| σύντομη περιγραφή: Καλησπέρα παιδιά, ονομάζομαι Ελένα Πολυχρονίδου, είμαι καθηγήτρια Ιταλικής Γλώσσας, έχω σπουδάσει στο Εριστοτέλειο Πανεπιστήμα, τελείωσα τη σχολή που παρακολουθήθηκε εσείς τώρα και εδώ και 25 χρόνια διδάσκω Ιταλικά. Τα τελευταία 20 χρόνια είμαι και διευθύντρια του Κέντρου Ξένων Γλωσσών Περούτζια. Μου ζήτησε και πέρυσι και φέτος ο κ. Ιψηλάντης να έχω μια συνάντηση με τους φοιτητές του, καλή ώρα σαν και σας, για να συζητήσουμε κάποια πράγματα που σας ενδιαφέρουν, που σας αφορούν, που πιθανά θα θέλατε να μάθετε σε σχέση με το μέλλον σας, εάν και εφόσον αποφασίσετε να εργαστείτε ως καθηγητές της Ιταλικής Γλώσσας. Εγώ θα σας πω κάποια βασικά πράγματα στην αρχή και από εκεί και πέρα μπορείτε, θα ήθελα να κάνετε όποιες ερωτήσεις, νομίζετε πως θα σας είναι χρήσιμες, για να λυθούν κάποιες απορίες ή να γίνει μια επικοδομητική συζήτηση. Σε σχέση με την Ιταλική Γλώσσα, εγώ θα ήθελα να ρωτήσω εσείς πως αποφασίσατε να σπουδάσετε Ιταλική Φυολογία. Ήταν επιλογή σας ή ήταν η σειρά που είχατε συμπληρώσει στο μηχανογραφικό και έτυχε να περάσετε εκεί. Για ποιους από εσάς ήταν απόλυτη η επιλογή? Οκ. Οι υπόλοιποι είχατε και κάποιες άλλες, αλλά μην περάσατε σε αυτή τη σχολή. Ποιοι από εσάς θέλουν να εργαστούν στο μέλλον ως καθηγητές Ιταλικής Γλώσσας? Οι υπόλοιποι ενδιαφέρεστε πιθανά να ασχοληθείτε με τη μετάφραση ή με τι άλλο μπορείτε να ασχοληθείτε πέρα. Το πιο σχετικό λοιπόν το άμεσο είναι ο καθηγητής Ιταλικών και μετά μεταφραστής στο τομέα της μετάφρασης. Τα Ιταλικά τα μάθατε σε κάποιο φροντιστήριο, φαντάζομαι γιατί δεν διδάσκονται στα σχολεία, οπότε απευθυνθήκατε σε κάποιο κέντρο ξένων γλωσσών. Ποιο έτος είστε εσείς, τι έτος παρακολουθείτε? Πρώτο και κάποιοι δεύτερο. Καινούργιες φουρνιές λοιπόν. Τα Ιταλικά σαν ξένη γλώσσα ήταν και συνεχίζουν να είναι σε έναν μεγάλο βαθμό μια επιλογή από τους Έλληνες μαθητές σε διάφορα επίπεδα σε διάφορες ηλικίες ξεκινώντας πολύ λίγα παιδιά ξεκινούν στο δημοτικό ή στο γυμνάσιο αλλά οι περισσότεροι από τα 18 και μετά μέχρι τα 88 δηλαδή όσο έχουν δυνατότητα να μαθαίνουν το καλό είναι ότι επιλέγουν την Ιταλική γλώσσα γιατί λένε ότι μας αρέσει. Θέλουμε να μάθουμε αυτή τη γλώσσα πρώτα απ' όλα γιατί μας αρέσει. Είναι μια έβηχη γλώσσα, είναι μια γλώσσα που μας συγκινεί, μας αρέσει να ακούμε τα τραγούδια να βλέπουμε ταινίες, να ακούμε να μιλούνε τους, να μιλάνε οι Ιταλοί. Όμως ο βασικότερος λόγος που πολλά παιδιά της ηλικίας σας αποφασίζουν να μάθουν τα Ιταλικά πέρα από εσάς που ενδιαφέρεστε να σπουδάσετε στο τοίμα της Ιταλικής φιλολογίας είναι γιατί πρώτα απ' όλα θέλουν να πάνε με αιράσμους στην Ιταλία σε οποιαδήποτε σχολή πανεπιστημιακή ή τον ΑΤΕΙΚΙΑ να ανήκουν. Οπότε ένα μεγάλο κομμάτι αυτών που μαθαίνουν Ιταλικά πια είναι αυτοί που θέλουν να φύγουν για αιράσμους στην Ιταλία. Ένα άλλο ποσοστό αφορά σε φοιτητές πανεπιστημιακών σχολών όπου τα Ιταλικά διδάσκονται ως ξένη γλώσσα, επιλεγόμενο μάθημα συνήθως άρα πολλοί φοιτητές τα επιλέγουν και αποφασίζουν να βελτιώσουν την γνώση, να καλυτερέψουν τη γνώση της Ιταλικής γιατί δεν αρκούν οι ώρες που γίνονται τα μαθήματα μέσα στο πανεπιστήμιο. Και ένα τρίτο κομμάτι και αυτό μεγάλο θα έλεγα είναι πτυχιούχοι, επιστήμονες, νέοι εργαζόμενοι οι οποίοι θέλουν να εμπλουτίσουν το βιογραφικό τους με μία ακόμη ξένη γλώσσα και επειδή είναι σχεδικά πιο σύντομος ο χρόνος που απαιτείται να μάθει κανείς Ιταλικά ή Ισπανικά επιλέγουν αυτήν την Ιταλική ή την Ισπανική σαν ξένη γλώσσα για να μπορέσουν σε ένα ή δύο χρόνια να αποκτήσουν το Β2 ή μακάρι και ένα μεγαλύτερο επίπεδο ώστε να έχουν ένα καλύτερο βιογραφικό συγκριτικά με κάποιους άλλους. Αυτή είναι η μεγάλη πλειοψηφία των υποψήφιων μαθητών που επιλέγουν να φοιτήσουν σε ένα φροντιστήριο για να μάθουν την Ιταλική γλώσσα. Υπάρχει και ένα άλλο ποσοστό παιδιών που θέλουν να φύγουν για σπουδές στην Ιταλία να κάνουν εκεί τις πρώτες σπουδές τους και ένα ακόμη μικρότερο ποσοστό φοιτητές οι οποίοι θέλουν να κάνουν το μεταπτυχιακό τους στην Ιταλία. Αυτή είναι η γκάμα, σχεδόν το 99% είναι άνθρωποι που ξεκινούν από τα 18 τους χρόνια και φτάνουν όπως σας είπα και πιο πριν μέχρι όσο πάει. Και είναι και συνεχίζει να είναι αυτή η ροή των πραγμάτων. Τα τελευταία χρόνια η αλήθεια είναι λόγω της οικονομικής κρίσης που περνάει η χώρα μας ο αριθμός αυτών των μαθητών σε όλα τα επίπεδα έπεσε γιατί οι άνθρωποι πολύ απλά δεν είχαν να διαθέσουν χρήματα να πάνε σε ένα κέντρο ξενογλωσσών να μάθουν μια ακόμη ξένη γλώσσα. Οπότε μειώθηκε και ο αριθμός των ανθρώπων που ενδιαφέρονται να μάθουν ιταλικά όπως και ισπανικά και αγγλικά και γαλλικά και γερμανικά. Υπάρχει δηλαδή μια πτώση των εγγραφών στα φροντιστήρια την τελευταία πενταϊδία που οφείλεται καθαρά σε λόγους οικονομικούς. Δηλαδή όταν υπάρχει ανεργία ή όταν έχουν μειωθεί μισθή όλα τα έσοδα γενικά της οικογένειας γινόνται περικοπές και σε