| σύντομη περιγραφή: Από ό,τι θυμάστε την προηγούμενη φορά, ασχοληθήκαμε με αντιμετώπιση ανεπιθύμητης συμπεριφοράς. Και θα ήταν καλό να θυμάστε βασικές αρχές διατύπωσης των κανόνων συμπεριφοράς. Αυτό είναι άλλη ερώτηση. Συνήθως η πείρα μου λέει ότι όταν βάζω αυτές τις δύο ερωτήσεις, μπερδεύονται βασικές αρχές διατύπωσης των κανόνων συμπεριφοράς. Αν βάλουμε τέτοια ερώτηση, αναφέρομαι ότι οι κανόνες θα πρέπει να είναι 3 έως 5. Οι κανόνες θα πρέπει να είναι σύντομοι. Οι κανόνες θα πρέπει να λέμε τι πρέπει να κάνεις. Και να είναι κατάλληλες για την ηλικία των μαθητών. Άρα, λοιπόν, σε αυτή την ερώτηση, βασικές αρχές διατύπωσης κανόνων συμπεριφοράς, είναι αυτά που είπαμε μόλις τώρα, 3 έως 5 και τα λοιπά. Σε αυτήν εδώ την ερώτηση, να αναφέρετε συνοπτικά τις 4 βασικές αρχές για την αντιμετώπιση εν επιθύμη της συμπεριφοράς. Σε αυτήν την ερώτηση, θα πρέπει να απαντήσετε ότι, για παράδειγμα, αρχή της ελάχης της παρέμβασης. Εάν μια ματιά είναι αρκετή, δεν πρέπει να κάνω τίποτα άλλο. Αρχή της διακριτικής παρέμβασης. Εάν μου κάνουν φασαρία εκεί πέρα στην άκρη και όλο το τμήμα μου είναι ήσυχο. Τότε, σε αυτή την περίπτωση, δεν αναστατώ με όλο το τμήμα, αλλά πηγαίνω μόνο σε εκείνο το σημείο όπου γίνεται η φασαρία και προσπαθώ να τη σταματήσω χωρίς να διακόψω την εξάσκηση όλου του τμήματος. Άρα, λοιπόν, είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσετε, γιατί θέλω εσείς που παρακολουθείτε να γράψετε 10. Την προηγούμενη φορά, επίσης, αναφερθήκαμε στο πώς κάνουμε προφόνηση δύναμης. Εδώ είπαμε ότι υπάρχει βιβλιογραφία η οποία λέει ότι ίσως να δημιουργεί προβλήματα αν βάλουμε τα παιδιά να κάνουν μια μέγιστη επανάληψη. Και γι' αυτό το λόγο προτείνει αυτόν εδώ τον τύπο, για παράδειγμα, ή αυτούς τους δύο τύπους. Θέλετε να τους σημειώσετε όσοι ασχολείστε με δύναμη ή είστε σε κάποιο γυμναστήριο για να δείτε κατά πόσο ισχύουν αυτοί οι τύποι. Για παράδειγμα, ιδιαίτερα υπάρχει κανένας εδώ που δουλεύει σε κάποιο γυμναστήριο, πηγαίνει σε γυμναστήριο. Και γράψτε αυτόν εδώ τον τύπο, ένα μέγιστο, είναι ίσο, με βάρος, βάρε βάρος εσύ, επί, άνοιξε φαρένθεση, 36 διά και από κάτω 37 μιονέρ όπου έρ είναι οι επαναλήψεις της ρεπετήσεων. Και γράψτε και τον άλλον τύπο να δούμε τι γίνεται. Οπότε φαντάζουμε ότι αυτοί που πηγαίνουν σε γυμναστήριο γνωρίζουν ποιο είναι το μέγιστο τους, για παράδειγμα στον μπάνκο. Έχω μέγιστο για παράδειγμα 70 κιλά. Δοκιμάστε εδώ τώρα πως εφαρμόζεται αυτό το πράγμα. Έχεις μέγιστο 70 κιλά, σε αυτή την περίπτωση παίρνεις και σηκώνεις 30 κιλά. Μπορείς να τα σηκώσεις 10 φορές. Αν μπορείς να σηκώσεις τα 30 κιλά 10 φορές, τότε πηγαίνεις 32 κιλά, 33 κιλά. Δοκιμάζεις. Εάν με αυτά τα 33 κιλά μπορείς να κάνεις 7 επαναλήψεις, τότε βάλ' το αυτό σε αυτόν εδώ τον τύπο για να δεις αν θα σου βγάλει το μέγιστο σου. Είναι κατανοητό αυτό, πάλι κάποιος που δεν το κατάλαβε πως λειτουργούν αυτοί οι τύποι. Δεν είναι για εξέγερταση, εντάξει, δεν πρόκειται να ρωτήσω ποτέ κάτι τέτοιο εγώ. Απλά έτσι από περίεργα να δούμε αν πράγματι αυτοί οι τύποι ισχύουν ή όχι. Βασίλη, τα βγάζεις ή ποιο θέλεις να βάλουμε? Θα το βάλω λίγο σε πλήρη οθόνη, να το δείτε και μετά θα το αλλάξω. Είναι δύο τύποι, είναι πολλοί τύποι και αν θα βάλετε στο Google αναζήτηση calculation of one repetition maximum θα σας βγάλει διάφορους τρόπους με τους οποίους αυτοί έχουν τέτοιους τύπους. Απλά έτσι από περίεργα δοκιμάστε το για να δω τι γίνεται και πέστε το μου την επόμενη φορά. Αυτό θέλω να το παρουσιάσω γιατί ίσως να έχουν δίκιο αυτοί οι συγγραφείς που λένε ότι να μην βάζουμε να κάνουνε μέγιστη επανάληψη οι μικρές ηλικίες. Μάλιστα κάποιος λέει μέχρι τα 16-17 να μην τους βάζουμε να κάνουνε μέγιστη