| 3η διάλεξη: Μέχρι τώρα, έχουμε δει το βιβλίο, έχουμε περιγράψει τα περιεχόμενα, έχουμε περιγράψει τις διαστάσεις του βιβλίου και την τιμή του. Έχουμε περιγράψει συγκεκριμένα σημεία του βιβλίου με αναφορές σε κάποιους συγγραφείς ελληνικά που παραπέμπει ο συγγραφέας. Συνεχίζω, για όποιον δεν το θυμάται, ό,τι κάνουμε μια εκδητική παρουσίαση ενός βιβλίου μεταφρασιολογίας, που το ασχολείται με τη διαπολιτισμική και ιστολιτισμική μετάφραση και μας είχε μείνει η σεκρεμότητα να δουλέψουμε και με δικά μας παραδείγματα από δικές μας εμπειρίες, αυτό είναι το κείμενο, να έχουμε μια περίληψη στα αγγλικά, που την έκανες εσύ, να έχουμε μια περίληψη στα ισπαρικά, δηλαδή κάνανε μεταφραστές μας ισπανόφωνι και τώρα μένει να τελειώσω τα κεφάλαια, σήμερα πρέπει να τελειώσει για να το κλείσουμε, για να μπορέσουμε να μπούμε στην οργάνωση του event με κατανομή ρόλου. Επομένως σήμερα θα πρέπει να ακούσω πολύ προσεκτικά όπως κι εσείς τα υπόλοιπα κεφάλαια. Και τι παραδείγματα βάλατε από τη δική σας εμπειρία, αν βάλατε, που έχετε δικαίωμα να βάλετε, έχετε δικαίωμα και να μην βάλετε. Απλώς θα γίνει πιο ωραίο και πιο παραστατικό, γιατί τα παραδείγματα από τη δική σας εμπειρία θα ενισχύσουν, εφόσον κάνετε θετική κριτική στο βιβλίο, θα ενισχύσουν το φάσμα που κάνετε από το βιβλίο, καταλάβατε τι προσφέρει το να βάλεις και δικά σου παραδείγματα. Ενισχύουν την άποψη του φάσματος που καλύπτει το συγκεκριμένο βιβλίο. Επομένως, το πρώτο που θέλω να ακούσω για να τελειώουμε, γιατί αυτό είναι κάτι που θέλει λίγο προσοχή να κοιτάμε όλη τα κατιά μας, είναι που βρισκόμαστε στην περιεργητική περιγραφή. Θυμίστε μου σας, παρακαλώ, στο κεφάλαιο 4 δεν είμαστε τώρα. Ποιος έχει το κεφάλαιο 4. Θα μην το έχει μιλάς και το έχεις τελείωση. Ή peutρνώ. Να τα στέλνετε σε μένα, γιατί δεν έχω πει ότι είναι ο επέδειγος που σας κεντρώνω. Σωστό. Που το λογήσουμε να τα στέλνετε εκεί, αλλά τώρα εμένα που άρασα να μου έρθουν δικίμενα, να τα δέχουμε έτσι πως θα πάει η φύση, να την κάνω τη στιγμή μου. Σωστό. какой είδες θα μπορούσα να το ανοίξω σε έναν πολλογραφικό. Να το δούμε όμως το στόμα. Θα χρειαστεί να συντονιστείς, οπωσδήποτε, για αυτό το υλικό και είχαμε πει ότι θα πρέπει να κάνει έναν κύκλο αυτός ο ρόλος, να μην μένει συνέχεια στα ίδια πρόσωπα. Θα έλεγα ότι αυτή τη φορά καλό είναι, άνθρωποι οι οποίοι έχουν πει να πάρουν από τη δημοσιογραφία, εσύ θα πάρεις στο event όπως είπαμε. Εσύ είπες να βοηθήσεις στο event. Εσύ θα μπορούσες να αναλάβεις το συντονισμό, εσύ. Δεν θέλεις τα κορίτσια, τα αρισπανόχονα ή μεταφράστιες. Επομένως ξαναγυρνάμε είτε στον Μπάλο είτε στη Βαρβάρα. Η Βαρβάρα θα σε κουράσουν πάρα πολύ, έτσι δεν είναι. Είναι κι άλλο πράγμα που τρέχω μαζί, δεν θα πάω να συμβουλήσω. Όχι, με κανέναν τρόπο. Όχι, δεν είναι σωστό για την ομάδα. Πάνω πρέπει να το πάρεις. Δεν ξέρω αν θα το πάω. Τώρα θα το πάρεις εσύ, Μουησιάβου. Όνομα? Σταυρούλα. Σταυρούλα, εσύ ποιο είναι ο όνομα. Τι έπρεπε να σου πω. Συνήθως τα κορίτσια που έχουν γνωρίσει με όνομα Σταυρούλα ή Ρούλα της Φωνάδου και Βούλα. Λου, λου, Λου. Λοιπόν, Λου. Θα το αναλάβεις. Θα το αναλάβω. Μπράβο. Λοιπόν, θα πρέπει ακομμένως όλοι οι φοιτητές να στέλνουν στην ανταλλαγή αρχείων στο δικό σου account μέσα στο e-class, να στέλνουν ό,τι κάνουν. Και εσύ μετά όταν θα συναρμορμολογείς κάθε φορά και μεγαλώνει το υλικό, μετά θα γνωρίσεις σε όλους. Και κάποια στιγμή θα πρέπει να δέσεις μαζί με το κείμενο για το περιοδικό. Λοιπόν, αυτό είναι μια καλή παραθυριζή. Πρέπει να γίνεται κατανομή ρόλων. Αυτό που μας είπε η Βαρβάρα είναι χρήσιμο, σωστά έχει δίκιο. Ούτε μπορεί να επιβάλλουμε συνέχεια έναν φοιτητή, γιατί μπορεί να είναι κάτι που δείχνει αναγνώριση, αλλά είναι και κάτι που έχει πολύ κόκο και μεγάλη ευθύνη. Επομένως δεν μπορεί συνέχεια ο ίδιος άνθρωπος να πέφτει πραγματικά πάνω σε μεγάλες χρειώσεις ή υποχρειώσεις. Λοιπόν, το τέταρτο επομένως το έχουμε τώρα. Πρέπει να περιμένουμε να έχουμε το πέντο. Ποιος όχι το πέντο? Το πέντο είναι εγώ. Έλα Βερσίλου, πες μας το πέντο. Λοιπόν, από το πέντο το χαρακτήρι μου φιλίωσε τέσσερα. Για πες μας. Λοιπόν, έχουμε το εξής, σχεδόν από το κεφάλαιο σχετίζεται σε παραδείγματα σχετικά με τη σύγκριση του πώς πρέπει να αποδοθεί ένα φαγητό λογοτεχνικά και πώς πραγματικά. Εάν δεν δώσεις παράδειγμα, δεν θα καταλάβει ο αναγνώστης. Ναι. Ας πούμε πρέπει να βρεις παράδειγμα στη σελίδα. Ε, ούτε ένα παράδειγμα, όπως στη σελίδα Τάδε. Ναι. Ενδεικτικά να φέρει τη σελίδα Τάδε. Ωραία. Ας πούμε ενδεικτικά τη 189. Ωραία, και τι έχει εκεί. Μας δίνει κυριολεκτική μετάφραση. Μας δίνει βέβαια κυριολεκτική μετάφραση. Να πάω λίγο στη σελίδα. 189. 189. Πάμε όλες στην 189. Ποια είναι η κυριολεκτική μετάφραση. Λοιπόν, η κυριολεκτική μετάφραση είναι η απευθείας απόδροση που όρουν, είτε περιφραστικά. Το 1, το 2, το 3, ποιο. Λοιπόν, είναι το 1. Το 1. Μπορούμε να τώρα φεγγυρίσουμε στο σπίτι μας, ή να φάμε ραδίκο το μαντό σου παγκέ. Μπράβο. Μόλις κάτω μας πάει στο λαζούπαλα ντομάται, αν το διαβάζεις. Ωραία. Ναι. Λοιπόν, τα ιεπίτα. Πάμε στο τρίαφυλλα αγγλικά και είναι το ισχυρό σου. Δηλαδή, στα παραδείγματα. Ναι, ναι, ναι. Θα έρθει μια συμβουλία η πάντα στα παραδείγματα. Παίρνουμε ό,τι είναι ισχυρό για μας, ό,τι είναι ταλέντο για μας. Ή το έχουμε ας πούμε. Εγώ στο Λιγονό, αλλά αυτός χρησιμοποιεί πάρα πολύ καλικά. Εντάξει. Αλλά αφού βρήκαμε αγγλικά, δεν μας φειράζει. Λοιπόν, μας έχει μανταρίγια, πιστά, στάφτ μάσρουμς. Ωραία. Μπριζόλαβο, σκουπίρ, στέικ. Αυτά τα θεωρείς καταλέξει. Ναι, αυτά είναι καταλέξει. Ωραία. Η κύλια βραστόλαχανικών, δαράγια και οφμόλιτ βέτστατλους. Εδώ όμως πρέπει να πεις κάτι άλλο, επειδή εδώ μέσα, σε αυτή την τάξη, οι άνθρωποι που μας ακούνε, θα ακούνε συνέχεια, ότι από την εποχή του Ισίουδου, η συζήτηση για την καταλέξη και για τα σημασία μετάχραση, ή θα πάρουμε μια πολύ πλοκή συζήτηση, και εδώ μέσα συνήθως αυτή η συζήτηση αναφέρεται, η ρόδο του και ο Ισίουδου, αναφέρεται συνήθως αρνητικά. Εδώ πρέπει να πεις ότι ναι, δεν είναι καταλέξει, αλλά είναι σωστά αυτά, έτσι. Δηλαδή, ξέρει τι θα πάρει ο άνθρωπος που θα τα χρησιμοποιήσει. Αυτό πρέπει να το πεις, γιατί αλλιώς εδώ μέσα, όταν θα μας ακούν να βλάμμε, συνήθως θα ακούνε λάθη που γίνονται με καταλέξει η μετάχραση. Αυτό είναι σωστό. Ξέρεις ότι θα πάρεις μανιτάρια για μιστά. Λοιπόν, που έχει μέσα και σκορδάκια, και άλλα λαπιανικά, και σκληρό κυράκι, και μπέικον, και δωρέα. Λοιπόν, και... Λοιπόν, μετά θα πάμε σελίδα 195. 95, πίδα. Και, όπου έχουμε μετάχραση από νεροσοδίο μόρο, που καθιερώθηκε από τη χρήση του τυπού. Σελίδα 190 έχουμε σημείς τις παραγράφες, που έχουν κορυάσει η σαλάτα, που λέω έχει καθιερωθεί σαν Greek salad, στα γλυκά, σαν σαλάτα γκρέκε, Greek... Πρόσεξε, όμως, κάτι. Λού, πρόσεξε. Αυτό που εμείς λέμε στους καταλόγους Greek salad, το λέμε για τους έξω. Εμείς δεν λέμε φέρεμε ελληνική σαλάτα. Εμείς λέμε φορκάνικη. Πρόσεξε. Εδώ πρέπει να κάνεις ανάλυση. Τι κάνει, καταφύλλα, κοιτάξτε αν την κάνει στην ανάλυση. Τι κάνει? Τι κάνει? Ναι ή όχι. Ναι, άρα θα την κάνεις εσύ, χωρίς να τον κατηγορήσεις που θα είναι άνθρωπος συγγραφέ, γιατί είναι καλό το βιβλίο, θα κάνεις την ανάλυση. Οπότε θέλω να το πάμε φύμα-φύμα εδώ. Προσέξτε λίγο, παιδιά. Είδατε πόσο προσοχή θέλει η θρητική παρουσίαση έργων. Λοιπόν, λογικά πρέπει να είμαστε, παιδιά, στην 196. Ναι. Ακούστε τώρα τι λέει να τον διαβάσω, όλου για να σκέφτεσαι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την πρώτη περιοχή είναι ο τρόπος απόδοσης της κοριάτικης σαλάτας, η οποία έχει επικρατήσει ως Greek Salad, ή Salad Greek, ή Greek Salad, στην Αγγλική, Βελική και Γερμανική αντίστοιχα. Λοιπόν, άρα το λέει, αφού το λέει, αφού το λέει, είναι εξαιρετικό παράδειγμα και δεν θα φύσεις όπως είναι. Το λέει, λέει, όταν γράφει πλάγια, είναι τα ονόματα του δίου μου δομής. Α, εντάξει. Έτσι. Οπότε, ένα κεριανό λύση. Επομένως, αυτό δεν είναι καταλέξει μετάφραση. Τι έκανε εδώ, έκανε πολιτισμική μετάφραση. Ναι. Εδώ που έκανε πολιτισμική μετάφραση, έκανα χάτσουρα translation. Γιατί έκανε πολιτισμική μετάφραση. Γιατί, ο εστιατόρας θέλει εγώ, ο Γερμανός, εγώ ο Αμερικανός, εγώ ο Ιταλός, τι να κάνω να το αγοράσω αυτό το προϊόν. Και του έρχεται και εύκολα. Σκέψου