| : Προσκεκλημένοι, καλώς ήρθατε στην παρουσία σου του βιβλίου του Εντιωμήσης Διαμαντόπου. Πρωτού να αρχίσουμε αυτήν την διαδικασία, θα πάρουμε τον ρόγο του πρόσωπος στην Βιβλιοθήκης, ο κ. Γαλλίτσιος, και θα κάνουμε μια σύντομη ανακαίωση. Καλησπέρα και από εμένα. Σας καλωσορίζω, ευχαριστούμε ένας της Δημόσιας Βιβλιοθήκης. Θα σας ευχαριστώ πάρα πολύ κ. Χαρκέα, για την πρόσκληση. Θέλω να σας πω ένα μόνο πράγμα, σαν μια καινούργια υπηρεσία στη Βιβλιοθήκη που έχει σχέση με τη σημερινή εκτείνωση. Η Βιβλιοθήκη μας έχει ένα καινούργιο λογισμικό από την Εννοέτικης, το οποίο μπορεί να μετατρέπει αρχείο κειμένου, είτε τα βιβλία των μαθητών, σε ηχητικό αρχείο, όταν μαθητές με μαθητή σχολείας μπορούν να τα παίρνουν μαζί τους και να τα ακούν στο σπίτι, όσες φορές θα έρθουν και έτσι να διαφάσουν χωρίς βοήθεια. Έχουμε συνεργασία και με τον κ. Χαρκέα, και με τον κ. Χαρκέα και με τον κ. Χαρκέα. Απλώς, σας το αναφέρω να ξέρετε ότι υπάρχει και μπορείτε να έρθετε σε επαφή μαζί μας σε περίπτωση που δεν θέλετε να το χρησιμοποιήσετε. Θα ακολουθείς κι άλλη συνεργασία σε αυτό. Και ακόμα θέλω να σας πω ότι, εφόσον είστε σήμερα τόσο πολύ εδώ, είναι ευκαιρία, μόλις τελειώσει η εκδήλωση, αν θέλετε, παρόλο που έχουμε κληθική κλίνηση στις 8, θα την κρατήσουμε ανοιχτή το πρώτο όροφο από κάτω να δεν επισκεφτείτε για μια σύντομη σεβράγηση που θα σας κάνω προσωπικά στους καινούργιους χώρους. Θα έχουμε στούντιο υπογράφησης 3D εκτιμωτής κτλ. Εγώ ευχαριστώ την εφορά του κ. Γεωμαντόπου, που είναι εδώ σήμερα, και εύχομαι καλή συνέχεια. Σας ευχαριστούμε. Καλώς ήρθατε, πατρι Δημήτρη. Ένα χαιρετισμό θα πληθεί με ο πρόεδρος του συλλόγου δασκάλου, που είναι και συνδιοργανωτής στην εκδήλωση, ο κ. Πυρινός. Καλησπέρα σας. Καλησπέρα. Άγιε Πατέρα, κύριοι σχολικοί συμβούλοι, κυρίες και κύριοι. Στον πάντοτε φιλόξενο για παρόμοιες εκδηλώσεις χώρο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Βέρειας, με εξαιποριστή χαρά χαιρετίζω απόψε την παρουσία σε μια σημαντική νέα έκδοση με τίτλο «Ο δυσλεκτικός μαθητής» από τον συγγραφέ Αδυορύση Διαμαντόπουλη. Το βιβλίο αναφέρονται στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δυσλεκτικοί μαθητές του σχολείου, περιγράφει τη συμπτωματολογία του δυσλεκτικού μαθητή, τις σημαντικότερες θεωρίες σχετικά με την οικιολογία του προβλήματος, τις μεθόδους διαγνωστικής προσέγγισης του θεωρημένου και τέλος τις σύγχρονες πρακτικές αντιμετώποιες στους προβλήματος. Σκοπός και στόχος η υποστήριξη εκπαιδευτικών πηγονέων στο καθημερινό τους αγώνα, όχι μόνο για την υπέρβαση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι δυσλεκτικοί μαθητές, αλλά και για την ανάληξη των ιδιαίτερων ικανότητων που κατά κανόμα τα παιδιά αυτά διαθέτουν. Το Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμινες Εκπαίδευσης της Νομού Υμαθείας είναι πάντα στο πλευρό των μελών του σε παρόμοιες επιστημονικές προσπάθειες, ενισχύοντας και βοηθώντας με κάθε τρόπο την δραστηριοποίηση τους και προβολή τους στην επιστημονική αλλά και ευαίτερη σχολική κοινότητα. Δεν έχω πάρα να συγχαρώ θερμά τον Ιητήριο Προεστάμενο της Διεύθυνσης Προσβάθμινες Εκπαιδεύσης Μαθίας για την τόσο αξιόλογη συνεισφορά του συνεκτέλευση, η οποία ευλουτίζεται σήμερα από το Δεύθυνο Βιβλίδι. Ευχαριστούμε τον κύριο Πειρηλό και τον Σύλλογο που στάθηκε αρρωγός σε αυτή την εκδήλωση. Όταν, επί τέσσερα χρόνια και σε καθημερινή βάση, συνεργάζει με ένας συνάδελφος για κάθε εκπαιδευτικό ζήτημα, όταν η συνεργασία αυτή έχει χαρακτηριστικά ανεβαία σε μισθοσύνη και υποστήριξης, τότε ο συνεργάτης γίνεται φίλος πολύτιμος και είναι πλέον δύσκολο να μιλά κανείς αντικειμενικά, καθώς θεωρεί πως ό,τι και να πει γι' αυτό είναι λίγο. Και έτσι, λοιπόν, θα ξεκινήσω με τη μνώμη κάποιου τρίτου. Θα πάω τέσσερα χρόνια πίσω το 2010 και θα αναφερθώ στο σχημιότυπο της διαδικασίας παράδοσης και παραγωγής της διεύθυνσης πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης συμμαθίας. Ο τότε απερχόμενος διευθυντής εκπαίδευσης κ. Ισακ Χαλκίδης είχε προβλέψει το εξής. Ο κ. Διαμαντόπουλος είναι πολύ αξιόρρογο πρόσωπο και ως χαρακτήρας και ως εκπαιδευτικός. Θεωρώ ότι από τη θέση του διευθυντή εκπαίδευσης θα παραγωγήσει πολύ σημαντικά πράγματα και η τοποθέτησή του στη θέση αυτή θα είναι ό,τι καλύτερο για το νομό ημαδίας, είχε πει τότε. Και πράγματι, στο ρόλο του διευθυντή εκπαίδευσης ο κ. Διαμαντόπουλος καταθέτει ακούραστα όρες του της δυνάμεις, την διοικητική του εμπειρία αλλά και τις επιστημονικές και καταγωγικές του γνώσεις. Αλλά αυτό δεν είναι τυχαίο. Είναι ένας δάσκαλος συνειδητοποιημένος, όπως φανερώνει μέχρι τώρα πορεία του στο χώρο της εκπαίδευσης. Ο διονύσης Διαμαντόπουλος ολοκλήρωσε με άριστα την αιτή πλειομόρφωσή του στη γενέτειρά του, τη Μελίκη, η Μαθίας. Αυτό το κεφαλοχόρι του Ρουμπλουκιού είναι γνωστό για το πλήθος των επιστημών που βαρέθησε παρά τις δυσκολίες της αγροτικής ζωής. Όνειρος ζωής γι' αυτόν αποτέλεσε να σπουδάσει και να γίνει δάσκαλος. Οπότε μετά τις εντύκλιες σπουδές του ακολούθησαν οι σπουδές στην Παταγορική Ακαδημία. Μετά ήρθε η στρατιωτική θητεία και το 1984 διορίζεται ως δάσκαλος στις Κυκλάδες και συγκεκριμένα στη Σύρο. Μετά τις Κυκλάδες στη Χαρκιρκή και μετά τη Χαρκιρκή στη Μαθία. Ο ζύλος που τον διέκρινε ήταν η αιτία