| : [♪ Μουσική Γεια σας! Είμαστε πάλι μαζί. Οι αλήθεια είναι πάρα πολύ με το κουκλοθέατρο γιατί μου αρέσει. Γιατί μου αρέσει να φτιάχνουμε τα παιδιά πράγματα. Γιατί μου αρέσει το κάθε παιδί να βάζει το δικό του χαρακτήρα στην δημιουργία που κάνει. Γιατί μου αρέσει να παίζουμε με κούκλες αυτοσχέδιες, με κουκλοθέατρο αυτοσχέδιο. Και γενικότερα να κάνουμε πράγματα που έχουν να κάνουν με εμάς, όχι να είναι έτοιμα. Σίγουρα υπάρχουν πάρα πολύ όμορφες κούκλες. Στα μαγαζιά μπορούμε να αγοράσουμε μεγάλες, μικρές, ακριβές, φθινές, με πολλά χρώματα, με λίγα χρώματα από διαφορετικά υλικά. Και σίγουρα υπάρχουν και κουκλοθέατρα αντίστοιχα. Σε πάρα πολλά σχολεία και στα σχολεία που έχω κι εγώ δουλέψει, υπάρχουν έτοιμα κουκλοθέατρα. Ξύλινα, με τα ωραία τους τα κουρτινάκια, με τα ωραία τους τα παράθυρα που ανοίγουν. Συνήθως πίσω από αυτά τα κουκλοθέατρα χωράνε το πολύ τρία παιδιά. Εμείς θα φτιάξουμε μια σκηνή κουκλοθέατρου σήμερα, που δεν είναι πολύ μεγάλη. Δεν είναι τόσο μεγάλη όσο την έχετε συνηθίσει στο σχολείο, στον υπιαγωγείο ή στο δημοτικό, όσοι έχετε παίξει και όσοι έχετε. Θα είναι λίγο μικρότερη. Είναι αυτή η σκηνή κουκλοθέατρου που έχουμε εδώ στο πλάι μας. Θα την φέρω μπροστά για να τη δείτε λίγο. Και η οποία είναι φτιαγμένη από ένα απλό κουτί. Αυτό το κουτί που έχω εγώ είναι ένα κουτί από παπούτσια και το έχω έτοιμο. Έχω μαζί μου άλλα κουτιά από διάφορα υλικά, από συσκευασίες. Εσείς μπορεί να έχετε από ένα κουτί από δημητριακά. Μπορεί να έχετε από μια κουτά παπούτσιων. Μπορεί να έχετε από ένα κουτί από απορυπαντικό, που είναι σκληρό, χοντρό το χαρτί. Πιστέψτε με αυτό το χαρτί είναι το καλύτερο. Μπορεί βέβαια να πάρετε και χαρτόνι χοντρό, να το κόψετε όπως θα σας δείξω τώρα εγώ στο σχήμα αυτό. Και να φτιάξετε τη δική σας σκηνή κουκλοθέατρου. Το σημαντικό είναι να έχετε τις αντίστοιχες κούκλες. Σας έχω λοιπόν εγώ εδώ μερικές. Έχουμε δαχτυλόκουκλες, έχω εδώ ψαράκι ή ανθρωπάκι. Τα έχω φτιάξει κι εγώ με τα παιδικά μου παιδιά στο σχολείο. Θέλω να παρατηρήσετε λίγο το μέγεθος. Προφανώς το ψάρι είναι τεράστιος σε σχέση με τον άνθρωπο, έτσι. Όμως, αν βάλω το ψάρι να παίξει μόνο του μέσα στο κουκλοθέατρο συγκεκριμένα, το μέγεθος του είναι καλό. Δεν με πειράζει που είναι λίγο μεγάλο, όπως επίσης κι αν βάλω τον άνθρωπο να παίξει. Είναι καλό το μέγεθος του. Και βέβαια πολύ μεγάλο ρόλο παίζει, παιδιά, τι έχουμε έξω από το