λίγο σαν μάνατζερ. Η ντομάτα κοστίζει λίγο χρόνο να πληθεί. Είναι φθηνή το καλοκαίρι. Το αγγούρι κοστίζει πολύ λίγο να πληθεί. Η φέτα υπάρχει έτσι και λίγος κομμένη στο εστιατόρας. Α, θέλει λίγο χρόνο και δεν είναι ακριβά τα είδη. Επομένως, έχει λόγους να την βαφθείς. Γιατί δεν βάφτησε, ας πούμε, εμείς οι Ελλήνες, τουλάχιστον εμείς που ήρθαμε πρόσφυγες από το 1922. Λοιπόν, τι γίνεται. Άντρικη φράκη, ρομμυλιά κλπ. Τι ξέρουμε. Να ετοιμάζουμε αυτό που σήμερα εδώ το λέμε Βυζαντινή. Γιατί νομίζετε ότι το λέμε Βυζαντινή και αδιορίτικη εκείνη τη σαλάτα, τη μελιτζάνα. Τι λένε. Ήρθαν αυτοί, ήρθαν το 22 οι άνθρωποι, φέραν αυτό το ψήσιμο εδώ. Και γιατί μέσα στο Άγιο Όρος, επειδή είχαν πάντα επαφές, την εποχή του Βυζαντιού και επίστωσης, δηλαδή να τα κρατήσανε αυτά τα έθιμα, ξέραν εκεί τη σαλάτα. Εδώ ποιος έκανε αυτή τη σαλάτα. Δεν την ξέρανε. Μελιτζάνα, με ψητή πιπεριά, με ψιλοκομμένο κρεμμύδι μέσα, με ψιλοκομμένο μαϊδανό μέσα, με το συγκεκριμένο το ψήσιμο που το κάνουν και οι άνδρες, που το βάζεις πάνω στη φωτιά μέχρι να γίνει κάρβουνο η φρούδα. Πού το ξέρανε αυτό εδώ οι ντόπιοι. Εμείς το λέμε αυτό. Ή αγιορίτικοι ή βυζαντινή μεριζανό σαλάτα. Και όμως, βλέπεις ότι στα εστιατόρια, δεν τρελαίνονται να τους προωθήσουν αυτή τη σαλάτα, γιατί αυτή τη σαλάτα κοστίζει. Έχει πολύ ετοιμασία. Έχει δύσκολη ετοιμασία. Δεν μπορεί να έχει έναν άνθρωπο εκεί να έχει τριάντα ξένους έξω και εσύ να ξεκουδήσεις πιπεριές. Το καταλαβαίνετε. Άρα έτσι καλεί ως συμπολιεύκη δουλεύει από κάθε άποψη. Αυτό που κάνει η οικονομία η μετάφραση, η οικονομία κάνει κάθε διαδικασία, παιδιά. Και τι την ονομάζει τραφικά ελληνική σαλάτα, τελείωσε. Δεν υπάρχει ξένος που θα καθίσει στο εστιατόρ και θα πάρει ελληνική σαλάτα. Δεν υπάρχει. Το καταλαβαίνετε αυτό. Επομένως χρησιμοποιεί το εξαιρετικό μας παράδειγμα. Το εξαιρετικό μας παράδειγμα χρησιμοποιεί. Άρα έχει κάνει όλες τις καλές επιλογές αυτός ο άνθρωπος. Έτσι. Οπότε τι έγινε. Χρησιμοποιεί έναν όρο που πραγματικά δεν υπάρχει στα ελληνικά. Είδε η τέλεια μετάφραση με προτεραιότητα στον τελικό παρολύπτειο. Αυτό κάνει ο εστιατόρας. Ο εστιατόρας είναι καλός μεταφραστής, γιατί ο εστιατόρας έχει μετάφραση που πρέπει να εντυπιώσει. Καλά κάνει. Έτσι. Ούτε έχει εμβιασμούς. Δεν είναι τώρα και εθνική προσβολή να ξαλλάξει στο όνομα. Δεν παρουσιάζεται τίποτα από αυτό. Για πάμε παρακάτω. Α, ωραία. Μετάφραση μετάφραση με υπερόνυμο. Στο 1997. Ναι. Μετάφραση με υπερόνυμο, γιατί θα δείτε κυρίως κατά λόγω στις τεντώρια μου. Και αντί να κάτσουμε να μπούμε στη διαδικασία να ψάξουμε στους συγκεκριμένους επικοιλίες ή συγκεκριμένα είδη και λοιπά, χρησιμοποιούμε υπερόνυμο, δηλαδή το γενικαίδουνε τελώς. Το ψάρι θα το πούμε, την πεσκαδίτηση που μας δίνει εδώ στις 1898, θα το πούμε φυς. Καρδινίστρα του Λιού θα το πούμε Grim Salad. Στα κατέρες θα το πούμε Πάστα. Μάλιστα. Γενικότητες με υπερόνυμο. Αυτό όμως δεν μπορεί να το βρεις σε κατάλογο καλού αισθιατορίου. Σίγουρα. Αλλά εδώ πρέπει να δείτε γενικώς ποιο... Σύμφωνοι. Ωστόσο, ωστόσο, να το πούμε λίγο παιδιά. Λέει ας πούμε εδώ την ιστοσελίδα του αισθιατορίου. Θέλω από σένα μια κίνηση. Να κάνεις λίγο επομονή για να πειςω εσύ. www.stavros.gr Σταύλος. Σταύλος. Σταύλος τελεία Τζιάρα. Ήρθες βαρμάνα. Άμα πήγα χάνη και πήγα και σταύλος. Αλλά σημαίνει αυτό είναι παραμύσσο. Δεν είσαι απέναν στιατόριο που λέγεται σταύλος. Δεν ξέρω τι είναι. Μπορεί να είναι κάτι σημαντικό. Θέλω να δω. Υποθέτω όπως ότι από τον τρόπο που γυρίζεται τη μετάφραση, είναι πολύ υπερόνυμο αυτό όμως που βάζει, ότι είναι μια προχειροζουδιά. Τελώς. Και την μεταβρίτσα που είπια κρυμμύλη. Ναι. Δεν έχω βάλει. Ναι, έχεις κάποτε λόγος. Το βρήκες? Όχι, δεν θα εμφανίζει το στάβλο. Να ξάσω το παρακάτω. Δεν θα... Τελείωσε. Εντάξει, είναι τόσο σημαντικό που δεν υπάρχει ούτε μιολίκ το οποίο να φάνε. Μιολίκ. Μιολίκ. Δηλαδή, όταν βρίσκεις πια τέτοιες επιλογές, σημαίνει ότι όντως έχεις να κάνεις με ένα μαγαζί το οποίο δεν έχει καμιά φύμη, δεν βρήκει κάποια θέση στην αγορά του. Γιατί, γιατί και ο μεταφραστής όταν δεν έχει πρόβλημα να μεταφράσει η μέση καρδίτσα, δεν είναι ξαφανισμένη από τα λεξικά. Λοιπόν, ο μεταφραστής... Το παρακάτω που έχει παρακάτω. Το παρακάτω που έχει μεταφράσει το καρδιές μαργολιός green salad το βρήκα. Ωραία, τι γίνεται εδώ, μισθό λεπτάκι. Έχει δει και τελώς λάθος το green salad, αλλά... Θα μπορούσε να μην έρθει. Όπως γίνεται στην Ιταλία, την μαργολιός σαλάτα τη λένε insalata. Δεν είναι πρόβλημα αυτό. Θα μπορούσε εδώ να υπάρχει ένα άλλο πιο καθαρό παράδειγμα. Δηλαδή, όντως είναι υπερόνυμο, αλλά δεν σώχω μακρίνη από την περιοχή. Ενώ το άλλο, από το ψάρι μέχρι την πεσκαδίτσα, ο δρόμος είναι πολύ μεγάλος. Του βρήκες το δημοκατάλογο στα γλυκά. Ωραία, τέλεια. Άρα, το δεύτερο, δεν είναι υπερόνυμο, αλλά είναι υπερόνυμο ενός του μαγαζιού, το οποίο, εντάξει, είχε την ατυχία να μην έχει εκεί την τέλεια μετάφραση, αλλά το προηγούμενο, και αξίζει να το ψάξει κανείς στο μέλλον, είναι ένα μαγαζί το οποίο δεν φαινεδρούνται στις ιστοσελίδες που δίνει και, προφανώς, δεν δείχνει εκεί κάποια θέση στην αγορά, γιατί στη μετάφραση είναι πολύ μεγάλη απόσταση ενάμεσα στην πεσκαδίτσα και στα ψάρια. Μετά? Μετά. Μετάφρασε την περίπτωση στη σελίδα 199, όπου δεν υπάρχει τύσου δύναμα δικημένων αγοράς. Τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση? Όπως, όπως... Όπως, όπως, τα κόλλυμπα. Στα ελληνικά. Όχι, αυτό είναι δύσκολο. Γίνεται, λέει, ειρνίας σε διάφορα νομοτικνικά κείμενα και αποδίδονται στα δαλλικά ως, πιστεύω γαλέτς, κόλλυμπες με σημείωση μεταφραστή, γαλέτς χωρίς σημείωση, και κόλλυμπα με λατινική μεταφραγάρια με σημείωση μεταφραστή. Εδώ είμαστε πολύ τυχεροί αυτή τη στιγμή. Έχουμε δύο άντρες οι οποίοι έχουν μητέρα λιταλίδα και οι δύο έτσι, αλλά συνήθως δεν ασχολούνται οι άντρες με τέτοια θέματα, οπότε αφού δεν περιμένω από εδώ να σοφτούμε με τα φταστικά αυτή τη στιγμή. Έχουμε όπως δύο κυρίες. Οι γυναίκες έχουν σχέση με την παράδοση ακόμη για να την εφαρμόζουν. Και θέλω ένα πράγμα. Με συγχωρείτε που σας κόβω από αυτή τη συζήτηση, και όταν το ξέρατε, ε? Ωραία, λοιπόν, θέλω οι δύο μεταφράστριες μας να μας πείτε τι κάνει η τροφή που ετοιμάσουν για την προσευχή για τις ψυχές. Στης αρακοστή, ας πούμε, στην αρχή της αρακοστής, στα Σάββακα. Τι κάνει η τροφή που ετοιμάσουν στην Αμερική. Εμείς στην Οργόλιο? Τίποτα. Αυτά δεν είναι και σάββακα, είναι τελικά. Και όλα αυτά είναι μεστάχτες. Αυτό είναι, λέγεται, κετάτης της τάχτης. Και είναι η αρχή της αρακοστής. Αυτό λέγεται. Αυτό είναι η αρχή της αρακοστής. Αυτό λέω κι εγώ. Ναι, αλλά δεν έχουμε δείξει. Δεν υπάρχει τροφή. Λοιπόν, επομένως εδώ όλοι, παιδιά, είμαστε σε μεγάλη μεταφραστική έδραση. Πολύ μεγάλη μεταφραστική έδραση. Και ανάμεσα στις χείλησεις βρίσκει και συγγραφέ, και είναι πολύ σημαντικό αυτό, βρίσκε συγγραφέ που τα μεταγράφει, έτσι, τα λέει κόλλα. Αυτό είναι και το πιο σωστό. Αυτό είναι το πιο σωστό. Και λέει ότι έχει σημείο σημαντικό. Τελείωσε, παιδιά. Τελείωσε, έχει γίνει. Έχει γίνει. Έχει βρει το σημείο που γεφυρώνει την πολιτισμική έδραση. Ο άνθρωπος είναι καταπληκτικός. Και έχει δώσει και άλλα παραδείγματα που γεγεφυρώνουν λιγότερο. Δηλαδή, που μέσα στην ανασφάλειά το μεταφραστής κάνει ερμηνευτική ισοδυναμία. Ερμηνευτική περίπου ισοδυναμία. Δεν ξέρω, ίσως κάποιο από αυτό το είχα λέξει, δεν ξέρω τι σημαίνει. Ίσως είναι εμπροστάσεις. Είναι εμπροστάσεις. Και επειδή εκεί μέσα στο Σιτάν οι νυχοκυρές τρίβουνε μαξιμάτι. Γιατί αλλιώς αν μου φάει υγρασία θα φάει τη ζάχαρη, θα γίνει ένα σιρόπι. Και τρίβουνε αυτό το πράγμα όπως και όταν ψήνουνε το αλεύρι που είναι και αυτό αφιγραντικό. Όταν το ψήνουνε και το ανακατέχουνε με λίγο αλεύρι. Που με τη ζάχαρη και το καρύδι δεν το καταλαβαίνεις, δεν είναι νοπίλι. Είναι αφιγραντικά. Γιατί διαφορετικά δοκιμάστε οποιοδήποτε συντηρό, οποιοδήποτε δημητριακό να το βράσετε. Αφήστε το να στραγίξει τη νύχτα και βάλετε το με λίγη ζάχαρη. Επειδή πάντα θα βγάζει υγρασία, η ζάχαρη θα γίνει κάκιστη. Δηλαδή δεν θα γίνει μια κρυσταλάκια τα οποία είναι ευχάριστα μαζί με την κανέλα και τα μίχαλα στη γεύση. Θα είναι ένα λιωμένο πράγμα που θα σου θυμίζει χαλασμένο φαγητό. Χώρια που η ζάχαρη είναι και συντηρητικό, όταν