρίζουμε το περιβάλλον στο οποίο κινείται η χώρα και να πιστέψουμε αυτά τα παιδιά που λένε ότι με το επιτυχίο τους να αναγράφει Πανεπιστήμιο Πατρών και τα τμήματα είναι ισχυμένα από όλες τις απόψεις, υπάρχει μέλλον ακόμα και για σχολές στην πόλη μας. Αυτό μας λένε οι φοιτητές. Σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να έχουμε τους φοιτητές και τους γονείς απέναντί μας. Πρέπει να τους δείξουμε και σ' αυτούς ότι καταλαβαίνουμε τα θέματα που τους αποσχολούν και δεν είναι λίγα. Είναι η αισθία, είναι το κύρος του πτυχίου, είναι τα επαγγελματικά δικαιώματα, τα μεταπτυχιακά, τα κίνητρα για τους καθηγητές. Άρα και με την ενδυνάμωση αυτών των δημήματων και την καθιέρωσή τους στη συνείδηση όλων πάνω απ' όλα μπορούμε μετά να επιδιώξουμε και τον απότερο στόχο που θα είναι το δικό μας πανεπιστήμιο. Ήδη γίνεται εξαιρετική δουλειά και το γνωρίζουμε όλες τα τμήματα που έχουμε γιατί να μην εντυπωσιάσουμε κι εμείς με το ρεαλισμό μας και να μην προετοιμαστούμε και για μια νέα πραγματικότητα που μας χτυπάει την πόρτα. Άρα και λοιπόν για να πάμε και στο αυτόνομο πανεπιστήμιο που ανέφερε ο δήμαρχος πρέπει να δούμε αυτή τη στιγμή αν είναι εφικτό να ιδρυθεί ένα νέο κρατικό πανεπιστήμιο σε μια πόλη της Ελλάδος. Και δεν εννοώ όταν λέω αυτό αν θα θυκτούν κάποιοι ευαίσθητοι στην Αθήνα που τους ενοχλεί μόνο το δικό μας πανεπιστήμιο και που μιλούν υποτιματικά για την πόλη και τους ανθρώπους της. Ενώ αν μπορούν να βρεθούν υπόροι πρώτα απ' όλα σε μια χώρα που παραμένει σε Διεθνή Επιτροπία και σαν ασφιχτό πρόγραμμα και με λίγα λόγια το Υπουργείο μήτε άλλο λίγο πολύ μας είπε πως η αναδιάρθρωση στην παιδεία γίνεται και πάνω σε προτάσεις για εξοικονόμηση χρημάτων που θέται η Ευρωπαϊκή Ένωση αγαπητοί συνάδελφοι. Αν ισχύει κάτι τέτοιο δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε φυσικά. Πρέπει να δούμε πως θα πείσουμε για επανιδριθέν πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος όταν δεν συμφωνούν αυτό οι φοιτητές, οι διδάσκοντες σε αυτό και όταν η Πρυτανία του σημερινού ιδρύματος βάζει ως βασική αιτία για την υπό βάθμιση νομιμάτων την οικονομική αδυναμία και όταν δεν γνωρίζουμε και ποια είναι η θέση της κυβέρνησης πάνω σε αυτό το ζήτημα. Αν λοιπόν η πρόταση για επανίδρυση Δυτικής Ελλάδας πανεπιστήμιο είναι οικονομοτεχνικά τεκμηριωμένη στο βαθμό που όλοι μαζί όμως μπορούμε να το στηρίξουμε, εμείς εδώ είμαστε να το στηρίξουμε. Αλλά μην σηκώνουμε το μπίχι πολύ ψηλά και στο τέλος περάσουμε από κάτω. Άρα και έχουμε, είπε και ο κύριος Μπλέτσας, μια ευκαιρία την ονόμαση τη Γεωπονική Σχολή. Θα δεχτώ και αυτό. Έχουμε μια πιο ρεαλιστική γεωπονική σχολή. Αλλά θέλουμε ισχυρή γεωπονική σχολή, όχι με τέσσερα τμήματα. Γιατί να μην έχει δέκα τμήματα, λοιπόν. Γιατί να έχει μόνο τέσσερα και γιατί να λέμε ένα σταγρίνιο και ένα δινητικό. Αυτά πρέπει να παλέξουμε. Να κρατήσουμε τα τμήματά μας, να τα ανεβαθμίσουμε και να κάνουμε μια ισχυρή γεωπονική σχολή, η οποία θα έχει δέκα τμήματα και θα επιδιώξουμε στην πόλη μας να είναι τα μισά τουλάχιστο. Μόνο έτσι θα μπορούμε να είμαστε πιο κοντά στην πραγματικότητα. Και μακάρι, και μακάρι. Με συνεργασίες, περιφέρεια, φορείς. Να προχωρήσουμε σε ένα σχέδιο για την δημιουργία και των υποδομών στην περιοχή ώστε να έχουμε υποδείξει όμως κάτι, ώστε να είμαστε άξιοι να διεκδικήσουμε και το αυτό νομοκόμα πανεπιστήμιο, αν όμως πρέπει πρώτα κάτι να έχουμε δείξει. Πράγμα που δεν έχει συμβεί μέχρι σήμερα. Σας ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ, κυρία Σταρακά. Κύριε Πρόεδρε. Παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε. Προσωπικά μίλησα στην αρχή 5 λεπτά, 10 λεπτά. Ναι, ο χρόνος σας δεν υπηρεύει. Θέλω δύο λεπτά, πραγματικά, δύο λεπτά και νομίζω ότι το δικαιούμαι να πω δύο πράγματα για την καλυτέρευση της κουρβέτας από εδώ και πέρα. Λοιπόν, καταρχάς, η κυρία Σταρακά αποφτελεί παραφωνία στο σημερινό δημοτικό συμβούλιο. Παραφωνία. Μπήκε σε μια λαϊκιστική, σε ένα λαϊκιστικό μονόλογο 40 λεπτών, μπορεί και παραπάνω με τη λογική μόνο να κατηγορήσει τον δήμαρχο για το ότι δεν έκανε, μπορώ να της πω αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων, επιστολές, λίστα ολόκληρη και άλλων ενεργειών που δεν αναγράφονται στη λίστα, που δεν είναι επίσημες. Όμως δεν είναι αυτό η ουσία. Η κυρία Σταρακά χρησιμοποιεί διγλωσία σήμερα, τριγλωσία, δεν ξέρω, πολυγλωσία. Ένα λαϊκισμό και έτσι και αλλιώς και αλλιώτικα και καταλήγει. Προσέξτε πού κατέληξε. Γεωπονική σχολή, πριν λίγο έλεγε για το Δούπου Πουρουτού. Που θα είναι το Δούπου Πουρουτού στην γεωπονική σχολή μόνη. Και τα άλλα τμήματα, πού θα είναι στη γεωπονική σχολή. Με όλα ναι και το ένα και το άλλο, αλλά τέλος προτείνουμε γεωπονική σχολή αυτό που προτείνει δηλαδή το Παλαιοπιστήμιο της Πατράς. Ξέρετε σε πόσες αντιφάσεις έπεσε η κυρία Σταρακά. Μίλησε για το Αθηνά το 2013 που ήταν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αν δεν θυμάτε καλά, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, Νέας Δημοκρατίας και Δημάριταν. Να συνεχίσω. Επανίδρυση του Δούπου Πουνουτού. Μάλλον πριν πω αυτό, το 2015 δύο φορές, το είπε και ο κ. Κωνσταντόφουλος πριν, πήγαμε στην Αθήνα στα Υπουργεία που υπήρχε η απόφαση της συγκρήπτου να μεταφερθούν τα τμήματα στην Πάτρα τα τρία που ήταν στο Αγρίμιο. Που ήταν η κυρία Σταρακά. Κρύβονταν πίσω από τον κ. Κατσιπάρα, αντιπεριβερίαρχηση ήταν. Της Αντώλα Καρνανίας. Έλεος με αυτό το λαϊκισμό. Θα συνεχίσω. Τμήμα διαχείρισης πολιτισμικού περιβάλλου ως και νέων τεχνολογιών. Που ήταν όταν εγκαταργούταν. Έκανε μια ανακοίνωση. Ή κρύβονταν πάλι πίσω από τον κ. Κατσιπάρα, ως αντιπεριβεριαρχηση. Μα ήταν κ. Ψίδια δήμαρχος Αγρινιού τότε. Αλλά ήθελε και τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν έλεγε τίποτα στο νομογαμβρόχλου που κατήργησε τον Δούμπου Πουνουτού. Αν είναι δυνατόν να ακολουθούμε τέτοιου είδους πολιτικές. Αν είναι δυνατόν να έχουμε τέτοιο θράσος. Γιατί αυτό είναι θράσος. Πραγματικό θράσος. Μιλάει για παθητική στάση του δημαρχού. Πόσες φορές γύρισε πίσω το να πάνε οι σχολές στην Πάτρα. Μέχρι σήμερα. Και όχι μόνο από εμένα τώρα. Πριν τι αγώνα έκανε ο σχολιός. Ο ΣΟΚΟΣ. Ο Βαρινάς. Τόσα χρόνια είναι αυτό. Όλοι οι δήμαρχοι του Αγρινίου. Και ήρθε η κυρία Σταρακά τώρα έτσι. Έτσι. Εξαπαλώνω νύχων να τα χώσει κοινός σε όλους τους δημάρχους του Αγρινίου που παλεύουν τόσα χρόνια. Σε όλη αυτή την κοινωνία του Αγρινίου που παλεύει. Και τι να πεις στο τέλος. Γεωπονικοί σχολοί. Μόνο. Επομένως τα άλλα τμήματα που υπάρχουν στο Αγρινίο, στο Βρώντο. Συμπλέει δηλαδή με την Πρυταλία. Αλήθεια. Έτσι θα προχωρήσουμε. Και γίνεται η παραφωνία σε ένα δημοτικό συμβούλιο. Που πραγματικά μέχρι τώρα έχουν μιλήσει τόσοι βουλευτές. Τόσοι επανεπιστημιακοί. Και έχουμε βάλει τα πράγματα σε μια σειρά πραγματική. Μίλησε για διεκδίκηση. Και η διεκδίκησή της είναι λογιστική. Της κυρία Σταρακά. Αν αυτή την εποχή μπορεί να επανεπιστήμηθεί ένα πανεπιστήμιο στην Ελλάδα. Αλήθεια. Σε αυτή τη λογική θα πάμε. Ή αν η κυβέρνηση συμφωνεί να επανεπιστήμηθεί το πανεπιστήμιο. Μας ενδιαφέρει αν συμφωνεί. Είναι διεκδίκησή μας. Και όπως δημιουργήθηκαν πανεπιστήμια και σε άλλες περιοχές της χώρας. Κενούρια. Και οι τρία στην Κρήτη ή οτιδήποτε άλλο που είπα να επανεπιστήμηθεί και εδώ. Δεν κατάλαβα. Δεν κατάλαβα η κυρία Σταρακά ακολουθεί δηλαδή τη λογιστική της Βρετανίας. Ή της κυβέρνησης ή της κάθε κυβέρνησης. Ρίχνοντας το τουβολίδι στον αέρα. Όχι δεν γίνεται έτσι πολιτική. Όχι δεν τιμάται έτσι την ψήφο αυτή που σας έδωσαν οι αγρι. Την τιμάται ζητώντας αυτό που δικαιούται αυτός ο τόπος. Και δυστυχώς σε καμία περίπτωση το ξαναλέω. Ήταν πολύ άστοχη η τοποθέτηση της κυρίας Σταρακά. 40 και πλέον λεπτά για να καταλήξει στην πρόταση μόνο γεωπονική. Με μισά τμήματα στο αγρι και μισά στο μισολόγη. Να γίνω να σου πω με κάποια περισσότερα. Τι δηλαδή θα εφεύρουμε και άλλα τμήματα. Και τα υπάρχοντα και οι φοιτητές που μίλησαν πριν. Και οι απόφητοι. Η ίδια είπε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε. Ναι αλλά προτείνει λάθος. Σε μία λογική μόνο να έχει μία διαφορετική άποψη. Και να λαϊκείς. Απαράδεκτο. Και ελπίζω οι υπόλοιποι που θα συνεχίσουν. Ως επικεφαλής των παρατάξεων του Δημοτικού Συμβουλίου. Να είναι στη σωστή κατεύθυνση. Στην κατεύθυνση της σύγκλησης και της απέτησης. Αυτός ο τόπος να έχει δικό του πανεπιστήμιο. Ευχαριστούμε κύριε Δήμαρχε. Προχωράμε κύριε Καμένο. Θα πάρτε το λόγο. Με ακούτε κύριε Καμένο. Ναι. Κύριε Καμένο με ακούτε. Υπάρχει πρόβλημα δεν ακούγουμε. Με ακούει κάποιος άλλος από το πάνελ. Κανονικά ακούγεστε. Α ωραία. Να προχωρήσω στον κύριο Παπανικολάο. Κύριε Παπανικολάο. Ναι κύριε Πρόεδρε, ναι. Θα ήθελα να πάρτε το λόγο. Μιας ο κύριος Καμένος δεν τον βλέπω να μπορεί να έχει σύνθεση. Όταν επανέλθει η σύνθεση θα του δώσει με το λόγο. Αφού τελειώσει ο κύριος Παπανικολάου. Κύριε Παπανικολάο έχετε το λόγο. Ναι κύριε Πρόεδρε. Άκουσα με προσοχή και τους ακαδημαϊκούς δασκάλους. Και τους φοιτητές και τους πτυχιούχους. Και τους εκπροσώπους του επιμιλητηρίου. Των επιμιλητηρίων μάλλον. Ακούω με προσοχή τώρα κοντά στις 4 ώρες την όλη συζήτηση που γίνεται. Και πραγματικά ενώ μου προσφέραν όλοι οι προηγούμενοι κάποια θέματα. Δεν μπορώ να πω κάποιες γνώσεις. Και με βοηθήσαν και στα επιχειρήματα. Δεν μπορώ να πω ότι δεν εξοργίστηκα όταν άκουσα τους εκπροσώπους των κομμάτων. Και εξοργίστηκα κύριε Πρόεδρε γιατί για όλα αυτά τα οποία ζούμε και βιώνουμε σήμερα υπάρχουν κάποιοι υπεύθυνοι. Και αυτοί που είναι υπεύθυνοι έρχονται σήμερα να φωνάξουν και να σταθούν και αρρογοί και δίπλα μας. Καμιά εμπιστοσύνη. Καμιά εμπιστοσύνη δεν πρέπει να έχει το Δημοτικό Συμβούλιο. Καμιά εμπιστοσύνη δεν πρέπει να τους έχει και ο αγρινιωτικός λαός, οι συνδημότης μας. Γιατί αυτοί με τις πολιτικές που στήριξαν και στηρίζουν πραγματικά είναι αυτοί που έχουν οδηγήσει τα παιδιά σε ομοιρία. Είναι αυτοί που έχουν δημιουργήσει όλη αυτή την κατάσταση. Είναι οι κύριοι υπεύθυνοι. Και για να έχουμε και μια ξεκάθαρη θέση, όπως είπε η κυρία Σταρακά, ξεκάθαρη θέση είναι ότι όσο είναι σήμερα ξεκάθαρη από τη δημοτική αρχή η θέση, ήταν και με τη χτισινή δημοτική αρχή, ήταν και με τη χτισινή κυβέρνηση όσο είναι με τη σημερινή κυβέρνηση, ήταν και με τη χτισινή περιφερειακή διοίκηση όσο είναι με τη σημερινή περιφερειακή διοίκηση. Ε, λοιπόν, μη θέλουμε τώρα για να αποκρίσουμε γενικότερες ευθύνες που μπορούν να υπάρχουν, να τα βάλουμε όλα κάτω από το χαλί. Και εδώ πραγματικά υπάρχουν προβλήματα και συμφωνά ότι το θέμα, το ζήτημα είναι πολιτικό. Και αν είναι πολιτικό το ζήτημα, δεν μπορείς να το μην το δεις σε όλη του τη διάσταση. Και δεν είναι μικροπολιτική ή παραφωνία, γιατί ο κύριος δήμαρχος προσπάθησε να καθορίσει και τι ακριβώς θα πούμε στην τοποθετησία μας. Προσπάθησε να μας μαλώσει αν έρθουμε κόντρα σε αυτό που λέμε να πάμε όλοι μαζί μια γροθιά, όπως μας είπε, με αυτούς που ευθύνονται για την κατάσταση. Εμείς δεν θα πάμε μαζί με αυτούς που ευθύνονται για αυτή την κατάσταση. Θα πάμε παρέα με τους ακαδημαϊκούς, θα πάμε παρέα με τους φοιτητές, θα πάμε παρέα με τους μεταπτωχιακούς, θα πάμε παρέα με το λαό αλλά δεν θα πάμε με αυτούς που το μόνο που τους νοιάζει είναι να παίρνουν αντιδραστικές θέσεις, να αποφασίζουν αντιδραστικά νομοσχέδια, να φέρνουν ένα νόμο ο οποίος πραγματικά υποβαθμίζει ακόμα παραπέρα τα δημόσια κρατικά πανεπιστήμια. Και εδώ με το τελευταίο νομοσχέδιο. Νομίζω ότι ο καθένας μας το κατανοεί και το καταλαβαίνει ότι άνοιξαν διάπλα τα υπόρτες σχολές σαν αυτές που υπήρχαν στο Αγρίνιο σιγά σιγά να κλείσουν. Και δεν είναι τυχαίο ότι βάζουν τη βάση, η βάση που βάλανε για τα πανεπιστήμια θα διώξουν τα παιδιά από τις σχολές αυτές όπως τις έχουμε στον πανεπιστήμιο. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια έχουν υποβαθμιστεί σε τέτοιο βαθμό, είχαν φοιτητές και τα μέλη δεν ήταν πάρα πολύ λίγα, δεν είχαν καθηγητές, δεν είχαν όλες τις υποδομές, τις κτριακές που χρειάζονταν, δεν υπήρχε καμία πρόνοια για στέγαση, για σύντηση ή μάλλον όταν υπήρχε η σύντηση θυμόμαστε πως κατά καιρούς διακόπτονταν. Δεν υπήρχαν επαγγερματικά δικαιώματα για τα παιδιά που βγαίναν από αυτές τις σχολές. Να λοιπόν ποιοι υποβαθμίσανε τις σχολές που είχαμε εδώ στην περιοχή μας. Και να τονίσω πάλι ότι ήταν διαχρονικές ευθύνες. Και δεν εγώ δεν θα συμμεριστώ την προτροπή που έγινε στο δημοτικό μας συμβούλιο για να μην βάλουμε τα θέματα σήμερα πολιτικά. Μα είπε εκπρόσωπος, νομίζω, καθηγητής από τις σχολές που είναι εδώ ο κ. Δηγιάννης, νομίζω, ότι το Πανεπιστήμιο Πατρών έκανε έναν λογιστικό σχεδιασμό. Στο λογιστικό σχεδιασμό που έκανε το Πανεπιστήμιο Πατρών λέει ότι έχω τόσους πόρους, άρα έτσι θα πορευτώ. Ναι, αλλά θα πούμε ότι οι πόροι που δίνονται για τα Πανεπιστήμια και για τον κρατικό προϋπολογισμό είναι πάρα πολύ λίγοι και θα πρέπει πρώτα και κύριε αν θέλουμε πραγματικά να υπάρχουν πανεπιστήμια που να μπορούν να παίξουν το ρόλο τους να απαιτήσουμε καινούριους πόρους. Βλέπετε όμως ότι οι πόροι που χρειάζονται για τα πανεπιστήμια δεν κατευθύνονται εκεί που πραγματικά είναι ανάγκη. Συστήνουμε καινούργια αστυνομικά σώματα για να μπουν μέσα στα πανεπιστήμια και μας λένε για αυτά να λέμε κουβέντε. Πρέπει να πούμε ότι με το νέο νόμο που ψηφίστηκε μια σερά παιδιά από τα λαϊκά στρώματα κατά κύριον λόγο θα μπορέσουν να τα στρέψουν όποιος έχει την οικονομική δυνατότητα στα διάφορα ίΕΚ για να πλωτίσουν εκεί, λυμνάζοντα κεφάλαια που υπάρχουν μέχρι σήμερα να κατευθυνθούν στην ιδιωτική εκπαίδευση για να μπορέσουν να ανθίσουν, να φέρουν το κέρδος τους. Ε, λοιπόν, αυτά όλα θα τα αποσιουπίσουμε, δεν θα πούμε κουβέντα και πραγματικά εδώ είναι να δούμε το τι ακριβώς γίνεται. Και κοιτάξτε τι μου θυμίζει για την όλη κατάσταση στις πανεπιστημιακές σχολές στο Αγρίνιο φταίει το Πανεπιστήμιο Πατρών, φταίει ο Πρυτενής Πατρών, φταίει η Πάτρα μου θύμισε αυτό που έγινε με το χιονιά τώρα τελευταίο. Φταίει η ΔΙΕ, φταίει το ΔΑΣΑΝΚΙΟ, φταίει ο Δήμος, φταίει η Περιφέρεια άιντε το πολύ πολύ να φταίει και ο Χρυσογοήδης και ανακυκλώνω μία κατάσταση. Όχι, εδώ υπάρχουν πολιτικές επιλογές καθαρές και είναι πολύ καθαρή η κυρία Κεραμέος. Το τίτλοντο βάθμιο εκπαίδευση θέλει σήμερα για τη χώρα μας γιατί αυτό που θέλει για τη χώρα είναι το τι ακριβώς απαιτούν σήμερα οι μεγαλοεπιχειρήσεις για να έχουν σαν τριτοβάθμι εκπαίδευση. Για να διερχαιτευτεί όλο το καταστάλλαγμα, το απόσταγμα από την εκπαίδευση να διερχαιτεύεται προς τους συμφέρον των μεγαλοεπιχειρηματιών. Και νομίζω ότι πρέπει όλοι μας να είμαστε ξεκάθαροι τι θέλουμε, θέλουμε ένα πανεπιστήμιο δικό μας ή θέλουμε ένα πανεπιστήμιο για τα παιδιά μας θέλουμε ένα πανεπιστήμιο για το λαό μας θέλουμε ένα πανεπιστήμιο που θα στηρίζει την ελληνική οικονομία η οποία θα στηρίζει και θα ικανοποιεί τα σύγχρονα λαϊκά συμφέροντα. Γιατί αν βάλουμε αυτή τη βάση για τα πανεπιστήμια τότε θα επιδιώκουμε όλοι μας τα παιδιά μας να σπουδάσουν σε κάποια πανεπιστήμια που θα έχουν καθηγητές, που θα έχουν εργαστήρια που θα έχουν υποδομές, που θα έχουν εργαστήρια που θα έχουν το ένα, θα έχουν το άλλο, όλα αυτά τα οποία απαιτούνται. Και φυσικά όταν θα βγαίνουν αυτοί τα παιδιά μας τα πανεπιστήμια θα γίνονται χρήσιμα στην ίδια την κοινωνία για να προσφέρουν και αυτοί ούτως ώστε και καινούργιες κοινωνικές ανάγκες που δημιουργούνται να μπορούν να ικανοποιούνται από τα λαϊκά στρώματα. Γιατί σήμερα βλέπουμε πολύ καθαρά ότι τα πανεπιστήμια πως δένονται όλο και πιο πολύ με τις επιχειρήσεις και ουσιαστικά να στηρίξουν αυτό το δρόμο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Έτσι γι' αυτό και εμείς λέμε ότι αυτή η συζήτηση που γίνεται όλο αυτό το χρονικό διάστημα κακά τα ψέματα στο τέλος γιατί από όσο άκουσα τουλάχιστον μέχρι εδώ οι συνομιλητές μου και δεν εννοώ αυτούς που μπορεί ανέφερα προηγουμένως θα συμφωνήσουν και θα είναι ποιο είναι ζητάμε καμιά σχολή μην καταργηθεί και ζητάμε να βγει και μια επιτροπή που θα διεκδικήσει ένα δύο τρία αιτήματα θα διεκδικήσει η Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας. Εδώ πάνε να κλείσουν τις σχολές, εδώ δεν έχουμε ψωμί να φάμε, ζητάμε πάντε σπάνια. Εδώ πραγματικά τα πράγματα είναι ότι στο διατάφθα εκεί θα καταλήξει το αποψηνό δημοτικό συμβούλιο όπως κατέληξε και το πιο προηγούμενο. Θα βγει ένα ψήφισμα, μην κλείσουν οι σχολές, θα γίνει και μια επιτροπή, θα έρθει και ο κύριος υπουργός, θα έρθουν και οι βουλευτές, αυτοί που στηρίξαν αυτές τις πολιτικές να πάμε παρέα να επιλύσουμε το θέμα. Ε, λοιπόν, θα μας επιτρέψετε εμάς μην έρθουμε παρέα σας εκεί να καθίσουμε με τον λαό και να απαιτήσουμε αυτό που πραγματικά δικαιούμαστε. Αυτό που δικαιούμαστε και θα πρέπει να το διεκδικήσουν όλοι οι αγριότες μέσα από τους μαζικούς φορείς της πόλης. Και όπως ξεκίνησα, έτσι και θα τελειώσω, δεν πρέπει να σας έχουν καμιά εμπιστοσύνη γιατί πραγματικά είστε υπεύθυνοι γι' αυτό που ζούμε σήμερα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, είστε υπεύθυνοι γι' αυτό που ζούμε σήμερα στο Αγρίνιο, είστε υπεύθυνοι γι' αυτό που ζουν οι φοιτητές μας σήμερα. Όλοι οι παρέα φοιτητές, ακαδημαϊκοί, δάσκαλοι και λαός να απαιτήσουν την εκπαίδευση που μας αρμόζει και πρέπει να έχουμε. Ευχαριστώ. Ευχαριστούμε τον κ. Παπνικολάου. Κύριε Καμμένο, έχετε το λόγο, μας ακούτε. Θα πρέπει να ανοίξετε το ηχείο που το έχετε κλειστό, κύριε Καμμένο. Το δικό σας ηχείο θα πρέπει να ανοίξετε. Έχετε κλειστό το μικρόφωνο, κύριε Καμμένο. Κύριε Καμμένο, έχετε το μικρόφωνο κλειστό. Το βλέπω ότι είναι κλειστό, εσείς θα πρέπει να το απαιτήσετε. Στο κέντρο το σηματάκι δίπλα από το κόκκινο τηλέφωνο, αριστερά. Έχει μικρόφωνο, πατήστε το κουμπί εκείνο. Στο κάτω μέρος της οθόνης. Το έχει ανοιχτό, τώρα τι να κάνουμε. Γεφόνοξτε τη νέα. Επειδή είναι πληκτορισμένος. Γράψτε τούτου στο τσάτ. Τι να το γράψω. Ότι είναι κλειστό το μικρόφωνο. Δεν βρίσκει το μικρόφωνο, θα δει το τσάτ. Κύριε Καμμένο, μας φέρνεις τηλέφωνο, μας καλείτε. Εμένα είτε πάνω του ζωναρά. Εσείς πάνω του ζωναρά. Εσείς πάνω του ζωναρά. Μπορείς να μιλήσεις. Κύριε Καμμένο. Κύριε Καμμένο. Τώρα μπορείτε να μιλήσετε. Κύριε Καμμένο, σας ακούμε. Σας ακούμε, σας ακούμε. Ωραία. Κόπη και βραμμέν. Πρέπει να βάλει το τηλέφωνο κοντά, να ακούγεται. Κόπη και βραμμέν, κόπη και βραμμέν. Πριν είχαμε ανοιχτία, δεν κλείσανε τηλέφωνο. Πρέπει να μας ξανακαλέσετε μέχρι το ανοιχτό. Κύριε Καμμένο, πρέπει να μας ξανακαλέσετε και θα μιλάτε, θα σας μεταδίδουμε από τον κινητό σας. Θα το έχετε ανοιχτό, δεν θα το κλείσετε. Και εμείς θα σας βάλουμε σε ανοιχτή ακροάση και θα ακούγεστε. Λοιπόν, να σας κατευθερέσω και να ζητήσω συγγνώμη. Εικόνα έχουμε, σας βλέπουμε, ναι. Δεν ακούγεται τίποτα, πες το τι δεν ακούγεται τίποτα. Εμείς σας ακούμε, κύριε Καμμένο. Το σώμα σας ακούει. Μπορεί κάποιος να απαντήσει από το σώμα. Τώρα σας ακούμε. Ναι, τώρα ξεκίνησε να ακούγεται. Ωραία, ωραία, πάμε. Ωραία, σας ευχαριστώ λοιπόν. Πιστεύω, κύριε Πρόεδρε, ότι η συζήτηση η οποία ξεκίνησε, κατά την άποψη τουλάχιστον, έχει τη θέση ενός δημόσυ, με την έννοια ότι, με τον δρόμο που το ξεκίνησε και ο κύριος αιμαρχός, θα είναι το ιστορικό γεγονός της σύζυγσης και της σύζυγσης των παιμάντων του δρόμου της τελετή. Δεν ακούγεται τώρα. Κύριε Καμμένο, έκλεισε η γραμμή. Κύριε Καμμένο, έκλεισε. Πέφτει η γραμμή, γιατί ρε. Παίρνετε λόγο κάπου άλλο, για να μπορείς να συνεχίσει η κουβέντα. Δεν μπορεί να πατήσει το μικρόφωνο εκεί κάπου, να του δείξει κάποιος. Δεν έχει. Όχι, το έχει πατειμένο από το μικρόφωνο. Ξανακαλέστε μας πάλι, κύριε Σταύρο. Σαν host, κύριε Πρόεδρε, δεν μπορείτε εσείς να το ανοίξετε το μικρόφωνο από εκεί. Δεν μπορούμε, εμείς μόνο να τα κλείνουμε, πρόεδρε. Πρόεδρε, Γιάννη. Προέδρε, ο Μερμήγκης είναι. Νομίζω ότι μιλάει από το γραφείο του απέναντι, από το Δημοτικό Συμβούλιο. Δεν μπορεί να έρθει στο χώρο. Ναι. Κύριε Σταύρο, κύριε Καμένο, θέλετε να έρθείτε από εδώ στο Τσιμεντένιο, που είμαστε εγώ με τον κ. Ζοναρά, οι δυο μας είμαστε, να έρθείτε να πάρτε το λόγο, έτσι κι αλλιώς κοντά είμαστε. Διαφορετικά έχουν την εντύπωση ότι αν κλείσετε τη σύνδεση και την ξανανοίξετε, πιθανόν να ξυπλοκάρει το μικρόφωνο. Θα δώσω το λόγο στον κ. Μερμήγκη. Και σας περιμένουμε από εδώ, ή κλείστε και ξανασυνδεθείτε. Κύριε Στέλιο, καλησπέρα. Με ακούτε κ. Μερμήγκη. Καλησπέρα, ελπίζω να ακούγουμε εγώ. Ακούγεστε, μια χαρά, ωραία. Έχετε το λόγο. Ακούγουμε, έχουμε. Ευχαριστώ, ευχαριστώ. Θα προσπαθήσω να είμαι εντός του λεσίου χρόνου, γιατί έχουμε κουραστεί φαντάζομαι όλοι, παρότι είναι πάρα πολύ σοβαρό το θέμα, εν όψη των εξελίξεων. Μόνο που εξελίξαν αυτές, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν ξεκινήσαν από το περίφημο σχέδιο και την πρόταση αυτής της περίφημης επιτροπής του Πανεπιστημίου Πατρών. Αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη, από την ψήφιση του νομοσχεδίου Κεραμέως, πριν από μερικές μέρες, την Ελληνική Βουλή. Πάρα πολύ αναλώθηκαν και οι μπόχια, δίχως, νομίζω, με αρκετά επιχειρήματα, στην Πατροκεντρική και μια τέτοια λογική, που διέπεται εδώ και πολλές δεκαετίες, το συγκεκριμένη αντίληψη, πόλης και τα λοιπά. Να σας πω ότι ούριος άνεμος αποκέντρωσης τρέχει εδώ και