| : Εδώ θα συζητήσουμε σήμερα και θα προσπαθήσω να σας αποδείξω πόσο τέλεια μηχανή είναι αυτό που λέμε κουνούπι. Θα προσπαθήσουμε λίγο να δούμε τι έχει το σώμα του, τι έχει αυτό το μηχανικό σκοπικό πλάσιο μέσα του, τι το κάνει τόσο τέλειο και για αυτό το λόγο μας θελευκώνει τώρα. Αυτό είναι ένα κουνούπι την ώρα που βγαίνει από το νερό. Αυτή τη μορφή συνήθως ξέρετε, αυτή που μας περιγυρίζει γύρω από το αυτοί μας, γύρω από το στόμα μας, μας δημιουργεί πόνο φεύγοντας από εμάς, αλλά και αυτή είναι μια μορφή του κουνούπιου λίγο πριν αυτό βγει από το νερό, όπως επίσης και αυτές είναι διάφορες μορφές του. Είναι σημαντικό να βάζουμε να βρούμε πώς είναι ο κοινωνικός κύκλος. Εντάχει αυτός είναι ο κοινωνικός κύκλος. Και είναι σημαντικό να το ξέρουμε για να σου πω το εξής. Σήμερα αυτήν την ώρα που μιλάμε το Μελαιό έδινε 36 βαθμούς, αλλά ό,τι είδαμε δεν είναι 36, είναι 28 μήνες καλά. Δεν έχει σημασία, γυρίζουν 30 μήνες καλώς, 29 λοιπόν που ενδιωτώνονται. Σε αυτή τη δημοκρασία ο κοινωνικός κύκλος του κουνουπιού είναι 7 μέρες. Τι σημαίνει αυτό, σημαίνει αυτό. Λοιπόν θα θύσει το ελαγγό μέχρι να ξαναγίνει το κουνούπι που θα μας τσιμπήσει περνά 7 μέρες. Φανταστεί λοιπόν ότι εμείς καταφέραμε και ξεχαθήσαμε όλο το κουμμύδιο του πλανήτη και ξεχάσαμε ένα. Ένα τηλικό την πρώτη μορμάδα. Η δεύτερη αυτά θα γινήσει περίπου 300 άτομα. Εξτροπίζει τα μισά θα είναι τηλικά. Αυτά θα συνεχίσουμε με άλλη 300 άτομα και ούτω κατεψείς και θα φτάσουμε στην πέμπτη μορμάδα να έχουμε ένα δις άτομα. Φανταστείτε ότι ξεκινήσαμε με το ένα άτομο. Λοιπόν, και επειδή τώρα αυτό το νούμερο έτσι θα έβαλε, πρέπει να σκεφτείσα λίγο την επίκοση και την προσευχή σας. Πάμε τώρα από την αρχή. Κουλούβι είναι μια τέλεια μηχανή. Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της παρουσίας σας? Ο σκοπός της παρουσίας σας είναι να γνωρίσουμε τον εχθρό μας, να γνωρίσουμε αυτόν τον μας τελεπωρή, να κατανοήσουμε το πώς σκέφτεται, αν είναι δυνατόν βέβαια, με αποτέλεσμα τι, να προστατευτούμε και εμείς η συνάπτωπή μας. Οπότε μέσα σε αυτήν την λίγα λεπτά θα προσπαθήσω να σας δείξω πού έχει τάξει η επιστήμη όσον αφορά τη συμπεριφορά του νομιού, τι έχουμε κατανοήσει και πώς αυτά μπαίνουν μέσα στην καθημερινότητά μας για να γίνει η προστασία μας από αυτόν τον εχθρό. Άρα, να γνωρίσουμε, εγώ λαχαυμάσω αν θέλετε, και όλοι μαζί να προστατευτούμε. Πάμε παρσιλίδι, λέει αυτό το κύκλο. Εδώ, λοιπόν, θα πρέπει να βάλουμε κι άλλους παράγοντες για να το μελετήσουμε. Θερμοκρασία και νερό. Όπως θα διατηρήσετε, αυτό είναι το κουνούπι που μας συμβάει. Όλα τα άλλα στάδια είναι μέσα στο νερό. Βλέπετε, λοιπόν, ότι χωρίς την ύπαρξη νερού, κουνούπια δεν υπάρχουν. Δεν ήταν τυχαίο που και οι αρχαίοι Έλληνες μιλούσαν για ηλενωσία, οι νόσεις των ελών. Αλλά όπου υπάρχει νερό, το ξέρουμε καλά, υπάρχει κουνούπια. Αν δεν υπάρχει νερό, δεν υπάρχει κουνούπια. Αυτή είναι το αγγό. Αυτό, πρέπει να υπάρχουν προποθέσεις προκειμένου να εκολλαθεί. Δεν είναι χαζαταίτημα. Δεν πάνε να γεννήσουν κάπου το οποίο οι απόγονες δεν θα έχουν τροφή και σε συνέχεια να ζήσουν. Άρα, θα φροντίσει αυτό το αγγό να εκολλαθεί, επειδή οι θερμοκρασίες είναι κατάλληλες. Αν είναι προς τέλος του θυνοπόρου, το αγγό θα περιμένει να έρθει η άνοιξη για να εκολλαθεί. Εάν έχει προλάβει να γίνει προνύφη, μήνει εκεί μέχρι να έρθει για τέτοια συντήρηση για να ψηθεί η θερμοκρασία του νερού. Άρα, ήδη αρχίζουμε να βλέπουμε έναν μηχανισμό, ο οποίος του δίνει μια