κουκλοθέατρο. Αν εγώ έχω αυτόν τον άνθρωπο, έτσι, αλλά δεν έχω αυτό το δέντρο, το δέντρο μου είναι πολύ μικρό ή το δέντρο μου είναι πολύ μεγάλο, τότε δεν ταιριάζει το ένα μέγεθος με το άλλο. Αυτό είναι κάτι που πρέπει λίγο να το προσέξουμε, έτσι. Λοιπόν, αυτό είναι το τελειωμένο μου, το έτοιμο. Εγώ θα σας δείξω πώς μπορείτε με ένα κουτί να φτιάξετε το δικό σας, εντάξει. Θα βάλω αυτό στην άκρη, γιατί χρειάζομαι χώρο για να φτιάξω το δικό μας. Λοιπόν, έχω φέρει λοιπόν εδώ μια κούτα, την οποία όπως βλέπετε την κρατάω ανάποδα. Παίζει ένα ρόλο αυτό. Αυτό το κουτί μου θα γίνει η σκηνή μου. Αυτά τα αυτιά, τα λέμε, από το κουτί, θα τα κόψω. Όπως λοιπόν το έχω πάνω εδώ, με το κοπίδι, το οποίο κοπίδι έχουμε πει, το λέμε κάθε φορά και στο σχολείο. Δεν το χρησιμοποιεί ποτέ ο μαθητής μόνος του. Κοπίδι στην τάξη μου έχω μόνο εγώ. Αν έχετε στο σπίτι, θα φωνάξετε κάποιον μεγάλο από το σπίτι για να πιάσει το κοπίδι. Και μπορείτε πάντα όλη τη δουλειά να την κάνετε και με ένα ψαλιδάκι. Απλά επειδή εμένα το ψαλίδι μου είναι λίγο μικρό και η κούτα μου μεγάλη, με βολεύει πιο πολύ το κοπίδι. Κόβω λοιπόν τις άκρες, τα φτερά, από το κουτί. Μέχρι την άκρη, από εδώ και τελευταία αυτή η πλευρά. Έχουμε το κουτί μας. Εάν έχετε άλλο κουτί, θα το κόψετε διαφορετικά. Εγώ το κόβω. Σας το λέω, μην τα πετάτε. Γίνονται πάρα πολύ ωραία σκηνικά για το κουκλοθέατρο αυτά, οπότε γενικά μην τα πετάτε. Τώρα, τι χρειάζομαι να κάνω, ένα τετράγωνο ή παραλληλόγραμμο, εδώ, μία τρύπα, όπως το σκηνικό που σας έδειξα. Λοιπόν, τώρα, αν θέλετε να κάνετε πάρα πολύ λεπτομέρεια, παίρνετε ένα μολυβάκι, τραβάτε μια γραμμούλα. Ξέρετε ότι σε αυτή τη γραμμή θα κάνετε με το κοπίδι σας. Εγώ θα το κάνω κατευθείαν. Δεν πειράζει αν δεν βγει ίσιο, αλήθεια σας λέω δεν πειράζει. Τι θέλω μόνο να προσέξετε, τώρα που θα τα κόψουμε κάτω, πρέπει να προσέξετε να μην φτάσετε μέχρι κάτω κάτω. Να μείνει ένα περιθώριο, έτσι ώστε όταν παίζετε με το δάχτυλό σας, αυτό εδώ να κρύβεται. Ή αν παίζετε με το χέρι σας, να μπορεί να κρύβεται αυτό. Λοιπόν, την μια μου πλευρά, την άλλη μου πλευρά και να το. Έχω λοιπόν το κενό μου. Και το περίεργο, ας πούμε, της υπόθεσης, το βλέπετε αυτό, θα μπορούσε να ήταν και μια οθόνη τηλεόρασης. Μπορείτε να παίξετε και τέτοιο παιχνίδι με αυτό. Εμείς όμως, για να φαίνονται τα κουκλάκια μας και να μπορούμε να τα βλέπουμε και να παίζουμε, πρέπει να κόψουμε και