αυτό λιώσει και κάνει υγρασία, θα πεθάνησαν τα κόλλυβα. Δεν το ξέρω. Ω, δεν με σκέφτομαι! Βρε παιδιά! Βρε παιδιά! Ποιάς θα δείτε εγώ από τα κόλλυβα πώς θα μεθαίνουν. Άμα δεν ξέρεις ποιος τα ετοίμασε και πώς τα ετοίμασε και σε τι κατσαρόλι τα ετοίμασε και πόσο στάθηκαν με υγρασία και είχαν μήκικες ή μούχυρες αν είναι τέτοια, ποιος σου είπε ότι μπορείς να φας από κοκουλάνε. Γι'αυτό εδώ τα λένε. Αλλά είναι υπέροχα. Αλλά είναι κατοχιαζμένα. Λοιπόν, άρα καταλάβετε ποιο είναι το κλειδί για να αναδείξετε αυτό το πληθείο. Δύο κλειδιά υπάρχουν σε όλα τα πληθεία που κρύβετε. Το ένα, να δείξετε ότι καλύπτει και τη δική σας εμπειρία. Το δύο, να δείξετε ότι από την εμπειρία του κόσμου που έχετε ήδη συλλάβει στο νου σας, στην μνήμη σας, καλύπτει όλα τα περιστατικά, γιατί ξεκινάει από το κατά λέξη και φτάνει στην περίφραση, φτάνει στη σωστή μεταβλώτηση και από κάτω στις σημείες του μεταφραστή. Τα κάνει όλα όσα βήματα πρέπει να κάνει για να αναδείξει αυτή τη δουλειά. Είμαστε δηλαδή στην περιγραφική μεταφρασεολογία και στην περιγραφική μεταφρασεολογία κάνει ένα έργο θεωρητικό, που για να το κάνει κατανοητό στο σώμα σε εμάς, τι δίνει παραδείγματα από την καθημερινή ζωή. Ο άνθρωπος είναι σπουδαίος. Για μένα είναι πολύ σημαντικό το μιβλίο να απορροσιαστεί ωραία, δετικά ωραία, τίποτα άλλο. Επομένως εσύ το κάλυψες με τα παραδείγματα, εσύ κάλυψες με παραδείγματα το δικό σου. Μέχρι και το τρίτο κεφάλι το είχαμε γράψει όλοι και το είχαμε διαβάσει και όλοι. Και το είχατε γράψει που βρίσκεται. Δηλαδή εγώ μπορώ να το έχω αυτόν. Το είχα στείλει σε όλους τους διάστητες. Και ποιος είναι παιδιά το, έχει κάτι άλλο από το κεφάλι αυτόν του. Έχει πάρα πολλά παραδείγματα. Το καλύτερο από όλα που τελειώνει είναι ο μεταγραμματισμός. Με μισό λεπτό θα σας φάω σε σελίδα. Ναι. Λίγο άλλο σελίδα, 2.14. Με πιο πετυχημένη μετάφραση μακρά. Και όσον αφορά τους καταλόγους και νομίζω όσον αφορά... Βέβαια εδώ δεν δίνει παραδείγματα από λογοτεχνία, αλλά και μόνο που μιλάει για καταλόγους έχουμε πετυχημένο. Ο μεταγραμματισμός είναι ο επόμενος από επεξήγηση με υπερόνυμο. Για να μην χαθεί δηλαδή το όνομα, το τόπο που δίνει το θρακτηριστικό. Άρα ποιος είναι ο τύπος που δίνει. Η πραγματική ζωή μας έχει δώσει έναν τύπο που ξαναπέρνει το όνομα. Το παράδειγμα δηλαδή που έχει υπαπαθήμα για τα κόλλυβα, έτσι. Ναι. Πέρνει το όνομα και δίπλα βάζει το υπερόνυμο. Ναι. Χαλώνει τσίς δηλαδή. Δεν το συζητάω, παιδιά. Δεν το συζητάω. Η πραγματική ζωή, είδατε, τι μεταφραστές έχει. Τους καλύτερους. Εμείς εδώ θα το πενδέλαμε, θα το ζαλίζαμε, θα το κάναμε. Ποιος θα τρομούσε να κάνει αυτό το πράγμα. Η πραγματική ζωή, λοιπόν, δίνει απαντήσεις πριν από εμάς. Εμείς τρέχουμε να προλάβουμε. Λοιπόν, μετά. Μετά. Α, όχι. Να κάνουμε στο ίδιο μέρος τους μεταγραμματισμούς στον δεκόμενο από πολιτισμική προσαγωγή. Ναι. Δηλαδή, δηλαδή, δηλαδή. Α, κοκορέτσι του φούρνο. Κοκορέτσι. Α, ο φούρνος. Ναι, ναι, ναι. Δεν βρίσκω εδώ καλύτερα με βοήθεια σου. Εντάξει, όπως λέει ότι είναι κάτι που το μαγειρεύεις όπως το κάνουν οι γάτες με τα έγκαιρα. Και τα τυμπόρια και το βάζεις μέσα στον φούρνο να ψηθεί οπότε βέβαια ο Θεός να φυλάγει τώρα αυτή τη μετάφραση. Γιατί όταν μπεις στον φούρνο να ψηθεί καμία σχέση δεν έχει με τη σούγλα που κλείσεις. Με τη σούγλα. Ναι, όχι. Δείτε κάτι. Όταν μεταφράζουμε κάτι. Όχι βρε παιδιά, είναι αλήθεια. Όταν μεταφράζουμε κάτι, τι κάνουμε. Κορώνα γράμματα. Τι είναι. Από μια γράφη ένα ευρώ και έχει μια χαρακμένη μορφή. Λοιπόν, τι είναι το κοκορέτσι. Τα γράμματα. Και ποια είναι η κορώνα. Γυρνάει συνέχεια πάνω από φωτιά. Σιγά σιγά ψήνεται. Δεν μείνει ομως ποτέ κίντο να πάρει την ακνοβολία από τη φωτιά. Γιατί αλλιώς τι θα έκανε τόσο λεπτό πράγμα. Θα καούνε. Δεν είναι ό,τι να είναι. Μεταφράζουμε και την ώρα που τρώμε ακόμα. Την ώρα που τρως και λες αυτό έχει μέσα σκόρδο. Μετάφραση έκανες. Τι μετέφρασες. Οι γευστικοί σου κάλικες πήραν κάτι. Και τι έκανες. Αμάν έχει σκόρδο και έχω ραντεβού. Δεν τρώω άλλη φωτιά. Τελειώσαμε. Λοιπόν, έτσι. Μεταφράζουμε συνέχεια. Όλοι μας. Σε κοιτάζει κάποιος μου τρωμένα μια μέρα. Λες καλημέρα, σου λέει καλημέρα. Όλα καλά στα λόγια, έτσι. Και περνάς δύο θέματα και λες. Τι έχει αυτός. Και το ξαναβλέπεις και λες. Μήπως σου συμβαίνει κάτι. Μήπως έχω κάνει κάτι. Έτσι. Δεν μπορείς να τα πεις αυτά αν δεν έχεις μεταφράσει ήδη αυτό που είδες. Feedback είναι αυτό που κάνεις. Κατανοητό. Λοιπόν. Άρα το κάλυψες αυτό. Εκείνο που θέλω να ακούσω τώρα είναι στο κεφάλαιο 5. Πρέπει οπωσδήποτε να πείτε πράγματα για τις μεταφραστικές τεχνικές. Έχει στην αρχή του κεφαλαίου. Έχει εδώ τον Πίνακα, παιδιά, που είναι εξαιρετικός. Α, δυνατοί. Πού είναι αυτός, ποιος είναι ο δυνατός. Είναι εξαιρετικά. Α, ok. Ναι, ναι, όντως. Ναι, αφήστε τα στατιστικά. Τα στατιστικά. Επειδή ο κάθε μεταφραστής είναι μια ιδιαίτερη κατάσταση, μια ιδιαίτερη περίσταση μεταφραστή, μπορεί σήμερα να είναι έτσι και αύριο να γίνει κάποιος μεταφραστής πολύ γνωστός και να τρέξει όλο το μαγαζί και να αλλάξει τα στατιστικά. Δεν είναι τίποτα τα στατιστικά. Ή μπορεί ο ίδιος ο μαγαζάτας να πάει κάπου αλλού, να στείλει κάποιον να του φέρνει έναν κατάλογο και να το αλλάξει. Αυτό δεν λέει τίποτα τα στατιστικά. Αυτό όμως είναι. Δεν είναι βιβλίο να έχετε το copyright ένα μενού. Δεν είναι βιβλίο να έχετε το copyright. Εγώ δεν μπορώ να φέρω τώρα από όλη την προξέντρικο νομιλά, από όλα τα μουζερί, τους καταλόγους. Δεν μπορώ. Τι θα μου πούνε, σιγά. Και ακόμα και αν δεν τους φέρω. Δεν μπορώ, τίποτα έχω στο μαγαζί μου λάθος διότι ό,τι έχω να μεταφράσω σε ένα νόμο μαγαζί δεν μπορώ να το ψάξω εκεί και να το γράψω στην ατζέντα μου. Στο κινητό μου, οπουδήποτε. Δεν μπορώ να κάνω διάχυση ή μιας μεταφραστικής επιλογής και να εσωματώσω και στη δική μου μετάβραση. Νομίζω όλοι κάνουμε τέτοια πράγματα. Αυτό δεν προστατεύεται από τίποτα. Ακόμα και την ώρα που έχεις σημερινά ένα γρουπ τουριστών και σου λέει τι είναι αυτό και διαβάζεις εκεί και τους το λες δεν νιώθετε σε εκείνη τη μετάβραση. Τι νιώθετε εσύ. Αυτό είναι πολύ καλό. Αυτό δεν μπορούμε να το βάλουμε και έτσι αυτούσια συγκεκριμένη. Δεν είναι σωστό να βάζουμε αυτούσια γιατί αν βάζουμε αυτούσια αποτρέπουμε τον άλλον να βρέσει τον τρίο. Δεν θα το πάρει ποτέ βρε παιδιά. Δηλαδή αν θέλεις να προωθήσεις. Εμείς δεν είμαστε ούτε διατεθειμένοι να κάνουμε μια κριτική ενός επιστημονικού βίου για να αγοραστεί. Ούτε διατεθειμένοι να του κόψουμε τον δρόμο της αγοράς. Εμείς πρέπει ειλικρινά να χρησιμοποιήσουμε πέντε βήματα. Βήμα πρώτο. Τίτλος. Πιθανός υπότιτλος. Είναι ο Ρώσερ που το κάνει παιδιά. Τίτλος. Πιθανός υπότιτλος. Μπροστά εξώφυλλο. Ο πιστόφυλλο. Σελίδα τίτλου. Γιατί εκεί μέσα υπάρχει το κοπυράκι, υπάρχει η χρονιά από τη Δόφη και υπάρχει ο αληθμός του. Έτσι, που τον προστατεύει αυτός ο αληθμός. Τι άλλο παιδά. Προσυγγραφέα. Δεν μπορείτε να έχετε δημιουργημένα προσυγγραφέα. Και αφού τα βάλετε όλα αυτά σαν να γράφει ο συγγραφέας, από το τέλος τελειώνει όλη η βιβλιοκρισία και από κάτω με πολύ ψηλά γράμματα φαίνεται αυτός που έκανε την κριτική. Εδώ επειδή είστε άνθρωποι πολλοί, θα υπογράψετε όλοι σας. Εντάξει. Τώρα, τι γίνεται. Πάμε στα κεφάλαια. Δεν λέμε τα κεφάλαια όποτε τα θυμηθούμε. Παίρνουμε τα περιεχόμενα και δίνουμε αρχή και τέλος σε κάθε κεφάλαιο. Τι κάνουμε μετά. Υποτυπωδώς θα περιγράφουμε. Ή θα είναι καλό περιεξιμονικό έργο ή λιγότερο καλό. Ή θα είναι χρήσιμο ή λιγότερο χρήσιμο. Όσο νομίζουμε ότι έχουμε κάτι να πούμε στο πόσο χρήσιμο ή στο πόσο όχι χρήσιμο είναι, αυτά θα τα πούμε με παραδείγματα. Γιατί. Και όταν κρίνουμε ένα έργο είτε θα το κρίνουμε ανεκδοτικά. Τι θα πει ανεκδοτικά. Μου άρεσε δε μου άρεσε. Αυτό δεν είναι κριτική για επιστήμονες. Ένας μεταφρασεολόγος για να κρίνει μια μεταφρασεολογική δουλειά ή ένας μεταφραστής για να την εκτιμήσει ως καλή ή λιγότερο καλή τι πρέπει να συνειχθεί στο τι προσφέρει. Επομένως ένας τρόπος για να απαλουσιάσουμε πιφλιοκριτικά ένα τέτοιο έργο είναι ιμπρυσιονιστικά και ανεκδοτικά. Δεν το θέλουμε. Ένας δεύτερος τρόπος είναι μέσα από την εμπειρία μας πόσους δρόμους που έχουμε διαβήσει στη μετάφραση συναντήσαμε εδώ πέρα και αποδεχόμαστε. Ένας τρόπος είναι άλλος της κοινωνικής και εγγροσωλικής