επανάληψη για να βρούμε το μέγιστο τους και στη συνέχεια να υπολογίσουμε την ένταση. Γεια σου Νικολέτα και ευδοξία. Χαίρομαι γιατί τώρα σε αρκετούς έχω μάθει τα ονόματα του Λουκά εκεί πέρα. Το δικό σου όμως το ξέχασα. Γιάννης. Γιάννης. Ωραία. Εντάξει να το προχωρήσω. Το σημειώσατε. Τη προηγούμενη φορά επίσης είχαμε παρουσιάσει μία, ο Αλέξανδρος μας είχε κάνει μία πολύ καλή παρουσίαση. Δεν είναι εδώ σήμερα. Πούντος. Αλέξανδρο είμαι περήφανος για σένα και εσύ κρύβεσαι. Και θα ήθελα σήμερα να μας παρουσιάσει μία εργασία και η κυρία Αλεξοπούλου Χριστίνα. Μπορεί να σηκωθεί εδώ Χριστίνα. Σε ακούμε Χριστίνα. Είναι ένα άρθρο το οποίο έχει να κάνει με την εφαρμογή δύναμης σε μπαιδική ηλικία. Αυτό εδώ είναι το άρθρο. Με βάση σε αυτό έπρεπε να δούμε τι γίνεται μέσα σε μία, δύο εβδομάδες σε παιδιά τα 6, 7 και 12 ετών. Τα παιδιά που χρησιμοποιήθηκαν εκτέλεσαν την άσκηση μία φορά την εβδομάδα για 22 φορές, άλλα για 20, για 2 φορές την εβδομάδα και ήταν και 30 παιδιά τα οποία δεν έκαναν κάτι, απλά συμμετείχαν σε αυτή την έρευνα. Η όλη διάρκεια του προγράμματος είναι 8 εβδομάδες, η προπόνηση μπρελάμβανε 10 λεπτά τρέξιμο και διατάσεις, 30 λεπτά με 40 ήταν η συνηλική προπόνηση, ένα σε κάθε άσκηση, 10 με 15 πανελίψεις. Είχαμε λοιπόν δύο ασκήσεις με βαρ σώματος που μπορεί να ήταν και κυλιακούς ή ασκήσεις γεραχιέους, 10 δυναμικές ασκήσεις με εξωτερική δύναμη που ήταν η πίεση σποδιών, και ασκήσεις για το δικαίωτο λομιριέο, η πιέση στήθους, ασκήσεις πλάτης, οικοπηλατική, όμορφα και πλάση. Στη διάρκεια των 8 εβδομάδων υπήρχαν βελτιώσεις, η αύξηση του βάρους γινόταν με τον εξής τρόπο, αν μπορούσα να κάνω 15 πανελίψεις τους προσθέταμε και άλλο βάρος και οι πανελίψεις τους μειώνονταν στις 10. Έτσι συνολικά είχαμε τέσεις σχετικά με το πιέσης στήθους στον πάγκο, πιέση σποδιών, το δυναμόμετρο που είναι αυτό εδώ πέρα, άλμα σε μήκος, άλμα σε ύπνος και έφυγα μισία. Μόνο τα παιδιά με 2 φορές στην εβδομάδα βελτίωσαν την επιδιωσή τους σχετικά με τον πάγκο, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου που ήταν τα παιδιά τα οποία δεν έκαναν κάτι, απλά συμμετείχαν. Η πρώτη και η δεύτερη ομάδα βελτίωσαν σημαντικά τις πιέσεις των ποδιών σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, αλλά δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στα υπόλοιπα τέσεις. Με αυτόν τον τρόπο εσείς είστε σε θέση να ψάχνετε, να βρίσκετε εργασίες και ανεξάρτα από το τι σας λέει κάποιος κατηγητής, να μπορείτε να στηρίζετε τις δικές σας απόψεις. Διότι πολλές φορές εμείς έχουμε τις προσωπικές εμπειρίες, για παράδειγμα όταν κάποιος είπε σε κάποιον ότι ξέρεις, όταν κάνεις αυτή την άσκηση είσαι εδώ πέρα και κάνεις διπλώσεις, για παράδειγμα, ή τη γνωστή την άσκηση το σουγιά που σηκώνανε πόδια και χέρια μαζί ταυτόχρονα τον κορμό αυτόν, σαν που κάνανε τη δίπλωση. Όταν εμφανίστηκαν κάποιοι και τους είπανε ότι ξέρετε αυτές οι ασκήσεις δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στην αίση, τότε η απάντηση πολλών από αυτούς οι οποίοι ήταν πολύ καλά γυμνασμένοι, ήταν ότι ξέρεις εγώ τόσα χρόνια την κάνω αυτή την άσκηση και όμως ποτέ μου δεν έχω πάθει τίποτε. Μπορεί να ισχύει για την μεμονωμένη περίπτωση ή και για τον πρωταθληπισμό. Μπορεί να χρειάζεται να κάνουν τις άρσεις θανάτου για παράδειγμα, αλλά αν μιλάμε τώρα εμείς εδώ για μικρά παιδιά, σε αυτές τις περιπτώσεις καλό είναι να αποφεύγονται αυτού του είδους οι ασκήσεις. Πάντως, κρίμα που δεν έχει χρώμα αυτός ο προτζέκτορας, γιατί βλέπω ότι η Χριστίνα έχει βάλει εδώ πολύ ωραία χρώματα. Λοιπόν, γι' αυτό εδώ είπαμε την επόμενη φορά θα ήταν καλό. Εσείς, όμως, στο σχολείο δεν θα έχετε, έβαλα τη Χριστίνα πιο πολύ να μας δείξει