αυτό το επίπεδο όσο και αν θέλουν οι γονείς ή τα παιδιά να αποκτήσουν και άλλα εφόδια. Όμως παρόλα αυτά υπάρχουν αρκετά κέντρα ξενών γλωσσών στην Ελλάδα στα οποία διδάσκεται η ιταλική γλώσσα και ελπίζω να συνεχίσει να διδάσκεται έτσι όσο θα υπάρχει ενδιαφέρον θα υπάρχει και προσφορά εργασίας. Η διάρκεια σπουδών τώρα μια και απευθυνόμαστε σε ενήλικες μαθητές είναι λίγο διαφορετική από την διάρκεια σπουδών και τα προγράμματα σπουδών που χρησιμοποιούμε στα αγγλικά. Γιατί στα αγγλικά συνήθως οι μαθητές ξεκινούν από τα 6-7 χρόνια έτη της ηλικίας τους οπότε είναι τελείως διαφορετική η μεθοδολογία που ακολουθείται τα εγχειρίδια που χρησιμοποιούνται, τα προγράμματα σπουδών που εφαρμόζονται. Δεν μπορείς να κάνεις το ίδιο μάθημα σε ένα παιδάκι και σε έναν ενήλικα. Έτσι είναι τελείως διαφορετική. Ο χρόνος σπουδών που κυρίως ζητείται και προσφέρεται για να αποκτήσει κανείς το Β2 είναι τα δύο σχολικές χρονιές. 8 μήνες διάρκειας, δηλαδή αν ξεκινήσει κανείς οκτώμβριο τα μαθήματα τελειώνει τον Ιούνιο. Είναι και οι εξετάσεις για τα πιστοποιητικά γλωσσομάθηας όλων των επιπέδων από το Α1 μέχρι το Γ2. Οπότε περίπου το 80% των υποψηφίων ενδιαφέρεται να φοιτήσει δύο χρόνια, δύο σχολικές χρονιές, 8 ή 9 μηνών, προκειμένου να ολοκληρώσει τον κύκλο και να φτάσει σε επίπεδο Β2 και αν ενδιαφέρεται να δώσει εξετάσεις για να αποκτήσει έναν πιστοποιητικό γλωσσομάθηας, όχι κατ' ανάγκη το κρατικό πιστοποιητικό γλωσσομάθηας. Άλλοι ενδιαφέρονται για το διπλόμα του Ιταλικού Ιστιτούτου, άλλοι για τα τσέλι του Πανεπιστήμιου της Περούντζα, άλλοι για το πλίντα, οπότε ο καθένας επιλέγει ό,τι θέλει. Συνήθως σε αυτά τα δύο χρόνια οι ώρες που χρειάζονται ένα εβδομάδα σε κάθε τμήμα είναι 6 διδακτικές. Υπάρχουν βέβαια και ταχύριθμα προγράμματα διάρκειας ενός έτους, όπου εκεί οι ώρες είναι διπλά, ασίες είναι περίπου 12 για να μπορέσει να καλύψει τη διαφορά. Αλλά αυτό το επιλέγουν όσοι ενδιαφέρονται ή να περάσουν στο Πανεπιστήμιο στην Ιταλική Φυολογία, ή να φύγουν στην Ιταλία για σπουδές, ή να κάνουν άμεσα ένα τμήμα γιατί θα φύγουν για μεταπτυχιακό στην Ιταλία, ή τέλος πάντων θέλουν σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα να αποκτήσουν το Β, διόποτε κάνουν πιο γρήγορα, πιο ταχύριθμα τμήματα. Όμως οι διδακτικές ώρες, επί της ουσίας τουλάχιστον σε αυτό το κέντρο ξενογλώσων, είναι ίδιες. Δηλαδή, είτε κάνεις παρακολουθήσεις δύο χρόνια, είτε έναν χρόνο, οι ώρες είναι ίδιες. Απλά, στη μία περίπτωστα είναι ταχύριθμο, στην άλλη θα είναι εντατικό, και υπάρχουν και τμήματα τα οποία είναι λιγότερο ταχύριθμα, λιγότερο εντατικά, γιατί είναι άνθρωποι εργαζόμενοι αυτοί που τα παρακολουθούν, δεν έχουν χρόνο να αφιερώσουν με τον έρχοντα έξι ώρες την εβδομάδα, αλλά θέλουν τέσσερις ή θέλουν τρεις. Υπάρχει μια ποικιλία, θα έλεγα, στην προσφορά των τμήματων που μπορεί να επιλεγούν. Από εκεί και πέρα, οι περισσότεροι καθηγητές, τουλάχιστον από τα κέντρα ξενογλωσών που γνωρίζω, είναι πτυχιούχοι ιταλικής φιλολογίας, είτε του τμήματος του Αριστοτέλειου, είτε του Καποδιστριακού στην Αθήνα, είτε πτυχιούχοι από Ιταλία. Έχουν τελειώσει αντίστοιχα εκεί την ιταλική φιλολογία. Είναι λίγοι αυτοί οι οποίοι είναι επαρκίουχοι, είχαν αποκτήσει το superiore και έχουν βγάλει άδεια διδασκαλίας και δουλεύουν και είναι κυρίως παλοί καθηγητές. Πολλά χρόνια πριν είχαν πάρει το superiore, έχουν αποκτήσει μια μεγάλη εμπειρία και συνεχίζουν να εργάζονται οι άνθρωποι, αλλά είναι μειοψηφία, ελάχιστη μειοψηφία. Οι περισσότεροι είναι πτυχιούχοι των τμήματων που σας ανέφερα. Φυσικά εάν υπάρχει κάποιος πτυχιούχος ο οποίος είναι και κάτοχος μεταπτυχιακού ή ακόμη καλύτερα έχει κάνει το διδακτορικό του και έχει πέρα από τα τυπικά προσόντα και πραγματικά προσόντα για να διδάξει, προτιμάται από τα κέντρα ξένων γλωσσών. Το λέω αυτό γιατί για έναν καθηγητή δεν αρκεί να έχει τα τυπικά προσόντα, δηλαδή να έχει το πτυχίο του. Αν δεν έχει κάνει και ένα μεταπτυχιακό. Είναι τυπικά υπερκαλυμένος, έτσι τι άλλο θέλουμε. Έχει τελειώσει μια πανεπιστημιακή σχολή, έχει κάνει και το μεταπτυχιακό του, άρα μπορεί να διδάξει. Το να διδάσκεις καταρχήν είναι μεράκι, γιατί είναι δουλειά η οποία απαιτεί συνδυασμό πολλών πραγμάτων. Δεν αρκεί να έχει γνώσης ο καθηγητής για να είναι αυτό που λέμε καλός καθηγητής. Πρέπει να έχει μεταδοτικότητα και η μεταδοτικότητα δεν είναι κάτι γενικό, αόριστο, αφυρημένο. Λέει άλλος, έχω μεταδοτικότητα. Είναι καλός καθηγητής αυτός, δεν μας βάζει πολλές ασκήσεις, πηγαίνουμε για καφέδες, μας λέει ανέκδοτα, ok, και όταν θα έρθει η ώρα να δώσεις εξετάσεις για να αποκτήσεις το τσελιτρέ ή ένα β2 το διπλόμα ή το πιστοποιητικό, κοπήκαμε λέει. Μα ήταν καλός ο καθηγητής πως κοπήκατε. Να δεν μας έβαζε πολλές ασκήσεις, να μας έλεγε πολλά ανέκδοτα, να πηγαίναμε και για πολλούς καφέδες. Καταλαβαίνετε πως γυρνάει ανάποδα. Όσο καιρό γινόταν το μάθημα και όλα αυτά