πραγματικότητας του τόπου μας. Πόσα πράγματα από αυτά που έχει καταγράψει καλύπτουν τον τόπο μας σε αυτόν τον τομέα. Γιατί κάθε φορά που μείνουμε για μετάφραση ή κοιτάμε έναν άλλο τόπο ή κοιτάμε τον δικό μας. Εδώ ασφαλώς και κοιτάμε τον δικό μας. Ασχέτως αν ο συνομιλητής μας είναι άνθρωπος που μόνο διά της μετάφρασης θα μάθει αντικείμενα πολιτισμικά του τόπου μας. Το καταλαβαίνετε αυτό? Κατανοητό? Δεν μπορεί ο Αμερικάνος να καταλάβει πού θα η τρώει αν δεν το βγούμε στη γλώσσα του. Ωστόσο, τον τόπο μας αφορά αυτή η μετάφραση, τον πολιτισμό μας. Έτσι. Επομένως είναι τα λίγα σημεία που δεν μπορεί ούτε να το πάμε όπως τα αγγλικά. Το πάμε όπως τα εγγλικά. Δεν μπορεί ούτε να το κάνουμε τόσο ξένο από μας ούτε τόσο δικό μας. Αν το κάνουμε πολύ δικό μας, αν δώσουμε πολύ προτεραιότητα σε εμάς, γιατί τρυβόμαστε πίσω από το ταμπού του πολιτισμού μας, τότε τι γίνεται? Δεν είναι κατανοητό στον ξένο. Άρα, η μεταφρασιστική γλώλη θα έχει αποτύχει. Αν δώσουμε πολύ ξέρο στοιχείο, δεν θα θυμίσει καθόλου το δικό μας. Και τότε οι προσμονές αυτού που θα καταλάβει τι του γράφουμε, δεν θα τα φτιστούν με αυτό που θα καταλάβουν όταν τρώει. Ας πούμε, οι Ιντανοί τρώνε μελαντζάνε, ριπιένε, κουπεκορίνο. Έτσι δεν είναι? Έχεις φάει ποτέ εσύ μελαντζάνε με κουπεκορίνο? Ναι. Εσύ? Όχι. Μαρμιτζάνε. Μαρμιτζάνε. Έστω. Η μητέρα σου ήταν από τις βόρειες περίπτωχες. Νότις. Λογικά το έχει φάει. Ναι, το έχει φάει. Δεν μπλές. Εσείς οι δύο στο σπίτι σας ποτέ δεν έχετε φάει μπεριτζάνα κομμένη στη μέση, γεμάτη με τριγέντια ητρίνα στο τηγάνι, κυρισμένη και ψημένη μαζί με το τυρί. Και εμείς το είδαμε καλύτερα εμείς. Εντάξει. Δεν μπλέπε. Δεν μπλέπε. Στο ταψί φέτες, περιτζάνας, ψητές. Και από πάνω τυριά και από πάνω φέτες και ντομάτις και... Κομματιτζάνι. Αυτό το έχετε φάει. Ναι. Και αυτό είναι... Οι παλιές Ιταλίδες την Κοκυραίες αυτό το είχαν την υπόμονη και το κάναν πάνω από τη φωτιά στον γκάς. Ναι. Με τις ώρες το κάνανε. Είχαν και περίεργα τηγάνια, τότε πολύ ελαφριά τηγάνια και με πολύ λίγο λάδι το γυρίζανε και το ψήνανα τέτοιο πράγμα. Όπως οι παλιές Ιταλίδες την Κοκυραίες, πάνω στον κάς, είχαν ένα περίεργο τηγάνι που από τη ζέστη που είχε η φλόγα την διάψω με όλη τη θερμοκρασία γυρνούσε συνέχεια πάνω από τη φανιά του. Και όπως γυρνούσε έκανε αυτό που κάνει στη λουμμέλη σούγλα. Δεν το άφηνε σε ένα σημείο να καίγεται. Και έβγαζε παϊδάκια δεύτερη μέρα του Πάσχα που έλεγες παραγιαντίνα αυτό το βιβλίο. Είναι πολύ το θέβαιο ότι το βιβλίο είναι πάρα πολύ καλό και πρέπει να προσέξουμε πώς θα το γράψουμε. Έχει στο τέλος, νομίζω, ένα επίμετρο επίλογο. Το συγκεκριμένο. Θα αναφέρουν ότι υπάρχει στο πέντο κεφάλαιο ένας πολύ χρήσιμος σποίλος. Όλο αυτό με τα παραδείγματα. Μπράβο, αυτό είσαι άδικος. Να θυμάσαι πάντα, ο,τιδήποτε δεν σου αρέσει, δεν το αναφέρεις καθόλου. Υπάρχει στον επίλογο να κοιτάξουμε δυο κείμενα της Φανής που είναι ανοιχτό. Της Φανής, ναι, να την κοιτάξουμε. Ποιος έχει κάνει έναν επίλογο. Να το δούμε τροχάνι. Δίνε εσείς λίγο αυτό της Φανής τώρα να δούμε τροχάνι. Ποιο να κάνουν τα Φανήσινες για τα δυο σελίδες. Πρέπει να συμπτυχθεί. Κάτι άλλο, όταν κάνουμε βιβλιοκρισία, αν δεν είμαστε δημιουργικοί, αν δεν έχουμε βάλει παραδείγματα στη ζωή μας, δεν μπορούμε να το πάμε δυο σελίδες. Δεν θα το βορέσει το τέλος ένας αναγνώσης στον επίλογο. Επομένως είναι έτσι. Εγώ δεν μπορώ να καλεγκυνηθώ, γιατί αν καλεγκυνηθώ δεν με παίρνει. Μένα πρέπει να με κάνει. Μπορεί κάποιος καλός συνάντητος να με βάσει. Να διαβάσει, να ακούμε. Εγώ αυτό πότε θα πρέπει να το έχω έσχει. Να το ορμαζέψω, δηλαδή, όλοι για να πιένω. Να το στείλουμε στο περιοδικό, λένε, για την άλλη εβδομάδα. Δεν θέλουμε να το στείλουμε. Να το κάνουμε. Μέχρι Σάββατο, πρωί, θα σου το στείλω. Δηλαδή, αν παίρνει το Σάββατο, πάρε καλό τα κείμενα. Αν κάποια μέρα δεν έρθεις εδώ για μαθήματα άλλες μέρες. Μου πείτε τώρα τι γίνεται. Τρίτη πρωί δεν θα έχουμε μάθημα, γιατί ο κύριος ο γραφός θέλει πισάδι. Συγγνώμη, την Τρίτη δεν μπορούμε, λίγο πριν αρχίσει το μάθημα, να καθίσουμε και να του συνανωμαλώσουμε. Συγκάμερα, νομίζω ότι μπορούμε. Αφού δεν έχουμε και μάθημα, να μου πείτε τι ώρα θα κάνουμε. Και εμείς και εμείς, και είστε τόσο λίγοι, με μία συνενόηση μεταξύ σας, μία βασική συναρμολόγηση, για να κάνουμε μια τελική ανάγνωση εδώ, να είναι πιο παραγωγικό, να βάλουμε, να το χτενίσουμε με λέξεις, με τέτοια πράγματα. Θα θέλατε να κάνετε... Δηλαδή, όσο η αίθουσα δείχνει ελεύθερη, να ανοίξω εγώ την αίθουσα, να κάνετε τώρα το σάββατο εσείς, και να πούμε μετά να το χτενίσουμε, να το κεντήσουμε. Και να το στείλουμε. Να το στείλουμε η ένδοση. Ωραία. Επομένως, θα θυμάστε πάντοτε ότι είκαμε εξόφυλλο, είκαμε οπιστόφυλλο, διαστάσεις, χρώμα, σελίδα τίτλου, τον γράφουμε σαν να είναι ο συγγραφέας. Αφού τελειώσει η κρητική παρουσία, συμπάστησαμε με πολύ μικρά γράμματα το όνομά μας και τη χρονιά, ή το πολύ πολύ το όνομά μας, το μήνα και τη χρονιά που το υπογράφουμε. Εδώ θα πω πολλά ονόματα. Λοιπόν, περιγράφουμε κάθε κεφάλαιο, αρχή και θέλωση και περιεχόμενο. Βάζουμε τα παραδείγματα, οι τρόποι είπαμε είναι τρεις, είτε προσθέτουμε τις εμπειρίες μας, τις συγγραφικές που το ενισχύουν, είτε προσθέτουμε την άποψή μας ότι καλύπτει εικόνες του κόσμου μας, και τότε τις αναφέρον αυτές τις εικόνες του κόσμου μας, έτσι. Δεν κρίνουμε τα αγνιτικά, γιατί έτσι γελίως οτιδήποτε αποσιοκλήσεις δεν έχει κάτι να πει σε κεμπάνω καλύτερο και δεν γράφουμε τόσα πολλά που να μην έχει πέντε ενδιαφέρον ο άνθρωπος που θα είχε παρακυνηθεί από το γράψιό μας. Όχι, αν έχω εδώ πάρα πολλά, έως που ξέρει, αν μπει δύο σελίδες από ένα κεφάλαιο, δεν θα το πάρει, δεν θα καταλάβει τι γίνεται εκεί. Μια σχολή κριτικής της μετάφρασης λέει το εξής, ότι η πολύ αρνευτική μετάφραση είναι μετάφραση του ανασφαλού μεταφράση, και όταν περιγράψεις ένα βιβλίο και ένα κεφάλαιο πολύ αναλυτικά, δεν ξέρεις τι κατάλαβες. Και ο άνθρωπος λέει ότι όταν θέλεις να γράψεις το διαφέρον κάποιοι με το δίκτυο πάνω τρέχουν συλλεξί. Ε, σωστά έλεγε. Αν έχεις παραπάνω διότι δεν με έχεις χάσει. Σωστά έλεγε. Αν περνάω να το κεντρήσω απλά το διαφέρον. Γιατί βρε παιδιά, γιατί είναι πανάλληλη για τώρα, όταν πηγαίνετε σε μια ομιλία μετά τα 20 λεπτά είστε συγκεντρωμένοι, δεν θα είναι αλήθεια να μου δείτε. Πάω σε συνέχεια και ακούω σε 10 λεπτά ορώτατες ανακοινώσεις συγκροτημένες μια φαρά. Και πάω αλλού και βλέπεις ενώ τους λένε ας πούμε σε 20 λεπτά σταματάς, δεν καταλαβαίνει ο άνθρωπος τίποτα. Και συνεχίζει, και συνεχίζει, και συνεχίζει λαθιάς. Βλέπεις έξω, ψάχνεις ο καφέ, ανοίξεις το πανκούρι σου, ρίχνεις πασιέντζες. Λοιπόν, ένα άρθρο δωραμόνι σου το είπες. Λοιπόν, διαβάζεται. Λοιπόν, το κεφάλαιο πρέπει να φέρει σε πολιτισμό και τη μετάβαση του περιοχωμένου του χειμένου. Ο ένδυσης έξιμου κεφάλαιο υποτελείται από τα πέντε σελίδες. Το πρώτο κεφάλαιο εξοπινά με τις ελληνικές παρατηρήσεις της φιγραφέα και εν συνέχει στο δεύτερο κεφάλαιο βλέπεται λόγος σχετικοστολισμικούς εντύκτες. Και εκεί τι βάζει. Τι βάζει το κεφάλαιο. Οι πολιτισμικοί εντύκτες είναι... Σας κάνω ένα δειγνώριμο. Τι είναι. Δει με παραδείγματα. Ε, ναι, π.χ. η λέξη του αδυστήκτου είναι εύκολη να απορρισθεί σε μια άλλη γλώσσα. Ω, ναι, εντάξει. Δει με παραδείγματα. Μετά. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά των εθνικών εθνών και μεταφορά των εθνικούς ηχείων. Μάλιστα. Στο τρίτο κεφάλαιο εθνικών εθνικούς εχωρίζεται σε δύο κοενόριτες. Μέσω πολλά γίνεται η ζήτηση των εκδιαμένων αληθινών θεριών που ακολουθούν. Ω, ναι, μετά. Στην πρώτη κοενόριτα αναλύεται η εθνοκητρική καταγράμμα μετάλλαση σύμφωνα με τη θεωρία Μπέρμαντ. Μπέρμαντ. Μπέρμαντ. Σύμφωνα με το Μπέρμαντ, η εθνοκητρική μετάλλαση βρίσκεται σε πρωτοκατεδρία νοήματος. Αυτό που προέρχεται είναι η εισαγωγή του ξένου νοήματος και η φωμίωση του από την πρόοδο σου. Δεν θα το βγάλουμε αυτό το κεφάλαιο έτσι. Αν το βγάλουμε έτσι, το θα μας ποντώσει. Πρέπει να το ξαναπάρετε. Αυτό το κεφάλαιο δεν μπορεί να βγει έτσι. Πρέπει να το ξαναπάρετε. Το πέτατο κεφάλαιο θα πρέπει να το μοιραστεί. Είναι υποκεφάλαιο. Επομένως, σας αφήνω τώρα, θα σταματήσουμε το μάθημα για 20 λεπτά. Ποιος ξεκινάει το έλα. Ωραία. Κεφάλαιο 4. Πολιτισμός και μετάδοξη. Σε δείτε το περιγραφείο του κειμένου. Έχουμε τις εισαγωγικές παρατηρήσεις, στην οποία μιλάει γιατί είναι πολιτισμική ιδιαιτερότητα, που αποτυπώνεται σε μικροδομικές και μακροδομικές μονάδες. Μας μιλάει για τις μικροδομικές μονάδες, που αποράνει ξυλόγιο και πραγματικότητα. Και μετά μακροδομικές, που είναι συμβάσεις, πιστολές και διάφορα λαϊκένα. Ωραία, τέλειωσες. Κεφάλαιο 3. Μπράβο. Και μετά λέει ότι μιλάει για συναπόδοση του πολιτισμού στοιχείου. Έχουμε εξογλωσικά... Μερικοί τα εξετάσουν από τα εξογλωσικά... στα εξογλωσικά φαινόμενα και ανθρώπινα, και άλλα από διαγνωσικά και πραγματολογικά. Και η βασικότερη δυσκολία είναι η σφαίρα ενός συγκεκριμένου πολιτισμού. Δηλαδή, ένα θηκέμενο που μπορεί να υπάρχει σε ένα πολιτισμό πηγή, που δεν υπάρχει στο πολιτισμό στόχο. Ωραία, το τέλειωσε αυτό. Εσείς ήσουν τώρα... Μαθή πήγατε. Ναι, ναι, αλλά... Λέω, αρχίζεται αναφορά στους πολιτιστικούς εμπίκτες, φορτισμένες με πολιτιστικές αφηγήσεις από τον πραγματικό κόσμο. Φορτισμένες. Ναι, εγώ μπορώ να μην ακούστε καλά. Φορτισμένες με πολιτιστικές αφηγήσεις από τον πραγματικό κόσμο, που παρουσιάζουν διευτερότητες τη μεταφρασίθους. Παρουσιάζουμε τους χάρτες, φροντιστήριος, κλαδικός, πρόσφορο. Προτείνουμε διάφορες ταξιδομίσεις τους, όπως και τεχνικές αποσαθήνισης τους, μέσα από παραδείγματα, ώστε και αν μεταφραστείς να διεδικολυθείς την απόδοση του κειμένου και να γνωρίσει την καταγνώση. Τέλεια. Λοιπόν, 4.3.2-4.3.1 μας διβλάει η μεταφορά του πολιτισμικού στοιχείου. Μας προσοσιάζει δύο τρόπους. Την ποιοκεντρική και τη στόποκεντρική μεταφορά. Δεν μας δείχνει παραδείγματα. Εναι εγώ. Λοιπόν, μετά μας πάει η θηλοκεντρική και καταγράφω μετάφραση. Όπου εξηλείω ότι η μετάφραση είναι μετάφραση του κειμένου ως γράμματος. Αυτό δεν το καταλάβω. Μπερμάν γράψε, νύχτα. Ευχαριστώ. Μπερμάν. Ναι, ναι, ναι. Μπερμάν. Λοιπόν. Και έπειτα μας πηγαίνει στην καταγράφω μετάφραση. Μα ουσίμαμαι σχετικά με την... Ναι, ναι. Έπειτα μας πηγαίνει στην καταγράφω μετάφραση. Αντίθετα με αυτά που έχετε πει πριν. Είναι ότι πρέπει να αποκαλύπτει για να φανερώνει το ξένο στο... στο μπροσφόρ στοιχείο της γλώσσα στόχου. Επιτρέπει την ανάδειξη της ευερόδος του πρωτοτύπου και αντιτίθεται στη λογική του όμιου. Παρ' όλα αυτά, τονίζει δύο φορές ότι δεν πρέπει να σηκώμε τη μεταφραστική αυτή η πρακτική... με την καταλέξη μετάφραση. Εδώ δίνει παράδειγμα σχετικά με τη μετάφραση του γράμματος ενός κειμένου... που δεν συνεπάγεται, που δεν είναι λόγω την καταλέξη από δωση. Μας δίνει παράδειγμα τις παραιμίες. Όπου λέει εκτός από τις λέξεις πρέπει να μεταφραστεί ο ρυθμός... η απεραντολογία, η λακωνικότητα, οι πιθανές παρυχήσεις και λοιπά. Αυτά στο κεφάλι μου. Να δώσουν τους παραιμίες ένα μέσα. Σε λιντά εκατοσιανά. Σε λιντά εκατοσιανά. Εκατον ειπωσιένα. Κάτω κάτω, τελευταία παράδειγμα. Εκατον ειπωσιένα. Σε βίωση τις θέσεις που αναφέρει, παράδειγμα των παραιμιών... όπου εκτός από τις λέξεις πρέπει να μεταφραστεί ο ρυθμός... η απεραντολογία, οι πιθανές παρυχήσεις και λοιπά. Η λακωνικότητα. Η λακωνικότητα, ναι, ναι. Προσπεράστησε δηλαδή του ότι δεν είναι κατά λέξη μετάφραση... αλλά πρέπει να αποδοθεί κατά γράμμα. Και είναι πολύ σημαντικό. Πρόσεξε όμως. Και αυτό διαδυρώντας όπου η γνώσσα στόχους το επιτρέπει... τόσο τη σημασία του πρωτοτύπου, όσο και τον γράμμα του. Αν το κόψεις αυτό, δεν βγαίνει άκρη. Ναι. Εσείς, παιδιά... Πάλι δεν θα πιώσουμε. Ναι, μια παράδειγμα. Δεν είναι το ίδιο εκείνο που είχε κάνει η Υφαγή μου. Είπατε ότι ήταν δύο δαχτυλογραφημένοι, δεν είναι? Και πυκνές, πυκνές άρα κιόλας. Και αυτό δεν είναι λελήθου πράγμα. Αυτά όλα τώρα που ακούσαμε... ούτε είπαν συσυρές δεν είναι όλα μαζί, παιδιά. Ούτε είπαν συσυρές δεν είναι. Δεν ξέρω τι άλλο αυτό που είπατε, ότι να μην είναι. Να μην είναι. Δηλαδή σε λίτες και μπαλάντους κάνουν πέντε σειρές. Κακούω. Εγώ γιατί τη Δεύτερη Ποναντή έλεψα πάρα πολύ. Γιατί είναι τεράστιτο το κεφάλαιο. Έβαλα τη Δεύτερη Ποναντή να λειδικιοποιήσει και να οποιήσει, κατά τον Λόλεντς και τον Νούτη, και να φέρει ως παράδειγμα την άποψη του Ρή για το μετάφραγμα. Ωραία. Αυτό. Καλά έκανες, τελείωσα. Εσύ, εσύ. Όλοι μαζί μας. Εγώ. Είμαι. Είμαστε. Λοιπόν, στο τέταρτο υποκεφάλαιο γίνεται κριτική των προκειμόμενων μεταφραστικών μεθόδων και αναφέρεται στους Μπέρμαν και Μπενούτη, οι υπερμάχους και οι πυπητές αυτών των μεθόδων. Αναφέρονται κάποιοι οι οποίοι τους... Εντάξει, ναι. Αφού κατέχει μετά το πρωκάντι. Δεν κατέχει μετά το πρωκάντι. Ακριβώς. Ωραία. Και τελειώνω εγώ σε εξής. Αυτό το κεφάλαιο... Πάρε πάνω. Συγγνώμη. Έλα. Ωραία. Το κεφάλαιο ολοκληρώνεται με τις θέσεις της ΝΟΤ για την ευθύνη του μεταφραστή. Δεν αντιμετωπίζεται η ευθύνη του μεταφραστή σαν μια ηθική αρχή επαγγελματική του μεταφραστή, αλλά αντιμετωπίζεται η αποθέση ευθύνης του μεταφραστή σαν ευθύνη του μεταφραστή στις σχέσεις που διαμορφώνεται ανάμεσα στον συγγραφέα του πρωτοβολικού και στον εντολέτη της μετάφρασης. Επομένως, εδώ μας βάζει ο συγγραφέας στα λειτουργικά πρότυπα της συνέπειας της μεταφραστικής. Φεύγουμε από τα θορμαλιστικά πρότυπα και μπαίνουμε στα λειτουργικά πρότυπα, τα οποία λειτουργικά πρότυπα με τους λειτουργικούς ενδείκτες γίνονται στη συνέχεια του ίδιου έργου του τα καλύτερα παραδείγματα μετάφρασης πολιτισμικών αντικειμένων. Κασέδι τσίς, κεφαλοκλήδι τσίς. Καταλάβατε? Και τελείωσε. Αυτό ήταν. Επομένως, το έχουμε έτοιμο. Εγώ περιμένω την περίψη στα ελληνικά, την περίψη στα ισπανικά. Περιμένω τη συναρμολόγηση των κεφαλαίων, άρα πρέπει να σου στείλω και αυτό. Και όλοι σας τα στείλετε στη Λού τα πάντα. Η Λού πάλι σας στείλει σε όλους μας σήμερα ό,τι έχει μέχρι τώρα σε συναρμολόγηση όμως, όχι χύμα. Αφού θέλετε να είμαστε συναρμολογημένα. Θα μπορούσαμε να τα στείλεις. Ε, βέβαια. Σήμερα όταν πώς θα μπορούσαμε να τα στείλουμε. Θα σας στείλει άδειο μετά αύριο, ρε παιδιά. Ναι, δώσε εσάς εβδομάδας. Ωραία, Λού όμως δεν θα φτάσει μες στο άλλο μάθημα να ξανασχολιάζουμε αυτό το θηλείο. Η τρίτη, νωρίτερα το μάθημα που είναι και εδώ με τη σωγραφή του Λύκη. Η τρίτη εδώ θα κάνουμε τη συναρμολόγηση. Θα δουλέψετε μόνοι σας και ελεύθερα και όταν θα συναντηθούμε θα διορθώσουμε λεξούλης, τίποτα άλλο. Κι εκείνο το μάθημα είναι τετράωρο. Δεν θα δείτε το τετράωρο. Όχι, θα έρθουμε μία ώρα νωρίτερα. Ωραία, ελάτε το δεκάμι, θα δείσουμε μία μισή. Τι να σας πω. Ωραία. Να κάνουμε τώρα, εφόσον τελειώσαμε αυτό, άρα αυτό την άλλη εβδομάδα, τα δημοφόρα μας καβαλεί, κάνουμε ένα πρόγραμμα. Ωραία. Έχουμε έναν συντάκτη φέτος σε αυτόν τον τόμο του περιοδικού. Και εκεί μας λέει ότι την άλλη εβδομάδα πηγαίνουμε αυτό το πράγμα στην κριτική. Αυτή τη φορά, οτιδήποτε έχει να κάνει με κριτική βιβλίο, θα το κάνετε εσείς. Θα σας δώσω και ένα άλλο για να το παρουσιάσετε με συντομότερο τρόπο, γιατί τώρα πια έχετε μάθει. Δύο-τρία ακόμα θα σας δώσω. Αλλά θα τα βγάλετε εβδομάδα-εβδομάδα, δεν είναι πρόβλημα. Μέχρι να τελειώσετε εξάρτητα θα τα έχετε τελειώσει. Τώρα σας έχω στείλει μια μετάφραση από χατζόπνο, από τα νέα, που έπαιρνε ο παλαιολόγος. Να απολογώ κάτι, γιατί θα πρέπει να φύγω. Οπότε, μέχρι Σάββατο μεσημέρι, περιμένω από όλους τα κομμάτια τους, που είχε λάσει την ανταλλαγή μηνυμάτων. Ωραία. Ωραία. Και τρίτη, δωδεκάμιση ώρα συναντιόμαστε. Εδώ. Αυτό είναι ένα πράγμα που θέλει προσοχή και καλή θέληση. Ωραία. Δηλαδή, αν κάτι σας λένε όλοι ότι δεν είναι ωραίο, μην εμπιμένετε να τελειώνει. ΟΚ. Οπότε, τα μαζεύω εγώ στον δωδεκάμιση. Το φέρνω την τρίτη και μαζί στις δωδεκάμιση. Ωραία. Πάμε τώρα στον κείμενο του χατζόπνου, που το μεταφράστηκε. Πάμε τώρα στον κείμενο του χατζόπνου. Πάμε τώρα στον κείμενο του χατζόπνου, που το μεταφράστηκε. Λοιπόν, το έχω στείλει στη Κυριλίδου. Αλλά η Κυριλίδου τώρα, όπως και εκείνα που ζητούμε, είναι μια κομματική κομματική κομματική κομματική κομματική κομματική κομματική κομματική κομματική κομματική κομματική. Λοιπόν, το έχω στείλει στη Κυριλίδου. Αλλά η Κυριλίδου τώρα, όπως και εκείνα που σου είχα δώσει η μουσική που έγραφε η κόρη μου και τέτοια, εκείνα κάποιες πρέπει να τα βάλουν όλοι μέσα. Α, τα έχουν βάλει, τα έχουν βάλει. Τα είδατε, θυμάστε. Τα έχουν βάλει στο πρώτο μάθημα. Ναι, και εδώ τα έχουν βάλει στο δωστοί μέσα, το είδατε. Λοιπόν, εγώ τώρα θέλω, εκείνο είναι υλικό