αυτή την έρευνα, για να δείτε τι όργανα χρησιμοποιούν αυτή. Όπως βλέπετε, αυτοί χρησιμοποίησαν όργανα τα οποία δεν υπάρχουν στο σχολείο και όχι μόνο και στο Τεφά. Δυστυχώς δεν έχουμε μια αίθουσα με βάρη. Στο σχολείο, λοιπόν, θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε αυτά εδώ τα τεστ. Για έξι χρονών, λοιπόν, όποιος μπορεί να σταθεί εδώ πέρα τρία δευτερόλεπτα. Δοκιμάστε το αν έχετε αδελφάκια, ανυψάκια, αυτή σημειά. Στην αρχή είναι έτσι και μετά είναι έτσι. Οπότε, επειδή τώρα τα παιδιά πολλές φορές δεν έχουν ρολόι και όλα αυτά γιατί σημαντικό είναι να τους δώσουμε και προγράμματα για να το κάνουν στο σπίτι μόνα τους, τότε σε αυτή την περίπτωση, για να μην κοιτάζουν το ρολόι που είναι εκνευριστικό, θα μένουν εδώ και θα λένε από μέσα τους ουρακοτάγκος ένα, ουρακοτάγκος δύο, ουρακοτάγκος τρία. Αυτό είναι τρία δευτερόλεπτα. Συνήθως τα Αμερικανάκια λένε μισή σύπη ένα, μισή σύπη δύο, μισή σύπη τρία. Χιλιά ένα, χιλιά δύο, χιλιά τρία, αλλά στα μικρά δεν λες χιλιά ένα, χιλιά δύο, ώστε να μπορούν να υπολογίζουν το χρόνο. Μια άλλη άσκηση είναι αυτή εδώ, να τους κρατάει η μητέρα τους, ο πατέρας, το αδελφός τους και να μένουν εδώ πέρα αυτοί που είναι οκτώ χρονών πέντε δευτερόλεπτα. Μια άλλη άσκηση είναι αυτή εδώ και αυτή εδώ η άσκηση είναι αυτή εδώ πέρα τριάντα δευτερόλεπτα. Μην νομίζετε ότι είναι εύκολο, ιδιαίτερα πολλά παιδιά που δεν γυμνάζονται καθόλου έχουν προβλήματα. Έχει κανείς από εσάς να μας πει κάποιο άλλο τεστ για τη δύναμη, ώστε να το δοκιμάσουμε. Έχει γνωρίσει κανείς κάποιο τεστ για μικρά παιδιά που θα μπορούσαμε, ξέρετε τρελαίνονται να τους βάζεις να κάνουν προπόνηση δύναμης. Σε σταθμούς αν τους βάλετε και βάλετε και καρτέλες όπως σας έδειξα στο εργαστήριο και τους πείτε ελάτε παιδιά να κάνουμε προπόνηση όπως οι παίχτες της εθνικής Ελλάδας στο ποδόσφαιρο για παράδειγμα θα πάθετε την πλάκα της ζωής σας πόσο ενδιαφέρον έχουν και πόσο θέλουν. Ειδιαίτερα όταν τους βάζεις εδώ και τους λες για να μετρήσουμε πόσο δυνατός είσαι. Γιατί διαβίω άθληση λοιπόν για υγεία είναι πολύ σημαντικό εσείς να τους κάνετε τέτοια μικρά τεστάκια και στη συνέχεια να τους πείτε αφού μετρήσαμε τώρα τη δύναμή σας είναι πολύ σημαντικό να κάνετε προπόνηση στο σπίτι. Εμπρός! Γεια σας. Γεια σου Γιάννη. Γεια σου Γιώργο. Χαιρόμαστε που σας βρέθηκα. Εμείς το ίδιο. Κάσατε βέβαια μια πολύ ωραία παρουσίαση. Από τη στιγμή που τους δίνεις το τεστάκι αυτό στη συνέχεια είναι πολύ σημαντικό να τους δώσεις και ένα πρόγραμμα. Για να δούμε και ένα άλλο τεστ. Δέστε εδώ. Αυτό είναι για πέντη τάξη και πάνω. Αυτά όλα δεν τα έχω βγάλει. Εγώ τα έχω κλέψει από τη Γερμανική Βουλεογραφία. Εδώ δέστε το τεστ αυτό. Κάθετε στον τείχο με αυτόν εδώ τον τρόπο. Είναι εδώ. Θα ελπίζω να μην είναι φροσκοβαμένος. Δύο ακόμη δεν γύρισα. Όχι αμέσως. Λοιπόν, 60 σε 90 δευτερόλεπτα παίρνει τρεις πόντους. 30 σε 2 και 1 πόντο. Και τώρα εδώ. Αυτό εδώ δυσκολεύονται πολύ. Καλά μιλάμε η βαπτισμιά μου τρελαίνεται κάθε φορά που πηγαίνω εκεί πέρα. Δείξε μου ασκήσεις, δείξε μου ασκήσεις. Εδώ. Να κρατάνε εδώ αν έχετε δύο κιλά. Από πέμπτη και πάνω δυόμισι κιλά. Εδώ αυτήν εδώ την άσκηση και αυτήν εδώ πέρα. Και εδώ έχουν και τους πόντους. Πέμπτη τάξη και πάνω. Αλλά ξέρετε πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό για τον ελληνικό πληθυσμό. Αν κάποιος για παράδειγμα θέλει να κάνει σε εμένα διπλωματική εργασία. Να πάρουμε αυτά εδώ τα τέστι, να μετρήσει σε πενήντα άτομα και να βγάλουμε νόρμες για ελληνικό πληθυσμό. Να μία ωραία διπλωματική εργασία. Κι οι παιδάκια που σου έδωσαν. Ναι. Αν θέλεις εσύ και για ενήλικες. Αλλά για ενήλικες αυτές... Δεν ξέρω αν μπορούν να τα καταφέρουν και οι ενήλικες. Να