τα ωραία και ευχάριστα, ήταν καλός. Όταν φτάσαμε στο διάταφτα και δεν έγινε δουλειά και δεν επετεύχθη ο στόχος, δεν ήταν πολύ καλός ο καθηγητής. Μεταδοτικότητα, λοιπόν, σημαίνει πρώτα απ' όλα αγαπώ τη δουλειά μου, αγαπώ το αντικείμενο, μου αρέσει να έχω επαφή με τους μαθητές μου, μου αρέσει να βλέπω στα πρόσωπά τους την ικανοποίηση ότι μαθαίνουν. Και αυτό, παιδιά, απαιτεί από το δάσκαλο πάρα πολύ προετοιμασία, πάρα πολύ δουλειά και πάρα πολύ ψάξιμο. Γιατί υπάρχουν ωρεότατα εγχειρίδια που κι εγώ χρησιμοποιώ και πάρα πολλοί άλλοι καθηγητές συνάδελφοι, από πολλούς εκδοτικούς οίκους, είτε ελληνικούς, είτε ιταλικούς, για όλα τα επίπεδα. Και βασικά βιβλία τα αναγνωστικά και γραμματικές και ασκήσεις. Σας πληροφορώ ότι κανένα από αυτά δεν αρκεί από μόνο του. Δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες ενός μαθητή, τις ανάγκες ενός τμήματος, ένα βιβλίο. Ένα βιβλίο με τις ασκήσεις του και μια γραμματική δίπλα. Λένε πολύ θα βάλουμε και μερικές φωτοτυπίες. Μάλιστα, βάλαμε και τις φωτοτυπίες. Πάλι τα χαμόγελα δεν είναι αρκετά, πάλι η ικανοποίηση δεν είναι μεγάλη, πάλι οι μαθητές δεν είναι απόλυτα προετοιμασμένοι. Να σας πω κάτι προσωπικό. Επειδή μου αρέσει η δουλειά μου πολύ, θέλω όταν κάνω τη δουλειά μου να περνάω καλά, μέσα στην τάξη. Και άμα περνάω εγώ καλά, περνάνε και οι μαθητές μου. Τι σημαίνει περνάω καλά. Όχι λέω ανέκδοτα ή πίνω καφέ δέση ή φεύγουμε ή οτιδήποτε, αλλά γίνεται το μάθημα δημιουργικό. Για να είναι δημιουργικό ένα μάθημα και άρα αποτελεσματικό πρέπει να καλύπτει πολλά φάσματα. Δηλαδή πρέπει να χρησιμοποιούνται παράλληλα και πολλά άλλα μέσα πέρα από τα εγχειρήτια, πέρα από τα βιβλία. Για παράδειγμα, εγώ προσωπικά κάνω τα μαθήματά μου παράλληλα και χρησιμοποιώντας τους εκτρονικούς υπολογιστές. Με προγράμματα που είτε υπάρχουν στο εμπόριο και τα χρησιμοποιώ συνδυαστικά με τα βιβλία, ή με δραστηριότητες που έχω κάνει εγώ και οι μαθητές χρησιμοποιούν μέσω των υπολογιστών ή χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο. Πέρα από τους υπολογιστές και φυσικά τα συντηρών που χρησιμοποιούμε και υπάρχουν κατά κόρων ή οτιδήποτε άλλο υλικό, εμένα μου αρέσει να δουλεύω πάρα πολύ με τους μαθητές μου, τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία. Κυρίως σε επίπεδα, αυτό δεν μπορεί να γίνει εύκολα σε επίπεδο αρχαρίων, μπορεί, αλλά δεν μπορεί να γίνει τόσο εύκολα. Πρέπει να υπάρχει και ο χρόνος και η διάθεση από την πλευρά των μαθητών, οπότε αν ένα τμήμα έχει τη διάθεση, μπορεί να γίνει με υπότιτλους μάθημα, με ένα φίλμα, ας πούμε, κινηματογραφικό. Ή υπάρχουν βιβλία, η σειρά από τα easy readers, τα λέω έτσι γιατί αυτή η σειρά είναι, ιταλικά βιβλία είναι λογοτεχνικά, τα οποία όμως είναι χωρισμένα και σε α, β, γ, δ επίπεδο, οπότε το α απευθύνεται σε αρχάριους. Είναι συνοπτικά η περίληψη κάποιων λογοτεχνικών βιβλίων που μπορούν να τα διαβάσουν και να τα καταλάβουν. Οπότε παράλληλα με τους υπολογιστές, παράλληλα με τα φίλμ ή με την λογοτεχνία, υπάρχει και η τράπεζα εικόνων. Η τράπεζα εικόνων είναι μια σειρά από μεγάλα ντοσχέτα, τα οποία με τα χρόνια που δουλεύω έχω γεμίσει με φωτογραφίες και ανατρέχουμε σχεδόν σε κάθε μάθημα ή σε κάθε ενότητα που τελειώνουμε, οπότε παράλληλα με τη γραμματική, με τις ασκήσεις για την εμπέδοση, την εξάσκηση και τα λοιπά όλα αυτά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τράπεζα εικόνων για να κάνουμε κάποιες δραστηριότητες, έτσι να λειτουργήσουμε διαδραστικά, να γίνουν περιγραφές. Για παράδειγμα, έχουμε το μάθημα που μπορεί να μιλάει για τα ριφλεσίβη. Σύρα από τα αυτοπαθή ρήματα είναι το ντύνομαι, χτενίζομαι, βάφομαι, ξεντύνομαι, πλένομαι και τα λοιπά. Μπορούν λοιπόν να περιγράφουν εικόνες με ανθρώπους, άντρες, γυναίκες, παιδιά από το πώς είναι ντυμένοι, αν είναι τα ρούχα τους χειμερινά, καλοκαιρινά, ανοιξιάτικα, αν είναι κομψά, αν είναι αθλητικά, οτιδήποτε και να γίνεται σε κάθε μάθημα αυτό, στη διάρκεια του μαθήματος, όχι σε επιπλέον ώρες και κάποιες άλλες δραστηριότητες πέρα από τον παραδοσιακό τρόπο παραδίδω γραμματική, δίνω λεξιλόγιο, κάνω ασκήσεις, αντιγιά. Αυτό, ίσως και σαν μαθητές, να το είχατε αντιμετωπίσει, αλλά πιθανά στα φροντιστήρια που πηγαίνατε ή με τους καθηγητές που κάνατε μάθημα, να είχατε τέτοιου είδους, να γινόταν το μάθημα με αυτόν τον τρόπο ή να είχατε την διδασκαλία ακολουθήσεις με αυτόν τον τρόπο, αλλά ακόμη και αν δεν το είχατε, μπορείτε όταν θα ξεκινήσετε να διδάσκετε εσείς, να τα ψάχνετε αυτά, να τα δημιουργείτε, να τα χτίζετε σιγά σιγά, γιατί κατ' αρχήν δεν βλέπετε ποτέ τους μαθητές σας να βαριούνται, ωχ κι άλλη άσκηση, ωχ πάλι λέξεις, αλλά ουσιαστικά μαθαίνουν με έναν πιο δημιουργικό τρόπο, με πιο ευχάριστο τρόπο, αυτό που εσείς έχετε βάλει σαν στόχο, δηλαδή να μιλήσουν ιταλικά, να παράγουν προφορικό λόγο, να παράγουν γραπτό λόγο, από το να περάσει ένα οχτάμινο, ξάμινο με