να κριθεί ως ο πλέον κατάλληλος για να αναλάβει την ειδική τάξη του Πρώτου Δημοτικού Σχολείου Μελίκης. Ήταν μια από τις τέσσερις που ιδρύθηκαν το 1987 στην Ημαθεία από τον τότε σχολικό σύμβουλο κ. Γαβδίλ Κάουριν, τον χαρισματικό αυτόν άνθρωπο. Το 1987 ήταν η χρονιά που γνωριστήκαμε καλύτερα με τον κ. Διαματτόπουλο ως δάσκαλοι που συμμετείχαμε στην ίδια μεταβηλία ειδική ομάδα που ίδρυσε ο κ. Κάουρις. Στην ειδική αυτή ομάδα χρασίας συμμετείχαν ακόμα ο κ. Γιάννης Αγαλιώτης, ο κ. Γιάννης Ζίκας και ο κ. Χρυστόπουλος Γαρίζιος. Αυτά για την ιστορία. Μετά από τριετή υπηρεσία στην ιδική τάξη ο κ. Γιαματόπουλος μετατήθηκε στο 8ο Δημοτικό Σχολείο Βέρειας. Διευθυντής Λιτανική ο κ. Χρύστος Σχιστός με τέπτα σχολικός σύμβουλος και επισκήφιος φίλος του κ. Γιαματόπουλου. Με την καθοδίκησή του ιδρύθηκε επιστημονική ομάδα για την πληροφορική στην εκπαίδευση. Η ομάδα αυτή συνεργάστηκε με το Αριστοτέλιο Παριβιστήμιο Θεσσαρωνίκης. Υπέβαλαν πρωτοποριακή πρόταση στον Παραγωγικό Ενστήτοτο με θέμα την αξιοποίηση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην εκπαιδευτική διαδικασία και την εφαρμογή της πρότασης σε συγκεκριμένα σχολεία, επιλεγμένα, μεταξύ αυτόν και το 8ο Δημοτικό Σχολείο, δηλαδή το 8ο του. Η πρόταση εγκρίθηκε και θα μούστηκε υπηροδικά. Οι σημερινές εξελίξεις δικαίωσαν τις τότε προσπάθειες του κ. Χρύστος Σχιστού και του κ. Διονύση Γιαματόπουλου. Το 1996 εισάγεται με κατακτήρες εξετάσεις στην Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από όπου αποφίτησε το 1999. Να σημειώσω ότι τελείωσε τη Θεοδοκή σε 3,5 χρόνια με άριστα. Παράλληλα, συνεχίζει τις παιδαγωγικές του σπουδές στο διδασκαλείο της Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μερτέπιτα, και καθώς ασχολείται ενεργά με το θέμα των μαθησιακών δυσκολιών, υποβάλλει έντιση στο Πανεπιστήμιο του Ρέιντιγκ της Αγγλίας και συμμετέχει σε μετατρικιακό πρόγραμμα εξειδίκευσης στη διάρκωση και αντιμετώπιση της δυσλεξίας. Από το 2000 ως το 2002 υπηρετεί ως υποδιευθύντης στο 8ο Δημοτικό Σχολείο Βέρειας. Τον Άγγου στο 2002 επιλέγεται ως προεστάλλονος του 2ο Γραφείου Εκπαιδεύσης Συμμαθίας με έδρα την Αλεξάνδρια, όπου και υπηρέτησε για δύο χρόνια. Οι επιστημονικές του ανησυχίες δεν σταμάτησαν. Μετά από εξετάσεις εισάγεται στο Τμήμα Μεταπιακό Σπουδών της Θεωρικής Σχολής του Αριστολίου Πανεπιστημίου. Η διπλωματική του εργασία, που παρουσίασε το 2004, το απέρνει με την εδίκευση στα παιδαγωγικά. Από το 2006 ως το 2010 υπηρετεί αποσπασμένος εκκλητικός στο Ελληνικό Δημοτικό Σχολείο της Αλεξάνδριας της Αιγύπτου. Η εκεί παρουσία του δεν περιορίζεται στα στενά διδακτικά καθήκοντα. Συμβάλλει με κάθε τρόπο σε ένα βάθμος του σχολείου και της εκπαίδευσης των Ελληνοπέδων της Ελληνική Αλεξανδριανής Παρικίας. Με την ιδιότητα του θεολόγου συνδράμει στο έργο της δημιουργίας της Νέας Βιβλιοθήκης του Πατριαρχείου Αλεξανδρίας. Βοηθάει σημαντικά στο έργο της ιεραποστολής. Σε αναγνώριση του έργου του και της προσφοράς του, ο ίδιος ο Πατριαρχής Αλεξάνδρες το απομένει το μετάλλιο του «Κρυσού Λέοντα». Ο γονείς των μαθητών του από την Αλεξάνδρια της Αιγύπτου, σε πρόσφατη ανάρτηση στο διαδίκτυο με αφορμή την κυκλοφορία αυτού του βιβλίου που παρουσιάζονταν, έγραψαν «Από τους καλύτερους εκπαιδευτικούς που πέρασαν από την ελληνική κοινότητα της Αλεξάνδριας της Αιγύπτου, υπήρξε ο κ. Διαμαντόπουλος Διονύσης. Αγαπητός σε όλους και σεβαστός από γονείς και μαθητές. Γνώστης του εκπαιδευτικού συστήματος, αξιόλογος δάσκαλος, συνεργάσιμος και φίλος με όλη την ελληνική παρικία της Αιγύπτου». Επιστρέφοντας από την Αίγυπτο το 2010, αναλαμβάνει τη θέση του Διευθυντή Πρωτοβάθυνες Εκπαίδευσης Συμμαθίας. Στη θέση αυτή υπηρετεί μέχρι σήμερα με ζήλο και αυταπάτηση, αναλαμβάνοντας διαρκώς νέες δράσεις και νέες πρωτοβουλίες. Άγωστε, έχει ήδη στο ενεργετικό του σημαντικό ερευνητικό έργο. Συγκεκριμένα, συνεργάστηκε δημακρό με την Ελληνική Εταιρεία Δυζηλεξίας και συμμετείχε σε ομάδες έρευνας σχετικά με τη διάγνωση και αντιμετώπιση του προβλήματος της δυζηλεξίας. Πραγματοποίησε εισηγήσεις σε εκμορφωτικά σεμινάρα εκπαιδευτικών σχετικά με τη διάγνωση, την αντιμετώπιση των μαθησιακών της σχολειών και ειδικότερα της δυζηλεξίας. Δημοσίευσε σειρά παιδαγωγικών άρθρων στα επιστημονικά περιοδικά «Παιδαγωγικό ιδεοδρόμιο», «Σύγχρονη Εκπαίδευση», «Το σχολείο και το σπίτι σχολείο και ζωή». Πρόπαιδα Ερδίας είχε εκδόσει από τις εκδόσεις «Πουρνάρα» το πρώτο του βιβλίου με θέμα «Το παιχνίδι, ιστορική εξέλιξη, ερευνητικές θεωρίες, σύγχρον παιδαγωγικές επιδράσεις». Να σημαίνω εδώ ότι το πρώτο του βιβλίου έχει χορηγηθεί ως επιστημονικό βοήθμα σε εφητητές παιδαγωγικών τμήματων, καθώς και σε εφητητές των ΔΕΕΙ. Και φέτος, το 2014, μέσω τόσων υπηρεσιακών υποχρεώσεων, ολοκλήρωσε και εξέλιξε το δεύτερο του βιβλίου. Το βιβλίο αυτό στην πραγματικότητα είναι προϊόν μακροχρόνιας εργασίας και έρευνας. Και όπως λέει ο Πλάτωνας «Το παν είναι η έρευνα, να ερευνάς τα πάντα και θα πετύχεις μότι καταπιάνεις στη ζωή, αν ερευνάς καλά». Αυτό δηλαδή το κάνει ο κ. Διαμαντόπουλος. Το θέμα του βιβλίου είναι ένα θέμα που απασχολεί την εκπαιδευτική κοινότητα, ο δισηλεκτικός μαθητής, θεωρητική προσέγγιση και παιδαγωγική αντιμετώπιση. Το βιβλίο χαρακτηρίζεται τόσο από επιστημονική αρπειότητα, όσο και από πρακτικότητα. Γνωρίζω ότι ο κ. Διαμαντόπουλος γράφοντας το βιβλίο του είχε υπόψη του τον αγαπημένο του Ρουσσό. Η αληθινή επέδευση συνίσταται λιγότερο σε δυναχές και θεωρίες και περισσότερο σε πρακτικές ασκήσεις και παραδείγματα. Όμως, για το περιφόρμα του βιβλίου θα μας μιλήσει αναλυτικά η κυρία Ηρήνη Αναγνώστου, διδακτωράς σχολικής ψυχολογίας και προεσταμένη του Κεδίου Μαθίας. Καλωτάξτε τον νέο σοφλείο αγαπητή Φίλε και συνάντηκε Διονύση και παρακαλώ την κυρία Αναγνώστου να πάρει το λόγο. Καλησπέρα και από μένα. Χαίρομαι που βλέπω τόσους γνωστούς και νέους εκπαιδευτικούς. Εγώ το θεωρώ πολύ μεγάλη τιμία όταν ένας άνθρωπος, ένας επιστήμονας, ένας εκπαιδευτικός και ένας απλός άνθρωπος καταθέτει την ψυχή, τις γνώσεις, τις ιδέες, τους προβληματισμούς και σε κάνει την τιμή να σε καλέσει να παρουσιάσεις το έργο του. Χάρηκα. Ωραία. Ευχαριστώ. Πήγα σπίτι μετά και πριν ακόμη πάρω το βιβλίο στα χέρια άρχισε να κυρεύει μια αγωνία. Η αγωνία της μεγάλης ευθύνης όταν έχεις να μιλήσεις για το έργο ενός ατόμου, ενός συγγραφέα. Ελπίζω στην προσπάθειά μου να δικαιώσω και τον κ. Διώμηση Διαματόκουλων αλλά και βέβαια το θέμα το οποίο έχει αναλύσει σε αυτό το βιβλίο στο οποίο έχω αρκετά να σας πω. Λίγους μήνες μετά που ήρθα στην Ελλάδα το πρώτο σεμινάριο μαθησιακές δυσκολίες και δυσλεξία το είχε οργανώσει όντως ο άξιος και ο πολύ καλός συνεργάτης και παρόλο το σεβασμό που έχω το θεωρώ και κάπως φίλο τον κ. Καούρι ο οποίος τότε ήταν σχολικός σύμβολος. Ήταν από τις πρώτες προσπάθειες στην Ελλάδα στην πράξη να μιλήσουν οι εκπαιδευτικοί όλοι μαζί τι είναι τελικά αυτό το είδος των μαθησιακών σχολιών. Και τότε ακόμη δεν υπήρχε ούτε καν και στο εξωτερικό ιδιαίτερα μεγάλη ερευνητική βιβλιογραφία. Οι προσπάθειες όμως γίνανε και πιστεύω ότι εφήσαμε όλοι που πήραμε μέρος τότε σε εκείνο το σεμινάριο ίσως πολλά χρήσιμα ερωτήματα. Η άλλη μου συνεργασία με τον κ. Διωματόπουλο. Αναπτύξαμε, εφαρμόσαμε και προσπαθήσαμε να αξιολογήσουμε με διάφορους άτυπους τρόπους προγράμματα βοήσης υγείας. Πριν ακόμη το 96-97 το Υπουργείο Παιδείας ασχοληθεί με το θέμα. Αναπτύξαμε με τους μαθητές του όταν ήταν δάσκαλος στο σχολείο στο 8ο Δημοτικό. Αν δεν κάνω λάθος τότε ήτανε διασυντήτης ο κ. Χιστός. Και μετά ο κ. Μαυρακεφαλίδης. Πάλι συνεργάτες και εγώ τους θεωρώ και φίλους και άτομα στη ζωή μου. Διαχειριστήκαμε να μην πολυλογώ γιατί έχω 20 λεπτά να πω πάρα πολλά. Εκφωβισμό, τηλεόραση και παιδί, διαφορετική και παιδί, σχέσεις και συνεργασία με γονείς. Άρα είναι ένα άτομο το οποίο γνώρισα στα πρώτα μου χρόνια και συνεχίζει να είναι και συνεργάτης και στην καινούργια μου θέση. Και βέβαια φίλος. Γιατί και οι τρεις μας εδώ πάνω, ήμασταν σε εκείνο το σεμινάριο και από τότε συνεργαζόμαστε. Άρα, νομίζω, τρεις άτομα να συνηπάρχουν πολύ στενά και στην κοινωνική αλλά και στην εργασιακή ζωή. Ο ένας με τον άλλο μπορώ να πω πλέον ότι τους θεωρώ και τους δύο φίλους μετά από τόσα χρόνια. Ο Κανφούκιος, Κινέζος φιλόσοφος, όλοι ξέρουμε, ένα από τα πολλά φιλοσοφικά του λεγόμενα, είπε «Μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις». Οι Αγκοσάξονες λένε ότι «Do not judge a book by its cover». Δηλαδή, μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξωφιλό. Άνοιξέ το, για να το δικαιώσεις. Και ο Οριστοτέλης, ο δικός μας φιλόσοφος, που μάλλον τα είπε πριν όλους τους παραπάνω, είπε με τον Άριστο. Η ισορροπία. Η ισορροπία του βιβλίου αυτού. Και θα αρχίσω από εκεί. Η ισορροπία αρχίζει από το εξωφιλό. Ο τίτλος «Ο δυσλεκτικός μαθητής» και το ε είναι το πρώτο και κύριο και το πιο γνωστό σύμπτωμα μέσα από μια σειρά συμπτωμάτων που εντοπίζονται όταν ξεολογούν ή κάνουν διάγνωση παιδιά που έχουν δυσλεξία και όλες τις άλλες κατηγορίες, τις σχολειών που για μένα ανήκουν στο σύνδρομο της δυσλεξίας και χαίρομαι πάρα πολύ που το έχει αναφέρει και έτσι μέσα από τη βιβλιογραφία ο Διονύση Διαματόκουρος. Αυτός ο τίτλος όμως δείχνει τις δυσχολίες. Κοιτάζοντας κάτω βλέπουμε ένα πάζερ. Πιστεύω ακούγουμε και λίγο έξω. Βλέπουμε ένα πάζο. Ένα πάζο από πολύ γνωριστούς, άξιους και πολύ σημαντικούς ανθρώπους για την ύπαρξή μας. Αυτό για μένα είναι ισορροπία. Είναι όντως ένα πολύ δύσκολο, πολυεπίπεδο και πολύ πλωθό σύνδρομο η δυσλεξία. Και δεν αντιμετωπίζεται από μόνο μια εδικότητα, όπως θα διαβάσω κάποια κομμάτια παρακάτω. Βλέπουμε όμως όλους τους πολύ σημαντικούς ανθρώπους που αφήσανε σημαντικά έργα για εμάς και για τη ζωή μας ημέρα και για αύριο. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει φως. Όχι μόνο σε ένα τούνερ αλλά σε όλα τα τούνερ που έχουν να κάνουν τα παιδιά. Το ερώτημα είναι πάντα. Υπάρχει αναγκαιότητα για ένα ακόμη βιβλίο και κυρίως ένα ακόμη βιβλίο στην αγορά για τη δυσλεξία μήπως φτάνουν. Όχι, γιατί να αποκαλέσουμε αγορά, η αγορά μονίμως έχει ανάγκη για ανανέωση και αναβάθμιση του υλικού και των δεδομένων. Και αυτό το βιβλίο έχω διαβάσει πολλά βιβλία σε πολλές γλώσσες από πολλές χώρες. Είναι ένα βιβλίο που έχει κάτι μοναδικό και θα το πω στη συνέχεια. Και ήταν αυτά που με ενθουσιάσανε και είμαι εδώ. Όχι γιατί ο κ. Διαμαντόπουλος είναι γνωστός και φίλος είπαν 20 χρόνων. Θέλω αυτό λίγο να το καταθέσω. Και του το είπα. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την τιμή, αλλά αν έχω θέμα με το βιβλίο δεν θα συμμετάσχω. Βέβαια δεν έχω θέμα και είμαι εδώ και χαίρομαι γι' αυτό. Το βιβλίο και αυτό που χρειαζόταν η αγορά ήταν όντως ένας καλογραμμένος οδηγός. Έτσι αποκαλεί το βιβλίο του κ. Διαμαντόπουλου. Οδηγός Ιαγωνιστικούς και εκπαιδευτικούς. Όντως η αγορά έχει ανάγκη από ξεκάθαρα γραμμένα αναλυτικά κατανοητούς τόμους που είναι οδηγή. Για να φύση κάτι στον αναγνώστη. Όχι να βλέπουμε να συνεχίζουν να γράφονται πολύ σημαντικά θέματα που έχουν να κάνουν την καθημερινότητα είτε των παιδιών, είτε των γονεών, είτε των εκπαιδευτικών. Που είναι απλώς τεράστια θεωρητική τόμη. Κι αυτοί έχουν τη χρησιμοτητά τους αλλά πάνω από όλα η ανάγκη υπάρχει για πολύ καλογραμμένος οδηγούς. Το βιβλίο, το περιεχόμενο, δεν είναι φιλόλογος άρα ούτε καν θα τομίσω να αγγίξω την συγγραφή ως φιλολογική δομή και αν όντως τα πράματα είναι καλοστημένα. Το αξιολογώ κυρίως ως αναγνώστρια. Το αξιολογώ ως άτομο που νιώθω ότι γνωρίζω αρκετά για τον τομέα. Και έτσι το παρουσιάζω και σε εσάς αγαπητοί φίλοι. Το βιβλίο, κατά τη γνώμη μου, αυτό που είπα πριν η ισορροπία και το μέτρο να αριστώνει, δεν προσπαθεί να αντυπωσιάσει, δεν χρησιμοποιεί δύσκολες λέξεις που δεν κατανοεί κανείς. Το βιβλίο κάνει το αντίθετο. Παρουσιάζει τον εαυτό του, δηλαδή το αντικείμενο, το θέμα, το πολύ σημαντικό και κρίσιμο θέμα, με οργάνωση, με δομή και βέβαια με επιστημονική ορθότητα. Και είναι όντως οδηγός, γιατί επιμένω να το υποστηρίζω έτσι. Λένε οι ειδικοί ότι να αποκαλυστεί ένα βιβλίο ή ένα εχειρίδιο όντως οδηγός, απαιτούνται τρία βασικά κριτήρια. Το πρώτο είναι η επιστημονική ενημέρωση και η βιβλιογραφική αναφορά. Το έχει. Το δεύτερο κριτήριο είναι η αναλυτική επεξήγηση των δυσκολιών και αναναγών που έχουν οι μαθητές βάσει του συγκεκριμένου θέματος. Το έχει, θα το δείτε. Και θα σας διαβάσω, αν έχω χρώμα, δύο-τρία σημεία που θεωρώ σημαντικά. Και βέβαια το τρίτο, να θεωρηθεί κάτι οδηγός ή εχειριδιοπρακτικό, είναι να περιέγει πρακτικές ασκήσεις για την καθαυτού αντιμετώπιση των δυσκολιών. Το βιβλίο αυτό τα παρέχει όλα αυτά. Όταν ένα βιβλίο αρχίζει από το τέτατο του κεφάλαιο και αν δείτε την ισορροπία, το πρακτικό, το ενημερωτικό, το καθοδηγητικό και πρακτικό είναι αυτά και μόνο οι επιστημονικές βιβλιογραφίες και αναφορές είναι αυτό το κομμάτι, αυτό σημαίνει ότι αυτό το βιβλίο έχει και την πράξη, έχει και τη γνώση, αλλά έχει και την εμπειρία, αλλιώς δεν μπορεί να γραφτεί στην ουσία. Και αυτό το χωρίζει από ένα σκέτο θεωρητικό τόμο και το κάνει βέβαια οδηγό. Θα θελάς το λίγο χρόνο από μένει γιατί θέλω να μοιραστώ μαζί σας γιατί το θεωρώ ότι έχει και το πρακτικό και είναι καλογραμμένο. Στη σελίδα 22 θα διαβάσετε το εξής «Η διεθνής εκπαιδευτική εμπειρία μας αποκαλύπτει πως σε όλες τις τάξεις όλων των σχολείων ένα σημαντικό ποσοστό μαθητών, που ορισμένες εκτιμήσεις το προσδιορίζουν στο 15% περίπου, εμφανίζουν μια σειρά διαφόρων αδυναμιών με αποτέλεσμα να αποτυχαίνουν στις βασικές απαιτήσεις του σχολικού προγράμματος. Οι αδυναμίες αυτές που παλιότερα αποδίδονταν με τους όρους εγκεφαλική κάκωση, εγκεφαλική δισλητουργία, νοητική τύφλωση και άλλα, σήμερα προσδιορίζονται διεθνώς με τον όρο μαθησιακές δυσκολίας. Είναι απλώς ένα δείγμα που εγώ θεωρώ πόσο καλογραμμένη και στιμένη είναι η πληροφόρηση που δίνει αυτό το βιβλίο. Με απλά λόγια. Και εγώ δεν δυσκολεύτηκα. Και αυτό δεν είναι σημαντικό και όχι ιρωνικό για όσοι με ξέρουν γιατί το λέω. Στη σελίδα 30 το θεώρησα πάρα πολύ έξυπνο, πολύ χρήσιμο και βέβαια αυτό δείχνει την προσοχή που έδειξε ο Διονύσης ο Διαμαντόπουλος στο πως να στήσει αυτό το βιβλίο ενημερωτικά, πληροφορικά και βέβαια να τελειώσει με την πράξη. Ανατίζει τους κύλους μύθους που υπάρχουν ακόμη και σήμερα, εκφράζονται και από την εκπαιδευτική κοινότητα και από τους γονείς και βέβαια από την ευρύτερη κοινωνία. Μύθοι όπως τα άτομα με μαθησιακές δυσκολίες έχουν χαμηλό δίκτυνο ημωσύνης. Τα άτομα με μαθησιακές δυσκολίες δεν μπορούν να μάθουν. Και άλλες δεν θέλουν να σας προδώσω όλο το βιβλίο, αλλιώς δεν θα το αγοράσετε. Έτσι δεν είναι, θα σας ρίχνω μόνο. Σωστά, σελίδα 93 μας λέει Κοινή είναι επίσης η παραδοχή ότι έως ότου η επιστήμη προσδιορίσει επ' ακριβώς τα έτη της δυσλεξίας και προτείνει συγκεκριμένο τρόπο ιατρικής αντιμετώπισης, η διαχείριση των συμπτωμάτων του προβλήματος ανήκει στον χώρο των επιστημών της αγωγής και την εκπαίδευση. Θέλω απλώς να σας δώσω μια εικόνα πόσο σημαντική είναι η πληροφόρεση που παρέχει αυτό το βιβλίο. Στη σελίδα 102, κάτι πολύ σημαντικό, γι' αυτό θέλω να σας το μοιραστώ. Μήπως παραβιάζει το χρόνο κύριε Διαμαντόπουλε, είμαι εντάξει με το χρόνο, γιατί εγώ μιλάω και πολλά, πολύ. OK, thank you. 102, είπαμε 20 χρόνια, νιώμαστε φεύγει λίγο και το φινικό πίποδο. 