| Εργασία (3): Εγώ θα μιλήσω για τη μεταφορά, για το μέταφορ. Κατ' αρχάς, σε την έννοια της μεταφοράς συναντάμε και σε άλλα πεδία, όπως τη λογοτεχνία, στη φιλοσοφία και στη γλώσσα. Από εκεί πέρα, κατ' αρχάς, έχει δημιουργηθεί αυτή η έννοια. Και σκοπός της μεταφοράς είναι να επεξηγήσει κάποια άγνωστη έννοια ή αντικείμενο μέσω κάτι άλλου που είναι γνωστό και που δεν έχει καμία σχέση με το αρχικό. Κατ' αρχάς, να δούμε πιο συγκεκριμένα τι γίνεται στην επιστήμη τη δικιά μας, στην επιστήμη των υπολογιστών. Ο ρόλος της μεταφοράς σε σχέδια στων διαπαφών είναι ο προσδιορισμός των λειτουργικών ενειών των εικόνων της εφαρμογής. Και γενικά τις έννοιες και όλη τη φιλοσοφία της ενσωματών είναι από το φυσικό μας περιβάλλον. Είτε είναι αυτό ένα γραφείο, είτε είναι ένα δωμάτιο, κλπ. Πάμε λοιπόν και να δούμε αυτό που είπε την εικόνα. Εδώ πέρα βλέπουμε ότι έχουμε δύο πεδία, το πεδίο της αναφοράς και το πεδίο του στόχου. Ο χρήστης αλληλεπιδράει με το σύστημα. Στο σύστημα βλέπει εικονίδια, εικόνες, σχήματα κτλ. Αυτά τα αντιλαμβάνεται ως εικόνες, τα μεταφράζει στο μυαλό του και εκτελεί τα καθήκοντα. Λοιπόν, έχουμε τρεις κυρίες κατηγορίες μεταφοράς. Έχουμε τη μεταφορά του γραφείου, τη μεταφορά του δωματίου και τη μεταφορά του βιβλίου. Η πιο σημαντική και γνωστή μας μεταφορά είναι αυτή του γραφείου. Βλέπουμε εδώ σχηματικά ότι, ειδικά στα Windows, όπως γνωρίζουμε, η θεματολογία ήταν γενικά τα έγγραφα, ο φάκελος, τα αρχεία, η αποθήκη, ο κάδος ανακύκλωσης, ο κάδος απορριμάτων, ο χαρτοφύλακας κτλ. Και από αυτή τη θεματολογία καταλαβαίνουμε το κάθε εικονίδιο τι σημαίνει. Ήστερα βλέπουμε εδώ ένα παράδειγμα τι γίνεται στη μεταφορά δωματίου. Δεν είναι τόσο δημοφιλής, όμως παρατηρούμε εδώ, για παράδειγμα, σε ένα τσάτ. Έχει αναπαραστεί σχηματικά το πώς κάθε χρήστης έχει επιλέξει μία απάντηση και βλέπουμε, αναπαραστάται ο χρήστης ως κουκίδες. Και επίσης είναι και κάποιος αδμίν ο οποίος δεν είναι σε κάποιο κομμάτι απάντησης. Θα μας πεις μερικά πράγματα ακόμα για τη μεταφορά δωματίου. Είναι κρίσιμο θέμα, δεν περιμέναμε να το απαντήσετε τώρα. Είναι εύκολο. Επίσης, τα παράθυρα που βλέπουμε, που ανήκουν και αυτά, κάπως φαίνεται σαν να μπαίνουμε σε ένα δωμάτιο, σαν να βγαίνουμε από ένα δωμάτιο. Και αυτό κάπως έχει τη λογική του δωματίου. Ίστερα αυτό που είπε και ο Νίκος, το 3D κόσμος. Αυτό το μεταφορά δεν το βλέπεις τότε. Αν δεν βλέπεις τα πράγματα, είναι ομολογία σου στο μάτι, δηλαδή είναι κλάρος όταν βγαίνει τα κυστά. Υπάρχουν μία λέξη ή δύο λέξεις που όλους καταλαβαίνουν ότι είναι σοβαρό το πράγμα. Κάτι θα γίνει εδώ. Κάτι που γίνεται καθημερινά, δεν βλέπω ότι το σέφνει. Κάθε μέρα όλοι είμαστε χωμένοι, εμείς τα παιδιά μας. Βάλουμε το τάνγι. Οι μόνοι τα γέις είναι το μεταφορά του κομματιού. Αυτό δεν έχει γίνει και δεν ξέρω ποιο από τους λόγους. Δεν το έχουν κάνει ακόμα λειτουργικό σύστημα. Έπαιζαν να το κάνουν οι σόροι γύρω. Είναι καραματισιό και βγάζει καλό λίγο σοβάτου και προβλήκει σύντομα. Αλλά δεν το έχουν κάνει λειτουργικό σύστημα. Θα μπορούσε, αλλά σούχα ή μην μπορούμε να πλέξουμε στην ιστορία των καρδιά. Κατομμύρια χρήματα, σε κατομμύρια συμπαραγωγές. Μας ενδιαφέρει σαν δυνατότητα. Δηλαδή, μπορεί με τα λειτουργικά περιβάλλοντα του πνεύματος να σαν γέγιση. Πάντως, μπορεί να μην έχει δημιουργηθεί κάποιο λειτουργικό σύστημα, αλλά υπάρχουν κάποιες εφαρμογές που έχουν υιοθετήσει κάπως αυτή τη διάδραση των παιχνιδιών. Δεν τόλμησαν, όπως που έχουν κλάσει έξω. Λένε, κοίταξε εδώ, πάντο πραγματικά, πήραχος. Αλλά δεν τόλμουν για όλους τους λόγχυρους και για όλους τους ελκυστοποιήσεις των γερδών, που κοιμάστηκαν το θέλο μου. Ο Σεργκέι, που έσπασε 20 φορές το 800 ορεικό του Άμουρτος, έπρεπε να πάει το 580. Μπορούσε να πάει 590, αλλά πήγε για 590 και έπρεπε να πάει για τα δεύτερη φορά. Τι έκανε στον Σεργκέι Λουκά. Στο επόμενο διαγωνισμό 581. Στον επόμενο 582. Κάποια φορά που σπαίχνει πάντος ορεικό, το γράφανε. Είδες εκεί, είδες σε κλησέες, είδες πώς θα κράμμανε, έπαιρνε χρήματα. 