γραμματική ασκή, και να φτάσουμε τους τελευταίους δυο μήνες και να μιλήσουμε, ok και τώρα μίλα. Αχ λάδια, τι μίλα, πρέπει να δώσεις κίνητρο στο μαθητή για να μιλήσεις, πρέπει να φτιάξεις το πλαίσιο, να κάνεις την υποδομή και να χτίσεις σιγά σιγά τουβλάκι τουβλάκι τον τρόπο που θα ξεκινήσει να μιλάει, θα αρχίσει να μιλάει από το πρώτο μάθημα και να λέει, ίο Μικιάμο, λέει ένα, στον ο Ντισαλονίκο, στον ο Ινσενιάν, τέτη λίγου, η Ιταλία, να φτάσεις στο επίπεδο στο τέλος να μιλάει για την ανεργία, να μιλάει για τα προβλήματα της κοινωνίας, να μιλάει για τη μόλις του περιβάλλοντος, δεν γίνεται ξαφνικά ένας μαθητής που δεν έχει πει, ίο Μικιάμο, λέει, να αρχίσει να λέει, άλλο ώρα, αλλά της οκκουπατσιώνει, δεν γίνεται, δεν γίνεται απλά. Πρέπει να το χτίζεται το μάθημα σιγά σιγά. Εδώ έχω φτιάξει ένα πρόγραμμα σπουδών, το οποίο σε ετήσιο επίπεδο χωρίζεται σε τρία τρίμινα, Οκτώμβριο, Δεκέμβριο, Ιανουάριο, Μάρτιο, Απρίλιο, Ιούνιο και κάθε τρίμινο είναι χωρισμένο σε διδακτική εβδομάδα, η κάθε διδακτική εβδομάδα περιλαμβάνει από τα βιβλία την ύλη που θα πρέπει να καλύψει ο καθηγητής, περιλαμβάνει τη γραμματική που θα διδαχθεί και τους ειδικούς εκπαιδευτικούς στόχους, οι οποίοι χωρίζονται, αναφέρονται στις δραστηριότητες που πρέπει να γίνουν παράλληλα με τη διδασκαλία των υπόλοιπων που σας ανέφερα πριν, ώστε φτάνοντας στο τέλος του οκταμίνου και εφόσον ο καθηγητής από την αρχή γνωρίζει το στόχο του, δηλαδή εγώ έχω ένα τμήμα επίπεδου α1 β1 μάλιστα, τι σημαίνει φτάνω στο β1, σημαίνει μπορώ να παράγω γραπτό και προφορικό λόγο σε αυτό το επίπεδο, με αυτά τα δεδομένα, κάνοντας αυτές τις δραστηριότητες και βγάζοντας αυτή τη μήλη. Αυτό ο καθηγητής πρέπει να το ξέρει από την αρχή πριν μπει στο τμήμα, πριν συστηθεί με τα παιδιά και κάθε μέρα μετά θα κάνει το lesson plan, έτσι, θα πρέπει να κάνει το πλάνο του μαθήματος. Αυτό εδώ εγώ το έχω φτιάξει σαν γενικό πρόγραμμα σπουδών, όπου βέβαια επειδή έχετε βελτίωση, στροποποίηση, γιατί ο κάθε καθηγητής βάζει τα δικά του δεδομένα, το δικό του λιθαράκι, τα δικά του πράγματα. Νομίζω ότι δεν έχω εγώ κάτι άλλο έτσι, δεν θέλω να μονοπολώ τη συζήτηση και να λέω, θα ήθελα να μου κάνετε ερωτήσεις και να το πάμε πιο δημιουργικά την όλη συζήτηση. Αν κάτι ξέχασα να πω ή αν θέλετε κάτι να συμπληρώσετε, σας ακούω. Χαλαρά. Αν μπορούσα σε ένα τέταρτο να καλύψω όλα αυτά που χρειάζεται ένας καθηγητής, θα ήμουνα μάγος. Είναι λίγο δύσκολο, αλλά σε γενικές γραμμές φαντάζομαι ότι κάπως έτσι θα θέλατε, κάτι τέτοια ήταν τα πράγματα που θα θέλατε να συζητήσουμε. Δεν μπορεί όμως, αν δεν έχετε, να ρωτήσετε κάτι. Λοιπόν, χρησιμοποιώ τη σειρά της anti-lingua, το progetto 1-2-3, παράλληλα με τη γραμματική του εκδοτικού οίκου περούντζα και το μοζάικο για τα επίπεδα γ1-γ2. Αυτά είναι τα βασικά εγχειρίδια. Από κει και πέρα, όμως, χρησιμοποιώ πάρα πολύ υλικό δικό μου. Είτε κάποιες ψελίδες φωτοτυπημένες από κάποια βιβλία, είτε ασκήσεις που έχω φτιάξει εγώ, όχι μόνο ασκήσεις γραμματικής, αλλά, όπως σας είπα, συνδυαστικά με την τράπεζα εικόνων, με τα μαθήματα στα computer, με τα μαθήματα που γίνομαι, είτε παρακολουθήσω μια ταινία, είτε διαβάζω ένα βιβλίο. Οπότε αυτό όλο είναι υλικό που έχω ετοιμάσει εγώ και το δίνω σε φωτοτυπίες στους μαθητές ανατμήμα, από το πρώτο έτος μέχρι και το γ2. Αλλά σαν βασικά βιβλία είναι η σειρά project. Ναι. Ας πούμε το project 1 είναι το επίπεδο α1 β1. Το project 2 είναι το β2. Το γ1 είναι το ευανσάτο και εκεί τελειώνει το project 3. Αλλά το project 3 μπορεί, κατά ένα κομμάτι του, να χρησιμοποιηθεί στο γ2, παράλληλα με το μοζάικο, που επίσης είναι των εκδόσεων... Είναι βιβλίο των εκδόσεων in the language. Ναι, ακριβώς. Επίσης χρησιμοποιούνται και πολλά βιβλία για past papers. Είτε είναι για το tchelitre είτε είναι για το διπλόμα ή το κρατικό που τα έχουν αναρτήσει στο διαδίκτυο και μπορείς να τα κατεβάσεις από εκεί. Αλλά κυρίως εγώ δουλεύω με πολύ υλικό που έχω φτιάξει μόνη μου. 25 χρόνια αυτά. Κατάλαβα. Δεν μπορείς να πεις ότι εγώ σήμερα θα κάνω ένα τέταρτο γραμματική, ένα τέταρτο λεξιλόγιο, ένα τέταρτο ασκήσεις και θα δούμε. Όμως έχοντας κάνει το lesson plan, μέσα σε ένα δίωρο ή τρίωρο που διαρκεί το μάθημα, θα πρέπει να βγάλεις από τη συγκεκριμένη ενότητα του βιβλίου, των βιβλίων, ένα γραμματικό φαινόμενο με τις ασκήσεις του, με το λεξιλόγιό του, με τις δραστηριότητες που θα γίνουν, με τη χρήση των υπολογιστών. Οπότε το τμήμα σε οδηγεί πόσο θα κρατήσει το κάθε ένα. Γιατί υπάρχουν κάποια τμήματα που μπορούν να κυλούν πιο γρήγορα στη γραμματική και στις ασκήσεις, κάποια άλλα να είναι πιο δημιουργικά στο κομμάτι του προφορικού λόγου ή τις διάρκειες που γίνονται οι δραστηριότητες. Όμως ξέρεις ότι πρέπει μέσα σε αυτό το τρίωρο να καλύψεις αυτό το θέμα. Πάντοτε καλό είναι ένας καθηγητής να έχει ετοιμάσει περισσότερα από αυτά που μπορεί να χρησιμοποιήσει. Σε