πολλές χρόνες, και οι διπατρινοί πολίτες μετακομίζουν για ένα απλό εμβόλιο στην ΑΦΑΚΤΟ. Στέλιο, συγγνώμη, ακούγουμε τώρα. Όχι, νομίζω ότι τα καλύτερα τα έχουμε μπροστά μας, έρχονται. Λοιπόν, θα πιαστώ με την πρόταση που έκανε... Ναι, ναι, ακούγετε. Ναι, ακούγεται τώρα. Ναι, ακούγεται, ναι. Ναι, ακούγεται. Να συνεχίσω, κύριε Σταύρο. Να συνεχίσω, πρόεδρε. Ωραία, χίλια συγγνώμη, κύριε Μερμήκη. Χίλια συγγνώμη, συνεχίστε. Από τι φαίνεται το ξεπηλάς. Πρόεδρε, έχω τον λόγο. Ναι, ναι, έχετε τον λόγο, κύριε Μερμήκη. Έχετε τον λόγο. Κύριε Μερμήκη, έχετε τον λόγο. Ναι, έχετε τον λόγο, κύριε Μερμήκη. Παρακαλώ, συνεχίστε. Κύριε Μερμήκη, με ακούτε. Κύριε Μερμήκη, με ακούτε. Ευχαριστώ. Λοιπόν, να πω το τίτλο που έβαλε ο υπουργός του Λαγαρνατινού, να πω το τίτλο που έβαλε ο υπουργός του Λαγαρνατινού. Ναι, ναι, ναι, φαντάζομαι... Ωραία, ωραία, συνεχίζω, συνεχίζω. Λέω, λοιπόν, να πιαστώ από το τίτλο που έβαλε ο υπουργός του Λαγαρνατινού. Εγώ σας ακούω μια χαρά, αλλά προφανώς... Και εμείς, και εμείς σας ακούμε, κύριε Σμερμήκη. Ακούω μια χαρά. Ωραία. Και ακούγεστε, και ακούγεστε μια χαρά. Εγώ ακούω μια χαρά, μάλλον εσείς... Όχι, εμείς σας ακούμε, εμείς σας ακούμε. Προχωρήστε. Τώρα ακούγομαι? Ναι, ναι. Ακούγεστε, κύριε Μερμήκη, ακούγεστε. Ακούγομαι, κύριε Πρόεδρε. Ναι, κανονικά ακούγεστε, μια χαρά ακούγεστε. Κύριε Πρόεδρε, ακούγομαι. Ναι, ακούγεστε, ναι. Αργεί ο ήχος να πάει. Κύριε Πρόεδρε, ακούγομαι. Ναι, κύριε Μερμήκη, σας ακούμε μια χαρά, όλο το σώμα σας ακούει. Να συνεχίσω. Συνεχίζετε, ναι. Να συνεχίσω, κύριε Πρόεδρε. Ναι, να συνεχίσετε. Ωραία, άρα συνεχίζω. Οκ, οκ. Λοιπόν, να πιαστώ. Ωραία, προχωράω. Να πιαστώ λοιπόν. Έλα δε μάθω. Ωραία, ωραία, ωραία. Να πιαστώ λοιπόν. Ναι, να πιαστώ λοιπόν από το τίτλο που έδωσε ο Υπουργός. Τώρα δεν με ακούσε, με λένε Μερμήκη. Ακούγω, μάλλον είναι αγιχτό το μικρόφωνο. Και εγώ σας ακούω, και εγώ σας ακούω. Λοιπόν, να πιαστώ από το τίτλο. Μάλλον υπάρχει... Ναι. Λοιπόν, να πιαστώ από το τίτλο της Επιτροπής Περίφυμης που πρότεινε ο Υπουργός, ο νέος Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και συντοπίτης μας, το Λακαρνάνος Υπ. Λιβανός. Επιτροπή Ανάπτυξης και Λογικής. Αυτό ακριβώς είπε στην πρωτομιλία του. Μόνο που για να μπορούμε να συνεννοηθούμε, θα πρέπει να ορίσουμε τι είναι η λογική και η ανάπτυξη. Αλλιώς δεν θα μπορούμε να κάνουμε καμία κουβέντα και καμία προσπάθεια. Κύριε Καμένο, ακούει εσάς. Εγώ ακούω εσάς, κύριε Μερμήκη. Ναι. Τι κάνω, μιλάω. Εσείς μιλάτε, εσείς μιλάτε. Ας ακούμε και τους δύο. Ο κύριος Μερμήκης να συνεχίσει. Ναι. Παρακαλώ, να μου πείτε αν θα μιλήσω ο κύριος Καμένος ή εγώ. Κάνουμε σίγα. Κύριε Καμένο, βρίσκετε το μικροφωνό σας. Κύριε Μερμήκη, έχετε το λόγο εσείς. Η άλλη ασιοποίησε. Κύριε Καμένο, κλείστε το μικροφωνό και εσείς κύριε Μερμήκη, έχετε το λόγο. Το έχω κλείσει. Κύριε Πρόεδρε. Παρακαλώ, κύριε Μερμήκη. Συνεχίστε κύριε Στέλιο. Έχει αργή επιστροφή ο κύριος Μερμήκης. Κύριε Πρόεδρε. Ναι, σας ακούω. Μιλάω εγώ ή ο κύριος Καμένος. Μιλάτε εσείς, ο κύριος Μερμήκης. Κύριε Μερμήκη, εσείς μιλάτε. Τι έγινε τώρα. Κύριε Μερμήκη, έχετε το λόγο. Κύριε Πρόεδρε, έχω το λόγο ή θα μιλήσω ο κύριος Καμένος. Όχι, εσείς θα μιλήσετε, έχετε εσείς το λόγο. Με ακούτε, κύριε Μερμήκη. Κύριε Μερμήκη. Δεν σας ακούει μάλλον. Τι να κάνω εδώ τώρα. Κύριε Μερμήκη, συνεχίστε να μιλάτε. Πάρτε το τηλέφωνο, Πρόεδρε, και πείστε ότι μιλάει αυτός. Τον καλώ αυτός και θα τον καλεί και ο κύριος Δήμαρχος. Δήμαρχε, να προτείνω όλο το δημοτικό συμβούλιο την Τετάρτη. Μια ώρα τηλεκπαίδευση. Πχυρισμός τηλεκπαίδευσης. Και το δείξε που χειρήσω αγροτικό προϊόντο και τροφίμων. Γιατί τώρα ενάμιση χρόνια έχουμε γίνει εξπέρτ. Απλά ο κύριος Μερμήκης τον πήρα τώρα τηλέφωνο. Δεν μας ακούει εμάς, ενώ εμείς τον ακούμε. Θα μιλήσει ο κύριος Μερμήκης. Πάντως για την ιστορία, σήμερα το Αγρύνιο έχει κάποιο πρόβλημα με το ίντερνετ. Ακόμα και η ιστοσελίδα του τμήματός μας ήταν πεσμένη για περίπου δύο ώρες. Πιθανόν. Κύριε Μερμήκη, κύριε Δήμαρχη. Μια συγκεκριμένη παρατήρηση, δεν είναι μόνο τώρα. Το είχε και άλλες μέρες αυτό. Κύριε Πρόεδρε μου, επιτρέπετε. Κύριε Πρόεδρε μου, με ακούτε. Εγώ σας ακούω, ναι, πολύ καλά. Μήπως θέλετε να μου δώσετε το λόγο, γιατί παρά τις εντυπώσεις εμείς, όλο αυτόν τον καιρό μια χαρά πηγαίναμε. Να συνεχίσω τουλάχιστον εγώ μέχρι να βρει και ο κύριος Μερμήκη στο βηματισμό του. Ωραία, ωραία. Έχετε το λόγο, αρχίζουμε από τώρα, κύριε Καμένο. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Όπως είπα και προηγούμενα, κύριοι συνάδελφοι και κύριοι αγαπητοί καλεσμένοι μας, αυτό το οποίο ακούγαμε απόψε εν πολλής, θα μπορούσε να είναι ένα μνημόσυνο, γιατί αυτά τα χαρακτηριστικά είχε σε σχέση με το πανεπιστήμιο στην πόλη μας, με τα πανεπιστημιακά τμήματα στην πόλη μας. Ξεκίνησε ο κύριος δήμαστος και καλά έκανε από την ίδρυση των πρώτων τμήματων, συνέχισε στα κεντρικά στάδια τα οποία όλο αυτό το διάστημα αποτέλεσαν κονβικά σημεία για την εξέλιξη του πανεπιστημίου μας και εννοώ για το σχέδιο Αθηνά, ανεξάρτητα από ποιος ήταν ή δεν ήταν τότε η κυβέρνηση, ξέρουμε πάρα πολύ καλά και ο ονοματεπώνυμο υπουργού είχε και ο ονοματεπώνυμο κυβέρνηση, η οποία προχώρησε στο έτσι θέλω, στην κατάργηση ενός αυτού του πανεπιστημίου μέσα σε ένα βράδυ. Η πόλη μας δυστυχώς μέσα σε αυτή τη διαδικασία δεν έχει πληγεί μόνο προς το ζήτημα του πανεπιστημίου, για το οποίο θα έρθω λίγο αργότερα, όταν θα κλείσω την παρέντηση που ανοίγω τώρα, αλλά δυστυχώς είναι μία περιοχή, είναι η πόλη μας ο δήμος μας, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ, όπως είχα πει και την άλλη φορά καταγράφει μόνο ίτες. Φτάσαμε στο σημείο να λέμε όχι νέα καλά νέα, γιατί κάθε φορά που ακούμε κάτι, αυτό είναι και αποτελεί ένα καινούριο πλήγμα για την περιοχή μας. Αναφέρομαι στην εκτροπή του αχελώ, που πάλι άρχισαν οι απειλές, δεν θα προχωρήσει στην εκτροπή του αχελώ η κυβέρνηση και μάλιστα εκεί έγινε το χατήρι των Θεσσαλών, σύσσουμε η κυβέρνηση με παρόντατο πρωθυπουργό, με τους αρμούδιους υπουργούς, πήγαν εκεί προκειμένου να υλοποιήσουν ένα έργο, το οποίο κατά την άποψή μας, όπως είπα, βάλει τα συμφέροντα της περιοχής και του νομού, αλλά αποτελεί και ένα τεράστιο οικολογικό σκάνδαλ. Έρχομαστε λοιπόν τώρα στο Πανεπιστήμιο προκειμένου να δούμε τι ήταν αυτό που σαν συμπέρασμα βγήκε απόψε. Κατά την άποψή μας, αν αποκρυπτογραφήσει κάποιος τις τοποθετήσεις των τριών βασικών εκπροσώπων στην διεκδίκηση του Πανεπιστήμιου, των τμήματων, δηλαδή του κυρίου δημάχου, του αρμουδίου υπουργού εδώ από το νομό μας και του κ. Περιφεριάρχη, θα μου επιτρέψει να επισημάνω ότι βρήθουν αντιβάσεις. Τι εννοώ. Ο κ. Δήμαρχος έβαλε σαν στόχο ότι θα πρέπει να κινήσουμε εκ νέο τη διαδικασία προκειμένου να πετύχουμε ένα νέο αυτόνομο Πανεπιστήμιο με έδρα του αγρύνια. Την ίδια στιγμή ο κ. Περιφεριάρχης μιλούσε και το έχω καταχωρημένο εδώ μπροστά μου ότι θα πρέπει να δώσουμε μάχη προκειμένου να πιστεί το Πανεπιστήμιο Πατρών ότι θα πρέπει να εξακτενίζονται, όπως χρησιμοποίησε τη λέξη, τα τμήματα. Μόνο που εδώ δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο, δηλαδή δεν μιλάμε για ότι πρέπει, ότι εξακτενίζονται τα τμήματα αλλά διακτηνίζονται και στην ουσία τι γίνεται μεταφεύγονται στην Πάτρα. Αυτή λοιπόν η θέση του κ. Περιφεριάρχη είναι σε εντελώς αντίθετη θέση με αυτή του κ. Δημάρθου. Η στοχοποίηση, ο στόχος μάλλον, που βάζει ο κ. Περιφεριάρχης είναι ότι θα πρέπει να δούμε και να παλέψουμε πώς θα πρέπει αυτά τα τμήματα να μείνουν εδώ. Έρχεται ο κ. Λιβανός, ο οποίος ούτε νίγοτε πολύ, εάν δούμε τις σχολές τις οποίες θα αναφέρδει και ότι θα μπορούσαν να ιδρυθούν εδώ, θα μιλούσαμε για ένα πανεπιστήμιο τουλάχιστον από τα μεγαλύτερα. Αλλά είναι αυτό μόνο ή το γεγονός ότι η πρότασή του αυτή τη στιγμή και έχει την αξία του να το δούμε στη σωστή του διάσταση είναι να κάνουμε μια Επιτροπή. Ο Ναζί Μιχυκμέ το έχω πει κατεπανάληψη, έλεγε ότι αν δεν θέλετε, αυτός ο μεγάλος Τούρκος Ηλιαβέας, να κάνετε κάτι, κάντε μια Επιτροπή. Αυτό ακούμε και πάλι απόψε. Κάντε μια Επιτροπή, η οποία μάλιστα την προσδιόριζε και στο οποίο μπορούν και πρέπει να είναι. Όταν, δηλαδή, εμείς είμαστε μπροστά στο φάσμα και στην πιθανότητα, τη γεμάτη πιθανότητα, να χάσουμε και αυτά τα πανεπιστημία που έχουμε, εμείς μιλάμε για Επιτροπές. Και μάλιστα δεν ακουμπάμε σε καμία των περιπτώσεων την πραγματικότητα η οποία περνάει μέσα από τον ίδιο ψηφιστέντα νόμο της κυρίας Κεραμέως. Έγινε πάρα, πάρα πολύ σωστή τοποθέτηση από εκείνος η οποία προηγούμενα και θα σταθώ ιδιαίτερα στην τοποθέτηση του κυρίου Μπλέτσασο, εκπροσώπου του Τεχνικού Επιμιλητηρίου Εράδος, ο οποίος έθεσε ως βάση συζήτησης το αυτονόητο. Ποιο ήταν το αυτονόητο, κύριε Δήμαρχε και κυρίες-κυρίες συνάδελφοι? Το αυτονόητο ήταν ότι αυτά τα τμήματα τα συγκεκριμένα που υπάρχουν εδώ, για να συνεχίζουν να υπάρχουν, θα πρέπει να κατεργηθεί ως προϋπόθεση η βάση ικατότατα. Θα πρέπει αυτό να φύγει, διότι έχω μπροστά μου τις βαθμολογίες. Θεωρώ ότι θα είναι εύκολα αντιληπτό, όταν λέμε ότι το Τμήμα Διοίκης Επικαιρίσεων για Αγροτικών Προϊόντων είχε πέρσει βάση της αγωγής τις 4.575 μονάδες. Και για να μην μωρεί, και για να μην αναγνώσω το σύνολο των τμήματων, σας λέω ότι το τμήμα με μεγαλύτερη συγκέντρωση μωρίων ήταν της επιστήμης και τεχνολογίας τροφήμων στο Αγρίνιο, με 8%. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό, κυρίες και κύριοι συνάνταλοι, ότι αν αυτός ο νόμος λειτουργήσει και να τα κρατήσουμε τα τμήματα εμείς, ακριβώς λόγω του νόμου, δεν θα έχετε δυνατότητα να πάρουν φοιτητές. Δηλαδή αυτό το οποίο επιχειρείται και γίνεται αυτή τη στιγμή, είναι η ακύρωση στη βάση της όλης της προσπάθειας, που εμείς λέμε ότι θα πρέπει να ξεκινήσουμε. Και προσέξτε, αυτό από μόνο του δεν θα πρέπει να προσαρμόσει και τους στόχους, σε ποια βάση θα πρέπει να κινηθούμε. Και για να γίνω ακόμα πιο σαφής, έχουμε τις συγκεκριμένες σχολές. Για αυτό έκανα την εισαγωγή ότι κάθε νέο για εμάς εδώ είναι και όχι καλό νέο. Έχουμε λοιπόν αυτές τις σχολές τις συγκεκριμένες. Κατά την άποψή μου, τι είναι εκείνο το οποίο πρέπει να επιδιώξουμε. Στην παρόσα χρονική στιγμή, την διατήρηση των σχολών αυτών σε συνδυασμό με κάτι που είναι εφικτό, ακούστε και από τους φοιτητές μας, ακούγετε και από τους μεταπτυχιακούς και τα λοιπά, αλλά και από τους εκπροσώπους του Πανεπιστημίου και κυρίως από τον κ. Θεοδωρίδη, ότι θα πρέπει να έχουμε και μια επανείδρυση της σχολής, της συγκεκριμένης του Δουπουλουτού. Αυτής της σχολής, η οποία έχει και υπόσταση, έχει και ιστορία, έχει και σχέση με την περιοχή, έχει σχέση με το σχεδιασμό μιας ανάπτυξης και σε κάθε περίπτωση είναι ένα εφικτό έτημα. Άρα λοιπόν, η πρόταση της παράταξής μας, με βάση σε όλα αυτά τα δεδομένα στοιχεία, συμπυκνώνεται σε τούτο. Αυτές οι σχολές θα πρέπει σήμερα να διατηρηθούν πάση θυσία, ένα στοιχείο είναι αυτό. Το δεύτερο στοιχείο είναι, συν την επανείδρυση του τμήματος, όπως είπα, το δεύτερο στοιχείο, κατά την άποψή μας, είναι ότι θα πρέπει να απαλλαγεί από τις βάσεις, διότι αν αυτό δεν τροποποηθεί, θα είναι με ένας μάτιος κόπος και ταυτόχρονα θα πρέπει να φροντίσουμε, ούτως ώστε αυτές τις σχολές να έχουν το προϋπολογισμό τους, μέσα από το Πανεπιστήμιο Πάντρας βέβαια, αλλά και το ανάλογο ΔΕΠ. Αυτά μπορούν να γίνουν, κατά την άποψη της παράταξής μας, ναι μπορούν να γίνουν. Μπορείς αυτή τη στιγμή να πεις ότι βάζεις την πρόταση, όπως ακούστηκε από την πλευρά του κυρίου δημάρχου. Κατά την άποψή μου κύριε Δήμαρχε, δεν μπορείτε να το επιμένεις αυτό. Δεν μπορείτε να την βάλετε αυτή την πρόταση. Και δεν μπορείτε να την βάλετε διότι δεν είμαστε έτοιμοι να πούμε κάτι προκειμένου να λειτουργήσει. Όχι ότι είναι μαξιμαλιστικό απλά, είναι πέρα και έξω από τη δυνατότητα που έχουμε παρέμβαση σε αυτή τη στιγμή. Αρκεί αυτή η επιτροπή αγώνα? Αυτή η επιτροπή που όπως είπα πάρα πολύ από τους προλαλήσατες, ούτε λίγο, ούτε πολύ, τις έχουμε συστήσει δέκα φορές και αποτέλεσμα δεν έχουμε κανένα. Κανένα αποτέλεσμα. Τι πρέπει λοιπόν κατά την άποψή μου να λάβει η χώρα. Πρώτον είναι ο προσανατολισμός. Δεύτερον, θεωρώ ότι οι τοποθέτες του κυρίου Μπλέτσα, η οποία μάλιστα αποτινεί και θέση του ΤΕ, και αν θέλετε την άποψή μου είναι επαρκέστατα τουλάχιστον, όπως σας φέρθηκε στην απόψινή μας κουβέντα τεκμεριωμένη, σε όλα τις τα χαρακτηριστικά, σε όλα τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει, όποιος προτείνει κάτι για μια πανεπιστημιακή σχολή και συνδέεται με το πανεπιστήμιο και μπορούν να λειτουργήσουν και ταυτόχρονα μπορεί να συνδεθεί με την επιχειρηματικότητα, μπορεί να συνδεθεί με τα χαρακτηριστικά του νομού και τον τρόπο ανάπτυξης που θα μπορούμε να επιλέξουμε. Έχει αυτή η βάση, αν θέλετε, και το απόλυτο κείμενο για ένα ψήφισμα σημερινό. Κατά την άποψή μου, ναι. Έχουμε ένα έτοιμο υλικό, το οποίο μπορεί να αντέξει σε οποιαδήποτε πρόταση, η οποία είναι επαρκέστατα τεκμεριωμένη. Έχουμε, λοιπόν, το συγκεκριμένο υλικό, απάνω στο οποίο μπορούμε και θα πρέπει να βαδίσουμε. Δεν θέλω να κουράσω το σώμα. Δεν τρέχω αυταπάτες. Ότι αυτή τη στιγμή θα πρέπει να διεκδικήσουμε το εφικτό. Και σαν τέτοια πρόταση την καταθέτω, σαν τέτοια την επενδύω. Εκείνο το οποίο θεωρώ, όμως, κύριε Δήμαρχε και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι πρέπει να μας αποσχολήσει είναι ότι, ούτε λίγο, ούτε πολύ, θα πρέπει κάποια στιγμή να πάψουμε να είμαστε αυτό που λέω, κάθε φορά που χρειάζεται να αναφερθούμε στην πόλη μας και στο δήμο μας, οι άνθρωποι που πάμε να περισσώσουμε την τελευταία στιγμή αυτό το ελάχιστο που έχουμε. Είμαστε η μοναδική πόλη, κύριε Δήμαρχε και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που δεν έχουμε σύνδεση με την Ιόνια εδώ. Η μοναδική πόλη και ο πρωδήμος μας, όλες του οι εγκαταστάσεις, είναι αυτή τη στιγμή υπεπαλαιωμένες ή εχρηστευμένες. Θεωρούμε ότι και το Πανεπιστήμιο σε μια τέτοια κατεύθυνση το αντιμετωπίζανε, στο σύνολό τους, οι πολιτικοί παράγοντες της περιοχής, αλλά αν θέλετε και ακόμα και οι δημοτικές αρχές. Ουδέποτε έβαλαν κάποιο στόχο συγκεκριμένο. Ακόμα και σήμερα, εάν πούμε τι είναι εκείνο το οποίο, κατά την άποψή μας, θα μπορούσε να επιτύχει κάποιος, επί της ουσίας που εξατλούμαστε, στο να περισσώσουμε. Δεν ακούγεται καμία καινούργια πρόταση. Δεν ακούγεται κάτι επάνω στο οποίο θα δίνει μια προοπτική και μια δυναμική σε αυτόν τον τόπο. Το αποτέλεσμα, και θα τελειώσω γιατί θέλω, σας ταλαιπώρεσα και με το πρόβλημα της σύνδεσης. Το αποτέλεσμα είναι ότι αυτή τη στιγμή, το Πανεπιστήμιο, όπως τουλάχιστον είναι τα πράγματα διαρρυθμισμένα, εάν δεν κινηθούμε ταχύτατα, στο να μπορέσουμε να εξηγήσουμε και να πούμε ότι πραγματικά δεν είναι άλλη η πολιτική του Δήμο Αγρυνείου, άλλη της Περιφέρειας, άλλη της Κυβέρνησης και άλλη του Πανεπιστήμιου Πατρών. Κατά την άποψή μου και οι τέσσερις αυτές αρχές, επί της ουσίας, κινούνται στην κατεύθυνση και στην εφαρμογή του να πάψει να υπάρχει Πανεπιστήμιο στην περιοχή. Ξέρουν πολύ καλά ότι εδώ και καιρό όλα αυτά έχουν δρομολογηθεί. Και δεν έχουν δρομολογηθεί με αυτόν τον απλό τρόπο της πρότασης της Βρετανίας και του Πανεπιστήμιου Πατρών, που το μόνο που κάνουν στις μεταξέτους τοποθετήσεις, τι είναι? Να αντιπροηγήσουν ένα κοινωνικό αυτοματισμό. Φταίει το Πανεπιστήμιο. Δηλαδή, είναι πρωτοβουλία του Πανεπιστήμιου Πατρών στο να γίνουν αυτά τα τμήματα. Λες, κι όπως όλοι ξέρουμε, το Υπουργείο δεν μπορεί από μόνο του να πάρει μια πρωτοβουλία και να δώσει μια λύση σε αυτό το ζήτημα. Όχι. Το ξέρουν, γι' αυτό ακριβώς και έχουν και διαφορετική πρόταση. Γι' αυτό ακριβώς και ο κύριος Περιφεριάρχης, εκείνου που έλεγε σήμερα, μιλούσε για τα τμήματα και πώς αυτά θα πρέπει να παραμείνουν εδώ. Το αντίθετο, από τότε, είπε ο κύριος Λιβανός, ο οποίος, μάλιστα, σιώπισε πάρα πολύ συγκεκριμένα, όταν από τη πλευρά του κυρίου Δημάρχου μπήκε το ζήτημα για αυτόνομο πανεπιστήμιο. Μάλιστα, ο κύριος Δήμαρχος το κατάλαβε και δεν το κατάλαβε καλά. Επανήλθε και πάλι ο κύριος Λιβανός το ξεπέρασε. Το ξεπέρασε μέσα από την Επιτροπή. Μια Επιτροπή, οποία, όπως είπαμε, δεν έχει καμία τύχη. Δεν θέλω, λοιπόν, να σας κουράσω περαιτέρω. Θεωρώ ότι πράγματι, έχοντας εντοπίσει τις όποιες αδυναμίες αυτή τη στιγμή, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε λόγω της πίεσης του χρόνου. Θα πρέπει, σύσσομαι, να σταθούμε στην πρόταση του ΤΕ. Εγώ τη θεωρώ απόλυτα τεκμεριωμένη. Την κάνω και πρόταση, την αποδεχόμαστε σαν παράταξη. Και λέμε ότι είναι μια εξαιρετική βάση, προκειμένου, απ' αύριο κιόλας, να ξεκινήσουμε και να προσπαθήσουμε να πετύχουμε αυτό το ελάχιστο. Γιατί φοβάμαι πάρα πολύ ότι για μία ακόμα φορά και τελειώνω με τούτο, θα έχουμε νέα σαν αυτό το αποψηνό, ότι η συγκεκριμένη έκταση, επειδή δεν χρησιμοποιήθηκε, επέστρεψε πάλι στο δημόσιο. Δηλαδή κάτι το οποίο δεν κάνει τίποτα άλλο απ' το να πιστωποιεί, αυτό που σας είπα στην αρχή της κουβέντας μου και είναι το οποίο θα κλείσω, ότι η συγκεκριμένη περιοχή, ο δήμος μας ειδικότερα, αλλά και η τελοκαρνανία, η οποία είναι τελευταία σε ανάπτυξη, πρώτη στην ανεργία, χωρίς καμία υποδομή αυτή τη στιγμή ή κάποιο μεγάλο έργο να βρίσκεται σε εξέλιξη, καλείται τώρα να δεχτεί και ένα χτύπημα, το οποίο συνδέεται με το συγκεκριμένο που λέγεται πανεπιστήμιο στο Αγρήνιο, μάλλον πανεπιστημιακά τμήματα του Αγρήνιο. Οφείλουμε να τα υποστηρίξουμε, οφείλουμε να τα ενδυναμώσουμε, οφείλουμε να τα κάνουμε λειτουργικά και οφείλουμε να τα κάνουμε και να τα εντάξουμε στην παραγωγή, ούτως ώστε μέσα από αυτή τη διαδικασία, στο τέλος των σπουδών τους, οι φοιτητές που θα βγουν από εκεί να είναι γεμάτοι οι επαγγελματίες και να έχουν και κάποια προοπτική στο χώρο της εργασίας. Αφού βέβαια τους αξιοπλίζουμε με όλες εκείνες τις ρυθμίσεις και τις προϋποθέσεις για να έχουν και την επαγγελματική τους κατοχύρωση. Σας ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστούμε τον κ. Καμένα. Κύριε Δήμαρχε. Κύριε Πρόεδρε, συγγνώμη, θέλω να διαβάσω το τελευταίο ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου, το οποίο έγινε τον Δεκέμβριο του 2019, πριν ένα χρόνο και ένα μήνα, πριν 13 μήνες. Λέει λοιπόν, το διάβασα στην αρχή αλλά προφανώς δεν το παρακολούθησαν οι της αντιπολίτευσης και το έχουν ψηφίσει κιόλας. Λέει, το Δημοτικό Συμβουλίο αποφασίζει παμψιφή με εξέρεση τρεις λευκές ψήφους που δεν προσμετρούνται, που ήταν του κ. Παπανικολάου, του κ. Καρναβιά και του κ. Μερμήκη. Οι πόλοι που το έχαν ψηφίσει. Και λέει λοιπόν, δεν δέχεται καμία κατάργηση και καμία μεταφορά πανεπιστημιακού τμήματος του Αγρινιού. Ζητά την άμεση επανίδρυση του τμήματος διαχείρισης πολιτισμικού περιβάλλοντος και νέων τεχνολογιών και την κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων για τους πτυχιούχους του τμήματος, απαιτεί την άμεση άρση αναστολής της λειτουργίας του τμήματος βιοτεχνολογίας και την περαιτέρω στήριξη και ανάπτυξη της Γεωπονικής Σχολής με απότερο σκοπό την επανίδρυση του Επανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος με έδρατο αγρύνιο όπως αυτό ιδρύθηκε το 2009. Κύριε Καμένο, είμαστε πραγματικά η μόνη πόλη στην οποία η αντιπολίτευση ζητάει λιγότερα από το δήμαρχο, είναι πιο συντηρητική, λειτουργεί με λογιστικά κριτήρια ή απλώς θέλει να πάει απέναντι από την πρώτα στο δήμαρχο. Αυτά λοιπόν είναι το μνημόσυνο για την πόλη μας. Και το μνημόσυνο το κάνετε εσείς απόψε. Δεν το κάνει καλής άλλος. Λυπάμαι, ειλικρινά, γιατί ξεπουλάτε τους αγώνες χρόνων. Και αυτό συμβαίνει απόψε. Και ειλικρινά δεν αισθάνομαι τροπή. Η επανίδρυση του Πανεπιστημίου της Δυτικής Ελλάδος είναι σε ώρα τα ψυχίσματα του Δημοτικού Συμβουλίου. Κύριε Πρόεδρε μου, επιτρέπετε? Απεμπονείτε το δικαίωμα σε αυτόν τον τρόπο! Τροπή! Κύριε Πρόεδρε μου, επιτρέπετε? Κύριε Καμένο, μετά στη δευτερολογία σας. Όχι, θα την εξαντλήσω, δεν επανέχω. Θα κάνουμε δευτερολογία. Δεν θα κάνω δευτερομιλία. Απλά χαίρομαι που ο δήμαρχος διάβασε ακριβώς αυτό που του είπαμε. Να είστε καλά. Δεν είναι δύσκολη η θέση. Θα κάνω τη δευτερολογία, κανονικά, γιατί σε λέει πανενισμός. Για ποιον λόγο να κάνω την εξέρηση. Εμείς χρόνο έχουμε. Κύριε Μερμήγη, έρχεται το λόγο. Με ακούτε, κύριε Μερμήγη. Ελπίζω αυτή τη φορά να πάμε καλά. Ακούγεστε, μια χαρά. Ωραία, ωραία. Λοιπόν, θα ξαναπιάσω το νήμα από την αρχή. Λέγοντας σκοπτικά, η αποκέντρωση που ένιωσε στο πετσί του αυτός ο τόπος, είναι η αποκέντρωση των εμβολιαστικών κέντρων και η αποκέντρωση της ταλαιπωρίας. Και τίποτα άλλο. Λοιπόν, με τα περίφημα εμβολιαστικά κέντρα, που στέλνουν το Πατρινό στην Άφθακτο και τον Αγρινιώτη στο Ιντολικό και στο Θέρμα. Κλείνω την παρένθεση. Για να επισέλθω έτσι στο μεγάλο και καυτό θέμα, που μας ταλανίζει τόσες ώρες εδώ. Για ακόμα μια φορά, όμως. Στα τόσα χρόνια, όχι μόνο που είμαι δημοτικός σύμβουλος, αλλά και πολίτης αυτής της πόλης. Λοιπόν, ακούσαμε έτσι με προσοχή. Διάφορους πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε από τα νέα δεδομένα, που ακόμα και εμείς αγνοούσαμε, όπως έκανε στη δημόσια συζήτηση οι καθηγητές των σχολών εδώ. Τα παιχνίδια που παίζεται, δείχνοντας με περίτρανο τρόπο, για πολλοστή φορά, τον κολομβιανό καπιταλισμό, μάλλον, που ζει αυτή η χώρα. Γιατί, αν