προσαρμοστικότητα στο περιβάλλον του και λέει πάρα πολύ καλά τι είναι η θερμοκρασία, που έχει άμεση σχέση με τη δραστηριότητά του, η οποία συνέχει για την ύπαρση του νερού. Ποτέ δεν έχουμε πει ότι θα πάει να γεννήσει στη μέση της λακκούβας στον δρόμο. Ξέρει ότι αυτή η λακκούβη μετά από λίγο με τον ίδιο από πάνω θα φύγει. Θα πρέπει να γεννήσει μέσα σε ένα ήλιο. Και πάμε να δούμε μερικές έτσι ερωτήσεις που συνήθως διχόμαστε και που συστηθούνται και πολλοί. Τα χουμούπια τι τρώνε? Όπως όλα τα έδωμα για να πετάξουν θέλουν ζάχαρη. Αλλά τρέπονται με νέχτα. Τρέπονται με χυμούς από σάφια φλούτα. Και τα θηλυκά και τα αρσενικά. Αφού λοιπόν τρέπονται με νέχτα και χυμούς, το αίμα τι το θέλουν? Για την ιστορία να πούμε ότι μόνο τα θηλυκά τσιμπάνε. Μόνο τα θηλυκά μας πίνουν το αίμα μας. Και μάλιστα αυτό το πέρνο το αίμα έχει μια αλληγορία. Και πολλές φορές θα βρούμε σε παλιότερες γεωγραφίες, γιατί παλιότερες ήταν αυτά, δεν είχαν πολλοί δικούς, να είχαν συμμορφή κουνυπτή να μας πίνουν το αίμα μας. Παλιά, στις επόμενες αιώνα. Οπότε ξαναβόμαστε και λέμε γιατί τα θηλυκά μας τσιμπάνε. Προσέξτε μια προχθεσινή ιδρύση που ίσως να την έχετε ακούσει ή μπορεί και όχι. Ήταν 16 Μαΐου. Τα κουνόφια τα οποία έχουν τον ιό της ελληνοσίας, είναι πιο πιθανά να μας τσιμπήσουν απ' τα άλλα κουνόφια. Ο ιός το είχε δώσει ένα αβαντάζ, να μπορεί να επιτύτττει πιο γρήγορα και να αφήνει το τσιμπημά του πίσω. Και καλά, καλατσιόμαστε τώρα και λέμε, καλά, ποιος είναι αυτός ο λόγος που τα κουνούν πιθανόν το αίμα και παίρνουν και μάλιστα αβαντάζ γενετικό και παίρνουν και αβαντάζ στη φύση και μπορούν και να τσιμπάνε. Η λεπτά της είναι πολύ απλή. Έχει να κάνει με το έστιχνο της μαμάς προς την παιδί. Η μαμά, το κουνούπι, πρέπει να πάρει αίμα, στην οποία θα το αποδομίσει και θα πάρει τις πρωτεϊνήσεις από τη μέσα, προτιμένου να αφήσει στα αυγά τις αναγκαίες πρωτεϊνήσεις που το παιδί της θα φάει τις πρώτες μέρες που θα βγει το αυγό. Άρα μιλάμε για το μετρικό έστιχνο. Και όταν μπαίνει το μετρικό έστιχνο, θα είναι πολύ καλά στη φύση, τότε μιλάμε για ένα πολύ δύνατο έστιχνο που δύσκολο μπορεί να το αποδομίσει. Έχει αναφερθεί ότι είναι το χειρότερο θηλυκό στη φύση. Άρα η ερώτηση. Μα καλά, γιατί τσιμπάνε εμένα και στον άντρα μου? Είναι κλασική ερώτηση. Μα γιατί εμένα? Δεν ερωτάται γιατί δεν τσιμπάνε τον άντρα μου, έτσι προσέχει την ερώτηση. Για να απαντήσουμε αυτήν πρέπει να δώσουμε κάποια δεδομένα. Το πρώτο δεδομένα είναι τι αντιλαμβάνεται ένα κουνούπι. Ένα κουνούπι εδώ, έτσι σε εκεί. Γιατί θα έρθει στη γυναίκα μου και σε εμένα. Αυτή γιατί, αιταρχή, ετοπίζει το εξήτητο του άντρα. Γαλαπτικό ξύλι. Το ουρικό ξύλι δεν είναι επανέστηση γιατί έχει να κάνει και με άλλα πράγματα. Τι άλλο αντιλαμβάνεται? Είναι επίσης η θερμότητα και επίσης, έχει παρατηρήσει ότι κάποια συγκεκριμένη συνειδησία με το στυμπάνο έχει παντού. Εκεί που είναι λιπτό το βρέμμα. Οπότε, αν αυτό το θέσουμε στη συνέχεια, θα δούμε το εξής. Τι σημαίνει εξήτητο άντρα? Σημαίνει ότι αναπνέει. Όσο λοιπόν αναπνέεται, τόσο ένα κουνούπι θα σας χυνηγήσει να σε τσιμπήσει. Όσο ασκείστε, όσο σκάπετε τον κήπο σας, μέσ' την αναπνοή σας παραγείται γελαυτικό οξύ. Σε συνδυασμό βέβαια με το ότι υδρώνεται και παράγονται και άλλες ουσίες, γίνεστε πάρα πολύ ωραίος στόχος για το κουνούπι. Επίσης, επειδή έχει μεγάλη θερμότητα, θα βέβαινε ότι μία γης γυναίκα μεγαλύτερος όγος, μεγαλύτερη εκπομπή διξύ του άντρα, μεγαλύτερη ζέση. Και ίσως ο τελευταίο