περίπτωση που όλα κυλήσουν ομαλά και τα παιδιά προχωράνε και ανταποκρίνονται είναι άσχημο να έχεις εξαντλήσει αυτά που έχεις να κάνεις να σου μένει ένα τέταρτο ή ένα εικοστάδιο και λες τι να κάνω τώρα, να λέω ανέκδοτα, αυτό είναι η εύκολη λύση. Όχι να πας στο επόμενο μάθημα και ότι προλάβω να κάνω πάντα πρέπει να έχεις υλικό δικό σου μπορεί σε κάποια μάθηματα να μην προλάβει να γίνει μάθημα στον υπολογιστή γιατί ήταν δύσκολο το γραμματικό φαινόμενο γιατί οι ασκήσεις μας πήραν περισσότερο χρόνο να διορθωθούν ή να εξηγηθούν και τα λοιπά. Δεν πειράζει καλύτερα να μείνει κάποια φορά κάτι από αυτά που ετοίμασες και να μην έγινε ώστε να το πας στην επόμενη παρά να εξαντλήσεις όλα όσα έχεις χρησιμοποιείς και να πεις και θα τσαμω ώρα. Εκεί είναι άσχημο, εκεί είναι δύσκολο. Πάντα υπάρχει βέβαια και σε αυτή την περίπτωση κάποιο τέτοιο τρικάκι. Όταν θα είστε καθηγητές με το καλό και δείτε ότι μείναν 5 ρημά 2 λεπτά που εγώ δεν πρόβλεψα τι να κάνω. Τραγουδάκια. Θα έχετε έτοιμες φωτοτυπίες με γραμμένα τα λόγια από τα τραγούδια στα οποία θα σβήνετε κάποιες λέξεις με κενά, παίρνετε ένα τραγούδι, το βάζετε και κάνουν μια πολύ ωραία άσκηση που θα κρατήσει 5 ή 10 λεπτά σε περίπτωση. Αυτό μπορείς να κάνεις και οργανωμένα. Ασφαλώς. Ασφαλώς. Αλλά μπορείς σε ένα μάθημα, όπως να μην είχες προγραμματίσει να κάνεις ένα τραγούδι, όμως προέκυψε να ζωμίνουν 5 λεπτά. Και αν έχεις ένα τμήμα που έχει μέσα 7 ή 8 μαθητές, το να ξεκινήσεις μια δραστηριότητα που θα διαρκέσει 5 λεπτά δεν αρκεί ούτε ένα λεπτό στον καθένα για να μιλήσει. Οπότε δεν μπορείς να κάνεις παραγωγή προφορικού λόγου ή το πιο εύκολο και χαζόνι, πάρτε μια άσκηση. Αφού τέλειωσες, θα έκανες ζωή, τι πάρτε μια άσκηση. Πρέπει να βρεις κάτι δημιουργικό. Κάτι τέτοιο είναι το να κάνεις ένα τραγούδι, για παράδειγμα. Ναι, φυσικά. Εγώ θεωρώ, σαν αρχιδική μου, ότι εκτός από τους μαθητές πρέπει να αξιολογούνται και οι καθηγητές και πρέπει να αξιολογείται και το σχολείο. Οπότε η αξιολόγηση έχει τρία επίπεδα. Κάθε τρίμινο, οι μαθητές γράφουνε τεστ. Τον Δεκέμβριο, τον Μάρτιο και τον Ιούνιο. Το τελικό τεστ πρώτου τριμίνου, του δευτέρου τριμίνου και του τρίτου τριμίνου. Διορθώνονται από τον καθηγητή. Με ρωτάνε πολλές φορές οι μαθητές μου, γιατί θα μας βάλετε τεστ πριν τα Χριστούγια, να ξέρω εγώ ή πριν το Πάσχα. Και τους λέω να ζητάτε, να χαίρεστε να γράφετε τεστ, γιατί θα δείτε τι έχετε μάθει μέσα στο τρίμινο. Παίρνοντας ένα τεστ διορθωμένο, θα δείτε που έχετε κενά. Τι πρέπει να καλύψετε, τι δεν έχετε μάθει. Τους εξηγώ επίσης ότι από αυτά τα τεστ, δεν αξιολογείστε μόνο εσείς οι μαθητές. Αξιολογείται και ο καθηγητής σας, γιατί. Αν για παράδειγμα σε ένα τμήμα που έχει οχτώ μαθητές, ή εφτά μαθητές γράψουν καλά, γράψουν καλά, κι ο ένας δεν έχει γράψει, σημαίνει ότι αυτός δεν διάβασε, ας πούμε, ή είχε κάποιες δυσκολίες. Αν όμως ένα τμήμα οχτώ μαθητών και οι οχτώ δεν γράψουν καλά, εγώ δεν έκανα τη δουλειά μου. Ο καθηγητής. Δεν μπορούν να είναι και οι οχτώ αδύνατοι μαθητές, αδύναμοι μαθητές. Κάτι δεν εξήγησα σωστά, κάπου δεν τα μάθανε τα παιδιά ή δεν φρόντισα το τεστ να ανταποκρίνεται σ' αυτά που έχουνε μάθει. Και αν όλα τα τμήματα του φροντιστήριου Ιταλικών γράψανε χάλια, τότε εγώ, η Λένα Πολυχρονίδου, πρέπει να το κλείσω το μαγαζί. Γιατί το πρόγραμμα που έφτιαξα είναι για πέταμα. Άρα με τα τεστ που γράφουν οι μαθητές ανατρίμινο, αξιολογούνται όλοι. Αξιολογούνται οι ίδιοι οι μαθητές και βλέπουν τα κενά τους. Βλέπει και ο καθηγητής τι κενά έχουν και πρέπει να συμπληρώσουν. Αξιολογεί το καθηγητής, γιατί βλέπει τι έκανε, τι ανταπόκριση υπάρχει από τη δουλειά του. Και αξιολογείται και το κέντρο ξένων γλωσσών. Πέρα από αυτό, δίνουμε ερωτηματολόγια αξιολόγησης στο τέλος της χρονιάς στους μαθητές μας, οι οποίοι ανώνυμα συμπληρώνουν αυτό το ερωτηματολόγιο όπου γίνεται αξιολόγηση του καθηγητή ή των καθηγητών που έχουν μέσα στην τάξη και του κέντρου ξένων γλωσσών γενικά. Αξιολογούν, λένε τη γνώμη τους και αξιολογούν τα βιβλία, το πρόγραμμα σπουδών, την μέθοδο διδασκαλίας, τον καθηγητή, το φροντιστήριο και είναι πάρα πολύ χρήσιμα και πάρα πολύ ουσιαστικά, γιατί βελτιώνεσαι με αυτόν τον τρόπο. Βλέπεις, δεν το σκέφτηκα αυτό που στα παιδιά δεν αρέσει ή δεν λειτουργεί σωστά, μήπως να το διορθώσω για να αλλάξω ή μπορεί ένα βιβλίο που εσύ νομίζεις ότι είναι το καταπληκτικό βιβλίο να λένε οι μαθητές μπου, τίποτα δεν μαθαίνουμε από αυτό. Βέβαια, είναι δύσκολο για έναν έμπειρο καθηγητή να πιστεύει ότι έχει διδάσκει και να χρησιμοποιεί ένα καταπληκτικό βιβλίο και να μην αρέσει τους μαθητές. Δεν γίνεται. Υπάρχει για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα επαφή με τον καθηγητή και τον μαθητή, που βέβαια θα του πει, δεν περιμένει να φτάσει στο τέλος χρονιάς και να του πει δάσκαλε, αυτό το βιβλίο που μας έδωσες είναι πολύ μάπα. Οπότε γίνεται αντιληπτό από πιο νωρίς. Εγώ πιστεύω πάρα πολύ στην αξιολόγηση και πιστεύω ότι πρέπει να αξιολογούνται όλα τα μέρη, όχι μόνο ο μαθητής, πρέπει να αξιολογείται και ο καθηγητής και το σχολείο. Γιατί έτσι μόνο μπορεί να υπάρχει ουσιαστική βελτίωση. Τα μαθήματα στα μεγάλα επίπεδα, ασφαλώς, γίνονται στα ιταλικά, αλλά στις τάξεις των αρχαρίων, όχι, δεν γίνονται στα ιταλικά. Α1, Α2, εννοούμε, δεν μιλάμε μόνο ιταλικά, έτσι. Πολλές εξηγήσεις γραμματικής, δηλαδή ωραία, να έρθει ένας μαθητής, να βρούμε το ρήμα, τι να πω, ξέρω εγώ, riusire, riusirea, και να πω, βαμπαίνει, ε, questo, συνόνιμο, del verbo cavarsela, del verbo facela. Μιλάμε τώρα, κάνετε τρία μαθήματα. Απλά το λέω γιατί τα περισσότερα παιδιά στον στιγμό δεν μιλά. Δεν μιλάνε γιατί δεν τους, το πρόγραμμα δεν τους οδηγεί έτσι. Ο καθηγητής δεν το ζητάει. Και όταν λέμε μιλώ, ανάλογα με το επίπεδο, έτσι, στο α1, θα λες Μικιάμο, λες ένας ο Νοντισαλονίκο και τα λοιπά. Στο α2 θα πας λίγο παραπέρα. Στο β2, θα φτάσεις στο β2 για να μιλάς για κάποια βασικά θέματα, να κάνεις περιλήψεις, να περιγράφεις φωτογραφίες, να κάνεις, ξέρω εγώ, κάποια role play, έτσι, εγώ είμαι ο πελάτης, εσύ είσαι η πολίτρια, αγοράζω παπούτσια, πουλάω κάλτσες και τα λοιπά. Αυτά όλα χτίζονται όμως, όπως σας είπα και πιο πριν. Ξεκινάς από το Μικιάμο, λες ένα, για να φτάσεις, να κάνεις το επίπεδο β11 role play, σαν τελικό στόχος, το ξεκινάς πιο πριν. Στο β2, κάτι πιο πάνω, στο γ1 και στο γ2. Αν περιμένεις ένα μήνα πριν τις εξετάσεις, να ετοιμάσεις τους μαθητές σου στο προφορικό, είναι χαμένη υπόθεση. Ναι, συμβαίνει. Συμβαίνει. Πράγματι. Κάτι άλλο? Αυτό επίσης κοιμένεται. Δηλαδή μπορεί να ξεκινάει από ένα χαμηλό ορομίσθιο, 3 ευρώ την ώρα και να φτάνει μέχρι και 20 ευρώ την ώρα. Έχει να κάνει βέβαια με τα χρόνια που δουλεύει, με την εμπειρία του, με το πόσο καλός καθηγητής είναι. Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Και κυρίως με τα χρόνια που δουλεύει. Δεν σημαίνει δηλαδή ότι επειδή θα έρθει κάποιος και θα έχει το μεταπτυχιακό και πιθανά ένα διδακτορικό και δεν έχει καμία διδακτική εμπειρία να του πω, καλημέρα θα πάρετε 30 ευρώ την ώρα. Δεν υπάρχει αυτή η περίπτωση. Ανάλογα τις ώρες που κάνει μάθημα. Ανάλογα το πόσο εντατικό ή μη είναι το τμήμα. Αυτό κυμένεται, δεν είναι στάνταρ. Και ανάλογα το επίπεδο ακριβώς. Παίζουν πολύ παράγοντες ρόλο. Αλλά όλα αυτά έχουν μειωθεί τα τελευταία πέντε χρόνια σε σχέση με το τι συνέβαινε τρία, τέσσερα, ξέρω πέντε χρόνια πριν, όπου και οι μισθοί ήταν μεγαλύτεροι και τα δίδακτρα. Έχουν μειωθεί κατά 50% τα δίδακτρα, όποτε μειώθηκαν και οι μισθοί. Αλλά αυτό δεν το θεωρώ μίωση, το θεωρώ προσαρμογή. Θέλω να πω μίωση είναι, αλλά όταν λέω προσαρμογή, αναγκάζεσαι να προσαρμοστείς στην νέα κατάσταση, γιατί πολύ απλά μαζί τα δίδακτρα ενέτει 2015, με αυτά που έπαιρνες το 2009 δεν μπορεί κανένας να πληρώσει για λάχιστη. Άρα θα έχεις μαθητές. Όπως επίσης αφού μειώνονται τα έσοδα των φροντιστήριων ένας καθηγητής, αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να παίρνει το μισθό που έπαιρνε το 2009, θα πάρει και αυτός λιγότερα. Γιατί δεν υπάρχουν χρήματα με αυτήν την έννοια, όχι ότι εγώ παίρνω τα δίδακτρα τα παλιά αλλά πληρώνω λιγότερα. Εξάλλου με τους περισσότερους καθηγητές τουλάχιστον εδώ, εγώ συνεργάζομαι πολλά χρόνια, δεν συνηθίζω εύκολα να αλλάζω καθηγητή, φύγεσαι φέτος, έλα εσύ του χρόνου, γιατί πρέπει να είναι μια δεμένη ομάδα επειδή στα περισσότερα τμήματα μπαίνουν δύο καθηγητές. Αν το τμήμα έχει μάθημα Δευτέρα, Τετάρτη, ένας μπαίνει τη Δευτέρα και άλλος την Τετάρτη, όχι κάνοντας διαφορετικά πράγματα, γι' αυτό και υπάρχει το πρόγραμμα σπουδών. Ακολουθούν το ίδιο πρόγραμμα σπουδών. Μπήκα εγώ τη Δευτέρα, γράφω στο ρεντζίστρο τι ακριβώς έκανα από το πρόγραμμα, τις ελειδίδες των ασκήσεων, του βιβλίου, ό,τι δραστηριότητες έχω κάνει και ο άλλος καθηγητής που θα μπει την Τετάρτη συνεχίζει για να τελειώσει την ουνιτά της εβδομάδας εκείνης της διδακτικής και γράφει και εκείνος τα αντίστοιχα δικά του. Αυτό προϋποθέτει να είναι δεμένοι, να έχουν πέρα από τα διδακτικά προσόντα και επικοινωνία μεταξύ τους οι καθηγητές. Δηλαδή είναι πάρα πολύ, έχει συμβεί γι' αυτό το λέω, κουτό από την πλευρά κάποιου καθηγητή για να δείξει ότι είναι σπουδαίος και τρανός, να μπει σε ένα τίμα για να μπει, α αυτό δε σας το έκανε τη Δευτέρα Ειλένα. Τι θες να δείξεις, ότι είσαι καλύτερος εσύ και δεν το έκανες, μπορεί να μην είναι για χίλιους λόγους. Όταν προσπαθείς να αδειάσεις τον συνάδελφο, κάνεις κακό σε σένα ουσιαστικά, γιατί θα σου βγει αυτό και δημιουργούνται ανταγωνισμοί και προβλήματα. Εγώ 20 χρόνια που έχω το φροντιστήριο, όχι 24 χρόνια από το 91, ακολουθώ αυτό το σύστημα και δεν έχει δημιουργηθεί ποτέ κανένα πρόβλημα. Αντίθετα, τα παιδιά, οι μαθητές μας παίρνουν ό,τι καλύτερο μπορούν από δύο διαφορετικούς καθηγητές. Ξέρουν όμως, ας πούμε, στην αρχή έρχονται κάποιοι