102, στο επίπεδο των οικογενειών διαπιστώθηκε πως ένα ποσοστό από 25 έως 65% των παιδιών που παρουσιάζουν δυσλεξία είχαν έναν γωνία δυσλεκτικό. Έτσι, ο συντεληστής κληρονομικότητας προσδιορίστηκε στο 40%. Να θα συνεχίσω, θέλω να διαβάσω κάτι άλλο. Σελίδα 103, με βάση επίσης στα ιδρυθμιτικά δεδομένα πιστεύεται πως δύο κυρίους χρονοσώματα μεταφέρουν το γονίδιο της δυσλεξίας. Πρόκειται για τα χρονοσώματα 6 και 10. Δεν έχω δυσλεξία, είναι διαγωνιστική, έχω αυτή την αδυναμία. Ευχαριστώ και συγγνώμη για αυτό, αλλά μου φεύγουν ακόμη. Αυτό δείχνιτι αναφέρει και αναγκαίες πληροφορίες που όντως έχουν πολύ μεγάλη σημασία, να καταλαβαίνουμε για τους μαθητές που έχουνε διάφορα συμπτώματα ή ανήκουν σε μία από τις κατηγορίες αυτό που σήμερα αποκαλείται πλέον σύνδρομο δυσλεξίας και ο λόγος που επισημάνουνε πάρα πολύ στην επιστημονική κοινότητα να το αποκαλέσουν σύνδρομο είναι διότι όντως οτιδήποτε έχει. Πολλές κατηγορίες και πολλαπλά συμπτώματα δεν είναι ένα πράγμα, δεν είναι δηλαδή μία πάθηση, μία κατηγορία. Έχει διαφορετικές κατηγορίες. Όταν μιλάμε η δυσλεξία είναι η δυσλεξία αλλά έχουμε και δυσγραφία, έχουμε και δυσαρεθμισία, έχουμε δυσπραξία, έχουμε δυσφασία και όλα αυτά αναπτύσσονται μέσα με πολύ απλό λόγο να καταλάβουμε τη διαφορά και συνεχίζει όπως είπα στο δεύτερο μέρος να παρουσιάζει πολύ ξεκάθαρα τα συμπτώματα σε όλες αυτές τις κατηγορίες. Κλείνοντας απλώς θα ήθελα να σας πω και κάποια λόγια γιατί νομίζω ότι πρέπει και ο Ζεμαντόπολος να πει τα πιο πολλά από εμάς. Το κεφάλαιο τέσσερα όσον αφορά η διαγνώση της δυσλεξίας, ειλικρινά επειδή είναι ο τομέας μου και ως εκπαίδευση και εδίκηση αλλά και ως σχολική ψυχολόγος ασχολούμαι πολύ με τη διαγνώση και την αξιολόγηση, βρήκα αυτό το κεφάλαιο τόσο απλά γραμμένο και η σειρά των πραγμάτων ειλικρινό και μένα με έκανε να νιώσω ότι α έτσι είναι, ναι είναι και αυτό, αυτή είναι η σειρά και αυτό πρέπει να επιμένουμε. Αν το διαβάσετε θα καταλάβετε τι προσπαθώ να πω και αυτό που προσπαθώ να πω χωρίς να λέω τα ίδια είναι ακριβώς αυτό η ισορροπία του διβλίου και βέβαια από το κεφάλαιο πέντε και μετά να φανταστείτε αρχίζει για σας όλους η πράξη και αυτό το χρειαζόμαστε όλοι, είτε είμαστε ψυχολόγοι είτε είμαστε εκπαιδευτικοί, κυρίως εσείς είστε εκπαιδευτικοί αλλά εγγονείς και πάνω από όλα και οι ίδιοι μαθητές χρειάζονται και ίδια να ακολουθούν κάποιους οδηγούς που τους δίνει παραδείγματα πως τα ίδια τα παιδιά, οι ίδιοι δηλαδή μαθητές και δημοτικού αλλά και γυμνασίου και λυκείου μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες τους και να μην υπάρχει μονήμους μια επιμονή από τους μονείς. Αυτό το βιβλίο ειλικρινά μπορεί να διαβαστεί και από παιδιά γυμνασίου και να καταλάβουν τι τους συμβαίνει και για μένα γι' αυτό και μόνο το λόγο αυτό το βιβλίο έχει θέση στην αγορά εντός εισαγωγικών της εκπαίδευσης και της ψυχοεκπαίδευσης. Εγώ προσωπικά κλείνοντας θέλω να συγχαρώ τον κ. Διαμαντόπουλο γι' αυτό το χρήσιμο αλλά κυρίως ποιοτικό οδηγό. Τώρα να ευχαριστώ γι' αυτό γιατί όντως διαβάζοντάς του το έχω ήδη προτείνει σε πολλά παιδιά γυμνασίου να το διαβάσουν οι ίδιοι και αυτό που έχω να πω μόνο είναι συγχαρητήρια φίλε Διονύση και καλό ταξίδι. Ο κ. Διαμαντόπουλος θα μας μιλήσει για το βιβλίο του και εμείς σαν εκπαιδευτική κοινότητα τον ευχαριστούμε για όλες τις προσπάθειες και κυρίως για αυτό το κομμάτι του επιστηματικού στο οποίο έχει δώσει ιδιαίτερη βαρύτα από τη στιγμή που ανέβαμε ως νεφτής εκπαίδευσης. Ο κ. Χαρτιάς που τον έχουμε εδώ της Αρξάνδριας, ο κ. Παπαγιωδίου της Τέταρτης Περιφέρειας, εγώ και ο κ. Σταγιώπος που είναι στη Λάουσα, έχουμε βραγματικά αισθανθεί αυτήν την ιδιαίτερη αγάπη και ευαισθησία που έχει δημιουργεί ο κ. Διαμαντόπουλος με τα πελαγωγικά θέματα εκτελώντας άψογα και τα διοικητικά του καθηκοντακή του, κ. Διαμαντόπουλε. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τη δημόσια τηλεοτήκη της Βέρια, στο Σύλλογο της Κανονικιωκών και τις εκδόσεις φυλάτους για την υποστήριξη της σημερινής παρουσίας σας. Ιδιαίτερα, όμως, να ευχαριστήσω όμως και όλους σας για τη σημερινή παρουσιασία του. Παρουσία που με θυμάει ιδιαίτερα και με κάνει να αισθάνομαι ότι άφησε τον κόπο που έσε γραφή από το βιβλίο μου. Στην παρουσίαση ενός βιβλίου με επιστημονικού περιοχόμενο, συνήθως το ερώτημα που πείτετε στο συγγραφέα από τους υποψήφιους αναγνώστες, κάτι που δεν υπάρχει στο μυαλό που λέω, είναι τι το καινούργιο προσφέρει ένα νέο βιβλίο. Τι κομίζει στην επιστημονική κοινότητα ένα νέο σύγγραμμα. Και το ερώτημα αυτό γίνεται πιο επιταρτικό εάν λάβουμε υπόψη μας ότι για το θέμα αυτό έχουν γραφεί και άλλα βιβλία. Πάρα πολλά. Και πράγματι αν κανείς αναζητήσει στο διαδίκτυο βιβλία για τη σημερινή παρουσία θα δει πάρα πολλά βιβλία γραμμένα από Έλληνες συγγραφείς, παρεπιστημιακούς, επελευτικούς, γραμμένα βιβλία γραμμένα από ψένους υλικούς, γραφασμένα στα ελληνικά κλπ. Θα θέλα όμως να πω πως δεν θα γραφόταν αυτό το βιβλίο, δεν θα προχώρησα στη συγγραφή του, αν πίστευα πως δεν υπάρχει χώρος για μια νέα προσέγγεση στο φαινόμενο της δηληξίας. Και αυτή η νέα προσέγγεση θερίζεται σε δύο περίπτωση μου στοιχεία. Το πρώτο στοιχείο έχει να παίρνει με την κατάθεση μιας προσωπικής εμπειρίας. Μιας εμπειρίας ενός ασκάλου που δούλεψε για πολλά χρόνια με πολλούς διζυλεκτικούς μαθητές, εφάμουσε διάφορους μοθόδους, έφτιαξε και δικές του ασκήσεις και μοθόδους, έβγαλε συμπεράσματα και κάπου κατέληξε. Και θεωρώ πολύ σημαντικό για την εκπαιδευτική γνωρίτα η εμπειρία ενός εκπαιδευτικού να μεταφέρεται με κάποιο τρόπο στους εκπαιδευτικούς διστάσεις. Το δεύτερο στοιχείο έχει να κάνει με τη σφαιρική προσέγγιση του φαινομένου της ετσιλεξίας και ενώ σφαιρική συγκριτικά με τα άλλα συγράμματα που αναφέρονται στο θέμα αυτό. Γιατί υπάρχουν πραγματικά πολλά βιβλία τα οποία