κάποτε ένας πρωθυπουργός ήθελε να κάνει δανειά την Ελλάδα, του Νότου, μάλλον, τελικά αυτό που καταφέραν όλοι αυτοί που κυβερνάγανε είναι να κάνουν κολομβία. Λοιπόν, η άποψή μας είναι ότι θα έπρεπε αυτό το δημοτικό συμβούλιο να πάρει φωτιά μετά ακριβώς την ψήφιση ή κατά τη διάρκεια ακόμα καλύτερα της ψήφισης του νομοσχεδίου για τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα που μόλις πριν λίγες μέρες ψηφίστηκε. Και ψηφίστηκε ανάμεσα στα άλλα από μια κυβέρνηση, σε ένα πλαίσιο, το οποίο η ελληνική στατιστική υπηρεσία έδειξε ότι υπάρχει μια ζημία 40 δισεκατομμυρίων ευρώ τον τελευταίο χρόνο και σε ένα πλαίσιο που θρηνούμε 6.300 συμπολίτες μας, νεκρούς, από αυτή την πανδημία που μαςτίζει και εμάς. Λοιπόν, σε αυτή ακριβώς τη συγκυρία, η κυβέρνηση ανάμεσα στα άλλα, αποφάσισε, προσπαθώ να το κάνω τάλυρα τώρα για να το καταλάβουμε όλοι, προσπαθώ να μεγενθύνω την εικόνα και προσπαθώ να δώσω στον κύριο Λιβανό πώς αντιλαμβανόμαστε εμείς τον όρο της λογικής και της ανάπτυξης. Γιατί, προφανώς, υπάρχει μια τελείως διαφορετική ερμηνεία σε αυτούς τους όρους. Λοιπόν, για να δούμε πόσο λογικό είναι αυτό το νομοσχέδιο που ψήφισε η κυβέρνηση του κυρίου Λιβανού. Αυτό το νομοσχέδιο πετάει 25.000 φοιτητές και δεν τους πετάει μόνο από τα Γρήνιο, τους πετάει από το σύνολο των πανεπιστημίων της χώρας και ειδικά των περιφερειακών κμήματων. Καλή ώρα όπως τα δικά μας. Η ίδια υπουργός παιδείας η κυρία Κεραμέος με απίστευτο κοινικό και ξεδιάδρομο τρόπο μιλάει ότι ένα στα τρία κμήματα θα κλείσει. Σε συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα για το επικείμενο νέο νομοσχέδιο που θα φέρει γιατί δεν μας φτάνουν μόνο αυτά, θα ακολουθήσουν κι άλλα. Στην Athens Voice είναι, το αναπαράγει σήμερα η εφημερίδα των συντακτών για όσους αμφισβητήσουν την πηγή μου, μιλάει ανάμεσα στα άλλα έτσι περισπούδαστα για τη συγκέντρωση του πανεπιστημίου σε μεγαλύτερες μονάδες μέσω ενός προγράμματος συγχωνεύσου. Το λέει η γυναίκα, δεν κρύβεται. Τι άλλο κάνει σε αυτό το νομοθέτημα που ψηφίσαν με την ψήφο τους οι κυβερνητικοί εδώ βουλευτές μας εκτός από το να διώχνει φοιτητές, εκτός από το να κλείνει τμήματα να πηγαίνει τους φοιτητές ως πελάτες πλέον στα κολέγια τα οποία όλος τυχαία φρόντισε προ λίγων μηνών να τα αναβαθμίσει όπου με τα δικά τους κριτήρια αυτά τα κολέγια βρίσκονται και χάνονται σε χιλιάδα αριθμών στην αξιολόγηση. Κοινώς είναι άχρηστα. Αφού τα αναβαθμίζει τα κολέγια και τους δίνει τα ίδια εργασιακά δικαιώματα φαντάζουμε να μας ακούει ο Φίλτθαλτος Λίνος Μπλέτσας ως εκπρόσωπος του ΤΕ, δηλαδή ένα κολεγιόπεδο από αυτά θα μπορεί να βγαίνει με τα ίδια εργασιακά δικαιώματα με έναν του Μπετσοβίου Πολυτεχνίου, περί αυτού πρόκειται. Άρα δίνει μια πελατία 25.000 περίπου φοιτητών που αντί να βολοδέρνουν σε τμήματα σαν αυτά το αγρινιό να πάνε κατευθείαν στα κολέγια των μεγάλων πόλεων. Τι άλλο κάνει η κυρία Κεραμέος και η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Μειώνει κατά 20% τον προϋπολογισμό των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σε σχέση με το 20 και ακούστε το καταπληκτικό αντί να προσλάβει καθηγητές με λιβέκ και λοιπό προσωπικό που χρειάζεται για την εύρυθμη λειτουργία όλων αυτών προσλαμβάνει νέο και ιδρύεται νέο στυνομικό σώμα 1.030 ανδρών. Λοιπόν, το κόστος αυτού του σώματος κάθε χρόνο το ετήσιο είναι 20 εκατομμύρια ευρώ. Μαζί με τα συμπαρομαρτούντα κάμερες και λιπό εξοπλισμό που θα φτάσει τα 50 εκατομμύρια ευρώ και για να έχουμε μια τάξη μεγέθους για να καταλάβω αν είναι πολλά ή λίγα αδερφέ αυτά γιατί όντως σε σχέση με ένα ραφάλ είναι πολύ λίγα τα χρήματα. Για να δούμε όμως σε σχέση με τις ανάγκες της οικονομίας η κυβέρνηση δίνει ετήσιος το 2020 για το σύνολο των πανεπιστημίων ακούστε καλά 91 εκατομμύρια. Την ίδια στιγμή η ίδια κυβέρνηση προτιμάει να δώσει 50 εκατομμύρια πάνω από το 50% δηλαδή της συνολικής ετήσιας χρηματοδότησης στον ΑΥ για να φτιάξει σώματα καταστολής στα πανεπιστημία. Πραγματικά εμείς αυτό δεν το αντιλαμβανόμαστε ως λογικό. Μπορεί ο κύριος Λιβανός και οι λοιποί που το ψηφίσαν να το αντιλαμβάνονται, αλλά φαίνεται ότι υπάρχει μια πλήρη διάσταση της έννοιας της λογικής που μεταφράζουμε εμείς στο κεφάλι μας και κυρίως στις αρχές μας από αυτή που ψηφίζουν. Αυτό προς απάντηση για το αν θα έχει κάποια τύχη αυτή η περίφημη επιτροπή που μας πρότεινε περί ανάπτυξης και λογικής. Λογική δηλαδή, που δίνει περίπου το 60% της ετήσιας χρηματοδότησης όχι για την ενίσχυση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων αλλά για σώματα καταστολής. Πού να το πεις σε ποια χώρα, σε ποια χώρα όχι της Ευρώπης, του πλανήτη και να μην γελάνε, να μην πέφτουν κάτω. Και την ίδια στιγμή όλοι θα αναμασήσουν την καραμέλα της φυγής εγκεφάλων, δηλαδή πτυχιούχων, μεταπτυχιακών, διδακτορικών προς τις χώρες έτσι της Ευρώπης και όχι μόνοι. Αυτούς δηλαδή που η ελληνική οικογένεια με το ισθέρι μάτις φτιάχνει και τους γιώχνει. Γιατί φαίνεται ότι μόνοι μη δεις ανεξία που έχει τούτη εδώ η κυβέρνηση στο δημόσιο είναι οτιδήποτε έχει σχέση με την καταστολή. Σε τίποτα άλλο, σε όλα τα άλλα πραγματικά έχει κάνει αναφυλακτική αντίδραση. Λοιπόν, η μόνη πρόταση που μπορεί αυτή τη στιγμή κατά την άποψή μας να σταθεί και δεν το λέμε πρώτη φορά, το λέμε από την πρώτη στιγμή που βρεθήκαμε στο δημοτικό συμβούλιο και εξακολουθούμε φυσικά να το λέμε, είναι μία και απλή. Μόνο που η κυβέρνηση το κάνει ακόμα πιο δύσκολο και πιο σύνθετο, άρα θα πρέπει να προσθεθεί και κάτι άλλο. Είναι η συνταγματική υποχρέωση μιας ευγνωμούμενης πολιτείας, όπως νομίζουμε ότι είμαστε ή πρέπει να είμαστε, η συνταγματική της δηλαδή υποχρέωσης, το να διαχετεύει την απαραίτητη εκείνη χρηματοδότηση, ώστε να λειτουργούν με εύρυθμο τρόπο το σύνολο των τμήματων που η ίδια θέσπισε. Αν εξαρτήτως αν το έκανε με ακαδημαϊκά ή πολιτικάδικα και μαυρογιαλούρικα κριτήρια, είναι υποχρεωμένη από τη στιγμή που τα ίδρυσε να τα συντηρεί ως πρέπει. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχει τον απαιτούμενο αριθμό με λονδέπ, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχει τις απαιτούμενες υλικοτεχνικές υποδομές, κτίρια, εργαστήρια, αυτό σημαίνει ότι αυτά τα παιδιά που σπουδάζουν και που αύριο θα πάρουν ένα πτυχίο οφέλου να έχουν, όχι μόνο τα ουσιαστικά προσώδα αλλά και τα τυπικά, δηλαδή κάπου να αναγνωρίζονται αυτά τα πτυχία, δεν είναι χομπίστες. Ούτε τα παιδιά ούτε οι οικογένειές τους να σπαταλούν πόρους, χρόνο και κόπο γιατί κάποιοι παίζουν με τις ζωές τους, θα πρέπει τέλος να μπει στο πλαίσιο των ετοιμάτων, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, η κατάργηση του κατάπτυστο αυτού νομοσχεδίου, που ψηφίστηκε πριν από λίγες μέρες, γιατί ακριβώς πέρα από τη χρηματοδότηση, η βάση και η φραγμή που δημιουργεί, γιατί δεν τους δημιουργούν τα πανεπιστήμια, το νομοσχέδιο δίνει αυτή τη δυνατότητα στα πανεπιστήμια, με μία μικρή μπαλάζα λίγο πάνω ή λίγο κάτω, να πετάει στον ΚΙΑΔΑ, όπως προείπα, 25.000 περίπου φοιτητές. Και το ανήθικο της υπόθεσης είναι ότι έχουμε κι αν έχουμε γνωρίσει, έτσι, κυβερνήσεις που ασέλγισαν πάνω στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας και ειδικότερα στα θέματα, ας πούμε, της εκπαίδευσης. Κοπτοραπτική ακούστηκε με πολύ εύγλωτο τρόπο, ο τρόπος που κατάργησε ο κ. Γαυρόγουλου, για παράδειγμα, το επιτυχημένο, με τα δικά τους κριτήρια, με τη δικιά τους αξιολόγηση τμήμα και μία ανοιχτή την ίδρυσή τους. Και όπως πολλοί έβλογα, έτσι έχουμε αναφέρει στο παρελθόν, περιπέτειες ανθρώπων που πήγαν να συνεχίσουν τις σπουδές στο εξωτερικό, όταν γκουγλάρανε εκεί, ήμουνα πρώτος που το ανέφερα στο Δημοτικό Συμβόλιο, στην προηγούμενη εκκλητία, βρέθηκαν στο αστυνομικό την ώρα να απολογούνται ότι δεν πλαστογράφησαν πτυχίο από ανήπαρκτα ελληνικά πανεπιστήμια. Και γι' αυτά όλα, έχουν ονοματεπώνυμο οι ευθύνες. Είναι όλες οι κυβερνήσεις και τα κόμματα, που μας καλούν τώρα, βουλευτές, που λειτούργησαν και σε υψηλότατοις κυβερνητικούς φόρους, να αγκαλιαστούμε όλοι μαζί τα μπρατσέτα και να πάμε άραγε πού, να κάνουμε τα αυτονόητα, αυτά που πριν είπα, και αυτά που έχει υποχρέωση μια ευγνωμούμενη πολιτεία να εφαρμόσει ως οφείλει, μάλλα λόγια, δεν ζητάμε τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την υποχρέωση της πολιτείας, αφενός θα στηρίξει τα τμήματα τα οποία έχει ιδρύσει, αφεντέρω να σταματήσει τα deal που κάνει με τους κολεργιάρχες, και τρίτον να επανιδρήσει το πετυχημένο τμήμα γιατί το χρωστάει όχι μόνο γιατί παραδέχονται όλη την αδικία, αλλά πάνω απ' όλα για τους χιλιάδες απόφητους που έχει βγάλει, για τους μεταπτυχιακούς και για τα παιδιά που ακόμη σπουδάζουν. Δεν είμαστε χομπίστες, εάν θέλουμε να είμαστε όχι μόνο σοβαροί με τις αρχές και τη συνείδησή μας και κυρίως με μια αίσθηση δικαίου, αλλά αν θέλουμε επιτέλους να είμαστε αποτελεσματικοί, θα πρέπει να τους τρίξουμε τα δόντια μας. Όχι με τέτοιου είδους επιτροπές κλπ. ή να καλέσουμε τον κύριο Γεωργιάδη ή δεν ξέρω ποιον άλλον, αλλά να τους τρίξουμε τα δόντια απαιτώντας το αυτονόητο. Όχι γιατί το χρωστάμε και είμαστε ριγμένοι, γιατί είναι υποχρέωσή τους. Είναι συνταγματική τους υποχρέωση, εκτός αν πλέον και τυπικά και σε αυτό το θέμα, όπως για παράδειγμα στο θέμα τους, εκτροπής του αχελού με τις 7 καταδικαστικές αποφάσεις του συμπολίου της Επικρατίας, κόβουμε και ράβουμε την ομοθεσία κατά πώς μας συμφέρει, αλλά και αυτό πάλι είναι μια πολιτική απόφαση. Αλλά ας τολμήσουν να το ξεστομήσουν εδώ και οι εκπρόσωποι όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων που πέρασαν και περνούν από τέτοια έδρανα και στα οποία έχουν βουτήξει τα χεράκια τους με τις ψήφωστος για αυτή την κατάδια. Άρα και βάζω τελείως εδώ πρόεδρε, η πρόταση διαχρονική του ανυπότακτου είναι μία και αυτή που πάντα καταθέταμε. Να σεβαστεί η πολιτεία τις δικές της εκλογές, να χρηματοδοτήσει επιτέλους με τα χρήματα εκείνα και να φτιάξει τις υποδομές και να μην κουροϊδεύει. Επιτέλους γεμίσαμε τμήματα όχι μόνο στην περιοχή μας, σε όλη την επικράτεια, τμήματα με τα Μπέλξ. Τμήματα με τα Μπέλξ. Λοιπόν αυτό δεν μπορεί να το ανεχθεί άλλο όχι μόνο η αγρινιώτικη κοινωνία αλλά κάθε νοήμων και λογικός πολίτης εφόσον δέχεται το λογικό πλαίσιο που βάλαμε μόλις τώρα μέσα. Δέχεται το λογικό πλαίσιο της κυρίας Κεραμέας την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, θα έχει αυτά τα αποτελέσματα. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ, κ. Μεριμήγκη. Κ. Καραμητσόπολο, έχετε τον λόγο. Ναι, ακούγεστε πολύ καλά. Κύριε Πρόεδρε, η κατεπίγουσα συνεδρία του Δημοτικού Συμβουλίου που γίνεται σήμερα είναι πιστεύω επιβιβλημένη μετά τις τελευταίες προτάσεις που έγιναν γνωστές και που οδηγούν μαζί με το νέο νόμο για την ανώτερη εκπαίδευση στη συρρήκνωση της πανευθυμιακής εκπαίδευσης του Αλήνιο. Ως εκ τούτου, η πρώτη άμεση αντίδραση που θα πρέπει να έχουμε ως Δημοτικό Συμβούλιο είναι να επικυροποιήσουμε το ψήφισμα το οποίο είχαμε εκδόσει πριν από 14 μήνες το οποίο ανέφερε και ο δήμαρχος Αγρινίου. Δηλαδή, στα βασικά του σημεία, το ξαναλέω καμία κατάργηση τμήματος στο Αγρινιο επανύδρυση του τμήματος διαχείρισης πολιτισμικού περιβάλλου και νέων τεχνολογιών μαζί με τα υπόλοιπα που ανέφερε. Θα πρέπει να πούμε όμως εδώ ότι επιβάλλεται να συμπειρώσουμε σε αυτό και να ζητάμε την κατάργηση του νόμου του πρόσφατου νόμου για την πανευθυμιακή εκπαίδευση γιατί με το νόμο αυτό, όπως ανέφερε και ο συνάδελφος πριν ο Στέλιος του Μερμήγκης ουσιαστικά τα τμήματα αυτά τα οποία βρίσκονται στο Αγρινιο αυτοκαταργούνται από μόνο τους λόγω έλλειψης φοιτητών. Έτσι λοιπόν θα έπρεπε σε αυτό το ψήφισμα να συμπληρωθεί με την κατάργηση του τελευταίου νόμου. Όμως εκτός από αυτή την άμεση αντίδραση που θα έπρεπε να έχει το Δημοτικό Συμβούλιο πιστεύω ότι δεν πρέπει να συγκεντρωθούμε μόνο στο τελευταίο γεγονός να δούμε μόνο το δέντρο και να χάσουμε το δάσος. Γιατί αυτό το οποίο παρακολουθούμε αγαπητοί συνάδελφοι δεν είναι κάτι καινούριο είναι ένα χειλιοπαιγμένο θα έλεγα επεισόδιο σε μια σαπουνόπερα που παίζεται ερήμη της κοινωνίας επί 36 ολόκληρα χρόνια και λέγεται Παναμυστημακή Εκπαίδευση του Αγρινιο. Από το 1985 παρακολουθούμε τα ίδια. Ήμουνα νεαρός φοιτητής στο μαθηματικό όταν ξεκίνησε όλο αυτό και τώρα ο γιος μου τελειώνει το πανεπιστήμιο. Είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Μια ολόκληρη χαμένη γενιά. Το θέμα λοιπόν είναι ο συνεχιζόμενος εδώ και 36 ολόκληρα χρόνια εμπεριγμός της πόλης μας και των κατοίκων της. Τελευταίο επεισόδιο η απαράδεκτη και αικατανόητη κατάργηση του Τμήματος Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλου και Νέων Τεχνολογιών. Είναι για δεκαετίες άνοιση μεταχείριση των πολιτών του Αγρινιού Σε σύγκριση με τους πολίτες άλλων αστικών κέντρων της περιοχής μας. Επιστρέψτε μου πάνω σε αυτό να πω δύο σκέψεις. Εμείς πιστεύουμε ότι η Πανεπιστημιακή Εκπαιρία θα μπορούσε να συμβάλλει καθοριστικά τόσο στην ανάπτυξη της περιφέρειας όσο και στην άρρωση των κοινωνικών ενισοτήτων. Αυτό όμως θα έπρεπε να γίνει μόνο, αλλά και κοινωνικά δίκαιο τρόπο. Και η βασική άξονα σε αυτό θα έπρεπε να είναι η σύνδεση των μεταμεστιμιακών τμήματων με την τοπική οικονομία και τις κοινωνικές ανάγκες. Η ανάπτυξη της έρευνας και η εφαρμογή της στην παραγωγική διαδικασία θα έπρεπε να έχει καθοριστικό ρόλο σε αυτό. Ένα δεύτερο είναι ότι η ίδρυση των τμήματων θα έπρεπε να είναι με πλήρως αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα ώστε να δίνουν μια επαγγελματική διέξοδο πραγματική στους αποφύτους, αλλά και να προσελκύουν τους υποψήβιους φοιτητές. Τρίτη προϋπόδηση θα έπρεπε η συτελέγωση των τμήματων πλήρεις με τον απαιτούμενο αριθμό μελών δεπ και διοικητικών υπαλλήλων, αλλά και των υποδομών που απαιτούνται σε κτιριακές υποδομές. Ένα τέταρτο θα έπρεπε να είναι η ισορροπημένη κατανομή των τμήματων σε όλα τα αστικά κέντρα της περιφέρειας, αναλογικά με τον πληθυσμό, μια παράμετρο σημαντική που επιβάλλεται για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης. Δυστυχώς, και το πευθύνω και σαν ερώτημα προς το Δημοτικό Συμβούλιο, πιστεύετε ότι κάποιες από αυτές τις τέσσερις παραμέτρους που έβαλα τυρίθηκε στην ύδρυση όλων αυτών των τμήματων που πέρασαν από το Αγρίνιο, έφυγαν, ξανάρθαν όλα αυτά τα χρόνια. Και πιστεύω ότι σε ελάχιστος, έως ανύπαρκτος είναι ο βαθμός που τυρίθηκαν αυτά. Η σύνδεση με την τοπική οικονομία, εκτός ελάχιστος των εξαιρέσεων, το τμήμα διαχείρισης αγροϊτικών προϊόντων είναι μια εξαίρεση σε αυτό, δεν υπήρξε από μηδαμινή ως ελάχιστη. Τα τμήματα που ιδρύθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, στη συντεπτική πλειοψηφία τους δεν είχαν επαγγεωματικά δικαιώματα και ουσιαστικά ήταν περισσότερο οι δικεύσεις σε μετεπτυχιακά προγράμματα σπουδών, παρά ως βασικά πτυχία, παραπλανώντας φυσικά τους φοιτητές που τα επέλεγαν. Η στελέχωση των τμήματων ήταν ελπέστατη, ενώ οι υποδομές του Πανεπιστημίου, οι κτυριακές, ήταν επίεικος απαράδεκτοι. Τέλος, δεν υπήρξε ποτέ ισότιμη, ισορροπημένη και κοινωνικά δίκαιη κατανομή των τμήματων στα αστικά κέντρα της περιοχής. Το Αγρήνιο, δυστυχώς, σ' όλες τις μεταβολές και αναδιαρθρώσεις αντιμετωπίστηκε πάντα ως ο φτωχός υγιεινής. Ένα στοιχείο μόνο είναι αρκετό, που περιγράφει την κατάσταση που υπάρχει στα τέσσερα περιφερειακά αστικά κέντρα του δυτικού άξορου της χώρας. Πάτρα, Ιωάννινα, Αγρήνιο και Καλαμάτα. Στην Πάτρα λειτουργούν αυτή τη στιγμή 28 τμήματα, μάλιστα δύο ή τρία από αυτά είναι του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Στα Ιωάννα λειτουργούν 19 τμήματα, στην Καλαμάτα με πληθυσμό 25.000 κατοίκους λιγότερος από το Αγρήνιο λειτουργούν 8 τμήματα, ενώ στο Αγρήνιο των 100.000 κατοίκων περίπου λειτουργούν μόλις 4 τμήματα και με αυτά που προτείνονται θα λειτουργήσει σίγουρα ένα και ένα στο μέλλον. Άρα μιλάμε για όλα τα παραπάνω στοιχεία που σας ανέφερα. Αποδεικνύω, νομίζω ξεκάθαρα, την στρεβλή και χωρίς σχέδιο ανάπτυξης του Παναπιστημίου στο Αγρήνιο, που είχε ως αποτέλεσμα την ποσοτική και ποιοτική του υποβάθμιση μέρα με μέρα. Και συνιστον αυτό που είπαμε στην αρχή, ότι δυστυχώς υπήρχε άγνηση αντιμετώπιση των πολιτών του Αγρήνιου σε σύγκριση με τα άλλα αστικά κέντρα της περιοχής. Και αυτός πιστεύω ότι θα πρέπει να είναι ο μακροπρόδεσμος στόχος της δημοτικής αρχής. Σε αυτήν την άγνηση μεταχείριση να μπει κάποτε ένα τέλος. Η ισότημη δημητόπιση του Αγρήνιου ως ένα από τα μεγάλα αστικά κέντρα του δυτικού άξονα της χώρας, αυτό θα πρέπει να είναι το πρώταγμα των διεκδικίσεων των πολιτών, όσων θεσμικά τους εκπροσωπούν, αλλά και των φορέων της περιοχής μας. Και σε αυτή χρειάζεται συστράτευση και σχέδιο που θα συμπεριλαμβάνει συγκεκριμένες προτάσεις με άξονα τις ανάγκες της κοινωνίας και την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονόατων της περιοχής μας. Τελειώνοντας, για να μην σας κουράσω, σε κάθε περίπτωση πιστεύουμε ότι οι ευθύνες όσων κυβέρνησαν όλες αυτές τις δεκαετίες στη χώρα είναι τεράστιες και φυσικά είναι υπόλογοι απέναντι στην κοινωνία της περιοχής μας. Όμως, είναι η ώρα που οι εξελίξεις επιβάλλουν να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και μαζί με την κοινωνία να αγωνιστούμε για όσα δικαιούνται και απαιτούν οι συμπολίτες μας και που δυστυχώς για πολλές δεκαετίες στερούταν. Σας ευχαριστώ. Ευχαριστούμε τον κ. Καραμητσόπουλο. Το λόγο στον κ. Βασίλη Φωτάκη. Καλησπέρα πρόεδρε, καλησπέρα σε όλους. Καλησπέρα. Δεν έχω εικόνα για κάποιον λόγο, δεν το λέει η κάμερα. Πιστεύω να ακούγουμε καλά, όμως, οπότε το ίδιο πένει. Είχαμε μια πολύ μεγάλη ζήτηση μέχρι στιγμής. Βέβαια, το ζήτημα πέθηκε εξ αρχής από τον δήμαρχο εκείνη το διαχρονικό μας αίτημα, τη διαχρονική πρόταση μας για ίδρυση αυτονόμου πανεπιστημίου. Κυπόθηκαν πολλά, και η πρόταση του Τεμπουργού, και οι προσεγγίσεις που γίνονταν από τους επικυβαλείς, αλλά και τους ανθρώπους του πανεπιστημιακού χώρου, καθηγητές και εμείς. Εγώ θέλω να ξαναβάλω, όμως, μια πρόταση που είχα κάνει και στον Προεδρυσήτη του 2019, που κάναμε για το Πανεπιστημίο, στην εξής διάσταση. Σίγουρα, η απέτησή μας για ίδρυση ενός αυτονόμου πανεπιστημίου είναι το πρωταρχικό. Όμως, για να καταφέρουμε να επιτεχθεί ο στόχος αυτός, χρειάζεται μια συγκεκριμένη τεκμηρίωση, ισχυρή τεκμηρίωση, απέναντι σε όλους αυτούς που επιβουλεύονται κάθε φορά και κατατοδοκούν οι Τουργούν. Τότε, είχα αναφέρει και τώρα το θέτο ξανά στη συζήτηση, για να το δούμε ως επόμενο βήμα από αυτό που απαιτείται σε πρώτη φάση να γίνει, στο να σταματήσει εδώ ο έπαιγμος, ότι χρειάζεται να συγκροτήσουν μια ομάδα τεκμηρίωσης, για άρτη εκπόνηση μιας μελέτης τεκμηρίωσης της αναγκαιότητας της ίδρυσης Πανεπιστημίου. Πλησίασε κάπως, δεν ξέρω αν ήταν κοινωνός της πιο παγιάς πρότασής μου, η αναφορά του Υπουργού. Και αυτό που λέω είναι ότι δεν είναι δουλειά δική μας, των δημάρχων, του Υπουργού, των βουλευτών, να μπούμε στα μονοπάτια της ακαδημαϊκότητας μιας πρότασης. Είναι όμως απέτησή μας και είναι το πλώσιο της εκδίκησης που πρέπει να βάλουμε. Τα ακαδημαϊκά χαρακτηριστικά, που θα κριθούν και αξιολογούνται πάντα από την Εθνική Αρχαία Νότης Εκπαίδευσης, χρειάζονται ένα εμπεριστατομένο και αξιόλογο ορισμό μιας Επιτροπής με ανάλογη τεχνονοσίας. Σε αυτό θα μπορούμε να συμπονίσουμε προφανώς όλοι. Αυτοί θα εγκρίνουν και κανένας Υπουργός Παιδείας στη συνέχεια, δεν θα μπορεί τουλάχιστον να αμφισβητήσει τις επειάσεις μας πάνω σε αυτό που θα προκύψει από την μελέτη τεκμηρίωσης. Άρα οφείλουμε, θεωρώ και το θέτω στο τραπέζι, να εγγραφεί στον Πρωπ. Όλων των δημοτρομών του Λοκαρνανία και στην περιφέρεια ένας κωδικός, που να μπορεί να χρηματοδοτήσει άμεσα μια τέτοια μελέτη, που να κρίνεται σκόπιμη η ίδρυση και που θα περιτεί ανάγκες ακαδημαϊκότες, όπως τοποθετήθηκαν από τον Δήμαρχο και όπως δέθηκαν και από τους ανθρώπους της ακαδημαϊκής κοινότησης. Που θα προβλέπονται ακαδημαϊκές συνεργασίες, που θα υπάρχουν προγραμματικές αναπτυξιακές συμπράξεις με δημόσια σχολεία, όλα αυτά που σύγχρονα όλοι όσοι παρακολουθούμε ή έχουμε συμμετάσχει σε συζητήσεις αντίστοιχες κατά καιρούς, να συμβαίνουν στον χώρο της εκπαίδευσης γενικότερα. Η ανακοίνωση της Επιτροπής που υπήρξε και βάσει αυτή η γενιτελευθεία κουβέντα, για μένα υπηρετεί μόνο εξοκαδημαϊκά κριτήρια. Είπε ο κύριος Θεοδωρίδης ότι δεν υπάρχει ποτέ κάποια τέτοια απόφαση. Άρα πρέπει κάποια πράγματα να μας υποψιάζουν ακόμα περισσότερο. Τρία λοιπόν βασικά κριτήρια. Η ακαδημαϊκότητα, η βιωσιμότητα και η μελλοντικότητα. Αυτά είναι που θα πρέπει να ακριθούν από τις δικές μας πράξεις. Δεν πρέπει να παραβλέπονται και μέχρι στιγμής έγινε πολλάκης από τα Υπουργεία και από οποιαδήποτε κυβέρνηση τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ιστολακραννίας. Αυτά που αφορούν την αγροτεχνολογία που θα μπορούσαν να καλύψουν πλήθος πλημάτων και τους ιδάτες των σπορς που δόξα το Θεό τους έχουμε πλούσιος στο νομό μας. Είτε αφορά η δικαταλλιέργηση είτε αφορά την διαχείριση. Ένα μοντέλο πανεπιστημίου δίκτυο όπως το ανέφερε και ο Δήμαρχος με τήματα που θα έχουν πολυεδρικότητα. Δεν θα αφορούν μόνο το αγρύνιο δηλαδή αλλά και το μεσολόγιο και όλα τα τελετήματα όπως ακριβώς το ανέπτυξε και ο Δήμαρχος. Με διαρθωτικά