που έχουν πάει σε άλλα φροντιστήρια και ξαφνιάζονται ότι θα έχουμε δύο καθηγητές. Α, ο ένας θα είναι Ιταλός και ο άλλος Έλληνας με την έννοια ότι ο Έλληνας δεν μιλά ελληνικά θα είναι ο χαζός και ο Ιταλός θα είναι... Κι αυτό είναι ένα παραμύθι, έτσι, να έχει κάποιος μάντρα λίγου αυτή που διδάσκει, δεν είναι κατ' ανάγκη δεδομένο ότι είναι ο καλός καθηγητής. Εγώ είμαι Ελληνίδα, όπως και εσείς. Σημαίνει ότι μπορείτε να διδάξετε ελληνικά? Όχι γραμματική, τίποτα δεν μπορείς να διδάξεις. Κανονικά τίποτα δεν μπορείς να διδάξεις, διότι δεν το έχεις σπουδάσει αυτό το πράγμα. Αν ήταν ο καθένας αυτή τη γλώσσα που μιλάει, σε μπακάλικο στυλ, ok. Αλλά με όλα τους τα προβλήματα τα πανεπιστήμια θεωρώ ότι προσφέρουν πάρα πολλές γνώσεις στον φοιτητή που ενδιαφέρεται να τις αποκτήσει. Ο φοιτητής που ενδιαφέρεται να αποκτήσει τις γνώσεις θα βρει τον τρόπο. Δηλαδή, τι μας έβαλε ο υψηλάντης, έχουμε φωτοτυπίες? Ναι, έχει ένα κόρπους πέντε σελίδες. Αυτό, ok. Ποιοςδήποτε καθηγητής, έτσι, όχι, ωραία, διαβάζω αυτό και πάω να γράψω. Αν σε ενδιαφέρει πρέπει να το ψάξεις, να πάρεις και ένα βιβλίο, να πας και στη βιβλιοθήκη. Μπορεί να το κάνεις σε όλα τα μαθήματα αυτό, να το κάνεις στα μαθήματα που σε ενδιαφέρουν περισσότερο. Δηλαδή, ok, μπορεί να μη θες να το κάνεις με τη λογοτεχνία, δεν το κάνεις, αλλά σε κάποια άλλα μαθήματα που ενδιαφέρεσαι ψάξ' το, κυνήγησέ το. Εκεί θα είναι η διαφορά, πρώτα απ' όλα σε σένα, γιατί θα νιώθεις ότι έχεις γνώσεις, πατάς τα πόδια σου και στη συνέχεια όσο θέλεις συνεχίζεις και αυτά όλα σου επιστρέφουν. Αυτό ισχύει βέβαια για κάθε σχολή, όχι μόνο για τη δική σας σχολή. Για παράδειγμα, πίσω σας είναι μία από τις δανειστικές βιβλιοθήκες, είναι κλειδωμένη. Είναι μία από τις δανειστικές βιβλιοθήκες που υπάρχουν στο Κέντρο Ξενογλωσσών. Τα Easy Readers είναι αυτά τα μπροστά, τα ξαπλωμένα, για παράδειγμα. Δεν ξέρω αν υπάρχουν εδώ, εγώ δεν τα πήρα από εδώ, τα πήρα από την Ιταλία. Όλα αυτά είναι βιβλία, ιταλική λογοτεχνία, που είναι για διάφορα επίπεδα, από αρχάριος μέχρι και Γ2. Όποιος μαθητής ενδιαφέρεται μπορεί να δανείζεται βιβλίο από την δανειστική βιβλιοθήκη, το κρατάει 15 μέρες έως ένα μήνα το ανώτερο και πέρα από ότι μπορεί να το πάρει να το διαβάσει για δική του προσωπική ευχαρίστηση, σε τμήματα προχωρημένα παίρνουν βιβλία λογοτεχνίας γιατί κάνουν εργασίες πάνω σε αυτά. Ή αντίστοιχα υπάρχει ταινειοθήκη που μπορούν να έρχονται εδώ να βλέπουν ταινίες. Αυτό το κάνουμε πέρα από την άσκηση στο μάθημα. Κάθε Παρασκευή έχουμε προβολή μιας ταινίας. Μια Παρασκευή στα Ιταλικά, μια Παρασκευή στα Ισπανικά, μια Παρασκευή στα Ρωσικά ή στα Τουρκικά. Και έρχονται τα παιδιά και βλέπουν εδώ ταινίες. Τώρα, αν μετά θα δουλέψουν με αυτές στην τάξη, προτιμούν να τις κατεβάζουν ή να τις νικιάζουν από κάποιο βίντεο κλαμπ για να έχουν τη δυνατότητα να τη δουν και περισσότερο. Κάποια σκηνή που πιθανά θα είναι ερώτηση, σαν άσκηση, να τη δουν περισσότερο από μία ή δύο φορές αν χρειάζονται. Αλλά αυτή η άλλη είναι έξω και η άλλη στο μέσα χώρο. Είναι μία από τις δανειστικές βιβλιοθήκες. Υπάρχουν για όλες της γλώσσες, εδώ έχει Ισπανικά, μέσα έχει Ρωσικά, Τουρκικά. Και μπορούν τα παιδιά να δανείζονται και βιβλία λογοτεχνικά και ταινίες. Αν γκουγλάρεις Easy Readers θα τα βρεις. Εδώ δεν ξέρω αν τα έχει κάποιος. Το Μοζάικο. Αν μπείτε στο site της Entilingua θα τα δείτε όλα. Υπάρχουν και πολλά άλλα. Και για κινηματογράφο και για τέχνη και για λογοτεχνία. Έχει αρκετά εγχειρίδια η Entilingua που προσφέρει. Έχει υλικό που προσφέρεται σε όλα τα επίπεδα. Και υπάρχουν επίσης, ό,τι σας είπα, να ξέρετε ότι αφορά στη διδασκαλία ενηλίκων μαθητών. Δηλαδή 18 και πάνω. Δεν μπορεί η διδασκαλία να γίνει με αυτά τα βιβλία σε παιδάκια. Υπάρχουν όμως σειρές και από τις εκδόσεις Perugia και από τις εκδόσεις Entilingua και από πολλές άλλες εκδόσεις που έχουν βιβλία που αφορούν στα παιδιά. Δηλαδή 6, 8, 10, 12 χρονών. Όπου είναι άλλοι οι ρυθμί, άλλα τα προγράμματα, άλλοι οι μέθοδοι. Τελείως διαφορετικό να διδάσκεις σε παιδάκια από να διδάσκεις σε ενήλικες. Τα χρόνια που δώνουν είναι διαφορετικά. Πόσο κοστίζει να βρεις ένα φροντιστήρι? Καλή ερώτηση. Κοίταξε, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Πρώτα απ' όλα, ο χώρος που θα βρεις, πόσο μεγάλο θέλεις να είναι το κέντρο ξενών γλωσσών που θα κάνεις. Αυτό το κέντρο ξενών γλωσσών έχει 8 αίθουσες διδασκαλίας. Είναι συνήθως αυτής της δυναμικής αυτού μεγέθουσης, γιατί σε κάθε τάξη μπαίνουν το μάximum 8 μαθητές. Όμως αυτό σημαίνει μεγάλο ενίκιο, πολύ σεξοπλισμός, θρανία, καρέκλες, πίνακες, τηλεοράσεις, κομπιούτερ, πολλά. Χώρια η γραμματεία, χώρια οι αίθουσες καθηγητών, βιβλιοθεγεία. Όμως μπορείς να ξεκινήσεις με κάτι πιο μικρό. Δηλαδή να πεις ότι εγώ θα διδάσκω μόνο ιταλικά και άρα χρειάζομαι δύο αίθουσες διδασκαλίας. Άρα είναι πιο σημικρομένα τα πράγματα, άρα το κόστος