583, 584, 585, 586 κλειστό στιγμό, 587 σανητό στιγμό, 588 σε κλειστό στιγμό. Μέχρι το 620 ή 610 που το πήγε. Άμα την δυστυχούν και πήγε, δηλαδή της Αγίας Λουκά, 20 φορές παγκόσμιους ρε πόρτα. Δεν υπάρχει σε κανένα, μάλλον, που έσπασε 200 ορεικό 21 φορές. Αν ήταν το λάθος όμως και από 580 πήγαινε στο 590 και από 590 στο 6 και από 6 στο 610, θα ήταν μόνο τρεις φορές παγκόσμιους ρε πόρτα. Βλέπουμε τώρα άλλες μεταφορές συχνές που βλέπουμε. Για παράδειγμα το μενού που βλέπουμε κάθε φορά στα πάρκτα. Θέλουμε να αποδείξουμε ότι πορεύουμε σε σκεδίαξη και πολλά λεφτά. Δηλαδή αυτή η σκεφτεία μου πόσο σχεδόν περνάει από 450 ευρώ. Βάει ο ΒΟΡΕΣ. Είπε, βλέπεις χρονών. Ξέρετε πόσα διβλία έχω μέσα. Έχεις καλά διβλία, όχι τραχαστένης ας πούμε. Έχω γύρω σε 40 διβλία. Μου κοστίζει κάτι τ' αρχογορά. Έχεις πολλά και δωρεάν. Δηλαδή μόνο από τα διβλία έχω καλό μεταφορά για να διαβάσεις και σε διαβάζεις με αυτή τη σκηνή. Κόλλεται για τις συμβούλες στο τρένο, στο σπίτι, στο ταξίδι, στο γραφείο. Η ενημέρωση που έγινε ότι θα αναθέτεις πολλές χορές πάρα πολλά χωρία. Πετρομενή ταχύτητα για αναζήτηση που κάνεις. Μόνο από τα διβλία που βγάλεις αυτό το διπλί στο book μεταφορές. Μόνο από τα διβλία σε αυτές τις συσκευές την έχω βγάλει 10 φορές. Γιατί κατεβάζω και διβλία που παλιά το αγόρασα. Τα ήθελα για διάφορους λόγους. Σας έκανα και υπολογισμού κόστους. Γι' αυτό σας λέω ότι μόνο από το book μεταφών εδώ έχω βγάλει και η Ευρωπαϊκή. Τα διβλία δηλαδή που έχω κατεβάσει εδώ. Μόνο από τα διβλία που βγάλω. Το κέρδος μου είναι 1.000 ευρώ. Αν βάλουμε και το κέρδος κάποιων games που έχω, που είναι το 3D Metaforx κλπ. Βλέπουμε και άλλες συχνές μεταφορές. Για παράδειγμα το μενού έχει εμπνευστεί από το περιβάλλον του εστιατορίου. Το check-in, συμπλήρωση φόρμα, έχει εμπνευστεί από την συμπλήρωση φόρμα. Αυτό πάνω έχει εμπνευστεί από ηλεκτρικές συσκευές και το κάτω από τη συμπλήρωση φόρμα. Πάμε και στα κινητά. Βλέπουμε τώρα ότι με τα tablet και τα smartphones έχουν προκύψει καινούργιες αλληλεπιδράσεις. Πρέπει να δούμε ότι κάνουμε κινήσεις με τα χέρια και αυτό τα μεταφράζει το σύστημα. Όμως το Metaforx παραμένει το ίδιο. Και αυτό το παρατηρούμε και στις εικόνες, ότι όλα τα εικονίδια, όλα τα πάντα παραμένουν τα ίδια. Και αποτελεί μια πρόκληση για το μέλλον να δημιουργηθεί ένα καινούργιο Metaforx, το οποίο θα αξιοποιεί όλες τις κινήσεις των κινητών και των tablet. Και πάμε στο τελευταίο, την μεταφορά στο σύννεφο. Βλέπουμε και κάτω που γράφει ότι το σύννεφο αποτελεί μια μεταφορά για το ίντερνετ. Τι είναι το σύννεφο? Το σύννεφο είναι ένας online χώρος, όπου εκεί πέρα μπορούμε να ανεβάζουμε αρχεία, να έχουμε διάφορες εφαρμογές, υπηρεσίες και αλληλεπιδρούμε πάνω στο σύννεφο. Κάθε μέρα που το ψάχνω μένω ελεύθερος. Δηλαδή, το τι προβλήματα, τι δυνατότητες και τι προοπτικές βουλεάζει είναι απίστευτες. Σας έβγαλα λεωμάχη από τις επόμενες ώρες στα κινητωνικά δίχτυα. Για αν δεν υπήρχε σύννεφο, δεν θα υπήρχε κινητικό δίκτυο ή τίποτα. Είναι κάτι πολύ σταθερό. Ενώ βλέπω ότι τα κινητικά δίχτυα συνέχεια γίνονται πιο παλαμά. Αυτά που κάνεις ενδιούζουν τα όρια του απίστευτος. Είναι πολύ ωραίο. Ευχαριστώ. Εγώ θα μιλήσω για το παραντίγμα. Κατά τη σχεδίαση ενός συστήματος αλληλεπίδρασης, δύο κυρίαιρο ερωτήματα πρέπει να απαντήσει ο σχεδιαστής. Είναι πως μπορεί να αναπτυχθεί ένα σύστημα ώστε να διασφαλιστεί η χρηστικότητά του και πως θα επιδείξει το σύστημα τη χρηστικότητα που διαφέτει και πως αυτή είναι δυνατό να μετρηθεί. Μια προσέγγιση στην απάντηση τέτοιων ερωτημάτων είναι με τη χρήση παραδειγμάτων αλληλεπίδρασης τα οποία βελτίωσαν τη χρηστικότητα και έχει αποδειχτεί ότι ήταν πρότυπα και επιτυχημένα. Κι αυτά θεωρούνται σημαντικά για τη μελλοντική ανάπτυξη τέτοιων προϊόντων. Δεν χρειάζεται μία προσολογία. Προηγουμένως ο Γιάννης είπε ότι το μεταχώραν υπάρχει από και χρονογείο στο χώρο της γλωσσολογίας. Μήπως μπορείτε να μας πείτε μεταχώρ και παραδάγιο από κοίτα τεράνια. Δηλαδή είναι στη χώρα της γλωσσολογίας στο χώρο μας για θεωρίες