προγράμματα διατηματικά και διδρηματικά μεταπτυχιακά για να μπορέσουμε να είμαστε πιο σύγχρονοι στην τοποθέτησή μας στον ακαδημαϊκό χάρτη. Αυτές οι συνεργασίες και οι συνέργειες θα μπορούν να δώσουν στο αγρύνιο θεωρώ εγώ και στο νομό του Νοκαλνανία γιατί ορίστε το αγρύνιο και το μεσολόγιο τις δυο περιοχές που καλύπτουν καρακτηριστικά είναι άφρικτος να το κάνουμε ακόμα γιατί είχε κλίματα που λειτούργησε. Δεν θα μπορεί να περπατήσει όλη αυτή η διαδικασία. Άρα για μένα χρειάζονται η συμμετοχή όλων των Δημάρχων και είπαμε με ποιον τρόπο θα μπορούσε να συμβεί αυτό και της περιφέρειας χωρίς ανταγωνισμούς μεταξύ μας ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια μορφή τεχνόπολης στο αγρύνιο που θα μπορεί τουλάχιστον να στέκεται ανταγωνιστικά επάξια και με την ίδρυσή της τουλάχιστον να μην μπορεί κανείς πλέον να αντισβητήσει την αναγκαιοτητά της. Δεν θέλω να κουρασάω γιατί είναι πολλές ώρες ήδη που συμμετέχουμε. Αυτά από μένα Πρόεδρε, ευχαριστώ. Ευχαριστούμε τον κ. Φωτάκη και κ. Γκρίζη έρχεται το λόγο. Ακούγουμε κ. Πρόεδρε. Καλησπέρα σε όλους, έστω και αν είναι περασμένη ώρα και είμαστε όλοι κουρασμένοι από την αρχή της συνεδρίας σας. Ακούστηκαν ενδιαφέροντα πράγματα. Εγώ είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γιατί για πρώτη φορά συμμετέχουν στην συζήτηση αρκετοί βουλευτές του νομού, ο περιφερειάρχης, οι πανεπιστημιακοί, οι φοιτητές και νομίζω ότι είναι μια καλή αρχή προκειμένου να έχουμε και με μια καλή πορεία προς το θέμα του πανεπιστημίου στο Αγρύνιο. Είναι ένα θέμα το οποίο έχει κουράσει για πάρα πολλά χρόνια. Ο παρονομαστής, ο κοινός όλων αυτών των χρόνων είναι ότι το Αγρύνιο είναι αδικημένο, είναι ρυγμένο. Είναι όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις αυτές οι οποίες έχουν δημιουργήσει αυτή την κατάσταση την οποία βιώνουμε σήμερα. Θα έλεγα και με διάθεση αυτοκριτικής ότι έχουμε και εμείς τις δικές μας ευθύνες. Βέβαια δεν είναι ώρα να τις αναλύσουμε αλλά έχουμε και εμείς τις δικές μας ευθύνες. Από εκεί και πέρα το ζήτημα είναι ότι γίνεται από εδώ και πέρα. Το από εδώ και πέρα σίγουρα είναι να μην φύγουν οι σχολές που υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Το θέμα είναι αυτές τις σχολές να επανδροθούν με μέλη ΔΕΠ που αυτή τη στιγμή είναι ελάχιστη αυτή που υπηρετούν ως μέλη ΔΕΠ στο Αγρύγιο. Και το βασικότερο είναι να δούμε ποια προοπτική έχει αυτό το πανεπιστήμιο αυτές τις σχολές στον τόπο μας και εάν μπορούν να είναι βιώσιμες. Είναι πολύ σημαντική παράμετρος με την βάση. Το γεγονός δηλαδή ότι ίσως στο μέλλον αυτές οι σχολές εφόσον διατηρηθούν στο Αγρύγιο πάψουν να υπάρχουν. Αν υιοθετηθεί δηλαδή αυτό το σύστημα της βάσης της εισόδου με το πανεπιστήμιο, ίσως πάψουν να υπάρξουν. Άρα σε αυτή την περίπτωση πρέπει να δούμε πώς θα ξεπεράσουμε αυτό το σκόπελο και εάν αυτό που έχουμε πάρει ως προηγούμενη απόφαση μέσω του ψηφίσματος το 2019 είναι εφαρμόσουμε, είναι υλοποιήσιμο. Εγώ πιστεύω ότι είναι υλοποιήσιμο ένα αυτόνομο πανεπιστήμιο δυτικής Ελλάδας. Ο δήμαρχος έχει βάλει και άλλες παραμέτρες όσον αφορά τις συνέργειες με άλλους δήμους. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό, εύχομαι να μπορεί να είναι εφικτό αυτό. Τώρα το αν ιδρύονται πανεπιστήμια ή συγχωνεύονται πανεπιστήμια, αυτό είναι κάτι που μπορούμε να το δούμε, σίγουρα θα πρέπει να το διεκδικήσουμε. Το βασικότερο όμως είναι αυτό το πανεπιστήμιο το οποίο θα κάνουμε όλη η προσπάθεια έτσι ώστε να ιδρυθεί, να μπορεί να είναι και βιώσιμο και το θέμα είναι και ποια σχολές θα ενταχθούν σε αυτό το πανεπιστήμιο. Εάν οι σχολές αυτές θα έχουν προοπτική για το μέλλον, εάν οι σχολές θα είναι βιώσιμες, εάν οι σχολές θα έχουν σύνδεση με την τοπική κοινωνία. Εγώ θα φέρω ένα παράδειγμα, το πανεπιστήμιο το οποίο καταργήθηκε μαζί με το δικό μας πανεπιστήμιο ήταν αυτό της Στερεάς Ελλάδας, μέτρα τη Λαμία. Εγώ βλέπω σήμερα και μετά τον Ομογαβρόγλου ότι υπάρχουν πέντε τμήματα αν δεν κάνω λάθος αυτή τη στιγμή στη Λαμία, πανεπιστημιακά τμήματα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και βάζουν τη Λαμία γιατί είμαστε μια πόλη στην ίδια γεωγραφική περιοχή, σχεδόν ίδια στον πληθυσμό, υπερέχει το αγρίγγαλα και είναι και μια πόλη η οποία είναι και αυτή ανάμεσα σε Αθήνα, σε Λάρισα, σε μεγάλες πόλεις που έχουν μεγάλα πανεπιστήμια. Βλέπω όμως ότι αυτή η πόλη ας πούμε ενδυναμώνεται με αυτές τις σχολές και μιλάμε για σχολές όπου, όπως παραδείγοντας χάρη φυσικό, μαθηματικό, αναγνωρισμές και κύρους σχολές και με κάποια προοπτική για το μέλλον. Εδώ, αντιθέτως, οι σχολές υποβαθμίζονται, υπάρχει οδιαρκής αγώνας της Πρυτανίας, αυτές οι σχολές οι οποίες υπάρχουν εδώ να παρθούν από την πόλη μας και από την πλευρά της Πρυτανίας καλά κάνουν. Αυτό επιδιώκουν, αυτό θέλουν και με οποιοδήποτε τρόπο προσπαθούν να το πετύχουν. Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς προκειμένου αυτές τις σχολές της υπάρχουσας να τις διατηρήσουμε και εφόσον είναι εφικτό να δημιουργηθεί ένα αυτόνομο πανεπιστήμιο, το οποίο θα είναι όμως βιώσιμο. Η βιωσιμότητα στον πανεπιστήμιο παίζει πολύ μεγάλο ρόλο, κατά τη δική μου άποψη. Τώρα, οι ευθύνες του παρελθόντος, είπα και στην αρχή ότι υπάρχουν, κατά κύριο λόγο αυτοί που έχουν τις ευθύνες και μην κοροδευόμαστε είναι το πολιτικό, οικοκυντρική πολιτική σκηνή. Δεν ιδρύουμε πανεπιστήμια εμείς, ιδρύει πανεπιστήμιο το Υπουργείο. Η σύγκλιτος του πανεπιστήμιου προτείνει, αλλά την απόφαση την παίρνει το Υπουργείο, η εκάστοτε κυβέρνηση. Όλες οι κυβερνήσεις κατά το παρελθόν αδίκησαν την πόλη μας. Πιστεύω ότι αυτό θα πάψει πλέον να υφίσταται. Θέλω να πιστεύω από εδώ και στο εξής να πάψει να υφίσταται και αυτό το οποίο απομένει σε εμάς είναι να είμαστε ενωμένοι, γιατί με λύπη μου διαπιστώνω ότι η σημερινή συνεδρίαση δεν είναι συνεδρίαση ενωτική. Δυστυχώς μπροστά σε ένα τόσο μεγάλο και κέριο ζήτημα φαίνεται ως πόλη ότι δεν είμαστε όλοι μαζί και αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος από πλευράς μας. Και επειδή είπα για αυτοκριτική, μην φτάσουμε στο σημείο σε μελλοντικό χρόνο να λέμε ότι και εκείνο το βράδυ της Παρασκευής της 19ης Φεβρουαρίου του 2021 μας τύχησε, γιατί βλέποντας αυτή την εικόνα κάποιοι παραπέρα από το αγρήνιο, αυτή τη στιγμή τρίβουν τα χέρια τους και χαίρονται. Θέλω να ελπίζω ότι θα τα ξανασκεφτούμε σοβαρά όλοι εμείς που οπαρτίζουμε το Δημοτικό Συμβούλιο και σε πλήρη αρμονία με τους υπόλοιπους φορείς, τους βουλευτές του νομού, τους πανεπιστημιακούς, δηλαδή με χαρά μου διαπίστωσα ότι θέλουν τις σχολές το αγρήνιο, τους φοιτητές και όλους όσους μπορούν να συνεργήσουν σε αυτό να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα για την πόλη μας. Και όχι μόνο για την πόλη μας και για το νομό μας, αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή γιατί μιλάμε για τα τμήματα του αγρήνιο, για την πανεπιστημιακή κοινότητα του αγρήνιο, το καλό είναι προεχόντος για την πόλη μας. Αυτά και συγγνώμη αν κούρασα. Ευχαριστούμε τον κύριο Γκρίζη. Το λόγο έχει ο κύριος Καλατζής. Καλησπέρα και από εμένα. Νομίζω πέντε ώρες δεν είναι αρκετές για να λύσουμε ένα λύτειο θέμα το οποίο μπορεί να έχει μεγάλη σημασία και για τα επόμενα πολλά πολλά χρόνια για την πόλη μας. Και για τα παιδιά μας και για εμάς που ζούμε σε αυτή την πόλη αυτή τη στιγμή. Το βασικότερο πράγμα είναι ότι θα πρέπει να βάλουμε τους παράγοντες που θα πρέπει να οριοθετήσουν το πιο θα είναι η θέση μας από εδώ και πέρα γιατί η Πάτρα κάνει το ίδιο πράγμα. Από το 95 που ζω το Δημοτικό Συμβούλιο στο Αγρήνιο και μαζί με πάρα πολλούς άλλους συναγωλιστές σε αυτή την προσπάθεια που έγινε όλα αυτά τα χρόνια γιατί είναι αλήθεια ότι το Δημοτικό Συμβούλιο όλα αυτά τα χρόνια ήταν ενωμένο. Ποτέ δεν είχε διαφορετικές απόψεις. Είχε μία συγκεκριμένη άποψη πρέπει να μείνει στην πόλη μας το Πανεπιστήμιο ανεξάρτητα αν η Πάτρα κατάφερε πολλές φορές να μας συμπερινικήσει και βεβαίως κάποια στιγμή θα μας πάρει το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος. Εδώ λοιπόν είναι όλο το θέμα. Θα μείνουμε έτσι, θα είμαστε μια γροθιά ή θα αφήσουμε τους ανθρώπους της Πάτρας να μας λεηλατίσουν και πάλι. Να ξέρετε πολύ καλά ότι χωρίς Πανεπιστήμιο μια πόλη δεν έχει μέλλον. Δύο τμήματα ίσον κανένα. Αύριο μπορεί να μην υπάρχει κανένα. Αυτό το οποίο θα πρέπει λοιπόν να κάνουμε είναι να έχουμε ακόμη και αγωνιστικές κινητοποιήσεις με τον τρόπο του Covid πια, αλλά το βασικότερο θα πρέπει να έχουμε λογική. Και η λογική πρώτα πρώτα πρέπει να ξεκινήσει μέσα από το Δημοτικό Συμβουλείο και να πιέσουμε πραγματικά την κυβέρνηση. Εγώ είμαι κυβερνητικός. Και όμως αν αυτή τη στιγμή περάσει κάτι τέτοιο θέμα απέναντι στην κυβέρνηση και όχι απλώς απέναντι, θα κάνω οτιδήποτε μπορώ για να μπορέσω να αποσυμπιέσω αυτή την κατάσταση. Πρέπει να καταλάβουν και οι τρεις βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ότι αυτή τη στιγμή θα πρέπει να βοηθήσουν και να βάλουν πλάτη. Και όχι απλώς να λέμε μεγάλες κουβέντες. Και την επόμενη μέρα σας θέλω και τους τρεις εδώ και βεβαίως όλους τους βουλευτές της νομού μας. Όλοι προσφέρουν ο καθένας με τον τρόπο του για να πετύχουμε το στόχο μας. Ο στόχος είναι ένας, ενωμένοι για να μπορέσουμε μέσα με μία φωνή μέσα από το Δημοτικό Συμβούλιο να καταφέρουμε πρώτα πρώτα να κρατούσουμε τα θμήματα στο Αγδήνιο και με στόχο το ενιαίο δικό μας Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας. Και βεβαίως παίζει μεγάλη σημασία να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις. Όλα αυτά τα οποία λεπτήκαν πραγματικά με ευχαρίστηση που υπήρχαν τοποθετήσεις που βάζανε τη λογική της προετοιμασίας για να φτιάξουμε το Μεγάλο Πανεπιστήμιο. Να κάνουμε μελέτες, να κάνουμε πολλά άλλα πράγματα, να κάνουμε προετοιμασία. Μέχρι να φτάσουμε να κάνουμε την προετοιμασία θα έχουμε χάσει το παιχνίδι. Το θέμα είναι να μπορούμε να έχουμε πρώτα τα θμήματα, να τα κρατήσουμε και αύριο να μπορέσουμε να ζητήσουμε το παραπάνω. Γιατί η πόλη μας έχει ανάγκη, έχει την δυναμική της δέκα της μεγαλύτερης πόλης στην Ελλάδα και θα πρέπει να πάρει αυτό που της ταιριάζει. Ένα αρκετό κολλό κομμάτι από την δύναμη της επαρχίας. Η Πάτρα δεν είναι μόνο το σημείο το οποίο πρέπει να φοβόμαστε. Πρέπει να φοβόμαστε και την κεντρική κυβέρνηση, την εξουσία, την κεντρική. Εκεί λοιπόν θα είμαστε απέναντί τους αν δεν βοήθησαν. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ κύριο Καλατζή. Κύριε Θεοδωρόπολε έχετε λόγο. Ναι, με ακούτε. Ακούγεστε, ναι. Ναι, Πρόεδρε. Με ακούτε. Ακούγεστε. Ναι, ακούγεστε μια χαρά. Ακούγουμε έτσι. Καλησπέρα και από μένα. Μετά από τόσες ώρες που παρακολουθώ και εγώ, την περιγορασμένη, παρακολουθώ, την αγωνία που διατυπώνεται από το Δημοτικό μας Συμβούλιο, το οποίο πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν νομοθητεί απόψε το Δημοτικό Συμβούλιο. Δεν είναι δημοδιώτητα του Δήμου και του Δημοτικού Συμβούλιο να νομοθητήσει για θέματα που αφορούν το Πανεπιστήμιο. Χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί αφορμή αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο, όπως συγκαλείται σήμερα, έγινε με την προχθεσινή αναφορά στο προηγούμενο Συμβούλιο και εμένα προσωπικά, αλλά και άλλων συναδέλφων που είχαμε αναρωτηθεί γιατί η περιοχή μας είναι υποβαθμισμένη, γιατί ο νομός μας είναι υποβαθμισμένος. Και όταν λέμε για νομό, μιλάμε και για το Δήμο Αγρινείο, που είναι ένας μεγάλος νομός. Σε πολλά πράγματα βασικά που αφορούν την αποδομή, σε πολλά θέματα, και αφορμή τότε ήταν που πήρα το λόγο και χαιρέτησα την ένταξη των αρδευτικών μελετών στο πρόγραμμα δημοσίων έργων, όπως είχε ανακοινώσει και ο κ. Λιβανός, και είπα ότι τέτοια θέματα όταν το Δημοτικό Συμβούλιο τα προωθεί και τα υποστηρίζει, πρέπει να υπάρχει και πολιτική βούληση. Ένα τέτοιο θέμα είναι και το σημερινό που συζητάμε. Δεν πιστεύω ότι το Δημοτικό μας Συμβούλιο, τόσα χρόνια μετέχω και εγώ, και μετέχω πάρα πολλά, γύρω στα 30, 10 στο Δημοτικό Συμβούλιο του Αγρινείου, και αυτά τα θέματα τα έχουμε συζητήσει πάρα πολλές φορές με τον προηγούμενο δήμαρχο τον κ. Μοσχολιώ και τον κ. Παππαναστασίου τώρα, και με τη νέα δομή που έχει το Δημοτικό Συμβούλιο. Και πιστεύω ότι δεν πρέπει να νιώθουμε και άβολα ότι αυτό που γίνεται σήμερα από το κεντρικό κράτος, από την κυβέρνηση, η οποία αποφασίζει, γίνεται γιατί το Δημοτικό μας Συμβούλιο σε προηγούμενα ψηφίσματα δεν έπιασε το θέμα και δεν το τεκμερίωσε τόσο πολύ σωστά, ούτως ώστε να μας βρούνε η Πρυτανία ή το Υποργείο Παιδείας κάπου η λοιπής. Πιστεύω, όλες οι δημοτικές αρχές που περάσανε και κτυριακή υποδομή έδωσαν για να εγκατασταθεί το πανεπιστήμιο, και όταν υπήρχε πρόβλημα με τη σύντηση πάλι ο δήμος, όποιος και αν ήταν δήμαρχος και Δημοτικό Συμβούλιο συνέδραμε και διεκδικήσεις που κάναμε σε όλα τα ψηφίσματα, σε όλους τους νόμους που περάσανε από το 2012 και μετά και με τις καταργήσεις που αναφέρανε και τις ιδρύσεις κάποιων άλλων τμήματων και προηγούμενων μελητές, δεν θέλω να κουράσω πάνω σε αυτό και δεν είμαι ειδικός. Εκείνο που θέλω όμως να πω είναι ότι επειδή το θέμα είναι πολιτικό και αν υπάρχει πολιτική βούληση, πιστεύω ότι εμείς σαν δημοτικές παρατάξεις θα τα βρούμε. Αυτά βρήκαμε και το 2019 και από τις προηγούμενες χρονιές και με το ψήφισμα που πήραμε, θυμάμαι σε αυτό το πάνελ που δεν είναι τώρα δηλώσεις, ήταν το Προιδρύο, ήταν ο κ. Περιφερειάρχης, ήταν ο κ. Δήμαρχος, ήταν η κ. Κυριαζοπούλου και αν θυμάμαι καλά ήταν και ο Αντιπρίτανης, δεν θυμάμαι το όνομά του, δεν θυμάμαι πώς τον λέγαν τον κ. Φύτανη. Καραμάνος. Λοιπόν, ναι, Καραμάνος, Καραμάνος, ναι. Λοιπόν, και είδαμε να πούμε ότι και τότε υποστηρίξαμε και δια στόματος του κ. Δημάρχου, αλλά και με τους επικεφαλείς των πιο πολλών παρατάξεων, ότι πρέπει να περιφορρήσουμε τις υπάρχοντες σχολές και να τις συνδυναμώσουμε. Και στην ίδια κατεύθυνση ήταν και ο κ. Περιφερειάρχης, που μίλησε ότι οι διεκδικήσεις αυτές πρέπει να μας ενώνουν όλους. Λοιπόν, τώρα πιστεύω ότι εκεί πρέπει να πατήσουμε και πρέπει να γίνει με τρόπο δυναμικό, ότι, λιας και μας ακούνε και αυτό που το ξέχασα πριν, είχα ζητήσει και στο προηγούμενο συμβούλιο, να γίνονται τα συμβούλια αυτά που έχουν ειδικά θέματα και αφορούν την ανάπτυξη της περιοχής μας και ένα τέτοιο θέμα είναι και το πανεπιστήμιο, λοιπόν, να καλούνται και οι αρμόδιοι φορείς, είτε είναι Περιφερειά, είτε είναι Βολευτές, γιατί πρέπει ο καθένας να αναλαμβάνει τις ευθύνες και όταν είναι στην πλειοξηφία και όταν είναι στην αντιπολίτευση. Γιατί, κακά τα ψέματα, οι δήμοι και οι δημοτικές παρατάξεις έχουν γίνει ο σάκος στο μπόξ γιατί είμαστε κοντά στους πολίτες. Και ο πολίτης δεν ξέρει αν αυτό είναι αρμοδιότητα του ενός φορέα ή του άλλου φορέα, βλέπουμε και τι γίνεται τώρα στην Αθήνα, ο ένας πετάει το μπαλάκι στον άλλο, δεν τον ενδιαφέρει τον άλλο να δεν έχει ρεύμα, αν είναι η διή, αν είναι ο δε διέ, αν είναι ο κύριος Καρδαλιάς, αν είναι ο οποιοσδήποτε, λοιπόν, αν είναι το δασσαρχείο. Θέλει λύση στο πρόβλημά του. Αυτά λοιπόν, για να λυθούν τα θέματα, δεν πιστεύω ότι δεν υπάρχουν δήμαρχοι ή περιφερειάρχες που να μην τα έχουν αναδείξει τα θέματα ή να μην τα γνωρίζουν και οι βουλευτές που μιλήσαμε νωρίτερα. Και ο κύριος υπουργός, λοιπόν, όλοι ξεγνωριζόμαστε μεταξύ μας και πιστεύω ότι όλους μας ενδιαφέρει η περιοχή μας. Και εκεί πρέπει να ενώσουμε δυνάμεις σε τέτοια θέματα και να αναλάβουν την ευθύνη αυτή τη στιγμή. Ποια είναι αυτή η κυβέρνηση, είναι η κυβέρνηση συγκεκριμένη. Έχει αυτή τη στιγμή το κύριο και πρώτο λόγο για αυτά τα πράγματα να τα περιφρουρήσει και να τα μεγαλώσει, αν τι άλλο. Δεν θέλω να κουράσω άλλο. Πιστεύω ότι στις δευτερολογίες που θα γίνονται, αν θα είναι νέο πανεπιστήμιο, το ανέφερα και πριν, αν θα είναι ενίσχυση των σχολών, νομίζω αυτό το πλαίσιο θα το βρούμε. Αλλά πάλι επαναλαμβάνω, δεν νομοθετεί το Δημοτικό Συμβούλιο και δεν πρέπει να αναλάβουμε και με στο μπαπέρα από τις ευθύνες, αν το φέραμε νωρίτερα το θέμα, αν το κυνηγήσαμε, αν το κάναμε, αν το ράναμε, είναι γνωστό. Είναι γνωστό. Η κατάσταση που υπεκρατεί στην περιφέρεια, και αν μου ακούει και ο κύριος Λιβανός και οι κύριοι βουλευτές, οι άλλοι που είναι στον κύριο του περιφερειάρχης, πρέπει να δουνε και λίγο τι θα γίνει και με την περιφέρεια. Είναι ανηδικό το θέμα, αλλά η περιφέρεια αδιάζει. Οι υπηρεσίες κλείνουν, τα έχουμε ξαναβάλει θέματα βασικά, και άμα υπάρχει πολιτική βούληση, όπως υπήρχε με την τράπεζα που έκλεισε, τίσα ξανά ανοίξε, ενώ στην περιοχή τη δικιά μας, στη Ματαράγγα, δεν άνοιξε. Λοιπόν, όπως τώρα έρχονται και τα ταχυδρομεία, λοιπόν, έχουν σειρά. Πρέπει να το δουνε, αυτό, οι κυβερνόντες αυτή τη στιγμή, και να αναλάμουν και τις ευθύνες για το καλύτερο, όχι για το χειρότερο. Ευχαριστώ πολύ και καλή συνέχεια να έχουμε. Ευχαριστώ, κύριο Θεοδωρόπολο. Κύριε Καζατζή, ζήτησατε το λόγο. Μετά ο κύριος Κοτρομάνος και μετά ο κύριος Ζώης, ο Κωνσταντίνος. Κύριε Νίκο, κύριε Καζατζή. Καλησπέρα σε όλους. Θέλω να ενώσω κι εγώ τη φωνή μου με όλες τις υγιείς φωνές, οι οποίες ακούστηκαν απόψε. Αν και έχω την εντύπωση ότι κάποιοι, ό,τι και να πει ο δήμαρχος, θα είναι αρνητικοί μόνο για την αντίδραση και για τη διαφοροποίηση, και για κανέναν άλλο λόγο. Φωνάζει ο δήμαρχος, είναι εκτός το. Δεν φωνάζει. Συντάσσεται με την κυβέρνηση. Κάποια συνέπεια να σταματήσει αυτό. Νομίζω ότι υπάρχει λαμπρό πεδίο δόξης να γίνει αντιπολίτευση σε άλλα θέματα. Στο θέμα του Πανεπιστημίου δεν πρέπει να υπάρχει αυτή η τάση της μειοδοσίας. Έτσι, λοιπόν, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να μην είμαστε τουλάχιστον αρνητικοί και να συμφωνήσουμε ότι θέλουμε Πανεπιστημίου στην περιοχή μας και ότι αυτό θα το πετύχουμε ενωμένοι. Δεν είναι δυνατόν, κύριοι συνάδελφοι, να παρακολουθούμε με μεγάλη χαρά τους καθηγητές και την υπεύθυνη στάση τους και την μαχητικότητά τους και τα επιχειρήματά τους. Στην άλλη πλευρά να υπάρχει έλλειμμα επιχειρημάτων, έλλειψη στρατηγικής, ένδυα προτάσεων και ανάγκη προβολής. Κάπως, δηλαδή, πρέπει να το μαζέψουμε όλο αυτό. Γιατί, αν μη τι άλλο, το θέμα μας απόψε δεν είναι ο νόμος Κεραμέος, αλλά είναι η απόφαση της Πάτρας, της Περδανίας και της Συγκλήδου. Αυτό είναι το θέμα μας, που αφορά εμάς. Ο νόμος Κεραμέος αφορά την Ελλάδα. Θα ασχοληθούμε και με αυτό απόψε εδώ. Νομίζω, λοιπόν, ότι πρέπει να ακουμπήσουμε στο σκοπό να τοποθετηθούμε, να δούμε τι θέλουμε να πετύχουμε και με ποιον τρόπο θα γίνει. Θεωρώ ότι η στάση των βουλευτών που μίλησαν απόψε όλων ήταν υπεύθυνη και αυτόν και θέλησαν ο καθένας κάτι να προσθέσει από τη δική του πλευρά και από τη δική του προσέγγιση. Δυστυχώς έχω την τύχη και την ατυχία, ταυτόχρονα για τον ίδιο λόγο, δηλαδή ότι ξανασυζητάμε το ίδιο αυτό θέμα επί πολλά χρόνια. Και έτσι η τύχη και η ατυχία μου να το συζητάω συνέχεια αυτό το θέμα επί πολλά χρόνια βρίσκονται στο ίδιο ακριβώς παρονομαστή. Όμως εκείνο που έχω διαπιστώσει τέσσερα χρόνια, κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι, αν μη τι άλλο, οι αποφάσεις παίρνονται ερήμιν μας. Και αυτό είναι που πρέπει να σταματήσει. Και η έκλειξη του δημάρκου απόψε νομίζω ακριβώς σε αυτό έγινε. Στο ότι έχει αντιληφθεί και ο ίδιος ότι δεν ερωτώμαστε, δεν μας λογαριάζουμε. Και θεωρώ ότι δικαιολογημένα υπάρχει μια αντίδραση ανθρώπινη, η οποία αντικατοπτρίζει και τις δικές μας διαθέσεις και τα δικά μας συναισθήματα. Πρέπει να γίνουν, λοιπόν, σαφές, προς όλες τις κατευθύνσεις, προς όλους, ότι η ρημαγμένη περιφέρεια της περιφέρειας, γιατί αυτό είμαστε εμείς εδώ, δεν ζητάει απλά το αυτονόητο, απαιτεί αυτό που δικαιούται. Και θα πρέπει να σταθούμε σε αυτό που νομίζω όλοι συμφώνησαν, δυστυχώς μιλάω πολύ αργά και αργότερα δηλαδή τους άλλους, μετά από πέντε ώρες, και επαναλαμβάνονται κάποια πράγματα, αλλά πρέπει να συμφωνήσουμε ότι ναι, το επιβεβαιώνουμε όλοι αυτό ότι είναι έτσι, ότι τα κριτήρια δεν είναι ακαδημαϊκά. Και δεν πρέπει να είναι και ακαδημαϊκά, δηλαδή πρέπει να είναι γεωγραφικά, γεωπολιτικά, η τοπική οικονομία αναλυθεί υπόψυν και το ανθρώπινο δυναμικό, φοιτητικό και καθηγητές. Και για να μην παρεξηγηθώ από κάποιους που συνήθως και αυτό το παρεξηγούν για την τοπική οικονομία, δεν είναι ούτε τα καταστήματα ούτε τις γκαρσινιέρες. Αυτό που είπαν κάποιοι προλαλήσατες, δεν θυμάμαι ακριβώς εκεί, ότι δηλαδή θα πρέπει να συνδεθούν τα κοινήματα, οι σχολές, το γνωστικό αντικείμενο με την δική μας αναπτυξιακή δραστηριότητα στην περιοχή μας. Τι έχουμε να κάνουμε εμείς εδώ στην ευρύτερη περιοχή? Αυτό. Με αυτό θα συνδεθούν τα δικά μας κοινήματα και οι σχολές μας. Σε επανέρχομαι λοιπόν και λέω ότι τα κριτήρια δεν είναι και δεν πρέπει να είναι ακαδημαϊκά και κάνω έτσι δύο ερωτήσεις ρητορικές, που ξέρετε όλη την απάντηση, γιατί αν ήταν ακαδημαϊκά θα ήσ Για ποιο λόγο να λειτουργεί, ας πούμε, μιας και είναι στο δικό μου τομέα νομικής στην κομοντινή. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ή για ποιο λόγο να λειτουργεί η ιατρική σχολή στην Αλεξανδρούβουλη. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ή για ποιο λόγο να λειτουργεί η ιατρική σχολή στην Αλεξανδρούβουλη. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποιο είναι τα αγαπημένα κριτήρια. |