να είναι και μία απάντηση αντί όντως οι γυναίκες, μηχανικά δηλαδή για το κουνούπι είναι πιο εύκολο, γιατί έχουν πιο λεπτοθέρμα αυτού του ανθρώπου. Δεν είναι καν όλος αυτός, αλλά παίζει ένα ρόλο αυτό. Υπάρχει ένας μύθος για τις ορμόνες και για τις διάφορες... Δεν έχει επιβιωθεί, δεν βρήκα εγώ κάτι τουλάχιστο, ώστε να λέω ότι δεν είναι εύκολες οι επαντήσεις με τα έτομα, τα έτομα που πρέπει να κάνουν παρατήρηση όχι πάνω στο φυτο, αλλά πάνω στον άνθρωπο, γιατί είναι πληθυκά ζητήματα. Ποιο να πάρεις τεραμετός εδώ? Όλες πληθυκάζονται τον εαυτό μας. Και πάμε να μελετήσουμε αυτή τη μηχανή λοιπόν, να δούμε το τύπο τι βρήκε. 1000 εξαρτήμα δάση. Τι είναι αυτό που το κάνει να είναι τόσο δυνατό, τόσο ανταγωνιστικό από την αντίβαση? Πρώτο ξύλο, κεραία. Αυτή η κεραία μπορεί να τη λαμβάνετε... και είναι σαν να λέμε ένας αισθητήρας. Φανταστείτε λοιπόν ένας αισθητήρας, ο οποίος μέσα σε αυτό το χώρο μπορεί να δει από η ρελάχιστη ποσότητα τη ψυγή του άδρακα, να μπορέσει να αντιληφθεί γαλαστικό ξύλι, αμμονία, οτιδήποτε χημικό μόραιο. Σύνθεται εφθαρμή. Έχει πάρα πολλούς εφθαρμούς, που ταυτόχρονα μπορούν να συνειδητοποιήσουν διαφορετικά μέρη. Αν κάνουμε τον παραλυσμό με τον άνθρωπο και έπρεπε να έχουμε γεμίσια στους φαμούς, οι νευρώνες που απαιτούνταν για να κάνουν το σχήμα εικόνα, δεν έχουν άλλους ανθρώπους να βγει επάνω. Προβοσκίδα. Ένα εργαλείο, το οποίο θα ζούνε κάθε γιατρός. Ένα εργαλείο με δυνατότητα τηλεσκόπησης. Φανταστείτε ότι τρυπάει το δέρμα σας, δεν καταλαβαίνετε τίποτα, γιατί αφήνει και μια ουσία, η οποία αποτρέπει να γίνει μοραγγεία. Το εργαλείο, αυτό που λέει το προβοσκίδα, μπαίνει μέσα και προσπαθεί να εντοπίσει μοφόρο αγγείο. Και αν δεν το εντοπίσει, χωρίς να βγει έξω, αρχίζει τηλεσκόπηση μέχρι να εντοπίσει. Πριν το εντοπίσει, αρχίζει και λοκάρει και αρχίζει να ρουφάει. Φτέρα, του δίνει την δυνατότητα να κάνει φτύση σε πολύ μεγάλες αποστάσεις. Δεν μπορεί να κάνει λυγμούς την ώρα που εσείς το κυριαρχείτε με τη φενερίδα ή το χέρι σας και αυτό πάντα ξεφεύγει. Τα πόδια του είναι πολύ λεπτά, αδύνατα, περπατάει πάνω σας, προσγειώνεται πάνω σας και δεν παίρνεται χαβάρι. Και στον τέλος, αυτή η 1,5-90 δευτερότητα, μπορεί να πάρει βάρος, ίσως με 2-3 φορές, το δικό του βάρος. Αν μπορούσαμε να κάνουμε παραλυσμό με κάποια παγκέντρο, θα το ζήλευα. Το σίγουρο είναι ότι από τη στιγμή που εντοπίζει ένα χημικό σήμα και λοκάρει τον αντίπαλο, αρχίζει να λειτουργεί η κίνηση προς τα εκεί. Σίγουρον, όσες βλέπουμε γεωργοφικά σήματα, μπορεί να το ζήλευαν. Στη συνέχεια, το πώς πετάει, το πώς μπορεί και να βρει τα χημικά μόρια μέσα στις εθνικές πλάτες των στερεολέπτων, το πώς επεμβαίνει μέσα στο ανθρώπινο σώμα και παίρνει το αίμα χωρίς να αντιλαμβάνει το θύμα του την υπαρξή του. Και πολλές άλλες ειδικότητες. Και πάμε στην ερώτηση. Όλοι έχουν παιδευτεί ένα τσίπιμα, όλοι έχουν ανοχληθεί από ένα κουνούπι, είναι μόνο αυτό. Σχετίζετε, λοιπόν, τον εαυτόν, ότι βρίσκεστε κάπου στην Αφρική για έναν ταξίδι, και ξαφνικά βλέπετε ένα κουνούπι να θέλει και σας έχει πάρει αίμα και φεύγει από πάνω σας. Η πρόσχεση που θα κάνετε είναι σίγουρα ότι όχι. Δεν λες ότι το κουνούπι να έχει τίποτα. Άρα, εδώ μπαίνει και ένα άλλο θέμα, ότι πολλά κουνούπια έχουν μάθει να είναι, και τώρα έχουμε το μάθει στη φύση, έχουν μάθει να είναι ξενιστές. Τι σημαίνει ξενιστές, ενδιάμεση ξενιστές. Σημαίνει ότι μεταφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο ένα πρόβλημα. Τα ίδια δεν τα