αναλύουν σε βάθος την ιδιωμογεία του προβλήματος. Υπάρχει ένα κλασικό σέγραμμα του μαθηγητή Καραμέτσα. Υπάρχουν βιβλία τα οποία εξαντούν πραγματικά τη συντοματογραφική και το διαγνωστικό πλαίσιο όπως το βιβλίο του κ. Στασινού του Παδεμιστήμιου Βαλίνων. Υπάρχουν βιβλία τα οποία αναφέρονται αναλυτυχότατα στο τρόπο αντιμετώπισης της ετσιλεξίας. Δώρα Μαυρομάτι, Μαρία Φλωράτου, Αργέντ Μπορσχέ, βιβλία τα οποία έχουν πλήρως ασκήσει. Σεβαίνω όμως ότι ο εκπαιδευτικός και ο γονέας έχει ανάγκη από μια προσέγγιση η οποία προσδιορίζεται από δύο ερωτήματα. Πώς θα καταλάβω που πολύ μου λες ότι το παιδί μου ενδέχεται να έχει ετσιλεξία. Πώς δηλαδή μπορώ να κάνω μια πρωίμη ανύχνευση, όχι επίσημη διάμεσα που είναι μια διαδικασία που γίνεται από ομάδα επιστημόρων. Πρωίμη ανύχνευση. Και μετά από αυτό, τι πρέπει να κάνω άμεσα να βοηθήσω το παιδί, στο σπίτι και στο σχολείο, ώστε να μην χαθεί πολύτιμος χρώμας. Πριν δηλαδή ριζώσουν στο παιδί αυτά τα αισθήματα αποτυχίας που είναι διαγετικά. Αυτά λοιπόν τα στοιχεία, δηλαδή η κατάθεση της προσωπικής ενδιδακτικής εμπειρίας που μέσα στο βιβλίο αναφέρεται σε αρκετά σημεία. Και κυρίως τα στοιχεία της πρόγραμμης ανύχνευσης και ο τρόπος αντιμετώπισης από πάρα πολύ μωρές, είναι αυτά τα οποία θεωρείς, εξαρχής, ότι δίνουν χώρο για ένα νέο σύγγραμμα στο θέμα της δυσβεξίας. Ισικά, να είσαι οδηγός για να είσαι πλήρης, δεν μπορεί να μην έχει μέσα και κάποιες ενόητες που θα αναφέρονται σε μυολογικές αποσαφηνίσεις. Τι είναι και τι δεν είναι δυσβεξία, τι είναι και τι δεν είναι μαθησιακές δυσβολίες, πώς σε απολύτσουμε από ένα πρόβλημα από ένα άλλο, κλπ. Επίσης, θα έπρεπε να υπάρχει μια αναφορά, έστω και σύντομη, στην αιτιολογία του πρόβληματος, καθώς και μια αναφορά στον διαγνωστικό πλασίο. Δηλαδή, αν το παιδί παρακοπτεί για διάγνωση του παιδί ή σε ένα ιατροπαιδευματικό κέντρο, τι συμβαίνει στην περίπτωση αυτή, πώς είναι οργανωμένη αυτή η διαδικασία του. Και ενώ αυτός είναι ο σκοπός, αν θέλετε, ή η προσθήκη στην γενική βιβλιογραφία αυτού του βιβλίου, αρκετοί φίλοι με ρώτησαν γιατί το έραψαν, δηλαδή ποια είναι τα κίνητα συγγραφής αυτού του βιβλίου. Επειδή η απάντηση του ερώτημα αυτού απουπάει την ουσία του θέματος της διαδικασίας, επιλέγω λέξεις θέμα και φανόμενο και αποφέρομαι τη λέξη πρόβλημα, θα εξηγήσω παρακάτω. Θέλω να δώσω την απάντηση μέσα από δύο παραγήματα. Το 1 αναφέρεται στα 1984, τη χρονιά που διορίστηκα στις Στυκλάδες. Είχα μια τάξη με 32 μαθητές και μια μαθητρία η οποία στη 5η τάξη δεν μπορούσε να μάθει μοτογραφία. Διάπτωση σαν να πήγαινε πρώτη δημοτικούλ, ήταν κλειστή, δεν κατάφερε να παίρνει μαθήματα θεωρητικά, ιστορία, γεωγραφία, κλπ. Και με τις φτωχές γνώσεις των τότε παιδαγωγικών ακαδημιών δεν μπορούσε να καταλάβει τίποτα. Μια μέρα μάλιστα δεν έχω μεγάλυμα, Ευαγγελίτσα, έτσι την λέγα, σαφικά βάζει τα κλάματα. Πάω κοντά, τι συμβαίνει, κύριε λέει μου έπεσε το σκουλαρίκι, σήκει εδώ κάτω το ύψος του δένου. Την κρατώ στον διάλειμμα μέσα, λέω Ευαγγελίτσα γιατί έκλαμψες, έπεσε κάτω μέσα σε μια αθλότου, δεν ξέρω κύριε, έτσι μου έρθει. Μετά από λίγο διάστημα είχαμε μια ημερίδα του σπουδικού σέντρου, θέμα της λεξία, άγρως τη λέξη, δεν ξέρω κανένας τι σημαίνει. Λέω που είναι 30 πρώην. Ήταν ένας συγκεκριτής από την Αθήνα. Άρχιζε να περιγράφει τα συμπτώματα του συγκεκριμένου αθλητιά, τα συγκεκριμένα λάθη στην ατράχουσα πρωτογραφία, συμπεριφορά κύριε. Όσο προχωρούσε η εισήγηση και είχαμε τα συμπτώματα σε μια διαφάνεια, τότε με τα νάιωμα, να θυμάστε, επιδιασκοπία, τόσο σαν να λέμε πότε την ευαγγενήσαμε. Παρ' ό,τι σε μια στιγμή λέει ο συγκεκριμένος ότι πέρα από όλα αυτά, υπάρχουν και ένα άλλο θέμα. Τα παιδιά αυτά έχουν μια υπέρ αιμεσθησία, εύκολα κλαίνει. Από πως ανατολίζουν, παγιουμοβάλλονται. Ήρθε λοιπόν και έδωσε η εικόνα και είχα ευεργαίνει σε αυτή τη συγκεκριμένη εργασία. Ζήτησα τη βοήθεια του συμβούλου και ενός ειτικού από την εταιρεία της ελεξίας και για δύο χρόνια εφαρμόσα σε ένα σύστημα μες στην τάξη, με 32 μάθητες, εντατικού όμως. Και διακριτικό. Δε με καταλάβει κανείς τίποτα. Στην εργασία με τους γονείς. Επαιδεύτησα, πήγε στο ΜΝΑΣΕΡ, έβρισε σε καλά χέρια κατηγοριτών, με τους οποίους είχα και επικοινωνία συνεχίμετα. Τέλειωσε το Λύκειο, σήμερα είναι μια κυρία 40 χρονών, δημιουργείται για διευτερία, δημιουργείται για διευτερία και είναι αθλησμένη μηνύτα. Δε φτωπίζεται. 2001. Στην ΕΡΙΑ. Μαθηματικά. Οι συνάδελφοι επενδευτικοί ξέρουν ότι τα μαθηματικά πάμε σε μια καινούργια νόητα. Δίνουμε στην αρχαία ένα πρόβλημα που καλούν τα παιδιά να σκεφτούν τρόπους επίσης, χρησιμοποιώντας όμως γνώσεις που απαντήσονται στους πρόβλημους γνώσεις. Αυτή είναι η διαδικασία συγκεκριμένη. Ενώ, λοιπόν, η τάξη έλεγε και εγώ πώς θα λύσει από το πρόβλημα αυτό, πετάγεται από το θρανιό ο Γιάννης και με το χέρι σοκωμένο, ο οποίος είναι στα φτερά πάνω ψηλά, άρχισε να λέει πώς θα είναι το πρόβλημα. Το λύσαμε, έτσι ήταν, η τάξη χελογνώτησε γιατί ξέραμε οι μαθηματικές του ότι ο Γιάννης είχε δυναμίες στην γλώσσα και εγώ εξτραφυσικά είχα δυναμία. Ο Γιάννης τέλειωσε το γυμνάσιο, το Λύκειο, πέτυχε στις εξατάσεις, τώρα είπε ως τριώχρονο και δουλεύει σε μια νευραντική υπηρεσία στην Αθήνα. Σπέρας μου, η δυστεξία την αντιμετωπίζεται. Δεν θεραπεύεται. Οφείλεται σε