νόησης. Κάπου ψάχνοντας είχα βρει κάποιο άρθρο που το σχεδίαζε. Μιλούσε για αυτά τα πράγματα και λέγεται το archetype. Αλλά επειδή κάνουμε μελλοντικό σχεδιασμό, γιατί το αρχαίτικο σε πάει πιο πολύ σε μία μνήμη παλιά, ή κάτι πάνω στο οποίο πατάμε, πήγαμε σε νέες λέξεις για να δηλώσουμε ότι έχουμε κάτι σταθερό, το οποίο θεωρούμε σαν πρότυπο, το οποίο θεωρούμε σαν ότι το μυαλό μας θα πάει κατευθείαν, θα κάνει fall back. Δεν ξέρω πώς να μεταφράσω αυτό σε τέτοια πράγματα, αλλά δίνουμε άλλες γλώσσες για να τονίσουμε τη μελλοντική χρήση και την επαναχρησιμοποίηση, ή την εξέλιξη, αν το λέω καλά. Το κοινό που έχουν αυτά τα παραδείγμη είναι ότι δεν είναι εύκολο να βρούμε τον κοινό παράγοντα που οδήγησε στην επιτυχία τους. Στη συνέχεια θα μιλήσουμε για μερικά τέτοια παραδείγματα. Ξεκινάμε με το time sharing. Ο Lee Glider του ARPA το 1960 οραματίστηκε ένα σύστημα που θα εξυπηρατεί πολλούς χρήστες. Μέχρι τότε ο χρήστης ήταν περιορισμένος σε μαζικές σεμπάτ συνεδρίες. Ήταν η πρώτη φορά που είχαμε πραγματική διάδραση ανάμεσα στον προγραμματιστή και τον υπολογιστή. Μπορείς να φανταστείς ότι θα είναι η ηλικία σου, δηλαδή στο mainframe του πανεπιστημίου, πώς την πατούσασαι ή μου έλυσε αυτό το μοντέλο. Το κοινό πρόβλημα που υπήρχε ήταν ότι αν υπήρχε κάποιο λάθος και εσύ πρέπει να έχεις προγραμματίσει όλη σου τη δουλειά σου, και εσύ πρέπει να έχεις προγραμματίσει όλη σου τη δουλειά από πριν και ήτανε μια δουλειά κοπιαστική και όλα αυτά, ότι πήγαινες μέχρι εκεί, ανακάλυπτες εκεί πέρα το λάθος σου, πήγαινε χαμένη και η δουλειά που έχεις κάνει. Δεν ήτανε γενικά flexible, γι' αυτό δεν ήτανε αυτή η διάδραση που λέμε δεν υπήρχε. Ένα πραγματικό παράδειγμα. Δεν το έχεις, δηλαδή όταν το ζήσεις. Πραγματικό παράδειγμα θα ήτανε... Αν το πεις, μπράβο σου. Ήτανε το να κάνεις compile σε ένα πρόγραμμα, να έχεις γράψει πάρα πολλά... Ότι αν είχε λάθος στο compilation, έπρεπε να πάρεις ο TIG, να πας πίσω, να το ξαναγράψεις. Και του πάνε ξέρεις τι έκανε. Δηλαδή ο λύγος σου και ό,τι διότι όταν είσαι πάνε υπρέπει, ότι κάνεις κάποια δουλειά από την προγραμματικοστική αστάθεια, όλοι αν την περιμένουν εξυπηρετικούν, κάνουν δουλεινή δουκάλα. Δεν μπορώ να το πω σωμερικά. Άρα το time sharing τι έκανε. Σου λέω, έωσες δώσεις συγκεκριμένο χρώμα, και μετά έχει τελειώσει και όχι μπορείς να πάρεις τον επόμενο. Αυτό δεν έκανε το time sharing. Αλλά υπήρχανε μερικές δουλειές. Όταν ήδη πήγα χρησιμοποιήσεις στο εξωτερικό, έβλεπα ότι είχανε πρόβλημα. Επειδή όταν το time sharing χρησιμοποιήθηκε, μερικές δουλειές δεν γινότανε. Και είχαμε κάποιους ανθρώπινους διάβασης. Μπορείτε να φανταστείτε ποια ήταν αυτή που δεν γινότανε. Δεν μπορείς να φανταστείτε το M7. Το M7 προκάλεσε δίπλος και ευρυματικό ήταν αυτό που το λύσαμε. Δεν το αντιπέτει, αφάζονται σε ό,τι φανταστείτε. Το M7 λύθηκε το 60, το πρόλογο του βεβαιώθηκε το 90 στο εξωτερικό. Και εδώ το είχαμε, αλλά το λύσαμε προς το χώραμα. Το λύσαμε πραγματικά πολύ έξυπνα. Τι δεν μπορούσαν να λυθεί 30 ελληνικοί. Με το compilation το λύσαμε το 60. Τι δεν μπορούσαν να λύσουμε και το 90. Σε αυτήν την προεκπάτησε 60 ελληνικούς. Δεν μπορούσαν να φανταστείτε το χώρο της εκτύπωσης. Ήταν σε ένα mainframe, ό,τι πόνανε. Άλλα κάποιος έκανε μια φαζομάδα και κολλούσε ο εκτυπωτής, η άλλη 10 που είχα στείλει επίσης εκτύπωση, είναι σοβαρό πρόβλημα. Το πανεπιστήμι μας πώς το λύσαμε. Είχα βάλει τον εκτυπωτή μέσα στο χώρο του προσωπικού. Και τον προσβάλλει προσωπικό. Την εγκύμασε ένα τυνοφορητής και το στέλνει πόνο. Τι έφεραν αυτός το άνθρωπος και το εκτυπώτης. Τι κάναμε να κάνουμε. Έχαμε πολύ έξυπνοι. Πάμε να καταλάβουμε δύο εκτυπωτές. Μας φέναν πολλοί σε ένας, να διακοπιάζει, σε έναν να χάσει κατευθείαν στον άλλον. Και δεύτερον θα δώσουμε τους εκτυπωτές στο χώρο που δεν είναι εκτυπτές. Μας φέναν πολλοί διάφορους εκτυπωτές και στέλναν εκτυπώτης. Οπότε μόλις βλέπουμε ότι όλα εκτυπωτιστικάναμε. Δεν είχαμε να το ξεβλοκάρουμε εμείς οι ίδιοι. Να δούμε τι φταίει. Αλλά δεν ξεβλοκάρει