έχουν τίποτα. Και μάλιστα για να τα ανταμείψει ο ιός ή το παράσιτο, τους δίνει κάποιον ανταδάσμα, όπως ήταν προηγουμένως, με την ελονωσία. Οπότε την όνοχο αυτό που αφήνει το σύλλο, για να μην νιώσουμε εμείς τον πόνο, για να μην νιώσουμε ότι κάτι είναι πάνω στο χέρι μας, ταυτόχρονα φεύγουνε κάποια παράστα ή κάποιοι, και εδώ είναι στο αίμα μας μέσα. Και αυτό αφήνει τη δημιουργική προβλήματα. Δεν θα πω σύγχρονα προβλήματα, δεν πρέπει να πω μεσικοί, το τσίδι δεν είναι τσίδι, γιατί αυτό το λόγο έλεγε σαν παλιότερο ελληνικά προβλήματα. Τη δεκαετία του 30, γενικότερα, η Ελλάδα δεν ήταν, για τις χώρες, η οποία πιστεύτηκε εύκολα κανείς. Έχουμε καταγραφεί τα μεγαλύτερα οσοστά σε ασθενείς στον Πάγκιο Πηρετό. Είχαμε μεγάλα προβλήματα με την ελονωσία. Και ξέρετε, όταν συμβαίνουν τεχνίες ασθένειες, το θέμα δεν είναι μόνο οι θάνατοι που τρομάζουνε. Είναι και ο πληθυμός που νοσεί πίσω και ο οποίος δεν μπορεί να δουλέψει, δεν μπορεί να παράγει σε συνδεσμό το ότι είναι βάλετος λόγος το ότι είναι άρρωστος και σε άλλες ασθένειες. Αυτή μία είναι λοιπόν η ενόχληση. Ας αφήσουμε λοιπόν τις ασθένειες και ας δούμε μια περιοχή η οποία είναι πάρα πολύ όμορφη, ένα δηλειότυπο το οποίο στη θάλασσα πάνω και μόλις δείξει ο ίδιος γεννήζει κουνούπια. Αυτή η περιοχή δεν μπορεί να εκτελευτεί τουριστικά. Αυτή η περιοχή δεν μπορεί να προχωρήσει. Άρα σίγουρα το κουνούπι είναι ένα τροχοπέδι στην άλλη της μιας περιοχής. Ναι, όντως, οι ασθένειες είναι ένα θέμα. Δυστυχώς καινούργες λέξεις έχουν μπει στο λεξιλόγιο μας τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Μάθατε για την ανοιότητα του τελικού νήλο, μάθατε για τηλεοσοία. Δυστυχώς θα μάθουμε πολύ περισσότερα από όλες τις μέρες. Φοβάμαι και δωμάδες με τον καιρό που... δηλαδή η έγκριση βασική και σήμερα έχει αυτή την δημοκρασία που έχει. Θα ακούσετε και άλλες ασθένειες, δυστυχώς. Και γενικώς θα πω ότι υπάρχει ένα άκρησμα στην Ευρώπη. Από αυτά τρία-τρία χρόνια υπάρχει κινητικότητα, και βλέπουμε αρκετές οδηγίες επιστημονικές, αρκετά προγράμματα. Η Ελλάδα έχει πει σε μικροσκόπιο έτσι, γιατί έχουμε πολλά χρόνια μεταλλανουσίας σε τόποιο πληθυσμό πλέον. Οπότε, ανησυχεί η Ευρώπη, θορυδείτε. Και εδώ θα σας πω τώρα λοιπόν αυτό που εγώ θαυμάζομαι και λέω ότι τέλεια μηχανή. Κρύβω πίσω με το μηχανικό έρευμα. Γιατί είναι απαραίτητη η έρευνα όσα αφορά τις ασθένειες. Γιατί πολύ απλά, εάν θέλουμε να καταπολύνουμε στην Οκουνούβη, πρέπει να μάθουμε τη βιολογία της. Πρέπει να μάθουμε πού είναι, τι κάνει εκεί που είναι, και από εκεί πέρα όταν θα φύγει από εκεί τι θα ψάξει να βρει. Θα ψάξει να βρει εμάς, θα ψάξει να βρει ένα πτινό, κάποιο άλλο ζώο, το χαττική ιδιόλος πιθανότητα. Η Ευρωκένωση γενικώς γνωρίζει ο Κόντωνας και λέει ότι πια η Ευρώπη άλλεξε. Ήταν πολύ κίνδυνοι που φοβόμαστε και αποφαστούν ασθένειες που έχουμε ξεχάσει. Και η Λονσίχη τελείως στην Ελλάδα ξανά ήρθε. Προσέξτε πράγματι. Για να συμβεί μια ασθένεια σε μια περιοχή που έχει σχέση με τα κουνούπια, πρέπει να πάρουν τρεις κύκλοι. Ταυτόχρονα. Ο πρώτος κύκλος είναι να υπάρχει τρισσικά το κουνούπι, το δεύτερο είναι να υπάρχει το παράστο, να υπάρχει η Λονσίχη, για παράδειγμα, και το τρίτο είναι να μπορεί το κουνούπι να έρθει σε επαφή με αυτό το μόλιθο που λέμε, τους ανθρώπους που έχουν το παράστο. Όταν συμβούνται και τα τρία, το σημείο που ενώνονται είναι το σημείο που μας ενδιαφέρει. Είναι αυτό που λέμε το σημείο εκείνο που τέμαται οι τρεις κύκλους. Αν, λοιπόν, παρατηρήσουμε