μην είναι ιδιαίτερα 90 δευτερόλεπτο που είναι τελότερο. Ναι. Δοκιμάστε το στις γονείς σας. Να, κάτι το πίσκο να έχει η πρωτελευταία άσκηση. Εδώ αυτή? Η πρωτελευταία. Αυτή εδώ? Είναι και αυτή... Δοκιμάστε το. Για να δούμε. Ποτέ δεν ξέρεις. Ορίστε. Στη ηλικιωμένη μέση μας κάνουμε στα γυμναστήρια, στις πυλάκες και στη γιόγκα. Και στα ρόγκες στο τέλος. Μας δυσκολεύονται αρκετά. Οι κυρίες που είναι στα 35 με 40. Δυσκολεύονται? Ναι. Δοκιμάστε το. Όλη την οικογένεια μου την έχω κάνει πειραματόζωμα. Αφού λοιπόν δοκιμάσω και τους πω στα παιδιά, ξέρεις, αυτά είναι τα αποτελέσματά σου. Τώρα όμως για να γίνεις δυνατός άντρας, ή δυνατή γυναίκα και να περπατάς περήφανα, όπως βλέπουμε τους αθλητές να περπατάνε, είναι πολύ σημαντικό να αθλείς σε τρεις φορές την εβδομάδα και να κάνεις αυτήν εδώ την προπόνηση. Και μιλάμε και για μικρά παιδιά. Εδώ έχουμε... Ποια ήταν η ρυθμική? Έλα. Γιατί άλλο είναι να το λέω με τα λόγια, και άλλο είναι να δείτε... Στα μικρά τα παιδιά, ξέρετε, είναι δύσκολο να του αρέσει η κυλιακή. Αν όμως τους βάλεις εκεί πέρα, να έχουν... όχι εδώ, εδώ... Μια μπάλα... Δες, θα κάνεις... Και θα κάνεις την άσκηση αυτήν εδώ πέρα. Θα κάνεις πρώτα αυτό εδώ. Και μετά θα κάνεις πρώτα αυτό εδώ. Τι πατάς, ρε, στα χαρτιά! Δες το πώς την πιάνει. Κάλε λίγο την άσκηση. Και χτυπάς παλαμάκι. Ωραία. Η άλλη άσκηση. Δείξε λίγο την άλλη την άσκηση, πώς την πιάνει. Είναι σηκωμεριακά, είναι. Μπράβο, είναι. Ξαχνώ. Δεν πειράζει, δεν πειράζει. Βλέπετε λοιπόν, οπότε πρέπει έτσι μία γνώση. Δείξε από αυτήν εδώ την μπάλα. Από την άσκηση που είναι αυτήν εδώ. Με την μπάλα. Ναι, και περνάς αυτό. Βλέπετε, με αυτόν τον τρόπο, αν το πεις στο άλλον, δέκα επαναλήψεις. Δέκα, ευχαριστώ. Μέρι. Αυτά τα προγράμματα τα έχετε όλα στο βιβλίο. Έχω καθίσει, τα έχω γράψει. Οπότε, δεν χρειάζεται να τους δώσετε πολλά πράγματα και να τους περιδέψετε. Και με στεφάνια επίσης. Ασκείς δύναμης με στεφάνια, ίσως, για τα κοριτσάκια. Εμείς κάναμε τεστ. Και εκεί είπαμε. Είσαι Φωτεινή Παπαδοπούγου. Ναι. Ναι, εμείς έκαναμε τεστ. Τρεις δημοτικού. Και δεν τους είχαμε μπάλες και τέτοια. Είχαμε και έξτρα κυλιακούς και τέτοια. Βάλτε τους προπόνηση δύναμη. Κάντε τους ακόμη και χωρίς μπάλες. Πάει λίγο έξω. Θα δείτε, αρέσει πολύ στα παιδιά. Βέβαια το θέμα είναι πώς θα το περάσεις. Συνήθως εντυπωσιάζονται πολύ όταν τους λες ελάτε να κάνουμε προπόνηση όπως οι αθλητές του στίβου για παράδειγμα. Πώς κάνουν προπόνηση. Τρελαίνονται. Οπότε έχετε τέτοια προγράμματα. Να επιλέξετε ασκήσεις και να βάλετε όποιες θέλετε εσείς. Τώρα. Το θέμα το σημερινό είναι αντιμετώπιση αταξίας. Είπαμε την προηγούμενη φορά κάποια πράγματα. Θα πούμε και τώρα. Δέστε το εδώ. Διαβάστε το εδώ. Αυτό παιδιά βρέθηκε σε μία πλάκα. Παβελονοϊκή γραφή. Πριν από τους αρχαίους Έλληνες που γνωρίζουμε εμείς με τους Πέρσες. Χίλια π.Χ. Αυτό ήταν την εποχή της Τρίας. Πολλοί λένε ότι εκείνη περίπου έγινε ο πόλεμος της Τρίας που ίσως είναι και μύθος. Εδώ λοιπόν βλέπετε το χίλια π.Χ. πάντοτε οι μεγαλύτεροι άνθρωποι θεωρούν τους νεότερους ότι είναι άχρηστοι τεμπέληδες. Και τα ακούμε πολύ συχνά αυτό. Από μεγάλους στα χρόνια μας. Εμείς ήμασταν φοβερά παιδιά. Τι φοβερά παιδιά. Λοιπόν, εγώ σήμερα θα σας δείξω μια τεχνική η οποία προέρχεται από την πιχεβιωριστική σχολή. Πιχεβιόρ προέρχεται από τη λέξη στα ελληνικά συμπεριφορά. Εάν θα το μετέφραζα στα ελληνικά συμπεριφοριστές. Όμως είναι δύσκολη λέξη. Φαίνεται πιο εύκολο πιχεβιόρ να χρησιμοποιήσω. Η μία λοιπόν η πλευρά είναι αυτή, οι συμπεριφοριστές. Η άλλη η πλευρά είναι τα μοντέλα αυτορύθμισης τα οποία θα ασχοληθούμε τη μεθ' επόμενη φορά. Μια και την επόμενη φορά θα ασχοληθούμε με τη γλώσσα του σώματος. Η