εκτυπωτιστικά. Είναι κάποια μηχανικά μέρη. Είναι πολύ σιωπίζει με λόγο. Είτε από λάθος, είτε από έλειψη. Είτε από ότι κάνει τσάντα χαρτί. Είτε εκτυπίζει με λόγο. Είτε επειδή βάζει εκτύπωση 1000 σελίδας. Σε το τέλος θα πάρει άλλη καλλιτελεπτικά. Οπότε μόλις βλέπουμε ότι πολλά εκτυπωτίστρα. Εμείς οι ίδιοι θα το διωθώσουμε το πρόβλημα. Γιατί θα μπορούσαμε να εκτυπώσουμε αλλιώς τη μητέ μας και τη δουλειά. Και εμείς οι ίδιοι σημαζεύουμε αυτό που δημιουργούσε το πρόβλημα. Γιατί για να δείχνουμε προς τη μητέ μας και τη δουλειά. Σκεφτείτε αυτόν, Νίκο, πώς θα δούλευε σε ένα κοινωνικό δίκτυο. Δηλαδή, αυτόν τι κάναμε πότε. Κάναμε μικρό κοινωνικό δίκτυο. Δεν έβαλα να το πάει λίγο. Που είχε ένα συμπάριο για όλο το κοινήμα. Και ένα σοβαρό πρόβλημα. Σκεφτείτε αυτά σε κοινωνικό δίκτυο, όπως πάνε. Λογικό να μην το ξέρει. Τι θα εσείς σκεφτάτε. Το επόμενο είναι το Video Display Unit. Είναι μια τεχνολογία που υπήρχε από τα μέσα του 50. Η οποία όμως έγινε αντιληπτή με το sketchpad του Sutherland. Τότε γίναν αντιληπτές οι δυνατότητες τεχνολογίας. Και ήταν η πρώτη φορά που ο υπολογιστής μίλησε μια πιο ανθρώπινη γλώσσα. Και έτσι είχαμε υλοποιήθηκε η ιδέα της γραφικής απεικόνισης της πληροφορίας. Τα programming toolkits. Κύριε Αφιγούρα σε αυτή την ιδέα ήταν ο Douglas Engelbart. Οραματιζόταν τη χρήση υπολογιστών για την εκπαίδευση των ανθρώπων και την επέκταση της ανθρώπινης διάνοιας. Ο ίδιος έλεγε ότι οι άνθρωποι λύνουν προβλήματα από σαν ένας ξυλουργός που διαθέτει τα κατάλληλα εργαλεία για να δημιουργήσει κουμψοτεχνίματα. Η ιδέα εδώ ήταν η δημιουργία μικρών και απλών κατανοητών εργαλείων που λύνουν ορθοεδημένα προβλήματα και έπειτα η αναδρομική σύνθεση, η bootstrapping τέτοιων εργαλείων σε πιο λειτουργικές οδότητες που λύνουν πιο δύσκολα προβλήματα. Το personal computing. Ο Alan Kay ήταν βαθιά επηρεασμένος από το έργο του Engelbart και του Εφευρέτη της Logo. Οραματιζόταν την προφοσβασιμότητα σε υπολογιστές για το ευρύ κοινό σε αρχές του 70 το οραμάτου για το μέλλον συνοπιζόταν σε μικρές ισχυρές συσκευές που προορίζονταν για μοναδικό χρήστη. Πώς έφτιασε το personal computing, τι σλόγα είναι η γεύση του κόσμου να πάει σε personal computing μαζικά. Το υπολογιστής είναι συνέχεια στη διάθεση στο Zoom. Ακόμα και για τυπώσεις. Ακόμα και για τυπώσεις κάνει σπίτι σου λέγανε. Ή εκεί που πήρεις το καφέ σου, δηλαδή απαντούσε άλλη μεγεία, μάλλει το Compilation. Δεν πειράζει για κανένα, πειράζει και καφέ σου. Όλα αυτά δείτε πώς εφαρμόσουν και στα κοινωνικά δηλητήσεις που δουλεύουν πάνω-παρακάτω. Και μαζί με την ομάδα του Zero Spark δούλεψε στην ανάπτυξη ενός απλού ισχυρού και οπτικού προγραμματιστικού περιβάλλοντος για το προσωπικό υπολογιστή. Τα Windows Systems και Win Interface. Είχε δημιουργηθεί ανάγκη ο υπολογιστής να μπορεί να αλλάζει θέμα ή ακόμα καλύτερα να πηδάει από θέμα σε θέμα. Δηλαδή να μην έχει μία ροή η εργασία ενός ανθρώπου στον υπολογιστή κραμμική, αλλά να μπορεί να μεταβαίνει από μία εργασία στην άλλη. Ένας τρόπος για να το πετύχουμε αυτό είναι να έχουμε φυσικό διαμερισμό της απεικόνισης επί της οθόνης, της απεικόνισης των διαφορών ροών. Ο μηχανισμός αυτός είναι το παράθυρο που διακριτοποιεί τις εργασίες. Και αυτή η αλληλεπίδραση που παρουσιάζεται σαν Windows, Icons, Menus και Pointers στο Wim Interface είναι πλέον κοινοθέαμα. Direct Manipulation. Αυτή ήταν η αντιπρότεση στα Console Systems, όπου θα έπρεπε να δίνουμε εντολές και να ξέρουμε κάποια γλώσσα και να επικοινωνήσουμε το σύστημα. Ήταν μια υλοποίηση της ιδέας ότι θα μπορώ να χειρίζομαι αντικείμενα πάνω στο interface και θα έχω feedback για την κάθε πράξη μου. Όλες οι πράξεις, σύμφωνα με το παράδειγμα αυτό, θα πρέπει να είναι αντιστρέψιμες. Να υπάρχει η συντακτική ορθότητα όλων των πράξεων, ώστε όλες οι δράσεις να είναι νόμιμες, σε αντίθεση με ένα Console Interface που μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα αν δεν ξέρεις τι κάνει. Και η αντικατάσταση πολύπλοκων εντολών από πράξεις επί των ερωτών