τους ιδίους τους τρεις κύκλους, αφορά το έντομο. Και το λέω αυτό, γιατί πολλά θα ακούσουν στις επόμενες μέρες. Και όπως καταλαβαίνετε, αυτοί οι τρεις κύκλοι μας δείχνουν ότι το πρόβλημα δεν είναι εντομολογικό, αλλά είναι και η πολιτική βούληση. Δηλαδή, αν κάποιος δεν θα κατεπολεμήσει, λοιπόν, την Ελληνωσία, δεν μπορεί να χτυπήσει το τρίτο κύκλο, δεν μπορεί να χτυπήσει τους ασθενείς, πρέπει να δει λίγο πιο πριν. Άρα, εδώ, πάλι, προσπαθώ να σας πω πόσο σημαντική είναι η εντομολογία. Δηλαδή, θα πρέπει να ξέρουμε πού βρίσκεται το κουνούπι για να πάμε να κάνουμε το ΒΛΕ κύκλο. Η μέθοδη είναι απλή, μπορεί να έχετε δει στα Mickey Mouse, σε σακυνόμενα σχέδια, έναν συντομολόγο, δομιά από όχι, όσο αστείο και να είναι αυτό, έχει τη λογική του. Ψάχνουμε μέσα στα νερά να δούμε, έχουμε κουνούπια, τι κουνούπια είναι εκεί μέσα, τι είδη. Θα πάμε στην περιοχή όπου έχουν μεγάλο πρόβλημα κουνούπια, οπότε θα πάμε στους τύπους να μαζέψουμε κουνούπια. Πολλές φορές θα εκθέσουμε τον εαυτό μας, το χέρι μας, ή το πόδι μας, προετοιμαίνοντας να γίνουμε ήδη ιδόλωμα και να πάρουμε τα κουνούπια που πάνε να τσιβήσουν ο χρόνος. Και πάμε να δούμε, λοιπόν, κάποια εφαρμοσμένα παραδείγματα της εντομολικής έρευνης. Αυτά είναι δύο είδη κουνούπιών. Στην Ελλάδα έχουμε 60 περίπου κουνούπια ή δύο κουνούπιών. Παρακοσμίως μπορεί να είναι πάνω από 3-4.000. Ο ένας είναι ο τίγρες, δεν έχετε ακουστά και άλλον τον έχετε το μάβερ. Ο δεύτερο είναι το κοινό κουνούπι, αυτό που έχουμε στη σπίτι μας, που κοιμόμαστε μαζί το βράδυ και περιμένουμε να κοιμηθούμε για να μας πάρει το έμβο μας. Λοιπόν, κοιτάξτε δύο κουνούπια πολύ γνωστά σας, τι διαφορετική συμπεριφορά έχουμε. Ο τίγρες δεν πάει να γίνει σε μεγάλη συμπεριφορά, στις μικρές ιστοίες. Ενώ αντίδευτο το κουνούπι να προθυμίσει είναι ένα βρώμικο, όπως είναι η Βότιμος, όπως είναι τα Φρεάτια. Ο τίγρες τσιμπάει τη μέρα, το άλλο τσιμπάει να κοιμηθούμε τη νύχτα. Άλλες σε στένει στον τίγρες το ένα, άλλες το άλλο. Κοιτάξτε και αυτό. Κοιτάξτε πόσο σημαντικό είναι να ξέρουμε κάποια στοιχεία ως φάσμα λογικό του κύκλου. Εάν έχει θεμοκρασία στο περιβάλλον 6-15 βαθμούς, ο τίγρες για να κάνει το κύκλου θέλει 30 μέρες. Ενώ τώρα, που η θεμοκρασία είναι πάνω από 30 βαθμούς, θέλει μια εβδομάδα. Αντίστοιχα, 55 και 6 μέρες. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό? Σημαίνει αυτό, λοιπόν, ότι όταν θέλουμε καταβολονή σημερινά από το κουνούπι, θα πάμε εκεί μέσα στο νερό. Αν πάμε τώρα, με σημαίνει ότι πρέπει να γυρίσουμε από την κλαύμα. Εάν όπως δεν έχουμε τα μέσα, μπορούμε να πάμε το μάτιο, που είναι 15 και έχουμε ένα μήνα στη διάθεσή μας. Αλλά αυτό είναι το πρώτο που μας δείχνει ότι αν θέλουμε καταβολονή σημερινά από κουνούπια, δεν περιμένουμε να πάμε ψεκασμί το καλοκαίρι. Η ψεκασμί το καλοκαίρι, όταν θα ακούτε φέτος, να ξέρετε ότι είναι μια παραδοχή ότι κάναμε λάθος, σαν κράτος, στο σχηδεσμό καταβολήμισης κουνούπιων. Γιατί δεν βγήκαμε το μάτιο να κάνουμε αυτό που έπρεπε. Αν θυμάστε, από ένα κουνούπι φτάσαμε στον Αδύσ. Αν, λοιπόν, φροντίζαμε να μην βγει η πρώτη γενιά, όταν η θεμοκρασία είναι 15°C, δεν θα ήρθαμε κουνούπια. Αλλά πίεμε σαν φίλμα, φίλμα, φίλμα και μετά από δέκα γενιές, πάμε να δούμε τι θα γίνει με το κουνούπια. Έχει γίνει η αποτυχία μας. Τη μέρα τσιμπάει τη μέρα, την άλλη μέρα τσιμπάει το κουνούπια, λοιπόν. Που συχνάζουν τα κουνούπια, πού βρίσκονται τα κουνούπια. Επέλεξα, λοιπόν, μια ζωγραφική. Εδώ βάλευσα την