διαφορά μεταξύ των πιχεβιωριστών και των μοντέλων αυτορύθμισης είναι ότι στην παρέμβαση, όταν προσπαθείς να αλλάξετε σε περιφορά του μαθητή, εκεί στα μοντέλα αυτορύθμισης συμμετέχουν πολλοί και οι μαθητές. Όσο περισσότερο συμμετέχουν, περισσότερο θεωρεί το μοντέλο αυτορύθμισης. Στην ίδιο δημιουργία, ποιοι συμμετέχουν οι μαθητές? Όχι, εκεί καθορίζει ο δάσκαλος τα πράγματα. Είναι όπως δασκαλοκεντρική και μαθητοκεντρική. Η διαφορά τους είναι πόσο συμμετέχουν οι μαθητές στην επίλυση του προβλήματος. Δεν μπορώ να ρωτήσω ποτέ, βέβαια, κάτι τέτοιο, εκτός κι αν θέλω να σας κόψω. Δάσκαλα, αυτά όλοι υπάρχουν έτσι στο site. Η ύλη σας, επαναλαμβάνω, είναι η διαφάνειας που είναι στο e-tefa. Όποιος τις διαβάζει τις διαφάνειες, θα πάρει πέντε. Πάντα από εκεί έχω τις ερωτήσεις. Όποιος θέλει να πάρει δέκα, κοιτάζει τις διαφάνειες και στη συνέχεια κοιτάζει τα αντίστοια σημεία του βιβλίου. Για παράδειγμα, στην ανατροφοδότηση, γράφω δέκα σελίδες. Δεν θέλω να διαβάζετε τις δέκα σελίδες σε διάφορες κατηγορίες ανατροφοδότησης. Παπαγάλους δεν θέλω να σας κάνω. Α, τα αντίστοια που υπάρχουν στη διαφάνειας. Ό,τι έχω εκεί στη διαφάνειας, για παράδειγμα, πώς δίνουμε ανατροφοδότηση για την αύξηση της παρακίνησης, αυτό θα πρέπει να το ξέρετε. Οπότε καταλαβαίνετε τον τρόπο. Αλλά και σας δίνω και ερωτήσεις και εδώ τώρα. Σε αυτόν τον μοντέλο, θεωρεί ότι εάν εγώ χρησιμοποιήσω αμοιβές και ποινές, τότε μπορώ να αλλάξω τη συμπεριφορά κάποιου. Για παράδειγμα, εάν κάποιος μιλάει, όπως εδώ, ξέχασα το όνομά της. Μέρι, βγάλε το χέρι σου. Όχι έτσι, αλλιώς. Όχι, τώρα την βάλεσα. Αυτό εδώ είναι η τεχνική αμοιβή. Όταν όμως κάθεται φρόνημα, τότε της λες, «Βράβο Μέρι, αυτό είναι η ποινή, αυτό το Μπράβο Μέρι είναι η αμοιβή». Προσπαθούν λοιπόν, με αμοιβές και ποινές, να τον οδηγήσουν στην κατάλληλη συμπεριφορά. Αυτό προέρχεται, αν το δοκιμάσετε, σε ένα σκυλάκι. Όσοι έχετε σκυλάκι στο σπίτι σας και θέλετε να του βδάξετε το χαιρατισμό. Του δίνετε το χέρι και του λες «Δώσ' μου το χέρι». Δεν σας το δίνει το χέρι, το σηκώνετε εσείς, το ποδαράκι του. Και του λέτε «Γεια σου Μέρι». Και στη συνέχεια η Μέρι εδώ πέρα... Αφού το κάνει, το χαϊδεύει εδώ πέρα. Το χαϊδεύει, είναι η επιβράβευση. Όσοι έχετε πάει σε νηθρίο, για παράδειγμα, στο τσίρκο. Μόλις τα δελφίνια κάνουν κάτι, περνάνε αμέσως από τον εκπαιδευτή και αυτός τους δίνει το αγαπημένο τους ψαράκι. Όταν δεν το κάνουν, δεν τους το δίνουν. Με αυτόν τον τρόπο εκπαιδεύουν τα ζώα και μας κάνουν όλα αυτά τα εντυπωσιακά πράγματα που μας κάνουν. Ωραία. Αυτή είναι η τεχνική. Σε αυτήν στηρίζεται λοιπόν το μοντέλο που σας δείχνω τώρα εδώ. Γι' αυτό και υπήρχε το ξύλο. Πες το τώρα γιατί. Δεν είναι δίκιο όμως. Αυτό είναι ένα άλλο θέμα σε ζήτηση. Θα έπρεπε να δίνουμε στον αφηδί τη Βέλγα και να κάνει έτσι το καθηγητής με τον Βάσκαλος. Αυτό ανήκει στα προχωρημένα μοντέλα αυτορύθμισης. Δεν πρέπει να ξεχωριστούμε. Ωκ. Δεν είναι έτοιμος. Λοιπόν. Αυτό ανήκει στα μοντέλα αυτορύθμισης. Και είναι... Εξαρτάται παιδιά, εξαρτάται. Αλλά συνήθως είναι πιο αυστηρά από τα μικρά παιδιά. Τα μικρά παιδιά, μπράβο, ναι. Τα μικρά παιδιά είναι πολύ πιο αυστηρά. Όμως αυτά θα τα πούμε αμέσως μετά τη γλώσσα του σώματος. Σήμερα ήθελα μόνο αυτό. Γιατί στην αρχή το πιο εύκολο για ένα δάσκαλο είναι να εφαρμόσει αυτά τα μοντέλα. Είναι εύκολο να τα συνεφαρμογεί τους. Πρώτα, περιγράφουν το πρόβλημα. Για παράδειγμα, μιλάει όταν εγώ δίνω οδηγίες. Ωραία. Αυτή είναι η συμπεριφορά που θέλω να αλλάξω. Στη συνέχεια, μελετάνε πότε εμφανίζει αυτή τη συμπεριφορά. Και το σημειώνει. Εμφανίζει αυτή τη συμπεριφορά στο 5 λεπτο, στο 10 λεπτο. Εμφανίζει αυτή τη συμπεριφορά όταν γίνεται αυτό. Και το