αντικειμένων. Το What you see is what you get, παράδειγμα, θέλει τη διαφορά ανάσα στο τελικό προϊόν και αυτό που βλέπουμε από τις οθόνες να είναι λάχιστοι και λαχιστοποιεί τις υποθέσεις για το πώς αδείχνει το τελικό προϊόν. Με αποτέλεσμα να βελτιστοποιεί τη διαδικασία με την οποία εκτελούμε παρόμοιες εργασίες. Αν νιώσετε το What you see is what you get πριν 10 χρόνια, αν νιώσετε πέντε χρόνια τη διαδικασία, και αλλιώς τώρα. Εγώ πάλι σε εκτυπώσεις θα πήγαινα για αυτό, για τις αναλογίες επί της οθόνης, για ένα σχέδιο που βλέπουμε, για κάποιο άλλο με εκτυπώσουμε με αυτό που παίρνουμε τελικά. Και τέλος, πέντε χρόνια, και ολύτως τώρα, το βάθμι σύγκορα πηγαίνει. Βλέπετε, πολύ ωραία μας ιδιωτικοσύνη είναι η δημιουργία της εκτυπωτίας. Τώρα, σε αυτής θα το έχουμε ξαναθεί, έτσι. Αν δεν έβλεπες στην οθόνη, πώς θα έπαιρνε το τελικό προκύμητο, πολύ μανούρα για αυτό. Γιατί θα τους πήγες στον τυπογραφείο, να δείχνεις αυτό το χρώμα που είχα, να δείχνεις αυτό το χρώμα που είχα. Και θα μπορούσες να χάσεις και διάφορες, αν δεν είναι λοιπόν, του λίγο σύστημα, της ψηλής της ανάπτυξης και της διάλεξης. Λίγο σε δούμε, μπορείς σε πιο τελικά πράγματα. Έχονται οι συμπυρίσεις, όλα σου, δες, τα κοινά, τα GPS, έτσι, έτσι. Αυτές είναι τα που πάει να δούμε από το σπάνιο. Δηλαδή, δεν έχεις μόνο το χάρι και ξέρεις και που είσαι εσύ. Δεν συμμετάω μάξεις σου. Και σου λέω να σου πω που βρίσκεσαι τώρα. Για να σου βγάλω το χάρι εδώ που βρίσκεσαι. Και ολόκληροι σε πέντε εσυχτίζονται πάνω σε αυτά, έτσι. Οι MLS, ας πούμε, που είναι τα σαγωγικά ελευθερία. Ξέρετε ότι οι κουρλάιες συσκεδές γι' αυτό το ρόλο, είναι κυρίως ομορφημένοι στους χάρτες. Στην κορυφή συσκευακότησαν τα ελευθείας. Οι δικτυάδες βάλουν εξής, πάλι φορτζία, ας πούμε, για να πάσετε μη να ξέρεις ποιος είσαι. Πρισκέπτε πιο άλλες υπακογές, τάξεις είναι τώρα. Κάτι τέτοιες πράγματα. Νομίζω να μιλάω για τη διαβαστικά πολλή έντονα περιβάλλον, όπως το GPS που είπατε, τα κοινωνικά δικτύα, τα πεζικές συναυαλίες, γιατί το κρίμα να πηγαίνει από τη μια μεριά Bitcoin, και στην άλλη έτσι. Αυτά που είπε, δηλαδή, στο κέντρο, με τη μειώστα σου, είναι πρωμερή τη διαβαστικότητα του νοσοκρανού. Έχει πήγει από τις μιάδες μέρες που ήταν έτσι, μερικά χρόνια, και έχει πάρει σε μια αδειόλυση. Δεν μπορούμε έναν αδειόλυτο τρασίγραμ Το hypertext, πολύ γνωστό parenting. Ο όρος δημιουργήθηκε στα μέσα του 60' από τον Ted Nelson. Εκφράζει το μη γραμμικό κείμενο, όπως η φυσική ανάγνωση ενός βιβλίου, που μπορεί να μας παραπέμπει σε διάφορες πηγές, ή να μας αναγκάσει να ψάξουμε πράγματα εκτός της γραμμικής μορφής του κείμενου που διαβάζουμε. Έτσι, και στο hypertext, μπορεί οι λέξεις και σημεία του κείμενου να μας οδηγούν αλλού. Στα 80' γεννίδονται τα πρώτα συστήματα, οι οποίοι είναι based interfaces. Οι πράκτορες μπορούν να εκτελέσουν επαναλητικές εργασίες, να παρακολουθήσουν και να αποκριθούν σε γεγονότα όταν ο χρήστης δεν είναι παρόν, ακόμα και να μάθουν από τις προτιμήσεις και τις ενέργειες του χρήστη. Παραδείγματα είναι τα mail agents, που πιλτράρουν το μηχανικό ταχυρομείο, και web crawlers, οι οποίοι ψάχνουν για υλικό και content στο ίντερνετ, που μπορεί να μας ενδιαφέρει. Το language versus action, το World Wide Web, ubiquitous computing, multimodality, και computer-supported cooperative work. Language versus action ήταν στο command line, οι κονσόλες σε τέτοια interface, όπου θα χρησιμοποιήσω γλωσσικές εντολές και θα κλικάρω πάνω σε οπτικά στοιχεία. Είναι πιο γρήγορα η δράση, όπως είπες, από την εκκληρίωση. Πάει πράξη πιο γρήγορα από τις σκέψεις του. Αυτό που φέρνεις, αυτό που εννέχεις, βασικά, στον προηγουμένος, θα φέρνει την ενταχώρηση μες στα games. Κάνουν πράγματα που μπορούμε να... Ναι, θα τα πάω σε σειρά προγραμματιστική. Ωραία, το World Wide Web. Εντάξει, νομίζω, παράδειγμα... Πώς το λέτε στις ειδικτιάδες, ποιο είναι αυτό που μας έχει κρελάνει ο άνθρωπος? Δύο είναι. Βαρτ τρία. Βαρτ τρία και φέρνει και σε οδηγικά βαρτ τέσσερα, γιατί δεν έκανε πίσω η Google. Ας