αυτή την πλευρά την πίσω. Το γυρίζω ανάποδα και κόβω και πραγματικά δεν με πειράζει αν είναι ίσιο αυτό καθόλου. Ανοίγει και κόβω αυτό το κομμάτι εδώ και είμαι έτοιμη. Και έχω λοιπόν την σκηνή για το κουκλοθέατρό μου και είναι πανέτοιμη. Αυτό, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Αυτό, λοιπόν, όπως καταλαβαίνετε, πάρα πολύ εύκολα μπορεί να γίνει και με μια άλλη κούτα. Με μια κούτα, ας πούμε, από δημητριακά. Τώρα, τι θέλω, όταν εγώ παίζω εδώ, αν πάρω ένα κουκλάκι και παίξω, δεν είναι ωραίο να φαίνομαι εγώ. Πρέπει λοιπόν να του βάλω κουρτινάκια πίσω και μετά θα του βάλω και μπροστά αν θέλω για ομορφιά. Τώρα, εδώ είναι, ας πούμε, η δυσκολία. Πρέπει να σκεφτώ τι έργο θέλω να παίξω. Επειδή εγώ έχω εδώ και τα ψαράκια μου, θα χρησιμοποιήσω γκοφρέ χαρτί γαλάζιο και μπλε. Εντάξει. Αν όμως ήθελα να κάνω ένα βουνό, αν ήθελα να κάνω ένα λιβάδι, για το βουνό θα έπαιρνα καφέ, για το λιβάδι θα έπαιρνα πράσινο. Από εδώ πίσω, το κουρτινάκι μου, καλό είναι να έχει ένα χρώμα που ταιριάζει στο έργο που θέλω να παίξω. Εντάξει. Εγώ που θέλω να κάνω θαλασσινή ιστορία, θα κόψω λοιπόν ένα μπλε. Βάζω στην άκρη τη σκηνή μου, ανοίγω τον γκοφρέ μου και με το ψαλιδάκι μου... κόβω ένα κομματάκι. Δεν χρειάζεται να είναι μεγάλο, δεν μας πειράζει καθόλου. Εντάξει. Αν το δείτε, σε σχέση με το σκηνικό μου, είναι πιο μεγάλο. Εντάξει, πιο μακρύ. Δεν μας πειράζει, δεν χρειάζεται να τα κόβουμε, γιατί αυτά μπορεί να τα ξαναχρησιμοποιήσουμε. Το διπλώνουμε, έτσι. Και τώρα παίρνω τη χαρτοτενία μου. Εμένα μ' αρέσει τα κουρτυνάκια να είναι κουρτυνάκια. Οπότε πιάνω λίγο και κάνω αυτό με το σειραπτικό μου, δηλαδή το διπλώνω λίγο. Και βγαίνει πιο πολύ σαν κουρτυνάκι. Φαίνεται έτσι λίγο σαν κουρτυνάκι περισσότερο. Και έτσι γεμίζει και το σκηνικό μου. Να μην φαίνεται ένα ίσιο, εντελώς σκέτο πράγμα. Γιατί να είναι σκέτο, αφού μπορώ να φαίνεται ακόμα καλύτερο. Να το λοιπόν το ένα μου. Ορίστε. Εντάξει, παίρνω τη χαρτοτενία μου. Και τώρα αυτό ίσως είναι λίγο πιο δύσκολο για κάποιους. Είναι ότι όπως βάζω το κουρτυνάκι μου εδώ, θα το δείτε. Να το, έτσι. Βάζω τη μισή χαρτοτενία πάνω στο κουρτυνάκι. Τη διπλώνω και την άλλη μισή στο κουτί μου. Έτσι ώστε όταν το γυρίζω και το κουρτυνάκι μου ακουμπάει πίσω, έχει στερεωθεί, δεν φαίνεται η χαρτοτενία, γιατί είναι από την πίσω πλευρά. Εντάξει. Λοιπόν, για να το ολοκληρώσουμε, θα κάνω ένα κουρτυνάκι ακόμα. Αυτό