είναι λιγότερο. Πραγματικά δεν ξέρω να σου πω αν θέλεις 10, 50 ή 150 χιλιάδες, γιατί εξαρτάται από το πόσο θα το απλώσεις εσύ, ο κάθε ένας. Πόσο μεγάλο χώρο θα βρίσκεις, άρα θα έχει φτεινό ή μεγάλο ενίκιο. Σε ποια περιοχή θα πας, οπότε θα έχει φτεινό ή ακριβό ενίκιο. Πόσες αίθουσες διδασκαλίας θα έχεις, άρα τι εξοπλισμό πρέπει να έχεις μέσα. Γιατί η αλήθεια είναι ότι είτε έχεις δύο αίθουσες διδασκαλίας, είτε 10. Πέρα από τα παραπάνω θρανία, τις καρέκλες, τους πίνακες κτλ πρέπει να έχεις μια βιβλιοθήκη ενημερωμένη, πρέπει να έχεις υπολογιστές, πρέπει να έχεις CD player, πρέπει να έχεις έναν εξοπλισμό, αν θες να κάνεις τη διαφορά διαφορετικά. Πες μια βιβλία, πας σε ένα ιδιαίτερο και... Ναι, και είναι δύσκολο να βγάλεις άδεια. Θέλει χρόνο δηλαδή, δεν είναι... Όχι, είναι το παράβολο μόνο, δεν κοστίζει. Απλά για να πάρεις άδεια λειτουργίας σε κέντρο ξενών γλωσσών, πρέπει να τηρούνται πάρα πολλές προδιαγραφές. Πήρα ασφάλειας με τα παράθυρα, δεν βρήκα έναν οποιονδήποτε χώρο, έχει πάρα πολλές προδιαγραφές και καλά κάνει, διότι έχει μαθητές μέσα, πρέπει να έχει ασφάλεια. Για όσους θέλουν να λειτουργούν νόμιμα, έτσι. Υπάρχει διευθυντή σπουδών. Αλλά θα πρέπει να υπάρχει διευθυντή σπουδών. Μπορεί να είναι ο άλλος ο επιχειρηματίας που βάζει τα χρήματα, αλλά πρέπει να έχει διευθυντή σπουδών γιατί, ωραία, εγώ μπορώ να έχω λεφτά, αλλά να μην έχω ιδέα από προγράμματα σπουδών, από διδασκαλία. Άρα, πρέπει να προσλάβεις έναν διευθυντή σπουδών που θα είναι φυσικά φιλόλογος μιας ξένης γλώσσας. Παιδιά, ελπίζω να σας φάνηκαν χρήσιμα αυτά που είπα. Είμαι στη διάθεσή σας για οτιδήποτε άλλο θα χρειαστείτε, οποιαδήποτε άλλη φορά. Μπορείτε να περάσετε και να με ζητήσετε. Εύχομαι να πάνε όλα καλά με τις σπουδές σας, να πάρετε με το καλό το πτυχίο σας όποτε και όταν έρθει η ώρα και, εάν σας ενδιαφέρει να γίνετε καθηγητές, να το κάνετε εφόσον το αγαπάτε. Γιατί, αν προσπαθήσετε απλώς να διδάξετε, γιατί είναι ένα επάγγελμα, δεν θα περάσετε καλά ούτε εσείς ούτε οι μαθητές σας και, άρα, δεν θα μπορέσετε να το κρατήσετε για πολύ. Θυμηθείτε τα χρόνια του σχολείου σας, αλλά τώρα, φιλτράροντας με άλλο τρόπο πια κάποια πράγματα, ποιοι πραγματικά ήταν οι σωστοί καθηγητές. Όχι οι καλοί. Καλός καθηγητής δεν είναι αυτός, επαναλαμβάνω, που βάζει λίγα, που βάζει βαθμούς, που πάμε για καφέ, που λέει ανέκδοτα, που δεν κάνει μάθημα για να μην κουραζόμαστε. Ούτε, φυσικά, το ακριβώς ανάποδο, βγάζω το λάδι των μαθητών μου και είμαι κακός και είμαι δίστροπος και είμαι αγενής και είμαι εκδικητικός και δεν ξέρω από παιδαγωγική, από ψυχολογία, έχω νύχτες αξιμέρων, τα ξέρω όλα, γιατί εγώ είμαι ο καθηγητής και εσείς ο μαθητής και άρα θα κάνεις ό,τι σου λέω, αυτό είναι μια τελείως λάθος νοοτροπία. Εγώ, που είμαι καθηγητρία, αν πω ότι αύριο θα πάω να μάθω κινέζικα, θα είμαι ένας μαθητής, δηλαδή θα ξεκινήσω από το μηδέν. Θα έχω τις ίδιες απορίες που έχουν και οι δικοί μου οι μαθητές, τα ίδια τα κενά, θα πρέπει να καταβάλλω τον ίδιο κόπο, το ίδιο διάβασμα, την ίδια προσπάθεια. Δεν σημαίνει τίποτα, λοιπόν, ότι επειδή είμαι καθηγητής, δεν τα ξέρω όλα, αλλά ξέρω παραπάνω από τους μαθητές μου και προσπαθώ να τους τα μεταδώσω, να τους τα διδάξω. Από εκεί και πέρα ο καθένας, ανάλογα πόσο θα προσπαθήσει, πόσο θα ασχοληθεί, πόσο θα ενδιαφερθεί, θα φτάσει στο επίπεδο που θέλει. Και το καλύτερο είναι, προχθές είχα πάει μάλλον σε ένα συνέδριο, σε ένα ξενοδοχείο και έρχεται ένας κύριος, ήταν περίπου 40 χρονών και κάτι, με φαλακρίτσα, με κυλίτσα, λέει γεια σας κυρία, λέει ήμουνα μαθητής σας, εσύ ήσουνα μαθητής μου, ναι μου λέει ήμουνα μαθητής σας πριν από 20 χρόνια, είχα έρθει, είχα μάθει τα λοικά, πήγα στην Ιταλία, σπούδασα, είμαι γιατρός τώρα και τα λοιπά, του λέω χαίρομαι πάρα πολύ για εσένα, για εμένα, γιατί του λέω αντιλαμβάνομαι ότι έχω γεράσει, όχι μου λέει γεια, ότι είμασταν σχεδόν συνομήλκη, βέβαια, εντάξει δεν είμασταν συνομήλκη, ασφαλώς ήταν ένα νέο παιδί 18-19 χρονών που ήθελε να ξεκινήσει τις σπουδές του, άρα κι εγώ δεν ήμουνα πάρα πολύ μεγάλη σαν την πουμπουλίνα, οπότε σε αυτό που λες, μιλήσαμε μετά, συζητήσαμε, μου είπε πώς πέρασε, με τι ασχολείται τώρα, τι ειδικότητα έχει κτλ, θυμήθηκε κάποια στιγμιότυπα από τα μαθήματα, αυτό είναι πολύ μεγάλη χαρά, πολύ μεγάλη χαρά, γιατί βλέπεις ανθρώπους οι οποίοι σε θυμούνται καλά, δηλαδή έχουν ωραίες αναμνήσεις από σένα για όσο χρόνο ήταν μαθητές σου και μάθανε και πέρασαν ωραία και έχουν να πουν έναν καλό λόγο για σένα, αυτό είναι το καλύτερο παιδιά και επειδή εγώ δραστηριοποιούμε στον ιδιωτικό τομέα, τα καλά λόγια είναι απαραίτητα, πιθανά στο δημόσιο να μην με ενδιέφερε, θα έλεγα μη να βγει εγώ αυτά θα πάρω, θα κάνω αυτά που είναι, όμως στον ιδιωτικό τομέα θέλεις την επιβράβευση και οι ίδιοι οι μαθητές σου είναι και η καλύτερη διαφήμισή σου, σε όποιον τομέα για να δραστηριοποιείς. |