το πω ειλικρινά, πώς το κυλήθηκα εγώ, και σου λέει η Google... Καλά, ο μόνος σε βγαίνει η Google, δεν τα ήξερα τα πόρτα. Θα σας πάω μια κατευθεία στο World Wide Web τέσσερα. Πολύ έχω ξεραγυρώσει όλο το Web πλοία. Αλλά ευχαριστούμε πολύ έτσι, για να σας άνοιξα με αρχαία. Στο Ubiquitous Computing... Ubiquitous είναι... Πανταχού παρόν υπολογιστής, πώς θα το λέγα... Το έκανε και εμείς. Το ίντερνετ οθήνηση. Όταν όλα τα αθήνηση είναι ίντερνετ, ουσιαστικά θα είμαστε περβέιζιβ. Στο περβέιζιβ... Αυτό που είχα βρει στη βιβλιογραφία, μιλούσα για την ιδέα αυτή, ότι οι πιο σημαντικές τεχνολογίες είναι αυτές που τις χάνεις. Σταματάς να τις βλέπεις πραγματικότητα, όπως έγινε για τον κινητήρα, που πλέον υπάρχουν τόσοι κινητήρες σε τόσα μέρη που δεν τους μετράς, ή ηλεκτρικές μηχανικές συσκευές, παρόμοια για τον υπολογιστή και τους επισρεγαστές, ότι έχει γίνει Ubiquitous ότι υπάρχει σε τόσα πολλά σημεία αυτή η τεχνολογία, που πλέον σταματάς να την απαρρεθείς. Υπάρχει παντού, έχει γίνει περβέιζιβ, υπάρχει στην καθημερινότητα, χωρίς να το παρατηρήσεις πλέον. Computer supported cooperative work. Υπάρχει το παράδειγμα εταιρειών που μπορεί να κάνουν μηχανολογικές κατασκευές και στέλνουν κάποια κομμάτια για optimization σε άλλες εταιρείες, αλλά όχι μόνο συνεργάζονται με άλλους μηχανικούς εις αποστάσεως, αλλά μπορεί να χρησιμοποιούν υπολογιστική δύναμη σερβέρς κάπου αλλού για τα προγράμματα που χρησιμοποιούν απ' αυτού μεγάλη υπολογιστική ισχύ. Υπάρχει το δίκτυο συνεργασίας όπου αυτοί έχουν κομμάτι της υπολογιστικής δύναμης και κομμάτι του ανθρώπινου δυναμικού και κομμάτι της αναγνωσίας και καταφέρουν να ολοκληρώσουν μια εφαρμογή που απαιτεί και τα τέσσερα στοιχεία αυτά. Και τέλος το Multi-Modality δεν έχω κάποιο παράδειγμα σε αυτό. Εμείς το λέμε έτσι, Multi-Modal Interfaces σε επίσης την διαπραγματικό που κάνουμε, πρέπει να ενδέσουμε πρακτικά για να επιβιώνουμε και οι επάσης περιπτώσεις να μην είναι lose-lose να είναι win-lose, παίζει, αλλά όχι lose-lose. Δεν μας παίρνει με νέες θεωρίες. Είπε εξαφρικά οι άνθρωποι να σας φέρω το trackpad. Δηλαδή, τα τέσσερα της εργασίας του λειτουργικού της συστήματος δεν έχουν σχέση με την Multi-Modal Interface, το trackpad. Θα σας πει ο Σπάτης, ας πούμε, ότι ο Σπάτης πάει τις εξαφραγές του να χωρούν το πώς χειρίζονται το direct manipulation. Θα το λέει και η Κατερίνη, για αυτό βλέπετε, παίζουνε συνέχεια, όχι και μάλλους, έτσι και όχι. Τα νέα κυρία θα ξέρουν ότι είναι μάλλους, όπως δεν ξέρουν και δεν σκέφτονται. Έτσι, οπότε, εμείς πρέπει να βρούμε, σαν προγραμματιστές, πώς θα χειριζόμαστε το σχέδιο που θέλει μάλλους. Για να έχουμε πρισσικά πιο τρελαυμένα, πως θα μπορούμε να το δουλεύουμε. Και όταν το δουλεύουμε, θα μπορούμε να βράσουμε τον πιο τελείως σχέδιο, το πιο λιμπρό, το πιο κουδάκι. Αυτό θα είναι το ποιονόμενο, το ποιονόμενο σχέδιο. Αυτό θα είναι το ποιονόμενο σχέδιο. Αυτό θα είναι το ποιονόμενο σχέδιο. Αυτό θα είναι το ποιονόμενο σχέδιο. Υπάρχει η ιδρύμη, με τίτλο πυγμαλίων Creative Programming Environment. Εκεί ήταν ο πρώτος που οραματίστηκε το σενάριο, όπου οικονίδια, οπτικές οντότητες, μπορούν να εκτελέσουν ολόκληρες γραμμές κώδικα. Ήταν ο ίδιος ο άνθρωπος που μετά εργάστηκε ουσιαστικά για την υπολογή του Herrox Star, ο οποίος ήταν ο πρώτος που έκανε τον desktop metaphor στους υπολογιστές. Λοιπόν, τώρα το icon, το εικονίδιο του λογισμικού είναι ένα εικονογράφημα που εμφανίζει στην οθόνη της συσκευής του χρήστη για να τον βοηθήσει ουσιαστικά να απλογηθεί. Η ίδια εικόνα είναι μια μικρή εικόνα ή σύμβολο που χρησιμεύει ως μια γρήγορη διαισθητική αναπαράσταση ενός εργαλείου λογισμικού, μιας λειτουργίας ή ενός αρχείου δεδομένων. Από γραφιστική άποψη αναπαριστά κάποιο αντικείμενο που η χρήση είναι εξικοιωμένη, όπως ανέφερε πριν ο Γιάννης για το μεταφορ. Παραδείγμα, τους χάρη με το γραφείο, τους φακέλους, τον κάδο απορριμάτων ή γενικά από το περιβάλλον που εργάζονται, ακόμα και από τη διαθημερινότητά τους. Λειτουργεί ουσιαστικά ως