νευροβιολογικούς λόγους που έχουν σχέση με την οργάνωση των κλπ. Το υπεριβάλλον τους νεοστικούς μηχανισμούς δεν θεραπεύεται μέχρι σήμερα. Αντιμετωπίζεται όμως σε πολύ υψηλό βαθμό, εάν δούμε, σκύψουμε πάνω στο παιδί και διαπροκώσουμε τέτοιου περιβάλλον προς την απελευθέρωση. Και ενώ αυτή είναι η πραγματικότητα, εκμεριωμένα με δύο παραδείγματα, όπως σας είπα, τι συμβαίνει έξω. Ξέρουμε όλοι ότι η δυσλεξία αντιμετωπίζεται. Πριν από δυο μέρες, τώρα πεθαίνω να είναι εκεί μεταξύ μας, ένας γονέας με επιστημονική μόρφωση, μου είπε, θα ρθω προεστάγρες στο βιβλίο σου, έχω ένα παιδί που πάω με την δυσλεξία. Άλλο, πώς το κατάλαβες, λέει, ψευγίζει. Του είπα ότι η δυσλεξία δεν σημαίνει πρόβλημα στην προφορά των λέξεων, σημαίνει πρόβλημα στη χρήση των λέξεων, στη χρήση, στη γραφή και στην ανάγκωση. Πριν μερικά χρόνια, ένας γοστός διευθυντής γυμνασίου με κάνει σε ένα γυμνάσιο, επειδή κάποια άρθρα μονεμισέ, έλεγε να μιλήσουμε με τους παθηγητές για τη δυσλεξία. Ενώ, ελπωρά, έλεγα τη σκοπό με το διευθυντικό μαθητή, ένας παθηγητής σηκώθηκε, πάει απέναντι που είναι το λάμπα του, πήρε ένα πάγκο τετράβια, διαλέγει αυτό που ήθελε, το ανοίγει, ήταν καταποκινησμένο και λέει, τι έκανα το παιδί και τη δυσλεξία κι εγώ, το τετράβιο στα ζιέμα. Συμπέρασμα. Η δυσλεξία που αντιμετωπίζεται, εξεκολουθεί να υπάρχει άγνοια σε πάρα πολλούς και σε συναδερφούς εκπαιδευτικούς και κυρίως τους γονείς για τι είναι η δυσλεξία και τι μπορούμε να κάνουμε για να την αντιμετωπίσουμε. Και όταν για ένα θέμα υπάρχει άγνοια, πόσο πως στη φύση του, είναι λογικό να υπάρχει άγνοια και ωστόσο το τρόπο αντιμετώπισης. Αν δεν ξέρουμε και πώς αντιμετωπίζεται, τότε πάμε στο επόμενο στάδιο που αρχίζουν οι αιτικέτες. Το παιδί δεν γράφει καλά, δεν διαβάζει καλά, τι είναι, είναι χουτός, είναι τεπέλης, είναι αδιάφορος, είναι ομοιροκόλος, είναι πρόχειρος, είναι αφηνημένος, κλπ. Τίποτα από όλα αυτά. Απλώς έχει δυσλεξία. Και η καταπίεση επειδή δεν ξέρουμε τι είναι, στο σπίτι και στο σχολείο, δημιουργεί μια εικόνα που νομίζω δείχνει αυτή εδώ η πετυχημένη γελαιογραφία του Ορνεράκη, ο οποίος είναι και δυσλεκτικός. Έχει ενδιαφέρον. Ζήτησα την άδειά του για να βάλω τη γελαιογραφία στο βιβλίο και του έστειλα ένα βιβλίο δώρο. Ήξερα ότι είναι δυσλεκτικός και είχα μέσει μια κουμπέρα δυσκεκτική. Άλλο, πώς ένα αδιαφορετικό περιβάλλον με δυσλεξία αντιμετωπίζεται. Πριν από μερικές μέρες συμφωνήθηκε η αποφορία του βιβλίου. Μια χωριστή δημοσιογράφωση της Βέρειας, ζήτησε μια συνάντηση διαφορετική για τη δυσλεξία. Και ερώτησε για τις ικανότητες των περιόδων αυτών, αν πραγματικά μπορώ να προχωρήσω. Της είπα ότι μπορώ να προχωρήσω πάρα πολύ και είμαι και πάρα πολύ χαρούμενος, γιατί πριν από μερικές μέρες επισκέφτηκα στο γραφείο μια παλιά μου μαθήτρια, που πήρε το επιτυχείο της Πάσχατας της Φιλοσοφικής Σχολής. Την ερωτάει η δημοσιογράφος, μπορεί να είναι εκπαιδευτικός κάποιος που έχει δυσλεξία. Μεταφέρω και σε εσάς την απάντηση που έδωσα στο ραδιόφωνο. Λέω ποιος γονέας δεν θα ήθελε, αν έχει ένα παιδί στο γυμνάσιο ή στο ηλίκειο, να έχει καθηγηθεί φυσική στον Άινσταιν. Ποιος γονέας δεν θα ήθελε, αν το παιδί του πάει σε μια σχολή μουσικής, να το διδάσκει μότσα. Ποιος γονέας δεν θα ήθελε, αν το παιδί του πάει σε μια σχολή ζωγραφητής, να το διδάσκει ο Κακάσου. Και αν ήθελα να προεκτείνω την απάντηση, θα έλεγα ποιος θα το μάζεται μαζί οι κινητογραφικές ταινίες που παίζουν ο Τόμ Γρουζ, τον Τάστι Χόρμαρ, τον Τζάκ Λίμπορσον, Σαν Μαχάγερ και ένας Ρουάρι, γνωστή ηθοποίη. Σε ποιο άτομα θα ενταρρυθούν τα άτομα του Τόμ Γρουζ, για παράδειγμα, που είναι και ακριβά. Συμπέρασμα, τα άτομα αυτά είναι χαρισματικά κατα φύση. Δεν είναι ούτε ποτά, ούτε τυμπέρινες. Έχουν ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης. Βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά. Σκέφτονται μέσα από εικόνες, όχι από σύμβολα. Γι' αυτό και έχουν ιδιαίτερα ταλέντα σε κάποιους τομείς. Και είναι άδικο αυτά ταλέντα, σε θέσεις του επενδυτικού συστήματος και της άγνοιας, να μένουν στην άκρη και να μην τα καταταλευόμαστε ως κοινωνία γενικότητα. Θα έλεγα στην αντιμετώπιση όλη η προσπάθεια, και θα λέγα ότι αυτό ισχύει για τους εκπαιδευτικούς παραπάνων και για τους γονείς, όλη αυτή η προσπάθεια μπορεί να συνοψηστεί σε μία φράση. Αν ο δισελευτικός μαθητής δεν μπορεί να μάθει από τον τρόπο που εμείς διδάσκουμε, τότε πρέπει να διδαχτούμε εμείς τον τρόπο με τον οποίο αυτός μπορεί να μάθει. Και τρόποι υπάρχουν πολλοί. Στο επίπλιο μέσα αναφέρω βιβλιογραφικές αναφορές όπου μπορεί κάθε επίπεδευτικός να αναζητήσει μεθόδους να τις εφαρμόσει στην τάξη και να δει πραγματικά εξαιρετικά αποτελέσματα. Επιλέγω να παρουσιάσω από όλες αυτές τις μεθόδους πιο αναλυτικά μία συγκεκριμένη. Είναι η μέθοδος Πολουφός 2012. Πήρε το όνομά της από έναν εξαιρετικό συνάδελφο που είναι Καθηνάου Σαμαρίστα και ειπλέγω να την παρουσιάσω γιατί, όχι γιατί είναι από την περιοχή μας, ούτε γιατί η μέθοδος αυτή τελευταία ειδωθήθηκε από το Πανεπιστήμιο Θεσσαρίας και διδάσκεται ως μέθοδος επενετώπισης αναγνωστικών των σχολειών σε 100.000-100.000 παιδητές, αλλά γιατί υπηρέχει ένα πάρα πολύ σημαντικό στοιχείο μας. Καλλιεργεί συστηματικά στο παιδί την ανάπτυξη στρατηγικών μάθησης. Δηλαδή, φυθώς προγραμμένος υπόλοιπος