ανοιχθούλα να ζωγραφήσει ένα σπίτι που να έχει πολλές ισθείες νερού. Αν τις αναγνωρίσουμε, μπορεί να αναγνωρίστηκε κάπου από το σπίτι σας. Ξέρετε, ανάλογο με το είδος του πιο εθνικιστικού συστήματος, είπαμε, ανάπτυξης. Μπορεί να είναι ένα ξεχασμένο, χαλασμένο συντριβάν, το κετάκι της δράστροφας. Η χαλασμένη γελορροή θα έχει πεταμένο το νεκάκι μέσα χόρτα, το κακό ποτιστικό σύστημα για τον γαζό μας που άφησε δύο νερά, μια παιδική πισίνα, ένα παιδικό παιχνίδι. Τα φρεάτια περνούν έξω από το σπίτι μας. Όλα αυτά είναι ισθείες που μπορούν να μαζέψουν κουνούπια. Ξέρετε, τα κουνούπια παλιάζωσαν στα έλλη και στις λίμες και στα ποτάμις, εκεί που μαζεχόταν νερό. Ποια δεν έχουμε τέτοια, ο άνθρωπος δεν ζει εκεί, ζει μέσα στην πόλη. Άρα και το κουμμού προσαρμόζεται και ανάλογο. Και θα δείτε μετά ένα παράδειγμα της άσφασης της προσαρμογής που είναι ποιόν. Δεν είναι ζωαρατική πάλι. Τους έφταναν όλους, τους ξέρετε έτσι, ένας από αυτούς είναι, ο οποίος την κάνει το μολεϊκή έρευνα. Βουτάει, βλέπει, καταγράφει τα κουνούπια που έχει στο σπίτι του, εκεί, του Μενιχιονάτη. Αυτό είναι το μολεϊκή έρευνα, ξέρετε τι είναι αυτό? Αυτό είναι ένα κοινούμο σχέδιο που έστρεψε η Αμερικάνη Κυβέρνηση ως προπαγάντα, με την Καλλία είναι βέβαια, που προτιμούσε να απολυνήσει την Ελλονοσία, το 1943. Στο ίδιο κοινούμο σχέδιο θα δούμε το σοφό ατομούσιο αυτός, να βάζει σίτες στα παράθυρα. Να βάζει σίτες στην πόρτα του. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσω. Ξέρετε πολλές φορές, κάποιος μου λέει, έχω πρόβλημα, έχω μόποια σπίτι μας. Α, πολύ ωραίο, με τι να σε κλάσω. Πες τι είναι. Πριν κάνει αρχίστηση του διάδρομου. Ε, κοίταξε σαν να έχεις από μια στιγμή νερού. Έχεις σίτες στα παράθυρα. Η ένταση σίτες δεν είναι κάτι καινούργιο. Έχουμε πει να έχει ζωαρχίσεις που αποικονίζουμε κάτι το οποίο κάνουμε εμείς ακόμα. Όσοι έχουν γέννητο μωρό ή όσοι έχουν παιδιά, το ξέρετε πολύ καλά. Δεν νοείται σπίτι με μωρό, να μην είχε την κουνουπιέρα του. Είναι γνωστό και σ' άλλους πολιτισμούς όπου δεν είναι το θα ανοιχτεί. Και μια διαφήμιση. Ο κύριος αριστερά δεν κοιμήθηκε το βράδυ με κουνουπιέρα, ενώ ο δεξιά κοιμήθηκε. Να κοντέλευαν τώρα να μην έχει κανένα σημάδι και να το θα βάλουν και οι γυναίκες. Είναι μια διαφήμιση σ' αρχές του επόμενου αιώνα για κρυφότητες κουνουπιέρα. Α, συγγνώμη. Και το τοιμαντάρι καταλήγει ως εξής. Ότι το σπίτι αυτό που είχε ο φόβος από πάνω, η σκοτεινιά, σαφνικά έλαψε, έγινε παραβολικό, ατρασύνησε και ήρθε το καλό. Είναι τυχαία και οι αρχαίοι που είχανε, και αν θέλετε, πέρασε αργότερα αυτήν την θρησκεία, την ορθόδοξη, με το λιβάνι και τον διάολο. Όλα αυτά τα αργότερα που διώχναν το κακό. Έτσι, και δεν ξέραν τι ήταν το κακό, βλέπανε ότι αυτές οι συνεργείας όχι μόνο οι ανθρώπους διώχνουν. Όλοι οι πολιτισμοί είχαν προβλήματα. Και έχουν ακόμα. Αυτό είναι ένα φυλάδι ο Καβουδικίνα, και εγώ σε δείχνω υλικό προηγούμενου αιώνα, για να μην έχουν προβλήματα. Και αυτό είναι ένα φυλάδι που έβγαζε η Αμερική, που έλεγε ότι πρέπει να καταπολεμήσουμε και τους δύο εχθρούς μας, και όμως την Ελληνωσία και τους Ναζίτων. Αυτό είναι ένα απολύθωμα, τον οποίο λυθεί σ' 80 εκατομμύρια χρόνια. Η ηλικία του ανθρώπου, του χομοσάπιντ, πάνω στη Γη, είναι 50 χρόνια. 