σημειώνει. Στη συνέχεια, σκέφτεται ο δάσκαλος στην παρέμβαση. Θα σας πω τι εννοώ με παρέμβαση. Και στο τέλος γίνεται η αξιολόγηση. Πάμε να δούμε λοιπόν τα βήματα. Στην αρχή λοιπόν, δεν προσέχει όταν δίνω οδηγίες. Δηλαδή, ο δάσκαλος σε αυτήν την περίπτωση δεν λέει είναι άτακτος. Αλλά κάνει συγκεκριμένη τη συμπεριφορά που είναι ενοχλητική. Όταν διαφωνεί κοντσά την πάλα του μπάσκετ. Έχει αυτή τη συμπερίφορα. Εσύ τώρα καθορίζεις από αυτές. Γιατί κάποιος μπορεί να έχει πολλές ανεπιθύμητες συμπεριφορές. Από όλες αυτές παίρνεις μία εσύ. Αυτή που θεωρείς την πιο σημαντική και θέλεις να αλλάξεις. Ωραία. Στη συνέχεια, πότε εμφανίζεται αυτή η συμπεριφορά. Σε ποια παιχνίδια το σημειώνει αυτός. Και προσπαθεί για παράδειγμα. Ορισμένες φορές, ο ενισχυτής. Ξέρεις, οι άνθρωποι φερόμαστε με έναν ορισμένο τρόπο. Για να ικανοποιήσουμε κάποια ανάγκη μας. Υπάρχει κάποιος λόγος που φερόμαστε έτσι. Αν εσείς βρείτε το λόγο για τον οποίο φέρετε κάποιος έτσι. Τότε έχετε κάνει ένα πολύ μεγάλο βήμα. Δηλαδή, όσο και να τον τιμωρήσεις. Αν δεν βρεις την αιτία, είναι δύσκολο να αλλάξει τη συμπεριφορά. Και αυτό είναι οι κριτικοί που δέχονται αυτά τα μοντέλα. Τα μοντέλα δεν ψάχνουν να βρουν την αιτία τόσο πολύ. Προσπαθούν με αμοιβή και ποινή. Τα άλλα μοντέλα λένε, θα ψάξουν να βρουν την αιτία. Και πώς βρίσκουμε την αιτία, γι'αυτά όταν θα μιλήσουμε για τα μοντέλα αυτορύθμισης. Θα μιλήσουμε για τις προσωπικές συζητήσεις. Πώς κουβεντιάζουμε με μαθητές. Αμέσως μετά τη γλώσσα του σώματος αυτό. Για παράδειγμα, έχεις ένα μαθητή εκεί πέρα, τον Γιάννη. Ο οποίος μαζί με τον Σωτήρη είναι ερωτευμένοι με τα δύο τα κοριτσάκια εκεί πέρα. Και κάθε φορά ο Γιάννης και ο Σωτήρης κάνουν πλακίτσες για να τραβήξουν την προσοχή της Αντιγώνης και της Κυκής. Όσες παρατηρήσεις και να κάνει ο δάσκαλος, δεν έχει νόημα. Γιατί αυτός έχει ανάγκη να τραβήξει την προσοχή, το χαμόγελο και να κερδίσει την εκτίτα. Τα αρσενικά πάντοτε κάνουν φιγούρα. Αν θα δείτε τα πουλά, τα παγόνια ανοίγουν τα φύλλα τους, τα λεοντάρια. Είναι απίστευτο το τι κάνουν. Οι πιγκουίνοι τραγουδάνε. Όσο λοιπόν και να τον τιμωρήσεις εσύ, το Γιάννη και το Σωτήρη, δεν έχει κανένα νόημα. Το αντίθετο μάλιστα, θα πετύχεις αντίδραση. Άρα, για να λύσεις αυτό το πρόβλημα, θα πρέπει να μιλήσεις με την Αντιγώνη και την Κυκή. Είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα εκείνο. Γι' αυτό ο ένας δάσκαλος, σας είπα, είναι πολύ σημαντικό να παρατηρεί το τμήμα του και να προσπαθεί να καταλαβαίνει. Αν δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει, μία συζήτηση με τα παιδιά ηλικρινή και όχι δασκαλιστική, ότι πραγματικά ενδιαφέρεται για την ανάγκη των παιδιών, είναι ερωτευμένο το παιδί, τι να κάνει. Είναι πολύ σημαντικό, γι' αυτό μιλάω για ενσυνέσθηση, ότι το δεχόμαστε. Όπως επίσης πρέπει να μάθει αυτό το παιδί ότι και η απόρριψη είναι μέσα στο παιχνίδι. Και θα πρέπει να την αντιμετωπίσεις με αξιοπρέπεια. Ότι ως ένα σημείο το πήραμε, γιατί υπάρχουν πολλά αγοράκια που όταν αγαπάνε ένα κοριτσάκι, το έχουν πεθάνει στις παλιάρες. Έχουν με αυτόν τον τρόπο την αγάπη τους. Εάν εσείς πραγματικά ενδιαφέρεστε για τα παιδιά, θα πρέπει να είστε ευαίσθητοι και να μην πέσετε σε αυτά τα σερόλες. Ήθελες κάτι να πεις Σωτηρή? Δηλαδή θα μιλήσετε με τα κορίτσια, γιατί δεν βλέπετε τα κορίτσια σας? Αυτό που με ενοχλεί, αυτό που συμβαίνει. Ότι ξέρεις βλέπω εκεί πέρα ότι τα παιδιά ενδιαφέρονται για εσάς. Αυτό που συμβαίνει. Θα είμαι ειλικρινής μαζί τους. Αυτό όμως έχει σαν αποτέλεσμα, μέσα στο μάθημα, να μου δημιουργείται φασαρία. Τι μπορούμε να κάνουμε εδώ πέρα για να το σταματήσουμε αυτό. Αν εσείς, όσο εσείς γελάτε, τόσο συνεχίζει ο Γιάννης και ο