που θα μας βοηθήσει να περιγράψουμε μια μουσική εκδήλωση που έγινε από φιλίδες του μεταπληκτικού πριν δύο χρόνια. Εκείνο είναι ολόκληρο κεφάλαιο. Αλλά δεν θα το κάνουμε τώρα. Αυτή τη στιγμή θέλω να κάνουμε και μετάφραση στα Ισπανικά, πώς θα τις δώσουμε εγκυτόρια για να μπορέσει να μπει στο περιοδικό. Η μετάφραση που έκανε από πρωτόδυκο Χατζόπουλου από τα νέα, ο παλαλόγος, στα Ισπανικά. Και είναι πολύ ωραία δουλειά. Θα ανοίξω εδώ για να το βλέπουμε όλοι και να κρατάμε σημειώσεις. Η Μαρμπάρα, πριν να ανοίξω εδώ, να το ρίξει λισαίον στην ανταλλαγή αρχείων. Όπου θέλεις παιδιά σου, όπου θέλεις. Εδώ θα χρειαστούμε πάρα πολύ τη βοήθειά σας. Υπόσιανος, εσείς πρέπει να κάνετε το Ισπανικό εδιτζόριαλ. Αν δεν το κάνετε εσείς μόνοι σας, πρέπει να το κάνουμε όλοι μαζί. Θέλω λίγο να δούμε αυτό όλοι μαζί. Εσείς, εσείς που είστε, δεν ξέρω αν θέλεις να έρθεις εδώ ή αν θέλεις να έρθεις από εδώ, βλέπεις. Λοιπόν, θέλω μια φορά να μου διαβάσεις Ισπανικά αυτό που βλέπεις. Όταν με αφίσνει το αίσθημα της αίσθησης, συμβαίνω στους Ευρωπαίους ότι είμαι χαρούμενος και με βάζουν στον ευρώ. Εκεί, ξεκινάω να φάω τα υποστηριότητες, βάζω τα βότα και όταν με βλέπουν, συμβαίνω στο Ισπανικό εδιτζόριαλ ότι είμαι χαρούμενος και ζητώ να με βοηθήσουν. Ωραία. Θέλω τώρα, είμαστε εδώ. Καταλαβαίνετε γιατί το επιλέγω. Εγώ δεν ξέρω τα Ισπανικά, τα ελληνικά. Εγώ ξέρω μόνο οι Ισπανικά κατανοήσεις, πολύ παθητικά. Και όταν τα βλέπω γραπτά, όταν ακούω γρήγορα δεν ξέρω τίποτα. Λοιπόν, έχω την αίσθηση σαν να γράφτηκε αυτό, χωρίς να έχει γραφτεί προηγουμένως ελληνικά. Έχω την αίσθηση, βλέποντας αυτό, εμένα μου δημιουργεί αυτά τα πόγκο το ένα το άλλο, έτσι. Εμένα μου δημιουργεί την αίσθηση, το συνέστημα, ότι δεν υπήρχε μετάφραση εδώ. Ότι είναι ορίτσιναλ. Θα το έλεγα. Εντάξει, ο μεταφραστής δεν είναι Ισπανόφωνος. Αλλά αυτό το κείμενο, Ισπανίζει πάρα πολύ. Εσύ? Συμφωνώ. Ισπανίζει πάρα πολύ. Συμφωνώ. Δηλαδή είναι ένα κείμενο που μπορεί να κάνει την ηρωνία να την καταλάβουν οι Ισπανίες. Όπως δίκοτε. Μπράβο. Όπως δίκοτε. Ας πούμε Αγί. Αγί. Αγί σημαίνει εκεί. Μάλιστα. Δηλαδή έχει πολλά στοιχεία. Με απαίστα είναι κάποιος που κατέχει την λόσα πολύ καλή. Δηλαδή με απαίστα. Να πει τώρα ότι με μέτερ είναι λεωρό. Με τέρ είναι πολύ καθημερινή κλώσσα. Με πόμπο λαχώτας είναι μια έκφραση. Με τα λόσεις σπανική. Φρασιολογία. Φρασιολογία. Με πίνια φρασιολογία και πόδο θυμακαυρό. Φοβερή φρασιολογία. Επομένως δεν είναι μια μετάφραση που έγινε με λεψικό. Είναι μια μετάφραση που έγινε από έναν άνθρωπο που ήξερε φρασιολογία. Έχει φρασιολογία. Έχει φρασιολογικά κείμενα. Έχουμε ένα, δύο, τρία, τρεις σε ένα κείμενο. Ωραία. Τι κρατούμε το ιδιαίτερο για τα ισπανικά από εδώ. Είναι καλά ισπανικά. Πολύ καλά. Έχουν μέσα όχι την αίσθηση της μετάφρασης από λεξικό αλλά την αίσθηση της μετάφρασης μέσω κειμένων. Μέσω τρασί. Μέσω κειμένων. Μέσω κειμένων, ναι. Επομένως αυτό τώρα, το άλλο ερώτημα τώρα είναι. Η μετάφραση μέσω κειμένων έγινε μετάφραση μέσω κειμένων που είχαν πάλι ειρωνία, σάφυρα κλπ. Ή είναι απλώς μία φρασολογία που τη μεταφέρει από άλλες εμπειρίες άλλων κειμένων. Μπορείς αυτά να τα βρεις και πέρα από την ειρωνία. Από άλλων κειμένων. Από άλλων κειμένων. Ναι, δηλαδή, για να γράψει αυτά που λέει, θέλει μεγάλη νερέωση. Δηλαδή δεν μπορεί κάποιος να γράφει τέτοιο χωρίς να ξέρει τι γίνεται. Εκεί. Μπράβο. Στη Ισπανία. Θέλει πολλή πληροφορία δηλαδή. Στη Ισπανία. Μπράβο. Αυτές είναι οι παρατηρήσεις σας. Θυμάστε να τα γράψετε. Επομένως, το πρώτο ειδητόριο είναι αυτό. Τα σημειώνατε όλοι σας. Άρη. Ναι. Επομένως, συνοψίζεις, Άρη, τι είναι αυτό που μας κάνει να κάνουμε αυτή τη μετάφραση. Ότι υπάρχει φρασολογία, ισπανική φρασολογία, γιατί ο μεταφραστής ήταν εφαρμαχός. Μπράβο. Ο μεταφραστής ήξερε απερθείας να χρησιμοποιήσει φρασολογία. Άρα χρησιμοποίησε πληγές κείμενα για να δει στη φρασολογία του. Ναι. Δεν έκανε τη μετάφραση με λεξικά. Άρα είναι μετάφραση που έχει δροσιά και φυσικότητα. Έτσι. Ναι. Έχει δροσιά, έχει ζωντάρια, έχει φυσικότητα. Γι' αυτό το βάζουν αυτό. Γιατί είναι έχει δροσιά, ζωντάρια, φυσικότητα. Δεν είναι μια πεθαμένη γλώσσα αυτά τα λεξικά. Όχι. Εντάξει. Πάμε στο άλλο κείμενο. Άρα αυτό το βάζουμε σαν ένα πρότυπο δροσιάς, φυσικότητας και ζωντάριας. Πάμε στο άλλο κείμενο τώρα. Εντάξει. Πάμε στο άλλο κείμενο. Ακριβώς. Εμείς ο Τισάκο με την Κύρκη και τους Λοτοφάγους και με την Κουσσό και τα κορίτσια της Ναυσικάς. Άρα και την παρέα της Ναυσικάς και την κοριτσοπαρέα της Ναυσικάς. Όπου και να πάμε τα καρνάμε πάρα πολύ καλά. Λέει, τι θέλετε να πείτε σύντροφοι και αν δεν ήταν για σένα δεν θα πηγαίναμε στην Ιτακά, στην Ψάισακη. Μάλιστα. Καταπληκτικό. Ναι, πάρα πολύ ωραίο. Ναι. Αυτό το λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Λυσίτο. Κάποια περίοδος μας έχει θερorts και α mapa. το πρωτότυπο είναι ελληνικό, βάζει συνέχεια ισπανική ονοματολογία σε όλα τα πρόσωπα, το βλέπετε? Βάζει ισπανική ονοματολογία και ισπανική ορθογραφία σε όλα την τοπονίδια. Ναι, υπάρχει και... Δεν κάνει το λάθος που θα έκαναν άλλοι να βάλει οδυσσάκο, το κάνει Ισπανό, φλησίτο. Ναι, ναι, ναι. Τέλος πάντων και χρησιμοποιεί σύγχρονες εκπράσεις, όπως λαστσούρις και... Συνειώσετε γιατί το βάζουμε αυτό στο περιοδικό. Μας αρέσει γιατί έχει ξεπεράσει καταπολή το πρωτότυπο, δηλαδή έχει απελευθερωθεί από το πρωτότυπο και βγαίνει ισπανικά στη μετάθραση. Στον τελικό παραλήπτη πηγαίνει με θέση ευθύνης για τον τελικό παραλήπτη. Γιατί ο ανταδέστης της μετάθρασης τι θέλει, θέλει ο Ισπανός να γερνάσει με αυτό. Ναι, και μας δείχνει ότι ξέρει πολύ καλά την κλώσσα και δεν είναι ένα... Μάμα δεν την ξέρεις καλά, δεν μπορείς να παίξεις αυτό το παιχνίδι. Αυτός όμως είναι με αντίτρομο από το προηγούμενο. Ναι. Στη μετάθραση. Στη μετάθραση, ναι. Μάλιστα. Θα το πείτε αυτό. Ναι, θα το πω. Εμείς δεν έχουμε πράγμα με το παλαιολόγο του. Θα το πείτε. Αν κάνα αυτή είναι και η καλύτερη απαντρία θα το βάλετε τελευταίο στον περιοδικό. Πάμε να δούμε το άλλο. Ναι. Δεν είναι ωραία. Ναι, δεν είναι. Αυτό είναι καλύτερο. Επίσης, να ξέρετε ότι στα περιοδικά αυτοί που βγάλουν τη σύνταξη, αν πρέπει κάτι να βελτιώσουν, το κάνουν. Δηλαδή, αν πρέπει στο προηγούμενο να αλλάξετε πράγματα, να τα αλλάξετε. Ναι. Και να το πείτε εμείς για να το βγάλουμε, τα θέλουμε έτσι, να υπογράψει. Όπως κάνω στα περιοδικά, δηλαδή, στο στέλνο, το έχω κάνει έτσι. Θέλεις να βγει έτσι. Οκ. Ναι, πίσω. Ναι, πίσω. Είμαι. Ευχαριστούμε. Εντάξει. Αλλά δεν μπορεί να το κάνεις ερήνη και είναι ο άνθρωπος. Όχι. Είναι ένα συγγενεύθος, πολύ καλός μεταφραστής, βραβευμένος, δουλεύει κάθε μήνα βγάζει ένα βιβλίο. Δεν είναι ό,τι να είναι ο άνθρωπος αυτός. Όχι. Έχει μεγάλη εμπειρία. Δηλαδή, εγώ στα περιοδικά νιώθω. Ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε, ε. Δεν, δεν, δεν. Ε, δεν. Δεν. Δεν. Δεν. Ε, δεν. Ε, δεν. Ε, δεν. Ε, δεν. Υπόσχεσαι να αλλάξεις. Ο ξημάς θα μπορεί να το αλλάξει. Ναι. Εσύ παρακολουθείς το μάθημα. Ναι, θα κάνουμε τα διαχωρτώσαμε στο καινούριο. Ναι. Να κρατήσουμε ό,τι θέλουμε. Μήπως δεν το κάναμε έτσι. Αλλά φτιαχνόταν σφαλή. Συνήθως οι συνελεύσεις. Ρωτούσαμε. Αλλά δεν γίνεται τέτοια εθνικότητα. Εγώ ακόμα είχα τέτοια εθνικότητα. Υπόσχεσαι να βγεις. Ακόμα και η φωτογραφία που της στέλνει ο ίδιος. Μπορεί το χρώμα να είναι παραπάνω σκούρο. Παρακάτω σκούρο. Τα στέλνουν όλα και λέω in greens. Να είναι έτσι όλα και τί στείλουμε. Έτσι είναι το σωστό. Απλά καταπληκτικό. Καταπληκτικό. Λοιπόν και οι δυο κυρίες τώρα θα μας βοηθήσουν. Οκ. Δεν το βλέπεις έτσι. Και πώς το βλέπεις. Με τα νύχια και το πέροχο. Λοιπόν. Εδώ. Όχι απλώς. Το κάνει πιο ισφανικό. Αλλά όταν ο γαντζόκουλος. Στα νέα. Το έκανε. Ήταν μπανιάρο. Επειδή όλοι τους στατζούς. Στους ολογικούς κήπους. Τους τους κάνουν. Δεν τους βάρουν σε μπανιέρα. Ισφανικά. Το προσάμωσε και στην πρωθυματικότητα. Το βλέπετε. Καταπληκτικό. Πολύ ωραίο. Μπορεί να είναι και καλύτερο για τον Οδυσσίκο. Όχι. Το μεσαίο είναι το καλύτερο. Άρα το πάμε τρίτο το τελευταίο. Ωραία. Και λες. Μην το κοιτάς έτσι. Και πώς να το κοιτάξω. Με τα νύχια και τα μαλλιά από μένα. Πουρεμένος. Και με τα νύχια περιποιημένα. Με φιναζεσίες και τα τάλλη. Με σπονσερ. Να έχουμε στον κράτος. Μόλις βουζαρισμένος. Ξησιμένος. Κοντρά. Με