ηλεκτρονικός υπερσυδέτης ή αλλιώς μια συντόμηψη για πρόσβαση σε προγράμματα ή δεδομένα και η χρήση τους έχει ανεκαταστήσει σε μεγάλο βαθμό το περιβάλλον που βαζίζει σε κείμενο. Όπως βλέπουμε κάτω δεξιά, παλιότερα για να απλογηθούμε στους φακέλους το Windows έπρεπε να ξέρουμε MS-DOS και να πληκτοδρογούμε τις αντίστοιχες εντολές ώστε να μπαινοβγαίνουμε σε φακέλους, αρχεία κλπ. Πλέον αυτό γίνεται όπως όλοι ξέρουμε με το παραθυρικό οπτικό περιβάλλον. Ο χρήστης μπορεί να αναγκωπίσει τις εντολές είτε χρησιμοποιώντας το ποντίκι, την αφή ή ακόμα και τη φωνή του. Τώρα για το σχεδιασμό των εικονιδίων. Ο σχεδιασμός όλων των εικονιδίων περιορίζεται από τα όρια της οθόνης. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο πώς θα το προβάλουμε σε ένα κινητό, σε ένα tablet αλλιώς σε μία οθόνη ανάλογα με το μέγεθός της. Το μέγεθος των εικονιδίων προσαρμόζεται ανάλογα με το που προβάλλονται. Επίσης, τα χρώματα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε διάκριτα χρώματα. Και αυτό έχει να κάνει τόσο με το φόντο, όσο και με τα χρώματα του ίδιου του εικονιδίου. Το εικονιδίο θα πρέπει να είναι απλό και αναγνωρίσιμο. Να μην περιέχει περητά πράγματα σχεδιασμένα χωρίς να γίνονται κατανοητά εύκολα από τον χρήστη. Και επίσης, τα εικονίδια δεν χρησιμοποιούν κείμενο για να επεξηγήσει το χρήστη λειτουργία τους. Αν και πλέον υπάρχουν και κάποια εικονίδια που συνοδεύονται. Το ίδιο είναι πολύ σημαντικό, το πρώτο και λεφτέρο. Το ίδιο θα πρέπει να είναι απλό και αναγνωρίσιμο στην περίπτωση της σκέτας. Τι αναγνωρίζετε εσείς, είναι πολύ σημαντική η ερώτηση. Ο Σέιμ αναγνωρίζεται και ό,τι είναι της σκέτας, πρέπει να είναι σκέτας. Δηλαδή, τώρα χρειάζεται ένα βολοσολόγο να μας πει πώς το λένε οι βολοσολόγοι, για να μην είναι κάποια φαντάδα. Να μας έρθει δηλαδή ο βολοσολόγος ότι ουσιαστικά τώρα κάνουμε ένα μεταχόρ ή ένα παραδάγημα. Δηλαδή, όπως το όρισε η βολοσολογία, ποκοί δεν είναι τις εκπράσεις. Η μεταχόρ και η παραδάγημα είναι η βολοσολογία. Είναι το μοναδικό της λειτουργίας τώρα. Η εικονία τώρα είναι μπράμμα, ναι. Δηλαδή, για ένας οικονομονότοτος, αυτό που λέει ο Λίγος, αυτό και να γνωρίσει μόλις να είναι μπράμμα. Μπράμμα, ναι, είναι τρέινμα. Το έχουμε και παρακάτω, ναι. Πολύ ωραία αυτό που είπες. Άρα οι οικονομονότοτοι το λένε έτσι, το λένε μπράμμα. Ναι, είναι ανάλογα τον τύπο του εικονιδίου. Έχουμε παρακάτω για να σας... Πάντως, αναγνωρίζουμε ότι... Δεν αναγνωρίζουμε τον εικονίδιο σαν εικονίδιο, αναγνωρίζουμε το τι αντιπροσωπεύει αυτό. Ναι, σίγουρα, ναι. Σαν στόχος του είναι ο ίδιος, απλά μπορεί να προβάλλει και άλλα πράγματα ταυτόχρονα. Γι' αυτό εδώ πέρα έχουμε τους τύπους των εικονιδίων, οι οποίοι διαχωρίζονται σε τρεις. Είναι τυποποιημένα εικονίδια ηλεκτρονικών συσκευών, θα τα αναλύσουμε και παρακάτω, εικονίδια επιφάνειας εργασίας και εικονίδια μάρκας για εμπορικό λογισμικό ένας, σαν αυτά που ανέφερε ο Νίκος τώρα. Λοιπόν, για τα τυποποιημένα εικονίδια ηλεκτρονικών συσκευών, μερικά εικονίδια του υπολογιστή λαμβάνονται από το ευρύτερο σύνολο των τυποποιημένων εικόνων, που χρησιμοποιούνται σε ένα ευρύ φάσμα των ελεκτρονικών συσκευών. Παραδείγματος χάρη, το πιο κλασικό παράδειγμα είναι αυτό που έχουμε βάλει κιόλας, το on-off κουμπί ή το USB είναι όλα εικονίδια τα οποία τα έχουμε πάρει από ηλεκτρονικές συσκευές. Οι υπολογιστές και κινητές συσκευές τώρα που χρησιμοποιούν αυτά τα εικονίδια, τα εσομαδώνουν στο λογισμικό τους όσα και στο υλικό τους, στο hardware και στο software δηλαδή. Στο λογισμικό παρέχουν μια σύνδεση με τις λειτουργίες, παραδείγματος χάρη που πήγατε με το save, μια δισκέτα αναπαρρίσταται σαν το save, ενώ στο υλικό προσδελούν την λειτουργικότητα συγκεκριμένων κουμπιών και βυσμάτων στο hardware. Αυτό το κουμπί είναι αναγνωρίσιμο από όλους μας? Μάλιστα. Είναι αχυμονοσύνοτο? Τι πρόβλημα έχει? Αυτό είναι αχυμονοσύνοτο. Τι καινούργια η προκύψη που μας δίνει η πρόβλημα να κάνει, ή να κάνει σε σχέση με το κλείσμα του σχολολογιστήτλαιότητα. Πολλές φορές προβάζει η