2 εκατομμύρια περίπου είναι από τότε που σηκώθηκε ο Άφρος. Βλέπουμε διάφορα. Το απολύθωμα 8 εκατομμύρια χρόνια, αλλά νομίζω η ηλικία του ανθρώπου είναι 120. Τι σημαίνει αυτό? Σημαίνει ότι εμείς ξαφνικά ήρθαμε και βρήκαμε τον κουνούπι. Ο κουνούπι έπαινε έμα από τους νόσαυρους, ξαφανίστηκαν οι νόσαυροι και μετά φανήθηκαν εμείς στην πορεία τους. Μετά θα ξαφανιστούμε εμείς να πίνουμε κάτι άλλο. Αλλά πρέπει να κατανοήσουμε ότι εμείς μπήκαμε στον κόσμο τους, ότι ζούμε σε έναν κόσμο εντόμου. Με τα έδωμα τα αγωνιζόμαστε σε την τροφή μας, αταγωνιζόμαστε και τη ζωή μας. Πάμε να δούμε ένα ενδιαφέρον ταξίδι, να δείτε πώς ένα εντόμου προσαρμόζεται στη διάρκεια των χρόνων. Αυτό είναι το κουνούπι τίγρης. Δηλαδή όταν μας ακούει τίγρη, φαντάζεται κάτι μεγάλο. Ο κουνούπι τίγρης είναι ακριβώς το ίδιο μέγεθος με το κοινό κουνούπι. Δεν διαφέρει. Το κοινό κουνούπι το ξέρετε όλοι, γι' αυτό το βάζουμε. Όταν λοιπόν πρώτα έγινε η φασαρία, μας στείλαν μήματα ό,τι μεγαλύτερα δεν δίνει. Εδώ το συναντάτης μύθος, στο σπίτι σας, σε τέτοια εποχή, είναι κίνδυνα. Δεν μας ενδιαφέρουν. Αλλά αυτό ο κουνούπις έστειχνε αυτό. Το τίγρης οφείλεξε ανομάτων των γενούσεων, ότι υπάρχουν άσπρες και μαύρες φυρίες στο σώμα του και στα πόδια του. Μόνο γι' αυτό. Κοιτάξτε άλλη τίγρη. Αυτό το κουνούπι, που ζούσε στα βάδια της Ασίας. Κάπου μεταξύ Ιαφωνίας, Κίνας, Φιλιππίνων και Μαλαισίας. Γεννούσε στις σκυλότες των δέντρων. Γι' αυτό και το λόγο λέγονταν «three hole mosquito». Γεννούσε μέσα στις σκυλότες των δέντρων που μάζευαν νερό από τα τροπικές βροχές. Και ξαφνικά άρχισε να μεταδύεται σε όλον τον πραδίτη. Μπορείς να ξέρετε πώς έγινε αυτό, γιατί έγινε. Το 1980 το εφανίστηκε και στην Ευρώπη. Ήταν ο τρόπος με τον οποίο μεταφέρθηκε γρήγορα και πνευματικά το προσαρμοστικό τάτ. Το γεγονός ότι γεννούσε μέσα σε λάστιχα. Με αποτέλεσμα, οι χώρες αυτές να κάνουν εξαγωγές σε λάστιχα και το κουμμούνι να μεταδύεται σε όλον τον πραδίτη. Φυσικά είναι παντού. Ξέρετε τι έγινε. Αυτό το κουμμούνι βρέθηκε σε περιβάδο, το οποίο ήταν πολύ καλύτερο από εκεί που ζούσε. Ήρθε στην Αθήνα που έχει πάντα καλοκέφτει. Και ξαφνικά αυτό το είδος βρήκε τον παράδεισος. Τι έκανε λοιπόν. Ας δούμε που σταματήσανε πάθον δράση. Σταματήσανε πάθονε οι αισθήσεις που τον ενδιέφερα. Βρήκε την καλύτερη αισθή. Σκεφτείτε ότι ένα λάστιχο, όταν πάρει νερό μέσα, δεν μπορεί να το αδειάσει τελικά. Αυτή είναι η εικόνα της Αθήνας, όπως τη μελετάμε. Τα πελάγια μας δείχνουν το μέγιστο του πλησμίου που καταγράψαμε. Ξέρετε τι εποχή είναι. 8 βρυμίνα. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό πολύ απλά. Σημαίνει ότι όταν σχεδιάζουμε προγράμματα καταπολέμησης σε αυτή τη χώρα, δεν πρέπει τα λεφτά να τελειώσουν τον Ιούλιο. Τελειώσαν τον Ιούλιο τα λεφτά, τελειώσαν και ψυχατοί. Τελειώσαν και όλες οι ενέργειες που πρέπει να κάνουμε. Ναι, αυτό δεν τα λέμε. Μετά τα κάνουμε. Προσέξτε, πέντε-έσσερις συνειδωμάδες το χρόνο, το βρίσκαμε σχεδόν με τις αρχές Δεκέμβρη. Οτι συγχώρον το Λεμάνιτσι. Ειδικά φέτος που είχαμε ίδιο χειμώνα, βροχές στην άνοιξη, με τέτοιες θεμοκρασίες, αναμένουμε πληθυσμούς πάρα πολύ μεγάλους. Και όπως είπαμε με το Τίγρης, δεν γεννάει στα νερά που έχουμε γύρω μας, γεννάει σε μικρές ιστοίες. Στα παιδικά παιχνίδια μέσα που πιάσαν νερός, από κουτάκι, από ακόλας. Σε ένα βάζο μέσα στο σπίτι μας που έχουμε λουλούδια. Στο νεκροταφείο μέσα που το βάζουμε μόνιμα και δεν μπορούν να πιάσει. Αυτές οι ιστοίες δεν γίνεται με ψεκανούς. Θέλουν οι μέρες ο κόσμος. Αυτοί που παίρνετε εσείς τώρα. Κι αυτές οι ιδιωτικές που έχουν φύγει. Και αυτό είναι το καταγραφείο από δείγματα που μας στείλαν οι ίδιοι πολίτες. Όχι ό,τι θα μπορούμε εμείς έξω. Ένας πολίτης