παπούτσια φτιαχμένα σε χέρι. Με ένα πουστούμι ακριβό. Και να δεκλαμβάνει. Και να λέει. Όχι να λέει. Πάντως. Βουζαρισμένος δεν μπορείς να το πεις. Ελληνικά θα το πεις πάντως μπανιαρισμένος. Μπανιαρισμένος. Α, ναι. Γιατί δεν θα το πεις καλοκλημένος. Ή φρεσκοπλημένος. Φρεσκοπλημένος. Φρεσκοπλημένος όμως παιδιά είναι ρούχα. Δεν γίνεται. Δεν πάει στον άνθρωπο. Στο ζώο. Φρεσκοψηρισμένος λέμε. Το μωρό όμως δεν είναι φρεσκοπανιαρισμένο. Είναι μπαλιαρισμένο. Επομένως μπαλιαρισμένος. Μόλις μπαλιαρισμένος. Ακριβώς. Αυτό είναι μόλις μπαλιαρισμένος. Αυτό το ΡΕΣΙ είναι μόλις. Στάντι έτσι τώρα. Μόλις τώρα. εντάξει. Άρα το κάναμε έτσι. Επομένως akkor πέραμε τη σύζυγή. Ναι. Και να πέστει στη σύζυγή. Το πρώτο είναι το ΡΕΣΙ, αυτό δεύτερο, και ο πρώτος είναι τρίτος. Το πρώτο είναι αυτό πού θα κάνετε κάποια βελτίωση. Ο δεύτερος θέλει το δεύτερο και ο δεύτερος το τρίτο, που είναι το καλύτερο. Επομένως, ο δεύτερος θέλει το δεύτερο και ο δεύτερος το τρίτο, που είναι το καλύτερο. Επομένως, ο δεύτερος θέλει το δεύτερο και ο δεύτερος το τρίτο, που είναι το καλύτερο. Επομένως, ο δεύτερος θέλει το δεύτερο και ο δεύτερος το τρίτο, που είναι το καλύτερο. Επομένως, έχουμε εξηγήσεις γιατί το βάζουν αυτό στον παιδιωτικό. Έτσι, είναι φρέσκο, είναι ωραίο, έχει θύμος, για να έχεις τις ζωντανά ισφαλικά που σε κάνουν να χαίρεσαι, να γελάσουν. Οι λέξεις είναι θετικές. Όλες οι λέξεις είναι θετικές. Μπορεί να μιλάει για πικρή ιστορία, αλλά έχει θετικές λέξεις. Έχει χιούμο. Μπράβο, έχει χιούμο. Εγώ και το δεύτερο σου προκαλεί το γέλο. Αυτό δεν σε προκαλεί το γέλο. Όχι, το φόλι μου. Από δεύτερο. Από το φορφάκι. Ακόμα και από το σχόλιο. Ακόμα και από το σχόλιο. Τι λέτε, παιδί μου, αφού αυτό έγινε το Νοέμβρη, όταν έγινα το τρέο, σε συνδυασμό με το δωμαλί και ξέπλημα και μη καθαρή γλώσσα. Αυτό είναι το εχθρονόμενο που βάζει. Δεν έγιναν, παιδιά. Δεν έγιναν. Δεν έγιναν δικαιογραφίες και είναι 25 Ιανουαρίου. Αυτό είναι του Δεκεμβρίου δημοσίευση. Κάνε δημοσίευση, γιατί παραπομπές είναι ειπωστάκη. Δηλαδή, έρχομαι για κούρεμα. Εγώ, επειδή έχουμε αλληλογραφία, πότε παρέλαβα εγώ το τελευταίο μανοσκρίτο. Δες όμως λίγο το τελευταίο μανοσκρίτο, ποια μέρα εγώ το πήρα από τον καθηγητή. Γιατί το μανοσκρίτο πρέπει να μου το έστειλε, ήμουν ακόμα διακοπές στη Σουγένω. Έτσι λογικά το θυμάμαι. Αυτό είναι πολύ υπονοούμενο. Εντάξει, έχει, έχει, έχει. Και το άλλο τον Βιζέρι. Όλες. Εγώ που θέλω οπωσδήποτε να προσέξουμε είναι ότι στο περιοδικό, όχι εδώ, από εδώ και πέρα θα βγάλουμε μία σημείωση. Θα λέει ότι τα κείμενα που βγάζουμε σε πρωτότυπα ή σε μεταφράσεις, εκφράζουν τις ιδέες στον συγγραφέο μου τον πρωτοτύπο. Αυτό είναι πάρα πολύ βασικό. Και εγώ δεν θέλω να ξεχάσετε ότι τα επισυμμερικά περιοδικά, έτσι όπως προσπαθούμε να κάνουμε εδώ στο Πανεπιστήμιο, δεν μπορούν να γίνουν ξαθμικά μία πολιτική αρένα. Ούτε μπορούμε επειδή αυτό μπορεί να παραπέμπει συγκριτικοί θεόλες ή κάποιες πολιτικοί θεόλες ή κάποιες οικονομικοί θεόλες για το χρέος του αριστερού ή του δεξού ή του δεν ξέρω πώς να το απορρίψουμε. Είναι μια ωραία μετάφραση και δεν το δούμε σαν μια ωραία μετάφραση. Ανάπτυξη από το κοράρι που θα μας άρεσε. Δεν μπορούμε να το βγάλουμε. Γιατί όχι. Τι σημαίνει ότι δεν είμαστε χριστιανία, ότι γίναμε ζηκάρες. Όχι. Συμφωνούμε σαν να κάνουμε ανάλυση σε αυτό το πράγμα. Όχι, αλλά γιατί δεν τα βγάζεις αυτά. Αν δεν τα βγάζεις γιατί είναι πολιτικά, αν δεν τα βγάζεις γιατί είναι του κ. Παλαιολόγου, τα βγάζεις γιατί κάτι καλό έχουμε. Ποιο είναι το καλό? Το ότι είναι ολοφάνερο πως εδώ δεν πήρε λεξικό ο άνθρωπος αυτός για να μεταφράσει. Ότι άκρυσε από κείμενα της εμπειρίας του, τα έχει αποκτήσει μέσα του, φρασεολογίες. Είναι δηλαδή φυσικά περασμένα στην ισπανική γλώσσα. Δεν υπάρχουν δηλαδή εμπόδια στο μήνυμα. Έχει ανάμεσα στον εντολέα, ανάμεσα στον πρωτότυπο συγγραφέα, ανάμεσα στον μεταφραστή, ανάμεσα στον μετάφρασμα, ανάμεσα στον κόσμο που θα το δει, που δεν πρέπει να έχουμε γνωρίσει ακόμα και που είναι στην Ισπανία, υπάρχει ένας σεβασμός. Υπάρχει δηλαδή το κείμενο ξαφνικά είναι έτοιμο να τον πάρουμε ο Ισπανή. Λέγε, σε βλέπω, να σκέφτεσαι και… Δεν ξέρω πού πάει ο κόσμος. Μου κάνει τίποτα που μεταφράζοντας τις γεωγραφές στα Ισπανικά τώρα σε περίοδο που πλησιάζουν προς τις Ισπανικές. Ποιο γεωγραφεί και γιατί πρέπει. Μπορεί να είναι και δικές τους κέψεις αυτές, ας μην τις μεταφέρουμε. Βρε παιδί μου, αφού αυτά έγιναν, αυτό που βγήκε στα νέα του Δεκέμβρη, και κάθε και κάνει έναν πειραματισμό ένας συνάδελφος, σαν μεταφραστικό εργαστήριο. Απλά ίσως είναι που εγώ δεν πιστεύω ποια αθώαστα πράγματα όσον αφορά οτιδήποτε. Ναι, αλλά όταν έχουμε έναν μεταφραστή πραγματικά με χυμαρώδες φαβόρια… Μόνον εξαιρετική. Μόνον εξαιρετική. Και τον πιάσει ένας ίστρος μεταφραστικός, ό,τι βρει προστάκτω, άμα του αρέσει θα το μεταφράσει, αφού το κάνει και σαν εργαστήριο. Και το αγαπάει και μπλέκει πολλούς φοιτητές για να κάνουν τη μετάφραση και είναι πολύ ανοιχτός διορθώσις. Τώρα να του πεις ότι αυτό δεν του έρθει καλά, θα σου πει ευχαριστώ. Δεν μίλησα για τη διάθεση, μίλησα για την χρονική στιγμή που πλέχτηκε. Έτυχε ίσως. Δεν έτυχε αυτό. Το μετέφρασε σαν εργαστήριο. Μας το έστειλε μετά τα Χριστούγεννα για να δούμε πώς κάνει μια εργαστριακή προσπάθεια. Ή θα κάνει και ένα εργαστήριο τώρα επάνω στο ισπανικό εδώ. Θα είναι στιγμής. Στο κοιχόλ. Θα κάνει, πού θα το κάνει. Εδώ θα είναι στιγμής. Εδώ? Εδώ, εδώ. Έστω, πάντως θέλει να κάνει ένα εργαστήριο στα εργαστήρια. Πειραματήρησε πολλά πράγματα. Εγώ σε ένα εργαστήριο θα ήθελα να πειραματιστούν κάποτε οι μεταφρυστές, ακόμα και εμένα, κηδιόκρατο. Γιατί ενδιαφέρει πάρα πολύ. Τα αγνημόσινα στην Ιταλία, τα αγνημόσινα στην Ελλάδα. Ο αγαπημένος μας, που δεν μπορούμε να το ξεκάψουμε, και που ήτανε τόσο γλυκός και τόσο ευγενικός, και τον αγαπούσαν τόσο πολύ οι φίλοι του. Γιατί ας το ξέρω. Εγώ θέλω να κάνουμε κηδιόκρατο, και ξέρετε γιατί θέλω. Γιατί εκεί θα ακουμπήσετε τον πολιτισμό του άνθρωπου, ο οποίος είναι χυμαρώδης και δεν συγκουνεύεται καθόλου να σχεδιάσει τους ανθρώπους. Και θα δείτε ότι οι Ιταλίποροι, εγώ είμαι παχιά, έτσι. Οι Ιταλίποροι, πότε δεν πρόκειται να πούνε, αυτός ο άνθρωπος είναι παχής, θα πούνε. Εάν πω, πω και τι τον γίνει, τι πιούν, αυτό πρέπει να κάνει διέκα να μην πεις και τρεις μήνες. Ναι, ναι, ναι. Και ο καθένας φράσης μπορεί να είναι και δικό του. Να φράει, ναι. Όχι ενόμιση και εμείς. Ας πούμε και στη μαμά μου είχε βγάλει... Στις εφημερίδες, στις φράσεις, συνέχεια. Εδώ βλέπεις, ας πούμε, καμιά φορά μόνο το όνομα των Βουσών, οι άλλοι μη συγκαιφέρονται καθόλου στην Ιταλία. Ακόμα και τα παλιά που τα ακολούσανε στον ηλεκτριβό, εκεί που τα ακολούσανε παλιά στην Ιταλία, ή στους τύπους, σαν χάρτη στην απαλιά, βλέπεις όλο τον πόνο αυτού που κάνει την Αγγελία. Και έχω δείσει κατά την Ιταλία κάτω στο Μόλετ Ιουάρι, δηλαδή και με μάντζα. Και με μάντζα, ναι, ναι, ναι, ναι, ναι. Όλα τα πληροφοί, όλα τα πληροφοί με μάντζα. Πάντως, εγώ θέλω, ας πούμε, έναν μημόσυνο, έναν κηδιόκαρτο, τέτοια πράγματα να τα κάνουμε, όπως και μια πρόσκληση βάπτιση, πολύ ωραία πράγματα, μια πρόσκληση γάμνη. Είναι, παιδιά, είναι εκφραστικοί, βγάζουν τους συναισθημάτους, είναι σαν ουμινούς στο τηλέφωνο, δηλαδή, στο που προφορικό λόγο για να τα κάνουμε όλα αυτά, είναι πολύ χαλαροί στους δεσμούς συγγένειας. Ενώ έχουν σφιχτές οικογενειακές σχέσεις, αυτά τα πράγματα είναι πολύ χαλαροί, όταν εκφράζουν τέτοια συναισθήματα. Δεν τσιγουνεύονται. Και για να ουσιαστείς. Δεν τσιγουνεύονται. Αυτό, νομίζω, λιαξίζει πάρα πολύ. Τι είπες, Άρη? Όχι, δεν είπα ότι θα κάνουμε 150, αλλά έλα, δεν πρέπει να το έχουμε. Λοιπόν, τελειώσαμε για σήμερα. Όχι, εκείνο που δεν έχουμε πει είναι τι θα γίνει, παιδιά, με την τσορνάτα. Με την τσορνάτα πρέπει να αποφασίσουμε. Τι έλεξα, τη ημερομηνία, για να πάμε να το πλήξουμε σε αίθουσα. Γιατί η Μαρβάρα μου είπε κάτι να πάω και στο Δημαρχείο. Δεν μπορώ να πάω τώρα τελευταία στιγμή. Δεν θέλει δύο παιδί. Θέλει δύο παιδί. Θα κάνω κάτι πάλι με τις ξένες γρώσσες που μας βάλουν εκεί. Αυτό θα το λογίσετε στους ίδιους. Ξέρω ότι μπορείτε να ζητήσετε κάποια αίθουσα. Δίνονται δηλαδή. Εντάξει. Λοιπόν, πότε να πάμε. Το πολύ μου έλεγα να ζητήσω