συγκεκριμένη συγκεκριμένη συγκεκριμένη, ή μπορεί να κάνει κάτι να δημιουργήσει αχυμονοσύνοτο, να μας βοηθήσει. Δηλαδή για εδώ και 5-6 χρόνια... Έχουν προσθεθεί περισσότερα... Πολλές φορές συμβαίνουν. Μπορεί να το βάλεις σε δημιουργία πτήσης που λέμε, ή να κάνει κάτι άλλο που συμβαίνει. Ωραία. Τώρα, για τα εικονίδια επιφάνειας εργασίας, αντιπροσπεύουν αντικείμενα που βρίσκονται σε φυσικό χωρογραφείου, όπως ανέφερε ο Γιάννης πριν, που είπαμε για το desktop μας, για τους φακέλους, για το γκάδο, για τα αρχεία μας, για την ηλεκτρονική αλληλογραφία, παραλληλισμός στην οθόνη των αντικειμένων, όπως περιγράψαμε και τώρα, και το συγκεκριμένο, ας πούμε, τα εικονίδια επιφάνειας εργασίας, πέτρεψαν αρχικά στους χρήστες, που ήταν εξικοιωμένοι με αυτά τα αντικείμενα στα γραφιά τους, να περάσουν εύκολα, ουσιαστικά, στον εικονικό κόσμο, θα λέγαμε. Να περάσουν εύκολα. Πείτε μου, ειλικρινά, ο κάβος που έχετε σπίτι σας στο χώρο εργασίας σας είναι έτσι? Εννοείται διάφανος. Στην Ελλάδα δεν είναι τόσο πολύ διάφανος ο κάβος. Και βάζουμε και σακούλα, άμα δω. Στην Ελλάδα δεν είναι οτι είναι κάβος από πία το ξαλακωμένα, αλλά ο κάβος ο συγκεκριμένος δεν έχει προχωρήσει στην Ελλάδα. Είναι πολύ πιο έντονος στην Αμερική όμως. Σίγουρα. Τέλος, υπάρχουν τα εικονίδια μάρκας για εμπορικό λογισμικό, διατίθονται στο λογισμικό της συσκευής του χρήστη και παρέχουν συνδέσεις με προγράμματα λογισμικού ή αρχεία δεδομένων. Λειτουργούν και ως αναγνωριστικό της εταιρείας, αυτό που είπαμε ας πούμε σαν ακριβώς. Δίνεται μεγάλο βάρος και προσοχή στο σχεδιασμό τους και πολλές φορές μάλιστα με τη συμβολή ειδικών. Ξέρουμε ότι πίσω από τις σχεδιάσεις κρύβονται ολόκληρες ομάδες με γραφίστες, με κοινωνιολόγους. Αποτελούν σήμα κατατεθένια της εταιρείας, καθώς και μέρος της πνευματικής τους ιδιοκτησίας. Λοιπόν, κλείνοντας το icon, θα πούμε και δύο πράγματα έτσι λίγο για το cloud. Προκύπτει ένα θέμα σχετικά με το cloud. Σε αυτό το νέο μοντέλο του cloud computing, όπου ανεβάζουμε τα πάντα online, τα δεδομένα και τα εργαλεία δεν είναι πλέον αποσκευευμένα το τοπικά ο σύστημα, αλλά στο σύννεφο. Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν η μεταφορά στο σύννεφο αντικαθιστεί το επιτραπέζιο μοντέλο και από μένει να δούμε πώς από τα εικονίδια της επιφάνειας εργασίας θα βρουν τη θέση τους στη νέα μεταφορά που ονομάζεται cloud. Λοιπόν, αυτά από εμάς. Ερωτήσεις, απορίες, ό,τι θέλετε. Ευχαριστώ πολύ. Για το cloud που δεν μας πείτε παιδικά ακόμα στο κείμενο σας, πόλευαν αρκετοί της μερικούς προβληματισμούς που έχετε από το cloud. Αυτή η πολύ ωραία εικόνα που είδατε έτσι. Πόλευαν δύο-τρία προβληματικά σημεία του cloud. Δηλαδή και αλήνια προβληματικά. Έτσι δημιουργούν δηλαδή ερωτήματα για περισσότερη ελεύθερη. Αυτό που δείχνει η στιγμή μας είναι ότι συμβαίνει πολύ διαφορετικές συσκευές. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε χάρτος που είναι καινούργιες, διαφορετικά. Όπως είπατε εις το νοτικό και εις η αλληλεγγύρα ζωοδηλίδη, ουσιαστικά δεν τελπίζει να παρατηρθεί. Πολύ ωραία παρατηρθεί. Η λέει ότι το cloud θα τελπίζει και σε iOS και σε Android και σε BlackBerry. Αλλά ενώ δεν τελπίζει, από κάτω τρόπος για αυρασίες είναι διαφορετικός για κάποιους. Και πάμε στα επικίνδυνα σημεία. Και στο σχεδιασμό πάλι πρέπει να προσέξουμε, γιατί προβάλλονται σε διαφορετικού τύπου οθόνες. Αυτό μας έπρεπε να εφαρμόζει. Είναι στο local μηχανήμενο, στο cloud και στο Android. Μπορεί και στα πρία μέρη να το μπορεί να κάνει. Και στα πρία μέρη. Επίσης, το αρχείο μας μπορεί να ξέρουμε ότι είναι ασφαλές ως προς την πρόσβαση. Αλλά δεν ξέρουμε τι γίνεται στο φυσικό χώρο. Δηλαδή τι γίνεται στην εταιρεία εκεί που αποθηκεύεται τελικά στους σεύροδες. Κι εκεί πέρα μπορεί κάποιος να έχει φυσική πρόσβαση. Δεν λέει κανείς ότι στο ενδιάμεσο μπορεί κάποιος να μην τα βρει, να χρειάζεται κωδικούς, να χρειάζεται κρυτογράφηση. Αλλά στο φυσικό χώρο κανείς δεν υγειάται ότι δεν υπάρχει πρόσβαση. Πολύ ωραία πραγματικά, εσείς ευχαριστούμε πολύ. |