Σωτήρης να κάνουν φασαρία. Αν σταματήσετε να γελάτε, τότε θα σταματήσουν και αυτοί να λένε ξεπνάδες, γιατί θα καταλάβουν ότι δεν είναι αυτή η σωστή συμπεριφορά. Και ότι μπορούν στο διάλειμμα να προσπαθήσουν να κερδίσουν την εκτίμησή σου, για παράδειγμα. Αυτό που νιώθεις. Αν εσύ ειλικρινής μαζί τους, θα ξαφνιαστείς πόσα θα μάθεις από τα παιδιά. Πολλές φορές όμως και είναι τα παιδιά, όσο και με όμορφο τρόπο να τους μιλάς, όσο και να τους λέεις ότι δεν τους μαλώνεις, ότι απλά τους εξηγείς, αυτοί θεωρούν ότι απλά καινόμενοι παιδί μιλάς προσωπικά μαζί τους, τους μαλώνεις. Και πολλές φορές, ενώ δεν φταίνε, νιώθουν ότι αδικήθηκαν. Ναι. Γιατί να μην πιάσουμε το παιδί που προκαλεί το πρόβλημα και να πιάσουμε το παιδί που επηρεάζεται. Όποια λύση και να πάρεις έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Ο δάσκαλος είναι αυτός που κρίνει σε κάθε περίπτωση ποιο θα πάρει και με ποιο θα ασχοληθεί και πως θα ασχοληθεί. Αυτό που κάνω εγώ είναι απλά να σου δώσω κάποιες τεχνικές. Αυτό κάνω μόνο. Δεν σημαίνει ότι αυτή η τεχνική τώρα που είπα εδώ, ότι θα μιλήσω εγώ με το κορίτσι, ότι είναι και η καταλληλότερη. Αν είναι ένα τέτοιο κορίτσι το οποίο το θεωρήσει έτσι, με αυτόν τον τρόπο το πάρει, τότε δεν είναι η καταλληλότερη λύση. Δεν υπάρχει μια λύση για όλα. Σε πιο μεγάλη συγκεκριμένη πιστεύω θα το καταλάβουμε, αλλά τα μωρά όσο και όμορφα να τις μιλάς πολλές φορές νομίζουν ότι, δηλαδή έχω πιάσει και τον εαυτό μου, όσο και όμορφα να μιλάω και να εξηγώ αυτό δεν κλάψει. Σε εσένα έγκειται να το κερδίσεις και να του δείξεις ότι δεν θα πρέπει να το παρεξηγήσεις αυτό που κάνεις. Γιάννη, θέλεις να πεις κάτι? Έχω έναν παιδί στο σχολείο που τρέχει και βλέπει τα κοριτσάκια του. Και εμείς ένα κοριτσάκι. Να λοιπόν τι θα του κάνεις, να προχωρήσω? Τι θα του κάνω, θα του πιάσω τα κοριτσάκια και θα του πω... για δες μήπως αυτός ο τρόπος τώρα που θα δείξω με αυτό το μοντέλο, μήπως πιάσεις αυτόν. Και εμείς θα του πω ένα κοριτσάκι που κάνει και θα του πλήρνει ένα γοράκι και θα του φυλάει πέκια. Συγγνώμη λίγο, δεν σε ακούω. Δεν υπάρχει αγώριξη, υπάρχει αποδοχή. Εμείς αδάσκα να μας το καταλάβουμε. Τι κάνουμε? Πάλι, αν είναι αυτό την ώρα του μαθήματος και δημιουργεί πρόβλημα στο μάθημα, θα πρέπει να μιλήσεις ίσως και με τον Διάντ. Δηλαδή ξέρεις ότι έχουν σχέση μεταξύ τους και είναι ερωτευμένοι μεταξύ τους. Ήλα και με τους δύο. Αν υπάρχει κάτι τέτοιο. Α, μη νομίζετε. Επίσης, παιδιά, κάτι άλλο. Μην το πηγαίνετε στο ερωτικό, στο σεξουαλικό. Εντάξει, μιλάμε για πλατωνικούς έρωτες σε αυτές τις ηλικίες. Και εσείς φαντάζομαι, σε αυτήν την ηλικία, είσαστε κάποια γοράκι, θα είναι αυτά που είναι συνηθισμένα. Όσον αφορά όμως σε αυτό που είπε τώρα η Δέσποινα, η Δέσποινα, όπως και ο Γιάννης, σε αυτό το πρόβλημα του Γιάννη, σε αυτήν την περίπτωση, μπορείτε να δοκιμάσετε αυτά που θα πούμε τώρα εδώ. Εντάξει. Λοιπόν, σχεδιασμός της παρέμβασης. Όταν λοιπόν κάποιος, όπως σε σένα της που κάνει η Δέσποινα, πιάνει όλα τα παιδιά και κάνει το κεφαλοκλήμα. Όχι, είναι ένα κοριτσάκι συγκεκριμένο που πιάνει ένα γοράκι συγκεκριμένο, του κάνει κεφαλοκλήμα και τον φυλάει συνέχεια. Εκεί που παίζουμε, πιάνει, τρέχει, πιάνει τα γοράκια και τον φυλάει συνέχεια. Δεν θέλω να πω. Έχεις λοιπόν μια δέξια συμπεριφορά. Να φωνάζει τα γοράκια, άσε με, δεν θέλω. Ένας τρόπος δεν σημαίνει, δέστε εδώ ένα τρόπο που θα μπορούσατε να αντιμετωπίσετε τέτοια ακραία προβλήματα. Ένας τρόπος είναι να προσπαθείς να βάλεις το στόχο. Από τις τέσσερις φορές λοιπόν που συμβαίνει κάτι, να συμβεί δύο φορές, το 50% δεν βάζει σαν στόχο να εκλείψει τελείως η ανεπιθύμητη συμπεριφορά, αλλά βάζει σαν στόχο για παράδειγμα το 50%. Για