να βάλουμε, ας πούμε, ένα στο πρόγραμμα, ας πούμε, ότι υπό την ΕΓΙΚΑ που συμβά σ' αυτό και η Δημαρχία Θεσσαλονίκη. Δεν νομίζω πως θα απασχολεί αυτό ότι είναι πρόβλημα. Έθουσα, επίσης, αν μας δώσουνε οικονομική ενίσχυση, μπορεί να έχουμε και από την Επιτροπή Ερευνών στο ΚΕΔΑ, από το κτήριο. Κάτσε το λόγλο, νομίζω, του παιδί που είναι έτσι. Σε αφού θα ζητάνε κάποια χρήματα, νομίζω πως πρέπει να τις ενώσουμε. Να το κάνω κι εκείνο. Αλλά στο ΚΕΔΑ είναι πόρα πολύ ωραίες οι έθουσες. Εξαιρετικές, πεντακάθαρες. Ή αν δεν περνάει κανείς από εκεί. Θα είναι μόνο άνθρωποι που με ενδιαφέρονται. Δεν μπορούν να γίνονται όσοι από εκεί. Θα δώσω στο δημαρχείο που μου είπαν η Βαρβάρα. Έχουν πει και κάτι άλλο θα το δω. Δηλαδή, εγώ πρέπει τώρα να σας ξαναδώ. Να έχω... Ποιος θα κρατάει την ατζέντα, τι κάνουν, για να μου στέρνει γράμματα κάθε φορά, μετά το μάθημα, ώστε να ξέρω πώς θα κινηθώ. Μικράς αέθουσες δεν έχει. Δεν είναι μόνο αυτό, είναι και πιο δύσκολο, γιατί της αντιμετώπισης να γράψει στους γάτες τους. Εμένα, μου δημιουργεί πολλές ευθύδες και μία πανέμορφη αέθουσα στην Κεντρική Βιβλιοθήκη, με τις κόκκινες καρέκλες. Κάτω στο σώμα. Εκείνη τη δίνουμε για άλλους μοφοτικούς. Και τη δίνουμε στις καθημερινές. Είναι πολύ ωραία. Είναι μια πανέμορφη αέθουσα. Πανέμορφη αέθουσα, όπως είναι η Κεντρική Βιβλιοθήκη. Πάνε δωστά. Έχει μηχανήματα, έχει υποδομές, έχει τα πάντα. Έχει κομπιούντερ εκεί μέσα. Έχει καλό φωτισμό. Έχει πατεία. Υπάρχει ένα πατείο, βγαίνεις έξω. Έχει γύρω γύρω τζαμαρίες. Έχει υπαρχητήριο και έχει ένα πατείο που μπορείς να βάλεις μέσα μπουφέ, ποτήρια. Μια φορά που είχε κάνει η αρχαίας Μαΐ, το συνέδριο για τον χιουμόρ, και τα είχαμε εκεί μέσα, ήταν σαν να είσουμε εξαρτηνικά σε ένα μπάρκο. Δηλαδή, απ' έξω την βλέπεις και εσύ στην Βιβλιοθήκη, και στη μέση δεν έχει τίποτα. Στη μέση είναι ένα πατείο. Λοιπόν, πείτε μου πότε θα το κάνουμε. Ωραία, για να κάνουμε μια ημέρεια, πρέπει να έχουμε ημερομηνία. Πρέπει να έχουμε δευτείο τύπου. Πρέπει να έχουμε χώρο. Πρέπει να έχουμε απαντήσει το ερώτημα. Αυτό που κάνουμε, γιατί το κάνουμε, τι περιμένουμε να βγει από αυτό, ποιοι θα το δεχτούν αυτό έτσι όπως το θέλουμε εμείς, για να μπορέσουμε να στήσουμε την επικοινωνία με άνθρωπο στον κόσμο. Γιατί στην ουσία, ακόμα και μην διαναφωνάξουμε, δεν έχουν την υπόθεσή μας και από την παραμυκρία ανησυχία, τι θα προβάλλουμε εμείς. Θέλουν όμως να τους αρέσει αυτό που θα κάνουμε. Ποιο ήταν το όρμα που είχαμε πει. Θέλω να κάνουμε την τρίτη, να δοπάσουμε. Αλλά όχι, όχι. Μεγάλη εβδομάδα και μετά, όταν έρχεται η ψυχή, παιδιά. Α, 21 π.μ. Όχι. 20 π.μ. Εγώ 20 π.μ. Εγώ 20 π.μ. Εγώ 20 π.μ. Εγώ 20 π.μ. Εγώ 20 π.μ. Αλλά μόνο σαν όλοι θα κρατούμε εκεί πέρα, να έχουμε και έναν καινόλων καλύτερο να έρθουν φτυπτές από εδώ. Εγώ το λέω ναι. Άρα πάμε στην τετάρτη, 20 π.μ.. Τετάρτη, 22. Να δούμε λίγο κανένα κείμενο από το πάρθιο. Να δούμε λίγο κανένα κείμενο. Λοιπόν, θέλετε να δείτε λίγο, Αυτό είναι ενδιαφέρον που αψιέζει αυτό το κείμενο, ιταλικά. Η ιταλική δημοσιογραφία του πρέτε πρέπει να είναι βασισμένη με τα χαρακτηρινά και το σακρό σύμβολο του χριστιανισμού πρέπει να γίνει ασφαλώς μέρος του συνεργασίου. Ο πρέτε, βασισμένος με την εύκολη στόλα και με το χέρι και τα χέρια, έφτασε από το λουκάντα για να βάζει σε ένα από τους καλέσσες, σχετικά με το κονβόνιο φούνευρο. Ψήκομαι πέρα να τα στράτα στρέτα οι καλέσσοι, νόμισι πόσο να βορτάραι, δοβέτο ρέισι φερμάσαι η στράτα τεάθρο, κοσικαί οι πρέτε ναξισιαριαμέντε ανοβούτο καμινάρι διέτσι πάσι περατζούτσε λιξού ο καλέσσε. Εν σέκλητο, έλειε μία σπέσια αμμονιζιόντας από τους αγέντες της πολιτισίας, δηλαδή, δεν πρέπει να καμινάρει η στράτα με το χέρι και τα στόλα, και εσύ να είσαι ο καλέσσος, δεν πρέπει να κρατήσεις το χέρι. Ο σαγεδότης της καπέλα μας, ειδικός της Ιόνιας, γοδεύει την υπέροχη προστασία της Ουγκούστας Σοφράνας σε αυτές τις θέσεις, και επίσης, εγώ πιστεύω ότι θα έχεις, κορονέα των πραγματικών εγγενείων και κυβερνητών της Ισόλας της Μαλτάς, και οι οικονομικοί θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν κάποιο κοινό σχέδιο στον κόσμο και να σφαρμιάζουν, καθώς η μοτοσυκλέτα της αμμονιτισίας θα είναι περισσότερο μεταξύ της πολιτισίας, και να λατρεμπείρει οι δομές του Ιησού Σακρού Μητυστέρου, εγώ δεν πιστεύω ότι έχω διαδικασμίσει κάποια λεγότητα στον κόσμο, καθώς δεν πιστεύω ότι έχω διαδικασμίσει τα χρήματα που πραγματοποιήθηκαν από τους προεδικητές μου. Αλλά παάξω όμως αυτή κάποια πραγματοποίηση, να ανεν coordinator! personal Ken Kryta أن Και με αυτό όμορφο όνομα, θα μπορούμε να εξασφαλίσουμε τις δικαιωμάτες μας εις το όνομα μας και να δημιουργήσουμε το πρέσβι μας να δημιουργήσει με συμπεριφορά. Με πιο βαθιά σχέση, θα σας διηγητορίσουμε, Σε ευχαριστούμε, Σε ευχαριστούμε, εις το όνομα μας, το πραγματικό και αξιοπέραστο, Γιωάννη Πιγκολοπαπάφι, Φιλιχόνα Αταλιώτη, Ευστρατιο Τετροκόκυνο. Λοιπόν, αυτό είναι μία καταπληκτική επιστολή που στην πραγματικότητα δείχνει ότι η αγγλική αθληκοκρατία στη Μεσόγειου, τον 19ο αιώνα, όχι πολύ μακριά, τον 19ο αιώνα, έκανε ό,τι έκανε και στην Ινδία. Δηλαδή, δεν επέτρεπε ελεύθερα τη θρησκευτική εκφρασία ανθρώπων που δεν ήταν Άγγλοι. Η περίοδος της αγγλικής αθληκοκρατίας στη Μεσόγειου είναι μία περίοδος πάρα πολύ σημαντική που επηρέε σε πάρα πολλούς τόπους, τη Μάρτα, τα Ιόνια νησιά, τη Σικελία. Και είναι κάτι που μέσα από αυτό το αρχείο δείχνει, με αυτό το γράμμα του ο Παπάφης, δείχνει ότι οι κανόνες για το αίσθημα υποτέλειας, για το αίσθημα ελέγχου που έπρεπε να εφαρμοστούνε εις βάρος όσον δεν ήταν Άγγλοι στις αποκείες της Μεσογείου, μιλάμε για Μεσόγειο, ήταν εξίσου σπήρικοι, εξίσου από άνθρωποι, με τους κανόνες ο οποιασδήποτε άλλης αθληκοκρατικής περιοχής από απεικιοκρατούμενης περιοχής. Αυτό είναι ένα κείμενο που θέλω να αναλύσουμε εκεί. Αυτό θα το δώσω στον πατέρα Μίλιο. Είναι ιδιωτικός, θα μιλήσει για τον Ελληνισμό στην Βερτανική Ακριοκρατία, θα είναι καλό. Θέλω τώρα να δώσω σε έναν από εσάς, ένα κείμενο που να είναι χαρτομένο. Λοιπόν, δείτε ένα κείμενο. «Παρίζι, ευχαριστώ, καλό, κύριε Παπαφί. Βολάβανε χωρίς να γνωρίζουν δύο μήνες και αφήσανε την Μαλτά. Φιλή του κόσμου, δηλαδή χωρίς του κόσμου. Οι Μαλταίες σφίλανε ένα λίγο το άνθρωπο, πριν πήγανε το κουλιτσίνο. Επίσης, υπήρχε ένα άλλο κουλιτσίνο, το οποίο είναι κάτι σημαντικό. Πριν πήγανε τα Μαλτά, σήμερα, στις δύο μήνες του Παπαφί, στο Μαζόνγλαφι, υπήρχαν κουλιτσίνες στον θρόνο, το οποίο ήταν ο Βεσσόνος, η Πενιάτη, το οποίο είχε 132 καβάλια, το οποίο είχε τη Φράγκη, το οποίο είχε 42500 καβάλια, το οποίο είχε το Βεντερλικολ τρένο, το οποίο είχε 10 ώρες 12 καβάλια, το οποίο είχε 10 ώρες 12 καβάλια, το οποίο είχε το Βεντερλικολ τρένο, το οποίο είχε 10 ώρες 12 καβάλια, το οποίο είχε το Βεντερλικολ τρένο, το οποίο είχε 12 ώρες 12 καβάλια, το οποίο είχε το Βεντερλικολ τρένο, το οποίο είχε 10 ώρες 12 καβάλια, το οποίο είχε το Βεντερλικολ τρένο, το οποίο είχε το Βάντα, το οποίο είχε το Βαρύζι, το οποίο έκανε το Β yes, το οποίο έκανε το Βανδηλίκο, το οποίο έκανε το Βυλκολ cable, το οποίο έκανε το Βυλκολ cable, Έμεινε στο Grand Hotel, συναμβρούσε χρηματιστές του Berlin Brunner και τι άλλο έκανε, πήγαινε και στις κούρσες γιατί ήταν 232 άνομα σε στυχήματα και όποιος θα κέρδισε ένα στυχήμα θα έπαιρνε 65.000 πράγματα. Αυτά. Λοιπόν, δεν έχουνε ομορφιά αυτές οι αντιθέσεις που προτείνω, θα το κάνουνε να αλλάζει συνέχεια σκηνές, να αλλάζει συνέχεια τοπία αυτό που θα δείξουμε. Και υπάρχουν και ελληνικά και υπάρχουν από αυτό να ψάξουμε άλλη φορά, τώρα έχει τελειώσει το μάθημα, δεν μπορώ να κλειμίνω άλλο, αλλά την άλλη φορά που θα έχουμε χρόνο θα δούμε αναλυτικοί αντικείμενα, θα διαλέξουμε τελικά με τη γνώμη όλων σας. Θα ήθελα τώρα πριν χαιρετηθούμε, μην ξεχάσετε να ζητήσετε τα ορίτσια να λατωβένε λόγω, μην ξεχάσετε να δείτε ότι μας ενθουσίασε και εσύ να έρθεις μέσα σε χρόνο, να συμφέρει εσύ. Επομένως σήμερα ήρθατε πάλι να εργαζόμαστε για το περιοδικό, μια σειρά από συζητήσεις κάναμε και για να δείτε πώς αρχίζουμε να ετοιμάζουμε ένα event. Γενικά προσπαθούμε να διαχειριστούμε ζητήματα εκδόσων και πολιτισμού και το κάνουμε συντροφιά με εσάς για να σας δείξουμε πώς δουλεύουμε. Γεια σας. |