γκρίνεζε και έστειλε ένα δείγμα στο εργαστήριό μας. Και αυτά το καταγράψω. Να σου το πω απλά. Βρέθηκε το 2008 για πρώτη φορά στη Ρυζούπολη. Ένα έδωμο που πητάει μόνο τράπεζα μέχρι. Και ξανιδέζε ό,τι την Αθήνα. Γιατί πολύ απλά βοηθάμε να το μεταδόσουμε και εμείς, αθελάντας. Ένα τόσο μικρό βλασματάκι που μας δημιουργεί τόσα πολλά προβλήματα. Πολλές φορές όμως, αν μπορούμε να δούμε την θετική πλευρά, ίξως είναι καλό για να μας ξυπνάει μας στους ανθρώπους που έχουν μια μισή απαδοξία, ότι συντροφική αλεσίδα δεν είμαστε στους ψυχάς όσο θέλαμε να είμαστε. Όμως υπάρχουν και άλλα πιο ισχύρια από εμάς. Καλό είναι ότι θα βάλουμε υπόψη μας και να μην συγκροτημάμε. Και ειδικά στη χώρα μας, στο οποίο δεν γίνονται μερικά πράγματα οργανωμένα. Τα έδωμα δημιουργούν τεμολογικά προβλήματα. Τα έδωμα πρέπει να είναι οργάνωση. Και αυτό σημαίνει ότι όταν έχουμε ένα τεμολογικό πρόβλημα, είτε λέγεται δάκρυς, είτε λέγεται μήκα μεσογείο, είτε λέγεται κουνούπι. Και όταν λέμε κουνούπια εννοούμε λόγω νοσία, διότι διτούν ήλου, τσιγκουγούνια, δεν ξέρω τη λέξη, θα τη μάθω, δεν ξέρω. Αυτό σημαίνει πολιτική βούληση. Έφτιαξα από εδώ, θα έλεγα να μην είναι έξις. Ότι αν θέλουμε να καταπολυνήσουμε αυτό που λέμε κουνούπια, θα πρέπει να ξεκινήσουμε πριν αυτά πετάξουν. Εκεί που γίνεται η προνοφοκτομία. Εκεί που στα σπίτι είναι χρωβισμένο. Αυτό όμως είναι και λίγο αντέλεπτο της πολιτείας. Βέβαια ο καθένας να τη φροντίσει στο χώρο του. Να τη φροντίσει να μην έχει στύφνερο. Δεν πρέπει να γρινιάζουμε ότι εγώ να έχω ένα πιατάκι, να τη λάθω μας και να παράει κουνούπια. Και αν παρουσιάζεται να διάσει το πιατάκι της γλάτσα σας, και εμείς το χαλικάκι. Να μην μπορεί το χαλικάκι να μπει μέσα. Όταν πολλές φορές μας ρωτάνε οι επίσης συμπολίτες, τι να κάνεις να φρονταθεί, γιατί έχουμε άλλο πρόβλημα με κουνούπια, τους λέμε να πούμε στους πολίτες να βάλουν πλαστικά λουλούδλα. Με το φρονλέξι. Ή να βάλουν πετραδάκια μέσα να φορνούν λουλούδλα. Η ατομική προσοσία. Πρέπει ο καθένας να φροντίσει, να μην τον τσιμπήσει στον κουνούπια. Ως να το φροντίσει στο χώρο του, και ξέρει ότι εκεί θα πάει και κουνούπια, να πάρει τα κατάλληλα εντοπωθητικά, να προσθέψει τόσο από τον εαυτό του, όσο παιδιά, αλλά και για κατοικίδια μας. Γενικώς πολλά από τα κουνούπια προτιμάται λαστικά, γενικότερα, όχι μόνο τον άλλο. Και τέλος, αν επιλέξετε για κάτι λόγο να κάνετε ψυχασμούς στο χώρο σας, στα φυτά σας, καλό είναι να λάβετε υπόψη σας και άλλα έργα, που είναι οι μέλησες, που είναι κάποια λουλούδια αναχτισμένα. Και επίσης να ξέρετε ότι οι υπερβολικοί ψεχασμοί δεν συνηστονται, γιατί δημιουργούν αθλητικότητα στα έτομα. Και αυτό δεν μας αρέσει, γιατί δημιουργούμε σούπερ κουνούπια, που δεν καταπολεμάνουμε εύκολα μετά. Και τελειώνοντας να μεταφράσω ελεύθερα ένα λιτό του Δαλάι Λάμμα, που λέει το εξής. Και θέλω να το πω, για να ο καθένας να πάρει το μερίτι της ευθύνης που του αναλογεί, αν θέλετε, από αυτό που λέμε φασασία από τα κουνούπια. Και αν θέλετε, βάστετε αυτό μέσα, ότι ως επισημωγός κόσμου, που ασχολούμαστε με αυτό το έδωμα, πρέπει να πούμε, εμείς έξω, να νοημερώσουμε τον κόσμο. Με αυτή τη μορφή της εκδήλωσης, με κάποιες άλλες, ότι εάν πιστεύουμε ότι είμαστε πολύ μικροί, για να αλλάξουμε αυτό το κόσμο, να κοιμηθούμε ένα βράτσι δυο μάτια με ένα κουνούπι, με αυτό το μικρό πλασματάκι, το οποίο θα μας δείξει ότι όσο μικρός καινείσαι, μπορείς να γίνεις αντιληπτός και να αλλάξεις κάτι. Είναι αυτό το παράδειγμα. |