θα το κάνω με το άλλο γαλάζιο. Καλό είναι να βάζουμε την κυλία. Έτσι, πάλι κόβω. Δεν μας πειράζει να είναι ίσια, το λέω και το ξαναλέω, γιατί δεν φαίνονται, αυτά μπαίνουν στην άκρη. Το βάζω πάλι εδώ. Βλέπω το ύψος που θέλω, το διπλώνω. Ξεκινάω να κάνω τα διπλώματά μου, για να θυμίζει ακόμα περισσότερο, είπαμε, κουρτυνάκι. Κάνω το τελευταίο μου. Εντάξει, παιδιά. Το γυρίζω. Το ακουμπάω δίπλα στο άλλο που ήθελα. Παίρνω τη χαρτοτενία μου, την ανοίγω. Βάζω τη μισή χαρτοτενία πάνω στο γκοφρέ μου, τη μισή, και την άλλη μισή την στερεώνω στο πουτί μου. Ορίστε, να το και αυτό. Γυρίζω. Ανοίγω. Και έχω τα κουρτυνάκια μου έτοιμα. Έχω κάτι που λίγο μοιάζει με σκηνικό. Τώρα, ο βυθός μου όμως, δεν είναι βυθός μόνο εάν έχει γαλάζιο πίσω. Πρέπει να χρησιμοποιήσω και την σκηνή μπροστά. Αυτό που είπαμε ότι είναι σαν τηλεόραση. Και εδώ τώρα χρειαζόμαστε λίγο χαρτί. Μπορούμε να το κάνουμε και με γκοφρέ. Μπορείτε όμως να το κάνετε και με τέτοια χαρτιά, χρωματιστά. Εγώ θα πάρω εδώ ένα λαχανί πράσινο και ένα σκούρο πράσινο. Θα φτιάξουμε λοιπόν και τα φύκια για τη θάλασσα. Έτσι. Λοιπόν, κάποιος μπορεί να θέλει να το ζωγραφίσει, να το σχεδιάσει. Άλλος μπορεί να το κόψει κατευθείαν. Εγώ θα κάνω ένα μικρό σχεδιάκι, καλύτερα στο λαχανί, γιατί φαίνεται πιο καλά. Έτσι. Λοιπόν, πώς είναι το φύκι. Έτσι, σαν να κάνουμε μικρές δαντελίτσες, ας το πούμε. Λοιπόν, και θα το βάλω λίγο αυτό στην άκρη, για να φαίνεται καλύτερα. Να κόψω. Κόβω λοιπόν. Και πάλι δεν χρειάζεται να κόβετε πάνω στις γραμμές. Γιατί θα το κολλήσουμε από την ανάποδη. Και δεν θα φαίνεται καθόλου η γραμμούλα που έχουμε κάνει, για να φαίνεται το σχέδιο από το φύκι. Εντάξει. Έχω λοιπόν ένα. Δηλαδή θα φαίνεται έτσι, για να καταλάβετε. Και θα κόψω και ένα δεύτερο. Εμένα θα μου επιτρέψει να το κόψω λίγο κατευθείαν, εντάξει. Γιατί μπορώ να το μετράω με το μάτι μου. Το έχω κάνει πολλές φορές πολλά χρόνια. Οπότε μπορώ. Όποιος όμως θέλει φυσικά το κάνει με το μολυβάκι. Και να το και το δεύτερο. Φέρνω τη σκηνή μου μπροστά. Το κολπάκι τώρα. Επειδή σας είπα ότι το σκηνικό μπορείτε να το ξαναχρησιμοποιήσετε πολλές φορές. Την επόμενη φορά να θέλετε να βάλετε δέντρα πάνω. Να βάλετε μια πολυκατοικία. Δεν θα τα κολλήσετε. Θα πάρετε λίγη κολλητική ταινία. Λίγη όμως. Και θα την τυλίξετε γύρω από το δάχτυλό σας. Έτσι. Να ακουμπήσει η μία της πλευρά πάνω στην άλλη. Μου βλέπετε που είναι