επίπεδο, το παιδί αποκτά σταδιακά στρατηγικές μάθησης. Και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό και για τον εκπαιδευτικό και για τους παιδιούς. Κλείνοντας, θα ήθελα να σας πω και ένα πρωτοβουλίο σας, αν έχετε κάποια ερώτηση. Ήθελα να σας πω ότι ένα βιβλίο το γράφει κάποιος ως εγγραφέας αλλά για να βγει κάποια ερώτηση στην αγορά, αν είναι στα χέρια σας, να βοηθούν και άλλοι. Γι' αυτό θα ήθελα σήμερα δημόσια να ευχαριστήσω αφούς πραγματικά μου βοήθησαν. Πρώτα από όλα τις εκδόσεις φιλάκτους για την επιμέλεια στην έκδοση του βιβλίου. Το φίλο μου, τον καθηγητή του Σκούπλα του Χρήστο για την εφυρολογική επιμέλεια. Τη συνάδελφη, την υπιαγωτη Χάρια Τζαχαριάδο για την επιμέλεια των πινάκων, των σχεδίων, το συνεργάδι των γυριακτήτων Ακαθαγγελίδη γιατί επιμελήθηκε το ειδικό κεφάλαιο μέσα για την διδασκαλία των Αγγλικών σε διδατικούς μαθητές. Και τέλος, το μικρότερο γεμό του Γιάννη που είναι σήμερα εδώ πέρα γιατί είχε όλη την επιμέλεια του φωτογραφικού ειδικού που υπάρχει στο εξώπιλο και στο ειδικό παράδειγμα του βιβλίου μέσα. Και φυσικά να ευχαριστήσω όλους εσάς για την παρουσία σήμερα εδώ πέρα που αποτελεί για μένα εξαιρετική τιμή. Ευχαριστώ πολύ. Αν κάποιος συνάνθρωπος ή κάποιος από τους παραδεισκόμενους θέλει να πάρει τον λόγο, μπορεί να το πράξει. Οι απορίες όλης την εβδομάδα, ευχαριστούμε πάρα πολύ για την παρουσία σας. Ευχαριστούμε τον κ. Διαματοπλώ. Καλησπέρα σας. Πριν από αρκετά χρόνια, για μια εικοσαετία, υπήρξα σπουδικός σύνδελος. Σχεδόν γεννιστό. Έτυχε τότε να έχω στην περιφερειά μου νεαρό δάσκαλο, που είναι ο Διονύσης. Με εντυπωσίασε πνευματικά, με την εφυεία και την εργατικόλικα. Μάλιστα με εξέπληξε το υγονός ότι τόσο νεαρός είχε τόσο πολλές γνώσεις γύρω από το θέμα της δυσλεξίδας. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που τόλμησα να το βάλω εισηγητή σε ένα επιμορφωτικό παιδαγωγικό σεμινάριο που κάναμε ακριβώς με αυτό το θέμα, στην εισηγητή. Ο κύριος Διαμαντόπολος με τα προσώδια αυτά που είχε, την αναμφισβήμη την εφυεία και την εργατικόλικα του, έκανε λαμπρές σπουδές, πολλές και λαμπρές σπουδές και κατώρθωσε με την αξία του, χωρίς δεκαλείγκια και παραστημιακές μανούβες, να καταλάβει τη θέση που έχει σήμερα. Όσο για τον εμβλίο του, ήθελα να πω ότι μολωνότι ήρθε στα χέρια μου. Πριν βγήκες μόνοις ημέρες, δεν είχα την ευκαιρία λόγω των ενασχολείς αιών μου, να το μιλετήσω με την προσοχή και την εμβρύθια που χρειάζεται ένα τέτοιο επιστημονικό θέμα. Όμως, είναι βέβαιος ότι ο κύριος Διαβαντόπουλος έχει όλη την επιστημονική επάρκεια και όλη την απαραίτητη εμπειρία για να ασχοληθεί με ένα τέτοιο σπουδαίο θέμα. Έτσι πιστεύω ότι το βιβλίο αυτό θα είναι χρήσιμο όχι μόνο για τους δασκάλους που ασχολείται με το θέμα της δυσλεξίας, αλλά και όλους τους δασκάλους και τους γονείς και ακόμα για τους φοιτητές των παιδαιογωνικών σχολών. Του εύχομαι και σάλλα μη γύρι. Για τη δυσλεξία. Έλα θέμα πάντως που ασχολεί πολύ ποσμού, δεν το ρωτάει κανείς, και υπάρχει πάντως πιο μεγάλη άρνηνα, ακόμα και από τη δυσλεξία αυτή κατά αυτή, είναι εάν μπορούν οι δυσλεκτικοί να μάθουν αγγλικά. Ξέρω και στο περιβάλλον σ' κάποιον ο οποίος είναι δυσλεκτικός, για να προσπαθεί να μάθει αγγλικά. Άμα να με ρωτιέσετε θα έλεγα ναι, μπορεί να μάθουν αγγλικά. Και χαλά μάλιστα. Παρ' όλο ότι τα αγγλικά είναι μια γλώσσα, όπως λέγεται, αδιαφανής με την έννοια ότι δεν υπάρχουν μορτωραφικοί κανόνες κυρίως, υπάρχει μια πολύ μεγάλη απόκλειση μεταξύ γραφιμάτων και φρονιμάτων, δηλαδή αλλιώς γράφουμε και συχνά αλλιώς προφέρουμε. Παρ' όλα αυτά, αυτή η απουσία κανόνων, που υπάρχει το δυσλεκτικό με αυτή, ανεπτύξει σε άλλες στρατηγικές, γιατί η ελληνική γλώσσα που έχει μια πολύ υψηλή πιστότητα μεταξύ του αυτό που γράφουμε και αυτό που λέμε, όπως τα ιταλικά και τα εσπανικά, και διδάσκουμε κανόνες, οι δυσλεκτικοί δεν μπορούν να μάθουν κανόνες. Μαθαίνουν διαισθητικά μέσα από παραδείγματα, μέσα από το βίωμα των λέξεων και της ημέρα με αυτές. Βοηθάει, λοιπόν, η φύση της αγγλικής γλώσσας, οι δυσλεκτικοί, οι Έλληνες, οι δυσλεκτικοί μαθητές, να μάθουν αγγλικά και πολύ καλά μέσα. Αυτό για τους δυσλεκτικούς. Για το αδέθμα που έχουμε στο γράφω, στα συμπτώματα στην πρώην ανήκνευση, που είναι ένα σημαντικό κομμάτι, ακριβώς, ναι, από την προσχολική ηρικία, μπορεί να αποψιαστεί η νηπιωγός, αν όχι ότι έχει δυσλεξία, γιατί η δυσλεξία επίσημα διαγυρνώσει και μετά τη Δευτέρα Δημοτικό, το οποίο, δηλαδή, έχει μπει κανονικά στον Καλυσπόδρα της Ανάγνωσης, τότε εμφανίζονται τα κατά κλασικά στοιχεία των λατών στη γραφική στην Ανάγνωση. Υπάρχουν όμως πρώιμα συμπτώματα που μας βάζουν σε υποψία ότι υπάρχει βαθυσιακή δυσκολία. Λεπτή κινητικότητα, προσοχή, συνεργασία, αντίδραση της οξύς του ρύβους. Έχουν αναδειτικά πάρα πολλά στοιχεία μέσα στον ταγράφο, πώς μπορούμε να μην μας θέσουμε σε κάποια τέτοια στοιχεία από τον νηπιαγωγείο εγώ. Γι' αυτό και είναι πολύ σημαντικό, και το γράφω μέσα, ότι παρατηρεί νηπιαγωγός τον νηπιαγωγείο, αυτά είναι αποτελούν στοιχεία του πορτοφορίου και να πάνε αμέσως στις σκάλες της πρώτης δημοτικού, και να ξεκινήσουμε αμέσως και υποψιασμένοι ακόμα την παρέγρασή μας για τα εμπεριστατικά σχολεία. Ευχαριστούμε και πάρα πολύ για την υποψία σας και για τον ενδιαφέρον. Ευχαριστούμε. |