παράδειγμα, κάθε φορά που του έρχεται η μπάλα, του έρχεται τέσσερις φορές η μπάλα. Αν επιστρέψει τις δύο φορές, τότε θεωρείς ότι εσύ πέτειες στο στόχο. Αυτό το βάζεις σαν στόχο. Ένα το κρατούμε. Στη συνέχεια καθορίζεις τι αμοιβές και τι πεινές θα του δώσεις. Αμοιβή όταν θα κάνει αυτό που περιμένεις εσύ από αυτό και πεινή, τι πεινή θα έχει όταν δεν θα το κάνει. Πάμε λοιπόν παρακάτω. Σαν αμοιβές τι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ώστε να αρχίσετε να ρυθμίσετε τη συμπεριφορά του. Πολύ καλή αμοιβή είναι ο έπαινος. Μία. Πολύ καλές αμοιβές είναι η παροχή υλικών αμοιβών. Πολύ καλή αμοιβή είναι να του δώσεις τη δυνατότητα να παίξεις το αγαπημένο του παιχνίδι. Πολύ καλή αμοιβή είναι να του δώσεις τη δυνατότητα να μπει πρώτος στην ομάδα. Πάμε να δούμε αυτό εδώ. Στους υλικούς ενισχυτές που συνήθως... Καλώς ήρθα. Δέχεσαι κάτι θερμόν κόσμο. Πάντα και με μεγάλη χαρά. Λοιπόν, αυτό εδώ μπορείτε... Πολλοί δάσκαλοι τι κάνουνε. Για παράδειγμα, όταν κάποιος στο ποδόσφαιρο, αντί να κλωτσήσει κάποιον, προτιμά να δεχτεί τον γκόλ. Σε αυτή την περίπτωση ο δάσκαλος παίρνει αυτή τη συμπεριφορά και βάζει αυτόν τον έπαινο. Απονέμεται έπαινος στο τάδε για το ξεχωριστό αθλητικό ήθος που επέδειξε. Τους δίνει ανθρωπάκια. Τους δίνει αστεράκια. Τους γκόλες που μπορούν να χρωματίσουν οι μικροί μαθητές αυτοκόλλητα. Αυτές είναι υλικές αμοιβές. Δέστε το εδώ. Η Μέρι ήτανε πολύ καλή. Τσάκ και της δίνω δωράκι. Αυτό το παίρνει όπως έχουμε στο Champions League. Και όταν κάνεις πέντε, τότε έχεις και μια ακόμη μεγαλύτερη αμοιβή. Όταν εμφανίζει λοιπόν πέντε φορές την επιθυμητή συμπεριφορά. Δέστε το. Αυτό εδώ το σημείο τώρα. Προσέξτε το. Ένα λεπτό, Νικολέτα. Όταν αποφασίζει να χρησιμοποιείς υλικές αμοιβές. Αυτό είναι σωσάρα ερώτηση, το βάζω πολύ συχνά. Και είναι από τις ερωτήσεις που δεν τα καταφέρνουν οι φοιτητές. Ποιες είναι οι βασικές αρχές παροχής υλικών αμοιβών. Επιλέγεις τη μικρότερη αμοιβή που έχεις. Ξεκινάς από τη μικρότερη. Το ποια είναι η καλύτερη αμοιβή, αν δεν το ξέρεις μίλα μαζί του. Και προσπάσεις να καταλάβεις τι είναι αυτό που του αρέσει. Χωρίς να του πιστεύονται άλλο. Πλησίασέ τον. Αν δεν ξέρεις, γιατί πολλές φορές η αμοιβή που χρησιμοποιείς εσύ μπορεί να μην είναι η καταλληλότερη. Ένα λοιπόν αυτό. Δύο, την αμοιβή θα τη δώσετε μόνο αφού θα δείξει τη συμπεριφορά. Και όχι από πριν. Δηλαδή δωροδοκία, πάρε το αστεράκι αλλά θα είσαι όλη την ώρα φρόνιμος. Πάντοτε θα δίνετε την αμοιβή μετά. Κάθε φορά που του δίνεις την αμοιβή, λες... Τον όνομά σου? Χρύσα. Μπράβο Χρύσα! Χρησιμοποιείς κοινωνικό ενισχυτή. Αυτό το χρησιμοποιείς γιατί... στη πορεία, σταδιακά δεν δίνεις την αμοιβή το αστεράκι κάθε φορά που δείχνει την καλή συμπεριφορά... αλλά τη δίνεις κάθε δεύτερη φορά, κάθε τρίτη φορά. Την κοινωνική αμοιβή όμως, τον έπαινο, τον έπαινο, τον δίνεις κάθε φορά. Ώστε σταδιακά να αφαιρέσεις τον υλικό ενισχυτή και να μείνει μόνο ο έπαινος. Αυτό εδώ μπορείτε να χρησιμοποιήσετε. Μια ερώτηση που βάζω... Μα το πάρετε πίσω. Ορίστε. Μα το πάρετε πίσω. Δεν άκουσα. Μα το πάρετε λίγο πίσω. Μα το πάρω. Θα το γράψω. Αυτό έχει γραμμό. Τα έχω όλες. Βρείτε, φάμε. Άντε, βράστε ερώτηση. Ναι. Αυτό είναι έξυπο. Αυτό έχει το όσο. Το όνομα? Χρύσα. Χρύσα. Θα ρωτήσω μέχρι να γράψω. Α, ήθελες κάτι να ρωτήσεις. Εξέχασα. Ναι, άνθρωπος, μαστεράκι, σε ένα μοντάκι. Τα υπόλοιπα θα αρχίσουν να δουλειάζουν και κάνουν κάτι συμμετορά. Α, μπράβο. Αυτό που είπε η ευδοξία. Ναι, αλλά εγώ νομίζω ότι η ευαρτία σκάνε στα μέλη. Αφού θα αρχίσεις, πρέπει να είπες πόσο πινέσαι. Εξαρτάται και το. Εξαρτάται και η ευαρτία σκάνε στα μέλη. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο, μπράβο. Α, μπράβο. |