στρογγυλή, αλλά και έχει κολλήσει. Λοιπόν, το βάζω εδώ, από πίσω. Και έρχομαι και το στερεώνω εδώ. Και έχω αμέσως το σκηνικό μου. Το ξαναδείχνω, κόβω ένα μικρό κομματάκι από την χαρτοτενία μου. Ακουμπάω τη μία άκρη πάνω στην άλλη. Να γίνει σαν δαχτυλιδάκι, ας το πούμε. Έτσι, στρογγυλό. Το πατικώνω. Παίρνω το σκηνικό μου. Το κολλάω. Έχει κόλλα από εδώ, έχει και από εδώ. Και το κολλάω από την άλλη πλευρά. Και έχω το σκηνικό μου λίγο πιο ολοκληρωμένο. Εάν θέλω, μπορώ και να φτιάξω και λίγη θάλασσα, να βάλω από πάνω, να θυμίζει λίγο κύμα. Τότε κόβω κυματιστά τον κοφρέ μου. Το ανοίγω. Τον κοφρέ έχει αυτό το ωραίο ότι ανοίγει και πέφτει και έχει όγκο. Θα μπορούσαμε να τα κάνουμε όλα ζωγραφιστά. Αν όμως τα κάνουμε ζωγραφιστά, τότε δεν θα έχει όγκο. Να φαίνεται λίγο παραπάνω. Και το κάνω σαν κορδελάκι. Γυρίζω αυτό εδώ. Πάλι παίρνω χαρτοτενία. Πάλι κάνω αυτό που σας έδειξα πριν. Και το στερεώνω από τη μια πλευρά. Φτάνω στην άλλη. Πάλι γυρίζω αυτά για να μου στερεώνονται. Πάλι με τη χαρτοτενία το κάνω διπλό. Μπορώ να κολλήσω και αυτό αν θέλω. Παίρνω την άκρη μου, τη στερεώνω. Και έχω λοιπόν έτοιμη τη θάλασσά μου. Νάτη, το σκηνικό μου, τη θάλασσά μου. Και είναι έτοιμο να παίξουμε. Πώς παίζουμε τώρα. Έχουμε τα κουκλάκια μας. Τα έχω έτοιμα. Τα δικά μου. Άλλος μπορεί να φτιάξει δικά του, ό,τι θέλει. Η δαχτυλόκουκλα δεν θέλω να ξεχνάτε ποτέ. Μπαίνει το δάχτυλό μου μέσα. Για να φτιάξετε μια δαχτυλόκουκλα θα θυμάστε ότι πρέπει να είναι μεγάλη όσο είναι τρεις φορές το δάχτυλό σας, μία φορά που μπαίνει. Μία δεξιά, μία αριστερά και μία από πάνω. Μετά μπορείτε να το κάνετε όσο μεγάλο θέλετε. Αλλά χρειάζεται τουλάχιστον αυτό τον χρόνο. Παίρνω λοιπόν το ψαράκι μου. Συγγνώμη, θα το βάλω από εδώ. Παίρνω λοιπόν το ψαράκι μου. Και ας παίξουμε και λίγο κουκλοθέατρο να χρησιμοποιήσουμε αυτό που κάναμε. Τα δάχτυλά μου είναι ίσια. Έτσι, δηλαδή προς τα κάτω. Και όταν να ξεκινήσω, ξεκινάμε. clicking Α, θαλασίτσα! Ζεστά, όμως, βρε παιδάκι μου, είτε σήμερα. μου φαίνεται ότι έχουν parce έρθει κύματα... Κύματα, δεν ξέρω όπως τα λένε, από τις νότιες θάλασσες και φέρανε πάρα πολλή ζέστη. Κοντά μου να σκάσω την κατάστασην αυτή. Τουρ-τουρ-τουρ-τουρ-τουρ-τουρ. Τι, τουρ-τουρ-τουρ-τουρ-τουρ-τουρ, εσύ δεν σκάσεις εδώ μέσα από τη ζέστη. Γιατί να σκάσω Καλεάνη, είναι δυνατόν. Εγώ είμαι τροπικό πθαράκι και μου αρέσουν τα ζεστά νερά και μου αρέσει και η ζέστη. Και δεν έχω κανένα πρόβλημα, εσύ μου φαίνεται έχεις πρόβλημα και δεν καταλαβαίνω και το γιατί. Μα είναι δυνατό να μην καταλαβαίνεις το γιατί. Εδώ κοντεύουμε να σκάσουμε, σου λέμε, εδώ κοντεύουμε να κάνουμε μπαμ από τη ζέστη, αλλά δεν είναι δυνατόν. Στις τροπικές θάλασσες έχω να σου πω ότι η ζέστη είναι μεγάλη και τα ψάρια την αντέχουν. Την αντέχουν τα ψάρια γιατί, γιατί είναι οι συρθήκες τέτοιες, γιατί εκεί ζουν όλοι τους τη ζωή. Εδώ πέρα έχουν έρθει, σου λέω, ζεστά ρεύματα, κύματα, γι' αυτό έρθες κι εσύ εδώ. Η αλήθεια είναι ότι έχω βγει από τον δρόμο μου και δεν ξέρω πώς να γυρίσω. Μήπως ξέρεις εσύ? Δεν ξέρω και δεν θέλω και να σου πω, κατέβρε να σκάσω. Μάλλον όμως αν πάρεις τον δρόμο πίσω από εκεί που ήρθες, σίγουρα θα βρεις βρε παιδάκι μου ξανά και τα τροπικά σου μέρη και τα ζεστά σου μέρη. Και αν μπορείς, σε παρακαλώ, πάρε και αυτά τα ζεστά κύματα από εδώ, γιατί εγώ δεν τα αντέχω καθόλου. Καλά φίλε μου, θα προσπαθήσω. Γεια σου λοιπόν και ελπίζω μια άλλη φορά να τα ξαναπούμε. Γεια σου, γεια σου. Ω θεούλη μου, μάκαρα τα καταθέρουμε, μάκαρα να πάρε τα ζεστά αυτά τα τροπικά κύματα και να βρω κι εγώ την ησυχία μου. Είδε μου φέρετε ότι νιώθω λίγο πιο δροσερός. Έτσι λοιπόν μπορούμε εύκολα, απλά και γρήγορα να παίξουμε κουκλοθέατρο στο σπίτι μας. Αν πάρετε και μια μεγαλύτερη κούτα, γιατί μπορείτε να βρείτε μεγαλύτερη κούτα, μια κούτα από τηλεόραση, μια κούτα από πλυντήριο, μπορείτε να κάνετε ακόμα μεγαλύτερη σκηνή, μεγαλύτερες κούκλες ή ακόμα να παίξετε κουκλοθέατρο και με κουκλάκια λούτρυνα που έχετε στο σπίτι σας. Ακουμπώντας τα χέρια σας από πίσω και κουνώντας μόνο το κεφάλι, θέλω να το προσέξετε αυτό, μόνο το κεφάλι, μπορείτε να γυρίζετε τις κούκλες, να κοιτιούνται, να κοιτάνε μπροστά, να πηγαίνουν πιο χαμηλά ή πιο ψηλά και να παίξετε κουκλοθέατρο ακόμα και με τρισδιάστατες κούκλες, κούκλες λούτρυνες. Εύχομαι να περάσατε καλά, να μάθατε κάτι καινούργιο, να χρησιμοποιήσετε όλα τα υλικά που έχετε στο σπίτι σας, μην πετάξετε σας οι παταφτερά από το κουκλοθέατρο, αυτά εδώ, γιατί κι αυτά μπορούν να γίνουν μια χαρά σκηνικό, να κόψετε εδώ πέρα τα σχέδια που θέλετε και να φτιάξετε ένα κουκλοθέατρο ονειρεμένο, με πολλά σκηνικά, με μεγάλη δράση, με πολλά κουκλάκια και να περάσετε όμορφα στο σπίτι. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα και ελπίζω να περάσατε όμορφα. Γεια σας από την Ελέκτρα. |
